1000
300
25
13 MAART
■erste Blad
i.60'
65e Jaargang
:rstroop
Lji l Ml SE VELOE irjalstrut 58-60, Vlissingen. lelel. 10. Pcstrekening 66281
Herschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zendag an algemeen erkende Christelijke feestdagen
rr rook is,
is vuur,
GIJ HOEST
jpNTEBESTUlJR
binnenland
Stads= en Provincienieuws
Bedaar Uw pijn
Kloosterbalsem
rfiO&tfd
i Koffie/
.thee/
|t dan speelt 30
>p kan volgen
Dd5b3
of
of
of
I of a4
Tc8c2f
Db3Xd3f
Tc2elf
TclXelf
Dd3—bit
Dbl Xlil
en wint
Tc2xf2
Dd3d2f
Dd2Xb2
en wint.
a7a5f
b6b5f
Dd5a3f
Da8—a4i
Tc8b8
Da8c6f
en wint.
Da8d5f
Tb8—a8+
Dd5c6f
en wint.
Tc8c6f
Da8b7f
Tc6Xb6f
Db6cöf:
Db7a6i
[ijd te New-York
Nimzowitsj staan boven
uit 9 partijen. De laatste I
Ineele speler en zou o.i. we|
pen worden.
D. C. DE VRIES
k Auto's en Fietsen
Maart
12 6.26
13 6.28
14 6.29
Ier te Vlissingen
n.m.
a.40
10.09
11.25
v.m.
925
10.48
M.47
Jde slijm wil niet loskomw
It dan op. Het vastzittende
|n is oorzaak, dat men ziel1
J- ziek kan gevoelen, waaf-
Ikoorts in hooge mate op'
Idt. Voorkomt daarom de
jtige gevolgen door dadelijk
t eerste hoesten Gebucos
Jrstroop te nemen, waai'
Ir de slijm oplost en de ont
ren slijmvliezen genezen,
kc voor kinderen is Gebu-
I Teerstroop recdsmcer da»
Baren gebleken het middel
uitnemendheid te zij"
GEBUCO'S
JPUS P1CIS COMPOSITUSI
6 Drog. ƒ0.90 tn >.«0 «O*
bij A. BENIEST,
Lepelstraat 8
ÜSSINGSCHE COURANT
LjNEMENTSPRiJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
o door liet geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekeiijk-
verzending 4.15bij dagelljksche verzending ƒ6,10. Afzonderlijke nummers 5 cent
ADVERTENTIEPRIJSVan 14 regels 1,10voor lederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
fcbonné's in 't bezit eener
I zijn GRATIS verze
ilden ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
[nummer
bestaat uit 3 bladen
SOPLA's zijn
zacht en branden
niet op de tong.
Ze zijn gemaakt
van blaadjes ta
bak die voor de
fijnste sigaren te
klein zijn.
Toch is de prijs
maar 2% cent,
daarom voldoen
zij algemeen en
worden bij mil-
lioenen gerookt, j
I alle sigarenwinkels.
)UBAER Co.
AMERSFOORT
E[^KEN VERKJEZINGSRECLAMF..
frgemeester en Wethouders van Vlis-
Bn^en ter openbare kennis,
1 het bij de artikelen 51 en 52 der AJ-
Le Politieverordening dezer gemeen-
(rboden is
I binnen de bebouwde kom op der.
laren weg op zichtbare wijze eenige
foe aan te brengen of te hebben, in-
[hierdoor, naar het oordeel van Burg.
ieth., het stadsschoon wordt geschaad.
|Een aanplakbiljet, drukwerk of ge
it elders dan op eigen of daartoe door
ligenaar of den gebruiker beschikbaar
panden aan te plakken of te be-
-v.l,
fan andere dan de daartoe bevoegde
op een gemeentebord of op een
laar gebouw een aanplakbiljet, druk-
of geschrift aan te plakken, of te
njgèrt.
A het in verband hiermede alleen ge-
bid zal zijn met verkiezingsreclame
fde a.s. stemming voor de leden der
hdale Staten en van den Gemeente-
behalve de gemeentelijke aanplak-
k waartoe men zich tot den pachter
IPieterse van Wijck dient te wenden
beplakken
Iden tuinmuur van het schoolgebouw
Ie Arsenaalstraat
Jdeir muur van de speelplaats van de
scholen H. i en K aan de Ver-
Qiiakkelaarstraat nabij de Schelde
den grondkeerenden muur aan de
Straat
de deuren toegang gevende tot dc
[plaats van de vm. kazerne Koning
III en den muur van het brand-
Kuis aan het Prinseboschje
het brandspuithuis aan de ülacis-
j de muren van de fabriek der Ko
ike Maatschappij „de Schelde" aan- de
1 Dekenstraat en Walstraat.
hingen, i2 Maart 1927.
Burg en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
KAMER-OVERZICHT
Eerste Kamer.
Vergadering van Vrijdag.
Belgisch tractaat
lieer Briët, die gisterenmiddag nu en
■ogal zwevende bleef in zijn meening,
zeer positief tegen het ver
in argumenteerde zijn opvatting on-
Izinnig. Hij is principieel tegenstan
den zijner opvattingen is bijvoorbeeld
t Nederland voor het laten varen
In neutraliteit compensaties had moe-
Bjgen in plaats van die te geven aan
fideren staat. Nedcrland's welvaart
door dit verdrag bedreigd en de
Intwikkeling daarvan wordt belem-
I Het opgeven van België's neutrali-
Jvoor Nederland niet minder een be
ien een gevaar en juist daarom dient
fid zich met te verzwakken. In het
1 ziet de heer Briët een zwaargewa-
fttan volk staan, trotsch op zijn oor-
■staties, sterk zich voelend door den
ran Frankrijk, pratend over toenade-
|t Nederland, maar niets er voor over
Jd. In onze toegevendheid ziet het
■etiw voedsel voor zijn pretenties in
fling van nog meer voordeel. Toene-
p® het annexionistisch gevaar ziet
f't verdrag en als de heer Briët het
K aanvaardde dan is dit alleen om
Ik weten dat de veiligheid van Ne
ll niet zal worden bedreigd,
r belangrijke gronden had ~dë heer'
l00r zijn stem tegen het rechts-
11 op de Schelde en de toelating van
Pk oorlogsschepen op de Schelde,
■trom een tegenstander was de heer
Ir Lande, die de politieke kwesties liet
■maar van oordeel was dat men de
fcele
on economische overwegingen
f"t geteld mag achten om die poli-
ïfnïn S0C>(1 te maken. De positie
■Pewoners, de Zeeuwen en het
IJkauagl zijn van dien aard, dat hij
Er v.?.r(*ra£ kan meegaan. Neder-
r'België al twee kanalen die goed
I "ted dus al meer dan genoeg voor
I dot gaat niet aan Nederlandsche
ii op te offeren voor België. Met
0rJ^elden illustreerde hij het dat
Lui et alles deed wat het doen
L j "ot nu ons land wil laten bloe-
Tk i z.aak hi orde te brengen. Dit
fcliikl n'et toestaan-
E a ïwam er dan eens een vdor-
Lij.e "eer Van Wassenaar van Cat-
Iciaa/e (le geschiedenis van
van 1839 en van het gebeurde
wgJen 0nze Regeering gedaan wist
Ksch de kwestie gelocaliseerd
psschen
werd
ons land en België en los-
,ffö yon de bemoeiing der groote
n m" l losmaking moest ge-
I betrot/b van België dat in het
l okken was. Er moest getracht
n overeenkomst te verkrijgen
met België die voor langen» tijd zou gelden
in plaats van het tractaat van 1839. Die
losmaking en localiseering was reeds een
groot succes voor dezen Minister.
Nederland won hier dus reeds veel door
zijn. bereidverklaring om de kwestie der
verkeerswegen met België te onderzoeken.
Het lag voor de hand dat geen overeen
komst was te verkrijgen als één der par
tijen, in dit geval Nederland, niets aan
bood. Een kanaal van Antwerpen naar zee
gaf geen oplossing,1 want het liet het
Schelde-probleem bestaan en loste het
Antwerpen-Rijnvraagstuk niet op.
In dit licht moet men het Schelde-regiem
blijven.bezien.. Nederland kan in dit opzicht
niet alles voor de toekomst garandeeren,
maar Nederland mocht België niet in den
weg staan. De commissie van beheer geeft
waarborg dat alle moeilijkheden kunnen
worden opgelost zonder dat de één-e? partijs
de andere haar meening-aplegt.
In '39 is reeds een verbinding met den
Rijn toegestaan en de noodige kanalen
werden, gegraven, waarmede België echter
niet tevreden was, omdat ze niet geschikt
waren voor de langere Rijnschepen. Het
Moerdijk-kanaal geqjt de oplossing van al
deze puzzles. Als wij daaraan geen behoef
te hebben betalen wij er niet aan mee en
voor de andere kanalen heeft België zelf te
zorgen als zij die in stand willen houden.
Het kanaal AntwerpenMoerdijk achtte
hij een onvermijdelijk gevolg van onze
houding tegenover België sedert 1839, om
dat deze de Rijnvaart mogelijk maakt van
Antwerpen uit. Voorgoed bevrijdt de aan
leg ervan ons van alle verdere onderhoud
van kanalen. Groot nadeel voor ons land
zag hij niet in het kanaal. Daarmede was
zijn stem bepaald.
Men zegt dat het aantal tegenstanders
in de Kamer tot 28 is gestegen, nl. 7 soci
aal-democraten, 6 christ.-historischen», 2
anti-revolutionairen, 5 katholieken, 6 vrïj-
heidsbonders en 2 vrijzinnig-democraten.
Maar men weet niet wat er nog gebeuren
zal. Nog zestien sprekers staan ingeschre
ven en na den heer Wassenaar van Cat-
wijck was weer aanstonds een tegenstan
der aan het woord, nl. de heer Coster. En
dan, gaan wij Dinsdag weer verder met
nieuwen moed en oude argumenten.
Tweede Kamer.
Vergadering van Vrijdag.
Allerlei.
Aan de agenda zijn weer diverse wets
ontwerpen toegevoegd, w.o. dat op de
naamlooze vennootschappen. Voorts is
achteraan gezet de interpellatieL. de
Visser over het zenden van den kruiser
„Sumatra" naar Shanghai. Voorts is be
sloten het wetsontwerp tot samenvoeging
der departementen van Marine en Oorlog
wederom naar de afdeelingen te zenden,
wat Vrijdag a.s. zal geschieden.
Toen ging het weer verder niet de op
heffing der 33 kantongerechten, waarbij
het platteland sterke verdedigers van zijn
belang vond. Het is zoo dat de kleinere
gemeenten het meest te lijden krijgen Van
deze reorganisatie, die maakt dal de be
woners reizen moeten maken als zij wat
met den kantonrechter hebben te verhan
delen. In menig plaats is een kantonge
recht een belangrijk instituut in de ge
meente, dat nog eens een paar „notabelen"
levert. Het is dus te begrijpen dat men op
behoud daarvan prijs stelt. Echter hebben
vele kantonrechters maar weinig werk.
is het dus uit zuinigheid niet ongewensebt
een beetje meer efficiency te betrachten.
Ruim twee ton 's jaars wordt door deze
herziening bespaard. Natuurlijk zijn er be
zwaren en de heer Van der Sluis zette die
uiteen. De Kamer kan moeilijk amendemen
ten indienen, want men kan niet een an
dere indeeling maken of men moet liet
gansche gebied gaan herzien. Voor beper
king der vermindering pleitten enkele leden
en zij deden een beroep op den Minister
daarover nog eens te denken. Dc oud-
Minister Heemskerk die indertijd dit ont
werp heeft ingestudeerd, viel het nu af. Het
was ingediend in een tijd dat de Uiterste'
zuinigheid moest worden betracht en het
geld duur was. De tijden waren nu veel
veranderd en dit ontwerp was nu niet meer
urgent. Hij achtte het dus beter het terug
te nemen en het in elk geval te beperken.
De Minister had daarin geen lust, maar
wilde dat de Kamer zich uitsprak. Hij deel
de de bezwaren voor het platteland niet,
vooral nu de verkeersmiddelen zooveel be
ter zijn geworden. Bovendien is het insti
tuut van den wandelenden kantonrechter
mogelijk geworden.
Dit overtuigde den heer Van. Schaik weer
niet en hij diende een motie in ,om de be
handeling van het wetsontwerp te schor
sen, ten einde den Minister te vragen de
zaak nog eens te overwegen. Die motie
werd met 46 tegen 26 stemmen aangeno
men, zoodat dit punt voorshands van de-
baan is.
Aan de orde was nu de wijziging der
Land- en Tuinbouw-ongevallei\wët.
Het Nederlandsch-Belgisch verdrag.
De Belgische „Neptune" zegt in een uit
voerig artikel o.a. het volgende
Indien het Nederlandsch-Belgisch ver
drag wordt verworpen, moeten wij deze
eventualiteit met vertrouwen, kalmte en
optimisme beschouwen. De gevolgen kun
nen slechts nadeelig zijn voor Nederland.
Inderdaad, krachtens het verdrag van Ver
sailles vervalt het verdrag van 1839 en al
leszins moet België een nieuw internatio
naal statuut hebben. Het spreekt van zelf,
dat wanneer de onderhandelingen over het
Nederlandsch-Belgisch tractaat, die reeds
negen jaar duren, misiukHen-, er geen an
dere zullen plaats vinden eb dat de kwes
tie voor de mogendheden zal worden ge
bracht, die het verdrag van 1839 hebben
onderteekend, namelijk Groot-Brittannae* en
Frankrijk, van welke landen sedert lang
vaststaat, dat zij bij de oplossing belang
hebben.
Behalve het Schelde-regiem zullen moe
ten behandeld worden andere kwesties,
welke al te lang in de schaduw zijn gela
ten, namelijk, die van ons internationaal
statuut, van onze politieke belangen, van
onze veiligheid, -.ygn de verdediging, van
Limburg, de Schelde en onze militaire ver
dediging van de Wielingen enz., alle kwes
ties, waaraan onze geallieerden van giste
ren vreemd kunnen, noch willen blijven.
De vee-uitvoer naar België.
Gelijk bekend, stelde de Belgische regee
ring steeds den eisch bij invoer van vee
uit Nederland, dat de runderen niet op een
markt waren geweest, alwaar mond- en
klauwzeer niet voorkwam.
Voor den handel was deze bepaling be
paald een belemmering en de controle van
overheidswege buitengewoon moeilijk.
Thans is deze eisch vervallen.
Het persoonlijk contact van den minister
van binnenlandsche zaken en landbouw, mr.
Kan, later in diens opdracht voortgezet
door den directeur van den veeartsenijkun-
digen dienst, dr. Berger, met minister Baefs
te Brussel, handelende over den vee-invoer,
schijnt niet vireemd aan debeslissing van
de Belgische regeering.
Minister Baels heeft met de hier bedoelde
faciliteit blijk gegeven, aan billijke eischen
ten aandien van den Nederlandsehen. vee
export te witten voldoe».
In belanghebbende kringen wordt naar
aanleiding hiervan de hoop gekoesterd, dat
bij nadere besprekingen ook andere aan
gelegenheden, den uitvoer \an vee betref
fend, tot een bevredigende oplossing ko
men.
Roode Kruis-zegels.
In Juni 1927 viert de vereeniging Het
Nederlandsche Roode Kruis haar 60-jarig
bestaan. In verband hiermee zal ten be
hoeve van deze vereeniging een serie fran
keerzegels worden uitgegeven in de waar
den van 2 ets., 3 ets., 5 ets., 10 ets. en 15
ets. De zegels zullen worden verkrijgbaar
gesteld met een bijslag van resp. 2, 2, 3, 3
en 5 ets.
Een merkwaardige promotie.
De heer H. A. T. van Horrik, deurwaar
der te Eindhoven, promoveerde aan de
Universiteit te Munchen tot doctor in
psychologie, philosofie, paedagogie en
Romaansche letteren. De heer Van Horrik
werd op 23 Februari 1891 geboren te Hel
mond. Op 1 Mei 1905 begon hij zijn gym
nasiale studie, welke hij op 31 Juli 1911 op
een Jezuiten-college iiii Spanje beëindigde.
Van 19231926 studeerde hij aan de Uni
versiteit te Munchen.
(Men herinnert zich misschien, dat ook
mr. J. Adriaanse, advocaat te Middelburg,
vele jaren geleden als deurwaarder in een
klein stadje in ZeeuwschrVlaanderen, ge
heel door eigen krachten als mr. in de
rechten wist te promoveeren: Bij zijn be-
eediging als advocaat voor de Middeiburg-
sche rechtbank werd hem door den presi
dent voor deze prestatie hulde gebracht).
VLISSINGEN, 12 MAART.
De Scheepsbouwer.
Over „de Scheepsbouw", welk stuk Dins
dag a.s. in het Concertgebouw voor A. G. O.
wordt opgevoerd door het Nieuwe Rotter-
damsch Tooneei, schrijft het „Dagblad van
Rotterdam" het volgende
Een succes voor het Nieuw Rotterdainsch
Tooneei, omdat de inhoud, hoewel volko
men vrij van grove effecten, direct spreekt
tot het hart van alle vaders en moeders,
zonder filosofische diepzinnigheden, zonder
in de handeling hiaten vormende literaire
beschouwingen de andere factor, van mis
schien wel overwegende beteekenis, is de
omstandigheid dat men de spelerskrachten
heeft om het stuk goed te bezetten.
John Turlow, een scheepsbouwer, heeft
een kleine scheepswerf gemaakt tot de
grootste van Engeland. Zijn zoon Jack zal
hem,opvolgen, althans zoo wil de vader het
Maar Jack voelt niets voor de industrie en-
haar machines, hij wil terug tot de natuur.
boer worden, zaaien en zien hoe het zaad
opschiet tot welig koren.
Ondanks het verzet van den vader houdt
hij aan zijn plan vast en zijn grootmoeder
stelt hem financieel in staat het uit te voe
ren. Samen met den door den oorlog mo
reel gebroken James Cornelius begint Jack
het bedrijf. James heeft er gauw genoeg
van, als hij bemerkt, dat hij er niet rijk van
zal worden. Zijn ideaal is een lekker, lui
leventje. De oude Turlow zal hem op weg
helpen, als hij Jack in den steek IaatJack
is toevallig getuige van de transactie welke
hem nog meer verbittert tegen zijn vader.
Als de kroon op diens werk, een geweldig
schip den proeftocht maken zal. verbiedt
de dokter den ouden Turlow mee te gaan.
Deze vraagt zijn zoon Jack hem voor één
keer te vervangen. Jack weigert, hij is noo-
dig op de boerderij tenslotte geeft hij toe,
als hij hoort, dat zijn zieke vader dan zelf
wil gaan. Het schip vergaat, en Jack ver
drinkt. Grootmoeder gelukt het, den wan-
hopigen John te overtuigen, dat hij verder
werken moet, ondanks den vernietigenden
slag
De grootmoeder heeft de liefde van den
schrijver. Fijn, met Engelschen eerbied voor
den ouderdom, en Engelschen zin voor hu
mor is deze figuur geteekend zij staat bo
ven de partijen, haar oordeel is zuiver, om
dat zij geen eigenbelang meer heeftalleen
haar groote, allen omvattende liefde. Me
vrouw Tartaud laat aan deze rol niets ver
loren gaan, zij speelde de oude vrouw met
het grijze haar, de levendige oogen, den
schalksch-iachenden mond zoo meesterlijk,
zoo sober en teeder van gebaar, dat zij ont
roering bracht in de zaal, dat de menschen
glimlachten en tegelijk de tranen in hun
oogen voelden dringen.
Tartaud vond in den koppigen, stoeren
scheepsbouwer een rol, die hem „op het lijf
geschreven is". Hij speelde haar voortref
felijk en daarnaast heeft Adolf Rijkens een
alleszins te loven vertolking van Jack ge-
geverv; een moeilijke red, omdat de zoon
aan het enthousiasme van de jeugd, de on
verzettelijkheid van het ras moet paren, en
te overtuigen heeft dat hij zich tegen den
wil van den vader handhaven kan. Jules
Verstraete speelde den man zonder moed en
zonder idealen heel goed Aleida Roelof-
sen was kostelijk in de rol van onbeteeken-
de vrouw, die kostelijk naïeve opmerkingen
maakt, figuren van het tweede plan gaven
Wouter van Riesen, Sophie Stein en Mieke
Verstraete.
Het publiek bleek zeer ingenomen met
het spel van het echtpaar Tartaud en Jules
Verstraete het heeft herhaaldelijk en warm
geapplaudiseerd. Over het spel van mevr.
Tartaud vooral was het opgetogen dat
alleen reeds verdient inderdaad, dat men de
vertooning van ..De Scheepsbouwer" gaat
bijwonen.
Adama van Scheltema.
Gisterenavond hield ds. J. B. Netelenbos
de zesde of laatste winterlezing in de Lu-
thersche kerk. Zonder ook maar eenigszins
iets te kort te doen aan de waardeering
der andere vijf lezingen, zouden bijna
schrijven lest, bestWat was het weer
vol en wat een aandacht Trok de spreker
zoo aan, of het onderwerp? We gelooven
dat beiden een harmonische geheel vorm
den en beiden samenwerkten voor zulk een
groote opkomst. Ook deze zes win terle
zingen zijn dus, evenals de vorige, een suc
ces gebleken te zijn. Naar ons ter oore
kwam, zullen, hoewel ds. Bieger, de gees
telijke vader ervan, spoedig naar Indië
hoopt te vertrekken, deze lezingen gecon
tinueerd blijven. Reeds worden met bekende
personen onderhandelingen in het vooruit
zicht gesteld.
Dc lezer vergeve ons deze kleine uitwei
ding, die ais een min of meer gelukte in
leiding bedoeld is.
Ds. Netelenbos begon aldusWie de
sterren vergelijkt met bevroren (rozenknop
pen en zijn ontstelde gedachten met bleeke
berken in den avond, heeft aanspraak op
den naam van dichter. Aldus Carel Steven
Adama van Scheltema. Vervolgens gaf de
spreker een korte levensschets van den
Achter. Hij- werd geboren den. 27en Febru
ari 1877 te Amsterdam en stierf te Bergen
(N.H.) op den 6en December 1924. Hij be
zocht te Amsterdam de lagere school, was
een vaardig gymnast en kranig zwemmer,
een bewonderaar van tooneei- en dicht
kunst.
Van de lagere school ging hij naar het
gymnasium en legde het idealisme beslag
op zijn ziel en werd hij bewonderaar van
de voortbrengselen der „tachtigers". Op
het gymnasium volgde de universiteit en
ging hij in de medicijnen studeeren, maar
legde enkel het propaedeutisch examen af,
waarna hij zich bij het Ned. Tooneei aan
sloot. Daar gevoelde hij zich op den duur
niet thuis.
Na den dood1 van zijn vader trok hij zich
van de planken terug en kwam in den
kunsthandel van de firma van Gogh te Am
sterdam. Daar werd hij eerst dichter. Toen
ook leerde hij de beginselen der sociaal
democratie kennen, hij werd van haan „de
zingende stem", meer dan „haar zingend
hart." Hij trok zich later uit den kunsthan
del terug en zocht zijn troost in natuur en
eenzaamheid te Putten, Nunspeet, Heer
len, Ruurlo, Ettecom. Schoorl en Bergen
en ter afwisseling in Londen en Dusseldorf.
In 1907 huwde Van Scheltema en ont
vluchtte Holland. Twee jaar bracht hij te
Parijs door, één jaar te Florence, een jaar
te Rome en twee jaar te Munchen. Zijn
vrouw heeft hem als liefhebbende gade,
meermalen voor vertwijfeling behoed.
Na deze levensschets gaf de begaafde
met AKKER's KLOOSTERBALSEM,
die geen salicylverbindingen, chloroform
of ammoniak bevat, welke Uw huid
vernielen.
AKKER's KLOOSTERBALSEM heeft
de eigenschap diep in de huid te dringen.
De verwarmende invloed zal diep in Uw
gewrichten het bloed beter doen circu-
leeren en daardoor de vergiften ver
drijven, waardoor de weefsels de ver
loren veerkracht en soepelheid herkrijgen.
met AKKER's
is daarom het middel dat een aanval van
rheumatiek onmiddellijk tot bedaren
brengt en in korten tijd geneest-Een proef
*al U overtuigen. Prijs per pot 60 cent
spreker een zgn. levensbeschouwing van
den dichter, waarna hij verschillende ge
dichten declameerde, zooals„Najaars-
droom" („De zomer is voorbij voorbij")
„De eenzame schoonheid" (Te zwaar is de
schoonheid alleen te dragen"), „Socialisten
marsch" („Maats, zie daar tuimelt de zon
in de straat").- Hierna gaf ds. Netelenbos
weer eenige beschouwingen ten beste,
waarop hij de trits „Londen" (het gedicht
van den haat), „Dusseldorf" (het gedicht
van den spot) en „Amsterdam" (het ge
dicht van de humaniteit) behandelde en
Telkenmale hiervan de boeiendste gedeelten
voordroeg, behalve over „Dusseldorp". Het
zou ons te ver voeren, al die schoone ge
deelten slechts „aan te stippen". Hoe heer
lijk was bijv. dat gedeelte van de schil
dering der Amsterdamsche stadsgracht (uit
den 4en zang) het gedicht van den
eenzamen jongen met den rooden kop.
Hierop volgde een bespreking over de
geleverde, critiek op Scheltema's werk (dr.
Van Ravesteijn o.a.), afgewisseld door het
voordragen van pakkende dichtproeven.
Ten slotte kwam de spreker tot den wee
moed, die de laatste levensjaren van
Scheltema zoo beheerschte en .gaf ook hier
wederom zielontroerende dichtproeven
van, om te eindigen met een beschouwing
te geven over de oorzaken van dien wee
moed bij Scheltema, daar tegenover te stel
len de christelijke levensbeschouwing en de
aanhaling van de hymne van Npvalis.
Men moet ds. Netelenbos gehoord heb
ben, dan begrijpt men ten volle, dat een
verslag van zoo iets schoons, zoo iets su
bliems als wat gisterenavond geboden
werd, niet anders kan zijn dan een zwak
stamelen. Wat een kunst van voordragen.
Hoe zong onze ziel soms met den dichter
mee, als we ds. Netelenbos nu eens over
weldigend (lied van den haat b.v.) dan
weer teer en streelend die prachtige ver
zen hoorden voordragen. Wat een gave,
om op die wijze een dichter bij het publiek
in te leiden, of hem. nog beter te leeren
kennen en waardeeren als poëet. Kortom
het was een avond van kunstgenot, zooals
we helaas slechts zelden te genieten krij
gen, een avond, die ons opvoerde naar
hooger oord, die de snaren onzer ziel deed
trillen, die ons de edele vruchten, der dicht
kunst deed genieten en ons boven het alle-
daagsche gedoe verhief en ons op de zon
nige hoogten deed vertoeven, waar we zoo
gaarne nog langer hadden verbleven. Het
was een waardig slot van de winterlezingen
in de Luth, kerk.
Luxor-Theater.
Don Q. (Douglas Fairbanks).
Schoppen-aas.
Het zonnige, romantische Spanje is wel het
land bij uitnemendheid, waar de ridderfi
guur van Douglas Fairbanks uitstekend' tot
zijn recht komt. Spanje, het land van adel,
heldenmoed en fluweeloogige mooie vrou
wen. is het terrein waar le chevalier sans
peur et sans reproche met zijn zonnlgen
glimlach zich uitleven kan i» een bijzonder
artistieke film. Ondanks alle superlatieven
en adjectieven welke men aan andere wer
ken pleegt te geven, blijft een Fairbanks-
film toch altijd iets zeer aparts, iets geniaals
en iets wat epoque maakt. In dit werk ver
tolfct de kunstenaar de rol van Don Q. of te
wel de zoon van Roro of te wel Don Cesar
Querentio de Vega, telg van een oud aan
zienlijk Spaansch geslacht, wat naar Cali-
fornië trok en welks nakomelingen steeds
een zekeren tijd in het moederland komen
doorbrengen. Alzoo is Don Cesar aan het
hof van de Spaansche koningin Stella de
Lanti, waar weelde, pracht, praal en schit
tering een lust voor de oogen zijn en aan
deze rolprent een voornaam cachet geven.
Het brandpunt is een valsche aantijging-
van moord en dit gegeven is op zoo'n kunst
zinnige wijze uitgewerkt tot een boeiende
geschiedenis, dat men het bejammert als het
einde daar is. Zijn medespelenden zijn
eerste krachten heerlijke scènes weet Do
lores de Muro met haar geliefde te schep
pen, aan den riddertijd 'herinnert het op
treden van Don Sebastian, terwijl Don Fa-
brique zich een ietwat koddige rol zag toe
bedeeld. Alles in finesses te beschrijven is
ondoenlijk. Fairbanks moet men beleven.
Aardig is het, dat een korte episode uit
„Het teeken van Zoro" nog even de aan
gename herinneringen aan dit werk komt
opfleuren vlugheid, behendigheid, elegance
en sportiviteit zijn ook hier schering en in
slag, de schermkunst is Doug nog niet ver
leerd en zijn Geschwindigkeit met een
zweep is beslist iets zeer bijzonders. Kortom
een Trim van buitengewoon goed gehatte en
