Vlissingsche Courant jCaxeg&r tor de Vrouw en het Kind Wascfiwo/me derde blad KORTING stel Britannia. Advertentïën elburgsche lij v. Stoomvaart brieven uit de hofstad Nieuws uit Filmland. MUMHARDT' VOOR DE VROUW Zendt ons Jwe goederen voor een iroefwasch en wij zijn overtuigd U als klant te behouden ni!lil!!i!l!!!l!Ulil!llilll!l!lli!l 14 Februari a.s., des in 2.30 tot 5.30 uur. erde deelnemers en mogen'niet ouder ar. ilicht plaatsen voor aren tot uiterlijk 7 ke prijzen. belasting inbe- i 194. betaling van 1—5 regels regel meer 15 cent n veriiuui, hoop en Verkoop, n en DienstaanvrajJen, enz. arima Heerenfietsen ieuw zadel, kast en m 12.50, racefiets iets 20, Damesfiets KLIP, Walstraat 3 Souburg een ZONING :t én tuin. Te bevra- aat B 103, aldaar. VINKELMUIS ruime woning. Te enewoud 50. n INWONING. :n Oude Markt 10. >-MONTEUR ir directe in dienst- eeuwsch-Vlaanderen ie tevens over ver- beschikken genieten Brieven, getuigschr. pgaaf van verlangd rs V. Z., Bureau it". KOOP ede moderne Woon- :n Singelweg. Hypo- kbaar. Spoedig te dres MAAS, Kas- nwasscherij „VOL- Singel 1, vraagt EISJES. i.— tot 8,—. Artikelen heelt, en dat de koopers loor te adverteeren CHE COURANT" ddelburg-Kotterdam gelegen plaatsen. AN PASSAGIERS, ?EN EN VEE, v.Midd. ïuari '-m-unr v.Rott. vm.uur van de van Zaterdag 24 Januari 1931. No. 20. Eerste Kamer. Schoonheidscommissie. Wij mogen wel een woordje wijden aan de nagedachtenis van baron Van Voorst tot Voorst, die zoovele jaren den voorzittersstoel in de geachts Eerste Kamer heeft be- Het eerste dat ieder van hem zeggen zal I js dat hij zoo'n braaf mensch was, een 1 0uderwetsche figuur, een representant uit een voorbijgegane fase in de maatschappe- ijjke ontwikkeling. Het is een eigenaardig verschijnsel in de politiek dat dikwijls minder-beduidende fi guren zoo gemakkelijk op den voorgrond I komen, hetgeen in den regel hiervan het ge- I volg is, dat zij weinig of geen vijanden heb- ken° De menschen met sterk-geprononceerde karakter-eigenschappen worden altijd op zü gedrongen en voor sommige functies kan men hen nu eenmaal niet gebruiken. Toen de oude heer Schimmelpenninck van I der Oye den voorzitterszetel in de Eerste I Kamer had verlaten en het vaststond aan welke politieke partij deze plaats zou moeten worden gegeven, was er niet veel keus, want _r zijn altijd figuren die men niet wil en er I ^jn psrsonen <£ie zelf voor de eer bedanken. Zoo viel dan ten slotte de keuze op den heer van Voorst tot Voorst, een brave militair, die bij niemand antipathiek was en die ook geen belangrijken post zou openlaten als hij naar den voorzitterszetel verhuisde. Het is niet zoo'n toer voorzitter van de I Eerste Kamer te zijn. Wie de techniek van het ambt te pakken heeft, een officieele speech gemakkelijk kan afdraaien, is al vol doende uitgerust. En de heer Van Voorst I heeft doen zien, dat men het zelfs zonder deze beide kundigheden wel kan klaarspelen. Maar men lachte er maar eens om als hij de peren door de pruimen wierp, als hij zijn necrologieën afdraaide, 't Was een goeie man, zei men en men volgde hem. Toch is daartegen één bezwaar geweest. I Het is vooral in de jaren van dit presidiaal I beleid, dat de Eerste Kamer hoe langer hoe I meer buiten haar bedding is getreden en met I haar breede welbespraaktheid de velden der [politiek heeft overstroomd. Misschien had a krachtig president kans gezien die over- strooming tegen te houden en de Kamer bin- B nen de perken te houden,., waarin de Grond [wthaar positie heeft aangegeven. Wanneer men eens nagaat wat eigenlijk in den loop der jaren te Eerste Kamer deed, 1 blijkt dat zij een zeker aantal wetsont- J Tverpen, welke zij van de Tweede ontving, verwierp. Daarin zit in feite het werk van 2 Senaat. In alle gevallen waarin zij de f ontwerpen liet verder gaan op den weg naar het Staatsblad, heeft ze veel wijsheid ver maar wij zijn ervan overtuigd dat die niet veel invloed heeft op de politiek in het algemeen. Er is nog een bijzonderheid waarop wij willen wijzen. As men eens naast elkaar legt de beslis- singen die de Eerste anders nam dan de Tweede en men vergelijkt de stemmencijfers, waarmede de Tweede de onderwerpen aan nam en de Eerste ze verwierp, dan ziet men, JBn te bekomen: V. Transport- en Bxp. ven O. VOS Teleioou BKNHOOKN, lelel. 155. OSTEKHOUT. Telel. 282. s. BUITKNHEK, Tel. 101 Een nachtelijke tocht door den Stillen Oceaan Achtung Australien Achtung Asien Voordat wij tijdens onzen tocht voor de geluidscultuurfilm „Achtung Australien Achtung Asien (die in Nederland binnen kort zal verschijnen) voor anker gingen om den nacht door te brengen, schoten wij nog eenige visschen", zoo vermeldt een Duitsch filmtijdschrift. Ik dacht werkelijk aan den oorlog, toen ik toekeek, hoe de schipper den lont van een dynamietpatroon aanstak. Het was een eigenaardig gezicht, deze lont onder water te zien branden het herinnerde mij aan den staart van een komeet. Toen hoorde men een doffen slag en de doode visschen verschenen aan de oppervlakte. De Zuidzee-visschen lijken meer op bloe men en vlinders dan op Europeesche water bewoners. Zü zijn groen en geel, rood en blauw, gestreept, gevlekt, enzoovoort. Er zijn bij, die zoo plat zijn als een pannekoek, andere echter zijn weer zoo rond als een worst. Er zijn er bij, die als een onderzeeboot op hun kop een periscoop dragen. De vis schen uit den Stillen Oceaan zien er vergif tig en gevaarlijk uit, maar ze smaken heerlijk Wij hadden echter een hoop werk, voordat wij konden gaan eten. Het was ons plan, dit heer de visschen niet te bereiden op onze ge wone petroleumstellen in de kajuit, maar op echte Zuidzee-manier. Hiertoe moesten we eerst steenen en hout verzamelen. We maak ten de keien gloeiend en daarop bakten wij de visschen. Na het eten stuurden we de kinderen naar bed en gingen zelf nog even zwemmen. Het onderkomen voor de nacht was vlug in orde gebracht. Het bestond uit wat dekens en een muskietengaas. De nacht was zoo warm, het ZaM zoo zacht, dat men geen tent of veldbed v&n noode had. Onze kleeeren legden wij on der een eenzamen boom, die er met zijn ver- werken zonder kramp of pijn. Doos 60cent dat eigenlijk de heele zaak om slechts enkele stemmen liep. Het waren altijd dubieuse za ken, waarin de meening der Eerste en der Tweede verschilde. Een verschuiving van een paar stemmen van tegen naar voor zou in de Eerste de beslissing die nu tegen was, heb ben verplaatst. Wel zien wij herhaaldelijk dat de Eerste Kamer met groote meerder heid aannam wat in de Tweede op het randje af werd goedgekeurd. Het omgekeerde dat de Eerste op het randje-af aaènam wat de Tweede met groote meerderheid aannam, komt veel minder voor. Hieruit blijkt dat het veel meer een toe valligheid is als de Eerste iets verwierp dan een gevolg van zooveel beter inzicht en zoo veel deugdelijker gefundamenteerd overleg. Dit alles overwegend kan men gerust zeg gen, dat er niets wereldschokkends zou ge beurd zijn, wanneer de Eerste Kamer er niet geweest was. Het resultaat in concreto van al haar besprekingen is zoo minimaal in ver gelijking van het geheel, dat op grond hier van handhaving der Eerste Kamer moeilijk is te verdedigen. Jammer is dat juist in de overgangsperiode toen de Eerste Kamer ook door evenredige vertegenwoordiging nog meer een duplicaat van de Tweede werd, de leiding niet krach tiger is geweest om haar binnen haar na tuurlijke grenzen te houden. Wij willen voor vandaag nog eens even een netelig puntje uit het gemeentebestuur behandelen, nl. het instituut der Schoon heidscommissie. Herhaaldelijk hebben wü al eens gewezen op de moeilijkheid die het in stituut oplevert. Hoofdzaak is dat men nooit goed weet welke personen men voor het lid maatschap moet vragen. Men heeft daarbij echter altijd vergeten dat er nog andere ca tegorieën van personen zijn, die daarvoor een plaats zouden kunnen bezetten. Om de zes jaar treedt een lid af en het is dan niet herkiesbaar. Thans is aan de beurt de eenige niet-bouwkundige die in de com missie zithet is een tuin-architect die aftreedt. Het zou nu eens gewenscht zijn in die commissie te benoemen een kunstschil der of een beeldhouwer. Voor hen is daar alle gelegenheid om hun artistiek inzicht te toonen. Een groot deel van deze commissie bestaat uit ambtenaren. Dat lijkt ons ongewenscht en het zou ons niet moeilijk vallen het kwaad; Waartoe" diriëbldertë^ü^rëéreh. Wil een commissie als deze goed werk doen dan moet hst aantal van hen die betrokken kunnen zijn bij de kwesties die zij te beoor- deelen heeft, zoo klein mogelijk zijn. Nu er weer een vacature is, hopen wij, dat eens overwogen wordt hoe tot een betere samen stelling wordt gekomen. Deze commissie is niet populair, ook al omdat ze te bureaucra tisch is. En veel van de tegen haar inge brachte klachten zijn niet ongegrond. EIBER. APOTHEEK GEOPEND Zondag 25 Januari is de apotheek geopend van wijlen mevr. A. J. VAN OCKENBURG, Badhuisstraat. Onder redactie *an TRUUS EYGENHU ÏSEN. De man en de vrouw. De invloed van den arbeid op hun leven. Als we het leven van den man en het leven van de vrouw haast elkander stellen, dan zullen we, als we althans niet door dik en dun de gelijkheid van beide sexen in ieder opzicht willen verdedigen, een verschil zien, In het leven van den man zien we namelijk den arbeid als één stijgende lijn, die reeds aanvangt bij de voorbereiding. In het leven van de doorsnee-vrouw is diezelfde lijn ech ter geenszins stijgend te noemen. Wel begint het tegenwoordige meisje met dezelfde animo haar studie als de jongen de zijne wel vangt in minder talrijke, maar toch nog in vele ge vallen, het meisje met dezelfde interesse en ijver haar werk aan als de jongeman het zijne, maar op een gegeven oogenblik is daar bij het meisje of de jonge vrouw een verslap ping, een inzinking, op zijn gunstigst een stilstand, terwijl de jongeman voortgaat zijn energie te ontplooien. Wat het wel is, dat eensklaps de ambities van het meisje in den weg treedt Niets anders dan het verlangen naar dat gene, wat alle eeuwen door „de natuurlijke bestemming van de vrouw" is genoemd. In de nóg altijd véél gelezen „Nieuwe Geboort" van Henriëtte Roland Horst zegt de dichteres „Ik kende de vrouwengedachten dwalen om den man en het kind, Ze schenen zoo vreemd, dat ik lachte, ze schenen zoo banglijk blind te zwermen rond dit eene dat opzien, half schuw half blü, dat grcote zorgen om 't kleine, een poppenspel leek het mij Eeuwen achtereenJs dit „poppenspel" door vrouwen "begeerd en thans is het niet an ders. De begeerte er naar is soms zóó sterk, dat het meisje eiken dag opnieuw een afkeer van haar werk moet overwinnen. Ze werkt oppervlakkig en de consequenties hiervan telt ze óf licht óf heelemaal niet, terwijl we bij tal van verloofde ^meisjes deze verschijn selen in nog sterker mate aantreffen. Haar studie, die haar in haar werk vooruit had kunnen helpen, zetten zij aan den kant. De moeite om zich te verdiepen in nieuwe pro blemen, plannen en uitvoeringen, die de on derneming betreffen waar zij werken, nemen zij niet meer. ,,'t Is niet fineer noodig zeg gen zij. Die periode heeft afgedaan. Zij wor den nu echtgenoote, straks wellicht moeder en hebben dan geen andere dan alleen huis houdelijke plichten. We zouden ten slotte met dit alles vrede kunnen hebben als de goede naam der vrouw als werkkracht hierdoor niet in gedrang kwam. Gezegden als „Voor de vrouw is de arbeid maar bijzaak en „Het meisje be schouwt den arbeid als een genoeglijke pas seering van den tijd, die ligt tusschen haar schooljaren en haai' huwelijk worden niet zelden geuit en zij vinden hun aanleiding in de hierboven beschreven verschijnselen. Nu zal wellicht iemand tegenwerpenIs het dan zoo belangrijk, dat de goede naam der vrouw als arbeidskracht gehandhaafd blijft nu er toch meestentijds die tweespalt in het leven der vrouw is Zeer zeker, want het bewijs is meermalen geleverd er zijn takken van arbeid, waar de vrouw méér op haar plaats is dan de man en waar zij dus, zoo zij zich daar te nutte maakt, de maatschappij helpt een stukje vooruit te brengen. Bovendien zijn er duizen den vrouwen, die ongetrouwd blijven en bij wie, als zij moedig genoeg zijn om op zekeren leeftijd te erkennen, dat haar toekomstig leven zonder eigen gezinsverband zal zijn, haar werk weer levensdoel en levensvervulling wordt, waaraan zij haar beste krachten, haar energie en levendige belangstelling geven. Echter moeten we niet vergeten, dat de tweespalt in het leven van de vrouw niet berust op natuurlijken aanleg, maar op een omstandigheid, die tot gewoonte is geworden. Niet in de allereerste plaats het feit, dat het verloofde meisje trouwen gaat, doet haar haar werk minder ernstig opvatten, maar de tot usance geworden beschouwing, „dat ze het nu niet meer noodig heeft" Als zij, evenals de man, de verplichting kende in haar huwe lijk mee te helpen het .gezin financieel te onderhouden, zou haar leven geen tweespalt kennen. Dan zou ook in ha&r leven, evenals in het leven van den man, de arbeid zich doen zien als één stijgende lijn. Wel is over 't algemeen bij de vrouw in sterker mate ont wikkeld de drang om een eigen gezin te stichten, om te koesteren en te verzorgen, maar als het een ongeschreven wet was, dat de vrouw ook in haar huwelijk haar arbeid zou blijven waarnemen, dan zou deze drang, noch haar aanstaand huwelijk er toe leiden, dat het meisje haar werk oppervlakkig en zonder verantwoordelijkheid verrichtte. In tegendeel. Zij zou dan, net als de man, een prikkel te meer hebben qm in haar werk te slagen en haar positie op te voeren. Het is geen gunstige tijd om over arbeid voor gehuwde vrouwen te spreken. In ons land, waar de werkloosheid steeds grooter afmetingen aanneemt, werkt dit onderwerp op sommigen als een roode lap op een stier. Gaat men echter uit van het standpunt, dat het eigenlijk dwaasheid is om alleen den man als kostwinner van het gezin te be schouwen en dat het eigenlijk even dwaas is om alle huishoudelijke werkzaamheden spe ciaal „vrouwenarbeid" te noemen, dan is er niet de minste reden om zich bij de bespre king van arbeid voor de gehuwde vrouw op te winden. In Frankrijk is met een geheel nieuw werksysteem een proef genomen. Weliswaar is dit niet gebeurd naar aanleiding van de hierboven genoemde kwestie, maar het kan wellicht een vingerwijzing zijn, die in die richting tot een oplossing leidt. In het weekblad „La Frangaise" schrijft een industrieel te Verdun, dat hij begonnen is gehuwde vrouwelijke arbeidskrachten voor halve dagen aan te stellen om de moeders, wier omstandigheden dit behoeven, gelegen heid te geven mee te helpen den kost te ver dienen en zich toch ook aan haar huishou delijke plichten te kunnen wijden. Deze vrouwen zijn vast aangestelde arbeidsters, evenals het geval is in andere bedrijven. Zij werken echter niet acht uur, maar vier uur per dag. Een biscuitfabriek in Arceuil heeft een zelfde proef genomen en boekte dezelfde gunstige en bevredigende resultaten als de industrieel in Verdun. Ligt hierin een vingerwijzing voor ons land en voor andere landen, waar het werkloos heidsvraagstuk nijpend is Kunnen wij in halve-dagen-arbeid wellicht een vrede-lie- vende oplossing vinden van het probleem „arbeid der gehuwde vrouw" 's Morgens de man uit huis, 's middags de vrouw of omge keerd, in ieder geval zoo, dat er altijd een van beiden thuis is om daar te doen wat er gedaan moet worden. Beiden hebben dan de zelfde plichtenbeiden zijn dan evenzeer „kapstok" voor enkele eventueele gezins zorgen beiden hebben een duidelijk begrip van de wijze waarop het geld wordt verdiend, wat zoo noodig is om er een goed gebruik van te maken beiden kunnen in hun ontspan ning gelijk opgaanbeiden zijn bevredigd in hun drang om de wereld iets te geven van hun geestelijk goed.... Grappenmakers zullen met belachelijke voorstellingen aankomen van den man aan het keukenfornuis, met den kopqesdoek of een dweil in de handen, met de krijschende baby op den arm en zij zullen hem shottend „Keukenprins" of „Kinderjuf" noemen. Maar het zij den goed-willenden tot troost, dat ook de eerste vrouwen, die het waagden zich te bewegen op terreinen, waar eeuwen lang de man het privilegie bezat, bespot en gehoond zijn geworden en met nog belachelijker na men, zelfs wel met onparlementaire, betiteld zijn. De vicieuse mode-cirket. Is Mevrouw Mode uitgeput Weet zij niets nieuws meer te bedenken Het heeft er veel van weg. Verschillende creaties, die in de jeugd van onze grootmoe- losjes doorhalen en uitdrukken in koud Persilsop verzekert U een zorgvuldige reiniging! Benig Imp. E. Ostermana Co's Handel Mij., Amsterdam Fabrikante: Henke) Cie. A* G, Püsseidorf^, dorde bladeren uitzag als een jaloursche vrouw, klagende over een schoonheidswed strijd. Het was volle maan, er lag zulk een glans oP het water, dat men er bijna niet in durfde duiken. Zoo ver zwommen wij, dat de schipper ons niet meer kon zien. Hij had toch ook alleen maar herrie gemaakt wegens de haaien. Eigenlijk hadden we het niet moeten doen, maar de verzoeking was te groot. Als wü door het water gleden, was het, alsof wij in het maanlicht zelf zwommen, Toch moes ten wü oppassen, want het gebeurt meerdere malen, dat de haaien hun slachtoffers dicht aan de kust halen. Maar wij hadden geluk, geen haai daagde op. Iets later lagen wij op het strand onder ons gaas en tuurde naar de volle maan. De nacht was goddelijk schoon, veel te mooi om te slapen. De eerlijkheid gebiedt mij, er bü te vermelden, dat de zandvlooien hun best deden, ons wakker te houden. Om twee uur braken wü op, daar het ons plan was, om vóór het aanbreken van den dag in Touns- ville te zijn. Onze kruisvaart door de koraal zee was ten einde. Reeds waren wü langer weggebleven dan ons oorspronkelijk plan was en we moesten haast maken om de kust te bereiken, daar wü anders de stoomboot naar Nieuw-Guyena zoude verzuimen, die iedere maand slechts één keer vaart. De kinderen sliepen weer, toen de motor werd aangezet. Mijn kameraad en ik lagen in luie stoelen op het voordek. Hoeveel schoone maannachten hebben we reeds tezamen doorgebracht op alle zeëen, hoe vaak hebben we reeds in bosch en steppen onder de sterren gelegen Wat mist een stadsmensch in ijdele jacht achter zü-n amusement dan veel Nog nooit was de Oceaan zóó mooi geweest, het water leek gefosforiseerd, de maan schoot zilveren pü'len over den gladden spiegel. Mijn oog gleed over de lichtstralen, gevormd door dezen zilveren glans. De zee bij nacht, im posanter dan alles anders. Aan den horizon verscheen een roode gloed, het firmament scheen te branden. Het waren brandende bosschen op de bergen van Magnetic Island, een eiland, ontdekt door Cook, die lang getwijfeld had, of dit niet de gevaarlijke magneetberg wasde berg, die reeds menig schip ten verderve gevoerd had Tusschen het eiland en de kust bevindt zich. een gevaarlijk rif, een vuurtoren zendt hier zijn waarschuwend licht uit. Toen wij den toren gepasseerd waren, kwam land in zicht en terzelfder tüd dook de zon uit de zee op. De tropennacht was voorbü...." NederlandscliDuitsche samenwerking. Tusschen de „Eerste Nederlandsche Maat- schappü voor sprekende films" te Arnhem en den bekenden Duitschen regisseur Friedrich Zelnik zijn onderhandelingen gaande over de gemeenschappelijke productie van een film „Diddy", die in een Duitsche, een Engelsche en een internationale editie zou worden ver vaardigd. De hoofdrol in alle drie de edities zou door Lya Mara worden vertolkt. De on derhandelingen zijn nog niet afgesloten. Operette.... of geen operette. De critieTc. Onlangs verscheen in een der dagbladen een bespreking over een Duitsche operette toonfilm, waarin de criticus zün misnoegen uitte over het groote aantal films in dit genre. Waarom, is mü niet duidelijk. Er zijn toch nog steeds een zeer groot aantal men schen, die met de operette, oud of modern, dwepen. En niemand wordt toch gedwongen de voorstelling van zoo'n film-operette by te wonen Zeker, een operette, en ook een film-operet te, is geen machtig epos, maar schenkt toch eenige uren van vermaak. En een feit is toch wel, dat de vele menschen van „eenige uren van vermaak" de bioscoop bezoeken. Natuur lijk is een eerste vereischte, dat een dergelijke rolprent artistiek volmaakt is. Zü moet an ders en beter zün dan de tooneel-operette. Het publiek moet niet kunnen zeggen „Ik zie een operette liever op het tooneel". Neen het oordeel moet zün Zooiets kan op het tooneel niet geboden worden 1 „Gekooide menschen". Drama van de eenzaamheid en van de zee. Eindelijk heeft Dupont met een toonfilm de hoogte van zijn stomme filmcreaties we ten te bereiken, ja, heeft hij deze, geholpen door het geluid en gesproken woord, zelfs nog weten te overtreffen. Zelden heeft een fil mische schepping zoo ontroerd. „Cape For lorn" leverde de boeiende stof. Het geluid speelt in deze film een groote rol, het geluid van de zee zingt eerst liefelyk om den vuurtoren, maar een storm steekt op, klotsend slaan de golven tegen de muren van den eenzamen, steenen wachter. Dupont had de beschikking over het machtigste décor ter wereld, nl, de natuur. Bij hem ontstaat het ruischen van de zee niet door het schudden van wat hagel op een zeef, zün storm loeit niet door het draaien van een windtrommel. Deze rolprent werd in Engeland te Elstree vervaardigd. Conrad Veidt speelt een der mannelijke hoofdrollen, en een nog onbeken de actrice, Eala Birell speelt de vrouwelijke hoofdrol. Een succes Prof. Einstein kreeg een filmaanbod. Prof. Einstein heeft uit Hollywood een aanbod gekregen om tegen een honorarium van 200.000 dollar in een film op te treden. Hy heeft niet geaccepteerd. Vervolg van „Variété". Dupont draait zün volgende film te Ber lijn. Zü zal „Salto 'mortale" heeten en een soort van vervolg zün op „Variété". De op namen worden grootendeels in het circus Busch gemaakt. De triomftocht van Remarque's film. Brussel Op het oogenblik wordt, in een van de grootste bioscopen van Brussel, de film „lm Westen nichts Neues" gedraaid. De zaal loopt bü iedere voorstelling stampvol en duizenden staan geduldig uren in de rij om een toe- gangsbewüs te bemachtigen. De film geeft de werkelijkheid van den oorlog op zulk een suggestieve wyze weer, dat hei publiek bü iedere voorstelling tegen den oorlog demon streert. In een der voorstellingen, toen de span ning het grootst was, riep een even eerlijk mensch op een gegeven oogenblik spontaan „Weg met den oorlog I".... waarmede alle aanwezigen luidkeels instemden. Duitschers komen bij honderden speciaal uit Rünland om de film te zien. Basel, Bern Ook in Zwitserland gingen, te Basel en te Bern gelijktijdig de „premières" en is dé be langstelling overweldigend. Vooral het aan de Duitsche grens liggende Basel vaart wel bij het Duitsche verbod. Duizenden Duitschers uit Baden zijn naar Basel gegaan, om de film toch ook te kunnen zien. Het heeft ielfs niet aan gasten uit Heidelberg ontbroken Ook te Basel hebben de nationaal-socialis- ten hun gebruikelüke intimidatie politiek trachten toe te passen. Toen de voorstelling van de film werd aangekondigd, schreven zij een dreigbrief aan het betrokken cinema theater, verzekerend, dat zü evenmin zouden dulden, dat het Duitsche leger in Zwitserland beleedigd wordt, als dat zü een dergelüke be- leediging in Duitschland zelf toegelaten had den. De brief werd voor kennisgeving aange nomen. De „Basler Nationalzeitung", van deze intimidatiepoging gewag makend, noodigde de nationaal-socialisten uit eerst eens zelf te komen küken, of de film werkelijk beleedi- gend voor het Duitsche leger is, doch voegde daaraan toe, dat zü wèl moesten bedenken, dat in Zwitserland „witte muizen" niet ge duld worden. De film zou, toevallig, juist deze week ook te Genève voor het eerst vertoond worden. Doch op verzoek van de Duitsche delegatie bü den Volkenbondsraad is de vertooning twee weken uitgesteld, opdat deze niet juist zou samenvallen met de aanwezigheid der Duit sche delegatie aldaar, hetgeen als een opzet- telüke bespotting van het Duitsche verbod zou hebben kunnen zün uitgelegd.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1931 | | pagina 9