150 100 25 64e «Jaarganjg 1926 .MINA" S Bakhuis Uitgaïe: firma f.VAN DE VELDE Irjalstraat 58-60, Vlissingen. Telel. 10. Poslrakanino §0281 Herschijnt dagelijks, uitgezonderd ap Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen 10Q0 f;nn Qfin "Éérste Blad Brieven uit de Hofstad FEUILLETON ZIJN KLEINE MEISJE Beursbeschouwingen NIEMEUER-S NIEMEUERS ND A lelijkheden, Openbare rgaderingen enz. c-NO.196 lederen avond bios- aanvang 8 uur. rdag- en Zondagmid. I gelijks bioscoop-voor. id 8 uur. Woens. m Zondagmiddag a. Dagelijks, be- igs, Soirée dansante 3.30—5.30 Thé dan- -7.30 diner-concert, 3.305.30 uur mali- I —7.30 diner-concert; ïcert. ;n avond Soirée dan- I aterdag en Zondag I /2 uur. Vrijdag Afternoon-tea I lederen avond uur. Zaterdag- en Zondag- ling, 3 uur. et, 8 uur. s. Soirée Amusan- singsche Harmonica- I iscendo", „de Oude PISUISSE. :N. -qm kosten, a -m ier van U vooral 3 Het is n belang ERLOREN lutel. Tegen belooning IrgenSteenenbeer 3. (meubileerde Kamers lrije keuken, tegen 1 Tjr klein gezin (1 kind). J priisopg. onder lett. Ivert. bur. HORNEER, levraagd Imaker. Brieven Sot-1 alhier. MANSE—DAMAVE lekwame SLJUFFROUW. I TE ROLLER, St.Ja- |kan een net 4GMENSCH lorden voor loop- ffl I (goed kunnende lietsen Btember een nette zNSTBODE |or dag en nacht, flint au „Vliss. Courant". bevraagd EL WOONHUIS. iet prijsopgaaf onder bur. „Vliss. Courant Een moderne (DERWAGEN |s nieuw. Jireau „Vtiss. Courant aan nette .SHOUDSTER. letters F. G bul®" rant". - Middelb.-Rotterdai» lengelegen plaatsen. v.Midd v.m.uur v. Roll, i v.ra.u® I Justus (21 23 |24 25 8 patién te bekomen N.V. Transport- en t-, Erven G. VOS, W B. EENHOORN, Tel- J |v. OOSTERHOUT, Tel L "abra. BUITENHEK, Tellul I VLISSINCSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoorVlissingen en de gemeenten op Walcheren/2.20 per3maanden. Franco door het geheeie rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk- sche verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5'cent. De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent. Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 15 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. iryü een ongeluk. UUU gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Dit nummer bestaat uit 2 bladen Feiten en cijfers. In den loop der tijden zijn verschillende geheel nieuwe diensten bij de gemeente in gesteld, die voor het algemeen belang nut tig zijn en daarnaast speciale belangen be hartigen. Eén dezer nieuwe is de genees kundige dienst, die in korten tijd een zeer grooten omvang heeft gekregen. Niet alleen de gansche hygiënische dienst valt hier onder, maar ook de eerste hulpverleening bij plotselinge ongelukken. Steeds staat een auto met dokter, verpleger en chauffeur gereed om bij oproep onmiddellijk uit te rukken. Herhaaldelijk zijn wij er getuige van geweest dat in slechts enkele minuten deze auto aanwezig was nadat telefonisch gealarmeerd was. Het blijkt dat gemiddeld 10 maal per etmaal uitgerukt wordt. In Juli is het gemiddelde 13 maal per dag, in Maart 8 a 9. Het aantal ongelukken door straatverkeer vermeerderde met een zeer gering percentage. Van hen die door een ongeluk getroffen werden, was slechts 3 onder invloed van alcohol. Groot is het aantal malen dat aan één der vele posten in de stad eerste hulp werd verleend, nl. 38 maal per dag. Een kleine 50 personen worden dus per dag door de zen dienst geholpen, een aantal dat niet gering is te noemen. Wanneer men het verslag van dezen dienst doorziet, valt het op hoe uitgebreid zijn taak is geworden. Eén merkwaardige functie is er den laatsten tijd bijgekomen, en dat wel van keuring v,an huurders van gemeente-woningen. Deze zaak zit zóó. De gemeente heeft eenige duizenden woningen in eigen beheer. Aangezien er meestal drie étages worden gebouwd, is er slechts een derde deel der gemeente-woningen benedenhuis. Nu is het opvallend dat een zeer groot percentage van de gegadigden voor een gemeentewoning een benedenhuis verkiest boven een bovenhuis. Zit een gezin eenmaal op een bovenwoning dan blijft het voortdurend solliciteeren naar een beneden huis als er eens ééntje leegkomt. Gelijk te begrijpen is gaf dat aanleiding tot allerlei moeilijkheden. In sommige gevallen kan gezondheidsreden aanleiding zijn tot tege moetkoming aan den wensch en de directie van het woningbeheer bepaalde dat- een „briefje" van den dokter moest worden overgelegd. Het zal overal wel eender zijn met dat dokter-briefjes-systeem in minder dan geen tijd hadden alle begeerigen naar een beneden-woning een dergelijk briefje ingeleverd Met dat systeem was men geen stap verder gekomen. Doktoren geven zulke briefjes grif af en schijnen niet te bedenken dat zij hun die het eerlijk noo- dig hebben, schaden. Men heeft toen de hulp van den Genees kundigen Dienst ingeroepen. Wie begeerig is naar een gemeentewoning kan nu zijn dokter vragen een uitvoerig formulier in te vullen dat in gesloten, enveloppe naar den geneeskundigen diens't gaat. Daar beziet men het geval en kan men desnoods den aanvrager uitnoodigen zich te laten onder zoeken. Het onmiddellijk gevolg van dit stelsel was natuurlijk dat maar een klein Uit het Engelsch van L. G. MOBERLEY. Vertaald door P. P. T. (Nadruk verboden.) 16) „Ik geloof niet dat ik „op mijn leeftijd", om jouw woorden te gebruiken, jouw toe stemming nog noodig heb Ik ben van plan te doen wat ik mij voorgenomen heb, Ro bert, of je je er tegen verzet of niet. Het is geen nieuw idee van mij ik was het al ja ren van piail) maar tot nog'toe heb ik mij bij jouw wenschen neergelegd, tegen beter weten in. Dezen keer volg ik mijn eigen oordeel. De tijd is nu langzamerhand geko men om te doen wat ik zelf het beste vind on mijn eigen leven uit te leven." Een vreemde durf, waarvan ze zich zelf jot nog toe niet bewust was geweest, had naar in staat gesteld zoo frank en vrij te spreken, maar toen ze klaar was, scheen net alsof die vreemde kracht haar verlaten nad en ze haar gewonen, bedremmelden aard weer teruggekregen had. Ze liet zich op den dichtstbijzijnden stoel-neervallen en <eek met angstige oogen naar het opge- urï1 t,arsc'1 gzicht van haar broer, nn'i \\l' nu no&.niooier Hoe heb ik het waar heb jij die prachtige uitdrukkin- g n vandaan Mijn eigen leven uitleven? ffimLi-00^ al van dergelijke moderne ter- hnH ec*!enen lachte hij minachtend. „Ik vp?„°PJouw ,eeftijd meer verstand bij je Jnn^J1 en hoe eei"der je weer tot je ge in,. n terugkeert, boe beter het voor 7..en voor ons allemaal zal zijn." ijn kwetsende manier van spreken deed In Qaar moed weer bi Helen wakker worden. I en °°Senblik was ze weer opgestaan i hm.a;! haar gezichtsuitdrukking en een wil etrn verontwaardiging en niet v!Sr{1^ dle haar broer en zuster et van haar kenden. percentage van de vroegere dokters-brief jes gevolgd werd door een formulier. Van de ingeleverde aanvragen werd nog een zeer groot "deel, ongeveer 45 afgewe zen. Aangezien zij die reeds een gemeente woning hebben het eerst in aanmerking ko men voor een benedenhuis, is het direct daarvan praktisch uitgesloten. Van dezen ganschen geneeskundigen dienst zij thans nog meegedeeld dat de jaarlijksche kosten voor de gemeentelijke schatkist daarvan bedragen zes maal hon derdduizend gulden, een bedragje dat niet voor de poes is. De dienst beschikt over zeven ambulance-auto's. De twee meest voorkomende besmette lijke ziekten zijn roodvonk en diphterie, die maar niet uitgeroeid kunnen worden. Den Haag staat er niet ongunstig voor al zijn de cijfers nog altijd vrij hoog, zij het dan lager dan het gemiddelde in ons land. Amsterdam heeft naar evenredigheid twee maal, Rotterdam anderhalf maal zoo veel roodvonk als Den Haag. Het sterfte cijfer was in Amsterdam de helft van dat in Rotterdam en in Den Haag is het nog iets gunstiger. Wat de diphterie betreft, zijn Rotterdam en Den Haag gelijk, Amster dam een eind ongunstiger. Onze stad staat er dus het beste voor maar de cijfers zijn toch nog hoog. Wat typhus aangaat, is Den Haag het best er aan toe, hetgeen stellig ook een gevolg is van den algemee- nen gunstigen hvgiënischen toestand en het strenge toezicht op levensmiddelen en openbare reinheid. Het totaal gezondheidscijfer voor Den Haag is het gunstigst van gansch ons land. Voor dit succesje mogen wij dus wel een duitje over hebben. Trouwens de gemeente legt op de ziekenhuizen jaarlijks ruim een millioen gulden toe, terwijl het Armbestuur nog anderhalve ton, ook uit de gemeente lijke schatkist aan verpleging in ziekenhui zen betaalde. 't Zijn toch maar bedragen van belang die op deze wijze door het gemeentebestuur uit de opbrengst der belastingen worden rondgestrooid. Als men dan eens ziet welke bedragen er voor de goedkoopere bioscoop voorstellingen worden uitgegeven door het publiek dat van gemeentewege indirect weer steun ontvangt, dan vraagt men zich wel eens af of het gansche systeem wel heelemaal in orde is. Middelerwijl blijft het cijfer voor de werkloosheid vrijwel constant. Er zijn hier geregeld 2000 a 2500 werkloozen in Den Haag. Verbetering in dien toestand komt er helaas niet en niemand kan begrijpen hoe dit op den duur moet blijven. Geregeld breidt de bemoeiing der gemeente zich uit en stijgen dus de kosten van het gemeente- beheer. Ook hieraan zal ten slotte een grens zijn. Eensdeels levert de gemeente veel te duur, anderdeels veel te goedkoop. Op het Electrisch Bedrijf wordt een schan delijke winst gemaaktop de Ziekenhuizen wordt drie gulden per dag per Bed bijge legd. Op die manier is er een deel der be volking dat betaalt en een ander deel dat er weer van profiteert. Het komt ten slotte hier op neer dat men alles in één grooten pot bij elkaar gooit en dan maar aan het uitkeeren gaat. Komt men te kort, welnu dan grijpen wij naar de belastingpers en zetten die weer wat aan. Al sinds jaar en dag wordt in alle krin gen over de malaise geklaagd. Of het alles waarheid is, wat er beweerd wordt, is'niet te controleeren maar met de gemeente- „Mijn besluit staat vast, Robert en jij zult er niet in slagen er nog verandering in te brengen. Je kunt net zoo hard te keer gaan als je wiltalles is al afgesproken en morgen treed ik in dienst bij Sir Giles Tredman om zijn pleegkind te verzorgen zij zijn op het oogenblik in Metropole Hotel." „Wel alle..." Robert begon weer te ra zen, maar Helen hief een hand op die wel een weinig beefde, maar het gebaar scheen toch niet na te laten om een zekere kalmee- rende werking op den man uit te oefenen. „Alles is heelemaal in orde", ging zij voort, terwijl haar stem weer kalmer en vaster werd bij elk woord, „ik heb je niets verteld voor alles onherroepelijk geregeld was. Als het je interesseert ik ben over tuigd dat het werk dat ik gekozen heb, mij groote voldoening zal geven, maar ik vond het verstandiger om er pas met je over te spreken vlak voordat ik de betrekking aanvaard, want ik was er op voorbereid dat jij me het leven anders in den tusschen- tijd nu niet bepaald veraaangenamen zou, nu ik iets ga doen dat nogal in strijd met je principes is." „Je het leven aangenamer maken Neen, daar heb je gelijk in. Je doet zeker iets dat precies ingaat tegen datgene waar ik altijd het meest aan gehecht heb en als je je wil doorzet, reken er dan maar op dat ik in geen enkel opzicht meer aangenaam tegen over je wensch te zijn. Ik zal duidelijker zijn, Helen als je n u gaat, ga je voor goed... „O, Robertklonk het bedeesde pro test van Marion. „Hou je mond klonk het beminnelijke antwoord. „Als Helen een stap doet, die heelemaal in strijd is met mijn heiligste principes, moet ze de consequenties daar van aanvaarden en als het haar in haar werkkring niet bevalt, hoeft ze niet met hangende pootjes hier terug te komen..." „Foei, Robert", waagde miss Marion nogmaals te protesteeren. „Als ze besloten heeft om een werkkring financiën is het allesbehalve malaise. Mis schien is dat de eenige die niet te klagen heeft. Ieder jaar wordt de vrees gekoes terd dat het nu minder goed 'zal gaan met de financiën en ieder jaar doet zien dat de uitgaven gestegen zijn en de inkomsten ook. Iedereen roept om belastingverlaging en dood-leuk zijn de belastingen dit jaar iets verhoogd. En toch draait alles in het maatschappelijk leven lustig rond. Begrijpe wie het begrijpe kan. De winkeliers klagen allen steen en been en inderdaad moet het op iedereen den indruk maken dat het in de winkels verre van rooskleurig is gesteld. Toch blijven ze alle op de "been en blijkt er flink wat geld te zijn voor jaarlijksche reizen. De helft van Den Haag is in deze maanden op reis en de andere helft heeft logé's. Den Haag leeft oogensohijnlijk nog altijd op een goeden voet, alsof het er flink aan zit en de gemeente geeft het illustre voor beeld in deze. Uit de jaarverslagen der di verse diensten blijkt het dat men nog dik in zijn millioentjes zit. En dan schimpen ze de Hagenaars nog dikwijls als kale jakhalzen EIBER. Een praatje over oude schulden. „Betaal ons uwe schulden, gelijk ook wij betalen' dien wij schuldig zijn." Amerikaansche staten in gebreke. Hervatting van den aflossings- dienst op Braziliaanse he fondsen. De schuldregeling van Honduras op nieuw vertraagd. Geen valorisatie voor Oostenrijksche en Hongaarsche pandbrieven. Hernieuwde onder handelingen met Bulgarije en Turkije. Moedgevendeberichten over Rusland. In een tijd als dien we de laatste jaren beleefd hebben is het weinig minder dan een verrassing wanneer iemand aan zijn verplichtingen voldoet. Dat geldt in den handel, waar de betalingen nog allerminst vlot gaan, het geldt van particuliere trans acties, welke 'als regel èlechts met de uiter ste moeite tot afwikkeling kunnen worden gebracht, het geldt ook van de financieele verplichtingen door Staten in den vorm van geldleeningen aangegaan. Er is de laatste weken veel te doen over Frankrijk's finan cieele verplichtingen aan Amerika en aan Engeland, waarover men het niet eens kan worden. Dit heeft een schrijver in één der Engelsche bladen op de gedachte gebracht, eens te herinneren aan de oude schuld, welke Amerika nog aan Europa heeft, maar waarvoor nimmer een regeling werd getrof fen. Hier wordt gedoeld op leeningen, wel ke door verschillende Amerikaansche staten vóór den burgeroorlog in Europa gesloten zijn en waarvan alleen West-Virginia in 1920 een regeling heeft aangeboden. In ge breke bleven nog steeds Albama, Arkansas, Florida, Georgia, Louisania, Mississippi, North and South Carolina met een totaal bedrag van circa 75 millioen, dat, aan gezien de schuld gemiddeld 40 tot 70 jaar oud is en tegen een rentevoet van 6 ge sloten werd, thans tot ongeveer 75 millioen Pond Sterling is aangegroeid. Nu Amerika een en andermaal en ongetwijfeld terecht Frankrijk aan zijn verplichtingen her innert, is het niet kwaad dat men van En gelsche zijde nog eens op die oude Ameri kaansche schulden terugkomt. Alleen uit te kiezen", ging hij voort, zonder op de opmerking van zijn oudste zuster te letten, „laat ze haar gang gaan. jij en ik zullen samen wel voortsukkelen of misschien toch niet alleen met z'n beiden..." hij hield even op „want het is niet onwaar schijnlijk dat we de vrijkomende kamer van Helen zullen kunnen gebruiken om een jonge dame in huis te nemen. Er is mij namelijk toevallig gevraagd om voor een jong meisje naar een geschikt onderdak hier in de buurt uit te kijken." „Een jong meisje in huis nemen... Maar Robert, kan dat dan wel En hoe moeten we... Marion hijgde de woorden meer dan ze ze sprak. „Schei uit met je Maar Robert...", ging de opgewonden man voort„We kunnen en we zullen doen wat i k goed vind. Als i k zeg dat het in overeenstemming is met onzen stand, hoef jij er niets tegen te zeg gen. Wie weet dat het een „betalende" logé is Ik ben toch zeker wel baas in k mijn eigen huis, zou ik zoo zeggen Robert Standsdale had in de vele jaren van een harden strijd om het bestaan in het rumoerige zakenleven van de Gity veel verloren van de verfijning, van de uiterlijke teekenen van beschaving en opvoeding, die zijn zusters, ondanks al haar tegenspoed was bijgebleven. De aanraking met lieden van allerlei slag had iets bruusk en barsch aan zijn persoonlijkheid gegeven en daar zij hem een idee van eigen flinkheid gaven had hij deze eigenschappen in zich zelf verder aangekweekt. Hij besloot thans zijn zin weer met een ruwen, smalenden lach, waarin zijn geheele grove, zelfvoldane en opgeblazen persoonlijkheid scheen samen gevat. „Ja Robert, dat weet ik", klonk het dee moedige antwoord van Marion, „maar je zei een jonge dame... ik ben benieuwd..." „Dan zal ik je nieuwsgierigheid bevre digen", antwoordde hij nog steeds even grimmig. „Vandaag werd mij gevraagd of ik hier in de voorstad een familie wist, die eigen beweging of daartoe gedwongen door een anderen Amerikaanschen staat kan die oude schuld wórden afgedaan, aangezien een particulier in de Unie geen staat voor den rechter kan brengen. Eenige jaren ge leden was er sprake van, dat de Staat New-York het voor de schuldeischers van genoemde staten zou opnemen, maar in- plaats daarvan gaf zij aan hare spaarban ken permissie om de gelden der inleggers ook te beleggen in obligaties van de in ge breke zijnde staten, waarmede een laatste sanctie werd opgeheven. „Betaal ons uwe schulden", zoo zegt men thans in Engeland tot de Vereenigde Staten, „gelijk ook wij betalen dien wij schuldig zijn." Wanneer het waar is, dat het nakomen van financieele verplichtingen in dezen tijd tot de verrassingen moet worden gerekend, kan men zich ook verheugen dat de Bra- ziliaansche regeering het ernstig voorne men heeft om op l Januari 1927 de amor tisatie harer schulden te hervatten. In 1914 kwam met Brazilië een schuldregeling tot stand, evenals in 1898, waarbij een fin- dingleening werd uitgegeven, welke sinds dien beduidend in koers gestegen is als gevolg van den vooruitgaanden economi- schen toestand van Brazilië en de daar mede in verband staande stijging van den wisselkoers, welke nu binnenkort allicht ook zal worden gestabiliseerd, evenals die van Argentinië. In het uitzicht daarop zijn Braziliaansche fondsen sinds de laatste maanden belangrijk in koers gestegen en blijven zij voor speculatieve belegging ook nu nog gevraagd. Een staat, die ook reeds lang op de zwarte lijst staat, is Hondurasvoor welker obligaties korten tijd geleden eindelijk een overeenkomst tot stand kwam, doch die door het Congres niet werd goedgekeurd, ofschoon zij voor den Staat heel wat voor- deeliger was dan voor de obligatiehouders. Nieuwe wijzigingen werden voorgesteld, waarin echter van de zijde der obligatie houders niet werd bewilligd, zoodat nu weer moet worden gewacht tot het volgend jaar, aangezien het Congres van Honduras niet eerder bijeenkomt. Teleurstellend is ook het verloop van de onderhandelingen over de oude Oostenrijk sche en Hongaarsche fondsen, welker hou ders de dupe geworden zijn van allerlei manipulaties, met name door den Staat Tsjecho-Slowakije, terwijl thans door de Vereeniging voor Oostenrijksche en Hon gaarsche fondsen wordt medegedeeld, dat er ook van de pandbrieven der hypotheek banken weinig zal terechtkomen. Tenminste, haar pogingen om de hypotheekbanken te bewegen het dusver ingenomen standpunt betaling in papierkronen te laten va ren, zijn niet gelukt. Men weet dat meerde re Hongaarsche hypotheekbanken de laat ste jaren zijn overgegaan tot aflossing van pandbrieven, ondanks het feit dat zij ten opzichte van hare hypotheeknemers bij af lossing een „aufwertungssysteem" toepas ten, wat dus wil zeggen dat zij met twee maten meten. Vermoedelijk heeft men in Hongarije en Ostenrijk met die aflossing van pandbrieven haast gemaakt uit vrees dat de regeering zou ingrijpen en valorisa tiebepalingen zou voorschrijven, welke aan pandbriefhouders een hoogere uitkeering zouden waarborgen. Dit zou temeer mogen worden verwacht in verband met een bepa ling in de wet van 20 Juni 1876, volgens welke de pandbriefhouders een preferent recht hebben op de hoofdsom der hypothe ken, waaruit volgt dat de aflossingen ten volle aan pandbriefhouders ten goede moe- bereid zou zijn een jong Duitsch meisje heelemaal als familielid op te nemen en toen heb ik beloofd dat ik daar moeite voor zou doen. Maar nu Helen bij haar plan blijft om dezen bespottelijken stap te doen, zie ik niet in waarom ik niet zelf die jonge dame een plaats in mijn huis zou aanbieden. Het geld wat haar oom voor haar betaalt komt ons te pas, komt ons heel goed te pas, want het is een aardig sommetje. En je zorgt maar, Marion, dat je bij haar in de gunst komt en dat je haar hier een aangenaam tehuis bezorgt. Ik zal straks schrijven." „Maar... maar... Robert...". Marion was opgestaan en kwam dichter bij haar broer toe, „je moet ons... nog vertellen... wie de jonge dame... is... en wat er van inij ge vergd zal worden. Ik vind... het is zoo... plotseling... zoo een verrassing... ik kan mij er nog niet heelemaal indenken". „Dan moet je daar maar eens goed moeite voor doen, hoor Het meisje heet Müller, miss Rose Miiller. Ik heb kennis gemaakt met haar oom die is in diploma- tieken dienst, maar hij komt vaak in de City. Hij wil dat zijn nichtje in een deftige Engelsche familie wordt opgenomen om de taal goed te leeren en het Engelsche fami lieleven te leeren kennen. Hij vindt de buurt hier erg aardig en omdat hij een goede kennis van mij is mr. Stansdale zette een hooge borst heeft hij mij om raad gevraagd. Ik zou eerst voor hem een oogje in 't zeil houden, maar het komt nu prach tig uit dat ik het meisje zelf in huis kan nemen." Marion stond onbeweeglijk stomme verbazing en schrik teekenden zich op haar smal gezicht af. Ook Helen was sprakeloos van verwondering en keek beurtelings haar broer en haar zuster aan. Marion verbrak het eerst het stilzwijgen. „Natuurlijk... als we het jonge meisje in huis moeten nemen, zal ik mijn best doen dat ze het hier zoo goed en zoo prettig mogelijk heeft^ maar als haar oom diplo- ten komen, zoolang zij het uitstaand bedrag er van niet overschrijden. Met het oog op de mogelijkheid dat de Hongaarsche regee ring vroeg of laat een valorisatiewet zou uitvaardigen, is aan de houders van losbare pandbrieven steeds geadviseerd hun stuk ken te behouden, omdat de opbrengst vrij wel nihil is en voor verjaring vooralsnog geen vrees behoeft te bestaan. Het is daar om een nieuwe teleurstelling, dat de Hon gaarsche regeering blijkens mededeeling van genoemde vereeniging wel een valorisa tiewet heeft ingediend, maar de pandbrie ven daarvan uitdrukkelijk heeft uitgesloten. Het is mogelijk dat hiervoor later nog een regeling wordt getroffen, waarop nu ook het departement van Buitenlandsche Zaken ten -onzent bij de Hongaarsche regeering heeft aangedrongen, vooreerst heeft het toch den Schijn dat men in Hongarije zich over de oude Kronenschulden niet druk maakt. Doorgaans is er de meeste kans op een schuldregeling, wanneer nieuwe geldbe hoeften ontstaan, hetgeen bijvoorbeeld ook blijkt uit de hervatte onderhandelingen te Londen met vertegenwoordigers van Bulga rije, dat dusver slechts een klein percentage van zijn rentedienst voldoet, maar voor de aflossing geen regeling trof en bovendien bij de bepalingen der rentebetaling al te willekeurig te werk ging men hoopt, nu over een nieuwe leening moet worden ge sproken, ook voor de oude schuldeischers betere voorwaarden te kunnen verkrijgen, met fiame voor de houders der 6 leening van 1892, welke bizondere waarborgen had. Ook met Turkije zullen, naar verluidt, de onderhandelingen over de oude schuld wor den hervat, welke vermoedelijk vóór den komenden winter kunnen afloopen, omdat ook Turkije om geld verlegen is. Langza merhand zal dan alleen Rusland overblijven als een staat die zich om zijn oude crediteu ren absoluut niet bekommert. Men heeft eenigen tijd de hoop gekoesterd, dat er ook met de Sovjetregeering te onderhandelen zou zijn over een regeling der oude schul- maat is, begrijp ik toch niet dat hij wil dat ze in een voorstad als Stockley gaat wo nen. Het lijkt me hier toch heelemaal geen aardig leven voor een jong meisje uit een dergelijken kring. Die hoort toch in Londen en in de Londensche „society" thuis..." „Het komt er geen steek op aan wat j ij denkt", zei Stansdale weer met een van zijn minachtende lachjes, „mr. Müller is er op gesteld dat zijn nichtje hier komt wo nen en daarmee is de zaak uit, dunkt me. Maar ik wil je wel zeggen dat ze een uit stekende verzorging moet hebben. Müller is een man van beteekenis, zijn vriendschap kan mij te pas komen en voor wat hij be taalt kan het meisje het hier goed hebben en z a 1 zij het goed hebben. Müller is een echte aristocraat en zijn nichtje zal het dus waarschijnlijk ook wel zijn." „Maar, Robert, denk je niet dat dr. Ber- ners zeggen zal dat al die extra zorg voor een vreemd meisje in huis, te veel zal zijn Voor Marion... kwam de aarzelende stem van Helen. „De opinie van dr. Berners zal niet wor den gevraagd. Dat is absoluut niet noodig. Miss Müller zal eerder een hulp dan een last voor Marion zijn. Dr. Berners is een heel goede jongen en een gentleman op den koop toe, wat je van de meesten van zijn collega's nog niet eens zeggen kunt, maar ik ben niet van plan hem medezeg genschap te geven in mijn huiselijke aan gelegenheden. Jullie vrouwen zijn er dol op om dien aardigen jongen man overal bij te halen en alles met hem uit te praten. We spreken er verder niet over." Robert maakte een afwerend handgebaar toen hij zag dat Helen nog wat wilde zeggen. „Ik zal met Müller afspreken dat zijn nichtje komen kan, zoodra Helen weg is en wat Berners denkt of niet denkt is me volkomen onverschillig. Afgeloopen (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1