500
300
150
100
25
eerste blad
MAANDAG
No. 247
63e «Jaargang
-1930
Uitgave: firma F. VAN DE VELDE Jr., Walstraat 58-60, Vlissingen. lelei. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
BINNENLAND
Stads- enProvincienieuws
lliputterige strooier-
,adje en je zult eens
il je dan hebt. De-
jgt, zet het vast by
or de pop.
het oude paar kou-
vorige week een
lebben gemaakt, de
dan gaan we daar
ran maken. O, dat is
2, hoor Kijk maar
;t plaatje. Dat geeft
,n het open gelegde
e knip je tweemaal
,dat je eerst de maat
breeden zoomde
ant maak je af met
n den eenen zijkant
LISSINGSCHE COURANT
bonnementsprijsVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden,
jranco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove-
ge landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJS: Van 15 regels 1.25; iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel.Kleine advertenties betreffende Huur enVerhuur.Koop
en Verkoop, Dienstaanbiedingen en-Aanvragen van 1—5 regels 75 ct., iedere regel meer 15 ct.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
IaNGESLOTEN BI[ HET BUREAU voor-? PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIÜINO „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
aan den anderen zij-
ie je netjes feston-
wel, is 't niet
weerszijden van het
stiekje, dat onder het
adselhoekje.
het prachtige weer,
briefjes zijn, hè Nu,
vel veel prettiger om
of te fietsen, dan in
5 goede antwoorden
zijn Jo Poppe B.
d Wia van Wijnen
tob Hegboer.
tuurdenMies Smits
is het zoet rusten.
at-roet-rad).
gen in van de nieuwe
ser uiterlijk Dinsdag
fan de krant zijn. Op
netjes dichtgevouwen
ri ons leuk Raadsel-
tourant te Vlissingen.
door klinkers en je
kwoord.
..t d. k.n w.l
,p d.n n..s
door Gien Bicker.)
ide letters den naam
uk.
uit 10 letters en is
gel.
Duitschland.
eren en kanalen ge
uit 3 lettergrepen en
l en draad altijd bezig
at 's middags bij het
reede deel is een be-
ïijn derde deel staat
hemel.
len door Mien Stroo.)
ragen.
ehtige visch.
op den akker,
nis.
ooi gebruikt,
rekenboek.
mt de naam te staan
raag mee ophouden,
oor Wia van Wijnen.)
irievenhoekje.
dat zal wel beeldig
pen, dat als het kleed
fel ligt, niemand zoo
thee of een kannetje
n duikelen, hè Wat
idsels bedachtFlink
Hè, wat akelig die
ser over 'k Hoop het
een avond vroeg naar
cvel. Wat zou ik graag
zien. Wit met roze?
de week ook iets van
Een gebreid sjaaltje
m een nichtje van me.
n. Ik ga er nog een
Hoe ziet jouw popje er
ritten mijn gedachten,
allemaal leert. Heb Je
je al die lessen door
'beeld in een Fransche
en in een Engelsche
1 't Is mij vroeger wel
k ben blij, dat je de
zelf gemaakt presentje,
presentje in de krant,
te gaan maken. Toe-
Postcheque- en girodienst.
,an het verslag over 1929 van den directeur
den postcheque- en girodienst, uitge-
,cht aan den minister van waterstaat,
kt dat sedert de heropening van den
•nst de uitbreiding telken jare is kunnen
irden vastgesteld en ook in het afgeloopen
:r in belangrijke mate is voortgegaan. Niet
:een het aantal postrekeningen maar het
iruik van de rekeningen en de geldelijke
set namen weder toe.
;et aantal postrekeningen, bij den aanvang
tan 1929, 139282 bedragende vermeerderde in
t jaar met 15438 nieuwe rekeningen opge-
(heven werden 3423 rekenningen, zoodat er op
December 151.297 of 12.015 meer loopende
garen dan bij den aanvang van dat jaar. Ge-
ddeld bedroeg de vermeerdering van het
jntal rekeningen per maand 1287 tegen 1141
1928.
'an de genoemde 151297 rekeninghouders
,ren er 150165 in Nederland 259 in Oost-
idië, 259 in West-Indië en de overigen in
ït buitenland,
iet aantal boekingen op de postrekeningen
in vergelijking met 1928 met 16.3
geldelijke omzet bedroeg In 1928
10.072.342.596 en in 1929 11.109.842.722,
10.3 meer.
lehalve uit deze cijfers blijkt de toenemen-
beteekenis van dezen dienst ook uit de
imiddelden per rekening.
Het conflict in de Typografie.
)e rijksbemiddelaar, mr. S. de Vries Czn.,
[eft de partijen, welke betrokken zijn bij
it dreigend conflict in het typografenbe-
jf, opgeroepen voor een conferentie op
[oensdag 22 October in het stadhuis te Am-
rdam en wel de werk gevers om 10 uur des
itends en de werknemers om 11 uur.
Het standpunt der typografen.
:et „Hbld." heeft den voorzitter van den
|gem. Ned. Typografenbond, tevens voor-
Ster van de arbeidersafgevaardigden ter
iferentie met de werkgevers, den heer F.
[n der Wal, desgevraagd bereid gevonden,
stand van zaken in het typografencon-
[ct, van- werknemersstandpunt bezien, uit
te zetten. Het blad stelde hem allereerst
vraag
„Acht gij het uitbreken van een algemeene
iking in het belang van het bedrijf
„Neen, zeker niet in het belang van
jt bedrijf antwoordde de heer Van der
(al. „Juist da&rom,, vervolgde hij
lebben de arbeidersvertegenwoordigers al
bet mogelijke gedaan om met de werkge-
•s tot overeenstemming te komen.
tegenstelling met de gewoonte om bij
|rgelijke onderhandelingen het bestaande,
loopende contract artikelsgewijze aan her
ring te onderwerpen, werd door de verte-
Ifnwoordigers der patroonsfederatie aller-
;t de loonkwestie in het geding gebracht,
kwamen op grond van de indexcijfers
de conclusie dat de loonen konden wor-
verlaagd zonder dat, in feite, dit als
•nsverlaging kon worden aangemerkt. Daar
[enover stelden de arbeidersvertegenwoor-
:ers het feit dat in 1923 het uurloon met
cents was verlaagd, later nóg éénmaal
't twee centen. Gezien den vrij gunstigen
istand in het drukkerijbedrijf meenden zij
[t eenig herstel van dat uurloonverlies zeer
d mogelijk was.
'ientengevolge werd, vervolgde de geïn-
:viewde, onzerzijds gevraagdeen alge
mene loonsverhooging van drie cent per
plus vermindering van het aantal loon-
isen van zeven op zes. Daardoor zou het
'loon in al die klassen, behalve in de eer-
(Amsterdam) nogmaals met twee cent
Igen, in totaal dus met vijf cent per uur.
|Op Dinsdag 9 September, den tweeden
van de eerste bijeenkomst, werd ten
'tte door de werkgeversvertegenwoordigers,
loonsverlaging eerder gerechtvaar-
'd achtten, pertinent gevraagd, of wij ble-
'h staan op loonsverhooging. Toen dit on-
jfzijds bevestigend werd beantwoord, acht-
h de afgevaardigden der patroons verder
doelloosde eerste conferentie ging
larop uiteen.
De daardoor ontstane toestand- kon geen
beide partijen bevredigen, vandaar dat
n verschillende zijden werd gepoogd beide
•putatie's weer aan de conferentietafel te
tfeenigen. De bemoeiingen in deze richting
'ri eenige particuliere personen hadden
?en resultaatde patroon-voorzitter, de
Eeï Lonkhuyzen, hakte toen den knoop
door, en zond aan de leden van zijne en van
de werkliedenorganisaties uitnoodigingen om
nogmaals bijeen te komen voor een geheel
vrije bespréking. Beide partijen hebben aan
die uitnoodiging voldaan....
Op die tweede conferentie aldus de heer
Van der Wal werden eerst „om en om"
voorstellen van werkgevers en werknemers
in behandeling gebracht, waarbij echter al
spoedig wederom de looneisch naar voren
kwam. Nadat deze andermaal lang en breed
was besproken, zonder dat partyen elkaar
konden vinden, is opnieuw aan de vertegen
woordigers der werknemers de vraag ge
steld of zij geneigd waren hun looneisch te
verkleinen. De arbeiders-afgevaardigden
1 ebben daarop geantwoord bereid te zijn een
loonsverhooging in étappen te accepteeren,
zóó te verstaan dat bij het inwerkingtreden
van het nieuwe contract twee cent, ingaande
November 1931 wederom twee cent en No
vember 1932 de resteerende cent loonsver
hooging zou worden toegekend. De werkne
mers voegden er aan toe gaarne te willen
weten welk positief voorstel de werkgevers
wilden doen. Daarbij werd door hen tevens
de opmerking gemaakt dat zij verwachtten,
dat dit geen voorstel zou zijn dat de arbei
ders-vertegenwoordigers bespottelijk zou ma
ken tegenover hun lastgevers. Partijen gin
gen daarna ieder afzonderlijk vergaderen,
weder bijeengekomen deelde de patroons
voorzitter het volgende mee De werkgevers
waren bereid op 1 Januari 1931 te geven één
cent verhooging van het uurloon 1 Januari
1932 weer één cent, 1 Januari 1933 ander
maal, in totaal drie cent, doch van die laat
ste verhooging met één cent zou Amsterdam
worden uitgesloten.
„Is dat het uiterste wat gij voorstelt
vroeg toen de heer Van der Wal namens de
gezellen.
De patroons zeiden onmogelijk verder te
kunnen gaan. Daardoor waren de verdere
onderhandelingen vastgeloopen.
De heer Van der Wal ging, na deze mede-
deelingen, verder op de kwestie in en zei
Ofschoon de woordvoerders der gezellen
hadden besloten, ter wille van het behoud
van de collectieve arbeidsovereenkomst en
wat daaraan annex is, in tegemoetkomingen
tot het uiterste te gaan, kon dit aanbod
niet door hen worden geaccepteerd.
Waren de werkgevers nog een kleine
schrede verder gegaan met hun aanbod, dan
zou zeer waarschijnlijk door de werklieden
afgevaardigden besloten zijn, het aanbod aan
het oordeel hunner organisaties te onder
werpen. Dan hadden de besprekingen verder
kunnen worden gevoerd om ten slotte te zien,
of het geheele resultaat in redelijkheid te
accepteeren was.
„Acht gij echter thans alle toenadering
tusschen partyen onmogelijk?" vroeg de in
terviewer.
Het antwoord luidde„Aan óns zal het
niet liggen Wij zijn nog steeds bereid tot
iedere redelijke oplossing mede te werken,
doch daarvoor is ook de andere partij noo-
dig .Zoolang het conflict nog niet tot
daadwerkelijken strijd is gekomen blijft het
herstellen van het gebroken contact nog
steeds mogelijk."
„Wat dit betreft I"....
„Tot redelijk overleg zijn wij altijd be
reid!"....
VLISSINGEN, 20 OCTOBER.
Het feest van den Bond van oud-
onderof f icieren.
Zaterdag herdacht de afdeeling Vlissingen
van den Kon. Ned. Bond van oud-onderoffi
cieren den dag waarop zij vóór 40 jaren is
opgericht.
Het was door den heer Coomans goed ge
zien, daar in een zijner lokalen de afdeeling
zetelt, de nationale driekleur aan den voor
gevel te doen wapperen.
Van de receptie, die om 3 uur aanving,
werd door zeer velen gebruik gemaakt, en
de bovenzaal was reeds vóór de aankomst
van den eere-voorzitter gevuld met een scha
re autoriteiten, zoomede afgevaardigden van
verschillende vakvereenigingen, leden en
meerdere belangstellenden. Onder de aanwe
zigen bevonden zich de ondercommandant
van Hr. Ms. marine, de kapitein ter zeo Gre
gory, de voorzitter van de Vereeniging „Onze
Vloot", de directeur van het Nederlandsch
loodswezen, kapitein ter zee Arntzenius, lui
tenant-kolonel Bierman, commandant van
den bijz. vrijwilligen landstorm, de comman
dant van de kustartillerie tevens garnizoens
commandant kapitein Halbertsma, vergezeld
van den len luitenant mr. P. M. W. J. van
der Slikke, een afgevaardigde van den Bond
van marine onderofficieren, van de onder
officieren; erec-niging „Ons Belang", van den
En
Algemeenen Pensioenbond, van den Alge-
meenen Militairen Pensioenbond.
Nadat door alle autoriteiten en afgevaar
digden de afdeeling Vlissingen in de per
soon van den heer Mol, met het jubileum
was geluk gewenscht, werd de komst van
den eere-voorzitter, den heer Van Woelderen,
afgewacht.
Toen deze was gearriveerd en door den
ondervoorzitter, den heer Hillinga, binnen
was geleid, was het den heer Mol als voorzat
ter van de afdeeling Vlissingen aangenaam
de vele belangstellenden met een hartelijk
welkom te mogen begroeten en wel in he4",
bijzonder den burgemeester, eere-voorziuer
van de afdeeling. De voorzitter gaf verder
uiing aan zijn gevoelens, door te verklaren,
aat de oud-onderofficier nog steeds in het
teeken staat van veler belangstelling, getuige
deze spontane tegenwoordigheid op dezen
middag. Verder bracht de voorzitter in een
goed verzorgde rede het doel en werken van
den Bond naar voren, daarbij wijzende op de
twee belangrijke zinspreuken van den Bond,
namelijk
Den Vaderland ghetrouwe
blyf ick tot in den doedt.
Waar een van onze kameraden
in nood mocht zijn.
Zyn Bondgenooten staan gereed".
Hierna gaf hij het wóórd aan den eere
voorzitter. Deze begon met j*r op te wijzen, dat
hij zelf geruimen tijd gediend heeft als offi
cier en den onderofficieren, dus ook den
oud-onderofficieren, een goed hart toedraagt
en het dus voor de hand ligt, dat het voor
hem niet alleen een groot genoegen is, maar
het bovendien als een groote eer beschouwt,
de afdeeling Vlissingen van den Kon. Ned.
Bond van Oud-onderofficieren met zyn 40-
jarig jubileum en het gedurende daarin ver
richte nobele werk geluk te wenschen. Het
was hem tevens ook aangenaam aan het ver
zoek van den voorzitter+e kunnen voldoen,
namelijk aan den secretaris, den heer L. Vis,
de onderscheiding Lid van Verdienste van
den Bond uit te reiken.
Op bijzonder aangenamen wijze kweet de
eere-voorzitter zich van deze taak, waarvoor
de gedecoreerde hartelijk dank zegde, doch
als zijn meening te kennen gaf, dat in het
toekennen van deze onderscheiding niet al
leen gezien moet worden een verdienste in ce
persoon van den secretaris, maar in die der
geheele afdeeling.
De heer Uijtterlinde, als afgevaardigde van
den A.M.P., gevoelde zich gelukkig te kun
nen verklaren dat de Kon. Ned. Bond een
sterke schakel is voor de steeds te voeren
actie van den A.M.P. Op treffende wijze
werd door hem geschetst de noodtoestand
der oud-gepensionneerden en vooral de we
duwen en weezen, en zegde toe, daar waar c'e
oude penisoenen van regeeringswege nog rret
wat men kan noemen naar behooren zijn ge
regeld, de A.M.P. steeds sympathiek zal blij
ven staan tegenover het schoon© doel wat de
Bond gedurende meer dan 40 jaar heeft na
gestreefd.
De heer Swiebel, afgevaardigde van de on
derofficieren der zeemacht, gaf aan den
voorzitter de verzekering dat het werken van
den Kon. Ned. Bond van Oud-onderofficie
ren niet alleen door de onderofficieren wordt
gadegeslagen, maar zelfs met zeer veel waar
deering wordt besproken.
Hij meende nog te moeten zeggen, dat de
Kon. Ned. Bond in moeilijke dagen niet ver
geten moet dat de bond van marine-onder
officieren ook daar is, waar ten allen tijde
aangeklopt zal kunnen worden.
In dienzelfden geest werd ook gesproken
door den heer Polderman, als afgevaardigde
van de onderofficiersvereeniging „Ons Be
lang".
Hierna wera de thee rondgediend en waren
allen in de gelegenheid hun bewondering uit
te spreken voor de wijze waarop de firma
Witte Zonen, en zeker niet in het minst
de heer Coomans, alles hadden gedaan de
zaal in een waar lusthof te doen veranderen.
Vooral de groote schat bloemen, door vereer
ders gezonden, zoomede de zich daar boven
hoog verheffende buste van H. M. de Konin
gin, tusschen palmen en levend groen, ge
flankeerd door de twee genoemde bondszin-
spreuken, met het eenigszins naar voren ge
brachte wel oude maar toch nog mooie
vaandel, trok aller aandacht.
Na nog eenigen tijd op zakelijke en pretti
ge wijze van gedachten te hebben gewisseld
en nadat de voorzitter aan allen nogmaals
dank had gebracht, was het eerste, als goed
geslaagd te beschouwen gedeelte, ten einde.
Ten 8 uur waren reeds velen opgekomen,
ten einde het tweede gedeelte van het jubi
leum op een meer feestelijke wijze te vieren
en na door den voorzitter te zijn verwelkomd,
werd door allen staande het eerste couplet
van het Wilhelmus gezongen.
Nadat door den voorzitter nogmaals in
korte trekken het doel van den Bond was
uiteengezet en bezegeld werd door het zingen
van het bondslied, was inmiddels een depta-
tie van vijf kameraden onzer zusterafdeeling
Middelburg, waaronder de heer Jos. Broek,
een der nog in leven zijnde oprichters van de
afdeeling Vlissingen, de feestzaal binnenge
stapt.
Het behoeft natuurlijk geen betoog dat de
Middelburgsche kameraden op een zeer har
telijke wijze door den voorzitter werden ver
welkomd, de heer Broek natuurlijk niet in
het minst, en was het voor de jongeren iets
bijzonders om nog eens van den tijd van op
richting te kunnen hooren.
De heer MÉaassen, secretaris der afdee
ling Middelburg, bracht in een gloedvolle
rede de gelukwenschen van zyn afdeeling
over, hierbij overhandigende een prachtig
bloemstuk, waarvan de beteekenis juist op
dezen dag demonstreerde de kameraadschap
die ons allen bezielt.
Nadat door den voorzitter aan allen was
dank gebracht voor de medewerking, waar
door het mogelijk is geworden dat deze feest
avond zoo schitterend kan plaats hebben, en
waarop de heer Hillinga zeer terecht ant
woordde dat wij in dezen grooten dank ver
schuldigd zijn aan den voorzitter, welke
woorden met een krachtig applaus werden
begroet, werd met zang, muziek en voor
dracht begonnen. Onnoodig te zeggen, dat
Kees de Ruiter en mej. Kakenberg, bijge
staan door den populairen pianist Van Her
cules, met ernst en luim ons wisten bezig te
houden. Onbedaarlijk is er gelachen, ja zelfs
gegierd, en deed het ons goed aan, te mogen
ondervinden dat Kees en zijn ensemble zich
in den kring van de oud-onderofficieren wist
thuis te gevoelen.
Tijdens de pauze hadden er twee verlotin
gen plaats om prijzen, voor het goede doel
door de heeren D. en M. beschikbaar gesteld
en waarvan de opbrengst voor een bijzonder
doeleinde zal worden besteed.
Hier het bedrag van de opbrengst der ge
houden loterij te noemen, valt buiten de
noodzakeijlkheid, maar gezegd moet worden
en is voor de zooveelste maal gebleken, dat
waar van hooger hand de ontferming voor
het lot der weduwen en weezen ver is te zoe
ken, de schoone woorden, saamgevat in het
3e couplet van ons bondslied, waar een van
onze kameraden in nood mocht zijn voor het
dagelijksch brood, geen holle woorden zijn,
maar een getuigenis aflegt van edel werken.
Gedurende den verderen avond, tot vroeg
in den morgen, was de geest voortreffelijk en
v/as het de voorzitter die aan allen dank
bracht voor het welslagen van dit jubileum
feest als een waardig slot.
Onder het zingen van het bondslied riep
de voorzitter ons het tot weerziens toe.
De schat van bloemen, welke de Bond bij
zijn jubileum mocht ontvangen, werd ge
schonken aan de verpleegden in het gasthuis.
Bart Elfrink's Variété.
Concertgebouw.
Een echt leuken, gezelligen avond hebben
we Zaterdag bij Bart Elfrink c.s. gesleten.
Aan de aankondiging variété is ruimschoots
voldaan, want er was ruime afwisseling en
verscheidenheid in het aardige programma.
Er was dan om te beginnen de figuur, die
aan het gezelschap zijn naam verpandde. Die
naam, Bart Elfrink, heeft bij ons, Vlissingers,
nog immer een goeden klank en een aange
name herinnering en de vrij goede opkomst
van het publiek zal daaraan dan ook wel niet
vreemd zijn geweest, 't Blijft een genot de
zen artist zijn repertoire te hooren „afdraai
en". Van stonden aan heeft hij zyn gehoor te
pakken. Inderdaad een humorist-conféren
cier, die steeds wat nieuws heeft, al maar
door vertelt op grappige wijze en een allerge
noeglijkste sfeer weet te scheppen. Ook in het
liedjeszingen is hij een baas. Hij zorgt daarbij
op de hoogte van zijn tijd te zijn, zooals b.v.
in „Als het geld de wereld niet regeerde",
v.aarin de actueele vlootgeschiedenis wordt
aangehaald. Met zijn illustreering van het
„Na regen komt toch zonneschijn" steekt hij
ons een hart onder den riem, terwijl hij in
„Poppekast" in rake, scherpe trekken den
feitelijken toestand in de wereld belicht. Een
aardige potpourri van liedjes uit de oude doos
en moderne schlagers, waarin zyn echtvrien
din mede een werkzaam aandeel heeft, be
zorgde hen beiden eveneens veel succes.
De danskunst wordt door „The May Sis
ters" naarstig beoefend. De eene, een teer
persoontje, is als geschapen voor het zweven
en het lichte springen in feeërieke fantasie,
en geeft daarnaast verbluffende bewijzen van
lenigheid, toegespitste techniek en acrobati
sche danskunst. Haar gezamenlijke dans-
prestaties mochten we hoogelijk waardeeren
in Weber's „Aufforderung zum Tanz." Een
lust voor het oog, een spraakje gelijk, was
voorts de beeldenreeks der „grootste zuster",
waarbij de entourage van haar pose met be
hulp van lantaarnplaatjes, uit allerlei kleur
rijke harmonische schilderingen bestond.
Schitterende aspecten, vooral de vlinder-
motieven J -
Buikspreken sorteert altijd effect, vooral
als er tusschen de bedrijven door van die
kleine ondeugende dingen worden gelan-
ceerd. Florencette was met haar partner
Bobbie in dit opzicht zeer goed op dreef en
verschafte vermakelijke oogenblikken.
We hebben in den loop der jaren met ver
scheidene accordeon-virtuozen kennis ge
maakt. Daarbij is nu Sorosoto gekomen, dien-
we een eervolle plaats hebben gegeven in de
ry der trekpiano-bespelers. Technisch is zijn
spel volkomen beheerscht. Opvatting en
voordracht zijn zeer te loven, het was be
paald een genoegen te luisteren naar de ver
tolking van Flottow's „Stradella-Ouverture'\
In den regel speelt zoo'n kunstenaar, wat
hijzelf belieft. Sorosoto laat zijn auditorium
de keuze. Zoo gebeurde het, dat hem vanuit
de zaal de opgaaf gewerd van een twintigtal
werken als operafragmenten, walsen, fox
trots, liederen enz., welke hy met absolute
zekerheid, in een potpourri vereenigd, op
phenomenale wijze ten gehoore bracht. Met
klimmende bewondering hebben we hem be
luisterd in dezen melodiënstroom, die ook
de voortreffelijkheid van zijn instrument
een Hohner in een klaar licht stelde. Een
komisch nummer bewees wijders, hoe deze
kunstenaar met zijn speeltuig als vergroeid
is. Zijn succes was overweldigend
Als vangspeelster gaf Bella Gitana verras
sende en krasse staaltjes, zoomede in balan-
ceerkunst.
Na de pauze ging „De Rustkuur", een
revue-sketch in twee bedrijven, waarin we
zien hoe een zekere mijnheer Jansen (Bart-
Elfrink) genezen wordt van een ingebeelde
„steekjesziekte", tengevolge waarvan hij zijn
vrouw (mevr. Schakels) het leven ondragelijk
maakt, niettegenstaande hy een halve ton 's
jaars te verteren heeft. De door hem noodig
geachte rust wordt hem door den dokter (H.
Dalmeier) voorgeschreven, de verpleegster
(mevr. Elfrink) draagt stipt zorg, dat de kuur
tot in de kleinste kleinigheid wordt onder
gaan, waarbij de timmerman en de gasfitter
(Oto Smid) haar de behulpzame hand bie
den. Een oer-komische twee-acter, door alle
personen met volle overgave gespeeld en wel
ke onophoudelijk de lachspieren prikkelde.
Een slotte nog een woord van hulde aan
den pianist Smeehuizen voor zijn goede mu
ziek en accuraat accompagnement en aan de
fraaie ensceneering.
De pauze werd gekort met gramafoonmu-
ziek der Bart Elfrink Platen (Kaliope Re
cord), waarmede tevens ter kennis werd ge
bracht, dat men Bart ook voortaan op deze
wijze in zijn huiskamer kan ontmoeten.
Een afscheid.
Chefs en personeel van de afdeeling ma
chinefabriek der Kon. Maatsch. „de Schelde"
vereenigden zich Zaterdagmiddag ten einde
afscheid te nemen van hun collega, den
heer A. van der Grijp, die na ruim 42
jaar als bankwerker in die afdeeling te zyn
werkzaam geweest, nu de maatschappij met
pensioen gaat verlaten.
Bij monde van den werkmeester, den heer
Ch. Kok werd de heer Van der Grijp toege
sproken en hun namens ingenieurs, bazen en
werklieden der afdeeling machinefabriek
eenige cadeaux als aandenken overhandigd,
hem toewenschende, dat hy nog menig jaar
in goede gezondheid van deze geschenken
moge genieten.
Met een hartelijk woord dankte de heer
Van der Grijp de gevers en wenschte ook hun
het beste toe.
Ontwikkelings-examen P. T. en T.
Aan het te 's-Gravenhage gehouden ont
wikkelings-examen voor assistent-conducteur
en hoofdbesteller hebben voldaan de bestel
lers J. van den Berg, F. D. Daamen en L. J.
H. Seelen, allen ten post- en telegraafkantore
te Vlissingen,