Ifiissiiphe Courant
"A
MET
VIERDE BLAD
uden s
Necrologie 1927.
VOOR DE VROUW EN HET KIND
brief opmaken, dat
ertog Philips heeft
verkrijgen van zijn
en baljuw en rent
en van Schakerloo
irtvliet en Scherpe-
?naren ten behoeve
)d. scilden te heffen
eren en renten van
ird waren verklaard
•ut om de 500 schif-
hem schuldig was,
n, en men mag aan-
de resteerende 100
zou weten te bren-
verder, dat Beiling
)nd om zijn losgeld
had in die dagen
e dat „dag geven",
olgenden brief van
mno 1402
cond allen luden,
\rkel onsen getrou-
n Brederode, Heren
ren Florys van den
\wyeten, onsen ge-
dienste ghevangen
voir Gorinchem ge
lach gegeven heeft,
magen en vrienden
steden te comen."
.Ibrecht Beiling om
ngen afgeloopen is,
erik van Sevender,
rmelitenklooster, is
i Gerard van Poel-
n molenerf buiten
)egraven in tegen-
ichtvader Jan Wil-
Carmeliten.
oogstwaa rsch ij nlijk
raakzucht te doen.
1420 niet vergeten
men geen betrek-
iling en Vlissingen
aanwijzing in deze
zen, al is ze zwak.
omstandigheid, dat
lie Albert Beiling
in te vorderen in
Holland of Kenne-
eiling een Zeeuw,
r verklaren. Over-
:en kern van waar
ukken niet zijn te
C. DE VRIES.
HT
\K
VAN DB
VAN
Zaterdag 31 Oecember. No. 308.
mypark 9,
materiaal,
gegaran-
n Opticien,
ig van Uw
Wederom luiden de klokken het
afscheid van het jaar dat voorbijging,
de verwelking van het nieuwe dat ko
men gaat.
Oudejaarsavond hoe weemoedig is
het, op dezen iaatsten avond van het
jaar te droomen van de dingen, die niet
weeromme komen hoe zoet te mijme
ren over genoten vreugde maar ook,
hoe bitter om te peinzen over onder
vonden teleurstelling.
Teleurstelling hoe weinigen zijn
er, die hiermede geen kennis maakten
in hun leven. Ouderen van dagen en
volwassenen kunnen we menigmaal
over hun teleurstellingen hooren spre
ken ook de rijpere jeugd kent ze en
zelfs aan de kinderwereld zijn ze niet
heelemaal vreemd. Hoogst moeilijk is
het dan ook aan teleurstelling te ont
komen en waar zulks haast niet gaat,
rijst vanzelf de vraag hoe ons tegen
haar te wapenen Het lijkt ons uitge
maakt, dat ze ons vijandig tegenover
staat, ons krenkt en grieft en vaak heel
onaangenaam aandoet. Zeker is het, dat
de teer- en fijn-gevoeiigen dikwijls het
meest onder teleurstelling lijden, maar
toch ook op die menschen, welke men
rekent heel sterke zenuwen te hebben,
mist teleurstelling geenszins haar uit
werking. Ziet ge dien vader daar
Hoevele jaren heeft hij er niet op ge
hoopt, dat zijn zoon hem in zijn bedrijf
zou opvolgen doch die zoon slaat deze
verwachting den bodem in, door naar
zee te willen, hetgeen dien vader ten
zeerste teleurstelt. Beschouwt die jonge
vrouw hoe bitter is zij teleurgesteld
weenend slaat zij bij den overgang van
het oude in het nieuwe jaar een blik op
het ledige wiegje, waaruit het stoffelijk
overschot van een feeder wichtje gi#f-
waarts is gedragen dat kindje, waar
van zij zich zoovele illusies had ge
maaktthans voor goed van haar
weggenomen. Hoort dien prediker, hoe
vaak reeds maande hij aan tot meerdere
beoefening van velerlei deugden
doch in plaats daarvan zag hij ondeugd
en ontucht voortwoekeren, ook onder
degenen, die naar zijn woorden wei
heetten te luisteren, maar er geenszins
naar handelden. O, welk een harde te
leurstelling was zijn deel „Wat had ik
mijn best gedaan", zegt een ander, „om
dat werkstuk af te maken. Al mijn vrijen
tijd stak ik erin, mijn beste krachten be
steedde ik er aan en met verlangen zag
ik den dag naderen, dat ik het zou kun
nen aanbieden en toener werd
haast geen oog aan gegeven, slechts
een simpel „dankje" trof mijn oor, wat
was ik teleurgesteld. Maar", zoo gaat
degene, dien wij hier sprekend invoer
den, verder, „ik begon tegen mijzelf te
zeggen, dat ik mij niet zooveel van mijn
werk had moeten voorstellen, dat ik een
te goeden dunk van mijzelf had gehad
en bovendien, wat ik mooi vond, be-
behoefde toch een ander niet altijd zoo
in bewondering te brengen". En zoo
werd tenslotte tot de conclusie gekomen
van zichzelf eens duchtig te herzien en
de oorzaak van de teleurstelling niet in
de eerste plaats buiten zichzelf
te zoeken.
Hoevele andere voorbeelden zouden
wij niet van teleurstelling kunnen geven
op zeer verschillend terrein, zoowel in
het huisgezin als op de markt des
levens overal is een smartelijke er
varing er de grondtoon van. We dienen
ons dus krachtig te maken, ons innerlijk
zijn te versterken tegen de wreede te
leurstelling. Ze moet ons niet kunnen
lam slaan gelukkig zijn er ook thans
nog van die optimistische naturen, die
ondanks alle teleurstellingen zich weten
staande te houden in het leven. Hun
veerkracht doet hen zich telkens weer
opheffen, en waar ze schromelijke te
leurstelling ondervonden hier, be
ginnen ze met nieuwen moed niet
slechts, maar ook met engelengeduld
elders hun werk, en ondertusschen
beschouwen ze de teleurstelling als een
opvoedingsmiddel in de groote leer
school des levens.
Wanneer wij onszelven, zoowel op
stoffelijk als op geestelijk gebied, hooge
eischen stellen, zal ons menige teleur
stelling bespaard blijven, en al komt er
van tijd tot tijd een over ons, dat we
dan de kracht bezitten mogen, ze met
opgewektheid te dragen. Zoo kan het
nieuwe jaar ons tot een zegen zijn
(AANVULLING).
B i n n e n 1 a nd.
A. Jacot, 's Gravenhage, architect.
Prof. dr. H. O^rt, Leiden, hoogleeraar in
de Godgeleerdheid.
Dr. A. D. van der Harst, 's-Gravenhage,
leeraar in wis- en natuurkunde aan de 5-
jarige H. B. S.
J. W. M. Vingtges, 's-Gravenhage, no
taris aldaar.
Dr. M. van Voorthuijsen, Leiden, arts.
Carel Roest, organist van de Remon-
strantsthe Kerk te Haarlem.
Dr. A. E. Remouchamps, Voorschoten,
conservator bij de Ned. afdeeling van het
Rijksmuseum van oudheden te Leiden.
Dr. C. W. Janssen, directeur der Senem-
bah Maatsch. en oud-I'd van den Raad
van Beheer van het Koi'Joniaal instituut.
Dr. A. Plate, Rotterdam, bekend figuur
in de Rotterdamsche handelswereld.
Dr. A. S. van Nierop, verongelukt bij
Halfweg, directeur der Bensdorp-chocola
de fabriek te Bussum.
Vrouwe P. F. Harte van Tecklenburg,
's-Gravenhage, echtgenoote van den oud
minister van financiën, staatsraad mr.
Harte van Tecklenburg, bekende persoon
lijkheid op liefdadig gebied.
H. W.van Marle, Zeist, fuit.-generaal b.d.
C. J. C. van Goor, 's-Gravenhage, gep.
luit.-kolonel der militaire administratie.
C. L. van Haaften, 's-Gravenhage, bur
gemeester van Krimpen aan de Lek.
Ir. M. W. van Ekeüngen, hoofinge-
nïeur van den prov. waterstaat in Zuid-
Holland.
J. G. van Ketekhoven, Edam, pastoor.
Jhr. J. van der Goes, Malang, admini
strateur van de onderneming „Tretes Pan-
goeng".
Buitenland.
Dr. Naumann, Munchen, na de revolutie
een tijdlang perschef van de Duitsche
rijksregeering.
Graaf Theodoor de Renesse, gouver
neur der provincie Limburg.
Naser-ul-Molk, ex-regent van Perzië.
Sergjej Dmitrowitsj Sassanof, Nice,
voormalig Russisch minister van buiten-
landsche zaken.
Bechteref, Moskou, hoogleeraar aan de
universiteit te Leningrad, bekend hersen
onderzoeker.
Loren Murchison,Amerikaansch hard-
iooper.
Mrs. Grayson, op weg van Roosevelt
Field naar New-Foundland.
RADIO-PROGRAMMA.
Maandag 2 Januari.
Hilversum, 1060 M. 12.00 Politiebe
richten. 12.352.00 Lunchmuziek door het
A.N.R.O.-trio. Joh. Helden, viool. M. v. 't
Woud, cello. G. Verhey, piano. 4.40—5.50
Kinderuurtje onder ieiding van mevr. Ant.
van Dijk. 6.007.15 Dinermuziek door het
A.N.R.O.-trio.7.157.45 En»gelsche les voor
beginners. 7.45 Politieberichten. 8.10'Con
cert. A.N.R.O.-orkest, onder leiding van
Nico Treep. Sophie Haase-Pienemann, so
praan. Daarna een programma „Op ver
zoek". 10.00 Persberichten.
Huizen, 1840 M. (na 6 uur 1950 M.)
12.301.45 N.C.R.V. Orge'concert door S.
P. Visser, organist van de Nederl. Herv.
Kerk te Hillegom. 6.157.00 Spreker ds.
Jac. van Nes, Missionair predikant onder
de Joden te 's-Gravenhage, over het jo
dendom. 7.00—7.30 Concert. 7.30—8.00
Spreker W. Meijers, hoofdcontroleur kaas-
controle te UtrechtOnze Boerenstand.
8.00 SprekerK. Lantermans leest uit
eigen werken Over-Betuwsch werk. a. 'n
Vroolijke Juffer, b. Drie portretjes van
Kees. Frida Mooy, sopraan. Nic. Klasen,
fluit. Jan Vogel, piano. 3e avond der ihe-
deren-cyclus Hoilandsche componisten.
Daventry, 1600 M. 11.20 Daventry-
kwartet en solisten (viool, sopraan, bari
ton). 1.202.20 Ongelconeert. 3.20 Daven-
try-kwartet en solisten (sopraan, piano).
4.20 Orkestconcert. 5.20 Huishoudpraatje.
5.35 Kinderuurtje. 6.20 Dansmuziek. 6.35
Mr. Crowther Stars of the Month. 6.50
Nieuwsberichten. 7.05 Dansmuziek. 720
Literaire critiek. 7.35 Beethoven's liede
ren, baritonzang. 7.45 E -Ludwig Bis
marck. 8.05 Duetten voor 2 violen. 8.35
IBalladenconcert. W. Davis, mezzo. R. Wat
son, bariton. W. Baumer, piano. 9.20
Nieuwsberichten. 9.35 Mr. Komisarjovsky,
As others see us. 9.50 Nieuwsberichten.
9.55 Kamermuziek (harp, fluit, viool, viola).
10.55 „Brother Juniper", van de „Little
Plays of St. Francis", van L. Housman.
11.20—<12.20 Dansmuziek.
Parijs, „Radio-Paris", 1750 M. 10.50—
11.00 Concert. 12.50—2.10 Klassieke kwar
tetten. Beethoven, Haydn, Mozart. 5.05
5.55 Literaire en muzikale matinée. 8.50
„Les Cloches de Corneville", operafrag
menten. Orkest en soli. 11.20 Sluiten.
Langenberg, 469 M. 12.251.20 Or
kestconcert. 5.20—6.20 Schram meitrio. 7.35
„Wolf Morike-avond". H. Rode, alt. Ch.
Christiann, declamatie. Dr. Ze'iler inleiding.
Westf. strijkkwartet. P. Eberhard begelei
ding. Daarna tot 11.20 Dansmuziek.
Königswusterhausen, 1250 M. 11.20
7.05 Lezingen en lessen. 7.20 Volksconcert.
9.50—11.50 Concert. Kermibach-orkest en
A. Alexandrowa, sopraan.
Hamburg, 395 M. 5.15 Orkestconcert.
6.20 Orkestconcert 7.2011.20 Volkscon
cert.
Brussel, 509 M. 5.206.20 Triocon
cert. 8.35 Oiikestooncert. 9.5010.35 Dans
muziek.
APOTHEEK GEOPEND
Zondag 1 Januari is de apotheek ge
opend van den heer A, J. VAN OCKENV
BURG, Kleine Markt.
Onder Redactie van
TRUUS E1GENHUYSEN.
VOOR DE VROUW.
Een eenzame ondejmmvond
met een gelukkig slot
Als iederen avond las hij zijn krant. Zij
breide als iederen avond, nu aan een kin
dertruitje van witte wol. Onophoudelijk
klonk het getikkel van de breinaalden, die
in de kleine, al wat dorre handjes, ruste
loos bewogen.
De haard snorde, het theewater zong zijn
oud, vertrouwd liedje en de thee geurde...
Als iederen avond.
En toch... hij betrapte er zich op heele
artikelen te lezen en aan het einde absoluut
niet te weten wat er in stond. En zij maakte
vaak een averechtschen steek waar een
rechte gebreid moest worden.
„Hier vadertje, je thee."
Ze zette de kop naast hem neer. „Kom",
zei ze zacht, haar handjes om zijn witte
hoofd leggend, „Kom man, laten we niet
in ons zelf mopperen. We weten nu een
maal, dat als kinderen groot geworden zijn,
de ouders ze moeten missen... Ook wel
eens op den liefsten avond van het jaar...
Wij hebben ze het vorig jaar gehad. Nu
is het de beurt van de schoonouders. Ja,
zoo gaat het als je groote, getrouwde kin
deren hebt."
„Maar de jongens hadden toch best kun
nen komen kwam hit koppig.
Ze lachte. „O vadertje, wat kun jij heer
lijk onredelijk zijn Je moppert ais Ben je
vóór den gewonen tijd om geld vraagt en
j je weet dat Karei hard werken moet om zijn
gezin te onderhouden, en Luuk en Wim niet
zoo lang uit hun zaken weg kunnen. Of ben
je soms van meening, dat voor Ben en
Karei een reisje van Praag naar Holland
op oudejaar minder kost en dat een reis
van Petersburg en Singapore maar een dag
duurt O dom, dom mannetje
„Ach ja, je hebt gelijk," zuchtte hij glim
lachend, „maar zoo'n eenzame oudejaars
avond maakt je ook onredelijk."
„En onze eerste oudejaarsavond dan,
weet je nog, toen waren we toch ook
alleen
„Ja," lachte hij nu in prettige herinne
ring. „Weet je nog wel dat mama een
groot souper gaf en dat we op 't laatste
nippertje Betje gestuurd hebben met de
boodschap dat ik zoo'n kiespijn had gekre
gen en niet over straat durfde? Maar wat
hebben ze ons den volgenden dag ge
plaagd, want ze begrepen be»t dat het onze
bedoeling was geweest alleen te blijven."
„Maar den volgenden oudejaarsavond be
hoefden we geen uitvlucht te verzinnen,
toen lag er een schreeuwend bundeltje in
het wiegje, weet je nog
„Maar dan die oudejaarsavond dat
Kareltje stuipen had Wat een uren waren
datEn toch... neen, weet je wat ik een
nog treuriger avond vond 7'
„Neen man 7'
„Toen Bets en Fanny den volgenden mor
gen naar Parijs zouden gaan."
„Ja," mijmerde ze, „wat je feitelijk alle
maal niet doet voor de mode Ze hadden
evengoed hier hun Fransch kunnen vol
tooien. Maar dat was nu eenmaal zoo in die
dagen..."
„la," bevestigde hij droomerig.
Even nog bleef ze achter hem staan,
toen liep ze weer naar haar plaats terug en
I liet de breinaalden tikkelen,
j Eentonig tikte de huisklok. Ze vermeden
er naar te kijken, maar ze hadden allebei
1 heel goed kunnen zeggen hoe laat het was,
j want aandachtig luisterden ze naar de
kwartierslagen, die cte kerkklok buiten
hooren Het. Ze durfden het zich zelf niet
bekennen, maar ze waren bevreesd voor het
oogenblik waarop h^t oude jaar in het
nieuwe zou overgaan. Altijd hadden ze dit
oogenblik beleefd in het bijzijn der'kinderen.
Nu zaten die naar alle kanten verspreid,
't Was waar, de beide meisjes maar enkele
uren ver reizen, doch twee van de jongens
heel in Praag, een in Singapore en de vier
de in Petersburg... Hoe had je ze ooit nog
kunnen laten gaan... Ze had ze moeten
vast houden, heel stevig, net als toen ze
nog heel klein waren en moeder's hand wil
den los laten om weg te loopen...
De eerste slag van het middernachtelijk
uur drong van buiten door de venster-
kieren naar binnen, en dadelijk daarop
volgde de oude huisklok.
„Moedertje... vrouw..." beefde zijn stem,
terwijl hij opstond.
Ze kusten elkaar, glimlachend en toch
een beetje treurig. En toen hij weer zitten
ging, zei hij „ja, ja omdat de stilte zoo
beklemmend was.
,,Mefoeer, mevrouw..."
Betje, de oude getrouwe kwam binnen
met een pakje brieven in haar hand. Ze
vergat heelemaal haar nieuwjaarswensch,
zoo overstuur was ze van het feit, „de oude
meheer en mevrouw" zoo eenzaam te zien
zitten op „zulk" een avond. En de beide
oudjes letten er al evenmin op.
„Asjeblieft meheer."
„Hè Wat Nu brieven 7'
Maar mevrouw herkende dadelijk den
bovenste met den vreemden postzegel. Ze
greep er naar en... weer een herkenning!
Zou 't... Ja, het waren er zes Zes
brieven
,„0 man, man, van de kinderen jubel
de ze en er schoten tranen in haar oogen.
Met de hoofden dicht bijeen lazen ze de
vele, dicht beschreven velletjes.
„Maar begrijp je hoe die brieven hier nu
zoo tegelijk kunnen zijn, en dan zoo laat,
twaalf uur... dan is er toch geen postbe
stelling meer
„Neen", antwoordde ze, de oogen in een
brief, dien ze voor den zooveelsten keer las.
Toen belde hij Betje, en nog vóór deze
•iets werd gevraagd, begon ze licht in de
zaak te brengen.
„Meheer en mevrouw moeten het me niet
kwalijk nemen, maar ik heb ze onderschept
of hoe noem-ie dat Maar ik deed het niet
uit mijn eigen, hoor. Meneer Karei heeft
het me opgedragen, hij had mevrouw Fanny
geschreven dat ik zoo moest handelen met
alle zes de brieven, en die dan tegelijk op
oudejaarsavond, net als de klok twaalf
sloeg, binnen moest brengen."
„Maar hoe wist je dan welke brieven je
moest achterhouden Want de vorige week
zijn er toch ook nog gekomen."
„Nou kijk, op iederen brief ziet u in den
hoek, daar onderaan, 1928 staan. De brie
ven die dat teekentje droegen, moest ik
achterhouden... En nou zeg ik maar meteen
veel heil en zegen en dat ze er volgend jaar
maar allemaal zelf bennen..."
Nieuwjaarsfooien.
„Daar wist je vroeger toch maar niet
van zucht menige huisvrouw, als ze in
die eerste week van januari voor de zoo-
veelste maal een dubbeltje uit haar beurs
opdiept in ruil voor den „Meil-en-zegen"-
wensch van bakker, slager, melkboer, asch-
man, krantenbezorger enz. enz.
Nieuwjaarsfooien stammen echter wel
degelijk uit vroeger eeuwen, zelfs vanaf
vóór onze jaartelling.
De oude Romeinen schonken elkaar op
den Nieuwjaarsdag vruchten, vooral met
goud versierde dadels en vijgen en later
koperen muntstukken.
Geschenken te ontvangen was inzonder
heid een voorrecht der Patriciërs ieder
bracht op Nieuwjaarsdag zijn patroon een
geschenk, dat den naam van „strena"
droeg, waarvan het Fransche woord
„etrennes" is afgeleid. Ook vorsten werden
met kostbare geschenken op dien dag over
laden.
Later werd dit anders en werden de min
der bedeelden bedacht. Liefdadigheidsge
stichten deelden brood en kleeren uit, de
leveranciers werden aan de deftige huizen
onthaald en kregen boonen, erwten en spek
mee voor hun gezin, en gevangenen kregen
vermindering of kwijtschelding van hun
straf.
Het geven van etenswaren en kleeren
werd echter op den duur te lastig gevon
den en men schonk toen eenvoudig geld.
De Nieuwjaarskus.
Sinds onheuglijke tijden zijn er in ver
schillende streken aan een kus op den
Nieuwjaarsdag bijzondere beteekenissen
verbonden. In Frankrijk bijvoorbeeld wordt
die kus door velen beschouwd als een ge-
luks- en vooral vrede-brenger. Het verhaal
gaat, dat Madame Lucienne Guett, een
Parijsche actrice, op 31 December 1914
tegen twaalf uur naar een schildwacht
wipte, die in de buurt van de kerk St.
Augustin op post stond en den landverde-
diger op beide wangen kuste, nadat zij
hiervoor zijn toestemming gevraagd had.
Als galant Franschman verzocht de soldaat
het compliment terug te mogen geven, wat
hem vriendelijk toegestaan werd. En een
oogenblik later stond hij weer alleen, ver
rijkt met een zoete herinnering en wat
pluisjes poudre de ris en rouge op zijn
martiale knevels...
In Engeland is een aloude kuslegende, die
betrekking heeft op een kerk in Lancashire.
Het bijgeloof wil, dat zij of hij die bij den
eersten klokslag van middernacht op den
Iaatsten dag van het jaar, het sleutelgat van
de kerkdeur kust en dan in draf rond het
gebouw loopt, zóó dat bij den Iaatsten slag
van twaalf het sleutelgat nog eens gekust
kan worden, het heele volgende jaar alleen
geluk zal kennen.
Jammer dat de kerk maar één deur met
één sleutelgat heeft, zoodat slechts één per
soon de „race" om het geluk kan houden.
In Wensleydale was het langen tijd ge
woonte, dat iedereen een kus mocht geven
of nemen op oudejaarsavond onder de
poort van de kerk. Maar er was zooveel
animo voor dat goede doel, dat het ten
slotte meer een volksgedrang werd waar de
politie bij te pas moest komen.
In Londen bestoi.d vroeger ook in de
verschillende restaurants langen tijd de ge
woonte van den Nieuwjaarskus. De eige
naar van het restaurant schonk dan aan
ieder lid van de vrouwelijke sekse een glas
wijn in ruil voor een kus. Wat de echtge
noote van den wijnschenker daarover ge
zegd heeft... misschien wilt u dat zelf wel
even invullen.
Warme dranken voor den
Oudejaarsavond.
Kaneel
Benoodigd 1 flesch witte bessenwijn of
Rijnwijn, 6 eieren, 10 gram pijpkaneel, 50
gram witte suiker.
BereidingLaat de kaneel ongeveer 2
uren op den wijn trekken. Neem ze er dan
uit en laat den wijn heet worden. Klop de
eieren goed los met wat suiker en giet
daarbij voorzichtig en steeds flink roeren-
do den wijn. Doe alles in een ketel en laat
de kaneel beet worden, doch vooral niet
koken
Saffraanmelk.
Benoodigd 1 liter melk, 2 theelepels
saffraan, JA theekopje suiker, Zi theekopje
sago.
BereidingLaat de saffraan eenige uren
in de melk aftrekken. Kook dan de melk
met de suiker en bind ze met de sago, die
met koude melk is aangemengd.
Brieven moeten geadresseerd worden aan
„de Brievenbus" der „Vlissingsche
Courantte Vlissingen. Anonieme
brieven komen voor beantwoording niet
in aanmerking.
Mevr. T. R. te V. vraagt hoe ze dof ge
worden koper, dat met poetsextract niet
mooi wil worden, glanzend kan krijgen.
Antwoord Probeert u eens met een
mengseltje van hertshoornzout en brande
wijn. Gewoonlijk geeft dat prachtige resul
taten.
P. T. te B. Vreeselijk Ik begrijp dat
het ontzettend voor u moet zijn die wreede
marteling aan te zien. Het adres van de
Nederlandsche Vereeniging tot bescherming
van Dieren is te Den Haag, Prinses Made
straat 40. Schrijft u daar in elk geval heen.
Uw aangrijpend briefje zal ik doorzenden
aan de redactrice van het orgaan van bo-
vengenoemden bond, met wie ik zeer goed
bevriend ben. Ook zij zal zeker raad weten
te geven.
Mevr. R. te VI. vraagt hoe perenjus uit
paarse stof te verwijderen is.
Antwoord Wrijven met ongekleurde spi
ritus. Niet bij vuur, daar spiritus licht ont
vlambaar goedje is
VOOR HET KIND.
Sluit- en openingsposten.
(Een vertelling van oud- en nieuw jaar.)
Zoowel de ooms als de tantes met de
neefjes en nichtjes waren vroeg gekomen,
want allemaal hadden ze dien Iaatsten mid
dag van het jaar vrijaf gekregen van
kantoor.
In den grooten salon van de familie
Breedevoort heerschte nu een gezellige
drukte. De lamp, die in het midden van de
kamer hing, spreidde haar warm licht over
de vroolijk en druk pratende menschen en
kinderen. De ooms en tantes spraken over
de dingen die er in 't afgeloopen jaar ge
beurd waren, over vroegere oudejaars
avonden die ze in hun jeugd hadden mee
gemaakt en de kinderen, rondom een ge
zellig knappenden haard zittend, vertelden
elkaar grappen van de school en gaven
raadseltjes op, waar de achtjarige Mar
gootje echter „niks aan" vond en daarom
voorstelde een spelletje te doen.
„Nu al?" riep Rita Breedevoort, „gunst
neen hoor, spelletjes doen we vanavond pas,
als we gegeten hebben. Vader heeft een
massa nieuwe spelletjes bedacht
„Hoeveel wel 7' vleide neefje Cor, „En
wat zijn het voor spelletjes
Maar Rita liet zich niet vangen, 't Moest
een verrassing blijven. „Vader kent er we!
twintig zei ze trotsch.
„Phh, dat is heusch niet zooveelvond
Lottie, die met Rita nooit erg goed op
schieten kon. „Mijn pa kent er wel hon
derd Waarop Rita in smalend lachen
uitbarstte.
„Honderd riep ze. „Och kind, zooveel
spelletjes bestaan er niet eens Moet jij
weer overdrijven 7'
„Overdrijven Ik Ik overdrijf nooit
„Nooit Neen, die is prachtig En laatst
dan, toen we bij tante Nel waren en je ver-
telde dat je wel duizend kastanjes bij elkaar
gezocht had En toen we een week later bij
jullie waren, toen had je er maar twaalf
of zooiets. Is het soms niet zoo Jullie heb
ben het toch ook gezien."
»Ja> ja," knikten de anderen.
„Moeder had ze allemaal weggegooid
verdedigde Lottie zich.
„Nu ja, dat kun je gemakkelük zeggen.
Och kind, loop toch rond met je overdrijf-
sels Ik wil me heelemaal niet meer met je
bemoeien."
„Overdrijfsels spotte Lottie. „Kind, je
mag op de taalles wel een beetje beter op
letten."
„Ben jij zoo'n bolleboos? Verleden jaar
ben je toch maar lekker blijven zitten 1"
Het getwist zou zeker nog voortgeduurd
hebben, als mevrouw Breedevoort Rita niet
vanuit de andere kamer eeroepen had.
„Wat blieft u moeder 7'
„Kind, wil jij moeder even met dekken
helpen Of vind je het erg naar om uit je
gezellige clubje weg te gaan
„Gunst neen hoor. Die akelige Lottie be
derft toch altijd alles. Dat kind met haar
opscheppen
„Nu, tracht het maar met elkaar te vin
den, vooral vanavond Rietje. Oudejaars
avond is altijd zoo'n mooien avond. Kijk
meisje, leg jij op elk bord een servet? De
vouwen links hoor en de open kanten naar
rechts."
Een kwartier later schoof Rita de tus-
schendeuren open en met een grappige bui
ging verzocht ze de „dames en heeren" aan
tafel te willen komen, „de kleine, zoowel als
de groote dames en heeren" voegde ze er
bij, waarop neefje Gerard informeerde wie
er onder „de groote" en wie onder „de
kleine" gerekend werden.
„De kleine zijn jullie kinderen natuur
lijk," legde Rita uit.
„Nu, maar dan zie je glad mis hoor,
want ik ben nog een hoofd grooter dan
oom Karei, kijk maar en onder daverend
gelach rekte Gerard zich naast dikken oom
Karei uit, die hem een brutaal jongmensch
noemde.
De vroolijke gesprekken in den salon
onderbroken, werden in de eetkamer voort
gezet, en de kinderen begonnen zelfs al
uitgelaten te worden, nadat Ben had opge
merkt dat hij wel eens een pan met eten,
maar nog nooit zoo'n „etende pan" had ge
zien, een beeldspraak, die, naar hij hoopte,
begrepen zou worden.
Lang werd er getafeld. Eerst om zeven
uur waren de stoelen weggeschoven en
toen namen moeder en Jaantje, met behulp
van Rita en Wies, een twaalfjarig nichtje,
vlug de tafel af, terwijl Josientje, de groote
dochter van oom Nico en tante Bets, wat
piano speelde, waarbij de anderen zich zin
gende aansloten.
Eerst zongen ze van „Zeg kwezelke wil
de gij dansen toen „Een smidje in zijn
smidse...", waarna Josien alleen inzette:
„Oude jaar O Iaat ons rusten,
Omzien, eer wij verder gaan.
't Nieuwe jaar wordt niet begonnen,
Vóór we hebben stil gestaan.
Vóór we in erpst ons zelve vroegen
Deed ik waarlijk wat ik kon
Ben ik beter Ben ik wijzer
Dan toen 't jaar zijn loop begon 7'
Ze werden allemaal wat stiller bij de
herinnering aan het jaar dat weldra eindi
gen zou om plaats te maken voor een nieuw
jaar.
„Tja", zei oom Frits ineens, nadat Jo
sien het lied had uitgezongen en er één
oogenblik een algemeene stilte heerschte.
„Tja, vanavond is het rekening opmaken."
„Rekening opmaken vroeg Ben ang
stig, want hij had een hekel aan rekenen.
„Rekening opmaken Wat bedoelt 11 daar
eigenlijk mee, oom 7
„Dat wil zeggen jongen, onze voorne
mens die we in dit jaar hadden en onze
daden die we uitvoerden, optellen en zien of
er ook nog verschil is tusschen die twee
uitkomsten."
„Een winst- en verliesrekeningriep
Gerard, die al handelsrekenen op school
leerde.
„Winst- en verliesrekening?" herbaalde
oom. ,»Zeg maar gerust verliesrekening
jongetje. Bij maar heel weinigen zal de
rekening kloppen, de meesten zullen wel
met een nadeelig postje sluiten".
„En daar wordt dan ook weer mee be
gonnen, mee geopend heet dat, hè oom
riep Gerard, die graag met zijn kennis
pronkte.
„Ja", antwoordde oom, „met een
schoon blaadje begin je het nieuwe jaar
gewoonlijk nooit. Altijd staat er nbg een
achterstallig postje van het vorige op. ja,
ja, altijd heeft een mensch minder gedaan
