iOOO
150
10
25
MAANDAG
Verschijnt Épitjks, ÉgezonAerii ap Mag an aigeieen erkende Christelijke feestdagen
BINNENLAND
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
Stads° en Provincienieuws
•en in vreemde han
teren, die voldoen-
;n de toekomst vol
/enals zij, die in de
inbonden zijn aaii-
als volgt„Het is
de monetaire in-
tendigt, of boe ook
ibracht bet vol
ste percentage hui-
zullen zijn, m.a.w.
al geeft ons vol-
bedrijven zullen
Ide geraden hebben,
Op het oogenbhk
volle exploitatie, die
(herbergen.
»-i¥o.2091
64e Jaargao^
Ï926
NIEUWS
Ieen klacht ter zake
diend tegen twee
:eling visch van den
de levensmiddeltn-
ani. De beide amb-
gearresteerd zijn,
oor een belangrijk
bbben. Onderzocht
j?rduisterd bedrag is.
r i g e. De we-
te 't Maar bij Hee-
a.s. 103 jaar oud
oudste bewoonster
8 kinderen gehad,
de trouwe ver-
Opmerkelijk is, dat
zijn geworden één
leeftijd, de meeste
fi 50 jaar. Ze heeft
uiste aantat achter-
Dchter niet opgeven.
|n is het oudje bet-
t/enswijze is in den
uur opstaan, tegen
eer naar bed. Haar
d in verhouding tot
slechts een weinig
Iorgen te Wouw een
edstaand rijtuig zou
het gemeentehuis te
ilijksvoltrekking zou
paarden op hol en
ijtuig den weg naar
-let gelukte eerst in
I plaats de paarden
let rijtuig bleek ern-
lekomen.
hen in een ander rij-
in voornemen, onaf-
iige paarden, gevolg
uc haven van Zaan-
gevallen tegen een
kenhuis overleed de
omen verwondingen,
een werkman onder
anderen moest op-
van een geneesheer
zorgwekkenden toe
huis vervoerd, waar
ernstige kneuzingen
Noordwijkerhout is
een handwagen ge-
broeder werd voort-
geraakte onder den
en hem over buik en
ekkenden toestand is
thsgasthuis te Leiden
)ij Oudesluis is een
elder met zijn auto
igen van den snel-
elder vertrekt aange-
eheel vernield terwijl
en been en 2 gebro-
Fehospitaal te Helder
wij vernemen is zijn
levensgevaarlijk.
lattendijke is het lijk
5-jarige mej. M. uit
was op 19 Augustus
Was van daaruit per
r gereden om te gaan
fiets en kleeren wer-
jevonden. Op de
en heeft een ernstig
De heer Mulder en
ich in gezelschap van
- motorboot van den
■meentehuis, waar ze
Ter hoogte van het
al werd de motorboot
de „Volharding H'\
onbekende oorzaak
ten geraakten te wa
mden worden gered,
32 jaar en wonende
tronken. Hoewel on-
?n twee doctoren ter
de levensgeesten niet
t. Een ketelmaker,
ïte-gasfabriek te Rot-
renmiddag bij W
ien vij'f meter hooge
man kreeg een bloe-
inwendige kneuzin-
:t ziekenhuis aan den
i daar ter verpleg111?
fc. politie heeft eenige
johturier van den eer-
gekregen. Een gen-
ontdekte hem in een
ich reeds wekenlanö
beweerde ritmeestei
leger te zijn.
it 's mans anteceden-
had nagegaan,
Wisselende loopbaa
yaarin bedrog eiii oo*
1 hadden gespeel-
-össy, bijgenaamd
:eds twintig jaar s
In den Balkanoorlog
che papieren, m or
bestaand Berlijn^
splaatsen af en zet
ppen groote som"1
ir Monte Carlo,
i een rijke erigeiia
lij huwde haar, maar
met haar vermog
lir slechts een
orence, waar hij
ïgeplaatst spoorw
en na enkele dag
aar Boedapest vlu®
koos Bela zich daar
ticht. Dat was te?"
uitbrak. De
fcoor de gevaren"
fen medisch attest re
frklaard werd, dat H
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
sche verzending 4.15bij dagelijksche verzending 6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Uitga*®firma F. Villi OE VELDE Ir Jalslraai 58-60, Vlissingen. Teief. 10, Postrekening 66287
ADVERTENTIEPRIJSVan 14 regels 1,10voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 15 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
uUv een ongeluk. OIIU
gu den bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger
De Koningin en de Prinses.
De gezondheidstoestand van H.M. de
Koningin en H. K. H. Prinses Juliana blijkt
gelukkig weer goed te zijn. Zooals men
weet, vertoeven Koningin en Prinses op den
Ruigenhoek ter voUedig herstel van ge
zondheid. De zeelucht heeft moeder en
dochter zichtbaar goed gedaan. Vrijdag
ochtend «toen een medewerker van het
„Vad." een tocht maakte over het ver
laten strand in de richting Wassenaarsche
Slag, zag hij heel ver voor zich uit een
aardig ponniewagentje, geleid door een
heer met fiets aan de hand. Een heel eind
verder p wandelden met flinken pas twee
dames, vlak langs de vloedlijn, rechts in
blauw mantelcostuum H. M. de Koningin
Wilhelmina, in herfst-bruine robe H. K. H.
Prinses Juliana. Toen de vorstelijke perso
nen reeds een flinke wandeling achter den
rug hadden, wenkten zij het achtergeble
ven ponniewagentje. De begeleider ging op
de fiets, de Prinses nam de teugels ter
hand om te mennen, en zoo werd de tocht
in de frissche zeelucht voortgezet. Het was
een aardig tafereeltje, de Koninklijke fami
lie zoo geheel zichzelf te zien, genietend
van een stemmigen dag aan het rustige
Noordzeestrand.
Het Nederlandsch-Belgisch verdrag.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Maastricht en omstreken heeft aan de
leden van de Tweede en Eerste Kamer een
adres gezonden met betrekking tot het aan
hangige Nederlandsch-Belgisch verdrag.
De Kamer is van oordeel dat wat de
Zuid-Limburgsche belangen aangaat, wel
ke gerekend behooren te worden tot de
landsbelangen als die der havensteden, het
tractaat moet worden aanvaard. Erkennen
de anderzijds de gemotiveerde bezwaren,
welke tegen andere deelen van het tractaat
bestaan, spreekt de Kamer het vertrouwen
uit, dat de Staten-Generaal bij de regee
ring zullen aandringen op een regeling,
waardoor bij de afweging van tegenstrij
dige belangen aan die van Limburg de be-
teekenis zal worden toegekend, welke hun
'toekomt.
Verlofregeling van het post- en telegraaf-
personeeL
De landelijke vakgroepen, adjunct-com
miezen, kantoorbedienden en telegrafisten
uit den C.B.P.T.T. in gecombineerde be
stuursvergadering te Utrecht bijeen, hebben
een motie aangenomen met betrekking tot
de verlofsregeling.
In deze motie wordt de meening uitge
sproken, dat het P.T.T.-personeel uit hoof
de van zijn dienstdoen in een continube
drijf met de daaraan verbonden vroege,
late, nacht- en Zondagsdiensten, in rede
lijkheid aanspraak kan maken op een be
tere verlofsregeling, dan die, welke voor
alle rijksambtenaren geldt. Voor het P.T.
T.-personeel ware, zoo wordt gezegd, te
bepalen, datvoor hen, die geen zomerver-
lof genieten, één dag zomerverlof is gelijk
te stellen met anderhalven dag winterver-
lof. Verder zou het verlof naar anciënniteit
geregeld moeten worden in dien zin, dat
ambtenaren met minder dan tien dienstja
ren twaalf dienstdagen verlof krijgen, amb
tenaren met tien tot twintig dienstjaren,
achttien dienstdagen, en ambtenaren met
meer, dan twintig dienstjaren, 24 dienst-
Uit het Engelsch van L. G. MOBERLEY.
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden.)
29)
Dr. Berners was iederen dag op zijn
spreekuur tusschen twee en drie uur thuis
en op dezen Juli-middag had hij zijn schrijf
tafel vlak bij het raam, dat uitzag op zijn
mooien tuin, geschoven. Het was een tuin,
die wel heel sterk verschilde van de heele
rij voorstad-tuintjes, zooals de Standsdale's
hadden. Aan het eind van het grasveld in
het midden van den tuin was een boog,
beladen met rozen in alle mogelijke kleuren,
vuurroode en witte en rose, die een heertij
ken geur verspreidden. Aan beide zijden
van den boog met rozen was een breede
.strook gras, waarop allerlei soorten bloe
den stonden te bloeien, fijne dwergroos-
les, violen in alle mogelijke kleuren, die
hun paarse, bruine en gouden gezichtjes
ophieven naar de zon kleurige leeuwen
bekken en anjers, vuurrood, geel en rose.
En gescheiden door een grintpad waren
breede bedden met witte lelies en statige
riddersporen, die 'n prachtige» achtergrond
vormden voor fluweelzachte duizendschoon,
reseda's, witte anjers en passiebloemen,
bleek blauw met grijs-groene bladeren.
Hugh keek zoo nu en dan op van het
Papier, waarop hij een artikel zat te schrij
ven voor een medisch tijdschrift en verza
digde zich aan de kleurenpracht van de
bloemen, waarvan hij zooveel hield en als
ue wind een wolk van zoeten geur naar
z'jn kamer woei, werden zijn gedachten
^oggetrokken van de beschrijving van een
interessant typhusgeval naar de oogen en
aen bekoorlijken glimlach van een jonge
vrouw. Hij was boos op zichzelf, dat hij zijn
gedachten zoo slecht in bedwang had hij
Uit de R. Kath. Staatspartij.
Zaterdag is te Utrecht een vergadering
gehouden van voorzitters der R. Kath. rijks-
kieskringorganisaties, welke vergadering
saamgeroepen was door prof. dr. Steger,
voorzitter van de R. Kath. kiezersorganisa
tie in den rijkskieskring 's-Gravenhage.
De vergadering was belegd om voeling
te houden met betrekking tot het „veelzij
dige" in de verkiezing van stemgerechtig
den in den partijraad.
De volgende vragen vormden een punt
van bespreking
le. met welke groepen moet bij de sa
menstelling rekening gehouden worden
(geslacht, stand, beroep, politieke denk
richting, enz.).
2e. In welke qnderlinge verhouding zoo
ongeveer zal met die groepen rekening
moeten worden gehouden en
3e. Voor welke vertegenwoordiging, naar
soort en aantal, zal elke rijkskieskringorga-
nisatie trachten te zorgen, opdat de R. K.
Staatspartij in haar geheel de vertegen
woordiging krijge, die de kiezers nu ver
wachten
Het sociaal-democratisch ontwapenings
congres.
Op het ontwapeningscongres dat door
de S.D.A.P. Zaterdag 18 dezer in „Sein-
post'H te Scheveningen wordt gehouden ter
bespreking van hei rapport der militaire
commissie zullen als spiekers optreden J.
W. Alberda en R. Stenhuis, die respectieve
lijk den politieken en den vakvereenigings-
k'ant van het ontwapeningsvraagstuk zullen
belichten, terwijl de voorzitter en de secre
taris van de ontwapeningscommissie, de
heeren K. ter Laan en F. S. Noordhof, een
verdediging zullen leveren van den inhoud
van het ontwapeningsrapport.
Uitgenoodigd zijn de hoofdbesturen van
de bij het N.V.V. aangesloten vakbonden,
benevens de bestuurdersbonden, de gewes
telijke en stedelijke federatiebesturen en de
afdeelingen der partij, om op dit congres
tegenwoordig te wezen.
Postzegelverzamelaars.
Zaterdag werd te Utrecht de algemeene
vergadering gehouden van den Ned. Bond
van postzegelverzamelaars.
In zijn openingswoord herinnerde de
voorzitter, de heer Van der Schooren er
aan, dat de tijd die ligt tusschen het vorig
samenzijn en deze vergadering, tot een der
belangrijkste gerekend moet worden op
philatelistisch gebied. Samenwerking ook
op internationaal terrein kan voortaan wor
den verkregen door de in Juni te Parijs op
gerichte Fédération internationale de phi-
latelie, al mag daarvan nu niet direct de
oplossing van alle moeilijke quaesties wor
den verwacht. In Nederland heeft zich het
leven gedurende het laatste jaar sterk ont
wikkeld, hetgeen te danken is aan de bij
zonder philatelistische voorwaarde in ons
land, die algemeen belangstelling opwekt.
Er kan niet worden gezegd dat van de
zijde der verzamelaars het ten verkoop
aanbieden van gebruikte postpakketverrc-
kenzegels is gewaardeerd, hetgeen ook niet
onder stoelen en banken is gestoken. Kri
tiek opent echter de mogelijkheid elkanders
bedoelingen te leeren kennen, hetgeen bij
een uiteraard verschillend inzicht tusschen
hoofdbestuur der posterijen en postzegel
verzamelaars groot nut kan hebben. Blijken
zal tenslotte, dat matiging in de uitgifte
van nieuwe en overdrukte postwaarden,
hetgeen langzamerhand een der idealen van
de verzamelaars wordt, volstrekt niet zoo
ergerde zich des te meer omdat het een
vrouw was, die zoo lichtzinnig en hard
gepraat had over dingen, die hij als heilig
beschouwde. En toch, telkens en telkens
weer dwaalden zijn gedachten weer terug
naar Rosa MüllerRosa, zooals hij haar
het eerst gezien had bij de Cardows, ge
kleed in een diep blauwe japon, die haar
mooie teint zoo goed deed uitkomen Ro
sa, als de gast van miss Stansdale, in een
witte zomerjapon, die haar jong en meisjes
achtig maakte. Voor de vijftigste maal
probeerde hij voorloopig niet meer naar
den tuin te kijken en niet meer aan Rosa
te denken, toen het dienstmeisje de deur
opende en zei dat er een dame was om
hem te spreken.
„Laat haar binnen", antwoordde hij en
verwachtte een oude dame te zullen zien,
die gewoonlijk iederen dag op zijn spreek
uur kwam zijn papieren schoof hij met
een zucht op zij, terwijl hij aan haar lang
dradige gesprekken-dacht. De deur werd
geopend en weer gesloten en hij stond op
om zijn bezoekster te begroeten, toen hij
plotseling een kreet van verbazing uitte,
want de dame die was binnen gekomen
was niet de oude jongejuffrouw, die hij
verwachtte, maar het voorwerp van zijn
overpeinzingen Rosa Müller
Zij stond nog bij de deur ze zag er on
gewoon verlegen en aarzelend uit, ze werd
beurtelings rood en bleek, angst stond in
haar oogen, terwijl Hugh vlug"op haar toe
ging-
„U hier zei hij en hij vergat haar
conventioneel te begroeten. Dat had ik niet
verwacht
„Ik kwam... ik moest komen", stamelde
zij, terwijl haar manier van doen meer van
een jong, bedeesd meisje had dan van een
vrouw van de wereld.
,,lk wil u iets zeggen, u iets vertellen".
Zij keek hém niet aan, zij voelde zich blijk
baar niet op haar gemak. Door haar groote
zenuwachtigheid en meisjesachtige verle-
onvoordeelig is voor de standing en de fi-
nancieele postitic van het uitgevende land.
Ir M. H. Damme, directeur-generaal der
posterijen gaf de verzekering dat de po.st-
zegelkundé b;' voortduring zijn aandacht
heeft.
Uit het jaarverslag blijkt dat de vereeni-
ging thans 2650 leden telt.
Het grootste schip, ooit te Amsterdam
binnengekomen.
Zaterdagmorgen kwam het groote stoom
schip, de „Cap Polonio", toebehoorende
aan de HamburgSüdamerik. Dampfschif-
fahrts Gesellschaft voor IJmuiden. De groo
te oceaan-stoomer, die op Zuid-Amerika
vaart, doch thans als toeristenschip ver
schillende Engelsche en Oostzee-havens
heeft bezocht, is zonder hulp van sleepboo-
ten de sluizen van IJmuiden binnengeloo-
pen, wat een mooie prestatie is van den
loods De Bie, uit Den Helder. Tusschen de
sluismuren en het schip was slechts 2/2
decimeter ruimte.
Op den tocht door het Noordzeekanaal
waren twee Goedkoop-sleepbooten aanwe
zig, om het geweldige gevaarte eventueel
te assisteeren. Op het IJ kwam er nog een
derde bij. De „Cap Polonio" kreeg ligplaats
aan de Java-kade.
Toen het 202 meter lange schip met zijn
drie witte schoorsteenen met roode banden
de stad naderde, voorafgegaan door het
bootje van de havenpolitie, stonden hon
derden belangstellenden naar het binnen
komen te kijken.
De bebouwde kom.
De gemeenteraad van Zwolle had in de
motor- en rijwielverordening een omschrij
ving van de bebouwde kom gegeven. Daar
onder viel o.m. een verbindingsweg van de
Schellerallee. De kantonrechter achtte de
bebouwde kom hierdoor te ruim genomen
en verklaarde de verordening onverbind
baar. De Hooge Raad stelde den kanton
rechter bij hooger beroep in het gelijk.
Hierop schrapte de gemeenteraad de om
schrijving van de bebouwde kom. Gedep.
Staten van Overijssel weigerden hieraan
hun goedkeuring te verleenen en droegen
het raadsbesluit aan de Kroon ter vernieti
ging voor. Thans is bericht ontvangen van
den minister van waterstaat, dat hij geen
termen voor vernietiging vond.
VLISSINGEN, 6 SEPTEMBER.
V. R. B.
In alle opzi#hten buitengewoon goed ge
slaagd mag de herhaalde demonstratie van
deze sympathieke organisatie zeer zeker
heeten. Voor haar werken bestond ook
Zaterdagmiddag een enorme belangstelling
(het aantal toeschouwers is op 3000 te
ramen) de stemming was enthousiast, het
weertje fraai, de demonstranten waren be
geesterd met een heilig vuur.
Aan steun en medewerking heeft het ook
deze reis niet ontbroken, vertelde de heer
Van der Steen in zijn openingswoord. (Dr.
Staverman was uitstedig). De benoodigde
attributen zijn wederom welwillend ter be
schikking gesteld, de heer Desmet stond
een collectie stoelen uit zijn theater af, het
muziekgezelschap „St. Ceacilia" was bereid
de feestvreugde te verhoogen.
genheid kwam al Hugh's teederheid, die
haar lichtzinnig gebabbel tijdelijk verdoofd
had, boven. Met de ridderlijkheid van een
man, die vrouwen altijd met een zekeren
eerbied behandeld had, probeerde hij haar
op haar gemak te zetten hij trok een
stoel naar voren en zei rustig
„Gaat u zitten, miss Müller, en vertelt u
mij maar eens wat ik voor u doen kan Is
er iets waarmee ik u helpen kan
„Ja" zij knelde haar handen zenuw
achtig samen. „Ik ben bij u gekomen om
dat ik geen uitweg meer wist. Ik hoop dat
u wilt helpen."
„Als er iets is wat ik voor u doen kan,
zal ik u graag helpen", antwoordde hij
vriendelijk om haar zoo gauw mogelijk
over haar verlegenheid heen te helpen.
Vertelt u mij maar alles en laten we dan
eens zien wat we doen kunnen".
„Het is iets heel anders dan u misschien
denkt", zei ze haastig en geagiteerd. „Ik
bedoel... het is niet iets gewoons. U zult
mij verachten als ik het u vertel, maar ik
moet het u vertellen, ik m o e t u de
waarheid vertellen".
Zij sprak met onderdrukte hevigheid,
haar handen bewogen zich rusteloos, haar
oogen vermeden de zijne en daar hij merkte
dat zij haar emotie haast niet baas kon
blijven, ging hij bij de tafel zitten en zei
kalmeerend
„Probeert u mij maar eens .precies te ver
tellen wat er is en denk nu maar niet da
delijk dat ik verachten zal. Dat is een
erg voorbarige veronderstelling", glimlachte
hij en die glimlach scheen Rosa de liefste
en vriendelijkste ter wereld toe.
„O, u zult mij zeker verachten", ant
woordde zij met een wanhoopsklank in
haar stem, „maar ik kan er niets aan doen.
Ik moet u nu alles opbiechten. Ik kan niet
meer als met 'n masker voor met u om
gaan. U moet de geheele waarheid weten".
„De waarheid waarvan vroeg hij, ten
hoogste verbaasd.
Daar deze tweede demonstratie, trots de
hooge kosten, „aangedurfd" was, deed spr.
een beroep op het publiek om de brigade
wel te willen steunen als donateur, begun
stiger'als anderszins.
Door den secretaris, den heer Toussaint,
werd het kranige „Schelde-vijftal" toege
sproken en den dames een ruiker met de
Vlissingsche kleuren (rood-wit, wellicht
eerlang de brigade-kleuren) aangeboden.
Uit een bloemenhulde des morgens door
de leden gebracht aan hun voorzitter en
secretaris, moge blijken, dat in de vereeni-
ging de gewenschte geest huist.
Qua het programma. Correct en vlot
werden de verschillende nummers uitge
voerd de regeling der afwerking van het
lijvige program was bij de heeren Van dei-
Steen en Bresser in de juiste handen. In
detailbeschouwingen zullen we niet treden,
enkele zaken verdienen echter stipulatie.
Een der zwaarste proeven ter verkrijging
van het diploma is wel het onder water
blijven aan een lijn (20 a 30 sec.). Bij deze
gelegenheid zijn reuze tijden gemaakt
door een dame 55 sec., door de heeren 62,
63 ja zelfs 82 sec. Dat de heer Van der
Steen bij verschillende verrichtingen (Nel-
songreep, popduiken enz.) een korte expli
catie gaf, was ongetwijfeld een goede
gedachte.
Na dé pauze vond de vertolking plaats
van datgene, waarvan wij de vorige maal
verstoken zijn gebleven. Van hoe ernstigen
aard het redden van drenkelingen, als de
nood aan den man komt, ook is, thans, nu
het een demonstreeren gold, zouden wij
vrijelijk kunnen schrijven Vanaf den red
dingsbaak begint de hilariteitMenig
lachsalvo heeft de lucht doen daveren ge
durende de toepassing van de verschillende
reddingsmiddelen, hetgeen echter niet weg
neemt, dat de demonstranten een vuur en
ijver betoond hebben, onversaagd en on
verdroten zich gekleed in het water stort
ten, slachtoffers en redders zóó natuurlijk
„acteerden", zelfs het gebruik van het
zuurstof-apparaat zóó tot zijn recht kwam,
dat de aanwending der diverse hulpmidde
len in het juiste licht is gesteld. Een woord
van waardeering voor de kloeke leden van
ons politiekorps is hier wel op zijn plaats,
temeer daar zij zich in de zware uniform
en nog wel met pet op te water begaven.
Frappante bewijzen van africhting lever
de een agent met zijn politiehond Max.
Wat dit lieve dier presteert is inderdaad
verbazingwekkend en illustreert op afdoen
de wijze het nuttige gebruik, wat van der
gelijke producten der schepping gemaakt
kan worden. Onmiddellijk is Max op het
bevel „helpen" van zijn baas te water en
brengt den drenkeling c.q. met behulp
van een stok op het droge. Dat de aan
hankelijkheid en trouw van dit edele dier
ons milder moge stemmen tot de dieren in
het algemeen. Daverend applaus beloonde
den hond voor zijn bewonderenswaardige
verrichtingen.
Tot slot werd het nuttige met het aan
gename vereenigd. Feestelijk zou het clyb-
huis „Het Kurkje" worden ingewijd.
Statig als zwanen gleden de sierlijke
gondels over het spiegelgladde meer en
zetten koers naar het waterchalet aan den
oever. Een kostbare lading een bruids
paar pas door den innigen onverbreekb'ren
band vereend, mitsgaders de vele feestge-
nooten werd door het natte element ge
dragen. De bruid, de beminnelijkheid zelve,
de bruidegom in-verheugd over zijn korte
lings verkregen bezit, de dames in haar
„Van... van mijn leven. Maar luistert u
eerst. Ik ben nu bij u gekomen om Sylvia
Burnett, de kleine pupil van Sir Giles
Tredman".
Hugh keek meer en meer verbijsterd en
vónd het steeds onbegrijpelijker worden.
„Sylvia Burnett Dat kleine meisje,
waarvan miss Helen Stansdale de zorg op
zich genomen heeft? Maar wat hebben u
en ik er mee te maken
„Zij is verdwenen", kwam het haastige
antwoord, „en ik kan u zeggen waar ze is,
tenminste ik geloof wel dat ik het weet".
„Kunt u mij dat zeggen Maar hoe we^t
u dat dan En waarom komt u er met mij
over praten
„Omdat u sterk en vriendelijk bent
omdat het de vlugste manier is om hulp te
krijgen en er mag niet veel tijd verloren
gaan. Sylvia is in gevaar werkelijk in
gevaar en als zij niet heel gauw gehol
pen wordt zal zij niet meer te helpen zijn".
„U spreekt in raadselen", riep Berners
uit. „Het klinkt romantisch en ik kan
heusch niet inzien wat u en ik er mee te
maken hebben."
Met een geweldige poging tot zelfbe-
heersching balde Rosa haar handen samen
en keek in het verbaasde gezicht van den
dokter.
„Ik zal probeeren het u uit te leggen",
zei ze. „Ik zal probeeren het u duidelijk te
maken. Ik werd naar miss Stansdale ge
stuurd door mijn oom, de stiefbroer van
mijn moeder, Hermann Müller. Zoo noemt
hij zichzelf, maar het is zijn ware naam
niet, maar onder dien bijnaam is hij op het
oogenblik bekend. Hij heeft mij uitge
stuurd om alles omtrent een zeker juweel
te weten te komen."
Berner's gezicht drukte alweer de
grootste verwondering uit.
„Ik weet niet waarom hij dat juweel
"wilde hebben", ging zij verder. „Ik weet
niet wat hij er mee uitstaande heeft, maar
hij moest en zou het hebben en als Her-
kleurige, fleurige zon-bestraalde toiletjes,
de heeren in rok, de bloemenpracht, de
boschrijke achtergrond, de azuren luchten,
dat alles boetseerde een schilderij onverge
telijk schoon van tint en lijn. Er werd ge
schertst, gekout, gezongen en een ronde
gulle lach plantte zich voort over het wa
tervlak om zich te verliezen in het wuiven
de riet aan de boorden. Men debarqueerde
en nam. bezit van het heerlijke, zalige plek
je. Vroolijke tonen van het symphonie-
orkest noodden ten dans. Luchtig zwierden
welhaast de paartjes over den parketvloer.
De Charleston heerschte. Het heerlijke,
geestrijke vocht parelde in de bokalen. De
feeststemming bereikte haar hoogtepunt...
Er is een tijdvan komen. Er is een tijd van
gaan. Men moet huiswaarts. Doch de eige
naar van deze lustwarande kon het gezel
schap niet laten vertrekken vóór het aan
zijn pecuniaire verplichtingen heeft vol
daan. Plukt eens veeren van "een kikvorsch.
De schulden kunnen niet gedelgd worden...
Opschudding tumult gekrakeel
verwarring chaos catastrophe De
feestgangers spartelen in het koele water.
„Help Help I" weerklinkt in schrillen
toon De benevelde, verhitte hoofden ge
raken normaal. De reine werkelijkheid staat
allen voor den geest. Als een visioen ver
schijnt den leden van de V. R. B., die er
gelukkig bij zijn, de vermanende beeltenis
van hun technischen leider Bresser, boven
den waterplas. De moreele verantwoorde
lijkheid ten opzichte van de minder geoe
fende zwemmers flitst hun door 't brein.
Dit werkt als een electrische schok...
„Leert zwemmend redden" heerscht... Al
len komen behouden aan wal.
't Was een schitterende slot-decoratie.
Een apotheose
De heer Ch. L. Dert heeft van de ver
schillende demonstratfes een mooie collec
tie kiekjes gemaakt. Deze foto's hebben he
den een plaatsje gevonden in onze Tijding
hal, waardoor men een -duidelijk aanschou
welijk beeld krijgt van deze goed geslaag
de demonstraties der V. R. B.
Strandconcert
De harmonie „Ons Genoegen", directeur
de heer G. C. Govaars, geeft Woensdag
a.s. des avonds 8 uur een concert in de
kiosk op den Boulevard Evertsen.
Programma:
„Deutschlands Waffenehre",
Marsch, H. Blankenburg
„La Princesse Enchantée",
Ouverture, L. Langlois
„Gold und Silber", Walzer, Fr. Lehar
„Rigoletto", Fantaisie sur
l'Öpera, G. Verdi
Intermezzo Sinfonico P. Mas
a. Wenn die Rosen blühn,
Valse Lente Max Rhode
b. Klangen aus Amors
Garden W. Knick
„Nelly", Fantaisie sur
l'Opera, C. Bouman
Finale.
In onze tijdinghal.
Een foto van den brand in de reparatie-
loods der spoorwegen te Rotterdam, waar
door een schade van anderhalve ton werd
aangerichtde afbraak voor den nieuw
bouw van de Amsterdamsche Sank te Am
sterdam. Vele huizen zullen onder sloopers
handen vallen twee der ou'dste perceelen
man Müller met alle geweld iets wil, dan
ontziet hij niets, maar dan ook absoluut
niets, om zijn zin te krijgen".
„Maar waarom moest u zich nu eigenlijk
bij de Stansdale's indringen
„Omdat hij het juweel aan de jongste
zuster Standale had gegeven, die eene
waar ze nooit over spreken" en Rosa
vertelde in het kort de historie die ze van
miss Marion had gehoord.
„Ik kan alleen maar gissen dat ze der-
wille van Herman haar huis en haar familie
verlaten heeftmaar ik ontdekte dat het
juweel in elk geval aan Sylvia door haar
moeder is nagelaten."
„Dus de moeder van Sylvia was die juf
frouw Stansdale, bedoelt u
„Ik geloof dat dat niet twijfelachtig is,
ofschoon er geen enkel bewijs is voor Syl
via's identiteit".
„Maar ik begrijp nog steeds niet wat u
uzelf te verwijten hebt
Een gloeiende blos van schaamte kwam
op haar gezicht.
„Ik moest niet alleen de Stansdale's uit-
hooren, maar ook via miss Helen in relatie
trachten te komen met het kind. Herman
wist van het bestaan van het kind, maar
wat hij niet wist was of ze het kind van
die jongste miss Stansdale was. In ieder
geval hield hij rekening met de mogelijk
heid, dat van haar uit een spoor naar het
juweel zou leiden. Maar toen miss Marion
er over sprak dat Sylvia zooveel op haar,
jongste zuster leek, stond het voor mij
vast dat ik aan Sylvia's kant mijn naspo
ringen moest beginnen. En ik ik maakte
dat Sylvia mij erg aardig ging vinden, ik
slaagde erin haar in te palmen, ik wist
haar aan het praten te krijgen over haar
moeder en stapje voor stapje wist ik bij
zonderheden uit haar te krijgen over het
juweel dat haar móeder haar had nage
laten..."
(Wordt vervolgd.)