25
GA NAAR
ERVOOST
NIEUWENDIJK 39
(anneer men niet heeft..
lO APRIL,
san
Eerste Blad
64e Jaargang
1926»
Uitgave: firma f.VAN DE VELDE hjalstrsat 58-60, Vlissingen. Telel. 10. Postrekening 66287
Herschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
uUU een ongeluk. dUU
(lEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
TELEFOON 51
84!
deze te
lat men de
1 van de af-
Itoestel niet
De lamp
i de aldus
|ergebracht
lien is aan
stroompjes
leenkomen-
Boestel.
Itand ether-
liten, in de
In gen wor-
widen in de
fckers hoor-
ontvangst
■anneer het
leeren" ge-
lr de spoe-
l, dus vast
■end dat de
Tender zich
Indien men
toestand
Jator draait.
|on gaat de
fct de spoe
len conden-
Tdt. Daarna
lelkaar tot-
ledistilleerd
leen gang-
eling is ge-
I weten dit
|n ook niet
groep ge-
Idio slechts
|on zonder
de hoog-
lorzaken in
Jliefhebbers
van ons
verzadigd1
elkaar ge-
ngetwijfeld
lllen de te
lt luisteren
I luisteraars
|n gebracht
Ttoringen te
hum te be-
ook in de
J geluisterd
lw. Hilver-
|sen en Fa-
van deze
lemming er
Insator op
Itig vallen
bren en de
loteeren en
|it eenmaal
vervolge
fcten wordt
Jstation af-
|dig, hoog-
raad op-
■ring voor-
1 zullen wij
April.
814 932
2475 2860
5291 5587
6663 6665
B610 8876
|9770 9889
966 10980
|2573 12881
(3545 13632
(5435 15681
711617174
($205 18318
8963 19166
P817
|V ee
'uit
tri-
VL1SSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden.
Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
sche verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
DRANKWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet
artikel 12 der Drankwet, doen te weten,
,t bij hen is ingekomen een verzoek-
■hrift van Johanna Maartje Snijders, we-
lwe van Dirk Bos, om vergunning tot
jen verkoop van sterken drank in het klein
foor gebruik elders dan ter plaatse van
lerkoop, voor het perceel plaatselijk ge-
lerkt Spuistraat no. 6 alhier
I dat vanaf heden gedurende veertien da-
ren schriftelijke bezwaren tegen het ver
leenen der gevraagde vergunning kunnen
vorden ingebracht bij Burg. en Weth.
loornoemd.
Vlissingen, 9 April 1926.
Burg. en Weth. voornoemd,
'VAN WOELDEREN
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
tigen
n.m.
12.—
4?
RAPPORT inzake de
Ziekenhuisplannen.
De ziekenzorg heeft als deel der sociale
laak der overheid de oudste rechten, want
pedert eeuwen bemoeit de overheid zich
(reeds in vele steden met de verzorging van
kieken, in de eerste plaats met de verple
ging van lijders aan besmettelijke ziekten.
JBij de groote uitbreiding der sociale over-
Iheidstaak gedurende de laatste tientallen
■van jaren heeft de verzorging hare voor
aanstaande plaats gehandhaafd en heeft
[vooral de ziekenhuisverpleging een grooten
'omvang verkregen.
1 Ook'te Vlissingen draagt sedert langen
[tijd de gemeente in het Gasthuis zorg voor
Jziekenhuisverpleging, echter slechts op be
perkte schaal en naast de verzorging van
ouden van dagen, die in het Gasthuis altijd
[hoofdzaak is. In onze gemeente is ernstige
(achterstand op het gebied der ziekenzorg
Jonstaan, l.etgeen blijkt uit het hiér volgen-
Ide overzicht van de vergeefsche pogingen,
die sedert 1891 zijn gedaan om afdoende
[verbetering in den bestaanden toestand te
I brengen.
Daar de verpleging om verschillende re
denen niet aan de behoefte en aan de
eischen van den tijd beantwoordde nam de
raad der gemeente op 28 Juli 1891 het be-
sluit om regenten van het gasthuis te
machtigen tot het aanbrengen en invoeren
van wijzigingen en verbeteringen in de
verpleging 'der in dat gesticht opgenomen
zieken'. Bij de behandeling van het onder
werp rees bij regenten de vraag, of het
gasthuis eigenlijk wel geschikt was om als
ziekenhuis te dienen. Hun antwoord kon
wel niet anders zijn, dan dat daaraan ten
minste belangrijke bezwaren verbonden
waren. Inmiddels kwam eenige uitbreiding
tot stand, waarvan de kusten bedroegen
voor eerste inrichting 1900 en de jaar-
[hjks terugkeerende kosten 600.
Het ligt voor de hand, dat door de in-
I voering van deze verbeteringen, welke niet
■van ingrijpenden aard konden zijn, de reeds
ltoen aanwezige bezwaren van de zieken-
[huisverpleging in het gasthuis bleven be-
r het Engelsch van VIOLET M. FL1NN.
(Nadruk verboden)
Ilet zooveel warmte werd dit door hem
proken, dat Reda haar oogen op eens
tranen voelde. Ze mocht Tony Denston
onder graag en dit zij, die nog al ge
ren had, dat ze nooit meer zou belang
en in eenigen man Dat komt hij was
innig oprechten zoo geheel zichzel-
hij gaf er in waarheid niets om, of zij
iet nichtje van een geldschieter was. Hij
:en het eenmaal als een uitgemaakte
t te beschouwen, dat zij deel nam in
Itochtjes die hij met zijn oude speel-
pker, Lid, ondernam. Het was haar zoo
j> nieuws, om precies haar doen en laten
Tgeschreven te worden door een jongen
n» die veel jonger was in jaren en wel
jeeuw in ervaring, naar het haar voor
al- Zoo lang had ze nu al buiten het
gestaan, buiten de kleine verstrooi
en uitspanningen, die dit biedt aan
klge jonge vrouwen, dat ze zich nu
met kon voorstellen, hoe het voor
Iwas weggelegd, dat ze uren-lang zou
psenrijden of naar een football- of
et-match zou kijken, waar ze al lang
dat ze niet meer om geven zou.
I"/ ?rganiseerde een Kerstboompret
de kinderen. Zij moest de geschenken
«celen en de Kerstliederen spelen,
die gelegenheid merkte Tony, hoe
zij accompagneerde, en dus vroeg hij
m nog eens in diezelfde rol te willen
en op het banjo-concert, dat hij ter
van den Nieuwjaarsdag gaf.
hi eei? ,£eweldige sneeuwbui ging het
brip jy.?°P.en op de velden om de
Hij is een duizendkunstenaar,
de dominé, terwijl hij naast den
staan. Wij zien dan ook, dat de drang der
bevolking naar verbetering van de zieken
zorg steeds meer toenam. Een aantal voor
aanstaande ingezetenen achtten zich in
October 1904 geroepen om bü den gemeen
teraad een verzoekschrift in te dienen, ten
einde tot stichting van „een nieuw Ge
meente Ziekenhuis" te geraken. In het ge
motiveerd adres wijzen de verzoekers er op,
dat het bestuur van het gasthuis zich om
trent de verbetering van de ziekenverple
ging tot den raad had gewend doch zonder
succes. „Overtuigd van de noodzakelijkheid
om in cleze iets te doen, vormde zich tegen
het einde des vorigen jaars eene commissie
uit de burgerij aanvankelijk met het plan
om te trachten alhier een particulier Zie
kenhuis op te richten". Het bleek echter,
dat de exploitatie van een particulier zie
kenhuis uit een financieel oogpunt
speculatief moest worden geacht en dat
het bovendien meer op den weg der ge
meente lag om eene dergelijke voor allen
toegankelijke inrichting tot stand te bren
gen, daan de hieruit voortvloeiende kos
ten in den vorm van verhoogde belasting
v.oor allen konden worden omgeslagen en
bovendien omdat zich in den loop der tij
den in het oude gasthuis allengs een zie
kenverpleging had ontwikkeld, die zij het
niet volmaakt, toch al reeds den dienst
deed van een gemeenteziekenhuis. In het
adres werd tevens medegedeeld, dat regen
ten van het gasthuis van meening waren
dat afdoende Verbetering van den tegen-
woordigen toestand alleen mogelijk was
door het gasthuis en ziekenafdeeling vol
komen te splitsen, te meer daar zij zich
voorstellen, dat de exploitatiekosten onge
veer dezelfde zullen zijn en het bestaande
gebouw weder evenals voorheen uitsluitend
kan worden bestemd voor de verzorging
van oude mannen en vrouwen.
Blijkens de overgelegde berekeningen,
plannen en teekeningen zouden de bouw
kosten bedragen 57.000 en de kosten van
inrichting, met centrale verwarming enz.
f 18.850.
Een adhaesiebetuiging van regenten van
het gasthuis werd 21 December 1904 vol
gens raadsbesluit bij de stukken gevoegd.
Wanneer wij chronologisch het zieken-
huisvraagstuk nagaan, treft ons de behan
deling van een adres van htt R. Kath.
Arm- en Weesbestuur, houdende verzoek
om patiënten, die voor het ondergaan eener
operatie op kosten der gemeente naar el
ders werden .gezonden, in het vervolg in
het R. Kath Weeshuis te doen opnemen en
de kosten van verpleging en chirurgische
behandeling in genoemd^ inrichting van ge
meentewege te vergoeden. Na eene leven
dige gedachtenwisseling werd in de raads
vergadering van 6 October 1905 besloten
het verzoek af te wijzen op grond, dat ook
in het gemeente-gasthuis gelegenheid be
stond om geopereerd te worden en ook
inwilliging van het verzoek uit een finan
cieel oogpunt niet in het belang der ge
meente was.
Bij de behandeling van het plan van uit
breiding der «emeente wordt ook aandacht
geschonken aan de ziekenhuisplannen. In
het bii raadsbesluit van 16 November 1906
vastgestelde uitbreidingsplan lezen we, dat
voor het stichten van een gemeentelijk zie
kenhuis, waaraan reeds sedert jaren be
hoefte bestaat, een terrein in aanmerking
komt, dat de gemeente in eigendom toebe
hoort en dat gelegen is aan het kruispunt
van het Kerkhofvoetpad en den Boschweg.
Dit terrein zeggen Burg. en Weth.
steel van zijn vrouw het drietal gadesloeg
dat braaf pret had op den vliegtocht.
Mrs. Britton glimlachte slechts.
„Er was er eens een prinses, die steeds
omgeven was door zoo'n stralende atmos
feer, dat niemand naar haar kijken kon,
zonder pijnlijk met de oogen te knippen en,
daar dit een onaangenaam, vermoeiend iets
is, gingen de meeste menschen zóó voorbij
en had de prinses het dus verbazend een
zaam. Maar op een dag, toen ze uit het
venster van haar paleis keek, zag ze een
kiemen kwajongen in de zon zitten mod-
dertaartjes te maken, en daarbij het hoog
ste liedje uitzingende, omdat hij zoo tevre
den en gelukkig zich gevoelde. Hij keek op
en zag de eenzame prinses en wuifde haar
toe, al lachende „Kom ook taartjes kne
den", riep hij, „dat is toch zoo leuk Hij
werd niet verblind door de stralende at
mosfeer j hij lette eigenlijk uitsluitend
op zijn arbeid en voor haar was het
wat nieuws en tegelijk vond ze het zoo
iets bijzonders,, dat hij niet afgeschrikt
werd door de stralen, dat zij meende, hoe
ze het ook heel „leuk" werk vond
„Een zeer toepasselijke allegorie dat
inoet ik zeggen", glimlachte de dominé.
„Nu, wie kreeg er het eerste genoeg
van
„De prinses, denk ik. Ze wilde den kwa
jongen meenemen naar haar paleis, dat hij
daar altijd taartjes kon kneden maar hij
bedankte er voor, hij had in het minst geen
eerzucht."
De dominé keek peinzende naar Tony,
die hard werk had zijn evenwicht te be
waren.
,,'t Zou een uitstekend iets voor hfem
zijn", sprak hij langzaam. „Er is niets te
gen haar persoonlijkheid en ik geloof, dat
zij ook genoeg op heeft met Tony. Je moet
wel voelen voor dien jongen, als je met
hem omgaat."
Mrs. Britton glimlachte weer. Zij was
een vrouw van groote wijsheid en al zag zij
ook de voordeelen verbonden aan het be-
FIRMA
OM HET NIEUWSTE OP HET GEBIED VAN TAPIJTEN,
KARPETTEN, LINOLEUM, GORDIJNEN, ETC. ETC.,
MEUBELEN, IN DE ETALAGES TE BEWONDEREN.
(lngez. Mededeeling.)
komt ons voor het doel bijzonder geschikt
voor, omdat het ligt op een flinken afstand
van de geruischmakende tabrieken, omdat
het niet al te dicht bij de badplaats gele
gen is, niet ver van de beide trambanen
en omdat het in een zeer aangename om
geving zal komen te liggen. Zooals het
uw raad bekend is, is ook thans nog dit
terrein en het nabij gelegen land, aange
kocht door de stichting Vlissingsch Zie
kenhuisfonds, voor den bouw van het nieu
we ziekenhuis gereserveerd.
In de volgende jaren heeft het gemeente
bestuur verschillende plannen voor den
bouw van een ziekenhuis ontworpen Niet
alle zijn meer in het gemeente-archief aan
wezig. In December 1909 biedt de gemeen
tebouwmeester, de heer \V. A. de Jong, zijn
5e ontwerp aan Burg. en Weth. aan.
Volgens dit plan zouden de bouwkosten
84.950 bedragen, terwijl de meubileering
op 33.663 geraamd xtM' Datzelfde jaar
werd ook door regenten van het gasthuis
een plan ter overlegging aanbevolen en
aan den raad overgelegd. De raming der
bouwkosten bedroeg van dit plan 32.600.
Weder uitstel ln de raadsvergadering van
8 October 1909 werd besloten dit plan
naderhand te bespreken.
Eindelijk besluit dan de raad niet alge-
meene stemmen in zijn vergadering van 25
November 1910 op de gemeente-begroo
ting van 1911 een post van 6000 uit te
trekken voor de ophooging ,van het hierbo
ven genoemde ziekenhuis-terrein, zulks na
dat van verschillende zijden in den raad op
de totstandkoming van het ziekenhuis werd
aangedrongen (De uitvoering van dit be
sluit bleef echter achterwege, hetgeen u
uit het onderstaande zal blijken).
In de raadsvergadering van 19 Januari
1912 werd op voorstel van Burg. en Weth.
overgegaan tot het benoemen van een
raadscommissie voor onderzoek van de mo
gelijkheid tot stichting van een ziekenhuis.
Reeds in April 1912 werd door den ge
meente-bouwmeester een begrooting
van kosten ingediend van het in overleg
met regenten van het gasthuis opgemaakte
plan voor verbouwing van het gasthuis. De
oogde huwelijk zij was evenmin blind
voor de nadeelen.
„De prinses was altijd gewoon geweest
geheel haar eigen weg te gaan en de kleine
bengel ook en de prinses wilde hem nu wel
hebben als een stuk speelgoed, maar het
Is nog de vraag of ze hem, op den duur,
om en bij zich verlangde. Ze had nog
nooit goed kunnen vergeten en vergeven
den prins, die een tijd onder haar venster
had gestaan en met haar had gepraat, en
toen was weggereden."
De dominé fronste de wenkbrauwen.
„Was er dan een prins die zoo iets zou
doen
„Kijk dan maar eens naar de uitdrukking
van haar oogen. Enkel een man kan een
vrouw zoo grieven, dat zij dit leed nooit
te boven komt
„Nu, toch geloof ik dat een huwelijk
tusschen die twee voor beiden een uitste
kend iets zou zijn. Haar kapitaal was dan
zeker in goede handen, en, als het zoo
eens te pas komt, zal ik er hem wel dege
lijk op attent maken."
Van meerdere kanten hoorde Tony dit
zelfde en hij beschouwde het nog altijd als
een grap. Hij verlangde niet te trouwen
en hij meende ook wel vast, dat Reda
Winslow niet verlangde hém te trouwen.
Ze zou zeker heel wat eischen voor haar
geld. Intusschen had hij met haar te doen.
Ze had geen gelukkige levensbeschouwing,
zag menschen en dingen veel zwarter dan
ze waren. Sinds dokter Nairne weer nage
noeg geheel beslag legde op Lil, zag hij
onvermijdelijk miss Winslow nog eens zoo
veel. Maar daarom beduidde dit nog niet
dat hij haar trouwen wilde.
„Ik krijg een gevoej of ik misbruik maak
van uw vriendelijkheid jegens mij", zei hij
eens, toen ze hem in het dorp ontmoette
en gevraagd had of hij een dag kwam ja
gen, want ik ben op the Hall of ik kom er."
„Nu, wie heeft er ook meer recht op
antwoordde zij, terwijl hij met haar op
wandelde. „Ik moet papier koopen, dan
kosten daarvan waren geraamd op 48.521
In hun voorstel aan den raad schrijven
Burg. en Weth. 1 April 1912, dat hun dit
eindcijfer zeer is tegengevallen. Ware de
crisis van het vorige jaar na het vertrek
van de bookmakers niet ingetreden, dan
zouden Burg. en Weth. waarschijnlijk an
ders tegenover den bouw van een nieuw
ziekenhuis staan. Zij stelden daarom voor
om voorloopig niet over te gaan tot den
bouw van een nieuw ziekenhuis, doch hun
crediet van 6000 te verleenen voor het
ophoogen van den grond aan de Kerkhof
laan. In de raadsvergadering van 12 April
1912 werd het voorstel betreffende de voor
ziening in de ziekenverpleging teruggeno
men. (Zulks waarschijnlijk in afwachting
van het rapport der raadscommissie).
Wederom bleef de ziekenhuiskwestie en
kele jaren rusten, althans eerst in 1916 le
veren de commissie uit den raad en de com
missie van onderzoek inzake het Burger
Weeshuis hunne rapporten d.d. 16 Octo
ber bij den 'raad in. Het advies luidt over
eenkomstig het schrijven van de commissie
uit den raad voor een ziekenhuis en naar
de overgelegde plannen, het gebouw aan
de Badhuisstraat, thans ingericht tot wees
huis, te doen verbouwen en inrichten tot
gemeenteziekenhuis. De kosten van de ver
bouwing en inrichting werden begroot op
25.000. Waar de meerdere uitgaaf ver
moedelijk slechts 4000 per jaar zou be
dragen, werd deze regeling in de aandacht
van den raad aanbevolen.
In aansluiting met genoemde rapporten
werd bij de behandeling der begrooting
voor 1920 weder aandacht geschonken aan
de inrichting van het Weeshuis tot-zieken
huis. Gevraagd werd of Burg. en Weth. be
reid waren een deskundige te benoemen
om de mogelijkheid .daartoe te onderzoe
ken. In hun antwoord zegt het college het
practisch te achten, alvorens een onderzoek
door deskundigen in te stellen, na te gaan
.of het door den Burgemeester geopperde
plan voor het stichten van een geheel nieuw
ziekenhuis levensvatbaarheid zal blijken te
bezitten. Voorts moest worden ontraden
reeds nu pogingen in het werk te stellen
heb ik althans wat te doen en knap weer
wat op na een hoogst onverkwikkelijk on
derhoud met den rentmeester en dat zoo
wat den heelen ochtend geduurd heeft."
„U ziet er anders niet naar uit, of u pas
zoo iets „onverkwikkelijks" achter den rug
heeft antwoordde hij, hoffelijk als altijd.
„Die hoed staat u bijzonder goed. Ik let er
zoo op, omdat Lil's grootste belangstelling
in het leven na Nairne, bestaat in hetgeen
u draagt."
„Let u er enkel op ter wille van Lil
vroeg zij, met onverwachte coquetterie.
Hij lachte helder-op
„O, neen, ik zelf houd ook erg veel van
mooie dingen En u is altijd zóó smaakvol
gekleed, dat ik er trotsch op ben, om met
u gezien te worden."
Ze lachte nu ook. Het kwam haar soms
voor dat ze in de weinige weken na haar
kennismaking met Tony al meer gelachen
had dan in het heele leven dat achter haar
lag. Ze keek naar hem op met bewonde
ring voor zijn hooge gestalte zij was al
lang, maar hij stak nog wel een hoofd
boven haar uit.
„U zoudt maken, dat ik mij weer jong
voelde", sprak ze levendig.
„Mag ik eens vragen wanneer u uw
jeugd dan achter u heeft gelaten...
schertste hij.
„Op mijn zestiende jaar. Toen stierf
ik Er klonk zoo veel droeve pathos in
haar toon, dat hij er ten zeerste door ont
roerd was en zei
„Het spijt mij, dat ik zulke treurige ge
dachten in u opriep, had ik dat geweten..."
Ze legde haar hand op zijn arm en keek
naar hem op, met vriendelijken blik iets
wat van uit vele vensters niet onopge
merkt bleef.
„Natuurlijk wilde je mij niet grieven,
Tony Iemand, die dood is, kan ook niet
meer gegriefd worden. Het is een pijnlijk
proces dat afsterven, meen ik maar,
als het eenmaal achter den rug is nu,
dan blijf je verder dood dat is wèl zoo
om het Burger Weeshuis van bestemming
te doen veranderen.
Nochtans werd een commissie uit den
raad ingesteld met de opdracht ,om te on
derzoeken, of het Burger Weeshuis zou
zijn in te richten tot een ziekenhuis, dat
voor een gemeente als Vlissingen aan ma
tige eischen zou voldoen. Bij 'haar rapport
deelt de commissie mede, dat dr. Wortman,
geneesheer-directeur van het Tesselschade
Ziekenhuis te Amsterdam die haar in deze
kwestie van advies heeft gediend, als zijn
oordeel heeft te kennen gegeven, dat het
bestaande „gasthuis" voor verpleging over
eenkomstig de eischen, die daaraan tegen
woordig worden gesteld, niet meer bruik
baar is en dat de mogelijkheid om dit zie
kenhuis tot blijvende verpleging geschikt te
maken, uitgesloten is, tevens dat het Bur
ger Weeshuis tot wat zijn ligging als zijn
uitbreidingsmogelijkheid betreft, niet aan
ideale eischen voor een ziekenhuis zou kun
nen voldoen.
Een krachtige actie werd begin 1920
door de burgerij gevoerd om gelden te ver
zamelen voor een fonds voor het bouwen
van een nieuw ziekenhuis. Met het beheer
der ingekomen gelden werd de stichting
„Vlissingsch Ziekenhuisf,onds" belast.
In verband met de in 1920 verwachte in
voering van de nieuwe verzekerings- en
ziektewetten, welke spoedige en afdoende
verbetering van den bestaanden toestand
der gemeentelijke ziekenzorg te Vlissingen
dringend noodzakelijk maakte, verzochten
wij in November 1920 den minister van
arbeid onder overlegging van de noo-
dige rapporten ons te willen mededee-
len, welke steun in deze van rijkswege te
verwachten z-o-u zijn.
In antwoord op ons verzoek deelde de
minister van arbeid ons mede, dat Z. E.
voorshands nog geenerlei toezegging kon
doen inzake door het rijk voor den bouw
van een nieuw ziekenhuis te verleenen
steun, hoezeer hij ook de noodzakelijkheid
inzag van het inrichten van een goed ge
meente-ziekenhuis alhier.
Bij de behandeling der gemeentebegroo-
ting voor 1921 werden mededeelingen ge
daan nopens de onderhandelingen met de
regeering.
Het volgende jaar (April 1921) zien we
de Vlissmgsche Bestuurdersbond een po
ging doen om tot een nieuw ziekenhuis te
geraken. Dit adres wordt in handen van
Wij hebben nogmaals het oordeel van
dr. Wortman ingewonnen over een moge
lijke verbouwing in het algemeen en van
het Burger Weeshuis in het bijzonder tot
ziekenhuis, naar aanleiding waarvan dr.
Wortman d.d. 21 Maart jl. schrijft
In antwoord op uw schrijven meld ik u,
dat het verbouwen van bestaande gebou
wen voor ziekenhuisdoeleinden niet an
ders dan teleurstelling kan wekken. De er
varing heeft mij en anderen geleerd, dat de
kosten van verbouwing steeds onevenredig
groot zijn aan het verkregen resultaat. Bui
tendien moet men zijn eischen steeds in
binden en is men met handen en voeten ge
bonden aan de lijnen van het oude gebouw
en al zijn innerlijke hoedanigheden, die be
rekend zijn voor zijn oorspronkelijk doel.
Voeg daar nu bij dat wij de laatste jaren
al meer de kosten van nieuwen bouw heb
ben weten te beperken zonder aan de mé
rites van het gebouw schade te doen, dan
kan ik u geen beteren raad geven „Wilt
gij een andere ziekeninrichting, bouw die
dan van den grond op".
makkelijk
Hij keek haar aan, vol ernstig mededoo-
gen „Ik hoor u niet graag zoo spreken
dat is een ongezonde opvatting. U heeft
toch nog zoo veeldat... al heeft u nu
alles niet precies, zooals u het begeert, u
toch nog heel wat over zult hebben, om
de leegte aan te vullen."
„Is dat uw levens-theorie
„Ik geloof in de wet der compensatie",
:sprak hij eenvoudig. „Ik weet, dat wanneer
de Voorzienigheid de eene deur sluit, ze de
andere openzet."
„O!..."
Een tijdlang liepen ze voort, in stilte. Er
was iets voorjaarsachtigs in de Januari-
lucht en, genietende, snoof Tony die op.
„Doet u dit niet denken aan sleutelbloe
men vroeg hij. „Die kunt u bij duizen
den in de bosschen vinden. Ik heb een kiek
je genomen van zoo'n stuk sleutelbloem
veld eer ik weggingen als ik dan voelde
daar ginds dat de warmte mij te machtig
werd, verkwikte ik mij weer eens aan het
gezicht. En tusschenbeide was het mij, als
snoof ik den geur op."
„Of u toch ook houdt van dit goed
„O, ja en het is zoo'n illusie van mij,
om. hier ééns weer voor goed terug te
komen."
„Nu wie weet?..."
„O neen nooit
Bij den papierwinkel scheidden ze en
ieder had voedsel voor nieuwe gedachten.
Hij dacht vol leedwezen terug aan haar
droeve uiting „Ik stierf, toen ik zestien
was 1" Wat een onmogelijke wijze van
voortleven met zulk een beschouwing
Hem was het leven nog zoo vol schitteren
de mogelijkheden maar hij zou haar
wel zien te overtuigen, dat zij er anders
over ging denken dat, al had het verleden
haar nu ook veel leed geboden, dit nog
niet noodzakelijk het geval hoefde te zijn
met het heden
(Wordt vervolgd.)