KEL81
MAANDAG 23 NOVEMBER
ESHa Vulpenhouders
B. WIJMA.
No.276
63e Jaai Jang
-1925
EWERKT
RECEPT
ÏSSINGEN
piTVOERII*
urgschs Maatschappij i
GEMEENTEBESTUUR
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
JALOERSCHE LIEFDE.
BINNENLAND
VLiSSINGSCHE COURANT
EN
LLAMy PARK
38
VtBER 1925
rtgebouw", EmmasliJ
OEELING TOONEÏ
„DE VOLKSSTEN
leelvereenigingen in f
■RMANS
aard in 4 bedrijven."
BAL
stedelijke belasting,
slist geen toegang mej
voering aan de zaal T
er persoon
NTEN GEVRAA 3
n verkoop van lek*
iiin-,Bloem-enUn
aden. Flinke bijv]
voor actieve persoi»
)LBEDA, Dragten, S|
in Friesche Kl|
rdappeten.
Commiezen en Pd
nten gevraagd. BegiJ
Leeft. 22-30 j. Inlil
erstrektM.v D BROf
en, Postbus 70.
een nette
OOPJONGEN
gd ter Urukkerii j
ING, Noordstraat.
oop
>L en VtiiNDBUKf
otprijs.
E, Oroenewoud 63.
oop groote
9VERLANTAARNI
Mms. Adres: Nieiq
2, Vlissingen.
koop aangeboden
Duitsche
PIANO.
385.—. Brieven oi
bureau „Viiss. Coi^
COLPORTEUR
;d, genegen om van h
te werken. Hoogep
Brieven motto «Colpi
>ureau „Vliss. Couranj
:ns huwelijk der leg^
ge een
iGDIENSTBODE
;d voor het Gemeentel
ïuis. Aanmelding 1
en 8uur bij deDired"!
huur in het centrum ij
JENEOENHUIS
t voor kantoor of wms
en No. 113, t»"l
Courant".
i, HM-
November'' B-
tg 23 i 8
24
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 2.20 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk 2.50. Week-abon-
uementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIE PRIJS
Van 1—4 regels1.10 voor iedere
regel meer" 26 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Kleine Advertenties betreffende Huur en
Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie
dingen en Dienstaanvragen, enz., prijs, bij
vooruitbetaling van 15 regels ƒ0.75, elke
regel meer 15 cent.
Familieberichten van 1—6 regels: ƒ1.70,
iedere regel meer 26 cent.
OPENBARE VERGADERING
van den
GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN
op Vrijdag 27 November 1925,
des namiddags 2 uur.
I. Beëediging en installatie van het nieuw
benoemde lid van den raad den heer G. J.
Fr os.
II. Mededeelingen.
III. Over te leggen stukken.
IV. Benoemingen.
Van een lid der commissie van toezicht
op het middelbaar onderwijs (vacature H.
j. Voorloop). Aanbeveling 1. ds. W. A. B,
ten Kate 2. ds. A. de Voogd.
V. Punten van behandeling
1. Voorstel van Burg. en Weth. tot het
verleenen van machtiging aan regenten
over het Gasthuis tot opname in hunne in
richting als verzorgde voor eigen rekening
van L. van den Driest te Oost- en West-
Souburg.
2. Idem tot het verleenen van een bijdra
ge tot een maximum van 1545 in den aan
leg van een rijwielpad aan den voet der
duinen van de gemeentegrens van Vlissin
gen (Zwanenburg) naar Zoutelande.
3. Idem om afwijzend te beschikken op
een verzoek van J. W. Muller en acht an
dere huurders van gemeente-woningen aan
de Paul Kruger- en Verkuijl Quakkelaar-
straat, om hun woningen van gemeente
wege van electrische verlichting te doen
voorzien.
4. Idem om voor het eerste halfjaar 1926
de kosten aan het ophalen der tonnen ver
bonden te bepalen op 10 per ton en Burg.
en Weth. te machtigen een regeling te tref
fen voor de betaling der aansluitingskosten
voor min-vermogenden.
5. Idem naar aanleiding van een ver
zoek van de „Patroonsvereeniging Bouw-
kring Vlissingen", betreffende uitvoering
van gemeentewerken bij aanbesteding.
6. Idem tot het afbreken van den kaai
muur aan den Nieuwendijk en tot verbete
ring van de visschershaven.
7. Idem om de huur van het bij raads
besluit d.d. 28 Augustus 1925, no. 11, aan
de Stoomvaart-Maatschappij „Zeeland"
verhuurde stuk grond gelegen en de noor
delijke helft van de hooge loods staande
op de landtong tusschen de eerste en
tweede binnenhaven te verlengen en te
brengen van vijf op acht jaren.
Na de behandeling der agenda en rond
vraag wordt de vergadering gesloten en
overgegaan tot de voorbehandeling der
gemeente-begrooting en bijlagen, dienst
1926 zoo noodig voortzetting des avonds
te 8 uur.
Onze vrijheid.
Warm water.
Het zou wel eens interessant zijn als
iemand eens een lijst wist op te maken van
alle bepalingen in de laatste vijf en twintig
jaar gemaakt, waarin telkens een klein
stukje van onze persoonlijke vrijheid aan
banden werd gelegd. Een paar maal in -het
jaar komt er zoo'n klein vlaagje tirannie
over ons gemeentebestuur en moet deze of
gene zoogenaamd slechte gewoonte van een
ken - Middelb.-R°,,erdj
sschengelegen plaa'sel
>EH VAN l'ASSAOItl
OEOEREN EN VEL.
g --
dag26
27 -
ïformatiën te bekooon
bun: R-V-T'rts li
v.h. Elmo O- vw 1
JL. B, BENHOORN, Tejl
r.OOSTERBOm^
Gebre-ÊTOTENBRK.»
Naar het Engelsch van MAVIS TRENT.
13)
Rosetta toonde geringe belangstelling in
Letgeen het goede mensch haar meedeelde.
Wat ging haar het doen en laten van dien
Jim Ernscrofton verder nog aan
Nu verscheen het dienstmeisje met een
brief. „Een half uur geleden werd dit voor
u afgegeven", zei ze. „Op antwoord be
hoefde'niet gewacht".
Rosetta scheurde 't couvert open en las
„Beste Rosetta,
lk ben hier cn heb haar gezien. Ik kon
!lot niet langer uithouden ze mag natuur
lijk niet weten dat ik hier ben. Ik heb een
week vrijaf en nu heb ik mijn intrek ge
nomen in Logement ReppeKon. Ik durfde
,;'ct goed in haar eigen dorp logeeren
"mar ik ben al blij in haar nabijheid te
kunnen vertoeven. Vanavond ging ik naar
"et postkantoor, waar ik haar in het rijtuig
zaS stappen.
Toen ik hoorde dat het engagement was.
verbroken, werd het me te machtig en
kfeeg ik een gevoel dat ik haar moest terug
z,en. Maar jou wil ik ook zien zien en
preken. Ik wil alles in geuren en kleuren
[moren, daarmee kan ik met wachten W
K' terugkomt. Ik hoop, dat je weer beter
öe"t. Ik heb gehoord, dat je ziek bent ge
weest. Schrijf eens, en wanneer ik je kan
ontmoeten. Het lijkt nie het best ergens
Puiten, tusschen Reppelfon en het postkan-
mor, Ik zal geen moeite doen om haar te
spreken te krijgen mocht ik haar met iets
'dienst kunnen zijn, ik zou dat heerlijk
'mden. Want nu weet ik, dat ik haar liever
eb dan ooit. En jij zult me toch ook wel
en beetje willen helpen, Rosetta, als mijn
groep menschen aan den ketting worden
gelegd. Van het zoogenaamd vrije Holland
blijft op den duur een miserabel schijntje
over.
Dezer dagen is het er weer op losgegaan,
lm de eerste plaats is eem vergunningen
stelsel ingevoerd voor het hebben van een
radio-antenne op het dak. Uit niets is ge
bleken dat dit vergunningssysteem noodig
is. Er is wel eens zoo'n mast van het dak
gevallen, maar dat doet op zijn tijd een
schoorsteen ook. Bovendien zou dan een
controle moeten worden gehouden ofr de
deugdelijkheid der antenne en daar komt
niets van. Het stelsel van vergunningen is
bovendien één der ellendigste instituten'in
het overheidsbeheer. Het geeft een massa
rompslomp, het geeft steeds weer vertra
ging, gemis aam inzicht dat iets meer spoed
heeft dan eem ambtenaar kan begrijpen,
valt dagelijks te constateeren men grijpt
dergelijke vergunningen, aan om tegen te
werken enzoovoort. Ieder onzer heeft wel
eens met dit stelsel te maken gehad en het
etnige effect ervan is stagnatie. De over
heid zelf haalt er zich een massa moeilijk
heden mee op den hals, maakt fouten- in de
toepassing, houdt hardnekkig vol aan een
eenmaal gemaakte fout. En dat alles met
dit simpele resultaat, dat tenslotte een heel,
heel enkelen keer iets dat minder gewenscht
is, wordt tgengegaan. Natuurlijk blijven
alle antennes die er zijn en zal er niet één
door geweerd worden. Het vergunningen
stelsel zal blijken niets dan misplaatste
bemoeizucht te zijn. We willen er nog maar
niet eens van spreken dat de redactie van
de strafbepaling zoo abominabel slechts em
krom is, dat men heel veel kans heeft op
vrijspraak door den kantonrechter als
puntje bij paaltje komt.
Een tweede vlaag van tirannie treft de
nachtvergunningen. Om half één Zater
dags om half twee moeten de café's
sluiten. Er werden echter nachtpermissies
gegeven, die vooral voor Schcveningen van
belang zijn. Weg met die nachtpermissies,
niettegenstaande de politie voor het behoud
daarvan is, omdat de nette café's op die
wijze het publiek uit de minder nette nac-ht-
café's houdt. Waarom de bepaling Niets
dan -bemoeizucht. Wij voor ons vinden half
cén al laat het werk van iedereen vangt
's morgens omstreeks negen uur aan. Wil
men dus een behoorlijke nachtrust, dan Is
half één sluiten voor allen reeds te laat.
Maar waarom degenen, die er een andere
opvatting op na houden, de onze opgelegd?
Er zullen geen wonderen van braafheid
gebeuren, nu men de café's niet langer
open laat, er zullen geen vreeselijk-slechte
dingen worden voorkomen, maar wat men
er wel mee bereikt is, dat er voor de zóó-
veelste maal wrevel ontstaat tegen de over
heidsbemoeiing. Opmerkelijk is het, dat
men dit niet inziet en dat men de beteeke-
nis daarvan overschat.
Wanneer men in deze dagen van regee-
ringscrisis maar weer eens het oor te luis
teren legt, hoort men allerwege met hoe
weinig respect over de overheid wordt ge
sproken.
En... niet geheel ter. onrechte.
Het zal haar ten slotte gaan als de be
faamde Uilenspiegel, die moest bekennen
dat iedereen een hekel aan hem had maar
dat het er ook naar 'maakte.
Wij gaan. met onze vrijheidsbeperkingen
een gansch verkeerden kant op. Het
systeem deugt in beginsel niet, omdat het
altijd weer aan een veel grooter groep van
goedwiBenden een last, een hinder oplegt
dan dat het een- andere groep een beletsel
in den weg legt om misbruik te maken.
Slechts wanneer vaststaat dat als regel een
verkeerd gebruik wordt gemaakt van- de
bestaande vrijheid, is het oogenblik voor
ingrijpen gekomen, maar wanneer, gelijk
bij de antennes het geval is, als regel geen
aanmerking valt te maken, dan dient men
een eventueele bepaling tegen het misbruik
ook niet verder te gaan dan strikt gericht
is tegen dit verkeerde gebruik. Het is een
fraaie theorie dat men moet voorkomen
maar praktisch is een andere wijze van
handelen maar al te dikwijls.
Een* nieuwigheidjp dat, vergissen wij ons
niet, alleen nog maar te Amsterdam be
staat, zal men hu trachten ook in den
trouwe vriendin.
Je toegenegen Allen Ray."
HOOFDSTUK XVII.
Rosetta liep de 'hoofdstraat van het dorp
ten einde ze was blij toen ze het laatste
huis van het dorp achter zich had op den
weg tusschen Wembley en «Reppeiton. Ze
kende dc streek zoo weinig, dat ze daarom
maar aan Allen dezen weg had aangegeven
\oör een ontmoeting te half drie ongeveer.
Ze wist dat Nel haar gewone bezoek
zou brengen in den ochtend, omdat ze na
de lunch met mevrouw Lester uitreed en
dan eerst laat thuiskwam. Het was moge
lijk dat zij op den terugweg nog even bij
haar aankwam, maar dan zou ze al lang
weer terug zijn, of een uitvlucht weten te
vinden als dit niet het geval was. Ze was
echter zwakker dgn ze dacht. De scherpe
lucht deed haarvnoesten en zoódra ze
buiten het dorp was ging ze veel langza
mer loopen, tot ze zich eindelijk vast moest
houden aan de leuning van een brug.
Hier trof Allen haar tien minuten later
aan. „Wel, Rosie, je hebt het ook niet ver
gebracht", riep hij haar toe.
„Allen", riep ze verheugd uit. „O, Allen,
ik ben zoo blij je te zien."
„Dus je bent 'niet boos op me", vroeg hij
vriendelijk. „Het is een dwaasheid van me
om hier tc komen, maar heusch ik kon niet
anders Je ziet er nog zwakjes uit, Rosie.
Blijf niet zoo in den wind staan. Laten we
een eind oploopen."
Rosetta werd nu overvallen door een
hevige hoestbui.
„Rosie, je had in bed moeten blijven",
ging hij voort, terwijl hij haar vol bezorgd
heid aanzag. „Ik 'begrijp niet dat Nel kan
dulden, dat .ie bij vreemden op kamers
woont, nu je ziek bent. Ze Iaat je toch niet
heelemaal links liggen
„O neen, ze is zelfs heel vriendelijk ze
Lagen prijs. Prima kwaliteit.
Alleenverkoop voor Vlissingen
(Ingez. Mededeeling.)
Haag in te voeren, nl. het van gemeente
wege leveren van warm water. Het zullen
zijn reservoirs, die 's nachts electrisch ver
warmd worden. Voor dertig gulden
's jaars heeft men dan royaal voortdurend
een dertig liter, warm water in huis. De er
varing zal moeten leeren of dit een goed
systeem is. Over het algemeen -staan wij
twijfelend tegenover dergelijke gemeente
lijke instituten. Meestal is het met bijster
practisch. We wijzen bijvoorbeeld op den
gemeentelijken klokkendienst, waarbij men
zich kan- aansluiten, zoodat men altijd een
juist loopende electrische klok in- huis krijgt.
Eenig succes heeft die dienst niet gehad
en alleen grootere gebouwen hebben zich
erbij aangesloten en die ook nog niet alle,
want men kan zoo'n electrische klok zelf
veel goedkooper aanleggen als men dat
wil, dan de gemeente het doet. Het zat dus
de vraag zijn of het nieuwe warm-water-
bedrijf niet alleen goedkooper maar ook
praktischer is dan het oude systeem, van
water op gas koken als men- warm water
noodig heeft. In ieder geval vis het te pro-
beeren. Het gas-bedrijf heeft tegen de
proef geen bezwaar gehad. Niet onmoge
lijk lijkt -het, dat dit bedrijf inziet dat de
proef niet zal slagen en dat in het misluk
ken daarvan een recdJame voor het gas
schuilt. Het heeft officieel, dat er geen
afgunst bestaat tusschen beide bedrijven
van gas en electnciteit. Wij gelooven dat
dit praktisch eenigermate anders is en dat
wel degelijk het gas alle moeite doet om
zijn plaats, speciaal dan voor verwarming
te houden. Voorshands zal dit ook nog wel
zoo zijn, omdat het electrischrverwarmen
nog altijd duur is, maar met deze warm
water-voorziening wordt toch al een aar
dig begin gemaakt van een aanslag op het
gas als verwarming. Men zegt dat in Ame
rika de toestand al .et! verder is en daf
gas daar op weg is te verdwijnen. Dan zal
het bij ons op den duur ook wel zóó gaan.
EIBER.
Het verdrag met België.
De correspondent van het „Vad." te
Brussel medt dat, naar in officieuse kringen
wordt verzekerd, de Belgische regeering er,
althans op het oogenblik, niet aan denkt,
oc Wielingen-kwestie aan het oordeel van
een arbitrale rechtbank te laten onderwer
pen. In dezelfde kringen meent men te we
ten dat minister Vandervelde het plan
heeft, in de eerstkomende vergadering van
dc parlementaire commissie voor de buiteu-
landsehe zakenomtrent de ratificatie van
liet verdrag met Nederland een mededee-
ling te doen.
De politieke toestand.
In de te Rotterdam gehouden algemeene
vergadering van den Vrijzinnig-Democrati-
schen Bond heeft de heer mr. H. P. Mar-
chand een rede gehouden over den politie-
ken toestand van het oogenblik.
Hoe moet de crisis worden opgelost
Spreker neemt allereerst aan, dat ter rech
terzijde niet voorzit, wat gedaan is bij de
vlootwet-crisis elke regeeringscombinatie
onmogelijk te maken, zoodat de Koningin
wel gedwongen wordt het ontslag aan te
nemen. Spr. gelooft dat de Katholieken zul-
heeft me bloemen en vruchten gestuurd",
antwoordde Rosetta. „Maar het is toch niet
meer dan natuurlijk dat ze voelt welk een
verschil er nu tusschen ons bestaat."
„Ja, daarin heb je gelijk. Een heel ver
schil. O Rosetta. ik heb 'haar tweemaal ge
zien. Ik stond bii het hek, toen zij met haar
rijtuig aankwam. Ze sprak een oogenblik
met de portiersvrouw."
„Hoe kwam je daar
„We!, ik doolde daar rond in de hoop
haar te zien."
„Had je haar willen spreken
„Neen antwoordde Allen, „dat zou ik
alleen hebben gedaan als ik wist, dat dit
haar gelukkiger zou hebben gemaakt."
„Nel is gelukkig genoeg", antwoordde
Rosetta bits.
„Zou ze het zich niet aantrekken van
haar neef vroeg Allen.
Toen Rosetta aarzelde met deze vraag te
beantwoorden, ging hij voort „Als ik wist
dat ze hierdoor ongelukkig was, dan zou
ik graag eens een hartig woordje spreken
met dien iongen man..."
„iDat zou niet verstandig zijn", ant
woordde Rosetta. „Nel verlangt hem niet
terug."
„Maar wat is dan de reden van dien
droeven bilk in haar oogen... O Rosie, je
weet niet hoe weinig het maar scheelde of
ik had haar vanmorgen aangesproken. Het
is zoo ellendig om je achter de struiken te
verbergen als je haar zoo dol graag... in
de armen had gesloten
„Zij is nu gravin Helena Ayrfield; vergeet
dat niet Allen", zei Rosetta koel. „Met het
verleden heeft ze moeten breken. Met zou
haar onrustig en zenuwachtig maken. Ze
zou zich verplicht gevoelen om jou even
als mij - te behandelen met die gedwon
gen, nederbuigende vriendelijkheid. Ze is de
oude Ne! niet meer. Dat verlies jij telkens
uit het oog. Maar dat zou je wel degelijk
len volharden in hun houding om geen
zitting te nemen in eenig kabinet met chr.-
hist.'s. Spr. gelooft echter niet dat de Ka
tholieken zullen volharden bij hun voorne
men om zich afzijdig te houden.
Spr. wijst op de uiting van mr. Loeff, dat
wie deel uitmaakt van het parlement zich
niet aan de parlementaire piichten mag ont
trekken. Dit gold tegen de S.D.A.P. in 1913
bij de poging tot formatie van het kabinet-
Bos. Spr. ging na welke mogelijkheden er
bestaan tot vorming van een parlementair
kabinet.
1. Soc. Dem., Vrijz. Dem. en Kath.
2. Katholieken, Anti-Rev. en Vrijheids
bond.
3. Een kabinet steunend op minderheden
ofwel A. R. en Kath.
A. R. en C. H. (met of zonder V. B.)
S.D.A.P. en V. D.
Andere mogelijkheden tot vorming van
een kabinet op parlementairen grondslag
bestaan er niet.
Spr. noemde alle formaties onmogelijk,
ook dat van A. R. en R. K Want spreker
wilde mgr. Nolens alvast verzekeren,-. dat
dè linkerzijde aan zulk een kabinet een
zeer kort leven zou verschaffen.
Een minderheids bczumigingskabinet zal
zoo korten leeftijdsduur krijgen, dat het niet
aan de bezuiniging zal kunnen beginnen.
Moeilijk zou zijn vol te houden een kabi
net van V. D. en S. D. A. P. Heel anders
zou het zijn als de Katholieken daarbij toe-
tiaden. De levenskansen zouden belangrijk
zijn versterkt. Die formatie is reeds voor
speld door Kerdijk. Dat kabinet moet toch
komen op den duur. Hoe lang zal men den
weerstand volhouden Het zou niet van
staatkundig inzicht getuigen zulk een for
matie terug te stooten. De bezwaren, die
de Katholieken daartegen aanvoeren be
staan er volgens spr. nier, omdat de Katho
lieken er toch ook nog zijn in die formatie.
De Katholieken zullen in die regeerings-
meerderheid toch kunnen borg staan voor
de christelijke grondslagen van ons volk en
voor de heiligheid van het huwelijk. Juist
zij, die het huwelijk als een sacrament be
schouwen. Want doordat zij de helft vor
men van die meerderheid, valt die meerdei-
heid bij hun verzet hunnerzijds.
In het wapen van dit nieuwe kabinet zal
dit teeken moeten staan. Spr. plaatst op
zijn spreekgestoelte de weegschaal.
Mr. Marchant noodigde in zijn rede ka
tholieken en sociaal-democraten uit tot sa
menwerking in democratische richting.
Op zijn programma komen ongeveer de
zelfde punten voor als op het verkiezings
program der sociaal-democraten.
HET GOUDEN' FEEST VAN HET"""
ST. JOSEPH-ZIEKENHUIS.
Heden, 23 November is het 50 jaar ge
leden, dat op verzoek van het R. K. Arm
en Weesbestuur de eerste Eerw. Zusters
Franciscanessen zich hier vestigden om
aanvankelijk de zorg op zich te nemen der
opvoeding van de R. Kath. weezen, welke
taak als eerste stap het opnemen van
een ziek kindje zich uitbreidde in Sep
tember 1894 tot de ziekenverpleging. Eerst
genoemde gebeurtenis is gisteren op fees
telijke wijze herdacht.
In de vroegmis zijn het bestuur van het
St. Joseph-ziekenhuis met de zusters ter
Heilige Tafel genaderd. Om half tien werd
eveneens in de kapel van het ziekenhuis een
plechtige Hoogmis opgedragen door den
hoogeerw heer Deken P. van der Aa,
waarbij de weleerw. heeren L. J. M. van
der Pluijm en P. van Diepen als diaken en
sub-diaken assisteerden. Voor de Hoogmis
werd de „Weni Creator" gezongen, terwijl
daarna het „Laudate Dominum" weer
klonk. Na 't Evangelie hield de hoogeerw.
heer Deken een toespraak tot de zusters,
die na de Mis de tweestemmige mis A van
H. Heller ten gehoore brachten.
Van 12*tot 1 uur werd in den tuin een
aubade gebracht door het muziekgezel
schap „St. Caecilia", terwijl na afloop een
foto genomen werd van het bestuur der in
richting met hei muziekgezelschap.
Rond twee uur verzamelden in een der
vertrekken zich het bestuur, het feestcomité
en het eere-comité, bestaande uit den bur
gemeester, den hoogeerw. heer Dtken P.
gewaar zijn geworden, als ie met haar
had gesproken. Ze is niet meer dezelfde.
Dat heb ik ondervonden
„Rosetta
Hij keek haar diep in de oogen, maar ze
wist dien blik te doorstaan.
„Is dat waar vroeg hij heftig.
Hij zweeg een oogenblik en zei toen „Jij
kunt hierover 'beter oordeelen dan ik, want
jij hebt haar den laatsten tijd telkens ge
zien en gesproken. Het is eigenlijk wel te
begrijpen... En toch..."
Spreken was hem nu onmogelijk. Iets als
een snik welde bij hem op.
„Allen fluisterde Rosetta, „we moeten
zoo spoedig mogelijk naar Stockporton
terug. We zijn hier overbodig."
„Ik blijf hier een week", verklaarde hij
beslist.
„Maar, Allen... je zult toch niet ver
wachten Nel weer te zien
„Ik wil haar zien zoo dikwijls ik hiertoe
de gelegenheid heb", zei hij. „Maar stel je
gerust, dat ik haar niet met mijn persoon
zal lastig vallen. Ik zal geen moeite doen
om haar te spreken te krijgen. Nel behoeft
niet te weten dat ik hier ben geweest. Maar
nu breng ik jou allereerst weg. Het- wordt
hoog tijd, dat je naar huis gaat."
HOOFDSTUK XVIII.
„Wat kijk je ernstig en somber, Helena",
zei mevrouw Lester, terwijl ze per rijtuig
terugkeerden, na inkoopen te hebben ge
daan in Yoretown.
„Ik dacht aan al het gGd, dat ik van
middag weer uitgegeven heb", antwoordde
Nel.
„Ja, je hebt heel wat gekocht", zeide
mevrouw Lester, „maar je doet er goed aan
om de winkels te begunstigen."
„Wat zou dat meisje dat me die kant
verkocht raar hebben opgekeken, als ik
haar zei dat ik vroeger ook achter de toon-
van der Aa en de heeren P. G. Laernoes,
dr. A. Staverman, de directeur vau het
Nederlandsch en de inspecteur van. Bel
gisch loodswezen, de heeren C. D. de Haes
en G. Blij. In hun midden hadden de eer
waarde zusters plaats genomen. Die allen
zaten daar in een keurig versierde ruimte,
waartasschen de groene planten, de ruim
50 bloemstukken „la note gaie" uitmaak
ten. Van al die sympathiebetuigingen, wel
ke voor een. groot'deel van patiënten of
oud-patiënten afkomstig waren, de gevers
te vermelden, zou ons onmogelijk zijn-,
daarom vermelden we slechts de twee ko
lossale manden met chrysanten van het
college van Burg. en Weth. en. van dr. N.
A. Henrard, die hoog uitstaken boven de
andere.
De eerste spreker was de heer W. P.
Edelman, die als voorzitter van het feest
comité allen die aanwezig waren hartelijk
welkom heette. Hij wees er op, dat 1925
met recht een jubeljaar mocht genoemd
worden met zijn achtereenvolgende lustra
van de Kon. Maatschappij „de Schelde", de
Stoomvaart Maatschappij „Zeeland" en het
muziekgezelschap „Ons Genoegen". Men
heeft hier te Vlissingen wel het belang de
zer maatschappijen goed begrepen en te
recht die feesten luisterrijk meegevierd.
Maar ook voor katholiek Vlissingen- is het
een echt jubeljaar geworden, in de eerste
plaats met het diamanten feest van de St.
Vincentius-vereeniging, die in de afgeloo-
pen 60 jaar veel heeft gedaan voor het
geestelijk en lichamelijk welzijn van de
minder-bedeelde katholieke broeders. En. nu
staan we aan den vooravond van een
nieuw feest. Op 23 November zal het 50
iaar geleden zijn, dat op verzoek van het
R. K. Arm- en Weesbestuur de Eerw. Zus
ters uit Salzkotten zich hebben belast eerst
met de zorg voor d* opvoeding der weezen,
waaraan toegevoegd' is de verzorging van
ouden van dagen en zieken. En zij hebben
deze taak van christelijke naastenliefde
met blijmoedigheid opgevat en ter eere
Gods vervuld om eenmaal als loon de
eeuwige zaligheid te verwerven. Het is dan
met groote dankbaarheid, dat op dezen
dag hulde mag worden gebracht. Een co
mité heeft zich gevormd, dat bewijzen van.
sympathie en waardeering met uwen arbeid
heeft verzameld en. U Eerw. Moeder-Over
ste en Eerw. Zusters zult me wel vergun
nen de tolk te zijn van allen om U geluk
te wenschen met dit feest, en U toe te bid
den, nog lange jaren tot eer van God en. tot
heil der menschheid werkzaam te mogen,
zijn. Sta mij toe U als herinnering dit cou
vert te mogen overhandigen. Het bevat on
geveer 1260 en is verzameld uit groote
en kleine bijdragen, en ik verzoek U het te
besteden, zooals U goeddunkt, opdat het
eens in moeilijke dagen een herinnering
moge zijn en eens steun tot volharding in
uw moeilijken arbeid.
Nadat het applaus verstomd was, richtte
spr. nog enkele woorden van gelukwensch
tot het Arm- en Weesbestuur, dat hij ge-
lukwenschte met het feest en waarbij hij
een eeresaluut bracht aan voorgangers als
Krahmer, Jansen en Labout. Hij eindigde
met den wensch van nog lange jaren ar-
beidens tot eer van God en tot heil van de
leidende menschheid.
De burgemeester was de tweede spreker.
Hij behoefde slechts weinige woorden toe
te voegen aan die van den heer Edelman.
Hij sprak zijn diepgevoeiden dank uit, dat
hij deel had mogen uitmaken van het eere
comité, dat hij met zijne moeder deze plech
tigheid had mogen bijwonen en voor hef
gedenkboek, dat hem een blijvende herinne
ring eraan zou zijn. Als burgemeester van
Vlissingen voegde hij er alleen nog maai
woorden van dank aan toe voor 't vele dat
Sint Joseph had gedaan gedurende de
oorlogsjaren en in 't algemeen, voor de
Christelijke charitas, voor 't vele goede
werk dat gedaan was. Tot den hoogeerw.
heer Deken richtte spr. zich met de opmer
king, dat een jubileum vergeten was, nl.
het feit, dat in 917 Vlissingen een zelfstan
dige parochie was geworden.
Dr. Staverman, naar voren tredend, zegt
aangewezen te zijn als de medicus, die im
't licht moet stellen, wat het St, Joseph-
bank had gestaan", hernam Nel. „Misschien
weet ze het bestiedereen schijnt alles
van mij te weten", voegde ze er op eenigs-
zins bitteren toon bij. „Daardoor heb ik
steeds het gevoel of ik hier feitelijk niet op
mijn plaats ben, of ik maar comedie speel...
En dan denk ik weer aan onze gezellige
kamer thuis moeder bij het vuur en Ro
setta voor haar machine, en Allen-.onze
buurman, die een praatje kwam maken."
Ze zweeg met een zucht.
„Het verleden bezit altijd een eigenaar
dige bekoring voor ons", antwoordde me
vrouw Lester vriendelijk, „maar denk je
werkelijk dat dat bestaan je nu nog zóu
voldoen
„Ik weet het niet", antwoordde Nel pein
zend. „Och, ik vind het ook wel heerlijk om
rijk ie zijn... Mijn droefgeestige stemming
zal wel overdrijven. We zijn al dicht bij
huis ik zou graag nog even op het post
kantoor aanrijden."
Mevrouw Lester schreef die droefgeestige
cn neerslachtige buien van haar pupil toé
aan de nabijheid van Rosetta.
Zij ried Nel daarom af om naar haar
nicht te gaan, onder voorwendsel dat ze
anders te laat zouden thuis komen.
Nel gaf toe en ze reden nu het hek bin
nen van the Towers.
Plotseling slaakte ze een luiden kreet.
„Mevrouw Lester", riep ze ontsteld.
„Heeft u wel eens een geestverschijning
gezien
„Neen", zei de oude dame lachend. „Het
spijt me dat ik die vraag ontkennend moet
beantwoorden."
..Daar... daar... daar bij het hele... in
de struiken... een gestalte... de gedaante
van een jongen man... dien ik vroeger heb
gekend..." bracht Nel haperend uit.
„En hoe heet hij vroeg mevrouw Les--
ter nieuwsgierig.
„Allen Ray", antwoordde Nel zacht.
(Wordt vervolgd.)