PPEN
MAANDAG 15 MAART
Tmnnenland~"~™
M155BLANCHE
64e Jaargang
1926=-
ÜLEVARD"
iTTINcl
J. QÜASTERS
gsche Maatschappij ni|
Stoomvaart
FEUILLETON
„Liefhebben zult gij mij
Stads=en Provincienieuws
62'
cliëntè'e van
igmiddag 14
ndering een
A-DANSANT
e geven
NTUCKY'S",
in het wereld-
;terdam, zullen
Ie medewer-
de danspaar zal
htige
DANCE ACT
ie volle wereld-
ierde Zaal!!
MUISSTRAAT
ieuwste stoffenl
ig naar maat
MBEVELEND.
IHBMBS»
nodellen
w maken
mp eens na, vraag
ekking komen voor
re LAMPENKAP te
IIGEN ATELIER
sit en Petroleum.
wij Lampenkappen. I
FOON No. 260
vig de aanval of kwaal
rsJfsIhrna Can
lelijk verlichting geven.
fa IJ O. Vraagt
Asthma Clgaretten MO,
'■hekara en Drogtatn
tan Heikel, Huron*
ur gevraagd op goedenJ
nette
of BENEDENWONING]
Heen. Brieven onder li
bureau „Viissingsctiel
gd. bij echtpaar zonder!
een
N DE HUISHOUDING,
g kunnende werken enl
ïeftijd boven 18 jaar.
i onder letters H. N.J
Vlissingsche Courant".]
p een
/ERDIEPINGSHUIS,
gemakken voorzien, ookl
rpoort. Dadelijk te aan-1
Adres Bureau „VKs-1
VLISSINGSCHE COURANT
gd een nette
iGDIENSTBODE.
te melden des avonds!
half 7 en halt 8 bij
van het Gasthuis.
VOLTERS, Befje Wollij
raagt tegen 1 April eril
TE DIENSTBODE,
reischt. Aanmelden
j half 8.
w DUWIS. Badhuis-!
vraagt een fatsoenlijkf!
DIENSTBODE,
nende koken.
n - Middelb.-Rotterda»!
chengelegen plaatsen
R VAN PASSAOIW®
ÏDEREN EN VEE.
T. IUt
t. a. ui
8
t. Ein.
f.«.I
8
Maart
15
16
agl8
19
sslngen wordt Wow
lag *8 morons tefl
eibtirg gevaren*
irmatiën te bekomt
N.v. Tr«.p.rM«^
.h. Erven VU».
rgB. EENHOORN. W-JJ}
v. aoaoggg&\jA
G«brB.BOITENH®'1& I
ABONNEMENTS-PR1JS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal-
ueren f 220 per drie maanden. Franco
Snor het geheele rijk 2.50. Week-abon-
„ementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS
yan i_4 regels 1.10 voor iedere
reeel meer 26 cent bij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Kleine Advertenties betreffende Huur en
Verhuur, Koop en Verkoop. Dienstaanbie
dingen en Dienstaanvragen, enz. prijs, bij
vooruitbetaling van 15 regels 0.75, elke
regel meer 15 cent-
Familieberichten van 1—6 regels f 1.70,
iedere regel meer 26 cent.
Diner ten Hove.
In de Galerij-zaal te Koninklijken pa-
leize te 's-Gravenhage had Zaterdagavond
7,30 uur de maaltijd plaats door H. M. de
Koningin aangeboden aan de hoofden der
bij Haar hof geaccrediteerde gezantschap
pen, met hunne dames.
De genoodigde heeren droegen ambts
gewaad, ceremonieel costuum of uniform.
De tafel prijkte met een versiering van
flamingo-tulpen.
De Koninklijke Militaire Kapel, onder lei
ding van luitenant Boer, luisterde den
maaltijd met een muziekuitvoering op.
Algemeen Nederlandsch Verbond.
In de Zaterdag gehouden vergadering
van den groepsraad Nederland van het Al
gemeen Nederlandsch Verbond werd het
groepsreglement met eenige wijzigingen
definitief vastgesteld.
Tot ondervoorzitter werd gekozen de
heer J. N. Pattist te 's-Gravenhage. De na
volgende motie werd aangenomen
„De Groepsraad van groep Nederland
van het Alg. Ned. Verbond is van oordeel
dat de regeering de pogingen om voor
zooveel noodig in overleg met andere be
langhebbende mogendheden een vlieg-
dienst met onze overzeesche gewesten te
verkrijgen, ten krachtigste behoort te steu
nen."
Des namiddags werd een algemeene le
denvergadering gehouden, ter bepaling van
het standpunt, door de groep in te nemen
op de voorgenomen Nationale protestver
gadering tegen het aanhangig Neder-
landsch-Belgische Verdrag.
Waardevermeerderingsbelasting.
Destijds legde het gemeentebestuur van
Deventer aan de bewoners van den linker
Ijseloever een extra belasting op wegens
waardevermeerdering hunner gronden, orn
aat aldaar verschillende verbeteringen aan
straten enz. waren aangebracht. Bedoelde
bewoners vroegen aan de Kroon, de be
treffende verordening niet goed te keuren
en thans heeft de Kroon besloten, dat de
extra-belasting terecht aan bedoelde bewo
ners is opgelegd.
Het tekort bij de politie te 's-Hertogenbosch
De burgemeester van den Bosch heeft te
gen a.s. Woensdag een geheime raadsver
gadering bijeen geroepen-ter behandeling
van het accountantsrapport over het tekort
bij de politie.
Eenige raadsleden hebben protest aan-
geteekend tegen de besloten zitting. Zij
wenschen het rapport in -openbare verga
dering te behandelen.
Begrafenis W. Broekhuijs.
Zaterdagmiddag is Willem Broekhuijs
op Crooswijk te Rotterdam begraven. Zijn
stoffelijk overschot was uit Apeldoorn per
auto overgebracht. Hoewel de begrafenis
totaal onbekend was gebleven, waren er
toch vrij veel belangstellenden. De heer
Tady, oud-wethonder van Koog aan de
Zaan, en commissaris van Broekhuijs'
nieuwste onderneming Monte Carlo, schet
ste in eenige hartelijke woorden het finan
cieel genie en den mensch Broekhuijs, bij
Naar het Engelsch van DOLF WYLLARDE
(Nadruk verboden)
...ls het hier goede jachtgrond ging
Agincourt nog maar steeds voort. „Zou hij
bet mij niet willen verhuren
-Hij zou zijn huurders er toch niet uit
willen zetten Je kiinf het vragen, maar hij
Js een hoogst-eigenaardig man. Je moet je
dus niet beleedigd achten als hij je gewoon
afsnauwt, want hij is wat ruw van manie
ren, ofschoon hij een hart heeft van goud."
-Als hij hef nu enkel verhuurd heeft voor
wn zomer, dan kan ik het toch voor den
herfst nemen zei Agincourt met een
vasthoudendheid, die, hemzelveh misschien
Enigszins verwonderde.
Andermaal verviel hij in stilzwijgen, tot
bij zich ineens getroffen voelde door het
'fcit hoe stil Winnie er ook bijzat.
..We zijn vanochtend geen heel opge
dekt gezelschap, klein ding", zei hij einde
lik- „We Rebben haast geen woord gespro.
*6h op den terugweg en daar is het hek
?L Waar zitten je gedachten, kleintje
-Ik weet niet, en waar dacht jij aan.'..
Roy
»lk dacht, dat je je wel eens heel erg
yergisseni kon, noodlottig vergissen zelfs
'nfit de beste bedoelingen", zuchtte hij....
"Hoor eens, Winnie, ik moet eens kennis
Naken met dien oudem dokter. Want ik
huis' ^en StCrk ver'an^en naar Hat jacht-
>lk zal tante Lydia zeggen dat zij hem
dineeren moeten vragen", zei Winnie,
blij was, dat ze nu toch ook eens een
^tegenheid zou hebben, Agincourt ter
te zijn.
wien niemand tevergeefs om hulp aanklop
te. Verder richtte hij troostende woorden
tot de weduwe en den zoon. Vier bloem
stukken, waaronder een van de Rotterdam-
sche getrouwen, dekten de baar.
VLISSINGEN, 15 MAART.
Valsche geruchten.
De laatste weken werd ons meermalen
gevraagd of ons iets bekend was omtrent
plannen der firma's Wilton te Rotterdam
en Goedkoop te Amsterdam, om hier ter
stede een reparatie-werkplaats voor sche
pen, resp. een scheepswerf op te richten.
De eerste zou dan, aldus het hardnekkig
loopende gerucht, worden opgericht op de
terreinen der Nedpam en de tweede op het
Eiland.
Wij Heten deze geruchten voor wat zij
waren, omdat het niet aangaat telkens een
der opduikende praatjes tegen te spreken.
De geruchten hebben nu evenwel aan
den correspondent van „het Volk" aanlei
ding gegeven, daarover een mededeeling
in zijn blad te doen.
Zijn bericht omtrent de onderhandelin
gen der firma Wilton is zelfs vrij positief.
Wij hebben daarom nogmaals de waar
heid van de loopende geruchten onderzocht
en kunnen daarom op grond van mede-
deelingen van de meest bevoegde zijde
mededeelen, dat beide geruchten hun oor
sprong moeten vinden in de wel meer
voorkomende duimzuigerij.
Er is nl. geen woord van waar.
Wij vragen alleen of het aangaat, dat
een dagblad-correspondent van loopende
geruchten mededeeling doet, alvorens zich
overtuigd te hebben of deze op waarheid
berusten.
Geen ondeugdelijke honig.
Onlangs namen wij een bericht op, waar
in werd gemeld, dat enkele personen te
dezer stede na liet gebruik van honig on
gesteld waren geworden. Deze honig werd
daarop door de politie in beslag genomen
en opgezonden naar den keuringsdienst
voor waren te Goes. Uit het daaf ingesteld
scheikundig onderzoek is komen vast te
staan, dat deze honig geen schadelijke be-
standdeelen bevatte, zoodat de ongesteld
heid aan een andere oorzaak moet worden
toegeschreven.
English Association.
De English Association heeft ons Vrij
dagavond weer doen genieten van een van
haar welverzorgde avonden in het Grand
Hotel Britannia.
Ditmaal begroetten we in den heer
Steuart Wilson een ander bekende, die ons
reeds eenige jaren geleden een goeden
avond bezorgd heeft, zoodat onze ver
wachtingen hoog gespannen waren.
De heer Steuart Wilson bracht een niet
onverdienstelijke accompagniste mee in
mrs. P. C. Hull, die door haar spel de voor
dracht accentueerde.
Spreker gaf ons een overzicht van het
Engelsche lied sinds 1550, den tijd dat onze
groote Erasmus in Engeland woonde en
het Engelsche volk noemde „A singing
people". Daar waren eerst de eenvoudige
liedjes met een zachte cadans, die ons oor
aangenaam streelden en ons hart zacht
bewogen. Spoedig echter raakten we tot
een onvoldaanheid, die aan den tegenwoor-
digen tijd deed denken in het liedje „Not
full twelve years twice told". Daarna ver
telde mr. Steuart Wilson ons van G.
Gij koopt geen kat in don zak.
doch wei het neusje van den
zalm, wanneer gij zegt
Geef MIJ maar
(Ingez. Mededeeling.)
HOOFDSTUK XIV.
Dokter Corry werd dan ook te dineeren
gevraagd, gelijk met Agincourt en op den
majoor maakte hij onmiddellijk den indruk
van een flinken gezonden ouden man, die
zeker niet makkelijk was voor zijn patiën
ten, maar dan ook geheel opging in zijn
praktijk en nog net zoo min tegen een
mijlenvenen rit opzag als toen hij twintig
jaar jonger was, mits hij maar zag, dat zijn
voorschriften gevolgd werden en dat hij
vooral niet te doen had met eèn ingebeel-
ctn zieke.
Mrs. Wallace en hij bespraken een ge
val van moeraskoorts^ dat liet gevolg was
van de vochtige ligging van Lowlands, dat,
volgens den dokter, drooggelegd moest
worden.
„O, maar dokter Corry Wilde u dat
heerlijke plekje bederven waar in hef voor
jaar de maluwen zoo prachtig groeien
riep Winnie.
„En de moeraskoorts, noem jè die óók
heerlijk, jongedame? Je zoudt er wel an
ders over denken, als je een man hadt die
op dat heerlijke plekje werkte en dan mét
de moeraskoorts thuis kwam. Je verdiende
in den hoek te staan voor dat achteloos
gezegde, Winnie
„Ik zal maar gauw achter majoor Agin
court kruipen", lachte Winnie. „U vergeet,
dokter, dat ik een- beschermer heb
„Neen, dat vergeet ik nietAls majoor
Agincourt een verstandig mensch is, dan
verlangt hij ook een verstandige vrouw en
zal hijzelve dus de kastijding wel op zich
nemen. Want die nonsens moet er uit-, uit
dat verwarde hoofdje van je en wel hoe
gauwer hoe beter".
„Ik beloof u dat ik haar dadelijk na het
diner onderhanden zal nemen, dokter
zei Agincourt, want beiden deden ze hun
best, zoo opgewekt mogelijk te zijn.
Peele's „A Farewell to Arms", hoe in den
tijd van Elisabeth, de koningin een „cham
pion" had, die in Westminster Hall bij de
kroning zijn handschoen neerwierp om te
strijden met eiken tegenstander van de ko
ningin, die zich mocht voordoen. Maar dan
gaat de ridder zich te oud voelen voor
dezen dienst, weet zijn koningin te weinig
beschermd door zijn zwak wordenden arm
en zingt dit liedje op den burcht te Elis-
nore van koning Christiaan I van Dene
marken.
Daarna volgde „Fine knacks for La
dies", waar „de marskramer zijn waren zoo
smakelijk aanprijst, dat de dames het door
hun heeren verdiende geld wel moeten i'it-
geven", zooals de heer Wilson opmerkte,
en wat door hem evenals het volgende
„Phillilda" heel geestig werd voorgedragen.
Toen waren we aan een tijd gekomen
dat het Engelsche volk in conflict kwam
met zijn koning, waardoor ten slotte de
koning zijn hoofd verloor en het volk zijn
koning. Hierop volgde een tijd van stil
stand in alle kunst. De regeering viel in
handen der puriteinen, die elke uiting van
kunst als van den duivel beschouwden en
het Engelsche gewezen koningshuis „went
on their travels" voor 25 jaren in Frank
rijk. Daar Jioorden ze vooral in de ker
ken de goed geschoolde stemmen en na
hun jaren lange reizen teruggekomen in
hun vaderland, stuurden ze jonge men-
schen naar Frankrijk om de muziek en
zang beter te leeren, waar dan in Enge
land Pelham Humfrey, J. Blow en H. Pur-
cell de vertegenwoordigers van worden.
Vooral in „It is not that and love thee
less", hoorden we den invloed van de kerk
muziek, hoewel de woorden zich meer met
aardsche dan met hemelsche dingen bezig
houden.
Daarna volgden nog verschillende liedjes
met hun eigen bepaalden inhoud van lief
en leed, zooals „Good-night", waar dat
niét als een afscheid maar als een good
night bedoeld wordt, en die allen door den
heer Steuart Wilson op hun eigen wijze
werden voorgedragen. En die voordracht
was zeer te bewonderen, met al haar
schakeeringen van humor en spot, vreug
de en leed, liefde voor en andere liefde.
Een zeer beschaafde voordracht en een
zeer eenvoudig gehouden voordracht was
het, beide zaken waar ons inziens dik
wijls schromelijk in wordt tekort gescho
ten. Ook de begeleiding paste zich geheel
aan, vermocht een werkelijk af geheel te
geven, en ook de voordracht te vereenvou
digen zooals in „The Monkey's Carol",
waarin men telkens het dreunen van het
draaiorgel meende te hooren en in „The
Water mill", het geluid van het rad door
het water.
Met „Five Eyes" van Walter de la Mare,
een echt katténiied' en ook zoo gezongen,
besloot de heer Wilson zijn zeer geslaagde
„English Songs".
De heer Mulder bedankte den heer Wil
son voor het ons geboden genot en hoopte
dat spreker even aangename herinnerin
gen van ons medenam als wij van hem be
hielden, zoodat op een volgend bezoek
kon worden gerekend. De heer Mulder had
toen nog een verrassing voor de aanwezige
leerlingen. Hij vroeg hen een grapje in het
Engelsch te vertellen. Degene die dat het
beste deed zou een vrijen overtocht naar
Folkestone krijgen. Meerdere liefhebbers
gaven zich hier voor op wie de geluk
kige prijswinnaar is geworden, is ons niet
bekend.
Een dansje besloot dezen zeer geani-
meerden avond.
Uitvoering Gem. Zangvereeniging
„Door Oefening Vereenigd".
In de schouwburgzaal van „de Oude
Vriendschap" gaf de Gemengde Zangver
eeniging „Door Oefening Vereenigd", on
der leiding van haren directeur, den heer
J. F. J. Machgeels, Zaterdagavond een uit
voering.
De herinnering aan de in 't begin van
dit seizoen gegeven uitvbering was nog vrij
levendig, en waar herinneringen zijn,
„Roy is verliefd geworden op uw jacht
huisje, dokter zei Winnie onder het des--
sert. „Hij houdt het voor zoo'n veilig oord
als hij mijn' grillen ontvluchten wil 1"
„En moeraskoorts heeft hij er ook niet
te duchten", praatte de dokter wat met
haar mee, terwijl hij de perzik aanvaardde,
die zij voor hem geschikt had.
„Het ligt zoo goed voor de jacht", zeide
Agincourt, die het onderwerp wilde vast
houden.
„Vrij goed ja. Verleden jaar heb ik er
zelf eenige korhoenders geschoten, toen ik
daar kampeerde, maar patrijzen zijn er
schaarsch. A propos, Wallace, doet Dun-
sïon van het jaar druk aan de jacht?"
„Ja zijn. zoon is thuis en. ze hebben Jiet
huis vol gasten» met September".
„O, die roodharige jongeling Ja, dien
heb ik af zoo even gezien".
Winnie reikte den dokter den. wijn.
„Neen, dank je kind Ik moet voorzich
tig* zijn voor die jicht, weet je... Nu, ik zal
toch zien, dat ik nog een dagje meedoe...
Sir Piers is een eerste-klas sportman".
„Zoudt u ingaan op een aanbod, om het
huisje in den- herfst te verhuren, dokter
Corry Ik heb een. half jaar verlof en ik
zou erg graag mijn hart nog een ophalen
aan de jacht."
„Maar, beste Roy, je gaat ons nu toch
rog niet verlaten vroeg mrs. Wallace
vriendelijk. „We zij.n je heusch niet moe,
hoor".
„Ik wilde enkel maar een eindje verder
opgaan, als ik niet langer misbruik wilde
maken- van uw gastvrijheid", antwoordde
Agincourt met een glimlach. „Hoeveel
vertrekken heeft het, dokter
„Maar heel weinig. Er zijn veel geschik
ter jacht-optrekjes- te krijgen in- den omtrek
van Duns-ton en zoo tegen, de duinen aan".
„Maar het uwe stond mij nu juist zoo
aan, omdat, dit zulk een geschikte ligging
dfhr worden vanzelf vergelijkingen ge
maakt we konden thans vooruitgang
bespeuren.
Bij de October-uitvoering hebben we 't
reeds gezegd, dat dit kleine koor verschil
lende goede kwaliteiten aan den dag legt,
en in de toen aangewezen gebreken is in
derdaad verbetering gekomen. Dat metro
noom-spelen, dat gejaagde in den zang,
merkten we nog slechts zoo nu en dan op.
Over 't algemeen kwam ons nu een wel
dadige rust tegen. Wat betreft de aan
dacht voor de leiding, kan het koor voor
menig ander een voorbeeld zijn, en ook
die leiding hebben we dezen avond met
meer voldoening gevolgd als de vorige
maal. Er was meer bezieling, meer centra-
liteit, en dat moest het geheel ten goede
komen.
Tegen de ademhaling wordt echter ge
weldig gezondigd. Op de achterzijde van 't
programma lezen we „Zingen is gym
nastiek voor de iongen. Wilt ge ook deze
edele sport beoefenen Wordt dan lid
van „D. O. V." 't Is wel frappantMaar 't
bewijst dan toch, dat de bedoeling goed is,
en dan komen we er wel. Laten we in
dit verband een paar dingen aanstippen.
De dubbel-kwartetten zijn heel mooi ge
zongen, vooral „Moeder en Kind" (J. P. J.
Wierts). 't Was zuiver en goed aangevoeld.
Het andere „De Leliën" (Joh. v. d. Baaren)
was iets minder goed, maar stelde ook
zwaarder eischen. In het nog al hooge duo
van tenor en bas forceerden deze stemmen
en werden ze ruw. Doch nu, waar 't om
gaat. Bepaald stootend was in het eerste
der genoemde liederen dat „langs de wan
genheen". Na „wangen" werd er
doodleuk totaal gezwegen, om even de
Iongen vol te halen, en dan, met te krach-
tigen luchtstroom natuurlijk, het laatste
woord van den regel af te leveren.
Een ander voorbeeld nog „Des Zwer
vers Avondlied" (C. M. v. Weber) verdient
om de werkelijk goede voordracht en de
keurige dynamische verzorging vermel
ding. Echter in den regel „Daal in mijn
onrustighart" deed zich de zooeven
aangeduide ademhalingsfout hinderlijk
gelden. Heusch, wat meer technische be
oefening van „deze edele sport" is wel aan
te bevelen. Meer gebruik maken van de
rusten, om adem te halen, en dan de uit
ademing zóó beheerschen, dat ook de laat
ste lettergrepen het hun toekomende deel
krijgen.
Overigens was er dezen avond veel te
genieten. Dat beloofde 't eerste nummer
„Lenteklacht" van I. Kreipl al. Een een
voudig lied, dat èn maatvast was èn als
volledig beleefde eenheid in woord en
klank, voldoening schonk.
In „De twee Jagers" van H. Blatmacher,
wel wat overbekend, trof ons de uitnemen
de nabootsing van de echo aan 't slot
zong de sopraan er tegen aan. Minder alle-
daagsch, klankrijk- en met goed uitgevoerd
rythme, was de „Bruidsvaart in Hardan-
ger" van H. Kjerulff.
„De Laatste Zonnestraal", cantate van
J. Paardekoper, met voortreffelijke piano
begeleiding zoowel in voordracht als
maat onberispelijk vonden we in het
laatste deel aanmerkelijk beter dan in 't
begin, waar nog al eenige aanmerkingen
op de zuiverheid waren te maken. De in dit
nummer voorkomende solo en het duo
mogen verdienstelijk genoemd. De sopraan
soliste van dezen avond was goed. In
„Hymne aan de Kunst" (Jac. Bonset) bleek
zij haar partij volkomen machtig, zong met
behoorlijk geluid vrij zuiver, duidelijk en
met gevoel. In de middentonen kwam haar
stem 't best tot z'n recht, in de hoogere
was aarzeling en niet voldoende beheer
schen. Dat een eenvoudig koor deze waar
lijk niet pretentielooze muziek aandurft,
getuigt van ernstig willen, en men heeft
het er boven verwachting afgebracht, al
waren enkele accoorden er even naast.
Indien het laatste zangnummer „Zomer
avondlied" (C. Lanner) als hoogtepunt
heeft moeten dienen, dan is 't een misluk
king geweest. De maat voldeed ons niet,
en daar komt het 't is een wals juist
zoo op aan. Ook het tempo, dat matig
voor miji heeft".
„Ja, toch kan ik u niet ter wille zijn in-
deze Het is al verhuurd".
„Maar uit Winnie's zeggen meende ik op
te maken, dat het enkel voor den zomer
verhuurd was en..."
„O, haal er mij nu niet bij viel het
jonge meisje in. „Dokter Corry wilde me
niets vertellen van zijn huurders dus kan
ik er ook niet veel van gezegd hebben."
„Ik kan er u zelf niet anders van vertel
len, dan dat de huurder een zieke was, die
gehoord had van de versterkende duin-
lucht. En niemand, die hier dus komt voor
rust, val ik niet verder lastig".
„Hebt u ook van hem geen bezoek ge
had, dokter Corn' vroeg mrs. Wallace.
„Neen".
„Ik begrijp me zDo'n mensch niet", zei
Winnie lachende. „Als ik ziek was em ik
moest dan" zoo alleen en verlaten zitten,
clan zou ik zeker hoe langer hoe erger
worden l"
Nog liet Agincourt niet los.
„Weet u ook soms den naam van uw
huurder
Eerst bleef dokter Corry nog over zijn
perzik gebogen zitten toen keek hij op,
met een blik, zóó sprekend, dat Agincourt
begreep, hoe de oude mam een geduchte
tegenpartij kon zijn, als zijn toorn eenmaal
was gewekt.
„Ik geloof, dat het een zekere mr. Muri-
son is. Hoort nieuwsgierigheid tot uw on
deugden, majoor Agincourt
Ofschoon die vraag goed raak was, ging
de scherpte er van haast geheel verloren
voor Agincourt in den schok, dien hem het
antwoord had bezorgd. Veel duidelijker
dan het gelaat van den dokter, zag hij dat
scboone, droeve gelaat weer voor zich en
overweldigend werd zijn gemoed vervuld
van de gedachte
„Zij woont daar met Murison".
moest zijn, was vaak slepend en oneven
wichtig.
De avond werd voorts aangevuld met
een. paar tooneelstukjes, die er mochten
zijn. In „Het Arbeidscontract" maakten we
kennis met 'n uitgezochte collectie keuken
prinsessen, die allen „wel ter tale" waren
en op levendige, dikwijls den lachlust op
wekkende wijze, aan haar afkeer van een
arbeidscontract uitdrukking gaven.
„De Oom uit Amerika", een blijspel in
één bedrijf, waarmee de opvoerenden ge
rust „op de planken" mochten komen, werd
een waar succes, 't Vlotte uitstekend, er
ontbrak niets aan het spel, en we zouden
door enkelen te noemen de vertolkers der
andere rollen onverdiend op den achter
grond stellen, 't Was alles even goed en af.
Over belangstelling had „D. O. V." niet
te klagen, en de aanwezigen hebben zich
ongetwijfeld hun gang naar deze uitvoering
niet betreurd.
50-jarig bestaan Chr. Militair Tehöis
te Vlissingen
Zooals wij reeds hebben gemeld zal het
50-jarig bestaan van het Militair Tehuis
voor Zee- en Landmacht „Generaal van
Marle" alhier, op feestelijke wijze wor
den herdacht. Een halve eeuw lang
heeft het tehuis, eerst gevestigd in een be
scheiden woning in den Krommen Elleboog,
nu in het ruime pand aan het Bellümypark,
aan tallooze soldaten en matrozen iets ver
goed van wat zij misten aan huiselijke
sfeer. Een comité heeft zich gevormd om
aan het bestuur bij het gouden feest van
het tehuis een geschenk aan te bieden ten
bate van het mooie werk, dat daar gedaan
wordt.
Het eee-comité bestaat uit de navolgende
heeren C. A. van Woelderen, burgemees
ter, voorzitter, M. Laernoes en M. J.
Harts, beiden wethouders H. W. van
Marle, gepensionneerd luitenant-gene
raal, te Zeist, J. H. Blum, oud-lid van de
Tweede Kamer, te Domburg, ds. C. L.
Voorhoeve Ned. Herv. pred. te Vlissingen,
W. Lam, kapitein ter zee, commandant der
marine in Zeeland te Middelburg, H. M. Ma-
nikus, kap-luit. ter zee, commandant van
Hr. Ms. wachtschip te Vlissingen, C. Er-
penbeek de Wolf, kapitein der artillerie,
garnizoenscommandant alhier, W. van
den Hoek, commandant der marechaus
see alhier.
Ook is hier opgericht een comité
uit oud-militairen, bestaande uit de heerert
P. S. Dijkstra, j. Hoftijzer, M. L. Kerpestein,
J. Louwerse, J. van der Meulen, J. A. Sla-
gcr.
Verder heeft zich nog een comité ge
vormd te Goes, hetwelk zich eveneens ten
doel stelt feestgaven tot meerderen steun
van deze zoo nuttige stichting in te zame
len. Dit comité van oud-bezoekers bestaat
uif de heeren J. Buijse Sr. C. Klap, serge
ant-majoor, J. Laport, M. Kok, A. Corstanje
jr., D. Rooze, M. J. C. Moens, P. van
Wuijckhuijse.
Giften voor het tehuis worden o.a. gaar
ne ingewacht bij den heer A. Meerman,
Oostsingel 114 te Goes, oud-huisvader.
Op den herdenkingsavond op Dinsdag 6
April in de Groote Kerk (waarvan wij de
sprekers reeds hebben gemeld) zal mede
werking worden verleend door de Christel,
zangvereeniging „Looft den Heer".
Op het feestelijk samenzijn op Woens
dag 7 April in het tehuis zal een en ander
afgewisseld worden door het vertoonen van
een film en het houden van een voordracht,
terwijl een strijkje zijn medewerking zal
verleenen.
Het tegenwoordig bestuur van het Mili
tair Tehuis bestaat uit de heeren P. G.
Laernoes, voorzitter, G. j. de Jonge, secre
taris, j. de Konink, penningmeester, ds. W.
A. B. ten Kate, Ned. Herv. pred., vice-voor-
zitter, ds. P. N. Kruyswijk, Ger! predikant.
Kindermatinée Concertgebouw.
Zaterdagmiddag werd de uitvoering van
de afdeeling Zangschool der Gemengde
Zangvereeniging alhier, nog eens herhaald.
Voor deze matinée bestond veel animo, de
groote zaal'was zoo goed als gevuld.
En opnieuw hebben we genoten van de
Toch bleef hij nog genoeg besef houden
van de werkelijkheid, dat hij zich zefven
hoorde zeggen
„Neem mij niet kwalijk. Het was ook
een dwaze nieuwsgierigheid, die enkel te
verklaren valt uit jaloerschheid op uw
huurder".
„Dit is anders een gebrek, waar ik in het
minst geen sympathie voor voel",ant
woordde de dokter streng. „Ik hoop, dat-u
het althans niet zoo ver zal voeren, om aan
het huisje zelve te gaan vragen, wanneer
het leeg zal zijn'".
„Ik denk niet, dat mijn nieuwsgierigheid
mij zoo ver zal voere», dokter Corry".
„Zing eens iets voor ons, kindje", drong
mrs. Wallace, toen het gezelschapje weer
in den salon bijeen was.
Winnie liet zich niet bidden, trad) onmid
dellijk aan de piano en speelde de inlejcÜTig
tot „Gij zut mij toch liefhebben".
Agincourt bracht dit lied altijd in ver
band met hun verblijf in Caïro. Maar de
woorden schenen nu een nieuwe beteekenis
voor hem te hebbën.
Toen het uit was, tïad hij op de piano
toe en, naar haar overbuigend, zei hij :t
„Ik mag die ro&ance graag hooren,
Winnie. Je hebt ze in Caïro gezongen".
„Ja ik denk dan altijd onwillekeurig
aan madame Miéville", zei ze. En toen hij,
in zijn verrassing, niet zoo gatjw antwoord
de, ging ze voort
„Wat had jij toch 't land aan die arme
madame Dit was toch zeker niets dan
een vooroordeel
„Mogelijk wel.. Heb je nog van haar
gehoord
„Neen. Ze is weer net zoo uit mijn leven
verdwenen, als ze daarin verschenen is. Ik
vond haar de mooiste vrouw, die ik ooit
gezien heb en ooit zien zal Wie weet of
ze nu al aan het andere eind van de wereld
j, (Wordt vervolgd.)-