1000 500 EIJN tens m PLOUVIER voor Uw WINTERPANTOFFELS MAANDAG forste Blad 65e Jaargang <1927» IGT STEED! uit de Hofstad FEUILLETON ^,256 "brlSV"-. e uitvoering. »ELECTR0" A- W- SMITS. "iet uit ftel om Ideze dagen hebben Hers, het mees,e 1 »este voer noodig. HE!JN.S waar gemengd '3 te verkrijgen. >0 pond f6.35, llandsche Tarwe, In, Gebroken Mais. ft loonen (uivenvoer ïerst |iitendvoer, extra per zakje van 5 pond 60 •cheldestraat 23 jestraat 9-1] SSINGEN ruime )VENW0N1NG, |arkt 17. Koudek. straatweg 7^ |EEN MEISJE Ivooi halve dagen. Tijdinghal „Viiss. Crf.J bij inschrijving leverdiepingshuis, 'erk. Quakkelaarstr. li lis vrij. Brieven in 11 lóór of op 4 Novembef |aat 92. een ruim licht PAKHUIS, lagen: Vrouwestraat31 jfde Duitsche Dam| lekt plaatsing, (chapsjuffrouw, of all louw, ofvoorverplegingF len letters B.V., bureail irant". het |- en Benedenhuis, No. 9- Huurprijs t 'leg. Adres: Makelaa| roogdok 9. N-PATHÉFOON. S, Scheldeslraat 6 JdeliHrgscise PPÖ 7- Sioomvaai Middelburg-Rotterdain| lengelegen plaatsen. t VAN PASSAG'ERS, IEREN EN VEE. v.Midd. v. T v.m.uur v.m.uur 8 :tober 3! ember 1 3 4 7 Ittiln te bekomen N.V. Treeiport- B "J Erven O. VOS, MtW» B. EENHOORN, Telt'. i. OOSTERHOUT, Te ebre. BUITENHEK, Tel. f LISSINGSCHE COURANT MENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden, or het geheele rijk 2,50. Voor Belgie en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk- r;di„g/4.15; bij dagelljkscbe verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent. i;(jiiiMII OE VELDE Ir Jilstr»! 58-60, Ylissiipi. Telei. 10. Fastening 10201 ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; Famitieberichten van 16 regels 1.70, voor lederen regel meer 26 cent. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. ïsrschiint dsQsiijks, aitgezenderd sp Mig en slgsmsen erkende Shristsüjks Feesidacsn né'sln 't bezit eener i,i#GRATIS verze- ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij dood door een ongeluk. gulden bij verlies van een hand, voet of oog, gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger inumi imer bestaat uit 2 bladen. neven Per pond 8 1° 91 Haverman, m m man van beteekenis den leeftijd Ëlftfig jaar bereikt, dan grijpt men Beenheid hoogstwaarschijnlijk de Ml zich in zijn leven zal voordoen E, hem te huldigen. Het leven van den ■liariee kan in den regel als afgeslo- Sen beschouwd en wat er na dien L van hem komt, is een meevaller. |jn er onder, die dat meevallertje nog fJt doen meevallen. Het lijkt alsof zij lafste twintig jaar niet veel zijn ver- og de volle kracht van den vijf- Ibezitten. oéén is de zeventigjarige schilder Ha an wiens feest wij in onzen brief niet finéld willen laten. Haverman's geest ffin volle fleur. Hij is ongetwijfeld van IjW ras, maar ook behoort hij tot s het talent bezitten die stevigte waren op peil te houden, door juist Êne te doen wat goed voor hen is en na laten wat storend kan inwerken. Het Me publiek stelt zich den kunstenaar U name den kunstschilder nog altijd t als een zonderling, met even zonder- t ideeën als haren, even buitennissige «onten als kleeren, even abnormale le smethode als uiterlijk. Het beeld is als onjuist. Er loopen er nog wel jmet buiten-model-verschijning, maar (ijoschaarsch. bizonders in hun aard hebben zij .nog wel, maar dat behoeft geen ver- Bering te wekken. Hun leven is bijna s geheel anders dan dat van anderen. <ian niet 's morgens om kwart voor snaar hun kantoor, zij ontmoeteni niet derden menschen, verkeeren niet den kchen dag te midden van groote groe- i collega's. Het grootste deel van den [brengen zij in eenzaamheid door. Kent [die eigenaardige sfeer van een schilders- ir? Het is beroemd om zijn wanorde- id, hun overladenn-zijn met honderd en (voorwerpen, maar de sfeer die er hangt illijd die van rust en ingetogenheid. Het oorden bewoner een wereld op zichzelf, aaltijd is het er zeld'zaam-stil. De schil- het rustige plekje, waar hij niet lord wordt en geheel op kan gaan in feelf en zijn werk..Het is daarom te be- "pen dat zijn geest zich geheel anders pikkelt en uit, dan van hem die den gan- in het roezemoezige leven zit, te Mden van lawaai en menschen en evenzoo liet te begrijpen, hoeveel gevoeliger zij Ir alle indrukken zijn en blijven, pzijn er onder de schilders, die 's mor- vde vroegte, vóór nog het stadsge- I een aanvang neemt, hun wandeling Ita en hun indrukken opdoen. Zij zijn pg in de stilte van hun atelier voor het bleven begint. Eén van dezulken is ook Krman en het is misschien het geheim Mjn leven, dat hij deze levenswijze vol- Het werk stelt hooge en zware eischen Jden geest van den kunstenaar en zij wen daaraan alleen voldoen als zij alleen Net zichzelf in de volstrekte stilte van Memmingsvol atelier. Alleen onder die ftandigheden kan de geest vaardig wor- penip die rust en dien vrede zijn de pwerken geschapen. Rvernian is ons het liefst als portret- per. Hij behoort dan tot de klassieke pleit geeft het beeld zooals hij het ziet, «ter de tierlantijntjes en gewilde ver- I RH, JONG EN KNAP. I«r het Engelsch van N. BOWLBY. (Nadruk verboden). |Met een verlicht gevoel' voegde Lorna i1! 5'! de dansenden een paar minuten fctT i?hans ve'Iig- Maar na den dans^ teddy nog wel! degelijk ee,n beschut fuvt a vindeü 1 en> daar er eerst een IJ ^'zwijgen tusschen hen heersch- j' egon Teddy eindelijk wi)3' ■j'' Weet 'lee^ £oed> wa* 'k zeS" ?Sd' zei Lorna niets. „Ik heb je U? vo'&e,n. Zou zij nooit iets zeg- iii»cFfr weet we'* dat Je ldets om Rj!1',.1 '.ging bij voort, steeds ellendiger. |ei lk ook niet verwachten. Je kunt kj.j koningin zijn maar ik heb je niets kun/" l ketSeen je reeds bezit. Maar una beffen, hoezeer ik je Kef heb. d le "pt toch niet boos op mij tS oP Je O, maar jou arme Teddy ti» V0°to mij één ding Heb je mij niet I 0 T;"eei1, Maar..." VVriJu 'k weI I heb al dien tijd ïpipsinds den avond, dat ik je je N ,I(l€ruSbracht. Och, ik ben ook niet raarC "oeg V00r lk ben Je niet tetJlilli0envoudig bieter dan ik. Ik t ik hn ik Je kon liefhebben maar hnf' -lk mag ie do,-graag -Mjden» «naar zie je..." fraaiing die de modernisten er bij aan brengen. Niet zoo lang geleden herdachten wij den overleden voorzitter van het schildersge nootschap Pulchri Studio, Willy Martens. Hij was de representatieve figuur bij uit nemendheid Havelaar is er één die hem in dit opzicht nabij komt. Voor Pulchri is hij in dit opzicht evenals door zijn werk .een daad werkelijke steun. Ondanks zijn zeventig jaar is hij nog kloek en frisch en men mag van hem nog een zeer grooten meevaller verwachten. Het leven van de schilders, waarvan wij zooeven reeds iets vertelden, is zoo merk waardig en slechts zij die het van nabij hebben leeren kennen kunnen zich er een denkbeeld van vormen. Wie zijn betrekking, zijn\baantje" heeft, dat hem dagelijks vol op werk geeft en waarvoor hij op den eer sten dag van de maand zijn vast salaris ontvangt, kan zich moeilijk indenken in het geestes- zoowel als het materieele leven van den kunstenaar. Hij heeft niet zijn vast werk en kent het maanidelijksch salaris-beu ren niet. Onlangs schreef in één der week bladen de heer A. H. van der Feen (de Sin clair) iets over de schilders en hun werk. Zelden lazen wij in zoo'n bestek zooveel onwetendheid en dus zooveel onzin. Deze schrijver berekende hoeveel tijd een schilder noodig had voor een schilderij en hoeveel onkosten aan verf, doek en lijst. Op grond van die berekening stelde hij vast, wat de prijs moest zijn van een schildersstuk. Men moet wel nooit één stap op een schilders atelier gezet hebben en -nooit één seconde gesproken hebben met een schilder om zulke dwaasheden te kunnen neerschrijven. Men zegt zoo gaarne dat kunstenaars excentriek zijn. Is het dan niet zóó dat hun gansche leven buiten het centrum van het alledaagsche leven ligt en is het dan te ver wonderen dat zij, die hun eigen leventje leiden, excentriek denken en, doen Hun materieele leven is dikwijls heel moeilijk, omdat de wereld hun werk nog altijd als een luxe beschouwt en slechts weinigen het geld er voor over hebben om iets moois te koo- pen. Er kan niet de minste malaise in ide wereld zijn of zij zijn de eersten die de ge volgen er van ondervinden eni in de dagen van betere economische toestanden komen zij eerst achteraan bij het ondervinden var. de betere situatie waarin anderen verkeeren. Hoe slecht is de wandversiering in het meerendeel onzer woningen. Voor alles geeft men hoopen geld uit, maar deze af- deeling van het huis wordt altijd stiefmoe derlijk bedeeld. En juist daardoor wordt de kunst steeds duurder, omdat het „afzet gebied", om nu eens zeer mercantiel te spreken, te klein is. Daarnaast krijgt alle prullaria een goede kans van gekocht te worden. Er zijn er in hun naieviteit die meenen dat de foto- de portretkunst heeft verdron gen en geschaad. Het is er verre van. De afstand tusschen de foto en het geschilder de portret is en blijft zóó groot, dat ze zelfs niet in één adem genoemd kunnen worden. Het ware te wenschen, dat men dit nog veel meer inzag en ongetwijfeld zouden velen liever hun geld besparen om eenmaal een blijvend-schoon stuk te koopen in plaats van tienmaal de afgezaagde portretjes die mechanisch worden gemaakt. De portret-schilderkunst is één der oudste kunstvormen, maar juist ook die welke een eeuwige bekoring houdt. In een schilder als Haverman heeft ons land één der grooten op dit gebied van de kunst. Talloos zijn de mannen en vrouwen die hij op het doek bracht en tot in lengte van dagen zal hun conterfeitsel 'bewaard blijven. Het driemanschap Koppen, Elle- man en Frijns heeft de eerste officieele postvlucht Holland ïndië visa-versa succesvol vol bracht. Vóór den vastgestelden tijd daalde „De Postduif" reeds op het vliegveld neer, begroet door een enthousiaste menigte, die let terlijk niet te houden was, en de afsluiting brak om de Hollandsche luchthelden te verwelkomen. Zoo is dan de eerste Indische luchtpost binnen. Onze foto toont hoe luitenant Koppen den even kostbaren als historischen last aan den heer Van der Pol, direc teur van het postkantoor Centraal station te Amsterdam overhan digt op het vliegveld Schiphol te Amsterdam. Wij hopen gaarne dat hem nog vele jaren de volle gave van zijn talent bespaard blijve. Voor de goede kunst karn dit niet dan een aanwinst zijn, want hij is één der eerste en beste ondanks zijn hoogen leeftijd. EIBER. KAMER VAN KOOPHANDEL. In de Vrijdagavond onder voorzitter schap van den heer C. Boudewijnse gehou den vergadering van bovengenoemde ver gadering waren aanwezig 6 leden van de afdeeling groot bedrijf en 7 van de afdee- ling klein bedrijf. Van de eerste afdeeling waren afwezig de heeren Bosman, Kielstra, Massee, Enzlin en Witkamp. Van de tweede afdeeling de heeren Olthoff, Lindenberg en Klijberg, terwijl er een vacature is, namelijk die van wijlen den heer Oosterbaan. Medegedeeld werd, dat de heer W. Ber denis van Berlekom zijn benoeming tot lid der commissie voor de beslissing over in voerrechten heeft aangenomen. Dat Burg. en Weth. van Oostburg steun hebben ver leend aan het adres der Kamer inzake den autodienst van J. A. Manneke van Breskens naar de Belgische grens. In verband met opmerkingen in de vorige vergadering over de volle autobus op de lijn Wolphaartdijksche veerMiddelburg wordt gezegd, dat gebleken is dat ook de commissie van toezicht reeds een onderzoek had ingesteld, waaruit blijkt, dat het Dins dags, Donderdags en Zaterdags het drukste is. De overvolle bussen zijn een gevolg van het opnemen van passagiers onderweg. Uit Zierikzee wordt altijd het aantal passagiers voor de bus geseind en zoo noodig wordt dan een extra-bus ingelegd. Nog is gemeld, dat de onderneming met September een nieuwe bus in gebruik zou nemerr. Van den minister van waterstaat is be richt ingekomen, dat er geen aanleiding is om van regeeringszijde mede te werken aan het onderzoek naar de mogelijkheid van een ferrydienst tusschen Nederland en En geland, doch dat er zijnerzijds geen bezwaar zoude bestaan eventueel aan den heer Van Oordt, hoofdingenieur-directeur, of den heer Brinkhorst, hoofdingenieur van den Rijkswaterstaat hiertoe de noodige vergun ning te verleenen. In verband met dat schrijven heeft de voorzitter der Kamer, vergezeld van den secretaris een onderhoud gehad met den heer Van Oordt, die zich be reid verklaarde in de bedoelde commissie zitting te nemen. Binnenkort zal nu door het bureau met den heer v. Oordt en den vertegenwoordiger van de Spoorwegen worden overlegd wie verder zullen worden uitgenoodigd in de commissie zitting te nemen. De voorzitter stelde naar aanleiding van een en ander voor, in deze vergadering een lid der Kamer buiten het bureau om te be noemen, een der leden, die ook deel van die commissie zal uitmaken. Dit werd goed gevonden. Ingekomen stukken. Éveneens werd goedgevonden voor de leden de gelegenheid open te stellen hun wenschen in verband met een sdhrijven van den directeur-generaal der P. T. T. inzake eventueele voorstellen tot wijziging of aan vulling van de internationale bepalingen, aan het bureau ter kennis te brengen. Het rapport van den heer Van Niftrik inzake zijn bemoeiingen voor de dienstrege ling der spoorwegen en betreffende de on bewaakte overwegen werd voor kennisge ving aangenomen, waarbij de voorzitter dank bracht voor de vele moeite die hij zich weer heeft gegeven. Al is men het er niet altijd mede eens, toch kam men zijn werk volkomen apprecieeren. De Kamer achtte het juist gezien, dat het Bureau aan de Kamer te Breda eerst meer dere inlichtingem heeft gevraagd alvorens uitgaven voor te stellen voor het doen op maken van een rapport betreffende verbe tering van rivierovergangen. Benoemingen. Op voorstel van het bureau werd aange wezen als lid der commissie voor een ferry dienst de heer Jeronimus, die het idee in de Kamer heeft gebracht. ,,Ja, ik begrijp het wel „Maar wij zullen toch altijd goede kame raden blijven ,,0 ja, altijd." De volgende dans was begonnen en Lorna hield hem de handl toe. ,,Er een hand opgeven, Teddy V* drong zij. Hij drukte eerbiedig de vingers aan de lippen en fluisterde „Godi zegene je „Niet dóen, Teddy, dat ben ik niet waard „Daar zullen we niet meer over spre ken", zei Teddy en hij trachtte nog een glimlach te too veren op zijn gelaat, toen ze naar de balzaal terug gingen HOOFDSTUK VIII. Het was dan al een heel bleeke Molly, die den volgenden morgen aan het ontbijt zat. „Ik ben altijd verschrikkelijk óp, na zoo'n bal", zei ze. „Gewoonlijk kom ik er niet zonder hoofdpijn af „Is het dat nu wel waard vroeg haar broer. „O, wat dit betreft het is wel*honderd hoofdpijnbuien waard Wat zag Lorna er goed uit, hè Heeft u van het dansen genoten, mr. Loraine „Onbeschrijflijk Maar misschien nog niet zooveel als uw broer Want die heeft met een dame gedanst, die zeker wel twee hond!erdi pond' woog Een ware kamer olifant „Maar beste Chey, hoe kom je daar toe Met Chrissie Oliver bedoelt mr. Loraine zeker „Juist. Nu voor mijn plezier was het niet precies Maar je weet nooit waar je soms toe komt, hè Godfrey Voel jij wat geen andier bezoek wilde ontvangen dan van miss Conway en ze had! zich makkelijk voor een partijtje jacht Het was een prachtige wintermorgen maar al' dien tijd dat Godfrey door het kreupelhout liep, had hij voor zijn geestes- oogen1 het verachtelijk gezichtje dat hem den dans weigerd'e en plotseling daar trad dit in natura, stralende, vóór hem. Zij droeg eep keurig jachtcostuum en had haar geweer bij zich. „Goeden morgen, mr. St. Aubin riep zij opgewekt. „Is het niet een prachtige dag „U lijkt niet ^bijzonder vermoeid na het bal", zei Ghesney, met bewonderenden blik in het! frissche gezichtje. „Molly was van ochtend niets waard' „Arme, kleine Molly O neen ik word! nooit moe zoo min van dansen als van rijden Ze hield op, of haar ineens iets inviel en ze keek naar hem. „Is u vanmiddag thuis?" vroeg zij. „Ik denk 'net niet. Godfrey en ik gaan naar Norhambury." „Maar Molly is toch thuis „Zeker. Zal ik haar vertellen, dat ze u wachten kan „Ja, dat is goed. Maar nu mogen wij niet langer kostbaren tijd: verloren doen gaan. Goeden morgen Godfrey Loraine was niet gewoon, door de dames genegeerd te worden Dit was een hem totaal nieuwe naar hij meende aangename ervaring Molly wachtte de komst van haar vrien din in spanning af. Ze had nog wel erge hoofdpijn, maar een bezoek van Lorna werkte altijd als een opwekkend middfl. Ze had tegen het meisje gezegd dat ze op de sofa kunnen vlijen, met een roman. Lang hoefde ze niet te wachten. Eer ze een hoofdstuk had gelezen, ging de deur open en trad Lorna Conway, onaangekon digd, binnen. Molly ging rechtop zitten en. bood haar gezichtje een kus. „Ik ben zoo blij, dat ik je hier heb Ik begrijp niet hoe het mogelijk is om zoo frisch te blijven; na al dat dansen. Je ziet er niet eens moe uit." „Ik ben ook niet moe. Maar jij hebt ze ker weer hoofdpijn, arme stakkerNu, luister dan enkel maar eens naar wat ik je te vertellen heb. Maar eerst moet jij mij eens zeggen of die man thuis is Molly hoefde niet eens te vragen wie die „man" was ze knikte dus toestem mend." „Nu, kijk, je weet immers, dat Mamie mij altijd overtroeven wil?" „Ja, dat weet ik wel." „Nu eer dat „Lady" \erkocht was, heeft zij haar bereden, ongezadeld en kel maar met een halster om en een kar wats bij 2ich. Ze daagde mij uit om dit ook te doen. Ik zei dat ik dit ook zou doen, maar vóór ik nog gelegenheid' daartoe had, heeft mr. Loraine „Lady" gekocht.'Mamie wilde niet, dat ik een ander paard reed het moest juist „Lady" zijn en nu beweert zij, dat ik het niet durfZe zegt ook dat ik makkelijk de toestemming van mr. Lo raine kon vragen, maar dit zou ik niet doen' ook al -moest ik er mijn hoofd bij verlie zen wat blijft er dus anders over dan het zonder zijn toestemming te doen Tot afgevaardigden naar de vergadering van de'Ver. van Kamers op Vrijdag 11 No vember werden benoemd de heeren M. Laer- noes en Stofkoper, en tot leden van de com missie tot onderzoek van de geloofsbrieven van de bij de periodieke aftreding te kiezen leden de heeren M. Laernoes, voorzitter Jeronimus, Wesseling, Anker en Olthoff. Begrooting 1928. Bij de vaststelling van de begrooting voor 1928, wees de heer Jeronimus er op, dat de gelden der Kamer zuinig worden be heerd en het kapitaal steeds grooter wordt. Daarom herhaalt spr. zijn- wensch tot ver mindering van de bijdragen, hij wil dit bij dezen minister van financiën nog eens trachten gedaan te krijgen, ook al weet hij, dat de Vereeniging van Kamers er niets voor voelt. De heer Stofkoper zegt dat er bij de vereeniging krachtig op aangedrongen is, doch Middelburg bleef alleen staan. Nog eens polste spr. 13 of 14 Kamers, maar zonder succes. De voorzitter meent, dat men het niet weer moet probeeren, de wet zal niet voor één Kamer veranderd worden. De begrooting wordt zonder verdere dis cussie of hoofdelijke stemming goedgekeurd. Aangenomen voorstellen. Zonder discussie of hoofdelijke stemming vereenigt de Kamer zich met de voorstellen naar aanleiding van een schrijven van d-en directeur-generaal der P. T. T. 'betreffende verzending van kleine voorwerpen tegen bijzonder tarief, dus om daarmede in te stemmen, en om het lid van den spoorweg- raad te verzoeken medewerking te verlee nen bij de pogingen van de Kamer te Breda om des avonds verbetering in de treinaan- sluiting vanuit Brussel te Roosendaal te verkrijgen. De wegsv er binding met Vlissingen. Het laatste voorstel was inzake het ver zoek van de wegencommissie van den A.N.W.B. en de K.N.A.C., om het oordeel der Kamer over het rijkswegenplan. De discussies bepaalden zich tot de kwestie van de verbinding met Vlissingen. De voorzitter lichtte nader de meening van het bureau toe, dat nu bleek dat ver betering van den Ouden Vlissingschen weg Zij keek het vriendinnetje vragend aan. „Molly, liefste, je zult mij toch niet in den steek laten pleitte zij en vatte Mol ly's koude handen in de hare. „Al wat je zult te doen hebben is Lady in het veld te brengen. Dan zal ik Mamie Trotter roe pen, die wacht op het eind van de oprij laan ik zal Lady dan over een veld laten springen en..." „In heel mijn leven heb ik zoo iets dwaas nog niet gehoordriep Molly. Na wel een kwartier bepraat en overreed te zijn, gaf zij toch eindelijk toe, al was het dan ook geheel tegen haar zin. Verheugd sprong Lorna op. „Ik neem alle verantwoordelijkheid op mij. Kom ik roep de Amerikaansche en dan kan zij eens zien of ik durf of niet Molly voelde zich haast den moed ont zinken, toen zij de prachtige merrie uit den stal haalde. Gelukkig waren er geen grooms in zicht, maar daarom kon ze zich toch geen oogemblik voorstellen dat heel het ondernemen een geheim zou blijven voor Godfrey. Toch leidde zij het prachtige dier regelrecht naar het veld. Lorna trad onmiddellijk te voorschijn en streelde het lieve paard met haar vriende lijke hand. Mamie Trotter, de roodharige Ameri kaansche, trad1 op Lorna toe met een air van overwicht en begroette haar met niet weinig Amerikaansch accent. „U kunt haar ook met een teugel rijden, miss Conway Ik zou althans niet graag willen, dat u gevaar liep „U heeft haar met een halster gereden, dan moet ik het ook kunnen (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1927 | | pagina 1