MAANDAG 23 MEI
'^No.120;
6Se Jaargané!
Middelburgsche
schappij v. Stoom!
TE AANSLUITING!
GEMEENTEBESTUUR
BINNENLAND
FEUILLETON
DE GEHEIMZINNIGE MASKERS
Stads* en Provincienieuws
sado Himr en Verhuur, Keep en v.,v
nubledlngen eu Dleneliumg,,1
0 Yoorultfcetallng, van 1.5 „'J
.75. elite regel meer 15 e„jl
luur een
WOONHUIS
uin, Vrijburgstraat 79enl
NWOMNG, Marnixpleif
:sVrijburgstraat 79.
burg-
ïuur EEN HUIS, bevatl
amers, 6 Slaapkamers K
n Zolder, gedeeltelijk
ieerd. 1
;sOroote Markl 19.
ioed thuis gevraagd
1 kleine zindelijke Poel
bevragen Groenewoud|
nette
DAGDIENSTBODE
gd, niet beneden delsia
esPAULUS, Verk. QuaiT
aat 148.
blauwe
KINDERWAGEN
>p.
esKasteelstraat 77.
huur met ingang vanT]
het voormalig
VINCENT1US GEBOUüi
nboschje.
hrijvingsbriefjes vóór 26*
te leveren bij M. IMANj
istraat 23, alhier.
ige aankomende Meisjii
tgd. Adres: StoomwassJ
alharding", Singel 1.
-koop zoo goed als nil
Engelsche Damesfiets,!
e prima Heerenfiets f|
nfiets met kast f 18.
IP, Walstraat 3.
trouw DUYVIS, Bat
30, vraagt tegen eind I
et
TWEEDE MEISJE
rgmeisje.
CAFE te koop
centrum der stad.
:ven motto „Café", binj
Courant".
koop wegens
GRAMAPHÖNE,
kist, zonder eenigej
met vele platen f 1"
es Walstraat 63-
re
:n Eenverdiepingshuisl
ir.
:s Bureau „Vliss. Coma
lette KOSTGANGERS
tgd bij J. BOSHA,
che Kerkstraat 2.
koop een ruim
HUIS
Kamers en Keuken. VI
an Electrisch licht, Oaf
leiding,
bevragen GlacisstraatJ
igen-Middelburg-Rotter|
tusschengelegen
dag
iag
iag
VOER VAN PASSAOIEI
GOEDEREN EN VEE.
:v.Midd.iv.
Mei iv.m.uurjv.i
23 8
24
27 8
23
rd
rdam
n
Information te bekomen
N.V. Transport- u
Erven O. VOS, Tril
v.hv
018.
;lbur^
\V.
echt:
B. EENHOORN, MtJ
v. OOSTERHOUJ.Tfl
Oebrs. BUITENHEK, Trip
.03
10.
54'jl3
01'|l4 08
39s! 14.36
47 114.44
lti- 15.09
113.38
113.20
'14.46
115.30
10.43
114,59
.47)
.08
0.43
14.35
15.38
16.05
16.13
16.39
14.17
.20
.36
.34
16, -
16.09,
16.19
16.27
16.39
16.46
16.55
17.02
17.09
17.19
17.26
17.34
17.42
17.50
'42 17.58 19
18.21
18.
3
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS:
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 2.20 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk 2.50. Week-abon-
„ementen 17 cent, alles bij vooruitbeta
ling-
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 1—4 regels 1.10, voor iedere
regel meer 26 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Kleine Advertenties betreffende Huur en
Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie
dingen en Dienstaanvragen, enz. prijs bij
vooruitbetaling van '1—5 regels 0.75, elke
regel meer 15 cent.
Familieberichten van 16 regels f 1.70,
tfdere regel meer 26 cent.
OPENBARE VERGADERING
van den
GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN
op Vrijdag 27 Mei 1927,
des namiddags 2 uur.
I Mededeeüngen.
II Over te leggen stukken.
III. Benoemingen.
1. Van leden in de commissie van beheer
van het Vlissingsch Studiefonds.
De aanbeveling luidt
a. vacaturc-A. M. de Bont 1. A. M. de
Bont2. C. B. J. Wijtenburg
b. vacature-H. C. Wesseling I. Ir. H. C.
Wesseling 2. A. Smit Jzn.
c. vacature-ds. P. C. van der Vliet 1.
ds. P. N. Kruyswijk 2. ds. A. de Voogd.
IV Te behandelen punten
1. Uitloting van geldieeningen
2. Nader voorstel van Burg. en Weth.
naar aanleiding van het verzoek van P.
Tavenier om van gemeentewege een jaar-
lijksche toelage te ontvangen.
3. Voorstel van Burg. en Weth. tot vast
stelling van het vermenigvuldigingscijfer
voor de plaatselijke inkomstenbelasting op
1.45 (vorige jaar 1.34).
4. Voorstellen van Burg. en Weth. tot
goedkeuring van gewijzigde begrootingen,
dienst 1926, van iiet Gasthuis, het Burg.
Armbestuur en een af- en overschrijving op
de begrooting, dienst 1926, van het Burger
Weeshuis.
5. Idem tot vaststelling van gewijzigde
begrootingen, dienst 1926, van het Woning
bedrijf, de Groente- en Fruitveiling, het
Havenbedrijf, het Badbedrijf en van den
Vee- en Vleeschkeuringsdienst.
6. Idem tot vaststelling van een wijziging
der gemeentebegrooting, dienst 1926.
7. Idem tot toekenning van de noodige
gelden aan het bestuur van de R.K. Meisjes
school en van de R.K. Jongensschool voor
het aanschaffen van leermiddelen.
8. Idem tot toekenning van gelden aan
het bestuur der Vlissingsche Schoolvereni
ging voor het aanschaffen van leermiddelen
en schoolmeubelen.
f). Idem tot het nemen van een beginsel
besluit tot het oprichten van een openbaar
slachthuis.
10. Idem tot het verpachten van het ver-
groote voetbalterrein, gelegen aan den
Koudekerkschen straatweg, aan de Voetbal
combinatie Vlissingen, voor ƒ700 per jaar
tot 25 Nevember 1933.
11. Idem naar aanleiding van een adres
van L. J. M. Quasters betreffende het we
der aanbrengen van het hekwerk om den
tuingrond aan de Coosje Buskenstraat.
12. Idem tot goedkeuring van het bij
openbare verpachting aan P. Joziasse toe
gewezen weiland aan den Vrijdom weg,
voor ƒ130 per jaar tot 25 November 1933.
13. Idem tot verkoop van bouwgrond ge
legen aan de Badhuisstraat, resp. aan M.
Maas 128 M2. voor ƒ2560; aan de firma
de Muijnckqq. 131 M2., voor ƒ2620 en aan
P. C. D. Afeüs te Rotterdam 273 M'-\ voor
5460.
Het Koninklijk bezoek aan Amsterdam.
In het, een paar jaar geleden in tegen
woordigheid van de Koningin ingewijde,
Bethlehem-kerkje op het stille Zwanenplein
15.49'Ml
16.56 16.561
17.32 17.321
17.4lil7-4l|
18.07jl8.OT®
i ilfi'l8l
'17.251
i8.nl
17.38]ie-l7jl0-2]l
19.28 194 I
117.54119.38* 1^£;1
jj9,46j20.05||
20.05 20*1
20.28 20.56»
.33 20.37 2 08»
20.452i.lJI
20.5221-261
21.01 2 I
18.54 21-092 .«I
19.02 2147 21-5°
Roman door GUSTAVE LE ROUGE.
(Nadruk verboden)
H)
Hij stopte bij het binnenkomen van een
stadje bij een kroeg en dronk achter elkaar
drie groote glazen rum, waardoor hij zich
heelemaal versterkt gevoelde.
Hoe dichter bij bij Nantes kwam, hoe
minder zijn angst werd. Als Carlona nu ziek
werd, kon men hem niet beschulddgen,
wanneer men het vergift ontdekken zou,
vvas hij al verscheidene dagen op reis en
zou men aan hem niet denken. Nu hij weer
moedig was, wist hij wel zeker dat hij geen
sPoren nagelaten had.
Toen hij in de schitterend verlichte stra
in van Nantes kwam, nam zijn optimisti
sche bui nog steeds toe. Hij zou slagen en
was overtuigd van zijn succes. Had hij niet
gelezen dat het Brucinegift geen sporen na-
het en wat zou hij feest vieren en fuiven als
mj van die vervloekte Italiaansche geërfd
jad Hij stalde zijn auto in de garage van
"et hotel du Lion, waar hij gewend was te
mgeeren hij had behoefte aan gezelschap,
j'n wilde liefst niet alleen zijn daarom
noopte hij daar eenige vrienden te ontmoe-
jmi, Gratiën of een ander om met hem tc
mneeren. Hij was nog maar even op straat,
j )rij stond tegenover de weggeloopen
Angèle, die op het terras van een café zat
J'! bad zich gebrouilleerd met haar paar
denkoopman, maar niet zonder hem goed
nigczet te hebben. Zij pronkte daar in een
"Jken bontmantel en had een hoed op met
aan de overzijde van het IJ te Amsterdam,
hebben Zondagochtend de leden van de
Koninklijke Familie de godsdienstoefening
bijgewoond van ds. J. C. Koningsberger,
den zoon van den minister van koloniën en
voorganger van de „Vereeniging voor Her
vormde Wijkbelangen benoorden het IJ".
In een der banken links van den preek
stoel, welke in deze kerk op een marmeren
balustrade gelijkt, namen de Koningin, de
Prins en Prinses Juliana plaats. Verder
volgden de leden der hofhouding, de bur
gemeester en de hoofdcommissaris.
Gezongen werd eerst Psalm 100 1 en 3.
Daarna hief de schare Gezang 52 13 aan,
„Eeuwig, onbegrijpelijk Wezen, Vader,
Zoon en Heilige Geest".
Ds. Koningsberger, had tot tekst gekozen
Johannes XIV zesde vers, de laatste ge
sprekken van den Heiland in zijn discipelen
kring, waar Jezus tot hen zeide „Ilc ben cle
weg en de waarheid en het leven. Niemand
komt tot den Vader, dan door Mij". In dit
positieve woord, beluisteren wij de stem
van den Heer.
Naar aanleiding van dezen tekst hield de
predikant zijn rede.
Vervolgens werden van Psalm 45 het le,
2e en 4e vers gezongen. Met Gezang 2 3
werd de dienst, welke slechts een uur
duurde, besloten.
Een speciale wijnaccijns.
Naar Vaz Dias van betrouwbare zijde
verneemt, zal in verband met de moeilijk
heden, die aan den invoer van Nederland-
sche exportartikelen op buitenlandsche
markten in den weg worden gelegd, en in
verband met de miskenning van het feit,
dat gereede fabrikaten, in Nederland inge
voerd, niet hooger belast worden dan met
8 pet. van de waarde, binnenkort een wets
ontwerp het ministerie van financiën ver
laten, inhoudende een aanmerkelijke ver
hooging van den accijns op wijnen, afkom
stig uit landen, die den invoer van Neder-
landsche artikelen aldaar door prohibitieve
tarieven zoo goed als onmogelijk trachten
te maken.
Congres Spoorwegpersoneel.
Onder voorzitterschap van den heer P.
Moltmaker ving Zaterdag te Utrecht het
congres aan van de Nederlandsche Vereeni
ging van Spoor- en Tramwegpersoneel.
In zijn openingswoord wees de voorzit
ter er op, na een welkomstwoord tot de
buiten- en binnenlandsche gasten, dat, hoe
wel er eenige teruggang in het ledental was
te constateeren, er in de laatste maanden
weer een flinke vooruitgang is te bemerken
niettegenstaande het personeel bij de spoor
wegen zeer verminderd is. Het is dus on
danks die vermindering van het personeel,
een verheugend verschijnsel. Spreker hoop
te, dat in de toekomst die vooruitgang za!
blijven voortduren.
De economische toestanden zijn voor de
aibeiders niet rooskleurig, doch er zijn ook
lichtpunten, als was het alleen maar de
eensgezindheid van de Engelsche arbeiders
in hun strijd. Dat is een voorbeeld dat na
volging verdient. Spreker betreurde de hou
ding van het l.V.V. inzake de Russische
vakbeweging, doch daar staat tegenover
dat Genève weer wat licht (geeft.
Spreker wees vervolgens op den strijd
voor de dienst- en rusttijden, voor de clas
sificatie, de pensioenregeling, enz. die nog
m vollen gang is. De pensioenverbetering
verkregen, is voor het personeel van groote
beteekenis en ook de wachtgeldregeling is
van groot belang voor het personeel geble
ken. Van de 1492 wachtgelders zijn er thans
maar 100 meer over en geijverd dient le
worden dat ook deze weer in dienst geno
men zullen worden. Ook voor het tramweg
personeel zal alles gedaan moeten worden
om het even behoorlijke arbeidsvoorwaai
den te geven als het spoorwegpersoneel.
In het algemeen zal de organisatie schrap
hebben te staan om het verkregene te hand
haven en nieuwe verbeteringen tot stan.1
te brengen. Spreker wekte ten slotte op
daarvoor het ledental met duizenden op te
De waarde van één stem.
Bij elke verkiezing zijn er velen, «veelal
uit gemakzucht, die niet aan hun stemplicht
voldoen en hun houding goedpraten met
een reuzen-aigrette. Het was een dikke,
mollige, rossige vrouw van weinig betee
kenis, zooals veel vrouwen van haar soort.
Goedenavond Léon, zei ze met een
beteekenisvo-l lachje, kom je bij me zitten
Nooit meer van mijn leven Je durft
nog al wat. Wacht even, ik zal je wat ver
tellen.
Tien minuten later gingen ze samen,
gearmd en wel een restaurant binnen na
dat ze flink ruzie gemaakt hadden, was de
vrede weer gesloten, üratier ging dien
nacht niet vóór vijf Uur naar bed. Angèle
had hem stomdronken mee naar haar huis
moeten nemen, hem uitgekleed en naar
bed gebracht.
Twee weken lang duurde het zoo voort,
steeds was hij dronken, en wel zoo, dat hij
Carlona heelemaa! vergeten had.
Op een morgen ging hij met Angèle in
hetzelfde restaurant eten als indertijd met
Gratiën. Het weer was, ondanks het ver
gevorderde seizoen, zacht zc lieten buiten
in een klimop-prieeltje dekken.
Laag gedecollecteerd en trotsch ein
delijk had zij een echte paarlencollier -
liet zij haar dikken blooten nek zien, en
■kraaide als een vogel. Geheel op cn ver
moeid, de oogleden zwaar en met roode
randjes omringd, antwoordde Gratier los
weg, terwijl hij zonder ophouden het eene
glas na het andere dronk van een koppigen
witten wijn.
De meid, een dikke peetemoei, met roode
wangetjes en sluwe oogen, bracht een heer
lijk vischgerecht binnen, daarna een prach
tig gebraden eendvogel en een flesch zoe
ten Anjouwijn, dien velen boven Cham
pagne verkiezen.
1 Met een dik stuk brood de jus van haar
de bewering, dat het op één stem toch niet
aankomt.
lederen keer wordt uit den treure 't te
gendeel betoogd, en toch...
De thans aan de orde zijnde gemeente
raadsverkiezingen zijn er weer om die fa
tale bewerinig te logenstraffen. Op verschil
lende plaatsen gebeurde het, dat een zetel
werd gewonnen of verloren door slechts
cén stem meer of minder.
Als voorbeeld vermelden we Zwartsluis.
De S.D.A.P. verkreeg hier juist één stem
minder dan 75 van den kiesdeeler. Hel
gevolg was, bat haar lijst bij de zetelver-
deeling niet in aanmerking kwam en zij
haar eenigen zetel verloor aan de Christ.-
Historischen.
Te Heino behaalden de katholieken de
meerderheid in den raad, eveneens met 1
stem. Er werden gekozen 4 katholieken met
151 stemmen, terwijl de niet-katholieken 150
stemmen verkregen en 3 leden van deze
partij gekozen worden.
VLISSINGEN, 23 MEI.
Voorstel aan den gemeenteraad.
Door Burg. en Weth. is het volgende
voorstel aan den gemeenteraad gedaan
Het Roomsch-Katholiek Parociaal Kerk
bestuur van den Heiligen Jacobus den
Meerdere te Vlissingen verzoekt in een
overgelegd adres d.d. 22 April 1927, over
eenkomstig het bepaalde bij artikel 72 der
Lageronderwijswet 1920 de benoodigde gel
den uit de gemeentekas beschikbaar te wil
len stellen voor het aanschaffen van 30
gladde hardhouten stokken met stokkenrek
er 7 gummiballen voor de onder zijn be
heer staande meisjesschool en 24 gladde
hardhouten stokken voor de jongensschool
aan de Verkuijl Quakkelaarstraat, ten be
hoeve van het onderwijs in het vak licha
melijke oefeningen.
Na gehouden overleg ingevolge artikel
77, le lid der wet, is door het Kerkbestuir
bij schrijven van 20 Mei 1927 een be-
giooting van kosten^overgelegd ten bedrag 3
van 48.55.
Onder overlegging van het advies van
den Inspecteur van het Lager Onderwijs
stellen wij U voor aan voornoemd Kerkbe
stuur ter aanschaffing der verlangde benoo-
digdheden de noodige gelden welke na
der door ons worden vastgesteld be
schikbaar te stellen.
Zuid-Bevelandsch a Capelia-Koor.
Grand-Hotel Britannia.
Lijsen-avond.
We hebben ons Zaterdagavond van een
zeer vereerende, hoogst aangename taak
mogen kwijten, door als oud-leerling
vann den componist A. Lijsen te mogen
luisteren naar de verklanking van zijn toon
werken, teneinde daarvan iets te vertellen
in ons blad. Nog even dachten we terug
aan de ons bekende frissche, fraaie, impo
sante cantates „de Ruyter", „Nova Zem-
bla" en „Leidens ontzet en zegepraal" om
welhaast in beslag genomen te worden door
het koor in de typisch Zuid-Bevelandsche
dracht, waaraan wij eveneens prettige her
inneringen hebben bewaard.
Na een rustperiode van enkele jaren is
het koor, evenals thans de geheele natuur,
weer herleefd en het heeft ons gebracht een
kleurenpracht, een klankenweelde en een
bloemrijkheid als ooit te voren. Toepasse
lijker openingslied als „Lente" had de kun
dige dirigent, de heer S. J. Tamminga, dan
ook niet kunnen kiezen en de woorden
„Alles is leven, genieten en bloeien" heeft
hij met zijn getrouwen ten volle bewaar
heid. Onmiddellijk maakten we kennis met
een rond, vol, warm basgeluid, de tenoren
zijn bijzonder helder, de alten donkei* en
diep en de sopranen stralend en glanzend
lief. De samenzang is buitengewoon mooi,
een heerlijke nuanceering en schakeering
paart zich aan een beteekenisvolle voor
dracht niemand plaatst zich op den voor
grond, doch allen voelen zich een deel van
het harmonisch geheel. Wat deze dilettan
ten ons den ganschen avond hebben ver
schaft betitelen we volgaarne als een
schitterende prestatie.
bord soppende, had Angèle bijna den ge-
heelen visch opgegeten, terwijl Gratier bij
na niets kon eten. Hij sneed zonder enthou
siasme den mooien goudgelen eendvogel,
terwijl Angèle achter elkaar verscheidene
glazen wijn dronk om weer opnieuw te
kunnen beginnen. De conversatie vlotte,
niet erg, en om hem in een goede stem
ming te brengen hield zij dan ook eindelijk
maar met haar geklets op.
Hè, zei ze plotseling, terwijl ze^Gra-
tier bij een van zijn roode ooren trok. Is dat
nu alles waar, wat je me van je vrouw
verteld hebt Ze moet zich toch doodver-
velen in dat kasteel. Het moet een rheuma-
tisch hok zijn, dat huis. Ik had ook wel een
tante...
Genoeg, bromde hij, laat me met rust,
heb je niets interessanters te vertellen
Maak je niet drieftig, wat ik ook zeg,
denk maar aan den armband, dien je mij
beloofd hebt. Weet je dat nog Men zou
zeggen dat je op de maan gelogeerd bent.
Schei uit
Oude brombeer, straks ga je me nog
vertellen dat je niets beloofd hebt, maar ik
laat je zoo niet met rust, ik wil mijn arm
band. 't Is net als met die auto, waarvan
wij gisterenavond spraken. Een auto voor
mij alleen, ik ben er op gesteld zweer me
dat je me een auto zult koopen
't Is in orde hoor, als ik erf.
Is jou Italiaansche dan zoo rijk
Ja, millioenen bezit ze.
Zij heeft een hartziekte, niet waar
Gelukkig.
Nou, laat ze dan dood gaan, en gauw
ook, dan hebben we ten minste rust
Angèle hield plotseling op. De meid
kwam terug, maar gevolgd door een jongen
Van de liederen verdienen afzonderlijk
vermekiing het zeer mooie en bekende
„Oogstlied" (woorden van A. C. W. Sta
ring) en „Neerlands huis en tuin" (woor
den van J. C. Nijk), welk laatste in het
tweede couplet gelegenheid gaf het vrou
wenstemmateriaal te bewonderen en een
diepen indruk maakte.
De heer D. A. Polder mans is in het
Zeeuwsche idioma geen onbekende, doch
een expert, zooals duidelijk uit zijn verzen
blijkt. En als nu twee zielen één gedachte
worden, 'dan ontstaat werkelijk iets zeer
schoons, dan beginnen die schilderingen van
het „aerdig landje van Ter Goes" te leven
en dan zien we het „golvend koren" en de
„rieke boógerdpracht" en de „durpjes op
groen ferweel". Aardig klonk ook „De
Zeeuwsche leeuw" eveneens in dialect door
denzelfden auteur.
Voorts werd door een der koorleden een
tweetal bariton-soli ten gehoore gebracht,
nl. „Klaos mie z'n ammonika", ofschoon be
kend, toch steeds een uitbundig succes oog
stend, en het ernstige, diepdoordachte
„Grootje". Beide solo's, karakteristiek door
het taai-eigen, mochten zich in een goede
vertolking verheugen.
Na de pauze volgde „Zeeuwsche klan
ken en kleuren", een zangstuk gecompo
neerd door A. Lijsen en waarvoor D. A.
Poldermans het libretto schreef. Voor ons
Zeeuwen is dit werk zeer zeker in de eerste
plaats een aanwinst, omdat het^zoo juist
in fijne, rake trekken specifiek Zeeuwsche
toestanden, begrippen, herinneringen en
stemmingen maalt. Aan welk gedeelte we
de voorkeur moeten geven weten we waar
lijk niet, 't is alles even mooi, zoowel in
vrede als strijd, te land en ter zee, in ernst
en luim. Toch zijn er fragmenten, die bij
den hoorder onmiddellijk inslaan, die tast
baar zijn, omdat zij zuiver folkloristische
beelden schetsen. En dan bedoelen wij „De
maaiers", waarin de mannenstemmen en
„D'Erremueenaertjes", waarin het vrou
wenkoor met de altsoliste blijk gaven van
een volkomen beheerschen van woorden en
muziek, „De rienkrieërs" met zijn moeilijken
beurtzang en „De koelkelpot", wat een
toonbeeld is van welluidendheid en samen-
stemming. Immers „Twee kinders mie dof
klompgeklof", „Klein mannetje en klein
vrouwtje" stappen „op 'n uusje of" en
„zienge" begeleid door het gebrom van de
koenkelpot (mannenstemmen) het lied van
„klein zieltje enz."
Zooals elke cantate bevat ook deze ver
schillende soli en dan stippen we aan de
bariton-solo „Neptunus" en de sopraan
solo „De Zeeuwsche maagd", welke ver
dienstelijk gezongen werden. Voorts ves
tigen we nog de aandacht op de koren
„Gebed voor Zeeland" (treffend schoon en
waarbij bromstemmen a.h.w. het voor- en
naspel van het orgel imiteeren) en het „slot
koor", wat met een triomfaal „Luctor et
Emergo besluit.
Als componist had de heer Lijsen bereids
zijn sporen verdiend door deze schepping
heeft hij bewezen, dat de toonkunst in hem
nog steeds een warm beoefenaar vindt, zijn
plaats onder de meesters ten volle waardig.
Aan applaus heeft het den geheelen
avond niet ontbroken, en hierin moge het
dappere koor met zijn flinken directeur een
compensatie vinden voor de mindere be
langstelling. Voor Zeeuwsche klanken en
kleuren hadden wij beslist een volle zaal
verwachtDe tevredenheidsbetuigingen
hielden aan het slot zoo lang aan tot het
koor en bk>c was opgestaan om deze be
wijzen van appreciatie in ontvangst te ne
men. Vérité.
De strijd om brood en recht.
Zaterdagavond hield de afdeeling Vlis
singen van den Algemeenen Militairen Pen-
sioenbond op de bovenzaal van het café
Buning een goed bezochte vergadering.
De voorzitter, de heer Mol, sprak zijn
tevredenheid uit over de opkomst, toch
hebben meerderen nog de moeite ontzien
om hun schreden te richten naar deze ver
gadering, waai hun belangen behartigd
worden. Spreker heette allen welkom en in
't bijzonder den heer W. Klooster, lid van
het hoofdbestuur, die met alle kracht strijdt
vow de oud-gepensionneerden, verder den
afgevaardigde van de onderofficiers-veree-
in groene livrei.
Gratier herkende Léonce, den piccolo van
het hotel du Lion.
Mijnheer, zei de jongen, terwijl hij
beleefd zijn pet in zijn hand hield, 't Is een
telegram voor u, met antwoord betaald, de
baas heeft me hierheen gestuurd.
Hij heeft goed gedaan, antwoordde
Gratier met onzekere stem, hier heb je
wat voor de moeite.
Hij nam de blauwe enveloppe, die Léon
ce hem gebracht had, cu stuurde hem weg,
terwijl hij hem al het kleine gel(l gaf dat hij
los in zijn vestjeszak had.
Angèle was, zonder te weten waarom,
stil geworden. Het was of er een rilling
door haar heen ging. Het voorgevoel van
iets onbekends en vreeselijks had zich van
haar meester gemaakt. Plotseling nuchter
en doodsbleek vroeg zij zich afWat
moet dit alles beteekenen.
Je bent zeker tevreden, zei hij norsch,
ze is dood. Ik smeer hem. Goeden avond.
Hij was opgestaan en dronk met groote
teugen haastig de pas aangebroken flesch
wijn leeg.
Je komt toch zeker terug
- Ja zeker.
Ze wilde hem nog kussen, maar hij
maakte zich van haar los en was al in de
straat, snel loopend naar zijn hotel.
Hij sprong in zijn auto, die ze in alle
haast voor hem hadden klaar gemaakt en
vloog over de eenzame wegen, langs de
enkele dorpen in den hoek van Bretagne.
Hij was verschrikt dat alles zoo goed was
gelukt. Het medeplichtige noodlot fluister
de hem in de ooren, zooals de geheimzin
nige beul die Henri Heine zag in de Kathe
draal van Keulen „Nu, ben je tevreden
niging „Ons Belang", waarin spreker ziet
een bewijs van belangstelling, hetwelk zeer
gewaardgeerd wordt, en ook aan vertegen
woordigers van de zusterafdeeling te Mid
delburg. Een woord van hulde bracht spr.
aan de nog actief dienende bestuursleden
der afdeeling, zonder wier hulp de afdee
ling niet zou zijn wat ze nu is.
De voorzitter herdacht daarna het over
leden lid der afdeeling, den heer Antheunis-
sen en verzocht den aanwezigen zich een
oogenblik van hun zetels te verheffen als
laatste groet.
De heer Klooster, hierna het woord ver
krijgende, zeide dat het niet behoeft te
verwonderen dat niet alle leden de verga
dering bijwonen, daar het misschien is als
op verschillende plaatsen, vooral in de
groote steden, waar hij heeft ondervonden
dat er velen zijn die niet op de vergadering
durven komen omdat zij geen kleeren heb
ben om fatsoenlijk mede voor den dag te
komen. Velen, die niet het geluk hebben
een bijbetrekking te vinden, kunnen zelfs
hun contributie niet betalen.
De heer Klooster wilde spreken over
„Een strijd om brood en recht" en zag eerst
de vraag onder het oog of den oud-gepen
sionneerden leed en onrecht wordt aange
daan. Minister De Geer zegt van niet, daar
de oud-gepensionneerden slechts ontvan
gen waar zij recht op hebben. Deze bewe
ring noemt spreker een slag in het aange
zicht van het menschelijk recht. De rechts
grond voor de verhooging der oude pen
sioenen ligt in de waarde-vermindering
van het geld, zoodat zij nu veel mindei
krijgen dan waarop zij feitelijk recht had
den. Er is door de regeering bij de vaststel
ling der nieuwe pensioenwetten in 1920
met twee maten gemeten en eenvoudig een
potloodstreep gezet. In het rapportIden-
burg wordt ook gezegd dat de oud-gepen
sionneerden van vóór 1918 altijd 50 zijn
onderbetaald en deze vallen nu juist buiten
de nieuwe pensioenwetten. Hiermede is
groot onrecht geschied.
Inplaats van dit onrecht te herstellen,
heeft de regeering niet geaarzeld dit kruis
tot aan hun dood hun op de schouders te
leggen. Dit is de dank van het vaderland
voor de vele diensten door de oud-gedien-
den den lande bewezen.
Spreker wees er op, dat nu straks wijten
generaal Van Heutsz zal gehuldigd worden,
doch deze eerlijke, rechtschapen officier zou
zich in zijn graf omdraaien als hij wist hoe
zijn oud-medestrijders behandeld worden.
Spreker wees op vroegere arbeidsvoor
waarden, waaronder de oud-gedienden ver
keerden. Een gehuwd matroos kreeg 25
per maand, een onderofficier 37'/2, en
vrouwen en kinderen liepen in lompen. Het
brood dat men aan boord kreeg was door
gaans bedorven en dte overige voeding was
allerslechtst. Door ondervoeding kwam vee!
berri-berri voor.
Met jenever trachtte men den Indischen
soldaat op expeditie zoet te houden en als
men terug kwam van expeditie werd men
gehuldigd, doch wanneer alles rustig was,
werd de „koloniaal" behandeld als een
schurftige hond. In de cantine's was niets
anders te verkrijgen dan jenever en deze
waren bij voorkeur gebouwd in ontuchtige
buurten.
(De vergadering geeft bewijzen van in
stemming en geroep ,,'t was nog vee',
erger").
Spreker zegt dat de strijd om brood en
recht voor de tienduizenden oud-gepension
neerden en hun weduwen en weezen een
eisch van rechtvaardigheid is en daarom
hoopt spreker dat de oud-gepensionneer
den den strijd zullen voortzetten -totdat
recht is gedaan.
Hiervoor zouden slechts e-nkele millioenen
noodig zijn en wat is nu dit luttele bedrag
vergeleken bij de steeds stijgende staats
inkomsten.
Spreker gaf verschillende voorbeelden
van de schrille tegenstelling tusschen de
oude en de nieuwe pensioenregeling, die
den jongeren gepensionneerden niet wordt
misgund, maar het onrecht is te groot.
Nog onlangs is een oude gepensionneerde
sergeant, versierd met de Militaire Willems
orde, in fndic van gebrek gestorven en als
behoeftige begraven en verschillenden van
hen zijn gedwongen te bedelen.
Een onderofficier, met verschillende rid-
Ik heb je wenseh volbracht, ik heb je
slechte gedachten uitgevoerd". Een geheim
zinnige angst bekroop hem, misschien zou
hij nog de onbekende krachten zeer duur
moeten betalen, die hem zoo goed gediend
hadden.
Hij bedwong zich en gaf zich alle moeite
om zijn aandacht te wijden aan zaken van
directen aard bijv. om goed in zijn rol te
blijven. Hij moest zich verdrietig toonen
zonder te overdrijven. Buitendien was hij
ook een ma n de wereld zooals ieder ander.
Hij moest zeer correct zijn men kon met
iemand in disharmonie leven, en toch smart
over zijn dood gevoelen.
Trouwens, hij was niet bang meer voor
verdenking. De feiten die zich in die twee
weken in het kasteel afgespeeld hadden
terwijl hij al dien tijd in Nantes was ge
weest, gingen buiten, hem om, en als advo
caat wist hij zeker, dat wanneer men hem
zou beschuldigen, hij de hoogste troef zou
uit spelen.
Toen hij door de lange Eikenlaan ging,
waar de zilveren maan op spookachtige
wijze schaduwen en gedaanten op het mos
tooverde, schoot hem een verschrikkelijke
gedachte te binnen. Als dat telegram eens
een valstrik was, om hem te doen arrestee
ren en als Carlona eens niet dood was. Zijn
emotie was zoo groot, dat hij stopte en
even dacht of het misschien niet beter zou
zijn om terug te keeren.
Neen, dat kon niet. Hij werd woedend
op zichzelf, bovendien in zoo'n geval moest
men brutaal zijn.
(Wordt vervolgd.)
