D
ID
VL1SSINCSCHE COURANT
1000
150
100
25
VRIJDAG
"Eerste Blad
Binnenland
feuilleton
DE LIEFDE VAN EEN VROUW
jllllllllllllllllllllf
234
65e Jaargang
yjijaiiTfifOia f. VAN DE VELDE lr.,Vilstr»t 58-60, Vlissiogen. Telel. 10. Postrakening 6628T
ïerscftijnt dagelijks, sitgezonderd op Zondag on ilgomeon erkende Christelijke feestdagen
BERICHT.
Illllllllllllllllllli
igewekter, zonni»,,,
and, die hartelijke,
leis werd ze bewon-
ird werd ze gewoon
f'e altijd schijnende
en dat is ze ook
ntmoet en wanneer
g hebt, 's morgens
En jullie, geweten!
ren, jullie die haar
|ra te huilen
Niet om te huilen
ippen. Ze keek de
are kinderen" niet
I. Eindelijk waagde
'•ragen „Bedoelt u
Irdenstroom der da-
jndankbaar, brutaal
latuurlijk bedoel ik
irft te vragen 1 Zij
it haar stralend hu-
|e Elisabeth scheen
laid een beetje een-
ht niet herhaaldelijk
opmerkingen aan
Jie lang niet vrien-
stond beteuterd te
ïeer op het tweetal
nog zooveel praats
wijgend te luisteren;
[eggen moesten, en
[eweten, ze zouden
hen woordenstroom
je, die haar booze
|ericht,door zwaaien
it bijzette, hebben
treintje met veel
|n stuiven, wie weet
J lottuigingen, afge-
nog geduurd had.
net een woedend;
Dmdat ik haar ver-
lesparen, ontloopen
lie verdienden..."
|verdienden zei de
eening daaromtrent
de woedende blik-
Ital afschoot en de
Ie met haar parasol
Itste maar niet ge-
Ite het klein, oude
lvam, toen de dame
met een nijdig ge-
i tikken, de pijn be-
em nu toegebracht
an de parasol, in-
rond, op zijn voet
I onder andere om-
In lach zijn gescho-
|geen spier van hun
dat was tenslotte
oude heertje, toch
|st om dat deraille-
teen en de vernij-
parasol, zou dan
len. Nu keek hij de
|rrast had", alleen
vat freule Verburgt
I was ze door haar
|gesleept.
Wordt vervolgd.)
DA
eden, Openbare
Ideringen enz.
lagelijks bioscoop-
lavonds 8 uur.
Ig- en Zondagmid-
Ijks bioscoop-voor-
18 uur. Woens-
|n Zondagmiddag
I— VKssingsche H.
Tropaganda-Soiréc.
1927:
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlisslngen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden,
franco door het geheele rijk 2.50. Voor Belgie en de overige landen derPost-Unie.bg wekelljk-
iche verzending 4.15; bij dagetgksche verzending ƒ6.10, Afzonderigke nummers 5 eent
ADVERTENTIEPRIJS Van 14 regels 1,10Familieberichten van 16 regels
1,70, voor lederen regel meer 26 cent. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
ne abonné's In 't bezit eener
polls, zijn GRATIS verze-
kefd tegen ongelukken voor
gulden bg levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
qnn qnn
llUU een ongeluk. UUU
gulden bg verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
Pit nummer bestaat uit 2 bladen.
Zij, die zich met 1
October op de „Vlis-
singsche Courant" abonnee-
ren, ontvangen de tot dien
datum verschijnende num
mers gratis.
Tweëerlei maatstaf.
Degenen, die klagen, dat in In die zich
arbeidstoestanden voordoen, die den toets
eener billijke beoordeeling niet kunnen
doorstaan, pleiten en tereoht voor
invoering van de arbeidsinspectie ook op
lava. Maar meer dan eens is er op gewe
zen dat die arbeidsinspectie zich dan voo-
a; niet moet bepalen, tot het alfeen inspee-
teeren van de groote, onder Europeesch
beheer staande landbouwondernemingen,
waar, dank zij goede financieele reserves,
voor de arbeiders het noodige wordt ga-
daan en kan worden gedaan, doch a\
vooral zich moet bemoeien met het kleine
of crroote Inlandsche en Chineesche bednj-
ven, waar het in den regel niet in orde is.
Dat men van bepaalde zijcüe met tweeër
lei maat meet, kan blijken uit hetgeen de
heer Stokvis, het bekende sociaal-demo-
ciatiscbe lid van den Volksraad heeft ge
zegd. Hij vindt ihet tenminste vanzeillfspre-
kendi dat ook de Inlandsche werkgever
naar behooren zal hebbed te zorgen voor
zijne werknemers. Maar men mag van hem
vooral niet hetzelfde verlangen als van de
Enropeesche bedrijven. Want Inlandsche
waarom verzuimt hij te spreken van Chi
neesche bedrijven, zijn weinig draag
krachtig en. ingeschoten op tmaditioneeie
arbeidstoestanden en verhoudingen. Bij de
Inlandsche bedrijven zijn de wernemers i/i
eigen sfeer en veel wat hen1, wat de ver
houdingen betreft, bij de Europeesche be
drijven tegenstaat, ondervinden zij bij de
eigen Inlandsche bedrijven' niet. Maar voor
al zoude het zaak zijn met de draagkracht
van het Inlandse h bedrijf rekening' te hou
den en daar mag de arbeidsregeling nooit
sóóver ingrijpen, dat men de bedrijfsmo-
gelijkheid op het spoil zet.
Of hier de woordvoerder niet met de
socialistische leer spot is een andere vraag.
Voorop sta, dat het dus bij het streven
naar verbetering der arbeidersverhoudan-
gen niet moet gaan om het verbeteren van
de ellendigste arbeidsverhoudingen, des
noods unet regeeringssteun, maar dat no. 1
is, opvijzelen tot of tot over de grenzen
van. het redelijkerwijs mogelijke ten bate
van de arbeiders in de Europeesche bedrij
ven. Het is wel merkwaardig van socia
listische zijde te hooren waarschuwen, dat
men vooral met de draagkracht van den
werkgeven moet rekening houden. Beroep
daarop bij de behandeling van de arbeids
wet en zoovele andere maatregelen in Ne
derland püacht met een massale sneer te
worden ontvangen. En als men in Indië
ten aanzien van de doorvoering van een
bepaalde sociale voorziening bezwaar
maakt met het ook op minder rendabele
ondernemingen^ moest men steeds hooren,
dat bedrijven, die niet im staat <zijn vol-
I waardige arbeidsverhoudingen in stand te
houden, geen bestaansrecht hebben Wat
naai' het Engelsch van A. QU1LLE PENNE
(Nadruk verboden)
6)
,.U ziet bleek, mrs. Lestrange", begon
J'J- «Waarom is u niet naar de bloemen
tentoonstelling gegaan
„Misschien, omdat ik niet van bloemen-
2- ?0ns^ell'ingen houd antwoordde zij
glimlachend. „Maar ik sta echt verbaasd,
aat u er niet heeft is gegaan. Kapitein
eane zal er toch zeker wel1 wezen En in
^egei gaat u er met z>n tweeën op
d da.t is ook zoo. Toch geloof ik niet
m'j vandaag bijzonder gemist zal
Doen Arme jojngen Ik hoop maar dat
M voorspoedig is r
ba'asd°r Fjcrhaalde Leslie ver-
"Ja. Denkt u dat hij eenige kans heeft
haarffl,S!» yce ls 1331 v"er,'e^d op
ninofens de Aprilzon schuil en maakte
«f.'YOor een geweldige bui.
na» r. re8en Ik hoop maar dat ze niet
worden zei Lesfc.
H» .daar hoeft u nilet bang voor te zijn
weer a/n?,ar een buitje Het drijft nu af
kanhp')e neerc*e 'mmers daar zooeven, dat
hPf Peane erg verliefd1 zou wezen, op
netpupütetje van mijn zwager?"
gemerkt heeft u toch zeker óók wel
I "^cen> kan ik niet zeggen. Misschien
zou den werkgever in Europa wel worden
geantwoord als hij zich, ter bestrijding van
welken maatregel van socialen ook, zou
durven beroepen op „traditioneele arbeids
toestanden en verhoudingen". Indien hij ter
vergoelijking bijvoorbeeld van toestanden
in. de huishoudindustrie, zou willen wijzen
op ihet feit, dat de werknemers er in „eigen
slee?' zijn en zich onder deze arbeidsver
houdingen zoo „senemg" gevoelen
Trekhonden.
Wij hadden kortgeleden van Nederland
uit een reis per auto te maken door een
groot deel van Zuid-Duitschlarid, Tyrol en
Oost-Zwitserland schrijft N. in het „Han
delsblad". We bevonden ons gedurende
vijftien dagen gemiddeld acht uur per dag
langs den weg, passeerden talrijke dorpen
en steden, kortom, hadden de schoonste
gelegenheid het landleven en de wegen van
nabij te zien.
Waar we bij zoo'n gelegenheid onwille
keurig vergelijkingen maakten met ons
eigen land, zal ik de vraag, of die verge
lijkingen ons geestdriftig stemden voor ons
eigen land, stilzwijgend voorbijgaan. Wat
ik echter niet wil verzwijgen is nl-, dat we
van een z.g. trekhonden-schandaal, dat zoo-
velen in Nederland tot ergernis is, boven
dien voor het verkeer hier onbedenkelijk is,
niets gezien hebben, nadat we de Neder-
landsöhe grens waren gepasseerd.
Gedurende die dagen ontmoetten we
slechts éénmaal een hondenkar en wel op
de thuisreis bij Emmerik, dus in de nabij
heid van Nederland. Het is ons niet bekend,
welke wetten er bestaan in de door ons be
zochte landen omtrent het gebruik van den
hond als trekdier, doch hondenkarren waren
er niet te zien.
Dat er een speciale technische oorzaak
zou bestaan waarom er van trekhonden
geen gebruik werd gemaakt hebben we niet
kunnen ontdekken we hebben talrijke, goed
bestrate en vlakke wegen gezien, die, waren
het Nederlandsche wegen geweest, van
trekhondenkarren zouden gewemeld hebben.
We konden voorloopig geen andere con
clusie maken dan deze, dat men in het bui
tenland meer hart voor zijn honden heeft
dan in Nederland en hebben ons er meer
of minder over geschaamd, dat er in ons
lieve vaderland geen termen gevonden kun
nen worden om aan het beruchte trekhon
denschandaal een einde te maken, termen
die in het buitenland reeds lang gevonden
zijn.
DE A.S. INDIE-VLUCHT VAN
LUITENANT KOPPEN.
Op uitnoodiging van het Comité Vlieg
tocht Nederland-Indië hebben wij gisteren
middag in het bekende Schiphor-restaurant
te Amsterdam deelgenomen aan een pers
conferentie, waarin luitenant G. A. Koppen
nog enkele bijzonderheden heeft verteld
omtrent zijn op 1 October a.s. te onderne
men postvlucht naar lndië en terug.
Vooraf sprak de voorzitter van het co
mité, generaal C. J. Snijders een inleidend
woord. Hij zeide te gevoelen, dat de a.s.
vlucht de bekoring mist van een primeur,
maar „ook de tweede pliuk van die voor
jaarsgroente kan nog goed smaken". Waar
in de toekomst geregelde lange afstand-
vluchten over land regel moeten worden en
waar in het bijzonder verbinding door de
lucht tusschen Nederland en Indië een
vraagstuk is, dat moet worden opgelos'
zal ook deze nieuwe vlucht daartoe in be
langrijke mate kunnen bijdragen. Daarom
ook heeft het comité niet geaarzeld aan
dat ik dan ook wat afgestompt ben, wat
dit betreft, omdat het al zoo lang geleden
is, dat ik ze in eigen omgeving waarnam".
Philip Carlisle keek verrast Mrs. Les-
trange kon hem dikwijls zoo verbazen met
dat doen of ze zooveel) ouder was dan hij.
„Maar op zich zelve vond ik het in het
minst niet vreemd", .ging zij voort. „Miss
Fordlyce bezit aantrekkelijkheid genoeg".
„Ja, dat wél. Maar zij is zoo rijk. Dat is
nu juist het moeilijke
„Ik dacht dat het haar aantrekkelijkheid
nog slechts verhoogde", meende Leslie.
„Niet in het oog van Stephen", ant
woordde Carlisle. „Hijzelve is heel arm
maar hij is even trotsch als hij arm is.
Daarom zal' hij niet met zijn aanzoek tegen
over haar te voorschijn durven treden, uit
vrees dat de wereld hem een gelukzoeker
zal1 noemen
„Wat kam hem nu de wereld' schelen
„Ja dat zou ik ook zeggen Zoo ooit
iemand, dan verdient hij 't, om goed af te
zijn...
„Eén vriend1 heeft hij tenminste", ant
woordde zij.
„Bedoelt u mij Ja, ik zou alles voor
Deane willen doen. Hij kon met genoegen
de helft van mijn wereldsche goederen
krijgen, als hij daardoor tot een aanzoek
overging. Maar hij veracht al vrouwen, die
een huwelijk sluiten om geld dus hoe veel
te meer nog mannen
Mrs. Lestrange kreeg een kleur en haar
Tippen trilden.
„Ik vat niet dat, als hij Maud trouwde,
dat dit dan zou wezen uit bij-oogmerken",
sprak ze kalm. „Maar het is misschien be
ter, dat wij niet de aspiraties van uw
vriend bespraken. Hij zou dit wel eens niet
tn de sterrekunde onderscheidt men de sterren naar hare licht
sterkte in sterren van de „eerste, tweede, derde grootte" enz.
De sterren van de eerste grootte zijn het, die ons des avonds
het eerst opvallen en door hare schittering tot bewonderend
opzien dwingen.
Wanneer wij de „ROODE-STER" hiermede in verband brengen,
dan is het. omdat ook deze „ster" waarlijk van de eerste grootte
genoemd mag worden.
Trekken haar schitterende eigenschappen niet terstond de aan
dacht? Stemt ook de ROODE-STER niet tot nadenken, tot
erkenning, dat even onveranderlijk als jaar na jaar de sterren
aan den hemel staan, de ROODE-STER haar eerste plaats
blijft innemen ondeT de pijptabakken?
Onovertroffen van kwaliteit, volmaakt van samenstelling
is het wonder, dat heel Nederland STER-TABAK rookt?
ROODE-STER - VAN DE EERSTE GROOTTE
N.V. vJi. THEODORUS NIEMEIJER, Groningen en Rotterdam.
luitenant Koppen's a.s. tocht geldelijken en
moreelen steun te verJieenen.
Hetgeen luitenant Koppen hierna vertel
de over de moeilijkheden waarmee bij ie
foimpen heeft gehad voor „alles in krui
ken en kannen" was, is reeds genoegzaam
bekend geworden door zijn radio-praatje,
van uit de studio te Hilversum, op Maan
dagavond jl„ welk praatje ook zijn weg in
de pers heeft gevonden^
De kosten van de vlucht worden bere
kend op 75.000. Daarvan betalen de pos
terijen ƒ12.500 cash en hebben zij een
aandeel van 50 in het tarief van de mee
te voeren poststukken. Het ministerie van
koloniën, het comité Vliegtocht Nederland-
Indië en de Nederlandsch-lndische Vereeni
ging voor Luchtvaart dragen voorts resp.
12.500, 10.000 en 5000 bij. De overige
3|f' mille moeten dus van particuliere zijde
komen, waartoe de verzending van, brieven
er. briefkaarten een mooie gelegenheid
biedt.
Het toestel, een Fokker van het1 gewone
type F 7 en de drie Syddely-Lyner motoren,
tik van ongeveer 200 P.K., zijn verzekerd,
zoodat de beide fabrieken, die het mate
riaal afstonden, geen risico loopen.
Niet algemeen beleend is, wat de heer
Koppen ons omtrent de vlucht zelf ver
telde. Hij moet zorgen dat hii tusschen de
moessons van Engelsch-Indië en ons Indië
blijft) en juist in October is dat het geval.
Ook zijn de elementen dan meestal het
aangenaam kunnen vinden."
„Die kleine terechtwijzing heb ik ver
diend, mrs. Lestrange", antwoordde Car-
Lisle. „Maar u was ook zoo gedwee in het
luisteren, dat ik mij vanzelf zoo ver liet
vervoeren."
„Een terechtwijzing bedoelde ik er vol
strekt niet mee. Dat zou al' heel onaardig
zijn, waar u altijd zoo vriendelijk voor mij
is geweest, sinds ik in Hillchester kwam
als ik hier wegga..."
„O, maar daar denkt u toch niet aan?
Mrs. Farrar heeft juist gezegd1, dat u bij
haar zou blijven tot wij Hillchester verla
ten, omdat u zooveel sterker was geworden
sinds u hier kwam."
„Het regiment kag wel jaren; blijven in
Hïilchesiter."
„Dat is niet waarschijnlijk. Het zou mij
zelfs niet verwonderen, als..."
„Als wat
„Als wij heel gauw buitenslands werden
gezonden. Het zal ónze beurt nu worden
om het vuur eens in te moeten. Wij kunnen
maar niet aitijdl zoo op onze lauweren
rusten."
„Bedoelt u... En mrs. Lestrange werd
zeer bleek. „Naar Afrika
„Ja. Waarom niet? Waarom zou ons
regiment ook niet eens gelegenheid krijgen
om zich te onderscheiden
„U vergeet, dat de man van mijn- zuster
kolonel van „het onze" is en dat het u nu
aangenaam in de ooren moge klinken om
in actieven dienst te zijn, maar Farrar's
vrouw zeker niet
Philip Carlisle beet zich op de lippen.
„Dit had ik niet moeten zeggen, mrs.
Lestrange Is het misschien ook maar niet
beter dat ik toch in de rookkamer op Ste-
gunsfigst gezind, wat van groote beteelce-
nis is in verband imet de record-tij di, waarin
de vlucht volbracht moet worden. Luite
nant Koppen, die vergezeld zal worden
van den bekenden verkeersvlieger Trijns,
en den mecanicien Ellerman, hoopt op 1
October a.s. om zes des morgens te starten
er wel zoo vroeg, omdat hij nog bij dag
licht wenscht te Tanden, teneinde de mo
toren grondig ie kunnen doen nazien. Hij
wil trachten de geheele route op deze wijze
te vliegen. Het toestel, dait „Postduif" ge
doopt is, moet ook als een postduif vlie
gen, nl. regelrecht en niet in kronkels op
het doei af. De eerste etappe is op de kaart
niet één rechte lijn, die van Schiphol tot
Sofia loopt, aangeduid en de heer Koppen
heeff op elke 150 K.M. de vermoedelij
ke uursnelheid een, dwarsstreepje ge
plaatst, zoodat hij dus zijn snelheid kan
ccntroleeren. De geheele route gaat zoo
veel mogelijk rechtuit, rechtaan de kaar
ten voor verschillende etappen zijn op de
beste wijze verzorgd. Zoo zal het traject
Bagdad^—-Ben der Abbas—Karachi, als het
over een rechtte lijn wordt gevlogen, 300
K.M. korter zijn en de heer Koppen is dan
ook van plan om bii gunstige weersge
steldheid niet den omweg langs de kust
te maken. Te Medan heeft men zooals
kend roet in het eten gegooid, omdat
diaar het terrein van de renbaan niet ge
schikt is een landing te Sengora was door
Van der Hoop wegens het kleine terrein
phen wacht
„Is kapitein Deane dan op de bloemen
tentoonstelling
„O ja. Die gelegenheid zou hij niet graag
voorbij hebben' iaten gaan Wij dachten
dat u óók kwam, mrs. Lestrange
„Dat zou ik ook hebben gedaan, maar ik
had hoofdpijn."
„En dan heb ik u zoo verveeld, met mijn
gepraat
„O neen. De pijn is nu over. Het was
heel vriendelijk van u, dat u zich in uw
eenzaamheid over mij ontfermde Maar
daar hoor ik het rijtuig..."
Het volgend oogenblik werden er voet
stappen vernomen op de trap en Leslie
zette haar gelaat ai in een plooi om miss
Fordtyce te begroeten met vriendelijken
glimlach.
Maud! zag er uit als de verpersoonlijkte
lente, met haar wit toiletje enkel maar
versierd met een narcis hier en d'aar, ter-
wij.l zij er ook een armvol bij zich droeg.
„O, Leslie, je weet niet wat je gemist
hebtHet was prachtig gewoon We heb
ben een bouquet voor je meegebracht dat
je er zelf eenïgszins over oordeelen kon."
„Alferliefst hoorDank je wel
„Ze zijn van kapitein Deane
„O, geen dank, mrs. Lestrange weerde
die af. „Ik ben heel blij dat u wel zoo goed
wi'lit zijn ze aan te nemen. Ik hoop dat uw
hoofdpijn, waarlijk beter -is U ziet anders
nog bléek
Juist op dat oogenblik kwam mrs. Farrar
terug, gevolgd! d'oor Philip Carlisle, die klei
nen Jack op zijn schouder droeg.
„Hè... ik hadl zoo gehoopt dat je vast
thee had't gezet, Les sprak de gast
vrouw. „Maar Bruce is er toch nog niet?
afgeraden, doch daar gebleken is, dat de
„Postduif" reeds na een korten aanloop
„los" is, zullen daar de landing en weder-
opstijging vermoedelijk geen bezwaren op
leveren en misschien kan luitenant Koppen
'langs een rechte lijn vliegend, dadelijk
Singapore bereiken.
Op alle plaatsen waar de mogelijkheid
van landen niet is uitgesloten, is door de
zorg van de Koninklijke, benzine voorradig.
Na een verblijf van vijf of zes dagen te
Batavia, van waar de poststukken zoo
spoedig mogelijk naar de plaats hunner
beatemminig gebracht zullen worden, gaat
de „Postduif" de terugreis aanvaarden
voorzien van nieuwe poststukken. In het
vliegplan is rekening gehouden met een
dag verlies in 21 vliegdagen kan de 'heen-
en terugreis worden volbracht. Er is geen
radio aan boord, omdat er onderweg bijna
geen peiling met de stations verkregen kan
worden.
Na de mededeelingen van luitenant Kop
pen werden wij in staat gesteld de „Post
duif" of de H-NAEA, welke rustig op het
vliegveld stond, te bezichtigen. Het uit
wendige van den grijzen vogel biedt niets
opvallendsinwend/ig heeft hij echter een
vreemdsoortig aanzien. Voor in de cabine
zijn nl. stevig aan den bodem bevestigd,
vier benzinetanks aangebracht, die geza-
meilijk 1880 liter kunnen bevatten. Daar
vermoedelijk per liter benzine een K.M.
kan worden gevlogen een nog te onder
nemen proefvlucht van zes^fiur moet dit
aontoonen, evenals het olie-verbruik - -
kan er dus ook voor de langste trajecten
gienoeg brandstof worden meegenomen.
Uit deze tanks kart de mecanicien met de
hand benzine in de boventanks pompen,
van waar uit de brandstof naar de moto
ren geleid wordt. Vlak onder het voorge
deelte der zoldering, zijn tfwee olietanks
aangebracht. De overige ruimte der, cabine
wordt door twee rieten stoelen ingenomen
tegen een der wanden is voorts een reserve-
schroef bevestigd. Met dat al maakt het
inwendige nu niet bepaald een gezeliige.i
indruk.
Te ongeveer half vier verscheen boven
het vlieigivel'd de H-NADP, het bekende
Indië-toestel. En opeens liet de pers de
„Postduif' in den steek, want in de eerst
genoemde machine bevonden zich de ba
kende Amerikaan Van Lear Black en de
niet minder bekende piloot Scholte, beiden
figuren, die zelfs op een verslaggever nog
aantrekkingskracht uitoefenen
Doch toen luitenant Koppen even later
een proefvlucht van de „Postduif" aankon
digde, was elke persman zich weer het
doel van zijn aanwezigheid op Schiphol
bewust). Bestuurd door den 'heer Trijns e«
overigens bemandi met vier van de negen
aanwezige verslaggevers, welk viertal zich
gezien de straffe wind en den aard der
vlucht niet zonder eenige aarzeling be
schikbaar stelde, raakte de „Postduif' na
een aanloop van slechts circa 70 M, los van
den grond. Ook onze verslaggever behoor
de tof de luohtvaarders en hij smaakte het
„genoegen", zich tusschen de twee eenige
zetels, waarin twee zijner collega's hadden
plaats genomen, terwijl nummer drie naast
den piloot zat, te mogen vastklemmen,
zoodat hij bij het maken van scherpe boch
ten en dat gebeurde nogal eens
moeite had om zijn evenwicht te bewaren.
De stabiliteit van het vliegtuig' liet overi
gens niets te wenschen over. De drie mo
toren maakten zoo'n lawaai dat men, zelfs
schreeuwende zijn eigen stem niet kon
hooren slechts als er een of twee werden
uitgeschakeld, konden de passagiers elkaar
toevertrouwen „dat het zoo verbazend in
teressant was". De proefvlucht, welke on
geveer een kwartier duurde, slaagde naa-
wensch. Dadelijk na de vlotte landing werd
de machine naar den hangar gereden en
namen de persmenschen afscheid van ge
neraal Snijders en luitenant Koppen, die
vanaf het vliegveld de demonstratie had-
dien j
Hij is eerder van de bloemententoonstel
ling weggegaan naar de kazerne maar hij
zei, dat hij toch nog hier zou zijn vóór ons.
Daar heeft hij zich dus in vergist."
HOOFDSTUK V.
De thee was gereed toen kolonel Farrar
even later binnenkwam.
Mrs. Farrar zat van haar kopje te genie
ten, terwijl Philip Carlisle haar een aardig
heid van Jack vertelde, die ook nog in den
gezelligen salon was.
Stephen Deane en Maud zaten op een
sofa, bij een van de glazen deuren, met hun
thee bij zich.
Leslie, die het jonge paar eens gade
sloeg, was het geheel eens met Philip Car
lisle, dat Stephen dól verliefd! op Maud was.
Nu, het fortuin van Maud! zou nu wel niet
zoo'n onoverkomelijke hinderpaal wezen
Misschien dat kolonel Farrar van diezelf
de gedachte werd' vervuld bij zijn binnen
treden. Hij keek anders verbazend ernstig
ofschoon hij dadelijk op Leslie toetrad met
de vriendelijke vraag
„Je hoofdpijn over, Les Ga je van
avond mee naar den schouwburg De
Kendals geven er slechts één opvoering
en ik heb een loge".
„De Kendalsriep Maud. „O, voogd,
hoe heerlijk En wat spelen ze
„Er is geen plaats in mijn loge voor
kleine meisjes plaagde Bruce en vooral
niet voor kleine misjes, die soms nog niet
schijnen te weten, hoe zij zich gedragen
moeten 1" (Wordt veTvolgd.)