end
Wanneer men niet heeft..
Wet is
'STEDING.
ZATERDAG 17 APRIL
Eerste Blad
PLOUVIER HEEFT OE SCHOENEN.
VB»
GRüns
No-®M>
64e Jaargang
1926
IOOPT.
iSEKQP
Rundvleesch
/arkensvleesch
Reuzel
LICHT
Gemeenteraad.
FEUILLETON
et- nieuwe
rerf- dotje
lie,zijde, fijne wol em.
schitterend
kunt verven.
iangewezen Inten-
ïacht te Vlissingen
dag 21 April 1926,
gs 11 uur een open-
iing gehouden wor-
:vering van onder
smiddelen ten be-
Zeemacht te Vlis-
ide het tijdvak van
net ultimo October
Raming 9200 K.G.
Raming 2800 K.O.
Raming 280 K.C.
moeten hunne in-
tten op gezegeld
.50 in gesloten en-
ieder perceel af-
m bezorgen voor
tijdstip op kamer
t steenen gebouw
binnenhaven te
den voor levering
sr inzage.
Gedézalf's resultaat,
te overtreffen,
and zal dit nu
zeker wel,
beseffen.
3ij A. C. BENIEST
ot Joyce.
odjes besteld, miss
n raad mag geven,
t en neem een flink
ter ruste begeeft."
liet aan Verbeeld
n boot ontsnapte
as, niet bang voor
;tie van dat er da-
rië vertrektNeen,
t genoegen en gaat
g niet aan, wat te
wilde hij voor het
x geval had Joyce
onne in mrs. Col-
in gérant van het
weten dat er geen
xandrië werd ver
eek maar, dat er
eens passage kon
koopvaardijschip,
hij ook wel, dat
avontuur was ge-
elegrafeeren dacht
)ofd En als mrs.
i/erstandige vrouw
'ond haar ook een
zich daar toch in,
'oor dan het was
>yce zoo eens een
>ch veel beter zou
waren Dan zou-
niet zoo praten I
.den of er gepraat
ce heftig, ,,'t Was
deur afgedraaid
te merken op het
Integendeel I'
fordt vervolgd.;
VL1SSINGSCHE COURANT
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Zitting van Vrijdag 16 April,
des middags 2 uur.
(Vervolg en Slot.)
Nadat het voorstel van den heer P. G.
Laernoes tot aanhouding van het voorstel
tot het bouwen van een nieuw ziekenhuis,
was verworpen, werd de discussie over dit
voorstel geopend.
De heer Hoogkamer verdedigde dit voor
stel zeer krachtig en zeide ongeveer het
volgende
Nu eindelijk op aandringen van den heer
Van Oorschot het rapport verschenen is,
waarin Burg. en Weth. hunne conclusies
neerschrijven, nu roept dat rapport tevens
tot afdoening de jarenjangen strijd moet
nu eindelijk beslecht worden. De meerder
heid der christ-hist. fractie ziet het als
haar plicht mede te werken, nu het rapport
er is, dat de gemoederen in korten tijd tot
rust komen, dat Vlissingen eerlang geen
ziekenhuiskwestie meer heeft, dat de ge
meentenaren weten hoe de gemeentelijke
ziekenzorg voortaan geregeld zal zijn en
dat ze goed ingericht zal zijn.
Nu is de tijd van het overwegen voorbij,
het overwegen heeft jaren geduurd. Vlissin
gen wil niet langer woorden, het wil da
den. En de chr.-hist. meerderheid meent,
dat dat een gerechte wensch is <êh is bereid
daaraan tegemoet te komen, kik uitstel
zweepf voor- als tegenstanders tot her
nieuwden strijd op. Wij willen de rust, wij
willen de beslissing.
Die beslissing kan maar iH deze of gene
richting vallen of nieuwbouw van een ge
meente-ziekenhuis of overbrenging in wel
ken vorm dan ook naar het St. Joseph-zie-
kenhuis. Deze antithese hebben we nu
maar te aanvaarden, «de toestand kan niet
blijven zooals hij is.
In een ruimte, voor 45 menschert bere
kend, moeten nu 55 doorloopend onderge
bracht worden. Nieuwe plannen worden nu
reeds besproken om de slaapkamers van
de zusters te ontruimen, ten einde daar
zieken te gaan herbergen. Zoo nijpt het
plaatsgebrek. Burg. en Weth. hebben goed
gevonden in hun rapport een woord van
waardeering aan het regentencollege te
wijden, het zij mij vergund hier openlijk te
getuigen, dat het verplegend personeel, on
der leiding van zuster Sipma, evenzeer recht
beeft op de erkentelijkheid van dé ge
meente voor wat het deed èn doet om den
'toestand minder ondragelijk te maken.
Mag ik den raad in dit verband herin-
nieren dat alle 3e klasse patiënten in het
gasthuis verpleegd worden in zalen die op
het noorden liggen, stalen waarin nooit
zonlicht komt, ?.tuen die hun schaarsche
licht ontvangen Van de nauwe Hellebardier-
straat dat nok de zwaarste operaties al-
teen klniften geschieden, nadat de patiënt
door dfe open lucht naar de operatiekamer
VerVoerd wordt en dat diezelfde patiënt, na
dat hij behandeld is in de operatiekamer,
waar gemiddeld een temperatuur van 80°
heerscht, weer vervoerd moet worden
door de openlucht voor hij zijn zonloos
verblijf bereikt, waar hij moet trachten uit
de krachten die hem resten, zijn leven op
nieuw op te bouwen dat de onrustige
krankzinnige in het gasthuis opgesloten
moet worden in een kamer, die door een
smalle gang gescheiden wordt van de lij
kenkamer, zoodat 's zomers trots alle
r voorzorgen de lijkenlucht in dat vertrek
van de krankzinnigen kan binnendringen.
Velen onzer weten, dat er veel meer
fouten kleven aan het gasthuis, dan ik
noemde en het is wenschelijk dat van deze
plaats alle gemeentenaren dit nu ook eens
hooren. Maar die ik naar voren bracht
zijn toch voldoende om de toestanden daar
een schande te noemen voor onze gemeen
telijke ziekenverzorging, een schande die
Naar het Engelsch van VIOLET M. FLINN.
(Nadruk verboden)
9)
Mrs. Colton schudde nog slechts eens het
hoofd
,,Heel goed begrepen van hem, vind ik
het ook, dat hij naar een ander hotel is ge
gaan. Nu kindje, kwel je er maar niet
langer over maatr ik kan niet helpen,
dat ik telkens moet denken, hoe een enga
gement de beste oplossing zou zijn.
„Ik ook dacht Joyce, in het diepst van
haar gemoed. „Niet om dat gepraat maar
omdat ik hem liefheb, met al wat in mij is V'
HOOFDSTUK VI.
„Toen we aan wal stapten van „the He-
louan", had ik toch, zoo waar, niet gedacht,
dat we een week later nog in Veletta zou
den zijn zei Joyce, om de stilte te ver
breken die eindeloos scheen. „Ik ben heel
bhj, dat we nu morgen gaan".
„Vanavond wordt „the Arabian" hier ver
wacht", antwoordde hij, kalm.
O, 't was afschuwelijk, zoo onverklaar
baar als hij was gedurende de laatste da
gen. Haar oogen stonden vol tranen en het
was haar, ais voelde ze een brok in de
keel.
Gelukkig, was de week veel beter om
jpgaan dan Mrs. Colton of Tony wel had
den durven hopen. Met het gepraat scheen
het nog al los te loopen. In het eerst waren
er steeds teilegrammen gewisseld, die hun
aNen dikwijls een raadsel waren tot er ten
slotte een brief kwam van Malladew, waar
in die meldde dat de kapitein van „the He-
'Oiian een voorbijgaand oorlogsschip had
geseind, dat zij achter waren gelaten en bef
erzocht, majoor Malladew daar onmiddel-
>]k van in kennis te stellen. De kruiser had
5ni U "^raadlooze" gebruikt, met dit ge-
"at hij ai op de hoogte was* van het
Jjeoeurde, nog éér hij in bezit kwam van
schreeuwt om een oplossing, welke dan
ook.
Die oplossing nu is öf nieuwbouw van
het ziekenhuis öf overbrenging in een of
anderen vorm van de gemeentelijke zieken
naar het St. Joseph-ziekenhuis. Ik zal niet
herhalen waarom nieuwbouw te verkiezen
is boven verbouwen. Het rapport zegt
daaromtrent genoeg. Alle vroegere plannen
zijn in dat rapport besproken en hebben
het tegen de nuchtere critiek af moeten
leggen. We staan dus voor de keuze van
nieuwbouw of overdragen van de gemeen
telijke ziekenverpleging aan het St. Joseph-
ziekenhuis. Zooals het nu is, kan het niet
langer blijven.
Nu meen ik dat wij niets tekort doen
aan de groote verdiensten van het St. Jo
seph-ziekenhuis als verpleeginrichting, als
we zeggen dat de gemeentelijke ziekenver
zorging voor alles baas in eigen huis moet
zijn en blijven dat we tegenover onze ge
meentenaren sinds jaren in het vervullen
van een plicht zijn tekort geschoten door
de verpleging van onze zieken te verwaar-
loozen en dat we die schuld moeten inlos
sen door te zorgen voor een behoorlijke
inrichting, waarin ze ondergebracht kun
nen worden en wel zonder verwijl. Het
plan daarvoor is na veel wikken en wegen,
na veel hoor en wederhoor samengesteld,
de exploitatierekening, naar wat ik er van
gezien heb, met veel zorg en zonder de
balans naar de gunstige zijde te flatteeren,
in elkaar gezet.
Vele adviezen zijn ingewonnen. Volko
men bevrediging is onmogelijk. Geen plan
zal de goedkeuring van ieder wegdragen,
geen exploitatierekening door ieder als
juist erkend worden. Er zijn nu reeds in de
courant tal van aanmerkingen daarop ge
maakt. Er zullen tal van anderen kunnen
volgen. Vöof mij komt het er alleen op
aan öf een onpartijdig deskundige, die
déze exploitatierekening nagaat, onbevan
gen en niet bezield met de bedoeling om
voor of tegen nieuwbouw te zijn, van oor
deel is, dat zij opgemaakt is met kennis
van zaken en te goeder trouw. Ik geloof
in de betrouwbaarheid van Burg. en Weth.,
die de zaak hebben nagegaan en ik twijfel
er niet aan of indien, om een gemeenzame
term te gebruiken, de exploitatierekening
werkelijk kant noch wal raakte, zooals
sommige anonieme krantenschrijvers wil
len doen voorkomen, de Gedep. Staten, die
haar eveneens te zien krijgen, daarvoor on-
bevangener critici zullen weten te vinden
dan hier in deze gemeente wonen. De goede
trouw van Burg. en Weth. stel ik boven
alle yerdenking,
Noéh öp het plan zelf riöch Ojp dë ex
ploitatierekening zal ik daarom dieper in
gaan. Als groote voordeeleri van het plan
zijn te noemen het feit, dat alle kamers
der verpleegden op het Zuiden liggen, dat
er ruimte is voor poliklinische verzorging
van verschillende zieken, dat de klasse
kamers in één afdeeling zijn onderge
bracht.
Dé vraag doet zich nu Vérder höoren Is
dat nieuwe ziekenhuis nu Werkelijk zoo
duur en daarop is het antwoord spoedig
gegeven. Op zichzelf gezien is een zieken
huis van 104 bedden Van 4% ton niet duur
in vergelijking met het ziekenhuis van 140
bedden, waarvoor Ür. Wortmann het plan
ontworpen had en 1 millioen ƒ200.000
kostte, en ook is het zeker niet duur in
vergelijking met het andere plan van een
ziekenhuis met 50 bedden dat 337.000 had
moeten kosten. En waar nu dr. Wortmann
nog zegt, al heeft hij de teekeningen ook
niet gezien, dat het belangrijk minder kan,
misschien wel 50.000 a 100.000, daar zou
de som in volstrekten zin zeker niet hoog
te noemen zijn, indien deze meening juist
zou blijken te zijn, maar het is en blijft in
betrekkelijken zin een zwaar offer voor een
arme stad als Vlissingen.
Met het oog op deze mededeeling van
dr. Wortmann zou ik Burg. en Weth. dan
ook de pertinente vraag willen stellen
Zijn Burg. en Weth. bereid om, indien na
het toegezegd overleg met dr. Wortmann
of na eenige andere medejeeling van welke
zijde ook gedaan, mocht blijken dat een
eenvoudiger plan mogeljjk zou zijn voor
een ziekenhuis van een even groot aantal
bedden, waarbij tevens aan de medische
eischen evengoed zou worden voldaan vol
gens de meening van den geneesheer-di
recteur, terwijl het belangrijk goedkooper
is, zijn Burg. en Weth. bereid, indien nu
een dergelijk plan wordt voorgelegd, dat te
verkiezen boven het nu ingediende
Zoo ja, dan durf ik met vertrouwen in
zee gaan. Burg. en Weth. weten dat de
grootste zuinigheid moet betracht worden,
dat zij gebiedende eisch is. De wethouder
van financiën, die reeds meermalen blijk
gaf te weten wat zuinig beheér is, heeft
ook ons volle vertrouwen in deze.
Het is een moeilijk en gewichtig oogen-
blik. Jk zie den nieuwbouw als een nood
zaak. Mijn geweten gebiedt me er vóór te
stemmen. Er moet natuurlijk een offer
gebracht worden, een jaarlijksch offer
van 3 centen per week per hoofd der
bevolking. Het lijkt niet veel, het zou
nochtans niet gevraagd mogen worden
als het niet bitter, bitter noodig was. Wij
kunnen niet langer afwachters zijn, maar
moeten ons aangrijpers toonen. Onze taak
is onloochenbaar, onze schuld in zake de
ziekenverzorging staat vast en moet ge
delgd worden. De meerderheid der chr.-
hist. raadsfractie- wenscht die taak te aan
vaarden met kloekzinnigheid en zelfver
trouwen.
De meerderheid der chr.-hist. raadsfractie
zal voor den nieuwbouw stemmen.
De heer Sorel zegt, dat na wat thans
gebeurd is, hij en zijn partijgenooten zich
van discussie over het voorstel zullen ont
houden.
De heer Van Bennekom legde een der
gelijke verklaring af. Hij zal alleen tegen
het voorstel stemmen.
De heer Van Oorschot stelde de vraag
of hij als hij voor dit voorstel zal stemmen,
hij zich zal kunnen verantwoorden tegen
over de arbeiders, die hem hier op deze
plaats hebben neergezet. Hij noemde het
een schande dat de tegenwoordige toe
stand zou bestendigd worden, want er
moet komen een behoorlijke verzorging
van ouden van dagen. Dat oude menschen
van elkaar gescheiden worden noemde hij
een feit dat elke beschrijving tart. Hij wil
medewerken aan een dergelijk gruwelijk
onrecht een einde te maken.
Reeds is door dr. Hoogkamer er op ge
wezen, hoe noodzakelijk het is dat de
tegenwoordige toestand zoo spoedig moge
lijk moet veranderd worden.
Hij kan tegenover de arbeiders zijn stem
verantwoorden ah hij voor nieuwbouw
stemt. - .i—
Er moet iets gebeuferi, er moet een
Scheiding komen in de Hellebardiefstraat.
Hij stelde de vraag hoe het St. Joseph-
ziekenhuis staat tegenover de gemeente
lijke ziekenverpleging. De eischen destijds
door het St. Joseph-ziekenhuis gesteld,
werden door hem nog eens in herinnering
gebracht. Wij zouden aan het St. Joseph-
ziekenhuis 1.800.000 over 25 jaren heb
ben moeten betalen. Bij 3.75 per ver-
pleegdag komen wij over 25 jaren op een
bedrag van ƒ1.400.000. Doch dan is er
'geen steen van ons bij. Wij zouden geen
medezeggenschap gehad, geen controle
'kunnen uitoefenen, geen protestantsche
Ziisters enz. hebben. Wij zouden niets te
zeggen hebben gehad.
Het voorstel van Burg. en Weth. be
sprekend, zeide hij, dat niet precies is te
zeggen wat de kosten zouden bedragen.
Hij bleef van gevoelen, dat wanneer het
voorstel wordt uitgesteld, van nieuwbouw
niets komt en wij de ziekenhuisverpleging
hier blijven verwaarloozen. Hij staat achter
het college van Burg. en Weth. ten op
zichte van deze voorstellen.
Wanneer wij onze taak hebben ver
waarloosd sedert 1891, dan wascht hij zijn
handen in onschuld. De andere heeren die
dat wel hebben gedaan, moeten dat zelf
weten.
Resumeerende komt hij tot de conclusie,
dat hij moet zijn voor een nieuw ziekenhuis.
Zich stellend op het standpunt der nood
zakelijkheid, zegt hij, dat deze er is.
Hij eindigde met de bekende uitspraak
van dr. Kuyper, dat wij niet kunnen wach
ten, geen dag en geen nacht.
De heer Van Hal zette namens den heer
Berger (die te heesch was om te spreken)
uiteen, dat deze is voor de centralisatie
der ziekenverpleging. Hij is tegen verbrok
keling van de ziekenverpleging, wat hij
een maatschappelijke verspilling noemde.
De heer Van Hal is een tegenstander
van het gevoelen van den heer Berger. Hij
is een voorstander van het voorstel van
Burg. en Weth.
Hij wilde tegenover de arbeiders, wier
mandataris hij zich noemt, uiteenzetten
waarom hij voor het voorstel is. Hij sloot
zich geheel aan bij het betoog van den
heer Van Oorschot.
Hij is steeds voor nieuwe ziekenhuis-
bouw geweest en in 1923 werd daartoe
zelfs een overeenkomst met verschillende
partijen aangegaan en hij heeft er achteraf
spijt van dat in 1923 geen beslissing is ge
nomen. Waarschijnlijk zou de uitbreiding
van het St. Joseph-ziekenhuis dan achter
wege gebleven zijn.
Meermalen heeft hij zich verzet tegen
veranderingen in het tegenwoordige gast
huis, omdat hij de zaak grondig onder het
oog wilde zien en hij tot de conclusie
kwam, dat op den duur nieuwbouw noodig
zou zijn. Thans is voor een groot deel het
geld dat wij in het gasthuis hebben ver
werkt, verloren.
De lasten voor den bouw van een nieuw
ziekenhuis hadden met deze sommen ver
minderd kunnen worden.
Hij kon zich best begrijpen dat de per
sonen die over voldoende middelen be
schikken, zich niet bezorgd maken over de
ziekenverzorging, omdat deze elders ver
pleegd kunnen worden. Doch voor. de on-
vermogenden en vele andere ingezetenen
is dat een ander geval, die zijn op zieken
verzorging in onze gemeente aangewezen.
De tegenwoordige toestand in de Helle-
bardierstraat is niet te verbeteren.
Daaiom blijft over de quaestie verple
ging in het St. Joseph-ziekenhuis of nieuw
bouw en dan komt hij tot de conclusie, dat
wij die niet kunnen zoeken in een contract
met het St. Joseph-ziekenhuis. Daar is de
ziekenverpleging niet de hoofdzaak, doch
de Katholiciteit, dus is een contract met
deze Inrichting uitgesloten.
Er blijft dus niets anders over dan het
bouwen van ëen nieuw ziekenhuis. Wij zul
len- -daarvoor natuurlijk offers- moeten
brengen.
Wanneer de tegenstanders met door
tastende argumenten waren gekomen, was
het iets anders, doch er zijn alleen finan-
cieele bezwaren naar voren gebracht. Hij
wees er op, dat in den loop van 4 of 5
jaren de hoofdelijke omslag met één derde
is verminderd. Als wij in 1923 een accoord
hadden aangegaan, dan was de financieele
hetze niet zoo groot geweest als thans.
Wij kunnen niet in de toekomst zien, wij
moeten dus de gevolgen aanvaarden. Dit is
het geval met alle voorstellen die geld
kosten. Men heeft meermalen den goeden
tijd laten voorbijgaan.
Wij moeten daarom nu doortasten en de
eenige oplossing is dus de bouw van een
nieuw ziekenhuis.
Zijn betoog zal op de tegenstanders
geen invloed hebben, doch hij meende deze
verklaring af te moeten leggen, vooral te
genover de Vlissingsche arbeiders.
Hij hoopte dat wij na woorden tot daden
zullen overgaan en dus besluiten tot nieuw
bouw.
Wij kunnen het college van Burg. en
Weth. niet verwijten dat zij met het geld
zijn moeder dan ook in Alexandrië had kun
nen afhalen, met het geruststellend bericht,
dat Joyce zich in veiligheid bevond.
Toch voelde Tony, ook in Malladew's
brief, denzelfden plek die hij van Mrs. Col
ton had gekregen, dat het een leelijke ge
schiedenis was, maar dat het „in de gege
ven omstandigheden" nu niet zoo erg hoef
de te zijn.
Die arme Tony en -dit nog wel zoo ge
ducht verkouden, als hij was had totaal
zijn gerrmedsevenwicht verloren. Hij haatte
Valetta met grooten haat en dobberde
steeds tusschen zijn verlangen om Joyce
nog zqoveel mogelijk te zien en te spreken,
en zijn overtuiging, dat hij haar juist zoo
veel mogelijk vermijden moest. Hij bracht
haar enkel officieele bezoeken, en veel van
den tijid, die overbleef, besteedde hij aan
het opstellen van zijn eersten brief aan Re-
da. Het gaf niet bepaald blijk van vurge
liefde, dat hij haar nooit geschreven had
maar hij had er zoo waar aan boord van
„the Hekman" niet aan gedacht en het was
evenmin bij hem opgekomen, om te verlan
gen naar een brief van haar
En zie, terwijl zijn hart vervuld was
van een ander en hij geleerd had, wat lief
de beteekende nu kon het ook niet mak
kelijk heeten om een brief te schrijven aan
iemand, die hij eigenlijk ook nooit zou ge
vraagd hebben. Het wias echter karakteris
tiek van hem, dat hij niet eens zou trachten,
tegenover Reda, van zijn belofte ontslagen
te worden. Hij wist, dat het 'haar zeker niet
makkelijk zou zijn gevallen., met haar voor
slag te voorschijn te komen en hij wist
eveneens, dat ze het nooit zou gedaan heb
ben, als ze geen liefde voor hem had ge
voeld.
Malladew had te verstaan gegeven hoe
hij liever niet had, dat Tony en Joyce met
dezelfde boot naar Alexandrië zouden ver
trekken, maar hii kon niet anders,, want de
volgende week was izijn verlof om. Mrs.
Colton had nu aangekondigd, dat ze mee
de réis zou maken en daar zat Malladew
natuurlijk, achter.
Joyce vond, dat Tony inoeiliik te begrij
pen was in die dagen en, ditzelfde dacht
gens tusschen hen, toen ze in den tuin van
Barocca, beiden, zoo oogenschijnlijk met
véél belangstelling naar de drukte bene
den in de haven, stonden te kijken.
„Waarom spreekt hij toch niet vroeg
Joyce zich af. „Hij is heel anders dan hij
aan boord van „the Helouan" placht te we
zen
„Waarom is zij toch zoo koud en op een
afstand vroeg hij zich af. „Ze vindt ze
ker, dat ik Ieelijk heb gehandeld en dat is
ook zoo Maar, hoe kan ik het haar nu
alles verklaren
Bij toeval, hadden ze elkaar in den tuin
ontmoet. Mrs. Colton vond dat altijd een
uiterst geschikte wandeling en was er dus
weer met Joyce heen gegaan, toen ze zich,
op eenmaal, van aangezicht tot aangezicht
bevonden met Tony. Hij zag er dan wel
zéér slecht uit en keek net of hij haar, op
het laatste moment, nog had willen ont->
vluchten.
Haar trots deed haar oogen nog méér
schitteren dan ooit en haar hoofdje hield ze
nog fierder omhoog als hij soms genoeg
had van haar, ze zou hem dan toonen,
dat zij ook best buiten hém kon -
Zij zou ook niet de eerste wezen om te
spreken. Maar, toen ze zag, hoe ellendig
Tony er uitzag, voelde zij zich weer veel
weeker gestemd.
En toch, die gemakkelijke vertrouwelijke
wijze van omgaan werd het niet meer. De
nare stilte ging weer heerschen. Zij keek
met veel belangstelling naar het roeien en
tegen den muur geleund, stond hij, met zijn
ware gevoelens over haar, duidelijk in zijn
oogen te lezen, haar aan te staren.
Eén van de roeiers sloeg achterover,
idoordat hij het water niet had geraakt en
dit was zoo'n dwaas gezicht, dat zij hard
op moest lachen en onwillekeurig eens naar
hem keek.
Toen was het, dat zij zijn liefde las uit
zijn blik en hii kon zich niet langer be
dwingen, en kreunde
,>0, Joyce Joyce Ik ben toch zoo'n phi-
lister v
Ze trad wat nadet op hem toe, en, ter
wijl ze de hand. uitstak, raakte ze even de
Uit die kleine daad zag hij dat er een
.verandering in haar had plaats gehad dat
.ze van meisje, vrouw was geworden, met
een oneindig vermogen, om te lijden en lief
te hebben.
„Dat kan ik toch niet gelboven, Tony
,Geen van beiden wisten ze, op dat oogen
blik, hoe ze elkaar bij den voornaam had
den genoemd. „Wat is het, dat je zoo hin
dert Kan. je het mij niet zeggen
Hij keek over haar schouder. Mrs. Col
ton en haar vriendin waren verdiept in haar
.gesprek en hadden de jongelui totaal ver
geten, naar het scheen. Hij durfde niet kij
ken naar Joyce dus bepaalde hij maar zijn
uitwendige aandacht «op een seintoestel, op
een kruiser, die een heel eind verder-af lag.
„Het is toch waar Joyce Want ik ben
verloofd".
Het duurde hem een eeuwigheid, eer hij
haar antwoord hoorde dat zoo kalm klonk,
pf ze in het minst niet ontroerd was door de
mededeeling
„Waarom hebt u mij dit niet eerder ver
teld
„Ik heb het geheel vergeten!. Ja, ik
,weet wel, dat dit dwaas en onwaarschijnlijk
lijkt, maar het is de volle waarheid Het
Jiad juist plaats vóór ik weg ging uit En
geland en het was zoo onverwacht. Ik had
er niet ernstig over gedacht. En toen ont
moette ik u, en daardoor vergat ik ieder
ander Ik... O, ik zou geschopt en ge
trapt moeten wonden
„Maar geeft u dan niet om haar
Hij keek haar aan, met zijn trouwe oogen
en zei
„Ik heb nooit om iemamd gegeven, be
halve om u Ik wist zelfs niet wat liefde
beduidde Ik kan het niet verklaren
onmogelijk maar ik heb u liefgehad, van
het eerste oogenblik af, dat ik u hoorde
spreken Ik dacht niet, dat de menschen
zoo'n gevoelen in zich hadden Als ik u ge
kend had, zou ik nooit..."
Verder wilde hij niet uitspreken, want hij
kon Reda toch niet verraden om zichzelven
te rechtvaardigen
„Geeft zij,... om u Ja dat moet toch".
„Dat geloof ik ook wel
óif-
Plaatjesi
Otburn/
met
feerruh
rryn
/Reiwem aal
vepknugbaar voor* r>ooker»s van
N/emeUers
ROOM; STERTABAK
Frtescbe Heerenbaai en eenige andere soorten
\Jraagt Uuren cumhe/ier welke soorten afe
bora beuatten die recht gsuen op deze fraaie uitgave
hebben gesmeten, doch dat zij wel degelijk
de soberheid hebben betracht.
De heer Wesseling noemde het idee van
den heer Berger om tot centralisatie te ko
men, zeer goed. Dit is veel voordeeliger.
Hij wees er op dat onlangs van deskun
dige zijde is gezegd dat de verpleging in
de Hellebardierstraat den toets der critiek
kan doorstaan, dat er zelfs geen enkele
reden is het St. Joseph-ziekenhuis boven het
gasthuis te stellen.
De heer Huson gaat geheel mede met
den heer Hoogkamer en onderschrijft wat
gezegd is over de verpleging van de ouden
van dagen in het gasthuis.
Hij lichtte den heer Van Hal toe waar
om geleidelijk zooveel geld is uitgegeven
voor de verbetering van het gasthuis. Dit
was beslist noodzakelijk, teneinde in het
gebrek aan plaatsruimte te voorzien. Er is
overgegaan tot de inrichting van kamers
voor klasse-patiënten, omdat daarop her
haaldelijk is aangedrongen. Deze klasse
kamers kunnen met weinig kosten worden
ingericht tot provenierskamers.
Hij gaf eenige inlichtingen over de ex
ploitatiekosten en zeide dat het een zui
vere berekening zal zijn als de kosten van
de verpleging voor on- en minvermogenden
hooger op de exploitatie-rekening werden
gesteld en wel ongeveer ƒ30.000. Dit geeft
een anderen kijk op de financieele gevol
gen van het voorstel.
De heer De Ridder antwoordde de heer
Van Oorschot, dat altijd getracht is de
ouden van dagen in het gasthuis een zoo
goed mogelijke verpleging te geven. Ook
wat de voeding en kleeding en ligging be
treft gelooft hij niet dat daar iets aan te
kort komt. Hij gelooft niet dat er één pa
tiënt gestorven is, omdat hij niet goed ver
pleegd is geworden.
De heer Andriessen bekeek nog eens den
financieelen kant van het vraagstuk en
wees er op, dat het vorig jaar is besloten
geen belastingverhooging in te voeren en
geen verlaging van salarissen. Hij vraagt
waar de meerdere uitgaven het volgend
jaar vandaan moeten komen.
De heer Harts noemde het financieele
punt niet het eerste en zwaarste punt.
Hij wees er op, dat de stuurlui aan den
wal steeds weer worden aangetroffen. Hij
laakte scherp de onderzeebooten-taktiek
welke thans is gevolgd. Wij hebben de
dolzinnigste berekeningen kunnen aantref
fen in de pers.
Hij had berekend dat bij een inkomen
van 7500 moet worden betaald aan ver
schillende rijksbelastingen en aan hoofde
lijke omslag in totaal een som van 993.98.
Wordt de hoofdelijke omslag met 14
verhoogd dan stijgt de gemeentelijke
belasting met ƒ65.91, hetgeen op zijn totaal
6.6 pet. verhooging beteekent. Dat is vol
gens de zeer ongunstige cijfers van tegen
standers.. Hij komt voor zich tot een ver
hooging van 32. Hij geeft toe dat een
offer moet gebracht worden. Zelfs wil zijn
de hij ook de heele geschiedenis van zijn
kennismaking met Reda Winstow en zoo
voortalleen maakte hij er geen mel-
dirng van, dat het voorstel tot verloving fei
telijk van Reda was uitgegaan. En juist om
dat hij ier niet van sprak, moest het dan
wel lijken, of hij Reda enkel „voor haar
geld" had genomen.
Eigenaardig maar bij beiden kwam tel
kens de vraag op „Wat zoiu Steven Malla
dew wel van dit alles zeggen
„U ziet, ik weet dus niets in het midden
te brengen, om mij te rechtvaardigen. En,
nu ben ik al in een heel scheeve positie ge
raakt en weet geen enkel ander excuus
dan wat het juist nog véél erger maakt
dan dat ik u liefheb
Andermaal legde ze hem de hand op den
arm „Het is heel prettig, om te weten, dat
u... om mij geeftIk... heb zelf niet be
grepen, wat ik voelde, tot 'dien avond. Maar
we moeten nooit meer zioo praten En,
misschien is het maar heel goed dat we
elkaar, na deze week, niet meer zullen ont
moeten Ze huiverde, ondanks den
warmen zonneschijn. „Ik hoop, Tony,
dat je heel gelukkig zult worden
(Wordt vervolgd).
VOLKSGEZONDHEIDS.
EN VEILIGHEIDSHOEKJE
VOETGANGER, OPGELET!
Wilt gij een rijweg oversteken, denk
er dan aan Het juiste punt van over
steken te kiezen (dus niet daar, waar
het rij verkeer in verschillende richtin
gen door elkaar kruist).
Het juiste oogenblik af te wachten
(niet precies voor, maar achter een
voorbijgaand voertuig, bij kruispunten
op het oogenblik, dat het rijverkeer in
dezelfde richting, als U gaat, in bewe
ging is).
Goed uit te Jrijken. Betreedt niet ge
dachteloos van het trottoir den rijweg.
Den kortsten weg te kiezen, dus
haaks den rijweg te kruisen.