jflissingsche Courant Wanneer men niet heeft.. Tweede Blad PLOUVIER HEEFT DE SCHOENEN lot de ïinde ider- iren- jeep- alle I heeft ter Idoor |Zeep mar~ jiver- larora er \t. W0EISD1I! It IPII1 1KB. lil. BI Vervolg Binnenland FEUILLETON INGEZONDEN STUKKEN R37-21 ylaardingen CHILDERWERK eoed en goedkoop, j letters L. F., Bu<i fcche Courant". Ipoedige indiensttrriif f SLAGERSKNECHT 1 Vakkennis vereisM Slagerij JACs. DE l'l |singen. gd een nette JVERKVROUW, Iren Maandag en L 1 seizoen meerdere -M |k. Aanbiedingen Mevrouw 00STER| |ulevard Evérts nette leerlingen VAN DE VAN Het Belgisch—Nederlandsche verdrag. Het komt ons niet overbodig voor nog eens iets over dit verdrag te zeggen. Het is het allerbelangrijkste stuk op het gebied der internationale politiek, waarin Neder land sedert een lange reeks van jaren be trokken is. Nederland mag het verdrag, zooals het aan de Tweede Kamer ter be slissing is gegeven, niet aanvaarden. Ne derland mag dat niet doen, terwille van zijn nationale waardigheid, wil het Neder landsche volk zijn zelfstandigheid hoog houden en aanspraak blijven maken op den eerbied van de andere beschaafde natiën, ook van België. België kan evenmin als wie ook iets ge voelen voor Nederland, wanneer 't het zeer te waardeeren verlangen, om in vriend schap met zijn buurman te leven, zóó ver drijft, dat het zijn eigen volk onnoodig be nadeelt en afstand doet van zijn souvereine rechten. De internationale positie van Ne derland zou derhalve, wanneer het verdrag mocht worden aangenomen, belangrijk worden verzwakt. Niemand zal ontkennen den plicht van Nederland om de verdere economische ontwikkeling van België, met name van Antwerpen, te bevorderen, voor zoover de medewerking van Nederland daarvoor onmisbaar is. Maar uit dien plicht volgt niet, dat Nederland ook in onredelijke eischen moet toestemmen. Waarborgen behooren te worden gege ven, dat op de Schelde geen werken zullen worden uitgevoerd, die de Zeeuwsche pol ders kunnen schaden. Toestemmen in het verbod van onder zoek van op- en afvarende schepen op de Schelde mag evenmin wordèn aanvaard. Het beloodsen van de Wielingen uitslui tend aan België over te laten, is zeer be denkelijk. Binnen zeer korten tijd zou Bel gië zich daar heer en meester gevoelen en het buitenland zou weldra België als zoo danig algemeen stilzwijgend ekennen. Het beloodsen van Wielingen en .Oostgat kan zeer goed, bijv. voor 3 maanden, bij beurte door Nederland en België geschieden. De nekslag, die in hef verdrag aan Ter- neuzen wordt toegebracht, behoort te wor den voorgekomen. Uitgesloten moet zijn, dat, door lagere heffingen de Belgische boven de Neder landsche havens kunnen worden bevoor deeld. Het recht van Nederland, om de Belgi sche oorlogsschepen op denzelfden voet te behandelen als de oorlogsschepen van alle andere natiën, moet onomstootelijk vast staan. Beter, eerlijker in elk geval, zou het- zijn, de bepaling, dat Antwerpen geen oor logshaven mag worden, te handhaven. Zon der recht van doortocht in oorlogstijd heeft België er immers niets aan. Al deze punten en nog meer be hooren afdoende te worden geregeld in het verdiag zelf. Zoo ook de verdeeling der kosten van de kanalen. Met aanvulling der toelichtende memorie komt men er niet. Het geldt hier een overeenkomst van diep in grijpend belang, wellicht voor een onafzien bare reeks van jaren. De uitlegging van zulk een verdrag mag niet afhankelijk zijn van de persoonlijke inzichten der toevallig op zeker tijdstip zetelende regeering." De openbare meening in Nederland zou zeer veel kalmer worden, wanneer uit het verdrag inderdaad het verlangen sprak om over en weer elkaar alles te geven, waarop men recht heeft. Wanneer het verdrag in de Tweede Ka mér in behandeling mocht komen, behoort derhalve vooraf te gaan wijziging van het verdrag opdat het in overeenstemming kome met Nederland's souvereine rechten en zijn economische belangen niet meer kan schaden dan onvermijdelijk is aan vulling ook om er het karakter van weder zij dsche concessies aan te geven. Op die wijze zal zooveel mogelijk gevaar voor een minder goede verstandhouding tusschen beide landen worden vermeden nette leenni^" RS (jkappenmaakste Adres Firma buwendijk 15' Naar het Engelsch van VIOLET M. FLINN. (Nadruk verboden) 6) Hij wierp eens een blik in den spiegel en voltooide zijn toilet met veel meer zorg dan nij dit gewoon was, zoodat hij door een ringetje was te halen, toen hij aan tafel verscheen. De kapitein ontbrak, maar de dokter Kam diens plaats in. Hij bestudeerde de passagierslijst, die hij naast zich had lig gen en zei halfluid „Ja juist, dat zijn ze Mrs-Hardingen miss Joyce Embrey". ..Dehston, ga je hier zitten Laat ik je jven voorstellen Mrs. Harding - miss Joyce Embrey mr. Denston. We zijn niet talrijk aan boord, maar daarom kan de S°ms ^es te geze'liger wezen." n.i Harding keek hem aan met groote oplettendheid. Js u een mr. Denston Dan geloof ik, at u mijn zoon kent. Wij gaan bij hem peren. Maar hij heeft dikwijls uw naam 8-noemd in zijn brieven en schreef ook, ?reJïr ongelijkheid was, dat u aan boord zcudt zijn." L-oeef heet Malladew", sprak mrs. o.,ey op zachten toon. „Hij is majoor dieven Malladew". HOOFDSTUK IV. 'iac* noS n°oit zóó zeer genoten u,.q overtocht, als toen hij passagier invr« e Helouan". Zijn bestaan, eer hij hnd frrey 'n de saffier-blauwe oogen was h?6!, en ^aar parellach had gehoord Hof ,j;Votaal oH In* geheugen gewischt. bennnno ?..als had hii bet leven opnieuw „c v,vu.~— een J v°elde zich verzwolgen door UICT^f^l rJS van verliefd-zijn rd voor ters'° I WfcitiiJ' ^.gezegd werd, waren er maar g Passagiers, en géén van den leeftijd [net SLAAPKAgH foor juffrouw alleen J letters KJ" ftche Courant De Christelijk-Historische Unie. De „Nederlander" toont zich zeer tevre den over de jongste vergadering van de Christ-Hist Unie. Zelden toch heeft een samenkomst haar eenheid en haar trouw aan haar beginselen zoo sterk doen uitkomen als deze. Men gevoelde diep waarom het ging. Vandaar reeds de overgroote belangstel ling. De groote zaal van de Jaarbeurs kon allen niet bevatten. Tientallen moesten staan. Vandaar ook de ernstige toon van den waarnemenden voorzitter Ter Haar, aan wiens uitnemende leiding alle lof dient te worden gebracht Vandaar de in geen enkel opzicht prikkelende en de feiten ob jectief bezielende inleiding van dr. De Vis ser, die de stemming bracht, die vereischt werd. Vandaar de waardige en waardee- rende tonen, die al de sprekers deden hoo- ren, zoodat zoo goed als geen enkele wan klank werd gehoord. In zooverre liet het zich reeds van te voren aanzien, dat geen overijlde of ondoordachte besluiten zouden worden genomen Doch de hooge geest, die gansch de vergadering bezielde, kwam eerst recht uit bij de bespreking van de twee moties Scheveningen en Eibergen. Op zichzelf wa ren deze goed bedoeld en hielden zij in geenerlei vorm een afkeuring in van een deel der Unie-leden, al sprak de ééne alleen van goedkeuring van de houding der Twee de Kamerfractie zonder meer. Doch bij de discussie bleek voldoende, dat de overgroo te meerderheid ook zelfs den schijn niet op zich wilde laden alsof een zijdelingsche af keuring van de houding van anderen zou plaats hebben. Men vertrouwde elkaar ten volle men bleef het onbepaald vertrouwen in al zijn leiders, zijn voormannen, niet in den een meer dan in den ander, maar in allen evenveel stellen. Binnen de grenzen van het beginsel-program moest ieder volle vrijheid behouden. En toen nu dr. Schok king op meesterlijke wijze aantoonde, dat het hoogst bedenkelijk is in een vergade ring als deze het beleid der Kamerfractie te toetsen en in een motie-vorm een oordeel daarover uit te spreken, was voor ieder, die de geesten proeven kon, het lot der moties beslist. Op het oogenblik, dat de voorzit ter zeide, dat er eerst zou gestemd worden of men al of niet een motie wilde, en dat wïe er geen wenschte, op zou staan, ver rees bijna de geheele vergadering. Het was een schoon, een onvergetelijk oogenblik. Aan beginseltrouw van niemand werd getwijfeld. Het onderling vertrouwen bleef gehandhaafd, de persoonlijke vrijheid be vestigd. Bulten verantroordeHjkheld der redactl* De copte wordt nlit terujKcdeven HET ZIEKENHUIS-VRAAGSTUK. Mijnheer de Redacteur, Zoo heeft dan ten slotte het college van Burg. en Weth. rapport uitgebracht over de plannen van een nieuw gemeente-zie kenhuis. Was dit rapport een achttal dagen eerder verschenen, het zou dan als een Aprilgrap beschouwd kunnen worden*zonder er ver der aandacht aan te schenken nu het echter bij Burg. en Weth. ernst schijnt te zijn en een voorstel tot nieuw-bouw den raad voorlegt, moeten wij als belasting betalende burgers van Vlissingen dit voor stel nader beschouwen en hebben wij het recht dit overmoedige idee openlijk te be strijden, om daardoor te bereiken dat de Vlissingsche bevolking zal inzien de roeke- looze wijze waarop met de gemeente-finan- cieele belangen zal worden omgesprongen, indien dit voorstel door den raad zal wor den aanvaard. Alvorens tot het eigenlijk voorstel te ko men een nieuw gemeente-ziekenhuis van 100 bedden, waarvande raming rond 500.000 is geven Burg.,en Weth. in het rapport een historisch overzicht van het Ziekenhuis-vraagstuk, waarmede ge tracht wordt aan te toonen dat een ge meente-ziekenhuis absoluut noodzakelijk is. 't Is overbodig om diep op dit historisch overzicht in te gaan, ieder weet in en buiten den raad is dit meerdere malen door deskundigen aangetoond dat in een gemeente met 21 a 22 duizend zielen, twee modern ingerichte Ziekenhuizen geen be- staansreclTt hebben. Burg. en Weth. zeggen wel in het rap port de ziekenzorg heeft.als deel der sociale taak der overheid de oudste rechten - m.a.w. de ziekenzorg behoort allereerst te berusten bij de overheid. Als Burg. en Weth. dit standpunt beschouwen als het eenige juiste, dan is de gemeente-overheid steeds te kort geschoten in haar plichten, daar niet die zorg van den aanvang éf is besteed gewoiden, zooals in het rapport voor haar wordt opgeëischt. Het particulier initiatief is echter als redster voor Vlissingen opgetreden en heeft de gemeente gegeven een uitstekende neu trale ziekenverpleging, al staat er vóór den naam van die inrichting R, Kath. Die inrichting bestaat thans vele jaren en heeft in dien tijd blijk gegeven haar roe ping terdege 'te vervullen er kunnen dan ook geen redenen zijn dat de overheid gaat .dwars zitten, integendeel die inrichting heeft recht op dankbaarheid ook van de overheid omdat het particulier initiatief op gebied van ziekenverpleging den naam van Vlissingen heeft hoog gehouden. Uit financieel oogpunt, doch ook nit piëteit voor het bestaande ziekenhuis is het thans beter dat de gemeente zich enkel bezig houdt met datgene wat zij verplicht is de ziekenzorg voor haar armlastige en onvermogende deel der bevolking. 't Is nimmer verdedigbaar dat, om tege moet te komen aan een gril en aan 't drij ven van een groep personen die zich als voorstanders van een nieuw gemeenfe-zie- kenhuis aandienen, daaraan de fiiiaricieele belangen op te offeren. Wanneer men de besprekingen die in den loop der jaren in den raad zijn gehpu- den naleest, ontdekt men steeds dat aan gedrongen wordt op een gemeente-zieken huis ook voor diegenen welke om principi- e'ele reden niet in het St. Joseph-ziekenhuis ^verpleegd willen worden. Zij, die zien als klasse-patiënt willen la ten verplegen mogen niet vergen dat voor hen een gemeente-ziekenhuis wordt, ge bouwd, dit behoort m.i. niet tot taak der overheid in de naaste omgeving vinden zij ruimschoots gelegenheid. De overheid heeft zich enkel te belasten met de ziekenzorg voor armlastigen en onvermogenden. Willen Burg. en Weth. daarin verbetering brengen, welnu niemand zal zich er tegen verzetten, want dit is een sociale taak die vervuld moet worden. Het is echter ook plicht die sociale taak zoo voordeelig mogelijk te vervullen. Nog steeds mag het te betreuren zijn dat de raad een contract met het St. Joseph-zie kenhuis heeft verworpen, dit toch was voor de gemeente financieel het voordeeligste. In verband hiermede moet ik wijzen op een onvolledigheid in het rapport. Waar om wordt geen melding gemaakt dat dr. Staverman in zijn nota van 25 Juli 1923 (Vliss. Ct. 1 Aug. '23) verklaarde namens het bestuur van het St. Joseph-ziekenhuis dat de contractprijs gebracht zou worden van 5.50 op 3.75 Deze mededeeling had niet in het rapport mogen ontbreken, opdat geen verkeerde resultaten zouden worden verkregen als men de uitgaven van zoo'n contract wil toetsen aan de jaarlijk- sche exploitatie-rekening van een nieuw ziekenhuis. Het contract zelf was toch niet zoo verwerpelijk, als men nagaat dat plaatsen met overwegend niet-Katholieke bevolking zooals Amersfoort, Bussum en Winschoten wel degelijk hun zieken in de Katholieke ziekenhuizen ter plaatse uit besteden. Zullen deze regelen nog invloed kunnen uitoefenen op den raad In 't belang der gemeente is dit te ho pen, doch bij voorbaat neem ik de vrijheid de raadsleden die voor alles met ter zijde stelling van hel gemeente-belang hun stem zullen geven aan het voorstel, er op te wijzen dat zij dan wellicht niet hande len in den geest van de meerderheid der bevolking. Het Dagboek van Hansje Teddybeer Ik heb iets bedachtAls de roover met zij n buit goed eri wel in 't hol verdwenen is, begin ik plotseling heel hard te schreeu wen, zóó, dat de echo 't weerkaatst. Natuurlijk komt Wolf, met zijn musket gewapend, nu naar buiten gesneld, want hij bespeurt onraad en is dadelijk bereid een gevecht aan te gaan. Zoekend en snuffelend gaat hij den om trek rond. En cfat is juist zooals ik 't hebben wilde, dat zal je gauw genoeg bemerken. Want als ik geen slfpje van zijn jas meer zie... Wel, dan glip ik haastig zijn hol binnen Brrr, wat is het er kil en donker, en wat ruikt het er vies Maar ik wil toch net zoolang zoeken, tot ik den trommel vind. (Zaterdag vervolg.) Indien Burg. en Weth. en de raad over deze zaak eefi volksstemming zouden hou den, zullen zij ontdekken dat de meerder heid zich tegen nieuw-bouw zal verklaren, vnl. om de financieele ramp die daaruit voortvloeit. Een woord van protest mag hier wel neergeschfeveh worden over het systeem van voorstel, om reden Burg. en Weth. in gebreke zijn* gebleven aan te toonen waar de meerdere subsidie, ongeacht hoe groot, vandaan moet komen. Een eerste taak had geweest om in het rapport de bevolking hierover in te lichten. Burg. en Weth. moeten de consequen ties aanvaarden van hun daden. Kort ge leden is door den raad besloten dat de plaatselijke belasting niet opgevoerd mag worden en nu komen met een dergelijk voorstel het grenst aan verregaande roekeloosheid. Belastingbetalers van Vlissingen beseft gij wat U in de toekomst te wachten staat? De eerstkomende begrooting zal U dit toonen 10.000 meerdere uitgaven voor extra leerkrachten bij het Lager On derwijs 10.000 voor aflossing en rente der in te voeren auto-tractie bin nenkort 25.000 voor de havenwerken, on- afgezien van de outtileering daarvan en wie wegt welke geld opslokkende cadeautjes we dit jaar notr krijgen en dan nu nog een nieuw Ziekenhuis, het wordt te bar. Komende tot het exploitatie-overzicht, moet ik tot mijn spijt verklaren, dat het rapport allerminst bevrediging schenkt aan zelfs een eenvoudig overzicht. Er wordt maar gezegd de ziekenhuis commissie heeft in haar rapport van Juli 1923, naar aanleiding van een advies van dr. Wortman, geneesheer-directeur van het Tesselschade-ziekenhuis te Amsterdam, den kostprijs per verpleegdag gesteld op 4.50 en daarmede afgeloopen. Burg. en Weth. nemen dit gretig over. Ik evenwel kom na mijn berekening tot (Ingez. Mededeeling). ■dienstbode lof dag en nacht. TJSE, Kerkhoflaan van Joyce en Tony„Soort zoekt soort", en gedurende vele uren, op het promenade dek, waren de jongelui op elkaar's gezel schap aangewezen. Zij zag er dan aller-bekoorlijkst uit, met dien stralenkrans om zich heen van schit terende zonnestralen. „Ik heb verschrikkelijk meelij met die ai me lui, daar beneden in de kajuiten die zullen wel geweldig zeeziek zijn, want het is nog al woest Ik had nooit gedacht, dat ik zoozeer zou genieten van een zeereis „Gelooft u in liefde op het eerste ge zicht vroeg Tony, in eens heel onver wacht. Joyce staarde hem een oogenblik aan en lachte toen eens helder-op„Wat een vreemde vraag Neen, natuurlijk nietIk geloof zelfs in het geheel niet aan liefde Tony zuchtte. „Zoo dacht ik er ook eens over, maar nu ben ik geheel van opvatting veranderd." Ze was totaal niet verwaand en ging echt modern en gemakkelijk-met jongelui om. Van sentimenteel-zijn was bij haar dus geen sprake. Tony Denston was eenvoudig een prettige kameraad en daarmee uit. Dat hij met haar op had, was niets bijzonders. Zij vond hèm ook heel aardig. Maar met dit vriendschappelijk gevoelen hield het dan ook op. „Ik geloof niet dat Steven' hecht aan liefde op het eerste gezicht". Majoor Malladew was eenmaal haar standaard voor al, wat goed en mannelijk was. „Ja, dat denkt u nu maar Malladew ziet er net naar uit, of hij zelf «en geheim verdriet heeft. „Maar dan toch zeker geen ongelukkige liefde", zei ze nu op eens heel ernstig. Ik herinner me nog, dat hij den laatsten keer dat hij thuis was, mij op kostschool kwam opzoeken, en een van de meisjes zei dat hij zich toch wel teleurgesteld moest voelen in de liefde, dat een man als hij een vrouwenhater kon zijn T' „Ik geloof niet, dat dit zoo is Hij zou dan toch ook wel dwaas doen, als hij dit nog wezen Icon, terwijl hij... u kende." Joyce lachte eens fijntjes en voelde in haar tasch naar een doos met bonbons, die zc dien ochtend op de sofa had gevonden. „Tante gruwde er van toen ze dat lek kers zag Ik weet niet, of ik u, of den dokter er voor danken moet", zei ze, terwijl ze hem de sierlijke doos voorhield. „De hofmeesteres wou het mij niet zeggen. Le hoofd-officier zei gisterenavond dat vandaag de storm z'n hoogtepunt zou heb ben bereikt." „Dat vind ik niets geen verblijdend nieuws We hebben, tot nog toe, zoo heer lijk het schip voor ons alleen gehad „Maar de officieren dan en de dokter en majoor Smyly en mr. Thomson... „We hebben toch maar Maandag en Dinsdag alieen aan het ontbijt en aan den lunch gezeten, en Woensdag". Misschien dat het nu toch eenigszins tot haar ging doordringen, hoe Tony's gevoe lens jegens haar „gevaarlijk" konden worden. „O, maar nu denk ik op eens dat tante mij wel eens noodig kon hebben. Anders heeft ze misschien alle recht en reden, om te meenen, dat ik haar verwaarloos." „Uw tante zal vast en zeker slapen zoo'n droom-drankje maakt de menschen ajdjd zoo suf. In ieder geval zou ik maar vrachten tot het lunchtijd is." Maar Joyce zette door en tante keek haar oplettend aan, toen ze haar kajuit binnenkwam,' om zich wat op te knappen voor den lunch. Er lag zulk een geanimeer de gloed over het lieve gezichtje en zulk een glans in de schalksche oogen dat dit riet alleen hel gevolg kon wezen van de frissche zeelucht. „Ben je al dien tijd op dek geweest, kind Het verwondert mij nog, dat je niet weggewaaid bent 1" „O, maar 't was verrukkelijk, tantetje Laten wij u ook eens mee naar boven ne men. U zult zien,, als u maar een uurtje in den heerlijk-frisschen wind zit in plaats van hier altijd in die stoffige kajuit, dan is u in minder dan geen tijd..." „...Dood, niet waar? Het zal mij be nieuwen of ik nog in levenden lijve Alexan- drië bereik l Maar help mij onthouden zoo'n zeereis doe ik nooit weer Ik ga dan ook over land terug, al zou de reis een schat van geld kosten 1 En dan jij, nu, met d't weer, op dek geweest!... Was je heei alleen „Neen, tante, mr. Denston is 'n praatje kernen maken. De andere heeren, die op waren, zaten in den rook-salon." Voor het eerst voelde Joyce, dat zij een erge kleur kreeg toen ze zijn naam uitsprak. „Je schijnt dien mr. Denston heel wat te zien Ik weet niet of dit nu eigenlijk wet is. zooals het hoort. Maar wat kan ik er nu aan doen, ónder deze omstandigheden?... F.nfin, hij 'is een vriend van Steven. En Steven zal niet omgaan met menschen die ook voor jou geen geschikt gezelschap zouden zijn. Nu dan zal het wel zoo erg niet wezen, en dan zal ik er mij maar niet verder ongerust over maken." Toch hadden deze enkele gezegden Joyce bijzonder stil gemaakt aan den lunch, die nu volgde. De dokter hield de jonge luitjes voortdurend in het oog en hij zag wel hoe vei het tusschen hen stond. Hij had al zoo dikwijls die uren vkn kameraadschap aan boord tot een veel hechter band zien wor den... Toen de storm voorbij was, werd het 'i heer lij kst-denkbare weer. Daar waren alle passagiers zonder onderscheid het over eens. En Tony voelde zich als in een too- ver-wereld De dagen, die hij nu door bracht zouden hem nooit, nooit uit het ge heugen gaan welke gewaarwordingen e ervaringen hij later ook mocht opdoen. Toen ze bij Malta waren, hadden ze geen zonneschijn meer. Het was z!elfs saai, grauw weer, toen ze de haven van Valetta binnenstoomden. Tony, die altijd bijtijds opstond, was nu nog eens bijzonder vroeg op dek en had het uitzicht gadegeslagen, zóó, dat hem zeker niets merkwaardigs een geheel ander bedrag en wel als volgt Het aantal verpleegdagen is m.i. te voor deelig voorgesteld. Toevallig vernam ik dat in het St. Joseph-ziekenhuis in 1925 verpleegd zijn 18 patiënten le klasse met 809 verpleegdagen (niet-Katholieke Vlis- singers), waaronder nog 5 inwonenden begrepen zijn 57 patiënten (niet-Katho- liege Vlissingers) 2e klasse met 1064 ver pleegdagen. Verondersteld dat 73 hiervan zich in het gemeente-ziekenhuis zouden doen verplegen en dit aa.ntal is m.i. dart zeer ruim genomen, zouden de jaaarlijksche ontvangsten bedragen 540 X 7.50 4050 709 X 4.50 3190 en 14600 X 1 14600 of met 15849 verpleegda gen totaal 4050 3190 -f 14600 21.800. Voor mij heb ik liggen eeh Exploitatie- begrooting voor een nieuw ziëkenhuis van 50 bedden dit wordt begroot op 90.000 zonder rente en aflossing der gebouwen, dus mag ik hier gerust voor een ziekenhuis van 100 bedden 100.000 rekenen. De gezamenlijke uitgaven zouden dus per jaar bedragen 100.000 -f 25.300 voor aflos sing en rente totaal 125.300. De ge middelde kostprijs per verpleegdag be draagt dan 125.300 15849 7.90. Dit is iets anders dan 4.50. Ik vermoed dat dit de werkelijkheid nader is, daar ook de kostprijs in de gemeente-ziekenhuizen te Amsterdam boven de 7 bedraagt en zoo wel Arnhem, Alkmaar en wellicht ook an dere plaatsen niet tot den bouw van nieuwe ziekenhuizen overgaan, doch dit aan het particuliere initiatief overlaten. De jaarlijksche gemeente-subsidie zou dus vermeerderd moeten worden met 125.300 21.800 38.836 64.624. Onmogelijk is dit bedrag te halen uit de belastingen, 't Is dan ook te -Wenschen dat de raad dit voorstel niet zal aannemen, in 't waarachtig belang der gemeente en haar bevolking. U, Mijnheer de Redacteur, mijn dank voor de plaatsing. KR1T1KUS. ontging. Hij kreeg echter geen aangenamen indruk van de haven en kwam aan het ontbijt tot de ontdekking dat Joyce er nèt zoo over dacht. „Gibraltar heeft iets grootsch, iets over weldigends", vond zij, „maar Valetta heeft iets ja, ik zou haast zeggen, iets verra- cteilijks. Je denkt steeds aan moord en doodslag, waar je ook kijkt „Malta is anders een plaats van groote historische beteekenis", meende de dokter. „U gaat toch zeker aan wal, mrs. Har ding „Ik zou het niet graag durven laten om Joyce, ziet u die zou het mij kwalijk nemen Maar, o, ik ben anders zoo bang voor Malta-koorts Als die je eenmaal te pakken krijgt, hoef je niet te denken dat je er ooit afkomtIk herinner me nog den zoon van onzen dominé, die buien had dat hij van het hoofd tot de voeten rilde enkel en alleen door de koorts, die hij op Malta had opgedaan. „O, maar bij zoo'n kort bezoek hoeft u daar niet bang voor te zijn. Als u alleen maar zorgt, dat u geen geitenmelk drinkt, daar aan wal." (Wordt vervolgd.) VOLKSGEZONDHEIDS. EN VEILIGHFIDSHOEKJE WIELRIJDER U behoort op den rijweg en, als het er is, op het rijwielpad. Het trottoir is voor den voetganger. Geef den voetgan ger, die oversteken wil, daartoe gele genheid. „Jakker" niet door met de ge dachte, dat die voetganger zich maar redden moet. Bedenk, dat spelende kinderen niet op het gevaar letten. Wat zij aan op lettendheid missen, moet Gij dubbel hebben. GEZONDHEIDSRAAD.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 5