COHO
MAANDAG 13 FEBRUARI
J; 00I&ueV1
-—No- 37'
66e Jaargang
1928
later. Dagelijks bioJ
Ing, des avonds
ig-, Zaterdag- en
'néé.
BOULEVARD
iEBOUWEI
|ade bij de
Risico's" te
J. STRIJ£|
dienstbode
IMiddelburgsche
schappij v. Stoon
FEUILLETON
VERMIST.
Stads» en Provincienieuws
King-pepermunt
onderscheidt zich
doordenkrachtigen,
maar heerlijken
smaak, als gevolg
van de bereiding
met uitsluitend ori-
gineele pepermunt-
olie.
[i'isr.) 9 Feb. van Marsal
Feb. te Antw. van Hatn-'l
Feb. te Rotterdam vanij
itr.) 9 Feb. te Betawan 1
thuisr.) 10 Feb. van H
Agenda
Vermakelijkheden, Op:J
Igen, Vergaderingen em
Dagelijks bioscoop.»
bes avonds 8 uur. ty1#
aterdag- en
>pole. Zaterdag en zJ
itant, 8 uur. Zondag 0,1
2 en van 46.30 uur.
Februari. Revue- en al
telling, Marine SanatorJ
rncertgebouw, 8 uur.
vereeniging „Hosanna"
13 Februari, groote repet;
Uitvoering Dinsda-
8 uur, Concertgebouw.
Februari. Een fin,
zendingsgebied van (j
ruwe Kerk, 6 uur en 8.1j:
Februari. Kunstavond
t;oor Arbeiders-onlwik!.;.".
ebouw, 8 uur.
rbruari. Het Vocaal K,
O., Concertgebouw, 8
'ebruari. Uitvoering
,de Kleine Stem", Cr-
Iaats van Thé-
an 3 tot 6 uur
IALHAMBRA-TKIO".
rken uit het
Z o n d a g
PUCCINI
DRDLA
I. MASSENET
en en Omstreken
Buskenslvi 3
ht collectie Bshanfl
pieren 1928. Gij
rfhandel, Schilden|
en Behangen.
es geef ik 10% koi
Aanbevelend,
_aan de Kanaalstraat.
30ST-S0UBURG
let te huur gevraagd ee
BENEDENHUIS
klein gezin. Brieven ra
i J. V-, bureau „Vliss.CicJ
FLINKE JONGEN
(gevraagd.
esFirma FAGG <5 Co j
koop een zeer soliede
lerbureau, BoekenkrJ
rijftafel enz. (notenhout)!
Koningsweg 7, Vlisr™
I NETTE VROUW
igd om wekelijks een
:h aan huis te doen. 1
es: Tijdinghal „Vlissings
nr.
BOVENHUIS
Adres: KerkstraatJJ
Ir vraagt
ZIT-SLAAPKAMER
ension, goeden stand.
iet prijsopgaaf letters)
„Vliss. Courant".
i flinke
I DAGDIENSTBODE
igd. J. VAN BOVEN, SIJ
aat 4, „Kleine Bazar". I
1/rouw DE GREEFB
107, vraagt een fta'
ngen-Middelburg-Rot|f«
tusschengelegen P|aa,s
iv.Midd.
Februari
13
('"5 14
erdaglö
pg
■ag
Iv.
|v.m.uM|"'
8
8
I'g
dag
lag
17
20
21
ag i
InformatJCn te bekomt
n v. Transpor!
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal-
ctieren 2.20 per drie maanden. Franco
djor bet geheele rijk f 2.50. Week-abon-
ementen 17 cent, alles bij vooruitbeta-
ling.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 15 regels f 1.25, voor iederen
regel meer 25 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 50 cent per regel
•Jeme Advertenties betreffende Huur en
Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie
dingen en Dienstaanvragen, enz. prijs bij
vooruitbetaling van 15 regels 0.75, voor
iederen regel meer 15 cent.
""""binnenland
Necterland en België.
Onder den titel „Het noodzakelijk ac-
coord", schrijft het Brusselsch „Laatste
Nieuws" het volgende over de verhouding
tusscfien Nederland en België
De benoeming van den nieuwen Neder-
landchen gezant te Brussel heeft als van
zelf de vraag naar voren gebrachten hoe
is het nu eigenlijk met de Nederlandsch-
Belgisclie betrekkingen gesteld
Sommigen denken inderdaad, dat de Ne-
derlandsch-Belgische onderhandelingen
thans onmiddellijk- opnieuw gaan- aanvan
gen, en dat de gewenschte uitslag een
goede oplossing, niet uitblijven Zal.
Dat alles is echter zoo eenvoudig niet,
omdat er nu eenmaal zooveel belangen
ook bijzondere bij deze kwestie betrok
ken zijn, en het er op aankomt deze belan
gen ondergeschikt te maken aan de hoogere
wetten, die vroeg of laat Nederland en
België tot een economische samenwerking
zullen nopen, waarbij de tegenstelling Rot-
terdamAntwerpen merkelijk aan scherpte
verliezen zal, ja zelfs in een belangenge-
j meenschap kan opgelost worden,
j Ware het verdrag door Nederland aan-
genomen geworden, dan zou wellicht reeds
die atmosfeer ontstaan zijn, waarin alle
moeilijkheden worden bijgelegd, omdat men
het waarachtig wil.
Thans verkeeren de Nederlandsch-Belgi-
sche verhoudingen in een „zwevenden"
toestand, zoodat men nog steeds naar de
aanknoopingspunten zoeken moet.
En intusschen dringt de tijd.
Het blad wijst verder in verband hier
mede op de pogingen tot Fransch-Duitsche
toenadering in economisch opzicht, met hun
weerslag op politiek gebied, die heilzaam
voor den vrede zijn, maar zegt het blad
wij zouden ook wenschen, dat zij. zich
nooit mogen ontwikkelen ten nadeele van
kleine buurlanden.
„Zal men zich aldus besluit het „Laat
ste Nieuws" in de „kleine" landen be-
1 noorden en bezuiden Moerdijk tot de een
voudige en toch „groote" gedachte van
verstandhouding en samenwerking kunnen
I opwerken
Wij vertrouwen het, en zien daarvoor
I gunstige voorteekens, niet alleen in Vlaam-
sche letterkundige verbroederingsfeesten,
maar ook in het meer nuchtere feit, dat
allerlei Waalsche industrieele ondernemin
gen in de laatste tijden leeningen zijn gaan
I opnemen in Nederland...
i Maar neen, wij willen sluiten, met iets
hoogers dan een overweging van economi-
j schen aard, en wel met de herinnering aan
het zoo verheven gesteld telegram, van
deelneming, dat Koning Albert aan Konin-
j gin Wilhelmina zond bij het overlijden van
I prof. Lorentz. Mogen de levenden zich bij
de vereering van de dooden terugvinden
gend jaar, zouden daarvoor een goede ge
legenheid bieden. Ik kan als Gedeputeerde
in het belang onzer goede zaak doende
blijven, terwijl ik b.v. in de Eerste Kamer
nog gaarne met de lands-politiek voeling
zou blijven houden. Maar dat laat zich alles
nog wel bespreken ter plaatse waar dat
hoort."
Het Kamerlid Schaper.
Gisteren heeft de heer J. H. Schaper, lid
van de Tweede Kamer, zijn 60en jaardag
herdacht.
„Het Volk" heeft een onderhoud met
i hem gehad, waaruit blijkt dat hij er over
denkt zijn lidmaatschap van de Tweede
Kamer neer te leggen
•k krijg den laatsten tijd het gevoel, dat
I tot gewenscht kan zijn, mijn Kamerzetel
aan een jongere af te staan. De volgende
I algemeene verkiezingen, die van het vol-
Irdam
Jbl8.
Klburg
ff W'
recht:
te beKOinc'.
N.V. TraliJPO''-
Erven O. VOb>
B. EENHOORN|rT^:I
Naar het Duitsch van F. ARNEFELDT.
Vertaald door JAC. VAN EMDEN.
(Nadruk verboden).
.Ook m zijn verderen omgang had hij
j eigenaardigheden; hij vermeed zooveel mo-
j SeHjk oudere collega's en in het algemeen
schilders en wanneer hij zich al eens bij een
schilder aansloot, dan was het iemand die
veel jonger was. Trouwens, hij bewoog
21,ch bij voorkeur onder jongelui, voor wie
hij een heel! bijzondere aantrekkingskracht
I "ad en waarop hij een onbegrensden in
vloed uitoefende.
Tegenwoordig was Otto Gabler favoriet
I e" deze was niet weinig trotsch daarop,
zwoer hij Moritz Heufelder en trachtte de-
I in alles na te volgen. Toch kwam hij
niet over een zekere grens heen. Hoe vaak
'l'J ook met Heufelder in diens woning en
I jaarbuiten samen was, hij kon zich er niet
pp beroemen, toegang tot diens atelier ver-
Kregen te hebben, wat tot nu toe trouwens
niemand gelukt was. Hoe gastvrij de schil-
v - z'*n en hoezeer zijn woning
oor zijn kennissen steeds openstond, zijn
I ',eier Weef voor iedereen hermetisch ge-
- oten en men vertelde zelfs, dat hij niet
I Z1jn bediende erin toeliet en alleen een
I 7i,>K4 postbode onder zijn persoonlijk toe-
I het mocht schoonmaken.
*ls eindelijk de wonderen, die Heufelder
,eze afzondering schiep, aan de nieuws-
1 ;^enge oogen van de buitenwereld ver-
toondi
zich
werden, dan verbaasde iedereen er
0ver dat het niet bepaald eerste-rangs-
De hotelprijzen in ons land.
In het gebouw van de Algemeene Ne-
derlandsche Vereeniging voor Vreemdelin
genverkeer (A.N.V.V.) te 's-Gravenhage
vond een bijeenkomst plaats ten doel heb
bende te trachten, door objectieve vergelij
king van de prijzen voor logies en maal
tijden, zooals die berekend worden in bin
nen- en buitenlandsche hotels van onge
veer gelijken standaard, een einde te ma
ken aan de vrij algemeen in het buitenland
verbreide meening, dat de Nederlandsche
hotels duurder zouden zijn dan die in an
dere landen.
Aan de hand van een groote hoeveelheid
materiaal, van alle zijden verstrekt en be
langrijk aangevuld o.a. door den heer G.
A. Pos, hoofdconsul van den A.NAV.B.
werd geconstateerd, dat de prijzen in ho
tels err restaurants .van de grootere steden
in Nederland de vergelijking met die in
soortgelijke inrichtingen in het buitenland
over het algemeen konden doorstaan en dat
voor overdrijving daarvan in de komende
periode der Olympische Spelen geen ge
vaar bestaat.
Algemeen werd echter de wensch uitge
sproken, dat de kleine en .zeer kleine ho
tels en restaurants in de provincie, welker
prijzen dikwijls niet in verhouding staan
tot het daarvoor gebodene in de groote ste
den, deze zouden herzien, opdat de bezoe
kers van Nederland die bijv. per auto ons
land bereizen, geen minder aangename er
varingen zouden opdoen.
Besloten werd, een circulaire, in verschil
lende talen gesteld, te zenden aan alle
daarvoor in aanmerking komende adres-,
sen in het buitenland (reisbureaux, .ver-
'keersvereenigingen enz.) en daarin nog
eens uitdrukkelijk en gemotiveerd te wij-
.zen op het onjuiste begrip van duurte, ten
spits gedreven prijzen voor verblijf enz. en
daarbij vooral de aandacht erop te vesti
gen, dat in ons land, uitgezonderd de perio
de van 1 tot 15 Augustus a.s. voldoende
ruimte in de hotels beschikbaar is om zon
der eenig bezwaar een uitstapje naar Ne
derland te maken.
De Limburgsche mijnen.
Door de Limburgsche mijnem werden in
het jaar 1027 niet minder dan 9.488.413
ton steenkolen geproduceerd of 838.552
ton meer dan in 1926. Het staat thans vast,
dat onze mijnen, zonder dat tot het nemen
van buitengewone maatregelen behoeft te
worden overgegaan, in tijden van nood in
onze geheele landsbehoefte zouden kunnen
voorzien. Wat dit zeggen wil, kan een ieder
zich goed voorstellen, door zich een oogen-
blik terug te denken in den tijd van nijpend
kolengebrek gedurende de achter ons lig
gende oorlogsjaren.
Het aantal arbeiders, dat 33.457 be
droeg op 31 December 1926, was tot
34.464 gestegen op 31 December 1927 of
wel met slechts 3 toegenomen. De stij
ging van het aantal arbeiders heeft in 1927
derhalve geen gelijken tred gehouden met
die van de productie, waaruit volgt, dat
de productie per arbeider moet zijn toege
nomen. Dit is dan ook inderdaad het geval.
Werd per arbeider in 1926 een hoeveel
heid steenkolen voortgebracht van 272
ton, in 1927 was de productie per arbeider
gestegen tot 285 ton. De jaarproductie per
arbeider nam dus met 13 ton toe en wel
met bijna 5
Concurrentie tusschen tram en autobus.
De AntwerpenBergen-op-Zoom Tram-
wegmaatschtppij, die ook den dienst Ber-
gen-op-ZoomTholen exploiteert, heeft
bekend gemaakt, dat zij zal moeten liqui-
deeren als concessie verleend wordt voor
een autobusdienst Bergen-op-ZoomTho
len.
Voor liet eiland Tholen zou dit een
groote slag zijn, daar de .tram voor het
ervoer van goederen en in sterke mate
kunstwerken waren, en dat hij, ofschoon
hij zeer ijverig schilderde, en niet vaak een
dag Het voorbij gaan zonder zich verschei
dene uren,in zijn atelier terug te trekken,
niet meer en belangrijker werk tot stand1
bracht, Het waren heel aardige vlotgeschif-
derdie kleine genrestukjes, die men van hem
op tentoonstellingen en af en toe in den
winkel van een kunsthandelaar aantrof,
meestal humoristische straattooneeltjes uit
Weenen,, Berlijn of Parijs; geen jury kon
ze afwijzen en ze werden ook wel gekocht,
maar .niemand zou ze gemist hebben, indien
ze er niet geweest waren en niemand nam
er een duurzamen indruk van mee.
Een eigenaardigheid1 viel daarbij op al
deze stukken waren steeds in heldere kleu
ren geschilderd, zoodat spotters hem den
schilderenden „Peter Schlemihl" noemden,
den man, die zijn schaduw verloren had', en
toch dweepte hij met Rembraftdt, noemde
hem den grootsten schilder die ooit bestaan
had, bezat alle werken, die over hem ge
schreven waren, bezat zelfs twee echte
Rem brand ts, portretten, die de eereplaats
in zijn salom innamen en ahe reproducties
naar schilderijen van den meester, die hij
machtig kon worden.
Wanneer men hem echter vroeg, waarom
hij bij zijn groote vereering voor den schil
der geen pogingen gedaan had, Ln denzelf
den trant te schilderen, dan antwoordde hij
met een hem anders vreemde bescheiden
heid, dat juist die groote, eerbiedige be
wondering hem daarvan teruggehouden
had. Hij was zich den onmetelijken afstand
die er lag tusschen hem en den onsterflijke»
kunstenaar te zeer bewust, om iets te po
gen, dat hem zoozeer het besef van eigen
onmacht zou geven.
Met dit antwoord moest men zich tevre-
ook van suikerbieten, van zeer groote be-
teekenis is.
De "Zuid-Nederlandsche-Stoomtram-Mij.
zal den dienst HalsterenSteenbergen
Roosendaal staken ook wegens de concur
rentie van autobussen.
VLISSINGEN, 13 FEBRUARI.
Een kunstavond.
Behalve het kluchtspel van „Symen son-
der soetigheit" geven mevr. Sanders
Hertzberg en Jo Sternheim op den Donder
dag a.s. voor het Instituut voor Arbeiders
wikkeling in het Concertgebouw te houden
kunstavond nog een modern blijspel, nl.
„Een vredig huwelijk". Met dit blijspel heb
ben de heer en mevr. v. d. Lugt Melsert
onlangs een uitbundig succes geoogst.
Behalve deze twee blijspelen treedt
hier voor het eerst op de luitzanger
Geert Dies met zijn oud-Hollandsche liedjes.
Zooals Pisuisse en Speenhoff de levens
liedkunstenaars van deze dagen zijn, kende
de middeleeuwen de mintreel, de trouba
dour die zijn liedjes met de luit begeleidde.
De verdwijning van de romantiek deed
ook deze liedjes tijdelijk vergeten. Geert
Dies brengt ze ons weer en laat in zijn
liedjes de middeleeuwen herleven.
Voor verdere bijzonderheden verwijzen
we naar de advertentie in dit blad.
De activist Bracke.
Door de raadskamer van het Brabantsche
Assisenhof is een besluit genomen in de
zaak van den heer Bracke, den wegens ac
tivisme bij verstek veroordeelde, die zich
onlangs bij het parket te Brussel aan
meldde.
De heer RemoorteJ, advocaat van Bracke,
had een verzoek tot voorloopige invrijheids-
steiling ingediend, zich hierbij beroepende
op den gezondheidstoestand van zijn cliënt.
De raadkamer heeft dat verzoek verworpen.
Scheepvaartberichten
De Engelsche motorschoener „Zelpha",
ledig van Duinkerken naar Antwerpen,
heeft nabij Knocke beide ankers verloren.
Het schip is hier door de Nederlandsche
sleepboot „Hoek van Holland" binnenge
sleept.
Het Engelsche stoomschip „Gripfast" dat
hier een lading steenkolen heeft gelost voor
de gasfabriek, is lieden naar Newcasle ver
trokken.
Invoer van Indische vruchten.
Door de afdeelmg—Hartdelsmuseum van
de Kon. vereeniging „Het Koloniaal Insti
tuut" te Amsterdam wordt thans met wel
willende en belanglooze medewerking van
den Rotterdamschen Lloyd en de Stoom
vaartmaatschappij „Nederland" getracht
door invoer van Indisch fruit, de oud-In
dische gasten ter wille te zijn en de Neder
landers met die overzeesche producten ken
nis te doen maken. De eerste zending van
dit fruit is bijna geheel naar Duitschland
verkocht. Thans is een tweede zending
aangekomen en over Nederland gedistri
bueerd. Voor Zeeland treedt de Walcher-
sche Fruitteeltmaatschappij als importrice
op, terwijl men in verschillende plaatsen
van Zeeland zal trachten het fruit in fruit-
wnikels geplaatst te krijgen. Reeds zijn
aangekomen Sawoe Manilla, de Indische
peren, die zich uitstekend doen smaken.
Behalve deze Sawoe Manilla zullen bin
nenkort verkrijgbaar zijn Manga, Nanga
Djeroek-manis Djeroek-Keprok en Dje-
roek-Bali.
Zij, die korter of langer in Indië hebben
gewoond, zullen zeker weten welke vruch
ten dit zijn. Naar hetgeen wij er van hoor
den en lazen moeten ook dit vruchten zijn,
die zich best doen smaken. Het is er echter
mede, zooals aanvankelijk met de bananen,
men moet ze leeren eten.
De Sawoe Manilla ontwikkelt evenals
elke andere fruitsoort, haar vollen smaak
wanneer zij op den juisten graad van rijp
heid is gekomen. De vrucht moet dan zacht
aanvoelen. Is dit niet het geval, dan moet
den stellen en een andere vraag waarmee
men zich eveneens het hoofd brak, nl. hoe
Heufelder van de geringe opbrengt van zijn
werk zulk een weelderig leven leiden kon,
durfde men hem natuurlijk heelemaal' niet
stefien. De een verkondigde de meening
dat hij -een aanzienlijk vermogen had, dat
hij voor expor.t naar Zuid-Amerika schil
derde en zoo goed den smaak van de ka
toenbaronnen "en mijn bezitters wist te be
vredigen, dat hij zijn „uitvoerartikelen"
angstvallig voor de oogen van alle be
schaafde Europeanen verborg en om die
reden dan ook zijn atelier zco angstvallig
gesloten hield. Wel bestond er ook nog een
derde meening, die de geldbron van den
schilder als een .niet geheel zuivere be
schouwde, maar niemand kon of wilde iets
bepaalds daarover zeggen.
Toen Otto Gabler op dien regenachtigen
Octobermiddag bij Heufelder kwam, was
deze juist uit het restaurant Uhl teruggeko
men, waar hij had1 gedineerd' en lag nu in
een Turksche chambercloack en met een
roode fez op zijn hoofd op zijn breeden,
met een kostbaar Perzisch tapijt overdek
ten divan en rookte een lange pijp, welks
aroma zich vermengde met den fijnen am
bergeur, die de geheele kamer vulde. In den
rijk met marmer versierden schoorsteen
brandde een zwak vuurtje, welks schijn
een griitigen glans in het nog onverlichte
vertrek verspreidde, ln het schemerig half
donker flikkerde het kunstig geciseleerde
gevest van een breed zwaard op in. den
hoek stond een beeld van een Romeinschen
zwaardvechter met uitgestrekte vuist, zoo
bedriegelijk echt, dat men het voor levend'
zou houden.
Het overgaan van de schel schrikte Heu
felder uit zijn gepeins op hij kwam half
men ze, evenals men met appels eh peren
doet, een paar dagen laten liggen vóór men
ze gebruikt.
Stichting „Vrederust".
De Vereeniging tot Christ, verzorging
van krankzinnigen in Zeeland te Bergen-
op-Zoom (stichting „Vrederust") zat in
buitengewone vergadering bijeen komen
23 Februari te Middelburg.
Als eenig punt staat op de agenda ver
meld Verkiezing van twee bestuursleden,
ter voorziening in de vacatures ds. J. H.
Do.nner, voorzitter en ds. N. M. de Ligt,
2e voorzitter. Voor deze functies worden
door het bestuur aanbevolen oud-minister J.
J. C. van Dijk, te 's-Gravenhage en ds. P.
J. Steinz te Goes.
Floratfa-tentöonstelHng te Middelburg.
Voor de Floralia-tentoonstelling die dit
jaar te Middelburg gehouden zal worden,
zijn 1393 plantjes door 366 personen aan
gevraagd, tegen 1248 en 284 in 1926, toen
deze tentoonstelling na jaren van rust weer
herleefde.
Werkverschaffing in Zeeuwsch-
Vlaanderen.
Onlangs deelden we mede, dat, als eer
ste resultaat van de pogingen omZeeuwsch
Vlaanderen te helpen, door minister Kan
een permanente ambtelijke vlascommissie
is benoemd bestaande uit de heeren ir. H.
(A. Straatman, ir. C. Stevens en Meijer de
Vries. Deze commissie is haar werk reeds
begonnen. Thans zijn eveneens de beslis
singen genomen op verzoeken van ver
schillende gemeenten om subsidie voor
werkverschaffing. Deze verzoeken zijn,
naar ,,Het Volk" verneemt, allen ingewil
ligd. Het betreft hier de gemeenten Bier
vliet, Boschkapelle, St. Jansteen, Hulst,
Westdorpe, Schoondijke en Graauw en
Langedam. Van andere gemeenten in jj
Zeeuwsch-Vlaanderen moeten geen aan
vragen om subsidie tot de rege'ering zijn
gericht.
De verleende subsidies loopen van 25
tot 75 pCt. van de loonen en houden, wat
de grootte ervan betreft, verband met de
geldelijke positie der gemeente.
De werken bestaan uit afgraven van ves
tingwallen, uitdiepen van slooten, ophoo-
gen van terreinen en verbeteren van
wegen.
Zeer waarschijnlijk zal binnenkort in de
gemeente Stoppeldijk een flink werk,
althans voor wat Zeeuwsch-Vlaanderen
betreft, nog als werkverschaffing worden
aangevat.
SOUBURG
Vrijdagavond jl. vierde de afdeeling
Souburg van den Chr. Besturenbond haar
10-jarig bestaan in „Rehobot". De voorzit
ter, de heer M. C. van de Putte, opende de
vergadering na het zingen van Ps. 89 8 en
na gebed, waarna hij alle aanwezigen wel
kom heette, in het bijzonder de afgevaar
digden van Vlissingen en Middelburg en
dr. Wurth, die hedenavond zich bereid heeft
verklaard een rede te houden. Voorts
richtte hij het woord tot jhr. H. A. van
Doorn, burgemeester van Souburg, en
dankte hem zeer voor zijn aanwezigheid op
deze jubileumvergadering. Hierna bracht
de secretaris verslag uit, die een schets
gaf van wat in de 10 jaren die achter ons
liggen in de vereeniging is voorgevallen en
drong er bij alle voorstanders van Christ,
vakbeweging op aan, om schouder aan
schouder pal te staan voor de christelijke
belangen.
Vervolgens verkreeg de penningmeester
het woord, en deelde mede, dat in de eerste
jaren na de oprichting de kas meestal
sloot met eenige luttele guldens, in de
laatste jaren is dit een weinig beter, maar
toch is het kassaldo nog te gering om veel
te doen tot uitbreiding onzer beginselen.
Spreker hoopte, dat 1928 een beter jaar
moge zijn.
Hierna hield dr. Wurth een rede over
arbeidsvreugde en splitste zijn voordracht
in twee deelen en welHoe moeilijk ar
beidsvreugde is en hoe die alleen mogelijk
is. Waarom, zeide spreker, is vreugde dan
zoo moeilijk Vreugde is toch zooveel ge-
overeind en herkende de stem van Otto
Gabler, die dadelijk daarna door den knecht
werd binnengelaten. Deze draaide een
schakelaar om, waarop het electrische licht
in twee antieke lampen, die op den schoor
steen stonden, aanflitste en de weelderige,
smaakvolle inrichting bescheen.
De knecht had1, onhoorbaar loopend over
de dikke tapijten, de- gordijnen voor het op
den tui.n uitziende venster gesloten en was
toen weer weggegaan. Heufelder, die weer
zijn gemakkelijke, liggende houding had
aangenomen, reikte zijn bezoeker loom de
blanke, smalle, nerveus-bevende hand en
zei, terwijl hij naar den fauteuil1 wees
Maak het je makkelijk, Gabler en
excuseer me, dat ik blijf liggen ik ben nog
in mijn siesta.
Neem me niet kwalijk als ik stoor, be
gon Otto, die tegenover den schilder nooit
een zekere bevangenheid van zich af kon
zetten, ik...
Geen complimenten, jonge vriend, ik
laat me ,nooit storen, dat moést je wel we
ten wie mij komt opzoeken, moet mij ne
men zooals ik ben. Steek een pijp op, en hij
wees naar een gepolijst koperen rooktafel
met een volledig rookgarnituur en een san
delhouten tabakspot.
Ik zal liever een sigaret opsteken, gaf
Otto ten antwoord' en voegde de daad bij
het woord, terwijl Heufelder een zware
rookwolk uit zijn pijp blies en met een
licht schouderophalen zei
A chacun son goüt, ofschoon ik het
bijna als vandalisme beschouw, deze tabak
voor sigaretten te gebruiken. Ik' ben bang
dat je ook room in de koffie zult nemen,
die Heinrich zoo aanstonds zal binnenbren
gen. Otto, jongen, je hebt nog veel te
leeren
makkelijker dan ernst. Overal om ons heen
zien wij toch vreugde. Bij nadere beschou
wing is deze vreugde echter meestal meer,
wat men zou kunnen noemen, pret. Ware
vreugde zetelt veel dieper, het is die onbe
grijpelijke diepte van geluk van vrede.
Vreugde in het algemeen is dan ook zoo
schaarsch, vooral arbeidsvreugde is zoo
moeilijk in onzen tijd, met zijn geheel an
deren vorm van werken, waarin de arbei
der over het algemeen genomen zoo weinig
eer van zijn werk heeft. Het grootste ge
deelte van den arbeid is onder industrie-
arbeid te brengen en in dezen tak van ar
beid is de arbeider als het ware slechts een
verlengstuk van de machine. Niet dat er
reden tot ondankbaarheid zou zijn, er is
gelukkig veel verbeterd, maar toch is ar
beidsvreugde moeilijk. Hoe staat b.v. be
staanszekerheid haar niet vaak in den weg,
met haar soms sombere perspectieven.
Vroeger, nog niet zoo heel lang geleden,
werd onder heel andere omstandigheden
gearbeid, en was er meer vertrouwen on
derling. Veel kostbaars is uit dien tijd ver
loren gegaan. Voor den christen arbeider
staat in fabriek en werkplaats veel in den
weg om van arbeidsvreugde te kunnen
spreken en toch is arbeid geen vloek, zooals
sommigen denken. Immers in den volmaak
ten toestand, zooals die eens was en een
maal zijn zal, was werken en genieten aan
elkaar verbonden, was dit één. Aangezien
een arbeider thans over het algemeen niets
meer van zijn persoon in zijn werk kan
leggen, een persoonlijk cachet op kan druk
ken, is dan ook arbeidsvreugde schijnbaar
onmogelijk. Toch is zij mogelijk, ook voor
onze arbeiders in de tegenwoordige in
dustrie. Volgens sommigen zou men ar
beidsvreugde kunnen vinden door korter
arbeidsduur, waardoor men zich meer aan
zijn gezin kan geven, waardoor men in het
algemeen meer genieten kan, en al is hier
veel voor te zeggen, zoo vraagt spreker,
zou dit arbeidsvreugde geven Zou dit zoo
zijn Ik geloof het niet, zegt spr., er is een
betere oplossing. Arbeidsvreugde is moge
lijk, maar alleen dan wanneer de arbeider
een ware christenarbeider is. Wat wil dat
zeggen, vraagt spr., bedoel ik daarmede
arbeiders die trouw ter kerke gaan of
van veel christelijke organisaties Iitf~2ijn.
Op zichzelf zegt dit niets. Een ware
christen arbeider is zulk een, die in levend
contact staat met Jezus Christus, voor zoo
iemand is arbeidsvreugde altijd mogelijk.
Gemeenschap hebben met Jezus brengt
mede vrede. Vreugde wat haar stempel zal
drukken op al ons werk, welk dat ook zijn
moge, dit zal alle sombere omstandigheden
des levens op doen klaren. Godi wil ons
gebruiken om de komst aan Zijn rijk voor
Schrijnende Handen
na de wasch verzacht en geneest
men spoedig met PUROL
U zult in mij een ijverig adept vinden,
antwoordde de jonge schilder, en hij wacht
te zich er wel voor om iets anders dan
suiker in zijn koffie te doen, die juist cloor
den knecht in kleine kopjes van bijna door
zichtig porcelein op een zilveren blad werd
binnengebracht, ofschoon het kannetje
room, dat er naast stond, hem erg aanlok
kelijk scheen.
Zoo, nu nog een absynth, zei Heufel
der, nadat hij zijn koffie langzaam zwij
gend had' opgeslurpt, en dan zat ik je ge
hoor verleenen. Je jeugdig gelaat is nog al
te zeer de spiegel van je ziel, dan dat ik
niet reeds zou hebben gezien, datje me een
confidentie te doen hebt.
Dat hebt u goed gezien, antwoordde
de jonge schilder "met neergeslagen oogen,
ik ben juist zoo vroeg gekomen om...
Wel, wat is het Ik hoop, dat het
geen liefdesgeschiedenis is daarin zou ik
je moeilijk raadi kunnen geven, want ik heb
de routine niet meer.
Otto schudde het hoofd.
Het is... het is een geldkwestie, stot
terde hij, ik kan u 'het geld, dat ik u
schuldig ben, nog niet in zijn geheel be
talen.
Dat is groot nieuws, zei Heufelder
vroolijk lachend. Dacht je soms dat ik
dat van te voren niet wist Je bent zeker
bij je vader geweest
Otto knikte alleen maar.
En de goeie man was hard als een
bikkel
Hij heeft me wel wat gegeven, maar
lang niet genoeg en hij meent bovendien
nog, dat hij erg royaal is geweest. Hij heeft
er geen idee van wat het leven kost, als je
een behoorlijken stand moet ophouden.
(Wordt vervolgd.)