MissBlanche
M20
ZATERDAG 34 JANUARI
1
Eerste Blad
gemeentebestuur
1 MüftlütiS
feuilleton
DE ONTVOERING
Brieven uit de Hofstad
fösitschippij i
18
BINNENLAND
Tijd, Werk, Verwarming
USSINGSCHE COURANT
Dit
nummer bestaat uit 2 bladen
f .4 ffi™G^ADOfH0O000D?VAN
VAN DE GEMEENTE VLISSINGEN.
Bw en Weth. van Vlissingen brenge?
ter kennis van belanghebbenden dat 'bij
raadsbesluit d.d. 12 Januari 1925, No 2is
beslulen tot algeheeie aflossing van het
restant der 7 geldleemng ad 140-000.—
van 1921 per resto nog groot JIJi.uuu.—
en zulks per 1 Mei 1925.
De obligaten zijn van I Mei 19-5 at,
tegen inlevenng van de stukken met alle
onderschenen coupons en de talons betaal
baar met 1000.— respectievelijk o00.—
,er obligatie te Vlissingen ten kantore
van den gemeente-ontvanger en te Amster
dam en Rotterdam ten kantore van Arnold
öilissen's Bank.
'Bij de aflossing der obligatien zal de
Kpende rente over het tijdvak 1 Januari
lot en met 30 April 1925 ad ƒ23.33 (stuk-
ten van ƒ1000.—) of ƒ11.67 (stukken van
j*500__) worden bijbetaald.
flBVai
sCi
KXJ.WUIUC1I Uljuu^um.
.Van den dag der aflosbaarstelhng af zal
«een verdere rente over de obligatien be-
Saki worden.
[Vlissingen. 22 Januari 1925.
Bur» en Weth. voornoemd.
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
VAN WOELDEREN.
LEERPLICHTWET.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
siBgen
herinneren ouders en verzorgers van
leerplichtige kinderen (kinderen, die den
fceftijd van 7 jaar hebben bereikt en dien
Mn 13 jaar nog niet hebben overschreden)
wtlxe niet al9 leerlingen op een school
«oor lager onderwijs zijn ingeschreven en
Waarvoor men redenen tot vrijstelling van
éet bezoeken eener school meent te heb-
»en aan hunne verplichting om> daarvan
aangifte te doen vóór 1 Februari a.s., ter
«ern-eente-secretarie (2e afdeeling), nl. van
«ie kinderen, welke om gezondheidsrede
nen de school niet kunnen bezoeken of van
éigenen, die huisonderwijs genieten.
Vlissingen, 20 Januari 1925.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Burgervaderlijke rede.
De rede waarmede onze burgervader
de eerste vergadering van den gemeen
teraad heeft geopend een rede, die
de fata der gemeente pleegt te resu-
meeren is gesteld geweest in een
uiterst voorzichtig-optimistischen toon.
Wc- weten dat mr. Patijn vóór alles
kalmte en beradenheid voorstaat in het
gen, eenteiijk beleid en beheer en dat hij
J ado Uoar a VeHidcr, Koop ca Vel-,
I inDledlBgeu n IHMSilUBTttUjt-ii, t-J
J vooruitbetaling, ran 1-5 rtjt
tg, elke regel meer 18 ce«
Ge maakt inbreuk op een on
geschreven wet, ais 'ge iets
anders zegt dan
Geef MIJ maar
TE HUUR
tOVENWONING voor kl
evragen Bureau
>urant".
oor kkl
„VteJÜ
(Ingez. Mededeeling.)
TE KOOP
lDOUREN KAP voor electa
mp.
Flessc henstraat 16.
ZAND TE KOOP
=t 300 M3.
en onder letters Z. K.,
Courant".
bun
TE KOOP
kist TIMMER' en HOI*
RSGEREEDSCHAPPEN,^ uui-, naar ue verste
goed als nieuw. Te zien i ZQU bren„en
an 3 tot 5 uur Walstraat u::
Roman van A. GRONER.
De beide dames waren met het voor
ste! tevreden, des te meer, daar Poigner
beloofde, al zijn bosehwachters, onge
veer zestig in getal, te bevelen, om al
- M velden te doorzoeken. Teneinde dit
J bevel dadelijk te kunnen geven, vroeg
de houtvester om een paard, dat hem
ook naar de verste deelen van zijn ge-
Qen wachtmeester
an 3 tot 5 uur Walstraat ^d hij zjjn aan.
Beide mannen verlieten den „Erlen-
TE HUUR
.,NING voor kle... -
bureau „Vlifes. Courant
[•of tegelijkertijd. Reeds een uur later
'ON1NG voor klein gezin begonnen de stelselmatige onderzoe-
aai kingen Maar noch de politie, noch de
- arbeiders hadden eenig succes. Brau
ner was, sinds hij den „Erienhof" den
VOr!Üen dag ver,aten ,1ad. n's van den
aardbodem verdwenen. En zijn gouden
bril Obk die werd niet gevonden. De
morgenwind had de ranken van den
braamstruik, waaronder de bril geval-
jen- Middelb. - Rotterdï
ischengelegen plaatse» waaronaer ae orn geval-
IFR VAN PASSAGIERS ^as, zóó hevig heen en weer ge-
4RDEREN EN VEE Schu:! e" .verward, dat het scherpste
oog den bril niet zou hebben bespeurd.
Ptfrgeif 'n kooge' cl leb fe gras ver-
vrlC^n "esen uur kwamen Berti en
Amberg 0p den „Erienhof". De
HKhtf daf a"e onderzoekingen
,e™s gebleven waren. Daarna
nXL--,'1 d,e dames. of één van de
drl rf,.V if bediende" sinds gisteren
wejest Uemielijk buitenshuis was ge-
Darg: B. EENHOORN, TAJ <®evrouw Brauner bleef geheel on-
tWëebT;°§SS^ Mi,eSka ^vercf zicht-
t. öebr, BDITENHEK naai onrustig, maar zei niets. Mevrouw
EN VEE
t SIM. ,T. I
januari a «bi*.1 t.».
tg 26
g 27
dag29
30
nformatnen te bekomen
N.V. Transport- en 1
▼.h. Erven G. V03»
B. EENHOORN, TA
niet eer tot groote diep-ingrijpende
daden is te brengen vóór hij zekerheid
heeft omtrent de waarschijnlijke ont
wikkeling van de gemeente. In dit op
zicht vormt hij een zeer nuttig tegen
wicht tegenover hen die van het hoi-
maar-door-systeem zijn en die- meenen
dat zij op die wij2e een ideaal-gemeen-
schap te gemoet gaan. De ongelooflijk
snelle groei der stad vervult hem met
evenveel vreugde als bedachtzaamheid,
omdat hij er de nadeelen ook terdege
van ziet. Het inkomen dat de stad ver
laat is, bijvoorbeeld, grooter dan dat
hetwelk de stad binnenkomt. M.a.w. wij
gaan in rijkdom achteruit en dit op zich
zelf is een verschijnsel dat wel zeer ze
ker ongerustheid moet wekken, want
Den Haag heeft geen andere directe
bronnen van welvaart dan het inko
men. Dat de hooge belastingen hier
zeer veel schuld hebben, ligt voor de
hand en het is juist daarom vóór alles
plicht dat de uitgaven der gemeente
zoozeer worden verminderd dat de be
lastingen aanzienlijk kunnen worden
verminderd. Tachtig procent van de
opbrengst der gemeente inkomsten-be
lasting wordt besteed aan onderwijs.
Op het oogenblik zijn 5 Katholieke, 1
Gereformeerde, 1 Ned. Hervormde Kerk
en 1 synagoge in aanbouw. Hieruit
blijkt dus dat voor het geestelijk leven
nog zeer veel geld beschikbaar is en
het is dus wel zeer vèr-gaand dat daar
naast voor dat zelfde geestelijk leven
in onderwijsvorm 80 van de belas
ting moet worden opgebracht ook
door hen die geen kinderen hebben en
die den aanwas der bevolking angst
wekkend voor ons land achten. Zoo
ergens dan ligt hier een groote fout in
het overheidsbeheer en reorganisatie
van het onderwijs in zijn financieele
verhouding tot de overheid is daaróm
dringend noodig.
In den economischen toestand van
de gemeente valt eenige verbetering te
constateeren, maar de werkloosheid
blijft zelfs in die vakken waarin veel
werk is toch groot. Dit geldt o.a. voor
timmerlieden en grondwerkers en te
recht concludeert de burgemeester dat
in die vakken een blijvend overschot
aan werkkrachten bestaat, hetgeen
dringt tot de noodzakelijkheid van af
vloeiing dezer krachten naar elders.
Aan werkloozen en armlastigen is in
1924 bijna twee millioen uitgekeerd.
Wat dit beteekent begrijpt ieder. Hier
mede wordt slechts gedeeltelijke nood
gestopt en het bedrag is een aanzien
lijke verzwaring van het leven van hen
die nog wel werken kunnen. Aan on
derwijs, werkloosheid en armenzorg
gaat vrijwel de geheele inkomstenbe
lasting op. Dit alleen is reeds een punt
dat ernstige overweging eischt, want
het komt ten slotte hierop neer, dat de
gansche inkomstenbelasting besteed
wordt om hen te helpen die niet in staat
zijn de volie kosten van hun levens- en
gezinsonderhoud te verdienen. En dit
gaat toch wel heer ver
Het theater-bezoek is afgenomen en
dat der bioscoop is toegenomen. Dit
beteekent dus dat de beter-gesitueerden
minder de schouwburgen bezoeken en
dat de goedkoopere bioscoop trekt. In
verband met 't geen wij hierover schre
ven is dit wel typeerend. Een gunstig
teeken is dit stellig niet en ook hier is
reden om eens overleg te plegen.
Tal van bedrijven klagen over slechte
Brauner vertelde, dat ze overtuigd
was, dat behalve Eigner, die op haar
bevel gisternamiddag in Groot-Engers-
oorf geweest was, al haar personeel tot
dezen morgen thuis gebleven was. En
Eigner was na ongeveer twee uur met
de bij mevrouw Weiser gehaalde ro
zen weer teruggekomen.
Na de beantwoording van deze vraag
ging Berti heen. In Groot-Engersdorf
hoorde hij, dat Eigner zelf bij mevrouw
Weiser was- geweest, waarmee zijn
alibi voor deze kritieke uren van den
namiddag bewezen was.
Wei, dien man vond ik ook heele-
maal niet verdacht, dacht Berti. Dade
lijk ging hij in zijn werkkamer, om het
bericht aan zijn superieuren af te zen
den.
Tegelijkertijd schreef hij in zijn no
titieboekje Denk om Jozef Colmar.
Von Amberg was 's avonds geko
men om zich ter beschikking van de
demes te stellen tot „morgen middag",
want daarna begon zijn dienst weer.
Poigner die geen tijd had, had hem als
plaatsvervanger gezonden.
En het was goed dat hij kwam, want
de beide dames waren zeer terneerge
slagen.
Frau Brauner, een vrouw van zeld
zame wilskracht, kon haar angst wel
goed verbergen, maar verried door me-
nigen blik, hoe het er in haar ziel uit
zag. Ook juffrouw Mileska beproefde
zich te beheerschen in tegenwoordig
heid van haar tante gelukte het haar
ook. Ais ze echter alleen of bij de
dienstboden was, kon ze haar angst en
ook haar wanhoop niet onderdrukken.
En deze gevoelens beheerschten alle
bewoners van het huis.
Heel open spraken ze het uit, dat
hun goede heer zeker aan een misdaad
zaken en over vermindering van den
omzet. Zoo bleef de handel in eieren
35 beneden die in 1923. Wat dit be
teekent is niet te zeggen. De eieren zijn
heel duur en de waarde is niet meer
evenredig aan den hoogen prijs.
Melk-, sigaren-, koloniale waren-,
groente- en fotografie-zaken klagen
zeer. Dit bewijst dunkt ons dat er toch
iets niet in orde is.
Heel slecht is de toestand voor de
kantoorbedienden. Daarvan schijnt een
groot contingent werkloos rond te loo-
pen. Dit verwondert ons niet. Tal van
jongelui die vroeger een ambacht
leerden, zijn dank zij het goedkoope
onderwijs tot kantoormeneer opgeleid.
Voor een klerken-postje aan een ver-
eeniging meldden zich onlangs meer
dan vijfhonderd gegadigden aan. In de
eerste jaren is er geen toekomst in deze
„branche" en men kan met schrik vra
gen waar al de jongelui van de vele
handelsscholen heenmoeten. Deze scho
len zitten propvol en er is geen vraag
naar dergelijke krachten.
Alles te zamen valt dtis deze con
clusie te trekken dat er in tal van vak
ken een overschot aan arbeidskrachten
bestaat, dat niet alleen niet thans te
plaatsen is maar dat wei voor goed
buiten plaatsing zal blijven. Hier is dus
het erge gevolg van de overbevolking
onmiddellijk waarneembaar. iNatuurlijk
zal men zich bij het gemeentebestuur
daaraan niet veel gelegen laten liggen,
omdat men daar met geld alsnog de
nadeelen aervan bedekt, maar er kpmt
een moment dat het toch zal spaak-
loopen.
Het lichte op'timisme van den burge
meester berust op eenige verschijnselen
van beterschap in sommige takken van
industrie, maar het is de vraag of die
van zoodanige beteekenis is dat daar
door de gansche gemeente er voordeel
van zal ondervinden. Terecht heeft mr.
Patijn gezegd, dat zó. het gevaar voor
een te snel vooruit-willen, voor een
sterk vertrouwen op de ingetreden be
terschap grooter is dan voor overmaat
van bedachtzaamheid. Naast feekenen
van herstel zijn er andere die waar
schuwen tegen overschatting der
krachten. De belastingen, zoo sprak de
burgemeester, zijn in volstrekten zin
te hoog.
Voorshands vreezen wij nog dat van
een belangrijke vérmindering der be
lastingen niet veel zal komen, want de
reorganisatie van het onderwijs, de
groote slok-öp, is een zaak van de re
geering des lands en ten aanzien van
dit punt speelt de hooge politiek een
voorname rol. Eer daarin verandering is
gebracht zal het heel wat jaren moeten
duren.
Gelijk wij reeds eerder schreven,
zien wij de naaste toekomst voor Den
Haag niet gunstig. Wij voorziep een
debacle op allerlei gebied omdat het
vastloopt met de gemeente-financiën,
die niet hooger kunnen en die lager
moeten worden. Maar van dit laatste
komt niets tenzij men het snoeimes in
alles duchtig zet, zoodat niet duizendjes
maar tonnen gouds worden bezuinigd.
Het ongeluk is geweest dat Den Haag
altijd te ruim in zijn geld zat en. dat
daardoor een zuinig beheer niet in de
lijn lag. i hans is de nood aan den man
en het valt niet mee zuinig te zijn ais
je altijd goed in de duiten zat.
Hopen wij dat het nuchtere kalme
ten offer gevallen was. Men had kun
nen meenen, dat er op den „Erienhof"
een doode was, zoo geheimzinnig en
stil deed ieder zijn werk.
Voor de beide dames was het dus
een' weldaad, den sympathieken jongen
man in deze droeve uren bij zich te
zien. Anna had in de logeerkamer al
les voor hem in orde gemaakt. Nu
bracht ze de thee in de hall.
Mevrouw Brauner en Johanna had
den weinig trek gehad om te eten. Dat
wreekte zich nu, de leege magen en
de aanhoudende opgewondenheid
maakten hen koud en onbehagelijk. De
tegenwoordigheid van Amberg dwong
ze bovendien tot gastvrijheid en zoo
doende had juffrouw Kern de op
dracht gekregen, om thee en allerhan
de spijzen te brengen.
Het zag er zeer gezellig uit, toen de
beide dames en hun gast in tante Em
ma's behagelijke kamer, om den goed
voorzienen disch tezamen zaten. Het
zacht licht van de lamp en de roode
schijn die uit den haard kwam, wierpen
heel veel eigenaardige gianslichten in
het zilvergoed en alles waf op de tafel
stond,het theewater zong geheimzinnig
in de groote samovar.
Buiten gierde een hevige wind door
de weiden en van den blauw-zwarfen
hemel keken de sterren op het mooie
oude heerenhuis neer.
Johanna veegde zich verstolen de
tranen uit haar oogen en de adjunct,
die al een heelen tijd gedachtenloos in
zijn thee geroerd had, loosde een diepe
zucht.
Mevrouw Brauner echter zei op haar
zachte lieve manier
lMaar kinderen, hou je toch goed.
't Is hier nog geen treurhuis. We wil
len nog niet treuren.
Amberg boog zich, kuste haar hand
woord van den burgemeester weerklank
zal vinden. Den Haag is bezig te zak
ken en spoedig herstel is dringend
noodig. EIBER.
De invoering der Tariefwet.
Uit handelskringen wordt ons telkens
gevraagd, aldus meldt het „Hbld.",
wanneer nu v/el de invoering der Ta-
riefwet zou zijn te verwachten. Men
wist, dat de Tariefcommissie eerst
moest worden ingesteld. Dat is ge
beurd, maar daarmede is alles nog niet
voor de invoering der wet gereed. De
TarieSeommissie moet nl. aan de re
geering nog advies uitbrengen over
den aigemeenen maatregel van bestuur,
welke krachtens het beruchte art. 43
der wet dient te worden vastgesteld.
Dit artikel bepaalt, dat goederen
soorten, welke onder vigeur der oude
wet beiast waren, doch onder de
nieuwe wet vrij zouden komen, toch
aan hei oude recht onderworpen zou
den blijven,
In den aigemeenen maatregel van
bestuur, hierboven bedoeld, moeten
deze goederensoorten niet alleen wor
den aangewezen, doch tevens ge-
wichtsgrenzen., of andere onderschei
dingen vastgesteld worden, voor goe
derensoorten, die in het vroegere tarief
slechts voor een deel aan invoer
recht onderworpen waren. Eerst wan
neer de Tariefcommissie over deze be
langrijke punten advies heeft uitge
bracht, kunnen de bedoelde maatregel
van bestuur en ook de datum van in
voering der geheele wet worden vast
gesteld. Hieruit blijkt dus reeds vol
doende, dat er nog geruime tijd zal
verloopen, voor en aleer het zoover is.
Christ. Historische Unie.
De klesvereeniging 's-Gravenhage 1
van de Christ. Hist. Unie heeft een ver
gadering gehouden, waarin de heer J.
M. Krijger, lid van de Tweede Kamer,
enkele politieke vraagstukken besprak.
De heer Krijger wees op twee hoofd
lijnen van het Chr. Hist, verkiezings
manifest. Allereerst over de hervorming
en versterking van de geestelijke en
stoffelijke goederen en krachten van
ons land. En ten tweede over de hand
having van de zelfstandigheid van ons
land en de nakoming van de internati
onale en volkenrechtelijke verplichtin
gen. Spreker wees in zijn rede vooral
op de regeeringsmaatregelen ten op-
v/orden gespaard door te' verven zon
der koken met KOUDWATERVERF,
merk „Vossekop in Ster". Waschgoed,
schorten, blouses, kousen, handschoe
nen enz. van ziide, halfzijde, wol, ka
toen en linnen worden gemakkelijk in
enkele minuten prachtig geverfd.
KOUDWATERVERF, merk „Vossekop
in Ster" spaart den verver.
Verkrijgbaar bij de firma A. BENIEST,
Lepelstraat 13, Vlissingen.
(Ingez. Mededeeling.)
en antwoordde levendig
U hebt gelijk mevrouw. We be
hoeven de hoop nog niet op te geven.
Vergeef me, dat ik zuchtte, inplaats
van u en de juffrouw, zooals de hout
vester me heeft opgedragen, wat op te
vroolijken.
En weer kuste hij de lieve, machte-
looze hand van de stille,nu glimlachen
de vrouw.
Waarom hebt u dan zoo droevig
gezucht vroeg ze.
Ik heb slechte berichten van mijn
moeder gekregen. Ze is ziek. Maar van
die goede, oude lieveling, die zoo'n
droevig leven leidt, zal ik. u later ver
tellen. Eerst heb ik iets anders. Berti
heeft er me opmerkzaam op gemaakt,
dat hij iemand van uw bedienden zeer
verdacht vindt.
Onzin, zei mevrouw Brauner
kortaf.
r Wien verdenkt hij dan vroeg
Johanna een beetje haastig.
Amberg haalde de schouders op.
Daarover wilde hij zich niet recht
uitlaten. Maar ik meen te weten, wien
hij bedoelt. En ik verwonder er me
over. De wachtmeester heeft daarbij
natuurlijk een misdaad op het oog.
Maar het hoeft toch niet juist een mis
daad te zijn.
Trots den brief, die oom van hier
riep viel Johanna in.
Mevrouw 'Brauner haalde diep adem
dan zei zij, om van dit onderwerp af te
stappen
U wilt ons iets vertellen, mijnheer
von Amberg.
iHij wreef zich over het voorhoofd,
alsof hij de gedachten, die daar achter
elkaar verdrongen, verdrijven wilde.
Ja, ik wilde van de houtvesters-
woning spreken. Natuurlijk wordt ook
nu bij ons over niets anders dan mijn-
zichte van de ambtenaarssalarissen in
verband ook met wat bij de a.s. ver
kiezingscampagne zeker daartegen zal
worden aangevoerd de uitgaven voor
leger en vloot. Spreker wees er op dat
het Staatscrediet in het gedrang kwam
en dit moest opgelost worden. Onder
meer om deze drie redenen. Het
Staatscrediet moet behouden blijven.
Inflatie moest voorkomen worden en
kapitaalvorming moet mogelijk blijven.
Het omzetten van het leger in een
politieieger zal slechts een bezuiniging
brengen zoo berekende spreker
van 30.000.000 of 20.000.000. Maar
voor onze onafhankelijkheid zoo
eindigde spreker hebben we zeker
wel meer over. Ons volk heeft nog een
taak.
De verwerping van plaatselijke keuze.
Over het verwerpen door de Eerste
Kamer van het initiatief-voorstel Rut
gers, schrijft het „Handelsblad" o.m.
het volgende
Al meenen wij, dat door de verwer
ping van dit voorstel aan ons volk een
dienst bewezen is, de stemming van
heden geeft reden te vermoeden, dat-
het hier slechts een uitstel van executie
geldt. De heer Rutgers zal over eenï-
gen tijd' wel terug keeren, gedachtig
aan het driemaal is scheepsrecht en
indien hij dan zorgt een termijn in acht
te nemen, die aan het bezwaar van de
heeren De Vos van Steenwijk c.s. zijn
beteekenis ontneemt, dan zullen we de
„zegeningen" van de plaatselijke keuze
toch deelachtig worden en zal de voor
zitter der Eerste Kamer hem geluk-
wenschen met de volharding, waarmee
hij dit denkbeeld in de wet wist te doen
belichamen, zooals hij deed met den
heer Reekers toen deze in 1890 een
voorstel aangenomen zag, dat de Eer
ste Kamer in 1888 had verworpen.
Wij hadden liever gezien, dat het
voorstel was verworpen om zijn eigen
beteekenis, in de eerste plaats, omdat
wij het een verkeerd beginsel achten,
dat 'n meerderheid een minderheid
meer beperkt in haar vrijheid dan vol
strekt noodzakelijk is."
Het bevoogden, aldus besluit liet
blad, van voiwassen menschen ge
schiedt al veel te vee! op allerlei gebied
waar het niet alleen niet volstrekt noo
dig js, maar zelfs volstrekt niet noo
dig is.
De verjaardag van den ex-keizer.
Nog altijd blijft de 27e Januari een
dag, die in Duitschland de algemeene
aandacht trekt. In de binnen- zoowel
als in de buiteniandsche pers wordt er
elk jaar even aan herinnerd, dat de
voormalige Duitscihe keizer op dien
dag zijn geboortedag viert. De noodige
telegrammen en schriftelijke geluk-
wennschen worden dan nog elk jaar
plichtmatig van Duitschland uit naar
liet stille Doorn gezonden. Wel wordt
beweerd, dat het aantai sterk is af
genomen, sedert de ex-keizer zijn
tweede huwelijk met prinses Hermine
afsloot, maar er worden nog steeds
velen, speciaal onder den landadel, ge
vonden, die hun trouw aan den keizer
op dezen datum kenbaar maken. Door
studenten en scholieren worden felici
taties ingezonden, waarvan de vele
handteekeningen den keizer steeds ge
noegen doen. De scholieren krijgen dan
later meestal een portret van den kei
heer Brauner's verdwijnen gesproken.
Dat geloof ik, hij onderhield im
mers zoo'n druk verkeer met de hout
vesterij.
iEn van den brief, die hem weg
lokte en. die ik u per ongeluk over
bracht.
Maak u daar geen verwijten
over. Het was een dienst, die u, als
reeds zoo vaak, den ouden postbode
bewees.
Dus van den brief wordt bij ons
veel gesproken, omdat het materiaal
immers uit ons huis komt.
Men heeft het daar juist gestolen.
We weten nu ook, wanneer het ge
stolen is.
O, wanneer dan
Den iaatsten Zaterdag.
Vertelt u alstublieft.
Zaterdagsmorgens zijn niemand
anders in de houtvesterij dan mevrouw
Poigner en onze meid, Resi. De hout
vester en ik betalen tusschen tien en
twaalf uur in het machinegebouw in
Lobau de daglooners uit.
Dat weten wij ook.
Dat is al lang zoo het gebruik. Ook
ac dief moest dat weten. Zaterdags
morgens veegde Resi altijd den vloer
in het kantoor. Dezen keer ook weer.
Ze was al klaar met haar werk, toen
ten man de wachtkamer binnentrad.
Resi had hem niet hooren komen. Toen
ze zich toevallig omdraaide, stond hij
vlak achter haar. De deuren hadden
tijdens haar werk opengestaan. Het
meisje vroeg den vreemde,wat hij wou.
Den houtvester zou gij graag spreken,
zei hij bescheiden, en toen hij hoorde
dat deze niet thuis was, verzocht hij
op hem te mogen wachten.
Dat kan niet, zei Resi, mijnheer
komt pas tegen, één uur thuis.
(Wordt vervolgd.)
