500 300 150 100 25 eerste blad MAANDAG No. 247 63e «Jaargang -1930 Uitgave: firma F. VAN DE VELDE Jr., Walstraat 58-60, Vlissingen. lelei. 10. Postrekening 66287 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen BINNENLAND Stads- enProvincienieuws lliputterige strooier- ,adje en je zult eens il je dan hebt. De- jgt, zet het vast by or de pop. het oude paar kou- vorige week een lebben gemaakt, de dan gaan we daar ran maken. O, dat is 2, hoor Kijk maar ;t plaatje. Dat geeft ,n het open gelegde e knip je tweemaal ,dat je eerst de maat breeden zoomde ant maak je af met n den eenen zijkant LISSINGSCHE COURANT bonnementsprijsVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden, jranco door het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove- ge landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct ADVERTENTIEPRIJS: Van 15 regels 1.25; iedere regel meer 25 cent Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel.Kleine advertenties betreffende Huur enVerhuur.Koop en Verkoop, Dienstaanbiedingen en-Aanvragen van 1—5 regels 75 ct., iedere regel meer 15 ct. De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor IaNGESLOTEN BI[ HET BUREAU voor-? PUBLICITEITSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIÜINO „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS" gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim gulden bij verlies van een wijsvinger gulden bij verlies van eiken anderen vinger Dit nummer bestaat uit 2 bladen aan den anderen zij- ie je netjes feston- wel, is 't niet weerszijden van het stiekje, dat onder het adselhoekje. het prachtige weer, briefjes zijn, hè Nu, vel veel prettiger om of te fietsen, dan in 5 goede antwoorden zijn Jo Poppe B. d Wia van Wijnen tob Hegboer. tuurdenMies Smits is het zoet rusten. at-roet-rad). gen in van de nieuwe ser uiterlijk Dinsdag fan de krant zijn. Op netjes dichtgevouwen ri ons leuk Raadsel- tourant te Vlissingen. door klinkers en je kwoord. ..t d. k.n w.l ,p d.n n..s door Gien Bicker.) ide letters den naam uk. uit 10 letters en is gel. Duitschland. eren en kanalen ge uit 3 lettergrepen en l en draad altijd bezig at 's middags bij het reede deel is een be- ïijn derde deel staat hemel. len door Mien Stroo.) ragen. ehtige visch. op den akker, nis. ooi gebruikt, rekenboek. mt de naam te staan raag mee ophouden, oor Wia van Wijnen.) irievenhoekje. dat zal wel beeldig pen, dat als het kleed fel ligt, niemand zoo thee of een kannetje n duikelen, hè Wat idsels bedachtFlink Hè, wat akelig die ser over 'k Hoop het een avond vroeg naar cvel. Wat zou ik graag zien. Wit met roze? de week ook iets van Een gebreid sjaaltje m een nichtje van me. n. Ik ga er nog een Hoe ziet jouw popje er ritten mijn gedachten, allemaal leert. Heb Je je al die lessen door 'beeld in een Fransche en in een Engelsche 1 't Is mij vroeger wel k ben blij, dat je de zelf gemaakt presentje, presentje in de krant, te gaan maken. Toe- Postcheque- en girodienst. ,an het verslag over 1929 van den directeur den postcheque- en girodienst, uitge- ,cht aan den minister van waterstaat, kt dat sedert de heropening van den •nst de uitbreiding telken jare is kunnen irden vastgesteld en ook in het afgeloopen :r in belangrijke mate is voortgegaan. Niet :een het aantal postrekeningen maar het iruik van de rekeningen en de geldelijke set namen weder toe. ;et aantal postrekeningen, bij den aanvang tan 1929, 139282 bedragende vermeerderde in t jaar met 15438 nieuwe rekeningen opge- (heven werden 3423 rekenningen, zoodat er op December 151.297 of 12.015 meer loopende garen dan bij den aanvang van dat jaar. Ge- ddeld bedroeg de vermeerdering van het jntal rekeningen per maand 1287 tegen 1141 1928. 'an de genoemde 151297 rekeninghouders ,ren er 150165 in Nederland 259 in Oost- idië, 259 in West-Indië en de overigen in ït buitenland, iet aantal boekingen op de postrekeningen in vergelijking met 1928 met 16.3 geldelijke omzet bedroeg In 1928 10.072.342.596 en in 1929 11.109.842.722, 10.3 meer. lehalve uit deze cijfers blijkt de toenemen- beteekenis van dezen dienst ook uit de imiddelden per rekening. Het conflict in de Typografie. )e rijksbemiddelaar, mr. S. de Vries Czn., [eft de partijen, welke betrokken zijn bij it dreigend conflict in het typografenbe- jf, opgeroepen voor een conferentie op [oensdag 22 October in het stadhuis te Am- rdam en wel de werk gevers om 10 uur des itends en de werknemers om 11 uur. Het standpunt der typografen. :et „Hbld." heeft den voorzitter van den |gem. Ned. Typografenbond, tevens voor- Ster van de arbeidersafgevaardigden ter iferentie met de werkgevers, den heer F. [n der Wal, desgevraagd bereid gevonden, stand van zaken in het typografencon- [ct, van- werknemersstandpunt bezien, uit te zetten. Het blad stelde hem allereerst vraag „Acht gij het uitbreken van een algemeene iking in het belang van het bedrijf „Neen, zeker niet in het belang van jt bedrijf antwoordde de heer Van der (al. „Juist da&rom,, vervolgde hij lebben de arbeidersvertegenwoordigers al bet mogelijke gedaan om met de werkge- •s tot overeenstemming te komen. tegenstelling met de gewoonte om bij |rgelijke onderhandelingen het bestaande, loopende contract artikelsgewijze aan her ring te onderwerpen, werd door de verte- Ifnwoordigers der patroonsfederatie aller- ;t de loonkwestie in het geding gebracht, kwamen op grond van de indexcijfers de conclusie dat de loonen konden wor- verlaagd zonder dat, in feite, dit als •nsverlaging kon worden aangemerkt. Daar [enover stelden de arbeidersvertegenwoor- :ers het feit dat in 1923 het uurloon met cents was verlaagd, later nóg éénmaal 't twee centen. Gezien den vrij gunstigen istand in het drukkerijbedrijf meenden zij [t eenig herstel van dat uurloonverlies zeer d mogelijk was. 'ientengevolge werd, vervolgde de geïn- :viewde, onzerzijds gevraagdeen alge mene loonsverhooging van drie cent per plus vermindering van het aantal loon- isen van zeven op zes. Daardoor zou het 'loon in al die klassen, behalve in de eer- (Amsterdam) nogmaals met twee cent Igen, in totaal dus met vijf cent per uur. |Op Dinsdag 9 September, den tweeden van de eerste bijeenkomst, werd ten 'tte door de werkgeversvertegenwoordigers, loonsverlaging eerder gerechtvaar- 'd achtten, pertinent gevraagd, of wij ble- 'h staan op loonsverhooging. Toen dit on- jfzijds bevestigend werd beantwoord, acht- h de afgevaardigden der patroons verder doelloosde eerste conferentie ging larop uiteen. De daardoor ontstane toestand- kon geen beide partijen bevredigen, vandaar dat n verschillende zijden werd gepoogd beide •putatie's weer aan de conferentietafel te tfeenigen. De bemoeiingen in deze richting 'ri eenige particuliere personen hadden ?en resultaatde patroon-voorzitter, de Eeï Lonkhuyzen, hakte toen den knoop door, en zond aan de leden van zijne en van de werkliedenorganisaties uitnoodigingen om nogmaals bijeen te komen voor een geheel vrije bespréking. Beide partijen hebben aan die uitnoodiging voldaan.... Op die tweede conferentie aldus de heer Van der Wal werden eerst „om en om" voorstellen van werkgevers en werknemers in behandeling gebracht, waarbij echter al spoedig wederom de looneisch naar voren kwam. Nadat deze andermaal lang en breed was besproken, zonder dat partyen elkaar konden vinden, is opnieuw aan de vertegen woordigers der werknemers de vraag ge steld of zij geneigd waren hun looneisch te verkleinen. De arbeiders-afgevaardigden 1 ebben daarop geantwoord bereid te zijn een loonsverhooging in étappen te accepteeren, zóó te verstaan dat bij het inwerkingtreden van het nieuwe contract twee cent, ingaande November 1931 wederom twee cent en No vember 1932 de resteerende cent loonsver hooging zou worden toegekend. De werkne mers voegden er aan toe gaarne te willen weten welk positief voorstel de werkgevers wilden doen. Daarbij werd door hen tevens de opmerking gemaakt dat zij verwachtten, dat dit geen voorstel zou zijn dat de arbei ders-vertegenwoordigers bespottelijk zou ma ken tegenover hun lastgevers. Partijen gin gen daarna ieder afzonderlijk vergaderen, weder bijeengekomen deelde de patroons voorzitter het volgende mee De werkgevers waren bereid op 1 Januari 1931 te geven één cent verhooging van het uurloon 1 Januari 1932 weer één cent, 1 Januari 1933 ander maal, in totaal drie cent, doch van die laat ste verhooging met één cent zou Amsterdam worden uitgesloten. „Is dat het uiterste wat gij voorstelt vroeg toen de heer Van der Wal namens de gezellen. De patroons zeiden onmogelijk verder te kunnen gaan. Daardoor waren de verdere onderhandelingen vastgeloopen. De heer Van der Wal ging, na deze mede- deelingen, verder op de kwestie in en zei Ofschoon de woordvoerders der gezellen hadden besloten, ter wille van het behoud van de collectieve arbeidsovereenkomst en wat daaraan annex is, in tegemoetkomingen tot het uiterste te gaan, kon dit aanbod niet door hen worden geaccepteerd. Waren de werkgevers nog een kleine schrede verder gegaan met hun aanbod, dan zou zeer waarschijnlijk door de werklieden afgevaardigden besloten zijn, het aanbod aan het oordeel hunner organisaties te onder werpen. Dan hadden de besprekingen verder kunnen worden gevoerd om ten slotte te zien, of het geheele resultaat in redelijkheid te accepteeren was. „Acht gij echter thans alle toenadering tusschen partyen onmogelijk?" vroeg de in terviewer. Het antwoord luidde„Aan óns zal het niet liggen Wij zijn nog steeds bereid tot iedere redelijke oplossing mede te werken, doch daarvoor is ook de andere partij noo- dig .Zoolang het conflict nog niet tot daadwerkelijken strijd is gekomen blijft het herstellen van het gebroken contact nog steeds mogelijk." „Wat dit betreft I".... „Tot redelijk overleg zijn wij altijd be reid!".... VLISSINGEN, 20 OCTOBER. Het feest van den Bond van oud- onderof f icieren. Zaterdag herdacht de afdeeling Vlissingen van den Kon. Ned. Bond van oud-onderoffi cieren den dag waarop zij vóór 40 jaren is opgericht. Het was door den heer Coomans goed ge zien, daar in een zijner lokalen de afdeeling zetelt, de nationale driekleur aan den voor gevel te doen wapperen. Van de receptie, die om 3 uur aanving, werd door zeer velen gebruik gemaakt, en de bovenzaal was reeds vóór de aankomst van den eere-voorzitter gevuld met een scha re autoriteiten, zoomede afgevaardigden van verschillende vakvereenigingen, leden en meerdere belangstellenden. Onder de aanwe zigen bevonden zich de ondercommandant van Hr. Ms. marine, de kapitein ter zeo Gre gory, de voorzitter van de Vereeniging „Onze Vloot", de directeur van het Nederlandsch loodswezen, kapitein ter zee Arntzenius, lui tenant-kolonel Bierman, commandant van den bijz. vrijwilligen landstorm, de comman dant van de kustartillerie tevens garnizoens commandant kapitein Halbertsma, vergezeld van den len luitenant mr. P. M. W. J. van der Slikke, een afgevaardigde van den Bond van marine onderofficieren, van de onder officieren; erec-niging „Ons Belang", van den En Algemeenen Pensioenbond, van den Alge- meenen Militairen Pensioenbond. Nadat door alle autoriteiten en afgevaar digden de afdeeling Vlissingen in de per soon van den heer Mol, met het jubileum was geluk gewenscht, werd de komst van den eere-voorzitter, den heer Van Woelderen, afgewacht. Toen deze was gearriveerd en door den ondervoorzitter, den heer Hillinga, binnen was geleid, was het den heer Mol als voorzat ter van de afdeeling Vlissingen aangenaam de vele belangstellenden met een hartelijk welkom te mogen begroeten en wel in he4", bijzonder den burgemeester, eere-voorziuer van de afdeeling. De voorzitter gaf verder uiing aan zijn gevoelens, door te verklaren, aat de oud-onderofficier nog steeds in het teeken staat van veler belangstelling, getuige deze spontane tegenwoordigheid op dezen middag. Verder bracht de voorzitter in een goed verzorgde rede het doel en werken van den Bond naar voren, daarbij wijzende op de twee belangrijke zinspreuken van den Bond, namelijk Den Vaderland ghetrouwe blyf ick tot in den doedt. Waar een van onze kameraden in nood mocht zijn. Zyn Bondgenooten staan gereed". Hierna gaf hij het wóórd aan den eere voorzitter. Deze begon met j*r op te wijzen, dat hij zelf geruimen tijd gediend heeft als offi cier en den onderofficieren, dus ook den oud-onderofficieren, een goed hart toedraagt en het dus voor de hand ligt, dat het voor hem niet alleen een groot genoegen is, maar het bovendien als een groote eer beschouwt, de afdeeling Vlissingen van den Kon. Ned. Bond van Oud-onderofficieren met zyn 40- jarig jubileum en het gedurende daarin ver richte nobele werk geluk te wenschen. Het was hem tevens ook aangenaam aan het ver zoek van den voorzitter+e kunnen voldoen, namelijk aan den secretaris, den heer L. Vis, de onderscheiding Lid van Verdienste van den Bond uit te reiken. Op bijzonder aangenamen wijze kweet de eere-voorzitter zich van deze taak, waarvoor de gedecoreerde hartelijk dank zegde, doch als zijn meening te kennen gaf, dat in het toekennen van deze onderscheiding niet al leen gezien moet worden een verdienste in ce persoon van den secretaris, maar in die der geheele afdeeling. De heer Uijtterlinde, als afgevaardigde van den A.M.P., gevoelde zich gelukkig te kun nen verklaren dat de Kon. Ned. Bond een sterke schakel is voor de steeds te voeren actie van den A.M.P. Op treffende wijze werd door hem geschetst de noodtoestand der oud-gepensionneerden en vooral de we duwen en weezen, en zegde toe, daar waar c'e oude penisoenen van regeeringswege nog rret wat men kan noemen naar behooren zijn ge regeld, de A.M.P. steeds sympathiek zal blij ven staan tegenover het schoon© doel wat de Bond gedurende meer dan 40 jaar heeft na gestreefd. De heer Swiebel, afgevaardigde van de on derofficieren der zeemacht, gaf aan den voorzitter de verzekering dat het werken van den Kon. Ned. Bond van Oud-onderofficie ren niet alleen door de onderofficieren wordt gadegeslagen, maar zelfs met zeer veel waar deering wordt besproken. Hij meende nog te moeten zeggen, dat de Kon. Ned. Bond in moeilijke dagen niet ver geten moet dat de bond van marine-onder officieren ook daar is, waar ten allen tijde aangeklopt zal kunnen worden. In dienzelfden geest werd ook gesproken door den heer Polderman, als afgevaardigde van de onderofficiersvereeniging „Ons Be lang". Hierna wera de thee rondgediend en waren allen in de gelegenheid hun bewondering uit te spreken voor de wijze waarop de firma Witte Zonen, en zeker niet in het minst de heer Coomans, alles hadden gedaan de zaal in een waar lusthof te doen veranderen. Vooral de groote schat bloemen, door vereer ders gezonden, zoomede de zich daar boven hoog verheffende buste van H. M. de Konin gin, tusschen palmen en levend groen, ge flankeerd door de twee genoemde bondszin- spreuken, met het eenigszins naar voren ge brachte wel oude maar toch nog mooie vaandel, trok aller aandacht. Na nog eenigen tijd op zakelijke en pretti ge wijze van gedachten te hebben gewisseld en nadat de voorzitter aan allen nogmaals dank had gebracht, was het eerste, als goed geslaagd te beschouwen gedeelte, ten einde. Ten 8 uur waren reeds velen opgekomen, ten einde het tweede gedeelte van het jubi leum op een meer feestelijke wijze te vieren en na door den voorzitter te zijn verwelkomd, werd door allen staande het eerste couplet van het Wilhelmus gezongen. Nadat door den voorzitter nogmaals in korte trekken het doel van den Bond was uiteengezet en bezegeld werd door het zingen van het bondslied, was inmiddels een depta- tie van vijf kameraden onzer zusterafdeeling Middelburg, waaronder de heer Jos. Broek, een der nog in leven zijnde oprichters van de afdeeling Vlissingen, de feestzaal binnenge stapt. Het behoeft natuurlijk geen betoog dat de Middelburgsche kameraden op een zeer har telijke wijze door den voorzitter werden ver welkomd, de heer Broek natuurlijk niet in het minst, en was het voor de jongeren iets bijzonders om nog eens van den tijd van op richting te kunnen hooren. De heer MÉaassen, secretaris der afdee ling Middelburg, bracht in een gloedvolle rede de gelukwenschen van zyn afdeeling over, hierbij overhandigende een prachtig bloemstuk, waarvan de beteekenis juist op dezen dag demonstreerde de kameraadschap die ons allen bezielt. Nadat door den voorzitter aan allen was dank gebracht voor de medewerking, waar door het mogelijk is geworden dat deze feest avond zoo schitterend kan plaats hebben, en waarop de heer Hillinga zeer terecht ant woordde dat wij in dezen grooten dank ver schuldigd zijn aan den voorzitter, welke woorden met een krachtig applaus werden begroet, werd met zang, muziek en voor dracht begonnen. Onnoodig te zeggen, dat Kees de Ruiter en mej. Kakenberg, bijge staan door den populairen pianist Van Her cules, met ernst en luim ons wisten bezig te houden. Onbedaarlijk is er gelachen, ja zelfs gegierd, en deed het ons goed aan, te mogen ondervinden dat Kees en zijn ensemble zich in den kring van de oud-onderofficieren wist thuis te gevoelen. Tijdens de pauze hadden er twee verlotin gen plaats om prijzen, voor het goede doel door de heeren D. en M. beschikbaar gesteld en waarvan de opbrengst voor een bijzonder doeleinde zal worden besteed. Hier het bedrag van de opbrengst der ge houden loterij te noemen, valt buiten de noodzakeijlkheid, maar gezegd moet worden en is voor de zooveelste maal gebleken, dat waar van hooger hand de ontferming voor het lot der weduwen en weezen ver is te zoe ken, de schoone woorden, saamgevat in het 3e couplet van ons bondslied, waar een van onze kameraden in nood mocht zijn voor het dagelijksch brood, geen holle woorden zijn, maar een getuigenis aflegt van edel werken. Gedurende den verderen avond, tot vroeg in den morgen, was de geest voortreffelijk en v/as het de voorzitter die aan allen dank bracht voor het welslagen van dit jubileum feest als een waardig slot. Onder het zingen van het bondslied riep de voorzitter ons het tot weerziens toe. De schat van bloemen, welke de Bond bij zijn jubileum mocht ontvangen, werd ge schonken aan de verpleegden in het gasthuis. Bart Elfrink's Variété. Concertgebouw. Een echt leuken, gezelligen avond hebben we Zaterdag bij Bart Elfrink c.s. gesleten. Aan de aankondiging variété is ruimschoots voldaan, want er was ruime afwisseling en verscheidenheid in het aardige programma. Er was dan om te beginnen de figuur, die aan het gezelschap zijn naam verpandde. Die naam, Bart Elfrink, heeft bij ons, Vlissingers, nog immer een goeden klank en een aange name herinnering en de vrij goede opkomst van het publiek zal daaraan dan ook wel niet vreemd zijn geweest, 't Blijft een genot de zen artist zijn repertoire te hooren „afdraai en". Van stonden aan heeft hij zyn gehoor te pakken. Inderdaad een humorist-conféren cier, die steeds wat nieuws heeft, al maar door vertelt op grappige wijze en een allerge noeglijkste sfeer weet te scheppen. Ook in het liedjeszingen is hij een baas. Hij zorgt daarbij op de hoogte van zijn tijd te zijn, zooals b.v. in „Als het geld de wereld niet regeerde", v.aarin de actueele vlootgeschiedenis wordt aangehaald. Met zijn illustreering van het „Na regen komt toch zonneschijn" steekt hij ons een hart onder den riem, terwijl hij in „Poppekast" in rake, scherpe trekken den feitelijken toestand in de wereld belicht. Een aardige potpourri van liedjes uit de oude doos en moderne schlagers, waarin zyn echtvrien din mede een werkzaam aandeel heeft, be zorgde hen beiden eveneens veel succes. De danskunst wordt door „The May Sis ters" naarstig beoefend. De eene, een teer persoontje, is als geschapen voor het zweven en het lichte springen in feeërieke fantasie, en geeft daarnaast verbluffende bewijzen van lenigheid, toegespitste techniek en acrobati sche danskunst. Haar gezamenlijke dans- prestaties mochten we hoogelijk waardeeren in Weber's „Aufforderung zum Tanz." Een lust voor het oog, een spraakje gelijk, was voorts de beeldenreeks der „grootste zuster", waarbij de entourage van haar pose met be hulp van lantaarnplaatjes, uit allerlei kleur rijke harmonische schilderingen bestond. Schitterende aspecten, vooral de vlinder- motieven J - Buikspreken sorteert altijd effect, vooral als er tusschen de bedrijven door van die kleine ondeugende dingen worden gelan- ceerd. Florencette was met haar partner Bobbie in dit opzicht zeer goed op dreef en verschafte vermakelijke oogenblikken. We hebben in den loop der jaren met ver scheidene accordeon-virtuozen kennis ge maakt. Daarbij is nu Sorosoto gekomen, dien- we een eervolle plaats hebben gegeven in de ry der trekpiano-bespelers. Technisch is zijn spel volkomen beheerscht. Opvatting en voordracht zijn zeer te loven, het was be paald een genoegen te luisteren naar de ver tolking van Flottow's „Stradella-Ouverture'\ In den regel speelt zoo'n kunstenaar, wat hijzelf belieft. Sorosoto laat zijn auditorium de keuze. Zoo gebeurde het, dat hem vanuit de zaal de opgaaf gewerd van een twintigtal werken als operafragmenten, walsen, fox trots, liederen enz., welke hy met absolute zekerheid, in een potpourri vereenigd, op phenomenale wijze ten gehoore bracht. Met klimmende bewondering hebben we hem be luisterd in dezen melodiënstroom, die ook de voortreffelijkheid van zijn instrument een Hohner in een klaar licht stelde. Een komisch nummer bewees wijders, hoe deze kunstenaar met zijn speeltuig als vergroeid is. Zijn succes was overweldigend Als vangspeelster gaf Bella Gitana verras sende en krasse staaltjes, zoomede in balan- ceerkunst. Na de pauze ging „De Rustkuur", een revue-sketch in twee bedrijven, waarin we zien hoe een zekere mijnheer Jansen (Bart- Elfrink) genezen wordt van een ingebeelde „steekjesziekte", tengevolge waarvan hij zijn vrouw (mevr. Schakels) het leven ondragelijk maakt, niettegenstaande hy een halve ton 's jaars te verteren heeft. De door hem noodig geachte rust wordt hem door den dokter (H. Dalmeier) voorgeschreven, de verpleegster (mevr. Elfrink) draagt stipt zorg, dat de kuur tot in de kleinste kleinigheid wordt onder gaan, waarbij de timmerman en de gasfitter (Oto Smid) haar de behulpzame hand bie den. Een oer-komische twee-acter, door alle personen met volle overgave gespeeld en wel ke onophoudelijk de lachspieren prikkelde. Een slotte nog een woord van hulde aan den pianist Smeehuizen voor zijn goede mu ziek en accuraat accompagnement en aan de fraaie ensceneering. De pauze werd gekort met gramafoonmu- ziek der Bart Elfrink Platen (Kaliope Re cord), waarmede tevens ter kennis werd ge bracht, dat men Bart ook voortaan op deze wijze in zijn huiskamer kan ontmoeten. Een afscheid. Chefs en personeel van de afdeeling ma chinefabriek der Kon. Maatsch. „de Schelde" vereenigden zich Zaterdagmiddag ten einde afscheid te nemen van hun collega, den heer A. van der Grijp, die na ruim 42 jaar als bankwerker in die afdeeling te zyn werkzaam geweest, nu de maatschappij met pensioen gaat verlaten. Bij monde van den werkmeester, den heer Ch. Kok werd de heer Van der Grijp toege sproken en hun namens ingenieurs, bazen en werklieden der afdeeling machinefabriek eenige cadeaux als aandenken overhandigd, hem toewenschende, dat hy nog menig jaar in goede gezondheid van deze geschenken moge genieten. Met een hartelijk woord dankte de heer Van der Grijp de gevers en wenschte ook hun het beste toe. Ontwikkelings-examen P. T. en T. Aan het te 's-Gravenhage gehouden ont wikkelings-examen voor assistent-conducteur en hoofdbesteller hebben voldaan de bestel lers J. van den Berg, F. D. Daamen en L. J. H. Seelen, allen ten post- en telegraafkantore te Vlissingen,

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1930 | | pagina 1