MAANDAG 3 AUGUSTUS
'nPMFF.NTEBESTUUR
BINNENLAND
FEUILLETON
DE HAND DER TRAGEDIE
Stads» en Rrovincienieuws
ging'
Voeten
9-No.fSO
die waren blijven
aren.
deren dag spraken
r met elkaar en toer
lagen en moeder ze
ze niet zooals ze au-
•en poosje te fluiste-
pen. Liesje dacht er
op haar verjaardag
was in het vooruit-
een dag al bijna het
hilde vergeten. Maar
rtdurend over.
ldig. Moeder had ge-
uder dan Liesje en
moeten zijn. Ze had
ok niet aan dat dolle
meedoen, bevreesd I
met haar prachtige,
zou. Liesje hield veei
eel als zij hield van
él, heel veel. Wie zou
uden van Eveline, de
met de echte, lange
enkbrauwen, die be
ad en zoo een prach-
droeg? Ze had haar
lotmama gekregen op
e zag er nog net zoo
s op den dag dat ze
>ie zorgde goed voor
zuinig op de mooie
r gekregen had. Ver-
eline eens was over-
et Mathilde was ge
er niet aan denken,
was het nu wel voor
ar ongedaan maken, 'fir
Maar hoe dan toch?
koopen Daar had
eld voor, want haar
ïeelemaal leeg omdat
ren een werkmandje
iesje morgen op haar
ou doen. En het zou
vóór ze weer zooveel
dat ze een pop zou
moest ze nu toch be-
as toch akelig ook als
gen haar bleef doen.
e overeind in bed. Er
in haar opgekomen,
ok.
ie nu eens aan Jopie I
eline nooit, nooit meer
Want als je eenmaal
natuurlijk nooit meer
er afstand van had
het Qok niet meer je
zou ze nooit meer op
mogen loopen, nooit
de vriendinnetjes haar
n toonen Integendeel,
staan als Liesje haar
van „mijn Eveline"
Jopie een leelijke ge-
>ok eens stilletjes Eve-
an hadden ze haar ten-
ien. Maar onmiddellijk
e, dat ze hiermee haar I
n maakte en ze zag
n.
en Die lieve Eveline,
pop, haar trots, haar
ook, arme Lies, die
1 moeten verliezen. En
Jopie's schuld,
n kloek besluit. Even I
ar de rustige ademha- I
het bed aan den over- I
behoedzaam op der j
enen sloop ze de kame:
naar het speelvertrek.
licht te ontsteken, be- I
haar zou hooren. Ge- I
maan echter juist aan
huis naar binnen. Met
knielde Jopie in haar
ne neer.
poppie", fluisterde ze.
Eveline met de lange, I
innig tegen zich aan- I
ve, lieve poppie. Wees
Liesje zal wel heel lief 1
.ainmie blijft toch iede- I
als ze nog langer aar- I
ke besluit niet na zou I
Eveline in haar armen. I
apier en een potlood en
den had, schreef ze bij I
cht van de maan
Wees niet meer boos op I
lier Eveline in de plaats
voor altijd. Wees asje-
d op me.
Jopie."
speld en hiermee be-
efje op Eveline's jurk. 1
r armen gekneld, sloop
apkamer terug. Stilletjes
nog en zette haar dan
:sje's bed
ug naar haar eigen le
verend instapte. Met een
eens over zich heen en
oogen om de tranen die
aten glippen.
VL1SSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en éraeent!" opFr^'®
rneren ƒ2.20 per nrie maanden. Franco
coo'r het geheeie rijk ƒ2.50. WeeK-abon-
nementen 717 cent, alles bij voonntbetalmg.
afzonderlijke nummers a cent.
ADVERTENTIE PRIJS
Van 1—a regels11.10 voor iedere
•reeel meer 26 centbij abonnement spe-
VeTh u' Koop en Verkoop. Dienstaanbre-
Ta'mTiSeJicht^van 1-6 regels 1.70,
i iedere regel meer 26 cent.
ONVEILIGHEID VAARWATER.
Schietoefeningen te Vlissingen.
I De Burgemeester van Vlissingen maa.t
la-n zeevarenden bekend, dat op 6, zoo
II o'odic ook op 7 Augustus a.s. om 9 uur
iv'oorm. schietoefeningen zuilen worda" ?s~
'houden niet licht geschut, geplaatst op den
IwèsteHiken oever van de Marinehaven
Ónveili» is een gedeelte van de Wester-
Tschelde en van de reede i-an Vhssingen tu»-
ischen de peilingen 95 en 15a (\Jare
■richtingen) van de batterij tot een afstand
Ivan 7 K M.
Vlissingen, 3 Augustus 19-5.
De Burgemeester «ornoemd^^^
ONVEILIGHEID VAARWATER.
Schietoefeningen te Helder.
I De Burgemeester van Vlissingen maakt
laan zeevarenden bekend, dat op 4 en 5
Augustus, aanvangende 9 uur vm. schiet-
oefeningen zullen worden gehouden met
licht geschut. Eén uur voor den aanvang
■der schietoefening zal op Erfprins een roo
ide vlag worden geheschen.
Onveilig is de zee
m Op 4 Augustus in de richting N. tot W.
Ivanaf Erfprins tot een afstand van 5 K.M.
It op 5 Augustus in de richting N. tot Zw.
|tot op een afstand van 8 K.M. gerekend
'|van den vuurtoren.
Vlissingen, 3 Augustus 1925.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
Het nieuwe kabinet
I Naar wij vernemen za' de samenstelling
"iVan het nieuwe kabinet heden in de Staats-
kou rant worden bekend gemaakt. Het ligt
ii de bedoeling, dat de ministers Dinsdag
te 2 uur nam. ten paleize Het Loo door
H M. de Koningin zullen worden beëedigd.
'I Nog dienzelfden dag zullen de nieuwe
ministers, na aankomst te 's-Gravenhage,
■%le portefeuilles van hun voorgangers over-
.Jnemen.
Afscheid minister De Visser.
g Zaterdag waren de ambtenaren van het
departement van onderwijs, kunsten en we
tenschappen in de gelegenheid om afscheid
te nemen van den minister, dr. J. Th. de
Visser, in zijn werkkamer, waar eenige
- bloemstukken namens het personeel van het
3 departement geplaatst waren. Mevr. De
Visser woonde het afscheid bij.
L? Minister De Visser sprak den ambtenaren
een afscheidswoord toe. Hun hartelijkheid
was hem een bewijs van liefde tot hem,
een bewijs van waardeering voor hem en
zijn arbeid, maar dit alles wieip spreker
terug op de ambtenaren. Wanneer het de
partement van onderwijs, kunsten en we
tenschappen veel tot stand heeft gebracht is
dat niet in de eerste plaats het werk van
den minister, aldus spreker, maar in hoofd
zaak de arbeid van zijn trouwen staf van
ambtenaren. Daarvoor zegde spreker in het
afscheidsuur hartelijk dank de ambtenaren
hebben met dien arbeid het vaderland
gediend. Spreker heeft veel liefde van men-
.^chen genoten, liefde, die hem vaak klein
26
door E. FHILLÏPS OPPENHEI.M.
ik
oen,
zoo
werd ze wakker. Liesje
Jopie's hals geslagen. N
dat lief van je, maar
i, ik wil hetniet heb-
van Eveline
„Neen Lies", zei ze
naar niet meer overik I
at je weer goed op ine
isje een zoen en beiden
oon tegen elkaar.
•orde, wat Jopie had ge- I
een kus en zei ze Je I
f meisje en dit maakt
verheugd. Den geheelen j.
een zachte, blijde stem-
et Lies gearmd liep ze I
et deze uit school naar
rijft hun verbazing, toen
Eveline nog een andere
en, precies op elkaar ge*
had de nieuwe Eveline
n een lichtblauw zijden
geschenk van grootmama
haar eigen Eveline terug.
ssen overlaadde en een
reugelden zich twee paar |g
am a's hals om haar voor
te bedanken.
HOOFDSTUK XXII.
Een verdrag.
J Zooals men gemakkelijk zal kunnen be
grijpen, had ik voor dien dag meer dan
genoeg van Olive Berdenstein.
I aa[, tot mijn verbazing werd er zacht
gescheld dien zelfden middag en zij werd
aangediend.
A Zij trad zenuwachtig binnen, blijkbaar ;n
het onzekere, hoe ik haar zou ontvangen.
K 2e,oof, dat zij volstrekt niet verwonderd
zou geweest zijn, als ik haar gezegd had,
V waken dat zij wegkwam.
H -df ik mijn eersten indruk had ge-
nebben Z0U zeker Se(toan
IJJt bedacht mij evenwel en ofschoon ik
n,et de kand gaf. onderdrukte ik mijn
Igroazmg over haar komst en wenkte haar
Jp" m te- nemen- Zij was veel eenvoudi-
oi-'hh! k tt!' dan ik ooit gezien had. in een
7J? dr.Ume Japon, keurig gemaakt.
J zat heel stil en ik kon zien, dat zij erg
zenuwachtig was.
den zooveel mogelijk van
afgewend. Toe,, zij begon Vpraten
*a» net snel en op zachten toon.
is mfiV?™"d.erste'' dat 11 zeer verwonderd
lor»n"'lr Z,e7' Miss Ffolliot' na va"
herkennen Z''' a'S °m 'laar terrein te
"naülel!'ka|rivvoordde ik.
toi' te ffli00t,oer®t een Ullr Sel",en naar u
ïers zon iï'.iS g'"g terstond «E «'OK. an-
anderd zijn Weer van Kedacl>ten ver
doen Heï1»Jekomfn om u een voorstel te
MP Het zal u wel zeer zonderling klinken,
gemaakt heeft, maar het hoogtepunt daar
van werd bereikt in de zeven jaren aan het
departement. Daar heeft spreker ontzaglijk
veel liefde ondervonden en het was hem
een behoefte uitdrukking te geven aan zijn
dank daarvoor.
Hij wenschte den ambtenaren een geluk
kigen levensweg toe en hoopte, dat zij
voort zouden gaan te werken met dezelfde
kracht en toewijding, in het belang van de
volksschool.
Namens ae ambtenaren heeft de waarne
mende chei van de afdeeling Jager onder
wijs algemeen, jhr. mr. dr. W. D. de Jonge,
den minister toegesproken. Hij dankte hem
voor alles wat hij in 't belang van het lager
onderwijs gedaan heeft en voor de hartelij
ke samenwerking en de sympathieke hou
ding door den minister tegenover zijn amb
tenaren steeds genomen.
Namens het bodenpersoneel heeft de oud
ste bode. de heer F, A. Boterweg, den mi
nister toegesproken.
Pensioenen van gewezen militairen in
gemeentelijke betrekkingen.
De minister van financiën heeft aan de
Tweede Kamer een nota van inlichtingen
gezonden betreffende het adres van den
Nederlandschen Bond van gepensionneer-
den re 's-Gravenhage, houdende verzoek te
villen bevorderen, dat gewezen militairen,
die later wegens een gemeentelijke betrek
king zijn gepensionneerd, ook in het genot
zullen worden gesteld van een verhooging
van 40 voor hun diensttijd als militair.
In de nota wordt gezegd, dat de bedoelde
militaire diensten niet met een afzonderlijke
militair pensioen zijn vergolden en dat dus
uit den aard der zaak van verhooging geen
sprake kan zijn. De diensten zijn, voor zoo-
\er ze geldig waren voor pensioen, bij de
berekening van het pensioen in aanmerking
genomen.
De gemeentebesturen, die van de hun ge
geven bevoegdheid hebben gebruik ge
maakt, hebben alleen dat gedeelte van het
pensioen van belanghebbenden verhoogd,
hetwelk strekt tot vergoeding van diensten
in een gemeentelijke betrekking doorge-
fciacht.
Het rijk heeft daarmee geen bemoeiing.
Het NederlandschBelgisch verdrag.
Naar „Belga" uit Brussel melt, meent de
„Etoile Beige" de berichten in Nederland-
sche bladen, dat het Nederlandsch-Belgi-
sche verdrag tengevolge van de daarop in
Nederland geoefende critiek zal worden
herzien, te kunnen tegenspreken.
De memorie van toelichting van het
wetsontwerp tot ratificatie van het ver
drag, hetwelk na 't zomerreces bij de Bel
gische Kamer zal worden ingediend, zal
zeer uitvoerig zijn en, naar de „Etoile"
verzekert, stellig de bezorgdheid, die de
berichten in de Nederlandsche pers hebben
gewekt, doen verdwijnen.
Op Huize Doorn.
De gemalin van den ex-keizer is, na be
ëindiging van haar kuur ter verbetering van
de rheuma-tische aandoening, gedurende
een paar maanden in Wildbad, Vrijdag met
haar kinderen in Doorn teruggekeerd.
Heden wordt de hertogin van Wurtem-
burg verwacht.
De gewezen keizer.
De „United Press of America" stelde ex-
keizer Wilhelm te Doorn telegrafisch de
vraag, hoe hij over „de toeneming der be
wapening in Europa" denkt.
Namens den ex-keizer antwoordde ad
miraal Von Rebeur-Paschwitz, als plaats
vervangend hofmaarschalk te Doorn, o.m.
het volgende Als heerscher over Duitsch-
land en chef van zijn leger was zijne kei
zerlijke majesteit bijna 30 jaar lang in staat
den vrede van Europa te handhaven. De
misdadige en onhoudbare verdragen van
Versailles hebben Duitschland ontwapend
en daardoor aan Europa en aan de wereld
een grooten vredesfactor ontnomen. Het is
een groot gevaar voor Europa en de Ver-
eenigde Staten, dat het van zijn wapenen
beroofde centraal Europa omgeven is door
een reeks van staten, die tot aan de tanten
maar u moet er niet boos om worden. U
moet eerst aanhcoren, wat ik te zeggen
heb. Ik heb alles goed overdacht. Het kan
heel goed."
,.U behoeft niet bang te zijn", antwoord
de ik. ..Ik heb er volstrekt niets tegen, u
aan te hooren zoo lang u niet praat, zoo
als u vanmorgen gesproken heeft. Ik wil het
gaarne vergeten, a-Js u er mij niet aan her
innert.'''
Zij vestigde haar zwarte oogen aandach
tig op mij.
„Miss FfoJliot, heeft u ooit iemand lief
gehad een man, bedoel ik
Onwillekeurig keek ik op de vraag
kwam zoo onverwacht. Zij sloeg mij aan
dachtig gade. Misschien was mijn kleur niet
geheel vast.
„Ik geloof het niet... niet zooals u be
doelt", antwoordde ik.
„Ik zal het u duidelijk maken. Ik heb wel
iemand lief. Het kwam mij voor, dat dit niet
r niet het geval zou wezen, u is te koel, u
kijkt te trots. Nu wilde ik u iets vertellen.
Er is iemand, op wien ik wanhopig verliefd
ben met mijn geheele leven. Daarover
wilde ik spreken. Heeft u er tegen
„Zeker niet", antwoordde ik zacht
De verandering op haar gelaat was ver
wonderlijk. Haar oogen waren zacht als
fluweel. Als die vooruitspringende tanden
en scherpe lijnen op haar gelaat er niet ge
weest waren, dan zou zij bijna mooi ge
weest zijn.
„U weet wel, ik heb u verteld van ons
ongeluk in Zwitserland en van mijnheer
Deville, en hoe hij ons gered heeft. O, het
was wondervol. Zelfs nu nog word ik op
gewonden, als ik cr aan denk."
Ik boog langzaam het hoofd, !k begon te
begrijpen.
„Welnu, van dat eigen oogenblik heb ik
hem liefgehad", zeide zij eenvoudig. „Ik
kon hem niet uit mijn hoofd zetten. O. het
was magnifiek, hem te zien worstelen mei
gewapend zijn en voortdurend hun bewape
ning uitbreiden. Versailles moet vernietigd
worden.
Het optreden van Stenhuis en de
vakbeweging.
In „Ons Weekblad", orgaan van den
Ned. Bond van Personeel in Overheids
dienst, lezen wij, dat het hoofdbestuur van
dien bond naar aanleiding van het optre
den van den N.V.V.-voorzitter, den heer B.
Stenhuis, een brief geschreven heeft aan
het bestuur van het N.V.V., waarin ge
vraagd wordt maatregelen te treffen,
waardoor aan het schadelijke, het onrust
zaaiende en desorganiseerende optreden
van den heer Stenhuis een einde wordt ge
maakt. De wijze waarop hij (Sterthuis) nu
werkt, aldus „Ons Weekblad", brengt on
rust, verdeeldheid en ruzie in de moderne
arbeidersbeweging. Als Stenhuis dat nog
niet begrijpt, dan toont hij daarmede dat
hij zijn taak als voorzitter van het N.V.V.
eigenaardig opvat. Hij moge bedenken,
besluit het blad. dat zijn positie hem ver
plichtingen oplegt. Hetzelfde blad noemt
voorts het optreden van den heer Vliegen
tegen Stenhuis op zijn zachtst uitgedrukt
ontactisch.
Voorioopig overzicht van het weer in de
maand Juli.
Mededeeling van het Kon. Ned. Met. In
stituut te De Bildt.
Gemiddeld over de geheele maand was
de temperatuur 21 gr. Celsius boven nor
maal op den 21 en 22en kwamen maxima
van 3 en 34 gr. voor.
De hoeveelheid neerslag gemiddeld over
het geheele land bedroeg 57 m.m. tegen 71
normaal in de eerste drie weken viel
weinig regen. In de tweede helft der maand
onweerde het bijna dagelijks op enkele
plaatsen vergezeld van zwaren regen. De
Bildt had ruim 213 uren met zonneschijn
tegen 196 uren normaal.
VLISSINGEN, 3 AUGUSTUS.
Grand Hotel Britannia.
De groote zaal van dit hotel was voor een
groot gedeelte gevuld, toen de heer en
mevr. Speenhoff, volgens de aankondigin
gen met hun nieuwste creaties, Zaterdag
avond optraden. Er was een verrassing bij,
want, behalve deze twee hier ter stede
goed bekende en graag geziene persoon
lijkheden, trad ook op hun zoon Koos. El-
ken keer, dat we hem zien optreden, gaat
hij beter voldoen. Alleen valt zijn terughou
dendheid, om dit zachte woord te gebrui
ken, wat op. Wanneer hij zich meer gaf,
zouden zijn intermezzo's en hierbij den
ken we aan zijn geschiedenis van de kinde
ren in de drogisterij of aan zijn verhaal der
2 jongens, die een weddenschap aangaan in
't liegen of aan zijn geschiedenis van den
blindeman, die de kleur der melk verwis
selt met den vorm eener worst veel en
veel meer inslaan. Zijn zang wordt steeds
beter en vooral zijn voordrachten van de
vader met 15 kinderen en van dien Beier-
schen meneer, die telkenmale onbedaarlij
ke lachbuien krijgt, vielen zeer in den
smaak. Ook het liedje op de Hollandsche
schoonmama sloeg bij 't publiek in.
Mevrouw Speenhoff was dezen avond
uitstekend op dreef, we hebben haar zelden
beter gehoord en met uitzondering van het
snoezige Fransche liedje en het Kwezelke,
waar ze in het refrein het temerige van
„bagijntjes" en „kwezelkes" schitterend tot
haar recht deed komen, gaf ze allemaal
liedjes, die we hier nog niet van haar had
den gehoord en waarvan we even naar vo
ren brengen het Zeemandsliedje en het iet
wat sentimenteele liedje Liedje aan het
zieke grootje te Amsterdam.
Rest ons dus nog te spreken over den
derde van het gezelschap, den grooten
Koos of Jacobus I, die zich zelf op de man-
dola begeleidt. Met uitzondering van zijn
propagandalied op de Fransche taal en zijn
die woeste, sterke paarden.
Sinds dien dag ben ik niet in staat ge
weest, aan een anderen man te denken. Ik
heb vele aanzoeken gehad, want ik ben
rijk, maar ik heb er om gelachen. De ge
dachte aan een huwelijk, terwijl hij op de
werelcl was, scheen mij slecht toe.
Het was om hem. dat ik niet naar Zuid-
Amerika ging. Het was, omdat hij een En-
gelschman is, dat ik in Europa bleef, en
naar hem uitzag in de plaatsen, die veelal
door Engelsehen bezocht worden. Ik heb
sinds dien tijd geen seizoen in Londen ge
mist, en toch geef ik niets om Londen. Ik
kwam alleen, omdat ik kans meende te heb
ben, hem dan te vinden.
Het is nu drie jaar geleden. Ik heb bij mij
zelf gezegd, dat wij ten slotte elkander
weer zouden ontmoeten, en nu ziet u. dat
de tijd gekomen is. Er is iets verwonderlijks
daarin, vindt u ook niet
Ik knikte.
„Dat zeg ik bij mijzelf ook", ging z!jf
voort. „Het is verwonderlijk. Het moei dc
werking zijn van het noodlot. Dat zeg
mijzelf en het schijnt mij toe, dat het nood
lot, na ons zoo tot elkander gebracht ie
hebben, niet zoo wreed kan zijn, ons op
nieuw te scheiden.
En ik heb hem zoo lief ik heb hem
zoo lief
Zij keek mij bijna smeekend aan.
„U", zeide zij nadenkend, „za! nooit we
ten wat het is. lief te hebben, zooals ik lief
heb. U zal nooit de ellende ervan beseffen
noch liet geluk
Ik glimlachte even, doch zondei vroolijk-
beid. Arm meisje In den grond van mijn
hart had ik medelijden met haar.
„En de heer Deville vraagde ik zacht.
Haar gelaat betrok een weinig. Het en
thousiasme verdween. Toch bleef zij hoop
vol.
„Ik. ben er niet zeker van."
Zij wendde zich van mij af en staarde in
liep op de Apenklier, waarvoor hij aanlei
ding vond in het geruchtmakende Dayton-
proces. We zullen ze niet alle vermelden,
maar mogen in geen geval zijn lied op den
dans vergeten, zoomin om den pittigen in
houd als om de geestige peroratie, waar
van het vergezeld ging. Zooals in den regel
bij dezen man van het korte lied passeerden
yerschillende onderwerpen van actueelen
aard de revue het lied van de Vereenigde
Staten van Europa de Winkelsluiting met
haar viertal personen Vos (de slimme)
Wibaut (de almachtige) de Miranda (de
melkboer) en Weiss (de nachtelijke) het
geweigerde subsidie voor de Olympische
spelen en de Plaatselijke keuze, ben revue
in het klein mocht wel genoemd worden het
How do jou do waarin achtervolgens
herdacht werden het auto-ongeval van
H. M. de koningin, de niet-herkiezing van
Ter Hall de intrekking van het pensioen
van mevr. MannBouwmeester de vuil
verbranding in Den Haag Albarda als
leider der S.D.A.P. Prftises Juliana als
padvindster het Nederl.-Belgische ver
drag Colijn de huidige dameskleeding en
het Midden-Damterrein.
Met het schimplied op den Nederland
schen „volks"-zang, dat, hoewel oud, als
altijd insloeg, werd deze avond besloten.
Het trio had herhaaldelijk bijvalsuitin
gen in ontvangst te nemen. Jammer maar,
dat door het te vroeg applaudisseeren,
waarop onze vroegere muzikale verslagge
ver ook meermalen gewezen heeft, vaak
"net slot van het accompagnement verloren
Nutsspaarbank.
In de Nutsspaarbank aan de Nieuwstraat
alhier werden in de maand Juli 707 inlagen
gedaan tot een bedrag van 60.122,85 en
425 terugbetalingen tot een bedrag van
48.836.61. Er werden in die maand 50
nieuwe boekjes uitgegeven, waardoor het
aantal spaarders steeg tot 4940 en hun te
goed tot 1.232.291.27.
44 Spaarbusjes werden ter lediging aan
geboden inhoudende 534.19 en met 4052
spaarzegels werd bespaard 201.88, welke
bedragen op de spaarboekjes werden bij
geschreven.
Ontvangst der Engelsche padvinders.
Zaterdagmiddag werden tegen half 5 de
Walchersche padvinders, voor zoover zij
niet elders kampeerden, met elkaar veree-
nigd ter ontvangst van de 60 Engelsche
Bouy-Scouts, die met de mailboot moesten
aankomen. Om een welwillend, vlot verloop
van de visitatie mogelijk te maken, moesten
zij zich het laatst ontschepen en was het
een geduldig wachten tot eerst de 350
gewone passagiers van boord waren. Toen
het zoo ver was kwam de „Walchersche
Band" onder léiding van hopman Meijboom
met de Zeeuwsche padvinders op de pon
ton vlug werden de Engelschen opgesteld
en nu kwam het dagelijksch bestuur van
onze gemeente, de burgemeester met de
wethouders, de heeren Laernoes en Harts
en de waarnemende secretaris, de heer Van
'der Beke Callenfels, ter officieéle ontvangst.
Na het groot saluut door den band werd
het „God save the King" door de pijpers
verdienstelijk geblazen. Het woord was nu
aan onzen burgemeester. Met enkele welge
kozen woorden heette hij de Engelsche
Boy-Scouts in hun eigen taal hartelijk wel
kom en wenschte hun goede dagen tijdens
bet bezoek aan ons schoone eiland Walche
ren. Onze padvinders hebben altijd de
meest aangename herinneringen aan hun
bezoeken aan (Engeland en zoo hoopte de
burgejneester dat de Engelschen geen spijt
behoefden te hebben een tegenbezoek te
hebben gebracht. Engelschen en Hollanders
hebben elkander altijd opgezocht en ge
tracht met elkaar om te gaan het is goed
dat de oude gewoonte gevolgd wordt.
Met het oog op het dreigende weer en
het late uur werd nu vlug afscheid geno
men en het jdagelijksch bestuur bedankt
voor de groote eer aan onze padvindersbe
weging bewezen door aan een officieele
ontvangst een bijzonder cachet te geven.
Buiten stond een vrachtwagen gereed om
al de bagage en de inkoopen voor den Zon-
het vuur.
„Hij is vriendelijk voor mij en ik geloof,
dat hij wel... een beetje van mij houdt. Hij
houdt niet van mij. zooals ik van hem. na
tuurlijk" voegde zij er treurig bij. ..Waai-
om ook V Ik heb niets voor hem gedaan en
hij heeft zooveel voor mij gedaan. Het is
alles van één kant gekomen
lk heb nog geen gelegenheid gehad, maar
ik zou hem* toch wel een weinig kunnen
helpen. Ik ben rijk, veel rijker, dan iemand
vermoedt, en men zegt. dat hij heel arm is,
al heeft hij een groot huis en landerijen, en
dat hij zware schulden heeft. Ik zou ze alle
kunnen afbetalen", vervolgde zij met een
klank van triumf in haar stem. „lk heb, in
Engelsche munt «ezegd, omtrent een miili-
oen pond. Ik zou het hem alles geven, tot
den laatsten penny. Het zou hem blij ma
ken, al 2 ijn hypotheken en oude schulden
te kunnen afdoen. Denkt u dat ook niet
vroeg zij onrustig.
„Ik denk het wel", antwoordde ik ernstig.
„Dat moet wel, zou ik zeggen."
„En ik heb hem zoo lief", herhaalde zij
zacht. „Het zou mij zoo gelukkig maken,
dit voor hem te doen. Misschien zou hij mij
rog niet erg beminnen, maar als ik hem
geheel voor mij zelf had, dan zou dat lang
zamerhand wei komen."
Haar oogen waren nu heel zacht en heel
helder. Men dacht niet meer aan haar
scherpe trekken en vale wangen. Arm
meisje
Plotseling keek zij op van het vuur en
opstaande, kwam zij dichter bij mij.
„U denkt er over, waarom ik u mijn ge
heim ben komen vertellen", zeide zij. „Dat
zal ik u zeggen. Ik ben bang voor u. U is
zoo mooi, en ik ben leelijk. O ja -jawel,
ik weet het wel.
Dat hindert niet, ik heb hem lief. Maar
dat weet hij niet, en hij bewondert u. Ik
zie hem kijken naar u en, al is hij vriende
lijk voor mij, hij kijkt niet zoo naar mij. En
Stukgeioopen, branderige, door
eelt of knellend schoenwerk pijn
lijk geworden voeten, verzacht en
geneest men met
30-60-90 ct. PUROL
(Ingez. Mededeeling.)
dag op te laden en al vast naar het kamo
te brengen. De vereenigde Engelsche en
Hollandsche padvinders marcheerden onder
blijken van veel belangstelling door onze
stad. Een aardig moment was het toen de
troep als het ware stiet op de afdeeling
Apeldoorn, padvindsters en padvinders, die
op het oogenblik ook aan het Pompstation
kampeeren en zich in de Walstraat hadden
opgesteld. Bij het voorbij marcheeren werd
correct padvinderlijk gegroet en sloten zij
zich aan.Thans ging het door de Walstraat,
Badhuisstraat tot de Kerkhoflaan, waar een
gedeelte der begeleiders afscheid namen.
De Engelschen zijn de volgende troepen
Seascouts van Dover, onder leiding van den
seascout-master mr. Prescott, de StjAlbans-
troop onder leiding van den vrij aardig
Hollandsch sprekenden scout-master Harry
Ross en den Dulwich mission troop onder
hoofdleiding van Commander Marsch, een
Engelsch zee-officier.
Laten wij hopen, dat het weer gunstiger
wordt en de Engelschen van ons klem
landje ook in. andere opzichten een goeden
indruk mee kunnen nemen.
„De Kleine Stem",
Gisterenavond vond het aangekondigde
tuinconcert door mooi weer begunstigd,
plaats. Een zeer talrijk publiek woonde dit
bij. De avond werd geopend met enkele
muzieknummers van het muziekgezelschap
„Excelsior" uit Middelburg, waarna het
kinderkoor „Jong Leven" uit Arnhem, het
welk hier voor acht dagen de gast is van
„De Kleine Stem", verschillende nummers
uitvoerde onder leiding van den directeur,
den heer Jan van Gijn, waarna ook „De
Kleine Stem" zich liet hooren. Voor en na
de pauze gaf de muziek nog eenige mooie
nummers, die een bewijs waren van goede
studie onder de bekwame leiding van den
heer Van Soelen. Daarna werden door het
Arnhemsche koor nog verschillende liederen
gezongen en tot slot van dezen zeer goed
geslaagden avond trad „De Kleine Stem"
op, die na een tweetal liederen nog als at
tractie den „Klompendans" uitvoerde in
boerenkleederdracht en zooveel succes had
dat deze moest herhaald worden.
Het applaus waarmede elk nummer werd
beloond, bewees wel hoe aiies in den
smaak viel en wij gelooven dan ook, dat
ieder die hierbij tegenwoordig 's geweest,
welvoldaan huiswaarts is gekeerd.
Wij hopen dat ook de overige dagen dat
het kinderkoor „Jong Leven" hier in Vlis
singen doorbrengt, mooi mogen zijn, en de
kinderen volop van zee en strand zullen
kunnen genieten.
Oplichting.
Een hotelhouder alhier deed bij de politie
aangifte van gepleegde oplichting door een
haar onbekend persoon immers de man
had logies bekomen, voorgevende een
vriend te zijn van een alhier wonende di
recteur van een fabriek, hetgeen later een
verzinsel bleek te zijn.
Inmiddels was de oplichter naar elders
vertrokken, zonder te betalen.
Achtergelaten.
Bewoners in de Clijverstraat hebben
blijkbaar bij hun afwezigheid de kat
geheel vergeten. Het dier is wellicht in zijn
pogen om een droog plaatsje te zoeken dan
wel om voedsel te bemachtigen in de dak
goot van het huis aangeland, doch viel door
een onhandige beweging op straat. De po
litie vond het beest met gebroken achter
poot en bebloeden kop en maakte een einde
aan het lijden van het dier.
Losgebroken.
Een koe, welke door veedrijvers op de
veeladingplaats op het station was achter
gelaten, brak Vrijdagavond los en liep het
u geeft niet om hem. Ik heb u gadege
slagen. en ik ben er zeker van. U wilt hem
niet hebben, wel
„Neen, ik wil hem niet hebben", ant
woordde ik, doch zonder haar aan te zien.
„Dat wist ik ook wel. Nu wilde ik, dat
u mij iets beloofde, lk geloof, dat Philip
Maltabar hier ergens in de buurt is en ik
geloof, neen ik weet zeker, dat u zich om
een of andere reden voor hem interesseert.
Uw vader weet er meer van. Daarom
heeft u niet gewild, dat ik hem sprak. Maar
dat is minder, ik wil alles vergeten, als u
mij maar een beetje helpen wil. lk zal spoe
dig hier vandaan gaan. Als ik mocht terug
komen, en als ik dan bij geval Philip Mal
tabar mocht vinden... Enfin lk wil verge-,
ven, en ik wil vergeten. God za! oordeelen
tusschen die twee... Ik zal mijn verlangen
naar wraak begraven. Dat zweer ik... als u
mij een weinig wilt helpen."
„Maar hoe vroeg ik verbaasd. „Wat
kan ik er aan doen
„U kan mij helpen, eenvoudig door den
heer Deville uit den weg te blijven", ging
zij haastig voort. „Als u er niet is, dan zal
hij zich vergenoegen met mij, ik kan dan
met hem praten, en hem langzamerhand
doen begrijpen. Ziedaar
lk boog mij voorover en legde mijn hand
op de hare. Ik voelde een plotselinge vrien
delijkheid tegenover haar. Ik weet niet, wat
mij er toe bracht te beloven ik denk
medelijden.
„Ja, ik zal doen. wat u wenscht", zeide
ik, „maar..."
„Maar wat Maakt u condities
Ik schudde het hoofd.
„Ik stel geen condities. Alleen wenschte
ik u dit te zeggen Vindt u het wel ver
standig. u zoo te laten meesleepen door uw
gevoel voor iemand, die ten slotte misschien
niets om u geeft
(Wordt vervolgd.)
