EKEN STDAGH f)ofifwerlde2enmn IIIIjlllliililillllillilllillllllllllllllllllHillllillllliilllllllliiilillllllllllIliillliliilllllllllllllllIIIIIIIIIIliHiillllilIllilllllllllllllflilllll! BOBBY'S APENSTREKEN BINNENLAND VOOR DE VROUW EN HET KIND t, is, natuurkundige Tosla, ist tot het eerste indus- .1 maken. Nojg slechts der 28 millioen paarde- rvallen (volgens Tesla) in electriciteit en nog rist genieten van de on dier natuur, die den de tranen uit de hiedenis. duizend jaar vóór Chris ten door een Germaan die de oorspronkelijke de Lappen naar het De Noren van heden gen der Germaansche ige tijd begint met de 8e als de Noorsche fjorden dapperste zeevaarders ooit ,geleefd hebben dé kleine open booten, de ten zij de gevaren der >n brengen weldra door irik en ontzetting op alle De .geringe diepgang veroorlooft hun tot vel deren op te varen, en Frankrijk hebben te plunderingen driemaal iiijs (845, 857 en 861), ne op tot Toulouse en 859 ook op de Rhone rooftochten der „vikin- bochtlieden (aan de enden) waren de on- lands, het erfrecht, dat jwonig tot zeeroof, waar- t de zucht naar avon- en bui;t. staken zij zelfs den At- over, ontdekten na de —.hetlandsche eilanden in lat door Noorsche kolo- "j olkt werd. Erik tie Roo- 391 een nederzetting ir zoon kort daarna. "500 is, de kust van Noord- i ij Vinland (Wijnland) in het wild groeiende ettingen in Noord-Ame- als die op Groendland, j eeuw door de aanvallen er Indianen te gronde, i dier kolonisatie is door chterlijk kleed geweven. >nde in Noorwegen vorst kleinkoningen, die de en over denverse hi llende Noorwegen, elk ge- jrd met de naaste omge- jens zijn rijken blonden l.i. de schoonharige ge- r'n uit om voor hem de koningsdochter Guda te iet meisje verklaarde vol :ij haar hand slechts zon die geheel Noorwegen vereenigd had. Harald maar sprak „Dat zweer r knippen noch kammen •,ch Noorwegen in mijn en anders wil ik liever ige jaren, van 866872 Ie land onder zijn heer- en zijn geslacht regeer- ngen tot 1391. niet zwaar op de over- toch te zwaar voor de loren. Gansche scharen aanvoerclers over den andere Noren van schiepen zich met liet nieuwe hertogdommen, in Europa. In deze cierdaad de Noormannen ormende kracht, den mond der Seine het idiië, na koning Karei den ken eed gezworen te isten den naam Robert omen. Zijn nakomeling aar maakt zich in 1066 Hastings ook meester Zuid-Italië strijden Nor- rbonden met den Paus. Grieken. Robert Guis- den hertogstitel, terwij' in 1120 door den Paus ming van Napels en Si- >nd. ongeveer als Hrolf net ndië grondvest stichtten tannen onder Rurik hel de nakomelinigen van* teeren. der 10e eeuw werd m Christendom ingevoerd, "ilov I zeer ijverde. Ecli- .1 opvolger Olaf 11 den 1028), den middeleeuw- van Noorwegen .kwant t volkomen heerschappij' :ot Olaf III Kyre (1C67- r van Bergen, eer Noor- ndige kerkelijke organi- het stichten van een theim. i verval brak voor Noor se eeuw. Koningin Mar ia rken, weduwe van den Haakon, en sinds 138» Zweden, deed in 1397 de een die Une van Kalnin. meer dan 400 jaar Nooj- tarken verbonden raaKtc s zoo bloeiende handej was gekomen van ,d van Duitse he koop»?* ige heeren regeerden J kust, was de innerlijk® regen zoo gering gewöf* rtepunt van de Unie wei en kwam te liggen. egen zelfs geheel tot et tcie gemaakt, het hoos »hof werd opgeheven, ui moesten studeeren ambtenaren kwamen - Deensch verdrong 1]. itsstukken en weldra oj n omgang, de Oudiioo* m 1. Bob was een aap met bruine haren, Behendig, flink, en jong van jaren Hij was de trots van 't circus, dat Een standplaats kreeg in onze stad. Gekleed als heertje fijn en chic, Was hij de liev'ling van 't publiek En ouders, kind'ren, burgers, boeren, Genoten van zijn knappe toeren. 2. Helaas, het apenlevenspad Gaat niet op rozen, en ééns, dat Een toer mislukte, kreeg hij slagen Zooiets kon Bobby niet verdragen „Ach", zuchtte hij, „de Vrijheid moet Een vreugd zijn en een kost-lijk goed..." Hij nam de vlucht, door wrok gedreven... „Adieu, adieu, mijn circusleven 3. Terwijl zijn baas in alle hoeken Van 't circus naar hem liep te zoeken, Was Bob al gauw in 't park gekomen. Hij bracht daar boven in de boomen Den nacht door. Ook den and'ren morgen Hield hij zich tusschen 't loof verborgen En ging, om zich wat te verstrooien, De wand'laars met kastanjes gooien. (Woensdag vervolg) (Nadruk verboden) llllllljillillllilllliilllllllitllllillllllllitllllllllllllllillllllliilliilllllliilliiliillllllllllllillllilllllltllllliilHiHinilillllliilllllllllillllilillliillll! den geleverd door -che taal bleef alleen voortleven op IJsland én in sommige boersChe dialecten. Het J uur der bevrijding kwam voor Noorwegen I met de Napoleontische oorlogen. Geduren- I de lange jaren belette de Enjgelsche vloot 1 ieder verkeer tusschen Noorwegen en De- I nemarken, dat de zijde van Napoleon had I gekozen. Zoo raakten de Noren aan een I zekere zelfstandigheid gewend en niet te I verwonderen dus, dat zij na den val van I Napoleon 'die zelfstandigheid wilden be houden. Ongelukkig besloten de Groote I Mogendheden, Noorwegen bij Zweden te 1 voegen, ten einde dit land schadeloos te I stellen voor het verlies van Finland. Wel verzetten zich de Noren gewapenderhand, maar zij waren tegen de overmacht niet I opgewassen en moesten den Zweedscheu I koning1 als koning van Noorwegen erken- I nen, niet echter dan nadat deze een demo- I cratische grondwet en de vereeniging met I Zweden slechts in -den vorm eener perso- I neele unie had toegezegd. I Niettemin bleven wrijvingen tusschen I het democratische Noorwegen en het aris- I tocratische Zweden niet uit en in 1905 had I een onbloedige revolutie plaats, waardoor I Noorwegen geheel van Zweden weid ge- 1 scheiden en een vrij en onafhankelijk ko ninkrijk werd onder koning Haakon VII. Sindsdien is de ontwikkeling van Noor- I wegen rustig voortgegaan en thans treedt I het Noorsche volk"ons als een krachtig I zelfbewust, eerlijk en rechtschapen volk I tegemoet. Godsdienst. Hoewel volkomen geloofsvrijheid I heersCbt, is in Noorwegen de Evangelisch- Luthersche leer de staatsgodsdienst, dien de overgroote meerderheid des volks aan- 1 hangt. Echter heeft de Noorsche staats- I kerk, evenals de protestantsche Engelsche I kerk bijv. bisschoppen, die ten getale van zes in hun stift (bisdom) het oppertoe zicht hebben op de geestelijkheid (de pre- I (iikanten) en op het armwezen. Volksaard. Bijna 99 der bevolking van Noorwe- J gen zijn Noren, de nakomelinigen der Ger maansche veroveraars. In het Noorden des lands en op de fjorden leven 8000 Finnen en 20.000 Lappen, afstammelingen van de I oorspronkelijke bewoners van Skandinavië. Een klein deel der Lappen zijn nomaden. I Met hun rendierkudden, bij de welvaren- I den uit 300 a 560 stuks bestaande, trek- ken zij in den zomer naar het hooggeberg- I te of naar het Noorden om in het koude I jaargetijde naar de lager gelegen woud- I streek terug te keeren. De overige Lap- I pen, de Zeelappen, leven als visschers aan 1 de kust, waar zij een armelijk bestaan I hebben. De Lappen zijn ldein van stuk, I maar buitengewoon taai en gehard. I De Noren zijn middelmatig groot en ernstig en gesloten van aard, eerlijk en I gastvrij, ten trotsch gevoel van eigen- I waarde kenmerkt hen, gevolg van hun 1 grootsch verleden en hun werkelijke I deugden. Als zeeman en vooral als loods I worden zij dooi geen ander volk overtrof- I ren. Een zekere neiging tot mysticisme en I melancholie is wellicht te verklaren uit de I lange donkere nachten. De vrijheidszucht^ I der Noormannen leeft voort in het huidig 1 £een adelstand duldt (in 1828 is tegen den wil des konings de adel I Mgeschaft) en dat zich een uiterst demo- I cratische grondwet geschapen heeft. De boeren wonen meestal op eenzaam- ''ggende hoeven, van de naaste boerderij 'U K.M. en meer verwijderd. Sommige 1 woningen zweven als balkons 200 AL en I J?°ger langs den steilen rotswand, in het trnjzonder aan de Geirangerfjord, zoodat I men zich verbaasd afvraagt, waar het ge- I tT,, Van,leeft en hoe het met de naburen I a" verkeeren. Dorpen zijn er bijna niet. I acht i30^0 hebben geen familienaam, I dier a doopnaam voegt men eenvou- Iqfin ijnaam des vaders met toevoeging |j> 'J!'dotter. Zoo beteekent bijv. Hendrik I Hendrik, zoon van Peter. I ha£2 b.ro°d wordt meestal van haver ge- 1 rvt J? rondc, harde schijven van tot I oiat\ p e' het z§n- f'atbrö (flat vlak, I Lr i ,wordt slechts enkele malen per nl^,ba^en- 'brooden, net groote I ..koehen, hebben in het midden een zij worden aan staven of koorden />p- Iwaard D»e? 'n de voorraadskamer be- I 'JL Leten' wolclt he' netvormig 1 D? - a rood. gebroken. I drachten.nibt alt'jd sChóone kleeder- Iberof^Jïo/^ wynen meer en meer- Het |2eld7aan? Z1ln die van de Havdanger. Even l»iintrer> worden de oer-oude bouten wo- I de vrpeJ?n onhewei-kte stammen, evenals |drakenkanS00rt!?e houten kerkjes met hun I ^enkoppen, de Stavekerken, die onwil lekeurig aan Chineesche pagodes doen denken. Taal. Het No or scb behoort tot een talengroep, waaraan men den naam geeft van Noord- Igermaansch. Uit den oudsten tijd zijn slechts enkele woorden ons bekend Beter op de hoogte zijn wij met 'de taal uit de volgende periode, beginnende omstreeks 800, het Noorsch van den Vikingtijd. Reeds in die oude taal zijn omstreeks het jaar 1000 verscheidenheden op te merken naai de verschillende streken, waar zij gespro ken werd, en op den duur heeft het Noordgermaansch zich ontwikkeld tot vier talen het IJsiandsch, het Noorsch, het ZweedsOh, het Deensch. In het bloeitijdperk van het IJsiandsch, tot het begin der 14e eeuw, verschilt deze taal nojg weinig van het Noorsch en men vat dus de JJslandsche en de Noorsche taal uit dien tij.d onder den naam van ottd- Noorsch. Toen tegen het einde der 14e eeuw Noorwegen met Denemarken vereenigd werd en vooral toen het sinds 't begin der 16e eeuw niet meer werd dan een Deen- sche provincie, begon het Deensch een zeer grooten invloed uit te oefenen en reeds tegen het eind der Middeleeuwer, was de eigenlijke Noorsche literatuur weggekwijnd en was het Deensch de of- ficieele ;taal in Noorwegen geworden. Niet alleen de regeering door haar ambtenaren en haar onderwijzers, maar ook de kerk door haar bijbelvertaling heeft in de vol gende eeuwen het Noorsch op den achter grond gedrongen, ofschoon het zijn in vloed op de schrijftaal bleef uitoefenen en er een mengtaal Deensch-Noorsch ont stond alleen in de dialecten bleef het Noorsoh zuiver voortleven. Toen in 1814 Noorwegen vrij was ge worden van Denemarken, onwikkelde zich een streven naar een eigen Noorsche taal. Over den weg om dat doel te bereiken, werd men het niet eens. De eene partij, als wier grootste figuur aan te merken is de taalbeoefenaar 1. Aasen, trachtte als het ware uit de verschillende dialecten het ge meenschappelijke te distilleeren en aldus een geheel nieuwe taal .te scheppen (lands taal). De andere daarentegen wilde het Deensch-NoorsCh als grondslag van de taal behouden, om daaraan een meer Noorsch karakter te geven door talrijke ontleenin gen aan den woordenschat der dialecten en vooral door de eigenaardige Noorsche uitspraak ook in de spelling der woorder. te laten uitkomen (riksmaal). En deze strijd itusschen landsmaal, tus schen de taal der dialecten, en riksmaal, die de weerspiegeling is van den strijd van twee cultuurkrachten, die in het Noorsche volk werken, is nog niet ten eu.u^ streden. Maar dit resultaat heeft die strijd in elk geval tot nu toe gehad, dat de taal van Noorwegen meer en meer Noorsch geworden is. Hendrik Ibsen (18291906) en Björn- sterno Björnson (18321920), Kiofland Lie, hebben hun werken in riksmaal ge schreven, maar Arne Garlborg (plm 1924) heeft ook menschen buiten Noorwegen ge dwongen naar het landsmaal te luisteren. Kunsten en wetenschappen. Ook op dit gebied bracht het kleine volk voortreffelijke mannen voort. Bij het noe men van Ibsen en Björnson denkt men onwillekeurig aan den talenitvollen muzi- kalen vertolker hunner werken, den Noor- schen componist Edvard! Grieg (1843 1907), te Bergen geboren, die, na te Leip zig en te Kopenhagen gestudeerd te heb ben, door zijn leermeester Rikard Nord raak (den componist van het Noorsche volkslied), er toe gebracht werd „Noor sche' muziek te schrijven. Van 18711880 leidde hij te Kristiania een muziekvereeni- gjng, waarna hij zich weer te Bergen ves tigde, hoewel hij dikwijls geruimen tijd in het buitenland vertoefde. In zijn geboorte stad Bergen heeft hij zijn muzikale mees terwerken geschreven. Onder de Noorsche geleerden neemt een eerste plaats in de geoloog Theodoor Kjerulf (1825—1888). Bovenal evenwel hébben de Noren zich beroemd gemaakt door hun Poolonderzoek. Het is voldoende de groote namen te ci- teeren van Frirtjof Nansen en Roal Amund sen. Van den laatsten ligt de avontuurlijke tocht over den Noordpool met het lucht schip de Norge ongetwijfeld nog versch in ieders geheugen. Heel Noorwegen treurt, nu zijn groote zoon hoogstwaarschijnlijk is omgekomen bij zijn heldhaftige poging tot redding van den Italiaan Nobile. Het program van de R.-Kath. Staatspartij. Het partijbestuur van de R.-Kath. Staats partij heeft dezer dagen het ontwerp-pro- gram rondgezonden aan de besturen der R.-Kath. Rijkskring-organisaties. De volgende punten worden op den voorgrond gesteld. L Handhaving en doorvoering der Katho liek-staatkundige beginselen in wetgeving en bestuur. II. Handhaving van de gelijkstelling van openbaar en bijzonder onderwijs, voor bei de soorten van onderwijs met voorkoming en afsnijding van ongewenschte verhou dingen en ongemotiveerde hooge uitgaven. 2. Tegengaan van verdere verzwakking van de positie van gymnasiaal onderwijs. 3. Toepassing van de gelijkstelling voor het voorbereidend en nijverheidsonderwijs. 4. Regeling van het cursus-onderwijs voor de rijpere jeugd. 5. Ten aanzien van de radio vrije en zelfstandige ontwikkeling van de maat schappelijke krachten billijke verdeeling van den beschikbaren zendtijd volgens de in de bevolking levende richtingen. lil. 1. Behoiid van het financieele even wicht. 2. Belastingverlaging voorzoover daar door algemeene cultueele doeleinden njet behoeven achterwege te blijven. 3. Meer rekening houden met kinderrijke gezinnen. 4. Invoering van belastingen op midde len van gemak en weelde. 5. Geldelijke afschaffing van indirecte belastingen op eerste levensbehoeften. 6. Vermindering van de successiebelas ting bij vererving in de rechte lijn en in de eerste graden van bloedverwantschap. 7. Meer doeltreffende organisaties van den Staatsdienst. 8. Herziening van het bezoldigingsbe sluit met name voorzoover daarin onbillijk heden of onjuistheden voorkomen. 9. Herziening der financiëele verhouding tusschen Rijk en Gemeenten. 10 Herziening van de forensenbelasting. IV. Krachtige medewerking met de plan nen van den Volkenbond die met de voorstellen van Benedictus XV volkomen overeenstemmen ter oplossing van de in ternationale geschillen door scheidsrech terlijke uitspraken, en ter gelijktijdige en wederzijdsche vermindering van bewape ningen. V. De organisatie van leger en vloot dient beperkt te zijn tot hetgeen noodza kelijk is voor de handhaving der neutrali teit en-de verdediging der onafhankelijk heid binnen de grenzen door eventueele internationale regelingen te stellen. VI.Voortgezette voorbereiding van staat kundige zelfbeschikking, binnen het Rijks verband, van de deelen des Rijks buiten Europa, onder handhaving der Nederland- sché leiding. VIL 1. Zoo noodig steun aan bepaalde •takken van volksbestaan, vooral door het middel van handelstractaten of door bij zondere invoerrechten. 2. Betere inrichting van de afdeeling Handel en Nijverheid, mede met het oog op economische voorlichting en het sluiten van handelstractaten. 3. Toezicht op het bankwezen. VIII. 1 Wettelijke regeling van den ver koop op afbetaling. Tegengaan van het cadeaustelsel. IX. Herziening van de wettelijke regeling van het pacht-contract. Bescherming van de belangen en rechten der pachters. X. 1. Ter uitvoering van Hoofdstuk VII, punt 5 van het alg. werkprogram van 1922 worden organen ingesteld in de daarvoor vatbare bedrijven. Aan deze organen wordt o.m. opgedragen a. het verstrekken van advies in den ruimsten zin, ten aanzien van alle sociaal- economische aangelegenheden het bedrijf betreffend, zoowel aan de overheid als aan de organisaties van belanghebbenden b. het uitvoeren of deelnemen aan de uitvoering van wettelijke regelingen en daarop steunende maatregelen van be stuur betreffende de arbeidswetgeving, de sociale verzekeringswetgeving en derge lijke c. de berechting van geschillen, ontstaan bij de uitvoering der onder b bedoelde re gelingen. 2". De wetgeving worde aangevuld met bepalingen, die de geheele of gedeeltelijke verbindendverklaring van Collectieve ar- beids-overeenkomsten mogelijk maken. 3. De organisatie der sociale verzekerin gen worde zooveel mogelijk gebaseerd op bedrijfs-vereénigingen. 4. Invoering van de ziekteverzekeing. 5. Doorvoering van de arbeidswet 1919, en uitbreiding, voorzoover daarvoor noo dig, van de arbeidsinspectie. 6. Wettelijke regeling van de werkloos heid-verzekering. 7. Wettelijke regeling van de rechtsposi tie van het overheidsbedrijf. 8. Bescherming van landarbeiders. 9. Maatregelen in het belano- van kinder rijke gezinnen. 10. Meer overheidszorg voor het behoud van de schoonheid van stad en land. OVER DE GEVAREN VAN ABNORMAAL LICHAAMSGEWICHT. In „de Zakenwereld" schrijft dr. M. Nie- meyer, arts, een artikel over levensduur en lichaamsgewicht. Hij constateert 1. Dat magerheid een des ite ongunsti ger beteekenis heeft naar mate het indi vidu jonger is. 2. Dat zwaarlijvigheid gevaarlijker is op lateren leeftijd en de sterkere graden van vetzucht vooral op middelbaren leeftijd», terwijl de schadelijke invloed' na het 45e jaar vermindert. Over het algemeen mag men wel aan nemen, dat de gevaren der zwaarlijvig heid grooter zijn dan die der magerheid. Eerst wil ik het hebben, zegt de schrij ver, over degenen, die bij het weigen te licht bevonden worden. Dit zijn de mage- ren. Deze personen kunnen altijd mager zijn geweest men spreekt dan van een constitutioneele magerheid of ze kun nen in den loop van korter of langer tijds bestek mager geworden zijn. Dit is bij de beóordeeling van beteekenis. Magerheid op zichzelf is, zooals ik reeds- zei, als re gel niet verontrustendze komt dikwijls in families erfelijk voor en men heeft den indruk gekregen', dat men magerheid nog- al eens aantreft bij groepen menschen, die onderling huwen, zooals dit het geval is met vele adellijke geslachten, met Portu- igeesche Israëlieten, met de bewoners van Marken en Volendam en wellicht met nog velen meer. Het meerendeel dezer wordt opvallend mager op ongeveer 50-jarigen< leeftijd en dikwijls verdwijnt het vet uit het gelaat heelemaal, hetgeen een ietwat eigenaardig aspect oplevert. Zulke magere mensöhen voelen zich als regel krachtig, hebben flinke spieren, kunnen zich vlug be wegen, doen met genoegen mee aan aller lei sport en zijn, wat men noemt mager, maar taai. Vermageren is erger dit kan ontstaan door invloeden van buiten, als daar zijn gebrek aan voedsel, onjuiste samenstel ling daarvan, éénzijdige voeding, zorg, kommer, verdriet, te veel en te zwaar werk, enz. Maar ook kunnen inwendige invloe den hiervan de oorzaak zijn en wel ziekten van allerlei aard, waarvan vermageren soms het eerste verschijnsel is(tubersulose, kanker, suikerziekte, maagaandoeningen, zenuwziekten en meer). Om vermageren te constateeren is her haald wegen noodig constateert men dit en komt daarbij een gevoel van lichaams zwakte, vermindering van arbeidsvermo gen, humeurigheid, slaperigheid, hoofdpijn en meer, dan is 't tijd' eens met den arts te spreken. Dit is veiliger dan eerst eens de proef te nemen met allerlei zgn. verster kende en zenuwopwekkende middeltjes uit de couant. In vele gevallen is vermagering het eerste en eenige verschijnsel eener dreigende of beginnende kwaal en door t£tioneele behandeling is hier dikwijls veel onheil af te wenden. Maar de wijzer kan ook den anderen kant uitgaanmen han te zwaar worden Wat is te zwaar Het is lastig hier een grens te trekken en nog lastiger uit te maken, wat nog normaal is en wat patho logisch, d.i. ziekelijk, begint te worden. Een overwicht van 20 is zeer zeiar pathologisch. iBij velen dezer menschen bemerkt men al ras, dat lichaams-bewegingen hun zwaar vallen bukken gaat haast niet meer, trap pen klimmen en zich inspannen geeft kort ademigheid en het hart wordt door een omringende vetlaag in zijn arbeid bemoei lijkt. Daaronder lijdt het geheele gestel en door de vetzucht ontstaat bloedarmoede, k bleekzucht en algemeene zwakte. Men 'moet veel rusten en door die rust neem: de vetzucht weer toe. Een vicieuse cirkel gang, heelemaal niet benijdenswaardig. In die gevallen moet ik dus ook met na druk wijzen op de noodzakelijkheid va-: het inroepen van medisch advies. Wellicht kan de dokter helpen met 1 af regel, dieet, een badkuur of medicamenten Maar ook hier vooral geen middeltjes u;t de courant Brengen de zgn. krachtvoedsels en zgn. versterkende reclamemiddelen in hoofdzaak schade aan uw beurs en houden ze u soms, tot nadeel van uw gezondheid, terug van het bijtijds inroepen van geneeskun- cige hulp. RADIO-PROGRAMMA Maandag 13 Augustus. Hilversum, 1071 M. 12.30—2.00 Lunchmuziek door het trio Courtel. 6.00 7.45 Concert door het A.V.R.O.-kwartet. S. v. Leeuwen, viool. 8.00 V.A.R.A. Uit zending van de internationale meeting van de S.D.A.P. in het openluchttheater „Fran- kendael" te Amsterdam. Sprekers Adel- heid Popp, Oostenrijk. Rudolf Breidscheid, Duitschland. Pierre Rënaudel, Frankrijk. G. Werkhoven, Nederland. Medewerking van de arbeiders muziekvereniging „De Harmonie", onder leiding van S. Agsterib- be. 10.15 Persberichten. Huizen, 340.9 M. (Na 6 uur 1870 M.) 12.301.45 N.C.R.V. Orgelconcert door Alb. Plantinga. 4.005.00 Ziekenuurtje. 7.308.00 Zangcursus door Jac. Ph. Caro. 8.00 Concert. Spreker ids. K. Schilder Het geloof in den satan. Het Schubêrt-kwartet te Haarlem. Louis Leger, le viool. Ant. Strichers, 2e viool. Adr. Nieman, altviool. P. v. d. Steur, cello. Daventry, 1600 M. 10.35 Kerkdienst. 11.20 Gramofoonmuziek. 12.20 Balladen- concert, sopraan, bariton. 12.50 Dansmu- STOP DIE RHEUMATIEK Verwaarloos nimmer de geringste aan val van rheumatiek. Die kan u maanden lang pijn en ongemak kosten. Ofschoon weinig menschen bij vochtig of koud weer geheel van rheumatiek bevrijd blijven, be hoeft deze kwaal niet die kwelling te zijn als het geval is. De oorzaak is gewoonlijk urinezuur, en zooals bekend, is het de taak der nieren om dit urinezuur en andere schadelijke bestanddeelen uit het bloed te filtreeren. Men kan derhalve in het alge meen zeggen, dat men bevrijd kan blijven van rheumatiek, als de nieren gezond en geregeld werken. Bij slecht weer en na een gevatte koude, of als ongewone inspanning de nieren ver zwakt heeft, is derhalve de eenige veilige weg om de werking dezer allerbelangrijkste organen te versterken. Daarvoor wordt geen middel sterker aanbevolen dan Fos ter's Rugpijn Nieren Pillen, want tenzij de nieren gezond zijn en goed werken, hebt gij kans niet van rheumatiek verschoond te blijven. Verzuim geen kostbare tijd. Neem Foster's Pillen zoodra gij de minste rheu- matische pijn voeltwek de trage nieren op en versterk ze, en bevrijd u zoodoende van nierverschijnselen als rugpijn, spit, ischias, rheumatiek en die ellendige urine- stoornissen. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a ƒ1.75 per flacon. 34 ziek. 1.202.20 Orgelconcert. 4.20 Or kestconcert. 5.20 Causerie. 5.35 Kinder- uuntje. 6.20 Muziek. 6.40 Voor padvinders. 6.50 Nieuwsberichten. 7.05 Muziek. 7.20 Literaire critiek. 7.35 Grieg's pianomuziek. 7.50 Rex Evan's cabaret van Leigh en Evans. Dans-oilkest en solisten. 8.20 B.B.C. Promenadeconcert. Syimphonie-orkest on der leid'inig van Sir Henry Wood B. Baillie, sopraan. W. Widdop, tenor. 9.50 Nieuws berichten. 10.05 Promenadeconcert (ver volg). 10.50 Nieuwsberichten. 10.55 Cau serie From the West to the West End. 11.10 Pianoconcert. 11.2012.20 Dansmu ziek. Parijs, „Radio-Paris", 1750 M. 12.50 2.10 Orkestconcert. 4.05—5.05 Orkest concert. 8.5011.20 Concert. Orkest. De heeren Sullivan, Carbelly en Reginals. Mile M. Th. Holley, zang. Langenberg, 469"M. 12.301.10 Me chanische muziek. 1.252.50 Concert voor tenor met pianobegeleiding. 6.20—7.15 Or kestconcert. 8.35 Concert. Het versterkte „Zoo"-orkest en M. G. V. kwartet „Beet hoven", Daarna tot 12.20 dansmuziek. Zeesen, 1250 M. 12.20—5.20 Lezin gen. 5.206.20 Orkestconcert. 6.20—8.05 Lezingen. 8.20 Internationaal concert. Or kest en M. v. d. Berg, viool. Hamburg, 395 M. 6.20 Populair con cert. 7.20 Orkestconcert. 8.20 Zuid-Duit- sche avond. Karl Remaw en Rolf Formis. Daarna voorlezing uit eigen werken door W. R. Fehse. Brussel, 509 M. 5.20 Dansmuziek. 6.50 Trio-concert. 8.50 Orkestconcert 9.50 Dansmuziek. Onder Redactie van TRUUS EIGENHUYSEN. VOOR DE VROUW. Afscheid. Vacantie brengt niet altijd onverdeelde vreugde. Op het drukke station, met aan haar eene hand kleine, dikke Pim, de baby van dit jaar, en aan de andere hand de vier-jarige Toetie, stond ze tusschen de kinderen in, die druk en rumoerig waren in 't vooruit zicht spoedig weer thuis te zijn. „Als ik moeder straks zie," beweerde Femmie, een mooi, stevig kind van twaalf, „houd ik het eerste uur niet op met haar te knuffelen." „En ik omhels haar", zei Jo, „tot ze me smeekt haar los te laten." „Als ze dat dan nog maar kan grapte Henny. „Tante Agnes, komt de trein nu niet tien uur acht binnen riep Gootje, die alweer met Henkje aan 't kibbelen was. Ze knikte alleen maar, met iets van een lachje om den gesloten mond. Spreken kon ze niet, want ze was tot aan haar keel toe vol. Dat nu ook de tijd alweer daar was, dat ze de kinderen moest afstaan I Wijf weken had zij ze bij zich gehad, vijf volle weken. En 't leken haar vijf dag^n toe. Vijf endertig avonden en vijfendertig ochtenden had ze aan hun bedjes gestaan en ze goe- dennacht en goedenmorgen gewenscht met een kus, waarvan alleen zij zelve de diepe innigheid had geweten. Vijfendertig dagen lang had haar huis weerklonken van de vroolijke kinderstemmen en vijfendertig da gen lang waren de twaalf stoelen om de tafel in de eetkamer allen bezet geweest. Nu was dit alles gedaan. De vacanties liepen ten einde en de ouders, die hun kin deren in haar goed bekend staand zomer- pension gedaan hadden, kwamen hun bezit weer opeischen. Nu zouden haar dagen weer eenzaam zijn en leeg, haar huis weer stil, en van de stoelen om de tafel in de eet kamer, zou alleen de hare bezet zijn. „Tante Agnes, je moet mee," zei Pimmie, naar haar opkijkend. „Schat", fluisterde ze heesch, en dank baar knikte ze Femmie toe, die Pim vertel de, dat Gijs, de tuinman ze zou wegbren gen, omdat die ook voor de koffers zorgen moest. Ze kneep de kleine, mollige handjes, die zoo vertrouwd in de hare lagen, en fel kwam er opeens een golf van haat door haar heen- stroomen, toen ze dacht aan de vrouwen, die straks die handjes zouden vasthouden, naar wie de frissche, roode kinderlipjes zich zouden opheffen met den kreet „Moeder die deze kinderen het leven hadden gegeven, en ze daarom bezaten... ook al bleef hun innerlijk onberoerd bij het zien van de kin derlijke argeloosheid. Dreunend rolde de trein de overkapping binnen. Nu kon ze niet soezen. Ze moest voor de kinderen een goede plaats zoeken tot het laatste toe wilde ze met liefde en aandacht voor ze zorgen. Toen ze zaten en Gijs de koffers had in geladen, kuste ze een voor een de gezichtjes. „Dag tante Ag 1", „Dag lieve tante Agnes Wel bedankt voor de prettige we ken, hoor „Tante Ag, ik zal je gauw schrijven „Dag tantetje, kom je me thuis eens opzoeken

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1928 | | pagina 3