Vlissingsche Courant
jCaxeg&r
tor de Vrouw en het Kind
Wascfiwo/me
derde blad
KORTING
stel Britannia.
Advertentïën
elburgsche
lij v. Stoomvaart
brieven uit de hofstad
Nieuws uit Filmland.
MUMHARDT'
VOOR DE VROUW
Zendt ons
Jwe goederen
voor een
iroefwasch en
wij zijn
overtuigd U
als klant te
behouden
ni!lil!!i!l!!!l!Ulil!llilll!l!lli!l
14 Februari a.s., des
in 2.30 tot 5.30 uur.
erde deelnemers en
mogen'niet ouder
ar.
ilicht plaatsen voor
aren tot uiterlijk 7
ke prijzen.
belasting inbe-
i 194.
betaling van 1—5 regels
regel meer 15 cent
n veriiuui, hoop en Verkoop,
n en DienstaanvrajJen, enz.
arima Heerenfietsen
ieuw zadel, kast en
m 12.50, racefiets
iets 20, Damesfiets
KLIP, Walstraat 3
Souburg een
ZONING
:t én tuin. Te bevra-
aat B 103, aldaar.
VINKELMUIS
ruime woning. Te
enewoud 50.
n
INWONING.
:n Oude Markt 10.
>-MONTEUR
ir directe in dienst-
eeuwsch-Vlaanderen
ie tevens over ver-
beschikken genieten
Brieven, getuigschr.
pgaaf van verlangd
rs V. Z., Bureau
it".
KOOP
ede moderne Woon-
:n Singelweg. Hypo-
kbaar. Spoedig te
dres MAAS, Kas-
nwasscherij „VOL-
Singel 1, vraagt
EISJES.
i.— tot 8,—.
Artikelen heelt,
en dat de koopers
loor te adverteeren
CHE COURANT"
ddelburg-Kotterdam
gelegen plaatsen.
AN PASSAGIERS,
?EN EN VEE,
v.Midd.
ïuari '-m-unr
v.Rott.
vm.uur
van de
van
Zaterdag 24 Januari 1931. No. 20.
Eerste Kamer.
Schoonheidscommissie.
Wij mogen wel een woordje wijden aan de
nagedachtenis van baron Van Voorst tot
Voorst, die zoovele jaren den voorzittersstoel
in de
geachts Eerste Kamer heeft be-
Het eerste dat ieder van hem zeggen zal
I js dat hij zoo'n braaf mensch was, een
1 0uderwetsche figuur, een representant uit
een voorbijgegane fase in de maatschappe-
ijjke ontwikkeling.
Het is een eigenaardig verschijnsel in de
politiek dat dikwijls minder-beduidende fi
guren zoo gemakkelijk op den voorgrond
I komen, hetgeen in den regel hiervan het ge-
I volg is, dat zij weinig of geen vijanden heb-
ken° De menschen met sterk-geprononceerde
karakter-eigenschappen worden altijd op zü
gedrongen en voor sommige functies kan
men hen nu eenmaal niet gebruiken.
Toen de oude heer Schimmelpenninck van
I der Oye den voorzitterszetel in de Eerste
I Kamer had verlaten en het vaststond aan
welke politieke partij deze plaats zou moeten
worden gegeven, was er niet veel keus, want
_r zijn altijd figuren die men niet wil en er
I ^jn psrsonen <£ie zelf voor de eer bedanken.
Zoo viel dan ten slotte de keuze op den heer
van Voorst tot Voorst, een brave militair,
die bij niemand antipathiek was en die ook
geen belangrijken post zou openlaten als hij
naar den voorzitterszetel verhuisde.
Het is niet zoo'n toer voorzitter van de
I Eerste Kamer te zijn. Wie de techniek van
het ambt te pakken heeft, een officieele
speech gemakkelijk kan afdraaien, is al vol
doende uitgerust. En de heer Van Voorst
I heeft doen zien, dat men het zelfs zonder
deze beide kundigheden wel kan klaarspelen.
Maar men lachte er maar eens om als hij de
peren door de pruimen wierp, als hij zijn
necrologieën afdraaide, 't Was een goeie
man, zei men en men volgde hem.
Toch is daartegen één bezwaar geweest.
I Het is vooral in de jaren van dit presidiaal
I beleid, dat de Eerste Kamer hoe langer hoe
I meer buiten haar bedding is getreden en met
I haar breede welbespraaktheid de velden der
[politiek heeft overstroomd. Misschien had
a krachtig president kans gezien die over-
strooming tegen te houden en de Kamer bin-
B nen de perken te houden,., waarin de Grond
[wthaar positie heeft aangegeven.
Wanneer men eens nagaat wat eigenlijk in
den loop der jaren te Eerste Kamer deed,
1 blijkt dat zij een zeker aantal wetsont-
J Tverpen, welke zij van de Tweede ontving,
verwierp. Daarin zit in feite het werk van
2 Senaat. In alle gevallen waarin zij de
f ontwerpen liet verder gaan op den weg naar
het Staatsblad, heeft ze veel wijsheid ver
maar wij zijn ervan overtuigd dat
die niet veel invloed heeft op de politiek in
het algemeen. Er is nog een bijzonderheid
waarop wij willen wijzen.
As men eens naast elkaar legt de beslis-
singen die de Eerste anders nam dan de
Tweede en men vergelijkt de stemmencijfers,
waarmede de Tweede de onderwerpen aan
nam en de Eerste ze verwierp, dan ziet men,
JBn te bekomen:
V. Transport- en Bxp.
ven O. VOS Teleioou
BKNHOOKN, lelel. 155.
OSTEKHOUT. Telel. 282.
s. BUITKNHEK, Tel. 101
Een nachtelijke tocht door den Stillen Oceaan
Achtung Australien
Achtung Asien
Voordat wij tijdens onzen tocht voor de
geluidscultuurfilm „Achtung Australien
Achtung Asien (die in Nederland binnen
kort zal verschijnen) voor anker gingen om
den nacht door te brengen, schoten wij nog
eenige visschen", zoo vermeldt een Duitsch
filmtijdschrift.
Ik dacht werkelijk aan den oorlog, toen ik
toekeek, hoe de schipper den lont van een
dynamietpatroon aanstak. Het was een
eigenaardig gezicht, deze lont onder water te
zien branden het herinnerde mij aan den
staart van een komeet. Toen hoorde men een
doffen slag en de doode visschen verschenen
aan de oppervlakte.
De Zuidzee-visschen lijken meer op bloe
men en vlinders dan op Europeesche water
bewoners. Zü zijn groen en geel, rood en
blauw, gestreept, gevlekt, enzoovoort. Er zijn
bij, die zoo plat zijn als een pannekoek,
andere echter zijn weer zoo rond als een
worst. Er zijn er bij, die als een onderzeeboot
op hun kop een periscoop dragen. De vis
schen uit den Stillen Oceaan zien er vergif
tig en gevaarlijk uit, maar ze smaken
heerlijk
Wij hadden echter een hoop werk, voordat
wij konden gaan eten. Het was ons plan, dit
heer de visschen niet te bereiden op onze ge
wone petroleumstellen in de kajuit, maar op
echte Zuidzee-manier. Hiertoe moesten we
eerst steenen en hout verzamelen. We maak
ten de keien gloeiend en daarop bakten wij
de visschen.
Na het eten stuurden we de kinderen naar
bed en gingen zelf nog even zwemmen. Het
onderkomen voor de nacht was vlug in orde
gebracht. Het bestond uit wat dekens en een
muskietengaas. De nacht was zoo warm, het
ZaM zoo zacht, dat men geen tent of veldbed
v&n noode had. Onze kleeeren legden wij on
der een eenzamen boom, die er met zijn ver-
werken zonder
kramp of pijn.
Doos 60cent
dat eigenlijk de heele zaak om slechts enkele
stemmen liep. Het waren altijd dubieuse za
ken, waarin de meening der Eerste en der
Tweede verschilde. Een verschuiving van een
paar stemmen van tegen naar voor zou in de
Eerste de beslissing die nu tegen was, heb
ben verplaatst. Wel zien wij herhaaldelijk
dat de Eerste Kamer met groote meerder
heid aannam wat in de Tweede op het
randje af werd goedgekeurd. Het omgekeerde
dat de Eerste op het randje-af aaènam wat
de Tweede met groote meerderheid aannam,
komt veel minder voor.
Hieruit blijkt dat het veel meer een toe
valligheid is als de Eerste iets verwierp dan
een gevolg van zooveel beter inzicht en zoo
veel deugdelijker gefundamenteerd overleg.
Dit alles overwegend kan men gerust zeg
gen, dat er niets wereldschokkends zou ge
beurd zijn, wanneer de Eerste Kamer er niet
geweest was. Het resultaat in concreto van
al haar besprekingen is zoo minimaal in ver
gelijking van het geheel, dat op grond hier
van handhaving der Eerste Kamer moeilijk
is te verdedigen.
Jammer is dat juist in de overgangsperiode
toen de Eerste Kamer ook door evenredige
vertegenwoordiging nog meer een duplicaat
van de Tweede werd, de leiding niet krach
tiger is geweest om haar binnen haar na
tuurlijke grenzen te houden.
Wij willen voor vandaag nog eens even
een netelig puntje uit het gemeentebestuur
behandelen, nl. het instituut der Schoon
heidscommissie. Herhaaldelijk hebben wü al
eens gewezen op de moeilijkheid die het in
stituut oplevert. Hoofdzaak is dat men nooit
goed weet welke personen men voor het lid
maatschap moet vragen. Men heeft daarbij
echter altijd vergeten dat er nog andere ca
tegorieën van personen zijn, die daarvoor een
plaats zouden kunnen bezetten.
Om de zes jaar treedt een lid af en het is
dan niet herkiesbaar. Thans is aan de beurt
de eenige niet-bouwkundige die in de com
missie zithet is een tuin-architect die
aftreedt. Het zou nu eens gewenscht zijn in
die commissie te benoemen een kunstschil
der of een beeldhouwer. Voor hen is daar
alle gelegenheid om hun artistiek inzicht te
toonen.
Een groot deel van deze commissie bestaat
uit ambtenaren. Dat lijkt ons ongewenscht
en het zou ons niet moeilijk vallen het
kwaad; Waartoe" diriëbldertë^ü^rëéreh.
Wil een commissie als deze goed werk doen
dan moet hst aantal van hen die betrokken
kunnen zijn bij de kwesties die zij te beoor-
deelen heeft, zoo klein mogelijk zijn. Nu er
weer een vacature is, hopen wij, dat eens
overwogen wordt hoe tot een betere samen
stelling wordt gekomen. Deze commissie is
niet populair, ook al omdat ze te bureaucra
tisch is. En veel van de tegen haar inge
brachte klachten zijn niet ongegrond.
EIBER.
APOTHEEK GEOPEND
Zondag 25 Januari is de apotheek geopend
van wijlen mevr. A. J. VAN OCKENBURG,
Badhuisstraat.
Onder redactie *an
TRUUS EYGENHU ÏSEN.
De man en de vrouw.
De invloed van den arbeid op
hun leven.
Als we het leven van den man en het leven
van de vrouw haast elkander stellen, dan
zullen we, als we althans niet door dik en
dun de gelijkheid van beide sexen in ieder
opzicht willen verdedigen, een verschil zien,
In het leven van den man zien we namelijk
den arbeid als één stijgende lijn, die reeds
aanvangt bij de voorbereiding. In het leven
van de doorsnee-vrouw is diezelfde lijn ech
ter geenszins stijgend te noemen. Wel begint
het tegenwoordige meisje met dezelfde animo
haar studie als de jongen de zijne wel vangt
in minder talrijke, maar toch nog in vele ge
vallen, het meisje met dezelfde interesse en
ijver haar werk aan als de jongeman het
zijne, maar op een gegeven oogenblik is daar
bij het meisje of de jonge vrouw een verslap
ping, een inzinking, op zijn gunstigst een
stilstand, terwijl de jongeman voortgaat zijn
energie te ontplooien.
Wat het wel is, dat eensklaps de ambities
van het meisje in den weg treedt
Niets anders dan het verlangen naar dat
gene, wat alle eeuwen door „de natuurlijke
bestemming van de vrouw" is genoemd.
In de nóg altijd véél gelezen „Nieuwe
Geboort" van Henriëtte Roland Horst zegt
de dichteres
„Ik kende de vrouwengedachten
dwalen om den man en het kind,
Ze schenen zoo vreemd, dat ik lachte,
ze schenen zoo banglijk blind
te zwermen rond dit eene
dat opzien, half schuw half blü,
dat grcote zorgen om 't kleine,
een poppenspel leek het mij
Eeuwen achtereenJs dit „poppenspel" door
vrouwen "begeerd en thans is het niet an
ders. De begeerte er naar is soms zóó sterk,
dat het meisje eiken dag opnieuw een afkeer
van haar werk moet overwinnen. Ze werkt
oppervlakkig en de consequenties hiervan
telt ze óf licht óf heelemaal niet, terwijl we
bij tal van verloofde ^meisjes deze verschijn
selen in nog sterker mate aantreffen. Haar
studie, die haar in haar werk vooruit had
kunnen helpen, zetten zij aan den kant. De
moeite om zich te verdiepen in nieuwe pro
blemen, plannen en uitvoeringen, die de on
derneming betreffen waar zij werken, nemen
zij niet meer. ,,'t Is niet fineer noodig zeg
gen zij. Die periode heeft afgedaan. Zij wor
den nu echtgenoote, straks wellicht moeder
en hebben dan geen andere dan alleen huis
houdelijke plichten.
We zouden ten slotte met dit alles vrede
kunnen hebben als de goede naam der vrouw
als werkkracht hierdoor niet in gedrang
kwam. Gezegden als „Voor de vrouw is de
arbeid maar bijzaak en „Het meisje be
schouwt den arbeid als een genoeglijke pas
seering van den tijd, die ligt tusschen haar
schooljaren en haai' huwelijk worden niet
zelden geuit en zij vinden hun aanleiding in
de hierboven beschreven verschijnselen.
Nu zal wellicht iemand tegenwerpenIs
het dan zoo belangrijk, dat de goede naam
der vrouw als arbeidskracht gehandhaafd
blijft nu er toch meestentijds die tweespalt in
het leven der vrouw is
Zeer zeker, want het bewijs is meermalen
geleverd er zijn takken van arbeid, waar
de vrouw méér op haar plaats is dan de man
en waar zij dus, zoo zij zich daar te nutte
maakt, de maatschappij helpt een stukje
vooruit te brengen. Bovendien zijn er duizen
den vrouwen, die ongetrouwd blijven en bij
wie, als zij moedig genoeg zijn om op zekeren
leeftijd te erkennen, dat haar toekomstig
leven zonder eigen gezinsverband zal zijn,
haar werk weer levensdoel en levensvervulling
wordt, waaraan zij haar beste krachten, haar
energie en levendige belangstelling geven.
Echter moeten we niet vergeten, dat de
tweespalt in het leven van de vrouw niet
berust op natuurlijken aanleg, maar op een
omstandigheid, die tot gewoonte is geworden.
Niet in de allereerste plaats het feit, dat het
verloofde meisje trouwen gaat, doet haar
haar werk minder ernstig opvatten, maar de
tot usance geworden beschouwing, „dat ze het
nu niet meer noodig heeft" Als zij, evenals
de man, de verplichting kende in haar huwe
lijk mee te helpen het .gezin financieel te
onderhouden, zou haar leven geen tweespalt
kennen. Dan zou ook in ha&r leven, evenals
in het leven van den man, de arbeid zich
doen zien als één stijgende lijn. Wel is over
't algemeen bij de vrouw in sterker mate ont
wikkeld de drang om een eigen gezin te
stichten, om te koesteren en te verzorgen,
maar als het een ongeschreven wet was, dat
de vrouw ook in haar huwelijk haar arbeid
zou blijven waarnemen, dan zou deze drang,
noch haar aanstaand huwelijk er toe leiden,
dat het meisje haar werk oppervlakkig en
zonder verantwoordelijkheid verrichtte. In
tegendeel. Zij zou dan, net als de man, een
prikkel te meer hebben qm in haar werk te
slagen en haar positie op te voeren.
Het is geen gunstige tijd om over arbeid
voor gehuwde vrouwen te spreken. In ons
land, waar de werkloosheid steeds grooter
afmetingen aanneemt, werkt dit onderwerp
op sommigen als een roode lap op een stier.
Gaat men echter uit van het standpunt, dat
het eigenlijk dwaasheid is om alleen den
man als kostwinner van het gezin te be
schouwen en dat het eigenlijk even dwaas is
om alle huishoudelijke werkzaamheden spe
ciaal „vrouwenarbeid" te noemen, dan is er
niet de minste reden om zich bij de bespre
king van arbeid voor de gehuwde vrouw op
te winden.
In Frankrijk is met een geheel nieuw
werksysteem een proef genomen. Weliswaar
is dit niet gebeurd naar aanleiding van de
hierboven genoemde kwestie, maar het kan
wellicht een vingerwijzing zijn, die in die
richting tot een oplossing leidt.
In het weekblad „La Frangaise" schrijft een
industrieel te Verdun, dat hij begonnen is
gehuwde vrouwelijke arbeidskrachten voor
halve dagen aan te stellen om de moeders,
wier omstandigheden dit behoeven, gelegen
heid te geven mee te helpen den kost te ver
dienen en zich toch ook aan haar huishou
delijke plichten te kunnen wijden. Deze
vrouwen zijn vast aangestelde arbeidsters,
evenals het geval is in andere bedrijven. Zij
werken echter niet acht uur, maar vier uur
per dag.
Een biscuitfabriek in Arceuil heeft een
zelfde proef genomen en boekte dezelfde
gunstige en bevredigende resultaten als de
industrieel in Verdun.
Ligt hierin een vingerwijzing voor ons land
en voor andere landen, waar het werkloos
heidsvraagstuk nijpend is Kunnen wij in
halve-dagen-arbeid wellicht een vrede-lie-
vende oplossing vinden van het probleem
„arbeid der gehuwde vrouw" 's Morgens de
man uit huis, 's middags de vrouw of omge
keerd, in ieder geval zoo, dat er altijd een
van beiden thuis is om daar te doen wat er
gedaan moet worden. Beiden hebben dan de
zelfde plichtenbeiden zijn dan evenzeer
„kapstok" voor enkele eventueele gezins
zorgen beiden hebben een duidelijk begrip
van de wijze waarop het geld wordt verdiend,
wat zoo noodig is om er een goed gebruik van
te maken beiden kunnen in hun ontspan
ning gelijk opgaanbeiden zijn bevredigd in
hun drang om de wereld iets te geven van
hun geestelijk goed....
Grappenmakers zullen met belachelijke
voorstellingen aankomen van den man aan
het keukenfornuis, met den kopqesdoek of
een dweil in de handen, met de krijschende
baby op den arm en zij zullen hem shottend
„Keukenprins" of „Kinderjuf" noemen. Maar
het zij den goed-willenden tot troost, dat ook
de eerste vrouwen, die het waagden zich te
bewegen op terreinen, waar eeuwen lang de
man het privilegie bezat, bespot en gehoond
zijn geworden en met nog belachelijker na
men, zelfs wel met onparlementaire, betiteld
zijn.
De vicieuse mode-cirket.
Is Mevrouw Mode uitgeput Weet zij niets
nieuws meer te bedenken
Het heeft er veel van weg. Verschillende
creaties, die in de jeugd van onze grootmoe-
losjes doorhalen en uitdrukken in koud Persilsop
verzekert U een zorgvuldige reiniging!
Benig Imp. E. Ostermana Co's Handel Mij., Amsterdam Fabrikante: Henke) Cie. A* G, Püsseidorf^,
dorde bladeren uitzag als een jaloursche
vrouw, klagende over een schoonheidswed
strijd. Het was volle maan, er lag zulk een
glans oP het water, dat men er bijna niet in
durfde duiken. Zoo ver zwommen wij, dat de
schipper ons niet meer kon zien. Hij had toch
ook alleen maar herrie gemaakt wegens de
haaien. Eigenlijk hadden we het niet moeten
doen, maar de verzoeking was te groot. Als
wü door het water gleden, was het, alsof wij
in het maanlicht zelf zwommen, Toch moes
ten wü oppassen, want het gebeurt meerdere
malen, dat de haaien hun slachtoffers dicht
aan de kust halen. Maar wij hadden geluk,
geen haai daagde op. Iets later lagen wij op
het strand onder ons gaas en tuurde naar de
volle maan.
De nacht was goddelijk schoon, veel te
mooi om te slapen. De eerlijkheid gebiedt mij,
er bü te vermelden, dat de zandvlooien hun
best deden, ons wakker te houden. Om twee
uur braken wü op, daar het ons plan was, om
vóór het aanbreken van den dag in Touns-
ville te zijn. Onze kruisvaart door de koraal
zee was ten einde. Reeds waren wü langer
weggebleven dan ons oorspronkelijk plan was
en we moesten haast maken om de kust te
bereiken, daar wü anders de stoomboot naar
Nieuw-Guyena zoude verzuimen, die iedere
maand slechts één keer vaart. De kinderen
sliepen weer, toen de motor werd aangezet.
Mijn kameraad en ik lagen in luie stoelen op
het voordek. Hoeveel schoone maannachten
hebben we reeds tezamen doorgebracht op
alle zeëen, hoe vaak hebben we reeds in bosch
en steppen onder de sterren gelegen Wat
mist een stadsmensch in ijdele jacht achter
zü-n amusement dan veel
Nog nooit was de Oceaan zóó mooi geweest,
het water leek gefosforiseerd, de maan schoot
zilveren pü'len over den gladden spiegel. Mijn
oog gleed over de lichtstralen, gevormd door
dezen zilveren glans. De zee bij nacht, im
posanter dan alles anders.
Aan den horizon verscheen een roode
gloed, het firmament scheen te branden. Het
waren brandende bosschen op de bergen van
Magnetic Island, een eiland, ontdekt door
Cook, die lang getwijfeld had, of dit niet de
gevaarlijke magneetberg wasde berg, die
reeds menig schip ten verderve gevoerd had
Tusschen het eiland en de kust bevindt zich.
een gevaarlijk rif, een vuurtoren zendt hier
zijn waarschuwend licht uit. Toen wij den
toren gepasseerd waren, kwam land in zicht
en terzelfder tüd dook de zon uit de zee op.
De tropennacht was voorbü...."
NederlandscliDuitsche samenwerking.
Tusschen de „Eerste Nederlandsche Maat-
schappü voor sprekende films" te Arnhem en
den bekenden Duitschen regisseur Friedrich
Zelnik zijn onderhandelingen gaande over de
gemeenschappelijke productie van een film
„Diddy", die in een Duitsche, een Engelsche
en een internationale editie zou worden ver
vaardigd. De hoofdrol in alle drie de edities
zou door Lya Mara worden vertolkt. De on
derhandelingen zijn nog niet afgesloten.
Operette.... of geen operette.
De critieTc.
Onlangs verscheen in een der dagbladen
een bespreking over een Duitsche operette
toonfilm, waarin de criticus zün misnoegen
uitte over het groote aantal films in dit
genre. Waarom, is mü niet duidelijk. Er zijn
toch nog steeds een zeer groot aantal men
schen, die met de operette, oud of modern,
dwepen. En niemand wordt toch gedwongen
de voorstelling van zoo'n film-operette by te
wonen
Zeker, een operette, en ook een film-operet
te, is geen machtig epos, maar schenkt toch
eenige uren van vermaak. En een feit is toch
wel, dat de vele menschen van „eenige uren
van vermaak" de bioscoop bezoeken. Natuur
lijk is een eerste vereischte, dat een dergelijke
rolprent artistiek volmaakt is. Zü moet an
ders en beter zün dan de tooneel-operette.
Het publiek moet niet kunnen zeggen „Ik
zie een operette liever op het tooneel". Neen
het oordeel moet zün Zooiets kan op het
tooneel niet geboden worden 1
„Gekooide menschen".
Drama van de eenzaamheid en
van de zee.
Eindelijk heeft Dupont met een toonfilm
de hoogte van zijn stomme filmcreaties we
ten te bereiken, ja, heeft hij deze, geholpen
door het geluid en gesproken woord, zelfs nog
weten te overtreffen. Zelden heeft een fil
mische schepping zoo ontroerd. „Cape For
lorn" leverde de boeiende stof.
Het geluid speelt in deze film een groote
rol, het geluid van de zee zingt eerst liefelyk
om den vuurtoren, maar een storm steekt op,
klotsend slaan de golven tegen de muren van
den eenzamen, steenen wachter. Dupont had
de beschikking over het machtigste décor ter
wereld, nl, de natuur. Bij hem ontstaat het
ruischen van de zee niet door het schudden
van wat hagel op een zeef, zün storm loeit
niet door het draaien van een windtrommel.
Deze rolprent werd in Engeland te Elstree
vervaardigd. Conrad Veidt speelt een der
mannelijke hoofdrollen, en een nog onbeken
de actrice, Eala Birell speelt de vrouwelijke
hoofdrol. Een succes
Prof. Einstein kreeg een filmaanbod.
Prof. Einstein heeft uit Hollywood een
aanbod gekregen om tegen een honorarium
van 200.000 dollar in een film op te treden.
Hy heeft niet geaccepteerd.
Vervolg van „Variété".
Dupont draait zün volgende film te Ber
lijn. Zü zal „Salto 'mortale" heeten en een
soort van vervolg zün op „Variété". De op
namen worden grootendeels in het circus
Busch gemaakt.
De triomftocht van Remarque's film.
Brussel
Op het oogenblik wordt, in een van de
grootste bioscopen van Brussel, de film „lm
Westen nichts Neues" gedraaid. De zaal loopt
bü iedere voorstelling stampvol en duizenden
staan geduldig uren in de rij om een toe-
gangsbewüs te bemachtigen. De film geeft de
werkelijkheid van den oorlog op zulk een
suggestieve wyze weer, dat hei publiek bü
iedere voorstelling tegen den oorlog demon
streert.
In een der voorstellingen, toen de span
ning het grootst was, riep een even eerlijk
mensch op een gegeven oogenblik spontaan
„Weg met den oorlog I".... waarmede alle
aanwezigen luidkeels instemden. Duitschers
komen bij honderden speciaal uit Rünland
om de film te zien.
Basel, Bern
Ook in Zwitserland gingen, te Basel en te
Bern gelijktijdig de „premières" en is dé be
langstelling overweldigend. Vooral het aan de
Duitsche grens liggende Basel vaart wel bij
het Duitsche verbod. Duizenden Duitschers
uit Baden zijn naar Basel gegaan, om de
film toch ook te kunnen zien. Het heeft ielfs
niet aan gasten uit Heidelberg ontbroken
Ook te Basel hebben de nationaal-socialis-
ten hun gebruikelüke intimidatie politiek
trachten toe te passen. Toen de voorstelling
van de film werd aangekondigd, schreven zij
een dreigbrief aan het betrokken cinema
theater, verzekerend, dat zü evenmin zouden
dulden, dat het Duitsche leger in Zwitserland
beleedigd wordt, als dat zü een dergelüke be-
leediging in Duitschland zelf toegelaten had
den. De brief werd voor kennisgeving aange
nomen. De „Basler Nationalzeitung", van deze
intimidatiepoging gewag makend, noodigde
de nationaal-socialisten uit eerst eens zelf te
komen küken, of de film werkelijk beleedi-
gend voor het Duitsche leger is, doch voegde
daaraan toe, dat zü wèl moesten bedenken,
dat in Zwitserland „witte muizen" niet ge
duld worden.
De film zou, toevallig, juist deze week ook
te Genève voor het eerst vertoond worden.
Doch op verzoek van de Duitsche delegatie bü
den Volkenbondsraad is de vertooning twee
weken uitgesteld, opdat deze niet juist zou
samenvallen met de aanwezigheid der Duit
sche delegatie aldaar, hetgeen als een opzet-
telüke bespotting van het Duitsche verbod
zou hebben kunnen zün uitgelegd.