1000
150
100
25
«in ^r00* Qfifl
PLOUVIER VOOR UW SCHOENEN
DONDERDAG
7 APRIL,
Eerste Blad
feuilleton
JE ZEEPPOEDER
65e Jaargang
-1927»-
V
f. VAK DE VELDE lr.,Rilstr»t 58-60, Vlissingen. Teltl. 10. Postrekening 6628T
Verschijnt dagelijks, nitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
UUU een ongeluk. ÜUU
t
«IVO» 82i
zij ze voor een 1
m aan eenig geld "ie 2J
35 pond
begaf Cranna zich VfJ
handel, en werd daaron
het ondanks al zijn
nog tot een flinken i
Ün
[5 bracht liet stoomschin
zakken tarwemeel van An
•azilie voor een korenkooi
neiro. De eigenaar kree?
van meening met de L
betalen invoerrechten
,i een loods opgeslagen.
tantie werd het geschil
overal kreeg de douane
i echter het meel
I.... ratten en ander oi™
roor den eigenaar totaal3
geworden. Weer kwam hetfl
:hans om schadevergoedi&J
verkrijgen. Twintig jaar
- eer de man bij rechte
recht op schadevergoi
hij zelf was intusschen
1919 geworden e«ï
zijn weduwe den
l/an 3000 milreis aansprak.,
I 31 jaar nadat de ongelmjj
Ineel in Brazilië aankwam
^sident aan het congres i,
•aajgd, om tot uitbetaling!
geding over te gaan.
c h e i e r e n. in Frau
n de Paascheieren-traditiej
ontstaan. Heel vroeger^
pen in Frankrijk zóó streng
h gebmik van eieren verbo
stendagen. Was de vasten
het volk zijn vreugde ter
door het aanrichten van
Met veel lawaai van bc
kwamen studenten en
(de markt bijeen, gewapend"
ansen. Onder een afgrijselijk
de bende zich in bewej
de voornaamste kerk van
hielden de betoogers stil
[kerkelijken lofzang aan. Als
was afgeloopèn, begon
ieuw. In igroepen versprek'
Igangers zich over de heele
cheieren te bedelen,
n mandenvol op. En al
i denzelfden dag nog g
llen. Moeders, zusters, vrier
feurateurs hielpen ijverig met|
leuken om te zetten in ome!
fcrten en vlaIedereen ai
Voorraad was er meer
In dien goeden ouden tijd kj
en immers maar een paar
|niankeert, is verstopping,
?t voor en na het eten eern
Kijk dokter. Ik kook zelf en ij
les schoon."
(die in een edelmoedige]
drenkelinge naspringt)
|n niet zwemmen 1"
„Ik wil, en ik zal u redder,
I trouwt."
ITAATSLOTER1J
.king van Dinsdag 5 April,
Klasse 2e Lijst.
'RIJZEN VAN 30.-.
182 186 213 217
663
857
937
1313
1423
1832
564
837
926
1290
1399
1794
2229
2453
6
43
■ld
(«I
K»
E7
pi
_B3
■ld'
i)9
n.s
p-3
KO
R9
_B6
■at
671 682
871 879
973 992
1322 1323
1459 1609
1844 1927
2293 2346 2385
2497 2614 2629
2734 2769 2771 2910
3193 3214 3310 3316
3522 3523 3619 3611
3821 3848 3850 3927
4082 4200 4242 4392
4632 4651 4690 4691
4823 4918 4948 4972
5123 5185 5208 5214
5403 5446 5469 5588
5685 5871 5990 606!
6121 6158 6174 6321
6438 6454 6478 6515
6742 6773 6811 683!
6997 7005 7055 7061
7318 7325 7337 7338
7479 7502 7522 7587
7646 7659 7676 768!
8020 8096 8120 SI 85
8250 8303 8388 8407
8580 8702 8756 8855
8987 9030 9062 9100
9145 9174 9186 9221
9331 9366 9367 9368
9515 9587 9711 9716
9845 9850 9910 9965
10066 10067 10095 101151
10410 10446 10457
10745 10762 10791
10938 1 0844 10988 110701
11234 11287 1135711381
11589 11643 I1650I172I1'
11762 11863 118661188"
12038 12251 12334 123#
12552 12574 12582 12602
12737 1282312892131»:
13302 13350 13399 13452 j
13510 13515 1352313544
13729 13823 13S81 13887
14097 14104 14133140
14378 14416 14528 14544
14723 14726 1486314» 3
15202 15215 1523315294
15491 15520 155641»
15837 15882 16018 16®
16123 16140 161791®4
16428 16482 16502 igj
16754 16S07 1683016»-
17116 17132 J716717229
17339 17403 17459 Ij#
17638 17667 17728 Ijj-14"
17920 18040 1805418",
18302 18329 18416 ML
18547 18594 18621 l.ffi
19143 19183 19198 lg,j
19383 19408 19464'
19623 19648 19667 m-;
20020 20023 20031g
20252 20290 203124»'
20449 20568 20604g
20704 20721 20764*
20934 20979 20994 W
LISSIINCSCHE COURANT
LnNEMENTSPRUS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
co do°r het geheele riik 2-50- Voor Belgis en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk
se verzending ƒ4.15; bij dageiijksche verzending ƒ6,10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 14 regels ƒ1.10; voor lederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
abonné's in 't bezit eener
C A TIC ..n.nn
klis, zijn
GRATIS verze-
'jj'tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij verlies
van een
band, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
II nummer bestaat uit 2 bladen.
Binnenland
Prinses Juliana.
Zweden heeft men blijkbaar het idee
ie niet laten varen, dat de jonge prins
bard, de tweede zoon van den Zweed-
ien kroonprins, die thans in Upsala stu-
,rt en met succes hoofdrollen vervult in
tooneelstukjes, die de studenten onder
ander opvoeren, de aanstaande gemaal
prinses Juliana is. Herhaaldelijk ver
innen in de Zweedsche geïllustreerde
s enthousiaste artikelen over prinses Ju-
ia en de Koninklijke familie. „Vecko
tirnalen" publiceert onder het opschrift
let meisje, dat een troon ervan zal", een
rakteristiek van de prinses, ..die door
ar volk betracht wordt als 'n ontluikende
lemknop". Zij heeft een frissche natuur-
ieid, zegt het weekblad, die, hoewel zij
achttien jaren wordt en de verplich
ten van haar staat zwaardter op haar
an drukken, toch niet door etiquette on-
rdnilct zal kunnen worden. Men weet te
•tellen, dat zij als kind afgezonderd leef-
omaat haar moeder bevreesd was voor
.ziektegevaar, dat grooter wordt, naa'-
jte vee! kinderen tezamen komen, maa-
lateren leeftijd kon zij zich geheel over-
en aan de vreugde van het verkeer met
mdinnetjes, pic-nics, dansen en muziek,
jut zij heef veel aanleg en verstand voor
jziek, hetwelk zij met haar vader (gemeen
ft, weet het blad te verteilen. Van haar
Ier heeft zij ook den humor geërfd, ter
zij van haar moeder den practischen
(e liefde voor bloemen en den lust tot
m\ heeft gekregen.
lardige dingen vertelt „Vecko-Journalen"
de reis naar het Noorden van Zweden,
door de Koninklijke familie werd ge-
akt en de vaak primitieve omstandighe-
die door het' Koninklijk (gezelschap
humor gedragen werden. Zoo had Prins
ndrik dikwijls zijn eigen bagage moeten
epen.
Het enthousiasme van de prinses voor
j)!and nam, volgens ooggetuigen, zeer
mtane vormen aan. Zij jubelde luid en
irp zich dikwijls ontstuimig aan den hals
haar moeder. De verhouding tusschen
beiden werd „ontroerend en liefde
genoemd. Dikwijls zag men haar sa-
uitgaan op botanische excursies, maar
iwel zij beiden hartstochtelijke amateur-
bgrafen zijn, kon de Koningin niet ver-
fgen, dat de vele amateurs onder de
sten van hetzelfde stadje haar met de
nera trachtten te verrassen. Zij wist dar
izeer handige wijze toevallig haar gelaat
"zakdoek of bloemtuil te verbergen, in
omgeving van Abisko was zij eens ge
haakt zich in haar kamers terug te
•ken om aan de wachtende fotografen te
komen.
'oen de Koningin en Prinses meenden
de weg vrij was, gingen zij uit, met de
oelin-g een zich in de buurt bevindend
•penkamp te fotografeeren. Maar de
tpen waren blijkbaar evenmin op ge-foto-
feerd worden gesteld als de koningin zeif
toen zij haar camera op een groep Lap-
tiad; gericht draaiden zij zich om. „Het
"iet bekend", zegt de schrijver, „of de
jmgin van Nederland er nog in geslaagd
jen op de gevoelige plaat te bekomen",
"oses Juliana gaf op echte en hartelijke
SCHENKSTER DER GODEN
'r het Engelsch van D. STAFFORD.
(Nadruk verboden)
levrouw Standfast bereidde alles goed
zij oesprak kamers in een zeer goed
i vroeg haar echtgenoot om ruim reis-
1 e'i besloot Emelie mee te nemen als
soort kamenier. Nu er twee personen*
lluis waren, konden de keukenmeid en
tweede meisje best samen het werk af
■"lelie was verrukt bij de gedachte, dat
een paar weekjes in Londen zou mo-
zijn.
Nurende eenige dagen werd er druk
^t en klèeren uitgezocht en den voor-
'j van haar vertrek schreef mevrouw
'"fast een vriendelijk briefje aan Robert
lnti Zij Geelde hem mee, dat zij en Hebe
paar drgen in Londen zouden door-
jSón om te winkelen zij' hoopte, dat
'ens aan het hotel haar zou komen op-
en medelijden zou hebben met
■Norpsbe'woonstei's". Het was een
briefje en zij glimlachte, toen zij
n den envelop sloot.
J. je bezig een brief te schrijven.
.Jtjelief?" vroeg haar echtgenoot,
klonk het antwoord, „aan dien
neef van dr. Verdant. Wij zouden
pig vinden als hij ons in. Londen
"^e'it. Een man kan zoo van dienst
r glimlachte en streek haar
ïi' |ianc"
If4",*® S V™ een vluchtige» kus, want hij
heel vrijgevig betoond wat het
crediet betrof,
povem'j heusch", zei ze met een
dat het verstandiger zou
niet over te spreken, dat zij
tüebi
n Criant
geschreven had.
wijze blijk van hare vreugde om land en be
woners. En toen zij in de kleine volks
school der Lappen in Jukkasjarvi binnen
kwam vervaardigde zij een teekening op
het zwarte schoolbord en schreef er voor
.de verbaasde Lappenkindertjes naast„Le
ve de Lappen". En hierin ontdekt het
Zweedsche blad verwantschap met de Ko
ningin, die gaarne schildert en aquarelleert.
Het extra-parlementaire kabinet.
De „Standaard" schrijft
De discussie over het ontwerp betreffen
de de besmettelijke ziekten ontwikkelde
zich, toen het amendement-Bijleveld aan de
orde kwam, plotseling tot een constitutio
neel debat, waarbij weer eens duidelijk
bleek, in hoe gevaarlijken toestand ons par
lement kwam tengevolge van het breken
der coalitie en het optreden van een extra
parlementair kabinet.
Minister Slotemaker de Bruijne verklaar
de toch zóó groot bezwaar te hebben te
gen het principieel amendement-Bijleveld,
dat hij, werd dit amendement aangenomen,
het wetsontwerp zoude terugnemen. Op de
ze houding zoude niets aan te merken zijn
geweest, indien de minister zijn houding
had kunnen gronden, op de omstandigheid,
dat hij overwegend bezwaar had tegen den
inhoud van het amendement, en het dus
niet kon aanvaarden.
Maar dat zeide hij niet. Hij verklaarde
het onaannemelijk met een beroep op het
karakter van het kabinet. Het is ex tra-o a r-
lementair en de minister-president heeft
verklaard, dat het de zaken die den strijd
der beginselen raken, buiten zijn sfeer laat.
Het blijft zooveel mogelijk in de neutrale
zone.
Nu kan dit als gedragslijn voor een ex
tra-parlementair kabinet gebillijkt. Het komt
zelf niet met voorstellen, die de principieele
politiek raken. Het is erg genoeg, dat dit
zoo moet, maar de omstandigheden verkla
ren het.
Maar nu ging de minister van arbeid
daaruit afleiden dat hij daarom uit de Ka
mer ook al geen voorstel van principieelen
aard kon aanvaarden. Hij zou in moeilijk
heden komen als hij het zoo geamendeerde
ontwerp in de Eerste Kamer'moest verde
digen.
De kwaal van het kabinet ging dus naar
zijn meeninig over op de Kamer. Eigenaar
dig dat dit uitkwam bij het ontwerp ten
aanzien van de bestrijding van besmette
lijke ziekten.
Tegen dit eonstitutioneele monstrum
kwam de heer Heemskerk aanstonds in
verzet. Hij merkte op te verstaan, dat het
kabinet extra-parlementair is, maar daarom
is de Kamer dat niet. Het kabinet zal uit
zich zelf geen beginselontwerp aan de orde
stellen. Zijn karakter maakt dit moeilijk.
Maar daaruit volgt niet, dat ook de Ka
mer geen voorstellen mag doen van diei.
aard. Het kabinet is niet vrij. Doch de
Kamer is niet gebonden. Zoo zou het extra
parlementaire van het kabinet wel uiterst
gevaarlijk worden voor onze parlementaire
instellingen. Wij gelooven, dat heel de Ka
mer dit ook gevoelde. Het verwonderde ons
alleen dat dr. De Visser, die niet accoord
gaat met de opvatting, dat het extra-par
lementair kabinet zich tot de neutrale zone
heeft te beperken, thans de opvatting van
den minister die de zijne niet is aan
vaardde om tegen het amendement-Bijle
veld te kunnen stemmen. Dit was moeilijk
te -verstaan.
Wij verheugen ons in het krachtig ver
zet, dat door den heer Heemskerk werd ge
boden tegen het optreden van den minister.
Met groote warmte deed hij zulks. Eii
geen wonder. Wat hier bedreigd werd, was
de positie der volksvertegenwoordiging.
Het extra-parlementaire schijnt van
eeniigszins besmettelijken aard. Een ge
ducht verweer is d'iis wel noodig.
Arbeid van kinderen
in nijverheidsondernemingen.
De vereeniging van Ned. Werkgevers
heeft zich met een adres tot den minister
van arbeid, handel en nijverheid gewend,
waarin zij betoogt, in verband met een uit
lating van den minister in de memorie van
toelichting op het wetsontwerp tot wijzi
ging van art. 88 der arbeidswet 1919, dat
dit ontwerp in tegenstelling met 's ministers
opvatting, in strijd is met de conventie van
Washington betreffende de vaststelling van
den leeftijd, waarop kinderen mogen woe
den toegelaten tot het verrichten van arbeid
in nijverheidsondernemingen. Daarom zal,
■meent adressant, wanneer bovengenoemd
wetsontwerp wordt aangenomen, niet tot
ratificatie van die conventie kunnen wor
den overgegaan.
Van de Grens.
Men schrijft ons uit Oostelijk Zeeuwsch-
Vlaanderen
De journalistiek is een vruchtbaar, doch
voor haar bewerkers zelden aangenaam te
cultiveeren terrein. Al draagt het uitge
strooide zaad een waarmerk van oprecht
heid om het algemeen belang te dienen,
blijft elke beschouwing vrij van den stimu
lans partijzucht, speelt het vooroordeel
zelfs niet de onbeduidende rol, wordt iedere
zaak gezien van breedeii horizont en steeds
tot richtsnoer genomen Verbeter, maar
verbitter nietzoo menigwerf blijkt de
bodem ondankbaar en de arbeid vruchte
loos.
Door alle eeuwen heen smaakt de man,
die met de pers aan denkweg helpt timme
ren, het twijfelachtig genot als wrijfpaal te
dienen, waaraan zich de verschillende ridh-
tingen schuren en moet kunnen verduren,
zoo nu en dan eens gevoelige stooten op te
vangen. Toch komen er voor hem oogen-
blikken zich opgewekt en vredig gestemd te
voelen, vooral bij de ervaring niet vruchte
loos het Frappez, frappez toujours te
hebben toegepast. Daarom heb ik in de af-
geloopen week me heel genoeglijk over de
kin gestreken en niet zonder reden. Leek
de stem in den beginne toch als die eens
roependen in de woestijn, thans blijkt zon
neklaar Het daghet in het oosten
Langs de heele linie verhoogde belang
stelling in- en voor Zeeuwsch-Vlaanderen,
eenmaal smalend de „zelfkant van Neder
land" betiteld, maar een zelfkant zóó weel
derig en schoon, dat begeerige blikken er
nog altijd op worden geworpen door land-
hongerenden, niet kunnende verkroppen er
eenmaal de druiven te zuur gevonden te
hebben voor hunne ongemotiveerde begeer
ten. Geen gewest mag het blijven, waarvan
men zoo spoedig mogelijk met een zucht
van verlichting het stof der schoenzolen
schudt, geen doorgangshuis voor alle lands
dienaren, 't zij ze op de onderste sport der
maatschappelijke ladder staan of een lei
dende positie innemen, 't Recept is eenvou
dig Wanneer het nog altijd stiefmoederlijk
bedeelde land in zijn bescheiden wenschen
gerugsteund wordt door de geheele natie,
moet het gevoel van saamhoorigheid aan
wakkeren, de liefde voor den oud-vader-
landschen bodem krachtig opbloeien en laat
dan nijd of hebzucht de tanden stomp bijten
op deze sterke herleving van nationaal be
wustzijn. Niets doodender dan beklemd te
geraken in den greep der onverschilligheid.
Weggevaagd moet voor altijd de legende
Nederland begint pas ten Noorden van
Moerdijk
En het zal de „Vlissingsche Courant" met
haar rijk verscheiden lezerskring tot eere
blijven strekken onverdroten de aandacht
te hebben gevestigd op het smalle zoompje,
van „kneuzende oorlogsvracht" zoo vaak
doorploegd en na eeuwenlangen, taaien
strijd tegen den waterwolf herschapen in
oogbekorende beemden. Onbetwistbaar is
het er door in de publieke belangstelling
gerezen, want „onbekend maakt onbemind."
■Jf
Niet uit de lucht viel voor mij het bericht
de koninklijke goedkeuring verleend te zien
op de statuten der combinatie tot afwerking
van den verlaten en waardeloos liggenden
kanaalarm AxelHulst. De plannen begin
nen zich duidelijker af te teekenen en deze
poging kan men niet anders dan met een
krachtig bravo begroeten. Ook de schreeu
wende onbillijkheid een vaarwater half-vol-
tooid tientallen jaren ais „quantité-négli-
geable" te beschouwen, is in het blad' der
Scheldestad dikwijls gegispt. Ten slotte
heeft minister Kan eindelijk de noodzakelijk
heid ingezien het vraagstuk der dreigende
afmetingen aannemende olmenziekte onder
de aandacht der geleerden te brengen, daar
in onmiddellijk nagevolgd door zijn Belgi
schen collega. De catastrophale uitbreiding
dezer epidemie was voor ons geen nieuws
onder de zon, we vinden het echter jammer,
dat de schellen pas van de oogen vallen na
geduchte hyaten in de rijen van de, ook
voor de Zeeuwsch-Vlamingen nog altijd
populaire, boomsoort.
Geen blad voor den mond neemt de self
made, in de practijk doorknede voorzitter
der Kamer van Koophandel te Neuzen,
waar hij de toekomst der haven van die
plaats „een open vraag" noemt. Trouwens
in heel de openingsrede wordt menige
kwetsbare plek aangeroerd. „Bij aanneming
van het verdrag zouden we gelijk berechtigd
zijn geworden met de spoorwegtarieven en
toch kon het onze goedkeuring niet wegdra
gen", luidt het onomwonden. Zeer juist ge
zien, bij acceptatie ware de haven mis
schien „ganz ka'put" geweest met het ach
terland er bij. Wat die telkens gememoreer
de spoorwegsurtaxes betreft, er zijn probate
middelen ze krachteloos als argument te
maken. De Staat naaste met versnelden pas
de lijnen NeuzenSas van Gent en Neu
zenHulst, wat men in den vooroorlogschen
tijd waarschijnlijk' reeds van plan was. Hij
begiftige, ter wille der loonende exploitatie,
het reizend publiek desnoods evenals onze
practisch-aangelegde directies met de hoog-
Den volgenden morgen vertrokken zij.
Vera was in een uitstekend humeurhet
was thuis een beetje saai en zoolang Hebe
nog niet verloofd was, durfde zij zelve niet
te fjirten. Zij was een van die vrouwen die
zonder dat niet leven kunnen.
Als begeleidster voor een jong meisje te
dienen was lang niet altijd een gemakke
lijk werk en zij hoopte van harte, dat dit
uitstapje naar Londen haar verder van alle
verantwoordelijkheid ten opzichte van Hebe
zou ontheffen.
Het was geen lange reis en zij kwamen
tegen lunch-tijd in het hotel aan. Emelie
'reed er heen met de bagage in- een vigelan
te, terwijl de beide dames een taxi geno
men hadden.
Tot haar groote verrassing was haar
zitkamer in het hotel één groot bouquet.
Een briefje lag op tafel en mevrouw Stand
fast nam het op.
„Wat aardig!" riep Vera uit, zonder
Hebe aan te zien. „Die goeie Robert Briant
is al hier geweest en schrijft, dat hij ons
vanmiddag komt opzoeken, om te vragen,
hoe de reis ons bekomen is. Ik geloof ze
ker, dat hij van deze bloemen afweet."
Hebe antwoordde niet, maar begroef haar
gezichtje in een toef viooltjes.
„Nu stel ik voor om eerst te lunchen en
can goed te rusten en dan kunnen wij, als
mijnheer Briant geen andere plannen heeft,
naar een schouwburg gaan, als je tenmin
ste niet te moe bent. Ik ben niets moe,
Londen kikkert mij altijd op".
Natuurlijk was Hebe ook niet moe. Zij
had nog nooit zulke doodgewone woorden
gebruikt, dus zou het haar heel vreemd zijn
afgegaan, als zij, eveWfc 3fera, ook be
weerde, dat Londen „opkikkerde".
Maar zij was verrukt er te zijn de stad
van uitgaan, tooneelvoorsteüingen en
dit geheim bewaarde zij in het diepst van
haar ziel de stad, waar Robert Briant
leefde en werkte
De beide dames gebruikten den lunch en
begaven zich toen naar haar kamers. Het
was over vieren, toen een kamermeisje
Hebe kwam aankondigen, dat er in den
ontvangsabn een heer wachtte en dat
mevrouw Standfast juffrouw Standfast
verzocht daarheen te gaan en dien heer te
vertellen, dat mevrouw spoedig zou bene
den- komen.
Hebe was erg blij, dat Vera nog niet
klaar was zij voelde zich altijd meer op
haar gemak, als zij met mijnheer Briant
alleen was.
Hij stond in den salon en zij vond hem
er zoo gedistingeerd uitzien in zijn gekleed
pak. „Dat is een heerlijke verrassing", zei
hij hartelijk. „En-, ik vind het heel vriende
lijk van mevrouw Standfast, dat zij mij uw
bezoek meedeelde.
„Vera is zich aan het kleeden". zei Hebe,
„zij zal spoedig komen."
„Vertelt u mij nu toch eens, wat u het
liefst zoudt willen doen, tenzij u al iets be
sloten hebt"
„Ik geloof niet, dat Vera al een vast plan
beeft gemaakt. Maar ik heb haar iets hooren
zeggen van een. tooneelstuk, maar ik weet
niet welk."
„Uw stiefmoeder heeft een goede keus.
Er worden vandaag gegeven drie opera's,
vijf revue's, twee tooneelspelen van Shake
speare en verder nog eenige operettes."
„Ik zou graag een stuk van Shakespeare
zien, maar ik weet niet, of Vera dat wel
wil"
„Het is verkwikkend eens iemand te ont
moeten, die een stuk van Shakespeare ver
kiest boven een revue", lachte de schrijver.
„Ik heb nog nooit een revue gezien. En
eigenlijk ook nooit een tooneelstuk, want
ik ben nog nooit in een schouwburg ge
weest. Ik kan dus niet zeggen, dat ik het
eene boven het andere verkies."
Op dat oogenblik kwam Vera binnen.
„Uw stiefdochter vertelde mij zoo juist,
dat zij nog nooit naar een schouwburg is
geweest", merkte Briant op. „Ik tracht
haar over te halen om u over te halen
dat klinkt heel ingewikkeld, is 't niet
mij u beiden vanavond ergens heen te la
ten begeleiden."
,,Ik ben heel gemakkelijk over te halen.
Wij vertrouwen ons u geheel toe. Breng
ons, waarheen u wilt. Laat ons echter loo-
pen, als wij u vervelen."
„Dat beloof ik 1"
Vera keek op de klok en verzocht Briant
even om thee te bellen.
„Juffrouw Standfast stelt Shakespeare
voor."
„O, ik vind alles goed riep het meisje
uit.
„Welk stuk vroeg Vera.
„Veel geschreeuw om niets", wordt in
een der schouwburgen gespeeld.
„Laten- wij er dan heengaan wij zullen
c.an vanavond geleerd doen. Morgen stel ik
voor, dat wij lichtzinnig zullen zijn. Ik
zeek dan iets uit en zal het u laten weten.
Bent u morgen avond bezet?"
Briant was niet bezet.
„Goed, dan zijt u morgen avond onze
gast", lachte Vera.
Onder de thee babbelden zij over aller
lei luchtige dingen. Hebe zat er in stille
verrukking naar te luisteren. Naar een
schouwburg te gaan met den man, dien. zij
zoo graag mochtDit was een grootere
vreugde dan waarvan zij ooit gedroomd
had... Later zaten zij in de rood pluchen
zetels van een echten schouwburg, terwijl
een orkest Uferlijk speelde en overal dames
zaten met prachtige juweelen versierd.
Toen gii>g het gordijn op en zij leefde
een tijd in een fantastische wereld, die voor
haar echter werkelijkheid was.
Briant zat naast haar, maar zelfs dat
-merkte zij ternauwernood op.Een paar maal
lachte zij helder, maar over het algemeen
zat zij doodstil en vergat zelfs te applau-
disseeren.
Toen het gordijn gevallen was, keerde
zij weer tot de werkelijkheid terug. Bij de
deur van het hotel hield Briant haar hand
voor een ooigenblik vast.
„Hebt u genoten 7" vroeg hij.
De Hollandsche
Waschvrouw
geroemde en onvolprezen „trains-mixtes",
bestaande uit een eindelooze rij goederen
wagens met als appendix, om de voorschrif
ten niet geheel te saboteeren, een paar
jichtige kattenbakjes. Al komt zoo'n sleep
door 't manoeuvreeren op ieder station ge
regeld een half uur over tijd op zijn be
stemming, het klachtenboek blijft maagde
lijk en van de deficit geen sprake. Lukt het
niet de „heeren bestuurderen" de matten op
te laten rollen, welnu, Neuzen kan ook- uit
den brand geraken door van regeerings-
wege de „taxes" te zien bijgepast, wat te
vens een sterk wapen of dreigement uit de
handen was geslagen
De toekomst eener haven wordt m.i. be-
heerscht door twee machtige factoren Ie
een industrieel afzetgebied in eigen land en
2e noodzakelijk transito. Aangezien no. 1
ontbreekt en men tegenover het laatste
sceptisch gestemd kan zijn, wijl België met
inspanning van alle krachten het verkeer
aan zich tracht te trekken om overlading te
voorkomen, blijft de havenquaestie in dit
stadium duister. Thans weer duiken plan
nen op om van Rumpst bij Antwerpen een
kanaal te graven over Moerbeke naar Ter-
donck, waar het aansluit op het vaarwater
NeuzenGent. Hierdoor wil men bewerken
een gedeelte der binnenvaart over de
Schelde onnoodig te maken, terwijl het te
vens kan dienen om afwatering te geven
aan 't land van Waes. nu in dezen afhanke
lijk van de polderbesturen in Zeeuwsch-
Vlaanderen. Niemand minder dan de gou
verneur van Oosf-Vlaanderen, graaf De
Kerckhove de Denterghem zet er de mach
tige schouders onder en de kosten zullen
geen onoverkomelijk bezwaar vormen, want
een gedeelte is reeds in orde, 'k ben e»-
meermalen langs gefietst bij uitstapjes. Op
vaste lijnen is geen kijk en daarom kan al
leen heil verwacht worden van nivelleering
der monetaire verschillen. Nog altijd is de
belasting in 't Zuiden aanzienlijk lager dan
in doorsnee bij ons, blijven de prijzen der
levensmiddelen ver beneden het peil hier
aangegeven, woont men er goedkooper en
heeft er de toepassing van verschillende
sociale wetten niet zoo scrupuleus nauw
keurig plaats als in Nederland. Daarom
kan het geen bevreemding wekken de Hol
landsche guldens over de grens te zien
rollen. Maar wel eens waard is nageplozen
te worden ('t werd me dezer dagen in de
ooren geblazen en blijkt het naast de waar
heid dan is 't mijnerzijds een leugen in com
missie) wat er gebeurt bij de uitbetaling
der werklieden aan de omvangrijke uitbrei
ding te Sluiskil. Men fluistert, dat zulks in
Belgisch geld geschiedt tegen bespottelijk
laag uurloon en waardoor de aannemer een
grooten voorsprong krijgt op zijn Holland
sche collega's. Zooiets te sanctionneeren
zou meten met twee maten zijn, ja het
paard van Troje binnenhalen, want het is in
strijd met de wet en wordt overigens ner
gens geduld. We hebben hier al coticur-
zuchtte zij „ik wist niet, dat er
zoo iets heerlijks bestond Dank u, dank
u hartelijk
HOOFDSTUK V.
Den volgenden morgen kreeg mevrouw
Standfast een brief van haar echtgenoot,
waarom zij lachen moest.
Na eerst naar haar gezondheid geïnfor
meerd te hebben en haar wel honderdmaal
op het hart gedrukt te hebben toch goed
voor zich te zorgen, kwam het eigenlijke
cloel van zijn schrijven.
Charlie Durham, een van de jonge leera
ren, die bijzonder veel op had met de
vrouw van zijn chef, zou naar Londen gaan.
De professor vond dezen gang hoogst
overbodig maar het scheen, dat Charlie's
moeder, die weduwe was, hem had opge
dragen een raak voor haar in Londen af te
wikkelen. In dit geval had hij hem natuur
lijk het verlof niet kunnen weigeren en hij
had hem verzocht zijn vrouw en dochter te
gaan bezoeken.
Charlie kwam ongeveer gelijktijdig met
den brief aan Naar zijn verhaal te oordee-
len waren de zaken van zijn moeder echter
Liet zoo dringend, of hij kon de beide da
mes nu en dan begeleiden, als zij dit
wenschten.
(Wordt vervolgd.)
V 0LKSGEZ0NDHEIDS-
EN VEILIGHEIDSHOEKJE
Lood, loodwit en loodmenie behoo-
ren tot de gevaarlijkste vijanden van
den arbeider. Ze zijn afdoende te be
strijden, maar dit getukt alleen bij
voortdurende zorg. Ziruielijkhekl is
daartoe het eerste vereischte.
GEZONDHEIDSRAAD.