end Wanneer men niet heeft.. Wet is 'STEDING. ZATERDAG 17 APRIL Eerste Blad PLOUVIER HEEFT OE SCHOENEN. VB» GRüns No-®M> 64e Jaargang 1926 IOOPT. iSEKQP Rundvleesch /arkensvleesch Reuzel LICHT Gemeenteraad. FEUILLETON et- nieuwe rerf- dotje lie,zijde, fijne wol em. schitterend kunt verven. iangewezen Inten- ïacht te Vlissingen dag 21 April 1926, gs 11 uur een open- iing gehouden wor- :vering van onder smiddelen ten be- Zeemacht te Vlis- ide het tijdvak van net ultimo October Raming 9200 K.G. Raming 2800 K.O. Raming 280 K.C. moeten hunne in- tten op gezegeld .50 in gesloten en- ieder perceel af- m bezorgen voor tijdstip op kamer t steenen gebouw binnenhaven te den voor levering sr inzage. Gedézalf's resultaat, te overtreffen, and zal dit nu zeker wel, beseffen. 3ij A. C. BENIEST ot Joyce. odjes besteld, miss n raad mag geven, t en neem een flink ter ruste begeeft." liet aan Verbeeld n boot ontsnapte as, niet bang voor ;tie van dat er da- rië vertrektNeen, t genoegen en gaat g niet aan, wat te wilde hij voor het x geval had Joyce onne in mrs. Col- in gérant van het weten dat er geen xandrië werd ver eek maar, dat er eens passage kon koopvaardijschip, hij ook wel, dat avontuur was ge- elegrafeeren dacht )ofd En als mrs. i/erstandige vrouw 'ond haar ook een zich daar toch in, 'oor dan het was >yce zoo eens een >ch veel beter zou waren Dan zou- niet zoo praten I .den of er gepraat ce heftig, ,,'t Was deur afgedraaid te merken op het Integendeel I' fordt vervolgd.; VL1SSINGSCHE COURANT Dit nummer bestaat uit 2 bladen Zitting van Vrijdag 16 April, des middags 2 uur. (Vervolg en Slot.) Nadat het voorstel van den heer P. G. Laernoes tot aanhouding van het voorstel tot het bouwen van een nieuw ziekenhuis, was verworpen, werd de discussie over dit voorstel geopend. De heer Hoogkamer verdedigde dit voor stel zeer krachtig en zeide ongeveer het volgende Nu eindelijk op aandringen van den heer Van Oorschot het rapport verschenen is, waarin Burg. en Weth. hunne conclusies neerschrijven, nu roept dat rapport tevens tot afdoening de jarenjangen strijd moet nu eindelijk beslecht worden. De meerder heid der christ-hist. fractie ziet het als haar plicht mede te werken, nu het rapport er is, dat de gemoederen in korten tijd tot rust komen, dat Vlissingen eerlang geen ziekenhuiskwestie meer heeft, dat de ge meentenaren weten hoe de gemeentelijke ziekenzorg voortaan geregeld zal zijn en dat ze goed ingericht zal zijn. Nu is de tijd van het overwegen voorbij, het overwegen heeft jaren geduurd. Vlissin gen wil niet langer woorden, het wil da den. En de chr.-hist. meerderheid meent, dat dat een gerechte wensch is <êh is bereid daaraan tegemoet te komen, kik uitstel zweepf voor- als tegenstanders tot her nieuwden strijd op. Wij willen de rust, wij willen de beslissing. Die beslissing kan maar iH deze of gene richting vallen of nieuwbouw van een ge meente-ziekenhuis of overbrenging in wel ken vorm dan ook naar het St. Joseph-zie- kenhuis. Deze antithese hebben we nu maar te aanvaarden, «de toestand kan niet blijven zooals hij is. In een ruimte, voor 45 menschert bere kend, moeten nu 55 doorloopend onderge bracht worden. Nieuwe plannen worden nu reeds besproken om de slaapkamers van de zusters te ontruimen, ten einde daar zieken te gaan herbergen. Zoo nijpt het plaatsgebrek. Burg. en Weth. hebben goed gevonden in hun rapport een woord van waardeering aan het regentencollege te wijden, het zij mij vergund hier openlijk te getuigen, dat het verplegend personeel, on der leiding van zuster Sipma, evenzeer recht beeft op de erkentelijkheid van dé ge meente voor wat het deed èn doet om den 'toestand minder ondragelijk te maken. Mag ik den raad in dit verband herin- nieren dat alle 3e klasse patiënten in het gasthuis verpleegd worden in zalen die op het noorden liggen, stalen waarin nooit zonlicht komt, ?.tuen die hun schaarsche licht ontvangen Van de nauwe Hellebardier- straat dat nok de zwaarste operaties al- teen klniften geschieden, nadat de patiënt door dfe open lucht naar de operatiekamer VerVoerd wordt en dat diezelfde patiënt, na dat hij behandeld is in de operatiekamer, waar gemiddeld een temperatuur van 80° heerscht, weer vervoerd moet worden door de openlucht voor hij zijn zonloos verblijf bereikt, waar hij moet trachten uit de krachten die hem resten, zijn leven op nieuw op te bouwen dat de onrustige krankzinnige in het gasthuis opgesloten moet worden in een kamer, die door een smalle gang gescheiden wordt van de lij kenkamer, zoodat 's zomers trots alle r voorzorgen de lijkenlucht in dat vertrek van de krankzinnigen kan binnendringen. Velen onzer weten, dat er veel meer fouten kleven aan het gasthuis, dan ik noemde en het is wenschelijk dat van deze plaats alle gemeentenaren dit nu ook eens hooren. Maar die ik naar voren bracht zijn toch voldoende om de toestanden daar een schande te noemen voor onze gemeen telijke ziekenverzorging, een schande die Naar het Engelsch van VIOLET M. FLINN. (Nadruk verboden) 9) Mrs. Colton schudde nog slechts eens het hoofd ,,Heel goed begrepen van hem, vind ik het ook, dat hij naar een ander hotel is ge gaan. Nu kindje, kwel je er maar niet langer over maatr ik kan niet helpen, dat ik telkens moet denken, hoe een enga gement de beste oplossing zou zijn. „Ik ook dacht Joyce, in het diepst van haar gemoed. „Niet om dat gepraat maar omdat ik hem liefheb, met al wat in mij is V' HOOFDSTUK VI. „Toen we aan wal stapten van „the He- louan", had ik toch, zoo waar, niet gedacht, dat we een week later nog in Veletta zou den zijn zei Joyce, om de stilte te ver breken die eindeloos scheen. „Ik ben heel bhj, dat we nu morgen gaan". „Vanavond wordt „the Arabian" hier ver wacht", antwoordde hij, kalm. O, 't was afschuwelijk, zoo onverklaar baar als hij was gedurende de laatste da gen. Haar oogen stonden vol tranen en het was haar, ais voelde ze een brok in de keel. Gelukkig, was de week veel beter om jpgaan dan Mrs. Colton of Tony wel had den durven hopen. Met het gepraat scheen het nog al los te loopen. In het eerst waren er steeds teilegrammen gewisseld, die hun aNen dikwijls een raadsel waren tot er ten slotte een brief kwam van Malladew, waar in die meldde dat de kapitein van „the He- 'Oiian een voorbijgaand oorlogsschip had geseind, dat zij achter waren gelaten en bef erzocht, majoor Malladew daar onmiddel- >]k van in kennis te stellen. De kruiser had 5ni U "^raadlooze" gebruikt, met dit ge- "at hij ai op de hoogte was* van het Jjeoeurde, nog éér hij in bezit kwam van schreeuwt om een oplossing, welke dan ook. Die oplossing nu is öf nieuwbouw van het ziekenhuis öf overbrenging in een of anderen vorm van de gemeentelijke zieken naar het St. Joseph-ziekenhuis. Ik zal niet herhalen waarom nieuwbouw te verkiezen is boven verbouwen. Het rapport zegt daaromtrent genoeg. Alle vroegere plannen zijn in dat rapport besproken en hebben het tegen de nuchtere critiek af moeten leggen. We staan dus voor de keuze van nieuwbouw of overdragen van de gemeen telijke ziekenverpleging aan het St. Joseph- ziekenhuis. Zooals het nu is, kan het niet langer blijven. Nu meen ik dat wij niets tekort doen aan de groote verdiensten van het St. Jo seph-ziekenhuis als verpleeginrichting, als we zeggen dat de gemeentelijke ziekenver zorging voor alles baas in eigen huis moet zijn en blijven dat we tegenover onze ge meentenaren sinds jaren in het vervullen van een plicht zijn tekort geschoten door de verpleging van onze zieken te verwaar- loozen en dat we die schuld moeten inlos sen door te zorgen voor een behoorlijke inrichting, waarin ze ondergebracht kun nen worden en wel zonder verwijl. Het plan daarvoor is na veel wikken en wegen, na veel hoor en wederhoor samengesteld, de exploitatierekening, naar wat ik er van gezien heb, met veel zorg en zonder de balans naar de gunstige zijde te flatteeren, in elkaar gezet. Vele adviezen zijn ingewonnen. Volko men bevrediging is onmogelijk. Geen plan zal de goedkeuring van ieder wegdragen, geen exploitatierekening door ieder als juist erkend worden. Er zijn nu reeds in de courant tal van aanmerkingen daarop ge maakt. Er zullen tal van anderen kunnen volgen. Vöof mij komt het er alleen op aan öf een onpartijdig deskundige, die déze exploitatierekening nagaat, onbevan gen en niet bezield met de bedoeling om voor of tegen nieuwbouw te zijn, van oor deel is, dat zij opgemaakt is met kennis van zaken en te goeder trouw. Ik geloof in de betrouwbaarheid van Burg. en Weth., die de zaak hebben nagegaan en ik twijfel er niet aan of indien, om een gemeenzame term te gebruiken, de exploitatierekening werkelijk kant noch wal raakte, zooals sommige anonieme krantenschrijvers wil len doen voorkomen, de Gedep. Staten, die haar eveneens te zien krijgen, daarvoor on- bevangener critici zullen weten te vinden dan hier in deze gemeente wonen. De goede trouw van Burg. en Weth. stel ik boven alle yerdenking, Noéh öp het plan zelf riöch Ojp dë ex ploitatierekening zal ik daarom dieper in gaan. Als groote voordeeleri van het plan zijn te noemen het feit, dat alle kamers der verpleegden op het Zuiden liggen, dat er ruimte is voor poliklinische verzorging van verschillende zieken, dat de klasse kamers in één afdeeling zijn onderge bracht. Dé vraag doet zich nu Vérder höoren Is dat nieuwe ziekenhuis nu Werkelijk zoo duur en daarop is het antwoord spoedig gegeven. Op zichzelf gezien is een zieken huis van 104 bedden Van 4% ton niet duur in vergelijking met het ziekenhuis van 140 bedden, waarvoor Ür. Wortmann het plan ontworpen had en 1 millioen ƒ200.000 kostte, en ook is het zeker niet duur in vergelijking met het andere plan van een ziekenhuis met 50 bedden dat 337.000 had moeten kosten. En waar nu dr. Wortmann nog zegt, al heeft hij de teekeningen ook niet gezien, dat het belangrijk minder kan, misschien wel 50.000 a 100.000, daar zou de som in volstrekten zin zeker niet hoog te noemen zijn, indien deze meening juist zou blijken te zijn, maar het is en blijft in betrekkelijken zin een zwaar offer voor een arme stad als Vlissingen. Met het oog op deze mededeeling van dr. Wortmann zou ik Burg. en Weth. dan ook de pertinente vraag willen stellen Zijn Burg. en Weth. bereid om, indien na het toegezegd overleg met dr. Wortmann of na eenige andere medejeeling van welke zijde ook gedaan, mocht blijken dat een eenvoudiger plan mogeljjk zou zijn voor een ziekenhuis van een even groot aantal bedden, waarbij tevens aan de medische eischen evengoed zou worden voldaan vol gens de meening van den geneesheer-di recteur, terwijl het belangrijk goedkooper is, zijn Burg. en Weth. bereid, indien nu een dergelijk plan wordt voorgelegd, dat te verkiezen boven het nu ingediende Zoo ja, dan durf ik met vertrouwen in zee gaan. Burg. en Weth. weten dat de grootste zuinigheid moet betracht worden, dat zij gebiedende eisch is. De wethouder van financiën, die reeds meermalen blijk gaf te weten wat zuinig beheér is, heeft ook ons volle vertrouwen in deze. Het is een moeilijk en gewichtig oogen- blik. Jk zie den nieuwbouw als een nood zaak. Mijn geweten gebiedt me er vóór te stemmen. Er moet natuurlijk een offer gebracht worden, een jaarlijksch offer van 3 centen per week per hoofd der bevolking. Het lijkt niet veel, het zou nochtans niet gevraagd mogen worden als het niet bitter, bitter noodig was. Wij kunnen niet langer afwachters zijn, maar moeten ons aangrijpers toonen. Onze taak is onloochenbaar, onze schuld in zake de ziekenverzorging staat vast en moet ge delgd worden. De meerderheid der chr.- hist. raadsfractie- wenscht die taak te aan vaarden met kloekzinnigheid en zelfver trouwen. De meerderheid der chr.-hist. raadsfractie zal voor den nieuwbouw stemmen. De heer Sorel zegt, dat na wat thans gebeurd is, hij en zijn partijgenooten zich van discussie over het voorstel zullen ont houden. De heer Van Bennekom legde een der gelijke verklaring af. Hij zal alleen tegen het voorstel stemmen. De heer Van Oorschot stelde de vraag of hij als hij voor dit voorstel zal stemmen, hij zich zal kunnen verantwoorden tegen over de arbeiders, die hem hier op deze plaats hebben neergezet. Hij noemde het een schande dat de tegenwoordige toe stand zou bestendigd worden, want er moet komen een behoorlijke verzorging van ouden van dagen. Dat oude menschen van elkaar gescheiden worden noemde hij een feit dat elke beschrijving tart. Hij wil medewerken aan een dergelijk gruwelijk onrecht een einde te maken. Reeds is door dr. Hoogkamer er op ge wezen, hoe noodzakelijk het is dat de tegenwoordige toestand zoo spoedig moge lijk moet veranderd worden. Hij kan tegenover de arbeiders zijn stem verantwoorden ah hij voor nieuwbouw stemt. - .i— Er moet iets gebeuferi, er moet een Scheiding komen in de Hellebardiefstraat. Hij stelde de vraag hoe het St. Joseph- ziekenhuis staat tegenover de gemeente lijke ziekenverpleging. De eischen destijds door het St. Joseph-ziekenhuis gesteld, werden door hem nog eens in herinnering gebracht. Wij zouden aan het St. Joseph- ziekenhuis 1.800.000 over 25 jaren heb ben moeten betalen. Bij 3.75 per ver- pleegdag komen wij over 25 jaren op een bedrag van ƒ1.400.000. Doch dan is er 'geen steen van ons bij. Wij zouden geen medezeggenschap gehad, geen controle 'kunnen uitoefenen, geen protestantsche Ziisters enz. hebben. Wij zouden niets te zeggen hebben gehad. Het voorstel van Burg. en Weth. be sprekend, zeide hij, dat niet precies is te zeggen wat de kosten zouden bedragen. Hij bleef van gevoelen, dat wanneer het voorstel wordt uitgesteld, van nieuwbouw niets komt en wij de ziekenhuisverpleging hier blijven verwaarloozen. Hij staat achter het college van Burg. en Weth. ten op zichte van deze voorstellen. Wanneer wij onze taak hebben ver waarloosd sedert 1891, dan wascht hij zijn handen in onschuld. De andere heeren die dat wel hebben gedaan, moeten dat zelf weten. Resumeerende komt hij tot de conclusie, dat hij moet zijn voor een nieuw ziekenhuis. Zich stellend op het standpunt der nood zakelijkheid, zegt hij, dat deze er is. Hij eindigde met de bekende uitspraak van dr. Kuyper, dat wij niet kunnen wach ten, geen dag en geen nacht. De heer Van Hal zette namens den heer Berger (die te heesch was om te spreken) uiteen, dat deze is voor de centralisatie der ziekenverpleging. Hij is tegen verbrok keling van de ziekenverpleging, wat hij een maatschappelijke verspilling noemde. De heer Van Hal is een tegenstander van het gevoelen van den heer Berger. Hij is een voorstander van het voorstel van Burg. en Weth. Hij wilde tegenover de arbeiders, wier mandataris hij zich noemt, uiteenzetten waarom hij voor het voorstel is. Hij sloot zich geheel aan bij het betoog van den heer Van Oorschot. Hij is steeds voor nieuwe ziekenhuis- bouw geweest en in 1923 werd daartoe zelfs een overeenkomst met verschillende partijen aangegaan en hij heeft er achteraf spijt van dat in 1923 geen beslissing is ge nomen. Waarschijnlijk zou de uitbreiding van het St. Joseph-ziekenhuis dan achter wege gebleven zijn. Meermalen heeft hij zich verzet tegen veranderingen in het tegenwoordige gast huis, omdat hij de zaak grondig onder het oog wilde zien en hij tot de conclusie kwam, dat op den duur nieuwbouw noodig zou zijn. Thans is voor een groot deel het geld dat wij in het gasthuis hebben ver werkt, verloren. De lasten voor den bouw van een nieuw ziekenhuis hadden met deze sommen ver minderd kunnen worden. Hij kon zich best begrijpen dat de per sonen die over voldoende middelen be schikken, zich niet bezorgd maken over de ziekenverzorging, omdat deze elders ver pleegd kunnen worden. Doch voor. de on- vermogenden en vele andere ingezetenen is dat een ander geval, die zijn op zieken verzorging in onze gemeente aangewezen. De tegenwoordige toestand in de Helle- bardierstraat is niet te verbeteren. Daaiom blijft over de quaestie verple ging in het St. Joseph-ziekenhuis of nieuw bouw en dan komt hij tot de conclusie, dat wij die niet kunnen zoeken in een contract met het St. Joseph-ziekenhuis. Daar is de ziekenverpleging niet de hoofdzaak, doch de Katholiciteit, dus is een contract met deze Inrichting uitgesloten. Er blijft dus niets anders over dan het bouwen van ëen nieuw ziekenhuis. Wij zul len- -daarvoor natuurlijk offers- moeten brengen. Wanneer de tegenstanders met door tastende argumenten waren gekomen, was het iets anders, doch er zijn alleen finan- cieele bezwaren naar voren gebracht. Hij wees er op, dat in den loop van 4 of 5 jaren de hoofdelijke omslag met één derde is verminderd. Als wij in 1923 een accoord hadden aangegaan, dan was de financieele hetze niet zoo groot geweest als thans. Wij kunnen niet in de toekomst zien, wij moeten dus de gevolgen aanvaarden. Dit is het geval met alle voorstellen die geld kosten. Men heeft meermalen den goeden tijd laten voorbijgaan. Wij moeten daarom nu doortasten en de eenige oplossing is dus de bouw van een nieuw ziekenhuis. Zijn betoog zal op de tegenstanders geen invloed hebben, doch hij meende deze verklaring af te moeten leggen, vooral te genover de Vlissingsche arbeiders. Hij hoopte dat wij na woorden tot daden zullen overgaan en dus besluiten tot nieuw bouw. Wij kunnen het college van Burg. en Weth. niet verwijten dat zij met het geld zijn moeder dan ook in Alexandrië had kun nen afhalen, met het geruststellend bericht, dat Joyce zich in veiligheid bevond. Toch voelde Tony, ook in Malladew's brief, denzelfden plek die hij van Mrs. Col ton had gekregen, dat het een leelijke ge schiedenis was, maar dat het „in de gege ven omstandigheden" nu niet zoo erg hoef de te zijn. Die arme Tony en -dit nog wel zoo ge ducht verkouden, als hij was had totaal zijn gerrmedsevenwicht verloren. Hij haatte Valetta met grooten haat en dobberde steeds tusschen zijn verlangen om Joyce nog zqoveel mogelijk te zien en te spreken, en zijn overtuiging, dat hij haar juist zoo veel mogelijk vermijden moest. Hij bracht haar enkel officieele bezoeken, en veel van den tijid, die overbleef, besteedde hij aan het opstellen van zijn eersten brief aan Re- da. Het gaf niet bepaald blijk van vurge liefde, dat hij haar nooit geschreven had maar hij had er zoo waar aan boord van „the Hekman" niet aan gedacht en het was evenmin bij hem opgekomen, om te verlan gen naar een brief van haar En zie, terwijl zijn hart vervuld was van een ander en hij geleerd had, wat lief de beteekende nu kon het ook niet mak kelijk heeten om een brief te schrijven aan iemand, die hij eigenlijk ook nooit zou ge vraagd hebben. Het wias echter karakteris tiek van hem, dat hij niet eens zou trachten, tegenover Reda, van zijn belofte ontslagen te worden. Hij wist, dat het 'haar zeker niet makkelijk zou zijn gevallen., met haar voor slag te voorschijn te komen en hij wist eveneens, dat ze het nooit zou gedaan heb ben, als ze geen liefde voor hem had ge voeld. Malladew had te verstaan gegeven hoe hij liever niet had, dat Tony en Joyce met dezelfde boot naar Alexandrië zouden ver trekken, maar hii kon niet anders,, want de volgende week was izijn verlof om. Mrs. Colton had nu aangekondigd, dat ze mee de réis zou maken en daar zat Malladew natuurlijk, achter. Joyce vond, dat Tony inoeiliik te begrij pen was in die dagen en, ditzelfde dacht gens tusschen hen, toen ze in den tuin van Barocca, beiden, zoo oogenschijnlijk met véél belangstelling naar de drukte bene den in de haven, stonden te kijken. „Waarom spreekt hij toch niet vroeg Joyce zich af. „Hij is heel anders dan hij aan boord van „the Helouan" placht te we zen „Waarom is zij toch zoo koud en op een afstand vroeg hij zich af. „Ze vindt ze ker, dat ik Ieelijk heb gehandeld en dat is ook zoo Maar, hoe kan ik het haar nu alles verklaren Bij toeval, hadden ze elkaar in den tuin ontmoet. Mrs. Colton vond dat altijd een uiterst geschikte wandeling en was er dus weer met Joyce heen gegaan, toen ze zich, op eenmaal, van aangezicht tot aangezicht bevonden met Tony. Hij zag er dan wel zéér slecht uit en keek net of hij haar, op het laatste moment, nog had willen ont-> vluchten. Haar trots deed haar oogen nog méér schitteren dan ooit en haar hoofdje hield ze nog fierder omhoog als hij soms genoeg had van haar, ze zou hem dan toonen, dat zij ook best buiten hém kon - Zij zou ook niet de eerste wezen om te spreken. Maar, toen ze zag, hoe ellendig Tony er uitzag, voelde zij zich weer veel weeker gestemd. En toch, die gemakkelijke vertrouwelijke wijze van omgaan werd het niet meer. De nare stilte ging weer heerschen. Zij keek met veel belangstelling naar het roeien en tegen den muur geleund, stond hij, met zijn ware gevoelens over haar, duidelijk in zijn oogen te lezen, haar aan te staren. Eén van de roeiers sloeg achterover, idoordat hij het water niet had geraakt en dit was zoo'n dwaas gezicht, dat zij hard op moest lachen en onwillekeurig eens naar hem keek. Toen was het, dat zij zijn liefde las uit zijn blik en hii kon zich niet langer be dwingen, en kreunde ,>0, Joyce Joyce Ik ben toch zoo'n phi- lister v Ze trad wat nadet op hem toe, en, ter wijl ze de hand. uitstak, raakte ze even de Uit die kleine daad zag hij dat er een .verandering in haar had plaats gehad dat .ze van meisje, vrouw was geworden, met een oneindig vermogen, om te lijden en lief te hebben. „Dat kan ik toch niet gelboven, Tony ,Geen van beiden wisten ze, op dat oogen blik, hoe ze elkaar bij den voornaam had den genoemd. „Wat is het, dat je zoo hin dert Kan. je het mij niet zeggen Hij keek over haar schouder. Mrs. Col ton en haar vriendin waren verdiept in haar .gesprek en hadden de jongelui totaal ver geten, naar het scheen. Hij durfde niet kij ken naar Joyce dus bepaalde hij maar zijn uitwendige aandacht «op een seintoestel, op een kruiser, die een heel eind verder-af lag. „Het is toch waar Joyce Want ik ben verloofd". Het duurde hem een eeuwigheid, eer hij haar antwoord hoorde dat zoo kalm klonk, pf ze in het minst niet ontroerd was door de mededeeling „Waarom hebt u mij dit niet eerder ver teld „Ik heb het geheel vergeten!. Ja, ik ,weet wel, dat dit dwaas en onwaarschijnlijk lijkt, maar het is de volle waarheid Het Jiad juist plaats vóór ik weg ging uit En geland en het was zoo onverwacht. Ik had er niet ernstig over gedacht. En toen ont moette ik u, en daardoor vergat ik ieder ander Ik... O, ik zou geschopt en ge trapt moeten wonden „Maar geeft u dan niet om haar Hij keek haar aan, met zijn trouwe oogen en zei „Ik heb nooit om iemamd gegeven, be halve om u Ik wist zelfs niet wat liefde beduidde Ik kan het niet verklaren onmogelijk maar ik heb u liefgehad, van het eerste oogenblik af, dat ik u hoorde spreken Ik dacht niet, dat de menschen zoo'n gevoelen in zich hadden Als ik u ge kend had, zou ik nooit..." Verder wilde hij niet uitspreken, want hij kon Reda toch niet verraden om zichzelven te rechtvaardigen „Geeft zij,... om u Ja dat moet toch". „Dat geloof ik ook wel óif- Plaatjesi Otburn/ met feerruh rryn /Reiwem aal vepknugbaar voor* r>ooker»s van N/emeUers ROOM; STERTABAK Frtescbe Heerenbaai en eenige andere soorten \Jraagt Uuren cumhe/ier welke soorten afe bora beuatten die recht gsuen op deze fraaie uitgave hebben gesmeten, doch dat zij wel degelijk de soberheid hebben betracht. De heer Wesseling noemde het idee van den heer Berger om tot centralisatie te ko men, zeer goed. Dit is veel voordeeliger. Hij wees er op dat onlangs van deskun dige zijde is gezegd dat de verpleging in de Hellebardierstraat den toets der critiek kan doorstaan, dat er zelfs geen enkele reden is het St. Joseph-ziekenhuis boven het gasthuis te stellen. De heer Huson gaat geheel mede met den heer Hoogkamer en onderschrijft wat gezegd is over de verpleging van de ouden van dagen in het gasthuis. Hij lichtte den heer Van Hal toe waar om geleidelijk zooveel geld is uitgegeven voor de verbetering van het gasthuis. Dit was beslist noodzakelijk, teneinde in het gebrek aan plaatsruimte te voorzien. Er is overgegaan tot de inrichting van kamers voor klasse-patiënten, omdat daarop her haaldelijk is aangedrongen. Deze klasse kamers kunnen met weinig kosten worden ingericht tot provenierskamers. Hij gaf eenige inlichtingen over de ex ploitatiekosten en zeide dat het een zui vere berekening zal zijn als de kosten van de verpleging voor on- en minvermogenden hooger op de exploitatie-rekening werden gesteld en wel ongeveer ƒ30.000. Dit geeft een anderen kijk op de financieele gevol gen van het voorstel. De heer De Ridder antwoordde de heer Van Oorschot, dat altijd getracht is de ouden van dagen in het gasthuis een zoo goed mogelijke verpleging te geven. Ook wat de voeding en kleeding en ligging be treft gelooft hij niet dat daar iets aan te kort komt. Hij gelooft niet dat er één pa tiënt gestorven is, omdat hij niet goed ver pleegd is geworden. De heer Andriessen bekeek nog eens den financieelen kant van het vraagstuk en wees er op, dat het vorig jaar is besloten geen belastingverhooging in te voeren en geen verlaging van salarissen. Hij vraagt waar de meerdere uitgaven het volgend jaar vandaan moeten komen. De heer Harts noemde het financieele punt niet het eerste en zwaarste punt. Hij wees er op, dat de stuurlui aan den wal steeds weer worden aangetroffen. Hij laakte scherp de onderzeebooten-taktiek welke thans is gevolgd. Wij hebben de dolzinnigste berekeningen kunnen aantref fen in de pers. Hij had berekend dat bij een inkomen van 7500 moet worden betaald aan ver schillende rijksbelastingen en aan hoofde lijke omslag in totaal een som van 993.98. Wordt de hoofdelijke omslag met 14 verhoogd dan stijgt de gemeentelijke belasting met ƒ65.91, hetgeen op zijn totaal 6.6 pet. verhooging beteekent. Dat is vol gens de zeer ongunstige cijfers van tegen standers.. Hij komt voor zich tot een ver hooging van 32. Hij geeft toe dat een offer moet gebracht worden. Zelfs wil zijn de hij ook de heele geschiedenis van zijn kennismaking met Reda Winstow en zoo voortalleen maakte hij er geen mel- dirng van, dat het voorstel tot verloving fei telijk van Reda was uitgegaan. En juist om dat hij ier niet van sprak, moest het dan wel lijken, of hij Reda enkel „voor haar geld" had genomen. Eigenaardig maar bij beiden kwam tel kens de vraag op „Wat zoiu Steven Malla dew wel van dit alles zeggen „U ziet, ik weet dus niets in het midden te brengen, om mij te rechtvaardigen. En, nu ben ik al in een heel scheeve positie ge raakt en weet geen enkel ander excuus dan wat het juist nog véél erger maakt dan dat ik u liefheb Andermaal legde ze hem de hand op den arm „Het is heel prettig, om te weten, dat u... om mij geeftIk... heb zelf niet be grepen, wat ik voelde, tot 'dien avond. Maar we moeten nooit meer zioo praten En, misschien is het maar heel goed dat we elkaar, na deze week, niet meer zullen ont moeten Ze huiverde, ondanks den warmen zonneschijn. „Ik hoop, Tony, dat je heel gelukkig zult worden (Wordt vervolgd). VOLKSGEZONDHEIDS. EN VEILIGHEIDSHOEKJE VOETGANGER, OPGELET! Wilt gij een rijweg oversteken, denk er dan aan Het juiste punt van over steken te kiezen (dus niet daar, waar het rij verkeer in verschillende richtin gen door elkaar kruist). Het juiste oogenblik af te wachten (niet precies voor, maar achter een voorbijgaand voertuig, bij kruispunten op het oogenblik, dat het rijverkeer in dezelfde richting, als U gaat, in bewe ging is). Goed uit te Jrijken. Betreedt niet ge dachteloos van het trottoir den rijweg. Den kortsten weg te kiezen, dus haaks den rijweg te kruisen.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1