Eerste Blad
ZATERDAG ÏO JULI
ggNo.l60g - 64e Jaargang1926
OEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
ÏN DE SCHADUW VAN EEN
GROOTE MISDAAD
Affd. STOOMERIJ
Brieven uit de Hofstad
Afd. VERVERIJ
Affd. WITWASCH
VLISSINGSCHE COURANT
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
WIJZIGING ROUTE ELECTRISCHE
TRAM.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
öingen,
brengen ter openbare kennis,
dat ter bevordering van het veilig ver
keer in de stad wegens de kermis, de lijn
van de electrische tram naar het station v.v.
vanaf Woensdag 14 Juli a.s. tot en met
Woensdag 28 Juli d.a.s. niet verder rijdt
dan het Bet je Wolffplein.
Vlissingen, 10 Juli 1926.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Vlis
singen
brengen ingevolge de artikelen 6 en 7
der Hinderwet ter openbare kennis
dat bij hen is ingekomen een verzoek
van de Firrha F. van de Velde Jr., alhier,
om vergunning tot het plaatsen van 3 elec-
tro-motoren van )/2 P.K. tot het drijven
van 3 zetmachines, 1 electro-motor van 5}/2
P.K. en 1 electro-motor van 3 P.K. tot het
drijven van 2 drukpersen, 1 electro-motov
van IV2 P.K. tot het drijven van een vouw-
machine en 2 electro-motoren van 1 P.K.
tot het drijven van 2 degelpersen in hare
bestaande boek-, courant- en handelsdruk
kerij zulks ter vervanging van de gasmo
tor van 3 P.K. en 3 electro-motoren met
een gezamenlijk vermogen van 2 1 /3 P.K.,
in het perceel kadastraal bekend gemeente
Vlissingen Sectie D 1865 plaatselijk ge
merkt Vlamingstraat no. 13, 15 en 17
dat dit verzoek met de bijlagen, te be
ginnen men Maandag, den 12 Juli 1926, op
de Gemeente-Secretarie (3e Afdeeling) ter
visie zal worden gelegd, en dat vanaf dien
datum schriftelijke bezwaren bij hun col
lege kunnen worden ingediend.
Op den veertienden dag na dien, zijnde
den 26 Juli 1926, zal ten Gemeentehuize,
des namiddags ten 3l/2 ure, gelegenheid
worden gegeven, om bezwaren tegen het
uitbreiden dier inrichting in te brengen, ter
wijl daarbij zoowel de verzoekster als zij.
die bezwaren indienen, in de gelegenheid
worden gesteld deze mondeling en schrifte
lijk toe te lichten.
Zoowel de verzoekster, als zij, die be
zwaren inbrengen, kunnen gedurende drie
dagen vóór den 26en Juli 1926, ter Ge
meente-Secretarie (3e .Afdeeling) van de
ter zake ingekomen schrifturen kennis ne
men.
Voorts zij er de aandacht op gevestigd,
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep zijn gerechtigd zij, die niet
overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet
voor het gemeentebestuur of een of meer
zijner leden zijn verschenen, teneinde hunne
bezwaren mondeling toe te lichten.
Vlissingen, 10 Juii 1926.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Vlis
singen
brengen ingevolge de artikelen 6 en 7
der Hinderwet ter openbare kennis,
dat bij hen is ingekomen een verzoek van
de American Petroleum Company te 's-Gra-
venbage, om vergunning tot het uitbreiden
harer petroleumbergplaats met een beton
nen kluis tot berging van een hoeveelheid
benzine van ten hoogste 240 Liter, op het
perceel kadastraal bekend gemeente Vlis
singen, Sectie B, no. 1464, plaatselijk ge
merkt Lampsensstraat, hoek Singelweg
dat dit verzoek met de bijlagen, te be
ginnen met Maandag, den 12 Juli 1926, op
de Gemeente-Secretarie (3e afdeeling) ter
naar het Engelsch van AMY SKENE.
11)
Ze stak het vel papier in een enveloppe
en adresseerde den brief, eveneens in
type-letters aan „Maurice Bruce Esq.
De Schouwburg, Oxburgh." Handig wist
ze toen den brief in den postzak te gooien,
want de postbode kwam altijd 's middags
aan en nam dan de brieven mee.
Ze wist dat Maurice verbaasd zou zijn
maar ze dacht niet, hoe er eenige kans zou
zijn dat hij haar zou ontdekken. Bovendien
ging het gezelschap weer zoo gauw heen,
dat hij geen verdere stappen zou kunnen
doen om haar te vinden. Ze berekende dat
de „Standard" van Maandag de eerste uit
gave zou zijn, waarin ze eenig antwoord
kon verwachten en eerst nadat haar brief
al een tijdje weg was herinnerde zij zich,
dat ze hem geen naam had gegeven, om
in zijn antwoord te gebruiken.
Toen ze allen naar den schouwburg gin
gen, op Vrijdagavond, stond zij er op om
wat achteraan te zitten in de loge, waar
het gordijn haar gedeeltelijk verborg.
Ze was heel blij dat ze dezen voorzorgs
maatregel genomen had, toen ze opmerkte
hoe Maurice telkens bij zijn ten tooneele
verschijnen het gebouw onderzoekende
rondkeek.
„Bruce was goed, hè riep Harold, toen
ze weer op de boerderij terug waren. „Het
spijt Gilmore geweldig dat hij hem missen
moet. Met leed gingen hij en Miss Stainer
naar den Arcadian Schouwburg in Londen,
voor het seizoen. Ze zullen daar een hoog
salaris trekken maar Gilmore zegt, dat ze
het ook waard zijn
Het leek wel of Ethel's hart stilstond. Zou
„VOLHARDING"
visie zal worden gelegd, en dat vanaf dien
datum schriftelijk bezwaren bij hun college
kunnen worden ingediend.
Op den veertienden dag na dien, zijnde
den 26 Juli 1926, zal ten Gemeentehuize,
des namiddags ten 3 ure, gelegenheid wor
den gegeven, om bezwaren tegen het uit
breiden dier inrichting in te brengen, ter
wijl daarbij zoowel verzoekster als zij, die
bezwaren indienen, in de gelegenheid wor
den gesteld deze mondeling en schriftelijk
toe te lichten.
Zoowel de verzoekster, als zij, die be
zwaren inbrengen, kunnen gedurende drie
dagen vóór den 26 Juli 1926, ter Gemeente-
Secretarie (3e afdeeling) van de ter zake
ingekomen schrifturen kennis nemen.
Voorts zij er de aandacht op gevestigd,
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep gerechtigd zijn, die niet
overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet
voor het gemeentebestuur of een of meer
zijner leden zijn verschenen, teneinde hunne
bezwaren mondeling toe te lichten.
Vlissingen, 10 Juli 1926.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
De tram.
Orde en tuchteloosheid.
We zullen ons hart maar niet meer uit
storten over de beslissing die de gemeen
teraad verleden week heeft genomen ten
aanzien van de tram. Voor twintig jaar
heeft de gemeente zich een strop om den
hals gedaan en daaraan is niets meer te
veranderen. Wij kunnen het slechts diep
betreuren, maar we hebben ons er bij neer
te leggen. Het is naar onze vaste overtui
ging een grove fout die begaan is en er zal
wel een tijd komen dat men deze diep be
treurt. Het besluit zal de ontwikkeling van
het verkeer zeer in den weg staan en het
publiek oneindig veel overlast bezorgen.
Het is nu niet meer van belang om op de
details der nieuwe organisatie in te gaan
zij zijn vastgesteld en de misère die er is,
blijft, twintig jaar lang. Voor de ontwikke
ling van den Haag was vóór alles noodig,
dat het algemeene verkeersmiddel zeer
soepel was en zich snel kon aanpassen aan
gewijzigde omstandigheden. De tram
dwingt het publiek zich bij haar aan te
passen en dit is en blijft een grove fout.
De tram op rails heeft reeds afgedaan
voor de steden de auto gaat haar vervan
gen, maar in den Haag wenscht men een
natuurlijke ontwikkeling nog twintig jaar
aan banden te leggen en tegen te houden.
Het zij zoo het nageslacht zal deze daad
ongetwijfeld scherp veroordeelen, maar wat
trekken de heeren die nu den baas spelen
zich daarvan aan
Misschien dat de verandering in de or
ganisatie op enkele punten een verbetering
is, maar het aantal gebreken is zoo groot,
dat van een opheffing daarvan geen sprake
is. In dezen tijd zijn nog eens de cijfers ge
publiceerd van het materiaal van de tram.
Een paar daarvan zijn typeerend. Sedert
1908 heeft de trammaatschappij aange
kocht veertig motorwagens en zeventig
bijwagens. Deze cijfers zijn het meest ty
peerend voor de gestadige verslechting van
den dienst. Uit deze cijfers blijkt, hoe men
er op uit is het aantal malen dat er een
tram rijdt te verminderen, maar de trams
grooter te maken. Dit is het punt waarop
wij herhaaldelijk hebben gewezen als het
kardinale punt. Er ligt veel te groote ruim
te tusschen twee opeenvolgende trams. Men
Iaat het publiek eenvoudig wachten. En
juist door deze fout was de autobus een
uitkomst. Die toch pakte de wachtende
klanten van de tram op. Er rijdt een voor
treffelijke autobus van Scheveningen naar
Rijswijk en deze rendeert zeer goed, het
geen uitsluitend te danken is aan het feit,
dat de menschen te lang moeten wachten
haar waarschuwing voldoende zijn, om een
verandering te brengen in deze schikking
Of zou zijn eerzucht de overhand behalen
Het kwam niet bij haar op, dat hij wel
geen idee kon hebben waarin het gevaar
bestond. Zij hield het er eenmaal voor, dat
hij de bladen had gelezen, waarin de tra
gedie vermeld wasen ofschoon hij nu
niet kon weten hoe de publieke opinie over
bet geheel tegen hem was, in het district
Braxbury kon hij toch wel begrijpen, hoe
hij verdacht werd.
Mr. Gilmore en zijn dochter, een aardig
blond meisje van een jaar of achttien,
kwamen op Zondag op de boerderij. Hij
was trotsch op hun succes in Oxburgh en
het vleiend verzoek om later terug te ko
men.
„Maar dat zou ik toch niet kunnen, voor
eerst laat in het najaar of van den zomer",
zei hij, „en ik vrees, dat het publiek dan
lang niet zoo tevreden zal zijn, want dan
mis ik Miss Stainer en Bruce. Maar die zal
nog wel eens terugkomen, naar ik hoop",
voegde hij er bij, met een blik op zijn
dochter, die nogal een kleur kreeg.
Toen zij dan ook later de boerderij rond
gingen, kon Ethel niet nalaten het jonge
ding eens te polsen
„lk denk dat u nooit meespeelt, is het
wel
„Heel zelden maar. Vader zegt dat ik
geen talent heb. Een enkelen keer heb ik
eens een onbeduidend rolletje vervuld. Ik
ben pas een paar maanden van school af."
„Is Miss Stainer allang bij het gezel
schap geweest
„Zoowat een maand. Zij en Mr. Bruce
kwamen ongeveer tegelijkertijd hij een
paar dagen later, toen we in Sedgfield
speelden. Vindt u hem niet knap En
hij zingt zoo mooi. Op den middag zingt hij
dikwijls voor mij. U moet hem eens hooren
als hij een lied van Tosti zingt."...
„Een aardig meisje, dat dochtertje van
op een tram. Het merkwaardigste ziet men
dit op den Kneuterdijk. Daar rijden twee
trams voorbij, één naar Scheveningen en
één naar Duinoord. Nu rijdt de bus daar
ook langs en deze passeert heel Duinoord
en gaat naar Scheveningen. Op het vlucht-
heuveltje van de tram wachten altijd zeer
vele tramklanten op de trage tram. Nadert
er een bus, dan loopt het grootste deel van
de wachtenden naar de bus, die onmiddel
lijk vol loopt en met vaart, zonder ergens
meer te stoppen, naar Duinoord rijdt Indien
de tram piet om de tien minuten maar om
de vijf reed, zou ze dit getal klanten niet
steeds missen.
Het is dan ook een afgrijselijke dom
heid, indien het geen kwaadwillig opzet is,
dat men de concurrentie van de bussen niet
heeft gebruikt als wapen om de tram
maatschappij mores ie leeren. Die troef
heeft men niet gebruikt.
In den tijd van het Scheveningsche sei
zoen doet de tram altijd alsof zij zich heel
erg inspant, maar het is niet bijster veel.
Op geen stukken na kan op de drukke
oogenblikken de tram het vervoer aan. Het
doel is trouwens om zoo min mogelijk
trams te laten rijden, maar dan propvol,
zoodat het rendement het grootst is.
Het eerste vuurwerk op Scheveningen is
geweest. Nog altijd heeft dat vermaak een
groote acntrekkingskracht voor tienduizen
den. Het is heusch de moeite waard om die
enorme menschenmassa eens te aanschou
wen, die bij zulk een gelegenheid op den
boulevard en op het strand is samenge
stroomd. Wanneer een fel licht even het
gansche terrein beschijnt, heeft men op
eenigen afstand een uitzicht op de dicht
opeengepakte menigte. Men schat het aan
tal dat op zoo'n moment aanwezig is op
honderdduizend.Aardig is ook de terugtocht
te zien van die tienduizenden naar den
Haag. Aangezien de verkeersmiddelen vol
maakt onvoldoende zijn gaat het overgroote
deel van de bezoekers wandelen. Op den
ouden Scheveningsche weg is het dan zoo
druk als in de Spuistraat op een mooien
middag vlak vóór Sinterklaas. Onafgebro
ken is de optocht van wandelaars, fietsers
en auto's. En toch gaat alles in groote orde,
omdat de weg zeer breed is en voor ieder
der categorieën een eigen pad is aangewe
zen. In een half uur tijd is heel Schevenin
gen ontruimd en het is onbegrijpelijk hoe
vlug en regelmatig die ontruiming geschiedt.
We hebben wel eens de moeite genomen om
te wachten totdat de laatsten vertrokken
waren en inderdaad langer dan een half uur
is er niet voor noodig om de golvende
massa van het strand en den boulevard in
beweging te zetten op Vveg naar huis. De
tallooze toegangswegen zijn alle heel breed
en de politie zorgt er voor dat niets de af
voer belemmert. Het publiek is tamelijk
meegaand en wacht zijw beurt af, gaat rus
tig in de file die voortdurend in beweging is.
Over het algemeen schijnt het, dat een
deel van het publiek de meest elementaire
begrippen van eerlijkheid nog maar niet tè
pakken kan krijgen. Als een file gemaakt
wordt bij een tram, zijn er altijd en vooral
dames die trachten vóór te komen. Zonder
ling is dat toch en onbegrijpelijk tevens.
Waag het maar niet op de een of andere
wijze uiting te geven aan je rechtmatige
verontwaardiging, want dan hoor je wat
Overal komt dat nog voor bij plaats
bespreken voor een schouwburg-avond, op
het postkantoor, altijd zijn er menschen die
er op uit zijn om den gewonen gang te ver
storen. Tot zelfs op de balcons van de tram
trachten ze je voorbij te snappen om nog
gauw het beste plaatsje machtig te worden.
Wat voor karaktertrek dat is, is ons niet
duidelijk en zelfs het nut van deze onheb
belijkheid ontgaat ons steeds weer, want
meestal brengt het niets geen voordeel. Of
het typisch Hollandsch is, valt niet te zeg
gen. Velen zeggen van wel. Om nog eens
één staaltje te noemen. Op de Pier staan
banken, voor zes menschen bestemd. Het
gebeurt vaak, dat twee dames zoo'n bank
bezetten op een wijze waardoor het haast
onmogelijk wordt dat er zelfs maar een
„VOLHARDING"
Gilmore F' merkte Harold later op, toen de
familie aan het avondeten zat. „Ze heeft
zulk mooi blond haar en blauwe oogen 1"
„Net een pop merkte Ethel op voor
haar doen ongewoon scherp.
Harold opperde dat zij zeker jaloersch
was.
„Dat is maar al te waar dacht de ar
me Ethel, toen ze in bed lag en trachtte
in slaap te komen. „Ik ben jaloersch op een
ieder die hem ziet, of met hem spreekt.
Toch heb ik het engagement zélve verbro
ken. Maar wat kon ik nu ook anders doen,
daar zijn eigen moeder mij immers verweet
dat het zijn ondergang zou wezen als ik met
hem trouwde dat hij dit zélve had ge
zegd O Maurice, en je had gezworen dat
je mij lief hadt en ik dacht dat je de waar
heid had gesprokén tot mij
Ze verborg het gelaat in de kussens, uit
vrees dat Joan en Dolly in de kamer daar
naast haar hartverscheurend snikken zou
den hooren.
HOOFDSTUK VI.
Het leven viel Ethel Tracey hard, toen
zij na afloop van haar vacantie naar
Braxbury terugkeerde. Haar gemoed was
zoodanig vervuld van Maurice, dat het haar
ontzettend zwaar viel, haar aandacht te be
palen bij de muziek van Marion en de
sommen van Hilda. Dikwijls onderhield zij
zichzelve over deze weinige nauwgezetheid
in plichtsbetrachting, maar ze was en bleef
prikkelbaar.
Telkens weer keek zij de paragraaf na
in „the Standard" en las daar
„Van Maurice aan dengeen die hem
„goéd wenscht". Laat mij van u hooren,
onder uw waren naam. Ik begrijp uw
waarschuwing niet. Ik heb niets te vree
zen."
Ze had andermaal geschreven anoniem
als tevoren, met behulp van de machine en
had hierbij enkel nog met grooteren nadruk
„VOLHARDING"
derde bij komt te zitten. Wil men er toch
gaan zitten dan wijken zij geen millimeter
breed opzij en doen alsof het hoogst onbe
hoorlijk is dat gij op „hun" bank wilt ko
men zitten. De onaangenaamste opmerkin
gen worden er over gemaakt. Het zou mis
schien aanbeveling verdienen met strepen
op de bank te verven een indeeling te ma
ken, al weet men vooruit dat die soort da
mes precies op de middelste strepen zou
gaan zitten.
Wat zou dat toch voor een aard van den
mensch zijn? Als het hun zelf overkomt,
zijn ze kras in hun opmerkingen en ze doen
het zelf in nog erger mate.
Waar hapert het hier toch Aan opvoe
ding, voorbeeld, beschaving, menschenken-
nis Met een algemeen woord noemt men
het tuchteloosheid die bij grooten helaas
vaar even erg is als bij kleineren.
EIBER.
DE OUDE WEG VAN VLISSINGEN NAAR
MIDDELBURG.
II (Slot.)
Hebben wij in ons vorig artikel voorna
melijk de geschiedenis van den bovenge-
noemden weg beschreven, thans zullen wij
trachten te laten zien, hoe de omgeving
van den weg er vroeger uitzag. Natuurlijk
zullen wij ons alleen tot de voornaamste
punten moeten bepalen. Eerst willen wij er
nog op wijzen, dat door het ontmantelen
van de steden Middelburg en Vlissingen, het
graven van het kanaal door Walcheren en
het leggen van den spoorweg het begin en
het einde van den weg geheel zijn vervallen
of veranderd. Vooral bij Vlissingen is die
verandering het grootst. Een gedeelte van
den ouden weg ziet men nog, als men van
Souburg komende, na den overweg gepas
seerd te hebben, rechts den weg inslaat in
de richting van de Keersluis. De keien van
den ouden weg zitten nog in den grond.
Daar de weg de eenige verbinding was
tusschen beide steden, was er steeds een
druk verkeer. Het gras groeide er niet
tusschen de steenen. Van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat hotsten de wagens over
de keien en gingen er voetgangers over het
er naast liggende voetpad.
Voor onze reis MiddelburgVlissingen
zullen wij gebruik maken van het eenige
publieke vervoermiddel, n.I. van Je Pietjes
wagen, aldus genoemd, omdat de reis een
pietje of 32]/2 cent kost. Wij begeven ons
naar het Vlissingsch Wagenplein, waar al
tijd 2 of 3 wagens gereed staan, elk met 2
paarden bespannen. Aan de dieren is het
duidelijk te zien, dat fcij betere dagen ge
kend hebben. Vastgestelde uren van vertrek
zijn er niet. Als er reeds eenige reizigers
zijn, wordt een bel geluid en de koetsier,
wiens beurt het is af te rijden, vertrekt.
Dadelijk is de nabijgelegen prachtige
Vlissingsche poort bereikt, die evenals al de
stadspoorten een uurwerk hebben, zoodat
niet alleen in alle deelen der stad de tijd
wordt aangegeven, maar ook de in- en uit
gaande man weet hoe laat hij aankomt of
vertrekt. De Vlissingsche poort stond, waar
nu het kanaal is gegraven. Als wij de brug
over de breede gracht die zich om de stad
slingert zijn overgereden, zijn wij dadelijk
op den calcijeweg. Voor wij de z.g. Klink-
heul passeeren, zien wij links de bosschages
van de buitens Gaternisse en Veldzicht. De
heul ligt over de Welzingsche watergang,
vroeger een voorname afwatering van
Walcheren, daar hij in zee uitliep. Aan onze
rechterkant zien wij de buitenplaats „De
Parel" en dan komen wij aan den tol of den
boom, die in de 18e eeuw jaarlijks voor 340
pond 20.40) en meer verpacht werd. Dit
groote bedrag is 'n duidelijk bewijs, dat er
langs den weg een druk verkeer was. Links
rijden wij voorbij den oliemolen „De Ver
wachting" geheeten, ongeveer op dezelfde
plaats waar thans een windkorenmolen
staat.
Weldra zijn wij aan de Kleine Abeele,
waar onze wagen voor een herberg stil
houdt. Terwijl de paarden even uitblazen
en de altijd dorstige koetsier zijn biertje
herhaald dat zijn eenige veiligheid bestond
in de vlucht en dat ze hem dus smeekte het
land te verlaten.
Maar Maurice, die alles hield voor het
werk van één die zijn plaats wilde hebben
aan het „Arcadian Theater" en hem daar
om dus uit den weg wilde hebben, en die
bovendien totaal onbekend was met den
dood van Sir Stephen en alle geschiedenis
sen, die waren vastgeknoopt aan zijn over-
hoopte vlucht, schonk geen aandacht aan
dit tweede schrijven, daar hij op dit oogen-
blik heel wat andere moeilijkheden had.
Het is vreemd, hoe soms alle omstandig
heden kunnen meewerken om de waarheid
voor een bepaalden persoon verborgen te
houden, waardoor deze dan maar voort
gaat zijn daden steeds verdachter te
maken.
Toen Maurice zoowat een week van
Dacreston Manor weg was, schreef hij uit
Londen en gaf een adres, waar zijn bezit
tingen naar toegestuurd konden worden.
Door achteloosheid van een bediende in
het pension waar hij verbleef, werd deze
brief nooit gepost, en nadat hij een heelen
tijd gewacht en geen antwoord gekregen
had, schreef Maurice weer, ditmaal van
Sedgefield, op het oogenblik dat hij zich
juist voegde bij het gezelschap van Mr.
Gilmore.
Den brief, evenals den eersten, adres
seerde hij aan Warner den butler. Door
een toevalligen samenloop bereikte ook dit
epistel nooit de plaats van zijn bestemming,
daar het met andere papieren en circulai
res in een prullemand terecht kwam en
werd verbrand.
Maurice kwam nu tot de gevolgtrekking,
dat de bedienden op Manor House soms
orders hadden gekregen om zijn vraag niet
te beantwoorden.
Hij glimlachte eens verachtelijk om wat
hij beschouwde als tyrannie van Sir
Stephen en besloot te wachten tot hij zelve
neemt, stappen wij even uit om de nabij
gelegen sierlijke poorten te bezichtigen, die
toegang geven tot de lusthoven Tuinenburg
en Rust 11a Onrust, die links van den weg
liggen.
Als wij weer onze plaats hebben ingeno
men, rijden wij aan onze rechterzijde voor
bij de buitenplaatsen EssenveJd, Oostenburg
en Poelwijk en aan onze linkerzijde voorbij
het lusthof Engelenburg. Alles is onder het
heerlijke lommer der omringende hooge
boomen verscholen. Van de laatstgenoemde
buitenplaats is thans de naam „De Koepel"
van een boerenhofstede nog een herinne
ring aan de vroegere heerlijkheid.
Een paar oude lindeboomen met 2 groote
steenen kogels aan den voet en een vier
kante woning, die vroeger blijkbaar een
koetsiers- of tuinmanswoning was, zijn ook
de laatste overblijfselen van Poelwijk.
Laten wij met onzen Pietjeswagen door
rijden. Weldra staan de paarden uit zich
zelf weer stil, want nu zijn wij aan de
Groote Abeele gekomen. Voor een der
vensters der herberg staat buiten in een
houten bak een test met vuur. Daar 't mid
den in den zomer is, staat die er niet om
b.v. de verkleumde handen van den koetsier
te verwarmen. Die vuurtest is een lokmid
del, want de voorbijkomende wandelaar kan
hier zijn pijp gratis aansteken. Lucifers kent
men nog niet. Van het aansteken der pijp
op de straat, komt hij gemakkelijk tot het
nemen van een glaasje binnen.
Vanaf de Groote Abeele loopt een deel
van 't oude voetpad van Vlissingen over
West-Souburg naar Middelburg, welk voet
pad 10 jaar vroeger moet zijn gelegd dan
de rijweg.
Als wij ons ook wat verfrischt hebben in
de herberg, stappen wij weer in en rijden
wij voorbij het bekende Ronde Putje en
bereiken wij Oost-Souburg. In de verte
zagen wij reeds het prachtige achthoekige
heerenhuis, „Schoorenburg" geheeten. Wij
rijden het lommerrijke plein (nu Oranje
plein genaamd) over en houden stil bij de
herberg ,,'t Jagertje" tot het doen in- en
uitstappen van reizigers. De paarden wor
den weer aangezet en weldra zijn wij het
dorp Oost-Souburg door. Spoedig zien wij
aan de linkerzijde van den weg het lusthof
Putwijk. Zoo noodig houdt de wagen nog
eens stil bij de herberg „'t Zwaantje". Maar
dit is ook voor de laatste maal, want nu
gaat het recht op Vlissingen af.
De weg, die hier de grens is tusschen de
heerlijkheden Oost-Souburg en West-Sou
burg, is niet zoo mooi van omgeving als de
weg SouburgMiddelburg. Alleen dicht bij
Vlissingen passeeren wij nog de buiten
plaatsen Veldzicht, Weijvliet en Lammeren-
vliet. Wij rijden de brug over, de poort
door en stappen uit op het Wagenplein,
dicht bij het Dok (ongeveer op de plaats,
waar nu de maatschappij „de Schelde"
haar terrein heeft). Zoo zijn wij aan 't eind
gekomen van onzen rijtoer, al was deze
niet groot.
Mochten wij sommige plaatselijke toe
standen niet geheel juist of onvoldoende
hebben medegedeeld, gaarne houden wij
ons voor verbetering of aanvulling aanbe
volen.
Ritthem. B. J. DE MEIJ.
VOORSTELLEN
AAN DEN GEMEENTERAAD.
Door Burg. en Weth. zijn nog de volgen
de voorstellen aan den gemeenteraad ge
daan
Het bestuur van de woningbouwvereni
ging „Goed Wonen", alhier, heeft bij ons
college twee begrootingen en exploitatie
rekeningen ingediend, respectievelijk voor
den bouw van 28 arbeiderswoningen, met
magazijn en kantoortje en 56 arbeiderswo
ningen, op het terrein gelegen ten noorden
van den Singelweg, welke stukken met de
teekeningen worden overgelegd.
Volgens de globale begrooting voor den
bouw van 28 woningen (plan C) met ma
gazijn en kantoortje zullen de daaraan ver
bonden kosten bedragen grondaankoop
7' 15000, bouwkosten 81500, honorarium
architect 1453, salaris opzichters 1800
en renteverlies tijdens den bouw 3000,
samen 102753 of rond 103000.
Volgens de globale begrooting voor den
bouw van 56 woningen (plan D) zullen de
naar Londen ging om enkele bepaalde
stappen te nemen.
Hij leidde op het oogenblik zulk een dwa
lend leven, bleef nooit meer dan een paar
dagen in één plaats, dat hij zelfs maar last
zou hebben van bagage, die hij steeds
moest meeslepen. Onder de voorwerpen die
hij op Manor House had achtergelaten
waren heel wat boeken, waar hij blij was,
dat hij zich nu maar niet mee bezwaard
voelde. Dus maakte hij er dan ook in het
geheel geen -werk meer van, wat alweer de
verdenking verergerde.
Ethel ging er bleek en slecht uitzien en
Philip Radcliffe vond haar nu heel wat
minder aantrekkelijk en wijdde zijn attentie
aan een levendiger meisje en dat zich ook
meer gevleid voelde.
Janet merkte wel dat het gouvernantetje
zoo weinig opgewekt was, maar zij had
zelve moeilijkheden, waardoor ze zich niet
zooveel had bemoeid met Miss Tracey als
dit wel eens oorspronkelijk haar plan was.
Want in de dagen die volgden op Kerst
mis was Janet menigmaal naar een partij
geweest daar in de buurt en steeds had ze
daarbij de grootste hoffelijkheid ondervon
den van Jack Mason.
Nu had ze alle reden om aan te nemen,
dat haar vader haar wel steunen zou als
Jack soms met een aanzoek voor den dag
mocht komen.
Telkens als Mrs. Radcliffe de Masons
afbrak, sprak haar echtgenoot weer een
enkel waardeerend woord.
Heel onvoorzichtig merkte Janet op
„Winfried Mason gaat naar Kasteel
Starford, om het gemaskerd bal in Fe
bruari bij te wonen."
Want dit toch werkte als olie op het
vuur Mrs. Radcliffe had het nooit zoo ver
kunnen brengen om den Earl en Countess
van Starford te mogen bezoeken, die de
„grootheden" uit den omtrek waren.
(Wordt vervolgd.)