COHO MAANDAG 13 FEBRUARI J; 00I&ueV1 -—No- 37' 66e Jaargang 1928 later. Dagelijks bioJ Ing, des avonds ig-, Zaterdag- en 'néé. BOULEVARD iEBOUWEI |ade bij de Risico's" te J. STRIJ£| dienstbode IMiddelburgsche schappij v. Stoon FEUILLETON VERMIST. Stads» en Provincienieuws King-pepermunt onderscheidt zich doordenkrachtigen, maar heerlijken smaak, als gevolg van de bereiding met uitsluitend ori- gineele pepermunt- olie. [i'isr.) 9 Feb. van Marsal Feb. te Antw. van Hatn-'l Feb. te Rotterdam vanij itr.) 9 Feb. te Betawan 1 thuisr.) 10 Feb. van H Agenda Vermakelijkheden, Op:J Igen, Vergaderingen em Dagelijks bioscoop.» bes avonds 8 uur. ty1# aterdag- en >pole. Zaterdag en zJ itant, 8 uur. Zondag 0,1 2 en van 46.30 uur. Februari. Revue- en al telling, Marine SanatorJ rncertgebouw, 8 uur. vereeniging „Hosanna" 13 Februari, groote repet; Uitvoering Dinsda- 8 uur, Concertgebouw. Februari. Een fin, zendingsgebied van (j ruwe Kerk, 6 uur en 8.1j: Februari. Kunstavond t;oor Arbeiders-onlwik!.;.". ebouw, 8 uur. rbruari. Het Vocaal K, O., Concertgebouw, 8 'ebruari. Uitvoering ,de Kleine Stem", Cr- Iaats van Thé- an 3 tot 6 uur IALHAMBRA-TKIO". rken uit het Z o n d a g PUCCINI DRDLA I. MASSENET en en Omstreken Buskenslvi 3 ht collectie Bshanfl pieren 1928. Gij rfhandel, Schilden| en Behangen. es geef ik 10% koi Aanbevelend, _aan de Kanaalstraat. 30ST-S0UBURG let te huur gevraagd ee BENEDENHUIS klein gezin. Brieven ra i J. V-, bureau „Vliss.CicJ FLINKE JONGEN (gevraagd. esFirma FAGG <5 Co j koop een zeer soliede lerbureau, BoekenkrJ rijftafel enz. (notenhout)! Koningsweg 7, Vlisr™ I NETTE VROUW igd om wekelijks een :h aan huis te doen. 1 es: Tijdinghal „Vlissings nr. BOVENHUIS Adres: KerkstraatJJ Ir vraagt ZIT-SLAAPKAMER ension, goeden stand. iet prijsopgaaf letters) „Vliss. Courant". i flinke I DAGDIENSTBODE igd. J. VAN BOVEN, SIJ aat 4, „Kleine Bazar". I 1/rouw DE GREEFB 107, vraagt een fta' ngen-Middelburg-Rot|f« tusschengelegen P|aa,s iv.Midd. Februari 13 ('"5 14 erdaglö pg ■ag Iv. |v.m.uM|"' 8 8 I'g dag lag 17 20 21 ag i InformatJCn te bekomt n v. Transpor! VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTS PRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal- ctieren 2.20 per drie maanden. Franco djor bet geheele rijk f 2.50. Week-abon- ementen 17 cent, alles bij vooruitbeta- ling. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIE-PRIJS Van 15 regels f 1.25, voor iederen regel meer 25 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 50 cent per regel •Jeme Advertenties betreffende Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie dingen en Dienstaanvragen, enz. prijs bij vooruitbetaling van 15 regels 0.75, voor iederen regel meer 15 cent. """"binnenland Necterland en België. Onder den titel „Het noodzakelijk ac- coord", schrijft het Brusselsch „Laatste Nieuws" het volgende over de verhouding tusscfien Nederland en België De benoeming van den nieuwen Neder- landchen gezant te Brussel heeft als van zelf de vraag naar voren gebrachten hoe is het nu eigenlijk met de Nederlandsch- Belgisclie betrekkingen gesteld Sommigen denken inderdaad, dat de Ne- derlandsch-Belgische onderhandelingen thans onmiddellijk- opnieuw gaan- aanvan gen, en dat de gewenschte uitslag een goede oplossing, niet uitblijven Zal. Dat alles is echter zoo eenvoudig niet, omdat er nu eenmaal zooveel belangen ook bijzondere bij deze kwestie betrok ken zijn, en het er op aankomt deze belan gen ondergeschikt te maken aan de hoogere wetten, die vroeg of laat Nederland en België tot een economische samenwerking zullen nopen, waarbij de tegenstelling Rot- terdamAntwerpen merkelijk aan scherpte verliezen zal, ja zelfs in een belangenge- j meenschap kan opgelost worden, j Ware het verdrag door Nederland aan- genomen geworden, dan zou wellicht reeds die atmosfeer ontstaan zijn, waarin alle moeilijkheden worden bijgelegd, omdat men het waarachtig wil. Thans verkeeren de Nederlandsch-Belgi- sche verhoudingen in een „zwevenden" toestand, zoodat men nog steeds naar de aanknoopingspunten zoeken moet. En intusschen dringt de tijd. Het blad wijst verder in verband hier mede op de pogingen tot Fransch-Duitsche toenadering in economisch opzicht, met hun weerslag op politiek gebied, die heilzaam voor den vrede zijn, maar zegt het blad wij zouden ook wenschen, dat zij. zich nooit mogen ontwikkelen ten nadeele van kleine buurlanden. „Zal men zich aldus besluit het „Laat ste Nieuws" in de „kleine" landen be- 1 noorden en bezuiden Moerdijk tot de een voudige en toch „groote" gedachte van verstandhouding en samenwerking kunnen I opwerken Wij vertrouwen het, en zien daarvoor I gunstige voorteekens, niet alleen in Vlaam- sche letterkundige verbroederingsfeesten, maar ook in het meer nuchtere feit, dat allerlei Waalsche industrieele ondernemin gen in de laatste tijden leeningen zijn gaan I opnemen in Nederland... i Maar neen, wij willen sluiten, met iets hoogers dan een overweging van economi- j schen aard, en wel met de herinnering aan het zoo verheven gesteld telegram, van deelneming, dat Koning Albert aan Konin- j gin Wilhelmina zond bij het overlijden van I prof. Lorentz. Mogen de levenden zich bij de vereering van de dooden terugvinden gend jaar, zouden daarvoor een goede ge legenheid bieden. Ik kan als Gedeputeerde in het belang onzer goede zaak doende blijven, terwijl ik b.v. in de Eerste Kamer nog gaarne met de lands-politiek voeling zou blijven houden. Maar dat laat zich alles nog wel bespreken ter plaatse waar dat hoort." Het Kamerlid Schaper. Gisteren heeft de heer J. H. Schaper, lid van de Tweede Kamer, zijn 60en jaardag herdacht. „Het Volk" heeft een onderhoud met i hem gehad, waaruit blijkt dat hij er over denkt zijn lidmaatschap van de Tweede Kamer neer te leggen •k krijg den laatsten tijd het gevoel, dat I tot gewenscht kan zijn, mijn Kamerzetel aan een jongere af te staan. De volgende I algemeene verkiezingen, die van het vol- Irdam Jbl8. Klburg ff W' recht: te beKOinc'. N.V. TraliJPO''- Erven O. VOb> B. EENHOORN|rT^:I Naar het Duitsch van F. ARNEFELDT. Vertaald door JAC. VAN EMDEN. (Nadruk verboden). .Ook m zijn verderen omgang had hij j eigenaardigheden; hij vermeed zooveel mo- j SeHjk oudere collega's en in het algemeen schilders en wanneer hij zich al eens bij een schilder aansloot, dan was het iemand die veel jonger was. Trouwens, hij bewoog 21,ch bij voorkeur onder jongelui, voor wie hij een heel! bijzondere aantrekkingskracht I "ad en waarop hij een onbegrensden in vloed uitoefende. Tegenwoordig was Otto Gabler favoriet I e" deze was niet weinig trotsch daarop, zwoer hij Moritz Heufelder en trachtte de- I in alles na te volgen. Toch kwam hij niet over een zekere grens heen. Hoe vaak 'l'J ook met Heufelder in diens woning en I jaarbuiten samen was, hij kon zich er niet pp beroemen, toegang tot diens atelier ver- Kregen te hebben, wat tot nu toe trouwens niemand gelukt was. Hoe gastvrij de schil- v - z'*n en hoezeer zijn woning oor zijn kennissen steeds openstond, zijn I ',eier Weef voor iedereen hermetisch ge- - oten en men vertelde zelfs, dat hij niet I Z1jn bediende erin toeliet en alleen een I 7i,>K4 postbode onder zijn persoonlijk toe- I het mocht schoonmaken. *ls eindelijk de wonderen, die Heufelder ,eze afzondering schiep, aan de nieuws- 1 ;^enge oogen van de buitenwereld ver- toondi zich werden, dan verbaasde iedereen er 0ver dat het niet bepaald eerste-rangs- De hotelprijzen in ons land. In het gebouw van de Algemeene Ne- derlandsche Vereeniging voor Vreemdelin genverkeer (A.N.V.V.) te 's-Gravenhage vond een bijeenkomst plaats ten doel heb bende te trachten, door objectieve vergelij king van de prijzen voor logies en maal tijden, zooals die berekend worden in bin nen- en buitenlandsche hotels van onge veer gelijken standaard, een einde te ma ken aan de vrij algemeen in het buitenland verbreide meening, dat de Nederlandsche hotels duurder zouden zijn dan die in an dere landen. Aan de hand van een groote hoeveelheid materiaal, van alle zijden verstrekt en be langrijk aangevuld o.a. door den heer G. A. Pos, hoofdconsul van den A.NAV.B. werd geconstateerd, dat de prijzen in ho tels err restaurants .van de grootere steden in Nederland de vergelijking met die in soortgelijke inrichtingen in het buitenland over het algemeen konden doorstaan en dat voor overdrijving daarvan in de komende periode der Olympische Spelen geen ge vaar bestaat. Algemeen werd echter de wensch uitge sproken, dat de kleine en .zeer kleine ho tels en restaurants in de provincie, welker prijzen dikwijls niet in verhouding staan tot het daarvoor gebodene in de groote ste den, deze zouden herzien, opdat de bezoe kers van Nederland die bijv. per auto ons land bereizen, geen minder aangename er varingen zouden opdoen. Besloten werd, een circulaire, in verschil lende talen gesteld, te zenden aan alle daarvoor in aanmerking komende adres-, sen in het buitenland (reisbureaux, .ver- 'keersvereenigingen enz.) en daarin nog eens uitdrukkelijk en gemotiveerd te wij- .zen op het onjuiste begrip van duurte, ten spits gedreven prijzen voor verblijf enz. en daarbij vooral de aandacht erop te vesti gen, dat in ons land, uitgezonderd de perio de van 1 tot 15 Augustus a.s. voldoende ruimte in de hotels beschikbaar is om zon der eenig bezwaar een uitstapje naar Ne derland te maken. De Limburgsche mijnen. Door de Limburgsche mijnem werden in het jaar 1027 niet minder dan 9.488.413 ton steenkolen geproduceerd of 838.552 ton meer dan in 1926. Het staat thans vast, dat onze mijnen, zonder dat tot het nemen van buitengewone maatregelen behoeft te worden overgegaan, in tijden van nood in onze geheele landsbehoefte zouden kunnen voorzien. Wat dit zeggen wil, kan een ieder zich goed voorstellen, door zich een oogen- blik terug te denken in den tijd van nijpend kolengebrek gedurende de achter ons lig gende oorlogsjaren. Het aantal arbeiders, dat 33.457 be droeg op 31 December 1926, was tot 34.464 gestegen op 31 December 1927 of wel met slechts 3 toegenomen. De stij ging van het aantal arbeiders heeft in 1927 derhalve geen gelijken tred gehouden met die van de productie, waaruit volgt, dat de productie per arbeider moet zijn toege nomen. Dit is dan ook inderdaad het geval. Werd per arbeider in 1926 een hoeveel heid steenkolen voortgebracht van 272 ton, in 1927 was de productie per arbeider gestegen tot 285 ton. De jaarproductie per arbeider nam dus met 13 ton toe en wel met bijna 5 Concurrentie tusschen tram en autobus. De AntwerpenBergen-op-Zoom Tram- wegmaatschtppij, die ook den dienst Ber- gen-op-ZoomTholen exploiteert, heeft bekend gemaakt, dat zij zal moeten liqui- deeren als concessie verleend wordt voor een autobusdienst Bergen-op-ZoomTho len. Voor liet eiland Tholen zou dit een groote slag zijn, daar de .tram voor het ervoer van goederen en in sterke mate kunstwerken waren, en dat hij, ofschoon hij zeer ijverig schilderde, en niet vaak een dag Het voorbij gaan zonder zich verschei dene uren,in zijn atelier terug te trekken, niet meer en belangrijker werk tot stand1 bracht, Het waren heel aardige vlotgeschif- derdie kleine genrestukjes, die men van hem op tentoonstellingen en af en toe in den winkel van een kunsthandelaar aantrof, meestal humoristische straattooneeltjes uit Weenen,, Berlijn of Parijs; geen jury kon ze afwijzen en ze werden ook wel gekocht, maar .niemand zou ze gemist hebben, indien ze er niet geweest waren en niemand nam er een duurzamen indruk van mee. Een eigenaardigheid1 viel daarbij op al deze stukken waren steeds in heldere kleu ren geschilderd, zoodat spotters hem den schilderenden „Peter Schlemihl" noemden, den man, die zijn schaduw verloren had', en toch dweepte hij met Rembraftdt, noemde hem den grootsten schilder die ooit bestaan had, bezat alle werken, die over hem ge schreven waren, bezat zelfs twee echte Rem brand ts, portretten, die de eereplaats in zijn salom innamen en ahe reproducties naar schilderijen van den meester, die hij machtig kon worden. Wanneer men hem echter vroeg, waarom hij bij zijn groote vereering voor den schil der geen pogingen gedaan had, Ln denzelf den trant te schilderen, dan antwoordde hij met een hem anders vreemde bescheiden heid, dat juist die groote, eerbiedige be wondering hem daarvan teruggehouden had. Hij was zich den onmetelijken afstand die er lag tusschen hem en den onsterflijke» kunstenaar te zeer bewust, om iets te po gen, dat hem zoozeer het besef van eigen onmacht zou geven. Met dit antwoord moest men zich tevre- ook van suikerbieten, van zeer groote be- teekenis is. De "Zuid-Nederlandsche-Stoomtram-Mij. zal den dienst HalsterenSteenbergen Roosendaal staken ook wegens de concur rentie van autobussen. VLISSINGEN, 13 FEBRUARI. Een kunstavond. Behalve het kluchtspel van „Symen son- der soetigheit" geven mevr. Sanders Hertzberg en Jo Sternheim op den Donder dag a.s. voor het Instituut voor Arbeiders wikkeling in het Concertgebouw te houden kunstavond nog een modern blijspel, nl. „Een vredig huwelijk". Met dit blijspel heb ben de heer en mevr. v. d. Lugt Melsert onlangs een uitbundig succes geoogst. Behalve deze twee blijspelen treedt hier voor het eerst op de luitzanger Geert Dies met zijn oud-Hollandsche liedjes. Zooals Pisuisse en Speenhoff de levens liedkunstenaars van deze dagen zijn, kende de middeleeuwen de mintreel, de trouba dour die zijn liedjes met de luit begeleidde. De verdwijning van de romantiek deed ook deze liedjes tijdelijk vergeten. Geert Dies brengt ze ons weer en laat in zijn liedjes de middeleeuwen herleven. Voor verdere bijzonderheden verwijzen we naar de advertentie in dit blad. De activist Bracke. Door de raadskamer van het Brabantsche Assisenhof is een besluit genomen in de zaak van den heer Bracke, den wegens ac tivisme bij verstek veroordeelde, die zich onlangs bij het parket te Brussel aan meldde. De heer RemoorteJ, advocaat van Bracke, had een verzoek tot voorloopige invrijheids- steiling ingediend, zich hierbij beroepende op den gezondheidstoestand van zijn cliënt. De raadkamer heeft dat verzoek verworpen. Scheepvaartberichten De Engelsche motorschoener „Zelpha", ledig van Duinkerken naar Antwerpen, heeft nabij Knocke beide ankers verloren. Het schip is hier door de Nederlandsche sleepboot „Hoek van Holland" binnenge sleept. Het Engelsche stoomschip „Gripfast" dat hier een lading steenkolen heeft gelost voor de gasfabriek, is lieden naar Newcasle ver trokken. Invoer van Indische vruchten. Door de afdeelmg—Hartdelsmuseum van de Kon. vereeniging „Het Koloniaal Insti tuut" te Amsterdam wordt thans met wel willende en belanglooze medewerking van den Rotterdamschen Lloyd en de Stoom vaartmaatschappij „Nederland" getracht door invoer van Indisch fruit, de oud-In dische gasten ter wille te zijn en de Neder landers met die overzeesche producten ken nis te doen maken. De eerste zending van dit fruit is bijna geheel naar Duitschland verkocht. Thans is een tweede zending aangekomen en over Nederland gedistri bueerd. Voor Zeeland treedt de Walcher- sche Fruitteeltmaatschappij als importrice op, terwijl men in verschillende plaatsen van Zeeland zal trachten het fruit in fruit- wnikels geplaatst te krijgen. Reeds zijn aangekomen Sawoe Manilla, de Indische peren, die zich uitstekend doen smaken. Behalve deze Sawoe Manilla zullen bin nenkort verkrijgbaar zijn Manga, Nanga Djeroek-manis Djeroek-Keprok en Dje- roek-Bali. Zij, die korter of langer in Indië hebben gewoond, zullen zeker weten welke vruch ten dit zijn. Naar hetgeen wij er van hoor den en lazen moeten ook dit vruchten zijn, die zich best doen smaken. Het is er echter mede, zooals aanvankelijk met de bananen, men moet ze leeren eten. De Sawoe Manilla ontwikkelt evenals elke andere fruitsoort, haar vollen smaak wanneer zij op den juisten graad van rijp heid is gekomen. De vrucht moet dan zacht aanvoelen. Is dit niet het geval, dan moet den stellen en een andere vraag waarmee men zich eveneens het hoofd brak, nl. hoe Heufelder van de geringe opbrengt van zijn werk zulk een weelderig leven leiden kon, durfde men hem natuurlijk heelemaal' niet stefien. De een verkondigde de meening dat hij -een aanzienlijk vermogen had, dat hij voor expor.t naar Zuid-Amerika schil derde en zoo goed den smaak van de ka toenbaronnen "en mijn bezitters wist te be vredigen, dat hij zijn „uitvoerartikelen" angstvallig voor de oogen van alle be schaafde Europeanen verborg en om die reden dan ook zijn atelier zco angstvallig gesloten hield. Wel bestond er ook nog een derde meening, die de geldbron van den schilder als een .niet geheel zuivere be schouwde, maar niemand kon of wilde iets bepaalds daarover zeggen. Toen Otto Gabler op dien regenachtigen Octobermiddag bij Heufelder kwam, was deze juist uit het restaurant Uhl teruggeko men, waar hij had1 gedineerd' en lag nu in een Turksche chambercloack en met een roode fez op zijn hoofd op zijn breeden, met een kostbaar Perzisch tapijt overdek ten divan en rookte een lange pijp, welks aroma zich vermengde met den fijnen am bergeur, die de geheele kamer vulde. In den rijk met marmer versierden schoorsteen brandde een zwak vuurtje, welks schijn een griitigen glans in het nog onverlichte vertrek verspreidde, ln het schemerig half donker flikkerde het kunstig geciseleerde gevest van een breed zwaard op in. den hoek stond een beeld van een Romeinschen zwaardvechter met uitgestrekte vuist, zoo bedriegelijk echt, dat men het voor levend' zou houden. Het overgaan van de schel schrikte Heu felder uit zijn gepeins op hij kwam half men ze, evenals men met appels eh peren doet, een paar dagen laten liggen vóór men ze gebruikt. Stichting „Vrederust". De Vereeniging tot Christ, verzorging van krankzinnigen in Zeeland te Bergen- op-Zoom (stichting „Vrederust") zat in buitengewone vergadering bijeen komen 23 Februari te Middelburg. Als eenig punt staat op de agenda ver meld Verkiezing van twee bestuursleden, ter voorziening in de vacatures ds. J. H. Do.nner, voorzitter en ds. N. M. de Ligt, 2e voorzitter. Voor deze functies worden door het bestuur aanbevolen oud-minister J. J. C. van Dijk, te 's-Gravenhage en ds. P. J. Steinz te Goes. Floratfa-tentöonstelHng te Middelburg. Voor de Floralia-tentoonstelling die dit jaar te Middelburg gehouden zal worden, zijn 1393 plantjes door 366 personen aan gevraagd, tegen 1248 en 284 in 1926, toen deze tentoonstelling na jaren van rust weer herleefde. Werkverschaffing in Zeeuwsch- Vlaanderen. Onlangs deelden we mede, dat, als eer ste resultaat van de pogingen omZeeuwsch Vlaanderen te helpen, door minister Kan een permanente ambtelijke vlascommissie is benoemd bestaande uit de heeren ir. H. (A. Straatman, ir. C. Stevens en Meijer de Vries. Deze commissie is haar werk reeds begonnen. Thans zijn eveneens de beslis singen genomen op verzoeken van ver schillende gemeenten om subsidie voor werkverschaffing. Deze verzoeken zijn, naar ,,Het Volk" verneemt, allen ingewil ligd. Het betreft hier de gemeenten Bier vliet, Boschkapelle, St. Jansteen, Hulst, Westdorpe, Schoondijke en Graauw en Langedam. Van andere gemeenten in jj Zeeuwsch-Vlaanderen moeten geen aan vragen om subsidie tot de rege'ering zijn gericht. De verleende subsidies loopen van 25 tot 75 pCt. van de loonen en houden, wat de grootte ervan betreft, verband met de geldelijke positie der gemeente. De werken bestaan uit afgraven van ves tingwallen, uitdiepen van slooten, ophoo- gen van terreinen en verbeteren van wegen. Zeer waarschijnlijk zal binnenkort in de gemeente Stoppeldijk een flink werk, althans voor wat Zeeuwsch-Vlaanderen betreft, nog als werkverschaffing worden aangevat. SOUBURG Vrijdagavond jl. vierde de afdeeling Souburg van den Chr. Besturenbond haar 10-jarig bestaan in „Rehobot". De voorzit ter, de heer M. C. van de Putte, opende de vergadering na het zingen van Ps. 89 8 en na gebed, waarna hij alle aanwezigen wel kom heette, in het bijzonder de afgevaar digden van Vlissingen en Middelburg en dr. Wurth, die hedenavond zich bereid heeft verklaard een rede te houden. Voorts richtte hij het woord tot jhr. H. A. van Doorn, burgemeester van Souburg, en dankte hem zeer voor zijn aanwezigheid op deze jubileumvergadering. Hierna bracht de secretaris verslag uit, die een schets gaf van wat in de 10 jaren die achter ons liggen in de vereeniging is voorgevallen en drong er bij alle voorstanders van Christ, vakbeweging op aan, om schouder aan schouder pal te staan voor de christelijke belangen. Vervolgens verkreeg de penningmeester het woord, en deelde mede, dat in de eerste jaren na de oprichting de kas meestal sloot met eenige luttele guldens, in de laatste jaren is dit een weinig beter, maar toch is het kassaldo nog te gering om veel te doen tot uitbreiding onzer beginselen. Spreker hoopte, dat 1928 een beter jaar moge zijn. Hierna hield dr. Wurth een rede over arbeidsvreugde en splitste zijn voordracht in twee deelen en welHoe moeilijk ar beidsvreugde is en hoe die alleen mogelijk is. Waarom, zeide spreker, is vreugde dan zoo moeilijk Vreugde is toch zooveel ge- overeind en herkende de stem van Otto Gabler, die dadelijk daarna door den knecht werd binnengelaten. Deze draaide een schakelaar om, waarop het electrische licht in twee antieke lampen, die op den schoor steen stonden, aanflitste en de weelderige, smaakvolle inrichting bescheen. De knecht had1, onhoorbaar loopend over de dikke tapijten, de- gordijnen voor het op den tui.n uitziende venster gesloten en was toen weer weggegaan. Heufelder, die weer zijn gemakkelijke, liggende houding had aangenomen, reikte zijn bezoeker loom de blanke, smalle, nerveus-bevende hand en zei, terwijl hij naar den fauteuil1 wees Maak het je makkelijk, Gabler en excuseer me, dat ik blijf liggen ik ben nog in mijn siesta. Neem me niet kwalijk als ik stoor, be gon Otto, die tegenover den schilder nooit een zekere bevangenheid van zich af kon zetten, ik... Geen complimenten, jonge vriend, ik laat me ,nooit storen, dat moést je wel we ten wie mij komt opzoeken, moet mij ne men zooals ik ben. Steek een pijp op, en hij wees naar een gepolijst koperen rooktafel met een volledig rookgarnituur en een san delhouten tabakspot. Ik zal liever een sigaret opsteken, gaf Otto ten antwoord' en voegde de daad bij het woord, terwijl Heufelder een zware rookwolk uit zijn pijp blies en met een licht schouderophalen zei A chacun son goüt, ofschoon ik het bijna als vandalisme beschouw, deze tabak voor sigaretten te gebruiken. Ik' ben bang dat je ook room in de koffie zult nemen, die Heinrich zoo aanstonds zal binnenbren gen. Otto, jongen, je hebt nog veel te leeren makkelijker dan ernst. Overal om ons heen zien wij toch vreugde. Bij nadere beschou wing is deze vreugde echter meestal meer, wat men zou kunnen noemen, pret. Ware vreugde zetelt veel dieper, het is die onbe grijpelijke diepte van geluk van vrede. Vreugde in het algemeen is dan ook zoo schaarsch, vooral arbeidsvreugde is zoo moeilijk in onzen tijd, met zijn geheel an deren vorm van werken, waarin de arbei der over het algemeen genomen zoo weinig eer van zijn werk heeft. Het grootste ge deelte van den arbeid is onder industrie- arbeid te brengen en in dezen tak van ar beid is de arbeider als het ware slechts een verlengstuk van de machine. Niet dat er reden tot ondankbaarheid zou zijn, er is gelukkig veel verbeterd, maar toch is ar beidsvreugde moeilijk. Hoe staat b.v. be staanszekerheid haar niet vaak in den weg, met haar soms sombere perspectieven. Vroeger, nog niet zoo heel lang geleden, werd onder heel andere omstandigheden gearbeid, en was er meer vertrouwen on derling. Veel kostbaars is uit dien tijd ver loren gegaan. Voor den christen arbeider staat in fabriek en werkplaats veel in den weg om van arbeidsvreugde te kunnen spreken en toch is arbeid geen vloek, zooals sommigen denken. Immers in den volmaak ten toestand, zooals die eens was en een maal zijn zal, was werken en genieten aan elkaar verbonden, was dit één. Aangezien een arbeider thans over het algemeen niets meer van zijn persoon in zijn werk kan leggen, een persoonlijk cachet op kan druk ken, is dan ook arbeidsvreugde schijnbaar onmogelijk. Toch is zij mogelijk, ook voor onze arbeiders in de tegenwoordige in dustrie. Volgens sommigen zou men ar beidsvreugde kunnen vinden door korter arbeidsduur, waardoor men zich meer aan zijn gezin kan geven, waardoor men in het algemeen meer genieten kan, en al is hier veel voor te zeggen, zoo vraagt spreker, zou dit arbeidsvreugde geven Zou dit zoo zijn Ik geloof het niet, zegt spr., er is een betere oplossing. Arbeidsvreugde is moge lijk, maar alleen dan wanneer de arbeider een ware christenarbeider is. Wat wil dat zeggen, vraagt spr., bedoel ik daarmede arbeiders die trouw ter kerke gaan of van veel christelijke organisaties Iitf~2ijn. Op zichzelf zegt dit niets. Een ware christen arbeider is zulk een, die in levend contact staat met Jezus Christus, voor zoo iemand is arbeidsvreugde altijd mogelijk. Gemeenschap hebben met Jezus brengt mede vrede. Vreugde wat haar stempel zal drukken op al ons werk, welk dat ook zijn moge, dit zal alle sombere omstandigheden des levens op doen klaren. Godi wil ons gebruiken om de komst aan Zijn rijk voor Schrijnende Handen na de wasch verzacht en geneest men spoedig met PUROL U zult in mij een ijverig adept vinden, antwoordde de jonge schilder, en hij wacht te zich er wel voor om iets anders dan suiker in zijn koffie te doen, die juist cloor den knecht in kleine kopjes van bijna door zichtig porcelein op een zilveren blad werd binnengebracht, ofschoon het kannetje room, dat er naast stond, hem erg aanlok kelijk scheen. Zoo, nu nog een absynth, zei Heufel der, nadat hij zijn koffie langzaam zwij gend had' opgeslurpt, en dan zat ik je ge hoor verleenen. Je jeugdig gelaat is nog al te zeer de spiegel van je ziel, dan dat ik niet reeds zou hebben gezien, datje me een confidentie te doen hebt. Dat hebt u goed gezien, antwoordde de jonge schilder "met neergeslagen oogen, ik ben juist zoo vroeg gekomen om... Wel, wat is het Ik hoop, dat het geen liefdesgeschiedenis is daarin zou ik je moeilijk raadi kunnen geven, want ik heb de routine niet meer. Otto schudde het hoofd. Het is... het is een geldkwestie, stot terde hij, ik kan u 'het geld, dat ik u schuldig ben, nog niet in zijn geheel be talen. Dat is groot nieuws, zei Heufelder vroolijk lachend. Dacht je soms dat ik dat van te voren niet wist Je bent zeker bij je vader geweest Otto knikte alleen maar. En de goeie man was hard als een bikkel Hij heeft me wel wat gegeven, maar lang niet genoeg en hij meent bovendien nog, dat hij erg royaal is geweest. Hij heeft er geen idee van wat het leven kost, als je een behoorlijken stand moet ophouden. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1928 | | pagina 1