1000
150
100
25
Wanneer men niet heeft..
ZATERDAG
34 APRIL
cnn «"'xr004 Qfin
jEerste Blad
64e Jaargang
1926-»
(pt: fiina f.Ill DE TELDE Ir.lalsliail 50-60. Ilissiijen. Taief. II. fostieiteninn 6128!
Verschijn! dagelijks, uitgezonderd tip iondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
Beursbeschouwingen
NOe96
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoorVlissingen endegemeenten op Walcheren 2.20 per3 maanden.
F anco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
jche verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent. ,*s ;-
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 1.10 j voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
ne abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
«JUU een ongeluk. CPilU
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Oit nummer bestaat uit 2 bladen
De Vrije Organen.
Het is natuurlijk onmogelijk om zich
voortdurend volledig op de hoogte te hou
den van alles wat er in een groote stad
voorvalt. Het meeste en voornaamste van
het leven melden ons geregeld de kranten,
n.aar er is toch nog zoo heel veel waarvan
ze niets of slechts eenige bizonderheden
meedeelen. We hebben bijvoorbeeld het
i op alles wat door de vele vereenigin
gen wordt gedaan.
Het is opmerkelijk dat de. dagbladen
daarvan niet al te veel notitie nemen, ter
wijl daarin toch juist de uitingen zijn te
zien van het openbare leven. Maar al te
dikwijls worden wij vergast met zeer ge
detailleerde beschouwingen over het open
bare leven in landen en steden vèr van ons
afgelegen en blijft een belangrijke gebeur
tenis in onze onmiddellijke omgeving ge
heel en al onaangeroerd.
Uit den aard van ons -journalistieke be
roep ontvangen wij tal van vereenigings-
organen en al is het ons niet mogelijk die
alle met de grootste aandacht door te Ie-
n, zóó veel zien wij er wel uit dat toch
„p 'tal van plaatsen door een kleine groep
personen hard wordt gewerkt en geijverd
om allerlei verbeteringen in het maatschap
pelijk leven aan te brengen. Ware het mo
gelijk eens te overzien hoeveel er door al
die vereenigingen jaarlijks tot stand wordt
gebracht dan kon het wel eens blijken dat
zij te zamen een zeer belangrijk werk heb
ben verricht en dat de taak der overheid
daardoor heel wat werd verlicht en aange
vuld. Er bestaan heel veel vereenigingen
die weinig nut sorteeren en er zullen er
ook wel zijn die zonder eenige schade kon
den verdwijnen, maar er zijn er ook die
een groote leemte zouden laten als ze ver
dwenen. Wij betreuren het wel eens dat de
overheid zich zoo weinig gelegen laat lig
gen aan den arbeid van vele vereenigingen,
terwijl deze van veel belang is. Hier was nu
juist eens een arbeidsveld voor de overheid
om de behulpzame hand te bieden zonder
dat het onmiddellijk handen vol geld be
hoefde te kosten.
We hebben er al eens eerder over ge
schreven hoe het gemeentebestuur van
Den Haag steeds nalatig is gebleven in het
stichten van een goed congresgebouw, dat
in de zomermaanden gelegenheid biedt
vcor het houden van nationale en interna
tionale vergaderingen en dat 's winters ten
dienste van maatschappelijke vereenigingen
kan worden gesteld.
Het is zonderling, maar men kan zich
niet voorstellen hoe weinig goede zalen
voor vergaderingen er in Den Haag dispo
nibel zijn. En die er zijn, zijn zeer duur.
Op Zaterdagavond is gedurende de winter
maanden haast geen zaal te krijgen omdat
alles wordt ingenomen door de dansclubs
ei1 door feestvierende vereenigingen. Het
had al sinds vele jaren op den weg van
ons gemeentebestuur gelegen om in het
centrum der stad een gebouw in te richten
waar vereenigingen van maatschappelijk
nut haar bijeenkomsten konden houden en
Naar het Engelsch van VIOLET M. FL1NN.
(Nadruk verDoden»
15)
Maar er was geen groot enthousiasme
'n haar wijze van spreken en hij miste de
opgewektheid, die haar van kinds-af eigen
was geweest. Hoefde zij nu zoo ernstig te
J». als achttienjarige En van waar
me donkere kringen onder haar oogen.
jjo zwak was ze toch nooit geweestdus
o&tt zou het van verdriet moeten zijn
Waarschijnlijk voelde ze dus toch liefde
voor Tony Denston en was Reda daar
msschen in gekomen.
..Joyce", vroeg hij onverwacht, „Heeft
boston je ook iets verteld van de dame,
,met wie hij verloofd is
Alje kleur week uit haar gezichtje.
..Neen, Hij heeft heel weinig van haar
gezegd énkel wat ik je vertelde. Maar ik
tced ^t" 'iaai °Prec^*e bewondering
Malladew fronste de wenkbrauwen.
«Hij lijkt mij nog zoo'n jongen, om...
«ar aan te trekken. Wel een heel aardige
vh?en' maar toc'1 n'et soort d'e Z'J
"fnoot zou wenschen. Hij is ook jon-
n«; ziïn- Maar... het is immers wel een
off'cieel engagement
vp'ru ^e^erantwoordde Joyce, zich
hao 91) rend, waarom haar neef zoo ver
baasd keek.
vpn^ï? ze dan niet erg in je smaak, Ste-
Ö(1 vr°eg ze schuchter. „Je bent zoo'n
eenp 00rcleelaar van karakters, dat die
doend haai ontmoette, wel vol-
i.pn ,e za' zijn om je een opinie te vesti-
sen van haar."
,e vond het eigenlijk heel leelijk van
waar zij eventueel een kantoor konden
vestigen.
We mogen nog eens' de vergelijking
maken met de Kamers van Koophandel, die
toch door de overheid georganiseerd wor-
cien, die over keurige gebouwen beschik
ken en die we hebben het oog op de
Haagsche een zoo groot bedrag aan
inkomsten hebben dat ze met het geld
geen raad weten. Waarom is het niet mo
gelijk voor andere ook geestelijke
belangen een zoodanige instelling tot stand
te brengen
Waarom organiseert de overheid zoo iets
wèl voor den Koophandel, die heusch
als het in zijn kraam te pas komt, zelf wel
de organisatie zal stichten en financieel
kan stichten. Hoe schriel steekt de houding
dei overheid daarbij af wanneer het ande
re maatschappelijke instituten betreft, die
bijvoorbeeld door de belasting op de open
bare vermakelijkheid worden geplukt als
ze het wagen contact te zoeken met het
publiek en wat geld bijeen te brengen 1
De Kamer van Koophandel is niet anders
dan een dwang-vereeniging met een
dwang-contributie, omdat een dwang-lid-
maatschap is ingevoerd. Waarom juist
voor den Koophandel die dwang We
gevoelen niets voor een dergelijk systeem,
dat trouwens door talloos velen die nu
gedwongen worden, niet wordt gewenscht.
leder die in het bestuur van een vereeni-
ging zit, weet hoe moeilijk het is nieuwe
leden te werven, hoe onmogelijk het is de
contributie binnen te halen, hoe men met
de meest bescheiden middelen moet trach
ten nog iets tot stand te brengen. De ver-
eeniging van kooplieden heeft daar geen
last van. Zij schrijft leden in, legt hun con
tributie op en zit dik in haar duiten.
Waarom kan een organisatie op ander
gebied niet even goed erkend worden door
de overheid en gesteund worden, al was
het dan op indirecte wijze door vergader
lokaal en centraal bureau beschikbaar te
stellen Men spreekt zoo graag van de
„vrije organen van het maatschappelijk
leven", waarop men het staatsorganisme
wil laten steunen, maar men laat die vrije
organen „in vrijheid om hun bestaan wor
stelen.
Er bestaan twee instituten in Den Haag
die het Kunst-leven trachten te bevorde-
ïen de Haagsche Kunstkring en Pulchri
Studio. Wat heeft de overheid zich er ooit
aan gelegen laten liggen De eerste heeft
een paar zalen in huur van... het Rijk hij
betaalt er huur voor en heeft nog compli
mentjes af te wachten van de hoogste
autoriteit, die met. verhalen komt aandra
gen waarvan geen woord juist is. Laat
men niet ttachten op de een of andere
wijze zijn inkomsten te verhoogen door het
houden van tentoonstellingen, want de ge
meentelijke overheid stuurt haar struikroo-
ver er op af om de lade te lichten...
Er is, in een zeker opzicht, wel eenige
verbetering in de houding der overheid
tegenover het vereenigingsleven. Wanneer
een onderwerp aan de orde komt dat het
werk van een bepaalde vereeniging raakt,
dan gebeurt het vaak dat door de over
heid advies wordt gevraagd en dat overleg
wordt gepleegd. Maar verder gaat het nier
en het staat natuurlijk niet vast dat in het
bureaucratische kabinet niet een andere
beslissing dan het advies aangaf, wordt
genomen. Het ware daarom gewenscht dat
de gemeentelijke overheid zich er eens toe-
zette om een geregeld contact in te stellen
zichzelve, want in haar hart wenschte ze,
dat die opinie niet gunstig.was.
„Ik heb er mij nooit op laten voorstaan,
dat ik één van jullie zou begrijpen Ik heb
maar zoo weinig met vrouwen te maken
gehad. En de eenige, die ik meende dan
wel heel goed te kennen, kende ik juist in
het geheel niet."
„Wat een steun en bescherming zou hij
kunnen wezen voor een vrouw, die daar
aan behoefte voelde dacht zij, hem ga
deslaande en onwillekeurig sprak ze die
gedachte uit, al was het dan ook in een
eenigszins anderen vorm
„Het is dood-jammer, dat je nooit ge
bouwd bent, Steven
„Getrouwd Hij lachte helder op. „Hoe
kom je daaraan, kind Het lijkt mij meer,
dat nu je nieuwe vriendin mrs. Ponting
Newton aan het woord is..."
„Die is geen vriendin van mij Ik houd
heelemaal niet van haar. Ik kan niet uit
staan die menschen, die altijd van een
ieder wat weten te vertellen. Maar tante
schijnt haar nu eenmaal zoo aardig te
vinden
„Ja kijk maar eens, met hoeveel be
langstelling moeder haar nu weer gade
slaat Ze vertelt zeker het laatste nieuws
uit de chronique scandaleuse
„Neen ik geloof eer, dat ze van jou
pjaten, Steven Zie maar eens, hoe tante
jouw kant uitkijkt
„Ik heb mij al eens afgevraagd, waar ik
de goede vrouw toch al vroeger kan gezien
hebben. Ze komt me zoo bekend voor
„Ze woont in Ealing. Mr. Ponting New-
ten is vele jaren aan het departement van
oorlog verbonden geweest tot hij, nu ver
leden jaar, gepensionneerd werd. Iederen
vcrigen winter brachten ze Kerstmis in
Bournemouth door maar dezen keer..."
„O zei Malladew of hij volkomen
tevreden was met de inlichtingen.
Intusschen bukte hij zich om een knopje
tusschen zichzelf en de vrije organen in
het maatschappelijk leven. Wanneer de
invloed van die vrije organen grooter werd
zouden vanzelf allen die belangstelling
koesteren zich bij die vereenigingen aan
sluiten. Op die wijze bereikte men dan een
effect dat het resultaat van het dwang
systeem, bij de Kamers van Koophandel
toegepast, naderde zonder het hatelijke
van den dwang. Waarom niet een Kamer
van Kunsten en Wetenschappen gesticht,
waarin alle organisaties op die gebieden
zitting hadden De overheid had dan
advies-bureaux die haar van grooten dienst
konden zijn en de instelling alleen reeds
zou atle belanghebbenden doen deelnemen
aan die vrije organen.»
Het denkbeeld dat we hier opperen is
heelemaal niet nieuw. In het buitenland
zijn tal van soortgelijke instituten te vinden
en dus kan alleen geconstateerd worden
dat ons land op dit punt niet bij is. Trou
wens onze bureaucratie is in het algemeen
niet bijzonder „bij". Maar daarover weiden
wij thans niet verder uit
EIBER.
Lagere koersen voor Rubberaan-
deelen. Beperking van den Cu-
baanschen suikeroogst. Regee-
ringssteun aan den landbouw in de
Unie. De New-Yorksche markt
beter. Tabakken op lagere koer
sen. Het verslag der Holland
Amerika Lijn. Het verslag van
Jurgens. Het proces tegen de ven
nootschap gewonnen. Ruime geld
markt. Teruggang van den Ne
derlandsehen buitenlandschen handel.
De prijsdaling op de productenmarkt, de
vorige week in ons overzicht breeder be
sproken, heeft ditmaal vooral in het begin
der week de Amsterdamsche Effecten
beurs in sterkere mate beïnvloed. De rub-
berprijs is te Londen beneden 2 shilling
per pond gedaald, uitkomende op ca. 1.25
per Amsterdamsch pond, terwijl nog niet
zoo lang geleden 3 per ptfnd moest wor
den betaald. Dit in aanmerking genomen,
was de daling in den koers der rubber-
aandeelen dusver nog niet van grooten
omvang, hetgeen tot op zekere hoogte
verklaarbaar was door de vóórverkoopen
tot hoogere prijzen. Ook wanneer de rub
ber-maatschappijen voor het nog onver
kochte deel van oogst 1926 een prijs van
ca. 1.25 maken, zullen in de meeste ge
vallen over het Ioopende jaar dividenden
kunnen worden uitgekeerd welke niet lager
zijn dan die over 1925 en er is uiteraard
een kans, dat er voor den rubberprjjs her
stel intreedt. Er zijn echter den laatsten
tijd meerdere maatschappijen opgericht,
welke alleen redelijke dividenden kunnen
betalen bij abnormaal hooge rubberprijzen
en ook onder de oudere ondernemingen
zijn er die in den besten tijd terreinen
hebben bijgekocht, waarvan voorloopig nog
weinig product is tè wachten. Voor derge
lijke vennootschappen loopen de winst
kansen bij dalende rubberprijzen dubbel
sr.el terug en het is' verklaarbaar we
hebben op dat nadeel vroeger meer dan
eens gewezen dat de koers dier aandee-
len verhoudingsgewijs meer teruggaat dan
dit van ondernemingen met oudere aan-
plantingen, grootere productie en lageren
kostprijs. Ook in dezen was goedkoop
op te rapen van de enkele losse rozen, die
Bcddb Daglish Joyce dien ochtend vereerd
had.
„Ik zie graag een jong meisje bloemen
dragen", sprak hij, heel galant. „Die schij
nen zoo bij elkaar te hooren. Ér is een
mooie tuin bij mijn woning in El-Manatat,
Joyce maar ik ben nooit tevreden over de
rozen die mijn kweekerij oplevert. Ik ge
loof, dat ze meer regen en minder zon
noodig hadden."
„Ik verlang er vreeselijk naar, jouw pa
leis eens te zien, Steven Bobby heeft me
er al zoo'n boel van verteld
Hij glimlachte.
„Maak je niet te hooge illusies, kind. Zoo
iets moois is het nu niet. Ik kan er lang
niet genoeg aan besteden om het naar
behooren te onderhouden. Toch heb ik er
vtel genot van gehad. Toen ik er het eer
ste stukje land kocht was de plaats niet
meer dan een gehuchtje, nabij de ruïne
gebouwd en de helft van de bewoners
hadden nog nooit een blanke gezien Nu
zijn ze al heelemaal bedorven, want een
dokter uit Londen is tot de ontdekking ge
komen dat het een ideaal kiimaat was voor
bepaalde phasen van zenuwziekten. En nu
bloeit de plaats helaas..."
„Maar hoe kan je nu zoo iets zeggen
Je moest blij zijn, dat je medemenschen
weer gezond konden worden
„Tot mijn spijt moet ik erkennen, dat ik
daar nu nog niet onegoïstisch genoeg voor
ben Ik had zoo graag meer vrijheid be
houden Maar over mrs. Ponting Newton
sprak hij niet weer.
Eerst heel veel later trof haar dit.
HOOFDSTUK X.
„Lieve", begon mrs. Britton, daarmee
een eindelooze stilte verbrekend, ik wil je
niet haasten, maar hebben Tony en jij al
eenig plan gemaakt? Want ik voor mij
vrees, dat het hoog tijd is dat ik naar
huis ga
duurkoop. Zoo is bijv. de noteering der
aand. Rubber Cult. Maatsch. „Amsterdam"
thans ruim 100 lager dan het hoogste
punt van 1925, dat 438 was, terwijl de
aandeelen Silau, welke een hoogsten koers
van 268 bereikten, thans ook ruim 100
lager noteeren. Intusschen was deze week
ook voor de betere aandeelen de stem
ming doorgaans flauw in verband met de
verdere toeneming van den Londenschen
voorraad. Scherper dan ooit luistert thans
de fondsenmarkt naar de fluctuaties der
productenmarkten, welke den indruk geven
dat er algemeen een toestand van grootere
onzekerheid bestaat ten aanzien der toe
komstige economische ontwikkeling. We
maakten de vorige week reeds melding van
plannen om den Cubaanschen suikeroogst
te beperken. Deze plannen zijn intusschen
reeds door de Cubaansche regeering goed
gekeurd in dien vorm dat er 500.000 ton
suiker aan den ditjarigen oogst zal worden
onttrokken. De suikerprijs ondervond daar
van reeds den stimuleerenden invloed. Sui-
keraandeelen blijven hier echter verwaar
loosd op grond van de overweging dat een
scherpere prijsstijging noodzakelijk is om
de dividenden, welke voor 1925 uitgekeerd
zijn of uitgekeerd worden, voor 1926 te
kunnen handhaven. Men heeft intusschen
ook vernomen van de pogingen om de
Amerikaansche graanmarkt een steuntje in
den rug te geven. De Amerikaansche land
bouwers hebben een kwaden tijd achter
den rug het heeft in ons land als bekend
met de boeren ook niet over en uit de
verslagen der Amerikaansche hypotheek
banken is wel duidelijk geworden dat de
moeilijkheden der Amerikaansche boeren in
bi eederen kring groote verliezen hebben
doen ontstaan. Men heeft daarom reeds
lang gepoogd ook de Amerikaansche boe
ren te doen deelen in den overigens vrij
algemeenen voorspoed der Vereenigde
Staten, men is nu zoover gevorderd dat
de regeering 100 millioen heeft beschik
baar gesteld om het overschot van den
oogst op te koopen en zoo de graanprijzen
op te houden. Dat doet dezelfde regeering,
die een paar maanden geleden zoo heftig
fulmineerde tegen de beperking van den
rubberexport in de Engelsche koloniën, een
nieuwe waarschuwing dus om ook bij
Uncle Sam meer op zijn daden dan op zijn
woorden te letten. In hoeverre genoemde
maatregel de graanprijzen zal stimuleeren,
moet worden afgewacht. Het tarwesurplus
in de Unie is niet van overwegende betee-
kenis op de wereldmarkt; voor 1925/26
wordt het op 36 millioen geraamd, terwijl
Canada 187 millioen en Argentinië 111
millioen centals kan uitvoeren. Maar uit
Argentinië komen berichten over misoogst
e.d., zoodat de graanbeurs er de laatste
weken voor de producenten wat vroolijker
uitzag. Dit zegt echter nog niet veel en dat
men in de Unie tot regeeringssteun over
ging wijst er wel op dat de vooruitzichten
van de graanproducenten nog niet zoo
rooskleurig worden geacht. Overigens is de
veronderstelling niet te gewaagd dat de
regeering met haar steun aan de landbou
wers ook politieke oogmerken heeft nu de
verkiezing voor het Huis van Afgevaardig
den allengs weer in zicht komt.
De Amerikaansche markt heeft in de
afgeloopen week een veel beter verloop
gehad. Voor een deel was dit een gevolg
van contraminedekkingen, voorts waren er
berichten over fusies van spoorwegen e.d.
Reda had met gesloten oogen liggen
rusten in een langen stoel, maar mrs.
Britton had wel degelijjc vermoed, dat zij
klaar wakker was.
„Neen we hebben nog niets geen plan
nen gemaakt. We zijn beiden zóó inschik
kelijk voor elkaar, dat we maar niet tot een
beslissing kunnen geraken."
„Maar ik moet naar huis, zie je."
Reda kwam overeind.
„Ik weet niet of u het waarlijk zoo be
schouwt maar er is geen enkele reden,
dat u het toch zoudt doen. De dominé en
Lil kunnen zich best redden. Dat schreef
ze nog in haar laatsten brief. Natuurlijk
zullen ze u wel erg missen, maar dit is uw
jubileum-vacantie en u denkt er nog niet
over om naar huis te gaan. Wat zouden
Tony en ik immers zonder u beginnen
We zouden wanhopend zijn
„Maar als ik enkel maar eens mocht
weten wat je plannen waren begon mrs.
Britton andermaal.
Reda haalde de schouders op.
„Wie kan er nu eigenlijk plannen ma
ken Wat geeft het nog of je al plannen
maakt Daar komt toch nooit iets van
En zooveel bitterheid klonk er uit haar
toon, dat de ander er meelij mee had.
Andermaal ging er nu geruimen tijd
stilte heerschen. Reda leek weer totaal
onverschillig voor alle wereldsche zaken
er. mrs. Britton dacht na.
Ze begreep niets van de houding van dit
veroofde paar. Men kon toch haast niet
aannemen, dat ze liefde voor elkaar voel
den Steeds vaster schoot de overtuiging
bij haar wortel, dat Tony was gaan inzien,
hoe hij zich vergist had Hij had zich ze
ker laten verleiden door zijn liefde voor
zijn oud tehuis. En dat kon ze hem niet
kwalijk nemen, daar heel zijn omgeving er
ook altijd op uit was geweest hem er van
te doordringen dat hij, door een huwelijk
met miss Winslow, werkelijk de beste
waardoor de haussiers nieuwen moed kre
gen. Steelshares, die tot 117% waren ge
daald, herstelden zich tot boven 120
ook andere fondsen maakten een flink
avans. De president der Steeltrust heeft
dezer dagen de uitkeering van een dividend
in aandeelen (een bolus) in uitzicht ge
steld, maar tevens de mogelijkheid dat de
geregelde uitkeering der kasdividenden
door een economischen teruggang zal wor
den onderbroken. De Trust boekt thans
ongeveer 28.500 ton staal per dag bij een
totale productie-capaciteit van ca. 52.000
ton, waarmede verklaard wordt waarom
de onuitgevoerde orders zijn afgenomen.
Een reden tot optimisme geeft deze presi-
ctenteele verklaring onzes inziens niet,
vooral wanneer bedacht wordt dat de
heer Gary tot de aarts-optimisten behoort.
Op de Locale Markt had de handel bui
ter de Rubberafdeeling weinig te beteeke-
nen. Tabaksaandeelen zijn in koers terug-
geloopen ondanks het bevredigend verloop
ctei vier gehouden voorjaarsveilingen.
Slechte weerberichten uit Sumatra waren
van sterken invloed. Het verslag der
Arendsburg maakte een goeden indruk. Er
biijkt uit dat over het nieuwe boekjaar
1925/26 naar alle waarschijnlijkheid meer
dan 50 dividend zal worden uitgekeerd.
Op de afdeeling der Scheepvaartaandeelen
bleef het jaarverslag der Holland-Amerika-
Lijn zonder uitwerking veel nieuws bevat
het ook niet en de toon der directie is alles
behalve opwekkend, vooral wat het vracht
verkeer betreft. De resultaten zijn minder
dan in 1924 en niet voldoende om de af
schrijvingen ten volle bestrijden. Allengs
komt de vloot echter op een zoodanige
boekwaarde dat deze na aftrek der Reser-
ven niet veel van de werkelijke waarde
meer verschilt. Intrinsiek zijn de aandeelen
dan ook beduidend meer waard dan den
beurskoers deze wordt begrijpelijkerwijze
gedrukt door de afwezigheid van eenige
kans dat er in het Ioopende jaar dividend
kan worden uitgekeerd eF zijn zelfs pessi
misten die financieele moeilijkheden vree
zen. De cijfers van het verslag wijzen
daarop echter allerminst.
Eindelijk is ook uitgekomen het jaar
verslag van Jurgens Vereenigde Fabrieken
dat voor 1925 een exploitatie winst van
14.8 millioen aanwijst tegen 13.9 milli
oen in 1924. Tegelijkertijd is ook uitspraak
gedaan in het bekende geding tegen de
vennootschap inzake het niet uitkeeren van
dividend op de gewone aandeelen over de
jaren 1922, 1923 en 1924, toen wèl op de
prefs, dividend uitgekeerd werd en ook
voor een gewoon dividend een groot be
drag resteerde. De directie heeft het pleit
verloren, gelijk wij indertijd reeds hebben
vermoed. Zij zal dus nu over 1923 3
over 1923 6 en over 1924 6%, of in to
taal 15 aan gewone aandeelhouders
moeten uitkeeren. Maar deze krijgen dan
over 1925 niets, wat mogelijk is gemaakt
door de jongste statutenwijziging. Voor
hen brengt dit tenslotte weinig verschil,
het nadeel is aan de zijde der preferente
aandeelhouders, die bij een dividend van
15 over 1925, wat de pref. aand. B be
treft, een superdividend van >/2 wat
de C's betreft van 1 zouden hebben
ontvangen. De preferente aandeelen waren
derhalve deze week wat flauwer. Overi
gens heeft het Jurgensverslag ten volle
aan de verwachtingen beantwoord en laten
de vooruitzichten voor 1926 zich goed
aanzien, niet het minst ook omdat aan
partij koos In den grond van haar hart
had ze meelij met hem. De arme jongen,
wien ze toch het beste had gegund wat de
wereld schenken kon In geen enkel op
zicht kwam hij te kort in zijn houding je
gens Reda Naarmate hij sterker werd en
neer deelnam aan het gewone leven, nam
hij ook zijn plichten van ridderlijkheid
weer waar maar het was echt plichtbe
sef geen ware liefde, kreeg mrs. Britton
den indruk.
En, als zij nu liefde voelde voor hem,
dan zou haar dit ook wel genoeg hinderen.
Maar dat is het juist, zij voelt geen liefde
voor hem Intusschen waarom heeft ze
hem dan aangenomen Dit was een vraag,
waar ze geen antwoord op wist. Was ze nu
nog in Coldmoor gebleven, waar heel de
atmosfeer zoo zeer doordrongen was van
Denston-tradities, dan had ze kunnen den
ken, dat Reda zich door een huwelijk met
Tony maatschappelijk had willen opwer
ken. Maar gedurende de weken, dat mrs.
Britton nu gereisd had met zoo'n rijke
jonge dame, was ze wel tot het besef ge
komen, dat rijkdom geen verder paspoort
noodig heeft.
Andere jongelui zouden graag eens al
leen zijn maar deze twee bleven altijd om
en bij Reda's chaperonne. En hoe zou dat
later gaan Ze konden niet gelukkig wor
den samen, dit was juist het in-droeve,
vend de goede vrouw
„Zij overlaadt Tony met weldaden, of ze
veel tegenover hem heeft goed te maken
en hij aanvaardt ze, omdat hij anders
meent, haar gevoelens te kwetsen", dacht
zij telkens. En hardop sprak ze ten derden
male „Ik geef toe, lieve, dat ik mij verba
zend amuseer, maar waarlijk, plicht gebiedt
mij, terug te gaan. Als jij of Tony plannen
hebt gemaakt, waar ik je mee behulpzaam
kan zijn, dan met genoegen maar je
weet..."
(Wordt vervolgd.)