1060 mn Qnn 150 100 25 27 IWiAART Eerste Blad MAIL SHOES" zijn niet te vervangen 'IWberf .jWo. 73' 64e firma f. VAN DE VELDE Ir. Jaistraat 58-68, Vlissingen. ïelef. 10. Postrekening 66287 Verschijnt dagelijks, aitsezonrierd op Zondag en algemeen erkende Christelijks Feestdagen Beursbeschouwingen FEUILLETON „Liefhebben zult gij mij INGEZONDEN STUKKEN ■1926 s- VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per3 maanden, pranco door het geheeie rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk- scbe verzending 4.15bij dagelijksche verzending 6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent. Familieberichten van 1—6 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs. De abonné's in 't bezit eener Polis, z'j" GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. WWW een ongeluk. OUÖ gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Dit nummer bestaat uit 2 bladen ,jf Wie iederen avond op de hoogte wil blijven van hetgeen er op de wereld voorvalt, leest een dagblad. Voor Vlissingen en Omstreken voor ziet de „Vlissingsche Courant" In de behoeften van hen, die deze eischen bevredigd willen zien. Alle avonden, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, wordt de Vlissingsche Courant" thuis bezorgd tegen betaling van 17 cent per week. De abonné's der „Vlissingsche Cou rant" zijn QRftTIS tegen ongelukken verzekerd. ZIJ die zich tegen t April, voor minstens drie maanden, op de „Vlissingsche Cou rant" abonneeren, ontvangen de nog verschijnende nummers gratis. Weinig zaken op de Amsterdam- sche beurs. Zwakke positie dei- Francs. Ruime geldmarkt ten on zent. De eerste jaarverslagen. De positie der H. A. L. Jurgens vaster op ruimere winsten in Enge land. Nieuwe baisse-aanvallen in New-York. Beleggingswaarden stationnair. Ook in de afgelooperi week heeft de Am- I dredamsche effectenbeurs een teleurstel lend verloop gehad en de handel is verder ingekrompen. Het scheen aanvankelijk als- of we op de afdeeling der Rubberwaarden een herleving van den handel zouden zien. Weliswaar drukken er meerdere internatio nale factoren op de markt, zij kan ziclt hieraan doorgaans spoedig oivttrekk"cn wanneer zich voor rubber- of tebak^wa"ar.! qu\ njeuwe gezichtspunten bp^lden En ét scheen hét geval te zii^ toen de Lon- I densche voorraden ee*> teruggang met 500 l ton aanwezen, noteering in verband l daarmede was en in Londen voor I ''ubberaa^eei^ meer animo ontstond. Het T-chter niet meer dan een vleugje het \vas nog niet verschenen, of ging alras weer henen. En de beurzeniers dwaalden weer met blanco beursboekjes langs de hoeken, reeds gewagende van den kom kommertijd. Toen de rubberprijs niet ver der steeg, was de prikkel tot aankoop van rubberaandeelen verdwenen en uiteraard traden toen de ongunstige factoren, welke ran buiten inkwamen, sterker op den voor grond. We herinneren ten deze aan de po litieke moeilijkheden, welke zich voordoen met betrekking tot den Volkenbond, ten opzichte waarvan ïnen schijnt te moeten kiezen tusschen een. toelating van meerdere Zuid-Amerikaansche staten of een inkrim ping tot uitsluitend Europeesche en. Aziati sche staten. Men mag zich er over verheu gen dat de Duitsche regeering door het innemen van een hoog standpunt conflic ten met de vroegere geassocieerden zal we ten te voorkomen de kans op een com promis wordt daardoor ontegenzeggelijk grooter. Behalve deze politieke factor blijft de i» Naar het Engelsch van DOLF WYLLARDE (Nadruk verboden) „De man kende mij en sprak mij uit eigen beweging aan. Anders ging het mij Het aan. Maar mr. Murison stelt er dan wel zeker heel veel belang in en u kunt hem vertellen, dat de man een- priester was van de Diswharri's en dat hij voor het oogen- blik alle gedachten aan wraak heeft opge geven. Mij doet u er dus geen dienst mede, jk boodschap over te brengen maar het komt mij voor, dat het uw patiënt groote verlichting zal schenken als hij dit nieuws weet. En hier scheiden zich nu onze wj- gen. Goeden morgen dokter Corry ..Goeden morgen majoor Agincourt. Lo geert u bij. Burnett, op de boerderij "Neen, in het logementje." fr v z'ckze'ven sprak de dokter „Een linke, knappe kerel en een die weet, wat wilGeen wonder, dat hij zoo sprak van Hubert Murison Dus is hij de held an de Diswharri-Heuvelen Dan weet hij atuurhjk de heele geschiedenis van Muri- P~~ tn d'* 's ze^er n'et veel moois dip 1 ?0vel trok over ziJn 00f?en en een cJe P'00' vormde zich tusschen zijn bor- '!Se wenkbrauwen. ..Arnie Rita Zoo trouw, zoo onzelfzuch- s en zoozeer gehecht aan dien schurk onJPn^urt was no£ ontstemd door die Sh I!-? met dokter Corry- Te vergeefs hii ?r al over heen te komen, maar orKvo' z'ck no& alt ij di machteloos ver- hpkK?arrgd' dat de dokter mocht gedacht opzoek' Murison had willen ongedecideerde houding van de Fransche en Belgische franc ook een rol van betee- kenis spelen. De Belgische kan zich op en kele fracties boven 10 handhaven, hoewel er nog geen positieve gegevens zij,n, welke tot geruststelling kunnen leiden. En de Fransche franc zakt elke week nog tot la ger niveau ditmaal liep de koers tot 8.70 terug en er wordt dus blijkbaar 'geen steun verleend. Dit blijven voor dë beurs rem mende factoren omdat -er ten nauwste ver band bestaat tusschen de verhoudingen op de geldmarkt en de financieele positie der Europeesche staten. Ten onzent baart die gelukkig geen de minste zorg. De geld markt blijft ruim, gelijk blijkt uit den lagen prolongatiekoers die beneden 3 blijft, teiwijl het particulier disconto doorgaans nog een fractie lager is. Uit den weekstaat der Nederlandsche Bank per 22 Maart blijkt dat de beleeningen verder zijn terug gegaan, zij het ook voornamelijk door de aflossing van schatkistpapier door het rijk. De rekening-courantsaldi, welke ruim een maand geleden nog 78 millioen. bedroe gen, zijn verminderd tot 40 millioen, in verband met de betaling van dividenden door verschillende cultuur- en industrieele ondernemingen. De weekstaat wijst verder uit dat vermoedelijk nog steeds steun ver leend wordt aan onzen gulden ten opzich te van dezen gulden, teneinde het Pond- sterJang beneden zijn goudpunt te laten. Overigens toont ook de weekstaat aan dat handel en bedrijf .nog geen groote bedra gen employeeren, al begint langzamerhand ook weer de industrie met emissies aan de markt te komen. Dat de Amsterdamsche Liquidatiekas reden heeft om haar kapitaal te verhoogen, mag bijvoorbeeld als een bemoedigend symptoom worden be schouwd. Of de gewone bankinstellingen zich ook reeds zoover van de crisisgevol gen hebben kunnen herstellen zaj zeer de vraag zijn, föch ziet theft de jaarverslagen, met vertrouwen tegeiftöet, met name die der Amsterd&frische Bank, waarvan 8 a 9 dividend wordt verwacht, terwijl ook VOör de Indische Handelsbank, die verleden jaar 10 uitkeerde, een hooger dividend wordt tegemoet gezien. In den loop van het tweede halfjaar zijn deze aandeelen dan ook beduidend gestegen De stroom der ver slagen begint nu langzamerhand te Wassen. Over Van Gelder, die grootere winsten be haalde dan ooit sinds de oprichting, schre ven we reeds ondanks de optimistische verwachtingen is dit verslag nog meege vallen. Ietwat tegengevallen zijn de versla gen der Centrale Suiker en der Westersui* kei de netto-winsten blijven beneden vet^ leden jaar, zoodat de Engelsche belangen vermoedelijk nog geen groote baten heb ben opgeleverd. Ook de jaarcijfers van de „Gouda" Kaarsenfabriek zullen de aan deelhouders teleurstellen in 1924 was ei- een voordeelig saldo Van 196.846, thans ■bedraagt dit slechts 161 404, waaruit een 'tón interest moet worden betaald, waarna de rest grootendeels wordt afgeschreve". De „Gouda" maakt een overgangstijdperk door, nu zij zich op de vervaardiging van nieuwe producten, o.m. een besproeüngs- artikei, toelegt. Naar het verslag meldt is de omzet in dit nieuwe procédé zeer toege nomen en mogen er voor 1926, ook in ver band met de verlaging van den interest- last, betere resultaten worden verwacht. Maar een winst vóór afschrijvingen van ruim 60.000 is toch voor eeh vennoot schap met f 2.8 kapitaal toch ook nog van geenerlei beteekenis. Dat moet dus nog heel wat beter worden. Daar zijn meer dere dividenden aangekondigd. De Vor stenlanden komt met een dividend van 15 9c op de gewone aandeelen tegen 17 verleden jaar, wat niet tegenvalt, de lagere suikerprijzen in aanmerking genomen.Toch biacht' dit op de afdeeling der Suikeraan- declen nauwelijks verlevendiging. De han del op deze afdeeling was zoo gering dat Woensdag in aandeelen H.WA. het eenige fonds waarin nog een hoek gevormd wordt, slechts één noteering tot stand kwam, De berichten over de suikermarkt luiden niet gunstig. Ln Indië durft, zoo wordt gemeld, niemand iets met den nieuwen oogst te ondernemen en de noteeringen zakken in. Een feit is dat ook hier de suikerprijzen, aan den flauwen kant blijven en de Cen trale Suiker Maatsch, voor den nieuwen oogst de .prijzen, met circa 3 beeft ver laagd. Van de andere afdeelingen is niet veel te zeggen. Scheepvaartwaarden liggen geheel verlaten, in afwachting van de jaar verslagen, die misschien ook geen nieuwe gezichtspunten, zullen openen evenmin als het interview met de directie der Holland- Amerika Lijn, waaruit men alfeen kan af leiden dat de maatschappij het nog een paar jaar zonder reorganisatie zaf kunnen bolwerken, als de toestanden niet minder worden. De vaste lasten worden, wat de interest betreft, juist verdiend, maar voor afschrijvingen is er niets beschikbaar. Dat de maatschappij Zeevaart een dividend van 4 aankondigt tegen nihil het vorige jaar, is intusschen een kleine verrassing. Over Oliewaarden valt op te merken dat zeer langzaam de aankoopen in aandeelen Ko ninklijke toenemen. Wel ondervindt de koers daarvan nog niet veel steun, de vaste Stemming voor Olies in New-York en de gunstig? vooruitzichten der groote olie- ma atschappijen zal vermoedelijk ook voof dit fonds tot hoogere waardeering leiden. Van Industneelen warert jürgens weer vas ter in verband met de gunstige uitkomst van het bedrijf in Engeland en in Duitsch- land. De Engelsche Jurgens keert voor het eerst sinds 1920, toen-7 betaald werd, weer 5 dividend uit, dé Duitsche als be kend 10 tegen 6 over 1924. Het wach ten is nu op de uitspraak of de schikking ten opzichte van het proces tusschen mr. Van Houten en de directie. Kunstzijde-aan- deelen profiteerden v«yi de mededeelingen omtrent het stabiliseeren van de prijzen voor het eerste haifjaai-. Een ongeanimeerd verloop had de Ame- rikaansche markt in navolging van New York, waar de hausse voorgoed uit is. Men poogt telkens weer de markt is steunen, dusver blijken de contramineurs de baas, zoodat zij zelfs „een lawine van verkoop orders" wist te ontketenen, welke tot scher pe koersdalingen leidde Steelshares daal den bijv. van 125 tot 120 andere hier niet bekende fondsen daalden 20 tot 30 op één dag. Men is van de voorspoed in de Unie blijkbaar niet meer zoo zeker, terwijl de regeeringsbemoeiïng met de fusie van spoorwegen en petroleummaatschappijen ook tot de slechte stemming bijdraagt. Gelukkig dat door ons publiek aan Ame rikanen geen groote bedragen kunnen wor den verloren het belang bepaalt zich in hoofdzaak tot Wabahhshares, Steelshares, Central Leather en Interc. Rubber, in welk laatste fonds echter de omzetten hier be duidend zijn verminderd. Op de beleggingsmarkt hebben de oude koersen zich vrijwel kunnen handhaven de nieuwe emissies hebben, als het obliga ties betreft van provincies en gemeenten, nog altijd een groot succes, voor aandeelen is men nog niet zoo geporteerd, vooral wanneer het die van rubbermaatschappijen betreft, welke zich verder gaan uitbreiden, 't Is ook de vraag of het daar nu nog wel tijd voor is. Bui tea verantwoordelijkheid der redactie Pc cop Ie wordt niet teruggegeven DE DRENTSCHE VENEN. In vervolg op mijn voorgaande mededee lingen, geef ik hieronder eenige pers stemmen Uit het „Handelsblad" Een ander beeld. Een hol is in den grond gegraven, twee bij twee meter oppervlakte, nog geen twee meter hoog. Daar wonen man, vrouw, zwager en twee kinderen van zes en drie jaar. Met het oudste ventje trachten we een praatje te maken, maar het kan nog niet praten, dat wezentje, gemarteld door rachitis. De kleine is er veel erger nog aan toe. Drie jaar Het kind lijkt een zuige ling wat het inderdaad nog blijkt te zijn de armpjes zijn verschrompeld, in de oogjes schijnt alle leven uitgebluscht. „Hij is wat achterlijk", zegt de moeder in berusting, „en de dokter komt nooit". Want dat hooren wij ook, medische hulp is er niet voldoende. Die kinderen in het hol Het gezin „is nogal raar geweest" wordt ons verteld. Kan zijn. Mogelijk „eigen schuld". Maar dan toch zeker niet van de „achterlijke" kinderen, die er niet om hebben gevraagd, in de?e omgeving het levenslicht te mogen aanschouwen- Bij het „hol" was het donker en somber fotografeeren was technisch helaas niet mogelijk. De film der ellende rolt verder. Een eenzame keet in het veen planken of wat daarvoor doorgaat en papier. Op een regendag is de woning haast onbereik baar. Gezin man, vrouw en acht kinde ren, de oudste acht jaar, de jongste der tien dagen. De kinderen zijn thuis, geen kleeren om naar school te gaan. Baby ligt in de bedstee van lompen Veel hutjes hebben we gezien. Overal hetzelfde beeld van ellende. Ook in de „woonschuiten". Een oude, afgedankte turfschuit ligt in de vaart. Het ding lekt hopeloos. Het ruim is door het water on bruikbaar. In de miniatuurroef „leven" man, vrouw en, nog zeven kinderen. Vermeer dering van gezin is te wachten, vertelt de moeder in tranen. Tien levende wezens in een roef van ten hoogste twintig kubieke meters, een roef, die lek is Uit de „Nieuwe Rotterd. Courant" ...En toen begon de tocht, die tot 5 uur zou duren, de rit door een land van af grijselijke armoede, vol menschen en menschjes, die den dieren hun lot konden benijden. Het was uit journalistiek oog punt interessant, maar zóó erg waren deze verschrikkingen, dat je op het laatst snakte naar het einde, dat je er stikvol 99 (Alleenverkoop PLOUVIER.) Hij zou dien avond maar vroeg naar bed gaan, zoodat hij zich dan ook al om tien uur naar zijn, kamer begaf, waar hij eerst nog enkele brieven wilde schrijven. De herberg was een- rustige gelegenheid, maar enkele locale grootheden waren daar beneden, in de gelagkamer bijeen, om de vragen van den dag te behandelen. Dat hinderde hem volstrekt niet, want hij ver stond niet, wat ze zeiden, en het Dunston- accent had een eigenaardigen toonval, die hem niet onaangenaam in de ooren klonk. In eens hoorde hij wielgeratel naderbij komen en dit was wel iets bijzonders, daar alle boerenkarren vóór negenen binnen waren. „Zeker een late reiziger, die hier nacht verblijf zoekt", dacht Agincourt. Het rijtuigje hield dan ook waarlijk voor de hei-berg stil, iemand kwam de trap op met zwaren tred en ook werd er luid aan de deur getikt. „Binnen", riep de majoor. „Hier is iemand die u wilde spreken, sir. Ik heb wel gezegd dat u waarschijnlijk naar bed zoudt zijn, maar het is de dokter van Dun&ton Hoe en hjj is een heel eind gekomen. Hij is benecten in de spreekka mer, ^u-." Zonder een woord te zeggen stond Agincourt op en volgde den waard. Daar stond dokter Corry met eem uil» drukking van bezorgdheid op zijn goed moedig, oud gelaat. „Alajoor Agincourt", begon hij* „ik ben de afgezant van een stervende. Eigenaardig dat we juist vanochtend nog al over hem spraken maar Hubert Murison is veel erger geworden en hij zal-nauwelijks dezen nacht nog leven. Hij hoorde mij vanochtend spreken tegen iemand, buiten het huisje, en stond er op om te weten wie er was. Hij verlangt u te zien en heeft, geloof ik, u de een of andere bekentenis af te leggen, We moeten vlug gaan, want hij leeft enkel op zijn wilskracht. Het karretje staat voor de deur en het paard kan flink loopen. Komt u dadelijk mee De dokter scheen het al zoo goed als voor een uitgemaakte zaak té houden, dat die vraag niet geweigerd werd, maar de uitdrukking van Agincourt's gelaat stond anders niet toestemmend. „Het is het verlangen van een sterven de, majoor Agincourt. Bedenk dat we! Wat er vroeger tusschen u beiden, kan zijri voorgevallen, weet ik niet, maar zeker zouden maar weinigen geen gevolg willen geven aan een dergelijken oproep." „Hubert Murison is geen vriend van mij'', zei Agincourt, nu met kwalijk verho len toorn. „Hij was, helaas, in mijn igen, regiment, waar hij nu zes jaren geleden op oneervolle wijze uit ontslagen werd. Hij vluchtte en daar hij zich door zijn ont- eerend gedrag aan gevaar had blootge steld, had hij bijna een tweeden opstand verwekt, in enkele provinciën van Indië. Hij is door het oog van een naald gekro pen het is een man zonder eer. Is u dat bekend „Het is alleen een onbetwistbaar feit. dat hij stervende is. Wat hij tot u wil zeggen, weet ik niet en dat is ook niet mijn zaak. Maar de verantwoording is voor u, majoor Agincourt, als u weigert met mij mee te gaan. Er kon-den zich nog wel eens omstandigheden voordoen, dat u er berouw van zoudt kunnen hebben, nietwaar." Agincourt bedacht zich nog een omme zien toen trad hij de hall in en volgde den dokter. Het was een prachtige avond om te rij den maar terwijl' de dokter er al zijn aandacht bij moest bepalen, om gevaarlijke goten en holen in den weg te vermijden, dacht Agincourt ondanks de verdere droevige omstandigheden met stil genot aan het weerzien van de vrouw, die hij eens zoo onbarmhartig had gehaat. Hij dacht zich haar in alle houdingen, zich over den zieke heenbuigend, hen aan de deur ontvangend, en een eind van het bed af, aan het venster staand. Ze werden opengedaan door den defti- gen al wat ouderen bediende. „Hoe is de patiënt nu, Markham vroeg dokter Corry. „Bijzonder rusteloos, maar nog bij be wustzijn, dokter." „Gelukkig zijn we dus nog niet te laac Dezen kant uit, majoor Agincourt Bij het binnentreden herkende Agincourt den zieke onmiddellijk, ofschoon hij hem nu al in geen zes jaren gezien had. Een zucht van verlichting ontsnapte Murison „Goddank Britomart Miéville stond aan den ande ren kant van het bed, met een lamp in de hand, waarvan het zachte licht haar eigen gelaat zeer duidelijk deed uitkomen, ter wijl de rest van het vertrek in schaduw was gehuld. Agincourt keek van haar schoon gelaat naar dat op het kussen en hij voelde zich ineens als met een schok getroffen- door iets, wat vroeger nooit zijn aandacht had getrokken, de sterke gelijkenis van Brito mart met den jongen luitenant, die dan ook, nu herinnerde hij. het zich weer dui delijk, den bijnaam van „Apollo" had ge dragen. „Agincourt vroeg de zwakke stem van den stervende. „Ben je dat werkelijk, Agincourt?... Het is bijna gedaan met mij Kom wat dichter bij het bed, want ik wil je nog heel wat vertellen, voor ik ga UlableNten groote doos 6ö ets. (Ingez. Mededeeüng.) van was en nog maar enkel verlangde naar het vertrek uit deze door de jaren verschrikkelijk geteisterde streken, weg van al deze gruwelijkheid naar je goede Holland. Uit de „Nederlander" Men ontwaart aan de hoofdwegen, niet ver van de ellendigste plaggenhutten, ook wel enkele nette nieuwe huisjes. Zij zijn de bewijzen, dat in den gouden tijd van de laatoorlogsche periode (schitterend, maar kort van duur) niet alles is verbrast.en verteerd. Er is ook wel gespaard. Maar in de nette huisjes heerscht thans dezelfde ellende als in de plaggenhutten mannen vergrimd door tegenspoed en werkloosheid vrouwen geestelijk en licha melijk uitgeput door vruchteloozen kamp tegen het spook der armoede kinderen verzwakt door ondervoeding, aangegrepen door de tuberculose. Men kan voor zijn beeld de kleuren niet somber genoeg kiezen de werkelijkheid is erger...... Uit de „Maasbode" Velen, zeer velen behoeven verster kende middelen. Zieken en zwakken, vrouwep en kinderen zij hebben gebrek aan het meest noodzakelijk levensonder houd. En dat niet door een plotselinge ramp als b.v. den orkaan, of den waters nood. Op zichzelf beschouwd is de per manente nood, de chronische ellende in de Drentsche venen onweersprekelijk ernstiger dan de gevolgen van den watersnood, hoe erg die ook is. In Drente is er ellende al tijd, en zij schreit ten hemel, al maanden lang. Het zou zeker in hooge mate te betreu ren zijn, indien de groote weldadigheid, die Nederland ten toon spreidt voor den watersnood, oorzaak zou zijn, dat de voortdurende ellende van honderden hier werd vergeten De datum voor een collecte alhier is nog niet vastgesteld. Vermoedelijk zal zij ge houden worden in het begin van de vol gende maand. Door de Gemengde Zangvereeniging „De Volksstem" alhier is aangeboden een too- neeluitvoering te organiseeren ten bate van de noodlijdenden in de venen, door op den len Paaschdag, 4 April, op te voeren „Schakels" van Herman Heijermans. Ik beveel een bezoek aan deze uitvoe ring ten zeerste aan, en hoop dat het mooie voorbeeld van deze vereeniging na volging zal vinden. D. L. H. VAN RAALTE. Seer. Vliss. Com. voor Alg. Nooden. RECHTSZAKEN De pensioenkwestie bij de S c heep vaar- vereeniging „Zuid". De Hooge Raad heeft arrest gewezen in zake de pensioenen van de Scheepvaart- vereeniging „Zuid" te Rotterdam. De ha venarbeiders (het gaat hier om 400 perso nen) hadden, zooals bekend, een actie in gesteld tegen genoemde Scheepvaartveree- niging, waarbij werd gesteld, dat de Scheepvaartvereeniging met die arbeiders een arbeidsovereenkomst had aangegaan, HOOFDSTUK XXI. Een lichte huivering van afkeer voer den majoor door de leden, toen hij zacht na derbij trad en nu dus aan den kant van het bed stond, vlak tegenover Britomart Miéville. Zij zette de lamp neer, maar bleef daar staan en was zóózeer verdiept in de zor gen, die de zieke behoefde, dat ze niet verder om zich heen keek. Dokter Corry nam van het voeteneinde van het bed den patiënt waar en geruisch- loos verrichtte Mackham enkele huishoude lijke diensten en lette op de wenken van den dokter, die onder andere eens de hand uitstrekte naar het doosje met de opwek kende poeders, die altijd bij de hand stonden. Britomart gaf ze dan den zieke in, die nu zijn biecht tot Agincourt begonnen was. „Ja, het is bijna met mij gedaan. Ik ben het leven uitgejaagd, door die ellendige, mij steeds vervolgende Diswharri's. Je deelde dokter Corry mee, dat ze heen zijn ge gaan „Ik heb een man ontmoet, Darna gehee- ten, een van hun priesters. En die verzocht mij je mee te deelen dat er, voor het oogenblik, geen gevaar was." „Ik hoorde zijn voetstappen om het huis heen o, ik geloof, dat ik ze in* mijn graf nóg zal hooren zei Murison, met kramp- acthig huiveren. „Darna Dat was de broer van Kotea „De oorzaak van alle ellendeviel Agincourt in. „Ik begrijp nog niet, hoe ooit iemand, en die toch al zoo slecht bij den stam stond aangeschreven, het durfde wagen een van hun vrouwen te schaken, getrouwd volgens hun strenge, verreikende wetten (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1