jflissingsche Courant
Wanneer men niet heeft..
Tweede Blad
PLOUVIER HEEFT DE SCHOENEN
lot de
ïinde
ider-
iren-
jeep-
alle
I heeft
ter
Idoor
|Zeep
mar~
jiver-
larora
er
\t.
W0EISD1I! It IPII1 1KB. lil. BI
Vervolg Binnenland
FEUILLETON
INGEZONDEN STUKKEN
R37-21
ylaardingen
CHILDERWERK
eoed en goedkoop,
j letters L. F., Bu<i
fcche Courant".
Ipoedige indiensttrriif
f SLAGERSKNECHT 1
Vakkennis vereisM
Slagerij JACs. DE l'l
|singen.
gd een nette
JVERKVROUW,
Iren Maandag en L
1 seizoen meerdere -M
|k. Aanbiedingen
Mevrouw 00STER|
|ulevard Evérts
nette leerlingen
VAN DE
VAN
Het Belgisch—Nederlandsche verdrag.
Het komt ons niet overbodig voor nog
eens iets over dit verdrag te zeggen. Het
is het allerbelangrijkste stuk op het gebied
der internationale politiek, waarin Neder
land sedert een lange reeks van jaren be
trokken is. Nederland mag het verdrag,
zooals het aan de Tweede Kamer ter be
slissing is gegeven, niet aanvaarden. Ne
derland mag dat niet doen, terwille van
zijn nationale waardigheid, wil het Neder
landsche volk zijn zelfstandigheid hoog
houden en aanspraak blijven maken op den
eerbied van de andere beschaafde natiën,
ook van België.
België kan evenmin als wie ook iets ge
voelen voor Nederland, wanneer 't het zeer
te waardeeren verlangen, om in vriend
schap met zijn buurman te leven, zóó ver
drijft, dat het zijn eigen volk onnoodig be
nadeelt en afstand doet van zijn souvereine
rechten. De internationale positie van Ne
derland zou derhalve, wanneer het verdrag
mocht worden aangenomen, belangrijk
worden verzwakt. Niemand zal ontkennen
den plicht van Nederland om de verdere
economische ontwikkeling van België, met
name van Antwerpen, te bevorderen, voor
zoover de medewerking van Nederland
daarvoor onmisbaar is. Maar uit dien plicht
volgt niet, dat Nederland ook in onredelijke
eischen moet toestemmen.
Waarborgen behooren te worden gege
ven, dat op de Schelde geen werken zullen
worden uitgevoerd, die de Zeeuwsche pol
ders kunnen schaden.
Toestemmen in het verbod van onder
zoek van op- en afvarende schepen op de
Schelde mag evenmin wordèn aanvaard.
Het beloodsen van de Wielingen uitslui
tend aan België over te laten, is zeer be
denkelijk. Binnen zeer korten tijd zou Bel
gië zich daar heer en meester gevoelen en
het buitenland zou weldra België als zoo
danig algemeen stilzwijgend ekennen. Het
beloodsen van Wielingen en .Oostgat kan
zeer goed, bijv. voor 3 maanden, bij beurte
door Nederland en België geschieden.
De nekslag, die in hef verdrag aan Ter-
neuzen wordt toegebracht, behoort te wor
den voorgekomen.
Uitgesloten moet zijn, dat, door lagere
heffingen de Belgische boven de Neder
landsche havens kunnen worden bevoor
deeld.
Het recht van Nederland, om de Belgi
sche oorlogsschepen op denzelfden voet te
behandelen als de oorlogsschepen van alle
andere natiën, moet onomstootelijk vast
staan. Beter, eerlijker in elk geval, zou het-
zijn, de bepaling, dat Antwerpen geen oor
logshaven mag worden, te handhaven. Zon
der recht van doortocht in oorlogstijd heeft
België er immers niets aan.
Al deze punten en nog meer be
hooren afdoende te worden geregeld in het
verdiag zelf. Zoo ook de verdeeling der
kosten van de kanalen. Met aanvulling der
toelichtende memorie komt men er niet. Het
geldt hier een overeenkomst van diep in
grijpend belang, wellicht voor een onafzien
bare reeks van jaren. De uitlegging van
zulk een verdrag mag niet afhankelijk zijn
van de persoonlijke inzichten der toevallig
op zeker tijdstip zetelende regeering."
De openbare meening in Nederland zou
zeer veel kalmer worden, wanneer uit het
verdrag inderdaad het verlangen sprak om
over en weer elkaar alles te geven, waarop
men recht heeft.
Wanneer het verdrag in de Tweede Ka
mér in behandeling mocht komen, behoort
derhalve vooraf te gaan wijziging van
het verdrag opdat het in overeenstemming
kome met Nederland's souvereine rechten
en zijn economische belangen niet meer
kan schaden dan onvermijdelijk is aan
vulling ook om er het karakter van weder
zij dsche concessies aan te geven. Op die
wijze zal zooveel mogelijk gevaar voor een
minder goede verstandhouding tusschen
beide landen worden vermeden
nette leenni^" RS
(jkappenmaakste
Adres Firma
buwendijk 15'
Naar het Engelsch van VIOLET M. FLINN.
(Nadruk verboden)
6)
Hij wierp eens een blik in den spiegel en
voltooide zijn toilet met veel meer zorg dan
nij dit gewoon was, zoodat hij door een
ringetje was te halen, toen hij aan tafel
verscheen.
De kapitein ontbrak, maar de dokter
Kam diens plaats in. Hij bestudeerde de
passagierslijst, die hij naast zich had lig
gen en zei halfluid „Ja juist, dat zijn ze
Mrs-Hardingen miss Joyce Embrey".
..Dehston, ga je hier zitten Laat ik je
jven voorstellen Mrs. Harding - miss
Joyce Embrey mr. Denston. We zijn
niet talrijk aan boord, maar daarom kan de
S°ms ^es te geze'liger wezen."
n.i Harding keek hem aan met groote
oplettendheid.
Js u een mr. Denston Dan geloof ik,
at u mijn zoon kent. Wij gaan bij hem
peren. Maar hij heeft dikwijls uw naam
8-noemd in zijn brieven en schreef ook,
?reJïr ongelijkheid was, dat u aan boord
zcudt zijn."
L-oeef heet Malladew", sprak mrs.
o.,ey op zachten toon. „Hij is majoor
dieven Malladew".
HOOFDSTUK IV.
'iac* noS n°oit zóó zeer genoten
u,.q overtocht, als toen hij passagier
invr« e Helouan". Zijn bestaan, eer hij
hnd frrey 'n de saffier-blauwe oogen
was h?6!, en ^aar parellach had gehoord
Hof ,j;Votaal oH In* geheugen gewischt.
bennnno ?..als had hii bet leven opnieuw
„c v,vu.~— een J v°elde zich verzwolgen door
UICT^f^l rJS van verliefd-zijn
rd voor ters'° I WfcitiiJ' ^.gezegd werd, waren er maar
g Passagiers, en géén van den leeftijd
[net SLAAPKAgH
foor juffrouw alleen J
letters KJ"
ftche Courant
De Christelijk-Historische Unie.
De „Nederlander" toont zich zeer tevre
den over de jongste vergadering van de
Christ-Hist Unie.
Zelden toch heeft een samenkomst haar
eenheid en haar trouw aan haar beginselen
zoo sterk doen uitkomen als deze.
Men gevoelde diep waarom het ging.
Vandaar reeds de overgroote belangstel
ling. De groote zaal van de Jaarbeurs kon
allen niet bevatten. Tientallen moesten
staan. Vandaar ook de ernstige toon van
den waarnemenden voorzitter Ter Haar,
aan wiens uitnemende leiding alle lof dient
te worden gebracht Vandaar de in geen
enkel opzicht prikkelende en de feiten ob
jectief bezielende inleiding van dr. De Vis
ser, die de stemming bracht, die vereischt
werd. Vandaar de waardige en waardee-
rende tonen, die al de sprekers deden hoo-
ren, zoodat zoo goed als geen enkele wan
klank werd gehoord. In zooverre liet het
zich reeds van te voren aanzien, dat geen
overijlde of ondoordachte besluiten zouden
worden genomen
Doch de hooge geest, die gansch de
vergadering bezielde, kwam eerst recht uit
bij de bespreking van de twee moties
Scheveningen en Eibergen. Op zichzelf wa
ren deze goed bedoeld en hielden zij in
geenerlei vorm een afkeuring in van een
deel der Unie-leden, al sprak de ééne alleen
van goedkeuring van de houding der Twee
de Kamerfractie zonder meer. Doch bij de
discussie bleek voldoende, dat de overgroo
te meerderheid ook zelfs den schijn niet op
zich wilde laden alsof een zijdelingsche af
keuring van de houding van anderen zou
plaats hebben. Men vertrouwde elkaar ten
volle men bleef het onbepaald vertrouwen
in al zijn leiders, zijn voormannen, niet in
den een meer dan in den ander, maar in
allen evenveel stellen. Binnen de grenzen
van het beginsel-program moest ieder volle
vrijheid behouden. En toen nu dr. Schok
king op meesterlijke wijze aantoonde, dat
het hoogst bedenkelijk is in een vergade
ring als deze het beleid der Kamerfractie te
toetsen en in een motie-vorm een oordeel
daarover uit te spreken, was voor ieder, die
de geesten proeven kon, het lot der moties
beslist. Op het oogenblik, dat de voorzit
ter zeide, dat er eerst zou gestemd worden
of men al of niet een motie wilde, en dat
wïe er geen wenschte, op zou staan, ver
rees bijna de geheele vergadering. Het was
een schoon, een onvergetelijk oogenblik.
Aan beginseltrouw van niemand werd
getwijfeld. Het onderling vertrouwen bleef
gehandhaafd, de persoonlijke vrijheid be
vestigd.
Bulten verantroordeHjkheld der redactl*
De copte wordt nlit terujKcdeven
HET ZIEKENHUIS-VRAAGSTUK.
Mijnheer de Redacteur,
Zoo heeft dan ten slotte het college van
Burg. en Weth. rapport uitgebracht over
de plannen van een nieuw gemeente-zie
kenhuis.
Was dit rapport een achttal dagen eerder
verschenen, het zou dan als een Aprilgrap
beschouwd kunnen worden*zonder er ver
der aandacht aan te schenken nu het
echter bij Burg. en Weth. ernst schijnt te
zijn en een voorstel tot nieuw-bouw den
raad voorlegt, moeten wij als belasting
betalende burgers van Vlissingen dit voor
stel nader beschouwen en hebben wij het
recht dit overmoedige idee openlijk te be
strijden, om daardoor te bereiken dat de
Vlissingsche bevolking zal inzien de roeke-
looze wijze waarop met de gemeente-finan-
cieele belangen zal worden omgesprongen,
indien dit voorstel door den raad zal wor
den aanvaard.
Alvorens tot het eigenlijk voorstel te ko
men een nieuw gemeente-ziekenhuis
van 100 bedden, waarvande raming
rond 500.000 is geven Burg.,en Weth.
in het rapport een historisch overzicht van
het Ziekenhuis-vraagstuk, waarmede ge
tracht wordt aan te toonen dat een ge
meente-ziekenhuis absoluut noodzakelijk is.
't Is overbodig om diep op dit historisch
overzicht in te gaan, ieder weet in en
buiten den raad is dit meerdere malen door
deskundigen aangetoond dat in een
gemeente met 21 a 22 duizend zielen, twee
modern ingerichte Ziekenhuizen geen be-
staansreclTt hebben.
Burg. en Weth. zeggen wel in het rap
port de ziekenzorg heeft.als deel der
sociale taak der overheid de oudste rechten
- m.a.w. de ziekenzorg behoort allereerst
te berusten bij de overheid. Als Burg. en
Weth. dit standpunt beschouwen als het
eenige juiste, dan is de gemeente-overheid
steeds te kort geschoten in haar plichten,
daar niet die zorg van den aanvang éf is
besteed gewoiden, zooals in het rapport
voor haar wordt opgeëischt.
Het particulier initiatief is echter als
redster voor Vlissingen opgetreden en heeft
de gemeente gegeven een uitstekende neu
trale ziekenverpleging, al staat er vóór den
naam van die inrichting R, Kath.
Die inrichting bestaat thans vele jaren en
heeft in dien tijd blijk gegeven haar roe
ping terdege 'te vervullen er kunnen dan
ook geen redenen zijn dat de overheid gaat
.dwars zitten, integendeel die inrichting
heeft recht op dankbaarheid ook van de
overheid omdat het particulier initiatief
op gebied van ziekenverpleging den naam
van Vlissingen heeft hoog gehouden. Uit
financieel oogpunt, doch ook nit piëteit
voor het bestaande ziekenhuis is het thans
beter dat de gemeente zich enkel bezig
houdt met datgene wat zij verplicht is
de ziekenzorg voor haar armlastige en
onvermogende deel der bevolking.
't Is nimmer verdedigbaar dat, om tege
moet te komen aan een gril en aan 't drij
ven van een groep personen die zich als
voorstanders van een nieuw gemeenfe-zie-
kenhuis aandienen, daaraan de fiiiaricieele
belangen op te offeren.
Wanneer men de besprekingen die in
den loop der jaren in den raad zijn gehpu-
den naleest, ontdekt men steeds dat aan
gedrongen wordt op een gemeente-zieken
huis ook voor diegenen welke om principi-
e'ele reden niet in het St. Joseph-ziekenhuis
^verpleegd willen worden.
Zij, die zien als klasse-patiënt willen la
ten verplegen mogen niet vergen dat voor
hen een gemeente-ziekenhuis wordt, ge
bouwd, dit behoort m.i. niet tot taak
der overheid in de naaste omgeving
vinden zij ruimschoots gelegenheid.
De overheid heeft zich enkel te belasten
met de ziekenzorg voor armlastigen en
onvermogenden. Willen Burg. en Weth.
daarin verbetering brengen, welnu niemand
zal zich er tegen verzetten, want dit is een
sociale taak die vervuld moet worden. Het
is echter ook plicht die sociale taak zoo
voordeelig mogelijk te vervullen. Nog
steeds mag het te betreuren zijn dat de
raad een contract met het St. Joseph-zie
kenhuis heeft verworpen, dit toch was voor
de gemeente financieel het voordeeligste.
In verband hiermede moet ik wijzen op
een onvolledigheid in het rapport. Waar
om wordt geen melding gemaakt dat dr.
Staverman in zijn nota van 25 Juli 1923
(Vliss. Ct. 1 Aug. '23) verklaarde namens
het bestuur van het St. Joseph-ziekenhuis
dat de contractprijs gebracht zou worden
van 5.50 op 3.75 Deze mededeeling
had niet in het rapport mogen ontbreken,
opdat geen verkeerde resultaten zouden
worden verkregen als men de uitgaven van
zoo'n contract wil toetsen aan de jaarlijk-
sche exploitatie-rekening van een nieuw
ziekenhuis. Het contract zelf was toch niet
zoo verwerpelijk, als men nagaat dat
plaatsen met overwegend niet-Katholieke
bevolking zooals Amersfoort, Bussum en
Winschoten wel degelijk hun zieken in de
Katholieke ziekenhuizen ter plaatse uit
besteden.
Zullen deze regelen nog invloed kunnen
uitoefenen op den raad
In 't belang der gemeente is dit te ho
pen, doch bij voorbaat neem ik de vrijheid
de raadsleden die voor alles met ter
zijde stelling van hel gemeente-belang
hun stem zullen geven aan het voorstel, er
op te wijzen dat zij dan wellicht niet hande
len in den geest van de meerderheid der
bevolking.
Het Dagboek van Hansje Teddybeer
Ik heb iets bedachtAls de roover met
zij n buit goed eri wel in 't hol verdwenen
is, begin ik plotseling heel hard te schreeu
wen, zóó, dat de echo 't weerkaatst.
Natuurlijk komt Wolf, met zijn musket
gewapend, nu naar buiten gesneld, want hij
bespeurt onraad en is dadelijk bereid een
gevecht aan te gaan.
Zoekend en snuffelend gaat hij den om
trek rond. En cfat is juist zooals ik 't hebben
wilde, dat zal je gauw genoeg bemerken.
Want als ik geen slfpje van zijn jas meer
zie...
Wel, dan glip ik haastig zijn hol binnen
Brrr, wat is het er kil en donker, en wat
ruikt het er vies Maar ik wil toch net
zoolang zoeken, tot ik den trommel vind.
(Zaterdag vervolg.)
Indien Burg. en Weth. en de raad over
deze zaak eefi volksstemming zouden hou
den, zullen zij ontdekken dat de meerder
heid zich tegen nieuw-bouw zal verklaren,
vnl. om de financieele ramp die daaruit
voortvloeit.
Een woord van protest mag hier wel
neergeschfeveh worden over het systeem
van voorstel, om reden Burg. en Weth. in
gebreke zijn* gebleven aan te toonen waar
de meerdere subsidie, ongeacht hoe groot,
vandaan moet komen.
Een eerste taak had geweest om in het
rapport de bevolking hierover in te lichten.
Burg. en Weth. moeten de consequen
ties aanvaarden van hun daden. Kort ge
leden is door den raad besloten dat de
plaatselijke belasting niet opgevoerd mag
worden en nu komen met een dergelijk
voorstel het grenst aan verregaande
roekeloosheid.
Belastingbetalers van Vlissingen beseft
gij wat U in de toekomst te wachten
staat? De eerstkomende begrooting zal U
dit toonen 10.000 meerdere uitgaven
voor extra leerkrachten bij het Lager On
derwijs 10.000 voor aflossing en
rente der in te voeren auto-tractie bin
nenkort 25.000 voor de havenwerken, on-
afgezien van de outtileering daarvan en wie
wegt welke geld opslokkende cadeautjes
we dit jaar notr krijgen en dan nu nog een
nieuw Ziekenhuis, het wordt te bar.
Komende tot het exploitatie-overzicht,
moet ik tot mijn spijt verklaren, dat het
rapport allerminst bevrediging schenkt aan
zelfs een eenvoudig overzicht.
Er wordt maar gezegd de ziekenhuis
commissie heeft in haar rapport van Juli
1923, naar aanleiding van een advies van
dr. Wortman, geneesheer-directeur van het
Tesselschade-ziekenhuis te Amsterdam, den
kostprijs per verpleegdag gesteld op 4.50
en daarmede afgeloopen. Burg. en Weth.
nemen dit gretig over.
Ik evenwel kom na mijn berekening tot
(Ingez. Mededeeling).
■dienstbode
lof dag en nacht.
TJSE, Kerkhoflaan
van Joyce en Tony„Soort zoekt soort",
en gedurende vele uren, op het promenade
dek, waren de jongelui op elkaar's gezel
schap aangewezen.
Zij zag er dan aller-bekoorlijkst uit, met
dien stralenkrans om zich heen van schit
terende zonnestralen.
„Ik heb verschrikkelijk meelij met die
ai me lui, daar beneden in de kajuiten die
zullen wel geweldig zeeziek zijn, want het
is nog al woest Ik had nooit gedacht, dat
ik zoozeer zou genieten van een zeereis
„Gelooft u in liefde op het eerste ge
zicht vroeg Tony, in eens heel onver
wacht.
Joyce staarde hem een oogenblik aan en
lachte toen eens helder-op„Wat een
vreemde vraag Neen, natuurlijk nietIk
geloof zelfs in het geheel niet aan liefde
Tony zuchtte.
„Zoo dacht ik er ook eens over, maar nu
ben ik geheel van opvatting veranderd."
Ze was totaal niet verwaand en ging echt
modern en gemakkelijk-met jongelui om.
Van sentimenteel-zijn was bij haar dus
geen sprake. Tony Denston was eenvoudig
een prettige kameraad en daarmee uit. Dat
hij met haar op had, was niets bijzonders.
Zij vond hèm ook heel aardig. Maar met
dit vriendschappelijk gevoelen hield het
dan ook op.
„Ik geloof niet dat Steven' hecht aan
liefde op het eerste gezicht".
Majoor Malladew was eenmaal haar
standaard voor al, wat goed en mannelijk
was.
„Ja, dat denkt u nu maar Malladew
ziet er net naar uit, of hij zelf «en geheim
verdriet heeft.
„Maar dan toch zeker geen ongelukkige
liefde", zei ze nu op eens heel ernstig.
Ik herinner me nog, dat hij den laatsten
keer dat hij thuis was, mij op kostschool
kwam opzoeken, en een van de meisjes zei
dat hij zich toch wel teleurgesteld moest
voelen in de liefde, dat een man als hij een
vrouwenhater kon zijn T'
„Ik geloof niet, dat dit zoo is Hij zou
dan toch ook wel dwaas doen, als hij dit
nog wezen Icon, terwijl hij... u kende."
Joyce lachte eens fijntjes en voelde in
haar tasch naar een doos met bonbons, die
zc dien ochtend op de sofa had gevonden.
„Tante gruwde er van toen ze dat lek
kers zag Ik weet niet, of ik u, of den
dokter er voor danken moet", zei ze, terwijl
ze hem de sierlijke doos voorhield. „De
hofmeesteres wou het mij niet zeggen.
Le hoofd-officier zei gisterenavond dat
vandaag de storm z'n hoogtepunt zou heb
ben bereikt."
„Dat vind ik niets geen verblijdend
nieuws We hebben, tot nog toe, zoo heer
lijk het schip voor ons alleen gehad
„Maar de officieren dan en de dokter en
majoor Smyly en mr. Thomson...
„We hebben toch maar Maandag en
Dinsdag alieen aan het ontbijt en aan den
lunch gezeten, en Woensdag".
Misschien dat het nu toch eenigszins tot
haar ging doordringen, hoe Tony's gevoe
lens jegens haar „gevaarlijk" konden
worden.
„O, maar nu denk ik op eens dat tante
mij wel eens noodig kon hebben. Anders
heeft ze misschien alle recht en reden, om
te meenen, dat ik haar verwaarloos."
„Uw tante zal vast en zeker slapen
zoo'n droom-drankje maakt de menschen
ajdjd zoo suf. In ieder geval zou ik maar
vrachten tot het lunchtijd is."
Maar Joyce zette door en tante keek
haar oplettend aan, toen ze haar kajuit
binnenkwam,' om zich wat op te knappen
voor den lunch. Er lag zulk een geanimeer
de gloed over het lieve gezichtje en zulk
een glans in de schalksche oogen dat dit
riet alleen hel gevolg kon wezen van de
frissche zeelucht.
„Ben je al dien tijd op dek geweest,
kind Het verwondert mij nog, dat je niet
weggewaaid bent 1"
„O, maar 't was verrukkelijk, tantetje
Laten wij u ook eens mee naar boven ne
men. U zult zien,, als u maar een uurtje in
den heerlijk-frisschen wind zit in plaats
van hier altijd in die stoffige kajuit, dan is
u in minder dan geen tijd..."
„...Dood, niet waar? Het zal mij be
nieuwen of ik nog in levenden lijve Alexan-
drië bereik l Maar help mij onthouden
zoo'n zeereis doe ik nooit weer Ik ga
dan ook over land terug, al zou de reis een
schat van geld kosten 1 En dan jij, nu, met
d't weer, op dek geweest!... Was je
heei alleen
„Neen, tante, mr. Denston is 'n praatje
kernen maken. De andere heeren, die op
waren, zaten in den rook-salon."
Voor het eerst voelde Joyce, dat zij een
erge kleur kreeg toen ze zijn naam uitsprak.
„Je schijnt dien mr. Denston heel wat te
zien Ik weet niet of dit nu eigenlijk wet
is. zooals het hoort. Maar wat kan ik er nu
aan doen, ónder deze omstandigheden?...
F.nfin, hij 'is een vriend van Steven. En
Steven zal niet omgaan met menschen die
ook voor jou geen geschikt gezelschap
zouden zijn. Nu dan zal het wel zoo erg
niet wezen, en dan zal ik er mij maar niet
verder ongerust over maken."
Toch hadden deze enkele gezegden Joyce
bijzonder stil gemaakt aan den lunch, die
nu volgde. De dokter hield de jonge luitjes
voortdurend in het oog en hij zag wel hoe
vei het tusschen hen stond. Hij had al zoo
dikwijls die uren vkn kameraadschap aan
boord tot een veel hechter band zien wor
den...
Toen de storm voorbij was, werd het
'i heer lij kst-denkbare weer. Daar waren
alle passagiers zonder onderscheid het over
eens. En Tony voelde zich als in een too-
ver-wereld De dagen, die hij nu door
bracht zouden hem nooit, nooit uit het ge
heugen gaan welke gewaarwordingen
e ervaringen hij later ook mocht opdoen.
Toen ze bij Malta waren, hadden ze geen
zonneschijn meer. Het was z!elfs saai,
grauw weer, toen ze de haven van Valetta
binnenstoomden. Tony, die altijd bijtijds
opstond, was nu nog eens bijzonder vroeg
op dek en had het uitzicht gadegeslagen,
zóó, dat hem zeker niets merkwaardigs
een geheel ander bedrag en wel als volgt
Het aantal verpleegdagen is m.i. te voor
deelig voorgesteld. Toevallig vernam ik
dat in het St. Joseph-ziekenhuis in 1925
verpleegd zijn 18 patiënten le klasse met
809 verpleegdagen (niet-Katholieke Vlis-
singers), waaronder nog 5 inwonenden
begrepen zijn 57 patiënten (niet-Katho-
liege Vlissingers) 2e klasse met 1064 ver
pleegdagen. Verondersteld dat 73 hiervan
zich in het gemeente-ziekenhuis zouden
doen verplegen en dit aa.ntal is m.i. dart
zeer ruim genomen, zouden de jaaarlijksche
ontvangsten bedragen 540 X 7.50
4050 709 X 4.50 3190 en 14600
X 1 14600 of met 15849 verpleegda
gen totaal 4050 3190 -f 14600
21.800.
Voor mij heb ik liggen eeh Exploitatie-
begrooting voor een nieuw ziëkenhuis van
50 bedden dit wordt begroot op 90.000
zonder rente en aflossing der gebouwen,
dus mag ik hier gerust voor een ziekenhuis
van 100 bedden 100.000 rekenen. De
gezamenlijke uitgaven zouden dus per jaar
bedragen 100.000 -f 25.300 voor aflos
sing en rente totaal 125.300. De ge
middelde kostprijs per verpleegdag be
draagt dan 125.300 15849 7.90.
Dit is iets anders dan 4.50. Ik vermoed
dat dit de werkelijkheid nader is, daar ook
de kostprijs in de gemeente-ziekenhuizen te
Amsterdam boven de 7 bedraagt en zoo
wel Arnhem, Alkmaar en wellicht ook an
dere plaatsen niet tot den bouw van nieuwe
ziekenhuizen overgaan, doch dit aan het
particuliere initiatief overlaten.
De jaarlijksche gemeente-subsidie zou
dus vermeerderd moeten worden met
125.300 21.800 38.836
64.624.
Onmogelijk is dit bedrag te halen uit de
belastingen, 't Is dan ook te -Wenschen dat
de raad dit voorstel niet zal aannemen, in
't waarachtig belang der gemeente en haar
bevolking.
U, Mijnheer de Redacteur, mijn dank
voor de plaatsing.
KR1T1KUS.
ontging. Hij kreeg echter geen aangenamen
indruk van de haven en kwam aan het
ontbijt tot de ontdekking dat Joyce er nèt
zoo over dacht.
„Gibraltar heeft iets grootsch, iets over
weldigends", vond zij, „maar Valetta heeft
iets ja, ik zou haast zeggen, iets verra-
cteilijks. Je denkt steeds aan moord en
doodslag, waar je ook kijkt
„Malta is anders een plaats van groote
historische beteekenis", meende de dokter.
„U gaat toch zeker aan wal, mrs. Har
ding
„Ik zou het niet graag durven laten
om Joyce, ziet u die zou het mij kwalijk
nemen Maar, o, ik ben anders zoo bang
voor Malta-koorts Als die je eenmaal te
pakken krijgt, hoef je niet te denken dat je
er ooit afkomtIk herinner me nog den
zoon van onzen dominé, die buien had dat
hij van het hoofd tot de voeten rilde
enkel en alleen door de koorts, die hij op
Malta had opgedaan.
„O, maar bij zoo'n kort bezoek hoeft u
daar niet bang voor te zijn. Als u alleen
maar zorgt, dat u geen geitenmelk drinkt,
daar aan wal."
(Wordt vervolgd.)
VOLKSGEZONDHEIDS.
EN VEILIGHFIDSHOEKJE
WIELRIJDER
U behoort op den rijweg en, als het
er is, op het rijwielpad. Het trottoir is
voor den voetganger. Geef den voetgan
ger, die oversteken wil, daartoe gele
genheid. „Jakker" niet door met de ge
dachte, dat die voetganger zich maar
redden moet.
Bedenk, dat spelende kinderen niet
op het gevaar letten. Wat zij aan op
lettendheid missen, moet Gij dubbel
hebben.
GEZONDHEIDSRAAD.