1000
25
MAANDAG
500
300
BROWN VAN X.Y.0.
No. SOS
68e Jaargang i
;1©30
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
BINNENLAND
FEUILLETON
Stads- en Provmcienieuws
de kapitein
vreeselUk verstandig
>est
weten. Maar n%
Zonneschijn is w$l
het er zeker op wa-
:apitein gezegd. „Ver-
rouw zullen de Zonne-
es zich zelf ook maar
ïbeuren Wij hebben
huishouding om mal.
ïad Kit gezegd.
„Als u terug bomt,
en het eten klaar
.angebrand of zonder
it. die dit had
boeten. Kitty
jn haren naar voren,
em vasthielden.
meisjes, ik wil niet,
jn als wij weg zyn,
uurlijk weer, en wa
ad haar gelijk gege-
gericht of de meisjes
en Kitty werkelijk
ie kapitein "noch de
ch op dat punt ge-
eder had de spercie-
de kook gebracht en
hun gloeiend-heeten
ezet.
i geval de stellen aan
ipiteinsche nog ge-
n kapitein uitging.
;n woord een woord
met een klap had ze
hand geslagen,
er geplaagd. „Je bent
ik niet aan haar
aan toegevoegd,
alleen achtergebleven
merking maakte, dat
hadden, ze zóó jong
omdat de weken zoo
ten ze in de cockpit
>elen.
acht voor als we groot
school gaan," meen-
y, een kanjer van een
lastig te schillen was.
ier naar school gaan,
vacantie
om als je groot bent
naar, wat een veron-
niet 1" zei ze.
ran vacantie?" vroeg
het naar je zin hebt
it, je altijd vacantie
ooi gaan heb jij géén
zit, ben jij niét geluk-
zoo vreeselijk prettig
ich. „Och", zei ze ten-
rettig natuurlijk niet,
toch ook niet en on-
ik me er beslist niet!
lan zooiets komt
(Wordt vervolgd.)
zhool.
antje's laarzen,
nieuw paar.
eerst naar school toe.
list zes jaar I
antig stappen
die Jan,
de grooten,
ooi toe kan
oie schooltasch
dat niet fijn
utyd
p zal zijn.
een griffel,
ponsedoos.
se nooit vergeten,
iff rouw boos
en Jantje
gebracht
Liift en even
enlacht,
eensklaps
len dag.
ste jongen
et een lach,
luw zijn tranen,
lieven vent.
>i, zeg Jantje,
>per bent
dat heerlijk
nd van haar.
ts op moesje
londe haar
kind'ren
op het bord.
egt ze lachend,
ten wordt
;en huisje,
nkt Janneman.
an teek'nen,
het kan
een scheepje
die les
t verhaaltje
prinses,
t liedje.
n knollenland",
segt juf, die zachtjes
ar rechterhand.
an komt halen,
uis toe gaat,
lat klantje
ie praat,
es. en 'k weet al
scheepje heeft!
cyfers
oortje geeft 1"
VLISSINGSCHE COURANT
jgONNEMENTSPRIJSVoorVlissingenende gemeenten op Walcheren ƒ2.20 per 3 maanden.
Yanco door.het geheele rijk 2.50. Voor België, Duitschiand en Frankrijk 3.80. Voor de ove-
jselanden bij wekeiijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct
3: firma fJAH QE VELDE Jr., Walstraat 58-60, Vlissingen.Teief. 10. Postrekening 66237
ADVERTENTIEPRIJSVan 15 regels 71.25iedere regel meer 25 cent Bij abonnement
speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel. Kleine advertenties betreffendeHuur enVerhuur.Koop
en Verkoop, Dienstaanbiedingen en-Aanvragen van 1—5 regels 75 ct., iedere regel meer 15 ct.
leabonné's in 't bezit eener
zijn GRATIS verze-
tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim
gulden bij verlies
van een
wijsvinger
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
JANGESLOTEN BI) HET BUREAU VOOR PUBLICJTE1TSWAARDE, INGESTELD DOOR DE VEREENIG1NG „DE NEDERLANDSCHE DAGBLADPERS"
HL de Koningin door Indië gehuldigd.
Dank zij den K.R.O. kon Zaterdagmiddag
jsschen twee en drie uur gansch Nederland
lange golf hooren, wat er op den Pesar
ambir ten gehoore werd gebracht, waarbij
bedenke, dat het te Batavia avond tus-
hen acht en neg:n was.
>t Was prompt twee uur, toen het „Wilhel-
us" uit onze verre gebieden weerklonk,
imiddellijk gevolgd door de muziek van de
jltaire korpsen, reveille, taptoe en mar
ien en ook de krontjong-melodie van liet
mbonneesche Volkslied Sajang Kené, uit-
voerd door het bekende fluit-orkest van de
mbonneesche soldaten.
Te 2 uur 20 min. begon, na een pauze van
chts enkele minuten, de zanguitvoering
der directie van den heer J. F. Bakker, met
[edewerking van een aantal koren, in totaal
50 zangers en zangeressen. Verschillende
oupletten uit Valerius' „Gedenkklanck" wer-
»n o.a. ten gehoore gebracht en het schoon-
e en zoo wel bekende uit deze liederenschat
woord voor woord te volgen, al zonk nu
■{geluid wel eens ietwat weg.
De toejuichingen van het publiek na de
jfyoering der nummers vielen mede duide-
k te hooren.
Te 2 uur 45 zong het gemengd koor breed
machtig het eerste en tweede couplet van
it „Wilhelmus", oude zetting, waarna een
lid „Leve de Koningin", gevolgd door een
riewerf hoera daverend weerklonk, waarme-
te 2 uur 50 de uitzending geëindigd was.
)e technische dienst van den P.T.T. in Ne-
rland vroeg hierna aan Indië of men er
Hes goed gehoord had „Is bij u alles in or-
?Hare Majesteit zal antwoorden voor de
Icrofoon op de haar uit Indië gebrachte
dde. Hallo, Indië, ik verwacht uw bericht
Srent de instelling van uw ontvangtoestel -
H.M. komt voor de microfoon als uw be-
ht hier ontvangen is."
Direct hierna weerklonk duidelijk het stem
luid van onze Koningin. Hare Majesteit
de, dat zij met groote belangstelling had
Mis genomen van de mededeelingen om-
nt de voornemens van het comité en de
Dorsteken van het A.N.V, ter feestelijke vie-
ng van haar 50sten verjaardag „Een dank-
aar gebruik makend van de mij geboden ge-
genheid om het programma van de radio-
Ivoering aan te hooren, is het mij aange-
lam, hier te kunnen zeggen, dat de uitvoe-
ng volkomen duidelijk door mij en de mij-
ra gehoord is, dank zij de voortreffelijke in
diting van den draadloozen dienst.
Onder den indruk van het gehoorde voel
mij gedrongen, het comité en allen, die
ifdegewerkt hebben, en de duizenden be-
ngstellende aanwezigen mijn warmen dank
brengen voor hun aanhankelijkheid en me
eleven. Dat alle groepen van de bevolking
ra hun belangstelling hebben blijk gegeven,
emt mij tot bijzondere erkentelijkheid. Ik
sluit met den oprechten wensch, dat zoo-
el hier als in Indië het streven moge blijven
aar innige samenwerking voor het gemeen-
happelijk doel, waarnaar wij allen streven
et welzijn van 't land onzer inwoning en
ra het geheele ryk."
De uitzending was een volmaakt succes,
echnisch had men er ongetwijfeld alles op
®t om daartoe te geraken. Met daverende
racht weerklonken de horens, trompetten en
door
E. PHILLIPS OPPENHEIM.
Voor haar bleef het altijd een tragisch
Anient, hoewel ze op dat oogenblik zich niet
ewust was van de geringste ontroering. De
Q°rie man lag daar, klein van stuk, donker,
raiiskenbaar een vreemdeling, met blauwe
gitzwart haar, kleeren van eigenaardige
met een klein rond gaatje in zijn voor-
°°fó, wasbleek, een dunne linnen zakdoek
?er zijn oogen. Eén knie was een weinig op
bokken en de verstijving des doods had
R trekken ontspannen. Er was iets inge-
J om de lippen.
Brown keek lang en nadenkend naar
111 en gaf hem zijn plaats in die lange, fan-
Msche geschiedenis. Ze kwam even stevig
ging weer zitten en dronk Jhaar
a$ wyn leeg.
■Wat gaat u er mee doen vroeg ze kalm.
zult de politie moeten opbellen is 't niet
kunt hem hier niet in de kamer houden.'
eek.
iets dat op bewondering leek in
r's oogen, toen hij de spreekster aan-
Mergcn zai a^es ]ater wej regelen",
»Ik zal voor middernacht sterven en
trommen van Java in onze Nederlandsche
huiskamers en het waren voorzeker momen
ten van diepe ontroering voor de talloos ve
len, die daar als van vlak nabij de Indische
hulde aan onze Koningin mochten meema
ken. Een demonstratie van nationale een
heid en ook een van nationalen radio
triomf.
De Oranjes.
Koningin Wilhelmina is de elfde regee-
rende persoon uit Haar Huis. Dit doet de
vraag rijzen hoe oud zijn de Oranje's ge
worden en hoe lang heeft ieder van hén ge
regeerd Het antwoord op deze vraag vindt
men in het volgende staatje
Regeer- Ouder
tij d dom
1. Prins Willem I 12 jaar 51 jaar
2. Prins Maurits 40 58
3 Prins Frederik Hendrik 2°. 63
4. Prins Willem II 3 24
5. Prins Willem III 30 52
6. Prins Willem IV 4 40
7. Prins Willem V 29 58
8. Koning' Willem I 27 71
9. Koning Willem II 9 57
10. Koning Willem III 41 73
11. Koningin Wilhelmina 32 50
Men ziet, dat koning Willem III het langst
heeft geregeerd, maar prins Maurits in de 17e
eenw bijna even lang. En dan volgt de
Koningin. Ons volk hoopt vurig, dat zij het
record van haar vader glansrijk zal slaan
Verslag algemeene Rekenkamer over 1929.
Verschenen is het verslag der Algemeene
Rekenkamer betreffende hare werkzaamhe
den over 1929.
Ook in 1929 is de Kamer genoodzaakt ge
weest de aandacht van verschillende minis
ters te vragen voor de omstandigheden, dat
zij meermalen onredelijk lang op beantwoor
ding harer brieven en opmerkingen moest
wachten.
in 1931 deed de Kamer de regeering het
denkbeeld aan de hand door eene wijziging
van de onteigeningswet te komen tot eene
aanzienlijke besparing op de hooge adverten-
tiekosten, die onder de tegenwoordige bepa
lingen onvermijdelijk zijn. De regeering nam
het denkbeeld in overweging.
Sedert is de Kamer schier van jaar tot jaar
op dit onderwerp teruggekomen.
Thans heeft de minister van binnenland-
sche zaken en landbouw medegedeeld, dat
binnenkort de indiening van een wetsontwerp
zal kunnen worden tegemoet gezien.
Dr. Nolens zeventig jaar.
Zondag 7 September hoopt Mgr. prof. dr.
W. H. Nolens zijn 70en jaardag te herdenken.
Naar de „Maasbode" verneemt, zal dr. No-
lens dien dag afwezig zijn. Er zal dus geen
gelegenheid zijn, om hem persoonlijk geluk-
wenschen aan te bieden.
Het vlootplanDeckers.
Het orgaan „Kerk en Vrede" schrijft
Het hoofdbestuur van de Christen-Demo
cratische Unie heeft in een dezer dagen ge
houden vergadering besloten een krachtige
actie te voeren tegen de nieuwe vlootplannen.
Een adres zal worden gezonden aan den
minnisterraad en aan de Tweede Kamer, t-er-
hoewel dit Londen is en niet Bagdad, kan ik
u verzekeren dat er over niets wat in dit huis
gebeurt, veel gesproken zal worden."
Ze had het uit willen gillen. Ze had heftig
willen protesteeren tegen dit kalm acceptee
ren van zijn lot, had er hem aan willen her
inneren, dat een man, die geleefd had zooals
hij en had volbracht wat hij had volbracht,
zelfs den dood moest tarten. Ze had wel op
haar knieën willen vallen en hem smeeken
zijn wond te laten behandelen, op de aarde
te blijven maar ze deed niets van dit alles.
„Ik zie niet in waarom u zoudt moeten
sterven" zei ze, op haar gewone» zakelijke
manier. „U moest uzelf in ieder geval een
kansje geven door een dokter en een ver
pleegster te laten halen. Als u dat niet wilt
geloof ik, dat ik u wel zou kunnen verbin
den...."
Hij schudde het hoofd.
„Daar is geen tijd voor", verklaarde hij.
„Hij was me één seconde te vlug af. Hij had
de telefoon afgesneden en zijn mes zat in
mijn borst, juist toen ik mikte. Het is nu al
leen maar noodig om lang genoeg te leven,
zoodat ik u kan vertellen wat u met die aan-
teekeningen moet doen. Daarna doet het er
werkelijk niet meer toe. Mijn taak is afgeloo-
pen. Tien jaar lang", ging hij voort, „heeft
de wereld mij alleen gekend als Dessiter, de
onderzoeker, de reiziger, de man die, omdat
hij alle talen kende, landen kon bezoeken
waar niemand anders de grenzen van durfde
overschrijden. Ze hebben me nu en dan be
last met een zending voor de regeerders van
wijl voorts al het mogelijke zal gedaan wor
den cm de petitionnementsactie van „Kerk
en Vrede" te doen slagen. In September zal
een speciaal anti-vlootwetnummer van „De
Strijder" worden uitgegeven.
Het conflict bij de K.L.M.
Naar de directeur der K.L.M., de heer A.
Plesman mededeelde, zal de Raad van Be
stuur der K.L.M. eerst Woensdag 3 September
a.s. beslissen, of de bemiddeling v£n den
rijksbemiddelaar mr. S. de Vries Czn. zal
worden aanvaard. Vóór Donderdag 4 Septem
ber a.s. is er dus geen sprake van dat de sta
king zal worden opgeheven.
Op~een vraag bij de K.L.M. of de buiten-
landsche maatschappijen, die diensten op
ons land onderhouden, op hun lijnen extra
vliegtuigen zullen inzetten, deelde men mede,
dat dit niet het geval zal zijn. Alleen zullen
de vliegtuigen der buitenlandsche maan-
schappijen meer bezet zijn dan in normale
gevallen. De gronddienst en weerberichten-
dienst op Waalhaven en Schiphol blijven
normaal voor de buitenlandsche maatschap
pijen werken.
In een officieel communiqué van de zijde
der K.L.M. directie wordt medegedeeld
Zonder voor het oogenblik op de details
van de salirisregeling in te gaan, kan worden
medegedeeld, dat de oudste piloten in hst
jaar 1928 en in 1929 gemiddeld niet respectie
velijk met 11.500 en 12.500 gulden per jaar
naar huis gingen aan salaris en vliegpremie.
Hierbij is nog niet opgeteld hun verblijftoe-
lage, welke zij in het buitenland genieten.
Indien de diensten normaal waren voortge
zet, dan zouden de oudste piloten in 1930 met
12.500 aan salaris en vliegpremie het jaar
hebben kunnen afsluiten. De jongste piloten
van de K.L.M. hebben in het eerste jaar van
hun indiensttreding gemiddeld 4500 per
jaar verdiend, terwijl het gemiddelde per jaar
van de middelste catagorie piloten van 6000
tot 9000 bedraagt en van de c-deren
f 12.500. Voor de hierboven genoemde bedra
gen werken dé piloten gemiddeld drie uur per
Internationaal Luchtvaartcongres.
Hedenmiddag om 12 uur is in het Gebouw
voor Kunsten en Wetenschappen te 's-Gra-
venhage het Ve Internationaal Luchtvaart
congres geopend in tegenwoordigheid van
een groot aantal autoriteiten uit Nederland
en het buitenland.
De minister van waterstaat, mr. Reymer,
begroette het congres namens de Nederland
sche regeering, en ging de beteekenis der
reeds gehouden congressen na, waarna hij
wees op den grooten vooruitgang van de
luchtvaart in de 22 jaren van haar bestaan,
vooral op den vooruitgang na het vorige con
gres. De wereld omvlogen door luchtschip en
vliegtuig oceaanvluchten aan de orde van
den dag lucht verbinding tusschen Europa
en Amerika eenerzijds, tusschen Europa en
Australië via Azië anderzijds en tusschen
Europa en Kaapstad in de derde plaats, op
het punt van verwezenlijking.
Waar dat alles toe leiden zal valt niet te
voorspellen, maar één ding is zeker, dat het
congres er toe zal bijdragen de luchtvaart
vooruit te brengen en verder te helpen ont-
v. ikkelen tot het machtige verkeersmiddel,
c"at zij kan zijn en moet worden ter bevorde
ring van betere internationale begrippen en
die landen en den laatsten tijd heb ik dien
kant van mijn reputatie aangemoedigd. Ik
heb gedineerd met koningen en opperhoofden
die nog nooit met een anderen Europeaan
gesproken hadden. Ik heb bij zonderen aanleg
voor het begrijpen van den oosterschen geest
en voor dit andere gebeurde, heb ik goed
werk geleverd. We hebben dat altijd op den
voorgrond gesteld. Wat de menschen nooit
geweten hebben, wat zelfs nu nog alleen u en
drie anderen weten, is, dat sedert eenige ja
ren die dingen alleen maar camouflage zijn
geweest van grooter werk."
Ze klopte eerbiedig op haar taschje.
„Het is nog niet af", herinnerde ze hem.
„Maar met mij is het afgeloopen, levend of
dood", zei hij. „Er is geen stad in de wereld
waar onze vijanden gevestigd zijn, waar hun
agenten niet tegen me zijn gewaarschuwd. Er
is een soort van heiligen oorlog onder hen
om mij ten onder te brengen. Ik zal nooit
meer in staat zijn om zooveel ik wil door
^Europa te zwerven. Zelfs hier in Londen
wel, u heeft zelf gezien wat er gebeurd is.
Het zijn laffe moordenaars, maar ze moor
den..
Hij nipte aan zijn Brandy. Buiten scheen
het rumoer van het verkeer weg te sterven.
Kleine nevelflarden waren door de stijf ge
sloten ramen naar binnen gedrongen. Een
gele mist hing tusschen de lamp en de
gordijnen.
„Kiik eens naar buiten", zei hij. „Voor
zichtig, pas op dat ze u niet zien."
Ze schoof de gordijnen een paar centime-
DRAiSIflAvANVALKEïlBURG S-'
e A MLEVERTRAAf
-5 LEEUWARDEN* "w
het scheppen van betere internationale ver
houdingen.
De Nederlandsche regeering volgt de ont
wikkeling van de luchtvaart met belangstel
ling, omdat voor het onderhouden van de
•verbinding van Moederland en Koloniën een
goed ontwikkelde luchtvaart een levenskwes
tie is. Spreker stelde voor om tot voorzitter
van het congres te benoemen ir. J. F. de Vo
gel, voorzitter van de Kon. Ned. Ver. voor
Luchtvaart en van het algemeen comité voor
het congres, waartoe bij acclamatie besloten
werd.
Z.K.H. de Prins installeerde hierna het
congres, waarna de voorzitter, ir. J. F. de
Vogel, president van de Kon. Ned. Ver. voor
Luchtvaart, een rede hield, waarin hij in het
bijzonder den Prins dank bracht voor zijn
tegenwoordigheid en hem verzocht gelukwen-
schen over te brengen aan H. M. de Koningin
op haar 50en verjaardag.
Spreker gaf een overzicht van de werk
zaamheid die het congres in de afdeelingen
t<* wachten staat. Spreker voegde hieraan
toe de opmerking, dat wenschen op vroegere
congressen aangenomen, door volgende niet
altijd worden geëerbiedigd daar een centraal
orgaan voor de volgende congressen ont-
bieekt, dat er voor zorgt, dat de volgende
congressen werkelijk voortzettingen van de
voorgaande zijn. Spreker gaf daarom in over
weging in de afdeelingen de instelling te be
spreken van een internationaal permanent
comité, dat de congressen zal voorbereiden en
zorg draagt d#t de resultaten der congressen
waarlijk als basis voor de discussie op vol
gende corigressen zullen dienen, ^preker
hoopte, dat in de slotzitting een besluit daar
toe genomen zal worden.
IVïet een dok naar Nieuw-Zeeland.
Het sleepen van het in aanbouw zijnde
drijvende droogdok, bestemd voor Welling
ton op Nieuw-Zeeland, is opgedragen aan L.
Smit Co.'s internationale sleepdienst te
Rotterdam. Het dok is 584 voet lang en 117
voet breed. Het heeft een hefvermogen van
17.000 ton. Het wordt gebouwd bij Swan,
Hunter Richardson te Wallsend-Tenne,
die ook het dok voor Singapore hebben ge
bouwd. Deze reis wordt niet alleen de lang
ste, die ooit met een dok is ondernomen,
maar ook de langste sleepreis, die ooit is uit
gevoerd. De af te leggen route is 13.500 mijl
lang. Vanwege de breedte van het dok kan
niet via het Panama-kanaal gevaren worden,,
zoodat een langere weg door het Suez-kanaal
genomen moet worden en voorts over Macas
sar en de gevaarlijke Torresstraat, tusschen
Nieuw-Guinea en Australië. Het vertrek is
vastgesteld op Juli 1931. Twee sleepbooten
zullen aan de reis deelnemen.
De sleepreis zal zeven maanden duren, zoo
dat het dok in Februari 1931 de plaats van
bestemming zal bereiken.
ters op zij en keek het plein op.
„Ik zie niets", berichtte ze. „De mist is nog
dikker als het mogelijk is. De wereld schijnt
dood. Zelfs het verkeer staat stil."
„Goed", mompelde hij. „Belt u als 't u
blieft even en ga dan weer zitten."
Ze deed het. Dezelfde knecht kwam binnen.
Zijn meester sprak hem aan in een taal, die
miss Brown nog nooit gehoord had en waar
van ze den oorsprong niet raden kon. Het
leek haar Russisch of Tsjecho-Slovaksch en
ze keek den bediende nog eens nieuwsgierig
aan. Ondanks zijn glad gezicht en goede ma
nieren vond ze toch, dat er iets on-Engelsch
aan hem was. Hij luisterde naar wat zijn
meester te zeggen had zonder van uitdruk
king te veranderen en antwoordde dikwijls
vloeiend, doch eerbiedig. Eindelijk opende hij
met een sleutel, die Dessiter hem gaf, een la
en haalde er een linnen zakje met sigaretten
en een dun pakje brieven uit, die hij op bevel
van zijn meester voor miss Brown neerlegde.
Dessiter stak een van de sigaretten op en
wenkte hem om weg te gaan.
„Mijn bediende wil, evenals u, dat ik naar
een ziekenhuis zal gaan", zei hij. „Wilt u nu
eens goed luisteren, miss Brown?"
„Ik luister", zei ze.
„De mechanische zijde van uw werk is af
geloopen. Wilt u een opdracht voor me ver
vullen, een taak van vertrouwen
Ze keek hem aan. Haar oogen waren zeer
blauw en haar toon bijna plechtig.
„Dat wil ik", zei ze.
„Het is mogelijk", waarschuwde hij, „dat
VLISSINGEN, 1 SEPTEMBER.
Koninginnedag.
Jaardag van H. M. de Koningin, kroonjaar
en dan nog wel het tiende, wat in ons land
maar vooral in onze provincie, op bijzondere
wijze wordt gevierd. En toch, van buitenge
wone feestelijkheid te dezer stede is er, door
verschillende omstandigheden, niet veel ge
komen. Toch meende de Vlissingsche Oranje*
bond dezen jaardag niet onopgmerkt te mo
gen laten voorbijgaan. Vandaar dat hij een
paar weken geleden een oproep heeft ge
plaatst om tenminste de kinderen een gezel-
ligen dag. te bezorgen. En aan dien oproep
hadden ruim 1100 kinderen gehoor gegeven,
die zich om half 9 in de Oranjestraat hadden
verzameld om, onder het plechtig gelui van
de kerkklokken, die een indrukwekkenden
inzet van den jaardag gaven, op de tintelen
de, licht door de lucht zwevende tonen van
het carillon, opgesteld te worden voor den
langen, kleurigen optocht. Om 9 uur precies
blies de, als altijd tot medewerking gereed
zijnde harmonie „St. Caecilia", het Wilhel*
M"s, dat door menigeen met ontblootezi
hoofde werd aangehoord. Daarna zette de
stoet, welke zeer spoedig in elkaar stond,
voorafgegaan door bestuursleden van den
Oranjebond met zijn banier, zich in bewe
ging voor het volgen van de in ons laatste
nummer aangegeven richting door de met
vlaggen versierde straten. V/aar de achterste
kinderen van de muziek niet veel hoorden,
zoodat ze niet flink genoeg konden doormar-
cheeren, werd in de Coosje Öuskenstraat een
kleine wijziging in de volgorde gebracht,
waardoor de muziek ongeveer in het midden
van den stoet werd geplaatst. Om ongeveer
10 kwam de jubelende kinderschaar, waarvan
verschillende getooid waren met aardige
Pierrot-mutsen, öp de achterplaats van de
Willem III aan, waar de feest-arrangeuse
de bekende Dora Chamade druk bezig was de
laatste hand te leggen aan de toebereidselen
voor het kinderfeest. Nadat allen gezeten
waren, hield de heer A. Schout, als bestuurs
lid van den Vlissingschen Oranjebond, een
toespraak, waarin hij de waarde van dezen
dag uiteenzette voor land en volk, na ingeleid
te zijn door den voorzitter, den heer P. G.
Laernoes, die allen hartelijk welkom heette
en, verzocht een driewerf hoera aan te heffen
voor H. M. de Koningin.
Herinnerend aan den jaardag in een huis
gezin, waarvoor feest gevierd wordt, en dat
hier in Zeeland een kroonjaar dubbel vroolijk
wordt herdacht, wees de heer Schout op den
jaardag en dat nog wel den vijftigsten van
H. M. de Koningin, waarin heel Zeeland ge
niet en heel Nederland en waar het heele
land blij is om twee redenen. Ten eerste, om
dat ons land in het huis van Oranje-Nassau,
het oudste vorstenhuis van Europa heeft, dat
het lief heeft. En ten tweede, omdat de Ko
ningin zoo lief heeft, waarbij spreker er aan
herinnerde, hoe H. M. deelneemt in den
nood van haar volk en het troost bij rampen,
als byv. na den watersnood of bij die, welke
een deel der Arnemuidsche visschers getrof
fen werd eenige jaren geleden. En ook heeft
Nederland de Koningin lief, omdat ze het
land flink bestuurt en goed is voor het land.
dat een zekere mate van persoonlijk gevaar
voor u zal beteekenen."
„Ik ben niet bang."
„Het zou in zekeren zin kunnen breken
met uw. tegenwoordige manier van leven",
ging hij na een oogenblik voort.
„Mijn tegenwoordige manier van leven is
me niets waard", verklaarde ze. „Ik vind ze
aisf huwelijk.
Ze was verbaasd over haar eigen woorden.
Een uur geleden kwam het haar voor of ze
haar eentonige weggetje, zoo al niet opge
wekt, dan toch met een zekere tevredenheid
wüs gegaan.
„De brieven die u daar heeft", zei hy, „zijn
bijna even belangrijk als hetgeen ik u gedic
teerd heb. Er staan de adressen in van de
geheime plaatsen van bijeenkomst en de na
men van de voornaamste samenzweerders,
die we in bijna elke stad van Europa moeten
bevechten. Er zijn ook twee origineele brie
ven by, waarvan de eene de geheele Chinee-
sche beweging verklaart en de andere, als hij
verkeerdelijk gepubliceerd zou worden, een
onmiddellijken Europeeschen oorlog zou be
teekenen. U moet ze bij uw boek bewaren tot
u verder instructies krijgt. Niemand mag
weten dat ze in uw bezit zijn. Ze zijn voor de
persoon die na mij komen zal."
„Niemand zal het weten", beloofde ze.
(Wordt vervolgd.)'
