Eerste Blad ZATERDAG ÏO JULI ggNo.l60g - 64e Jaargang1926 OEMEENTEBESTUUR FEUILLETON ÏN DE SCHADUW VAN EEN GROOTE MISDAAD Affd. STOOMERIJ Brieven uit de Hofstad Afd. VERVERIJ Affd. WITWASCH VLISSINGSCHE COURANT Dit nummer bestaat uit 2 bladen WIJZIGING ROUTE ELECTRISCHE TRAM. Burgemeester en Wethouders van Vlis- öingen, brengen ter openbare kennis, dat ter bevordering van het veilig ver keer in de stad wegens de kermis, de lijn van de electrische tram naar het station v.v. vanaf Woensdag 14 Juli a.s. tot en met Woensdag 28 Juli d.a.s. niet verder rijdt dan het Bet je Wolffplein. Vlissingen, 10 Juli 1926. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, F. BISSCHOP. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Vlis singen brengen ingevolge de artikelen 6 en 7 der Hinderwet ter openbare kennis dat bij hen is ingekomen een verzoek van de Firrha F. van de Velde Jr., alhier, om vergunning tot het plaatsen van 3 elec- tro-motoren van )/2 P.K. tot het drijven van 3 zetmachines, 1 electro-motor van 5}/2 P.K. en 1 electro-motor van 3 P.K. tot het drijven van 2 drukpersen, 1 electro-motov van IV2 P.K. tot het drijven van een vouw- machine en 2 electro-motoren van 1 P.K. tot het drijven van 2 degelpersen in hare bestaande boek-, courant- en handelsdruk kerij zulks ter vervanging van de gasmo tor van 3 P.K. en 3 electro-motoren met een gezamenlijk vermogen van 2 1 /3 P.K., in het perceel kadastraal bekend gemeente Vlissingen Sectie D 1865 plaatselijk ge merkt Vlamingstraat no. 13, 15 en 17 dat dit verzoek met de bijlagen, te be ginnen men Maandag, den 12 Juli 1926, op de Gemeente-Secretarie (3e Afdeeling) ter visie zal worden gelegd, en dat vanaf dien datum schriftelijke bezwaren bij hun col lege kunnen worden ingediend. Op den veertienden dag na dien, zijnde den 26 Juli 1926, zal ten Gemeentehuize, des namiddags ten 3l/2 ure, gelegenheid worden gegeven, om bezwaren tegen het uitbreiden dier inrichting in te brengen, ter wijl daarbij zoowel de verzoekster als zij. die bezwaren indienen, in de gelegenheid worden gesteld deze mondeling en schrifte lijk toe te lichten. Zoowel de verzoekster, als zij, die be zwaren inbrengen, kunnen gedurende drie dagen vóór den 26en Juli 1926, ter Ge meente-Secretarie (3e .Afdeeling) van de ter zake ingekomen schrifturen kennis ne men. Voorts zij er de aandacht op gevestigd, dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep zijn gerechtigd zij, die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het gemeentebestuur of een of meer zijner leden zijn verschenen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Vlissingen, 10 Juii 1926. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, F. BISSCHOP. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Vlis singen brengen ingevolge de artikelen 6 en 7 der Hinderwet ter openbare kennis, dat bij hen is ingekomen een verzoek van de American Petroleum Company te 's-Gra- venbage, om vergunning tot het uitbreiden harer petroleumbergplaats met een beton nen kluis tot berging van een hoeveelheid benzine van ten hoogste 240 Liter, op het perceel kadastraal bekend gemeente Vlis singen, Sectie B, no. 1464, plaatselijk ge merkt Lampsensstraat, hoek Singelweg dat dit verzoek met de bijlagen, te be ginnen met Maandag, den 12 Juli 1926, op de Gemeente-Secretarie (3e afdeeling) ter naar het Engelsch van AMY SKENE. 11) Ze stak het vel papier in een enveloppe en adresseerde den brief, eveneens in type-letters aan „Maurice Bruce Esq. De Schouwburg, Oxburgh." Handig wist ze toen den brief in den postzak te gooien, want de postbode kwam altijd 's middags aan en nam dan de brieven mee. Ze wist dat Maurice verbaasd zou zijn maar ze dacht niet, hoe er eenige kans zou zijn dat hij haar zou ontdekken. Bovendien ging het gezelschap weer zoo gauw heen, dat hij geen verdere stappen zou kunnen doen om haar te vinden. Ze berekende dat de „Standard" van Maandag de eerste uit gave zou zijn, waarin ze eenig antwoord kon verwachten en eerst nadat haar brief al een tijdje weg was herinnerde zij zich, dat ze hem geen naam had gegeven, om in zijn antwoord te gebruiken. Toen ze allen naar den schouwburg gin gen, op Vrijdagavond, stond zij er op om wat achteraan te zitten in de loge, waar het gordijn haar gedeeltelijk verborg. Ze was heel blij dat ze dezen voorzorgs maatregel genomen had, toen ze opmerkte hoe Maurice telkens bij zijn ten tooneele verschijnen het gebouw onderzoekende rondkeek. „Bruce was goed, hè riep Harold, toen ze weer op de boerderij terug waren. „Het spijt Gilmore geweldig dat hij hem missen moet. Met leed gingen hij en Miss Stainer naar den Arcadian Schouwburg in Londen, voor het seizoen. Ze zullen daar een hoog salaris trekken maar Gilmore zegt, dat ze het ook waard zijn Het leek wel of Ethel's hart stilstond. Zou „VOLHARDING" visie zal worden gelegd, en dat vanaf dien datum schriftelijk bezwaren bij hun college kunnen worden ingediend. Op den veertienden dag na dien, zijnde den 26 Juli 1926, zal ten Gemeentehuize, des namiddags ten 3 ure, gelegenheid wor den gegeven, om bezwaren tegen het uit breiden dier inrichting in te brengen, ter wijl daarbij zoowel verzoekster als zij, die bezwaren indienen, in de gelegenheid wor den gesteld deze mondeling en schriftelijk toe te lichten. Zoowel de verzoekster, als zij, die be zwaren inbrengen, kunnen gedurende drie dagen vóór den 26 Juli 1926, ter Gemeente- Secretarie (3e afdeeling) van de ter zake ingekomen schrifturen kennis nemen. Voorts zij er de aandacht op gevestigd, dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep gerechtigd zijn, die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het gemeentebestuur of een of meer zijner leden zijn verschenen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Vlissingen, 10 Juli 1926. Burg. en Weth. voornoemd, VAN WOELDEREN. De Secretaris, F. BISSCHOP. De tram. Orde en tuchteloosheid. We zullen ons hart maar niet meer uit storten over de beslissing die de gemeen teraad verleden week heeft genomen ten aanzien van de tram. Voor twintig jaar heeft de gemeente zich een strop om den hals gedaan en daaraan is niets meer te veranderen. Wij kunnen het slechts diep betreuren, maar we hebben ons er bij neer te leggen. Het is naar onze vaste overtui ging een grove fout die begaan is en er zal wel een tijd komen dat men deze diep be treurt. Het besluit zal de ontwikkeling van het verkeer zeer in den weg staan en het publiek oneindig veel overlast bezorgen. Het is nu niet meer van belang om op de details der nieuwe organisatie in te gaan zij zijn vastgesteld en de misère die er is, blijft, twintig jaar lang. Voor de ontwikke ling van den Haag was vóór alles noodig, dat het algemeene verkeersmiddel zeer soepel was en zich snel kon aanpassen aan gewijzigde omstandigheden. De tram dwingt het publiek zich bij haar aan te passen en dit is en blijft een grove fout. De tram op rails heeft reeds afgedaan voor de steden de auto gaat haar vervan gen, maar in den Haag wenscht men een natuurlijke ontwikkeling nog twintig jaar aan banden te leggen en tegen te houden. Het zij zoo het nageslacht zal deze daad ongetwijfeld scherp veroordeelen, maar wat trekken de heeren die nu den baas spelen zich daarvan aan Misschien dat de verandering in de or ganisatie op enkele punten een verbetering is, maar het aantal gebreken is zoo groot, dat van een opheffing daarvan geen sprake is. In dezen tijd zijn nog eens de cijfers ge publiceerd van het materiaal van de tram. Een paar daarvan zijn typeerend. Sedert 1908 heeft de trammaatschappij aange kocht veertig motorwagens en zeventig bijwagens. Deze cijfers zijn het meest ty peerend voor de gestadige verslechting van den dienst. Uit deze cijfers blijkt, hoe men er op uit is het aantal malen dat er een tram rijdt te verminderen, maar de trams grooter te maken. Dit is het punt waarop wij herhaaldelijk hebben gewezen als het kardinale punt. Er ligt veel te groote ruim te tusschen twee opeenvolgende trams. Men Iaat het publiek eenvoudig wachten. En juist door deze fout was de autobus een uitkomst. Die toch pakte de wachtende klanten van de tram op. Er rijdt een voor treffelijke autobus van Scheveningen naar Rijswijk en deze rendeert zeer goed, het geen uitsluitend te danken is aan het feit, dat de menschen te lang moeten wachten haar waarschuwing voldoende zijn, om een verandering te brengen in deze schikking Of zou zijn eerzucht de overhand behalen Het kwam niet bij haar op, dat hij wel geen idee kon hebben waarin het gevaar bestond. Zij hield het er eenmaal voor, dat hij de bladen had gelezen, waarin de tra gedie vermeld wasen ofschoon hij nu niet kon weten hoe de publieke opinie over bet geheel tegen hem was, in het district Braxbury kon hij toch wel begrijpen, hoe hij verdacht werd. Mr. Gilmore en zijn dochter, een aardig blond meisje van een jaar of achttien, kwamen op Zondag op de boerderij. Hij was trotsch op hun succes in Oxburgh en het vleiend verzoek om later terug te ko men. „Maar dat zou ik toch niet kunnen, voor eerst laat in het najaar of van den zomer", zei hij, „en ik vrees, dat het publiek dan lang niet zoo tevreden zal zijn, want dan mis ik Miss Stainer en Bruce. Maar die zal nog wel eens terugkomen, naar ik hoop", voegde hij er bij, met een blik op zijn dochter, die nogal een kleur kreeg. Toen zij dan ook later de boerderij rond gingen, kon Ethel niet nalaten het jonge ding eens te polsen „lk denk dat u nooit meespeelt, is het wel „Heel zelden maar. Vader zegt dat ik geen talent heb. Een enkelen keer heb ik eens een onbeduidend rolletje vervuld. Ik ben pas een paar maanden van school af." „Is Miss Stainer allang bij het gezel schap geweest „Zoowat een maand. Zij en Mr. Bruce kwamen ongeveer tegelijkertijd hij een paar dagen later, toen we in Sedgfield speelden. Vindt u hem niet knap En hij zingt zoo mooi. Op den middag zingt hij dikwijls voor mij. U moet hem eens hooren als hij een lied van Tosti zingt."... „Een aardig meisje, dat dochtertje van op een tram. Het merkwaardigste ziet men dit op den Kneuterdijk. Daar rijden twee trams voorbij, één naar Scheveningen en één naar Duinoord. Nu rijdt de bus daar ook langs en deze passeert heel Duinoord en gaat naar Scheveningen. Op het vlucht- heuveltje van de tram wachten altijd zeer vele tramklanten op de trage tram. Nadert er een bus, dan loopt het grootste deel van de wachtenden naar de bus, die onmiddel lijk vol loopt en met vaart, zonder ergens meer te stoppen, naar Duinoord rijdt Indien de tram piet om de tien minuten maar om de vijf reed, zou ze dit getal klanten niet steeds missen. Het is dan ook een afgrijselijke dom heid, indien het geen kwaadwillig opzet is, dat men de concurrentie van de bussen niet heeft gebruikt als wapen om de tram maatschappij mores ie leeren. Die troef heeft men niet gebruikt. In den tijd van het Scheveningsche sei zoen doet de tram altijd alsof zij zich heel erg inspant, maar het is niet bijster veel. Op geen stukken na kan op de drukke oogenblikken de tram het vervoer aan. Het doel is trouwens om zoo min mogelijk trams te laten rijden, maar dan propvol, zoodat het rendement het grootst is. Het eerste vuurwerk op Scheveningen is geweest. Nog altijd heeft dat vermaak een groote acntrekkingskracht voor tienduizen den. Het is heusch de moeite waard om die enorme menschenmassa eens te aanschou wen, die bij zulk een gelegenheid op den boulevard en op het strand is samenge stroomd. Wanneer een fel licht even het gansche terrein beschijnt, heeft men op eenigen afstand een uitzicht op de dicht opeengepakte menigte. Men schat het aan tal dat op zoo'n moment aanwezig is op honderdduizend.Aardig is ook de terugtocht te zien van die tienduizenden naar den Haag. Aangezien de verkeersmiddelen vol maakt onvoldoende zijn gaat het overgroote deel van de bezoekers wandelen. Op den ouden Scheveningsche weg is het dan zoo druk als in de Spuistraat op een mooien middag vlak vóór Sinterklaas. Onafgebro ken is de optocht van wandelaars, fietsers en auto's. En toch gaat alles in groote orde, omdat de weg zeer breed is en voor ieder der categorieën een eigen pad is aangewe zen. In een half uur tijd is heel Schevenin gen ontruimd en het is onbegrijpelijk hoe vlug en regelmatig die ontruiming geschiedt. We hebben wel eens de moeite genomen om te wachten totdat de laatsten vertrokken waren en inderdaad langer dan een half uur is er niet voor noodig om de golvende massa van het strand en den boulevard in beweging te zetten op Vveg naar huis. De tallooze toegangswegen zijn alle heel breed en de politie zorgt er voor dat niets de af voer belemmert. Het publiek is tamelijk meegaand en wacht zijw beurt af, gaat rus tig in de file die voortdurend in beweging is. Over het algemeen schijnt het, dat een deel van het publiek de meest elementaire begrippen van eerlijkheid nog maar niet tè pakken kan krijgen. Als een file gemaakt wordt bij een tram, zijn er altijd en vooral dames die trachten vóór te komen. Zonder ling is dat toch en onbegrijpelijk tevens. Waag het maar niet op de een of andere wijze uiting te geven aan je rechtmatige verontwaardiging, want dan hoor je wat Overal komt dat nog voor bij plaats bespreken voor een schouwburg-avond, op het postkantoor, altijd zijn er menschen die er op uit zijn om den gewonen gang te ver storen. Tot zelfs op de balcons van de tram trachten ze je voorbij te snappen om nog gauw het beste plaatsje machtig te worden. Wat voor karaktertrek dat is, is ons niet duidelijk en zelfs het nut van deze onheb belijkheid ontgaat ons steeds weer, want meestal brengt het niets geen voordeel. Of het typisch Hollandsch is, valt niet te zeg gen. Velen zeggen van wel. Om nog eens één staaltje te noemen. Op de Pier staan banken, voor zes menschen bestemd. Het gebeurt vaak, dat twee dames zoo'n bank bezetten op een wijze waardoor het haast onmogelijk wordt dat er zelfs maar een „VOLHARDING" Gilmore F' merkte Harold later op, toen de familie aan het avondeten zat. „Ze heeft zulk mooi blond haar en blauwe oogen 1" „Net een pop merkte Ethel op voor haar doen ongewoon scherp. Harold opperde dat zij zeker jaloersch was. „Dat is maar al te waar dacht de ar me Ethel, toen ze in bed lag en trachtte in slaap te komen. „Ik ben jaloersch op een ieder die hem ziet, of met hem spreekt. Toch heb ik het engagement zélve verbro ken. Maar wat kon ik nu ook anders doen, daar zijn eigen moeder mij immers verweet dat het zijn ondergang zou wezen als ik met hem trouwde dat hij dit zélve had ge zegd O Maurice, en je had gezworen dat je mij lief hadt en ik dacht dat je de waar heid had gesprokén tot mij Ze verborg het gelaat in de kussens, uit vrees dat Joan en Dolly in de kamer daar naast haar hartverscheurend snikken zou den hooren. HOOFDSTUK VI. Het leven viel Ethel Tracey hard, toen zij na afloop van haar vacantie naar Braxbury terugkeerde. Haar gemoed was zoodanig vervuld van Maurice, dat het haar ontzettend zwaar viel, haar aandacht te be palen bij de muziek van Marion en de sommen van Hilda. Dikwijls onderhield zij zichzelve over deze weinige nauwgezetheid in plichtsbetrachting, maar ze was en bleef prikkelbaar. Telkens weer keek zij de paragraaf na in „the Standard" en las daar „Van Maurice aan dengeen die hem „goéd wenscht". Laat mij van u hooren, onder uw waren naam. Ik begrijp uw waarschuwing niet. Ik heb niets te vree zen." Ze had andermaal geschreven anoniem als tevoren, met behulp van de machine en had hierbij enkel nog met grooteren nadruk „VOLHARDING" derde bij komt te zitten. Wil men er toch gaan zitten dan wijken zij geen millimeter breed opzij en doen alsof het hoogst onbe hoorlijk is dat gij op „hun" bank wilt ko men zitten. De onaangenaamste opmerkin gen worden er over gemaakt. Het zou mis schien aanbeveling verdienen met strepen op de bank te verven een indeeling te ma ken, al weet men vooruit dat die soort da mes precies op de middelste strepen zou gaan zitten. Wat zou dat toch voor een aard van den mensch zijn? Als het hun zelf overkomt, zijn ze kras in hun opmerkingen en ze doen het zelf in nog erger mate. Waar hapert het hier toch Aan opvoe ding, voorbeeld, beschaving, menschenken- nis Met een algemeen woord noemt men het tuchteloosheid die bij grooten helaas vaar even erg is als bij kleineren. EIBER. DE OUDE WEG VAN VLISSINGEN NAAR MIDDELBURG. II (Slot.) Hebben wij in ons vorig artikel voorna melijk de geschiedenis van den bovenge- noemden weg beschreven, thans zullen wij trachten te laten zien, hoe de omgeving van den weg er vroeger uitzag. Natuurlijk zullen wij ons alleen tot de voornaamste punten moeten bepalen. Eerst willen wij er nog op wijzen, dat door het ontmantelen van de steden Middelburg en Vlissingen, het graven van het kanaal door Walcheren en het leggen van den spoorweg het begin en het einde van den weg geheel zijn vervallen of veranderd. Vooral bij Vlissingen is die verandering het grootst. Een gedeelte van den ouden weg ziet men nog, als men van Souburg komende, na den overweg gepas seerd te hebben, rechts den weg inslaat in de richting van de Keersluis. De keien van den ouden weg zitten nog in den grond. Daar de weg de eenige verbinding was tusschen beide steden, was er steeds een druk verkeer. Het gras groeide er niet tusschen de steenen. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hotsten de wagens over de keien en gingen er voetgangers over het er naast liggende voetpad. Voor onze reis MiddelburgVlissingen zullen wij gebruik maken van het eenige publieke vervoermiddel, n.I. van Je Pietjes wagen, aldus genoemd, omdat de reis een pietje of 32]/2 cent kost. Wij begeven ons naar het Vlissingsch Wagenplein, waar al tijd 2 of 3 wagens gereed staan, elk met 2 paarden bespannen. Aan de dieren is het duidelijk te zien, dat fcij betere dagen ge kend hebben. Vastgestelde uren van vertrek zijn er niet. Als er reeds eenige reizigers zijn, wordt een bel geluid en de koetsier, wiens beurt het is af te rijden, vertrekt. Dadelijk is de nabijgelegen prachtige Vlissingsche poort bereikt, die evenals al de stadspoorten een uurwerk hebben, zoodat niet alleen in alle deelen der stad de tijd wordt aangegeven, maar ook de in- en uit gaande man weet hoe laat hij aankomt of vertrekt. De Vlissingsche poort stond, waar nu het kanaal is gegraven. Als wij de brug over de breede gracht die zich om de stad slingert zijn overgereden, zijn wij dadelijk op den calcijeweg. Voor wij de z.g. Klink- heul passeeren, zien wij links de bosschages van de buitens Gaternisse en Veldzicht. De heul ligt over de Welzingsche watergang, vroeger een voorname afwatering van Walcheren, daar hij in zee uitliep. Aan onze rechterkant zien wij de buitenplaats „De Parel" en dan komen wij aan den tol of den boom, die in de 18e eeuw jaarlijks voor 340 pond 20.40) en meer verpacht werd. Dit groote bedrag is 'n duidelijk bewijs, dat er langs den weg een druk verkeer was. Links rijden wij voorbij den oliemolen „De Ver wachting" geheeten, ongeveer op dezelfde plaats waar thans een windkorenmolen staat. Weldra zijn wij aan de Kleine Abeele, waar onze wagen voor een herberg stil houdt. Terwijl de paarden even uitblazen en de altijd dorstige koetsier zijn biertje herhaald dat zijn eenige veiligheid bestond in de vlucht en dat ze hem dus smeekte het land te verlaten. Maar Maurice, die alles hield voor het werk van één die zijn plaats wilde hebben aan het „Arcadian Theater" en hem daar om dus uit den weg wilde hebben, en die bovendien totaal onbekend was met den dood van Sir Stephen en alle geschiedenis sen, die waren vastgeknoopt aan zijn over- hoopte vlucht, schonk geen aandacht aan dit tweede schrijven, daar hij op dit oogen- blik heel wat andere moeilijkheden had. Het is vreemd, hoe soms alle omstandig heden kunnen meewerken om de waarheid voor een bepaalden persoon verborgen te houden, waardoor deze dan maar voort gaat zijn daden steeds verdachter te maken. Toen Maurice zoowat een week van Dacreston Manor weg was, schreef hij uit Londen en gaf een adres, waar zijn bezit tingen naar toegestuurd konden worden. Door achteloosheid van een bediende in het pension waar hij verbleef, werd deze brief nooit gepost, en nadat hij een heelen tijd gewacht en geen antwoord gekregen had, schreef Maurice weer, ditmaal van Sedgefield, op het oogenblik dat hij zich juist voegde bij het gezelschap van Mr. Gilmore. Den brief, evenals den eersten, adres seerde hij aan Warner den butler. Door een toevalligen samenloop bereikte ook dit epistel nooit de plaats van zijn bestemming, daar het met andere papieren en circulai res in een prullemand terecht kwam en werd verbrand. Maurice kwam nu tot de gevolgtrekking, dat de bedienden op Manor House soms orders hadden gekregen om zijn vraag niet te beantwoorden. Hij glimlachte eens verachtelijk om wat hij beschouwde als tyrannie van Sir Stephen en besloot te wachten tot hij zelve neemt, stappen wij even uit om de nabij gelegen sierlijke poorten te bezichtigen, die toegang geven tot de lusthoven Tuinenburg en Rust 11a Onrust, die links van den weg liggen. Als wij weer onze plaats hebben ingeno men, rijden wij aan onze rechterzijde voor bij de buitenplaatsen EssenveJd, Oostenburg en Poelwijk en aan onze linkerzijde voorbij het lusthof Engelenburg. Alles is onder het heerlijke lommer der omringende hooge boomen verscholen. Van de laatstgenoemde buitenplaats is thans de naam „De Koepel" van een boerenhofstede nog een herinne ring aan de vroegere heerlijkheid. Een paar oude lindeboomen met 2 groote steenen kogels aan den voet en een vier kante woning, die vroeger blijkbaar een koetsiers- of tuinmanswoning was, zijn ook de laatste overblijfselen van Poelwijk. Laten wij met onzen Pietjeswagen door rijden. Weldra staan de paarden uit zich zelf weer stil, want nu zijn wij aan de Groote Abeele gekomen. Voor een der vensters der herberg staat buiten in een houten bak een test met vuur. Daar 't mid den in den zomer is, staat die er niet om b.v. de verkleumde handen van den koetsier te verwarmen. Die vuurtest is een lokmid del, want de voorbijkomende wandelaar kan hier zijn pijp gratis aansteken. Lucifers kent men nog niet. Van het aansteken der pijp op de straat, komt hij gemakkelijk tot het nemen van een glaasje binnen. Vanaf de Groote Abeele loopt een deel van 't oude voetpad van Vlissingen over West-Souburg naar Middelburg, welk voet pad 10 jaar vroeger moet zijn gelegd dan de rijweg. Als wij ons ook wat verfrischt hebben in de herberg, stappen wij weer in en rijden wij voorbij het bekende Ronde Putje en bereiken wij Oost-Souburg. In de verte zagen wij reeds het prachtige achthoekige heerenhuis, „Schoorenburg" geheeten. Wij rijden het lommerrijke plein (nu Oranje plein genaamd) over en houden stil bij de herberg ,,'t Jagertje" tot het doen in- en uitstappen van reizigers. De paarden wor den weer aangezet en weldra zijn wij het dorp Oost-Souburg door. Spoedig zien wij aan de linkerzijde van den weg het lusthof Putwijk. Zoo noodig houdt de wagen nog eens stil bij de herberg „'t Zwaantje". Maar dit is ook voor de laatste maal, want nu gaat het recht op Vlissingen af. De weg, die hier de grens is tusschen de heerlijkheden Oost-Souburg en West-Sou burg, is niet zoo mooi van omgeving als de weg SouburgMiddelburg. Alleen dicht bij Vlissingen passeeren wij nog de buiten plaatsen Veldzicht, Weijvliet en Lammeren- vliet. Wij rijden de brug over, de poort door en stappen uit op het Wagenplein, dicht bij het Dok (ongeveer op de plaats, waar nu de maatschappij „de Schelde" haar terrein heeft). Zoo zijn wij aan 't eind gekomen van onzen rijtoer, al was deze niet groot. Mochten wij sommige plaatselijke toe standen niet geheel juist of onvoldoende hebben medegedeeld, gaarne houden wij ons voor verbetering of aanvulling aanbe volen. Ritthem. B. J. DE MEIJ. VOORSTELLEN AAN DEN GEMEENTERAAD. Door Burg. en Weth. zijn nog de volgen de voorstellen aan den gemeenteraad ge daan Het bestuur van de woningbouwvereni ging „Goed Wonen", alhier, heeft bij ons college twee begrootingen en exploitatie rekeningen ingediend, respectievelijk voor den bouw van 28 arbeiderswoningen, met magazijn en kantoortje en 56 arbeiderswo ningen, op het terrein gelegen ten noorden van den Singelweg, welke stukken met de teekeningen worden overgelegd. Volgens de globale begrooting voor den bouw van 28 woningen (plan C) met ma gazijn en kantoortje zullen de daaraan ver bonden kosten bedragen grondaankoop 7' 15000, bouwkosten 81500, honorarium architect 1453, salaris opzichters 1800 en renteverlies tijdens den bouw 3000, samen 102753 of rond 103000. Volgens de globale begrooting voor den bouw van 56 woningen (plan D) zullen de naar Londen ging om enkele bepaalde stappen te nemen. Hij leidde op het oogenblik zulk een dwa lend leven, bleef nooit meer dan een paar dagen in één plaats, dat hij zelfs maar last zou hebben van bagage, die hij steeds moest meeslepen. Onder de voorwerpen die hij op Manor House had achtergelaten waren heel wat boeken, waar hij blij was, dat hij zich nu maar niet mee bezwaard voelde. Dus maakte hij er dan ook in het geheel geen -werk meer van, wat alweer de verdenking verergerde. Ethel ging er bleek en slecht uitzien en Philip Radcliffe vond haar nu heel wat minder aantrekkelijk en wijdde zijn attentie aan een levendiger meisje en dat zich ook meer gevleid voelde. Janet merkte wel dat het gouvernantetje zoo weinig opgewekt was, maar zij had zelve moeilijkheden, waardoor ze zich niet zooveel had bemoeid met Miss Tracey als dit wel eens oorspronkelijk haar plan was. Want in de dagen die volgden op Kerst mis was Janet menigmaal naar een partij geweest daar in de buurt en steeds had ze daarbij de grootste hoffelijkheid ondervon den van Jack Mason. Nu had ze alle reden om aan te nemen, dat haar vader haar wel steunen zou als Jack soms met een aanzoek voor den dag mocht komen. Telkens als Mrs. Radcliffe de Masons afbrak, sprak haar echtgenoot weer een enkel waardeerend woord. Heel onvoorzichtig merkte Janet op „Winfried Mason gaat naar Kasteel Starford, om het gemaskerd bal in Fe bruari bij te wonen." Want dit toch werkte als olie op het vuur Mrs. Radcliffe had het nooit zoo ver kunnen brengen om den Earl en Countess van Starford te mogen bezoeken, die de „grootheden" uit den omtrek waren. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1