1000 150 100 25 luijtei Knfl M qnn 60 cent per half pond Kracht ZATERDAG 30 JUU Eerste Blad 2 PAKJES ^ffppOEDER £i>r usoort chappij v. Stoom?® yitgari: firma F. VAK DE VHDï ir.,Wilstrait 58-60, Vlissingen. Telel. 10. Postnkenino 66287 ïirscbijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen (JUU een ongeluk. (JUU Brieven uit de Hofstad FEUILLETON KAMER NEGENTIEN. Beursbeschouwingen ^x\GGELA/\yQ w KOFFIE <De Gouden JGaozn* ia. K. Winter, sc S y m p ii o nl -o 1 kest""| jl -Paris", 1750 M. 12^1 niziek en preek. LOckjl >.055.55 Dansmuziek J 8.50 Dansmuziek. Q,i| hausen, 1250 JVL en BeJ M. 6.508.20 Vroejy jen wij ding. 11.50—1 jn J 50—6.50 AthletiekwedJ )lijke Zondag-avond. Ori] 5012.50 Dansmuziek 1 46d M., Munster, 24? J M. - 9.20—10.20 Mori -1.30 Peter Corneliiijjj Orkest concert. 4 20-^1 ijd Duitschland—Zwitf Internationaal rij-toiJ pauze concert. 8.50 ,,SuJ 1-acter. van Golo^T von Elizondo", kom. orL Offenbach. Daarna tot I» M. 6.50—8.20 Vrol lorgenconcert. 1.25 CoJ >ncert. 5.50 Dansmuziek,J jperette van Paul Linckel a dansmuziek. AL 5.206.20 Conce4 tende. 8.20 Orkestconl de Kursaal Ostende. uziek. echte, ongse* litsiuitend Utt vvinkeiier fee eft. "TUDELUIA OP IEDERE op NGEDAMESF1ETS. Badhuisstraat 771 EEN WONING gevraagd, beneden-J is, voor gezin met Us reet, half Augustus I er, plm. f 30 p. I n letters S. J., Bui Courant". NET DAGMEISJE j 1 HILLEN, Walstraai.: agd flinke ÏAGDIENSTBODE ven de 20 jaar, v.g- Bureau „Vliss. Couri-'j I September MEISJE neden 18 jaar, voort i huishoudelijk werk.' :n 1—6 uur, geheel s kunnende werken, k per week Zondags iing na half acht, f«| Melkinrichting. ;en-Middelburg-Rotte['ij sschengelegen plaats®! OER VAN PASSAGIE1 OEDEREN EN VEE. v.Midd.jv. Juli pg 30 Augustus pg 1 2 dag 3 dag 4 v.m.uur:v.nt| - I 91 - 9 nformatien te bekomen N.V. Transport- j, v.h. Erven O. VOS, "°1 urg B. EENHOORN, T'J'fJ W. v. OOSTERHOUT, ht: Oebre. BUITENHEK, r VUSSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden, pranco door het geheele rijk 2.50. Voor Belgie en de overige landen der Post-Unle, bij wekelijk- tche verzending 4.15bij dagelljksche verzending ƒ6,10. Afzonderlijke nummers 5 eent. ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 1,10 j Familieberichten van 16 regels 1.70, voor ieüeren regel meer 26 cent. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 15 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. pit nummer bestaat uit 2 bladen. Examens. A. W. Sijthoff. Woninginrichting. Menschen, die heel erg goede bedoelin gen hebben en daarnaast diverse idealen die zij zeer gaarne nog bij hun leven ver wezenlijkt willen zien, zijn in den regel te haastig en zij plegen te hoog te grijpen. We bedachten dit wederom toen wij een bezoek hadden gebracht aan de tentoon stelling voor woning-inrichting, die in een drietal gemeente-woningen is gehouden. Het was alles heel keurig wat men liet zien, maar het was te hoog gegrepen. Het doel was om de arbeiders te laten zien wat er van hun woningen te maken is door goede meubileering. Zeer bekwame meubel-archi tecten hebben proeven van hun kunst in de aardige huizen tentoongesteld. Alles tip top in orde en niet goedkoop, ultra-modern natuurlijk. Het waren kleine show-rooms voor heel aardige kunst, 't Was waarlijk snoezig de wanden waren heel fraai be hangen, er waren kleine mooie reproduc ties goed geëncadreerd op smaakvolle wij ze over de muren verdeeld ;n één woord het was alles goed en mooi en keurig en kunstzinnig en smaakvol. Maar, het voornaamste ontbrak d. i. de geest van den bewoner. Eigenlijk was hier de zaak op haar kop gezet. In de wijze waarop iemand zijn huis inrichtkunt ge bespeuren hoe de geest van den bewoner is. Huizen-inrichtingen ten toon te stellen is een braaf werk maar het hangt ten slotte van den bewoner af wat hij er van maakt. Voelt de bewoner zich aangenaam in dit milieu, daarover loopt de vraag en als hij dit niet doet, als zijn geest niet harmonieert met deze stijl van meubileering, dan komt er ten slotte toch niets van terecht. Wat men op deze tentoonstelling te zien gaf, sluit niet aan bij de thans in de kringen heerschende opvattingen. Er is een afstand tusschen die maar niet overgesprongen kan worden de geleidelijke ontwikkeling is vergeten en dit bewijst hoe hier idealisten de leiding hebben gehad, die hun opvattin gen hebben voorgezet aan een publiek dat daarvoor nog allerminst vatbaar en ont vankelijk Is. Men vleide zich met enkele uitlatingen van menschen die het heel erg mooi vonden, maar wij hebben er in het uurtje dat wij er doorbrachten ook wel ge hoord die het niet voor niks cadeau wilden hebben. Er waren trouwens nog tal van gebreken aan deze wijze van huis-inrichting, omdat men vergeten heeft dat tal van onmisbare meubels er ook in geplaatst moeten wor den, waardoor de gansche opzet natuurlijk in de war loopt. We denken aan een orgel, een naaimachine, een wieg, een gramafoon, een radio enz., altegader stukken die uit den toon van deze stijlvolle meubileering vallen, maar in verband met de beperkte ruimte een in het oog loopende plaats zul len moeten innemen. Maar enfin, de bedoe ling was heel goed en natuurlijk heeft het werk eenig effect, zij het dan misschien niet nieer dan een kleine fractie van het geen men zich heeft voorgesteld en van hetgeen men wellicht denkt bereikt te heb ben. Wil men sneller iets bereiken dan dient het aan te passen bij hetgeen thans in zwang is en zoodoende geleidelijk iets vooruit te brengen. Met groote sprongen gaat zooiets nimmer. Bit 't Engelsch van FLORENCE WARDEN (Nadruk verboden) 15) Lady Moorhampton was woedend. Hoe durf je zoo iets te zeggen Hij is alleen maar achter, als je het zoo noemen wilt, omdat ik hem niet te vroeg wil laten loopen. Je mag van geluk spreken als het jong ooit loopen leert, gaf haar broer welwillend ten antwoord. Zijn zuster stond op het punt om tegen hem van leer te trekken toen Dalmaine zijn arm door dien van Joe stak, hem meetrok en hem met een zoet lijntje de biljartkamer binnenloodste. Ondertusschen had Mabin een blik van verstandhouding tusschen de kindermeisjes opgevangen, die haar bewees dat het per soneel best in de gaten had hoe in het gezin tegenstrijdige belangen en sympathieën tegen elkaar botsten. Mabin kon moeilijk verrukt zijn zooals van haar verwacht werd over het stumperi ge kind en ze was blij dat lord Moorhamp- ?n s binnenkomen afleiding bracht. Het iel Mabin op dat hij niet de minste notitie van het kind nam. Hij wendde zich tot zijn nieuwe secretaresse en zei een beetje aar zelend Mjss Wrest, denkt u dat u te .i-n^ om no§ 'ets voor me *e doen atuurhjk nadat u zich op uw gemak ge ïnstalleerd hebt? doordat Mabin iets kon zeggen, had lady Van de woningen naar de straten zelf is maar een stapje. Men is in de residentie weer aan het doopen gegaan en nadat wij de planten, de boomen en de vogels heb ben gehad, zijn nu de vruchten aan de beurt gekomen. Wij krijgen nu de appel straat en het pruimenplein, de abrikozen- laan en de kruisbessen-allée. Nog altijd kunnen wij de vindingrijkheid van den Haagschen straten-dooper niet bewonderen. Het ergste is dat die namen voor altijd zijn en er van weder-doopen geen sprake kan zijn. Het aantal bekende personen die wel verdienden dat een straat naar hen ver noemd werd is nog groot genoeg om er jaren mee toe te kunnen, maar men koos hier nu eenmaal een ander systeem, dat tot allerlei andere soorten van namen kan leiden. Het zal elders wel gaan als in Den Haag, waar door de ouders van leerlingen op gymnasia en H. B. S. weer steen en been geklaagd wordt over de examens. Het aan tal afgewezen leerlingen is weer heel groot en dus het aantal klagers niet minder. Ieder jaar wordt het erger en erger en niemand die eigenlijk eens de koe bij de horens pakt. Bij al dit geklaag zal uiteraard veel zijn dat onredelijk is, maar er moet toch iets aan het systeem haperen als het zóó gaat. Wij hoorden .bijvoorbeeld van tal van zijden over een leeraar in het Fransch aan één der gymnasia klagen, die het meeren- deel zijner leerlingen het cijfer één gaf. Het geklaag was zoo algemeen dat wij eens op onderzoek uittrokken en wat we hoorden is werkelijk van dien aard dat we ernstige bedenking kregen tegen het paedagogisch talent van dien leeraar. Om maar één geval te noemen een leerling heeft een paar maanden extra les in Fransch gehad van een anderen leeraar in dit vak en deze was van oordeel dat de leerling voldoende was bijgewerkt voor het overgangs-examen. Toch kwam hij met een één op zijn rapport thuis. De klachten over de persoon van dezen leeraar, zijn humeur bijv., waren zoo algemeen gelijk dat er hier toch wel wat aan den leeraar kan haperen. Het rapport-stelsel is al niet bijster ge lukkig. Het komt voor dat een Teerling plot seling in zijn beste vak zeer onvoldoende krijgt omdat hij altijd zeer goede cijfers had. De rapporten worden door de leerlin gen en ouders meestal nauwkeurig bestu deerd en als de leeraren om opheldering worden gevraagd, blijken zij die niet altijd voldoende te kunnen geven. Het ligt niet op onzen weg om hier eens alarm te blazen, maar het lijkt ons toch inderdaad zóó dat er wel eens iets mocht gebeuren om eens wat verandering in den toestand te brengen. In den feilen strijd om het bestaan beteekent een jaar langer voor bereiding voor een jongmensch heel wat. Het is dus voor de leerlingen van belang dat over hun lot op de meest serieuze wijze wordt beslist. Het is aan den anderen kant waar, dat alleman maar naar de middelbare scholen trekt en dat de overbevolking op die scholen een grondig inzicht in de capa citeiten der leerlingen in den weg staat, maar als het feit er eenmaal is moet men trachten de middelen ter verbetering te vinden. In zeer vele huizen heerscht in deze va- ccntiemaand eer verslagenheid dan vreug de en het lot van menig kind is plotseling aan een groote verandering onderhevig. Daarom is het wel gewenscht, dat het ge loof in de betrouwbaarheid van het onder wijs sterk kan blijven We mogen dezen brief niet eindigen zon der een woord ter nagedachtenis te schrij ven voor den dezer dagen overleden op richter der „Haagsche Courant", één der leden der firma Sijthoff, die in het kranten- Moorhampton zich al met de zaak bemoeid. Maar mijn beste Edric, het arme kind heeft nog geen idee wat ze moet doen Trouwens. Ik wil met het grootste genoegen hel pen, mylord, viel Mabin haar droog in de rede. Ze verlangde buitengewoon naar een ge legenheid om lord Moorhampton alleen te spreken, ofschoon ze nog niet bij zichzelf uitgemaakt had wat en hoeveel ze hem zou vertellen. Op hem en niet op zijn wufte en malicieuze vrouw was haar hoop gevestigd om een beschermer voor den kleinen Dibs te vinden en ofschoon ze niet vooruit zeg gen kon hoe hij haar mededeelingen zou opvatten, begreep ze dat ze verplicht was om het hem te vertellen, ofschoon ze de kans liep zelf in moeilijkheden te raken. Als hij haar geloofde zou hij moeten er kennen dat zijn zwager een schurk was. Als hij haar niet geloofde was er weinig kans om bij hem iets ten gunste van den kleinen jongen te bereiken. In elk geval bleef het een waagstuk om met zoo'n ver haar in ditmilieu aan te komen. Ze had nu reeds den indruk gekregen dat lord Moorhampton er de man naar was om ter wille van den lieven vrede een heeleboel over zijn kant te laten gaan en dat hij wel met erg happig zou zijn om zichzelf en zijn familieleden bloot te stellen aan de ernstige mogelijkheid te worden betrokken in een publiek schandaal, waarvan het slotbedrijf zich zoo goed als zeker zou afspelen voor den strafrechter. En wat moest ze hem vertellen Een verhaal, zóó eigenaardig, dat ze zelf soms aan de waarheid begon te twijfelen en zich en boekbedrijf zoo algemeen bekend is. De 73-jarige A. W. Sijthoff, die thans overleed, was een energieke figuur die zijn werk tot groote ontwikkeling wist te brengen. Tech nisch is het bureau der „Haagsche Cou rant" een voorbeeld in ons land. Aan den onvermoeiden ijver van den thans ontsla pene is dit te danken. Tot het laatst zijner ievensdagen was hij in alle opzichten „bij". Zijn nagedachtenis zal aan zijn werk on verbrekelijk verbonden blijven. EIBER. Veel emotie heeft de Amsterdamsche beurs in de afgelóopen week niet door gemaakt en feitelijk was het slechts één gebeurtenis, die de aandacht van het beurs- publiek in beslag nam. Dit was en is nog de publicatie van de Koninklijke inzake de Russische olie, de „open brief" aan het publiek over een aangelegenheid, die meer dan één aspect heeft. De verkoop van Russische olie, d.w.z. van gestolen olie in Europa door een Amerikaansche maat schappij, is uiteraard van commercieele beteekenis, allermeest voor de betrokken partijen, ook natuurlijk voor de consumenten van benzine, die den prijs in korten tijd reeds meer dan een dubbeltje hebben zien dalen de zaak heeft echter ook een politie- ken kant in zooverre de Bolsjewistische regeering van Rusland, gaat de overeen komt met de Standard Oil door, zich in den strijd tegen het kapitalisme van één der machtigste apparaten van datzelfde kapita lisme bedient. Dat is de triumph van de Sovjet, die de directie der Koninklijke als een doorn in het vleesch steekt, ongetwijfeld veel meer dan het geldelijk nadeel dat zij bij de Russisch-Amerikaansche transactie lijdt. En dat haar verontwaardiging zich uit in een open brief aan het Nederlandsche volk, is alleszins begrijpelijk. De Koninklijke is, gelijk terecht in de publicatie gezegd wordt, de grootste Neder landsche maatschappij, hoezeer ook haar kapitaal van nominaal 412.103.000 voor een deel in het buitenland wordt gehouden. Zij heeft van meet af het vertrouwen van het Nederlandsche publiek verworven, zoo wel door de superioriteit van de mannen, die haar oprichtten als door de groote vlucht welke het bedrijf in ruim een kwart eeuw heeft genomen en de baten die het afwierp. Iemand die bij de oprichting een aandeeltje van 1000 heeft gekocht, en sedert niets deed dan dividenden en claims realiseeren, laat zijn kroost een vermogen na. En niet alleen de aandeelhouder, maar heel het Nederlandsche volk is trots op deze onderneming en als haar directie spreekt, wordt er scherp geluisterd, omdat men weet dat de uitkijktoren der directie hooger is dan van alle andere. Bovendien Politik und Börse, innig gesellt, beherrschen die Kurse, regieren die Welt. Dat blijkt opnieuw uit den slotzin van den open brief De Koninklijke heeft van het bolsjewisme weinig te vreezen, indien zij door de regeering en de publieke opinie gesteund wordt. Men weet dat Rusland vroeger één der grootste olieproducenten der wereld was. Bakoe en Grozny leverden machtige hoe veelheden door bemiddeling der Koninklijke, die uitgebreide concessies in Rusland bezat. Deze zijn „genationaliseerd", gelijk men dat noemt en aanvankelijk geheel verwaar loosd. Thans is er echter een Naphta-syndi- caat, dat de productie, zij het ook op hoogst bescheiden schaal, hervat heeft. In het laatste verslag der Koninklijke is medege deeld dat Rusland thans vermoedelijk nog niet zooveel olie produceert als in 1914, afvroeg of ze niet in een droom geleefd had na dien morgen dat ze op het kantoor in de City was geweest Inmiddels gaf lady Moorhampton op ta melijk ontstemden toon order om Mabin naar haar kamer te brengen. Ze zei dat ze haar kamermeisje nog even zou laten na zien of ze Mabin nog wat japonnen en een paar pantoffels kon leenen totdat haar ba gage was aangekomen. Met het kinder meisje ging Mabin naar boven. Het meisje bracht haar bij de huishoudster, mrs. Lowndes, een oudere vrouw die iets moe derlijks had en voor wie Mabin dadelijk sympathie voelde. Mrs. Lowndes bracht haar naar een groote, luchtige en vroolijke kamer op de tweede verdieping en zei- toen ze binnenkwam met een veelbeteekenenden blik Ik denk dat u deze liever hebt dan de kleine kamer die ik u op de eerste ver dieping had kunnen geven. Mr. Wright, kapitein Dalmaine en de andere gasten van mylady- zijn tamelijk luidruchtig en ik ge loof vast dat u het prettig vindt zoover mo gelijk uit hun buurt te blijven. S~e oordeelen naar wat ze van deze bei de heeren gezien had was Mabin het met haar eens. Glimlachend bedankte ze. Waar is de secretaresse die hier vóór mij was vroeg ze. Mrs. Lowndes glimlachte flauwtjes. Zoodra ze hoorde dat u kwam, is ze weggegaan. Ze was wat blij dat ze het met fatsoen doen kon Mabin keek een beetje geschrokken, daarom voegde mrs. Lowndes er snel bij Ze kon het niet met mylady vinden. Het is moeilijk om het haar en mylord allebei naar den zin te maken. hoewel sindsdien de productie' in andere landen, dank zij de volmaking der technische hulpmiddelen, beduidend gestegen is. De Russische regeering verkeert echter in geld nood, voornamelijk doordien het binnen- landsche échec door een krachtiger buiten- landsche propaganda moet worden gemas kerd. De resultaten dier buitenlandsche propaganda heeft de wereld den Iaatsten tijd kunnen zien. In Nederlandsch-Indië heeft ons gouvernement uit dien hoofde met de grootste moeilijkheden te kampen. Men weet ook dat Groot-Britannië on langs den diplomatieken band met Moskou finaal heeft doorgesneden. Gelukkig geeft men zich er in Europa meer en meer reken schap van, dat het bolsjewisme zich met de buiten Rusland geldende staatsvormen niet verdraagt. De Vereenigde Staten hebben zich steeds van de Sovjetrepubliek afzijdig gehouden. De bekende immigratiewetten hielden er ongetwijfeld verband mee. En de teleurstelling is thans daarom des te grooter dat thans één der grootste Amerikaansche maatschappijen om zoo te zeggen verraad pleegt aan de staatkundige en economische beginselen, die de oude en de nieuwe wereld hebben groot gemaakt. „Non olet" geld stinkt niet schijnt de lijfspreuk van de Yankee te zijn, nu men zich niet ontziet gestolen goed uit Rusland te verkoopen in de wetenschap dat ten eerste in Rusland een groot gebrek aan olie bestaat en ten tweede de opbrengst wordt aangewend voor bolsjewistische propaganda. De Standard Oil heeft getracht de beschuldi ging der Koninklijke te weerleggen en ook van Russische zijde heeft men gepoogd er een raisonabele verklaring voor te geven, maar noch het één noch het ander is gelukt. Latere berichten hebben trouwens reeds bevestigd dat de overeenkomst tusschen de Standard Oil Co. of New-York en de Vacuum Oil Co. aan den éénen kant en het Russische Naphta Syndicaat aan den ande ren kant zal tot stand komen. Hoe met! in Amerika tegenover dit monsterverbond staat, weet men nog niet recht. De Standard Oil Co. of New-York is een onderhoorige maatschappij van de groote Standard Oil Trust, die in 1911 moest worden ontbonden en de Standard Oil Co. of New-jersey, die zich klaarblijkelijk aan de zijde der Konink lijke gesteld heeft, wordt door dezelfde be langen (de Rockefeller-groep) gecontro leerd. Hieruit leidt men af dat de petroleum- magnaten over de thans hangende quaestie niet gelijk denken. Men wordt in deze nree- ning versterkt door de ontmoeting van Sir Deterding, den directeur-generaal der Ko ninklijke en Walter Teagle, den president der Standard Oil. Met spanning wordt nu afgewacht of van deze besprekingen nog eenig resultaat zal worden gezien. De groote staatkundige en commercieele beteekenis van bovenbedoeld geding wordt door het beurspubliek natuurlijk niet voor bijgezien. Het ligt echter voor de hand dat het zich allereerst afvraagt welke de moge lijke financieele consequenties zijn, die uit den verkoop der Russische gestolen olie zul len voortvloeien. Men weet zeer goed dat de leiders der Koninklijke allereerst zaken lieden zijn. En men concludeert dat vrees voor mededinging op dusver onbetwiste terreinen en verdere prijsdaling bij het pu- bliceeren van den „open brief" mede heeft voorgezeten. Vandaar het voortdurend aan bod van aandeelen Koninklijke, waardoor ook deze week de koers weer verder is teruggegaan. Wat er nu verder van komen zal „Wait and see" zou de Engelsche staatsman Asquith in zoo'n geval zeggen. We zeiden reeds dat van de andere af- deelingen geen belangrijk nieuws valt te melden. Men zou alleen een uitzondering Ja... zei Mabin weifelend. -- Toch denk ik, ging de huishoudster vertrouwelijk voort, dat u beter zult slagen dan de anderen, miss Wrest. U maakt een prettigen indruk. Mabin was echter niet zoo heel zeker van,haar succesf. Ze begon nu pas te begrij pen welke moeilijkheden ze op haar weg zou ondervinden. En die schenen met iede- ren stap grooter te worden. Van Joe Wright had "ze zoo'n geweldigen afkeer en walging dat ze zich niet in staat voelde met hem onder hetzelfde dak te wonen zonder openlijk te laten merken hoe ze over hem dacïït. En voor kapitein Dalmai ne, die haar zoo brutaal had gefixeerd, voelde ze weinig meer sympathie dan voor Joe. Met lord Moorhampton schijnt het me niet moeilijk om om te gaan, opperde ze. O neen. heelemaal niet. Integendeel, hij is veel te gemakkelijk, antwoordde mrs. Lowndes. Daarna klemde ze de lippen op elkaar en vervolgde, opzettelijk van onder werp veranderend Zal ik eens zien of ik een paar schoenen voor u kan vinden Neen, dank u, zei Mabin. Maar ik zou u iets willen vragen Hebt u mr. Cvprian gekend Ér klonk zulk een ontroering in haar stem toen ze die vraag deed dat mrs. Lowndes haar scherp aankeek. Van klein kind afEn ik heb nog nooit zoo'n aardigen en goedhartigen jongen gezien Dus u was hier toen hij wegging? vroeg Mabin snel. Mrs. Lowndes keek haar achterdochtig aan. Dat zal ik u een anderen keer eens kunnen maken voor Rubberwaarden, die gunstig beïnvloed werden door vrij vastere prijzen uit New-York, langzaam minderende voorraden inhouden, en de plannen tot op richting van een Nederlandsche verkoop organisatie onder presidium van den heer F. P. J. Vester, die ook voorzitter is van de bekende verkooporganisatie voor suiker in Indië, de Visp. Voorloopig valt nog niets te zeggen van wat de mogelijke uitwerking is van zulk een organisatie op den rubberprijs, tot meerdere stabiliteit waarvoor zij natuur lijk zal worden opgericht. Toch waren Rub- beraandeelen deze week op hoogere koersen gevraagd. Wij moetenden besluite nog iets zeggen van Jurgenswaarden, die zich tame lijk wel op den ouden koers handhaafden, ondanks de alarmeerende berichten over den concurrentiestrijd met Van den Berg. Ook hier vermag men niet achter de coulissen te zien en doet men vermoedelijk goed door zich over het welvaren van het groote Jur- gensconcern niet al te bezorgd te maken. Een feit is, dat de grondstoffen voor mar garine thans goedkoop zijn en de beide groote Nederlandsche concerns den Iaatsten tijd hun bedrijfsonkosten tot de uiterste grens hebben teruggebracht. Er kan dus thans goedkoope margarine verkocht wor den, al mag men vermoedelijk wel aanne men dat er thans niet op wordt verdiend. En wanneer er op wordt verloren, zal zulks vermoedelijk een geheel andere oorzaak hebben dan een poging der twee groote broers om onder eikaars duiven te schieten. De heeren konden het wel eens volmaakt eens zijn, al schrijven we dit niet neer als een bewering waarvoor wij vasten grond hebben. Het blijft intusschen opmerkelijk, dat men zich ten beurze over Jurgenswaarden niet ongerust maakt. vertellen, zei ze gejaagd, een anderen keer... als u tenminste hier blijft, voegde ze er onheilspellend bij. Maar Mabin was begeerig om meer te hooren. Zeg het me nu maar, drong ze aan. De huishoudster keek haar onderzoekend aan. Hebt u hem gekend vroeg ze onverwacht op een toon die geen ontwij kend antwoord toeliet. Mabin was van haar stuk gebracht. Ik...ik heb hem. één keer ontmoet, siamelde ze. Hebt u hem onlangs ontmoet klonk het scherp, alsof een rechter van in structie aan het ondervragen was. U moet niet denken dat ik dit uit nieuwsgie righeid vraag, miss Wrest, maar ik ben hier jaren lang geweest en ik mag gerust zeggen, dat ik op mylord na, maar die is te gemakzuchtig om voor zijn zoon te doen, wat hij doen moest, hier de beste vriend van mr. Cyprian geweest ben. Als u iets van hem weet, kunt u het mij gerust ver tellen, Ik voor mij geloof niets van dat on mogelijke verhaal van mr. Wright dat meneer Cyprian verdronken is. Verdron ken, neen maar herhaalde ze verontwaar digd, alsof het een doodsoorzaak was die nooit voorkwam en hoogst oneervol was. Gelooft u dan niet dat hij dood is vroeg Mabin hoopvol. Denkt u dat hij nog leeft Mrs. Lowndes, die haar nog steeds arg wanend aankeek, zei nadenkend Ik geloof, dat er meer dan één is, die het niet zou spijten als mr. Cyprian ge storven was, verdronken of op een andere manier. Maar ai is het vreemd dat hij nog

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1927 | | pagina 1