150
100
25
64e «Jaarganjg
1926
.MINA"
S
Bakhuis
Uitgaïe: firma f.VAN DE VELDE Irjalstraat 58-60, Vlissingen. Telel. 10. Poslrakanino §0281
Herschijnt dagelijks, uitgezonderd ap Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
10Q0
f;nn Qfin
"Éérste Blad
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
ZIJN KLEINE MEISJE
Beursbeschouwingen
NIEMEUER-S
NIEMEUERS
ND A
lelijkheden, Openbare
rgaderingen enz.
c-NO.196
lederen avond bios-
aanvang 8 uur.
rdag- en Zondagmid. I
gelijks bioscoop-voor.
id 8 uur. Woens.
m Zondagmiddag
a. Dagelijks, be-
igs, Soirée dansante
3.30—5.30 Thé dan-
-7.30 diner-concert,
3.305.30 uur mali- I
—7.30 diner-concert;
ïcert.
;n avond Soirée dan- I
aterdag en Zondag I
/2 uur.
Vrijdag Afternoon-tea I
lederen avond
uur.
Zaterdag- en Zondag-
ling, 3 uur.
et, 8 uur.
s. Soirée Amusan-
singsche Harmonica- I
iscendo", „de Oude
PISUISSE.
:N. -qm
kosten,
a -m
ier
van
U vooral
3 Het is
n belang
ERLOREN
lutel. Tegen belooning
IrgenSteenenbeer 3.
(meubileerde Kamers
lrije keuken, tegen 1
Tjr klein gezin (1 kind).
J priisopg. onder lett.
Ivert. bur. HORNEER,
levraagd
Imaker. Brieven Sot-1
alhier.
MANSE—DAMAVE
lekwame
SLJUFFROUW.
I TE ROLLER, St.Ja-
|kan een net
4GMENSCH
lorden voor loop- ffl I
(goed kunnende lietsen
Btember een nette
zNSTBODE
|or dag en nacht, flint
au „Vliss. Courant".
bevraagd
EL WOONHUIS.
iet prijsopgaaf onder
bur. „Vliss. Courant
Een moderne
(DERWAGEN
|s nieuw.
Jireau „Vtiss. Courant
aan nette
.SHOUDSTER.
letters F. G bul®"
rant".
- Middelb.-Rotterdai»
lengelegen plaatsen.
v.Midd
v.m.uur
v. Roll, i
v.ra.u® I
Justus
(21
23
|24
25 8
patién te bekomen
N.V. Transport- en t-,
Erven G. VOS, W
B. EENHOORN, Tel- J
|v. OOSTERHOUT, Tel L
"abra. BUITENHEK, Tellul I
VLISSINCSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoorVlissingen en de gemeenten op Walcheren/2.20 per3maanden.
Franco door het geheeie rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
sche verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5'cent.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 15 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
iryü een ongeluk. UUU
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Feiten en cijfers.
In den loop der tijden zijn verschillende
geheel nieuwe diensten bij de gemeente in
gesteld, die voor het algemeen belang nut
tig zijn en daarnaast speciale belangen be
hartigen. Eén dezer nieuwe is de genees
kundige dienst, die in korten tijd een zeer
grooten omvang heeft gekregen. Niet alleen
de gansche hygiënische dienst valt hier
onder, maar ook de eerste hulpverleening
bij plotselinge ongelukken. Steeds staat
een auto met dokter, verpleger en chauffeur
gereed om bij oproep onmiddellijk uit te
rukken. Herhaaldelijk zijn wij er getuige
van geweest dat in slechts enkele minuten
deze auto aanwezig was nadat telefonisch
gealarmeerd was. Het blijkt dat gemiddeld
10 maal per etmaal uitgerukt wordt. In Juli
is het gemiddelde 13 maal per dag, in
Maart 8 a 9. Het aantal ongelukken door
straatverkeer vermeerderde met een zeer
gering percentage. Van hen die door een
ongeluk getroffen werden, was slechts 3
onder invloed van alcohol.
Groot is het aantal malen dat aan één
der vele posten in de stad eerste hulp werd
verleend, nl. 38 maal per dag. Een kleine
50 personen worden dus per dag door de
zen dienst geholpen, een aantal dat niet
gering is te noemen.
Wanneer men het verslag van dezen
dienst doorziet, valt het op hoe uitgebreid
zijn taak is geworden. Eén merkwaardige
functie is er den laatsten tijd bijgekomen,
en dat wel van keuring v,an huurders van
gemeente-woningen. Deze zaak zit zóó. De
gemeente heeft eenige duizenden woningen
in eigen beheer. Aangezien er meestal drie
étages worden gebouwd, is er slechts
een derde deel der gemeente-woningen
benedenhuis. Nu is het opvallend dat een
zeer groot percentage van de gegadigden
voor een gemeentewoning een benedenhuis
verkiest boven een bovenhuis. Zit een gezin
eenmaal op een bovenwoning dan blijft het
voortdurend solliciteeren naar een beneden
huis als er eens ééntje leegkomt. Gelijk te
begrijpen is gaf dat aanleiding tot allerlei
moeilijkheden. In sommige gevallen kan
gezondheidsreden aanleiding zijn tot tege
moetkoming aan den wensch en de directie
van het woningbeheer bepaalde dat- een
„briefje" van den dokter moest worden
overgelegd. Het zal overal wel eender zijn
met dat dokter-briefjes-systeem in minder
dan geen tijd hadden alle begeerigen naar
een beneden-woning een dergelijk briefje
ingeleverd Met dat systeem was men
geen stap verder gekomen. Doktoren geven
zulke briefjes grif af en schijnen niet te
bedenken dat zij hun die het eerlijk noo-
dig hebben, schaden.
Men heeft toen de hulp van den Genees
kundigen Dienst ingeroepen. Wie begeerig
is naar een gemeentewoning kan nu zijn
dokter vragen een uitvoerig formulier in te
vullen dat in gesloten, enveloppe naar den
geneeskundigen diens't gaat. Daar beziet
men het geval en kan men desnoods den
aanvrager uitnoodigen zich te laten onder
zoeken. Het onmiddellijk gevolg van dit
stelsel was natuurlijk dat maar een klein
Uit het Engelsch van L. G. MOBERLEY.
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden.)
16)
„Ik geloof niet dat ik „op mijn leeftijd",
om jouw woorden te gebruiken, jouw toe
stemming nog noodig heb Ik ben van plan
te doen wat ik mij voorgenomen heb, Ro
bert, of je je er tegen verzet of niet. Het is
geen nieuw idee van mij ik was het al ja
ren van piail) maar tot nog'toe heb ik mij
bij jouw wenschen neergelegd, tegen beter
weten in. Dezen keer volg ik mijn eigen
oordeel. De tijd is nu langzamerhand geko
men om te doen wat ik zelf het beste vind
on mijn eigen leven uit te leven."
Een vreemde durf, waarvan ze zich zelf
jot nog toe niet bewust was geweest, had
naar in staat gesteld zoo frank en vrij te
spreken, maar toen ze klaar was, scheen
net alsof die vreemde kracht haar verlaten
nad en ze haar gewonen, bedremmelden
aard weer teruggekregen had. Ze liet zich
op den dichtstbijzijnden stoel-neervallen en
<eek met angstige oogen naar het opge-
urï1 t,arsc'1 gzicht van haar broer,
nn'i \\l' nu no&.niooier Hoe heb ik het
waar heb jij die prachtige uitdrukkin-
g n vandaan Mijn eigen leven uitleven?
ffimLi-00^ al van dergelijke moderne ter-
hnH ec*!enen lachte hij minachtend. „Ik
vp?„°PJouw ,eeftijd meer verstand bij je
Jnn^J1 en hoe eei"der je weer tot je ge
in,. n terugkeert, boe beter het voor
7..en voor ons allemaal zal zijn."
ijn kwetsende manier van spreken deed
In Qaar moed weer bi Helen wakker worden.
I en °°Senblik was ze weer opgestaan
i hm.a;! haar gezichtsuitdrukking en
een wil etrn verontwaardiging en
niet v!Sr{1^ dle haar broer en zuster
et van haar kenden.
percentage van de vroegere dokters-brief
jes gevolgd werd door een formulier. Van
de ingeleverde aanvragen werd nog een
zeer groot "deel, ongeveer 45 afgewe
zen. Aangezien zij die reeds een gemeente
woning hebben het eerst in aanmerking ko
men voor een benedenhuis, is het direct
daarvan praktisch uitgesloten.
Van dezen ganschen geneeskundigen
dienst zij thans nog meegedeeld dat de
jaarlijksche kosten voor de gemeentelijke
schatkist daarvan bedragen zes maal hon
derdduizend gulden, een bedragje dat niet
voor de poes is. De dienst beschikt over
zeven ambulance-auto's.
De twee meest voorkomende besmette
lijke ziekten zijn roodvonk en diphterie, die
maar niet uitgeroeid kunnen worden. Den
Haag staat er niet ongunstig voor al zijn
de cijfers nog altijd vrij hoog, zij het dan
lager dan het gemiddelde in ons land.
Amsterdam heeft naar evenredigheid
twee maal, Rotterdam anderhalf maal zoo
veel roodvonk als Den Haag. Het sterfte
cijfer was in Amsterdam de helft van dat
in Rotterdam en in Den Haag is het nog
iets gunstiger. Wat de diphterie betreft,
zijn Rotterdam en Den Haag gelijk, Amster
dam een eind ongunstiger. Onze stad staat
er dus het beste voor maar de cijfers zijn
toch nog hoog. Wat typhus aangaat, is
Den Haag het best er aan toe, hetgeen
stellig ook een gevolg is van den algemee-
nen gunstigen hvgiënischen toestand en
het strenge toezicht op levensmiddelen en
openbare reinheid.
Het totaal gezondheidscijfer voor Den
Haag is het gunstigst van gansch ons land.
Voor dit succesje mogen wij dus wel een
duitje over hebben. Trouwens de gemeente
legt op de ziekenhuizen jaarlijks ruim een
millioen gulden toe, terwijl het Armbestuur
nog anderhalve ton, ook uit de gemeente
lijke schatkist aan verpleging in ziekenhui
zen betaalde.
't Zijn toch maar bedragen van belang
die op deze wijze door het gemeentebestuur
uit de opbrengst der belastingen worden
rondgestrooid. Als men dan eens ziet welke
bedragen er voor de goedkoopere bioscoop
voorstellingen worden uitgegeven door het
publiek dat van gemeentewege indirect
weer steun ontvangt, dan vraagt men zich
wel eens af of het gansche systeem wel
heelemaal in orde is.
Middelerwijl blijft het cijfer voor de
werkloosheid vrijwel constant. Er zijn hier
geregeld 2000 a 2500 werkloozen in Den
Haag. Verbetering in dien toestand komt er
helaas niet en niemand kan begrijpen hoe
dit op den duur moet blijven. Geregeld
breidt de bemoeiing der gemeente zich uit
en stijgen dus de kosten van het gemeente-
beheer. Ook hieraan zal ten slotte een
grens zijn. Eensdeels levert de gemeente
veel te duur, anderdeels veel te goedkoop.
Op het Electrisch Bedrijf wordt een schan
delijke winst gemaaktop de Ziekenhuizen
wordt drie gulden per dag per Bed bijge
legd. Op die manier is er een deel der be
volking dat betaalt en een ander deel dat
er weer van profiteert. Het komt ten slotte
hier op neer dat men alles in één grooten
pot bij elkaar gooit en dan maar aan het
uitkeeren gaat. Komt men te kort, welnu
dan grijpen wij naar de belastingpers en
zetten die weer wat aan.
Al sinds jaar en dag wordt in alle krin
gen over de malaise geklaagd. Of het alles
waarheid is, wat er beweerd wordt, is'niet
te controleeren maar met de gemeente-
„Mijn besluit staat vast, Robert en jij
zult er niet in slagen er nog verandering
in te brengen. Je kunt net zoo hard te keer
gaan als je wiltalles is al afgesproken en
morgen treed ik in dienst bij Sir Giles
Tredman om zijn pleegkind te verzorgen
zij zijn op het oogenblik in Metropole
Hotel."
„Wel alle..." Robert begon weer te ra
zen, maar Helen hief een hand op die wel
een weinig beefde, maar het gebaar scheen
toch niet na te laten om een zekere kalmee-
rende werking op den man uit te oefenen.
„Alles is heelemaal in orde", ging zij
voort, terwijl haar stem weer kalmer en
vaster werd bij elk woord, „ik heb je niets
verteld voor alles onherroepelijk geregeld
was. Als het je interesseert ik ben over
tuigd dat het werk dat ik gekozen heb, mij
groote voldoening zal geven, maar ik vond
het verstandiger om er pas met je over te
spreken vlak voordat ik de betrekking
aanvaard, want ik was er op voorbereid
dat jij me het leven anders in den tusschen-
tijd nu niet bepaald veraaangenamen zou,
nu ik iets ga doen dat nogal in strijd met
je principes is."
„Je het leven aangenamer maken Neen,
daar heb je gelijk in. Je doet zeker iets dat
precies ingaat tegen datgene waar ik altijd
het meest aan gehecht heb en als je je wil
doorzet, reken er dan maar op dat ik in
geen enkel opzicht meer aangenaam tegen
over je wensch te zijn. Ik zal duidelijker
zijn, Helen als je n u gaat, ga je voor
goed...
„O, Robertklonk het bedeesde pro
test van Marion.
„Hou je mond klonk het beminnelijke
antwoord. „Als Helen een stap doet, die
heelemaal in strijd is met mijn heiligste
principes, moet ze de consequenties daar
van aanvaarden en als het haar in haar
werkkring niet bevalt, hoeft ze niet met
hangende pootjes hier terug te komen..."
„Foei, Robert", waagde miss Marion
nogmaals te protesteeren.
„Als ze besloten heeft om een werkkring
financiën is het allesbehalve malaise. Mis
schien is dat de eenige die niet te klagen
heeft. Ieder jaar wordt de vrees gekoes
terd dat het nu minder goed 'zal gaan met
de financiën en ieder jaar doet zien dat
de uitgaven gestegen zijn en de inkomsten
ook. Iedereen roept om belastingverlaging
en dood-leuk zijn de belastingen dit jaar
iets verhoogd. En toch draait alles in het
maatschappelijk leven lustig rond. Begrijpe
wie het begrijpe kan. De winkeliers klagen
allen steen en been en inderdaad moet het
op iedereen den indruk maken dat het in
de winkels verre van rooskleurig is gesteld.
Toch blijven ze alle op de "been en blijkt
er flink wat geld te zijn voor jaarlijksche
reizen. De helft van Den Haag is in deze
maanden op reis en de andere helft heeft
logé's.
Den Haag leeft oogensohijnlijk nog altijd
op een goeden voet, alsof het er flink aan
zit en de gemeente geeft het illustre voor
beeld in deze. Uit de jaarverslagen der di
verse diensten blijkt het dat men nog dik in
zijn millioentjes zit.
En dan schimpen ze de Hagenaars nog
dikwijls als kale jakhalzen
EIBER.
Een praatje over oude schulden.
„Betaal ons uwe schulden, gelijk ook
wij betalen' dien wij schuldig zijn."
Amerikaansche staten in gebreke.
Hervatting van den aflossings-
dienst op Braziliaanse he fondsen.
De schuldregeling van Honduras op
nieuw vertraagd. Geen valorisatie
voor Oostenrijksche en Hongaarsche
pandbrieven. Hernieuwde onder
handelingen met Bulgarije en Turkije.
Moedgevendeberichten over
Rusland.
In een tijd als dien we de laatste jaren
beleefd hebben is het weinig minder dan
een verrassing wanneer iemand aan zijn
verplichtingen voldoet. Dat geldt in den
handel, waar de betalingen nog allerminst
vlot gaan, het geldt van particuliere trans
acties, welke 'als regel èlechts met de uiter
ste moeite tot afwikkeling kunnen worden
gebracht, het geldt ook van de financieele
verplichtingen door Staten in den vorm van
geldleeningen aangegaan. Er is de laatste
weken veel te doen over Frankrijk's finan
cieele verplichtingen aan Amerika en aan
Engeland, waarover men het niet eens kan
worden. Dit heeft een schrijver in één der
Engelsche bladen op de gedachte gebracht,
eens te herinneren aan de oude schuld,
welke Amerika nog aan Europa heeft, maar
waarvoor nimmer een regeling werd getrof
fen. Hier wordt gedoeld op leeningen, wel
ke door verschillende Amerikaansche staten
vóór den burgeroorlog in Europa gesloten
zijn en waarvan alleen West-Virginia in
1920 een regeling heeft aangeboden. In ge
breke bleven nog steeds Albama, Arkansas,
Florida, Georgia, Louisania, Mississippi,
North and South Carolina met een totaal
bedrag van circa 75 millioen, dat, aan
gezien de schuld gemiddeld 40 tot 70 jaar
oud is en tegen een rentevoet van 6 ge
sloten werd, thans tot ongeveer 75 millioen
Pond Sterling is aangegroeid. Nu Amerika
een en andermaal en ongetwijfeld terecht
Frankrijk aan zijn verplichtingen her
innert, is het niet kwaad dat men van En
gelsche zijde nog eens op die oude Ameri
kaansche schulden terugkomt. Alleen uit
te kiezen", ging hij voort, zonder op de
opmerking van zijn oudste zuster te letten,
„laat ze haar gang gaan. jij en ik zullen
samen wel voortsukkelen of misschien
toch niet alleen met z'n beiden..." hij
hield even op „want het is niet onwaar
schijnlijk dat we de vrijkomende kamer van
Helen zullen kunnen gebruiken om een
jonge dame in huis te nemen. Er is mij
namelijk toevallig gevraagd om voor een
jong meisje naar een geschikt onderdak
hier in de buurt uit te kijken."
„Een jong meisje in huis nemen...
Maar Robert, kan dat dan wel En hoe
moeten we... Marion hijgde de woorden
meer dan ze ze sprak.
„Schei uit met je Maar Robert...", ging
de opgewonden man voort„We kunnen
en we zullen doen wat i k goed vind. Als
i k zeg dat het in overeenstemming is met
onzen stand, hoef jij er niets tegen te zeg
gen. Wie weet dat het een „betalende"
logé is Ik ben toch zeker wel baas in
k mijn eigen huis, zou ik zoo zeggen
Robert Standsdale had in de vele jaren
van een harden strijd om het bestaan in het
rumoerige zakenleven van de Gity veel
verloren van de verfijning, van de uiterlijke
teekenen van beschaving en opvoeding, die
zijn zusters, ondanks al haar tegenspoed
was bijgebleven. De aanraking met lieden
van allerlei slag had iets bruusk en barsch
aan zijn persoonlijkheid gegeven en daar
zij hem een idee van eigen flinkheid gaven
had hij deze eigenschappen in zich zelf
verder aangekweekt. Hij besloot thans zijn
zin weer met een ruwen, smalenden lach,
waarin zijn geheele grove, zelfvoldane en
opgeblazen persoonlijkheid scheen samen
gevat.
„Ja Robert, dat weet ik", klonk het dee
moedige antwoord van Marion, „maar je
zei een jonge dame... ik ben benieuwd..."
„Dan zal ik je nieuwsgierigheid bevre
digen", antwoordde hij nog steeds even
grimmig. „Vandaag werd mij gevraagd of
ik hier in de voorstad een familie wist, die
eigen beweging of daartoe gedwongen door
een anderen Amerikaanschen staat kan die
oude schuld wórden afgedaan, aangezien
een particulier in de Unie geen staat voor
den rechter kan brengen. Eenige jaren ge
leden was er sprake van, dat de Staat
New-York het voor de schuldeischers van
genoemde staten zou opnemen, maar in-
plaats daarvan gaf zij aan hare spaarban
ken permissie om de gelden der inleggers
ook te beleggen in obligaties van de in ge
breke zijnde staten, waarmede een laatste
sanctie werd opgeheven. „Betaal ons uwe
schulden", zoo zegt men thans in Engeland
tot de Vereenigde Staten, „gelijk ook wij
betalen dien wij schuldig zijn."
Wanneer het waar is, dat het nakomen
van financieele verplichtingen in dezen tijd
tot de verrassingen moet worden gerekend,
kan men zich ook verheugen dat de Bra-
ziliaansche regeering het ernstig voorne
men heeft om op l Januari 1927 de amor
tisatie harer schulden te hervatten. In 1914
kwam met Brazilië een schuldregeling tot
stand, evenals in 1898, waarbij een fin-
dingleening werd uitgegeven, welke sinds
dien beduidend in koers gestegen is als
gevolg van den vooruitgaanden economi-
schen toestand van Brazilië en de daar
mede in verband staande stijging van den
wisselkoers, welke nu binnenkort allicht
ook zal worden gestabiliseerd, evenals die
van Argentinië. In het uitzicht daarop zijn
Braziliaansche fondsen sinds de laatste
maanden belangrijk in koers gestegen en
blijven zij voor speculatieve belegging ook
nu nog gevraagd.
Een staat, die ook reeds lang op de
zwarte lijst staat, is Hondurasvoor welker
obligaties korten tijd geleden eindelijk een
overeenkomst tot stand kwam, doch die
door het Congres niet werd goedgekeurd,
ofschoon zij voor den Staat heel wat voor-
deeliger was dan voor de obligatiehouders.
Nieuwe wijzigingen werden voorgesteld,
waarin echter van de zijde der obligatie
houders niet werd bewilligd, zoodat nu weer
moet worden gewacht tot het volgend jaar,
aangezien het Congres van Honduras niet
eerder bijeenkomt.
Teleurstellend is ook het verloop van de
onderhandelingen over de oude Oostenrijk
sche en Hongaarsche fondsen, welker hou
ders de dupe geworden zijn van allerlei
manipulaties, met name door den Staat
Tsjecho-Slowakije, terwijl thans door de
Vereeniging voor Oostenrijksche en Hon
gaarsche fondsen wordt medegedeeld, dat
er ook van de pandbrieven der hypotheek
banken weinig zal terechtkomen. Tenminste,
haar pogingen om de hypotheekbanken te
bewegen het dusver ingenomen standpunt
betaling in papierkronen te laten va
ren, zijn niet gelukt. Men weet dat meerde
re Hongaarsche hypotheekbanken de laat
ste jaren zijn overgegaan tot aflossing van
pandbrieven, ondanks het feit dat zij ten
opzichte van hare hypotheeknemers bij af
lossing een „aufwertungssysteem" toepas
ten, wat dus wil zeggen dat zij met twee
maten meten. Vermoedelijk heeft men in
Hongarije en Ostenrijk met die aflossing
van pandbrieven haast gemaakt uit vrees
dat de regeering zou ingrijpen en valorisa
tiebepalingen zou voorschrijven, welke aan
pandbriefhouders een hoogere uitkeering
zouden waarborgen. Dit zou temeer mogen
worden verwacht in verband met een bepa
ling in de wet van 20 Juni 1876, volgens
welke de pandbriefhouders een preferent
recht hebben op de hoofdsom der hypothe
ken, waaruit volgt dat de aflossingen ten
volle aan pandbriefhouders ten goede moe-
bereid zou zijn een jong Duitsch meisje
heelemaal als familielid op te nemen en
toen heb ik beloofd dat ik daar moeite
voor zou doen. Maar nu Helen bij haar
plan blijft om dezen bespottelijken stap te
doen, zie ik niet in waarom ik niet zelf die
jonge dame een plaats in mijn huis zou
aanbieden. Het geld wat haar oom voor
haar betaalt komt ons te pas, komt ons
heel goed te pas, want het is een aardig
sommetje. En je zorgt maar, Marion, dat
je bij haar in de gunst komt en dat je haar
hier een aangenaam tehuis bezorgt. Ik zal
straks schrijven."
„Maar... maar... Robert...". Marion was
opgestaan en kwam dichter bij haar broer
toe, „je moet ons... nog vertellen... wie de
jonge dame... is... en wat er van inij ge
vergd zal worden. Ik vind... het is zoo...
plotseling... zoo een verrassing... ik kan
mij er nog niet heelemaal indenken".
„Dan moet je daar maar eens goed
moeite voor doen, hoor Het meisje heet
Müller, miss Rose Miiller. Ik heb kennis
gemaakt met haar oom die is in diploma-
tieken dienst, maar hij komt vaak in de
City. Hij wil dat zijn nichtje in een deftige
Engelsche familie wordt opgenomen om de
taal goed te leeren en het Engelsche fami
lieleven te leeren kennen. Hij vindt de buurt
hier erg aardig en omdat hij een goede
kennis van mij is mr. Stansdale zette
een hooge borst heeft hij mij om raad
gevraagd. Ik zou eerst voor hem een oogje
in 't zeil houden, maar het komt nu prach
tig uit dat ik het meisje zelf in huis kan
nemen."
Marion stond onbeweeglijk stomme
verbazing en schrik teekenden zich op haar
smal gezicht af. Ook Helen was sprakeloos
van verwondering en keek beurtelings haar
broer en haar zuster aan.
Marion verbrak het eerst het stilzwijgen.
„Natuurlijk... als we het jonge meisje in
huis moeten nemen, zal ik mijn best doen
dat ze het hier zoo goed en zoo prettig
mogelijk heeft^ maar als haar oom diplo-
ten komen, zoolang zij het uitstaand bedrag
er van niet overschrijden. Met het oog op
de mogelijkheid dat de Hongaarsche regee
ring vroeg of laat een valorisatiewet zou
uitvaardigen, is aan de houders van losbare
pandbrieven steeds geadviseerd hun stuk
ken te behouden, omdat de opbrengst vrij
wel nihil is en voor verjaring vooralsnog
geen vrees behoeft te bestaan. Het is daar
om een nieuwe teleurstelling, dat de Hon
gaarsche regeering blijkens mededeeling
van genoemde vereeniging wel een valorisa
tiewet heeft ingediend, maar de pandbrie
ven daarvan uitdrukkelijk heeft uitgesloten.
Het is mogelijk dat hiervoor later nog een
regeling wordt getroffen, waarop nu ook
het departement van Buitenlandsche Zaken
ten -onzent bij de Hongaarsche regeering
heeft aangedrongen, vooreerst heeft het
toch den Schijn dat men in Hongarije zich
over de oude Kronenschulden niet druk
maakt.
Doorgaans is er de meeste kans op een
schuldregeling, wanneer nieuwe geldbe
hoeften ontstaan, hetgeen bijvoorbeeld ook
blijkt uit de hervatte onderhandelingen te
Londen met vertegenwoordigers van Bulga
rije, dat dusver slechts een klein percentage
van zijn rentedienst voldoet, maar voor de
aflossing geen regeling trof en bovendien
bij de bepalingen der rentebetaling al te
willekeurig te werk ging men hoopt, nu
over een nieuwe leening moet worden ge
sproken, ook voor de oude schuldeischers
betere voorwaarden te kunnen verkrijgen,
met fiame voor de houders der 6 leening
van 1892, welke bizondere waarborgen had.
Ook met Turkije zullen, naar verluidt, de
onderhandelingen over de oude schuld wor
den hervat, welke vermoedelijk vóór den
komenden winter kunnen afloopen, omdat
ook Turkije om geld verlegen is. Langza
merhand zal dan alleen Rusland overblijven
als een staat die zich om zijn oude crediteu
ren absoluut niet bekommert. Men heeft
eenigen tijd de hoop gekoesterd, dat er ook
met de Sovjetregeering te onderhandelen
zou zijn over een regeling der oude schul-
maat is, begrijp ik toch niet dat hij wil dat
ze in een voorstad als Stockley gaat wo
nen. Het lijkt me hier toch heelemaal geen
aardig leven voor een jong meisje uit een
dergelijken kring. Die hoort toch in Londen
en in de Londensche „society" thuis..."
„Het komt er geen steek op aan wat j ij
denkt", zei Stansdale weer met een van
zijn minachtende lachjes, „mr. Müller is er
op gesteld dat zijn nichtje hier komt wo
nen en daarmee is de zaak uit, dunkt me.
Maar ik wil je wel zeggen dat ze een uit
stekende verzorging moet hebben. Müller
is een man van beteekenis, zijn vriendschap
kan mij te pas komen en voor wat hij be
taalt kan het meisje het hier goed hebben
en z a 1 zij het goed hebben. Müller is
een echte aristocraat en zijn nichtje zal het
dus waarschijnlijk ook wel zijn."
„Maar, Robert, denk je niet dat dr. Ber-
ners zeggen zal dat al die extra zorg voor
een vreemd meisje in huis, te veel zal zijn
Voor Marion... kwam de aarzelende
stem van Helen.
„De opinie van dr. Berners zal niet wor
den gevraagd. Dat is absoluut niet noodig.
Miss Müller zal eerder een hulp dan een
last voor Marion zijn. Dr. Berners is een
heel goede jongen en een gentleman op
den koop toe, wat je van de meesten van
zijn collega's nog niet eens zeggen kunt,
maar ik ben niet van plan hem medezeg
genschap te geven in mijn huiselijke aan
gelegenheden. Jullie vrouwen zijn er dol
op om dien aardigen jongen man overal
bij te halen en alles met hem uit te praten.
We spreken er verder niet over."
Robert maakte een afwerend handgebaar
toen hij zag dat Helen nog wat wilde
zeggen.
„Ik zal met Müller afspreken dat zijn
nichtje komen kan, zoodra Helen weg is
en wat Berners denkt of niet denkt is me
volkomen onverschillig. Afgeloopen
(Wordt vervolgd.)