KEL81 MAANDAG 23 NOVEMBER ESHa Vulpenhouders B. WIJMA. No.276 63e Jaai Jang -1925 EWERKT RECEPT ÏSSINGEN piTVOERII* urgschs Maatschappij i GEMEENTEBESTUUR Brieven uit de Hofstad FEUILLETON JALOERSCHE LIEFDE. BINNENLAND VLiSSINGSCHE COURANT EN LLAMy PARK 38 VtBER 1925 rtgebouw", EmmasliJ OEELING TOONEÏ „DE VOLKSSTEN leelvereenigingen in f ■RMANS aard in 4 bedrijven." BAL stedelijke belasting, slist geen toegang mej voering aan de zaal T er persoon NTEN GEVRAA 3 n verkoop van lek* iiin-,Bloem-enUn aden. Flinke bijv] voor actieve persoi» )LBEDA, Dragten, S| in Friesche Kl| rdappeten. Commiezen en Pd nten gevraagd. BegiJ Leeft. 22-30 j. Inlil erstrektM.v D BROf en, Postbus 70. een nette OOPJONGEN gd ter Urukkerii j ING, Noordstraat. oop >L en VtiiNDBUKf otprijs. E, Oroenewoud 63. oop groote 9VERLANTAARNI Mms. Adres: Nieiq 2, Vlissingen. koop aangeboden Duitsche PIANO. 385.—. Brieven oi bureau „Viiss. Coi^ COLPORTEUR ;d, genegen om van h te werken. Hoogep Brieven motto «Colpi >ureau „Vliss. Couranj :ns huwelijk der leg^ ge een iGDIENSTBODE ;d voor het Gemeentel ïuis. Aanmelding 1 en 8uur bij deDired"! huur in het centrum ij JENEOENHUIS t voor kantoor of wms en No. 113, t»"l Courant". i, HM- November'' B- tg 23 i 8 24 ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal cheren 2.20 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Week-abon- uementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIE PRIJS Van 1—4 regels1.10 voor iedere regel meer" 26 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel Kleine Advertenties betreffende Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie dingen en Dienstaanvragen, enz., prijs, bij vooruitbetaling van 15 regels ƒ0.75, elke regel meer 15 cent. Familieberichten van 1—6 regels: ƒ1.70, iedere regel meer 26 cent. OPENBARE VERGADERING van den GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN op Vrijdag 27 November 1925, des namiddags 2 uur. I. Beëediging en installatie van het nieuw benoemde lid van den raad den heer G. J. Fr os. II. Mededeelingen. III. Over te leggen stukken. IV. Benoemingen. Van een lid der commissie van toezicht op het middelbaar onderwijs (vacature H. j. Voorloop). Aanbeveling 1. ds. W. A. B, ten Kate 2. ds. A. de Voogd. V. Punten van behandeling 1. Voorstel van Burg. en Weth. tot het verleenen van machtiging aan regenten over het Gasthuis tot opname in hunne in richting als verzorgde voor eigen rekening van L. van den Driest te Oost- en West- Souburg. 2. Idem tot het verleenen van een bijdra ge tot een maximum van 1545 in den aan leg van een rijwielpad aan den voet der duinen van de gemeentegrens van Vlissin gen (Zwanenburg) naar Zoutelande. 3. Idem om afwijzend te beschikken op een verzoek van J. W. Muller en acht an dere huurders van gemeente-woningen aan de Paul Kruger- en Verkuijl Quakkelaar- straat, om hun woningen van gemeente wege van electrische verlichting te doen voorzien. 4. Idem om voor het eerste halfjaar 1926 de kosten aan het ophalen der tonnen ver bonden te bepalen op 10 per ton en Burg. en Weth. te machtigen een regeling te tref fen voor de betaling der aansluitingskosten voor min-vermogenden. 5. Idem naar aanleiding van een ver zoek van de „Patroonsvereeniging Bouw- kring Vlissingen", betreffende uitvoering van gemeentewerken bij aanbesteding. 6. Idem tot het afbreken van den kaai muur aan den Nieuwendijk en tot verbete ring van de visschershaven. 7. Idem om de huur van het bij raads besluit d.d. 28 Augustus 1925, no. 11, aan de Stoomvaart-Maatschappij „Zeeland" verhuurde stuk grond gelegen en de noor delijke helft van de hooge loods staande op de landtong tusschen de eerste en tweede binnenhaven te verlengen en te brengen van vijf op acht jaren. Na de behandeling der agenda en rond vraag wordt de vergadering gesloten en overgegaan tot de voorbehandeling der gemeente-begrooting en bijlagen, dienst 1926 zoo noodig voortzetting des avonds te 8 uur. Onze vrijheid. Warm water. Het zou wel eens interessant zijn als iemand eens een lijst wist op te maken van alle bepalingen in de laatste vijf en twintig jaar gemaakt, waarin telkens een klein stukje van onze persoonlijke vrijheid aan banden werd gelegd. Een paar maal in -het jaar komt er zoo'n klein vlaagje tirannie over ons gemeentebestuur en moet deze of gene zoogenaamd slechte gewoonte van een ken - Middelb.-R°,,erdj sschengelegen plaa'sel >EH VAN l'ASSAOItl OEOEREN EN VEL. g -- dag26 27 - ïformatiën te bekooon bun: R-V-T'rts li v.h. Elmo O- vw 1 JL. B, BENHOORN, Tejl r.OOSTERBOm^ Gebre-ÊTOTENBRK.» Naar het Engelsch van MAVIS TRENT. 13) Rosetta toonde geringe belangstelling in Letgeen het goede mensch haar meedeelde. Wat ging haar het doen en laten van dien Jim Ernscrofton verder nog aan Nu verscheen het dienstmeisje met een brief. „Een half uur geleden werd dit voor u afgegeven", zei ze. „Op antwoord be hoefde'niet gewacht". Rosetta scheurde 't couvert open en las „Beste Rosetta, lk ben hier cn heb haar gezien. Ik kon !lot niet langer uithouden ze mag natuur lijk niet weten dat ik hier ben. Ik heb een week vrijaf en nu heb ik mijn intrek ge nomen in Logement ReppeKon. Ik durfde ,;'ct goed in haar eigen dorp logeeren "mar ik ben al blij in haar nabijheid te kunnen vertoeven. Vanavond ging ik naar "et postkantoor, waar ik haar in het rijtuig zaS stappen. Toen ik hoorde dat het engagement was. verbroken, werd het me te machtig en kfeeg ik een gevoel dat ik haar moest terug z,en. Maar jou wil ik ook zien zien en preken. Ik wil alles in geuren en kleuren [moren, daarmee kan ik met wachten W K' terugkomt. Ik hoop, dat je weer beter öe"t. Ik heb gehoord, dat je ziek bent ge weest. Schrijf eens, en wanneer ik je kan ontmoeten. Het lijkt nie het best ergens Puiten, tusschen Reppelfon en het postkan- mor, Ik zal geen moeite doen om haar te spreken te krijgen mocht ik haar met iets 'dienst kunnen zijn, ik zou dat heerlijk 'mden. Want nu weet ik, dat ik haar liever eb dan ooit. En jij zult me toch ook wel en beetje willen helpen, Rosetta, als mijn groep menschen aan den ketting worden gelegd. Van het zoogenaamd vrije Holland blijft op den duur een miserabel schijntje over. Dezer dagen is het er weer op losgegaan, lm de eerste plaats is eem vergunningen stelsel ingevoerd voor het hebben van een radio-antenne op het dak. Uit niets is ge bleken dat dit vergunningssysteem noodig is. Er is wel eens zoo'n mast van het dak gevallen, maar dat doet op zijn tijd een schoorsteen ook. Bovendien zou dan een controle moeten worden gehouden ofr de deugdelijkheid der antenne en daar komt niets van. Het stelsel van vergunningen is bovendien één der ellendigste instituten'in het overheidsbeheer. Het geeft een massa rompslomp, het geeft steeds weer vertra ging, gemis aam inzicht dat iets meer spoed heeft dan eem ambtenaar kan begrijpen, valt dagelijks te constateeren men grijpt dergelijke vergunningen, aan om tegen te werken enzoovoort. Ieder onzer heeft wel eens met dit stelsel te maken gehad en het etnige effect ervan is stagnatie. De over heid zelf haalt er zich een massa moeilijk heden mee op den hals, maakt fouten- in de toepassing, houdt hardnekkig vol aan een eenmaal gemaakte fout. En dat alles met dit simpele resultaat, dat tenslotte een heel, heel enkelen keer iets dat minder gewenscht is, wordt tgengegaan. Natuurlijk blijven alle antennes die er zijn en zal er niet één door geweerd worden. Het vergunningen stelsel zal blijken niets dan misplaatste bemoeizucht te zijn. We willen er nog maar niet eens van spreken dat de redactie van de strafbepaling zoo abominabel slechts em krom is, dat men heel veel kans heeft op vrijspraak door den kantonrechter als puntje bij paaltje komt. Een tweede vlaag van tirannie treft de nachtvergunningen. Om half één Zater dags om half twee moeten de café's sluiten. Er werden echter nachtpermissies gegeven, die vooral voor Schcveningen van belang zijn. Weg met die nachtpermissies, niettegenstaande de politie voor het behoud daarvan is, omdat de nette café's op die wijze het publiek uit de minder nette nac-ht- café's houdt. Waarom de bepaling Niets dan -bemoeizucht. Wij voor ons vinden half cén al laat het werk van iedereen vangt 's morgens omstreeks negen uur aan. Wil men dus een behoorlijke nachtrust, dan Is half één sluiten voor allen reeds te laat. Maar waarom degenen, die er een andere opvatting op na houden, de onze opgelegd? Er zullen geen wonderen van braafheid gebeuren, nu men de café's niet langer open laat, er zullen geen vreeselijk-slechte dingen worden voorkomen, maar wat men er wel mee bereikt is, dat er voor de zóó- veelste maal wrevel ontstaat tegen de over heidsbemoeiing. Opmerkelijk is het, dat men dit niet inziet en dat men de beteeke- nis daarvan overschat. Wanneer men in deze dagen van regee- ringscrisis maar weer eens het oor te luis teren legt, hoort men allerwege met hoe weinig respect over de overheid wordt ge sproken. En... niet geheel ter. onrechte. Het zal haar ten slotte gaan als de be faamde Uilenspiegel, die moest bekennen dat iedereen een hekel aan hem had maar dat het er ook naar 'maakte. Wij gaan. met onze vrijheidsbeperkingen een gansch verkeerden kant op. Het systeem deugt in beginsel niet, omdat het altijd weer aan een veel grooter groep van goedwiBenden een last, een hinder oplegt dan dat het een- andere groep een beletsel in den weg legt om misbruik te maken. Slechts wanneer vaststaat dat als regel een verkeerd gebruik wordt gemaakt van- de bestaande vrijheid, is het oogenblik voor ingrijpen gekomen, maar wanneer, gelijk bij de antennes het geval is, als regel geen aanmerking valt te maken, dan dient men een eventueele bepaling tegen het misbruik ook niet verder te gaan dan strikt gericht is tegen dit verkeerde gebruik. Het is een fraaie theorie dat men moet voorkomen maar praktisch is een andere wijze van handelen maar al te dikwijls. Een* nieuwigheidjp dat, vergissen wij ons niet, alleen nog maar te Amsterdam be staat, zal men hu trachten ook in den trouwe vriendin. Je toegenegen Allen Ray." HOOFDSTUK XVII. Rosetta liep de 'hoofdstraat van het dorp ten einde ze was blij toen ze het laatste huis van het dorp achter zich had op den weg tusschen Wembley en «Reppeiton. Ze kende dc streek zoo weinig, dat ze daarom maar aan Allen dezen weg had aangegeven \oör een ontmoeting te half drie ongeveer. Ze wist dat Nel haar gewone bezoek zou brengen in den ochtend, omdat ze na de lunch met mevrouw Lester uitreed en dan eerst laat thuiskwam. Het was moge lijk dat zij op den terugweg nog even bij haar aankwam, maar dan zou ze al lang weer terug zijn, of een uitvlucht weten te vinden als dit niet het geval was. Ze was echter zwakker dgn ze dacht. De scherpe lucht deed haarvnoesten en zoódra ze buiten het dorp was ging ze veel langza mer loopen, tot ze zich eindelijk vast moest houden aan de leuning van een brug. Hier trof Allen haar tien minuten later aan. „Wel, Rosie, je hebt het ook niet ver gebracht", riep hij haar toe. „Allen", riep ze verheugd uit. „O, Allen, ik ben zoo blij je te zien." „Dus je bent 'niet boos op me", vroeg hij vriendelijk. „Het is een dwaasheid van me om hier tc komen, maar heusch ik kon niet anders Je ziet er nog zwakjes uit, Rosie. Blijf niet zoo in den wind staan. Laten we een eind oploopen." Rosetta werd nu overvallen door een hevige hoestbui. „Rosie, je had in bed moeten blijven", ging hij voort, terwijl hij haar vol bezorgd heid aanzag. „Ik 'begrijp niet dat Nel kan dulden, dat .ie bij vreemden op kamers woont, nu je ziek bent. Ze Iaat je toch niet heelemaal links liggen „O neen, ze is zelfs heel vriendelijk ze Lagen prijs. Prima kwaliteit. Alleenverkoop voor Vlissingen (Ingez. Mededeeling.) Haag in te voeren, nl. het van gemeente wege leveren van warm water. Het zullen zijn reservoirs, die 's nachts electrisch ver warmd worden. Voor dertig gulden 's jaars heeft men dan royaal voortdurend een dertig liter, warm water in huis. De er varing zal moeten leeren of dit een goed systeem is. Over het algemeen -staan wij twijfelend tegenover dergelijke gemeente lijke instituten. Meestal is het met bijster practisch. We wijzen bijvoorbeeld op den gemeentelijken klokkendienst, waarbij men zich kan- aansluiten, zoodat men altijd een juist loopende electrische klok in- huis krijgt. Eenig succes heeft die dienst niet gehad en alleen grootere gebouwen hebben zich erbij aangesloten en die ook nog niet alle, want men kan zoo'n electrische klok zelf veel goedkooper aanleggen als men dat wil, dan de gemeente het doet. Het zat dus de vraag zijn of het nieuwe warm-water- bedrijf niet alleen goedkooper maar ook praktischer is dan het oude systeem, van water op gas koken als men- warm water noodig heeft. In ieder geval vis het te pro- beeren. Het gas-bedrijf heeft tegen de proef geen bezwaar gehad. Niet onmoge lijk lijkt -het, dat dit bedrijf inziet dat de proef niet zal slagen en dat in het misluk ken daarvan een recdJame voor het gas schuilt. Het heeft officieel, dat er geen afgunst bestaat tusschen beide bedrijven van gas en electnciteit. Wij gelooven dat dit praktisch eenigermate anders is en dat wel degelijk het gas alle moeite doet om zijn plaats, speciaal dan voor verwarming te houden. Voorshands zal dit ook nog wel zoo zijn, omdat het electrischrverwarmen nog altijd duur is, maar met deze warm water-voorziening wordt toch al een aar dig begin gemaakt van een aanslag op het gas als verwarming. Men zegt dat in Ame rika de toestand al .et! verder is en daf gas daar op weg is te verdwijnen. Dan zal het bij ons op den duur ook wel zóó gaan. EIBER. Het verdrag met België. De correspondent van het „Vad." te Brussel medt dat, naar in officieuse kringen wordt verzekerd, de Belgische regeering er, althans op het oogenblik, niet aan denkt, oc Wielingen-kwestie aan het oordeel van een arbitrale rechtbank te laten onderwer pen. In dezelfde kringen meent men te we ten dat minister Vandervelde het plan heeft, in de eerstkomende vergadering van dc parlementaire commissie voor de buiteu- landsehe zakenomtrent de ratificatie van liet verdrag met Nederland een mededee- ling te doen. De politieke toestand. In de te Rotterdam gehouden algemeene vergadering van den Vrijzinnig-Democrati- schen Bond heeft de heer mr. H. P. Mar- chand een rede gehouden over den politie- ken toestand van het oogenblik. Hoe moet de crisis worden opgelost Spreker neemt allereerst aan, dat ter rech terzijde niet voorzit, wat gedaan is bij de vlootwet-crisis elke regeeringscombinatie onmogelijk te maken, zoodat de Koningin wel gedwongen wordt het ontslag aan te nemen. Spr. gelooft dat de Katholieken zul- heeft me bloemen en vruchten gestuurd", antwoordde Rosetta. „Maar het is toch niet meer dan natuurlijk dat ze voelt welk een verschil er nu tusschen ons bestaat." „Ja, daarin heb je gelijk. Een heel ver schil. O Rosetta. ik heb 'haar tweemaal ge zien. Ik stond bii het hek, toen zij met haar rijtuig aankwam. Ze sprak een oogenblik met de portiersvrouw." „Hoe kwam je daar „We!, ik doolde daar rond in de hoop haar te zien." „Had je haar willen spreken „Neen antwoordde Allen, „dat zou ik alleen hebben gedaan als ik wist, dat dit haar gelukkiger zou hebben gemaakt." „Nel is gelukkig genoeg", antwoordde Rosetta bits. „Zou ze het zich niet aantrekken van haar neef vroeg Allen. Toen Rosetta aarzelde met deze vraag te beantwoorden, ging hij voort „Als ik wist dat ze hierdoor ongelukkig was, dan zou ik graag eens een hartig woordje spreken met dien iongen man..." „iDat zou niet verstandig zijn", ant woordde Rosetta. „Nel verlangt hem niet terug." „Maar wat is dan de reden van dien droeven bilk in haar oogen... O Rosie, je weet niet hoe weinig het maar scheelde of ik had haar vanmorgen aangesproken. Het is zoo ellendig om je achter de struiken te verbergen als je haar zoo dol graag... in de armen had gesloten „Zij is nu gravin Helena Ayrfield; vergeet dat niet Allen", zei Rosetta koel. „Met het verleden heeft ze moeten breken. Met zou haar onrustig en zenuwachtig maken. Ze zou zich verplicht gevoelen om jou even als mij - te behandelen met die gedwon gen, nederbuigende vriendelijkheid. Ze is de oude Ne! niet meer. Dat verlies jij telkens uit het oog. Maar dat zou je wel degelijk len volharden in hun houding om geen zitting te nemen in eenig kabinet met chr.- hist.'s. Spr. gelooft echter niet dat de Ka tholieken zullen volharden bij hun voorne men om zich afzijdig te houden. Spr. wijst op de uiting van mr. Loeff, dat wie deel uitmaakt van het parlement zich niet aan de parlementaire piichten mag ont trekken. Dit gold tegen de S.D.A.P. in 1913 bij de poging tot formatie van het kabinet- Bos. Spr. ging na welke mogelijkheden er bestaan tot vorming van een parlementair kabinet. 1. Soc. Dem., Vrijz. Dem. en Kath. 2. Katholieken, Anti-Rev. en Vrijheids bond. 3. Een kabinet steunend op minderheden ofwel A. R. en Kath. A. R. en C. H. (met of zonder V. B.) S.D.A.P. en V. D. Andere mogelijkheden tot vorming van een kabinet op parlementairen grondslag bestaan er niet. Spr. noemde alle formaties onmogelijk, ook dat van A. R. en R. K Want spreker wilde mgr. Nolens alvast verzekeren,-. dat dè linkerzijde aan zulk een kabinet een zeer kort leven zou verschaffen. Een minderheids bczumigingskabinet zal zoo korten leeftijdsduur krijgen, dat het niet aan de bezuiniging zal kunnen beginnen. Moeilijk zou zijn vol te houden een kabi net van V. D. en S. D. A. P. Heel anders zou het zijn als de Katholieken daarbij toe- tiaden. De levenskansen zouden belangrijk zijn versterkt. Die formatie is reeds voor speld door Kerdijk. Dat kabinet moet toch komen op den duur. Hoe lang zal men den weerstand volhouden Het zou niet van staatkundig inzicht getuigen zulk een for matie terug te stooten. De bezwaren, die de Katholieken daartegen aanvoeren be staan er volgens spr. nier, omdat de Katho lieken er toch ook nog zijn in die formatie. De Katholieken zullen in die regeerings- meerderheid toch kunnen borg staan voor de christelijke grondslagen van ons volk en voor de heiligheid van het huwelijk. Juist zij, die het huwelijk als een sacrament be schouwen. Want doordat zij de helft vor men van die meerderheid, valt die meerdei- heid bij hun verzet hunnerzijds. In het wapen van dit nieuwe kabinet zal dit teeken moeten staan. Spr. plaatst op zijn spreekgestoelte de weegschaal. Mr. Marchant noodigde in zijn rede ka tholieken en sociaal-democraten uit tot sa menwerking in democratische richting. Op zijn programma komen ongeveer de zelfde punten voor als op het verkiezings program der sociaal-democraten. HET GOUDEN' FEEST VAN HET""" ST. JOSEPH-ZIEKENHUIS. Heden, 23 November is het 50 jaar ge leden, dat op verzoek van het R. K. Arm en Weesbestuur de eerste Eerw. Zusters Franciscanessen zich hier vestigden om aanvankelijk de zorg op zich te nemen der opvoeding van de R. Kath. weezen, welke taak als eerste stap het opnemen van een ziek kindje zich uitbreidde in Sep tember 1894 tot de ziekenverpleging. Eerst genoemde gebeurtenis is gisteren op fees telijke wijze herdacht. In de vroegmis zijn het bestuur van het St. Joseph-ziekenhuis met de zusters ter Heilige Tafel genaderd. Om half tien werd eveneens in de kapel van het ziekenhuis een plechtige Hoogmis opgedragen door den hoogeerw heer Deken P. van der Aa, waarbij de weleerw. heeren L. J. M. van der Pluijm en P. van Diepen als diaken en sub-diaken assisteerden. Voor de Hoogmis werd de „Weni Creator" gezongen, terwijl daarna het „Laudate Dominum" weer klonk. Na 't Evangelie hield de hoogeerw. heer Deken een toespraak tot de zusters, die na de Mis de tweestemmige mis A van H. Heller ten gehoore brachten. Van 12*tot 1 uur werd in den tuin een aubade gebracht door het muziekgezel schap „St. Caecilia", terwijl na afloop een foto genomen werd van het bestuur der in richting met hei muziekgezelschap. Rond twee uur verzamelden in een der vertrekken zich het bestuur, het feestcomité en het eere-comité, bestaande uit den bur gemeester, den hoogeerw. heer Dtken P. gewaar zijn geworden, als ie met haar had gesproken. Ze is niet meer dezelfde. Dat heb ik ondervonden „Rosetta Hij keek haar diep in de oogen, maar ze wist dien blik te doorstaan. „Is dat waar vroeg hij heftig. Hij zweeg een oogenblik en zei toen „Jij kunt hierover 'beter oordeelen dan ik, want jij hebt haar den laatsten tijd telkens ge zien en gesproken. Het is eigenlijk wel te begrijpen... En toch..." Spreken was hem nu onmogelijk. Iets als een snik welde bij hem op. „Allen fluisterde Rosetta, „we moeten zoo spoedig mogelijk naar Stockporton terug. We zijn hier overbodig." „Ik blijf hier een week", verklaarde hij beslist. „Maar, Allen... je zult toch niet ver wachten Nel weer te zien „Ik wil haar zien zoo dikwijls ik hiertoe de gelegenheid heb", zei hij. „Maar stel je gerust, dat ik haar niet met mijn persoon zal lastig vallen. Ik zal geen moeite doen om haar te spreken te krijgen. Nel behoeft niet te weten dat ik hier ben geweest. Maar nu breng ik jou allereerst weg. Het- wordt hoog tijd, dat je naar huis gaat." HOOFDSTUK XVIII. „Wat kijk je ernstig en somber, Helena", zei mevrouw Lester, terwijl ze per rijtuig terugkeerden, na inkoopen te hebben ge daan in Yoretown. „Ik dacht aan al het gGd, dat ik van middag weer uitgegeven heb", antwoordde Nel. „Ja, je hebt heel wat gekocht", zeide mevrouw Lester, „maar je doet er goed aan om de winkels te begunstigen." „Wat zou dat meisje dat me die kant verkocht raar hebben opgekeken, als ik haar zei dat ik vroeger ook achter de toon- van der Aa en de heeren P. G. Laernoes, dr. A. Staverman, de directeur vau het Nederlandsch en de inspecteur van. Bel gisch loodswezen, de heeren C. D. de Haes en G. Blij. In hun midden hadden de eer waarde zusters plaats genomen. Die allen zaten daar in een keurig versierde ruimte, waartasschen de groene planten, de ruim 50 bloemstukken „la note gaie" uitmaak ten. Van al die sympathiebetuigingen, wel ke voor een. groot'deel van patiënten of oud-patiënten afkomstig waren, de gevers te vermelden, zou ons onmogelijk zijn-, daarom vermelden we slechts de twee ko lossale manden met chrysanten van het college van Burg. en Weth. en. van dr. N. A. Henrard, die hoog uitstaken boven de andere. De eerste spreker was de heer W. P. Edelman, die als voorzitter van het feest comité allen die aanwezig waren hartelijk welkom heette. Hij wees er op, dat 1925 met recht een jubeljaar mocht genoemd worden met zijn achtereenvolgende lustra van de Kon. Maatschappij „de Schelde", de Stoomvaart Maatschappij „Zeeland" en het muziekgezelschap „Ons Genoegen". Men heeft hier te Vlissingen wel het belang de zer maatschappijen goed begrepen en te recht die feesten luisterrijk meegevierd. Maar ook voor katholiek Vlissingen- is het een echt jubeljaar geworden, in de eerste plaats met het diamanten feest van de St. Vincentius-vereeniging, die in de afgeloo- pen 60 jaar veel heeft gedaan voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van de minder-bedeelde katholieke broeders. En. nu staan we aan den vooravond van een nieuw feest. Op 23 November zal het 50 iaar geleden zijn, dat op verzoek van het R. K. Arm- en Weesbestuur de Eerw. Zus ters uit Salzkotten zich hebben belast eerst met de zorg voor d* opvoeding der weezen, waaraan toegevoegd' is de verzorging van ouden van dagen en zieken. En zij hebben deze taak van christelijke naastenliefde met blijmoedigheid opgevat en ter eere Gods vervuld om eenmaal als loon de eeuwige zaligheid te verwerven. Het is dan met groote dankbaarheid, dat op dezen dag hulde mag worden gebracht. Een co mité heeft zich gevormd, dat bewijzen van. sympathie en waardeering met uwen arbeid heeft verzameld en. U Eerw. Moeder-Over ste en Eerw. Zusters zult me wel vergun nen de tolk te zijn van allen om U geluk te wenschen met dit feest, en U toe te bid den, nog lange jaren tot eer van God en. tot heil der menschheid werkzaam te mogen, zijn. Sta mij toe U als herinnering dit cou vert te mogen overhandigen. Het bevat on geveer 1260 en is verzameld uit groote en kleine bijdragen, en ik verzoek U het te besteden, zooals U goeddunkt, opdat het eens in moeilijke dagen een herinnering moge zijn en eens steun tot volharding in uw moeilijken arbeid. Nadat het applaus verstomd was, richtte spr. nog enkele woorden van gelukwensch tot het Arm- en Weesbestuur, dat hij ge- lukwenschte met het feest en waarbij hij een eeresaluut bracht aan voorgangers als Krahmer, Jansen en Labout. Hij eindigde met den wensch van nog lange jaren ar- beidens tot eer van God en tot heil van de leidende menschheid. De burgemeester was de tweede spreker. Hij behoefde slechts weinige woorden toe te voegen aan die van den heer Edelman. Hij sprak zijn diepgevoeiden dank uit, dat hij deel had mogen uitmaken van het eere comité, dat hij met zijne moeder deze plech tigheid had mogen bijwonen en voor hef gedenkboek, dat hem een blijvende herinne ring eraan zou zijn. Als burgemeester van Vlissingen voegde hij er alleen nog maai woorden van dank aan toe voor 't vele dat Sint Joseph had gedaan gedurende de oorlogsjaren en in 't algemeen, voor de Christelijke charitas, voor 't vele goede werk dat gedaan was. Tot den hoogeerw. heer Deken richtte spr. zich met de opmer king, dat een jubileum vergeten was, nl. het feit, dat in 917 Vlissingen een zelfstan dige parochie was geworden. Dr. Staverman, naar voren tredend, zegt aangewezen te zijn als de medicus, die im 't licht moet stellen, wat het St, Joseph- bank had gestaan", hernam Nel. „Misschien weet ze het bestiedereen schijnt alles van mij te weten", voegde ze er op eenigs- zins bitteren toon bij. „Daardoor heb ik steeds het gevoel of ik hier feitelijk niet op mijn plaats ben, of ik maar comedie speel... En dan denk ik weer aan onze gezellige kamer thuis moeder bij het vuur en Ro setta voor haar machine, en Allen-.onze buurman, die een praatje kwam maken." Ze zweeg met een zucht. „Het verleden bezit altijd een eigenaar dige bekoring voor ons", antwoordde me vrouw Lester vriendelijk, „maar denk je werkelijk dat dat bestaan je nu nog zóu voldoen „Ik weet het niet", antwoordde Nel pein zend. „Och, ik vind het ook wel heerlijk om rijk ie zijn... Mijn droefgeestige stemming zal wel overdrijven. We zijn al dicht bij huis ik zou graag nog even op het post kantoor aanrijden." Mevrouw Lester schreef die droefgeestige cn neerslachtige buien van haar pupil toé aan de nabijheid van Rosetta. Zij ried Nel daarom af om naar haar nicht te gaan, onder voorwendsel dat ze anders te laat zouden thuis komen. Nel gaf toe en ze reden nu het hek bin nen van the Towers. Plotseling slaakte ze een luiden kreet. „Mevrouw Lester", riep ze ontsteld. „Heeft u wel eens een geestverschijning gezien „Neen", zei de oude dame lachend. „Het spijt me dat ik die vraag ontkennend moet beantwoorden." ..Daar... daar... daar bij het hele... in de struiken... een gestalte... de gedaante van een jongen man... dien ik vroeger heb gekend..." bracht Nel haperend uit. „En hoe heet hij vroeg mevrouw Les-- ter nieuwsgierig. „Allen Ray", antwoordde Nel zacht. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1925 | | pagina 1