1000 150 100 25 Wanneer men niet heeft.. ZATERDAG 34 APRIL cnn «"'xr004 Qfin jEerste Blad 64e Jaargang 1926-» (pt: fiina f.Ill DE TELDE Ir.lalsliail 50-60. Ilissiijen. Taief. II. fostieiteninn 6128! Verschijn! dagelijks, uitgezonderd tip iondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen Brieven uit de Hofstad FEUILLETON Beursbeschouwingen NOe96 VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoorVlissingen endegemeenten op Walcheren 2.20 per3 maanden. F anco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk- jche verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent. ,*s ;- ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels 1.10 j voor iederen regel meer 26 cent. Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. ne abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. «JUU een ongeluk. CPilU gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Oit nummer bestaat uit 2 bladen De Vrije Organen. Het is natuurlijk onmogelijk om zich voortdurend volledig op de hoogte te hou den van alles wat er in een groote stad voorvalt. Het meeste en voornaamste van het leven melden ons geregeld de kranten, n.aar er is toch nog zoo heel veel waarvan ze niets of slechts eenige bizonderheden meedeelen. We hebben bijvoorbeeld het i op alles wat door de vele vereenigin gen wordt gedaan. Het is opmerkelijk dat de. dagbladen daarvan niet al te veel notitie nemen, ter wijl daarin toch juist de uitingen zijn te zien van het openbare leven. Maar al te dikwijls worden wij vergast met zeer ge detailleerde beschouwingen over het open bare leven in landen en steden vèr van ons afgelegen en blijft een belangrijke gebeur tenis in onze onmiddellijke omgeving ge heel en al onaangeroerd. Uit den aard van ons -journalistieke be roep ontvangen wij tal van vereenigings- organen en al is het ons niet mogelijk die alle met de grootste aandacht door te Ie- n, zóó veel zien wij er wel uit dat toch „p 'tal van plaatsen door een kleine groep personen hard wordt gewerkt en geijverd om allerlei verbeteringen in het maatschap pelijk leven aan te brengen. Ware het mo gelijk eens te overzien hoeveel er door al die vereenigingen jaarlijks tot stand wordt gebracht dan kon het wel eens blijken dat zij te zamen een zeer belangrijk werk heb ben verricht en dat de taak der overheid daardoor heel wat werd verlicht en aange vuld. Er bestaan heel veel vereenigingen die weinig nut sorteeren en er zullen er ook wel zijn die zonder eenige schade kon den verdwijnen, maar er zijn er ook die een groote leemte zouden laten als ze ver dwenen. Wij betreuren het wel eens dat de overheid zich zoo weinig gelegen laat lig gen aan den arbeid van vele vereenigingen, terwijl deze van veel belang is. Hier was nu juist eens een arbeidsveld voor de overheid om de behulpzame hand te bieden zonder dat het onmiddellijk handen vol geld be hoefde te kosten. We hebben er al eens eerder over ge schreven hoe het gemeentebestuur van Den Haag steeds nalatig is gebleven in het stichten van een goed congresgebouw, dat in de zomermaanden gelegenheid biedt vcor het houden van nationale en interna tionale vergaderingen en dat 's winters ten dienste van maatschappelijke vereenigingen kan worden gesteld. Het is zonderling, maar men kan zich niet voorstellen hoe weinig goede zalen voor vergaderingen er in Den Haag dispo nibel zijn. En die er zijn, zijn zeer duur. Op Zaterdagavond is gedurende de winter maanden haast geen zaal te krijgen omdat alles wordt ingenomen door de dansclubs ei1 door feestvierende vereenigingen. Het had al sinds vele jaren op den weg van ons gemeentebestuur gelegen om in het centrum der stad een gebouw in te richten waar vereenigingen van maatschappelijk nut haar bijeenkomsten konden houden en Naar het Engelsch van VIOLET M. FL1NN. (Nadruk verDoden» 15) Maar er was geen groot enthousiasme 'n haar wijze van spreken en hij miste de opgewektheid, die haar van kinds-af eigen was geweest. Hoefde zij nu zoo ernstig te J». als achttienjarige En van waar me donkere kringen onder haar oogen. jjo zwak was ze toch nooit geweestdus o&tt zou het van verdriet moeten zijn Waarschijnlijk voelde ze dus toch liefde voor Tony Denston en was Reda daar msschen in gekomen. ..Joyce", vroeg hij onverwacht, „Heeft boston je ook iets verteld van de dame, ,met wie hij verloofd is Alje kleur week uit haar gezichtje. ..Neen, Hij heeft heel weinig van haar gezegd énkel wat ik je vertelde. Maar ik tced ^t" 'iaai °Prec^*e bewondering Malladew fronste de wenkbrauwen. «Hij lijkt mij nog zoo'n jongen, om... «ar aan te trekken. Wel een heel aardige vh?en' maar toc'1 n'et soort d'e Z'J "fnoot zou wenschen. Hij is ook jon- n«; ziïn- Maar... het is immers wel een off'cieel engagement vp'ru ^e^erantwoordde Joyce, zich hao 91) rend, waarom haar neef zoo ver baasd keek. vpn^ï? ze dan niet erg in je smaak, Ste- Ö(1 vr°eg ze schuchter. „Je bent zoo'n eenp 00rcleelaar van karakters, dat die doend haai ontmoette, wel vol- i.pn ,e za' zijn om je een opinie te vesti- sen van haar." ,e vond het eigenlijk heel leelijk van waar zij eventueel een kantoor konden vestigen. We mogen nog eens' de vergelijking maken met de Kamers van Koophandel, die toch door de overheid georganiseerd wor- cien, die over keurige gebouwen beschik ken en die we hebben het oog op de Haagsche een zoo groot bedrag aan inkomsten hebben dat ze met het geld geen raad weten. Waarom is het niet mo gelijk voor andere ook geestelijke belangen een zoodanige instelling tot stand te brengen Waarom organiseert de overheid zoo iets wèl voor den Koophandel, die heusch als het in zijn kraam te pas komt, zelf wel de organisatie zal stichten en financieel kan stichten. Hoe schriel steekt de houding dei overheid daarbij af wanneer het ande re maatschappelijke instituten betreft, die bijvoorbeeld door de belasting op de open bare vermakelijkheid worden geplukt als ze het wagen contact te zoeken met het publiek en wat geld bijeen te brengen 1 De Kamer van Koophandel is niet anders dan een dwang-vereeniging met een dwang-contributie, omdat een dwang-lid- maatschap is ingevoerd. Waarom juist voor den Koophandel die dwang We gevoelen niets voor een dergelijk systeem, dat trouwens door talloos velen die nu gedwongen worden, niet wordt gewenscht. leder die in het bestuur van een vereeni- ging zit, weet hoe moeilijk het is nieuwe leden te werven, hoe onmogelijk het is de contributie binnen te halen, hoe men met de meest bescheiden middelen moet trach ten nog iets tot stand te brengen. De ver- eeniging van kooplieden heeft daar geen last van. Zij schrijft leden in, legt hun con tributie op en zit dik in haar duiten. Waarom kan een organisatie op ander gebied niet even goed erkend worden door de overheid en gesteund worden, al was het dan op indirecte wijze door vergader lokaal en centraal bureau beschikbaar te stellen Men spreekt zoo graag van de „vrije organen van het maatschappelijk leven", waarop men het staatsorganisme wil laten steunen, maar men laat die vrije organen „in vrijheid om hun bestaan wor stelen. Er bestaan twee instituten in Den Haag die het Kunst-leven trachten te bevorde- ïen de Haagsche Kunstkring en Pulchri Studio. Wat heeft de overheid zich er ooit aan gelegen laten liggen De eerste heeft een paar zalen in huur van... het Rijk hij betaalt er huur voor en heeft nog compli mentjes af te wachten van de hoogste autoriteit, die met. verhalen komt aandra gen waarvan geen woord juist is. Laat men niet ttachten op de een of andere wijze zijn inkomsten te verhoogen door het houden van tentoonstellingen, want de ge meentelijke overheid stuurt haar struikroo- ver er op af om de lade te lichten... Er is, in een zeker opzicht, wel eenige verbetering in de houding der overheid tegenover het vereenigingsleven. Wanneer een onderwerp aan de orde komt dat het werk van een bepaalde vereeniging raakt, dan gebeurt het vaak dat door de over heid advies wordt gevraagd en dat overleg wordt gepleegd. Maar verder gaat het nier en het staat natuurlijk niet vast dat in het bureaucratische kabinet niet een andere beslissing dan het advies aangaf, wordt genomen. Het ware daarom gewenscht dat de gemeentelijke overheid zich er eens toe- zette om een geregeld contact in te stellen zichzelve, want in haar hart wenschte ze, dat die opinie niet gunstig.was. „Ik heb er mij nooit op laten voorstaan, dat ik één van jullie zou begrijpen Ik heb maar zoo weinig met vrouwen te maken gehad. En de eenige, die ik meende dan wel heel goed te kennen, kende ik juist in het geheel niet." „Wat een steun en bescherming zou hij kunnen wezen voor een vrouw, die daar aan behoefte voelde dacht zij, hem ga deslaande en onwillekeurig sprak ze die gedachte uit, al was het dan ook in een eenigszins anderen vorm „Het is dood-jammer, dat je nooit ge bouwd bent, Steven „Getrouwd Hij lachte helder op. „Hoe kom je daaraan, kind Het lijkt mij meer, dat nu je nieuwe vriendin mrs. Ponting Newton aan het woord is..." „Die is geen vriendin van mij Ik houd heelemaal niet van haar. Ik kan niet uit staan die menschen, die altijd van een ieder wat weten te vertellen. Maar tante schijnt haar nu eenmaal zoo aardig te vinden „Ja kijk maar eens, met hoeveel be langstelling moeder haar nu weer gade slaat Ze vertelt zeker het laatste nieuws uit de chronique scandaleuse „Neen ik geloof eer, dat ze van jou pjaten, Steven Zie maar eens, hoe tante jouw kant uitkijkt „Ik heb mij al eens afgevraagd, waar ik de goede vrouw toch al vroeger kan gezien hebben. Ze komt me zoo bekend voor „Ze woont in Ealing. Mr. Ponting New- ten is vele jaren aan het departement van oorlog verbonden geweest tot hij, nu ver leden jaar, gepensionneerd werd. Iederen vcrigen winter brachten ze Kerstmis in Bournemouth door maar dezen keer..." „O zei Malladew of hij volkomen tevreden was met de inlichtingen. Intusschen bukte hij zich om een knopje tusschen zichzelf en de vrije organen in het maatschappelijk leven. Wanneer de invloed van die vrije organen grooter werd zouden vanzelf allen die belangstelling koesteren zich bij die vereenigingen aan sluiten. Op die wijze bereikte men dan een effect dat het resultaat van het dwang systeem, bij de Kamers van Koophandel toegepast, naderde zonder het hatelijke van den dwang. Waarom niet een Kamer van Kunsten en Wetenschappen gesticht, waarin alle organisaties op die gebieden zitting hadden De overheid had dan advies-bureaux die haar van grooten dienst konden zijn en de instelling alleen reeds zou atle belanghebbenden doen deelnemen aan die vrije organen.» Het denkbeeld dat we hier opperen is heelemaal niet nieuw. In het buitenland zijn tal van soortgelijke instituten te vinden en dus kan alleen geconstateerd worden dat ons land op dit punt niet bij is. Trou wens onze bureaucratie is in het algemeen niet bijzonder „bij". Maar daarover weiden wij thans niet verder uit EIBER. Lagere koersen voor Rubberaan- deelen. Beperking van den Cu- baanschen suikeroogst. Regee- ringssteun aan den landbouw in de Unie. De New-Yorksche markt beter. Tabakken op lagere koer sen. Het verslag der Holland Amerika Lijn. Het verslag van Jurgens. Het proces tegen de ven nootschap gewonnen. Ruime geld markt. Teruggang van den Ne derlandsehen buitenlandschen handel. De prijsdaling op de productenmarkt, de vorige week in ons overzicht breeder be sproken, heeft ditmaal vooral in het begin der week de Amsterdamsche Effecten beurs in sterkere mate beïnvloed. De rub- berprijs is te Londen beneden 2 shilling per pond gedaald, uitkomende op ca. 1.25 per Amsterdamsch pond, terwijl nog niet zoo lang geleden 3 per ptfnd moest wor den betaald. Dit in aanmerking genomen, was de daling in den koers der rubber- aandeelen dusver nog niet van grooten omvang, hetgeen tot op zekere hoogte verklaarbaar was door de vóórverkoopen tot hoogere prijzen. Ook wanneer de rub ber-maatschappijen voor het nog onver kochte deel van oogst 1926 een prijs van ca. 1.25 maken, zullen in de meeste ge vallen over het Ioopende jaar dividenden kunnen worden uitgekeerd welke niet lager zijn dan die over 1925 en er is uiteraard een kans, dat er voor den rubberprjjs her stel intreedt. Er zijn echter den laatsten tijd meerdere maatschappijen opgericht, welke alleen redelijke dividenden kunnen betalen bij abnormaal hooge rubberprijzen en ook onder de oudere ondernemingen zijn er die in den besten tijd terreinen hebben bijgekocht, waarvan voorloopig nog weinig product is tè wachten. Voor derge lijke vennootschappen loopen de winst kansen bij dalende rubberprijzen dubbel sr.el terug en het is' verklaarbaar we hebben op dat nadeel vroeger meer dan eens gewezen dat de koers dier aandee- len verhoudingsgewijs meer teruggaat dan dit van ondernemingen met oudere aan- plantingen, grootere productie en lageren kostprijs. Ook in dezen was goedkoop op te rapen van de enkele losse rozen, die Bcddb Daglish Joyce dien ochtend vereerd had. „Ik zie graag een jong meisje bloemen dragen", sprak hij, heel galant. „Die schij nen zoo bij elkaar te hooren. Ér is een mooie tuin bij mijn woning in El-Manatat, Joyce maar ik ben nooit tevreden over de rozen die mijn kweekerij oplevert. Ik ge loof, dat ze meer regen en minder zon noodig hadden." „Ik verlang er vreeselijk naar, jouw pa leis eens te zien, Steven Bobby heeft me er al zoo'n boel van verteld Hij glimlachte. „Maak je niet te hooge illusies, kind. Zoo iets moois is het nu niet. Ik kan er lang niet genoeg aan besteden om het naar behooren te onderhouden. Toch heb ik er vtel genot van gehad. Toen ik er het eer ste stukje land kocht was de plaats niet meer dan een gehuchtje, nabij de ruïne gebouwd en de helft van de bewoners hadden nog nooit een blanke gezien Nu zijn ze al heelemaal bedorven, want een dokter uit Londen is tot de ontdekking ge komen dat het een ideaal kiimaat was voor bepaalde phasen van zenuwziekten. En nu bloeit de plaats helaas..." „Maar hoe kan je nu zoo iets zeggen Je moest blij zijn, dat je medemenschen weer gezond konden worden „Tot mijn spijt moet ik erkennen, dat ik daar nu nog niet onegoïstisch genoeg voor ben Ik had zoo graag meer vrijheid be houden Maar over mrs. Ponting Newton sprak hij niet weer. Eerst heel veel later trof haar dit. HOOFDSTUK X. „Lieve", begon mrs. Britton, daarmee een eindelooze stilte verbrekend, ik wil je niet haasten, maar hebben Tony en jij al eenig plan gemaakt? Want ik voor mij vrees, dat het hoog tijd is dat ik naar huis ga duurkoop. Zoo is bijv. de noteering der aand. Rubber Cult. Maatsch. „Amsterdam" thans ruim 100 lager dan het hoogste punt van 1925, dat 438 was, terwijl de aandeelen Silau, welke een hoogsten koers van 268 bereikten, thans ook ruim 100 lager noteeren. Intusschen was deze week ook voor de betere aandeelen de stem ming doorgaans flauw in verband met de verdere toeneming van den Londenschen voorraad. Scherper dan ooit luistert thans de fondsenmarkt naar de fluctuaties der productenmarkten, welke den indruk geven dat er algemeen een toestand van grootere onzekerheid bestaat ten aanzien der toe komstige economische ontwikkeling. We maakten de vorige week reeds melding van plannen om den Cubaanschen suikeroogst te beperken. Deze plannen zijn intusschen reeds door de Cubaansche regeering goed gekeurd in dien vorm dat er 500.000 ton suiker aan den ditjarigen oogst zal worden onttrokken. De suikerprijs ondervond daar van reeds den stimuleerenden invloed. Sui- keraandeelen blijven hier echter verwaar loosd op grond van de overweging dat een scherpere prijsstijging noodzakelijk is om de dividenden, welke voor 1925 uitgekeerd zijn of uitgekeerd worden, voor 1926 te kunnen handhaven. Men heeft intusschen ook vernomen van de pogingen om de Amerikaansche graanmarkt een steuntje in den rug te geven. De Amerikaansche land bouwers hebben een kwaden tijd achter den rug het heeft in ons land als bekend met de boeren ook niet over en uit de verslagen der Amerikaansche hypotheek banken is wel duidelijk geworden dat de moeilijkheden der Amerikaansche boeren in bi eederen kring groote verliezen hebben doen ontstaan. Men heeft daarom reeds lang gepoogd ook de Amerikaansche boe ren te doen deelen in den overigens vrij algemeenen voorspoed der Vereenigde Staten, men is nu zoover gevorderd dat de regeering 100 millioen heeft beschik baar gesteld om het overschot van den oogst op te koopen en zoo de graanprijzen op te houden. Dat doet dezelfde regeering, die een paar maanden geleden zoo heftig fulmineerde tegen de beperking van den rubberexport in de Engelsche koloniën, een nieuwe waarschuwing dus om ook bij Uncle Sam meer op zijn daden dan op zijn woorden te letten. In hoeverre genoemde maatregel de graanprijzen zal stimuleeren, moet worden afgewacht. Het tarwesurplus in de Unie is niet van overwegende betee- kenis op de wereldmarkt; voor 1925/26 wordt het op 36 millioen geraamd, terwijl Canada 187 millioen en Argentinië 111 millioen centals kan uitvoeren. Maar uit Argentinië komen berichten over misoogst e.d., zoodat de graanbeurs er de laatste weken voor de producenten wat vroolijker uitzag. Dit zegt echter nog niet veel en dat men in de Unie tot regeeringssteun over ging wijst er wel op dat de vooruitzichten van de graanproducenten nog niet zoo rooskleurig worden geacht. Overigens is de veronderstelling niet te gewaagd dat de regeering met haar steun aan de landbou wers ook politieke oogmerken heeft nu de verkiezing voor het Huis van Afgevaardig den allengs weer in zicht komt. De Amerikaansche markt heeft in de afgeloopen week een veel beter verloop gehad. Voor een deel was dit een gevolg van contraminedekkingen, voorts waren er berichten over fusies van spoorwegen e.d. Reda had met gesloten oogen liggen rusten in een langen stoel, maar mrs. Britton had wel degelijjc vermoed, dat zij klaar wakker was. „Neen we hebben nog niets geen plan nen gemaakt. We zijn beiden zóó inschik kelijk voor elkaar, dat we maar niet tot een beslissing kunnen geraken." „Maar ik moet naar huis, zie je." Reda kwam overeind. „Ik weet niet of u het waarlijk zoo be schouwt maar er is geen enkele reden, dat u het toch zoudt doen. De dominé en Lil kunnen zich best redden. Dat schreef ze nog in haar laatsten brief. Natuurlijk zullen ze u wel erg missen, maar dit is uw jubileum-vacantie en u denkt er nog niet over om naar huis te gaan. Wat zouden Tony en ik immers zonder u beginnen We zouden wanhopend zijn „Maar als ik enkel maar eens mocht weten wat je plannen waren begon mrs. Britton andermaal. Reda haalde de schouders op. „Wie kan er nu eigenlijk plannen ma ken Wat geeft het nog of je al plannen maakt Daar komt toch nooit iets van En zooveel bitterheid klonk er uit haar toon, dat de ander er meelij mee had. Andermaal ging er nu geruimen tijd stilte heerschen. Reda leek weer totaal onverschillig voor alle wereldsche zaken er. mrs. Britton dacht na. Ze begreep niets van de houding van dit veroofde paar. Men kon toch haast niet aannemen, dat ze liefde voor elkaar voel den Steeds vaster schoot de overtuiging bij haar wortel, dat Tony was gaan inzien, hoe hij zich vergist had Hij had zich ze ker laten verleiden door zijn liefde voor zijn oud tehuis. En dat kon ze hem niet kwalijk nemen, daar heel zijn omgeving er ook altijd op uit was geweest hem er van te doordringen dat hij, door een huwelijk met miss Winslow, werkelijk de beste waardoor de haussiers nieuwen moed kre gen. Steelshares, die tot 117% waren ge daald, herstelden zich tot boven 120 ook andere fondsen maakten een flink avans. De president der Steeltrust heeft dezer dagen de uitkeering van een dividend in aandeelen (een bolus) in uitzicht ge steld, maar tevens de mogelijkheid dat de geregelde uitkeering der kasdividenden door een economischen teruggang zal wor den onderbroken. De Trust boekt thans ongeveer 28.500 ton staal per dag bij een totale productie-capaciteit van ca. 52.000 ton, waarmede verklaard wordt waarom de onuitgevoerde orders zijn afgenomen. Een reden tot optimisme geeft deze presi- ctenteele verklaring onzes inziens niet, vooral wanneer bedacht wordt dat de heer Gary tot de aarts-optimisten behoort. Op de Locale Markt had de handel bui ter de Rubberafdeeling weinig te beteeke- nen. Tabaksaandeelen zijn in koers terug- geloopen ondanks het bevredigend verloop ctei vier gehouden voorjaarsveilingen. Slechte weerberichten uit Sumatra waren van sterken invloed. Het verslag der Arendsburg maakte een goeden indruk. Er biijkt uit dat over het nieuwe boekjaar 1925/26 naar alle waarschijnlijkheid meer dan 50 dividend zal worden uitgekeerd. Op de afdeeling der Scheepvaartaandeelen bleef het jaarverslag der Holland-Amerika- Lijn zonder uitwerking veel nieuws bevat het ook niet en de toon der directie is alles behalve opwekkend, vooral wat het vracht verkeer betreft. De resultaten zijn minder dan in 1924 en niet voldoende om de af schrijvingen ten volle bestrijden. Allengs komt de vloot echter op een zoodanige boekwaarde dat deze na aftrek der Reser- ven niet veel van de werkelijke waarde meer verschilt. Intrinsiek zijn de aandeelen dan ook beduidend meer waard dan den beurskoers deze wordt begrijpelijkerwijze gedrukt door de afwezigheid van eenige kans dat er in het Ioopende jaar dividend kan worden uitgekeerd eF zijn zelfs pessi misten die financieele moeilijkheden vree zen. De cijfers van het verslag wijzen daarop echter allerminst. Eindelijk is ook uitgekomen het jaar verslag van Jurgens Vereenigde Fabrieken dat voor 1925 een exploitatie winst van 14.8 millioen aanwijst tegen 13.9 milli oen in 1924. Tegelijkertijd is ook uitspraak gedaan in het bekende geding tegen de vennootschap inzake het niet uitkeeren van dividend op de gewone aandeelen over de jaren 1922, 1923 en 1924, toen wèl op de prefs, dividend uitgekeerd werd en ook voor een gewoon dividend een groot be drag resteerde. De directie heeft het pleit verloren, gelijk wij indertijd reeds hebben vermoed. Zij zal dus nu over 1923 3 over 1923 6 en over 1924 6%, of in to taal 15 aan gewone aandeelhouders moeten uitkeeren. Maar deze krijgen dan over 1925 niets, wat mogelijk is gemaakt door de jongste statutenwijziging. Voor hen brengt dit tenslotte weinig verschil, het nadeel is aan de zijde der preferente aandeelhouders, die bij een dividend van 15 over 1925, wat de pref. aand. B be treft, een superdividend van >/2 wat de C's betreft van 1 zouden hebben ontvangen. De preferente aandeelen waren derhalve deze week wat flauwer. Overi gens heeft het Jurgensverslag ten volle aan de verwachtingen beantwoord en laten de vooruitzichten voor 1926 zich goed aanzien, niet het minst ook omdat aan partij koos In den grond van haar hart had ze meelij met hem. De arme jongen, wien ze toch het beste had gegund wat de wereld schenken kon In geen enkel op zicht kwam hij te kort in zijn houding je gens Reda Naarmate hij sterker werd en neer deelnam aan het gewone leven, nam hij ook zijn plichten van ridderlijkheid weer waar maar het was echt plichtbe sef geen ware liefde, kreeg mrs. Britton den indruk. En, als zij nu liefde voelde voor hem, dan zou haar dit ook wel genoeg hinderen. Maar dat is het juist, zij voelt geen liefde voor hem Intusschen waarom heeft ze hem dan aangenomen Dit was een vraag, waar ze geen antwoord op wist. Was ze nu nog in Coldmoor gebleven, waar heel de atmosfeer zoo zeer doordrongen was van Denston-tradities, dan had ze kunnen den ken, dat Reda zich door een huwelijk met Tony maatschappelijk had willen opwer ken. Maar gedurende de weken, dat mrs. Britton nu gereisd had met zoo'n rijke jonge dame, was ze wel tot het besef ge komen, dat rijkdom geen verder paspoort noodig heeft. Andere jongelui zouden graag eens al leen zijn maar deze twee bleven altijd om en bij Reda's chaperonne. En hoe zou dat later gaan Ze konden niet gelukkig wor den samen, dit was juist het in-droeve, vend de goede vrouw „Zij overlaadt Tony met weldaden, of ze veel tegenover hem heeft goed te maken en hij aanvaardt ze, omdat hij anders meent, haar gevoelens te kwetsen", dacht zij telkens. En hardop sprak ze ten derden male „Ik geef toe, lieve, dat ik mij verba zend amuseer, maar waarlijk, plicht gebiedt mij, terug te gaan. Als jij of Tony plannen hebt gemaakt, waar ik je mee behulpzaam kan zijn, dan met genoegen maar je weet..." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1