DINSDAG 13 JULI
NO-1Ö5S
«Jaargang
BINNENLAND
FEUILLETON
IN DE SCHADUW VAN EEN
GROOTE MISDAAD
COURANT
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren i 220 per drie maanden. Franco
door het geheeie rijk 2.50. Week-abon-
nementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 14 regels 1.10 voor iedere
regel meer 26 cent bij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Kleine Advertenties betreffende Huur en
Verhuur, Koop en Verkoop. Dienstaanbie
dingen en Dienstaanvragen. enz. prijs, bij
vooruitbetaling van 15 regels 0.75, elke
regel meer 15 cent
Familieberichten van 1—6 regels 1.70,
iedere regel meer 26 cent
Het verdrag NederlandBelgië.
Blijkens het Voorloopig Verslag omtrent
de nieuwe overweging in de afdeelingen
der Tweede Kamer van het verdrag Neder
landBelgië werd vrij algemeen hulde ge
bracht voor de talentvolle wijze, waarop
de minister de bezwaren, tegen het verdrag
ingebracht, heeft beantwoord. Desondanks
had de inhoud van dit stuk, nadat men zich
aan den suggestieven invloed van. het be
toog had onttrokken, op vele leden een on-
bevredigenden indruk gemaakt. De Belgi
sche desiderata kunnen moeilijk met meer
warmte, met meer talent, maar ook met
meer eenzijdigheid ter conferentie door de
Belgische delegatie zijn voorgestaan dan
zij in de Memorie van Antwoord van mi
nister Van Karnebeek worden verdedigd
door de Nederlandsche regeering. De een
zijdigheid van het tractaat valt moeilijk te
ontkennen.
Daarom werd algemeen de hoop
uitgesproken, dat de regeering, om het
verdrag voor de Staten-Generaal aanneme
lijk te maken, met de Belgische regeering
opnieuw in onderhandelingen zal treden
om te streven naar wegneming van de nog
groote en voor talrijke leden der Kamer
onoverkomelijke bezwaren, die in het Voor
loopig Verslag worden toegelicht. Dit zou
kunnen, geschieden door een nader proto
col, maar beter nog door een gewijzigd
tractaat, omdat men dan niet meer de be
woordingen van het eene stuk met het an
dere zal behoeven te vergelijken.
Verscheidene leden waren van oordeel,
aat een nieuw Schelde-regiem onnoodig is,
omdat Nederland steeds getoond heeft van
zijn gezag geen misbruik te willen maken.
Algemeen achtte men het wenschelijk,
dat de bij het tractaat behoorende kaart in
drie bladen van het vaarwater in de Schel
de, welke thans op de griffie ter inzage is
gelegd, ook voor het publiek verkrijgbaar
zal worden gesteld, opdat daaromtrent
openbare voorlichting van deskundigen kan
v/orden verkregen,.
De regeling van de rechtspositie van de
op de Schelde varende handelsschepen
achtten vele leden volmaakt onbevredigend.
De regeling van de loodsgelden kon. ver
scheidene leden evenmin bevredigen.
Geen der leden achtte de totstandkoming
van het kanaal AntwerpenMoerdijk wen
schelijk, al verschillen zij in de waardee
ring van de bezwaren1, die zij daartegen
koesterden.
Sommige leden bleven, ook na de kennis
neming van de Memorie van Antwoord,
bezwaren koesteren tegen den aanleg van
bet RijnMaasSchelde-kanaal.
Sommige leden achtten het weinig aan
nemelijk, dat door het graven van een ka
naar NeeroeterenMaasbrachtBelgisch
Limburg zou worden ontsloten als achter
land voor onze zeehavens. Veeleer zal Zuid-
Limburg achterland worden van Antwer
pen.
Algemeen betreurde men het, dat noch
in het tractaat, noch in het protocol een
voorziening is getroffen betreffende de
spoorwegtarieven naar en van Terneuzen.
Sommige leden betreurden, tlat de Wie
lingen-kwestie is blijven rusten. Sommige
naar tfet Engelsch van AMY SKENE.
13)
Dus toen de bladen melding maakten
van den moord en ook vrijuit Maurice
hadden, genoemd als den vermoedelijken
misdadiger, was het niet opgekomen bij
mr. en mrs. Vernon, dat het hun zoon kon
wezen, die betrokken was bij deze tragedie.
Ze schreef nog altijd met groote tus-
schenpoozen naar een adres in de stad, dat
hij zijn ouders had gegeven, en hij zelve
was zoo'n lui schrijver, dat het hen niets
verwonderde dat hij niet geschreven had.
Hij wist ook hun tegenwoordig adres niet,
want ïn den laatsten brief had mrs. Vernon
er wel van gesproken, dat ze naar een. an
der huis gingen omdat de woning zoo
vochtig was, dat Madge er ziek door was
geweest, maar ze had nog geen veranderd
adres opgegeven.
Ethel dacht aan dit alles voor de hon
derdste maal ze kon. zich maar niet be
grijpen hoe hij haar bedanken toch zoo la-
koniek had opgevater enkel op had ge
antwoord met een paar regels, waarin hij
had gezegd, hoe het hem speet dat zij zoo
vastbesloten scheen maar dat hij er al
weer niets aan veranderen kon, daar de
omstandigheden voor hem ook gelijk wa
ren gebleven.
Zij had het immers gedaan om zijn last
te verlichten maar het leek nu wel of hij
blij was, ontslagen te wezen van dien band.
Liefde en trots hadden menigen strijd
gevoerd in Ethel's gemoed en sinds ze
Maurice had zien tooneelspelen was er nog
jalouzie gewekt in haar hart, wat den strijd
cr niet op verlichtte.
Maar daar sloeg de klok op Manor House
vijf en Ethel dacht ineens met schrik, dat ze
leden achtten het in verband hiermede on
verklaarbaar, dat de beloodsing van de
Wielingen geheel aan de Belgen is overge
laten.
Dat art. XIV van het tractaat van 1839
zal vervallen en daarmede het verbod om
Antwerpen tot oorlogshaven te maken, zal
verdwijnen, was voor vele leden reden tot
ernstige bezorgdheid.
Sommige leden drongen aan op de mede-
onderteekening der tweede Memorie van
Antwoord door de ministers van binnen-
landsche zaken en landbouw, van justitie,
van waterstaat, van oorlog, van marine,
van arbeid en van financiën, als bewijs,
dat die ministers de bepalingen van het
tractaat met hun verantwoordelijkheid
dekken.
Oud-minister Colijn.
De „Nieuwe Meerbode" meldt, dat de
beer Van den Heuvel bericht heeft ontvan
gen van den heer H. Colijn, dat deze van
het aanbod om voor hem te bedanken als
Tweede Kamerlid, geen gebruik wenscht
te maken.
Het nieuwe kabinet en de Tweede Kamer.
Aan een beschouwing van „de Neder
lander", het hoofdorgaan der christelijk-
nistorische partij, is het volgende ontleend
De Tweede Kamer is op reces.
Het nieuwe kabinet slaagde er aanvan
kelijk in een groote mate van vertrouwen
te wekken, zoowel door de bekwaamheid
zijner leden als door de wijze, waarop
door hen de verschillende wetsontwerpen
werden verdedigd.
De minister-president toonde in elk op
zicht tegen zijn moeilijke taak te zijn op
gewassen en in de keuze zijner ambtge-
nooten zeer gelukkig te zijn geweest. In
zoover gaan wij dan ook vol moed de toe
komst tegen.
Echter vergeten wij niet, dat nog geen
principieele vraagstukken (de Bioscoopwet
wellicht uitgezonderd) aan de orde zijn
geweest en zoo deze aan de orde komen,
eerst kan blijken of het kabinet een vol
doende meerderheid achter zich heeft en
ook in zijn samenstelling homogeen is wij
hopen het.
De zwakke stee is en blijft het vraagstuk
der nationale defensie. Bezuiniging is ook
cp dit gebied geboden, maar mag niet lei
den tot verzwakking van haar innerlijke
kracht. Het is nuttig werk onnoodige bal
last op te ruimen, mits worde gezorgd, dat
geen vitale deelen worden geraakt. En op
dit punt zijn wij niet geheel gerust. De
toekomst moge leeren, dat wij ons in dezen
hebben vergist.
Weer een hevige schok in het Padangsche
gevoeld.
Te Padang-Pandjang is Zondag weer
een hevige aardschok gevoeld.
Uit Fort de Koek wordt voorts gemeld,
dat van een trein bij Piladang tengevolge
van een baanverzakking, acht wagens
ontspoord en omgevallen zijn. Twee inlan
ders zijn gedood, één werd zwaar en drie
zijn licht gewond.
Eergisteren is ook te Ternate een hevige
aardschok waargenomen.
Het Engelsche invoerverbod voor
versch vleesch.
In het Engelsche Lagerhuis heeft de ar
beidersafgevaardigde Will Thorne ge-
viaagd of minister Guinness wist, dat, zoo
er voor September, als het seizoen voor
varkensvleesch is aangebroken, geen maat
regelen genomen worden, het vooruitzicht
bestaat, dat de prijs van varkensvleesch
nogmaals met 25 zal stijgen. De minister
antwoordde, dat zijn inlichtingen anders
luidden. Men heeft hem meegedeeld, dat de
toestand op de Londensche markt heel bui
tengewoon was en dat er geen reden was
cm eenige verandering van beteekenis te
verwachten in den prijs van het varkens
vleesch. Er zijn elk jaar schommelingen in
den prijs en er is geen kant van de vee-
zich den toorn van mrs. Radcliffe op den
hals zou hal^n als ze te laat was voor de
thee in de leerkamer.
Ijlings betrad ze weer het pad, dat uit
het bosch leidde, maar dat nu al moeilijk
te begaan was, doordat de duisternis
inviel.
Halverwege naar het groote hek stond
zij stil en keek verschrikt rond. Waren dat
geen voetstappen, die haar volgden Maar
toen ze eens goed luisterde, meende ze dat
het toch maar de echo was.
Maar daar hoorde ze de voetstappen
wéér... nu veel sneller of iemand haar met
groote haast achterop kwam.
Even- later klonk haar de beleefde vraag
in de ooren
„Neem mij niet kwalijk, madam, maar
heeft u dit ook soms laten vallen
Ze keek naar den persoon, die haar nu
een zakdoek aanbood.
Ze voelde even in den zak om zich te
overtuigen, en vond daar haar eigen zak
doek.
„Neen, dank u die is niet van mij".
Hij hield het hek voor haar open, terwijl
hij haar van het hoofd tot de voeten op
ram, zoodat zij instinctmatig voelde, dat
hef een detective moest wezen.
„Wat gelukkig, dat ik het pennenkokertje
heb gevonden dacht zij. „Ik hoop maar
niet, dat het andere stukje hier dicht bij
verloren werd".
Haastig trad zij nu op het huis toe, waar
de kinderen thee dronken onder toezicht
van Janet.
„Het spijt mij, dat ik zo# laat ben", ver
ontschuldigde Ethel zich.
„Het komt er niets op aan", klonk het
geruststellend van Janet. „De kinderen, heb
ben in het geheel niet gewacht. Gaat u
daar nu eens bij het vuur zitten en Iaat ik
u dan eens een kop thee mogen schenken.
Wilt u wel gelooven. dat u er, ondanks het
ongunstige weer, doch wat beter uitziet
dan vóór uw wandeling."
teelt, die méér van' afwisselende overvoerd-
heid en gebrek aan aanvoer te lijden heeft
dan deze.
De vergane Terschellinger loods-
schoener.
De mijnvegers, welke de vorige week
gezocht hebben naar den loodsschoener
Terschelling II, zijn, na drie dagen gezocht
te hebben, naar Nieuwediep teruggekeerd.
Men heeft niets gevonden, dat eenige aan
wijzing geeft inzake het ongeval.
Gemeente en particulier.
Wie de schommelingen in de conjunctuur
nauwlettend gadeslaat, ziet den samenhang
tusschen alle gebeurtenissen op sociaal-
economisch gebied. Men kan de factoren
niet scheiden zij vormen een ondeelbaar
geheel.
Wanneer vaststaat, dat de gemeente door
haar belastingpolitiek in sterke mate de
productiemogelijkheid kan bevorderen of
tegenhouden, is met het uitdrukken van
den algemeenen wensch naar belastingver
laging nog niet alles gezegd, doch doen
zich bij het gemeentebeheer nog andere
welvaartsfactoren gelden.
De heer Wibaut heeft een drietal stellin
gen inzake gemeentebeheer ontwikkeld,
welke hierop neerkomen
lo. dat de gemeente, om een gulden te
kunnen uitgeven, dien gulden eerst moet
hebben
2o. dat de gemeente om een gulden te
hebben, dien eerst moet nemen
3o. dat de gemeente dienzelfden gulden
maar eenmaal kan uitgeven.
Deze grondstellingen gelden in even ster
ke mate voor den particulier en met
name voor den ondernemer of middenstan
der. Echter met dit onderscheid
1De particulier leent veel moeilijker dan
de gemeente hij moet uitgeven, doch ook
guldens hebben voor herstellingen, uitbrei
dingen, kapitaalvorming.
2. De particulier kan niets nemen, hij
moet verdienen de gemeente heeft de
macht om te nemen, de particulier moet
dit toelaten, ook al kan dat geld beter aan
zijn zaak worden besteed.
3. Een gulden aan belasting uitgegeven
kan men niet als loon of winst uitgeven.
Ook de particulier is geen toovenaar, die
een gulden driemaal kah uitgeven een
maal aan den rijksontvanger, eenmaal aan
den gemeente-ontvanger en eenmaal aan
zijn personeel.
Worden dus door de gemeente op den
particulier drukkende lasten gelegd, b.v.
in den vorm van zakelijke bedrijfsbelasting,
dan betaalt de arbeider direct of indirect
de verhooging mede. De gemeente mag
evenmin een andere loonpolitiek volgen als
de particuliere werkgever. Probeert zij het
toch te doen, dan gaat dit ten koste van
de belastingbetalers, en in de laatste in
stantie van den werklooze, van den sléchtst
betaalden arbeider.
En dit nu is ontoelaatbaar en politiek
reactionnair.
Een succes voor den Nederlandschen
scheepsbouw.
Als een groot succes voor den Nederland-
schen scheepsbouw meldt het „Hbld." het
volgende
Het Noorsche dubbelschroefmotortank-
schip „Nordanger", groot 13.200 tons d.w.,
gebouwd door de Nederlandsche Scheeps-
bouw-Maatschappij en uitgerust met Werk
spoor-motoren, verliet 25 Juni 1925 Amster
dam om haar eerste reis te doen. De kapi
tein van de „Nordanger" rapporteert, dat
hij van 25 Juni 1925 tot 29 April 1926 vier
reizen vice-versa gedaan heeft tusschen
Engeland en de Westkust van Amerika,
door het Panamakanaal dat het schip
vanaf de aflevering toen 307 dagen in ge
bruik was, waarvan 28 dagen in een haven
zijn doorgebracht, 5 dagen gebruikt zijn
voor het 8 maal passeeren van het Panama
kanaal, 10 dagen geankerd werd wegens
mist of het moeten wachten op ligplaats en
263 dagen actueel gevaren is dat gedu-
lende dezen tijd nimmer een der machines
„O, de frissche lucht heeft mijn hoofd
veel goed gedaan. Maar nu regent het
weer."
„Waar is u geweest, miss Tracey
vieeg Marion.
„In het bosch", antwoordde Ethel.
„Vader zegt dat Sir Beuamont Dacre nu
heel gauw terug zal zijn en dan mogen wij
niet meer in het bosch wandelen-, want
vader wil geen twistgedingen meer hebben
over het recht om daar te loopen", zeide
Hilda.
„O, maar dat is verschrikkelijk Vindt je
niet, Janet vroeg Marion. „In den zomer,
als de wegen allemaal zoo heet en stoffig
zijn is het daar heerlijk en we loopen er
zoo makkelijk van onzen tuin in Maar
misschien geeft Sir Beaumont ons uit zich
zelve wel verlof om daar te wandelen",
voegde zij er toen weer hoopvol bij.
„Als hij nu maar eens liefde opvatte voor
jou, Janet, en- je trouwde hem, dan konden
we overal vrij rondloopen en bloemen
plukken."
„Hoe kom je er bij, kind Sir Beaumont
is misschien al lang getrouwd dus bouw
maar niet zulke luchtkasteelen F'
En met een- knikje ten afscheid tot Ethel
liep Janet weg.
„Dat zegt ze nu enkel omdat ze verliefd
is op Jack Mason meende Hilda, „Maar
ik wou veel liever dat zij Lady Dacre was
jij niet, Marion
„Bel eens even, dat ze den theeboel
komen weg ruimen, Hilda. En haal dan je
boeken en leer je lessen voor morgen. Je
zuster zou niet graag hebben, dat je zoo
over haar praatte
Op den weg naar Braxbury liep een man,
met een glad geschoren gezichten onder
het gaan mompelde hij in zichzelven
„Wat kan zij nu met de zaak hebben uit
staan, dat gouvernantetje, dat nog niet
lang hier in de buurt is geweest Maar dat
ze er iets van weet, dat staat vasten wat
dooir eeriig gebrek gestopt is en dat het
gemiddelde brandstofverbruik per P.K. per
uur 135.62 gram heeft bedragen. De totale
afgelegen afstand is 65.327 zeemijlen, het
welk voor de vaardagen een gemiddelde
geeft van ruim 212 mijl per 24 uur. Volgens
den gezagvoerder is dit een record van
vaardagen in verhouding tot den tijd, dat
bet schip in dienst is en kan een beter re
sultaat niet bereikt worden.
Speeltuinen.
De Bond van Amsterdamsche speeltuin-
vereenigingen heeft zijn achtste jaarlijk-
sche vergadering gehouden.
De voorzitter bracht hulde aan den
arbeid van de duizenden werkers en werk
sters in de speeltuinverenigingen. Nog te
weinig aandacht wordt in breede kringen,
r.iet het minst bij de landsregeering, gewijd
aan de'jeugdzorg. Nog enkele dagen en de
scholen in Amsterdam (te Vlissingen en
elders) sluiten haar deuren voor de groote
vacantie. Dan komen in de hoofdstad meer
den 100.000 kinderen op straat en zoeken
er hun bezigheid. Voor duizenden kleuters
is dat een tijd die hun lang valt, voor de
ouders vaak een bron van zorg en ellende.
Spreker wekte ten slotte op om het
aantal speeltuinen, die voor iederen kleuter
een zaligheid zijn, uit te breiden en ze
daardoor van baldadigheid, straatschenderij
en andere ondeugden af te houden.
VEREENIGING VAN BURGEMEESTERS,
WETHOUDERS EN SECRETARISSEN
VAN CALVINISTISCHE LEVENS- EN
WERELDBESCHOUWING
„GROEN VAN PRINSTERER".
Gisterenmiddag vergaderde te Middel
burg in de sociëteit „St. Joris** Bovenstaan
de vereeniging, onder voorzitterschap van
den heer C. P. I. Dommisse, burgemeester
van Maassluis, die liet zingen Ps. 68 1
en daarna voorlas Ps. 96.
Na gebed hield spreker een openingsrede,
waarin hij vooral den heer G. van de Putte,
lid van Ged. Saten van Zeeland welkom
heette en daarna alle op deze tweede ver
gadering der vereeniging. Spreker wees er
op, dat Walcheren het land zijner vaderen
is en reeds door keizer Karei V genoemd
werd de parel van de Zeeuwsche kroon.
Na op de Zeeuwsche schoonheid van het
eiland te hebben gewezen, dat deze door
G. Jacobs en zijn volgelingen in het huidige
Zeeuwsche schilderschool o.a. in het mu
seum van den Zeeuwschen Kunstkring ten
toon wordt gesteld, terwijl het stedelijk
museum te Vlissingen het heden en verle
den bewijst. Spreker wijst dan op de abdij
en raadhuis van Middelburg en het
Zeeuwsch Genootschap der Wetenschap
pen met zijn museum, om er op te wijzen,
dat er meer is op Walcheren, het is ook het
eiland, waar sinds oude tijden het Woord
Gods wordt geliefd en waar men naar de
ordinantiën des Heeren wenscht te leven.
Hervormd en gereformeerd voelen zich er
één in den kamp tegen ongeloof en revo
lutie, en zich innig aan het Oranjehuis
verbonden wetend, komt er telkens de lief
de voor de dierbare vorstin en Haar Huis
in blijden juichtoon naar voren.Men zal hier
goed begrijpen, waarom zich de mannen
van calvinistische levens- en wereldbe
schouwing opmaken om te bevorderen en
voor te staan de toepassing en ontplooiing
der antirevolutionnaire beginselen als richt
snoer van een positief christelijke gemeen
terecht en gemeentebeleid. Als overheids
persoon voelt men telkens hoe moeilijk de
taak is en toch, dat men zich niet mag ont
trekken aan wat onze roeping is. Om dit
goed te begrijpen is dege studie noodig.
Na de zondvloed hield de patriarchie op en
werd Noach de drager van het overheids
gezag. Dit werd later gesplitst in een poli
tiek en een justitieel karakter. Langzamer
hand won het overheidsgezag in beteekenis
en kwam door nadenken men van het on
bewuste in het bewuste overheidsleven.
Door Gods gemeene Gratie en bestel werd
het eene volk meer begiftigd dan het an
dere door ontwikkeling, door de groote
mannen, die Hij het schonk, de staat en
het is, moet jij nu uitvinden, Joseph
Wharton
HOOFDSTUK VIL
Mr. Gilmore was er niet gerust op, dat
de twee beste leden van zijn gezelschap
ooit te vervangen zouden zijn.
Toen vader en dochter aan het ontbijt
zaten in een zeer bescheiden pension in
Dundee, wierp hij teleurgesteld een brief
cp tafel, zooodat zij hem vroeg, wat er
aan scheelde.
„Wel ik weet niet, hoe ik dat aan móet
cm Bruce te vervangen Voor miss Stainer
kan ik altijd miss Berkeley krijgen van de
„Vivacity". Die zal wel in den smaak val
len van het publiek. Maar het moeilijke is
dat ik een aanbod heb gehad om van den
herfst het gezelschap mee naar Amerika te
nemen en daar al de stukken te spelen, die
ik nu op het repertoire had, en tegen zeer
voordeelige condities."
„Kunt u Bruce dan niet overreden om
toch mee te gaan, als zijn engagement aan
het „Arcadian" is afgeloopen U zoudt
hem dan toch ook goede voorwaarden
kunnen stellen
„Ik geloof, dat mijn klein meisje haast
evenzeer verlangt hem te houden als ik, is
het niet Nu, misschien dat jij hem dan
ook nog een beetje overreden kunt", sprak
mr. Gilmore, op eens veel zachter gestemd.
„Ik zou natuurlijk ook graag zien, dat
uw reis een succes werd, vader En ik
vind het ook leuk om eens naar Amerika
te gaan. U neemt mij toch wel mee, niet
waar
„Ik dacht, dat je graag bij je tante in
Twickenham zoudt logeeren... Maar neen,
hoor dan mag je met ons mee naar New-
Orleans en naar New-York en naar al die
plaatsen, die wij zullen bezoeken als er
iets komt van de Amerikaansche reis...
Vóór het eind van de week moet ik beslis
sen. Alles hangt af van Bruce's besluit. Doe
jij eens je uiterste best, kindje. Hij is een
J Wees liever verstandig dan spijtig
waarom niet heden een flacon Foster's
Maagpillen gekocht Dit geneesmiddel
wekt de lever op, regelrt de vloeiing
der gal, draagt zorg voor goede spijs
vertering en houdt de ingewanden
werkzaam. Dit beduidt reiner bloed,
betere zenuwen en een helderder hoofd.
Prijs per flacon van vijftig versuikerde
pillen 0.65 in apotheken en drogist
zaken. 11
rechtgeniën, maar niet minder door wat
Hij als v/et in Israël gaf en door wat Chris
tus als het licht der Wereld deed. Men
heeft te bedenken, dat God in zijn algemee-
ne genade, ter beteugeling van de zonde
en het welzijn der menschheid het over
heidsambt in het leven riep en Hij sommige
menschenkinderen met gezag bekleedde.
Zij moesten in het midden des volks het
recht Gods hoog houden, en de verzorging
des volks behartigen. Men moet niet alleen
een open oog hebben voor de beginselen
die in Gods Woord liggen, maar niet min
der studie maken van wat de historie der
volken en het boek der natuur, zoomede de
ervaring des levens anderen hebben ge
leerd. Als christen is men geroepen tegen
over de theoriën van het ongeloof inzake
het gezag de principes te plaatsen en een
christelijk gezond volksleven te kweeken
en daaraan de juiste leiding te geven.
Spreker roept de broeders in Zeeland,
die nog geen lid der vereeniging zijn, toe
sluit u direct aan, en stelt hun als voor
beeld den burgemeester van Amsterdam,
den heer W. de Vlugt, alsmede dien van
Delft, mr. G. van Baren, naast die van
Kampen en Hoogeveen. Spreker zegt
ten slotte, dat ook het werk der vereeni
ging helaas wel gebreken zal bezitten en
stukwerk zal blijven, maar met Gods kracht
en hulp zal zij toch ter eere Gods irachten
voort te varen naar het volmaakte en daar
bij gedenken aan de Zeeuwsche wapen
spreuk „Luctor et Emergo", d.i. Ik worstel
tn ontkwam, dat ook in den volksmond al
dus wordt vertaald „Lukt het vandaage
niet, dan mergen". Hiermede verklaarde
spreker de vergadering geopend.
Nadat de notulen van de oprichtingsver
gadering in November jl. te Utrecht, waren
voorgelezen en goedgekeurd deelde de heer
Doorn, burgemeester van Zwijrtdrecht me
de, dat de vereeniging thans ruim 70 le
den telt.
Hierna was het woord aan den heer mr.
J. L. Bouma, burgemeester van Hoogeveen
voor zijn referaat over „Gemeentelijke
autonomie en etische voorschriften".
Spreker had de volgende stellingen ter
verdediging opgemaakt
1. De gemeente-autonomie in onze ge
meentewet is ten onrechte geen absoluut
rechtsbegrip. De rijksoverheid is feitelijk
in staat en juridisch bevoegd alles aan zich
te' trekken.
2. Het omzetten van zedelijke plichten in
rachtsplichten is niet aanbevelenswaard, al
thans geen teeken van vooruitgang.
3. De overheid, ook de gemeentelijke,
handhavende de geestelijke vrijheid, door-
trekke bestuur en wetgeving met christelij-
ken geest en houde rekening, dat het chris
tendom grondslag is van ons völksleven.
4. Voorbeelden van practische moelijkhe-
den en verschil van inzicht.
De heer Bouma zeide te meenen, dat het
onderwerp nog dikwijls in de vereeniging
aan de orde zal komen door de vele moei
lijkheden die er aan verbonden zijn en het
wijst er op, dat de vereeniging zal moeten
sturen in de richting van studie. Spreker
ging dan na wat onder autonomie verstaan
wordt en de verschillende opvattingen, die
daaromtrent bestaan. Art. 150 der gemeen
tewet neemt weer terug wat art. 144 der
grondwet regelt. Hoe het zij het is volgens
spreker niet goed, dat de rijkswet alles tot
zich neemt. Groen van Pinksterer zeide
reeds, dat gemeentelijke autonomie geen
noodzakelijk kwaad is, doch wel de centra
le regeling door het rijk. De antirevolution
naire burgemeesters, secretarissen en wet
houders zijn dan ook voor gemeentelijke
ware goud-mijn. Laten wij hem dus in de
familie houden als het kam"
Lily's hartje klopte ongewoon toen ze
een paai uur later toevallig bij het bood
schappen doen juist Bruce tegenkwam.
„Wel, u ook zoo op pad Met dit weer
heb je' dan wel eens een flinke wandeling
roodig om warm te worden", meende hij.
„Mag ik mee vroeg zij schuchter.
„Met genoegen, natuurlijk Maar zou uw
vader zich niet ongerust maken over u
„O, vader heeft het zóó druk, dat hij pas
om zes uur terug is"
Ze wandelden nu ook echt buiten en de
heerlijke frissche lucht gaf haar een zeer
verhoogde kleur en deed er haar bijzonder
goed uitzien ook toonde zij zóóveel op
rechte belangstelling voor ieder woord dat
hij zei, dat hij zich onwillekeurig gevleid
voelde en aangenaam gestemd.
„Is u waarlijk van plan, ons met Mei te
verlaten vroeg zij ineens.
„Met April", verbeterde hij. „Mijn enga
gement in het Arcadean-Theatre begint den
veerden Mei, maar vóór dien tijd moet ik
neg repetities bijwonen en kleeren laten
maken, zoodat ik voor het laatst wel in het
gezelschap van uw vader zal verschijnen in
de eerste of tweede week van April."
„Toch niet voor het laatst? U komt im
mers terug na uw seizoen in Londen
Hij schudde het hoofd.
„Vindt u het erg onvriendelijk, als ik zeg
dat ik hoop van niet U weetLonden is
de plaats, die voor alle acteurs het doel
van hun streven is. De Arcadian is ai een
eerste-rangs schouwburgvandaar kom ik
misschien in het „Lyceum". Ik ben eenmaal
eerzuchtig. Daarom zal ik nooit vergeten,
hoe vriendelijk uw vader voor mij is ge
weest en den. aangenamen tijd, dien ik bij
zijn gezelschap mocht doorbrengen."
(Wordt vervolgd.)
