1000
500
300
150
100
25
opening van dn Nieuwe Keersluis te fringes
DONDERDAG
i
«SS BROWN VAN X.Y.0.
en
6Se Jaargang
1930
)avi: Firma F. VAM DE VELDE Jr., Walstraat 58-80, Vlissingen. ïelef. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
FEUILLETON
2 Sept. te Londen
te Batavia v. Arast.
ept. te Port Said
it. van Port Said
Sept. te Port Said
van Port Said
ug. van Madras
Aug. van Port Said
iept. v Colombo
31 Aug. Lizard
jg. van Colombo
N D A
makeUjkheden,
gen. enz.
Dagelijks voorstelling.
Zondags Matlnée
.30 Concert 8.30
landag- Dinsdag, en
•dansante Woens*
(geen dans) Don-
dansante (avond-
'.aterdagavond Diner-
ziek
ina. lederen avond
nvangende aall acht
santé van 36 uur
lageiijks matlnée van
ncert van 312.30 -
dagavond solrée dan-
drtng thé dansante
'E VLISSINGEN
12.18
0.05 12.—
1.33 13.44
Auto's, Fietsen
tuigen.
amber uur
812
8.09
8.07
japon is van zwarte
heeft men een smalle
deze japon behoort
;wart fluweelen man-
30 droeg, gevoerd met
avond zyn teere, luch-
ne of crêpe de chine,
of geborduurd. Hier-
hoofdversiering, be-
rlen, gewaste veeren,
heel eenvoudig, een
zij gesloten met een
niet zooals vroeger
voorhoofd gedragen,
en, op de haren. Zeer
ïooren bij deze fijne
m zilver, geheel met
de hg.kjes enz. Bij de
en satijnen schoentjes
ir, zoowel bij wit, als
irood, roze, enz. De
deurig. Bij zwarte ja-
eurde crêpe de chine
daarvoor zeer in de
mble bestaat hierin,
gesp op den schou-
:n collier om den hals
gespjes op de schoe-
f\
■erwonderen dat men
rs dan korte avond-
jn zelfs geheel trans
voor de „chic."
iteltje met de japon
Een luchtig toiletje
a tulle manteltje met
deren met apenbont
teltje, dat op velerlei
vorden, Is van zwart
en en zilveren bloe
ouwen en een bont-
ijn van zwart of ge-
e kant, van met loo
dden ontbreekt het
niet is aangebracht,
:ele mantel met bont
mooi, maar niet zo-
WILHELMINE.
NO.208
LlSSINGSCHE COURANT
jjONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden,
anco door liet geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove-
landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 14.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels 1.25; iedere regei meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct p. regel.Kleine advertenties betreffendeHuur enVerhuur.Koop
en Verkoop, Dienstaanbiedingen en -Aanvragen van 15 regels 75 ct, iedere regel meer 15 ct
abonné's in 't bezit eenei
lis, zijn GRATIS verze-
rd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
ANGESLOTEN BIf HET BUREAU VOOR PUBLICITEITSWAARDE,' INGESTELD DOOR DE VEREENIGING „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS''
Dit nummer bestaat uit twee bladen
Een knap stuk Ingenieurswerk De aanleg een bewijs van moe
dig vertrouwen in de toekomst Koninklijke onderscheiding
aan Ir. H. C. Wesseling, directeur der Kon. Mij. „De Schelde"
as heden voor onze gemeente een ge-
ichtige dag. De nieuwe keersluis aan de
litenhaven werd officieel in gebruik ge-
omen.
i deze sluis voor onze gemeente betee-
ent, hebben wij reeds meermalen uiteen-
t. Het mag thans nog wel eens in her-
inering worden gebracht, dat deze sluis
jor de N.V. Kon. Maatsch. „de Schelde" een
codzakelijkheid was, teneinde" te kunnen
oldoen aan de steeds hooger wordende
jchen op scheepvaartgebied om steeds sche-
»n van grooter afmetingen in de vaart te
lengen.
De maatschappij „de Schelde" was aap. be-
erkte afmetingen gebonden, omdat de sche
en anders niet naar buiten gebracht zouden
innen worden.
De laatste afgeleverde mailschepen, de
fcdrapoera" en de „Sibajak" konden nog
est de sluis passeeren, doch de speling was
uiterst miniem, dat er geen sprake van
is dat deze maat nog zou kunnen worden
lerschreden. Toch stelde de Rotterdamsche
loyd hooger eischen de schepen moesten
grooter worden en „de Schelde" zou
ïhts dan opdracht voor den bouw van deze
Sawe mailschepen kunnen verkrijgen als de
anemaat aanmerkelijk vergroot kon wor-
l Het was dus een der levensvoorwaarden
or „de Schelde" en dies ook voor onze ge-
eente, dat een nieuwe sluis werd gemaakt,
aardoor de modernste zeekasteelen van de
erf naar buiten zouden kunnen gebracht
'orden.
Van alle officieele gebouwen en van vele
irticuliere woningen woei de vaderlandsche
riekleur, terwijl de in de havens liggende
hepen waren gepavoiseerd.
Door „Vlissingen Vooruit" en het Eiland-
anité waren eenige feestelijkheden georga-
Iseerd die hedenmorgen om halftien werden
met een muzikale wandeling van de
armonie „St. Caecilia", die van de „Willem
"'naar de nieuwe sluis zou vertrekken ter
fluistering van de plechtigheid.
Hedenmorgen heeft de minister van water
aat, de heer mr. P. J. Reimer, in tegen-
oordigheid van vele autoriteiten, w.o. de
fltnmissaris der Koningin in de provincie
«eland, jhr. mr. J. W. Quarles van Ufford
griffier, B. D. H. Teilegen de referenda-
issen van het departement van waterstaat,
Jr. J. Draayer en P. J. P. van de Steurde
irecteur-generaal van den rijkswaterstaat
rsde ingenieurs, die aan den bouw
%n meegewerktde hoofdingenieur van
sn rijkswaterstaat, ir. Van Spanje, ir. Wit
teen, ir. Van den Broek en ir. Bakker
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
I)
Een lange, armoedig gekleede jonge man,
miss Brown niet eerder had opgemerkt,
ss plotseling op het tooneel verschenen.
waarschuwing vloog van den slenteraar
aar den aanvaller, maar die lag reeds op
Q rug in de goot. Het geluid van snelle
étappen klonk en miss Brown, zeer mod-
zeer overstuur en met een diepe roode
riem over haar pols, krabbelde overeind
11 bijna in de armen te vallen van een toe
kenden politieagent.
nWat is er gebeurd, juffrouw vroeg hij.
--Een man trachtte me te berooven", zei ze.
heb iets heel kostbaars in dit taschje.
een van hen heeft geprobeerd het me
F te rukken, maar hij trok me meteen ©m-
er eh toen hij probeerde den riem door te
niiden, heeft iemand hem neer geslagen."
De agent keek in alle richtingen, miss
town's aanvaller was verdwenen, evenals
'aar bevrijder.
-Welken kant zijn ze op gegaan, miss
toeg hij.
,',Dat weet ik niet", antwoordde ze onge-
dig. „Bekommer u nu maar niet meer om
voorts mr. J. Smit Az. en ir. H. C. Wesseling,
namens de directie van de Kon. maatsch. „de
Schelde" de leden van Ged. Staten, mr. R.
M. van Dusseldorp, G. van de Putte, J. A.
van Rompu en mr. J. H. M. Stiegerde
hoofdingenieur van den waterstaat te Mid
delburg, ir. Van Leeuwen de burgemeester
van Vlissingen, den heer C. A. van Woelderen
en de wethouders met den gemeentesecretaris
en den directeur van gemeentewerken en ver
der een groot aantal andere genoodigden.
Even vóór elf uur kwam de provinciale
boot „Luctor et Emergo" met de autoriteiten
en genoodigden aan boord, door de sluis. Het
lint hetwelk vóór de sluis gespannen was
werd niet doorgeknipt, doch door de boot in
tweeën gespleten, waarmede de sluis officieel
geopend was.
De minister stond op het dek van de „Luc
tor et Emergo" en onder de tonen van het
„Wilhelmus", gespeeld door „St. Caecilia",
voer het eerste schip door de nieuwe sluis, ge
volgd door een vaartuigje van den rijkswater
staat en verder door de gepavoiseerde alhier
gestationneerd zijnde sleepbooten „Gele Zee",
„Hoek van Holland", „Goliath", „Wotan" en
enkele motorbooten.
Al deze vaartuigen voeren het kanaal op
tot aan de werf der Kon. Maatsch. „de Schel
de", waar de minister de „Dempo" bezichtig
de, welk schip het eerste zeekasteel is, dat
door de nieuwe sluis zijn weg naar zee kiezen
zal.
De „Luctor et Emergo", gevolgd door de
begeleidende vaartuigen, keerde vervolgens
door de nieuwe sluis naar de buitenhaven
terug alwaar de minister de schipdeur in
oogenschouw nam.
Vervolgens werd door de kleine sluis ge
varen, waar het gezelschap aan wal stapce
en zich naar het bedieningshuis van de nieu
we keersluis begaf.
Hier heeft de minister de bewegingsinrich
ting in werking gesteld om de sluis te sluiten.
Deze kan nl. bij eiken waterstand gesloten
worden. Evenwel alleen worden geopend bij
gelijken waterstand in kanaal en buitenha
ven.
Na het sluiten der sluis begaf minister
Reimer zich met de verschillende autori
teiten naar buiten en hield daarna de vol
gende toespraak
van den Minister van
Waterstaat.
Op dit historisch oogenblik van de in ge
bruikneming van deze nieuwe keersluis slaan
wy onwillekeurig den blik terug om den loop
der gebeurtenissen, die heden tot dit resul
taat hebben geleid, nog eens te overzien.
hen, breng me liever naar een taxi."
„Heeft iemand iets van dit zaakje gezien
hield de agent vol, de kleine groep menschen
die waren komen toesnellen, toesprekend.
„Ze zijn Curzon Street doorgeloopen", zei
iemand.
„Neen, dat is niet waar. De man, die het
taschje van die dame greep, is Chapel Street
in gehold", sprak een ander tegen.
De agent haalde de schouders op. Hij liep
met miss Brown naar een taxi en wachtte
tot ze was ingestapt. Ze gaf het adres van
de Bank in South Adley Street op dat ze in
het telefoonboek had opgezocht.
„Kunt u niet met me meegaan vroeg ze
een beetje aarzelend aan den agent.
„Dit is mijn wyk niet, juffrouw", ant
woordde hij. „Maar er zal niets met u gebeu
ren tusschen hier en de Bank. Uw naam en
adres als 't u blieft. Ik ga nu terug of ik iets
over die lui te weten kan komen."
Ze wachtte terwijl hij het 'opschreef en
toen reed de taxi weg. Ze stond op het
punt om voor de Bank uit te stappen, toen
ze een man uit een volgenden auto zag ko
men, alsof hij op het punt stond het gebouw
binnen te gaan. Ze riep den chauffeur en
bood hem met haar linkerhand vijf shilling
aan.
„Wilt u met me naar den ingang van de
Bank loopen als 't u blieft", vroeg ze. „Ik
weet zeker, dat die man me gevolgd is 'en ik
heb iets kostbaars bij me."
„Zeker juffrouw", zei de chauffeur opge
wekt. „Ze kennen me wel, die kerels. Ik ben
Het is thans 55 jaar geleden, dat de Staat
der Nederlanden aan den heer Arie Smit,
scheepsbouwmeester te Slikkerveer, in erf
pacht uitgaf een complex van gronden, wa
teren en gebouwen behoorende tot het voor
malig Marine-etablissement te Vlissingen.
Van dien tijd dateert de oprichting van de
Koninklijke Maatschappij „de Schelde" en de
samenwerking tusschen den Staat en die
Maatschappij. Van dat oogenblik dateert
cok de opkomst en bloei hier van een belang
rijken tak van onze vaderlandsche industrie,
waarmede ook de bloei der gemeente Vlissin
gen zoo nauw ^amenhangt.
Tot nog toé was de groote sluis van het
kanaal door Walcheren in staat om de sche
pen, die door de Maatschappij „de Schelde"
werden gebouwd, naar buiten te brengen.
De zich steeds uitbreidende afmetingen van
de groote zeeschepen deden in de laatste ja
ren de behoefte gevoelen aan een wijderen
uitgang naar zee voor de Maatschappij.
Reeds bij het buiten brengen van de „Siba-
jaV' van den Rotterdamschen Lloyd was het
noodig het schip op het tijdstip van gelijken
stand van binnen- en buitenwater door te
schutten, omdat de lengte van het schip die
der schutkolk overtrof.
Ampele overweging van de bij deze zaak
betrokken belangen heeft in 1927 geleid tot
een nieuwe overeenkomst tusschen den Staat
en de Koninklijke Maatschappij „de Schei-
de". Uitvloeisel van deze overeenkomst is o.a.
de keersluis, die wij thans voor ons zien lig
gen.
Deze nieuwe sluis zal de Maatschappij „de
Schelde" in de gelegenheid stellen, schepen
van belangrijk grootere afmetingen te bou
wen dan thans mogelijk was. De sluis heeft
een wijdte van 35 M. bij een slagdrempel
diepte van 7.30 M. N.A.P. Gerekend kan
worden op een vaardiepte van 8.50 M. Ruim
twee millioen gulden zijn met dit werk in to
taal gemoeid.
Ware het niet, dat de wonderen der mo
derne techniek ons tot voorzichtigheid bij
enze profetieën maanden, ik zou zeggen
met deze sluis is voor vele jaren in de be
hoefte voorzien.
De aanleg van dit werk is een bewijs van
moedig vei-trouwen in de toekomst. Trouwens,
meer van wat hier de laatste jaren aan de
zuidpunt van dit schoone eiland Walcheren
tot stand komt, getuigt van nieuwe opleving
en ondernemingsgeest. Vlissingen heeft ech
ter een grooten naam op te houden. Dagelijks
herinnert het standbeeld van Michiel Adri-
aanszoon de Ruyter, dien grootsten zijner
zenen, van wiens onsterfelijke glorie de ge
schiedenis des vaderlands nog immer is ver
vuld, ons hier aan het grootsch verleden en
is het ons een richtsnoer voor de toekomst.
Ik twijfel niet, of' wat wij heden hier tot
stand hebben gebracht, is in den geest van
De Ruyter. Het werk zal de Maatschappij „de
Schelde", de gemeente Vlissingen en ook het
vaderland ten goede komen en in den vreed-
zamen wedijver der volkeren nieuwe kracht
bijzetten.
Ik mag niet nalaten, wanneer ik de betee-
kenis van deze sluis heb geschetst, ook meer
in het bijzonder te herdenken, dat dit is een
werk van den rijkswaterstaat en dat ik er
mij over verheug, dat de goede naam, waarin
de rijkswaterstaatsdienst zich van oudsher
mag verheugen en zich ook thans nog ver
heugt, door dit werk opnieuw is bevestigd,
een goeie bokser, ze zullen u niet aanraken
als ik er bij ben."
Hij keek nieuwsgierig naar het taschje en
naar de striem over haar pols en liep met
haar het trottoir over. De man, die op het
punt had gestaan om de Bank binnen te
gaan, aarzelde en keerde naar zijn auto te
rug. Met een zucht van verlichting stapte ze
over den drempel van het gebouw en begaf
zich naar een der loketten, waar ze haar
taschje neerlegde. Een jonge man met vlas
blond haar en een lorgnet op, die druk bezig
was met het tellen van een pak bankbiljet
ten, keek haar verbaasd aan.
„Wilt u dit als 't u blieft losmaken en het
direct in een safe opbergen", verzocht ze.
Hij maakte den riem los en schrok toen hij
zag hoe haar pols was toegetakeld.
„Iemand heeft daareven geprobeerd het los
te rukken", zei ze. „Ik heb hier vijf honderd
pond om een rekening te openen en een
kaartje van kolonel Dessiter, maar wilt u
het allereerst dit taschje ergens veilig op
bergen
De jongeman glimlachte en legde het op
een rek achter hem. De kassier kwam juist
aan, keek naar den enkelen regel, dien Des
siter op zijn kaartje geschreven had en gaf
het pak bankbiljetten, dat miss Brown te
voorschijn had gehaald, aan den klerk. Hij
keek miss Brown nieuwsgierig aan.
„We zullen met genoegen een rekening
voor u openen", zei hij. „Wènscht u die vijf
honderd pond op een loopende rekening of
iti deposito?"
waarbij ik ook de aannemers en voorts allen,
die aan dit werk gedurende eenige jaren hun
krachten hebben gegeven, met waardeering
noemen wil.
Ik heb er prijs op gesteld heden hier te
genwoordig te zijn om de in gebruik neming
van deze sluis bij te wonen en om te getui
gen van mijn hoop en verwachting, dat deze
nieuwe keersluis, die zoo vele belangen zal
dienen, inderdaad zal beantwoorden aan haar
doel, dat vele schepen van vaderlandsche en
vreemde vloten door haar murén den weg
naar zee zullen vinden en dat dit alles er toe
moge bijdragen dat de naam van ons vader
land en van onzen vaderlandschen scheeps
bouw met eere blijve genoemd.
Ik kwijt mij ten slotte van een aangenamen
plicht door mede te deelen, dat het H. M. de
Koningin' heeft behaagd den heer H. C. Wes
seling, directeur van de Kon. Maatschappij
,de Schelde"te benoemen tot officier in de
Orde van Oranje-Nassau. Ik acht het een
voorrecht de eerste te mogen zijn om den
heer Wesseling met deze Koninklijke onder
scheiding geluk te wenschen.
En hiermede, Mijne Heeren verklaar ik deze
plechtigheid voor geëindigd.
Nadat minister Reimer het ordeteeken op
de borst van den heer Wesseling had beves
tigd, bedankt j deze met enkele woorden voor
deze koninklijke onderscheiding, die hij mede
voornamelijk als een onderscheiding voor zijn
maatschappij gaarne aanvaardde
Aanbieding van huldeblijken
aan Minister Reimer.
Hierbij hield de heer J. P. van Krieken,
voorzitter van „Vlissingen Vooruit", de vol
gende toespraak
Het is voor mij als voorzitter van „Vlissin
gen Vooruit" een zeer aangename taak Hr.
Ms. regeering en-Uwe Excellentie in het bij
zonder, dank te zeggen voor deze nieuwe
sluis, aan Vlissingen geschonken.
Excellentie, Wij zijn er van overtuigd dat,
indien Hr. Ms. regeering niet had ingegre
pen om aan Vlissingen deze sluis te schen
ken, de directie der Kon. Maatsch. „de
Schelde" verplicht was geweest, maatregelen
te nemen die wellicht niet ten gunste van
Vlissingen zouden zijn uitgevallen.
Excellentie, Daarom is deze dag voor ons
een dag van vreugde en hebben wij gemeend
goed te doen om van deze nieuwe sluis foto's
te laten vervaardigen en deze in een album
samen te vatten, als een stoffelijk bewijs van
onze innige dankbaarheid.
Excellentie, het bestuur van „Vlissingen
Vooruit" biedt U dit album aan met den
wensch, bijaldien Uwe Excellentie het album
van ons wil aanvaarden, het Uwe Excellentie
gegeven zij tot op zeer hoogen leeftijd dit
album te kunnen aanschouwen en dat Uwe
Excellentie alsdan met een gevoel van innige
dankbaarheid zal kunnen getuigenDeze
sluis is zeer noodig geweest speciaal voor
schepen van de Kon. Maatsch. „de Schelde".
Excellentie, wij danken U.
Vervolgens werd het album aangeboden
door 3 Walchersche boerinnetjes, nl. Jaco-
mina Bosschaart, Suzanna Barentsen en
Marie de Witte.
Het album lag op een kussen, versierd met
de kleuren der gemeente Vlissingen (rood,
„Loopend als 't u blieft", zei miss Brown.
„Maar wilt u eerst die tasch opbergen en
er een ontvangbewijs voor geven
De jonge man nam het op een wenk van
den kassier weg en verdween er mee door de
trapdeur, achter de laatste der drie loketten.
Miss Brown slaakte een zucht van verlich
ting en ging zitten. Ze begon nu pas te mer
ken dat haar pols pijn deed.
„Heeft u soms nog enkele aanwijzingen
omtrent dat kostbare pakket van u vroeg
de kassier glimlachend.
„Het mag aan niemand behalve mijzelf
worden afgegeven", zei ze met nadruk. „Geen
geschreven order mag worden geaccepteerd
als ik het noodig heb zal ik er persoonlijk
om komen."
De kassier schreef zelf een ontvangbewijs,
dat miss Brown onderteekende. Ze zuchtte
nogmaals.
„Het is nu al beneden in de safe, is het
niet vroeg ze.
„In een stalen safe", verzekerde hij met
zijn oogen op haar pols. „Het is daar even
veilig alsof het in de Bank van Engeland
lag en het zal daar blijven tot u het zelf
komt terug halen. Wilt u nog even twee
handteekeningen zetten, dan zal mijn klerk
u een chéqueboek geven. A propos", ging hij
voort, over het loket leunend, ,4s kolonel
Dessiter een vriend van u
„Niet bepaald", antwoordde ze voorzichtig.
„Maar ik heb voor hem gewerkt."
„Heeft u gehoord dat hij zoo ziek is
Ze keek hem even zwijgend aan. De kas-
v;it)terwijl de handvaten waren versierd
met levende bloemen.
De foto's in het album, ter grootte van 30
X 40 cM., zijn vervaardigd door den heer A,
G. van Agtmaal te Baarn en munten uit
artisticiteit.
Zij geven reproducties van
1. Bedieningshuis van de keersluis tevens
gebouwen voor de registreerende peilschaal.
Links électrische kaapstand voor de bedie
ning van de schipdeur.
2. Inwendige van het bedieningshuis met
registreerende peilschaal.
3. Gezicht van den zuidelijken sluismuur op
de vloeddeur en de schipdeur.
4 Noordelijke vloeddeur in open stand.
5. Noordelijke ebdeur met reserve trek-
stang.
6. Kelder met cylinder voor hydraulische
beweging voor een deur.
7. Schipdeur in ingedreven toestand.
8. Schipdeur in uitgedreven toestand.
9. Overzicht van de sluis. De schipdeur 13
tijdelijk uitgedreven.
Het album is gebonden in wildleer en ver
vaardigd door de firma Van Bommel te Am
sterdam.
Zijne Ecxellentie bedankte in enkele har
telijke woorden voor deze attentie, die door
hem op hoogen prijs werd gesteld en bezich
tigde met bewondering het schoone album,
dat den vervaardigers alle eer aandoet.
Nog had de minister een blijk van dank
baarheid namens het Eiland-comité in ont
vangst te nemen. Door de jongedames Ange
lina Gazan en Frieda Raats, dochtertjes van
bestuursleden, werd den minister een prach
tige bouquet theerozen aangeboden, waarvoor
hij de lieve kleintjes vriendelijk bedankte.
Hierna werd de eerewijn rondgediend en
konden ook de genoodigden kennis nemen
van de artistieke foto's, die de heer Van Agt
maal van dit grootsche werk op waterbouw
kundig gebied in het album heeft neerge
legd.
1 Ondertusschen liet het onvermoeide mui
ziekgezelschap zijn vroolijke tonen hooren en
hielp het de feestelijke stemming verhoogen,
die past bij een zoo groot gebeuren voor onze
gemeente.
Tegen half een stapten de autoriteiten en
genoodigden weder aan boord van de „Luctor
et Emergo" en werd een tocht op de Schelde
gemaakt.
Aan de lunch werd door den burgemeester
van Vlissingen, den heer C. A. van Woelde
ren, een toespraak gehouden, waaraan wil
het volgende ontleenen
Rede van den Burgemeester,
van Vlissingen.
Excellentie,
Mijnheer de Commissaris der Koningin
Mijne Heeren,
In de eerste plaats moge ik uwe excellent
tie mede namens de wethouders, den gemeen
tesecretaris en den directeur van gemeente
werken, dank zeggen voor de zeer gewaar
deerde uitnoodiging tot het bijwonen van
deze officieele opening der nieuwe groote
keersluis, gemaakt voor de Koninklijke
Maatschappij „de Schelde" en tot het deelne
men van den daaraan verbonden boottocht.
Het is een voorrecht, excellentie, wanneer
men bij een officieele gelegenheid dank kan
uitspreken, die echt van harte komt. Dit is
thans het geval met het hoofd der gemeente
Vlissingen, waar de rijkswaterstaat een
lier dacht 3a£ Tiij n&g nooit zulke lerliJSS
en onschuldige blauwe oogen gezien had en
Intusschen vroeg ze zich af, hoeveel ze kon
zeggen dat ze wist.
„Ik dacht al, dat u het nog niet gehoord
had", antwoordde hij ernstig. „Kolonel Des
siter is van morgen vroeg gestorven."
Miss Brown stapte de straat weer op, dio
opeens somber was geworden, met 'n vreem
de en nieuwe pijn in het hart. De bleeke zon
nestralen, die haar dien morgen bij het wak
ker worden begroet hadden, waren allang
weer verdwenen, dreigende wolken hingen
laag en een miezerige motregen siepelde neer.
Het was al zoo donker, dat een paar electri-
sche lantarens waren aangestoken. Na eeii
oogenblik aarzelens besloot ze om naar haar
kamers terug te loopen. Er was werk te doen.
Ze herinnerde zich Dessiter's uitdrukkelijk
verzoek om haar gewone leven voort te zet
ten, totdat de boodschap komen zou. Ze
wandelde verder, verdiept in haar gedachten,
er niet op lettende dat de regen op haar
bontjas viel. Een of tweemaal verbeeldde ze
zich, dat ze gevolgd werd, maar dat feit ver
ontrustte haar nu nauwelijks. Ze had het
eerste gedeelte van haar taak vervuld en voor
zichzelf persoonlijk was ze niet bang. Haar
kalm voortwandelen was inderdaad een zeer
droevige tocht. Er was een brok in haar keel,
ongestorte tranen verdoften haar oogen.
(Wordt vervolgd.)
