F* 8EL0EH0K S VAN 800
VERHUIZINGEN
BUITENLAND
Zonnebrand
reet met zijn zes man aan wal 20ude
en de actie tegen Boeriai beginnen.
Intusschen stond de commandant Van
schip zich te verbijten wegens den kosth
tijd, die met het gedachtenwisselen veri
ging en die zoo goed gebruikt kon Wo:
om den stervende wellicht nog levend
zijn vrouw te brengen. Plotseling nai!
kort en fiks het woord, zeggende, da!
met zijn schip naar de Mentawei-'ejh!
gekomen was, ter beschikking
civiel gezaghebber en dat deze 0n
oogenblik te zeggen had wat er bL
moest worden. De luitenant hield S'
zijn voornemen terug naar Sa£
Toengkoe. Nauwelijks was dit uitgespn^
of de commandant gaf met donderen
stem bevel om het anker te hijschen. \\f
ge oogenblikken later wendde de „cer--
den steven naar Sawang Toengkoe
SACCO EN VANZETTl.
Toen de dokter van dienst gisterew,
gen Sacco en Vanzetti bezocht, vond')
Sacco bezig met schrijven, terwijl Vanz'
sliep. Sacco stond op en kwam naar)
deur toe, waar hij vijf minuten lang
den dokter in gesprek bleef. De dokterp
klaarde daarna dat Sacco zich op de b-
kon houden zonder blijkbare inspanS
Ondervraagd omtrent de mogelijkheid)
de gevangenen met geweld te voeden
de dokter, dat het oogenblik nog nieU
komen is.
Naar de „Echo de Paris" uit Rome ve
neemt, heeft het lot van Sacco en Vanztf
de aandacht getrokken van den Paus
met een bijzondere aandacht het verloer,
van het proces der twee Italiaansche aric'
chisten heeft gevolgd.
Volgens inlichtingen uit Vaticaans^
kringen zou Pius XI niet geaarzeld hebi
zijn meening te doen kennen aan de im
ring te Washington, door tusschenfe^
van den staatssecretaris van den H, Stoti
De H. Vader zou, in overeenstemming
de traditie van den H. Stoel, zich op r-
menschelijkheidsstandpunt geplaatst (it!
ben, in de meening dat, welke ook
rechtskundige positie der twee veroordeé;
den zij, de afwachting waarin zij sinb
zeven jaar vertoeven, voldoende is om hjj
gratie te doen verwerven.
DE DUITSCHE REPUBLIEK.
De viering van de oprichting der Dil
sche republiek is Donderdag te Berlijn ri*
tig verloopen. Er werd vrij druk gevlaj
en er waren opvallend veel zwart-rood-gtf
vlaggen. Ook op alle trams en omnibussn
wapperde het republikeinsche dundoek.
linksche pers is er heelemaal niet over a
spreken, dat een aantal groote hotels, zo>
als het Adion hotel niet vlagden, terwijld
meeste banken ook in het geheel geen v!aj
of een niet-republikeinsche hadden uitge
stoken.
Te Potsdam werd de zwart-rood-gdi
vlag geheschen, en daaronder de wit-zwaifi
Pruisische vlag. De reactionnaire pers cot-
stateert daarom cynisch dat de Pruisisd
vlag halfstok was geheschen.
Bij de plechtigheid in den Rijksdag wa
ren met den rijkspresident de meeste mi
nisters van het rijk en van Pruisen aan
wezig. Men was zeer nieuwsgierig naard.'
feestrede van den afgevaardigde von Ka-
dor ff, een der oprichters van' de Duitse!:
Nationale partij, die nu nog op den rechts
vleugel van de Duitsche Volkspartij slat
Over het algemeen is men links over des1
rede zeer tevreden. Men is verrast over de
vrijmoedigheid, waarmede von Kardorffi-
le problemen van tegenwoordig heeft be
handeld. Ofschoon hij tot de rechtse!:
groepen behoort, -verdedigde hij warm it
republikeinsche kleuren, vond 'zeer hartelij
ke woorden voor wijlen rijkspresiden'
Ebert, herinnerde o met bewondering aas
Rahenau en gispte "de verschrikkelijke ver
bittering waarmede in Duitschland de par
tijen elkaar bestrijden.
Minder gesticht is men links o.a. ovell
zijn verdediging van het standpunt, dat de
positie van den rijkspresident in de Grond
wet moet worden versterkt. Inmiddels
moest Von Kardorff voor zijn op zeer hoo;
peil staande rede een warme ovatie in ont
vangst nemen.
Zeer koel schrijven de meeste bladen
over een luchtig speechje van rijkskanselier
Marx dat daarop volgde.
De plechtigheid werd besloten met de
gebruikelijke huldiging van den rijkspresi
dent op het plein der republiek. Nadat hij
de eerecompagnie had geïnspecteerd, werd
Von Hindenburg door tienduizenden toe
schouwers stormachtig toegejuicht.
Te Halle sprak professor Menzcr over
„Universiteit en Volk". Een aantal repu
blikeinen eischten, dat hij over den Grond
wet van Weimar zou spreken. Toen hij du
weigerde, ontstond een groot tumult, waar
bij de rector en de overige professoren dr
zaal verlieten. Verdere storingen der feest
viering zijn niet gemeld.
DE BEZETTING VAN HET RIJNLAND.
Duitsche berichten, dat de Engelsche K1
igeering pressie uitgeoefend zou hebben
de Franschen in de quaestie der verminde
ring van de bezetting -van het Rijnland,
hebben te Parijs de gemoederen dermate
in beroering gebracht, dat een formeeic
tegenspraak gegeven moest worden.
De officieuze verklaring verzekert, da-
de Engelsche retgeering alleen vriendschap
pelijk den wensch te kennen heeft gegev6r'
om de door Duitschland gevraagde verlip
der in g toe te staan. Maar er is geen press»
uitgeoefend, integendeel, de Engelsche re--
igeering gaf te kennen, dat de Engelsen6
troepen alleen verminderd zullen wordej
in geval Frankrijk in de vermindering z
toestemmen en in de zeifde verhouding-
geland heeft niet de minste neiging oin1
deze quaestie afzonderlijk te handelen. Ut'
halve' is de Fransche diplomatie vrij JJ
met Berlijn te onderhandelen, zonder
vreesd' te zijn om een gemeenscliappe||JK
•actie met Engeland te verbreken.
Een door de zon verbrande Huid,
Stukgeloopen Voeten, Schrijnen en
Smetten verzacht en geneest men met
Doos 30,60, Tiibe 80 ct. PUROL
De ferryboot „Koningin Wilhelmina".
Door den heer Ch. L. Dert zijn van den
officieelen proeftocht van de ferryboot
„Koningin Wilhelmina" een achttal foto's
gemaakt, welke een plaatsje hebben ge
vonden in de Tijdinghal.
Jeugdbond voor Onthouding.
In het gebouw Diliigentia wordt Zondag
avond half acht door den Jeugdbond voor
Onthouding een openbare cursus gehouden.
Daarin zal de heer Arie Hoogstraten uit
Rotterdam spreken over een nieuw geslacht
van denkende en durvende menschen.
De gemeenteraadsverkiezingen te
Aardenburg.
Door den heer E. de Wispelaere, een
nieuw lid van den gemeenteraad van Aar
denburg,is een verzoek gericht tot de Kroon,
tot vernietiging van het besluit van Gedep.
Staten van Zeeland dd. 29 Juli, aangezien
dit besluit eerst aan den raad en de be
treffende raadsleden is medegedeeld op 3
Augustus d.a.v. en dus gehandeld is in
strijd met art. 34 der Gemeentewet, daar
van een zoodanige beslissing terstond me-
dedeeling moet worden gedaan.
Aardenburg zonder raad
De „Middelb. Crt." schrijft
Den eersten Dinsdag in September treedt
de oude gemeenteraad van Aardenburg af.
Zal er dan al een nieuwe zijn
Dinsdag besloot de raad om in beroep te
gaan bij de Kroon tegen het besluit van
Ged. Staten tot vernietiging van het raads
besluit waarbij de nieuwgekozen leden wer
den toegelaten.
De Gemeentewet schrijft aan de Kroon
voor om „zoo spoedig mogelijk" een met
redenen omkleed besluit te nemen. Na de
uitvoerige voorbereiding bij Ged. Staten
kan dat aldus weldra gebeuren. Vernietigt
ook de Kroon de raadsbesluiten, dan moet
binnen een maand door Burg. en Weth. op
een door hen te bepalen en aan Ged. Staten
mee te deelen dag een nieuwe stemming
worden uitgeschreven. Als Burg. en Weth.
dus nu meewerken, zou dat waarschijnlijk
vóór September kunnen gebeuren, ook al is
er tijd noodig voor het opnieuw drukken
van de stembiljetten en het rondsturen
daarvan. c
Maar als dan de stemming heeft plaats
gehad en de uitslag is door het hoofdstem-
bureau opgemaakt en aan de benoemden
meegedeeld, dan hebben deze vier weken
tijd om te melden of zij al of niet hun be
noeming aannemen. En toch kunnen eerst,
nadat het hoofdstembureau voor iedere
plaats een persoon heeft aangewezen, alle
benoemden hun geloofsbrieven aan den
raad inzenden.
üflaar... zij hebben daarvoor 2 maanden
tijd. En eerst dan kan de raad beslissen
over het al of niet goedkeuren van die ge
loofsbrieven en over het al of niet toelaten.
Gesteld dus dat ook de Kroon het raads
besluit vernietigt, dan is er ook bij aller
medewerking véél kans, en bij gebrek aan
medewerking zelfs zekerheid, dat het eind
punt bereikt wordt na den eersten Dinsdag
in September. Maar dan is de oude ge
meenteraad al overleden. Welke gemeen
teraad of wie moet de geloofsbrieven dan
goedkeuren m
KERK- EN SCHOOLNIEUWS
Algemeene Synode der Ned. Herv. kerk.
Besloten werdt aan de leden gelegenheid
te geven tot het plaatsen van namen ook
van personen buiten de Synode op een
groslijst welke op 1 September a.s. zal
worden gesloten, en aan de Alg. Synodale
commissie op te dragen daaruit de „reor-
ganisatie-commisie" van 5 leden te benoe
men (conform het genomen besluit.)
Een verzoek om pogingen aan te wenden
om den Goeden Vrijdag tot een erkende»:
Christelijken feestdag te maken, werd voor
kennisgeving aangenomen.
Het verslag van de commissie voor Dia
conale Armenzorg zal worden opgenomen
in het kerkelijk orgaan.
De president herinnerde aan den geluk-
vvensch dien de Alg. Synodale commissie-
heeft gezonden aan de Vereeniging tot op
leiding van predikanten te Doetinchem. Hij
sprak zijn blijdschap er over uit, dat uit
die school zoovele uitnemende mannen zijn
voortgekomen. Prof. van Nes, voorzitter
dier vereeniging, dankte voor deze woor.
den.
Na een toespraak van den president,
waarin hij er op wees, dat Gods onzicht
bare Hand leiding heeft gegeven aan den
arbeid, en na beantwoording van zijn woor
den door de hooigleeraren-praeadviseurs en
door den -voorzitter werd de 112e vergade
ring der Synode gesloten.
Centrale Diaconale Ger. conferentie.
De 38ste centrale diaconale gereformeer
de conferentie zal 14 September te Utrecht
worden gehouden. Daarin zal door ds. J.
W. van den Bosch uit Harderwijk een refe
raat worden gehouden o-ver de vraag Wel
ke is de verhouding, waarin volgens net
gereformeerd kerkrecht de diaconie tegen
over den kerkeraad behoort te staan.
De Ster in het Oosten.
Woensdag sprak op het congres van de
orde van de Ster in het Oosten te Ommen
de heer C. Jinarajadasa, over „Where the
transcendence and the Immanence meet
(waar de transcendentie en de immanentie
elkaar ontmoeten). Des middags waren er
een viertal korte toespraken, die evenals
Zondagmiddag werden gebroadcast door
Hilversum. Thans spraken Lady Emily Lu-
tyens in de Engelsche taal, dr. J. J. van der
Leeuw in het Hollandsch, prof. Murcault
in liet Fransch en madame Stephanie in
het Duitsch.
Donderdag werd ;gehouden een „sym
posium" met als onderwerp „Life, Form,
Ideal" (leven, vorm, ideaal). Spreker was
de heer Rajagopal, hoofd-organisator van
de Ster in het Oosten, de heer Yadunandan
Prasad, nationaal organisator voor Britsch
Indië en Lady Emily Lutyens.
Ook in de toespraken aan het kampvuur
die Krishnamurti op deze beide dagen hield
drong hij er bij zijn hoorders wederom met
diepen ernst op aan om hetgeen hij geeft
aan waarheid, die hij voor zichzelf bereikt
heeft, niet te aanvaarden op zijn autoriteit,
maar het te laten zijn een /gids, die kan
voeren naar het ontdekken 'en vrijmaken
der waarheid in eigen hart. Veel van het
geen het hoofd der orde op dit congres zijn
hoorders tracht bij te brengen, kan men
aangeduid vinden in een, tijdens deze week
uitgekomen geschriftje „Who brings the
Truth (Wie brengt de waarheid
Krishnamurti schrijft daarin o.m. Ik zei-
de tot mijzelf totdat ik één ben met al
de leeraren, of deze allen dezelfde zijn heeft
weinig te beteekenen of Shri Krishna
Christus, de Heer Matreya één zijn heeft
wederom weinig beteeken,is, ik zeide tot
mijzelf zoolang ik Hen buiten mijzelf zie
als een beeltenis, een objectief ding, sta ik
afgescheiden, ben ik buiten het centrum
maar als ik het vermogen heb, als ik be
sloten ben, als ik gelouterd en veredeld
ben, dan zal de slagboom, de afscheiding
verdwijnen. Ik was niet bevredigd alvorens
die afgescheidenheid verdwenen was. Tot
dat ik in staat was met zekerheid, zonder
ongerechtvaardigde opwinding of overdrij
ving, waarmede men andere'n zou willen
overtuigen, totdat ik één was met mijn Ge
liefde heb ik nooit [gesproken. Ik sprak in
vage algemeenheden, die iedereen wel kan
gebruiken. Ik zeide nooitik ben de We
reldleeraar. Maar nu ik voel dat ik één ben
met den Geliefde, 'zeg ik het, niet ten
einde mijn autoriteit aan u op te dringen,
niet om u te overtuigen van mijn grootheid,
noch van de grootheid van den Wereld
leeraar, noch zelfs van de schoonheid van
het leven, -van de eenvoud van het leven,
maar slechts om het verlangen in uw eigen
hart te wekken en in uw eigen verstand te
zoeken naar de waarheid. Als ik zeg en ik
zal het zqg.gen, dat ik één ben met den
Geliefde, is het omdat ik dit voel en weet.
heb, ik ben één geworden, zoodat er van nu
Ik heb gevonden waar ik naar verlangd
af aan geen afscheiding meer zijn zal, om
dat mijn gedachten, mijn begeerten, mijn
wenschen, die van het persoonlijk zelf, ver
nietigd zijn.
Examens.
Voor de akte Fransch, Iaiger onderwijs,
zijn te Utrecht geslaagd de heeren J. Hage
te Ierseke en A. J. P. Nijsten en R. Rijke
te Rilland-Bath.
Voor de akte Engelsch, lager onderwijs,
is te Utrecht geslaagd mej. T. van de Vegt
te Oostburg.
HARINGPLAATS MIDDELBURG
BERGPLAATS VOOR INBOEDELS
RECHTSZAKEN.
Cassatieberoep verworpen.
De Hooge Raad heeft verworpen het cas
satieberoep van J. L., winkelbediende te
Middelburg, die door het gerechtshof te
's-Gravenhaige wegens diefstal is veroor
deeld tot 6 maanden gevangenisstraf.
De moord te Overschie.
De procureur-generaal bij den Hoogen
Raad heeft gisteren geconcludeerd tot ver
werping van het cassatieberoep van den
19-jarijgen man uit Schiedam, die door de
rechtbank te Rotterdam tot twaalf jaren
gevangenisstraf was veroordeeld wegens
diefstal, poging tot diefstal en doodslag op
een der gebroeders Hoogerbrugge in'den
nacht van 16 op 17 Mei te Overschie.
Het (gerechtshof te 's-Gravenhage had
deze straf verzwaard tot vijftien jaren ge
vangenisstraf.
Uitspraak 26 Augustus.
Poging tot doodslag op politieagenten.
Voor de rechtbank te 's-Hertogenbosch
heeft terecht gestaan J. M. M. H., 35 jaar,
reiziger te 's-Bosch, thans (gedetineerd, be
klaagd van poging tot doodslag.
Op 19 Juli bevond verdachte zich onder
den invloed van alcoholischen drank langs
den openbaren weg. Hij wilde gebruik ma
ken van een anders auto om naar huis !e
gaan. Het voertuig stond voor restaurant
„Lohenigrin", vanwaar een kellner toeschoot
cm verdachte te trachten aan het verstand
tï brengen, dat hij van den auto moest af
blijven.
De politie bracht hem eindelijk naar het
politieposthuis op de Markt.
Verdachte ging daar razend en tierend te
keer tegen de dienstdoende agenten van po
litie. Hij greep een agent bij de «keel, kneep
hem de keef dicht en sloeg daawia herhaal
de malen beurtelings beide agenten boven
al ms met een stoel.
Verdachte verklaarde zich niets te her
inneren. Hij had spijt over het gebeurde,
want de beide agenten zijn vrienden van
hem, wien hij vroeger boksles heeft ge
geven.
Het O.M. eische tegen verdachte, die
overigens niet ongunstig bekend staat, on
der aanneming van verzachtende omstan
digheden een'jaar (gevangenisstraf.
Verdachte herhaalde dat hij dronken was
en zich niets herinnert en betuigde zijn
leedwezen over wat hij gedaan heeft.
MARINE EN LEGER.
De luitenant ter zee le klasse, C. E. L.
Helfrich, is met ingang van 15 Augustus
a.s. ontheven van de betrekking van leeraar
aan de Hoogere Marine Krijgsschool en ge
plaatst bij den afbouw der torpedojagers,
welke bij Burgerhout's machinefabriek te
Rotterdam in aanbouw zijn.
De luitenant ter zee le klasse P. Post
Uiterweer is met ingang van 15 Augustus
a.s. belast met de betrekking van leeraar
aan de Hoogere Marine Krijgsschool.
De drie Engelsche vliegbóoten, welke op
hun reis van Kopenhagen naar Felixtowne
het vliegkamp De Mok zullen aandoen,
zullen niet van 68 September, doch van
911 September daar verblijven.
Drie Nederlandsche watervliegtuigen zul
len van 2629 Augustus een bezoek bren
gen aan Kopenhagen in verband met de
daai' te houden internationale tentoonstel
ling op luchtvaartgebied.
De herhalingsoefeningen.
De verleden jaar te Amersfoort zich voor
gedaan hebbende ongeregeldheden geduren
de de herhalingsoefeningen, hebben de mi
litaire autoriteiten aldaar blijkbaar gebracht
tot het nemen van ingrijpende maatregelen.
Naar „de Avondpost" verneemt is in het
centrum der stad een garnizoenswacht on
dergebracht, die tijdens den geheelen duur
van de herhalingsoefeningen zal bestaan
uiteen beroepsofficier, een beroeps-adju
dant-onderofficier of sergeant-majoor-in
structeur, vijf beroepssergeanten en twaalf
soldaten. Deze garnizoenswacht wordt uit
sluitend bestemd voor het waken voor orde
en tucht in de stad en de omgeving van de
kazerne. Men hoopt, door het optreden van
deze wacht zooveel mogelijk te voorkomen,
dat van de diensten van de militaire politie
moet worden gebruik gemaakt.
Aan deze garnizoenswacht zijn zeer
strenge instructies gegeven omtrent even
tueel optreden bij ongeregeldheden. In deze
instructies is o.a. de opdracht gegeven, om,
indien dit noodig mocht blijken, zonder aar
zelen 'op te treden met de daartoe ten
dienste staande middelen van geweld.
AFLOOP VERKOOPINGEN
Door notaris J. C. Paap zijn gisteren in
het openbaar verkocht de volgende huizen
en erven te Vlissingen
Het winkelhuis en erf aan de Oude Markt
no. 12, kad. sectie E no. 2008, groot 42
c.A. Hoogste inschrijver de heer C. J. Mom
maas voor 2708. Kooper de heer M. Maas
voor 3000.
Het winkelhuis en erf aan de Breewater-
straat no.9, kad. sectie E no. 560, groot 94
c.A. Opgehouden.
Het huis en erf aan de Noordstraat no.
80, kad. sectie E no. 1435, groot 87 c.A.
Hoogste inschrijver de heer A. Meerman
voor 1935. Kooper de heer W. Anker voor
ƒ2100.
Het huis en erf aan het Bellamypark no.
11, hoek Hellebardierstraat, kad. sectie E
no. 770, groot 40 c.A. Kooper de heer J. G.
Postma voor ƒ3100.
Door notaris de Neeling te Middelburg
is publiek verkocht de hofstede „de Ker
senboomgaard" te Souburg. De perceelen
1 tot en met 5, groot plm. 1 H.A. 23 A. 84
c.A. (plm. 3 gem. 47 r.) waarbij de gebou
wen, zijn in combinatie toegewezen aan den
heer H A. Vos, landbouwer te Souburg,
voor de som van 8600 de perceelen 6 tot
en met 24, groot plm. 5 H.A. 92 A. 72 c.A.
(plm. 15 geni. 76% r.) zijn in combinatie
toegewezen aan den heer G. van de Putte
te Vlissingen, voor de som van 16.015 en
de perceelen 25 tot en met 27, groot 3 H.A.
35 A. 50 c.A. (8 gem. 165 r.) zijn in com
binatie toegewezen aan den heer N. Cijsouw,
Souburg, voor de som van 7525.
ONDER DE MENTAWE1ERS.
Uit de „Mémoires" van een oud-Hoofd
officier van het Ned. Oost-lnd. leger.
VI.
En zietde eerst weerbarstige menschen
waren voor deze rede vatbaar. Toen de
luitenant in de kampong kwam (zonder
soldaten), waren de menschen op weinigen
na aanwezig. En ook het tegenbezoek door
een deputatie werd behoorlijk gebracht,
't Waren wel niet veel menschen, maar die
weinigen konden toch teruggaan naar de
kampong met de verzekering, dat de blan
da's geen kwaad in den zin hadden, en zelfs
zeer vriendelijk waren.
Toen de eerste' schapen over den dani
geweest waren, kwamen er meer. Gaande
weg kwam de heele kampong eens neuzen
te Sawang Toengkoe, zelfs enkele vrouwen
en kinderen.
Nu er vriendschappelijke aanraking ver
kregen was, kon de registratie geleidelijk
haar beslag krijgen. Voor een niet gering
gedeelte was deze goede oplossing van het
conflict te danken aan de juiste inzichten
van den zendeling, Helaas bij een der vol
gende pogingen om tot aanraking met de
bevolking te komen, waaraan deze brave
en onversaagde man een werkzaam aandeel
nam, zou hij het leven laten.
't Was met de kampong Boeriai op Zuid-
Pageh, dat volgens de beproefde methode
aanraking zou worden gezocht. De zende
ling had middels bevriende Mentaweiers de
kampongbewoners op de hoogte laten bren
gen van het voorgenomen bezoek van den
luitenant. Nu was Boeriai de meest zuide
lijke kampong van het eiland en alleen over
zee te bereiken. Maar dat was per prauw
(uitgeholde boomstam) een reis vqn vier da
gen en vier nachten roeien. Voor het be
reiken van zulke afgelegen oorden werd als
regel gebruik gemaakt van den te Padang
gestationneerden gouvernementsstoomer.
Dergelijke stoomers zijn op verschillende
plaatsen in de buitenbezittingen ter be
schikking van de besturende ambtenaren
voor het bezoeken van hun bestuursgebied,
het overbrengen van troepen, vivres, ma
terialen e.d.g. Die schepen zijn bewapend
met een paar snelvuurkanonnetjes officie
ren en bemanning, hoewel uniform dragend,
zijn niet onderworpen aan de krijgstucht,
dus feitelijk gewoon burger. Deze z.g.
gouvernementsmarine heet daarom in den
volksmond „stengah marine" (halve mari
ne). De gouvernementsstoomer, die Padang
tot station had, de „Ceram", kwam als
regel eens per maand naar de Mentawei-
eilanden, om daar de militaire posten af te
lossen en van vivres te voorzien en de rei
zen te maken, die de civiel gezaghebber
noodig achtte.
In dit geval met Boeriai had de luitenant
zijn bezoek laten aankondigen tegen het
tijdstip, dat hij de „Ceram" verwachtte.
Maar het ongeluk wilde, dat dit schip niet
op tijd was. De menschen van Boeriai lieten
al eens vragen, waar de toewan nu bleef
met zijn mooie beloften. De zendeling liet
hen geruststellen en verzocht hun nog wat
geduld te hebben. Doch toen er weken
voorbijgingen, zonder dat de toewan ver
scheen, gaven de menschen teekenen, niet
alleen van wantrouwen en ongeduld, maar
ook van ontevredenheid.
Eindelijk, een maand over den tijd, kwam
de „Ceram" te Sawang Toengkoe. De reden
van dit te laat komen was, dat de stoomer
een dienstreis had gemaakt naar een andere
eilandengroep. Aan boord waren de as
sistent-resident en de kolonel, militair com
mandant van Sumatra's Westkust. In zijn
functie als civiel gezaghebber had de lui
tenant den assistent-resident tot chef, in
zijn hoedanigheid als officier stond hij on
der de bevelen van den kolonel. Ook was
nog meegekomen de kapitein, chef van den
staf.
De luitenant kon dan nu zijn aan Boe
riai gedane beloften gestand doen en ging
zoo spoedig mogelijk aan boord. De zende
ling sloot zich hierbij aan, met e£n ver
trouwden, bevrienden Mentaweier. Voor
persoonlijke dekking werd een zestal mili
tairen meegenomen.
Toen de „Ceram" ter hoogte van Boeriai
het anker liet vallen, stond het aan 't strand
zwart van de menschen, die met rood-wit-
blauwe vlaggen stonden te zwaaien. Dat
was wel iets zeer ongewoons. De zendeling
vertrouwde de zaak niet en zond zijn be
vrienden Mentaweier tiaar den wal, om
poolshoogte te nemen. Deze kwam aan
boord terug met de raadgeving, dat men
niet aan wal moest gaan, want de bevolking
was niet te vertrouwen. Maar daar kon na
tuurlijk geen sprake van zijn moest de
compenie, die met een groot schip en sol
daten gekomen was, keert maken Neen.
Maar wat dan De luitenant zou met zijn
weinigje soldaten aan wal gaan, om te
trachten de menschen tot rede te brengen.
Doch daartegen kwam de zendeling op, hij
vreesde dat het tot bloedvergieten zou ko
men en daarom wilde hijzelf, geheel alleen,
naar 't strand gaan, om deamenschen toe te
spreken. Eerst werd echter de vertrouwe
ling weer uitgezonden om den menschen
mede te deelen, dat de zendeTïïig zou ko
nten. Maar de Mentaweier kwam terug met
het bericht, dat de zendeling niet aan wal
mocht komen als hij wat te vertellen had,
kon hij dat doen in een prauwtje op zee,
er zouden dan eeltige prauwen met Menta
weiers hem tegemoet varen. Als reden voor
hun handelwijze gaven de menschen op, dat
de menschen op, dat ze ontstemd waren
omdat de toewan hen zoo langen tijd ver
geefs had laten wachten nu vertrouwden
ze de contpenie niet meer.
De luitenant zag wel in, dat streng op
treden hier geboden was, maar aangezien
hij met zijn zes man niet veel zou kunnen
uitrichten, stelde hij den kolonel voor, terug
te gaan naar Sawang Toengkoe, daar troe
pen en vivres te halen en dan te Boeriai
aan wal te gaan, desnoods voor een excur
sie van een maand, net zoolang tot hij de
weerspannigett zou hebben onderworpen.
De zendeling echter bleef bij zijn1 voorne
men om eerst de menschen toe te spreken,
als 't niet aan den wal mocht zou hij 't op
zee doen, in een Mentaweische prauw, zoo
als de bevolking dat verlangde. Van alle
kanten werd hem dit ten sterkste afgeraden
De kolonel nam het voorstel van den luite
nant niet aan als de zendeling in zijn
eentje de bevolking met vertrouwen tege
moet durfde gaan was er geett militaire
versterking noodig, vond hij. Ten slotte
zeide de zendeling vastberaden „ik ga
De luitenant bood hem zijn revolver aan,
om zich tenminste te kunnen verdedigen als
't noodig mocht zijn. Maar de zendeling
wees dit van de hand. Toen verklaarde de
bevriende Mentaweier, dat hij in elk geval
mee wilde gaan. Het tweetal stond klaar
om de valreep af te dalen. Toen deed de
commandant van de „Ceram" nog een
laatste poging om den zendeling van zijn
stoute voornemen terug te houden, doch
diens besluit stond onwrikbaar vast. „Hier,
neem deze witte vlag mee", zei de com
mandant daarop, „en zwaai daarmee, als er
onraad is. Ik zal de stoomsloep gereed hou
den om te hulp te komen." Maar ook dit
weigerde de zendeling, waarop de comman
dant die vlag aan den vertrouweling mede-
gaf, met opdracht, goed op te letten en bij
het minste gevaar het voorgestelde sein te
geven.
Zoo daalden dan die beiden van boord
af in het wankele prauwtje en stevenden
naar het strand, vanwaar een zestal be
mande prauwen hen tegemoet kwam.
De partijen ontmoetten elkaar halverwege
de „Ceram" en den wal. Met angstige span
ning werd van boord het gebeuren gade
geslagen. Vooral de commandant van de
Ceram" en de luitenant waren op hun qui-
vive. Eerstgenoemde hield de stoomsloep
klaar en liet een snelvuurkanonnetje laden.
De luitenant hield zich met zijn zes mili
tairen gereed, om dadelijk in de stoom
sloep te gaan.
Aanvankelijk was er geen onraad te be
speuren. Men zag het prauwtje vari den
zendeling omringd door de zes Mentawei
sche prauwtjes en door den kijker kon men
waarnemen, dat er een nog al heftige be
spreking plaats vond.
Plotseling, tot aller schrik, zag men, dat
er met de witte vlag gezwaaid werd. In
een oogwenk sprong de luitenant met zijn
soldaten in de stoomsloep een der stuur
lieden van de „Ceram" voegde zich daarbij
en met volle kracht werd naar de prauwtjes
opgestoomd. De Mentaweische prauwen
sloegen op de vlucht en ook onder de lieden
aan het strand kwam beweging. De com
mandant liet op de vluchtenden eenige gra
naten afvuren, doch dit had geen andere
zichtbare uitwerking, dan dat de menschen
hun vlucht verhaastten.
De stoomsloep was spoedig bij den zen
deling en wat de opvarenden toen waar
namen was afgrijselijk. De zendeling lag,
in zijn bloed badende en zwaar verminkt,
in de armen van den vertrouweling. De
vingers van beide handen, waarmede hij zich
had vastgehouden aan den rand van het
wiegelende prauwtje, waren afgekapt. Ver
der was zijn lichaam overdekt met houwen
en had hij diepe sneden in de borst. De
zwaar gewonde werd in de stoomsloep ge
nomen en naar boord gebracht.
Het was helaas duidelijk, dat de arme
zendeling het niet lang meer zou maken.
Hijzelf voelde blijkbaar ook, dat het einde
nabij was, want hij smeekte om zijn vrouw
nog terug te mogen zien. Maar dan zou de
„Ceram" met spoed moeten afvaren. Dat
ware ook rationeel geweest en had ge
strookt met de plannen van den luitenant,
die naar Sawang Toengkoe terug wilde om
versterking en vivres te halen, ten einde
daarna de verzetslieden te achtervolgen. De
assistent-resident en de commandant van
de „Ceram" vielen den luitenant ten zeerste
bij Sawang Toengkoe en het zendings
station Nemnemleleu lagen vlak bij eikaar,
eerst zou de stervende zendeling naar huis
gebracht kunnen worden en daarna kon de
luitenant troepen en vivres aan boord ne
men, om zoo spoedig mogelijk weer naar
Boeriai te stoomen. Maar de kolonel wilde
anders hij verlangde, dat de luitenant di-
EEN ONDERHOUD MET DAUDET
Een redacteur van „La Métropole' bt
weert, trots de verklaring van Léon b<
det, dat hij geen journalisten wil olltvy
gen, toch een onderhoud te hebben gel)l
met hem in zijn nieuwe woning 2an
IJzerlaan te-Etterbeek.
D au det zou den journalist hebben ver
kerd, dat hij het aantal zijner Parf$is
gers in Frankrijk op 300.000 raamt. O'
zeide hij, een minimum. Te Parijs tenen I
meer dan 30.000 goed gedisciplineerde P'
