PPEN MAANDAG 15 MAART Tmnnenland~"~™ M155BLANCHE 64e Jaargang 1926=- ÜLEVARD" iTTINcl J. QÜASTERS gsche Maatschappij ni| Stoomvaart FEUILLETON „Liefhebben zult gij mij Stads=en Provincienieuws 62' cliëntè'e van igmiddag 14 ndering een A-DANSANT e geven NTUCKY'S", in het wereld- ;terdam, zullen Ie medewer- de danspaar zal htige DANCE ACT ie volle wereld- ierde Zaal!! MUISSTRAAT ieuwste stoffenl ig naar maat MBEVELEND. IHBMBS» nodellen w maken mp eens na, vraag ekking komen voor re LAMPENKAP te IIGEN ATELIER sit en Petroleum. wij Lampenkappen. I FOON No. 260 vig de aanval of kwaal rsJfsIhrna Can lelijk verlichting geven. fa IJ O. Vraagt Asthma Clgaretten MO, '■hekara en Drogtatn tan Heikel, Huron* ur gevraagd op goedenJ nette of BENEDENWONING] Heen. Brieven onder li bureau „Viissingsctiel gd. bij echtpaar zonder! een N DE HUISHOUDING, g kunnende werken enl ïeftijd boven 18 jaar. i onder letters H. N.J Vlissingsche Courant".] p een /ERDIEPINGSHUIS, gemakken voorzien, ookl rpoort. Dadelijk te aan-1 Adres Bureau „VKs-1 VLISSINGSCHE COURANT gd een nette iGDIENSTBODE. te melden des avonds! half 7 en halt 8 bij van het Gasthuis. VOLTERS, Befje Wollij raagt tegen 1 April eril TE DIENSTBODE, reischt. Aanmelden j half 8. w DUWIS. Badhuis-! vraagt een fatsoenlijkf! DIENSTBODE, nende koken. n - Middelb.-Rotterda»! chengelegen plaatsen R VAN PASSAOIW® ÏDEREN EN VEE. T. IUt t. a. ui 8 t. Ein. f.«.I 8 Maart 15 16 agl8 19 sslngen wordt Wow lag *8 morons tefl eibtirg gevaren* irmatiën te bekomt N.v. Tr«.p.rM«^ .h. Erven VU». rgB. EENHOORN. W-JJ} v. aoaoggg&\jA G«brB.BOITENH®'1& I ABONNEMENTS-PR1JS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal- ueren f 220 per drie maanden. Franco Snor het geheele rijk 2.50. Week-abon- „ementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIE-PRIJS yan i_4 regels 1.10 voor iedere reeel meer 26 cent bij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel Kleine Advertenties betreffende Huur en Verhuur, Koop en Verkoop. Dienstaanbie dingen en Dienstaanvragen, enz. prijs, bij vooruitbetaling van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 cent- Familieberichten van 1—6 regels f 1.70, iedere regel meer 26 cent. Diner ten Hove. In de Galerij-zaal te Koninklijken pa- leize te 's-Gravenhage had Zaterdagavond 7,30 uur de maaltijd plaats door H. M. de Koningin aangeboden aan de hoofden der bij Haar hof geaccrediteerde gezantschap pen, met hunne dames. De genoodigde heeren droegen ambts gewaad, ceremonieel costuum of uniform. De tafel prijkte met een versiering van flamingo-tulpen. De Koninklijke Militaire Kapel, onder lei ding van luitenant Boer, luisterde den maaltijd met een muziekuitvoering op. Algemeen Nederlandsch Verbond. In de Zaterdag gehouden vergadering van den groepsraad Nederland van het Al gemeen Nederlandsch Verbond werd het groepsreglement met eenige wijzigingen definitief vastgesteld. Tot ondervoorzitter werd gekozen de heer J. N. Pattist te 's-Gravenhage. De na volgende motie werd aangenomen „De Groepsraad van groep Nederland van het Alg. Ned. Verbond is van oordeel dat de regeering de pogingen om voor zooveel noodig in overleg met andere be langhebbende mogendheden een vlieg- dienst met onze overzeesche gewesten te verkrijgen, ten krachtigste behoort te steu nen." Des namiddags werd een algemeene le denvergadering gehouden, ter bepaling van het standpunt, door de groep in te nemen op de voorgenomen Nationale protestver gadering tegen het aanhangig Neder- landsch-Belgische Verdrag. Waardevermeerderingsbelasting. Destijds legde het gemeentebestuur van Deventer aan de bewoners van den linker Ijseloever een extra belasting op wegens waardevermeerdering hunner gronden, orn aat aldaar verschillende verbeteringen aan straten enz. waren aangebracht. Bedoelde bewoners vroegen aan de Kroon, de be treffende verordening niet goed te keuren en thans heeft de Kroon besloten, dat de extra-belasting terecht aan bedoelde bewo ners is opgelegd. Het tekort bij de politie te 's-Hertogenbosch De burgemeester van den Bosch heeft te gen a.s. Woensdag een geheime raadsver gadering bijeen geroepen-ter behandeling van het accountantsrapport over het tekort bij de politie. Eenige raadsleden hebben protest aan- geteekend tegen de besloten zitting. Zij wenschen het rapport in -openbare verga dering te behandelen. Begrafenis W. Broekhuijs. Zaterdagmiddag is Willem Broekhuijs op Crooswijk te Rotterdam begraven. Zijn stoffelijk overschot was uit Apeldoorn per auto overgebracht. Hoewel de begrafenis totaal onbekend was gebleven, waren er toch vrij veel belangstellenden. De heer Tady, oud-wethonder van Koog aan de Zaan, en commissaris van Broekhuijs' nieuwste onderneming Monte Carlo, schet ste in eenige hartelijke woorden het finan cieel genie en den mensch Broekhuijs, bij Naar het Engelsch van DOLF WYLLARDE (Nadruk verboden) ...ls het hier goede jachtgrond ging Agincourt nog maar steeds voort. „Zou hij bet mij niet willen verhuren -Hij zou zijn huurders er toch niet uit willen zetten Je kiinf het vragen, maar hij Js een hoogst-eigenaardig man. Je moet je dus niet beleedigd achten als hij je gewoon afsnauwt, want hij is wat ruw van manie ren, ofschoon hij een hart heeft van goud." -Als hij hef nu enkel verhuurd heeft voor wn zomer, dan kan ik het toch voor den herfst nemen zei Agincourt met een vasthoudendheid, die, hemzelveh misschien Enigszins verwonderde. Andermaal verviel hij in stilzwijgen, tot bij zich ineens getroffen voelde door het 'fcit hoe stil Winnie er ook bijzat. ..We zijn vanochtend geen heel opge dekt gezelschap, klein ding", zei hij einde lik- „We Rebben haast geen woord gespro. *6h op den terugweg en daar is het hek ?L Waar zitten je gedachten, kleintje -Ik weet niet, en waar dacht jij aan.'.. Roy »lk dacht, dat je je wel eens heel erg yergisseni kon, noodlottig vergissen zelfs 'nfit de beste bedoelingen", zuchtte hij.... "Hoor eens, Winnie, ik moet eens kennis Naken met dien oudem dokter. Want ik huis' ^en StCrk ver'an^en naar Hat jacht- >lk zal tante Lydia zeggen dat zij hem dineeren moeten vragen", zei Winnie, blij was, dat ze nu toch ook eens een ^tegenheid zou hebben, Agincourt ter te zijn. wien niemand tevergeefs om hulp aanklop te. Verder richtte hij troostende woorden tot de weduwe en den zoon. Vier bloem stukken, waaronder een van de Rotterdam- sche getrouwen, dekten de baar. VLISSINGEN, 15 MAART. Valsche geruchten. De laatste weken werd ons meermalen gevraagd of ons iets bekend was omtrent plannen der firma's Wilton te Rotterdam en Goedkoop te Amsterdam, om hier ter stede een reparatie-werkplaats voor sche pen, resp. een scheepswerf op te richten. De eerste zou dan, aldus het hardnekkig loopende gerucht, worden opgericht op de terreinen der Nedpam en de tweede op het Eiland. Wij Heten deze geruchten voor wat zij waren, omdat het niet aangaat telkens een der opduikende praatjes tegen te spreken. De geruchten hebben nu evenwel aan den correspondent van „het Volk" aanlei ding gegeven, daarover een mededeeling in zijn blad te doen. Zijn bericht omtrent de onderhandelin gen der firma Wilton is zelfs vrij positief. Wij hebben daarom nogmaals de waar heid van de loopende geruchten onderzocht en kunnen daarom op grond van mede- deelingen van de meest bevoegde zijde mededeelen, dat beide geruchten hun oor sprong moeten vinden in de wel meer voorkomende duimzuigerij. Er is nl. geen woord van waar. Wij vragen alleen of het aangaat, dat een dagblad-correspondent van loopende geruchten mededeeling doet, alvorens zich overtuigd te hebben of deze op waarheid berusten. Geen ondeugdelijke honig. Onlangs namen wij een bericht op, waar in werd gemeld, dat enkele personen te dezer stede na liet gebruik van honig on gesteld waren geworden. Deze honig werd daarop door de politie in beslag genomen en opgezonden naar den keuringsdienst voor waren te Goes. Uit het daaf ingesteld scheikundig onderzoek is komen vast te staan, dat deze honig geen schadelijke be- standdeelen bevatte, zoodat de ongesteld heid aan een andere oorzaak moet worden toegeschreven. English Association. De English Association heeft ons Vrij dagavond weer doen genieten van een van haar welverzorgde avonden in het Grand Hotel Britannia. Ditmaal begroetten we in den heer Steuart Wilson een ander bekende, die ons reeds eenige jaren geleden een goeden avond bezorgd heeft, zoodat onze ver wachtingen hoog gespannen waren. De heer Steuart Wilson bracht een niet onverdienstelijke accompagniste mee in mrs. P. C. Hull, die door haar spel de voor dracht accentueerde. Spreker gaf ons een overzicht van het Engelsche lied sinds 1550, den tijd dat onze groote Erasmus in Engeland woonde en het Engelsche volk noemde „A singing people". Daar waren eerst de eenvoudige liedjes met een zachte cadans, die ons oor aangenaam streelden en ons hart zacht bewogen. Spoedig echter raakten we tot een onvoldaanheid, die aan den tegenwoor- digen tijd deed denken in het liedje „Not full twelve years twice told". Daarna ver telde mr. Steuart Wilson ons van G. Gij koopt geen kat in don zak. doch wei het neusje van den zalm, wanneer gij zegt Geef MIJ maar (Ingez. Mededeeling.) HOOFDSTUK XIV. Dokter Corry werd dan ook te dineeren gevraagd, gelijk met Agincourt en op den majoor maakte hij onmiddellijk den indruk van een flinken gezonden ouden man, die zeker niet makkelijk was voor zijn patiën ten, maar dan ook geheel opging in zijn praktijk en nog net zoo min tegen een mijlenvenen rit opzag als toen hij twintig jaar jonger was, mits hij maar zag, dat zijn voorschriften gevolgd werden en dat hij vooral niet te doen had met eèn ingebeel- ctn zieke. Mrs. Wallace en hij bespraken een ge val van moeraskoorts^ dat liet gevolg was van de vochtige ligging van Lowlands, dat, volgens den dokter, drooggelegd moest worden. „O, maar dokter Corry Wilde u dat heerlijke plekje bederven waar in hef voor jaar de maluwen zoo prachtig groeien riep Winnie. „En de moeraskoorts, noem jè die óók heerlijk, jongedame? Je zoudt er wel an ders over denken, als je een man hadt die op dat heerlijke plekje werkte en dan mét de moeraskoorts thuis kwam. Je verdiende in den hoek te staan voor dat achteloos gezegde, Winnie „Ik zal maar gauw achter majoor Agin court kruipen", lachte Winnie. „U vergeet, dokter, dat ik een- beschermer heb „Neen, dat vergeet ik nietAls majoor Agincourt een verstandig mensch is, dan verlangt hij ook een verstandige vrouw en zal hijzelve dus de kastijding wel op zich nemen. Want die nonsens moet er uit-, uit dat verwarde hoofdje van je en wel hoe gauwer hoe beter". „Ik beloof u dat ik haar dadelijk na het diner onderhanden zal nemen, dokter zei Agincourt, want beiden deden ze hun best, zoo opgewekt mogelijk te zijn. Peele's „A Farewell to Arms", hoe in den tijd van Elisabeth, de koningin een „cham pion" had, die in Westminster Hall bij de kroning zijn handschoen neerwierp om te strijden met eiken tegenstander van de ko ningin, die zich mocht voordoen. Maar dan gaat de ridder zich te oud voelen voor dezen dienst, weet zijn koningin te weinig beschermd door zijn zwak wordenden arm en zingt dit liedje op den burcht te Elis- nore van koning Christiaan I van Dene marken. Daarna volgde „Fine knacks for La dies", waar „de marskramer zijn waren zoo smakelijk aanprijst, dat de dames het door hun heeren verdiende geld wel moeten i'it- geven", zooals de heer Wilson opmerkte, en wat door hem evenals het volgende „Phillilda" heel geestig werd voorgedragen. Toen waren we aan een tijd gekomen dat het Engelsche volk in conflict kwam met zijn koning, waardoor ten slotte de koning zijn hoofd verloor en het volk zijn koning. Hierop volgde een tijd van stil stand in alle kunst. De regeering viel in handen der puriteinen, die elke uiting van kunst als van den duivel beschouwden en het Engelsche gewezen koningshuis „went on their travels" voor 25 jaren in Frank rijk. Daar Jioorden ze vooral in de ker ken de goed geschoolde stemmen en na hun jaren lange reizen teruggekomen in hun vaderland, stuurden ze jonge men- schen naar Frankrijk om de muziek en zang beter te leeren, waar dan in Enge land Pelham Humfrey, J. Blow en H. Pur- cell de vertegenwoordigers van worden. Vooral in „It is not that and love thee less", hoorden we den invloed van de kerk muziek, hoewel de woorden zich meer met aardsche dan met hemelsche dingen bezig houden. Daarna volgden nog verschillende liedjes met hun eigen bepaalden inhoud van lief en leed, zooals „Good-night", waar dat niét als een afscheid maar als een good night bedoeld wordt, en die allen door den heer Steuart Wilson op hun eigen wijze werden voorgedragen. En die voordracht was zeer te bewonderen, met al haar schakeeringen van humor en spot, vreug de en leed, liefde voor en andere liefde. Een zeer beschaafde voordracht en een zeer eenvoudig gehouden voordracht was het, beide zaken waar ons inziens dik wijls schromelijk in wordt tekort gescho ten. Ook de begeleiding paste zich geheel aan, vermocht een werkelijk af geheel te geven, en ook de voordracht te vereenvou digen zooals in „The Monkey's Carol", waarin men telkens het dreunen van het draaiorgel meende te hooren en in „The Water mill", het geluid van het rad door het water. Met „Five Eyes" van Walter de la Mare, een echt katténiied' en ook zoo gezongen, besloot de heer Wilson zijn zeer geslaagde „English Songs". De heer Mulder bedankte den heer Wil son voor het ons geboden genot en hoopte dat spreker even aangename herinnerin gen van ons medenam als wij van hem be hielden, zoodat op een volgend bezoek kon worden gerekend. De heer Mulder had toen nog een verrassing voor de aanwezige leerlingen. Hij vroeg hen een grapje in het Engelsch te vertellen. Degene die dat het beste deed zou een vrijen overtocht naar Folkestone krijgen. Meerdere liefhebbers gaven zich hier voor op wie de geluk kige prijswinnaar is geworden, is ons niet bekend. Een dansje besloot dezen zeer geani- meerden avond. Uitvoering Gem. Zangvereeniging „Door Oefening Vereenigd". In de schouwburgzaal van „de Oude Vriendschap" gaf de Gemengde Zangver eeniging „Door Oefening Vereenigd", on der leiding van haren directeur, den heer J. F. J. Machgeels, Zaterdagavond een uit voering. De herinnering aan de in 't begin van dit seizoen gegeven uitvbering was nog vrij levendig, en waar herinneringen zijn, „Roy is verliefd geworden op uw jacht huisje, dokter zei Winnie onder het des-- sert. „Hij houdt het voor zoo'n veilig oord als hij mijn' grillen ontvluchten wil 1" „En moeraskoorts heeft hij er ook niet te duchten", praatte de dokter wat met haar mee, terwijl hij de perzik aanvaardde, die zij voor hem geschikt had. „Het ligt zoo goed voor de jacht", zeide Agincourt, die het onderwerp wilde vast houden. „Vrij goed ja. Verleden jaar heb ik er zelf eenige korhoenders geschoten, toen ik daar kampeerde, maar patrijzen zijn er schaarsch. A propos, Wallace, doet Dun- sïon van het jaar druk aan de jacht?" „Ja zijn. zoon is thuis en. ze hebben Jiet huis vol gasten» met September". „O, die roodharige jongeling Ja, dien heb ik af zoo even gezien". Winnie reikte den dokter den. wijn. „Neen, dank je kind Ik moet voorzich tig* zijn voor die jicht, weet je... Nu, ik zal toch zien, dat ik nog een dagje meedoe... Sir Piers is een eerste-klas sportman". „Zoudt u ingaan op een aanbod, om het huisje in den- herfst te verhuren, dokter Corry Ik heb een. half jaar verlof en ik zou erg graag mijn hart nog een ophalen aan de jacht." „Maar, beste Roy, je gaat ons nu toch rog niet verlaten vroeg mrs. Wallace vriendelijk. „We zij.n je heusch niet moe, hoor". „Ik wilde enkel maar een eindje verder opgaan, als ik niet langer misbruik wilde maken- van uw gastvrijheid", antwoordde Agincourt met een glimlach. „Hoeveel vertrekken heeft het, dokter „Maar heel weinig. Er zijn veel geschik ter jacht-optrekjes- te krijgen in- den omtrek van Duns-ton en zoo tegen, de duinen aan". „Maar het uwe stond mij nu juist zoo aan, omdat, dit zulk een geschikte ligging dfhr worden vanzelf vergelijkingen ge maakt we konden thans vooruitgang bespeuren. Bij de October-uitvoering hebben we 't reeds gezegd, dat dit kleine koor verschil lende goede kwaliteiten aan den dag legt, en in de toen aangewezen gebreken is in derdaad verbetering gekomen. Dat metro noom-spelen, dat gejaagde in den zang, merkten we nog slechts zoo nu en dan op. Over 't algemeen kwam ons nu een wel dadige rust tegen. Wat betreft de aan dacht voor de leiding, kan het koor voor menig ander een voorbeeld zijn, en ook die leiding hebben we dezen avond met meer voldoening gevolgd als de vorige maal. Er was meer bezieling, meer centra- liteit, en dat moest het geheel ten goede komen. Tegen de ademhaling wordt echter ge weldig gezondigd. Op de achterzijde van 't programma lezen we „Zingen is gym nastiek voor de iongen. Wilt ge ook deze edele sport beoefenen Wordt dan lid van „D. O. V." 't Is wel frappantMaar 't bewijst dan toch, dat de bedoeling goed is, en dan komen we er wel. Laten we in dit verband een paar dingen aanstippen. De dubbel-kwartetten zijn heel mooi ge zongen, vooral „Moeder en Kind" (J. P. J. Wierts). 't Was zuiver en goed aangevoeld. Het andere „De Leliën" (Joh. v. d. Baaren) was iets minder goed, maar stelde ook zwaarder eischen. In het nog al hooge duo van tenor en bas forceerden deze stemmen en werden ze ruw. Doch nu, waar 't om gaat. Bepaald stootend was in het eerste der genoemde liederen dat „langs de wan genheen". Na „wangen" werd er doodleuk totaal gezwegen, om even de Iongen vol te halen, en dan, met te krach- tigen luchtstroom natuurlijk, het laatste woord van den regel af te leveren. Een ander voorbeeld nog „Des Zwer vers Avondlied" (C. M. v. Weber) verdient om de werkelijk goede voordracht en de keurige dynamische verzorging vermel ding. Echter in den regel „Daal in mijn onrustighart" deed zich de zooeven aangeduide ademhalingsfout hinderlijk gelden. Heusch, wat meer technische be oefening van „deze edele sport" is wel aan te bevelen. Meer gebruik maken van de rusten, om adem te halen, en dan de uit ademing zóó beheerschen, dat ook de laat ste lettergrepen het hun toekomende deel krijgen. Overigens was er dezen avond veel te genieten. Dat beloofde 't eerste nummer „Lenteklacht" van I. Kreipl al. Een een voudig lied, dat èn maatvast was èn als volledig beleefde eenheid in woord en klank, voldoening schonk. In „De twee Jagers" van H. Blatmacher, wel wat overbekend, trof ons de uitnemen de nabootsing van de echo aan 't slot zong de sopraan er tegen aan. Minder alle- daagsch, klankrijk- en met goed uitgevoerd rythme, was de „Bruidsvaart in Hardan- ger" van H. Kjerulff. „De Laatste Zonnestraal", cantate van J. Paardekoper, met voortreffelijke piano begeleiding zoowel in voordracht als maat onberispelijk vonden we in het laatste deel aanmerkelijk beter dan in 't begin, waar nog al eenige aanmerkingen op de zuiverheid waren te maken. De in dit nummer voorkomende solo en het duo mogen verdienstelijk genoemd. De sopraan soliste van dezen avond was goed. In „Hymne aan de Kunst" (Jac. Bonset) bleek zij haar partij volkomen machtig, zong met behoorlijk geluid vrij zuiver, duidelijk en met gevoel. In de middentonen kwam haar stem 't best tot z'n recht, in de hoogere was aarzeling en niet voldoende beheer schen. Dat een eenvoudig koor deze waar lijk niet pretentielooze muziek aandurft, getuigt van ernstig willen, en men heeft het er boven verwachting afgebracht, al waren enkele accoorden er even naast. Indien het laatste zangnummer „Zomer avondlied" (C. Lanner) als hoogtepunt heeft moeten dienen, dan is 't een misluk king geweest. De maat voldeed ons niet, en daar komt het 't is een wals juist zoo op aan. Ook het tempo, dat matig voor miji heeft". „Ja, toch kan ik u niet ter wille zijn in- deze Het is al verhuurd". „Maar uit Winnie's zeggen meende ik op te maken, dat het enkel voor den zomer verhuurd was en..." „O, haal er mij nu niet bij viel het jonge meisje in. „Dokter Corry wilde me niets vertellen van zijn huurders dus kan ik er ook niet veel van gezegd hebben." „Ik kan er u zelf niet anders van vertel len, dan dat de huurder een zieke was, die gehoord had van de versterkende duin- lucht. En niemand, die hier dus komt voor rust, val ik niet verder lastig". „Hebt u ook van hem geen bezoek ge had, dokter Corn' vroeg mrs. Wallace. „Neen". „Ik begrijp me zDo'n mensch niet", zei Winnie lachende. „Als ik ziek was em ik moest dan" zoo alleen en verlaten zitten, clan zou ik zeker hoe langer hoe erger worden l" Nog liet Agincourt niet los. „Weet u ook soms den naam van uw huurder Eerst bleef dokter Corry nog over zijn perzik gebogen zitten toen keek hij op, met een blik, zóó sprekend, dat Agincourt begreep, hoe de oude mam een geduchte tegenpartij kon zijn, als zijn toorn eenmaal was gewekt. „Ik geloof, dat het een zekere mr. Muri- son is. Hoort nieuwsgierigheid tot uw on deugden, majoor Agincourt Ofschoon die vraag goed raak was, ging de scherpte er van haast geheel verloren voor Agincourt in den schok, dien hem het antwoord had bezorgd. Veel duidelijker dan het gelaat van den dokter, zag hij dat scboone, droeve gelaat weer voor zich en overweldigend werd zijn gemoed vervuld van de gedachte „Zij woont daar met Murison". moest zijn, was vaak slepend en oneven wichtig. De avond werd voorts aangevuld met een. paar tooneelstukjes, die er mochten zijn. In „Het Arbeidscontract" maakten we kennis met 'n uitgezochte collectie keuken prinsessen, die allen „wel ter tale" waren en op levendige, dikwijls den lachlust op wekkende wijze, aan haar afkeer van een arbeidscontract uitdrukking gaven. „De Oom uit Amerika", een blijspel in één bedrijf, waarmee de opvoerenden ge rust „op de planken" mochten komen, werd een waar succes, 't Vlotte uitstekend, er ontbrak niets aan het spel, en we zouden door enkelen te noemen de vertolkers der andere rollen onverdiend op den achter grond stellen, 't Was alles even goed en af. Over belangstelling had „D. O. V." niet te klagen, en de aanwezigen hebben zich ongetwijfeld hun gang naar deze uitvoering niet betreurd. 50-jarig bestaan Chr. Militair Tehöis te Vlissingen Zooals wij reeds hebben gemeld zal het 50-jarig bestaan van het Militair Tehuis voor Zee- en Landmacht „Generaal van Marle" alhier, op feestelijke wijze wor den herdacht. Een halve eeuw lang heeft het tehuis, eerst gevestigd in een be scheiden woning in den Krommen Elleboog, nu in het ruime pand aan het Bellümypark, aan tallooze soldaten en matrozen iets ver goed van wat zij misten aan huiselijke sfeer. Een comité heeft zich gevormd om aan het bestuur bij het gouden feest van het tehuis een geschenk aan te bieden ten bate van het mooie werk, dat daar gedaan wordt. Het eee-comité bestaat uit de navolgende heeren C. A. van Woelderen, burgemees ter, voorzitter, M. Laernoes en M. J. Harts, beiden wethouders H. W. van Marle, gepensionneerd luitenant-gene raal, te Zeist, J. H. Blum, oud-lid van de Tweede Kamer, te Domburg, ds. C. L. Voorhoeve Ned. Herv. pred. te Vlissingen, W. Lam, kapitein ter zee, commandant der marine in Zeeland te Middelburg, H. M. Ma- nikus, kap-luit. ter zee, commandant van Hr. Ms. wachtschip te Vlissingen, C. Er- penbeek de Wolf, kapitein der artillerie, garnizoenscommandant alhier, W. van den Hoek, commandant der marechaus see alhier. Ook is hier opgericht een comité uit oud-militairen, bestaande uit de heerert P. S. Dijkstra, j. Hoftijzer, M. L. Kerpestein, J. Louwerse, J. van der Meulen, J. A. Sla- gcr. Verder heeft zich nog een comité ge vormd te Goes, hetwelk zich eveneens ten doel stelt feestgaven tot meerderen steun van deze zoo nuttige stichting in te zame len. Dit comité van oud-bezoekers bestaat uif de heeren J. Buijse Sr. C. Klap, serge ant-majoor, J. Laport, M. Kok, A. Corstanje jr., D. Rooze, M. J. C. Moens, P. van Wuijckhuijse. Giften voor het tehuis worden o.a. gaar ne ingewacht bij den heer A. Meerman, Oostsingel 114 te Goes, oud-huisvader. Op den herdenkingsavond op Dinsdag 6 April in de Groote Kerk (waarvan wij de sprekers reeds hebben gemeld) zal mede werking worden verleend door de Christel, zangvereeniging „Looft den Heer". Op het feestelijk samenzijn op Woens dag 7 April in het tehuis zal een en ander afgewisseld worden door het vertoonen van een film en het houden van een voordracht, terwijl een strijkje zijn medewerking zal verleenen. Het tegenwoordig bestuur van het Mili tair Tehuis bestaat uit de heeren P. G. Laernoes, voorzitter, G. j. de Jonge, secre taris, j. de Konink, penningmeester, ds. W. A. B. ten Kate, Ned. Herv. pred., vice-voor- zitter, ds. P. N. Kruyswijk, Ger! predikant. Kindermatinée Concertgebouw. Zaterdagmiddag werd de uitvoering van de afdeeling Zangschool der Gemengde Zangvereeniging alhier, nog eens herhaald. Voor deze matinée bestond veel animo, de groote zaal'was zoo goed als gevuld. En opnieuw hebben we genoten van de Toch bleef hij nog genoeg besef houden van de werkelijkheid, dat hij zich zefven hoorde zeggen „Neem mij niet kwalijk. Het was ook een dwaze nieuwsgierigheid, die enkel te verklaren valt uit jaloerschheid op uw huurder". „Dit is anders een gebrek, waar ik in het minst geen sympathie voor voel",ant woordde de dokter streng. „Ik hoop, dat-u het althans niet zoo ver zal voeren, om aan het huisje zelve te gaan vragen, wanneer het leeg zal zijn'". „Ik denk niet, dat mijn nieuwsgierigheid mij zoo ver zal voere», dokter Corry". „Zing eens iets voor ons, kindje", drong mrs. Wallace, toen het gezelschapje weer in den salon bijeen was. Winnie liet zich niet bidden, trad) onmid dellijk aan de piano en speelde de inlejcÜTig tot „Gij zut mij toch liefhebben". Agincourt bracht dit lied altijd in ver band met hun verblijf in Caïro. Maar de woorden schenen nu een nieuwe beteekenis voor hem te hebbën. Toen het uit was, tïad hij op de piano toe en, naar haar overbuigend, zei hij :t „Ik mag die ro&ance graag hooren, Winnie. Je hebt ze in Caïro gezongen". „Ja ik denk dan altijd onwillekeurig aan madame Miéville", zei ze. En toen hij, in zijn verrassing, niet zoo gatjw antwoord de, ging ze voort „Wat had jij toch 't land aan die arme madame Dit was toch zeker niets dan een vooroordeel „Mogelijk wel.. Heb je nog van haar gehoord „Neen. Ze is weer net zoo uit mijn leven verdwenen, als ze daarin verschenen is. Ik vond haar de mooiste vrouw, die ik ooit gezien heb en ooit zien zal Wie weet of ze nu al aan het andere eind van de wereld j, (Wordt vervolgd.)-

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1