Schotel
1000
150
100
25
PEN
HOPE
er Handel
VRIJDAG
Rnn ^""ScS"00" Qnn
MAIL-SHOES ZIJN NIET TE VERVANGEN
64e Jaargang
1926
gsche Maatschappij I
13 - 8
Uitgaïsfirms F. VAK OE VELDE Jr Jaistrsat 58-60, Vlissingen. Telei. 10. Postrekening 66287
13 AUGUSTUS
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
BINNENLAND
FEUILLETON7""^"
ZIJN KLEINE MEISJE
Stads= en Provincienieuws
Vuto's en Fietsen
listus uur
9.
8.58
8.56
t ND A
lederen avond bios-
aanvang 8 uur.
terdag- en Zondagmid-
Iagelijks bioscoop-voor-
ond 8 uur. Woens-
en Zondagmiddag
^stus. Opera-concert,
ritannia, 8 uur.
AMSTERDAM-
2 Augustus, 3 uur.
de meeste fondsensoor-
geen noemenswaardige
ubberwaarden, speciaal
bestond aanvankelijk
[stelling en volgden kort
[n opwaartsche richting
Jat de Rubberprijzen een
ondergaan. De handel
in hoofdzaak een
kter. Tabakken waren
[erfondsen bewogen zich
rige prijzen en eveneens
met de Petroleum-aan-
[vaartafdeeling was ver-
tamelijk prijshoudend,
3 N.W.S. 751/4.
«-No.189'
*ram
mers
ticten
;n blinden man.
de lieveling
e Hoofdrol.
N RECLAIWIE-
S UITKOMEN
nwnm
bZorgen
in slechts
A pond
ker uitge-
ig. tot en
itus e.k.
LANSYPARK 23
STRAAT 252
Zeevaartschool vraagt
apt. net
KOSTHUIS,
met prijsopgave letters
reau „Vliss. Courant".
EEN MEISJE
niet beneden de 161
Bureau „Vliss. Courant".
GEVRAAGD.
mtw. persoon voor het I
van een wekelijksch
in een neutraal b'
in critisch-geestige»
even met proefstukjeen
honorarium onder lelt
Adv. Bur. ROUMAS
erdam.
p aangeboden een
<NUIS met Tegelplaat
Adres Oprit 36.
te
DIENSTBODE
Zondags vrij.
Nieuwendijk 27.
n-Middelb.-Rotterdam
chengelegen plaatsen.
»R VAN PASSAOIEfó
EDEREN EN VEE.
v.Midd. v. Ro»;
[ugustus v.m.uurv.ni.®
14, - 9
16 8 -
1? - 9
brmatiên te bekomen
n: N.V. Transport- en W
,h. Erven Q. VOS,
rg: B. EENHOORN,Tel'
V. v. OOSTERHOUT, T®
Gebre. BUITENHEK, T"
VUSSINOSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
scbe verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJSVan 14 regels 1.10voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 16 regels ƒ1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werjien.
dUU een ongeluk. UUU
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Belastingen als wetenschap.
Belastingen zijn in een zoo groote ver
scheidenheid, dat het voor een gewoon
mensch moeilijk is daartusschen het ver
band te zien. Toch bestaat er, of behoort
er te bestaan, stelsel in de belastingen, of
anders gezegd, moet daaraan een beginsel
ten grondslag liggen, zoodat als een af
zonderlijke wetenschap kan bestaan de be-
lastingleer. Belastingen hebben een be
paalde reden, men zou ook kunnen zeggen
een noodzakelijkheid. Toch zijn reden en
noodzakelijkheid niet overeenstemmende
begrippen en daardoor kan een belasting
soms een karakter krijgen, waarbij de
noodzakelijkheid niet meer overweegt.
Het is natuurlijk duidelijk, dat de over
heid haar zorgen aan de gemeenschapsbe
langen niet kan wijden zonder daartoe de
middelen te bezitten. De staat zoekt dus
naar inkomsten. Aangezien de" staat ah
eigen ondernemer slechts weinig inkomsten
heeft, moeten er aan de staatsonderdaneu
bijdragen gevraagd worden, anders gezegd
belastingen worden geheven. Het ligt voor
de hand, dat de belastingen daar gezocht
v/orden waar het geld zit, terwijl een an
dere vereischte is om het belastinggeld op
een wijze af te tappen, die zoo min moge
lijk kosten met zich meebrengt. Dit laatste
betreft de z.g. perceptiekosten. Toch be
hoort er nog met meer rekening gehouden
te worden. Het is billijk, dat een ieder zijn
steentje bijdraagt, zij het dan naar de mate
van zijn vermogen.
Wij zien daarom dus, dat belastingen
moeten geheven worden zoodanig, dat de
ruimst mogelijke kring van contribuabelen
verkregen wordt, zoodanig, dat de percep
tiekosten niet te zwaar op het geheven be
drag drukken en voorts zoodanig, dat de
belasting naar draagkracht is opgelegd.
Teneinde met deze laatste wenschelijkheid
te rekenen worden de belastingen progres
sief berekend, d.w.z. naar verhouding be
taalt een groot inkomen meer dan een
klein, omdat het gemakkelijker valt iets in
te boeten van een groot bedrag dan van
een slechts gering bedrag.
Dergelijke theoretische beginselen lijken
zeer van zelf sprekend, maar nu de prak
tijk. Daarvoor is het minder eenvoudig ge
steld, want om nu deze beginselen zooda
nig in toepassing te brengen, dat belastin
gen in ieder opzicht billijk zijn en aan de
bedoeling beantwoorden, is een uitermate
moeilijke opdracht, waarbijde belasting-
wettenmakers dagelijks falen. Groot is
waarlijk de vindingrijkheid in de methodes
waarop belasting kan worden geheven.
Het beginsel van een inkomstenbelasting
zullen de meesten wel redelijk vinden. Maar
de staat heeft nog tallooze andere vormen
moeten aangrijpen, waarbij belastingen ge
heven worden en hierbij ontstaat de ver
warrend werkende verscheidenheid van be
lastingen, zooals wij deze kennen, waarbij
men een belasting heeft op speelkaarten,
op het houden van dienstboden (personeele
belasting) op verschillende soorten docu
menten (zegelbelasting), en er zelfs een
voorstel is geweest belasting te heffen van
voornamen.
Bij dit alles kunnen wij nog aannemen,
dat de belasting alleen de bedoeling heeft,
zooals wij het hierboven noemden, het geld
dat de staat noodig heeft daar weg te ha
len waar het zit, bijv. de spcelkaartenbe-
lasting wordt niet geheven, omdat de be
lastingwetgever het verkeerd gevonden
Uit het Engelsch van L. G. MOBERLEY.
Vertaald door P. P. T.
(Nadruk verboden.)
10)
„En de Russische families, bent u daar
i ook nog geweest
„Ja, bij allebei. De beide dames waren
heel beleefd en zeer onder den indruk van
het ongeluk dat hun leerares overkomen
was. Ze wilden graag alle mogelijke inlich
tingen geven, maar ook die bleken niet veel
waarde te hebben. Mrs. Burnett had in de
plaatselijke bladen geadverteerd dat zij les
gaf in Engelsch en Russisch kende en ze
was aangenomen om de kinderen van de
beide families les te geven... dat was alles,
iedereen die met haar in aanraking kwam,
was getroffen door haar schoonheid en lie
ve manieren. Maar ze deed niet de minste
konie6 mensc'ien een we'n'g nader te
„Hoe kende ze Russisch Dat is toch
iets ongewoons dat een Engelsche dame
Russisch kent."
•„Ik kan het u niet zeggen. Maar de Rus
sische dames vertelden mij dat ze die moei-
'Jke taal voor een vreemdeling wonder-
aarlijk vloeiend sprak, maar waar mrs.
urnett die geleerd had wisten ze ook niet.
net is wel een toevalligheid dat de man in
ue auto, die haar overreden heeft, ook een
praten "S hoorde hepi met zijn chauffeur
„Kent u ook Russisch Mr. Duncan
I te»!5„°P Van de f|gullrtjes die hij aan het
I r» K?nen was op zijn vloeiboek en zag zijn
i erouurman onderzoekend aan.
OnH j er sPec'ale studie van gemaakt.
d\rlL .tegenwoordige politieke omstan-
O ora 1S, het noodig da* een aantal offi-
•V»1** Indische leger Russisch ken-
ik heb in de grensdistricten behalve
heeft, dat er kaart gespeeld wordt en daar
om het publiek er mee afschrikken wil, dat
een belasting van speelkaarten moet wor
den betaald. Evenwel zijn er wel degelijk
vormen van belasting, waarbij nog een an
dere gedachte voorzit dan alleen om voor
den staat aan geld te komen. Dit is bijv.
het geval met invoerrechten, dus de belas
ting, die betaald wordt bij het importeeren
van een vreemd artikel in het land. De in
voerrechten worden nl. zoodanig gesteld,
dat de binnenlandsche industrie' daardoor
in een gunstiger positie wordt gebracht en
dus beter met het buitenland kan concur-
reeren. Een dergelijk recht heeft dus nog
iets meer dan een fiscale bedoeling en zeeV
zeker is dat het geval met de zgn. prohibi
tieve rechten zooals er bijv. in Amerika be
staan, waarbij het vooropgezette doel van
het recht is om het buitenlandsche artikel
zoo duur te maken, dat de invoer ervan
practisch zal komen stop te staan. Wan
neer men de leer aanhangt, dat het soms
nuttig kan zijn de industrie door middel
van rechten, van het buitenlandsche pro
duct geheven, te beschermen, is van dat
standpunt gezien de belasting, die andere
dan fiscale bedoelingen heeft, gemotiveerd,
maar er moet daarbij dan ook principieel
deze bijzondere bedoeling bestaan. Is dit
niet het geval dan worden in het belas
tingstelsel onzuivere beginselen ingevoerd.
Men ziet deze onzuiverheid herhaalde ma
len in belastingwetten voorkomen.
In dit verband kan nog worden gewe
zen op belastingen die aangeduid worden
als weeldebelasting of luxebelasting en
waarvan ook hier te lande op dit-oogen-
blik een wetsvoorstel aanhangig is. In vele
gevallen zal iemand, die zich een kost
baar en niet voor ieder noodzakelijk voor
werp aanschaft ook iemand zijn die zonder
bezwaar een steentje méér aan den staat
kan bijdragen. Het is echter volstrekt niet
zeker, dat dit altijd het geval zal zijn. Er
ontstaat, dan een willekeurig verband tus-
schen bepaalde zaken en de verplichting
daarop belasting te betalen, met andere
woorden wordt een bijzondere last verbon
den aan het aanschaffen van verschillende
artikelen, omdat dergelijke aanschaffing
somtijds een daad van weelde is.
De belastingheffing krijgt hierbij dus een
andere 'strekking. Het wordt dus tftanS
wie zus of zoo handelt, op een wijze, die
ik-belastingwetgever luxe belief te noe^
men, moet extra bloeden. De belastingwet
wordt daarmee dus ook een soort opvoe-
dingswet.Het kan somtijds zéér gewenscht
zijn, dat de staat tot dergelijke opvoeden
de maatregelen overgaat en verkwisting
beteugelt, doch het beginsel moet dan zui
ver worden toegepast en er mag niet, fei
telijk met andere bedoeling, een in het al
gemeen voor belastingheffing ongewenscht
iets langs een achterdeur worden binnen
gehaald.
De onrust in Atjeh.
Bij het innen van belastingen in het
Teurenbangansche (Westkust Atjeh) is het
bivak van kapitein Behrens door kwaad
willigen beslopen. Drie der aanvallers, die
het bivak waren binnen gedrongen, wer
den neergelegd. Onzerzijds is gesneuveld
de eerste luitenant N. A. M. Molenaar, ter
wijl drie inlandsche fuseliers licht gewond
werden.
De eerste luitenant W. A. M. Molenaar,
geboren in 1894, was den 3den Maart 1916
aangesteld tot officier en werd op 10 Ja
nuari 1919 bevorderd" tot eersten luitenant.
De bioscoopwet.
Naar aanleiding van een gerucht, dat
binnenkort de inwerkingtreding van de
bioscoopwet zou kunnen worden tege
moet gezien, heeft „de Tel." van bevoeg
de zijde vernomen, dat daaromtrent thans
nog niets te zeggen valt. De regeering
wacht nl. nog af het advies van'de staats-
commissie-Ledeboer in zake een tweetal
algerpeene maatregelen van bestuur, die in
verband met de bioscoopwet moeten wor
den afgekondigd
De Engelsche padvinders.
De 30 Engelsche padvinders, die op hun
rondreis door ons land thans te Amster
dam zijn, en daar kwartier hebben in de
Oranje Nassau-kazerne, brachten gisteren
morgen een bezoek aan de Radio-bioscoop.
Des middags maakten zij een boottocht
door de grachten en havens als gasten van
het gemeentebestuur, dat daartoe een boot
van den havendienst ter beschikking had
gesteld. Heden bréngen zij een bezoek aan
Marken en Volendam, om Zaterdag te
vertrekken.
De proteststaking van brievenbestellers.
Aan de brievenbestellers, die zich op 1
Januari jl. te Amsterdam en Rotterdam
wegens niet-inwilliging van hun salaris-
wenschen lieten verleiden tót deelneming
aan een korte proteststaking, was door den
directeur-generaal als straf één dag inhou
ding van verlof opgelegd.
De postale commissie van beroep advi
seerde in meerderheid om geen bestraffin
gen (inhouding van verlof, boete of extra-
dienst) op te leggen, omdat deze niet pas
ten bij het gepleegde feit, doch om met een
berisping te volstaan.
Naar ,,de Gemeenschap" meldt heeft de
minister zich vereenigd met voormeld ad
vies.
Nog steeds los weer in het vooruitzicht.
De weerkundige medewerker van „het
Vad." schrijft
De verwachting, dat het weer onvaster
zou worden, is vervuld. De depressie, wel
ke in het Noord-Westen lag en een bedrei
ging vormde voor den weerstoestand bij
ons, heeft zich langzaam naar het Oos
ten verplaatst. Aan haar Zuid-Oost- en
Zuidzijde vormden zich z.g. secundaire
depressies. Een daarvan trok in den nacht
van Dinsdag op Woensdag over ons land
heen en veroorzaakte regen. In den mor
gen was het weer opklarend met krachti-
gen wind, maar in den namiddag kwam er
ten groote verandering in de bewolking,
die op de nadering van een nieuwe se
cundaire depressie wees, welke dan ook
in den nacht met veel onweer en regen
over ons heen getrokken is. Gisterenmorgen
was het weer opklarend, ongeveer zooals
gisterenmorgen.
Er is nu een weerstoestand in West-
Europa gekomen, waarbij het weer het be
kende onvaste karakter heeft, dat voer
den tijd van het jaar normaal genoemd
kan worden. De opeenvolgende secundaire
depressies, waarvan soms een geheele
reeks gedurende eenigen tijd langs trekt,
geven nu eens, bij hun nadering regen en
onweer, dan weer, als zij voorbij zijn, op
klaring, maar daar deze kleine depressies
elkaar niet opvolgen, zijn de weersveran
deringen groot en snel.
Het is nu de tijd, dat de weerkenner
studie van wolken kan maken en zijn ver-
ruft in het maken van weervoorspellingen
uit locale waarnemingen kan scheppen. Bij
de nadering van een secundaire depres
sie verandert de wolkenhemel snel. De
booge stapelwolken verdwijnen, veder
wolken verschijnen, gevolgd door uit het
Westen of Zuid-Westen opkomende mid-
delhooge wolken. De barometer houdt op
te stijgen, begint later te dalen, de wind
verzwakt en draait terug naar Z. W. Spoe
dig komt de regen, soms vergezeld van
onweer. Na dit onweer volgt snel een
weersverandering. De wind wordt weer
W. of N.W., de bewolking verandert ge
heel en al, de hooge stapelwolken begin
nen zich weer te vertoonen. Dat duurt tot
een nieuwe secundaire depressie komt en
het spel zich herhaalt of totdat een geheel
nieuwe weerstoestand intreedt.
Onder deze omstandigheden kan men
niet alleen de groote verscheidenheid in
de wolkenvormen bewonderen, maar van
de veranderingen aan den wolkenhemel
gebruik maken om weervoorspellingen op
korten termijn te maken. Dit is niet moeie-
lijk, maar krijgt pas zijn volle waarde als
men daarbij den weerstoestand over een
groot gebied, die wij kunnen leeren ken
nen uit het dagelijksch weerbericht, in
aanmerking nemen.
Zoo'n losse weerstoestand is in dezen
tijd van het jaar voor de vacantiegangers
natuurlijk niet zoo prettig," maar zij kun
nen er zich altijd mee troosten, dat door
de snelle veranderingen het slechte weer
maar kort duurt en dat meestal overdag
het waer tamelijk goed is.
Een recordschip voor den Nieuwen
Waterweg.
Heden zal het grootste schip dat ooit
den Waterweg is binnengekomen binnen
varen. Het is de „Paris" van de Cy. Géne
rale transatlantique, een schip van 36.000
tons, dus nog 50 grooter dan het groot
ste schip van de Nederlandsche vloot, de
„Rotterdam" van de HollandAmerika-
lijn. Aan de kade te Cherbourg heeft het
averij aan den boeg opgeloopen en het zal
nu in het groote dok van Wilton bij Schie
dam worden gerepareerd. Dit schip van
234 M. lengte zou in de Rotterdamsche
haven zelf zeer bezwaarlijk kunnen zwaai
en, bij Wilton's dok heeft het daartoe de
volle rivierbreedte.
Blue-Bandreis naar Zwitserland.
Met den trein van 2.36 vertrok Dinsdag
middag een gezelschap van ongeveer 80
leerlingen van middelbare scholen van het
station D.P. te Rotterdam naar Zwitser
land.
De reis ging uit van de bekende fabrie
kanten van „Blue Band", Van den Bergh's
fabrieken.
Evenals vorig jaar ging het ook nu
weer naar het schoone Flüelen aan het
Vierwoudstedenmeer.
Alleenverkoop JACQ. PLOUVIER.
ingenieurswerk ook heel wat politieken
arbeid verricht."
„Maar u zult nu toch wel uw militaire
loopbaan opgeven, nu u de erfgenaam van
Sir Philip bent geworden
„Uit het leger weggaan riep Giles ver
baasd uit. „Ik denk er voorloopig nog niet
aan ik houd veel van den dienst, ik ben
pas 26 en voel me nog veel te jong om nu
'al als landedelman mijn dagen te gaan slij
ten. Neen, ik hoop dezen zomer te trouwen,
zooveel mogelijk te genieten van mijn ver
blijf op Manderby Court en dan... terug te
gaan naar Indië met mijn vrouw."
De toon van geluk, waarop hij dit zeide,
bracht een glimlach op het gezicht van
den ouden advocaat.
„Ik wensch u alles goeds. En zal de
jonge mevrouw uw pupil met evenveel en
thousiasme ontvangen als u doet... tenmin
ste als u bij uw plan blijft om de voogdij
over Sylvia Burnett op u te nemen
Er kwam een glans in Giles' oogen.
„Ik twijfel geen oogenblik of ik kan deze
vraag zonder voorbehpud met „ja" beant
woorden. Miss Cardew is voor een paar
dagen uit de stad. Ik heb haar nog niet ge
zien na mijn terugkeer in Engeland. Maar
ik weet zeker wat ze zeggen zal... ze zal
een moeder zijn voor de kleine Sylvia...
<de liefste en beste van alle moeders
ZESDE HOOFDSTUK.
Een ontmoeting.
„Ik denk, Sir Giles, dat u misschien niet
eens een idee hebt van de waarde van dit
juweel
„Geen flauw idee. Dat is ook de reden
dat ik bij u kom om het te laten taxeeren",
antwoordde Tredman, geamuseerd kijkend
naar het gezicht van den juwelier, een we
reldbekend expert op het gebied van edel
gesteenten.
Mr. Sharpland, de taxateur, keek zijn be
zoeker glimlachend aan. Hij had meermalen
zaken gedaan met Sir Giles hij kende de
familie Tredman al sinds hijzelf, op jongen
leeftijd, in de zaak van zijn vader was ge
komen. Hij en Giles mochten elkaar gaarne
lijden. Ze stonden nu tegenover elkaar in
het privé-kantoor van mr. Sharpland, ach
ter den grooten winkel en de juwelier hield
in zijn hand het ivoren étui uit de nalaten
schap van Sylvia's moeder.
„U weet natuurlijk dat smaragden tot de
duurste edelsteenen behooren", vervolgde
de kleine, vriendelijke man, „en de sma
ragden in dezen hanger zijn wel de schit
terendste die ik ooit gezien heb. Ik wil u
wel zeggen, wat ik niet licht tegen een an
der zeggen zou het zijn geen steenen die
ik in het bezit van een gewoon particulier
zou verwachten."
„Wat bedoelt u Giles keek den juwe
lier verwonderd aan.
„Ik bedoel dat deze steenen van een
soort zijn, die men zou verwachten te vin
den in kroonjuweelen, in elk geval bij per
sonen uit een vorstelijke familie. Eerlijk ge
zegd, Sir Giles, toen ik» het sieraad nauw
keurig bekeek, kreeg ik een schok. Het is
zoo iets buitengewoon kostbaars, zoo iets
bijzonders..."
„Wat is uw idee van de waarde
„Zonder aarzelen taxeer ik het op 80.000
pond. Maar ik denk dat ik met 100.000 nog
dichter bij de waarheid ben."
Giles staarde den man stom van verba
zing aan.
„Meent u dat werkelijk zei hij einde
lijk. „Is dit sieraad werkelijk zóó veel
waard
„Ik meen het werkelijk. Als u op het
oogenblik het juweel zoudt willen verkoo-
pen, zou ik u er contant 70.000 pond voor
geven. Beter kan ik toch niet zeggen."
„Maar", stamelde Tredman, „het is on
begrijpelijk. Ik vond dit sieraad in de nala
tenschap van een dame, die in uiterst ar
moedige omstandigheden leefde. Ze stierf
plotseling bij een tragisch ongeval en liet
haar eenig kind en dit juweel in mijn
hoede achter. Ze moest hard werken voor
haar brood en leefde zoo'n beetje, eigenlijk
gezegd, van de hand in de tand. Voor zoo
ver ik uit haar onsamenhangende laatste
woorden kon opmaken, wilde zij niet dat
dit sieraad van de hand zou worden gedaan.
Tenminste, dat heb ik eruit begrepen, want
de arme vrouw heeft niet meer alles kun
nen zeggen wat ze bedoelde. De zin werd
middenin afgebroken, maar ik heb toch
duidelijk de woorden verstaan „Doe het
niet weg, totdat..."
„Ik veronderstel", zei de juwelier aarze
lend, terwijl hij een beetje zenuwachtig met
zijn handen over het ivoren étui streek
„Ik veronderstel dat u geen reden hebt om
te twijfelen aan de... eerlijkheid van de
dame? Het sieraad kwam in haar bezit...
op... absoluut correcte manier?"
„Ik weet niets". Giles keek den juwe
lier onbevangen in de oogen. „Het was
puur toeval als er ten minste zooiets als
toeval in de wereld bestaat dat ik bij
het auto-ongeluk tegenwoordig was, dat
aan mrs. Burnett het leven kostte. Ik wan
delde juist op den weg waar het gebeurde.
En omdat het slachtoffer een landgenoote
was en die hond van een automobilist er
van door ging zonder hulp te verleenen,
deed ik wat ik kon voor de arme alleen
staande vrouw en haar kind. Dat is heel in
het kort de geschiedenis. Ik had nooit van
te voren van mevrouw Burnett gehoord
en ik kan geen spoor ontdekken van haar
bloedverwanten of van haar verleden. Maar
ik heb genoeg van de wereld gezien om te
weten dat de gestorven vrouw een „Lady"
was, een vrouw van opvoeding en bescha
ving en absoluut geen avonturierster. Daar
om weiger ik ook te gelooven dat dit juweel
op incorrecte manier in haar bezit is ge
komen."
„Misschien heeft ze een man gehad, die
een ruimer geweten had dan zij opperde
de juwelier.
„Dat is zeker niet onmogelijk. Toen ze
stierf, maakte zij toespelingen op een man,
voor wien ze bang scheen te zijn... Maar
evenals het andere dat ze zei, was ook dit
Dinsdagavond kwam het gezelschap,
waarvan de leiding berustte bij de heeren
D. van Staveren uit 's-Gravenhage, J. D.
van Rees, reclamechef van Van den
Bergh's fabrieken en J. J. C. Starkenbrug,
inspecteur van het R. K. bijzonder onder
wijs, te Basel aan, waarna Woensdagmor
gen Flüelen werd bereikt, waar men in 4
hotels zal logeeren.
Weer is een keurig programma samen
gesteld, dat loopt tot den 17en dezer, den
dag waarop men weer zal terugkeeren.
VLISSINGEN, 13 AUGUSTUS.
De loonregeling op „de Schelde".
Gisterenmiddag heeft ten kantore van
de Kon. Maatschappij „de Schelde" alhier
een conferentie plaats gehad tusschen de
directie van de maatschappij „de Schelde"
en vertegenwoordigers van den Alg. Ned.
Metaalbewerkersbond, den Christ. Metaal-
bewerkersbond en den R. Kath. Metaalbe
werkersbond over de loonen der klinkers,
zulks naar aanleiding van het vóór eenige
weken plaats gehad hebbend arbeids
conflict.
In deze bespreking gaf de directie als
grief te kennen, dat de productie der klin
kers niet zoo'hoog is als op andere plaat
sen in ons land. Bovendien wees de direc
tie ér op, dat de nageljongens een toeslag
van 2.50 per week ontvangen boven het
gewone loon. De directie zeide niet onge
negen te zijn de uurloonen der klinkers en
tegenhouders te verhoogen, doch niet het
tariefloon.
Van de zijde der werknemersbonden
werd er op gewezen dat de loonen der klin
kers op „de Schelde" zeer laag zijn, terwijl
er ook werd geprotesteerd tegen het op
„de Schelde" heerschende tarief-systeem,
waardoor de klinkers in niet geringe mate
gedupeerd worden.
De directie wees er op dat het huidig
stelsel van ^werken was ingesteld omdat dit
in het belang was van het bedrijf.
Nadat nog door de afgevaardigden der
arbeidersorganisaties de bezwaren tegen
dit systeem waren naar voren gebracht,
onsamenhangend en afgebroken. Ik kreeg
den indruk maar dat kan ook wel ver
beelding geweest zijn dat ze verlangde
dat het kleine meisje tegen iemand be
schermd zou worden en ze sprak van
het juweel als van een „sleutel". Maar wat
voor sleutel... ik heb er geen flauwe notie
van, mr. Sharpland."
„Een sieraad dat zoo verdacht-kostbaar
is, zou zeker de sleutel kunnen zijn tot
iemand van wien bekend is dat hij het be
zeten heeft en als er ook maar de minste
vrees bestaat, dat het meisje, waar u over
gesproken hebt, er door in moeilijkheden
zou kunnen komen, zou ik u aanraden om
het goed verborgen te houcjen. Tenzij u er
de voorkeur aan zou geven om het direct
te verkoopen."
„Dat kan ik onmogelijk", antwoordde
Giles gedecideerd, „in elk geval niet voor
ik iets meer weet omtrent mijn kleine pupil.
Ik heb op mij genomen om voor het meisje
te zorgen", voegde hij er haastig bij, „en
met het oog op het dringende verzoek van
haar moeder om het niet van de hand te
doen, ben ik op het oogenblik verplicht om
het vast te houden, zeker totdat het meisje
volwassen is en zij over haar eigen zaken
beslissen kan."
(Wordt vervolgd.)
VOLKSGEZONDHEIDS.
EN VEILIGHEIDSHOEKJE
Algemeen Besluit (Warenwet).
Groenten, vruchten, wortel- en knol
gewassen welke ook rauw door den
mensch kunnen worden gebruikt, mogen
nadat zij geoogst, geplukt of gerooid
zijn, niet behandeld worden met water,
hetwelk Burg. en Weth. der gemeente,
waarin het water zich bevindt, daarvoor
ongeschikt hebben verklaard.
GEZONDHEIDSRAAD.
