25 GA NAAR ERVOOST NIEUWENDIJK 39 (anneer men niet heeft.. lO APRIL, san Eerste Blad 64e Jaargang 1926» Uitgave: firma f.VAN DE VELDE hjalstrsat 58-60, Vlissingen. Telel. 10. Postrekening 66287 Herschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen uUU een ongeluk. dUU (lEMEENTEBESTUUR FEUILLETON TELEFOON 51 84! deze te lat men de 1 van de af- Itoestel niet De lamp i de aldus |ergebracht lien is aan stroompjes leenkomen- Boestel. Itand ether- liten, in de In gen wor- widen in de fckers hoor- ontvangst ■anneer het leeren" ge- lr de spoe- l, dus vast ■end dat de Tender zich Indien men toestand Jator draait. |on gaat de fct de spoe len conden- Tdt. Daarna lelkaar tot- ledistilleerd leen gang- eling is ge- I weten dit |n ook niet groep ge- Idio slechts |on zonder de hoog- lorzaken in Jliefhebbers van ons verzadigd1 elkaar ge- ngetwijfeld lllen de te lt luisteren I luisteraars |n gebracht Ttoringen te hum te be- ook in de J geluisterd lw. Hilver- |sen en Fa- van deze lemming er Insator op Itig vallen bren en de loteeren en |it eenmaal vervolge fcten wordt Jstation af- |dig, hoog- raad op- ■ring voor- 1 zullen wij April. 814 932 2475 2860 5291 5587 6663 6665 B610 8876 |9770 9889 966 10980 |2573 12881 (3545 13632 (5435 15681 711617174 ($205 18318 8963 19166 P817 |V ee 'uit tri- VL1SSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk- sche verzending 4.15bij dagelijksche verzending ƒ6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent. Familieberichten van 16 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Dit nummer bestaat uit 2 bladen DRANKWET. Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet artikel 12 der Drankwet, doen te weten, ,t bij hen is ingekomen een verzoek- ■hrift van Johanna Maartje Snijders, we- lwe van Dirk Bos, om vergunning tot jen verkoop van sterken drank in het klein foor gebruik elders dan ter plaatse van lerkoop, voor het perceel plaatselijk ge- lerkt Spuistraat no. 6 alhier I dat vanaf heden gedurende veertien da- ren schriftelijke bezwaren tegen het ver leenen der gevraagde vergunning kunnen vorden ingebracht bij Burg. en Weth. loornoemd. Vlissingen, 9 April 1926. Burg. en Weth. voornoemd, 'VAN WOELDEREN De Secretaris, F. BISSCHOP. tigen n.m. 12.— 4? RAPPORT inzake de Ziekenhuisplannen. De ziekenzorg heeft als deel der sociale laak der overheid de oudste rechten, want pedert eeuwen bemoeit de overheid zich (reeds in vele steden met de verzorging van kieken, in de eerste plaats met de verple ging van lijders aan besmettelijke ziekten. JBij de groote uitbreiding der sociale over- Iheidstaak gedurende de laatste tientallen ■van jaren heeft de verzorging hare voor aanstaande plaats gehandhaafd en heeft [vooral de ziekenhuisverpleging een grooten 'omvang verkregen. 1 Ook'te Vlissingen draagt sedert langen [tijd de gemeente in het Gasthuis zorg voor Jziekenhuisverpleging, echter slechts op be perkte schaal en naast de verzorging van ouden van dagen, die in het Gasthuis altijd [hoofdzaak is. In onze gemeente is ernstige (achterstand op het gebied der ziekenzorg Jonstaan, l.etgeen blijkt uit het hiér volgen- Ide overzicht van de vergeefsche pogingen, die sedert 1891 zijn gedaan om afdoende [verbetering in den bestaanden toestand te I brengen. Daar de verpleging om verschillende re denen niet aan de behoefte en aan de eischen van den tijd beantwoordde nam de raad der gemeente op 28 Juli 1891 het be- sluit om regenten van het gasthuis te machtigen tot het aanbrengen en invoeren van wijzigingen en verbeteringen in de verpleging 'der in dat gesticht opgenomen zieken'. Bij de behandeling van het onder werp rees bij regenten de vraag, of het gasthuis eigenlijk wel geschikt was om als ziekenhuis te dienen. Hun antwoord kon wel niet anders zijn, dan dat daaraan ten minste belangrijke bezwaren verbonden waren. Inmiddels kwam eenige uitbreiding tot stand, waarvan de kusten bedroegen voor eerste inrichting 1900 en de jaar- [hjks terugkeerende kosten 600. Het ligt voor de hand, dat door de in- I voering van deze verbeteringen, welke niet ■van ingrijpenden aard konden zijn, de reeds ltoen aanwezige bezwaren van de zieken- [huisverpleging in het gasthuis bleven be- r het Engelsch van VIOLET M. FL1NN. (Nadruk verboden) Ilet zooveel warmte werd dit door hem proken, dat Reda haar oogen op eens tranen voelde. Ze mocht Tony Denston onder graag en dit zij, die nog al ge ren had, dat ze nooit meer zou belang en in eenigen man Dat komt hij was innig oprechten zoo geheel zichzel- hij gaf er in waarheid niets om, of zij iet nichtje van een geldschieter was. Hij :en het eenmaal als een uitgemaakte t te beschouwen, dat zij deel nam in Itochtjes die hij met zijn oude speel- pker, Lid, ondernam. Het was haar zoo j> nieuws, om precies haar doen en laten Tgeschreven te worden door een jongen n» die veel jonger was in jaren en wel jeeuw in ervaring, naar het haar voor al- Zoo lang had ze nu al buiten het gestaan, buiten de kleine verstrooi en uitspanningen, die dit biedt aan klge jonge vrouwen, dat ze zich nu met kon voorstellen, hoe het voor Iwas weggelegd, dat ze uren-lang zou psenrijden of naar een football- of et-match zou kijken, waar ze al lang dat ze niet meer om geven zou. I"/ ?rganiseerde een Kerstboompret de kinderen. Zij moest de geschenken «celen en de Kerstliederen spelen, die gelegenheid merkte Tony, hoe zij accompagneerde, en dus vroeg hij m nog eens in diezelfde rol te willen en op het banjo-concert, dat hij ter van den Nieuwjaarsdag gaf. hi eei? ,£eweldige sneeuwbui ging het brip jy.?°P.en op de velden om de Hij is een duizendkunstenaar, de dominé, terwijl hij naast den staan. Wij zien dan ook, dat de drang der bevolking naar verbetering van de zieken zorg steeds meer toenam. Een aantal voor aanstaande ingezetenen achtten zich in October 1904 geroepen om bü den gemeen teraad een verzoekschrift in te dienen, ten einde tot stichting van „een nieuw Ge meente Ziekenhuis" te geraken. In het ge motiveerd adres wijzen de verzoekers er op, dat het bestuur van het gasthuis zich om trent de verbetering van de ziekenverple ging tot den raad had gewend doch zonder succes. „Overtuigd van de noodzakelijkheid om in cleze iets te doen, vormde zich tegen het einde des vorigen jaars eene commissie uit de burgerij aanvankelijk met het plan om te trachten alhier een particulier Zie kenhuis op te richten". Het bleek echter, dat de exploitatie van een particulier zie kenhuis uit een financieel oogpunt speculatief moest worden geacht en dat het bovendien meer op den weg der ge meente lag om eene dergelijke voor allen toegankelijke inrichting tot stand te bren gen, daan de hieruit voortvloeiende kos ten in den vorm van verhoogde belasting v.oor allen konden worden omgeslagen en bovendien omdat zich in den loop der tij den in het oude gasthuis allengs een zie kenverpleging had ontwikkeld, die zij het niet volmaakt, toch al reeds den dienst deed van een gemeenteziekenhuis. In het adres werd tevens medegedeeld, dat regen ten van het gasthuis van meening waren dat afdoende Verbetering van den tegen- woordigen toestand alleen mogelijk was door het gasthuis en ziekenafdeeling vol komen te splitsen, te meer daar zij zich voorstellen, dat de exploitatiekosten onge veer dezelfde zullen zijn en het bestaande gebouw weder evenals voorheen uitsluitend kan worden bestemd voor de verzorging van oude mannen en vrouwen. Blijkens de overgelegde berekeningen, plannen en teekeningen zouden de bouw kosten bedragen 57.000 en de kosten van inrichting, met centrale verwarming enz. f 18.850. Een adhaesiebetuiging van regenten van het gasthuis werd 21 December 1904 vol gens raadsbesluit bij de stukken gevoegd. Wanneer wij chronologisch het zieken- huisvraagstuk nagaan, treft ons de behan deling van een adres van htt R. Kath. Arm- en Weesbestuur, houdende verzoek om patiënten, die voor het ondergaan eener operatie op kosten der gemeente naar el ders werden .gezonden, in het vervolg in het R. Kath Weeshuis te doen opnemen en de kosten van verpleging en chirurgische behandeling in genoemd^ inrichting van ge meentewege te vergoeden. Na eene leven dige gedachtenwisseling werd in de raads vergadering van 6 October 1905 besloten het verzoek af te wijzen op grond, dat ook in het gemeente-gasthuis gelegenheid be stond om geopereerd te worden en ook inwilliging van het verzoek uit een finan cieel oogpunt niet in het belang der ge meente was. Bij de behandeling van het plan van uit breiding der «emeente wordt ook aandacht geschonken aan de ziekenhuisplannen. In het bii raadsbesluit van 16 November 1906 vastgestelde uitbreidingsplan lezen we, dat voor het stichten van een gemeentelijk zie kenhuis, waaraan reeds sedert jaren be hoefte bestaat, een terrein in aanmerking komt, dat de gemeente in eigendom toebe hoort en dat gelegen is aan het kruispunt van het Kerkhofvoetpad en den Boschweg. Dit terrein zeggen Burg. en Weth. steel van zijn vrouw het drietal gadesloeg dat braaf pret had op den vliegtocht. Mrs. Britton glimlachte slechts. „Er was er eens een prinses, die steeds omgeven was door zoo'n stralende atmos feer, dat niemand naar haar kijken kon, zonder pijnlijk met de oogen te knippen en, daar dit een onaangenaam, vermoeiend iets is, gingen de meeste menschen zóó voorbij en had de prinses het dus verbazend een zaam. Maar op een dag, toen ze uit het venster van haar paleis keek, zag ze een kiemen kwajongen in de zon zitten mod- dertaartjes te maken, en daarbij het hoog ste liedje uitzingende, omdat hij zoo tevre den en gelukkig zich gevoelde. Hij keek op en zag de eenzame prinses en wuifde haar toe, al lachende „Kom ook taartjes kne den", riep hij, „dat is toch zoo leuk Hij werd niet verblind door de stralende at mosfeer j hij lette eigenlijk uitsluitend op zijn arbeid en voor haar was het wat nieuws en tegelijk vond ze het zoo iets bijzonders,, dat hij niet afgeschrikt werd door de stralen, dat zij meende, hoe ze het ook heel „leuk" werk vond „Een zeer toepasselijke allegorie dat inoet ik zeggen", glimlachte de dominé. „Nu, wie kreeg er het eerste genoeg van „De prinses, denk ik. Ze wilde den kwa jongen meenemen naar haar paleis, dat hij daar altijd taartjes kon kneden maar hij bedankte er voor, hij had in het minst geen eerzucht." De dominé keek peinzende naar Tony, die hard werk had zijn evenwicht te be waren. ,,'t Zou een uitstekend iets voor hfem zijn", sprak hij langzaam. „Er is niets te gen haar persoonlijkheid en ik geloof, dat zij ook genoeg op heeft met Tony. Je moet wel voelen voor dien jongen, als je met hem omgaat." Mrs. Britton glimlachte weer. Zij was een vrouw van groote wijsheid en al zag zij ook de voordeelen verbonden aan het be- FIRMA OM HET NIEUWSTE OP HET GEBIED VAN TAPIJTEN, KARPETTEN, LINOLEUM, GORDIJNEN, ETC. ETC., MEUBELEN, IN DE ETALAGES TE BEWONDEREN. (lngez. Mededeeling.) komt ons voor het doel bijzonder geschikt voor, omdat het ligt op een flinken afstand van de geruischmakende tabrieken, omdat het niet al te dicht bij de badplaats gele gen is, niet ver van de beide trambanen en omdat het in een zeer aangename om geving zal komen te liggen. Zooals het uw raad bekend is, is ook thans nog dit terrein en het nabij gelegen land, aange kocht door de stichting Vlissingsch Zie kenhuisfonds, voor den bouw van het nieu we ziekenhuis gereserveerd. In de volgende jaren heeft het gemeente bestuur verschillende plannen voor den bouw van een ziekenhuis ontworpen Niet alle zijn meer in het gemeente-archief aan wezig. In December 1909 biedt de gemeen tebouwmeester, de heer \V. A. de Jong, zijn 5e ontwerp aan Burg. en Weth. aan. Volgens dit plan zouden de bouwkosten 84.950 bedragen, terwijl de meubileering op 33.663 geraamd xtM' Datzelfde jaar werd ook door regenten van het gasthuis een plan ter overlegging aanbevolen en aan den raad overgelegd. De raming der bouwkosten bedroeg van dit plan 32.600. Weder uitstel ln de raadsvergadering van 8 October 1909 werd besloten dit plan naderhand te bespreken. Eindelijk besluit dan de raad niet alge- meene stemmen in zijn vergadering van 25 November 1910 op de gemeente-begroo ting van 1911 een post van 6000 uit te trekken voor de ophooging ,van het hierbo ven genoemde ziekenhuis-terrein, zulks na dat van verschillende zijden in den raad op de totstandkoming van het ziekenhuis werd aangedrongen (De uitvoering van dit be sluit bleef echter achterwege, hetgeen u uit het onderstaande zal blijken). In de raadsvergadering van 19 Januari 1912 werd op voorstel van Burg. en Weth. overgegaan tot het benoemen van een raadscommissie voor onderzoek van de mo gelijkheid tot stichting van een ziekenhuis. Reeds in April 1912 werd door den ge meente-bouwmeester een begrooting van kosten ingediend van het in overleg met regenten van het gasthuis opgemaakte plan voor verbouwing van het gasthuis. De oogde huwelijk zij was evenmin blind voor de nadeelen. „De prinses was altijd gewoon geweest geheel haar eigen weg te gaan en de kleine bengel ook en de prinses wilde hem nu wel hebben als een stuk speelgoed, maar het Is nog de vraag of ze hem, op den duur, om en bij zich verlangde. Ze had nog nooit goed kunnen vergeten en vergeven den prins, die een tijd onder haar venster had gestaan en met haar had gepraat, en toen was weggereden." De dominé fronste de wenkbrauwen. „Was er dan een prins die zoo iets zou doen „Kijk dan maar eens naar de uitdrukking van haar oogen. Enkel een man kan een vrouw zoo grieven, dat zij dit leed nooit te boven komt „Nu, toch geloof ik dat een huwelijk tusschen die twee voor beiden een uitste kend iets zou zijn. Haar kapitaal was dan zeker in goede handen, en, als het zoo eens te pas komt, zal ik er hem wel dege lijk op attent maken." Van meerdere kanten hoorde Tony dit zelfde en hij beschouwde het nog altijd als een grap. Hij verlangde niet te trouwen en hij meende ook wel vast, dat Reda Winslow niet verlangde hém te trouwen. Ze zou zeker heel wat eischen voor haar geld. Intusschen had hij met haar te doen. Ze had geen gelukkige levensbeschouwing, zag menschen en dingen veel zwarter dan ze waren. Sinds dokter Nairne weer nage noeg geheel beslag legde op Lil, zag hij onvermijdelijk miss Winslow nog eens zoo veel. Maar daarom beduidde dit nog niet dat hij haar trouwen wilde. „Ik krijg een gevoej of ik misbruik maak van uw vriendelijkheid jegens mij", zei hij eens, toen ze hem in het dorp ontmoette en gevraagd had of hij een dag kwam ja gen, want ik ben op the Hall of ik kom er." „Nu, wie heeft er ook meer recht op antwoordde zij, terwijl hij met haar op wandelde. „Ik moet papier koopen, dan kosten daarvan waren geraamd op 48.521 In hun voorstel aan den raad schrijven Burg. en Weth. 1 April 1912, dat hun dit eindcijfer zeer is tegengevallen. Ware de crisis van het vorige jaar na het vertrek van de bookmakers niet ingetreden, dan zouden Burg. en Weth. waarschijnlijk an ders tegenover den bouw van een nieuw ziekenhuis staan. Zij stelden daarom voor om voorloopig niet over te gaan tot den bouw van een nieuw ziekenhuis, doch hun crediet van 6000 te verleenen voor het ophoogen van den grond aan de Kerkhof laan. In de raadsvergadering van 12 April 1912 werd het voorstel betreffende de voor ziening in de ziekenverpleging teruggeno men. (Zulks waarschijnlijk in afwachting van het rapport der raadscommissie). Wederom bleef de ziekenhuiskwestie en kele jaren rusten, althans eerst in 1916 le veren de commissie uit den raad en de com missie van onderzoek inzake het Burger Weeshuis hunne rapporten d.d. 16 Octo ber bij den 'raad in. Het advies luidt over eenkomstig het schrijven van de commissie uit den raad voor een ziekenhuis en naar de overgelegde plannen, het gebouw aan de Badhuisstraat, thans ingericht tot wees huis, te doen verbouwen en inrichten tot gemeenteziekenhuis. De kosten van de ver bouwing en inrichting werden begroot op 25.000. Waar de meerdere uitgaaf ver moedelijk slechts 4000 per jaar zou be dragen, werd deze regeling in de aandacht van den raad aanbevolen. In aansluiting met genoemde rapporten werd bij de behandeling der begrooting voor 1920 weder aandacht geschonken aan de inrichting van het Weeshuis tot-zieken huis. Gevraagd werd of Burg. en Weth. be reid waren een deskundige te benoemen om de mogelijkheid .daartoe te onderzoe ken. In hun antwoord zegt het college het practisch te achten, alvorens een onderzoek door deskundigen in te stellen, na te gaan .of het door den Burgemeester geopperde plan voor het stichten van een geheel nieuw ziekenhuis levensvatbaarheid zal blijken te bezitten. Voorts moest worden ontraden reeds nu pogingen in het werk te stellen heb ik althans wat te doen en knap weer wat op na een hoogst onverkwikkelijk on derhoud met den rentmeester en dat zoo wat den heelen ochtend geduurd heeft." „U ziet er anders niet naar uit, of u pas zoo iets „onverkwikkelijks" achter den rug heeft antwoordde hij, hoffelijk als altijd. „Die hoed staat u bijzonder goed. Ik let er zoo op, omdat Lil's grootste belangstelling in het leven na Nairne, bestaat in hetgeen u draagt." „Let u er enkel op ter wille van Lil vroeg zij, met onverwachte coquetterie. Hij lachte helder-op „O, neen, ik zelf houd ook erg veel van mooie dingen En u is altijd zóó smaakvol gekleed, dat ik er trotsch op ben, om met u gezien te worden." Ze lachte nu ook. Het kwam haar soms voor dat ze in de weinige weken na haar kennismaking met Tony al meer gelachen had dan in het heele leven dat achter haar lag. Ze keek naar hem op met bewonde ring voor zijn hooge gestalte zij was al lang, maar hij stak nog wel een hoofd boven haar uit. „U zoudt maken, dat ik mij weer jong voelde", sprak ze levendig. „Mag ik eens vragen wanneer u uw jeugd dan achter u heeft gelaten... schertste hij. „Op mijn zestiende jaar. Toen stierf ik Er klonk zoo veel droeve pathos in haar toon, dat hij er ten zeerste door ont roerd was en zei „Het spijt mij, dat ik zulke treurige ge dachten in u opriep, had ik dat geweten..." Ze legde haar hand op zijn arm en keek naar hem op, met vriendelijken blik iets wat van uit vele vensters niet onopge merkt bleef. „Natuurlijk wilde je mij niet grieven, Tony Iemand, die dood is, kan ook niet meer gegriefd worden. Het is een pijnlijk proces dat afsterven, meen ik maar, als het eenmaal achter den rug is nu, dan blijf je verder dood dat is wèl zoo om het Burger Weeshuis van bestemming te doen veranderen. Nochtans werd een commissie uit den raad ingesteld met de opdracht ,om te on derzoeken, of het Burger Weeshuis zou zijn in te richten tot een ziekenhuis, dat voor een gemeente als Vlissingen aan ma tige eischen zou voldoen. Bij 'haar rapport deelt de commissie mede, dat dr. Wortman, geneesheer-directeur van het Tesselschade Ziekenhuis te Amsterdam die haar in deze kwestie van advies heeft gediend, als zijn oordeel heeft te kennen gegeven, dat het bestaande „gasthuis" voor verpleging over eenkomstig de eischen, die daaraan tegen woordig worden gesteld, niet meer bruik baar is en dat de mogelijkheid om dit zie kenhuis tot blijvende verpleging geschikt te maken, uitgesloten is, tevens dat het Bur ger Weeshuis tot wat zijn ligging als zijn uitbreidingsmogelijkheid betreft, niet aan ideale eischen voor een ziekenhuis zou kun nen voldoen. Een krachtige actie werd begin 1920 door de burgerij gevoerd om gelden te ver zamelen voor een fonds voor het bouwen van een nieuw ziekenhuis. Met het beheer der ingekomen gelden werd de stichting „Vlissingsch Ziekenhuisf,onds" belast. In verband met de in 1920 verwachte in voering van de nieuwe verzekerings- en ziektewetten, welke spoedige en afdoende verbetering van den bestaanden toestand der gemeentelijke ziekenzorg te Vlissingen dringend noodzakelijk maakte, verzochten wij in November 1920 den minister van arbeid onder overlegging van de noo- dige rapporten ons te willen mededee- len, welke steun in deze van rijkswege te verwachten z-o-u zijn. In antwoord op ons verzoek deelde de minister van arbeid ons mede, dat Z. E. voorshands nog geenerlei toezegging kon doen inzake door het rijk voor den bouw van een nieuw ziekenhuis te verleenen steun, hoezeer hij ook de noodzakelijkheid inzag van het inrichten van een goed ge meente-ziekenhuis alhier. Bij de behandeling der gemeentebegroo- ting voor 1921 werden mededeelingen ge daan nopens de onderhandelingen met de regeering. Het volgende jaar (April 1921) zien we de Vlissmgsche Bestuurdersbond een po ging doen om tot een nieuw ziekenhuis te geraken. Dit adres wordt in handen van Wij hebben nogmaals het oordeel van dr. Wortman ingewonnen over een moge lijke verbouwing in het algemeen en van het Burger Weeshuis in het bijzonder tot ziekenhuis, naar aanleiding waarvan dr. Wortman d.d. 21 Maart jl. schrijft In antwoord op uw schrijven meld ik u, dat het verbouwen van bestaande gebou wen voor ziekenhuisdoeleinden niet an ders dan teleurstelling kan wekken. De er varing heeft mij en anderen geleerd, dat de kosten van verbouwing steeds onevenredig groot zijn aan het verkregen resultaat. Bui tendien moet men zijn eischen steeds in binden en is men met handen en voeten ge bonden aan de lijnen van het oude gebouw en al zijn innerlijke hoedanigheden, die be rekend zijn voor zijn oorspronkelijk doel. Voeg daar nu bij dat wij de laatste jaren al meer de kosten van nieuwen bouw heb ben weten te beperken zonder aan de mé rites van het gebouw schade te doen, dan kan ik u geen beteren raad geven „Wilt gij een andere ziekeninrichting, bouw die dan van den grond op". makkelijk Hij keek haar aan, vol ernstig mededoo- gen „Ik hoor u niet graag zoo spreken dat is een ongezonde opvatting. U heeft toch nog zoo veeldat... al heeft u nu alles niet precies, zooals u het begeert, u toch nog heel wat over zult hebben, om de leegte aan te vullen." „Is dat uw levens-theorie „Ik geloof in de wet der compensatie", :sprak hij eenvoudig. „Ik weet, dat wanneer de Voorzienigheid de eene deur sluit, ze de andere openzet." „O!..." Een tijdlang liepen ze voort, in stilte. Er was iets voorjaarsachtigs in de Januari- lucht en, genietende, snoof Tony die op. „Doet u dit niet denken aan sleutelbloe men vroeg hij. „Die kunt u bij duizen den in de bosschen vinden. Ik heb een kiek je genomen van zoo'n stuk sleutelbloem veld eer ik weggingen als ik dan voelde daar ginds dat de warmte mij te machtig werd, verkwikte ik mij weer eens aan het gezicht. En tusschenbeide was het mij, als snoof ik den geur op." „Of u toch ook houdt van dit goed „O, ja en het is zoo'n illusie van mij, om. hier ééns weer voor goed terug te komen." „Nu wie weet?..." „O neen nooit Bij den papierwinkel scheidden ze en ieder had voedsel voor nieuwe gedachten. Hij dacht vol leedwezen terug aan haar droeve uiting „Ik stierf, toen ik zestien was 1" Wat een onmogelijke wijze van voortleven met zulk een beschouwing Hem was het leven nog zoo vol schitteren de mogelijkheden maar hij zou haar wel zien te overtuigen, dat zij er anders over ging denken dat, al had het verleden haar nu ook veel leed geboden, dit nog niet noodzakelijk het geval hoefde te zijn met het heden (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1