1000 500 25 eerste blad DONDERDAG 38 NOVEMBER No. 2®1 67e Jaargang 1929 g|H: [iima [JU li lillik, WalsM 51-11, tlissiip.Itlil. 19. fsstrttaiijSIM Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen BINNENLAND Stads- en Provincienieuws VUSSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoorVlissingenende gemeenten op Walcheren /2.20 per 3 maanden, franco door het gelieele rijk 2.50. Voor België, Duitschland en Frankrijk 3.80. Voor de ove rige landen bij wekelijksche verzending 3.80, met Zondagsblad 4.75. Afzonderlijke nrs. 5 ct. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—5 regels 1.25iedere regel meer 25 cent. Bij abonnement speciale prijzen. Reclames 50 ct. p. regel.Kleine advertenties betreifendeHuür enVerhuur.Koop enVerkoop, Dienstaanbiedingen en -Aanvragen van l-r-5 regels 75 ct, iedere regel meer 15 ct De abonné's in 't bezit eener Polis, zij" GRATIS verze kerd legen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim gulden bij verlies van een wijsvinger gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Dit nummer bestaat uit 2 bladen en een St. Nico laas- Courant Een belangrijke beslissing: inzake het houden van collectes- In de gisteren gehouden vergadering van Raad van State, afdeeling voor de Ge schillen voor Bestuur is o.m. voorlezing ge daan van de volgende Kon. hesluiten Ongegrond zijn verklaard de beroepen van de Stichting Tehuis voor alleenstaande blin den te Wolfhezen tegen de stuitingen door Burg. en Weth. van Den Haag, Dordrecht, Rotterdam, Gorinchem, Haarlem, Bussum, Hoorn, Utrecht, Nijmegen, 's-Hertogenbosch, Eindhoven, Venlo, Westdongeradeel, Oost- dongeradeel, Goes en Groningen, van in die gemeenten te houden openbare inzamelingen. De Kroon overwoog hierbij, dat als stui- tingsgrond moet worden aanvaard, dat 20 a 25 der ingezamelde gelden als colportage- joon wordt uitbetaald, welk percentage toch, ook al moet de agent der stichting daaruit zijn onkosten bestrijden, veel te hoogmoet worden geacht. Voorts wordt overwogen, dat weliswaar de inningskosten bestreden Kfrnnen worden uit de opgehaalde gelden, maar dat het publiek beschermd dient te worden tegen een al te hoog opvoeren van die kosten. Opheffing van het conflict tusschen de gemeente Breda en de medici. De bemiddeling van den Commissaris der Koningin in dc provincie Noord-Brabant heeft geleid tot de aanvaarding door beide party sr., van het volgende agreement 1. Herstel voor de heer Hofman en Beinte- ma, hetzij door herplaatsing in passende gemeentelijke functies, hetzij door toekenning van wachtgeld. Het is verstaan, dat de herplaatsing zal geschieden voor onbepaalden tijd en dat in zake de toekenning van wachtgeld zoo veel mogelijk zal worder. gevolgd de dienaan gaande bestaande rijksregeling. 2. De medici erkennen den gemeentelijken geneeskundigen dienst en verklaren zich be reid tot loyale samenwerking met dien dienst. Deze dienst zal zonder dat dit geacht mag worden den goeden naam van den ambtenaar Payens ook maar eenigszins aan te tasten uitsluitend ter voorkoming van nieuwe wrij ving zóó worden ingericht, dat aan den amb tenaar Payens niet worden opgedragen werk zaamheden van directoraten of controleeren- den aard ten opzichte der medici. 3. Een contact-commissie, bestaande uit een vertegenwoordiger van elk der beide partijen zal worden ingesteld voor het op vlotte wijze uit den weg ruimen van moeilijkheden, welke tusschen partijen nog zouden kunnen rijzen. Besmettelijke ziekten. In de week van 17 tot en met 23 Novem ber zijn in ons land aangegeven 9 gevallen van buiktyphus, 10 van alastrim, waarvan 9 te 's-Gravenhage en 1 te Wageningen, 1 ge val van febris undulans, 1 van dysenteria bacillaria, 1 van dysenteria amoebica, 375 van roodvonk, waarvan 112 in Zuid-Holland en 53 te Rotterdam, voorts 128 gevallen van diphterie, waarvan 32 te Rotterdam, 1 geval van nekkramp, 23 van kinderverlamming, waarvan 10 in Limburg en 1 geval van slaap ziekte. De staking te Sluiskil. De heer J. A. van den Dungen, lid van den gemeenteraad te Rotterdam, heeft aan Burg. en Weth. dier gemeente de volgende vragen gericht 1. Heeft het college van Burg. en Weth. kennis genomen van het feit, dat er staking is te Sluiskil aan de cokesfabrieken 2- Is het juist, dat op 28 October jl. de eerste schuit kolen, bestemd voor Sluiskil, te Rotterdam is gelost voor de gemeentelijke gasfabriek 3- Is het juist, dat thans reeds drie schuiten ttefc kolen, bestemd voor Sluiskil, hier zijn gelost Indien bovenstaande vragen bevestigend worden beantwoord, wat denkt het college dan tegen dit onderlcruiperswerk te doen Sint Nicolaas. Ziet de maan schijnt door de hoornen, Makkers staakt uw wild geraas wie onzer doet dit kinderliedje niet Prettige herinneringen opkomen uit lang ver stegen jaren. Herinneringen aan den Sint lc°laasavond, den avond vol mysterie, waar- °P de edele figuur van den liefdadigen Goed Heiligman zich overal vertoontin den fa miliekring, op de daken, op de straten en pleinen, trouw gevolgd door zijn zwarten dienaar Pieterman. Er was een tijd, dat het Sint Nicolaasfeest burgerrecht had verkregen in bijna geheel ons land. Doch de evolutie der tijden, welke in de gansche maatschappij valt op te mer ken, is ook op de viering van dit specifiek vaderlandsche feest van invloed geweest. En dat is heel jammer. Meer en meer wordt gehoord wy doen daar niet meer aan, wij vieren het Kerstfeest doch met alten eer bied voor hen, die dit feest der gansche Christenheid wenschen te vieren, mag opge merkt worden, dat het een het ander toch niet behoeft uit te sluiten. Men blyve zich houden aan de Sint Nicolaasviering, in de eerste plaats met het oog op de kinderen, bij wie de spanning op het gezicht valt te lezen. Maar vooral ook, omdat dit feest de harten neigt tot weldadigheid, tot geven, tot het werpen van vriendelijke zonnestralen op pa den, die dikwerf een gansch jaar schuil gaan onder naargeestige sombere schaduwen. Op den Sint Nico! aasavond vinden de harten elkander, en klopt ook in de borst van menig volwassen mensch het hart vol verwachting, zoowel van hem of haar die verwacht als van hem of haar die geeft. Helaas zijn er ook op Sint Nicolaasavond vele verwachtingen, waarvan nog steeds geen uitzicht op verwezenlijking bestaat. Hoe vele jaren reeds wacht iedere belastingbetaler op een Sint Nicolaas-verrassing van regeerings- wege in den vorm van een flinke belasting verlaging, maar hoezeer wekt het uitblijven van deze surprise telken jare opnieuw teleur stelling Nog steeds durft de minister van financiën geen uitzicht te openen op belas tingverlaging op den normalen dienst, hoe zeer ook hij erkent dat verlaging van druk noodzakelijk is. Onze Nederlandsche bevolking zal telken jare voor honderdduizend nieuwe tevens een bestaansmogelijkheid moeten scheppen. Met nuchtere woorden gezegd zij zal telken jare zooveel terzijde moeten kunnen leggen, "dat uit deze besparingen voldoende nieuw kapi taal kan worden gevormd ten behoeve van dezen bevolkingsaanwas. Dit nu brengt mede de onafwijsbare nood zakelijkheid, dat geen te zware druk wordt gelegd op het economisch teven. Een gulden aan belasting uitgegeven, kan men niet meer als loon uitgeven. Een ondernemer is nu een maal geen toovenaar, die een gulden twee maten kan uitgegeven eenmaal aan den ont vanger en eenmaal aan zijn personeel. En in een hooge belasting betaalt de arbeider direct of indirect mee. Beiden hebben der halve belang by een zoo dragelijk mogelijken belastingdruk, welke niet de dringend noodige kapitaalvorming belet. Want een gemeen schap die haar inkomen verteert, is op weg naar haar verval. Alten die een inkomen ge nieten uit arbeid, grond of vermogen, moeten beseffen, dat dit inkomen is een deel van het bestaande maatschappelijke kapitaal. Levert de gemeenschappelijke arbeid geen vruchten op, die ten volte opwegen tegen hetgeen te zamen aan inkomen ontvangen wordt, dan heeft de maatschappij ingeteerd op haar kapitaal, en is daardoor de kans op welvaart verminderd. Belastingverlaging blijft derhalve voor leder het meest te begeeren Sint Nicoïaas- geschenk. Wij allen hebben er al zoo lang den goeden Sint om gevraagd misschien zulten wij het nu eens spoedig in onzen schoen vinden VLISSINGEN, 28 NOVEMBER. Hullebroeck-avond C.K.W.O. Concertgebouw. Een overvolle zaal en een stemmig tooneel, hetwelk de intimiteit nog verhoogde. Op het podium de schitterend gerestaureerde Steinweg-vleugel, welke in den loop van den avond zijn goede hoedanigheden zou bewij zen, en veel zou bijdragen tot het uitnemend slagen van het geheel. Immers een goed zan ger zonder goede muzikale begeleiding is half werk, en werkt deprimeerend op wat ge zongen wordt. Doch wij kunnen volmondig verklaren dat de vleugel aan de hoogste eischen op muzikaal gebied heeft voldaan en de heer Hullebroeck uitte dan ook zijn groo- te tevredenheid hieroverhet was voor hem een verrassing. Een woord van hulde aan den restaurateur van het instrument, den heer J. van der Burgt is hier geheel op zijn plaats. De voorzitter der C.K.W.O., de heer J. Ma rijs, opende op de gebruikelijke wijze de bij eenkomst en heette in het bijzonder den heer Hullebroeck welkom die met applaus werd begroet zijn blijdschap uitsprekende over het geheel herstel van den dichter- zanger. De heer Hullebroeck begon met zijn gehoor een reis door Vlaanderen te maken. Vlaan deren dat onze taal spreekt. Het land van de vroolijke kermissen en zingende torens. Helaas ook voor een gedeelte nog achterlijk, door het steeds onthouden van goed onderwijs. Twee goede hoedanigheden kenmerken het Vlaamsche volk, waarvan de eerste is zijn grooten eenvoud, die ten grondslag ligt aan het Vlaamsche volksleven, hetwelk zijn grootste sieraad is, zich uitend in de liefde voor het gezinsleven. Als vertolking daarvan zong de heer Hullebroeck het teere, innige „Moederke alleen." De tweede goede hoedanigheid van het Vlaamsche volk is zijn onkreukbare gods dienstzin. Het is een geïoovig volk en doet nog niet mee aan de verderfelijke praktijken, die een land ten ondergang brengen. Ter illustratie hiervan kregen wij te hooren en te genieten „Hemelhuis". Vervolgens gingen wy in gedachten met den spreker het schoone Vlaanderenland rond en waanden wy ons verplaatst in de nauwe straatjes van het oude Brugge en za gen de kantklotsters daar zitten, die de Belgi sche kant beroemd hebben gemaakt over de heele wereld. „Vóór 't kantkussen", vol sprankelend bewegen, maakte de zaal en thousiast, en den dichter-zanger aanleiding gaf zyn groote tevredenheid over den vleugel uit te spreken. Vervolgens brachten wij een bezoek aan de Leuvensche studenten. Studenten hebben den naam van een rumoerig volkje te zijn. De oorlog heeft echter ook op hen zijn stempel gedrukt, een stempel van grooten ernst. Hij wilde nu echter doen hooren twee vroolijke studentenliederen, waarvan het eerste was „Testament van een Student." Wij moeten echter niet denken, dat zulke lustige liedjes weerklinken in ieder huizeke van Vlaanderen. Zeker niet bij de stoere werkers, die dag op dag afdalen in de mijnen of bij de 70 k 80.000 boeren en boerenarbei ders en bij diegenen die jaarlijks Frankrijk binnentrekken om ojjfcfret land te werken. Spreker heeft lang verkeerd in een lachend dorpje in Zuidelijk Vlaanderen en daar de boerenzonen zien terugkeeren uit het wufte Frankrijk, veten lichamelijk en geestelijk gebroken. De Vlaamsche strijd is niet alleen om te behouden de Nederlandsche taal, maar ook een strijd van groote geestelijke en soci ale beteekenis. Iets daarvan beluisterden wij in het voorgedragen aandoenlijke lied „Brief uit Frankrijk". Als de mannen uit Frankrijk terugkomen, wordt niet de vlag maar de bezem uit de huizekens gestoken, vertolkt door „Bezem- boerekerremis". Niemand kan zeggen waar dit gebruik vandaan komt, doch het is een gebruik van oude tijden her. Ook kregen wij nog te hooren „Vlaamsche kermis". En wanneer dan 's avonds na een drukken dag het gezin en geburen rond het haardvuur zitten, dan moet naar oud gebruik ieder zin gen, of hij kan of niet. Eenigen tyd geleden heeft spreker een oud liedje ontdekt, dat hij getoonzet heeft en nu in Vlaanderen op aller lippen is, nl. „Klaes die sprak zijn Moeder aen" hetwelk de zanger onder groot enthou siasme ten gehoore bracht. 't Vlaamsche land is ook zeer rijk aan plaatselijke liedjes. Hy gaf „Klompenliedeke", waarvan hy de aanwezigen verzocht het refrein mede te zingen, waaraan eerst schuchter, doch later met élan werd voldaan. Nu spreker ontdekt had welk een verbor gen talenten onder zyn gehoor schuilden, zou hij meer liedjes laten meezingen. We kregen nu het tweede studentenliedje „De Gilde viert". Kostelijk was de humor, waarmee de heer Hullebroeck de aanwezigen wijze lessen gaf in de zangkunst. Het sloeg in en van minuut tot minuut verbeterde de zang van hét auditorium. Vóór de pauze gaf de zanger nog een liedje, wat in ons land en in Vlaanderen geacht wordt te behooren tot de sfeer onzer lage landen en wij kunnen het niet meer missen, nl. ontleend aan de beierende klok ken. Vlaanderen is op dit gebied ons land een beetje vooruit, want by elke gelegenheid beieren de klokken over het schoone Vlaam sche land. Wanneer het honderden jaren geknechte Vlaanderenland volkomen zich zal opgericht hebben uit zijn druk, dan zullen zijn klokken hun zegelied zingen en spreker hoopt dat dan de zilveren stemmen der Nederlandsche klokkenspelen hiermede zulten instemmen. Indrukwekkend klonk het„De Vlaming is niet langer knechtDe Vlaming bekomt zijn volte recht „In het liedje van den Beiaardier", vol leven en zang, jubelden 'de tonen van het klokkelied, voortgebracht door de meester hand op den vleugel, waarop de lieer Hulle broeck zich ook een bekwaam virtuoos toont. De heer Hullebroeck heeft zijn land harts tochtelijk lief, en ook op de aanwezigen, het kon niet anders, ging Vlaanderen in zijn zwaren strijd, met zijn schoone geschiedenis en zijn folklorisme meer dan. tot nu voor ons leven. Na de pauze gaf de heer Hullebroeck nog verschillende liederen „Aan U alleen", „dc Kwinkstaart", een zeer eenvoudig doch tref fend hoerenliedje „Als 't Zondag is" en „Marleentje". Ernst werd afgewisseld door tintelenden humor. Vooral aandoenlijk was „Jan en Annemie", weergevend de geschie denis van het menschelijk bestaan van de wieg tot aan het graf, de bruidsjaren, kin derzegen en op het graf der oudjes na een gelukkig teven het eerste ware kruis. De dichter-zanger houdt van schrille tegenstellingen en gaf nu „Lapper Krispijn", die het heelemaal niet met zijn vrouw kon vinden. Na dit onder onbedaarlijk joiyt aan gehoorde liedje, dat niet zeer vleiend was voor de dames, wilde hij het bij hen goed maken door te zingen „De Ooievaar". Spreker bezong nog verder de lotgevallen van een der tweelingen, nl. in „De Biefce- bouw" en vervolgens kwam de gelukkige va der aan het woord in „Mijn Fientje". Ook kregen wij nog te hooren het liedje van een verstokten ouden vrijgezel„Van Jan den Mosselman". De heer Hullebroeck had hierna gelegen heid er op te wijzen dat het Vlaamsche volk 25 jaar geleden weer in zijn eigen Vlaamsche taal begon te zingen. De slechte Fransche deuntjes verloren langzamerhand terrein. De beweging kwam van ónder uit het volk op, daar de hoogere standen er vijandig te genover stonden, onder Franskiljonschen in vloed. Het Vlaamsche lied is nu over alle steden en dorpen verspreid, en verdwenen zijn de Fransche schunnige liedjes. Bovenal de Vlaamsche jeugd werd begeesterd. Het is een heerlijk schouwspel te ervaren dat het zaadje, vóór 25 jaar gestrooid, zulke rijke vruchten heeft gedragen. Hij gaf nog zulk eenvoudig mooi liedje, nl. „Karlyntje". Wanneer men de menschen gelegenheid geeft tot zingen, dan doen zij het ook. Het lied is de grondslag van ons volk, zoowel in België als in Nederland. Zingende menschen zijn gelukkige men schen. Wanneer hij iets tot dit besef heeft mogen bijdragen en dit heeft mogen aan wakkeren, dan is hij meer dan voldaan. Nederlanders en Vlamingen zyn kinderen, van éénzelfde moeder, spruiten uit denzelfdn stam en als symbool daarvan eindigde de heer Hullebroeck met het zingen van „De Vlaamsche Leeuw" dat door alten staande werd aangehoord en daarna met het „Wil helmus" dat staande werd meegezongen. De voorzitter was de tolk van alle aan wezigen den dichter-zanger hartelijk dank te zeggen vcor de genotvolle uren ons geschon ken, die onvergetelijk zulten blijven en on getwijfeld den band tusschen Vlamingen en ons zullen versterken. Hedenavond zal de heer Hullebroeck voor het andere gedeelte der leden der C.K.W.O. hetzelfde programma voordragen. Directeur van den loodsdienst te Antwerpen. De heer G. J. r, Bly, inspecteur van den Belgischen loodsdienst alhier, is benoemd tot directeur van den loodsdienst te Antwerpen en zal binnenkort deze functie aanvaarden. In onze Tijdinghal. De nieuwe burgemeester van Roermond, oud-minister Waszink, is als zoodanig ge ïnstalleerd. Onze fotc.raaf maakte hiervan een opname. Heden herdenkt d^ heer J. A. Frederiks te 's-Gravenhage zijn 80en jaardag. De heer Frederiks, geboortig uit Middelburg, was vroeger architect der Abdijgebouwen. Heden houdt de jubilaris receptie in het genoot schap „Pulchri Studio" te 's-Gravenhage. Wij etnleeren een portret van den bekenden kunst-historicus. In Suriname zullen ook weldadigheidszegels worden uitgegeven. Ee reproductie van de ze zegels kan men in onze Tijdinghal bezich tigen. Aernout Castel. Slechte weinir Nederlandsche zeelieden heb ben den weg gevonden naar de wateren be noorden Canada en Alaska. Wellicht zijn het er nog wel meer, dan van wie wy' weten maar zelfs al waren ons alle gevallen bekend, dan nog zou het een kleine schare zyn. De bekendste onder hen was de vermaarde zee officier L. R. Koolemans Beynen, die in de jaren 1875—'77 tot driemaal toe in het Noor den was en cp één van die reizen onder Alten Young op de Pandora in 1875 in de Peel-sond was geweest. Van een tweeden Hollander die veertig jaar later in de wateren ten Noorden van Canada den goeden naam van ons "land zou hooghouden, heeft de „N. R. Ct." dezer da gen melding gemaakt, nl. van Aernout Castel, die in de buurt van Point Barrow (Alaska) zyn verblijf heeft, of daar tenminste zijn adres heeft. Aernout Castel is een Vlissingsche jongen. DOOR WEER EN WIND alle«dag weeraan, is geen pretje. Zorg er voortegen kou en vocht gewapend te zijn. Neem Lakerol! Dat warmt van binnen en behoedttegen verkoudheid en keelaandoe- &ningen. Lakerol islekkeróók! Let vooral op da groene dooet Hij is echter al een kleine twintig jaar niet meer in ons land geweest. Wel correspondeert hij nog geregeld met zijn ouders en andere familie, die te Souburg woont. Castel is. be noorden Alaska ter walvischvangst geweest en maakte deel uit van een der expedities van Stefansson. De „N. R. Ct." geeft zijn portret, in Pool- kleedij, en ook een interessante foto van een der schepen, waarop hij in het Hooge Noor den heeft gevaren en in het ys heeft gezeten. Scheepvaartberichten. Het Duitsche stoomschip „Sirius" dat bij Bath omhoog was gevaren, is gisterenmiddag met hoog water met sleepboot-assistentie vlot gekomen, waarna het schip de reis naar Antwerpen heeft voort..ezet. Fe* motorschip „Anna" schipper Kint, ge laden met tarwe naar Wormerveer, hetwelk bij Walsoorden met machineschade lag, is door de Doris Rijkers" binnengesleept. De „Anna" zal aldaar repareeren. Gemeenteraad van Middelburg. In de gisterenmiddag voortgezette vergade ring van den gemeenteraad van Middelburg kwam de gemeente-begrooting aan de orde. Daarby werd door verschillende leden aan de algemeene beschouwingen deelgenomen. De heer Cornelisse meende dat de pessi misten over den financieelen toestand geen gelijk hebben. In verband met de nieuwe wet vraagt hy of Burg. en Weth. reeds plannen hebben inzake de belastingheffing. De ge meentebedrijven leveren goede winst op en spr. meent dat het tijd is te denken over verlaging van den electriciteitsprijs. Als men van 24 op 23 cent gaat, blyft er nog een zoet winstje over. Spr. betreurt het, dat geen voor stel voor invoering van een vastrechttarief' is gedaan. Spr. juicht het toe. dat Burg. en. Weth. zulten komen met een voorstel tot uit-' breiding der zwemgelegenheid en hy wacht met belangstelling het eerste rapport van den' schoolarts af. Hij dringt aan op bespoediging inzake de voorziening in woningen voor arme gezinnen. Hij vraagt hoe het staat met de slachthuisplannen en meent dat de werk-' loosheid blijvend zal zijn, al is zij op het oogenblik vrij gunstig. Spr. bepleit ten slotte instelli van studiebeurzen. De voorzitter zegt, dat over de gevolgen, van de nieuwe wet niets te zeggen is en dat aan het abattoir wordt voortgewerkt, het zal op den Poelendalesingel worden voorgesteld. Mevrouw Weyl meent, dat de bedrijven geen geheel vormen en als de waterleiding verlies oplevert mogen winsten op andere be drijven dit iet dekken. Zij vraagt of het besluit van Vlissingen inzake de coöperatieve- slachtplaats reeds is goedgekeurd. De voorzitter meent, dat van Vlissingen te dezer zake niets meer is te wachten. Mevrouw Weijl komt ook op de woningen voor groote gezinnen terug en meent, dat men ook volwassenen moet leeren zwemmen. De heer Jeronimus wijst er o.a. op, dat het vermogen van Middelburg dalende is, wat volgens den voorzitter komt door lage koer sen van effecten. De heer Jeronimus meent, dat vóór verla ging van den hoofdelyken omslag die van opcenten op de vermogensbelasting of van de straatbelasting moet gaan. Spr. is het er niet mede eens, dat de financiën van Middelburg er zoo gunstig voorstaan. De heer Mes wil de straatbelasting geheel opheffen, omdat zij de huishuren drukt, wat de voorzitter ontkent. De heer Mes dringt aan op zoo weinig mo gelijk uitvoeren van werken in eigen beheer. De heer Hondius zet aan de hand van. cijfers uiteen, dat Middelburg nu niet zulk een mooi figuur maakt op het gebied van de belasting op het inkomen. De heer Streefkerk meent, dat men de ter reinen aan den Kleverskerkschen weg in han den van speculanten moet geven. Spr. voelt veel voor vastrechttarief, maar zegt dat men dit niet overal op denzelfden voet kan regelen. De heer Vertregt is tegen verlaging der electriciteitstarieven. Spr. vraagt of van de zwemgelegenheid niet te veel personen ge bruik maken die best lid der zwemschool kunnen zijn. Met de werkverschaffing kan de gemeente niet blijven doorgaan. De heer Van der Feltz meent, dat geen stuwkracht voldoende is en vele dUigci

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1929 | | pagina 1