AM.
isrtenties
ZATERDAG 13 JUNI
Eerste Blad
e-NO.137
smaken
idrikstraat
\NN 1
rams
Maatschappij w
vaart.
VassaqierS;
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
ONHERROEPELIJK
Hoofdpijn
JEUK
Brieven uit de Hofstad
[2.000.—.
agent van
Por uitloting
(geoorloofde
iter)
VLISSINGSCHE COURANT
Vie t I
|ile
ihuis of
persoon
f 10.-,
van 11
I 30 cent
linimum
lECTIE.
hnnr, Koop en Verktip
"fl DlensUsnvrsgen, obi
illng, van 1-5 rege
racer 15 seat
bp Vrijdagmiddag
|id met boeken en
opzending (gaarne
jen) aan CHRIST/-
straat, Terneuzen.
:de
'AGEN.
ïanstraat 28.
JONGEN
een ijswagen te
,Vliss. Courant"
vraagd klein PEN-
WONING te Huur
22, Bureau „Vlis-
Burgers Heerenri/-
>or slechts 45.—-
nrijwiel, als nieuw,
gerstraat 12.
delb.- Rotterdam
legen plaatsen.
<1 EN VEE.
7. EOtt.
7.18. IK
7, MUI
y.m. nnr.
8
8
ta bekomen:
Transport- en lap.
Ivon G. VOS, Tel.
5ENHOORN.Tel.158
'STERHOüTTêl. «85
10ITENHEK TO-111
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
VERKIEZINGEN.
De Burgemeester van VHssingen brengt
ter openbare kennis, dat de kiezers, die bij
de op 1 juli a.s. plaats hebbende stemming
ter verkiezing van de leden van de Tweede
Kamer der Staten-Generaal aan de stem
ming willen deelnemen in een andere ge
meente dan die, op welker kiezerslijst zij
voorkomen, gehouden zijn daarvan in per
soon mededeeling te doen ter secretarie,
eener gemeente (voor wat Vlisingeri be
lieft aan de 2e afdeeling). ten minste veer
tien dagen vóór den stemmingsdag d.i.
uiterlijk 17 Juni a.s.
Voorts wordt de bijzondere aandacht er
op gevestigd, dat zij, die bovenbedoelde
mededeeling hebben gedaan, niet meer mo
gen stemmen in de gemeente, op welker
'kiezerslijst zij voorkomen, ook niet zoo zij
dit bij nader inzien nog zouden wenschen.
VHssingen, 26 Mei 1925.
De Burgemeester voornoemd.
.VAN WOELDEREN.
BEKENDMAKING.
Aangifte van nieuwe leerlingen voor de
Openbare Lagere Scholen.
Burgemeester .en Wethouders van VHs
singen brengen ter kennis van belangheb
bende ouders of voogden, die voor hunne
kinderen of pupillen met den nieuwen cur
sus, aanvangende 18 Augustus e.k., toela
ting wenschen tot een der Openbare Lagere
Scholen in deze gemeente ook tot de cen
trale 7e klassen school (tenzij wat laatst
genoemde -school betreft -bij het hoofd
der school waar de leerling thans op
schooi gaat daarvoor reeds aangifte mocht
zijn gedaan)
dat vanaf Woensdag 3 juni tot en met
Woensdag 17 Juni e.k. uitsluitend ter Ge
meente-Secretarie (2e afdeeling) iederen
werkdag van des voormiddags 9 rot 12
uren, gelegenheid tot aangifte van nieuwe
leerlingen voor die scholen gegeven wordt
en dat ingeschreven kunnen worden alle
kinderen, die op het tijdstip der toelating
alen zesjarigen leeftijd hebben bereikt of
vóór 18 Februari 1926 zullen bereiken.
Zij, die in het bezit zijn van een trouw
boekje, worden verzocht dit bij de aangifte
mede te brengen.
VHssingen, 30 Mei 1925.
Burg. en Weth. voornoemd.
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
OPENBARE SCHOOL VOOR U. L. O.
Burgemeester en Wethouders van VHs
singen
maken bekend
dat vanaf 29 Mei a.s. tot en met 15 Juni
d.a.v. ter Gemeente-Secretarie, 2e afdee
ling, des morgens van 912 uur, gelegen
heid bestaat 'voor de aangifte van nieuwe
leerlingen voor de Openbare School voor
Uitgebreid Lager Onderwijs alhier.
Aan de school wordt onderwijs gegeven
in de vakken voor gewoon lager onderwijs,
benevens de drie moderne talen, wiskunde
en handelskennis.
De school leidt op voor de diploma's A
en B der Vereeniging voor M.U.L.O.
VHssingen, 28 Mei 1925.
Burg. en Weth. voornoemd.
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
DIENSTPLICHT.
Inschrijvingsregister en Alphabetisch
Register.
De Burgemeester van VHssingen maakt
ingevolge art. 9, 4e lid der Dienstplichtwet
bekend,' dat het Inschrijvingsregister voor
de lichting 1926 met het daaruit opgemaak
te Alphabetische register, gedurende 10
Naar het Engelsch van L. E. TIDDIMAN.
9)
„Neen, mij althans niet", antwoordde
Valetta. „Had ze het mij maar verteld, dan
zou ik mijn best hebben gedaan, - dikwijls
wat geduldiger voor haar te zijn geweest."
Toen notaris Trent later kwam, vond hij
het jonge meisje nog in de sterfkamer. Hij
leidde haar weg en praatte tens vrendelijk
met haar, waardoor de waterlanders geluk
kig te voorschijn kwamen.
7,Jk ben blij, dat u tranen voor haar laten
kunt. Het moge dan al niet zoo'n aangena
me vrouw zijn geweest, ze had toch zeker
haar goede zijden."
„Had ik maar geweten, dat zij ziek was",
luidde toen weer Valerias verzuchting.
„Wist u het
„Niet vóór dien avond, dat ikNhet laatst
hier dineerde. Toen heeft ze het mij verteld.
En heeft ir mij nu ook soms nog eenige
vragen te stellen, miss Moore
„Nu nog niet, mr. Trent. Later zal ik u
misschien eens raadplegen, of u ook moge
lijk een betrekking voor mij weet. Maar
nu nog niet. Het lijkt mij wat al te gauw
om a! over zaken te spreken."
Dit meende Valetta oprecht. En in haar
zag notaris Trent nu eens een type, dat hij
niet dikwijls ontmoette
HOOFDSTUK X.
De begrafenis was voorbij en Olivier
Thorne en Valetta hadden elkaar bij die
gelegenheid voor het eerst weer ontmoet
en hij had haar de hand gedrukt, ontroerd
als hij ook was, door haar bleek-uitzien.
Aan het uiterst-eenvoudige begrafenis
maal zaten nog zes verre verwanten van
de oude dame aan en mr. Gregorry Moore
hield zich of hij 'de gastheer was en Was
dagen, vanaf heden tot en met 22 Juni a.s.
ter Gemeente-Secretarie (4e afdeeh'ng)voor
een ieder ter inzage ligt.
Hij vestigt er voorts de aandacht op
1. dat binnen den tijd hierboven vermeld,
tegen deze registers bezwaren kunnen wor
den ingebracht bij den Commissaris der
Konirtgin in deze provincie
2. dat het bezwaarschrift behoorlijk met
redenen moet zijn omkleed en op ongeze
geld papier kan worden gesteld
3e. dat het bezwaarschrift eigenhandig
moet zijn onderteekend, doch dat ondertee-
kening door een ander persoon is toegela
ten, zoo bij het bezwaarschrift een behoor
lijke volmacht wordt overgelegd
4. dat het bezwaarschrift tegen bewijs
van ontvangst bij den Burgemeester ter
Gemeente-Secretarie moet worden inge
leverd
5. dat een bezwaarschrift, dat niet vol
doet aan de eïschen hierboven vermeld,
geen gevolg kan hebben
6. dat het bewijs van ontvangst moet
worden bewaard, totdat hij of zij die het
bezwaarschrift indiende, in kennis is gesteld
met de uitspraak van den Commissaris der
Koningin.
VHssingen, 12 Juni 1925.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN
GEWAPENDE DIENST.
Collecte ten behoeve van het fonds tot
aanmoediging en ondersteuning van den
gewapenden dienst.
Burgemeester en Wethouders .van VJis-
sing.en
maken bekend, dat de gewone jaarlijk-
sche collecte, ten behoeve van het fonds tot
aanmoediging en ondersteuning van den
gewapenden dienst in Nederland, gehouden
zal worden op Donderdag 18 Juni 1925 en
noodigen een ieder uit deze collecte te wil
len gedenken.
VHssingen, 13 Juni 1925.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris.
F. BISSCHOP.
HINDERWET.
Burg. en Weth. van VHssingen
brengen ingevolge de artikelen 6 en 7 de--
Hinderwet ier openbare kennis,
dat bij hen is ingekomen een verzoek van
de firma W, ANKER EN ZOON, alhier, om
vergunning tot het vervangen van den gas
motor in de bestaande inrichting tot het
bewerken van hout door twee elèctro-mo-
tors elk van 2 P.K., dienende respectievelijk
tot het drijven van een lintzaag, één cirkel
zaag met frais- en boormachine en van één
vlakbank, in het perceel kadastraal bekend
Gemeente VHssingen, Sectie E No. 1059,
plaatselijk gemerkt HeHebardierstraat No. 1;
dat dit verzoek met de bijlagen, te begin
nen met Maandag, den 15 juni 1925, op de
Gemeente-Secretarie (3e afdeeling) ter vi
sie zal worden gelegd, en dat vanaf dien
datum schriftelijk bezwaren bij hun college
kunnen worden ingediend.
Op den veertienden dag na dien, zijnde
den 29en Juni 1925, zal ten Gemeentehuize,
des namiddags ten 3 ure, gelegenheid wor
den gegeven, om bezwaren tegen het uit
breiden dier inrichting in te brengen, ter
wijl daarbij zoowel de verzoekster als zij,
die bezwaren indienen, in de gelegenheid
worden gesteld deze mondeling en schrif
telijk toe te lichten.
Zoowel de veroekster als zij, die bezwa
ren inbrengen, kunnen gedurende drie da
gen vóór den 29en Juni 1925, ter Gemeen
te-Secretarie (3e afdeeling) van de ter zake
ingekomen schrifturen kennis nemen.
Voorts zij er de aandacht op gevestigd,
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep zijn gerechtigd zij, die niet
overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet
voor het gemeentebestuur of een of meer
hedaart spoedig door gebruik van een paar
Mi'jnhardf's Hoofdpijntabletten, 60 ct.
(Ingez. Mededeeling.)
druk aan het woord.
Na afloop van dien maaltijd vond hij
even gelegenheid, enkele woorden te wis
selen met zijn dochter.
„Het is te hopen, kindje, dat je goed de
boodschap overbracht, die ik je inprentte.
Zoo ja, dan heeft mr. Jack Travers weinig
kans meer op deel in den buit
Valetta keek uit het venster en scheen de
woorden van haar vader niet gehoord te
hebben.
„Ik weet, dat je het haar vertelde", ging
hij een oogenblik later voort. „Want ik heb
van haar gehoord. Ze heeft een paar vragen
gesteld had ik waarlijk haar neef ontmoet
in speelzalen Liet hij zich wel bij een an
deren naam noemen En de rest. Gelukkig
kon ik „ja" zeggen op ieder van die infor
maties. Je hebt je boodschap heel goed
overgebracht, kind."
Valetta ergerde zich aan de woorden
van haar vader en bovenal ook aan den
triomfantelijken toon, waarop die gespro
ken werden. Een gevoel van verantwoorde
lijkheid maakte zich ineens van haar mees
ter Zou mrs. Petfïgrew ook van plan ver
anderd zijn, na wat zij van Olivier had ge
zegd... Dat was allerminst haar bedoeling
geweest en zei dan ook tot haar vader
„Ze zal er haar testament niet om veran
derd hebben, want ze geloofde er geen
woord van Het heeft haar alleen boos ge
maakt op mij, zóó, dat ze nog maar hvel
weinig met mij gesproken heeft."
„Nu kunnen wij ook niet langer redenee
ren, kind We moeten beneden komen de
notaris zal ons het testament voorlezen."
„Daar voel ik niets voor om er bij te
zijn f"
„Kom, nu niet zoo kinderachtig doen,
Valetta Wij hooren tr bij."
Hij geleidde haar naar de eetkamer, waar
de gasten al bijeen war'en. Aller oogen
waren óp haar gericht. Maar ze zag nie
mand dan Olivier Thorne, want de plaats
voor haar béstèmd was precies tègënoVer
zijner leden zijn verschenen, teneinde hun
bezwaren mondeling tóe te lichten.
VHssingen, 13 Juni 1925.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
HUGO GRQTIUS EN ZIJN LAND
Nederland vangt heden door de Gro-
tlus-tentoonstelling te 's-Gravenhage in
nationalen kring, zoo straks gevolgd door
het buitenland, de herdenking van Hugo
Grotius aan.
Niet den man, dien wij kennen uit de
vaderlandsche geschiedenis, en die ter wille
van zijn politiek-godsdienstige overtuigin
gen naar Loevestein werd verbannen, van
waar hij ontvluchtte om vervolgens als ban
neling in den vreemde te leven en te ster
ven. Maar den man, die in Parijs in 1625
zijn werk „De jure belli ac pacis", han
delende over het „recht van den oorlog en
den vrede" schreef en daarmede het mo
derne volkenrecht, gelijk wij het in dezen
tijd meer dan tevoren zien uitgroeien en
ontwikkelen, grondvestte.
Grotius heeft in dat boek den oorlog als
rechtsmiddel veroordeeld onweerlegbaar
aangetoond, èn op historische, èn op mo-
reele èn op juridische gronden, dat in een
geschil tusschen twee Staten evenmin
als tusschen twee personen de kracht
van het door een van beiden te ontwikkelen
geweld beslissend kan en mag zijn.
Reeds vóór hem waren er geleerden, filo-
sophen en moralisten geweest, die algemee-
ne regelen van moraal in de verhoudingen
der volken hadden nagespeurd. Maar en
hierin ligt voor een deel de groote betee-
kenis van het werk van Grotius zijn
voorgangers deden dat op algemeenë over
wegingen Grotius grondvestte dc weten
schap van het volkenrechttoonde aan,
dat er een zoodanige afzonderlijke weten
schap is, en heeft daardoor tot haar ontwik
keling bijgedragen.
Men moge over deze ontwikkeling in de
sedert verloopen drie eeuwen minder of
meer optimistisch denken de ontwikke
ling zelve kan men niet ontkennen, en juist
diegenen, die haar als niet voldoende be
schouwen, moeten zich in de eerste plaats
doordringen van de noodzakelijkheid om,
ter wille van het algemeen welzijn en het
rechtsbewustzijn der wereld, die ontwikke
ling te versterken en te versnellen.
Men noemt Nederland net land van Gro
tius. Omdat Grotius in Nederland, toeval-
lig, geboren werd Neen, maar omdat men
het 'nier uitsluitend als toeval beschouwt,
dat juist een jurist van Holandschen huize
van die dagen het volkenrecht in zijn prin-
cipieele strekking aan de wereld kwam
ontdekken. In Grotius' tijd waren de Ne
derlanders meer nog dim in de eeuwen te
voren de „schippers van Europa".
De uitvinding van het haringkaken door
Willem Beukelszoon van Biervliet, die aan
de ontwikkeling der scheepvaart op omlig
gende landen zulk een stoot gaf, heeft, indi
rect natuurlijk, geleid tot de uitwisseling
van producten door middel van de stout
moedige, voor niets terugdeinzende, ener
gieke Nederlanders van de vijftiende en de
zestiende eeuw.
Zij kwamen, lang voordat andere volken
uit her Westen deze zee bevoeren, in de
Middeliandsche zee en aan den Levant zij
waren de eersten, die toegang tot de Scan
dinavische havens wisten te verkrijgen, en
de voortbrengselen van dat land brachten
naar Engeland en elders. Moest niet voor
de Nederlanders van die dagen als een le
vensbelang gelden, dat in het verkeer der
volken, primitief opgezet en ontwikkeld,
zekere algenieene regelen werden erkend
Moest niet de aandacht van een zoon van
dat land. scherpzinnig als Grotius, getrok
ken worden door het bestaan, het onwille
keurig en onbewust naleven van zulke re
gelen Grotius heeft, zou men dit maar
meenen, zeker niets kunstmatigs geschapen
ten behoeve van zijn cosmopolitische land-
genooten ware het door hem naar voren
gebrachte kunstmatig geweest, de tijd, die
alles dat onecht is verwoest, had het niet
ae zijne.
Vaietta bestudeerde aller gelaat er
stond hebzucht en geldzucht op te lezen
behalve dan misschien bij Olivier Thorne,
maar die was zeker zoo'n handig tooneel-
speler, dat hij dit wel wist te verbergen.
Opeens voelde ze aller blikken op haar
gericht en keerde ze weer terug tot de
werkelijkheid... Wat was dat, dat de nota
ris daar nu lasZij, Valetta Moore,
dochter van Gregory Moore, was benoemd
tot eenige erfgename (op een paar legaten
na) van het groote fortuin van mrs. Gèorge
Pettigrew, tot eigenaresse van het huis in
Clapbam Park, van het „Nest" hier in
Bournemouth en van al haar juweelen... Zij,
de arme gezelschapsdame, was nu op een
maal rijk, schatrijk Bij termijnen van drie
maanden zou ze hiervan haar vader een
inkomen van honderd pond per jaar beta
len Voor de rest was ze geheel vrij.
Ze zat daar, met wijd-open oogen en kon
cien zin haast niet vatten van hetgeen de
notaris gelezen had, tot die sprak
„Ik wensch u geluk, lieve jonge dame."
„Ik wensch je ghluk, Val", hoorde ze nu
ook haar vader zeggen. Zij hield intusschen
den blik meer gericht op Olivier Thorne en
sprak „Er moet zeker een vergissing in
het sp.el zijn, notaris Is er dan niets voor
lièm
OlivTer Thorne stond op en zei „Zeker
is er wat voor mij En zelfs iets van groot
belang. Mr. Trent heeft het mij zoo even
overhandigd. Ik zal het u allen hardop
voorlezen."
„Dat is niet noodig, mr. Thorne", herin
nerde hem defman van de wet.
„Dat weet ik ook wel, mr. Trent, maar ik
ben er toch vrij in, nietwaar?... Dames en
heeren. Mijn tante, mrs. George Pettigrew,
heeft haar notaris dezen brief in bewaring
gegeven, die mij overhandigd zou worden
na de bégrafenis. ïk zal u dien voorlezen."
Ondanks ziëhzelve moest Valetta toch de
zelfbé'heersching bewonderen, in heel het
laten bestaan. Maar Grotius heeft, juist om
dat zijn blik door de omgeving van zijn
land gescherpt was als die van geen ander,
gezien, lang voordat anderen het zagen en
gevoelden, dat er is een volkenrecht, zijner
zijds op gronden van natuurrecht gevestigd,
maar voortspruitend uit gewoonten en ge
bruiken.
Daarom en niet om het toch altijd min
of meèr toevallige feit, dat Grotius er is
geboren wordt Nederland thans meer en
meer geheeten „het land van Grotius".
Daarom, en ook omdat Nederland sedert
1899, toen de eerste Vredesconferentie te
's-Gravenhage werd gehouden, is geworden
de zetel van het werk van Den Haag de
zetel van het land, waar de rechtsontwik
keling in het Hof van den Volkenbond, in
de Academie voor Internationaal Recht en
andere instituten haar beste uitingen vindt.
Den Haag, onze residentie, is sedert 1899
zetel van het Permanente Hof van Arbitra
ge, een lichaam, waarvan dan op zichzelf
weinig kracht moge uitgaan, maar dat niet
temin een novum werd in de betrekkingen
der volkeren. Den Haag is sedert ruim drie
jaren de zetel van het belangrijkste orgaan,
dat de Volkenbond teltvan het Hof, dat
in die eerste drie jaren door een Neder-
landsch jurist van grooten naam werd ge
presideerd.
Als men Grotius me! den Volkenbond
samenbrengt, dan bedenke men wel, dat
niets hem daarmede verbindt dan de prin-
cipieele gedachte. In den loop der eeuwen
zijn er tal van publicisten geweest, die ont
werpen hebben gemaakt voor een organi
satie der Staten ontwerpen, die voortijdig
moesten heeten op een oogenblik, dat nau
welijks de zelfstandige Staat leefde in de
gedachten der menschen.
Grotius behoefde zulk een Statenorgani-
satie niet om zijn volkenrecht ingang te
doen vinden hij geloofde in de le
venskracht van zijn eigen schepping.
Maar de Volkenbond, gelijk deze thans
als een eerste, zwakke poging om die ge
dachten van vorige eeuwen te verwezenlij
ken is ontstaan, verwezenlijkt voor een
deel, een groot deel zelfs, Grotius' leer. De
politiek heeft in de eeuwen, die het uitko
men van Grotius' boek van dit oogenblik
scheiden, zijn leer veelal verstooten niet
op het recht baseerde men zich, maar op
de macht. De Volkenbond draagt als meest
levenskrachtige kiem in zich den wensch
om anders te handelen, om recht boven
macht te stellen.
In den Volkenbond zijn, voorloopig nog
theoretisch, zoo straks wellicht practisch,
alle Staten gelijk, hetzij groot of klein, het
zij machtig of weinig machtig. De Volken
bond aanvaardt de leer van Grotius nog
niet ten volle wel theoretisch, maar niet
practisch. Nog is niet erkend Grotius' be
ginsel, dat slechts die oorlog gewettigd is,
die wordt gevoerd tegen den ètaats-misda-
-diger. den overtreder van het volkenrecht.
Het Protocol, een vorig jaar te Genève
gesloten, zette een goeden stap in die rich
ting nog is het te vroeg gebleken, maar
ook de uitwerking van dat Protocol zal
zich doen gelden
Nederland, dat een traditie heeft op het
gebied van het recht tusschen de volken,
heeft ook in den Volkenbond een taakv te
vervullen. Men behoeft maar de namen te
noemen van een Van Karnebeek, een Loder,
een Eysinga, een Limburg, een Van Rees,
en tal van anderen, die in verschillende or
ganen van dien Volkenbond hun goede
krachten aan zijn werk hebben gegeven op
een wijze, die tegelijk hen en ons land eer
de. Maar al was, wat zij deden, niet alleen
persoonlijk,al kon, en kan dit worden op
gevat als te geschieden namens ons land -
hun werk leefde en leeft n i e t in de
harten en de hoofden van ons volk. juist
dat moet anders worden anders worden in
liet land van Grotius in het land, vanwaar
de eerste gedachte aan de grondbegrippen
voor dezen Volkenbond is uitgegaan.
Een dag als deze is geschikt om zich van
zijn nalatigheid bewust te worden, en tot
het inzicht te komen, dat ook van een klein
volk en zoo heel klein zijn wij niet eens
een groote kracht ten goede kan uitgaan,
indien maar werkelijke overtuiging in dat
volk leeft. Overtuiging wint niet veld uit-
optreden van Olivier. Hij las als volgt
„Neef Olivier,
Ik heb je te verstaan gegeven, dat ik je
mijn fortuin zou nalaten. En nu deel ik je
mee, dat je er geen cent van krijgt. Ik haat
spelen ik verfoei den speler Er werd mij
bewezen, dat je een speler bent, dat je in
Parijs en in Londen als zoodanig bekend
staat. Daarom laat ik mijn geld na aan
Valetta Moore, die tenminste onschuldig is
aan een dergelijke zonde. Het is mij even
eens ter oore gekomen, dat je mij kwam
bezoeken, met de bedoeling mij om je vin
ger te winden. Dat was dus grootspraak. Je
misleidde mij door mij te doen denken, dat
je om mij gaf. Je speelde met een oude
vrojnv en je hebt je belooning.
ELIZA PETTIGREW—GURNEY."
De lezer hield even op en keek van den
een naar den ander. Toen begon hij weer
„Mr. Trentdames en heeren. Ik betuig
u dat de beschuldiging van de oude dame
onwaar is dat ik er geen andere bedoeling
mee had mijn tante te bezoeken, dan om
een verlangen na te komen van mijn moe
der. De oplettendheid, die ik mrs, Petti
grew bewees, was welgemeend. Een spe
ler ben ik niet. Ik haat zelfs kaarten... Een
fortuin te bezitten, zou mij niet onwelgeval
lig zijn, maar ik heb alle hoop dit zelve wel
te verdienen." Dit zeggende, wierp hij het
hoofd trotsch in den nek, als Valetta dit
zoo goed van hem kende. „Maar dit is een
bijkomstig iets. Wat mij meer ter harte
gaat is. dat mijn tante gestorven is in de
meening, dat ik een speler en een huiche
laar was... Dit kan ik niet vergeven aan
iemand,, die haar dit voorgelogen moet
hebben."
De aandacht van het gezelschap werd nu
echter gevraagd door Valetta Moore, die
een paar schreden op Olivier Thorne wa9
toegetreden, maar niet in staat was de
woorden te spreken, die haar op de tong
brandden, want ze viel in zwijm.
Haar vader droeg \\aar naar haar kamer.
Waarom dieonnooclige kwellingen
verdragen van huiduitslag, enz.
Krabt niet. Akker's Kloosterbalsem
zal den jeuk doen bedaren, /er-
zacbting en genezing brengen.
(Ingez. Mededeeling.)
sluitend dooF het aantal dergenen, die haar
aanhangen overtuiging wordt ook gedra
gen door haar intensiteit.
Van de „Vereeniging voor Volkenbond
en Vrede", te 's-Gravenhage gevestigd, van
welke het presidium achtereenvolgens in de
handen van bekwame juristen en staatslie
den als de heeren Limburg en Treub ver
bleef, is de gedachte van de nationale her
denking van Grotius' meesterwerk uitge
gaan. Die „Vereeniging voor Volkenbond
en Vrede", kortweg V.E.V. genoemd, wil
den Volkenbond zijn streven, zijn resulta
ten voor zoover bereikt nader bren
gen tot Nederland en tot het Nederlandsche
volk. Maar om dat te kunnen doen, behoeft
zij steun steun, die een ieder, groot of
klein, arm of rijk, haar geven kan. Steun,
die kan komen van dengene, die overtuigd
is van de beteekenis van den Volkenbond,
evenals van dengene, die deze beteekenis
rog niet ziet, maar haar wel wenscht.
Steun, die alleen moet uitblijven van de
genen, die principieele tegenstanders zijn
van samenwerking der volken, van verzoe
ning van •tegenstrijdige belangen, van het
stellen van geordend recht in de plaats van
het ongeordend geweld. Zijn er dezulken
na de ernstige lessen, die de groote oorlog
met zich heeft gebracht, zij behooren dan
tot degenen, die in deze vereeniging niet
rhuis behooren. Maar de anderen, zij kun
nen steunen door toetreding tot het lid
maatschap, door hun schouders te zetten
onder het vormen van plaatselijke afdeelin-
gen, door hun arbeid en hun persoonlijk
heid aan die Vereeniging te geven.
Op die wijze, door althans iets te doen
wat de krachten van zelfs den meest be-
scheidene niet te boven gaat, kan ieder he
den getuigen, dat hij het goede wil in in
ternationale richting dat hij een waar kind
is van het land van Grotius
Huurwetten. Hofjes.
Het gebeurt niet iederen dag dat de
Haagsche gemeenteraad een verstandig
besluit neemt. Ditmaal hebben wij er één
te melden, dat ook voor andere gemeenten,
vooral voor de grootere, van veel gewicht
is. De raad heeft nl. uitgesproken dat van
opheffing der Huurwetten nog geen sprake
kan zijn. Er is-al sinds lang een actie tot
opheffing. Men behoeft de krantjes van de
huiseigenaren maar te lezen om te zien wat
de reden is voor deze actie. De actie in den
Haagschen raad is geleid door den direc
teur van de hypotheekbank. Het tweetal
personen dat belang heeft bij opdrijven der
woninghuren, de eigenaar en de hypotheek
houder, werkt dus los van elkaar maar
ijverig in dezelfde richting. Het gaat vooral
om de woningen die reeds vóór den oorlog
zijn gebouwd. Bijna alle zijn die in de oor
jaren wel eens, sommige ettelijke malen
van eigenaar veranderd, en altijd weer
steeg de verkoopprijs. Gevolg de hypo
theken die er op gegeven werden, werden
ook hooger.Dat moest natuurlijk spaak loo-
pen en het eenige middel om dit te redden
is opheffing der huurwetten, dan komen de
bewoners van deze huizen nog eens even
geknepen worden. Wie vóór den oorlog
vierhonderd gulden huur betaalde, betaalt
nu minstens zeshonderd. Wordt de rem der
huurwetten opgeheven dan wordt het'stel
lig acht honderd. Men komt dan voor de
keus, dat te betalen óf te trekken naar de
prullige woningen die in de laatste jaren
gebouwd zijn en waarvan er inderdaad vele
leeg staan, omdat zij schandelijk duur en
hcógst gebrekkig van indeeling zijn. Dit
leegstaan van die huizen is voor de hypo-
theekhouderrs ook een gevaarlijk ding,
„Een flauwte", verklaarde dokter Wind
sor „niets ernstigs".
Olivier had die uitspraak afgewacht
toen trad hij door de balkondeuren naar
buiten want meer had hij niet te zeggen.
HOOFDSTUK XI.
Gregory Moore liep langs het strand,
maar hij zag niets van de schoonheid van
het landschap. Zijn plan was immers zoo
leelijk mislukt. Hij had gedacht„Als mrs.
Pettigrew nu maar overtuigd raakt dat
haar neef een speler is. dan heb ik net zoo
goed kans als hij of liever nog beter,
want als zij er dan bij te hooren krijgt, hoe
hij gebluft heeft, hoe hij haar om den vin
ger kan winden, en dat hij zeker haar groot
fortuin van haar zal kunnen loskrijgen, dan
zal zij hem gewis onterven en kon ik wel
aan de beurt komen."
Maar hij zou het voorzichtig aanleggen
daarbij Hij zou niet zelve die beschuldi
gingen uitspreken, maar zijn dochter daar
voor gebruiken, zonder dat hij die zijn
eigenlijke bedoelingen zei. Maar hoe Valet
ta nu. te bewegen, die beschuldigingen over
te brengen?... Dit wist Moore alleen- te
bereiken door haar flink het land op te ja
gen wat betreft Olivier's houding tegenover
haar Hij zou haar vertellen, dat hij speel
de met haar, haar het hof maakte zooals
hij dit deed met iedere vrouw, zonder in
hét minst iets te meenen van zijn vriende
lijkheid.
Dat zijzelve nu tot erfgenaam zou wor
den benoemd, als mrs. Pettigrew haar for
tuin niet aan haar neef naliet, was niet bij
hem opgekomen. Hij had nooit gemerkt dat
zijn tante zoozeer gesteld was op Valetta
Hijzelve had nu ook vreeselijk het land op
zijn dochter hij had haar zoo onschuldig
geachtmaar wat had ze hem nu niet lee—
lijk gedupeerd. Zij was rijk en gooide hem
af en toe een kruimeltje toe
(Wordt vervolgd.)
