1060
mn Qnn
150
100
25
27 IWiAART
Eerste Blad
MAIL SHOES" zijn niet te vervangen
'IWberf
.jWo. 73'
64e
firma f. VAN DE VELDE Ir. Jaistraat 58-68, Vlissingen. ïelef. 10. Postrekening 66287
Verschijnt dagelijks, aitsezonrierd op Zondag en algemeen erkende Christelijks Feestdagen
Beursbeschouwingen
FEUILLETON
„Liefhebben zult gij mij
INGEZONDEN STUKKEN
■1926 s-
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per3 maanden,
pranco door het geheeie rijk 2.50. Voor België en de overige landen der Post-Unie, bij wekelijk-
scbe verzending 4.15bij dagelijksche verzending 6.10. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 cent.
Familieberichten van 1—6 regels 1.70. Reclames 52 cent per regel. Kleine advertenties
van 1—5 regels 75 cent, voor eiken regel meer 15 cent. Bij abonnement speciale prijs.
De abonné's in 't bezit eener
Polis, z'j" GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
WWW een ongeluk. OUÖ
gulden bij verlies
van een
hand, voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
,jf Wie iederen avond op de hoogte
wil blijven van hetgeen er op de wereld
voorvalt, leest een dagblad.
Voor Vlissingen en Omstreken voor
ziet de „Vlissingsche Courant" In de
behoeften van hen, die deze eischen
bevredigd willen zien.
Alle avonden, uitgezonderd Zon- en
Feestdagen, wordt de Vlissingsche
Courant" thuis bezorgd tegen betaling
van 17 cent per week.
De abonné's der „Vlissingsche Cou
rant" zijn QRftTIS tegen ongelukken
verzekerd.
ZIJ die zich tegen t April, voor minstens
drie maanden, op de „Vlissingsche Cou
rant" abonneeren, ontvangen de nog
verschijnende nummers gratis.
Weinig zaken op de Amsterdam-
sche beurs. Zwakke positie dei-
Francs. Ruime geldmarkt ten on
zent. De eerste jaarverslagen.
De positie der H. A. L. Jurgens
vaster op ruimere winsten in Enge
land. Nieuwe baisse-aanvallen in
New-York. Beleggingswaarden
stationnair.
Ook in de afgelooperi week heeft de Am-
I dredamsche effectenbeurs een teleurstel
lend verloop gehad en de handel is verder
ingekrompen. Het scheen aanvankelijk als-
of we op de afdeeling der Rubberwaarden
een herleving van den handel zouden zien.
Weliswaar drukken er meerdere internatio
nale factoren op de markt, zij kan ziclt
hieraan doorgaans spoedig oivttrekk"cn
wanneer zich voor rubber- of tebak^wa"ar.!
qu\ njeuwe gezichtspunten bp^lden En
ét scheen hét geval te zii^ toen de Lon-
I densche voorraden ee*> teruggang met 500
l ton aanwezen, noteering in verband
l daarmede was en in Londen voor
I ''ubberaa^eei^ meer animo ontstond. Het
T-chter niet meer dan een vleugje het
\vas nog niet verschenen, of ging alras
weer henen. En de beurzeniers dwaalden
weer met blanco beursboekjes langs de
hoeken, reeds gewagende van den kom
kommertijd. Toen de rubberprijs niet ver
der steeg, was de prikkel tot aankoop van
rubberaandeelen verdwenen en uiteraard
traden toen de ongunstige factoren, welke
ran buiten inkwamen, sterker op den voor
grond. We herinneren ten deze aan de po
litieke moeilijkheden, welke zich voordoen
met betrekking tot den Volkenbond, ten
opzichte waarvan ïnen schijnt te moeten
kiezen tusschen een. toelating van meerdere
Zuid-Amerikaansche staten of een inkrim
ping tot uitsluitend Europeesche en. Aziati
sche staten. Men mag zich er over verheu
gen dat de Duitsche regeering door het
innemen van een hoog standpunt conflic
ten met de vroegere geassocieerden zal we
ten te voorkomen de kans op een com
promis wordt daardoor ontegenzeggelijk
grooter.
Behalve deze politieke factor blijft de
i»
Naar het Engelsch van DOLF WYLLARDE
(Nadruk verboden)
„De man kende mij en sprak mij uit
eigen beweging aan. Anders ging het mij
Het aan. Maar mr. Murison stelt er dan wel
zeker heel veel belang in en u kunt hem
vertellen, dat de man een- priester was van
de Diswharri's en dat hij voor het oogen-
blik alle gedachten aan wraak heeft opge
geven. Mij doet u er dus geen dienst mede,
jk boodschap over te brengen maar het
komt mij voor, dat het uw patiënt groote
verlichting zal schenken als hij dit nieuws
weet. En hier scheiden zich nu onze wj-
gen. Goeden morgen dokter Corry
..Goeden morgen majoor Agincourt. Lo
geert u bij. Burnett, op de boerderij
"Neen, in het logementje."
fr v z'ckze'ven sprak de dokter „Een
linke, knappe kerel en een die weet, wat
wilGeen wonder, dat hij zoo sprak
van Hubert Murison Dus is hij de held
an de Diswharri-Heuvelen Dan weet hij
atuurhjk de heele geschiedenis van Muri-
P~~ tn d'* 's ze^er n'et veel moois
dip 1 ?0vel trok over ziJn 00f?en en een
cJe P'00' vormde zich tusschen zijn bor-
'!Se wenkbrauwen.
..Arnie Rita Zoo trouw, zoo onzelfzuch-
s en zoozeer gehecht aan dien schurk
onJPn^urt was no£ ontstemd door die
Sh I!-? met dokter Corry- Te vergeefs
hii ?r al over heen te komen, maar
orKvo' z'ck no& alt ij di machteloos ver-
hpkK?arrgd' dat de dokter mocht gedacht
opzoek' Murison had willen
ongedecideerde houding van de Fransche
en Belgische franc ook een rol van betee-
kenis spelen. De Belgische kan zich op en
kele fracties boven 10 handhaven, hoewel
er nog geen positieve gegevens zij,n, welke
tot geruststelling kunnen leiden. En de
Fransche franc zakt elke week nog tot la
ger niveau ditmaal liep de koers tot 8.70
terug en er wordt dus blijkbaar 'geen steun
verleend. Dit blijven voor dë beurs rem
mende factoren omdat -er ten nauwste ver
band bestaat tusschen de verhoudingen op
de geldmarkt en de financieele positie der
Europeesche staten. Ten onzent baart die
gelukkig geen de minste zorg. De geld
markt blijft ruim, gelijk blijkt uit den lagen
prolongatiekoers die beneden 3 blijft,
teiwijl het particulier disconto doorgaans
nog een fractie lager is. Uit den weekstaat
der Nederlandsche Bank per 22 Maart
blijkt dat de beleeningen verder zijn terug
gegaan, zij het ook voornamelijk door de
aflossing van schatkistpapier door het rijk.
De rekening-courantsaldi, welke ruim een
maand geleden nog 78 millioen. bedroe
gen, zijn verminderd tot 40 millioen, in
verband met de betaling van dividenden
door verschillende cultuur- en industrieele
ondernemingen. De weekstaat wijst verder
uit dat vermoedelijk nog steeds steun ver
leend wordt aan onzen gulden ten opzich
te van dezen gulden, teneinde het Pond-
sterJang beneden zijn goudpunt te laten.
Overigens toont ook de weekstaat aan dat
handel en bedrijf .nog geen groote bedra
gen employeeren, al begint langzamerhand
ook weer de industrie met emissies aan de
markt te komen. Dat de Amsterdamsche
Liquidatiekas reden heeft om haar kapitaal
te verhoogen, mag bijvoorbeeld als een
bemoedigend symptoom worden be
schouwd. Of de gewone bankinstellingen
zich ook reeds zoover van de crisisgevol
gen hebben kunnen herstellen zaj zeer de
vraag zijn, föch ziet theft de jaarverslagen,
met vertrouwen tegeiftöet, met name die
der Amsterd&frische Bank, waarvan 8 a 9
dividend wordt verwacht, terwijl ook
VOör de Indische Handelsbank, die verleden
jaar 10 uitkeerde, een hooger dividend
wordt tegemoet gezien. In den loop van het
tweede halfjaar zijn deze aandeelen dan
ook beduidend gestegen De stroom der ver
slagen begint nu langzamerhand te Wassen.
Over Van Gelder, die grootere winsten be
haalde dan ooit sinds de oprichting, schre
ven we reeds ondanks de optimistische
verwachtingen is dit verslag nog meege
vallen. Ietwat tegengevallen zijn de versla
gen der Centrale Suiker en der Westersui*
kei de netto-winsten blijven beneden vet^
leden jaar, zoodat de Engelsche belangen
vermoedelijk nog geen groote baten heb
ben opgeleverd. Ook de jaarcijfers van de
„Gouda" Kaarsenfabriek zullen de aan
deelhouders teleurstellen in 1924 was ei-
een voordeelig saldo Van 196.846, thans
■bedraagt dit slechts 161 404, waaruit een
'tón interest moet worden betaald, waarna
de rest grootendeels wordt afgeschreve".
De „Gouda" maakt een overgangstijdperk
door, nu zij zich op de vervaardiging van
nieuwe producten, o.m. een besproeüngs-
artikei, toelegt. Naar het verslag meldt is
de omzet in dit nieuwe procédé zeer toege
nomen en mogen er voor 1926, ook in ver
band met de verlaging van den interest-
last, betere resultaten worden verwacht.
Maar een winst vóór afschrijvingen van
ruim 60.000 is toch voor eeh vennoot
schap met f 2.8 kapitaal toch ook nog van
geenerlei beteekenis. Dat moet dus nog
heel wat beter worden. Daar zijn meer
dere dividenden aangekondigd. De Vor
stenlanden komt met een dividend van 15
9c op de gewone aandeelen tegen 17
verleden jaar, wat niet tegenvalt, de lagere
suikerprijzen in aanmerking genomen.Toch
biacht' dit op de afdeeling der Suikeraan-
declen nauwelijks verlevendiging. De han
del op deze afdeeling was zoo gering dat
Woensdag in aandeelen H.WA. het eenige
fonds waarin nog een hoek gevormd wordt,
slechts één noteering tot stand kwam, De
berichten over de suikermarkt luiden niet
gunstig. Ln Indië durft, zoo wordt gemeld,
niemand iets met den nieuwen oogst te
ondernemen en de noteeringen zakken in.
Een feit is dat ook hier de suikerprijzen,
aan den flauwen kant blijven en de Cen
trale Suiker Maatsch, voor den nieuwen
oogst de .prijzen, met circa 3 beeft ver
laagd. Van de andere afdeelingen is niet
veel te zeggen. Scheepvaartwaarden liggen
geheel verlaten, in afwachting van de jaar
verslagen, die misschien ook geen nieuwe
gezichtspunten, zullen openen evenmin als
het interview met de directie der Holland-
Amerika Lijn, waaruit men alfeen kan af
leiden dat de maatschappij het nog een
paar jaar zonder reorganisatie zaf kunnen
bolwerken, als de toestanden niet minder
worden. De vaste lasten worden, wat de
interest betreft, juist verdiend, maar voor
afschrijvingen is er niets beschikbaar. Dat
de maatschappij Zeevaart een dividend van
4 aankondigt tegen nihil het vorige jaar,
is intusschen een kleine verrassing. Over
Oliewaarden valt op te merken dat zeer
langzaam de aankoopen in aandeelen Ko
ninklijke toenemen. Wel ondervindt de
koers daarvan nog niet veel steun, de vaste
Stemming voor Olies in New-York en de
gunstig? vooruitzichten der groote olie-
ma atschappijen zal vermoedelijk ook voof
dit fonds tot hoogere waardeering leiden.
Van Industneelen warert jürgens weer vas
ter in verband met de gunstige uitkomst
van het bedrijf in Engeland en in Duitsch-
land. De Engelsche Jurgens keert voor het
eerst sinds 1920, toen-7 betaald werd,
weer 5 dividend uit, dé Duitsche als be
kend 10 tegen 6 over 1924. Het wach
ten is nu op de uitspraak of de schikking
ten opzichte van het proces tusschen mr.
Van Houten en de directie. Kunstzijde-aan-
deelen profiteerden v«yi de mededeelingen
omtrent het stabiliseeren van de prijzen
voor het eerste haifjaai-.
Een ongeanimeerd verloop had de Ame-
rikaansche markt in navolging van New
York, waar de hausse voorgoed uit is. Men
poogt telkens weer de markt is steunen,
dusver blijken de contramineurs de baas,
zoodat zij zelfs „een lawine van verkoop
orders" wist te ontketenen, welke tot scher
pe koersdalingen leidde Steelshares daal
den bijv. van 125 tot 120 andere hier
niet bekende fondsen daalden 20 tot 30
op één dag. Men is van de voorspoed in de
Unie blijkbaar niet meer zoo zeker, terwijl
de regeeringsbemoeiïng met de fusie van
spoorwegen en petroleummaatschappijen
ook tot de slechte stemming bijdraagt.
Gelukkig dat door ons publiek aan Ame
rikanen geen groote bedragen kunnen wor
den verloren het belang bepaalt zich in
hoofdzaak tot Wabahhshares, Steelshares,
Central Leather en Interc. Rubber, in welk
laatste fonds echter de omzetten hier be
duidend zijn verminderd.
Op de beleggingsmarkt hebben de oude
koersen zich vrijwel kunnen handhaven
de nieuwe emissies hebben, als het obliga
ties betreft van provincies en gemeenten,
nog altijd een groot succes, voor aandeelen
is men nog niet zoo geporteerd, vooral
wanneer het die van rubbermaatschappijen
betreft, welke zich verder gaan uitbreiden,
't Is ook de vraag of het daar nu nog wel
tijd voor is.
Bui tea verantwoordelijkheid der redactie
Pc cop Ie wordt niet teruggegeven
DE DRENTSCHE VENEN.
In vervolg op mijn voorgaande mededee
lingen, geef ik hieronder eenige pers
stemmen
Uit het „Handelsblad"
Een ander beeld.
Een hol is in den grond gegraven, twee
bij twee meter oppervlakte, nog geen twee
meter hoog. Daar wonen man, vrouw,
zwager en twee kinderen van zes en drie
jaar. Met het oudste ventje trachten we
een praatje te maken, maar het kan nog
niet praten, dat wezentje, gemarteld door
rachitis. De kleine is er veel erger nog aan
toe. Drie jaar Het kind lijkt een zuige
ling wat het inderdaad nog blijkt te
zijn de armpjes zijn verschrompeld,
in de oogjes schijnt alle leven uitgebluscht.
„Hij is wat achterlijk", zegt de moeder
in berusting, „en de dokter komt nooit".
Want dat hooren wij ook, medische hulp
is er niet voldoende.
Die kinderen in het hol Het gezin „is
nogal raar geweest" wordt ons verteld.
Kan zijn. Mogelijk „eigen schuld". Maar
dan toch zeker niet van de „achterlijke"
kinderen, die er niet om hebben gevraagd,
in de?e omgeving het levenslicht te mogen
aanschouwen-
Bij het „hol" was het donker en somber
fotografeeren was technisch helaas niet
mogelijk.
De film der ellende rolt verder. Een
eenzame keet in het veen planken of wat
daarvoor doorgaat en papier. Op een
regendag is de woning haast onbereik
baar. Gezin man, vrouw en acht kinde
ren, de oudste acht jaar, de jongste der
tien dagen. De kinderen zijn thuis, geen
kleeren om naar school te gaan. Baby ligt
in de bedstee van lompen
Veel hutjes hebben we gezien. Overal
hetzelfde beeld van ellende. Ook in de
„woonschuiten". Een oude, afgedankte
turfschuit ligt in de vaart. Het ding lekt
hopeloos. Het ruim is door het water on
bruikbaar. In de miniatuurroef „leven" man,
vrouw en, nog zeven kinderen. Vermeer
dering van gezin is te wachten, vertelt de
moeder in tranen.
Tien levende wezens in een roef van ten
hoogste twintig kubieke meters, een roef,
die lek is
Uit de „Nieuwe Rotterd. Courant"
...En toen begon de tocht, die tot 5 uur
zou duren, de rit door een land van af
grijselijke armoede, vol menschen en
menschjes, die den dieren hun lot konden
benijden. Het was uit journalistiek oog
punt interessant, maar zóó erg waren deze
verschrikkingen, dat je op het laatst
snakte naar het einde, dat je er stikvol
99
(Alleenverkoop PLOUVIER.)
Hij zou dien avond maar vroeg naar bed
gaan, zoodat hij zich dan ook al om tien
uur naar zijn, kamer begaf, waar hij eerst
nog enkele brieven wilde schrijven.
De herberg was een- rustige gelegenheid,
maar enkele locale grootheden waren daar
beneden, in de gelagkamer bijeen, om de
vragen van den dag te behandelen. Dat
hinderde hem volstrekt niet, want hij ver
stond niet, wat ze zeiden, en het Dunston-
accent had een eigenaardigen toonval, die
hem niet onaangenaam in de ooren klonk.
In eens hoorde hij wielgeratel naderbij
komen en dit was wel iets bijzonders, daar
alle boerenkarren vóór negenen binnen
waren.
„Zeker een late reiziger, die hier nacht
verblijf zoekt", dacht Agincourt.
Het rijtuigje hield dan ook waarlijk voor
de hei-berg stil, iemand kwam de trap op
met zwaren tred en ook werd er luid aan
de deur getikt.
„Binnen", riep de majoor.
„Hier is iemand die u wilde spreken, sir.
Ik heb wel gezegd dat u waarschijnlijk
naar bed zoudt zijn, maar het is de dokter
van Dun&ton Hoe en hjj is een heel eind
gekomen. Hij is benecten in de spreekka
mer, ^u-."
Zonder een woord te zeggen stond
Agincourt op en volgde den waard.
Daar stond dokter Corry met eem uil»
drukking van bezorgdheid op zijn goed
moedig, oud gelaat.
„Alajoor Agincourt", begon hij* „ik ben
de afgezant van een stervende. Eigenaardig
dat we juist vanochtend nog al over hem
spraken maar Hubert Murison is veel
erger geworden en hij zal-nauwelijks dezen
nacht nog leven. Hij hoorde mij vanochtend
spreken tegen iemand, buiten het huisje, en
stond er op om te weten wie er was. Hij
verlangt u te zien en heeft, geloof ik, u de
een of andere bekentenis af te leggen, We
moeten vlug gaan, want hij leeft enkel op
zijn wilskracht. Het karretje staat voor de
deur en het paard kan flink loopen. Komt
u dadelijk mee
De dokter scheen het al zoo goed als
voor een uitgemaakte zaak té houden, dat
die vraag niet geweigerd werd, maar de
uitdrukking van Agincourt's gelaat stond
anders niet toestemmend.
„Het is het verlangen van een sterven
de, majoor Agincourt. Bedenk dat we!
Wat er vroeger tusschen u beiden, kan zijri
voorgevallen, weet ik niet, maar zeker
zouden maar weinigen geen gevolg willen
geven aan een dergelijken oproep."
„Hubert Murison is geen vriend van
mij'', zei Agincourt, nu met kwalijk verho
len toorn. „Hij was, helaas, in mijn igen,
regiment, waar hij nu zes jaren geleden op
oneervolle wijze uit ontslagen werd. Hij
vluchtte en daar hij zich door zijn ont-
eerend gedrag aan gevaar had blootge
steld, had hij bijna een tweeden opstand
verwekt, in enkele provinciën van Indië.
Hij is door het oog van een naald gekro
pen het is een man zonder eer. Is u dat
bekend
„Het is alleen een onbetwistbaar feit.
dat hij stervende is. Wat hij tot u wil
zeggen, weet ik niet en dat is ook niet mijn
zaak. Maar de verantwoording is voor u,
majoor Agincourt, als u weigert met mij
mee te gaan. Er kon-den zich nog wel eens
omstandigheden voordoen, dat u er berouw
van zoudt kunnen hebben, nietwaar."
Agincourt bedacht zich nog een omme
zien toen trad hij de hall in en volgde
den dokter.
Het was een prachtige avond om te rij
den maar terwijl' de dokter er al zijn
aandacht bij moest bepalen, om gevaarlijke
goten en holen in den weg te vermijden,
dacht Agincourt ondanks de verdere
droevige omstandigheden met stil genot
aan het weerzien van de vrouw, die hij eens
zoo onbarmhartig had gehaat.
Hij dacht zich haar in alle houdingen,
zich over den zieke heenbuigend, hen aan
de deur ontvangend, en een eind van het
bed af, aan het venster staand.
Ze werden opengedaan door den defti-
gen al wat ouderen bediende.
„Hoe is de patiënt nu, Markham
vroeg dokter Corry.
„Bijzonder rusteloos, maar nog bij be
wustzijn, dokter."
„Gelukkig zijn we dus nog niet te laac
Dezen kant uit, majoor Agincourt
Bij het binnentreden herkende Agincourt
den zieke onmiddellijk, ofschoon hij hem nu
al in geen zes jaren gezien had.
Een zucht van verlichting ontsnapte
Murison
„Goddank
Britomart Miéville stond aan den ande
ren kant van het bed, met een lamp in de
hand, waarvan het zachte licht haar eigen
gelaat zeer duidelijk deed uitkomen, ter
wijl de rest van het vertrek in schaduw
was gehuld.
Agincourt keek van haar schoon gelaat
naar dat op het kussen en hij voelde zich
ineens als met een schok getroffen- door
iets, wat vroeger nooit zijn aandacht had
getrokken, de sterke gelijkenis van Brito
mart met den jongen luitenant, die dan
ook, nu herinnerde hij. het zich weer dui
delijk, den bijnaam van „Apollo" had ge
dragen.
„Agincourt vroeg de zwakke stem van
den stervende. „Ben je dat werkelijk,
Agincourt?... Het is bijna gedaan met
mij Kom wat dichter bij het bed, want
ik wil je nog heel wat vertellen, voor
ik ga
UlableNten
groote doos 6ö ets.
(Ingez. Mededeeüng.)
van was en nog maar enkel verlangde
naar het vertrek uit deze door de jaren
verschrikkelijk geteisterde streken, weg
van al deze gruwelijkheid naar je goede
Holland.
Uit de „Nederlander"
Men ontwaart aan de hoofdwegen, niet
ver van de ellendigste plaggenhutten, ook
wel enkele nette nieuwe huisjes. Zij zijn
de bewijzen, dat in den gouden tijd van de
laatoorlogsche periode (schitterend, maar
kort van duur) niet alles is verbrast.en
verteerd. Er is ook wel gespaard.
Maar in de nette huisjes heerscht thans
dezelfde ellende als in de plaggenhutten
mannen vergrimd door tegenspoed en
werkloosheid vrouwen geestelijk en licha
melijk uitgeput door vruchteloozen kamp
tegen het spook der armoede kinderen
verzwakt door ondervoeding, aangegrepen
door de tuberculose.
Men kan voor zijn beeld de kleuren niet
somber genoeg kiezen de werkelijkheid is
erger......
Uit de „Maasbode"
Velen, zeer velen behoeven verster
kende middelen. Zieken en zwakken,
vrouwep en kinderen zij hebben gebrek
aan het meest noodzakelijk levensonder
houd. En dat niet door een plotselinge
ramp als b.v. den orkaan, of den waters
nood. Op zichzelf beschouwd is de per
manente nood, de chronische ellende in de
Drentsche venen onweersprekelijk ernstiger
dan de gevolgen van den watersnood, hoe
erg die ook is. In Drente is er ellende al
tijd, en zij schreit ten hemel, al maanden
lang.
Het zou zeker in hooge mate te betreu
ren zijn, indien de groote weldadigheid,
die Nederland ten toon spreidt voor den
watersnood, oorzaak zou zijn, dat de
voortdurende ellende van honderden hier
werd vergeten
De datum voor een collecte alhier is nog
niet vastgesteld. Vermoedelijk zal zij ge
houden worden in het begin van de vol
gende maand.
Door de Gemengde Zangvereeniging „De
Volksstem" alhier is aangeboden een too-
neeluitvoering te organiseeren ten bate
van de noodlijdenden in de venen, door op
den len Paaschdag, 4 April, op te voeren
„Schakels" van Herman Heijermans.
Ik beveel een bezoek aan deze uitvoe
ring ten zeerste aan, en hoop dat het
mooie voorbeeld van deze vereeniging na
volging zal vinden.
D. L. H. VAN RAALTE.
Seer. Vliss. Com. voor Alg. Nooden.
RECHTSZAKEN
De pensioenkwestie bij de S c heep vaar-
vereeniging „Zuid".
De Hooge Raad heeft arrest gewezen in
zake de pensioenen van de Scheepvaart-
vereeniging „Zuid" te Rotterdam. De ha
venarbeiders (het gaat hier om 400 perso
nen) hadden, zooals bekend, een actie in
gesteld tegen genoemde Scheepvaartveree-
niging, waarbij werd gesteld, dat de
Scheepvaartvereeniging met die arbeiders
een arbeidsovereenkomst had aangegaan,
HOOFDSTUK XXI.
Een lichte huivering van afkeer voer den
majoor door de leden, toen hij zacht na
derbij trad en nu dus aan den kant van
het bed stond, vlak tegenover Britomart
Miéville.
Zij zette de lamp neer, maar bleef daar
staan en was zóózeer verdiept in de zor
gen, die de zieke behoefde, dat ze niet
verder om zich heen keek.
Dokter Corry nam van het voeteneinde
van het bed den patiënt waar en geruisch-
loos verrichtte Mackham enkele huishoude
lijke diensten en lette op de wenken van
den dokter, die onder andere eens de hand
uitstrekte naar het doosje met de opwek
kende poeders, die altijd bij de hand
stonden.
Britomart gaf ze dan den zieke in, die nu
zijn biecht tot Agincourt begonnen was.
„Ja, het is bijna met mij gedaan. Ik ben
het leven uitgejaagd, door die ellendige, mij
steeds vervolgende Diswharri's. Je deelde
dokter Corry mee, dat ze heen zijn ge
gaan
„Ik heb een man ontmoet, Darna gehee-
ten, een van hun priesters. En die verzocht
mij je mee te deelen dat er, voor het
oogenblik, geen gevaar was."
„Ik hoorde zijn voetstappen om het huis
heen o, ik geloof, dat ik ze in* mijn graf
nóg zal hooren zei Murison, met kramp-
acthig huiveren. „Darna Dat was de
broer van Kotea
„De oorzaak van alle ellendeviel
Agincourt in. „Ik begrijp nog niet, hoe
ooit iemand, en die toch al zoo slecht bij
den stam stond aangeschreven, het durfde
wagen een van hun vrouwen te schaken,
getrouwd volgens hun strenge, verreikende
wetten
(Wordt vervolgd.)