SEN nrteetiii WOENSDAG 24 DECEMBER Eerste Blad Nieuwe Abonné's Onder Betoovering. Kerstdagen No304 HET JAAR 1924 FEUILLETOxN -iendschap". tof 6 uur ÉE VRIJ fEN agas. :n in Zeeland een Gala- De meest een een liteitssigaar tegen nogelijken prijs. vor- 6 cent, is i, licht Su- 3.25 Par» ;r verpakt at 1.25 r 100. t, donker aar, f Corona, per er ieau. I-OE GROOT t 16. AN AARTSËN - Gedistilleerd MIDDELBURG an ouds bekende waliteiten. 'ijn p. Liter f3.70 f3.60 de Genever p. Liter f4.50 Iranje er p. Liter f4.75 p. flesch f3.25—f3.65 p. flesch f 5.15 Advocaat p. flesch f 2.50 ter f4. f4.50-f5. - franco huis. irijscourant. ~*E Aanbevelend. erhaor, Koop oe Verkoop n Dfenstaurragen, eas Jtellitg, van 1-5 regel gel meer 15 cent {OOP de tweede leg, en ''erkuijl Quakkelaar- pUUR NG Oprit, tegen 15 ƒ25.per maand oudekerksche weg, keuken en grooten cerksche weg 68. HJUR: ONING in de Schel- js ƒ30.p. maand. No. 85, bureau urant". gheden een MEISJE 15 Januari of 1 Pe- ERHAGE. Schelde- KOOP chtdier), Trapnaai- groote Strandtent, fheekast, Spiegels, ieer kleinigheden, einstraat 14. HENSTMEISJE raagd. Markt 13. (OOP: SRIJWIEL 45.v RIJWIEL met lamp met garantie. 'AUWE, Paul Kru- iUUR: uime moderne BO- Ipuistraat 68, boven. ngeboden een vaste HTAFEL e buizen. veg 101, tegenover N, LOOPMEISJE RKNECHT ƒ4.-— tot ƒ7.—. „Vliss. Courant". [NSTBODE Nieuwstraat 19. .AAPKAMER ïr. Oprit 42 (beneden). mvaart. Idelb. - Rotterdam legen plaatsen. N PASSAGIERS.. ÏN EN VEE. J Mild. er v. m aar. T. ROlt. Ï.E. SBI 8 8 te bekomen Transport- en Exp- ren Q. VOS, Tel. EENHOORN, Tel. Ig bSTERHOUT T6L 282 3Ü1TENHEK Tel. HV NCSCHE COURANT Dit nummer bestaat uit 2 bladen ABONNEMENTSPRIJS: - Voor Vlissingen en gemeenten op Wal cheren ƒ2.20 per drie. maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Weekabon nementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIE-PRIJS Van 14 regels 1.10 voor iedere regel meer 26 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel Kleine Advertenties betreffende Huur en Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie dingen en Dienstaanvragen, enz., prijs, bij vooruitbetaling van 15 regels 0.75, elke regel meer 15 Cent. Familieberichten van 16 regels 1.70, iedere regel meer 26 cent. WEGENS DE KERSTDAGEN ZAL DE „VLISSINGSCHE COURANT" DONDERDAG 25 EN VRIJDAG 26 DECEMBER NIET VERSCHIJNEN. die zich op de „VLISSiNGSCHE COU RANT" ingaande 1 januari 1925 abon- neeren, ontvangen de nog verschijnende nummers gratis. Het leven is beweging, voortdurende, rustelooze beweging. En deze beweging moet Voortdurende verandering tot noodzakelijk gevolg hebben. Het is de verandering, die wij van dag tot dag in eigen en anderer leven bij voortduring waarnemen en die aan dat leven zijn rusteloosheid, zijn vaak beklemmende onzekerheid geeft. Maar nooit worden we ons van die veranderlijkheid duide lijker bewust, dan wanneer we, stil staand op den weg, die voor ons uit zich in het donker der toekomst verliest, achter ons zien naar wat geweest is en om ons heen naar wat is geworden. En wanneer we op den dag, dat een oud jaar wegzinkt in den nacht der ver getelheid en een nieuw zijn intrede doet, ons van het leven, zooals het was en is, rekenschap trachten te geven, dan treft het ons wel het eerst, hoe telkens opnieuw een andere vorm zich aan ons vertoont, zonder dat we altijd begrijpen kunnen, waaruit die ontstaat en waar heen die groeien zal. Want nietwaar het is vooral een vormverandering, die wij waarnemen. Zoo ook het wezen verandert, die ver andering gaat te geleidelijk, dan dat we haar altijd kunnen volgen. En het lijkt orfs daarom vaak, of het leven telkens slechts een ander van zijn vele facetten naar ons toekeert. Maar we dienen ons bewust te blijven, dat in deze wis seling ook de groei tot uitdrukking komt, dat de verandering meer betee- kent dan een spel. En zoo we dat be wustzijn houden, dan is het zeker niet zonder innerlijke vreugde en groeiende hoop, dat we, gisteren en vandaag ver gelijkende, heenziende over het jongste gebeuren en zijn gevolgen en 'resultaten, het jaar 1924 als EEN VREDESJAAR meenen te kunnen zien. Neen, dat wil Roman door REINHOLD ORTMANN. Juffrouw Herder had hem wat ge holpen bij het pakken van zijn koffer, zonder een onbescheidene vraag te doen naar den duur of het doel zijner reis. Zij was trouwens nog meer be scheiden en verlegen dan anders maar 't leek Relllng soms, alsof zij hem met een loerenden blik gadesloeg. En nooit had hij meer hekel aan haar ge had dan dezen avond. Zoo gauw hij haar diensten kon ontberen, zond hij haar dan ook naar haar kamer. 't Was tamelijk laat geworden, maar hij had de gewoonte tot diep in den nacht te arbeiden, en hij had heden totaal géén behoefte aan slaap. Aan zijn schrijftafel zittend, verdiepte zij zich in de studie van een pas versche nen wetenschappelijk werk en 't was bijna middernacht, toen de nachtbei hem uit zijn lectuur deed opschrikken. Daar hij wel vermoedde, dat de huis houdster en het dienstmeisje zich reeds ter ruste hadden begeven, stond hij op om de deur te openen. 't Was een nacht zonder maneschijn, maar 't was toch niet zoo donker, dat de omtrekken van de hooge vrouwen gestalte hem niet dadelijk bekend wa ren voorgekomen. De trekken van het, door den hoed, beschaduwd gelaat, kon hij niet onderscheiden, maar toch vroeg hij dadelijk ten hoogste verbaasd Ben jij het, Elisabeth ts een der niet zeggen, dat we in dit jaar eindelijk den droom der menschheid in vervulling hebben zien gaan, waarvan nu wijlen president Wilson ons de spoedige ver werkelijking meende te kunnen verzeke ren, een overtuiging, waaraan hij, uit geput en ontzenuwd in langen, ver- geefschen strijd, zijn leven heeft moeten offeren. Het wil ook niet zeggen, dat we den vrede gevonden hebben, waar naar sinds 1918 de menschheid tever geefs verlangd heeft. Maar het betee- kent wel, dat we naar dezen vrede, den vrede, dien het vredesverdrag van Versailles niet brengen' kon, eindelijk op weg zijn geraakt. Het is heel goed mogelijk, dat we weer van dien weg afraken. Maar dit kan aan het feit, dat we erop geweest zijn, noch zijn beteekenis, noch ook zijn waarde voor de toekomst ontnemen. Een eenmaal begane weg lokt gemak kelijker tot nieuw betreden. Maar bo vendien, het op dien weg geraakt zijn wijst op een mentaliteit, een geestes gesteldheid, die een verandering aan duidt, waarvan we, ook wanneer ze zich tijdelijk eens niet meer mocht laten gelden, niettemin ook voor de toekomst de beste vruchten verwachten kunnen. En het is dan ook deze nieuwe geestes gesteldheid der wereld, die, 1924 tot een vredesjaar makend, de zekerste reden tot voldoening en nieuwe hoop geeft. Mac Donald vooral, de leider van het eerste Engelsche arbeidersministerie, is het geweest, die door zijn onvermoeide pogingen tot regeling van het nog altijd hangende schadevergoedingsvraagstuk en van de arbitrage en ontwapening, maar ook ter vestiging van een nieuwe verhouding tusschen Rusland en de overige staten, waartoe Engeland's voorbeeld den stoot gaf, aan deze geestesgesteldheid de gelegenheid gaf tot uitdrukking te komen. Maar zijn politiek was toch in zekeren zin slechts de krachtiger voorzetting van wat de Engelschen der laatste jaren, in tegen stelling met Frankrijk's bedoelingen, heeft nagestreefd en de vervulling van wat in het hart der menschheid leefde. En de mogelijkheid van haar verwerke lijking werd eerst geopend door Frank rijk's ommekeer en de medewerking van Herriot aan Mac Donald's bedoelingen. Alleen door deze samenwerking kon HET SCHADEVERGOEDINGS VRAAGSTUK worden opgelost in een geest, die de wereld sinds lang al als de eenige mogelijke en de eenig noodzakelijke tot herstel van den vrede had erkend. In den aanvang van 1924 leek de mogelijkheid van een dergelijke oplos sing en van een dergelijke samenwer king nog verder af dan ooit. De ophef fing van het lijdelijk verzet in het Roer gebied bracht niet de door Duitschland gehoopte wijziging in de Fransche politiek. En de strijd door Frankrijk, door middel van de separatisten .in de Paltz gevoerd, tot afscheiding van dit gebied van Duitschland, verbitterde niet alleen nog feller de Fransch-Duit- sche verhouding, maar dreigde ook tengevolge van het onderzoek, dat En geland door zijn Munchensche consul- generaal, Clive liet instellen en dat een vernietigend rapport tengevolge had, de Fransch-Engelsche tegenstelling nog scherper te zullen toespitsen. Deze tegenstelling scheen zelfs in openlijke vijandigheid te zullen overslaan, toen kinderen ziek geworden Zij schudde ontkennend haar hoofd en trad, nadat hij op zij was gegaan, vlug het huis binnen. Ik wist, dat je nog niet naar bed zoudt zijn, zeide zij op een toon, die hem, in tegenstelling met haar anders zoo kalme manier van spreken, merk waardig onzeker voorkwam. En daar om durfde ik het nog wagen, hier te komen. Ik wou je graag spreken, Wal ler ik wou je graag iets mededeelen, dat je nu nog moet weten. ■Hij opende de deur van zijn werk kamer voor haar en verzocht haar te gaan zitten. Maar Elisabeth bleef bij de deur staan, zonder hoed of doek af te leggen. Misschien zal je hetgeen ik je wil zeggen als een onbescheidene inmen ging in ie aangelegenheden beschou wen, zeide zij, nog voor hij iets had kunnen vragen. Ik heb dan ook lang geaarzeld, of ik het zou doen. Maar ten slotte vond ik het toch mijn plicht. Of je mijn mededeeling van gewicht zult vinden, weet jij zelf het beste. Dqt is een inleiding, die me zeer nieuwsgierig maakt, antwoordde hij met een poging tot schertsen, ofschoon hij wel begreep, dat het iets buitenge woons moest zijn, -als Elisabeth iets dergelijks deed. Wat ter wereld is er gebeurd Ik was al te bed gegaan, ging het jonge meisjp haastig voprt, toen ik door vrouw Wöhlert opgebeld1 werd. Zij was zeer opgewonden en schreide hevig. Haar geweten Met haar niet langer met rust, zeide zij, en daar zij anders niemand had, bij wien ze haar Frankrijk de Engelsché zóne in het be zette gebied feitelijk blokkeerde. De ■instelling van een commissie van des kundigen, die naar de Duitsche beta- lingscapacitedt en de Duitsche kapitaal- vlucht onderzoek had te doen, bracht nauwelijks ontspanning, al hield zij door de nieuwe medewerking van Amerika, waarvan de benoeming van den Amerikaanschen generaal Dawes tot voorzitter de uitdrukking was, on getwijfeld reeds een nieuwe belofte in. Maar de voortgezette daling van de franc bracht eindelijk het begin van de ommekeer in de Fransche mentaliteit, die Europa noodig had. Poinearé be greep de beteekenis ervan en trachtte door allerlei financieele maatregelen verdere daling te keeren. Maar zij duid de hem ook de noodzakelijkheid eener nieuwe politiek aan, die met de wen- schen en belangen van Europa, die ook de Fransche oeconomische belangen waren, beter rekening zou houden. Toen de Rijnland-Commissie tot de erken ning van de separatistische regeering in de Paltz niet-genegen bleek, trok ook Frankrijk zijn handen van de sepa ratisten af,, wat een bloedige wraakne ming der burgerij op deze separatisten en hierna het onderzoek van een door de Rijnland-Commissie ingestelde com missie tengevolge had. Door overeen komsten met de industrieelen in het Roergebied, waarvoor Frankrijk de Mi- cum instelde, werd, getracht het oecono- misch leven in dat gebied weer op gang te brengen. En toen eindelijk de rap porten der commissie van deskundigen verschenen, bleek Frankrijk geneigd, zij het onder belangrijge restricties, deze rapporten als grondslag voor een nieuwe regeling te aanvaarden, evenals ook de commissie van herstel, Duitsch land, Engeland en de andere Entente- staten. Maar het was toch eerst na de Fran sche verkiezingen, die 't nationale bloc in de minderheid brachten, dat Herriot, als leider der radicaal-socialistische meerderheid minister-president gewor den, voor Frankrijk met de Dawes- rapporten volledig genoegen nam,onder de enkele voorwaarde, dat hun uitvoe ring nog nader geregeld .;tou worden. Die regeling had daarna op de Londen- sche conferentie plaats, nadat Mac Donald en Herriot haar op hun samen komsten te Chequers en daarna te Pa rijs hadden voorbereid en een gezamen lijke uitnoodigingsnota, ter vervanging van de oorspronkelijke Engelsche, waarmee de Franschen niet tevreden waren, aan de verschillende staten hadden gezonden. De Dawes-rapporten gingen uit van de noodzakelijkheid van een interna tionale leen-ing aan Duitschland en van het herstel zijer financieele en oecono mische eeheid, wat dus een althans oeconomische ontruiming van het Roer gebied noodzakelijk maakte. Zij voor zagen dan in de oprichting eener emissiebank en stelden de Duitsche betalingen vast op achtereenvolgens 1 milliard, 1220 millioen, 1450 millioen, 2 milliard en 2Yi milliard jaarlijks en na deze 5 jaren op 2/% milliard, ver meerderd met een bedrag, telkens vast gesteld overeenkomstig Duitschland's welvaart. De Londensche conferentie benoemde nu drie commissies, waarvan de eerste het lichaam moest vaststellen dat omtrent het in gebreke blijven van Duitschland zou beslissen, de tweede hart kon uitstorten, was zij bij mij ge komen. 't Was haar vaste overtuiging dat haar man op 't punt was, iets zeer slechts, misschien wel iets misdadigs te doen en daar zij zelve hem er niet in kon verhinderen, had zij al haar hoop op mij gebouwd. Want, al had zij hem al lang niet meer lief, toch zou zij hem graag helpen, vooral ook om de kinderen, dat hij zich niet in het ongeluk stortte. Natuurlijk beloofde ik de vrouw, dat ik zou doen, wat ik kon en liet haar toen vertellen, wat zij vreesde. Zij deelde mij toen mee, dat juffrouw Von Lindow in den loop van den dag bij hem was geweest, zooge naamd om de kinderen te zien, in wer kelijkheid echter, om met- haar man te spreken. Zij 'had door de manier van doen der jonge dame al gauw begre pen, dat er van iets gewichtigs sprake was, en daar zij met wantrouwen had opgemerkt, dat haar man veel naar villa „Carla" ging, was zij, toen Wöhlert haar onder een voorwendsel wegzond wel eerst het huis uitgegaan, maar dadelijk weer teruggekeerd om in een klein kamertje, gelegen naast de woonkamer, het gesprek te beluisteren. Volgens haar verklaring was haar dit slechts gedeeltelijk gelukt en had zij slechts nu en dan een onvoorzichtig luid1 gesproken woord van haar man opgevangen. Maar het weinige, dat zij had gehoord, was al erg genoeg, om haar hevig te doen schrikken. Zij be greep er uit, dat Wöhlert dezen nacht iets in de villa moest doen, wat geen mensch mocht weten. Volgens enkele door hem gemaakte opmerkingen, moest het iets heel gevaarlijks zijn en het herstel der fiscale en oeconomische eenheid moest onderzoeken en de derde de wijze van overdracht der Duitsche betalingen moest regelen. De arbeid dezer commissies had weer onder me dewerking van Amerika plaats, terwijl Duitschland werd uitgenoodigd, nadat de Entente-mogendheden tot overeen stemming waren gekomen, om bespre kingen te voeren over punten die van het vredesverdrag van Versailles afwe ken. Maar het waren ten slotte niet de Duitschers, die aan het werk der com missies de meeste moeilijkheden in den weg legden. Nog voor deze zich lieten booren, waren de internationale ban kiers in verzet gekomen tegen de macht die men de Commissie van Herstel had toegedacht. Zij vreesden namelijk, dat, wanneer deze commissie, waarin Frankrijk, ondanks het op voorstel van Engeland zitting nemen van een Ameri kaan, het overwicht had, het in gebreke blijven van Duitschland en het toepas sen van sancties kon vaststellen, Duitschland's oeconomisch leven te on zeker zou zijn om de geldmarkt willig te maken to^het plaatsen van de nood zakelijke internationale leening van 40 millioen pond sterling. Na langdurigen tegenstand van Herriot slaagden zij er ten slotte in vastgesteld te krijgen, dat bij gebrek van eenstemmigheid in de commissie, een. door het Haagsche Hof van Internationale Justitie benoemde arbitrage-commissie de beslissing zou hebben, wat dan echter naar Frank rijk's meening geen afbreuk zou doert aan het recht der afzonderlijke staten om een zelfstandige actie te voeren, wanneer de eenstemmigheid niet ver kregen was. Gelukkiger aan met hun verzet tegen de eischen der bankiers waren 4e Fran schen met hun tegenstand tegen de- Duitsche eischen tot ontruiming van het Roer-gebied. Een oogenblik scheen het, of op deze tegenstand de confe rentie stranden zou. Maar de tusschen- komst van Engeland en Amerika noop ten Duitschland tot toegeven, dat nog een jaar het Roer-gebied bezet bleef. En door de tegemoetkomendheid van Herriot, die al dadelijk enkele steden liet ontruimen en reeds-vroeger amnes tie aan de uit het Roergebied gezette Duitschers had verleend, bleef de slechte invloed van deze bepaling en den geoefenden dwang op de Duitsche stemming grootendeels uit. Zelfs een deel der Duitsch-nationalen stemden, zij het eerst na de belofte der Volks partij, dat ze in de regeering zouden worden opgenomen, voor de noodige wetten ter uitvoering der rapporten. Den 30sten Augustus werden de over eenkomsten geteekend. Den 12den Sep tember verdween de douane-grens tus schen het bezette en het onbezette ge bied. En de internationale leening ten slotte werd 5 a 6 maal overteekend. Voor het schadevergoedingsvraag stuk was daarmee een regeling gevon den, die zijn eindelijke oplossing en den toekomstigen vrede in Europa scheen te verzekeren, al blijft het nog twijfel achtig, of Duitschland werkelijk in staat zal blijken de vastgestelde annuïteiten te betalen. En dit vredeswerk heeft nog bijzondere beteekenis en een eigenaar dig relief gekregen door de volken bondsvergadering, die er op gevolgd en HET PROTOCOL VAN GENèVE, dat uit die vergadering voortgeko men is. een tijdlang scheen het, alsof hij wei gerde, omdat de belooning te gering was. Maar ten slotte moesten zij het toch eens zijn geworden, want zij hoorde hem zeggen U kunt me geloo- ven als ik u zeg, dat u nooit iemand anders zoudt vinden, die dit voor u zou doen. 't Is een zeer onaangename ge schiedenis en ats het uitkwam, zouden wij beiden er leelijk intoopen. Dadelijk daarna was juffrouw Von Lindow heengegaan. Haar man echter was den heelen dag hoogst opgewonden ge weest en had nog meer gedronken dan anders, blijkbaar met de gedachte, daardoor moed te krijgen. Zij had graag willen probeeren, hem er van terug te houden, maar zij wist maar al te goed, hoe ruw hij in dien toestand was. Als hij had vernomen, dat zij had geluisterd, dan had hij haar zeker halfdood geslagen, zonder echter zijn plan op te geven. Dus had zij niet meer kunnen doen dan goed op hem letten en haar angst was ten toppunt gestegen, toen zij zag, dat hij een revol ver, die hij reeds eenigen tijd bezat, met zes patronen laadde en in zijn zak stak, toen hij om ongeveer elf uur zijn woning verliet. Nu wist zij ook zeker, dat er sprake was van iets heel ge vaarlijks en na een korten strijd met zich zelve was zij naar mij gegaan, om haar hart uit te storten. Dat is eigenlijk alles, wat ik je te vertellen heb, Walter, en daar jij juffrouw Von Lindow beter kent dan ik kan je ook beter oordeelen of het verhaal der arme vrouw veel te beduiden heeft. Zonder één Vraag te doen had Rel ling haar aangehoord. Gedreven door De redevoeringen, door Mac Donald en Herriot ter opening van deze Vol kenbondsvergadering gehouden, voor spelden reeds de bijzondere beteekenis, die de vergadering krijgen zou, en we zen op de plannen, die men ten opzichte van arbitrage en ontwapening zou trachten te verwezenlijken. De ontwa pening van Denemarken, dat aan allen het voorbeeld heeft gegeven, heeft be wezen, dat de tijd voor een dergelijke verwezenlijking rijp was. Maar niette min heeft het nog heel wat moeite ge kost de tegenstrijdige meeningen te verzoenen, waarbij weer de tegenstel ling tusschen Engeland en Frankrijk, dat geen ontwapening en geen arbitra ge wilde, zonder voorafgaande verzeke ring van zijn veiligheid, duidelijk aan het licht kwam. Ten slotte is men het over het bekende protocol eens gewor den. waarbij tot aanvaller wordt ver klaard, wie arbitrage weigert, die ar bitrage aan den Volkenbond wordt op gedragen, sancties van oeconomischen aard tegen den aanvaller worden vast gesteld en beroep op het Haagsche Hof open blijft. Maar dit protocol is van de groote mogendheden nog slechts door Frankrijk geteekend. In Engeland is nog al verzet daartegen gebleken. En ook de onderteekening van NEDERLAND schijnt nog niet vast te staan. Over 't algemeen zijn we voor den Volkenbond niet zoo bijster geestdriftig gestemd en wantrouwen we een beetje de vredesbe weging. Al neemt dan ook de drang tot ontwapening snel toe, waarvan het debat tusschen prof. Van Embden en generaal Snijders en andere dergelijke debatten het bewijs leverden, toch zijn we nog allerminst geneigd ons weer loos te maken. De oorzaak van de mi- nisterieele crisis, die het afgeloopen jaar van 1923 had overgenomen, be wees dit reeds voldoende. En de plan nen van het nieuwe ministerie-Ruys de Beerenbrouck, na een vergeefsche po ging ook van de drie rechtsche leiders tot vorming van een ministerie, too- nen, dat daarin 'nog geen verandering is gekomen. Want ondanks de noodza kelijkheid van bezuiniging, waaraan we het veel bestreden plan-Colijn, de salarisverlaging der ambtenaren en het gebaar der Koningin, om een deel van haar inkomsten ter beschikking der schatkist te stellen, danken, is blijkens de jongste Troonrede een nieuwe Vloot wet te wachten. Die noodzakelijkheid van bezuiniging en van vermeerdering van inkomsten, die feitelijk ons heele publieke leven beheerschte, had naast de genoemde natuurlijk nog tal van an dere gevolgen. Zoo dankten de nieuwe tariefwet, de belasting op rijwielen, de opheffing van het Hoog Militair Ge rechtshof, de wijziging der Arbeids wet, de verhooging van de tabaks accijns en de verlenging van het schoe nenwetje daaraan haaT ontstaan. Bo vendien noodzaakte de toestand onzer geldmiddelen ons tot een nieuwe lee ning van 40 millioen dollars te New- York. Maar het succes van deze maat regelen bleef gelukkig niet uit. Onze begrooting is thans ten naastenbij in evenwicht, onze gulden lijkt veilig en nieuwe vooruitzichten schijnen zich, dank ook het langzame herstel van het oeconomisch leven der wereld, ook voor ons land te openen. Dat de financieele toestand niet al onze aandacht had, bewijzen tal van een gevoel van schaamte over welks oorzaak hij zich geen rekenschap kon afleggen, trachtte hij de onrust te ver bergen, waarin haar mededeeling hem bracht. Hoe kan ik dat beoordeelen, zeide hij, maar wel kan ik veqnoeden, dat de vrouw verkeerd heeft gehoord en een verkeerde beteekenis heeft gegeven aan een onschuldige uitlating. Want het is toch ondenkbaar, dat juffrouw Von lindow iemand tof een misdaad zou aanzetten. Daarvan beschuldig ik haar niet, Walter, ik'herhaal slechts, wat mij ver teld is. Als jij van meening bent, dat men de dingen hun loop moet laten gaan en er niets tegen doen, vind ik het natuurlijk goed. Ik heb het de vrouw gezegd, dat ik jou wou laten beslis sen. En waarom juist mij vroeg hij. Was het niet doeltreffender geweest, haar aan te raden, dat zij zelf naar de villa zou gaan, om te zien, wat haai man daar ging uitrichten Ik zei je immers al, hoe doods bang zij voor dezen man is. Zij is er van overtuigd, dat hij best in staat zou zijn, haar in zijn woede te vermoorden. En wie moet dan voor de kinderen zorgen Daarop wist Relling niet te antwoor den en hij begon, diep in gepeins ver zonken, de kamer op en neer te loopen. Eindelijk bleef hij voor Elisabeth staan en zei In elk geval bedank ik je voor je komst. Ik ben er zeker van, dat het maar een hersenschim is, maar ik zal mij er toch met eigen oogen van gaart

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1924 | | pagina 1