1000
500
EIJN
tens m
PLOUVIER voor Uw WINTERPANTOFFELS
MAANDAG
forste Blad
65e Jaargang
<1927»
IGT STEED!
uit de Hofstad
FEUILLETON
^,256
"brlSV"-.
e uitvoering.
»ELECTR0"
A- W- SMITS.
"iet uit ftel om
Ideze dagen hebben
Hers, het mees,e 1
»este voer noodig.
HE!JN.S
waar gemengd
'3 te verkrijgen.
>0 pond f6.35,
llandsche Tarwe,
In, Gebroken Mais.
ft
loonen
(uivenvoer
ïerst
|iitendvoer, extra
per zakje van
5 pond 60
•cheldestraat 23
jestraat 9-1]
SSINGEN
ruime
)VENW0N1NG,
|arkt 17.
Koudek. straatweg 7^
|EEN MEISJE
Ivooi halve dagen.
Tijdinghal „Viiss. Crf.J
bij inschrijving
leverdiepingshuis,
'erk. Quakkelaarstr. li
lis vrij. Brieven in 11
lóór of op 4 Novembef
|aat 92.
een ruim licht
PAKHUIS,
lagen: Vrouwestraat31
jfde Duitsche Dam|
lekt plaatsing,
(chapsjuffrouw, of all
louw, ofvoorverplegingF
len letters B.V., bureail
irant".
het
|- en Benedenhuis,
No. 9- Huurprijs t
'leg. Adres: Makelaa|
roogdok 9.
N-PATHÉFOON.
S, Scheldeslraat 6
JdeliHrgscise
PPÖ 7- Sioomvaai
Middelburg-Rotterdain|
lengelegen plaatsen.
t VAN PASSAG'ERS,
IEREN EN VEE.
v.Midd. v. T
v.m.uur v.m.uur
8
:tober
3!
ember
1
3
4
7
Ittiln te bekomen
N.V. Treeiport- B "J
Erven O. VOS, MtW»
B. EENHOORN, Telt'.
i. OOSTERHOUT, Te
ebre. BUITENHEK, Tel.
f
LISSINGSCHE COURANT
MENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden,
or het geheele rijk 2,50. Voor Belgie en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
r;di„g/4.15; bij dagelljkscbe verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
i;(jiiiMII OE VELDE Ir Jilstr»! 58-60, Ylissiipi. Telei. 10. Fastening 10201
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; Famitieberichten van 16 regels
1.70, voor lederen regel meer 26 cent. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
ïsrschiint dsQsiijks, aitgezenderd sp Mig en slgsmsen erkende Shristsüjks Feesidacsn
né'sln 't bezit eener
i,i#GRATIS verze-
ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog,
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
inumi
imer bestaat uit 2 bladen.
neven
Per pond 8
1°
91
Haverman,
m m man van beteekenis den leeftijd
Ëlftfig jaar bereikt, dan grijpt men
Beenheid hoogstwaarschijnlijk de
Ml zich in zijn leven zal voordoen
E, hem te huldigen. Het leven van den
■liariee kan in den regel als afgeslo-
Sen beschouwd en wat er na dien
L van hem komt, is een meevaller.
|jn er onder, die dat meevallertje nog
fJt doen meevallen. Het lijkt alsof zij
lafste twintig jaar niet veel zijn ver-
og de volle kracht van den vijf-
Ibezitten.
oéén is de zeventigjarige schilder Ha
an wiens feest wij in onzen brief niet
finéld willen laten. Haverman's geest
ffin volle fleur. Hij is ongetwijfeld van
IjW ras, maar ook behoort hij tot
s het talent bezitten die stevigte
waren op peil te houden, door juist
Êne te doen wat goed voor hen is en na
laten wat storend kan inwerken. Het
Me publiek stelt zich den kunstenaar
U name den kunstschilder nog altijd
t als een zonderling, met even zonder-
t ideeën als haren, even buitennissige
«onten als kleeren, even abnormale le
smethode als uiterlijk. Het beeld is als
onjuist. Er loopen er nog wel
jmet buiten-model-verschijning, maar
(ijoschaarsch.
bizonders in hun aard hebben zij
.nog wel, maar dat behoeft geen ver-
Bering te wekken. Hun leven is bijna
s geheel anders dan dat van anderen.
<ian niet 's morgens om kwart voor
snaar hun kantoor, zij ontmoeteni niet
derden menschen, verkeeren niet den
kchen dag te midden van groote groe-
i collega's. Het grootste deel van den
[brengen zij in eenzaamheid door. Kent
[die eigenaardige sfeer van een schilders-
ir? Het is beroemd om zijn wanorde-
id, hun overladenn-zijn met honderd en
(voorwerpen, maar de sfeer die er hangt
illijd die van rust en ingetogenheid. Het
oorden bewoner een wereld op zichzelf,
aaltijd is het er zeld'zaam-stil. De schil-
het rustige plekje, waar hij niet
lord wordt en geheel op kan gaan in
feelf en zijn werk..Het is daarom te be-
"pen dat zijn geest zich geheel anders
pikkelt en uit, dan van hem die den gan-
in het roezemoezige leven zit, te
Mden van lawaai en menschen en evenzoo
liet te begrijpen, hoeveel gevoeliger zij
Ir alle indrukken zijn en blijven,
pzijn er onder de schilders, die 's mor-
vde vroegte, vóór nog het stadsge-
I een aanvang neemt, hun wandeling
Ita en hun indrukken opdoen. Zij zijn
pg in de stilte van hun atelier voor het
bleven begint. Eén van dezulken is ook
Krman en het is misschien het geheim
Mjn leven, dat hij deze levenswijze vol-
Het werk stelt hooge en zware eischen
Jden geest van den kunstenaar en zij
wen daaraan alleen voldoen als zij alleen
Net zichzelf in de volstrekte stilte van
Memmingsvol atelier. Alleen onder die
ftandigheden kan de geest vaardig wor-
penip die rust en dien vrede zijn de
pwerken geschapen.
Rvernian is ons het liefst als portret-
per. Hij behoort dan tot de klassieke
pleit geeft het beeld zooals hij het ziet,
«ter de tierlantijntjes en gewilde ver-
I RH, JONG EN KNAP.
I«r het Engelsch van N. BOWLBY.
(Nadruk verboden).
|Met
een verlicht gevoel' voegde Lorna
i1! 5'! de dansenden een paar minuten
fctT i?hans ve'Iig- Maar na den dans^
teddy nog wel! degelijk ee,n beschut
fuvt a vindeü 1 en> daar er eerst een
IJ ^'zwijgen tusschen hen heersch-
j' egon Teddy eindelijk
wi)3' ■j'' Weet 'lee^ £oed> wa* 'k zeS"
?Sd' zei Lorna niets. „Ik heb je
U? vo'&e,n. Zou zij nooit iets zeg-
iii»cFfr weet we'* dat Je ldets om
Rj!1',.1 '.ging bij voort, steeds ellendiger.
|ei lk ook niet verwachten. Je kunt
kj.j koningin zijn maar ik heb je niets
kun/" l ketSeen je reeds bezit. Maar
una beffen, hoezeer ik je Kef heb.
d le "pt toch niet boos op mij
tS oP Je O, maar jou arme Teddy
ti» V0°to mij één ding Heb je mij niet
I 0 T;"eei1, Maar..."
VVriJu 'k weI I heb al dien tijd
ïpipsinds den avond, dat ik je je
N ,I(l€ruSbracht. Och, ik ben ook niet
raarC "oeg V00r lk ben Je niet
tetJlilli0envoudig bieter dan ik. Ik
t ik hn ik Je kon liefhebben maar
hnf' -lk mag ie do,-graag -Mjden»
«naar zie je..."
fraaiing die de modernisten er bij aan
brengen.
Niet zoo lang geleden herdachten wij den
overleden voorzitter van het schildersge
nootschap Pulchri Studio, Willy Martens.
Hij was de representatieve figuur bij uit
nemendheid Havelaar is er één die hem in
dit opzicht nabij komt. Voor Pulchri is hij in
dit opzicht evenals door zijn werk .een daad
werkelijke steun.
Ondanks zijn zeventig jaar is hij nog
kloek en frisch en men mag van hem nog
een zeer grooten meevaller verwachten.
Het leven van de schilders, waarvan wij
zooeven reeds iets vertelden, is zoo merk
waardig en slechts zij die het van nabij
hebben leeren kennen kunnen zich er een
denkbeeld van vormen. Wie zijn betrekking,
zijn\baantje" heeft, dat hem dagelijks vol
op werk geeft en waarvoor hij op den eer
sten dag van de maand zijn vast salaris
ontvangt, kan zich moeilijk indenken in het
geestes- zoowel als het materieele leven van
den kunstenaar. Hij heeft niet zijn vast
werk en kent het maanidelijksch salaris-beu
ren niet. Onlangs schreef in één der week
bladen de heer A. H. van der Feen (de Sin
clair) iets over de schilders en hun werk.
Zelden lazen wij in zoo'n bestek zooveel
onwetendheid en dus zooveel onzin. Deze
schrijver berekende hoeveel tijd een schilder
noodig had voor een schilderij en hoeveel
onkosten aan verf, doek en lijst. Op grond
van die berekening stelde hij vast, wat de
prijs moest zijn van een schildersstuk. Men
moet wel nooit één stap op een schilders
atelier gezet hebben en -nooit één seconde
gesproken hebben met een schilder om zulke
dwaasheden te kunnen neerschrijven.
Men zegt zoo gaarne dat kunstenaars
excentriek zijn. Is het dan niet zóó dat hun
gansche leven buiten het centrum van het
alledaagsche leven ligt en is het dan te ver
wonderen dat zij, die hun eigen leventje
leiden, excentriek denken en, doen Hun
materieele leven is dikwijls heel moeilijk,
omdat de wereld hun werk nog altijd als een
luxe beschouwt en slechts weinigen het geld
er voor over hebben om iets moois te koo-
pen. Er kan niet de minste malaise in ide
wereld zijn of zij zijn de eersten die de ge
volgen er van ondervinden eni in de dagen
van betere economische toestanden komen
zij eerst achteraan bij het ondervinden var.
de betere situatie waarin anderen verkeeren.
Hoe slecht is de wandversiering in het
meerendeel onzer woningen. Voor alles
geeft men hoopen geld uit, maar deze af-
deeling van het huis wordt altijd stiefmoe
derlijk bedeeld. En juist daardoor wordt de
kunst steeds duurder, omdat het „afzet
gebied", om nu eens zeer mercantiel te
spreken, te klein is. Daarnaast krijgt alle
prullaria een goede kans van gekocht te
worden.
Er zijn er in hun naieviteit die meenen
dat de foto- de portretkunst heeft verdron
gen en geschaad. Het is er verre van. De
afstand tusschen de foto en het geschilder
de portret is en blijft zóó groot, dat ze zelfs
niet in één adem genoemd kunnen worden.
Het ware te wenschen, dat men dit nog veel
meer inzag en ongetwijfeld zouden velen
liever hun geld besparen om eenmaal een
blijvend-schoon stuk te koopen in plaats
van tienmaal de afgezaagde portretjes die
mechanisch worden gemaakt.
De portret-schilderkunst is één der oudste
kunstvormen, maar juist ook die welke een
eeuwige bekoring houdt. In een schilder als
Haverman heeft ons land één der grooten op
dit gebied van de kunst. Talloos zijn de
mannen en vrouwen die hij op het doek
bracht en tot in lengte van dagen zal hun
conterfeitsel 'bewaard blijven.
Het driemanschap Koppen, Elle-
man en Frijns heeft de eerste
officieele postvlucht Holland
ïndië visa-versa succesvol vol
bracht. Vóór den vastgestelden
tijd daalde „De Postduif" reeds op
het vliegveld neer, begroet door
een enthousiaste menigte, die let
terlijk niet te houden was, en de
afsluiting brak om de Hollandsche
luchthelden te verwelkomen.
Zoo is dan de eerste Indische
luchtpost binnen. Onze foto toont
hoe luitenant Koppen den even
kostbaren als historischen last
aan den heer Van der Pol, direc
teur van het postkantoor Centraal
station te Amsterdam overhan
digt op het vliegveld Schiphol te
Amsterdam.
Wij hopen gaarne dat hem nog vele jaren
de volle gave van zijn talent bespaard blijve.
Voor de goede kunst karn dit niet dan een
aanwinst zijn, want hij is één der eerste en
beste ondanks zijn hoogen leeftijd.
EIBER.
KAMER VAN KOOPHANDEL.
In de Vrijdagavond onder voorzitter
schap van den heer C. Boudewijnse gehou
den vergadering van bovengenoemde ver
gadering waren aanwezig 6 leden van de
afdeeling groot bedrijf en 7 van de afdee-
ling klein bedrijf. Van de eerste afdeeling
waren afwezig de heeren Bosman, Kielstra,
Massee, Enzlin en Witkamp. Van de tweede
afdeeling de heeren Olthoff, Lindenberg en
Klijberg, terwijl er een vacature is, namelijk
die van wijlen den heer Oosterbaan.
Medegedeeld werd, dat de heer W. Ber
denis van Berlekom zijn benoeming tot lid
der commissie voor de beslissing over in
voerrechten heeft aangenomen. Dat Burg.
en Weth. van Oostburg steun hebben ver
leend aan het adres der Kamer inzake den
autodienst van J. A. Manneke van Breskens
naar de Belgische grens.
In verband met opmerkingen in de vorige
vergadering over de volle autobus op de
lijn Wolphaartdijksche veerMiddelburg
wordt gezegd, dat gebleken is dat ook de
commissie van toezicht reeds een onderzoek
had ingesteld, waaruit blijkt, dat het Dins
dags, Donderdags en Zaterdags het drukste
is. De overvolle bussen zijn een gevolg van
het opnemen van passagiers onderweg. Uit
Zierikzee wordt altijd het aantal passagiers
voor de bus geseind en zoo noodig wordt
dan een extra-bus ingelegd. Nog is gemeld,
dat de onderneming met September een
nieuwe bus in gebruik zou nemerr.
Van den minister van waterstaat is be
richt ingekomen, dat er geen aanleiding
is om van regeeringszijde mede te werken
aan het onderzoek naar de mogelijkheid van
een ferrydienst tusschen Nederland en En
geland, doch dat er zijnerzijds geen bezwaar
zoude bestaan eventueel aan den heer Van
Oordt, hoofdingenieur-directeur, of den
heer Brinkhorst, hoofdingenieur van den
Rijkswaterstaat hiertoe de noodige vergun
ning te verleenen. In verband met dat
schrijven heeft de voorzitter der Kamer,
vergezeld van den secretaris een onderhoud
gehad met den heer Van Oordt, die zich be
reid verklaarde in de bedoelde commissie
zitting te nemen. Binnenkort zal nu door
het bureau met den heer v. Oordt en den
vertegenwoordiger van de Spoorwegen
worden overlegd wie verder zullen worden
uitgenoodigd in de commissie zitting te
nemen.
De voorzitter stelde naar aanleiding van
een en ander voor, in deze vergadering een
lid der Kamer buiten het bureau om te be
noemen, een der leden, die ook deel van
die commissie zal uitmaken. Dit werd goed
gevonden.
Ingekomen stukken.
Éveneens werd goedgevonden voor de
leden de gelegenheid open te stellen hun
wenschen in verband met een sdhrijven van
den directeur-generaal der P. T. T. inzake
eventueele voorstellen tot wijziging of aan
vulling van de internationale bepalingen,
aan het bureau ter kennis te brengen.
Het rapport van den heer Van Niftrik
inzake zijn bemoeiingen voor de dienstrege
ling der spoorwegen en betreffende de on
bewaakte overwegen werd voor kennisge
ving aangenomen, waarbij de voorzitter
dank bracht voor de vele moeite die hij zich
weer heeft gegeven. Al is men het er niet
altijd mede eens, toch kam men zijn werk
volkomen apprecieeren.
De Kamer achtte het juist gezien, dat het
Bureau aan de Kamer te Breda eerst meer
dere inlichtingem heeft gevraagd alvorens
uitgaven voor te stellen voor het doen op
maken van een rapport betreffende verbe
tering van rivierovergangen.
Benoemingen.
Op voorstel van het bureau werd aange
wezen als lid der commissie voor een ferry
dienst de heer Jeronimus, die het idee in de
Kamer heeft gebracht.
,,Ja, ik begrijp het wel
„Maar wij zullen toch altijd goede kame
raden blijven
,,0 ja, altijd."
De volgende dans was begonnen en
Lorna hield hem de handl toe.
,,Er een hand opgeven, Teddy V* drong
zij. Hij drukte eerbiedig de vingers aan de
lippen en fluisterde „Godi zegene je
„Niet dóen, Teddy, dat ben ik niet
waard
„Daar zullen we niet meer over spre
ken", zei Teddy en hij trachtte nog een
glimlach te too veren op zijn gelaat, toen
ze naar de balzaal terug gingen
HOOFDSTUK VIII.
Het was dan al een heel bleeke Molly,
die den volgenden morgen aan het ontbijt
zat. „Ik ben altijd verschrikkelijk óp, na
zoo'n bal", zei ze. „Gewoonlijk kom ik er
niet zonder hoofdpijn af
„Is het dat nu wel waard vroeg haar
broer.
„O, wat dit betreft het is wel*honderd
hoofdpijnbuien waard Wat zag Lorna
er goed uit, hè Heeft u van het dansen
genoten, mr. Loraine
„Onbeschrijflijk Maar misschien nog
niet zooveel als uw broer Want die heeft
met een dame gedanst, die zeker wel twee
hond!erdi pond' woog Een ware kamer
olifant
„Maar beste Chey, hoe kom je daar toe
Met Chrissie Oliver bedoelt mr. Loraine
zeker
„Juist. Nu voor mijn plezier was het
niet precies Maar je weet nooit waar je
soms toe komt, hè Godfrey Voel jij wat
geen andier bezoek wilde ontvangen dan
van miss Conway en ze had! zich makkelijk
voor een partijtje jacht
Het was een prachtige wintermorgen
maar al' dien tijd dat Godfrey door het
kreupelhout liep, had hij voor zijn geestes-
oogen1 het verachtelijk gezichtje dat hem
den dans weigerd'e en plotseling daar
trad dit in natura, stralende, vóór hem.
Zij droeg eep keurig jachtcostuum en had
haar geweer bij zich.
„Goeden morgen, mr. St. Aubin riep
zij opgewekt. „Is het niet een prachtige
dag
„U lijkt niet ^bijzonder vermoeid na het
bal", zei Ghesney, met bewonderenden blik
in het! frissche gezichtje. „Molly was van
ochtend niets waard'
„Arme, kleine Molly O neen ik word!
nooit moe zoo min van dansen als van
rijden
Ze hield op, of haar ineens iets inviel en
ze keek naar hem.
„Is u vanmiddag thuis?" vroeg zij.
„Ik denk 'net niet. Godfrey en ik gaan
naar Norhambury."
„Maar Molly is toch thuis
„Zeker. Zal ik haar vertellen, dat ze u
wachten kan
„Ja, dat is goed. Maar nu mogen wij niet
langer kostbaren tijd: verloren doen gaan.
Goeden morgen
Godfrey Loraine was niet gewoon, door
de dames genegeerd te worden Dit was
een hem totaal nieuwe naar hij meende
aangename ervaring
Molly wachtte de komst van haar vrien
din in spanning af. Ze had nog wel erge
hoofdpijn, maar een bezoek van Lorna
werkte altijd als een opwekkend middfl.
Ze had tegen het meisje gezegd dat ze
op de sofa kunnen vlijen, met een roman.
Lang hoefde ze niet te wachten. Eer ze
een hoofdstuk had gelezen, ging de deur
open en trad Lorna Conway, onaangekon
digd, binnen.
Molly ging rechtop zitten en. bood haar
gezichtje een kus.
„Ik ben zoo blij, dat ik je hier heb Ik
begrijp niet hoe het mogelijk is om zoo
frisch te blijven; na al dat dansen. Je ziet
er niet eens moe uit."
„Ik ben ook niet moe. Maar jij hebt ze
ker weer hoofdpijn, arme stakkerNu,
luister dan enkel maar eens naar wat ik je
te vertellen heb. Maar eerst moet jij mij
eens zeggen of die man thuis is
Molly hoefde niet eens te vragen wie
die „man" was ze knikte dus toestem
mend."
„Nu, kijk, je weet immers, dat Mamie mij
altijd overtroeven wil?"
„Ja, dat weet ik wel."
„Nu eer dat „Lady" \erkocht was,
heeft zij haar bereden, ongezadeld en
kel maar met een halster om en een kar
wats bij 2ich. Ze daagde mij uit om dit ook
te doen. Ik zei dat ik dit ook zou doen,
maar vóór ik nog gelegenheid' daartoe had,
heeft mr. Loraine „Lady" gekocht.'Mamie
wilde niet, dat ik een ander paard reed
het moest juist „Lady" zijn en nu beweert
zij, dat ik het niet durfZe zegt ook dat
ik makkelijk de toestemming van mr. Lo
raine kon vragen, maar dit zou ik niet doen'
ook al -moest ik er mijn hoofd bij verlie
zen wat blijft er dus anders over dan het
zonder zijn toestemming te doen
Tot afgevaardigden naar de vergadering
van de'Ver. van Kamers op Vrijdag 11 No
vember werden benoemd de heeren M. Laer-
noes en Stofkoper, en tot leden van de com
missie tot onderzoek van de geloofsbrieven
van de bij de periodieke aftreding te kiezen
leden de heeren M. Laernoes, voorzitter
Jeronimus, Wesseling, Anker en Olthoff.
Begrooting 1928.
Bij de vaststelling van de begrooting
voor 1928, wees de heer Jeronimus er op,
dat de gelden der Kamer zuinig worden be
heerd en het kapitaal steeds grooter wordt.
Daarom herhaalt spr. zijn- wensch tot ver
mindering van de bijdragen, hij wil dit bij
dezen minister van financiën nog eens
trachten gedaan te krijgen, ook al weet hij,
dat de Vereeniging van Kamers er niets
voor voelt.
De heer Stofkoper zegt dat er bij de
vereeniging krachtig op aangedrongen is,
doch Middelburg bleef alleen staan. Nog
eens polste spr. 13 of 14 Kamers, maar
zonder succes.
De voorzitter meent, dat men het niet
weer moet probeeren, de wet zal niet voor
één Kamer veranderd worden.
De begrooting wordt zonder verdere dis
cussie of hoofdelijke stemming goedgekeurd.
Aangenomen voorstellen.
Zonder discussie of hoofdelijke stemming
vereenigt de Kamer zich met de voorstellen
naar aanleiding van een schrijven van d-en
directeur-generaal der P. T. T. 'betreffende
verzending van kleine voorwerpen tegen
bijzonder tarief, dus om daarmede in te
stemmen, en om het lid van den spoorweg-
raad te verzoeken medewerking te verlee
nen bij de pogingen van de Kamer te Breda
om des avonds verbetering in de treinaan-
sluiting vanuit Brussel te Roosendaal te
verkrijgen.
De wegsv er binding met Vlissingen.
Het laatste voorstel was inzake het ver
zoek van de wegencommissie van den
A.N.W.B. en de K.N.A.C., om het oordeel
der Kamer over het rijkswegenplan.
De discussies bepaalden zich tot de
kwestie van de verbinding met Vlissingen.
De voorzitter lichtte nader de meening
van het bureau toe, dat nu bleek dat ver
betering van den Ouden Vlissingschen weg
Zij keek het vriendinnetje vragend aan.
„Molly, liefste, je zult mij toch niet in
den steek laten pleitte zij en vatte Mol
ly's koude handen in de hare. „Al wat je
zult te doen hebben is Lady in het veld te
brengen. Dan zal ik Mamie Trotter roe
pen, die wacht op het eind van de oprij
laan ik zal Lady dan over een veld laten
springen en..."
„In heel mijn leven heb ik zoo iets dwaas
nog niet gehoordriep Molly.
Na wel een kwartier bepraat en overreed
te zijn, gaf zij toch eindelijk toe, al was
het dan ook geheel tegen haar zin.
Verheugd sprong Lorna op.
„Ik neem alle verantwoordelijkheid op
mij. Kom ik roep de Amerikaansche en
dan kan zij eens zien of ik durf of niet
Molly voelde zich haast den moed ont
zinken, toen zij de prachtige merrie uit
den stal haalde. Gelukkig waren er geen
grooms in zicht, maar daarom kon ze zich
toch geen oogemblik voorstellen dat heel
het ondernemen een geheim zou blijven
voor Godfrey. Toch leidde zij het prachtige
dier regelrecht naar het veld.
Lorna trad onmiddellijk te voorschijn en
streelde het lieve paard met haar vriende
lijke hand.
Mamie Trotter, de roodharige Ameri
kaansche, trad1 op Lorna toe met een air
van overwicht en begroette haar met niet
weinig Amerikaansch accent.
„U kunt haar ook met een teugel rijden,
miss Conway Ik zou althans niet graag
willen, dat u gevaar liep
„U heeft haar met een halster gereden,
dan moet ik het ook kunnen
(Wordt vervolgd.)