1000 150 100 25 «in ^r00* Qfifl PLOUVIER VOOR UW SCHOENEN DONDERDAG 7 APRIL, Eerste Blad feuilleton JE ZEEPPOEDER 65e Jaargang -1927»- V f. VAK DE VELDE lr.,Rilstr»t 58-60, Vlissingen. Teltl. 10. Postrekening 6628T Verschijnt dagelijks, nitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen UUU een ongeluk. ÜUU t «IVO» 82i zij ze voor een 1 m aan eenig geld "ie 2J 35 pond begaf Cranna zich VfJ handel, en werd daaron het ondanks al zijn nog tot een flinken i Ün [5 bracht liet stoomschin zakken tarwemeel van An •azilie voor een korenkooi neiro. De eigenaar kree? van meening met de L betalen invoerrechten ,i een loods opgeslagen. tantie werd het geschil overal kreeg de douane i echter het meel I.... ratten en ander oi™ roor den eigenaar totaal3 geworden. Weer kwam hetfl :hans om schadevergoedi&J verkrijgen. Twintig jaar - eer de man bij rechte recht op schadevergoi hij zelf was intusschen 1919 geworden e«ï zijn weduwe den l/an 3000 milreis aansprak., I 31 jaar nadat de ongelmjj Ineel in Brazilië aankwam ^sident aan het congres i, •aajgd, om tot uitbetaling! geding over te gaan. c h e i e r e n. in Frau n de Paascheieren-traditiej ontstaan. Heel vroeger^ pen in Frankrijk zóó streng h gebmik van eieren verbo stendagen. Was de vasten het volk zijn vreugde ter door het aanrichten van Met veel lawaai van bc kwamen studenten en (de markt bijeen, gewapend" ansen. Onder een afgrijselijk de bende zich in bewej de voornaamste kerk van hielden de betoogers stil [kerkelijken lofzang aan. Als was afgeloopèn, begon ieuw. In igroepen versprek' Igangers zich over de heele cheieren te bedelen, n mandenvol op. En al i denzelfden dag nog g llen. Moeders, zusters, vrier feurateurs hielpen ijverig met| leuken om te zetten in ome! fcrten en vlaIedereen ai Voorraad was er meer In dien goeden ouden tijd kj en immers maar een paar |niankeert, is verstopping, ?t voor en na het eten eern Kijk dokter. Ik kook zelf en ij les schoon." (die in een edelmoedige] drenkelinge naspringt) |n niet zwemmen 1" „Ik wil, en ik zal u redder, I trouwt." ITAATSLOTER1J .king van Dinsdag 5 April, Klasse 2e Lijst. 'RIJZEN VAN 30.-. 182 186 213 217 663 857 937 1313 1423 1832 564 837 926 1290 1399 1794 2229 2453 6 43 ■ld («I K» E7 pi _B3 ■ld' i)9 n.s p-3 KO R9 _B6 ■at 671 682 871 879 973 992 1322 1323 1459 1609 1844 1927 2293 2346 2385 2497 2614 2629 2734 2769 2771 2910 3193 3214 3310 3316 3522 3523 3619 3611 3821 3848 3850 3927 4082 4200 4242 4392 4632 4651 4690 4691 4823 4918 4948 4972 5123 5185 5208 5214 5403 5446 5469 5588 5685 5871 5990 606! 6121 6158 6174 6321 6438 6454 6478 6515 6742 6773 6811 683! 6997 7005 7055 7061 7318 7325 7337 7338 7479 7502 7522 7587 7646 7659 7676 768! 8020 8096 8120 SI 85 8250 8303 8388 8407 8580 8702 8756 8855 8987 9030 9062 9100 9145 9174 9186 9221 9331 9366 9367 9368 9515 9587 9711 9716 9845 9850 9910 9965 10066 10067 10095 101151 10410 10446 10457 10745 10762 10791 10938 1 0844 10988 110701 11234 11287 1135711381 11589 11643 I1650I172I1' 11762 11863 118661188" 12038 12251 12334 123# 12552 12574 12582 12602 12737 1282312892131»: 13302 13350 13399 13452 j 13510 13515 1352313544 13729 13823 13S81 13887 14097 14104 14133140 14378 14416 14528 14544 14723 14726 1486314» 3 15202 15215 1523315294 15491 15520 155641» 15837 15882 16018 16® 16123 16140 161791®4 16428 16482 16502 igj 16754 16S07 1683016»- 17116 17132 J716717229 17339 17403 17459 Ij# 17638 17667 17728 Ijj-14" 17920 18040 1805418", 18302 18329 18416 ML 18547 18594 18621 l.ffi 19143 19183 19198 lg,j 19383 19408 19464' 19623 19648 19667 m-; 20020 20023 20031g 20252 20290 203124»' 20449 20568 20604g 20704 20721 20764* 20934 20979 20994 W LISSIINCSCHE COURANT LnNEMENTSPRUS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden. co do°r het geheele riik 2-50- Voor Belgis en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk se verzending ƒ4.15; bij dageiijksche verzending ƒ6,10. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 14 regels ƒ1.10; voor lederen regel meer 26 cent. Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. abonné's in 't bezit eener C A TIC ..n.nn klis, zijn GRATIS verze- 'jj'tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij verlies van een band, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger II nummer bestaat uit 2 bladen. Binnenland Prinses Juliana. Zweden heeft men blijkbaar het idee ie niet laten varen, dat de jonge prins bard, de tweede zoon van den Zweed- ien kroonprins, die thans in Upsala stu- ,rt en met succes hoofdrollen vervult in tooneelstukjes, die de studenten onder ander opvoeren, de aanstaande gemaal prinses Juliana is. Herhaaldelijk ver innen in de Zweedsche geïllustreerde s enthousiaste artikelen over prinses Ju- ia en de Koninklijke familie. „Vecko tirnalen" publiceert onder het opschrift let meisje, dat een troon ervan zal", een rakteristiek van de prinses, ..die door ar volk betracht wordt als 'n ontluikende lemknop". Zij heeft een frissche natuur- ieid, zegt het weekblad, die, hoewel zij achttien jaren wordt en de verplich ten van haar staat zwaardter op haar an drukken, toch niet door etiquette on- rdnilct zal kunnen worden. Men weet te •tellen, dat zij als kind afgezonderd leef- omaat haar moeder bevreesd was voor .ziektegevaar, dat grooter wordt, naa'- jte vee! kinderen tezamen komen, maa- lateren leeftijd kon zij zich geheel over- en aan de vreugde van het verkeer met mdinnetjes, pic-nics, dansen en muziek, jut zij heef veel aanleg en verstand voor jziek, hetwelk zij met haar vader (gemeen ft, weet het blad te verteilen. Van haar Ier heeft zij ook den humor geërfd, ter zij van haar moeder den practischen (e liefde voor bloemen en den lust tot m\ heeft gekregen. lardige dingen vertelt „Vecko-Journalen" de reis naar het Noorden van Zweden, door de Koninklijke familie werd ge- akt en de vaak primitieve omstandighe- die door het' Koninklijk (gezelschap humor gedragen werden. Zoo had Prins ndrik dikwijls zijn eigen bagage moeten epen. Het enthousiasme van de prinses voor j)!and nam, volgens ooggetuigen, zeer mtane vormen aan. Zij jubelde luid en irp zich dikwijls ontstuimig aan den hals haar moeder. De verhouding tusschen beiden werd „ontroerend en liefde genoemd. Dikwijls zag men haar sa- uitgaan op botanische excursies, maar iwel zij beiden hartstochtelijke amateur- bgrafen zijn, kon de Koningin niet ver- fgen, dat de vele amateurs onder de sten van hetzelfde stadje haar met de nera trachtten te verrassen. Zij wist dar izeer handige wijze toevallig haar gelaat "zakdoek of bloemtuil te verbergen, in omgeving van Abisko was zij eens ge haakt zich in haar kamers terug te •ken om aan de wachtende fotografen te komen. 'oen de Koningin en Prinses meenden de weg vrij was, gingen zij uit, met de oelin-g een zich in de buurt bevindend •penkamp te fotografeeren. Maar de tpen waren blijkbaar evenmin op ge-foto- feerd worden gesteld als de koningin zeif toen zij haar camera op een groep Lap- tiad; gericht draaiden zij zich om. „Het "iet bekend", zegt de schrijver, „of de jmgin van Nederland er nog in geslaagd jen op de gevoelige plaat te bekomen", "oses Juliana gaf op echte en hartelijke SCHENKSTER DER GODEN 'r het Engelsch van D. STAFFORD. (Nadruk verboden) levrouw Standfast bereidde alles goed zij oesprak kamers in een zeer goed i vroeg haar echtgenoot om ruim reis- 1 e'i besloot Emelie mee te nemen als soort kamenier. Nu er twee personen* lluis waren, konden de keukenmeid en tweede meisje best samen het werk af ■"lelie was verrukt bij de gedachte, dat een paar weekjes in Londen zou mo- zijn. Nurende eenige dagen werd er druk ^t en klèeren uitgezocht en den voor- 'j van haar vertrek schreef mevrouw '"fast een vriendelijk briefje aan Robert lnti Zij Geelde hem mee, dat zij en Hebe paar drgen in Londen zouden door- jSón om te winkelen zij' hoopte, dat 'ens aan het hotel haar zou komen op- en medelijden zou hebben met ■Norpsbe'woonstei's". Het was een briefje en zij glimlachte, toen zij n den envelop sloot. J. je bezig een brief te schrijven. .Jtjelief?" vroeg haar echtgenoot, klonk het antwoord, „aan dien neef van dr. Verdant. Wij zouden pig vinden als hij ons in. Londen "^e'it. Een man kan zoo van dienst r glimlachte en streek haar ïi' |ianc" If4",*® S V™ een vluchtige» kus, want hij heel vrijgevig betoond wat het crediet betrof, povem'j heusch", zei ze met een dat het verstandiger zou niet over te spreken, dat zij tüebi n Criant geschreven had. wijze blijk van hare vreugde om land en be woners. En toen zij in de kleine volks school der Lappen in Jukkasjarvi binnen kwam vervaardigde zij een teekening op het zwarte schoolbord en schreef er voor .de verbaasde Lappenkindertjes naast„Le ve de Lappen". En hierin ontdekt het Zweedsche blad verwantschap met de Ko ningin, die gaarne schildert en aquarelleert. Het extra-parlementaire kabinet. De „Standaard" schrijft De discussie over het ontwerp betreffen de de besmettelijke ziekten ontwikkelde zich, toen het amendement-Bijleveld aan de orde kwam, plotseling tot een constitutio neel debat, waarbij weer eens duidelijk bleek, in hoe gevaarlijken toestand ons par lement kwam tengevolge van het breken der coalitie en het optreden van een extra parlementair kabinet. Minister Slotemaker de Bruijne verklaar de toch zóó groot bezwaar te hebben te gen het principieel amendement-Bijleveld, dat hij, werd dit amendement aangenomen, het wetsontwerp zoude terugnemen. Op de ze houding zoude niets aan te merken zijn geweest, indien de minister zijn houding had kunnen gronden, op de omstandigheid, dat hij overwegend bezwaar had tegen den inhoud van het amendement, en het dus niet kon aanvaarden. Maar dat zeide hij niet. Hij verklaarde het onaannemelijk met een beroep op het karakter van het kabinet. Het is ex tra-o a r- lementair en de minister-president heeft verklaard, dat het de zaken die den strijd der beginselen raken, buiten zijn sfeer laat. Het blijft zooveel mogelijk in de neutrale zone. Nu kan dit als gedragslijn voor een ex tra-parlementair kabinet gebillijkt. Het komt zelf niet met voorstellen, die de principieele politiek raken. Het is erg genoeg, dat dit zoo moet, maar de omstandigheden verkla ren het. Maar nu ging de minister van arbeid daaruit afleiden dat hij daarom uit de Ka mer ook al geen voorstel van principieelen aard kon aanvaarden. Hij zou in moeilijk heden komen als hij het zoo geamendeerde ontwerp in de Eerste Kamer'moest verde digen. De kwaal van het kabinet ging dus naar zijn meeninig over op de Kamer. Eigenaar dig dat dit uitkwam bij het ontwerp ten aanzien van de bestrijding van besmette lijke ziekten. Tegen dit eonstitutioneele monstrum kwam de heer Heemskerk aanstonds in verzet. Hij merkte op te verstaan, dat het kabinet extra-parlementair is, maar daarom is de Kamer dat niet. Het kabinet zal uit zich zelf geen beginselontwerp aan de orde stellen. Zijn karakter maakt dit moeilijk. Maar daaruit volgt niet, dat ook de Ka mer geen voorstellen mag doen van diei. aard. Het kabinet is niet vrij. Doch de Kamer is niet gebonden. Zoo zou het extra parlementaire van het kabinet wel uiterst gevaarlijk worden voor onze parlementaire instellingen. Wij gelooven, dat heel de Ka mer dit ook gevoelde. Het verwonderde ons alleen dat dr. De Visser, die niet accoord gaat met de opvatting, dat het extra-par lementair kabinet zich tot de neutrale zone heeft te beperken, thans de opvatting van den minister die de zijne niet is aan vaardde om tegen het amendement-Bijle veld te kunnen stemmen. Dit was moeilijk te -verstaan. Wij verheugen ons in het krachtig ver zet, dat door den heer Heemskerk werd ge boden tegen het optreden van den minister. Met groote warmte deed hij zulks. Eii geen wonder. Wat hier bedreigd werd, was de positie der volksvertegenwoordiging. Het extra-parlementaire schijnt van eeniigszins besmettelijken aard. Een ge ducht verweer is d'iis wel noodig. Arbeid van kinderen in nijverheidsondernemingen. De vereeniging van Ned. Werkgevers heeft zich met een adres tot den minister van arbeid, handel en nijverheid gewend, waarin zij betoogt, in verband met een uit lating van den minister in de memorie van toelichting op het wetsontwerp tot wijzi ging van art. 88 der arbeidswet 1919, dat dit ontwerp in tegenstelling met 's ministers opvatting, in strijd is met de conventie van Washington betreffende de vaststelling van den leeftijd, waarop kinderen mogen woe den toegelaten tot het verrichten van arbeid in nijverheidsondernemingen. Daarom zal, ■meent adressant, wanneer bovengenoemd wetsontwerp wordt aangenomen, niet tot ratificatie van die conventie kunnen wor den overgegaan. Van de Grens. Men schrijft ons uit Oostelijk Zeeuwsch- Vlaanderen De journalistiek is een vruchtbaar, doch voor haar bewerkers zelden aangenaam te cultiveeren terrein. Al draagt het uitge strooide zaad een waarmerk van oprecht heid om het algemeen belang te dienen, blijft elke beschouwing vrij van den stimu lans partijzucht, speelt het vooroordeel zelfs niet de onbeduidende rol, wordt iedere zaak gezien van breedeii horizont en steeds tot richtsnoer genomen Verbeter, maar verbitter nietzoo menigwerf blijkt de bodem ondankbaar en de arbeid vruchte loos. Door alle eeuwen heen smaakt de man, die met de pers aan denkweg helpt timme ren, het twijfelachtig genot als wrijfpaal te dienen, waaraan zich de verschillende ridh- tingen schuren en moet kunnen verduren, zoo nu en dan eens gevoelige stooten op te vangen. Toch komen er voor hem oogen- blikken zich opgewekt en vredig gestemd te voelen, vooral bij de ervaring niet vruchte loos het Frappez, frappez toujours te hebben toegepast. Daarom heb ik in de af- geloopen week me heel genoeglijk over de kin gestreken en niet zonder reden. Leek de stem in den beginne toch als die eens roependen in de woestijn, thans blijkt zon neklaar Het daghet in het oosten Langs de heele linie verhoogde belang stelling in- en voor Zeeuwsch-Vlaanderen, eenmaal smalend de „zelfkant van Neder land" betiteld, maar een zelfkant zóó weel derig en schoon, dat begeerige blikken er nog altijd op worden geworpen door land- hongerenden, niet kunnende verkroppen er eenmaal de druiven te zuur gevonden te hebben voor hunne ongemotiveerde begeer ten. Geen gewest mag het blijven, waarvan men zoo spoedig mogelijk met een zucht van verlichting het stof der schoenzolen schudt, geen doorgangshuis voor alle lands dienaren, 't zij ze op de onderste sport der maatschappelijke ladder staan of een lei dende positie innemen, 't Recept is eenvou dig Wanneer het nog altijd stiefmoederlijk bedeelde land in zijn bescheiden wenschen gerugsteund wordt door de geheele natie, moet het gevoel van saamhoorigheid aan wakkeren, de liefde voor den oud-vader- landschen bodem krachtig opbloeien en laat dan nijd of hebzucht de tanden stomp bijten op deze sterke herleving van nationaal be wustzijn. Niets doodender dan beklemd te geraken in den greep der onverschilligheid. Weggevaagd moet voor altijd de legende Nederland begint pas ten Noorden van Moerdijk En het zal de „Vlissingsche Courant" met haar rijk verscheiden lezerskring tot eere blijven strekken onverdroten de aandacht te hebben gevestigd op het smalle zoompje, van „kneuzende oorlogsvracht" zoo vaak doorploegd en na eeuwenlangen, taaien strijd tegen den waterwolf herschapen in oogbekorende beemden. Onbetwistbaar is het er door in de publieke belangstelling gerezen, want „onbekend maakt onbemind." ■Jf Niet uit de lucht viel voor mij het bericht de koninklijke goedkeuring verleend te zien op de statuten der combinatie tot afwerking van den verlaten en waardeloos liggenden kanaalarm AxelHulst. De plannen begin nen zich duidelijker af te teekenen en deze poging kan men niet anders dan met een krachtig bravo begroeten. Ook de schreeu wende onbillijkheid een vaarwater half-vol- tooid tientallen jaren ais „quantité-négli- geable" te beschouwen, is in het blad' der Scheldestad dikwijls gegispt. Ten slotte heeft minister Kan eindelijk de noodzakelijk heid ingezien het vraagstuk der dreigende afmetingen aannemende olmenziekte onder de aandacht der geleerden te brengen, daar in onmiddellijk nagevolgd door zijn Belgi schen collega. De catastrophale uitbreiding dezer epidemie was voor ons geen nieuws onder de zon, we vinden het echter jammer, dat de schellen pas van de oogen vallen na geduchte hyaten in de rijen van de, ook voor de Zeeuwsch-Vlamingen nog altijd populaire, boomsoort. Geen blad voor den mond neemt de self made, in de practijk doorknede voorzitter der Kamer van Koophandel te Neuzen, waar hij de toekomst der haven van die plaats „een open vraag" noemt. Trouwens in heel de openingsrede wordt menige kwetsbare plek aangeroerd. „Bij aanneming van het verdrag zouden we gelijk berechtigd zijn geworden met de spoorwegtarieven en toch kon het onze goedkeuring niet wegdra gen", luidt het onomwonden. Zeer juist ge zien, bij acceptatie ware de haven mis schien „ganz ka'put" geweest met het ach terland er bij. Wat die telkens gememoreer de spoorwegsurtaxes betreft, er zijn probate middelen ze krachteloos als argument te maken. De Staat naaste met versnelden pas de lijnen NeuzenSas van Gent en Neu zenHulst, wat men in den vooroorlogschen tijd waarschijnlijk' reeds van plan was. Hij begiftige, ter wille der loonende exploitatie, het reizend publiek desnoods evenals onze practisch-aangelegde directies met de hoog- Den volgenden morgen vertrokken zij. Vera was in een uitstekend humeurhet was thuis een beetje saai en zoolang Hebe nog niet verloofd was, durfde zij zelve niet te fjirten. Zij was een van die vrouwen die zonder dat niet leven kunnen. Als begeleidster voor een jong meisje te dienen was lang niet altijd een gemakke lijk werk en zij hoopte van harte, dat dit uitstapje naar Londen haar verder van alle verantwoordelijkheid ten opzichte van Hebe zou ontheffen. Het was geen lange reis en zij kwamen tegen lunch-tijd in het hotel aan. Emelie 'reed er heen met de bagage in- een vigelan te, terwijl de beide dames een taxi geno men hadden. Tot haar groote verrassing was haar zitkamer in het hotel één groot bouquet. Een briefje lag op tafel en mevrouw Stand fast nam het op. „Wat aardig!" riep Vera uit, zonder Hebe aan te zien. „Die goeie Robert Briant is al hier geweest en schrijft, dat hij ons vanmiddag komt opzoeken, om te vragen, hoe de reis ons bekomen is. Ik geloof ze ker, dat hij van deze bloemen afweet." Hebe antwoordde niet, maar begroef haar gezichtje in een toef viooltjes. „Nu stel ik voor om eerst te lunchen en can goed te rusten en dan kunnen wij, als mijnheer Briant geen andere plannen heeft, naar een schouwburg gaan, als je tenmin ste niet te moe bent. Ik ben niets moe, Londen kikkert mij altijd op". Natuurlijk was Hebe ook niet moe. Zij had nog nooit zulke doodgewone woorden gebruikt, dus zou het haar heel vreemd zijn afgegaan, als zij, eveWfc 3fera, ook be weerde, dat Londen „opkikkerde". Maar zij was verrukt er te zijn de stad van uitgaan, tooneelvoorsteüingen en dit geheim bewaarde zij in het diepst van haar ziel de stad, waar Robert Briant leefde en werkte De beide dames gebruikten den lunch en begaven zich toen naar haar kamers. Het was over vieren, toen een kamermeisje Hebe kwam aankondigen, dat er in den ontvangsabn een heer wachtte en dat mevrouw Standfast juffrouw Standfast verzocht daarheen te gaan en dien heer te vertellen, dat mevrouw spoedig zou bene den- komen. Hebe was erg blij, dat Vera nog niet klaar was zij voelde zich altijd meer op haar gemak, als zij met mijnheer Briant alleen was. Hij stond in den salon en zij vond hem er zoo gedistingeerd uitzien in zijn gekleed pak. „Dat is een heerlijke verrassing", zei hij hartelijk. „En-, ik vind het heel vriende lijk van mevrouw Standfast, dat zij mij uw bezoek meedeelde. „Vera is zich aan het kleeden". zei Hebe, „zij zal spoedig komen." „Vertelt u mij nu toch eens, wat u het liefst zoudt willen doen, tenzij u al iets be sloten hebt" „Ik geloof niet, dat Vera al een vast plan beeft gemaakt. Maar ik heb haar iets hooren zeggen van een. tooneelstuk, maar ik weet niet welk." „Uw stiefmoeder heeft een goede keus. Er worden vandaag gegeven drie opera's, vijf revue's, twee tooneelspelen van Shake speare en verder nog eenige operettes." „Ik zou graag een stuk van Shakespeare zien, maar ik weet niet, of Vera dat wel wil" „Het is verkwikkend eens iemand te ont moeten, die een stuk van Shakespeare ver kiest boven een revue", lachte de schrijver. „Ik heb nog nooit een revue gezien. En eigenlijk ook nooit een tooneelstuk, want ik ben nog nooit in een schouwburg ge weest. Ik kan dus niet zeggen, dat ik het eene boven het andere verkies." Op dat oogenblik kwam Vera binnen. „Uw stiefdochter vertelde mij zoo juist, dat zij nog nooit naar een schouwburg is geweest", merkte Briant op. „Ik tracht haar over te halen om u over te halen dat klinkt heel ingewikkeld, is 't niet mij u beiden vanavond ergens heen te la ten begeleiden." ,,Ik ben heel gemakkelijk over te halen. Wij vertrouwen ons u geheel toe. Breng ons, waarheen u wilt. Laat ons echter loo- pen, als wij u vervelen." „Dat beloof ik 1" Vera keek op de klok en verzocht Briant even om thee te bellen. „Juffrouw Standfast stelt Shakespeare voor." „O, ik vind alles goed riep het meisje uit. „Welk stuk vroeg Vera. „Veel geschreeuw om niets", wordt in een der schouwburgen gespeeld. „Laten- wij er dan heengaan wij zullen c.an vanavond geleerd doen. Morgen stel ik voor, dat wij lichtzinnig zullen zijn. Ik zeek dan iets uit en zal het u laten weten. Bent u morgen avond bezet?" Briant was niet bezet. „Goed, dan zijt u morgen avond onze gast", lachte Vera. Onder de thee babbelden zij over aller lei luchtige dingen. Hebe zat er in stille verrukking naar te luisteren. Naar een schouwburg te gaan met den man, dien. zij zoo graag mochtDit was een grootere vreugde dan waarvan zij ooit gedroomd had... Later zaten zij in de rood pluchen zetels van een echten schouwburg, terwijl een orkest Uferlijk speelde en overal dames zaten met prachtige juweelen versierd. Toen gii>g het gordijn op en zij leefde een tijd in een fantastische wereld, die voor haar echter werkelijkheid was. Briant zat naast haar, maar zelfs dat -merkte zij ternauwernood op.Een paar maal lachte zij helder, maar over het algemeen zat zij doodstil en vergat zelfs te applau- disseeren. Toen het gordijn gevallen was, keerde zij weer tot de werkelijkheid terug. Bij de deur van het hotel hield Briant haar hand voor een ooigenblik vast. „Hebt u genoten 7" vroeg hij. De Hollandsche Waschvrouw geroemde en onvolprezen „trains-mixtes", bestaande uit een eindelooze rij goederen wagens met als appendix, om de voorschrif ten niet geheel te saboteeren, een paar jichtige kattenbakjes. Al komt zoo'n sleep door 't manoeuvreeren op ieder station ge regeld een half uur over tijd op zijn be stemming, het klachtenboek blijft maagde lijk en van de deficit geen sprake. Lukt het niet de „heeren bestuurderen" de matten op te laten rollen, welnu, Neuzen kan ook- uit den brand geraken door van regeerings- wege de „taxes" te zien bijgepast, wat te vens een sterk wapen of dreigement uit de handen was geslagen De toekomst eener haven wordt m.i. be- heerscht door twee machtige factoren Ie een industrieel afzetgebied in eigen land en 2e noodzakelijk transito. Aangezien no. 1 ontbreekt en men tegenover het laatste sceptisch gestemd kan zijn, wijl België met inspanning van alle krachten het verkeer aan zich tracht te trekken om overlading te voorkomen, blijft de havenquaestie in dit stadium duister. Thans weer duiken plan nen op om van Rumpst bij Antwerpen een kanaal te graven over Moerbeke naar Ter- donck, waar het aansluit op het vaarwater NeuzenGent. Hierdoor wil men bewerken een gedeelte der binnenvaart over de Schelde onnoodig te maken, terwijl het te vens kan dienen om afwatering te geven aan 't land van Waes. nu in dezen afhanke lijk van de polderbesturen in Zeeuwsch- Vlaanderen. Niemand minder dan de gou verneur van Oosf-Vlaanderen, graaf De Kerckhove de Denterghem zet er de mach tige schouders onder en de kosten zullen geen onoverkomelijk bezwaar vormen, want een gedeelte is reeds in orde, 'k ben e»- meermalen langs gefietst bij uitstapjes. Op vaste lijnen is geen kijk en daarom kan al leen heil verwacht worden van nivelleering der monetaire verschillen. Nog altijd is de belasting in 't Zuiden aanzienlijk lager dan in doorsnee bij ons, blijven de prijzen der levensmiddelen ver beneden het peil hier aangegeven, woont men er goedkooper en heeft er de toepassing van verschillende sociale wetten niet zoo scrupuleus nauw keurig plaats als in Nederland. Daarom kan het geen bevreemding wekken de Hol landsche guldens over de grens te zien rollen. Maar wel eens waard is nageplozen te worden ('t werd me dezer dagen in de ooren geblazen en blijkt het naast de waar heid dan is 't mijnerzijds een leugen in com missie) wat er gebeurt bij de uitbetaling der werklieden aan de omvangrijke uitbrei ding te Sluiskil. Men fluistert, dat zulks in Belgisch geld geschiedt tegen bespottelijk laag uurloon en waardoor de aannemer een grooten voorsprong krijgt op zijn Holland sche collega's. Zooiets te sanctionneeren zou meten met twee maten zijn, ja het paard van Troje binnenhalen, want het is in strijd met de wet en wordt overigens ner gens geduld. We hebben hier al coticur- zuchtte zij „ik wist niet, dat er zoo iets heerlijks bestond Dank u, dank u hartelijk HOOFDSTUK V. Den volgenden morgen kreeg mevrouw Standfast een brief van haar echtgenoot, waarom zij lachen moest. Na eerst naar haar gezondheid geïnfor meerd te hebben en haar wel honderdmaal op het hart gedrukt te hebben toch goed voor zich te zorgen, kwam het eigenlijke cloel van zijn schrijven. Charlie Durham, een van de jonge leera ren, die bijzonder veel op had met de vrouw van zijn chef, zou naar Londen gaan. De professor vond dezen gang hoogst overbodig maar het scheen, dat Charlie's moeder, die weduwe was, hem had opge dragen een raak voor haar in Londen af te wikkelen. In dit geval had hij hem natuur lijk het verlof niet kunnen weigeren en hij had hem verzocht zijn vrouw en dochter te gaan bezoeken. Charlie kwam ongeveer gelijktijdig met den brief aan Naar zijn verhaal te oordee- len waren de zaken van zijn moeder echter Liet zoo dringend, of hij kon de beide da mes nu en dan begeleiden, als zij dit wenschten. (Wordt vervolgd.) V 0LKSGEZ0NDHEIDS- EN VEILIGHEIDSHOEKJE Lood, loodwit en loodmenie behoo- ren tot de gevaarlijkste vijanden van den arbeider. Ze zijn afdoende te be strijden, maar dit getukt alleen bij voortdurende zorg. Ziruielijkhekl is daartoe het eerste vereischte. GEZONDHEIDSRAAD.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1927 | | pagina 1