DINSDAG 9 FEBRUARI "binnenland MissBlanche a--N©. 33? 64e Jaargang Stads- en Provincienieuws -1926 VLISSIINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal meren 2.20 per drie maanden. Franco teir hét geheele rijk 2.5a Week-abon- iimenten 17 cent, alles bij vooruitbetaling. 1 Mzonderiijke nummers 5 cent. ADVERTENTIE-PRIJS ytri i4 regels: 1.10 voor iedere «sél meer z® centbÖ abonnement spe- jc prijzen. Reclames 52 cent per regel Seine Advertenties betreifende Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie- jinven en Dienstaanvragen, enz., prijs, bij vooruitbetaling van 15 regels ƒ0.75, elke -veel meer 15 cent. Familieberichten van 16 regels ƒ1.70, iedere regel meer 26 cent. Het zilveren huwelijksfeest van het Koninklijk echtpaar. Z H. Paus Pius XI heeft aan Hare Ma jesteit Koningin Wilhelmina, bij gelegen heid van haar zilveren huwelijksfeest, een schrijven van gelukwensch gericht. De Nationale Landstormcommissie heeft het volgend telegram verzonden aan H. M. Koningin Wilhelmina en Z. K. H. Prins Hendrik „Op dezen voor Uw Vorstelijk gezin zoo he'ügelijken en gedenkwaardigen dag, bie den de Bijzondere Vrijwillige Landstorm en de samenwerkende Bijzondere Korpsen van den Vrijwilligen Landstorm, vertegen woordigende zestigduizend Uwer Majes- teits getrouwe onderdanen, Uwe Majesteit en Uwe Koninklijke Hoogheid hunne harte lijke gelukwenschen aan. Zij koesteren den innigen wensch, dat het Code behagen moge, Uwe Majesteit en Uwe Koninklijke Hoogheid nog vele jaren voor elkander en voor het Nederlandsche volk te sparen". Naar „de Tel." verneemt, zijn verschil lende personen door de Koningin begiftigd met een draagmedaille als herinnering aan de herdenking van het 25-jarig huwelijks feest van de Koningin en Prins Hendrik. Deze medaille, die van zilver gemaakt is, vertoont aan de voorzijde de beeltenissen van H.M. en Z.K.H. en aan de achterzijde een gekroond monogram van W. en H.. omringd door lauwertakken. Het lint, waaraan de medaille bevestigd is, heeft in het midden een breede oranje- baan en aan weerszijden daarvan een smalle lichtblauwe- gele- en roode baan. De medaille is geen officieel, doch een persoonli-'k onderscheidingsteeken. De P.T.T.-leiding. Naar aanleiding van een door „de Tel." verspreid gerucht, wordf van de meest be voegde zijde medegedeeld, dat de heer ir. M. H. Damme, directeur-generaal van de posterijen en telegrafie, gedurende de maand Februari met verlof is en op 1 Maart a.s. zijn functie zal hervatten. Met het oog op den goeden gang van zaken o m. wat aangaat het doen van publicatiën en het verleenen van audiënties, is in het belang van den dienst per dienstorder daarvan mededeeling gedaan, waarbij te vens is kenbaar gemaakt, dat de functie van den heer Damme tijdens diens verlof wordt waargenomen door de heeren mr. J. F. van Royen, algemeen secretaris der pos terijen en telegrafie G. J. Hofker, inspec teur der posterijen en telegrafie in alge- meenen dienst en A. F. Duynstee, inspec teur der posterijen en telegrafie. Doelmatige belastingheffing. De beide commissies, onder presidium van den heer Volkmaas en van den heer D, van den Hurk, die de organisatie der beide takken van 's-rijks belastingdienst op de helling hadden gezet, zijn thans ont bonden. In de plaats daarvan treedt een nieuwe commissie, waarvan de heer T. K. Jansma, voorzitter wordt. De bedoeline dezer commissie is maat regelen voor te bereiden ten einde de hef fing der belastingen op de meest doelma tige en minst kostbare wijze te doen plaats hebben. Van andere zijde verneemt het „Hbld." over deze zaak, dat men in Den Haag van deze nieuwe commissie voorstellen ver wacht, die aan de splitsing in twee takken van den belastingdienst geleidelijk een ein de zullen maken. De benoeming voor en kele weken van een directeur-generaal, on der wien beide diensten ressorteeren, was een stap in dezelfde richting. De toestand van de Ned. Scheepsbouw- industrie. In het tijdschrift „In- en Uitvoer" be spreekt «de heer D. Goedkoop Dzn., direc teur van de Ned. Scheepsbouw-maatschap- pij te Amsterdam den huidigen toestand van de scheepsbouw-industrie. In tegenstelling met hetgeen veelal wordt aangenomen, ver klaart de heer Goedkoop, dat de scheeps- bouwindustrie hier te lande nog altijd met verlies werkt, althans voor zoover het aan vaarden van orders voor den bouw van nieuwe schepen betreft. Wanneer, aldus de heer Goedkoop, er eens een order aan de markt komt, schrijft de eëne werft nog la ger in den de andere, alleen met het doel, om toch maar werk te hebben en zoodoen de althans de vaste kosten nog geheel of gedeeltelijk te kunnen verdienen. Met bijna absolute zekerheid kan dan ook gezegd worden, dat geen scheepsbouworder ge plaatst wordt dan met een kleiner of groo- ter verlies voor de werf, die de order krijgt, en slechts die werf kan een order krijgen, Een uitgebreid diner Een kleintje koffie en dan Geef MIJ maar Maakt eens kennis met Miss Blanche „Royal". (Ingez. Mededeeling.) die bereid en in staat is, een in de meeste gevallen zeer belangrijk verlies te nemen, wat echter toch nog voordeeliger kan zijn dan de order te laten loopen. In het reparatiebedrijf zijn altijd nog Ioo- nende prijzen te bedingen, zoodat de cate gorie der scheepswerven, die zich hoofdza kelijk toeleggen op reparatie en nieuwbouw, slechts als aanvulling gebruiken, hieruit de verliezen op den nieuwbouw geheel of al thans gedeeltelijk kunnen bestrijden. Ook voor de werven, die voor riviervaart bou wen, is de toestand gunstiger, omdat hierbij dikwijls internationale concurrentie uitge sloten is. Wat echter de werven betreft, welke zich uitsluitend op nieuwbouw van zeeschepen toeleggen, is de heer Goedkoop van oordeel dat, behoudens de mogelijkheid, dat zich spoedig een kentering voordoet wat ech ter niet spoedig is te verwachten r- ver scheidene dezer werven gedwongen zullen zijn te sluiten of te liquideeren en het al leen diegene onder hen zijn, die zich, öf door gunstge kaspositie, waardoor het hun nog langen tijd mogelijk zal zijn met ver liezen te werken, óf door buitengewone goe_ de outillage en organisatie, waardoor het hun mogelijk is, billijker te werken dan hun concurrenten, onderscheiden, welke kans hebben, door voorzichtige leiding en beper king van alle onnoodge kosten, door dezen moeilijken tijd heen te komen.4 Hij vermoedt echter, dat er nog vele jaren overheen zul len gaan, eer de2e werven weer in staat zullen blijken, een dividend-gevend bedrijf uit te oefenen. De Indrapoera". Het motorschip „Indrapoera" voor den Rotterd. Lloyd gebouwd op de werf der Kon. Maatschappij „de Schelde", za! morgen zijn eerste reis naar Oost-Indië aanvaarden. In het „Rotterd. Nieuwsblad" bezingt de dichter-zanger J. H. Speenhoff als volgt den lof van dit prachtige zeekasteel Roem voor hoofd- en handarbeiders, Trots voor onze scheepsbouwkracht. Holland Weet zoo wel te leiden Zijn koloniale macht. Weer een prachtschip voor Oostinje Dat de Lloyd heeft afgebouwd Dat aan onze stoere zeelui Als gewoon wordt toevertrouwd. Met zijn machtige motoren, Eenig in de groote vaart, Wordt het weldra voor zijn mailreis Vlot en vaardig uitgeklaard. Dat is krachtig mededingen Om een rustig volksbestaan Weinig woorden, felle daden En zijn weg hooghartig gaan. In den geld- en olie-oorrog, In den grooten rassen-strijd, Helpen koopvaart en Marine Ons door elke zwarigheid. Koel van kop, de oogen open (En dan wondergoed bij kas) Zijn de redding in de toekomst Van ons geniale ras. Scheepsbouw. De Rotterdamsche Lloyd heeft aan de maatschappij voor Scheeps- en Werktuig bouw Fijenoord te Rotterdam, opdracht verstrekt tot den bouw van een motor vrachtschip van 9300 ton deadweight, uit te rusten met een dubbelwerkenden twee- takt Dieselmotor, type Fijenoord/'M.A.N, voorzien van zeven cylinders- en aange bouwde spoelpompen, welke motor een vermogen kan ontwikkelen van 5800 as- P K. De maatschappij Fijenoord krijgt thans een motortype te vervaardigen, dat moet worden aangemerkt als het allernieuwste op het gebied van scheeps-Dieselmotoren. VLISSINGEN, 9 FEBRUARI. Het zilveren huwelijksfeest van het Koninklijk Echtpaar. Gisterenavond had in de Groole Kerk alhier een plechtige herdenking plaats van het zilveren huwelijksfeest van het Kon. echtpaar, uitgaande van den Vlis- singschen Oranjebond. Nadat eerst door het orgel het Wil helmus was gespeeld, dat door de over- talrijke aanwezigen staande werd aan gehoord, opende ds. W. A. B. ten Kate, Ned. Herv. predikant alhier, de bijeen komst met den vrienden en vriendinnen van Oranje het welkom toe te roepen. Het was een goede gedachte van den Vlissingschen Oranjebond, dit heuglijk feit te willen herdenken en voor kerk- \oogdij en kerkeraad een groot voor recht hiervoor de St. Jacobskerk af te staan en voor spreker een bijzonder ge noegen dit samenzijn te mogen openen. Spreker verzocht nu den aanwezigen dit, samenzijn te openen met het zingen van Psalm 68 vs. 10, het lied dat door onze vaderen reeds bij zoovele gebeur tenissen gezongen werd, waarna ds. 1 en Kate voorging in gebed. Door een koortje onder leiding van mevr. Soetersvan Balen Blanken werden daarna enkele liederen ver dienstelijk ten gehoore gebracht. Ds. Ten Kate wees er nu op dat zulk een nauwe band tusschen volk en Vor stenhuis als in ons land nergens ter wereld wordt gevonden. De waarachtige invloed van het hu'S van Oranje wortelt in het offer, en uit dezen wortel is gegroeid de hechte band tusschen ons volk en Iwt Oranjehuis. Spr. wijst op den grooten Willem van Oranje, die goed en bloed over had voor het volk der arme verdrukte Ne derlanden. Wij denken aan heel dat edele stamhuis, aan de vrome Juliana van Stolberg, aan haar zonen, die den Nederlandschen bodem drenkten met Voor Allen die Sukkelen met verstopping of moeilijken en onregel- matigen Stoelgang zijn Mijnhardt's Laxeer- tabletten onmisbaar. Zij werken vlug en radicaal en veroorzaken niet de minste kramp. Doos 60 ct. Bij Apoth. en Drogisten. (Ingez. Mededeeling.) hun levensbloed, aan de prinsen Mail- rits en Frederik Hendrik, 'stadhouder koning Willem III en aan zoovele edele vrouwen uit dit dobrluchte stamhuis. Nu is er vreugde bij ons vorstenpaar en zilver omkranst hen, en daarom is er ook vreugde bij het Nederlandsche volk. Zij is met recht de Moeder des Vaderlands, waardige nazaat van den Vader des Vaderlands. Spr. wees op haar laatste bezoek aan onze stad, toen zij troost bracht overal, en nu weer bij den watersnood. Wij danken haar voor haar voorbeeld van groote plichtsbetrachting, als de be schermster van recht en vrijheid. Ook gaan onze gedachten naar haar Gemaal, Prins Hendrik, die zeker geen gemakkelijke taak had, doch in alles Nederlander is geworden, en dit door zijn hartelijk meeleven ook steeds heeft getoond. In het bijzonder is een groot deel der Nederlanders aan de Koningin gehecht omdat wij hebben een vorstin die bidt en zich de goede belijdenis niet schaamt. Dit bewees haar optreden te Parijs hij het standbeeld van haar groo ten voorzaat, Caspar de Coligny, en haar diep gevoeld „Christ avant tout". Spr. eindigde met er op te wijzen, dat het Nederlandsche volk, hoe ook ver deeld, zijn eenheid gevoelt rondom den troon van Oranje. Zoo was het in het verleden, zoo in het heden en met den wensch dat het snoer God, Nederland en Oranje moge blijven tot in verre geslachten, eindigde ds. Ten Kate zijn bezielend woord. Daarna betrad ds. P. Ch. van der Vliet, Ger. predikant te Utrecht, den kansel tot het uitspreken van de feest rede. Ds. Van der Vliet ving zijn rede aan met er op te wijzen, dat het zilve-:. ren huwelijksfeest van het Koninklijk echtpaar beteekenis heeft voor geheel ons volk, en dit geldt temeer waar het zoo nauw en feeder aan het Huis van Oranje verbonden is. Gisteren juist was het 25 jaar geleden, dat onze vor stin in haar bloeiende jeugd ten huwe lijk ging. Zij was op dien dag precies even oud als haar moeder, Koningin Emma, toen deze Koning Willem III huwde. Onder de vele prachtige huwe lijksgeschenken was ook het briljanten Boek, de Bijbel, en dit typeert het hu welijksleven van Hare Majesteit. Wij weten dat zij den God der vaad'ren eert en buigt voor den Potentaat der Poten taten. In beeldrijke taal schetste spr. het blijde, zonnige huwelijksfeest van de Koningin en de plechtige inzegening in de Groote of Sf. Jacobskerk te 's-Gra- venhage. Ruim 8 jaar later verkeert Neder land in spanning, omdat het meeleeft het huwelijksleven van het Koninklijk echtpaar. Als in de maand April de ééne dag na de andere voortkruipt, vermeerdert de spanning bij den dag. Tot op den 30en April 1909 de blijma- re weerklinkt dat een Prinsesje geboren is. Stad en dorp waren in een omme zien in festijnkleed gestoken. Het Oran je boven is niet van de lucht. In zeld zame spontaniteit viert Nederland nu feest. De Prinses is voorspoedig opge groeid en de vorstelijke moeder bleek een echte moeder te wezen, die ver schillende Nederlandsche moeders een beschamend voorbeeld geeft. En zoo heeft God nu dit vorstelijk paar gekroond met der jaren zilver- krans. Spreker wees er op, dat in deze 25 jaar hun tegenspoed en kruis niet zijn onthouden er dreven ook sombere wolken over, doch van het intieme hui selijk leven, wie spreekt ervan Reeds 5 jaren na de blijde geboorte der Prinses schoot uit het Europeesche volkerenleven de draak van den mil- lioenenkrijg. Bang waren de zorgen, die toen op Neerlandsch volk en in 't bij zonder op de Koningin gelegd werden. En dan, als na jaren de spanning wijkt, flitst in November 1918 snel en plotse ling uit het donkere zwerk de dreigen de revolutie over Neerlands dreven, doch heerlijk blonk toen de liefde van ons volk voor onze Koningin. In dreigend oorlogs- en inflatiege vaar gaf de Koningin een koninklijk voorbeeld, en nu in de laatste maanden het leed van een waterramp over onze landen zich spoedde, gaf weer onze Koningin zich. Mannen hielden het niet uit op dat ijskoude water, doch zij was meermalen de eerste, die het zoo ge wilde brood gaf aan hongerige achter blijvers. En die haar niet kenden, be dankten de „juffrouw" voor de vrien delijkheid Zoo heeft zij en ook haar Gemaal weer meegeleefd in de pas- voorbije droeve ramp-dagen, door een deel van ons volk geleden. Vervolgens wees spreker op de laat ste proclamatie van de Koningin, waarin zij haar volk toesprak in ko ninklijken eenvoud een woord van dank voor de velen, die met Holland- schen leeuwenmoed zich in gevaar be gaven, die geen verraderlijken golfslag vreesden en geen koude ontzagen om anderen te redden, om ellendigen te verzorgen en verdrevenen te koesteren. En dan de diepte van het woord „kennende de kracht, die er van uit gaat, zich gedragen te weten door ge meenschappelijk gebed" 1 Ds. Van der Vliet verzocht nu staan de te zingen het vers dat 25 jaar gele den bij haar huwelijksinzegening door de bogen weerklonken had „Vader, sla hen steeds in liefde gade" Spreker wees vervolgens op den ko ninklijken wensch, dat wij in gewijde stilte danken zullen voor het vorstelijk gezin, verre van elk luidruchtig feest- gedruisch. Ook zij weten, dat steeds ernstiger de tijden worden en er zijn gelukkig verschijnselen welke er op wijzen, dat dit verstaan wordt in al breeder kring. Wat de komende jaren ons brengen zullen weten wij niet. De tijd is een donkere moeder, een zwartoogige vrouw, die mysterieën bergt, doch wij vertrouwen op Gods veilige hoede in de jaren die volgen, voor het vorstelijk ge zin. Wij wenschen dat hun echtverbin tenis, welke nu verzilverd is, eens om straald moge worden met goudglans. We kannen er zelfs nief aan denken, dat deze band, die vorstin en volk te- samen bindt, ook eens breken gaat. Wij wenschen nog vele, lange jaren te be zitten, wat God ons gaf in zulk een vorstin. Hun scheepke vare verder op veilig kompas, het klieve de golven en God behoede het voor verzinken. Het klieve met zilveren voorplecht de zeeën van den tijd en het koerse aan op het goudene havenlicht. Wat er gebeure, het blijve Oranje boven Vooral ook in Zeeland, waar het immer is Luctor et Emergo. Vooral in Vlissingen, waar als de geest van De Ruyter rondwaart Spreker eindigde met den vurigen wensch, dat het altijd zal blijven Oranje boven 1 En zoo zien wij het als zilver nu, dicht bij ons, en als goudene zon in wijde verten, maar we zien het als heel het Nederlandsche volk, heel de vaderlandsche erve, dit voor God almachtig blijft bekennen Oranje boven, blijft de kreet In nood en dood, in lief en leed Geen and're ga daar boven Dan waar wij God mee loven Nadat nog door de ongeveer 2000 aanwezigen gezamenlijk het Wilhelmus was gezongen, eindigde ds. Van der Vliet met dankzegging. Bij den uitgang werd een collecte gehouden voor den Vlissingschen Oranjebond, waarvan de opbrengst bestemd is om aan de schoolkinderen een gedenkplaat te verstrekken, in ver band met het zilveren huwelijksfeest van het Kon. echtpaar. De opbrengst dezer collecte bedroeg 132.5514. In de consistorie der Groote kerk sprak na afloop de heer C. A. van Woelderen, voorzitter van den Oranje bond, nog een hartelijk woord van dank aan de beide sprekers, aan de kerk voogdij voor het afstaan van het kerk gebouw, en last not least tot mevrouw Soetersvan Balen Blanken die reeds een bloemenhulde was aangebo den voor de welwillende medewer king met haar koortje verleend. Dat het Bellamypark-comité een goe den greep had gedaan, toen het tot slot der viering van het zilveren huwelijks feest een concert aanbood, bleek giste renavond ten volle, toen reeds bij den aanvang daarvan een zeer dikke ring toehoorders zich had geschaard om de muziektent, terwijl het langs den kant van het park een dichte menigte zich bewoog. Jammer, dat de oude klacht van lawaai weer herhaald moet wor den, wat ditmaal voor de druktemakers te erger was, daar de eerste rijen van den ring om de muziek grootendeels kinderen waren, die rustig en aandach- tigjuisterden naar de muziek van „St. Caêcilia", die door de uitvoering der „gewijde" muziek een pendant gaven van de herdenking in de Oude of St. Jacobskerk. Van de nummers bevielen ons de uitvoering van Psalm 60, „Das ist der Tag des Herrn" en „Die Him- mel rlihmen" het beste. Nauwelijks waren de laatste tonen voor de pauze weerklonken of de hee ren S. Hillinga eu Kraamer, resp. voor zitter en secretaris van het Bellamy park-comité, betraden de tent, waarop de eerste met enkele woorden voorzit ter, directeur en leden van „St. Caêci lia" den dank bracht van het Bellamy- comité voor de welwillendheid om een concert te geven. Spreker uitte den wensch, dat het vorstelijk echtpaar nog lange jaren moge gespaard blijven tot welzijn van ons vaderland. Hij eindig de met het instellen van een drievoudig hoera voor het Vorstelijk Huis, waarop de muziek met „Lang zullen zij leven" inviel. Na de pauze de kerkdienst was juist geëindigd en de menigte luiste raars was dus nog veel grooter gewor den werd een meer wereldsch pro gramma uitgevoerd, waarvan vooral „Union et Concorde" wel afzonderlijk vermelding verdiend. Gisterenavond had in de groote zaal van het Schuttershof te Middelburg een feestelijke herdenking plaats van het zilveren huwelijksfeest van H. M. de Koningin en Z. K. H. den Prins, uit gaande van „Patrimonium" ,de zang- vereeniging „Soii Deo Gloria" en de Turnvereeniging „Wilhelmina". Reeds lang voor het uur van aanvang was de zaal tjokvol en een paar hon derd personen moesten onvoldaan te ruggezonden worden.. Na het zingen van Psalm 75 1, ging de voorzitter van „Patrimonium", de heer W. A. den Hollander, in gebed voor, om daarna zijn groote voldoening uit te spreken over de groote opkomst, waaruit blijkt, dat -de Zeeuwen steeds aanwezig zijn als het geldt het Oran jehuis. Spr. stelde onder luid applaus voor het volgende telegram aan-het Vorste lijk echtpaar te verzenden „Samenwerkende vereenigingen Pa trimonium, Soii Deo Gloria, Wilhelmi na in feestelijke vergadering in het Schuttershof te Middelburg bijeen, ter feestelijke herdenking van Uw zilveren huwelijksfeest, dankbaar gedenkende den zegen, aan ons volk daarin ge schonken, wenschen, onder betuiging van innige verknochtheid, Uw huis Gods zegen toe". Staande werden hierop door de aan wezigen de eerste twee coupletten van het Wilhelmus gezongen. Daarna werd de feestrede, getiteld „Oranje en Nederland één" uitgespro ken door den heer mr. P. Dieleman. Het Belgische loodswezen. Het Brusselsche „Laatste Nieuws" bevat een beschouwing over het Belgische loods wezen van den'bij onze lezers welbekenden journalist, den heer A. Hans. Wij achten deze beschouwing van ge noegzaam belang voor onze gemeente om deze in haar geheel uit het Brusselsche blad over te nemen Eenige maanden geleden werden de Bel gische loodsbooten uit Vlissingen naar Ant werpen overgebracht. Men heeft vernomen dat ze nu naar Oostende moeten. Eerst werd dit bericht tegengesproken. Maar we kunnen de echtheid verzekeren. Op 11 Maart begint de verhuizing. De maatregel wekt bij den een voldoening, bij den ander ontevredenheid. Maar een buitenstaander raagt -zich af wat al dit verhuizen betee- kent. Wij hebben zeeloodsen en rivierloodsen. Een rivierloods brengt een schip van Ant werpen naar Vlissingen of omgekeerd hij moet grondig de Schelde kennen. De zee- loods is de gids van Vlissingen tot in zee of van in zee tot Vlissingen en dient vooral op de hoogte te zijn van de gevaren aan de kust en in den Scheldemond. In andere landen heeft men twee dien sten tot één gemaakt. De Hollandsche loods doet dienst van Rotterdam tot in zee (vroe ger een rivierloods van Rotterdam naar Maassluis, een zeeloods van Maassluis tot in zee). De Engelsche rivierloods loodste van Londen tot Gravesend, de zeeloods van hier tot in zee. Nu moeten alle loodsen den ganschen weg doen. Men wilde ook te onzent uit bezuiniging de twee stelsels tot één vervormen, wat op den duur het aantal loodsen kan doen ver minderen. Maar zulk een hervorming vraagt wat tijd. De loodsleerlingen zijn aan boord der ioodskotters. Men riep deze naar Ant werpen. Bij den aanvang en het einde van de beurt, moest iedere kotter de Schelde af- en opvaren, daar het schip nu te Ant werpen thuis hoorde en dienst deed voor de kust in zee. Zoo zouden de loodsleer- Imgen door de praktijk èn de Schelde èn de kustzone leeren kennen. Vandaar dat de kotters te Antwerpen gestationeerd werden, ver van hun dienstplaats. En men verving de loodsen niet meer, die pensioen namen, met het oog op inkrimping van personeel. Zoo was dus het plan van het bestutu' en het kreeg een begin van uitvoering. Maar onder het personeel was veel ver zet tegen dit stelsel. De toch al moeilijke dienst, een post van groote verantwoorde lijkheid werd verlengd. Na de reis in zee dan ook nog zonder aflossing die naar Ant werpen volgen. Storm, mist, enz. brengen reeds dikwijls veel overuren. Krachtig werd er gewerkt om de her vorming tegen te gaan. En het personeel overwon De twee stelsels blijven behouden, dat van afzonderlijken zee- en rivierloods. Ieder zijn taak en zijn eigen gebied. Zoo besliste de minister. Maar nu verviel de reden om de loods booten Antwerpen, zoo ver van zee, als ba. sis te geven. De minister wees Ostende aan. Waarom dan weer niet Vlissingen, zooa!s het was, zal men vragen Omdat het per soneel daar uitbetaald moet worden in gul den aan geforceerden koers, ten einde aan de loodsen het leven mogelijk te maken. De loodsen, die nu te Vlissingen wonen, krijgen voor ongeveer elke vijf frank een gulden. De regeering moet dus bijpassen,anders is het bestaan in Holland onmogelijk. Daarom heeft men Oostende aangeduid als basis voor de booten. De kotters moeten dus vandaar naar Vlissingen de loodsen af halen en in zee brengen. Men beweert, dat de ligging van Oostende daartoe moeilijk heden oplevert, dat bij heerschenden Noord. Westerwind de toegang dikwijls zeer moei lijk is, enz. Misschien evolueert men ten slotte weer naar Vlissingen terug. De toe stand is nu zoo zeeloodsen te Vlissingen,

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1926 | | pagina 1