1000
150
100
25
luijtei
Knfl M qnn
60 cent per half pond
Kracht
ZATERDAG
30 JUU
Eerste Blad
2 PAKJES
^ffppOEDER
£i>r usoort
chappij v. Stoom?®
yitgari: firma F. VAK DE VHDï ir.,Wilstrait 58-60, Vlissingen. Telel. 10. Postnkenino 66287
ïirscbijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
(JUU een ongeluk. (JUU
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
KAMER NEGENTIEN.
Beursbeschouwingen
^x\GGELA/\yQ
w KOFFIE
<De Gouden JGaozn*
ia. K. Winter, sc
S y m p ii o nl -o 1 kest""| jl
-Paris", 1750 M. 12^1
niziek en preek. LOckjl
>.055.55 Dansmuziek J
8.50 Dansmuziek. Q,i|
hausen, 1250 JVL en BeJ
M. 6.508.20 Vroejy
jen wij ding. 11.50—1 jn J
50—6.50 AthletiekwedJ
)lijke Zondag-avond. Ori]
5012.50 Dansmuziek 1
46d M., Munster, 24? J
M. - 9.20—10.20 Mori
-1.30 Peter Corneliiijjj
Orkest concert. 4 20-^1
ijd Duitschland—Zwitf
Internationaal rij-toiJ
pauze concert. 8.50 ,,SuJ
1-acter. van Golo^T
von Elizondo", kom. orL
Offenbach. Daarna tot I»
M. 6.50—8.20 Vrol
lorgenconcert. 1.25 CoJ
>ncert. 5.50 Dansmuziek,J
jperette van Paul Linckel
a dansmuziek.
AL 5.206.20 Conce4
tende. 8.20 Orkestconl
de Kursaal Ostende.
uziek.
echte, ongse*
litsiuitend Utt
vvinkeiier fee
eft.
"TUDELUIA
OP IEDERE
op
NGEDAMESF1ETS.
Badhuisstraat 771
EEN WONING
gevraagd, beneden-J
is, voor gezin met Us
reet, half Augustus I
er, plm. f 30 p. I
n letters S. J., Bui
Courant".
NET DAGMEISJE j
1 HILLEN, Walstraai.:
agd flinke
ÏAGDIENSTBODE
ven de 20 jaar, v.g-
Bureau „Vliss. Couri-'j
I September
MEISJE
neden 18 jaar, voort
i huishoudelijk werk.'
:n 1—6 uur, geheel s
kunnende werken, k
per week Zondags
iing na half acht, f«|
Melkinrichting.
;en-Middelburg-Rotte['ij
sschengelegen plaats®!
OER VAN PASSAGIE1
OEDEREN EN VEE.
v.Midd.jv.
Juli
pg 30
Augustus
pg 1
2
dag 3
dag 4
v.m.uur:v.nt|
- I 91
- 9
nformatien te bekomen
N.V. Transport- j,
v.h. Erven O. VOS, "°1
urg B. EENHOORN, T'J'fJ
W. v. OOSTERHOUT,
ht: Oebre. BUITENHEK, r
VUSSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden,
pranco door het geheele rijk 2.50. Voor Belgie en de overige landen der Post-Unle, bij wekelijk-
tche verzending 4.15bij dagelljksche verzending ƒ6,10. Afzonderlijke nummers 5 eent.
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 1,10 j Familieberichten van 16 regels
1.70, voor ieüeren regel meer 26 cent. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 15 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
pit nummer bestaat uit 2 bladen.
Examens.
A. W. Sijthoff.
Woninginrichting.
Menschen, die heel erg goede bedoelin
gen hebben en daarnaast diverse idealen
die zij zeer gaarne nog bij hun leven ver
wezenlijkt willen zien, zijn in den regel te
haastig en zij plegen te hoog te grijpen.
We bedachten dit wederom toen wij een
bezoek hadden gebracht aan de tentoon
stelling voor woning-inrichting, die in een
drietal gemeente-woningen is gehouden.
Het was alles heel keurig wat men liet zien,
maar het was te hoog gegrepen. Het doel
was om de arbeiders te laten zien wat er
van hun woningen te maken is door goede
meubileering. Zeer bekwame meubel-archi
tecten hebben proeven van hun kunst in de
aardige huizen tentoongesteld. Alles tip
top in orde en niet goedkoop, ultra-modern
natuurlijk. Het waren kleine show-rooms
voor heel aardige kunst, 't Was waarlijk
snoezig de wanden waren heel fraai be
hangen, er waren kleine mooie reproduc
ties goed geëncadreerd op smaakvolle wij
ze over de muren verdeeld ;n één woord
het was alles goed en mooi en keurig en
kunstzinnig en smaakvol.
Maar, het voornaamste ontbrak d. i. de
geest van den bewoner. Eigenlijk was hier
de zaak op haar kop gezet. In de wijze
waarop iemand zijn huis inrichtkunt ge
bespeuren hoe de geest van den bewoner
is. Huizen-inrichtingen ten toon te stellen
is een braaf werk maar het hangt ten slotte
van den bewoner af wat hij er van maakt.
Voelt de bewoner zich aangenaam in dit
milieu, daarover loopt de vraag en als hij
dit niet doet, als zijn geest niet harmonieert
met deze stijl van meubileering, dan komt
er ten slotte toch niets van terecht. Wat
men op deze tentoonstelling te zien gaf,
sluit niet aan bij de thans in de kringen
heerschende opvattingen. Er is een afstand
tusschen die maar niet overgesprongen kan
worden de geleidelijke ontwikkeling is
vergeten en dit bewijst hoe hier idealisten
de leiding hebben gehad, die hun opvattin
gen hebben voorgezet aan een publiek dat
daarvoor nog allerminst vatbaar en ont
vankelijk Is. Men vleide zich met enkele
uitlatingen van menschen die het heel erg
mooi vonden, maar wij hebben er in het
uurtje dat wij er doorbrachten ook wel ge
hoord die het niet voor niks cadeau wilden
hebben.
Er waren trouwens nog tal van gebreken
aan deze wijze van huis-inrichting, omdat
men vergeten heeft dat tal van onmisbare
meubels er ook in geplaatst moeten wor
den, waardoor de gansche opzet natuurlijk
in de war loopt. We denken aan een orgel,
een naaimachine, een wieg, een gramafoon,
een radio enz., altegader stukken die uit
den toon van deze stijlvolle meubileering
vallen, maar in verband met de beperkte
ruimte een in het oog loopende plaats zul
len moeten innemen. Maar enfin, de bedoe
ling was heel goed en natuurlijk heeft het
werk eenig effect, zij het dan misschien
niet nieer dan een kleine fractie van het
geen men zich heeft voorgesteld en van
hetgeen men wellicht denkt bereikt te heb
ben. Wil men sneller iets bereiken dan
dient het aan te passen bij hetgeen thans
in zwang is en zoodoende geleidelijk iets
vooruit te brengen. Met groote sprongen
gaat zooiets nimmer.
Bit 't Engelsch van FLORENCE WARDEN
(Nadruk verboden)
15)
Lady Moorhampton was woedend.
Hoe durf je zoo iets te zeggen Hij
is alleen maar achter, als je het zoo noemen
wilt, omdat ik hem niet te vroeg wil laten
loopen.
Je mag van geluk spreken als het jong
ooit loopen leert, gaf haar broer welwillend
ten antwoord.
Zijn zuster stond op het punt om tegen
hem van leer te trekken toen Dalmaine zijn
arm door dien van Joe stak, hem meetrok
en hem met een zoet lijntje de biljartkamer
binnenloodste.
Ondertusschen had Mabin een blik van
verstandhouding tusschen de kindermeisjes
opgevangen, die haar bewees dat het per
soneel best in de gaten had hoe in het gezin
tegenstrijdige belangen en sympathieën
tegen elkaar botsten.
Mabin kon moeilijk verrukt zijn zooals
van haar verwacht werd over het stumperi
ge kind en ze was blij dat lord Moorhamp-
?n s binnenkomen afleiding bracht. Het
iel Mabin op dat hij niet de minste notitie
van het kind nam. Hij wendde zich tot zijn
nieuwe secretaresse en zei een beetje aar
zelend Mjss Wrest, denkt u dat u te
.i-n^ om no§ 'ets voor me *e doen
atuurhjk nadat u zich op uw gemak ge
ïnstalleerd hebt?
doordat Mabin iets kon zeggen, had lady
Van de woningen naar de straten zelf is
maar een stapje. Men is in de residentie
weer aan het doopen gegaan en nadat wij
de planten, de boomen en de vogels heb
ben gehad, zijn nu de vruchten aan de
beurt gekomen. Wij krijgen nu de appel
straat en het pruimenplein, de abrikozen-
laan en de kruisbessen-allée. Nog altijd
kunnen wij de vindingrijkheid van den
Haagschen straten-dooper niet bewonderen.
Het ergste is dat die namen voor altijd zijn
en er van weder-doopen geen sprake kan
zijn. Het aantal bekende personen die wel
verdienden dat een straat naar hen ver
noemd werd is nog groot genoeg om er
jaren mee toe te kunnen, maar men koos
hier nu eenmaal een ander systeem, dat tot
allerlei andere soorten van namen kan
leiden.
Het zal elders wel gaan als in Den Haag,
waar door de ouders van leerlingen op
gymnasia en H. B. S. weer steen en been
geklaagd wordt over de examens. Het aan
tal afgewezen leerlingen is weer heel groot
en dus het aantal klagers niet minder. Ieder
jaar wordt het erger en erger en niemand
die eigenlijk eens de koe bij de horens
pakt. Bij al dit geklaag zal uiteraard veel
zijn dat onredelijk is, maar er moet toch
iets aan het systeem haperen als het zóó
gaat. Wij hoorden .bijvoorbeeld van tal van
zijden over een leeraar in het Fransch aan
één der gymnasia klagen, die het meeren-
deel zijner leerlingen het cijfer één gaf. Het
geklaag was zoo algemeen dat wij eens op
onderzoek uittrokken en wat we hoorden
is werkelijk van dien aard dat we ernstige
bedenking kregen tegen het paedagogisch
talent van dien leeraar. Om maar één geval
te noemen een leerling heeft een paar
maanden extra les in Fransch gehad van
een anderen leeraar in dit vak en deze was
van oordeel dat de leerling voldoende was
bijgewerkt voor het overgangs-examen.
Toch kwam hij met een één op zijn rapport
thuis. De klachten over de persoon van
dezen leeraar, zijn humeur bijv., waren zoo
algemeen gelijk dat er hier toch wel wat
aan den leeraar kan haperen.
Het rapport-stelsel is al niet bijster ge
lukkig. Het komt voor dat een Teerling plot
seling in zijn beste vak zeer onvoldoende
krijgt omdat hij altijd zeer goede cijfers
had. De rapporten worden door de leerlin
gen en ouders meestal nauwkeurig bestu
deerd en als de leeraren om opheldering
worden gevraagd, blijken zij die niet altijd
voldoende te kunnen geven.
Het ligt niet op onzen weg om hier eens
alarm te blazen, maar het lijkt ons toch
inderdaad zóó dat er wel eens iets mocht
gebeuren om eens wat verandering in den
toestand te brengen. In den feilen strijd om
het bestaan beteekent een jaar langer voor
bereiding voor een jongmensch heel wat.
Het is dus voor de leerlingen van belang
dat over hun lot op de meest serieuze wijze
wordt beslist. Het is aan den anderen kant
waar, dat alleman maar naar de middelbare
scholen trekt en dat de overbevolking op
die scholen een grondig inzicht in de capa
citeiten der leerlingen in den weg staat,
maar als het feit er eenmaal is moet men
trachten de middelen ter verbetering te
vinden.
In zeer vele huizen heerscht in deze va-
ccntiemaand eer verslagenheid dan vreug
de en het lot van menig kind is plotseling
aan een groote verandering onderhevig.
Daarom is het wel gewenscht, dat het ge
loof in de betrouwbaarheid van het onder
wijs sterk kan blijven
We mogen dezen brief niet eindigen zon
der een woord ter nagedachtenis te schrij
ven voor den dezer dagen overleden op
richter der „Haagsche Courant", één der
leden der firma Sijthoff, die in het kranten-
Moorhampton zich al met de zaak bemoeid.
Maar mijn beste Edric, het arme kind
heeft nog geen idee wat ze moet doen
Trouwens.
Ik wil met het grootste genoegen hel
pen, mylord, viel Mabin haar droog in de
rede.
Ze verlangde buitengewoon naar een ge
legenheid om lord Moorhampton alleen te
spreken, ofschoon ze nog niet bij zichzelf
uitgemaakt had wat en hoeveel ze hem zou
vertellen. Op hem en niet op zijn wufte en
malicieuze vrouw was haar hoop gevestigd
om een beschermer voor den kleinen Dibs
te vinden en ofschoon ze niet vooruit zeg
gen kon hoe hij haar mededeelingen zou
opvatten, begreep ze dat ze verplicht was
om het hem te vertellen, ofschoon ze de
kans liep zelf in moeilijkheden te raken.
Als hij haar geloofde zou hij moeten er
kennen dat zijn zwager een schurk was.
Als hij haar niet geloofde was er weinig
kans om bij hem iets ten gunste van den
kleinen jongen te bereiken. In elk geval
bleef het een waagstuk om met zoo'n ver
haar in ditmilieu aan te komen. Ze had
nu reeds den indruk gekregen dat lord
Moorhampton er de man naar was om ter
wille van den lieven vrede een heeleboel
over zijn kant te laten gaan en dat hij wel
met erg happig zou zijn om zichzelf en zijn
familieleden bloot te stellen aan de ernstige
mogelijkheid te worden betrokken in een
publiek schandaal, waarvan het slotbedrijf
zich zoo goed als zeker zou afspelen voor
den strafrechter.
En wat moest ze hem vertellen Een
verhaal, zóó eigenaardig, dat ze zelf soms
aan de waarheid begon te twijfelen en zich
en boekbedrijf zoo algemeen bekend is. De
73-jarige A. W. Sijthoff, die thans overleed,
was een energieke figuur die zijn werk tot
groote ontwikkeling wist te brengen. Tech
nisch is het bureau der „Haagsche Cou
rant" een voorbeeld in ons land. Aan den
onvermoeiden ijver van den thans ontsla
pene is dit te danken. Tot het laatst zijner
ievensdagen was hij in alle opzichten „bij".
Zijn nagedachtenis zal aan zijn werk on
verbrekelijk verbonden blijven.
EIBER.
Veel emotie heeft de Amsterdamsche
beurs in de afgelóopen week niet door
gemaakt en feitelijk was het slechts één
gebeurtenis, die de aandacht van het beurs-
publiek in beslag nam. Dit was en is nog
de publicatie van de Koninklijke inzake de
Russische olie, de „open brief" aan het
publiek over een aangelegenheid, die meer
dan één aspect heeft. De verkoop van
Russische olie, d.w.z. van gestolen olie in
Europa door een Amerikaansche maat
schappij, is uiteraard van commercieele
beteekenis, allermeest voor de betrokken
partijen, ook natuurlijk voor de consumenten
van benzine, die den prijs in korten tijd
reeds meer dan een dubbeltje hebben zien
dalen de zaak heeft echter ook een politie-
ken kant in zooverre de Bolsjewistische
regeering van Rusland, gaat de overeen
komt met de Standard Oil door, zich in den
strijd tegen het kapitalisme van één der
machtigste apparaten van datzelfde kapita
lisme bedient. Dat is de triumph van de
Sovjet, die de directie der Koninklijke als
een doorn in het vleesch steekt, ongetwijfeld
veel meer dan het geldelijk nadeel dat zij
bij de Russisch-Amerikaansche transactie
lijdt. En dat haar verontwaardiging zich uit
in een open brief aan het Nederlandsche
volk, is alleszins begrijpelijk.
De Koninklijke is, gelijk terecht in de
publicatie gezegd wordt, de grootste Neder
landsche maatschappij, hoezeer ook haar
kapitaal van nominaal 412.103.000 voor
een deel in het buitenland wordt gehouden.
Zij heeft van meet af het vertrouwen van
het Nederlandsche publiek verworven, zoo
wel door de superioriteit van de mannen,
die haar oprichtten als door de groote
vlucht welke het bedrijf in ruim een kwart
eeuw heeft genomen en de baten die het
afwierp. Iemand die bij de oprichting een
aandeeltje van 1000 heeft gekocht, en
sedert niets deed dan dividenden en claims
realiseeren, laat zijn kroost een vermogen
na. En niet alleen de aandeelhouder, maar
heel het Nederlandsche volk is trots op
deze onderneming en als haar directie
spreekt, wordt er scherp geluisterd, omdat
men weet dat de uitkijktoren der directie
hooger is dan van alle andere. Bovendien
Politik und Börse, innig gesellt, beherrschen
die Kurse, regieren die Welt. Dat blijkt
opnieuw uit den slotzin van den open brief
De Koninklijke heeft van het bolsjewisme
weinig te vreezen, indien zij door de
regeering en de publieke opinie gesteund
wordt.
Men weet dat Rusland vroeger één der
grootste olieproducenten der wereld was.
Bakoe en Grozny leverden machtige hoe
veelheden door bemiddeling der Koninklijke,
die uitgebreide concessies in Rusland bezat.
Deze zijn „genationaliseerd", gelijk men dat
noemt en aanvankelijk geheel verwaar
loosd. Thans is er echter een Naphta-syndi-
caat, dat de productie, zij het ook op hoogst
bescheiden schaal, hervat heeft. In het
laatste verslag der Koninklijke is medege
deeld dat Rusland thans vermoedelijk nog
niet zooveel olie produceert als in 1914,
afvroeg of ze niet in een droom geleefd had
na dien morgen dat ze op het kantoor in de
City was geweest
Inmiddels gaf lady Moorhampton op ta
melijk ontstemden toon order om Mabin
naar haar kamer te brengen. Ze zei dat ze
haar kamermeisje nog even zou laten na
zien of ze Mabin nog wat japonnen en een
paar pantoffels kon leenen totdat haar ba
gage was aangekomen. Met het kinder
meisje ging Mabin naar boven. Het meisje
bracht haar bij de huishoudster, mrs.
Lowndes, een oudere vrouw die iets moe
derlijks had en voor wie Mabin dadelijk
sympathie voelde. Mrs. Lowndes bracht
haar naar een groote, luchtige en vroolijke
kamer op de tweede verdieping en zei- toen
ze binnenkwam met een veelbeteekenenden
blik Ik denk dat u deze liever hebt dan
de kleine kamer die ik u op de eerste ver
dieping had kunnen geven. Mr. Wright,
kapitein Dalmaine en de andere gasten van
mylady- zijn tamelijk luidruchtig en ik ge
loof vast dat u het prettig vindt zoover mo
gelijk uit hun buurt te blijven.
S~e oordeelen naar wat ze van deze bei
de heeren gezien had was Mabin het met
haar eens. Glimlachend bedankte ze.
Waar is de secretaresse die hier vóór
mij was vroeg ze.
Mrs. Lowndes glimlachte flauwtjes.
Zoodra ze hoorde dat u kwam, is ze
weggegaan. Ze was wat blij dat ze het met
fatsoen doen kon
Mabin keek een beetje geschrokken,
daarom voegde mrs. Lowndes er snel bij
Ze kon het niet met mylady vinden. Het
is moeilijk om het haar en mylord allebei
naar den zin te maken.
hoewel sindsdien de productie' in andere
landen, dank zij de volmaking der technische
hulpmiddelen, beduidend gestegen is. De
Russische regeering verkeert echter in geld
nood, voornamelijk doordien het binnen-
landsche échec door een krachtiger buiten-
landsche propaganda moet worden gemas
kerd. De resultaten dier buitenlandsche
propaganda heeft de wereld den Iaatsten
tijd kunnen zien. In Nederlandsch-Indië
heeft ons gouvernement uit dien hoofde met
de grootste moeilijkheden te kampen.
Men weet ook dat Groot-Britannië on
langs den diplomatieken band met Moskou
finaal heeft doorgesneden. Gelukkig geeft
men zich er in Europa meer en meer reken
schap van, dat het bolsjewisme zich met de
buiten Rusland geldende staatsvormen niet
verdraagt. De Vereenigde Staten hebben
zich steeds van de Sovjetrepubliek afzijdig
gehouden. De bekende immigratiewetten
hielden er ongetwijfeld verband mee. En de
teleurstelling is thans daarom des te grooter
dat thans één der grootste Amerikaansche
maatschappijen om zoo te zeggen verraad
pleegt aan de staatkundige en economische
beginselen, die de oude en de nieuwe wereld
hebben groot gemaakt. „Non olet" geld
stinkt niet schijnt de lijfspreuk van de
Yankee te zijn, nu men zich niet ontziet
gestolen goed uit Rusland te verkoopen in
de wetenschap dat ten eerste in Rusland een
groot gebrek aan olie bestaat en ten
tweede de opbrengst wordt aangewend
voor bolsjewistische propaganda. De
Standard Oil heeft getracht de beschuldi
ging der Koninklijke te weerleggen en ook
van Russische zijde heeft men gepoogd er
een raisonabele verklaring voor te geven,
maar noch het één noch het ander is gelukt.
Latere berichten hebben trouwens reeds
bevestigd dat de overeenkomst tusschen de
Standard Oil Co. of New-York en de
Vacuum Oil Co. aan den éénen kant en het
Russische Naphta Syndicaat aan den ande
ren kant zal tot stand komen. Hoe met! in
Amerika tegenover dit monsterverbond
staat, weet men nog niet recht. De Standard
Oil Co. of New-York is een onderhoorige
maatschappij van de groote Standard Oil
Trust, die in 1911 moest worden ontbonden
en de Standard Oil Co. of New-jersey, die
zich klaarblijkelijk aan de zijde der Konink
lijke gesteld heeft, wordt door dezelfde be
langen (de Rockefeller-groep) gecontro
leerd.
Hieruit leidt men af dat de petroleum-
magnaten over de thans hangende quaestie
niet gelijk denken. Men wordt in deze nree-
ning versterkt door de ontmoeting van Sir
Deterding, den directeur-generaal der Ko
ninklijke en Walter Teagle, den president
der Standard Oil. Met spanning wordt nu
afgewacht of van deze besprekingen nog
eenig resultaat zal worden gezien.
De groote staatkundige en commercieele
beteekenis van bovenbedoeld geding wordt
door het beurspubliek natuurlijk niet voor
bijgezien. Het ligt echter voor de hand dat
het zich allereerst afvraagt welke de moge
lijke financieele consequenties zijn, die uit
den verkoop der Russische gestolen olie zul
len voortvloeien. Men weet zeer goed dat
de leiders der Koninklijke allereerst zaken
lieden zijn. En men concludeert dat vrees
voor mededinging op dusver onbetwiste
terreinen en verdere prijsdaling bij het pu-
bliceeren van den „open brief" mede heeft
voorgezeten. Vandaar het voortdurend aan
bod van aandeelen Koninklijke, waardoor
ook deze week de koers weer verder is
teruggegaan. Wat er nu verder van komen
zal „Wait and see" zou de Engelsche
staatsman Asquith in zoo'n geval zeggen.
We zeiden reeds dat van de andere af-
deelingen geen belangrijk nieuws valt te
melden. Men zou alleen een uitzondering
Ja... zei Mabin weifelend.
-- Toch denk ik, ging de huishoudster
vertrouwelijk voort, dat u beter zult
slagen dan de anderen, miss Wrest. U
maakt een prettigen indruk.
Mabin was echter niet zoo heel zeker
van,haar succesf. Ze begon nu pas te begrij
pen welke moeilijkheden ze op haar weg
zou ondervinden. En die schenen met iede-
ren stap grooter te worden. Van Joe
Wright had "ze zoo'n geweldigen afkeer en
walging dat ze zich niet in staat voelde
met hem onder hetzelfde dak te wonen
zonder openlijk te laten merken hoe ze
over hem dacïït. En voor kapitein Dalmai
ne, die haar zoo brutaal had gefixeerd,
voelde ze weinig meer sympathie dan
voor Joe.
Met lord Moorhampton schijnt het me
niet moeilijk om om te gaan, opperde ze.
O neen. heelemaal niet. Integendeel,
hij is veel te gemakkelijk, antwoordde mrs.
Lowndes. Daarna klemde ze de lippen op
elkaar en vervolgde, opzettelijk van onder
werp veranderend Zal ik eens zien of
ik een paar schoenen voor u kan vinden
Neen, dank u, zei Mabin. Maar ik
zou u iets willen vragen Hebt u mr.
Cvprian gekend
Ér klonk zulk een ontroering in haar
stem toen ze die vraag deed dat mrs.
Lowndes haar scherp aankeek.
Van klein kind afEn ik heb nog
nooit zoo'n aardigen en goedhartigen jongen
gezien
Dus u was hier toen hij wegging?
vroeg Mabin snel.
Mrs. Lowndes keek haar achterdochtig
aan. Dat zal ik u een anderen keer eens
kunnen maken voor Rubberwaarden, die
gunstig beïnvloed werden door vrij vastere
prijzen uit New-York, langzaam minderende
voorraden inhouden, en de plannen tot op
richting van een Nederlandsche verkoop
organisatie onder presidium van den heer
F. P. J. Vester, die ook voorzitter is van de
bekende verkooporganisatie voor suiker in
Indië, de Visp. Voorloopig valt nog niets te
zeggen van wat de mogelijke uitwerking is
van zulk een organisatie op den rubberprijs,
tot meerdere stabiliteit waarvoor zij natuur
lijk zal worden opgericht. Toch waren Rub-
beraandeelen deze week op hoogere koersen
gevraagd. Wij moetenden besluite nog iets
zeggen van Jurgenswaarden, die zich tame
lijk wel op den ouden koers handhaafden,
ondanks de alarmeerende berichten over den
concurrentiestrijd met Van den Berg. Ook
hier vermag men niet achter de coulissen
te zien en doet men vermoedelijk goed door
zich over het welvaren van het groote Jur-
gensconcern niet al te bezorgd te maken.
Een feit is, dat de grondstoffen voor mar
garine thans goedkoop zijn en de beide
groote Nederlandsche concerns den Iaatsten
tijd hun bedrijfsonkosten tot de uiterste
grens hebben teruggebracht. Er kan dus
thans goedkoope margarine verkocht wor
den, al mag men vermoedelijk wel aanne
men dat er thans niet op wordt verdiend.
En wanneer er op wordt verloren, zal zulks
vermoedelijk een geheel andere oorzaak
hebben dan een poging der twee groote
broers om onder eikaars duiven te schieten.
De heeren konden het wel eens volmaakt
eens zijn, al schrijven we dit niet neer als
een bewering waarvoor wij vasten grond
hebben.
Het blijft intusschen opmerkelijk, dat men
zich ten beurze over Jurgenswaarden niet
ongerust maakt.
vertellen, zei ze gejaagd, een anderen
keer... als u tenminste hier blijft, voegde ze
er onheilspellend bij.
Maar Mabin was begeerig om meer te
hooren. Zeg het me nu maar, drong
ze aan.
De huishoudster keek haar onderzoekend
aan. Hebt u hem gekend vroeg ze
onverwacht op een toon die geen ontwij
kend antwoord toeliet.
Mabin was van haar stuk gebracht.
Ik...ik heb hem. één keer ontmoet,
siamelde ze.
Hebt u hem onlangs ontmoet
klonk het scherp, alsof een rechter van in
structie aan het ondervragen was. U
moet niet denken dat ik dit uit nieuwsgie
righeid vraag, miss Wrest, maar ik ben
hier jaren lang geweest en ik mag gerust
zeggen, dat ik op mylord na, maar die is te
gemakzuchtig om voor zijn zoon te doen,
wat hij doen moest, hier de beste vriend
van mr. Cyprian geweest ben. Als u iets
van hem weet, kunt u het mij gerust ver
tellen, Ik voor mij geloof niets van dat on
mogelijke verhaal van mr. Wright dat
meneer Cyprian verdronken is. Verdron
ken, neen maar herhaalde ze verontwaar
digd, alsof het een doodsoorzaak was die
nooit voorkwam en hoogst oneervol was.
Gelooft u dan niet dat hij dood is
vroeg Mabin hoopvol. Denkt u dat hij
nog leeft
Mrs. Lowndes, die haar nog steeds arg
wanend aankeek, zei nadenkend
Ik geloof, dat er meer dan één is, die
het niet zou spijten als mr. Cyprian ge
storven was, verdronken of op een andere
manier. Maar ai is het vreemd dat hij nog