iiLHiirj
150
100
25
54e Jaarlaag
1926
N Ï)X
IHOUTSI
gsche MaatscfiapiniI
Stoomvaart
DINSDAG
UitgaveFirms f, VAK Bi VELDE hjalstraat 58-68, Vlissingen. ïelef. !9. Postrekeninn 88287
31 AUGUSTUS
Verschijnt iageiijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
iOOO
fjnfi guitodSdooa Qfifl
OEMEENTEBESTUUR
BINNENLAND
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
Stads* en Provincienieuws
■N0.204'
|nische verbindingen in
[n. Er loopen geruchten
gebeurtenissen, die uit-
izijn in verband met de
lartillerie-officierén. De
[hermen den spoorweg
1ER1CHTEN
Augustus 1926.
Koeien en ossen rede-
Ien vaster schapen en
ndel, prijzen lager dan
ns kalmer handel, prij-
n. Brielsche Eigen-
10 Zeeuwsche Blau-
Zeeuwsche Eigenhei-
Zeeuwsche Bonten
ypitten 2.803.25
[rs ƒ2—ƒ2.70 Poters
vermaasche eieren ƒ7-
SERICHT
Ïrstand 771.8 te Kopen-
rstand 748.1 te Seydis-
den avond van 31
later afnemende Ooste-
wind. Helder tot licht
ter, behoudens kans op
RGEN GEEN WISSEL-
I BEURSNOTEER1NG.
lus
IAuto's en Fietsen
gustus uur
31 8.21
ember uur
1 8.19
te Vlissingen
vm. nm.
8.17 8.45
ier v.m. n.m.
9.34 10.15
(tiakelijkheden, Openbare 1
Vergaderingen enz.
lederen avond bios-
ïg, aanvang 8 uur. -
aterdag- en ZondagmicP-
-Dagelijks bioscoop-voor-
Ivond 8 uur. Woens-
ag- en Zondagmiddag
leren avond Soirée dan*
Zaterdag en Zondag
3/2 uur.
|en Vrijdag Afternoon-tea
Iina. lederen avond
te, 8 uur.
Zaterdag- en Zondag-
ancing, 3 uur.
jaret, 8 uur.
tleurgesteld 3
een plaats- S
pm gemaakt dat s
tie liedjes bij ons 3
TERLACHEN!3
(gelegenheid van
\nFEESTBAL
^nsante, Ver-
^.EENHOUTS.
ERMOOGD
Ij in het centrum der stad
tig en modern Heeret-
zeer gezellig uitzicK.
ken prijs en desverlanji
kelijke voorwaarden tij
in Wijck, BellamyparkJ
gevraagd moderne
|0 VENWONING
van 4 personen, legei
fiber of 1 October.
letters T. T., bureau
iurant".
;evraagd flink
MEISJE
winkel en hulp in I
ook Zondags. Vrij'
(de week. Brieven ffl"
n leeftijd, letters T. Ui
'liss. Courant".
|n -Middeib.-ltottenia*
cbenge'egen piaaisnt.
IER VAN PASSAGIERS,
EDEREN EN VEE.
v.Midd v. R"1"- L
v.m.uur v.m <w|
pjgustus
31
Ircroatien te bekomen
Tm N.V. Tranepory
tb. Erven G. VO»,
rg: B. EENHOORN, W'j| I
By. OOSTERHODT.T ,i
Uebre.BOITENHBS,W
9
VLIS5INGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
sche verzending ƒ4.15; bij dagelijksche verzending ƒ6,10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 14 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
UUy een ongeluk. dUtl
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
BEKENDMAKING.
Burgemeester en Wethouders van Vlis
singen brengen, ter voldoening aan artikel
75, le alinea, der Lager Onderwijswet 1920,
ter openbare kennis, dat bij raadsbesluit
van 27 Augustus jl., no. 17, aan het R. K.
Parochiaal Kerkbestuur van den H. Jacobus
cfen Meerdere aldaar, overeenkomstig zijn
verzoek, de noodige gelden zijn beschik
baar gesteld voor het bevloeren van het
open terrein van de R. K. Jongensschool
aan de Verkuijl Quakkelaarstraat.
Vlissingen, 30 Augustus 1926.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Het invoerverbod van vleesch: in Engeland.
In het bericht in ons vorig nummer be
treffende het invoerverbod van vleesch in
Engeland, is bij de'correctie een regel ver
keerd geplaatst geworden, waardoor het
bericht niet duidelijk las.
De mededeeling van de Engelsche regee-
ring komt hierop neer dat geen wijziging
is te wachten van de politiek der Engel
sche regeering inzake het invoerverbod
voor versch vleesch afkomstig van het vas
teland van Europa.
Invoering vmj den 24 uurs tijd bij de
Nederlanasche Spoorwegen
Bij de Nederlandsche spoorwegen is in
voering van den 24-uurs tijd in overweging.
Deze tijdrekening bestaat, zooals men
weet, reeds lang in België en Frankrijk,
ook Duitschland is er kort geleden toe over
gegaan. Van de Engelsche spoorwegen
heeft de directie van de Nederlandsche
spoorwegen het voorstel tot invoering
ontvangen. Men stelt zich voor, dat de
thans veelvuldig voorkomende vergissingen
de 24-uurs tijd gemakkelijker zal zijn voor
het publiek tusschen ochtend en avond-
treinen uit de wereld zal helpen.
De huize Doorn.
In de anti-rev. „Rotterdammer" lezen wij
de volgende correspondentie uit Doorn
Herhaaldelijk loopen omtrent den voo -
maligen Duitschen keizer allerlei geruch
ten, Veelal komen die uit de buitenlandsche
pers naar Nederland overwaaien. Speciaal
de Amerikaansche pers heeft er een "handje-
van sensationeele geruchten omtrent het
Huize Doorn de wereld in te sturen. Van
min of meer beter-ingelichte zijde worden
die dan weer gecorrigeerd of zelfs glad
tegengesproken.
Zoo kwam de „Chicago Tribune" een
paar dagen geleden haar lezers verrassen
met een bericht, dat keizer Wilhelm zeer
ernstig ziek zou zijn. Minister Kan, die ook
vóór zijn ministerschap in Doorn onze re
geering vertegenwoordigde, zou in overleg
met den ex-keizer reeds maatregelen heb
ben getroffen, om een verblijf in een zach
ter klimaat mogelijk te maken.
Uiteraard kwam een dag later van Ne
derlandsche zijde de mededeeling,dat van
een vertrek naar het buitenland geen spra
ke is en tevens, dat de verkoudheid des
ex-keizers niet van ernstigen aard is.
Ter bevoegder plaatse won ik een nadere
informatie in en kan ik onzen lezers het
Uit het Engelsch van L. G. MOBERLEY.
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden.)
24)
„Het is heel vriendelijk van Sir Giles dat
ik hier een nacht mag blijven logeeren",
zei ze met haar beminnelijksten glimlach
tegen Helen. „Het spijt me dat hij niet
thuis is. Dan zou ik hem persoonlijk heb
ben kunnen bedanken. U weet niet wat een
voorrecht het is voor een buitenlandsche
om een bezoek te brengen op zoo'n mooi
Engelsch buiten. En dan hier te slapen Ik
was al erg blij toen u het idee opperde om
hier een middagbezoek te brengen."
Miss Helen pijnigde haar hersens tever
geefs om zich te herinneren welk gezegde
van haar miss Müller aanleiding gegeven
kon hebben om een uitnoodiging te veron
derstellen maar daar zij iets dergelijks niet
gezegd had, was haar poging nutteloos. En
miss Müller, die met een eenigszins ver
baasden blik door miss Helen begroet was,
ging op Sylvia toe, die haar met stralende
oogen tegemoet kwam.
„Ik ben zoo blij, dat u gekomen bent",
zei het kind. „Ik verlangde zoo om u weer
te zien. Alleen vind ik het jammer dat u
monsieur niet ziet. Weet u, hij is naar Lon
den toe omdat hij nog zooveel te doen heeft
voor hij gaat trouwen. Want dat is al gauw,
over een paar weken. Ik denk dat u hem
erg aardig zult vinden".
j.Uat weet ik wel zeker", zei Rosa vrien
delijk, die zich zelf gelukwenschte, dat een
zekere trek in haar karakter had gemaakt
dat zij vriendelijk was geweest tegen Syl
via toen ze haar voor het eerst ontmoette,
»maar zoo vreeselijk is het niet, ik ben niet
gekomen oin Sir Giles te zien. Ik kom eens
gezellig met jou en miss Helen babbelen.
n Je moet rnd&ook het prachtige huis en de
volgende vertellen Inderdaad was de ex-
keizer lijdende aan een lichte griep maar
de ongesteldheid had een gunstig verloop.
Daar de ex-keizer in Nederland te gast is,
wenscht hij alle onnoodige publicatie tegen
te gaan en zou men in Doorn wel dagwerk
hebben, wanneer men op onzinnige ge
ruchten in de buitenlandsche pers zou wil
len ingaan. Ook al gevoelt speciaal de ge
malin van den ex-keizer zich onder ons
klimaat minder goed dan in Duitschland
men weet dat zij herhaaldelijk tot her
stel in Duitschland vertoeft prinses Her
mine denkt er niet aan den ex-keizer ten
tweede male aan de beproeving van een
buitenlandschen tocht bloot te stellen. Alle
geruchten dienaangaande werden nadruk
kelijk tegengesproken.
De ex-keizer heeft thans zijn jeugdher
inneringen voltooid en deze zullen binnen
kort bij den uitgever van zijn eerste Mé
moires, firma Kohier Leipzig-Berlijn, het
licht zien. Met tact en voorzichtigheid
worden in het werk de moeilijkheden be
sproken, welke Wilhelm II in de relatie tot
zijn zieken vader en zijn eerzuchtige moe
der een Engelsche van geboorte had
door te maken.
Waar het geld blijft.
In de na te noemen gevallen scheen de
vraag gerechtvaardigd, zegt het verslag
der lAlgemeene Rekenkamer over 1925, of
bij het doen van uitgaven wel de noodige
zuinigheid was betracht.
Bij den bouw van het post- en telegraaf
kantoor te Haarlem worden o.a. de volgen
de uitgaven gedaan
Voor het bewerken van een brievenbus-
plaat en de levering van naamborden Pos
terijen en Telegrafie werd onderscheiden
lijk 1900 en f 1400 uitbetaald. De brie
venbusplaat was van natuursteen gemaakt
inplaats van terra-cotta, zooals het bestek
voorschreef. Voor het bedrg van 1400
waren 8 naamborden geleverd. Ten behoe
ve van de hal van het gebouw werden 11
lampen geleverd a 209.47 per stuk. Verder
nog 1500 besteed voor glas in lood ten
behoeve van deze lampen en van 8 buiten
lantaarns. Verder bleek, dat bij den bouw
van bedoeld postkantoor aanmerkelijke be
dragen onnoodig waren uitgegeven doordat
de betrokken werkzaamheden niet direct
aan de leveranciers waren opgedragen,
doch gebruik was gemaakt van de tus-
schenkómst van den aannemer, die daar
voor 10 van de kosten had berekend.
Een onderzoek der uitgaven ten behoeve
van het lager onderwijs wees uit, dat het
opmaken der daarvoor noodige betalings
stukken nok steeds niet met de vereischte
zorg geschiedde.
Bij de controle der Kamer bleek.o.a., dat
vier gemeenten in totaal ruim 13000
moesten terugstorten wegens te veel ge
noten subsidie.
Verder deed zich het volgende geval
voor Aan een groot aantal gemeenten en
besturen van lagere scholen werd wegens
voorschot op de rijksvergoeding over 1924
in totaal ruim 100.000 te veel uitgekeerd,
doordat bij het opmaken der betalings
stukken verkeerde kolommen van de be
schikkingen van toekenning werden ge
raadpleegd.
De Kamer verzocht den minister voor-
zooveel storting of verrekening van het te
veel genotene nog niet had plaats gevon
den, het noodige te doen verrichten, dat in
's rijks kas te doen terugkeeren. Aan dit
verzoek werd gevolg gegeven.
omgeving laten zien."
„Mag ik u alles zelf laten zien vroeg
Sylvia gretig.
„Ja, alles". Rosa verstond uitstekend de
kunst om iets heel aantrekkelijks in haar
stem te leggen „je moet me alle hoekjes
van den tuin en het park laten zien en je
eigen kamer en bewijs me nu eens dat je
me als een échte vriendin beschouwt
Sylvia bloosde van plezier en de goed
hartige miss Helen keek dankbaar naar het
knappe gezichtje van haar gast, terwijl Ro
sa voelde dat ze haar overwinning behaal
de met een gemakkelijkheid, waarover zij
zich diep schaamde.
„Maar ik ga er mee door", dacht zij, ter
wijl zij haar tanden op elkaar zette. „Ik ben
nu eenmaal zoo ver gegaan en ik ga niet
meer terug."
Zoo kwam het, dat terwijl rrfiss Helen zat
te breien op het terras en er over nadacht
hoe lief het van miss Müller was om zich
zoo met een klein meisje' bezig te houden,
dat het kleine meisje met haar lieve nieuwe
vriendin in het geheel met rozen bedekt
prieel zat err haar hartje geheel voor het
mooie meisje met de diep-blauwe oogen
opende. Wat een gemakkelijke overwin
ning Geen «wonder dat Sylvia haar ver
trouwen zonder voorbehoud gaf aan
iemand die haar zoo had weten in te pak
ken en met trillende stem en tranen in de
oogen vertelde zij aan Rosa hoe tragisch
haar moeder om het leven gekomen was.
„Het was een zwarte wagen die ons
aangereden heeft", zei ze, „een afschuwe
lijke zwarte wagen, een heeie groote en
die reed zoo vreeselijk hard over dien wit
ten weg en moesje en ik konden niets doen,
wij hielden elkaar maar stevig vast. Verder
herinner ik mij niets totdat ik weer op den
weg stond en moesje heel wit en stil lag en
monsieur kwam om ons te helpen".
„Maar de man van dien zwarten wagen
Die hielp toch zeker ook Hoe zag hij er
uit?" Toen zij van dien zwarten wagen
hoorde, had Rosa haar adem ingehouden
De overvolle Rotterdam sche havens.
De „Maasbode" schrijft o.a.
Hoe verbijsterend druk het de laatste vier
a zes 'weken in onze havens is, mag vol
doende bekend worden geacht; dat er
eiken dag tal van schepen in de open zee
voor den Nieuwen Waterweg liggen te
wachten op hun beurt om naar Maassluis,
Vlaardingen, Schiedam en Rotterdam te
kunnen opstoomen, is evenmin onbekend
gebleven.
Reeds over de 9000 schepen vertoefden
dit jaar in de Rotterdamsche havens, zoo
dat men in September het tienduizendste
verwacht. Ter vergelijking diene dat vorig
jaar het aantal 10.000 pas in December
bereikt werd.
De drukte is weliswaar nog steeds voornl.
toe te schrijven aan de slechte leverantie
van kolen door en in Engeland, doch het
zijn niet alleen bunkerschepen, waardoor
alle plaatsen zelfs tot midden op de rivier
toe, bezet zijn. Ook graan-, erts-, ijzer- en
-houtschepen komen in grooteren getale
dan voorheen en zullen, indien Rotterdam
blijft werken zooals tot nog toe, d.w.z. met
buitengewone energie, ook blijven komen
zoodat inderaad van opbloei onzer haven
bedrijven gesproken mag worden.
Wanneer men bedenkt dat er gemiddeld
per etmaal 50 zeeschepen vertrekken alleen
uit de Rotterdamsche havens, en dat alle
ligplaatsen, ruim 300, steeds bezet blijven,
kan men nagaan hoe voi het overal is.
En tusschen Vlaardingen en Maassluis
ligt op nauwelijks 100 meter van elkaar in
het midden der rivier vastgeankerd, een
schier onafzienbare rij van grootere en klei
nere zeeschepen van velerlei nationaliteit
Er wordt weinig of niet op gewerkt, ze
liggen te wachten.
Er zijn er bij, die al vier dagen en nach
ten liggen te wachten.
Ook gisteren konden niet alle schepen
binnen komen.
Zoo wordt er queue gemaakt voor onze
havens, nu al weken lang, iets dat nog
nimmer voordien geschiedde. En nauwelijks
is eenige vermindering te bespeuren. De
Rijnvaart-schepen liggen tot ver boven Rot
terdam opgetast met Alaad- en bunker
materiaal.
Waarlijk, het is een grootsche tijd voor
de eerste havenstad
Maatregelen tegen valuta-concurrentfe.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Tilburg e.o. schrijft aan den minister
van arbeid, handel en nijverheid, dat vele
takken van nijverheid in haar district van
de Belgische en Fransche valuta-concur-
rentie zeer groote bezwaren ondervinden,
eenerzijds bestaande in beperking van af
zet met daaraan verbonden geheele of ge
deeltelijke werkeloosheid voor het perso
neel, anderzijds in een moordende onder
linge concurrentie der binnenlandsche fa
brikaten, waar toch allen het uiterste in
het werk stellen, om, ter voorkoming van
nog grooter verlies, de bedrijven in gang te
houden en daarvoor niet alleen van elke
winst afzien, maar zelfs ver beneden kost
prijs hun artikelen aanbieden.
Deze ongezonde en voor de industrie
rampspoedige toestand treedt bijzonder
sterk op in de wolindusti^, de linnen-,
halflinnen- en jute-industrie (Goirle), en
de lederindustrie. Maar ook de midden
stand ondervindt in niet mindere mate de
nadeelen der valuta-depreciatie in België
en Frankrijk. Talloos velen gaan dagelijks
de grenzen over, om in Turnhout of Ant
en nu sprak ze snel en wat gejaagd.
„Hij hielp ons niet neen hij reed
weg zoo gauw hij kon en wij zagen hem
nooit weer. Hij was heel groot en hij had
een donker gezicht en... afschuwelijk"
het kind sidderde „toen hij naar mij keek
werd ik bang".
„Eens hebben onze wegen elkaar ge
kruist ik weet niet zeker of ze stierf,
maar ik geloof het wel..." Onwillekeurig
kwamen Rosa deze woorden weer in de
gedachte. Het was alsof de diepe stem die
deze woorden had gesproken, zich ver
mengde met het fijne stemmetje van Syl
via. „Onze wegen hebben elkaar gekruist".
Zou het mogelijk zijn dat de vrouw die hij
bedoelde dezelfde was waar Sylvia het nu
over had... Sylvia'h moeder Zij was warm
van opwindingdoor weloverlegde en be
langstellende vragen wist ze^.het verhaal
van haar moeders laatste oogenblikken uit
het kind te krijgen, hoe ze bij haar bed
gezeten hadden en hoe Sir Giles geholpen
had...
„En was er niemand anders die voor je
kon zorgen vroeg Rosa, toen Sylvia
ophield met vertellen
„Niemand alleen monsieur".
„Had je dan geen familie meer Of
vrienden Je moeder en jij stonden toch
niet alleen in de wereld Is je' vader lang
geleden gestorven Zij vroeg op heel lie
ven toon en Sylvia legde haar hoofd tegen
den schouder van het meisje en zuchtte.
„Ik geloof niet dat ik nog familie heb,
maar ik 'heb vrienden. Ik heb monsieur en
miss Helen en nu u ook al. Maar ik geloof
niet dat moedertje en ik vrienden hadden.
Ik denk", zij aarzelde, „ik denk dat mijn
vader niet erg lief voor mijn moedertje
was, want zij huilde altijd zoo, o, zoo erg,
als ik naar hem vroeg... en ze zei dat ik
maar niet meer naar hem moest vragen.
Toen deed ik het ook niet meer en ik weet
niet wanneer hij gestorven is".
„Arme kleine Sylvia Een groot gevoel
van medelijden kwam in haar op en weer
werpen hun inkoopen te doen. Een leger
smokkelaars is daarnaast werkzaam, om,
bij voorkeur 's nachts, groote hoeveelheden
spiritualiën en andere artikelen over de
grenzen te brengen. De nadeelen voor den
middenstand, speciaal in de grensgemeen
ten, zooals Tilburg, Goirle, enz. zijn dan
ook onberekenbaar.
Adressante merkt op, dat men hier geens
zins te maken heeft met een tijdelijken toe
stand, maar dat die nu reeds jaren duurt
en zich bij elke nieuwe inzinking van den
fianc-koers alleen accentueert.
Zij blijven dan ook aandringen op het
in het leven roepen van een wettelijke re
geling als reeds in 1922 door onze Kamer
bepleit, dat de regeering behoudens latere
bekrachtiging door de Staten-Generaa! de
bevoegdheid verkrijge den invoer van bui
tenlandsche goederen op grond van abnor
male concurrentie té belemmeren, hetzij
door tijdelijke verhooging van invoerrech
ten, hetzij door een tijdelijk invoerverbod.
Daarnaast zal de Kamer het zeer op prijs
stellen, dat de geldende tariefbepalingen op
alle ingevoerde goederen, ook die, welke
door particulieren over de grenzen worden
gebracht, in vollen omvang worden toege
past. Dit zal, aldus adressante, ongetwij
feld de ambitie der particuliere koopers,
cm hun winkelartikelen in België te gaan
koopen, zeer verminderen. Waar spoedig
tijdens de Tiiburgsche kermis een ware
exodus naar België van ingezetenen uit al
le standen te verwachten is, daar zal een
scherp toezicht geboden zijn.
Een Belgische plechtigheid.
Zondag heeft te Tongeren in België de
onthulling plaats gehad van een monument
voor gesneuvelden gedurende den oorlog
1914 en 1918.
De koning en koningin van België waren
hierbij tegenwoordig. Alhoewel bij het be
zoek van de Koningin van Nederland te
Maastricht graaf De Renesse, gouverneur
van Hasselt, zijn opwachting bij H. M. te
Maastricht maakte, was bij de onthulling
te Tongeren de Nederlandsche regeering
niet vertegenwoordigd, en bij navraag door
een plaatselijke vereeniging te Maastricht,
welke bij de onthulling bloemen aanbood,
ontving deze van den Commissaris der
Koningin ten antwoord, dat hij uit Den
Haag geen instructies ontvangen had, om
bij de onthulling aanwezig te zijn.
Tot zoover een mededeeling, die het
„Hbld." uit Maastricht bereikte. Het blad
gelooft, dat men goed zal doen, daaraan
niet al te veel beteekenis te hechten. Het
zou niet verbazen, als de kiesche overwe
ging had gegolden, dat een dergelijke ont
hulling van een oorlogsmonument in het
bijzijn van het Belgisch koninklijk echtpaar
in zijn intiem-Belgisch karakter zou wor
den gestoord door een vertegenwoordiging
van een vreemd vorstenhuis.
Een vertegenwoordiging van de .bondge-
nooten bij -een dergelijke plechtigheid is
nog iets heel anders dan die van een ex-
neutraal.
Een overvloedige perenoogst.
Betaalde men vorig jaar op de diverse
veilingen te Tiel van 1 tot- 3 gulden per
K.G. voor de goede kwaiiteit peren, thans
brengen zelfs fijne soorten 5 tot 10 cent
per K.G. op.
Tweede kwaliteit die thans geveild
wordt, wordt als „onverkoopbaar" aan de
aanvoerders teruggegeven.
Het gevolg hiervan is, dat vele boeren
het fruit niet meer plukken, doch stilletjes
onderdrukte zij het, vast besloten om haar
overwinning te voltooien.
„Ma^j-, kindje, je moeder heeft je toch
zeker wel iets nagelaten waaruit blijkt wie
jelui precies zijn, omdat oude vrienden je
zouden kunnen helpen Had ze geen mooie
armbanden of andere sieraden Heeft ze je
niets nagelaten
„Ik heb van mijn moeder twee gouden
broches gekregen", zei Sylvia, „en een
hangertje met mijn haar er in van toen ik
nog een baby was, dat is alles, tenminste
als je het „wonder-juweel" niet meefekent".
Rosa's hart sprong op, maar zij be-
heerschte haar stem volkomen toen ze ant
woordde „Wat is dat... het wonder-
juweel
„Zoo noemde ik het altijd. Moeder be
waarde het altijd heel zorgvuldig, omdat ze
zei dat het mijn erfenis was en zij gaf het
aan monsieur voor zij stierf. Het was in
een ivoren etui".
„Wat zou ik dat graag willen zien", riep
Rosa uit. „Ik ben dol op juweelen. Vooral
als het iets is wat je niet zoo iederen dag
ziet..."
„O, het is heel bijzonder, hoor", zei het
kind eenvoudig „het is heel groot en
prachtig, met een grooten smaragd in het
midden."
Rosa popelde, maar hield zichzelf uitste
kend in bedwang.
„Ik zou het u wel willen laten zien, maar
monsieur zei dat het te kostbaar was om
het in huis te houden hij heeft het naar
zijn safe in de bank gebracht"
„Monsieur is wel heel verstandig". Er
was een spoor van sarcasme in Rosa's
stem. „Zulke juweelen doet men het best
goed op te bergen. Er kunnen altijd dieven
zijn en dit juweel zal wel de moeite van
het stelen waard zijn".
„Monsieur zei dat als het verkocht werd
het heel veel geld zou opbrengen, zooveel
wel, dat ik heel rijk zou zijn. Maar hij wil
het niet verkoopen voor ik groot ben, dan
kan ik zelf beslissen wat ik er mee doen
aan de boomen laten hangen. Met andere
fluitsoorten is het precies hetzelfde, hoe
wel niet in die mate als met peren.
VLISSINGEN, 31 AUGUSTUS.
Koninginnedag.
Heden herdenkt H. M. de Koningin haar
46sten geboortedag. Overal in den lande
wordt deze dag op feestelijke wijze ge
vierd en dat is geen wonder. H. M. de Ko
ningin toch mag zich in de algemeene ach
ting van het overgroote deel van haar on
derdanen verheugen en dat blijkt telkens
als H. M. een deel van ons land bezoekt.
Overal wordt Zij met gejuich begroet en
feestelijk ingehaald en hoe ook onze pro
vincie in het bijzonder aan het geliefde
Oranjehuis is verknocht is duidelijk geble
ken bij het bezoek in Augustus 1924, toen
H. M. een geestdrift te beurt viel, waarvan
Zij oprecht was aangedaan.
Nederland en Oranje is de leus die in Tie
harten van de zeer overgroote meerderheid
van ons volk is gegrift.
Wij bieden H. M. heden onze oprecht
gemeende gelukwenschen aan en wij ver
heugen er ons hartelijk over dat H. M.
weder geheel hersteld is.
Dat onze gemeente die van oudsher zoo
zeer aan den alouden Oranjestam is ge
hecht weder met opgewektheid den natio-
nalen feestdag herdenkt, spreekt vanzelf.
De Oranjebond met zijn ijverig bestuur
zorgt altijd voor 'n program dat klinkt als
een klok en deze. Bond heeft er zoo goed
den slag van 31 Augustus tot een feestdag
voor de kinderen te maken, wat heden we
der zal blijken bij de verschillende volks
spelen op het terrein op de gedempte Pof-
tekade.
Het volgende telegram werd hedenmor
gen verzonden
Hare Majesteit de Koningin,
's-Gravenhage.
Bestuur en leden van den Vlissingschen
Oranjebond met feestvierende Vliêsingsche
schooljeugd bieden Uwe Majesteit onder
betuiging van eerbiedige hulde hun geluk-
wensch aan.
Namens allen,
VAN WOELDEREN,
Voorzitter Oranjebond.
Getrouw aan het programma is deze dag
ingezet met een reveille, die om 8 uur af
marcheerde van de Gravestraat. Alvorens
den tocht te aanvaarden, blies de harmonie
„St. Ceacilia" twee coupletten van het
Wilhelmus, waarna de tamelijk lange tocht
door de stad werd aangevangen, waarbij
het muziekgezelschap, voorafgegaan door
eenige bestuursleden van den Oranjebond,
zich deed hooren in vroolijke marschen.
Om ongeveer 10 uur was de stoet, waar
bij zich natuurlijk tal van jongeren hadden
aangesloten, in 'het Bellamypark.
Op dit vroege uur bij het begin der re
veille waren natuurlijk nog niet heel veel
vlaggen uitgestoken, maar juist daardoor
kwamen de spandoeken van den Politie
bond voor Dierenbescherming, of Walche
ren, te meer tot hun recht. Wij moeten
echter de opmerking maken, dat deze
doeken, die oorspronkelijk zwarte letters
op witten grond vertoonden in hun nieuwe
gedaante niet zoo duidelijk leesbaar zijn
dan de oorspronkelijke, waardoor ze na
tuurlijk niet zoo aan hun doel propagan
da voor dierenbescherming beantwoor
den.
wil." Het küid sprak weer op haar ouwe
lijke manier. „Ik geloof dat ik het wel zou
verkoopen dan zou ik rijk genoeg zijn om
monsieur er wat van te geven. Ziet u, ik
houd het meeste van hem op de wereld en
daarom zou ik hem wel haast al mijn geld
willen geven. Ik zou er u ook wat van wil
len geven en miss Helen ook, als ik het kon
verkoopen".
„Het juweel schijnt toch wel echt te zijn
en niet nagemaakt, zooals die brave Her
mann me wijs wilde maken", dacht Rosa.
„Ik schijn het toch wel bij het rechte eind
te hebben gehad dat dit kind het dochtertje
is van de jongste van de zusters Stansdale
Wat staat me nu te doen
Dien avond hadden Rosa's goede en
kwade genius een langen strijd met elkaar
en na dien langen strijd behaalde de kwade
de overwinning. Toen Rosa den volgenden
ochtend op haar trein wachtte, verstuurde
ze een telegram naar Londen van den vol
genden inhoud
„Het gezochte voorwerp opgespoord. Is
in een safe. Eigendom van het bewuste kind
onder hoede van genoemden heer. Moeder
dood. ROSA."
(Wordt vervolgd.)
VOLKSGEZÖNDHEIDS-
EN VEILiGHEIDSHOEKJE
VEEREN KUSSENS EEN GEVAAR.
Moeders, wil dit terdege leeren,
Gevaarlijk voor uw kleine is een kussen
met veeren.
Wilt ge den zuigeling voor leed bewa
ren,
Laat hem slapen op een dun kussen met
varen.
GEZONDHEIDSRAAD.