iOOO 150 10 25 MAANDAG Verschijnt Épitjks, ÉgezonAerii ap Mag an aigeieen erkende Christelijke feestdagen BINNENLAND FEUILLETON ZIJN KLEINE MEISJE Stads° en Provincienieuws •en in vreemde han teren, die voldoen- ;n de toekomst vol /enals zij, die in de inbonden zijn aaii- als volgt„Het is de monetaire in- tendigt, of boe ook ibracht bet vol ste percentage hui- zullen zijn, m.a.w. al geeft ons vol- bedrijven zullen Ide geraden hebben, Op het oogenbhk volle exploitatie, die (herbergen. »-i¥o.2091 64e Jaargao^ Ï926 NIEUWS Ieen klacht ter zake diend tegen twee :eling visch van den de levensmiddeltn- ani. De beide amb- gearresteerd zijn, oor een belangrijk bbben. Onderzocht j?rduisterd bedrag is. r i g e. De we- te 't Maar bij Hee- a.s. 103 jaar oud oudste bewoonster 8 kinderen gehad, de trouwe ver- Opmerkelijk is, dat zijn geworden één leeftijd, de meeste fi 50 jaar. Ze heeft uiste aantat achter- Dchter niet opgeven. |n is het oudje bet- t/enswijze is in den uur opstaan, tegen eer naar bed. Haar d in verhouding tot slechts een weinig Iorgen te Wouw een edstaand rijtuig zou het gemeentehuis te ilijksvoltrekking zou paarden op hol en ijtuig den weg naar -let gelukte eerst in I plaats de paarden let rijtuig bleek ern- lekomen. hen in een ander rij- in voornemen, onaf- iige paarden, gevolg uc haven van Zaan- gevallen tegen een kenhuis overleed de omen verwondingen, een werkman onder anderen moest op- van een geneesheer zorgwekkenden toe huis vervoerd, waar ernstige kneuzingen Noordwijkerhout is een handwagen ge- broeder werd voort- geraakte onder den en hem over buik en ekkenden toestand is thsgasthuis te Leiden )ij Oudesluis is een elder met zijn auto igen van den snel- elder vertrekt aange- eheel vernield terwijl en been en 2 gebro- Fehospitaal te Helder wij vernemen is zijn levensgevaarlijk. lattendijke is het lijk 5-jarige mej. M. uit was op 19 Augustus Was van daaruit per r gereden om te gaan fiets en kleeren wer- jevonden. Op de en heeft een ernstig De heer Mulder en ich in gezelschap van - motorboot van den ■meentehuis, waar ze Ter hoogte van het al werd de motorboot de „Volharding H'\ onbekende oorzaak ten geraakten te wa mden worden gered, 32 jaar en wonende tronken. Hoewel on- ?n twee doctoren ter de levensgeesten niet t. Een ketelmaker, ïte-gasfabriek te Rot- renmiddag bij W ien vij'f meter hooge man kreeg een bloe- inwendige kneuzin- :t ziekenhuis aan den i daar ter verpleg111? fc. politie heeft eenige johturier van den eer- gekregen. Een gen- ontdekte hem in een ich reeds wekenlanö beweerde ritmeestei leger te zijn. it 's mans anteceden- had nagegaan, Wisselende loopbaa yaarin bedrog eiii oo* 1 hadden gespeel- -össy, bijgenaamd :eds twintig jaar s In den Balkanoorlog che papieren, m or bestaand Berlijn^ splaatsen af en zet ppen groote som"1 ir Monte Carlo, i een rijke erigeiia lij huwde haar, maar met haar vermog lir slechts een orence, waar hij ïgeplaatst spoorw en na enkele dag aar Boedapest vlu® koos Bela zich daar ticht. Dat was te?" uitbrak. De fcoor de gevaren" fen medisch attest re frklaard werd, dat H VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk- sche verzending 4.15bij dagelijksche verzending 6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent. Uitga*®firma F. Villi OE VELDE Ir Jalslraai 58-60, Vlissingen. Teief. 10, Postrekening 66287 ADVERTENTIEPRIJSVan 14 regels 1,10voor iederen regel meer 26 cent. Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 15 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. uUv een ongeluk. OIIU gu den bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger De Koningin en de Prinses. De gezondheidstoestand van H.M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana blijkt gelukkig weer goed te zijn. Zooals men weet, vertoeven Koningin en Prinses op den Ruigenhoek ter voUedig herstel van ge zondheid. De zeelucht heeft moeder en dochter zichtbaar goed gedaan. Vrijdag ochtend «toen een medewerker van het „Vad." een tocht maakte over het ver laten strand in de richting Wassenaarsche Slag, zag hij heel ver voor zich uit een aardig ponniewagentje, geleid door een heer met fiets aan de hand. Een heel eind verder p wandelden met flinken pas twee dames, vlak langs de vloedlijn, rechts in blauw mantelcostuum H. M. de Koningin Wilhelmina, in herfst-bruine robe H. K. H. Prinses Juliana. Toen de vorstelijke perso nen reeds een flinke wandeling achter den rug hadden, wenkten zij het achtergeble ven ponniewagentje. De begeleider ging op de fiets, de Prinses nam de teugels ter hand om te mennen, en zoo werd de tocht in de frissche zeelucht voortgezet. Het was een aardig tafereeltje, de Koninklijke fami lie zoo geheel zichzelf te zien, genietend van een stemmigen dag aan het rustige Noordzeestrand. Het Nederlandsch-Belgisch verdrag. De Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Maastricht en omstreken heeft aan de leden van de Tweede en Eerste Kamer een adres gezonden met betrekking tot het aan hangige Nederlandsch-Belgisch verdrag. De Kamer is van oordeel dat wat de Zuid-Limburgsche belangen aangaat, wel ke gerekend behooren te worden tot de landsbelangen als die der havensteden, het tractaat moet worden aanvaard. Erkennen de anderzijds de gemotiveerde bezwaren, welke tegen andere deelen van het tractaat bestaan, spreekt de Kamer het vertrouwen uit, dat de Staten-Generaal bij de regee ring zullen aandringen op een regeling, waardoor bij de afweging van tegenstrij dige belangen aan die van Limburg de be- teekenis zal worden toegekend, welke hun 'toekomt. Verlofregeling van het post- en telegraaf- personeeL De landelijke vakgroepen, adjunct-com miezen, kantoorbedienden en telegrafisten uit den C.B.P.T.T. in gecombineerde be stuursvergadering te Utrecht bijeen, hebben een motie aangenomen met betrekking tot de verlofsregeling. In deze motie wordt de meening uitge sproken, dat het P.T.T.-personeel uit hoof de van zijn dienstdoen in een continube drijf met de daaraan verbonden vroege, late, nacht- en Zondagsdiensten, in rede lijkheid aanspraak kan maken op een be tere verlofsregeling, dan die, welke voor alle rijksambtenaren geldt. Voor het P.T. T.-personeel ware, zoo wordt gezegd, te bepalen, datvoor hen, die geen zomerver- lof genieten, één dag zomerverlof is gelijk te stellen met anderhalven dag winterver- lof. Verder zou het verlof naar anciënniteit geregeld moeten worden in dien zin, dat ambtenaren met minder dan tien dienstja ren twaalf dienstdagen verlof krijgen, amb tenaren met tien tot twintig dienstjaren, achttien dienstdagen, en ambtenaren met meer, dan twintig dienstjaren, 24 dienst- Uit het Engelsch van L. G. MOBERLEY. Vertaald door P. P. T. (Nadruk verboden.) 29) Dr. Berners was iederen dag op zijn spreekuur tusschen twee en drie uur thuis en op dezen Juli-middag had hij zijn schrijf tafel vlak bij het raam, dat uitzag op zijn mooien tuin, geschoven. Het was een tuin, die wel heel sterk verschilde van de heele rij voorstad-tuintjes, zooals de Standsdale's hadden. Aan het eind van het grasveld in het midden van den tuin was een boog, beladen met rozen in alle mogelijke kleuren, vuurroode en witte en rose, die een heertij ken geur verspreidden. Aan beide zijden van den boog met rozen was een breede .strook gras, waarop allerlei soorten bloe den stonden te bloeien, fijne dwergroos- les, violen in alle mogelijke kleuren, die hun paarse, bruine en gouden gezichtjes ophieven naar de zon kleurige leeuwen bekken en anjers, vuurrood, geel en rose. En gescheiden door een grintpad waren breede bedden met witte lelies en statige riddersporen, die 'n prachtige» achtergrond vormden voor fluweelzachte duizendschoon, reseda's, witte anjers en passiebloemen, bleek blauw met grijs-groene bladeren. Hugh keek zoo nu en dan op van het Papier, waarop hij een artikel zat te schrij ven voor een medisch tijdschrift en verza digde zich aan de kleurenpracht van de bloemen, waarvan hij zooveel hield en als ue wind een wolk van zoeten geur naar z'jn kamer woei, werden zijn gedachten ^oggetrokken van de beschrijving van een interessant typhusgeval naar de oogen en aen bekoorlijken glimlach van een jonge vrouw. Hij was boos op zichzelf, dat hij zijn gedachten zoo slecht in bedwang had hij Uit de R. Kath. Staatspartij. Zaterdag is te Utrecht een vergadering gehouden van voorzitters der R. Kath. rijks- kieskringorganisaties, welke vergadering saamgeroepen was door prof. dr. Steger, voorzitter van de R. Kath. kiezersorganisa tie in den rijkskieskring 's-Gravenhage. De vergadering was belegd om voeling te houden met betrekking tot het „veelzij dige" in de verkiezing van stemgerechtig den in den partijraad. De volgende vragen vormden een punt van bespreking le. met welke groepen moet bij de sa menstelling rekening gehouden worden (geslacht, stand, beroep, politieke denk richting, enz.). 2e. In welke qnderlinge verhouding zoo ongeveer zal met die groepen rekening moeten worden gehouden en 3e. Voor welke vertegenwoordiging, naar soort en aantal, zal elke rijkskieskringorga- nisatie trachten te zorgen, opdat de R. K. Staatspartij in haar geheel de vertegen woordiging krijge, die de kiezers nu ver wachten Het sociaal-democratisch ontwapenings congres. Op het ontwapeningscongres dat door de S.D.A.P. Zaterdag 18 dezer in „Sein- post'H te Scheveningen wordt gehouden ter bespreking van hei rapport der militaire commissie zullen als spiekers optreden J. W. Alberda en R. Stenhuis, die respectieve lijk den politieken en den vakvereenigings- k'ant van het ontwapeningsvraagstuk zullen belichten, terwijl de voorzitter en de secre taris van de ontwapeningscommissie, de heeren K. ter Laan en F. S. Noordhof, een verdediging zullen leveren van den inhoud van het ontwapeningsrapport. Uitgenoodigd zijn de hoofdbesturen van de bij het N.V.V. aangesloten vakbonden, benevens de bestuurdersbonden, de gewes telijke en stedelijke federatiebesturen en de afdeelingen der partij, om op dit congres tegenwoordig te wezen. Postzegelverzamelaars. Zaterdag werd te Utrecht de algemeene vergadering gehouden van den Ned. Bond van postzegelverzamelaars. In zijn openingswoord herinnerde de voorzitter, de heer Van der Schooren er aan, dat de tijd die ligt tusschen het vorig samenzijn en deze vergadering, tot een der belangrijkste gerekend moet worden op philatelistisch gebied. Samenwerking ook op internationaal terrein kan voortaan wor den verkregen door de in Juni te Parijs op gerichte Fédération internationale de phi- latelie, al mag daarvan nu niet direct de oplossing van alle moeilijke quaesties wor den verwacht. In Nederland heeft zich het leven gedurende het laatste jaar sterk ont wikkeld, hetgeen te danken is aan de bij zonder philatelistische voorwaarde in ons land, die algemeen belangstelling opwekt. Er kan niet worden gezegd dat van de zijde der verzamelaars het ten verkoop aanbieden van gebruikte postpakketverrc- kenzegels is gewaardeerd, hetgeen ook niet onder stoelen en banken is gestoken. Kri tiek opent echter de mogelijkheid elkanders bedoelingen te leeren kennen, hetgeen bij een uiteraard verschillend inzicht tusschen hoofdbestuur der posterijen en postzegel verzamelaars groot nut kan hebben. Blijken zal tenslotte, dat matiging in de uitgifte van nieuwe en overdrukte postwaarden, hetgeen langzamerhand een der idealen van de verzamelaars wordt, volstrekt niet zoo ergerde zich des te meer omdat het een vrouw was, die zoo lichtzinnig en hard gepraat had over dingen, die hij als heilig beschouwde. En toch, telkens en telkens weer dwaalden zijn gedachten weer terug naar Rosa MüllerRosa, zooals hij haar het eerst gezien had bij de Cardows, ge kleed in een diep blauwe japon, die haar mooie teint zoo goed deed uitkomen Ro sa, als de gast van miss Stansdale, in een witte zomerjapon, die haar jong en meisjes achtig maakte. Voor de vijftigste maal probeerde hij voorloopig niet meer naar den tuin te kijken en niet meer aan Rosa te denken, toen het dienstmeisje de deur opende en zei dat er een dame was om hem te spreken. „Laat haar binnen", antwoordde hij en verwachtte een oude dame te zullen zien, die gewoonlijk iederen dag op zijn spreek uur kwam zijn papieren schoof hij met een zucht op zij, terwijl hij aan haar lang dradige gesprekken-dacht. De deur werd geopend en weer gesloten en hij stond op om zijn bezoekster te begroeten, toen hij plotseling een kreet van verbazing uitte, want de dame die was binnen gekomen was niet de oude jongejuffrouw, die hij verwachtte, maar het voorwerp van zijn overpeinzingen Rosa Müller Zij stond nog bij de deur ze zag er on gewoon verlegen en aarzelend uit, ze werd beurtelings rood en bleek, angst stond in haar oogen, terwijl Hugh vlug"op haar toe ging- „U hier zei hij en hij vergat haar conventioneel te begroeten. Dat had ik niet verwacht „Ik kwam... ik moest komen", stamelde zij, terwijl haar manier van doen meer van een jong, bedeesd meisje had dan van een vrouw van de wereld. ,,lk wil u iets zeggen, u iets vertellen". Zij keek hém niet aan, zij voelde zich blijk baar niet op haar gemak. Door haar groote zenuwachtigheid en meisjesachtige verle- onvoordeelig is voor de standing en de fi- nancieele postitic van het uitgevende land. Ir M. H. Damme, directeur-generaal der posterijen gaf de verzekering dat de po.st- zegelkundé b;' voortduring zijn aandacht heeft. Uit het jaarverslag blijkt dat de vereeni- ging thans 2650 leden telt. Het grootste schip, ooit te Amsterdam binnengekomen. Zaterdagmorgen kwam het groote stoom schip, de „Cap Polonio", toebehoorende aan de HamburgSüdamerik. Dampfschif- fahrts Gesellschaft voor IJmuiden. De groo te oceaan-stoomer, die op Zuid-Amerika vaart, doch thans als toeristenschip ver schillende Engelsche en Oostzee-havens heeft bezocht, is zonder hulp van sleepboo- ten de sluizen van IJmuiden binnengeloo- pen, wat een mooie prestatie is van den loods De Bie, uit Den Helder. Tusschen de sluismuren en het schip was slechts 2/2 decimeter ruimte. Op den tocht door het Noordzeekanaal waren twee Goedkoop-sleepbooten aanwe zig, om het geweldige gevaarte eventueel te assisteeren. Op het IJ kwam er nog een derde bij. De „Cap Polonio" kreeg ligplaats aan de Java-kade. Toen het 202 meter lange schip met zijn drie witte schoorsteenen met roode banden de stad naderde, voorafgegaan door het bootje van de havenpolitie, stonden hon derden belangstellenden naar het binnen komen te kijken. De bebouwde kom. De gemeenteraad van Zwolle had in de motor- en rijwielverordening een omschrij ving van de bebouwde kom gegeven. Daar onder viel o.m. een verbindingsweg van de Schellerallee. De kantonrechter achtte de bebouwde kom hierdoor te ruim genomen en verklaarde de verordening onverbind baar. De Hooge Raad stelde den kanton rechter bij hooger beroep in het gelijk. Hierop schrapte de gemeenteraad de om schrijving van de bebouwde kom. Gedep. Staten van Overijssel weigerden hieraan hun goedkeuring te verleenen en droegen het raadsbesluit aan de Kroon ter vernieti ging voor. Thans is bericht ontvangen van den minister van waterstaat, dat hij geen termen voor vernietiging vond. VLISSINGEN, 6 SEPTEMBER. V. R. B. In alle opzi#hten buitengewoon goed ge slaagd mag de herhaalde demonstratie van deze sympathieke organisatie zeer zeker heeten. Voor haar werken bestond ook Zaterdagmiddag een enorme belangstelling (het aantal toeschouwers is op 3000 te ramen) de stemming was enthousiast, het weertje fraai, de demonstranten waren be geesterd met een heilig vuur. Aan steun en medewerking heeft het ook deze reis niet ontbroken, vertelde de heer Van der Steen in zijn openingswoord. (Dr. Staverman was uitstedig). De benoodigde attributen zijn wederom welwillend ter be schikking gesteld, de heer Desmet stond een collectie stoelen uit zijn theater af, het muziekgezelschap „St. Ceacilia" was bereid de feestvreugde te verhoogen. genheid kwam al Hugh's teederheid, die haar lichtzinnig gebabbel tijdelijk verdoofd had, boven. Met de ridderlijkheid van een man, die vrouwen altijd met een zekeren eerbied behandeld had, probeerde hij haar op haar gemak te zetten hij trok een stoel naar voren en zei rustig „Gaat u zitten, miss Müller, en vertelt u mij maar eens wat ik voor u doen kan Is er iets waarmee ik u helpen kan „Ja" zij knelde haar handen zenuw achtig samen. „Ik ben bij u gekomen om dat ik geen uitweg meer wist. Ik hoop dat u wilt helpen." „Als er iets is wat ik voor u doen kan, zal ik u graag helpen", antwoordde hij vriendelijk om haar zoo gauw mogelijk over haar verlegenheid heen te helpen. Vertelt u mij maar alles en laten we dan eens zien wat we doen kunnen". „Het is iets heel anders dan u misschien denkt", zei ze haastig en geagiteerd. „Ik bedoel... het is niet iets gewoons. U zult mij verachten als ik het u vertel, maar ik moet het u vertellen, ik m o e t u de waarheid vertellen". Zij sprak met onderdrukte hevigheid, haar handen bewogen zich rusteloos, haar oogen vermeden de zijne en daar hij merkte dat zij haar emotie haast niet baas kon blijven, ging hij bij de tafel zitten en zei kalmeerend „Probeert u mij maar eens .precies te ver tellen wat er is en denk nu maar niet da delijk dat ik verachten zal. Dat is een erg voorbarige veronderstelling", glimlachte hij en die glimlach scheen Rosa de liefste en vriendelijkste ter wereld toe. „O, u zult mij zeker verachten", ant woordde zij met een wanhoopsklank in haar stem, „maar ik kan er niets aan doen. Ik moet u nu alles opbiechten. Ik kan niet meer als met 'n masker voor met u om gaan. U moet de geheele waarheid weten". „De waarheid waarvan vroeg hij, ten hoogste verbaasd. Daar deze tweede demonstratie, trots de hooge kosten, „aangedurfd" was, deed spr. een beroep op het publiek om de brigade wel te willen steunen als donateur, begun stiger'als anderszins. Door den secretaris, den heer Toussaint, werd het kranige „Schelde-vijftal" toege sproken en den dames een ruiker met de Vlissingsche kleuren (rood-wit, wellicht eerlang de brigade-kleuren) aangeboden. Uit een bloemenhulde des morgens door de leden gebracht aan hun voorzitter en secretaris, moge blijken, dat in de vereeni- ging de gewenschte geest huist. Qua het programma. Correct en vlot werden de verschillende nummers uitge voerd de regeling der afwerking van het lijvige program was bij de heeren Van dei- Steen en Bresser in de juiste handen. In detailbeschouwingen zullen we niet treden, enkele zaken verdienen echter stipulatie. Een der zwaarste proeven ter verkrijging van het diploma is wel het onder water blijven aan een lijn (20 a 30 sec.). Bij deze gelegenheid zijn reuze tijden gemaakt door een dame 55 sec., door de heeren 62, 63 ja zelfs 82 sec. Dat de heer Van der Steen bij verschillende verrichtingen (Nel- songreep, popduiken enz.) een korte expli catie gaf, was ongetwijfeld een goede gedachte. Na dé pauze vond de vertolking plaats van datgene, waarvan wij de vorige maal verstoken zijn gebleven. Van hoe ernstigen aard het redden van drenkelingen, als de nood aan den man komt, ook is, thans, nu het een demonstreeren gold, zouden wij vrijelijk kunnen schrijven Vanaf den red dingsbaak begint de hilariteitMenig lachsalvo heeft de lucht doen daveren ge durende de toepassing van de verschillende reddingsmiddelen, hetgeen echter niet weg neemt, dat de demonstranten een vuur en ijver betoond hebben, onversaagd en on verdroten zich gekleed in het water stort ten, slachtoffers en redders zóó natuurlijk „acteerden", zelfs het gebruik van het zuurstof-apparaat zóó tot zijn recht kwam, dat de aanwending der diverse hulpmidde len in het juiste licht is gesteld. Een woord van waardeering voor de kloeke leden van ons politiekorps is hier wel op zijn plaats, temeer daar zij zich in de zware uniform en nog wel met pet op te water begaven. Frappante bewijzen van africhting lever de een agent met zijn politiehond Max. Wat dit lieve dier presteert is inderdaad verbazingwekkend en illustreert op afdoen de wijze het nuttige gebruik, wat van der gelijke producten der schepping gemaakt kan worden. Onmiddellijk is Max op het bevel „helpen" van zijn baas te water en brengt den drenkeling c.q. met behulp van een stok op het droge. Dat de aan hankelijkheid en trouw van dit edele dier ons milder moge stemmen tot de dieren in het algemeen. Daverend applaus beloonde den hond voor zijn bewonderenswaardige verrichtingen. Tot slot werd het nuttige met het aan gename vereenigd. Feestelijk zou het clyb- huis „Het Kurkje" worden ingewijd. Statig als zwanen gleden de sierlijke gondels over het spiegelgladde meer en zetten koers naar het waterchalet aan den oever. Een kostbare lading een bruids paar pas door den innigen onverbreekb'ren band vereend, mitsgaders de vele feestge- nooten werd door het natte element ge dragen. De bruid, de beminnelijkheid zelve, de bruidegom in-verheugd over zijn korte lings verkregen bezit, de dames in haar „Van... van mijn leven. Maar luistert u eerst. Ik ben nu bij u gekomen om Sylvia Burnett, de kleine pupil van Sir Giles Tredman". Hugh keek meer en meer verbijsterd en vónd het steeds onbegrijpelijker worden. „Sylvia Burnett Dat kleine meisje, waarvan miss Helen Stansdale de zorg op zich genomen heeft? Maar wat hebben u en ik er mee te maken „Zij is verdwenen", kwam het haastige antwoord, „en ik kan u zeggen waar ze is, tenminste ik geloof wel dat ik het weet". „Kunt u mij dat zeggen Maar hoe we^t u dat dan En waarom komt u er met mij over praten „Omdat u sterk en vriendelijk bent omdat het de vlugste manier is om hulp te krijgen en er mag niet veel tijd verloren gaan. Sylvia is in gevaar werkelijk in gevaar en als zij niet heel gauw gehol pen wordt zal zij niet meer te helpen zijn". „U spreekt in raadselen", riep Berners uit. „Het klinkt romantisch en ik kan heusch niet inzien wat u en ik er mee te maken hebben." Met een geweldige poging tot zelfbe- heersching balde Rosa haar handen samen en keek in het verbaasde gezicht van den dokter. „Ik zal probeeren het u uit te leggen", zei ze. „Ik zal probeeren het u duidelijk te maken. Ik werd naar miss Stansdale ge stuurd door mijn oom, de stiefbroer van mijn moeder, Hermann Müller. Zoo noemt hij zichzelf, maar het is zijn ware naam niet, maar onder dien bijnaam is hij op het oogenblik bekend. Hij heeft mij uitge stuurd om alles omtrent een zeker juweel te weten te komen." Berner's gezicht drukte alweer de grootste verwondering uit. „Ik weet niet waarom hij dat juweel "wilde hebben", ging zij verder. „Ik weet niet wat hij er mee uitstaande heeft, maar hij moest en zou het hebben en als Her- kleurige, fleurige zon-bestraalde toiletjes, de heeren in rok, de bloemenpracht, de boschrijke achtergrond, de azuren luchten, dat alles boetseerde een schilderij onverge telijk schoon van tint en lijn. Er werd ge schertst, gekout, gezongen en een ronde gulle lach plantte zich voort over het wa tervlak om zich te verliezen in het wuiven de riet aan de boorden. Men debarqueerde en nam. bezit van het heerlijke, zalige plek je. Vroolijke tonen van het symphonie- orkest noodden ten dans. Luchtig zwierden welhaast de paartjes over den parketvloer. De Charleston heerschte. Het heerlijke, geestrijke vocht parelde in de bokalen. De feeststemming bereikte haar hoogtepunt... Er is een tijdvan komen. Er is een tijd van gaan. Men moet huiswaarts. Doch de eige naar van deze lustwarande kon het gezel schap niet laten vertrekken vóór het aan zijn pecuniaire verplichtingen heeft vol daan. Plukt eens veeren van "een kikvorsch. De schulden kunnen niet gedelgd worden... Opschudding tumult gekrakeel verwarring chaos catastrophe De feestgangers spartelen in het koele water. „Help Help I" weerklinkt in schrillen toon De benevelde, verhitte hoofden ge raken normaal. De reine werkelijkheid staat allen voor den geest. Als een visioen ver schijnt den leden van de V. R. B., die er gelukkig bij zijn, de vermanende beeltenis van hun technischen leider Bresser, boven den waterplas. De moreele verantwoorde lijkheid ten opzichte van de minder geoe fende zwemmers flitst hun door 't brein. Dit werkt als een electrische schok... „Leert zwemmend redden" heerscht... Al len komen behouden aan wal. 't Was een schitterende slot-decoratie. Een apotheose De heer Ch. L. Dert heeft van de ver schillende demonstratfes een mooie collec tie kiekjes gemaakt. Deze foto's hebben he den een plaatsje gevonden in onze Tijding hal, waardoor men een -duidelijk aanschou welijk beeld krijgt van deze goed geslaag de demonstraties der V. R. B. Strandconcert De harmonie „Ons Genoegen", directeur de heer G. C. Govaars, geeft Woensdag a.s. des avonds 8 uur een concert in de kiosk op den Boulevard Evertsen. Programma: „Deutschlands Waffenehre", Marsch, H. Blankenburg „La Princesse Enchantée", Ouverture, L. Langlois „Gold und Silber", Walzer, Fr. Lehar „Rigoletto", Fantaisie sur l'Öpera, G. Verdi Intermezzo Sinfonico P. Mas a. Wenn die Rosen blühn, Valse Lente Max Rhode b. Klangen aus Amors Garden W. Knick „Nelly", Fantaisie sur l'Opera, C. Bouman Finale. In onze tijdinghal. Een foto van den brand in de reparatie- loods der spoorwegen te Rotterdam, waar door een schade van anderhalve ton werd aangerichtde afbraak voor den nieuw bouw van de Amsterdamsche Sank te Am sterdam. Vele huizen zullen onder sloopers handen vallen twee der ou'dste perceelen man Müller met alle geweld iets wil, dan ontziet hij niets, maar dan ook absoluut niets, om zijn zin te krijgen". „Maar waarom moest u zich nu eigenlijk bij de Stansdale's indringen „Omdat hij het juweel aan de jongste zuster Standale had gegeven, die eene waar ze nooit over spreken" en Rosa vertelde in het kort de historie die ze van miss Marion had gehoord. „Ik kan alleen maar gissen dat ze der- wille van Herman haar huis en haar familie verlaten heeftmaar ik ontdekte dat het juweel in elk geval aan Sylvia door haar moeder is nagelaten." „Dus de moeder van Sylvia was die juf frouw Stansdale, bedoelt u „Ik geloof dat dat niet twijfelachtig is, ofschoon er geen enkel bewijs is voor Syl via's identiteit". „Maar ik begrijp nog steeds niet wat u uzelf te verwijten hebt Een gloeiende blos van schaamte kwam op haar gezicht. „Ik moest niet alleen de Stansdale's uit- hooren, maar ook via miss Helen in relatie trachten te komen met het kind. Herman wist van het bestaan van het kind, maar wat hij niet wist was of ze het kind van die jongste miss Stansdale was. In ieder geval hield hij rekening met de mogelijk heid, dat van haar uit een spoor naar het juweel zou leiden. Maar toen miss Marion er over sprak dat Sylvia zooveel op haar, jongste zuster leek, stond het voor mij vast dat ik aan Sylvia's kant mijn naspo ringen moest beginnen. En ik ik maakte dat Sylvia mij erg aardig ging vinden, ik slaagde erin haar in te palmen, ik wist haar aan het praten te krijgen over haar moeder en stapje voor stapje wist ik bij zonderheden uit haar te krijgen over het juweel dat haar móeder haar had nage laten..." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1