if.D.Q
USS1NI0
M|S5BL.ANCHE
ZATERDAG 6
Eerste Blad
>CURSUS
62e Jaargang
imiriastrr
DNIGKOER
Stoomvaart.
Met volle kracht.
FEUILLETON
[DE GROOTE ONDEUGD
Brieven uit de Hofstad
Beursbeschouwïngen
-avond
COURANT
Entree
rAE¥35«Q
3c-Wo0[
Djt nummer bestaat uit 2 bladen
i.s., van 3-5 ur
at© zaaS*^
rs zeer populair,
dank zij haar
Liivere samenstelling.
Hnnr en Verbaar, Koop en vertoe; I
jledlngen en Dienstaatmagea, eat I
vooruitbetaling, van 1-5 regcl«|
elke regel meer 15 cent
nkomende
iLAGERSKNECHT
Adres DE HAMER, Hen-|
40.
gd tegen half September
\MER, SLAAPKAMER
n en slaapkamer 1 persoon,!
ruik van keuken, voor l|
waarschijnlijk langer
onder No. 950, bureau]
ourant":
ich aan jongmensch, in heil
oma boekhouden, voor heil
)UDEN VAN BOEKEN
len van andere adminislr-
-kzaamheden in de avonö-J
even onder letters D. A|
Vliss. Courant".
d gevraagd een aankomend!
MEISJE.
De Ruyterstraat 7 (t,0'|
en- Middelb. - Rotterdamj
ichengeiegen plaatsen.
'R VAN PASSAG^5
EDEREN EN VEE
y Miifl.
ptember T ln "l1,
6
Er mogen voor enkelen onzer nog
eenige vrije dagen tegoed zijn, verre
weg de meesten van ons hebben hun
vacantietijd voor dit jaar achter den
rug Er is gereisd en genoten, de opge
spaarde reispenningen zijn verbruikt,
we hebben de kleine wereld in de om
geving onzer woonplaats bezocht, of
hebben de groote wereld wat verder
doorreisd en onze schreden ook over de
vaderlandsche grenzen doen gaan,
om het even, we zijn thans weder bin
nen de muren van huis of kantoor terug
gekeerd en hebben de dagelijksche taak
hervat. Het is uit met de tijdelijke ge
neugten, met de schóone vergezichten,
met de weelde van eens volkomen naar
lichaam en geest het stof der eindelooze
lyslommeringen van zich af ie schud-
S De ijzeren wet van den arbeid voor
^standhouding van individu en sa-
,5Fleving eischt ons weder op.
Hoe staan wij tegenover die hervat-'
i. vjg onzer dagelijksche plichten Ver-
1 itMlleird uiteraard. Immers al naar
j slang van den aard van eik afzonder
lijk' zullen wij het houweel van den ar
beid weder opbeuren en neer doen ko-
./■rpn op het aambeeld waarop wij onze
■r 'ensplichten omsmeden tot levensge-
Tvïn en -onderhoud. Niet iegelijk is het
gegeven, het werktuig zijner krachten
met juistheid te hanteeren. De een doet
met veel minder inspanning vaak het
.dubbele van den ander en In 's levens
wedloop blijven de laatsten dan ook
ten achter. Dan zijn er almede velen,
die „liever lui dan moe" huldigen. Dat
lizijn, gelijk de volksuitdrukking het zoo
karakteristiek uitdrukt de lijntrekkers,
jft/leent niet dat terwille van het gemeen
zame van het woord, de „lijntrekkers"
slechts zouden voorkomen in de rijen
cnzer maatschappelijke „gemeenza-
men", daar waar men zich aan een
zoogenaamd hoog standpunt minder te
buiten gaat. Geenszins, want de tragen
en luien, die eigenlijk leven van de
overvloedige werkkracht van anderen,
men komt ze tegen tot op de hoogste
sporten der maatschappelijke ladder.
Zij zijn het die eigenlijk nooit genoeg
vacantie hebben gehad, die nimmer zich
verzadigd konden gevoelen en altoos
weer om „meer'' roepen. Zij voorzeker
zullen de dagtaak met weinig nieuwen
lust hervatten na hun vacantietijd, lust
en energie-benemers als zij zijn voor
anderen.
Waar de wereld het van hebben moet
dat zijn die anderen. Dat zijn de, ge
lukkig nog ver in de meerderheid zijnde
nenschen, die dankbaar voor de geno-
ten rust den arbeid er des te meer om
ingezonden mededeelïngen.
8
9
gil
formatien te bekomen: I
N.V. Transport w
h. Erven G. VOo,
jureB. EENHOORN,Td'Ji
jW. v. OOSTERHOUT T«1 jj
Gebr. BUITENHEK
Wat er ook gebeuren moge,
de eisch van een verstandig
Roolter blijft immer
Geef MIJ maar
Vertaald door Mevrouw
ill P. WESSELINKVAN ROSSUM.
I4!)
be spelers waren bijna alien Engel-
schen van de nietsdoende klasse het
I vertrek was er geheel mee gevuld.
«Wij zullen op een plaats moeten
wachten. Of zoudt u liever baccarat
spelen fluisterde Shalton.
I-. «Neen, ik geef de voorkeur aan che-
fmi" de ter", antwoordde zij.
Maar het duurde niet lang, of twee
[spelers vertrokken en Shalton nam
1 "aast Natda plaats.
«We zuilen vanavond niet tegen el-
ar spelen. Ik herken hier een paar
die bereid zijn voor elk bedrag
•'«difómeeren. Ik vermoed, dat we ons
Tuseeren zullen."
HS tt Van p'an het hee' kalm aan' te
j'uTp antwoordde zij.
hen? werteelijk hield Nalda zich gedu-
Izii «f een poos aan tlaar v°ornemen, en
I.Mth er 'n een beetle te winnen.
kranL ^venaIs vroeger miste zij de
2'c'1 te verzetten zoodra de ver-
nS kwam om te spelen en recta-
Ne zij banken van groote bedragen.
heb i n hier c4lectu,es aannemen
aan en! m'in gold verloren", vroeg zij
'm t°n.
uó'rd!en',fr nloe4 Keld °P tefel gelegd
en. Maar ik kan u zooveel geven,'
waardeeren en hem met des te vuriger
ijver om hervatten. Hen aan den herno
men arbeid te zien terugkeeren, is het
aanschouwen van wat de hoogste der
menschelijke vreugden uitmaakt het
geluk in onzen arbeid te vinden. Het
moet een volk, het moet de maatschap
pij voorspoedig gaan, wier leden de
ware vreugde in het werk hunner han
den, in den arbeid van hun geest zoe
ken en vinden. En dan dien arbeid ver
richten met volle kracht
Het tijdstip van den afloop van den
vacantietijd valt ditmaal samen met
het tijdstip, waarop de wereld buiten
de engere grenzen van ons persoonlijk
bestaan aleven eens een nieuw begin
van arbeid maakt. De jarenlang slee-
pend gehouden en traag verloopen na-
oorlogsche periode heeft een einde ge
nomen. Met deOvereenkomst van Lon
den mag worden verwacht, dat voor
goed gebroken is met een tijdperk, dat
door zijn alle samenwerking tusschen
de voormalige vijanden onmogelijk ma
kende achterdocht en heimelijk verzet,
elke poging de wereld terug te voeren
naar herstel en welvaart, al van te vo
ren onmogelijk maakte, al die jaren
door welke verliepen sedert de wape
nen zijn neergelegd. Van nu af, het mag
met redelijk vertrouwen worden ge
zegd, zullen over en weer de handen
ineen geslagen kunnen worden, om met
vereende krachten aan het werk van
het Europee'sch herstel te tijgen.
Echter wij weten, dat ook die op
bouw van de door de oorlogsjaren ver
woeste, van de door de vredesjaren wel
verre van herwonnen welvaart, zal
stuiten op de verschillende wijzen,
waarop individuen en volken hun ge
meenschapsplichten opvatten.Ook hier
bij zullen we ervaren, hoe er volijverï-
gen en „lijntrekkers" zullen zijn, waar
van de eersten met onverdroten ar-
beidslust het groote werk van opbouw
en herstel ter hand nemen, onderwijl de
tweeden liefst zoo veel en zoo lang mo
gelijk voordeelen trekken van anderer
arbeid. Want het gaat weliswaar in de
eerste instantie om hetgeen de drie
grootste Europeesche mogendheden
doen, maar, waarmede en hoe, de an
dere aan het herstellingswerk mede-
arbeiden is ongetwijfeld eveneens een
belangrijke factor in het opbouwproces.
Dat er moeilijkheden zullen komen, die
even onverwacht als groot zijn, nie
mand die de mogelijkheid daarvan ont
kent. Om ze te overwinnen is, als bij
alles, slechts dit eener artsenijmiddel
het doeltreffendst wat ge nastreeft,
doet het niet lauw en flauw, niet dra
lend of krachteloos, maar doet het met
al uw energie, doet het met voile
kracht
Zij dit dan het devies, waaronder^elk
onzer afzonderlijk, en wij allen tezamen
het belangrijke nieuwe tijdperk van
onzen arbeid ingaan
Koninginnedag.
Op Koninginnedag is het voor het
eerst na vele jaren parade geweest. Het
is te begrijpen dat vele duizenden Ha
genaars zich hebben opgemaakt om dit
ouderwetsche schouwspel, waarover
altijd zeer vele fantastische verhalen
als u verlangt. Hoeveel
„Vijf honderd, als 't u belieft."
„Hier zijn ze. U zult later we! een
cheque schrijven. Misschien zal het niet
noodig zijn", zei hij met een glimlach.
Shalton en Olive wonnen voortdurend
maar Nalda bleef verliezen en spoedig
werd het noodig, weer geld te leenen.
„U kunt precies krijgen, wat u noo
dig hebt. Maar ik zou het niet prettig
vinden, dat u meer verloor, dan u kunt
lijden", fluisterde hij, terwijl hij haar
nog vijfhonderd pond gaf.
Maar het geluk bleef haar ontwijken
en zij verloor gestadig tot haar laatste
bank, die zij tot zes honderd pond had
opgevoerd.
„Zal ik mijn bank overgeven vroeg
zij Shalton.
„Doe, zooals u wilt. Maar u heeft
geen geluk vanavond."
En zoo gat zij haar bank over en tot-
haar verdriet won die eenigen tijd,
„Ik zou een klein fortuin gemaakt
hebben, als ik ze had gehouden", zeide
zij met een zucht.
„Ja, het was jammer. Maar iets heeft
u terug van uw verliezen. Als het geluk
tegen is, dan is het veel beter aan den
veiligen kant te blijven."
Shalton ging met haar mede tot aan
het hotel, en Nalda drong er op aan, dat
hij zou wachten, totdat zij haar cheque
had geschreven.
„Ik ben u vijftien honderd pond
schuldig. Hier zijn vijf honderd in bank
biljetten en ik zal u een cheque geven
voor de duizend. Ik moet wat geld over
mitsgaders vele „moppen" de rondte
doen, weer eens te aanschouwen.Waar-
schijnlijk zal het niet aan de verwach
tingen hebben voldaan. Voor zeer velen
is misschien een fraaie illusie verloren
gegaan, want laten we het maar rond
uit zeggen het was een poovere ver
tooning. In de eerste plaats al was de
omvang van de parade zeer gering en
het imponeerende van de grootte was
dus aanstonds verloren. Maar dat was
niet het voornaamste. Wat het meest
trof was het afwezig zijn van al dat
gene dat cachet, kleur en fleur placht
te geven aan'een parade. Het goud
geschitter, het pluim-gewuif ontbrak.
En dan de parade-pas Ook die is
verdwenen. De parade was nu niet veel
meer dan een gymnastiek-uitvoering in
costuum. En dan die costuums Er was
van alles te vinden, een compleet mu
seum van de kleuren en soorten die de
laatste vijf en twintig jaren zijn voor
geschreven. Men kan nu eens goed zien
wat een hopelooze verwarring dat is
geworden. Niet minder dan zes kleuren
van uniformen telden wij en stellig een
dozijn soorten van snit en mode. Er
stond' een groepje officieren bijeen,
waarschijnlijk niet meer actief-dienend,
en het leek alsof er een vergadering
van bioscoop-portiers bijeen was in
hun uniformen 1
Neen, de parade is geen parade
meer. Ze is zoodanig veranderd en ver
soberd, dat het eenigszins verbluffende
en overweldigende dat voor duizenden
de attractie placht te zijn er geheel en
al af is. We willen niet zeggen dat het
geheel sjofel was, maar dat het iets van
vergulde armoede had vergeleken bij
hetgeen vroeger een parade placht te
zijn, is wel zeker. Voor de reputatie van
het leger zal men wijs doen met dit
schouwspel niet meer te herhalen. Het
fascineerende is er af en daarmede
vervalt dus het eigenlijke karakter.
Trouwens de stemming van het publiek
is in de laatste jaren zoozeer veranderd
dat het misschien met het oog daarop
ook maar beter is wanneer men deze
militaire vertooning achterwege Iaat.
De militaire politie bad ditmaal de
taak om het terrein af te zetten. Ze
'oieek voor die taak allerminst berekend
te zijn en geen flauwe notie te hebben
van het werk dat zij had te doen. Ze
had natuurlijk de verge'ijking te door
staan met de Haagsche politie die in
dit opzicht zeer getraind is. Die vergeiij_
king kon ze niet in de verste verte
doorstaan. Het was in één woord on
handig, zoo- als ze optrad en men zal
wijs doen dit werk voortaan aan de
politie over te laten. We nemen het de
militaire politie niet kwalijk dat zij te
kort schoot maar van bijzonder talent
getuigde haar optreden niet.
Overigens is de Koninginnedag vrij
onbelangrijk geweest. De scholen en de
kantoren waren gesloten zoodat er nu
eenmaal veel mensehen op de been
konden zijn en gelet op het minder goe
de weer was het aardig druk. 's Avonds
was er overal verlichting en dat trekt
altijd. Echter was het reeds vroeg in
den avond heel stil in de stad, hetgeen
wij voor een deel moeten wijten aan de
vrees der kijkers dat zij later geen
nlaats in de trams naar huis krijgen.
Daarom gaan velen maar tijdig huis
waarts.
Volksfeesten schijnen tot het verleden
te behooren. Daarvoor is de animo niet
meer voldoende op te wekken. Wel
doet zich dit eigenaardige verschijnsel
voor dat in de diverse wijken der siad
op meer of minder groote schaal feest
jes op touw worden gezet. Misschien
wijst dit er op dat Den Haag te groot
is geworden voor één volksfeest en dat
als gevolg daarvan de stad uiteen valt
houden, om me te kunnen redden!"
„Mag ik u met de auto na het dejeu
ner komen halen vroeg hij en Nalda
nam de uitnoodiging aan.
Toen Nalda in haar slaapkamer was,
kwam Olive bij haar.
„Ik heb een goeden avond gehad. Ik
heb meer dan twee honderd pond ge
wonnen", zeide zij.
„Dat doet mij veel genoegen."
„Wat ik zeggen wil, vind je het wel
verstandig zoo veel in gezelschap van
Shalton te zijn Le Touciuet is een
afschuwelijke plaats, wat babbelen be
treft. Ik ben er zeker van, dat Mark er
ontstemd over zou zijn."
„Olive, ik zou het heel prettig vinden
ais je je met je eigen zaken zoudt wil
len bemoeien."
„Ik zeg het alleen voor je bestwil",
antwoordde de andere.
Olive had de opmerking gemaakt in
de hoop, dat Nalda er geen acht op zou
slaan en het feit, dat het Lindsay zou
ontstemmen haar nog meer Shaltons
gezelschap zou doen zoeken.
„Goeden nacht, lieve", zeide zij. „Ik
hoop. dat je morgenavond meer geluk
zult hebben."
Ofschoon het laat was, begon Nalda
niet zich te ontkleeden, maar ging in
een leunstoel zitten, en dacht na over
de gebeurtenissen van de laatste dagen.
Ondanks haar toorn tegen Mark was"
haar verlangen naar hem groot, en zij
begon zich af te vragen, of zij niet
dwaas had gehandeld, door heen te
gaan.
in kleine dorpen die een min of meer
sterk ontwikkeld saamhoorigheidsge-
voe! hebben. De groote feesten worden
te veel van boven-af georganiseerd en
de kleinere autoriteiten worden daar
door uitgeschakeld. Het zijn de winke
liers die gemeenschappelijke feestjes
organiseeren met een etalagewedstrijd
als uitgangspunt. Wij zagen dezer da
gen een dergelijk feestje in één der
straten en werkelijk 't was heel aardig.
De 31e Augustus is ten slotte voor
velen de dag waarop zij zeer hopen
omdat de traditioneeie lintjesregen dan
neerdaalt. Voor zeer velen een dag van
blijde verrassing, voor nog meer een
dag van teleurstelling. Hoe men die
AKKER'S
f KLOOSTERBALSEM
f beroemd wrijf middel i
bij rheumatiek,spit, i
spierverrekkingen^
en stramheid
beide op één dag kan doormaken, valt
uit het volgende te leeren, een histori
sche gebeurtenis van den 31n Augustus.
Een ambtenaar in de subalterne ran
gen leefde in blijde hoop op den 31en.
Ten vorigen jare had zijn collega, gelijk
in rang en jaren de ridderorde van
Oranje-Nassau ontvangen en thans was
a! zijn hoop gevestigd omdat het nu
stellig wel zijn beurt was In den loop
van den dag waarop de lange lijst ge
publiceerd pleegt te worden, wordt ge
woonlijk voor den gedecoreerde het
groote feit wel bekend. En zoo werd
dan onze vriend 's morgens verblijd met
de mededeeling dat hij „er bij" was.
Groote vreugde In minder dan géén
tijd. was een lintje gehaald en het sierde
reeds aanstonds het knoopsgat. Aan
feli.citaties geen gebrek.
's Middags verschijnen de kranten met
de otfioieele lijst. Natuurlijk wenschte
de gedecoreerde de emotie te onder
gaan dat zijn naam in de lange lijst
prijkte. Hij zoekt iri 'zemiwachtige'haast
maar vindt zijn naam niet. Anderen hel
pen zoeken, doch zonder resultaat Zou
nu heusch de krant juist zijn naam ver
geten hebben De krant is middelerwijl
in handen gekomen van één der klerken
die rustig de lijst doorsnuffelt en plotse
ling uitroept hier staat-ie De ont
spanning is groot Allen grijpen naar
het blad en zien inderdaad ter plaatse
v/aar de klerk wijst, den naam staan.
Maar toen
Grooter teleurstelling was nauwelijks
denkbaar. De onderscheiding was niet
een ridderorde, maar slechts een eere
medaille in zilver
Het keurige lintje dat reeds eenige
uren prijkte, waarnaar de gelukkige
drager reeds honderdmaal zijn blik had
geworpen, moest weer verdwijnen. De
man had zóó een jaar lang in de vaste
overtuiging geleefd dat het een ridder
kruis zou zijn dat het niet in zijn hoofd
was opgekomen dat het iets anders kon
zijn.
Slechter dag heeft wellicht nooit
iemand gehad. Het geval heeft zich ver_
leden jaar afgespeeld, maar niemand
heeft ooit het „blikje" van den teleurge
stelde in diens knoopsgat zien prijken.
Hij is er stil van geworden en wie weet
hoe hij dit jaar de lijst heeft bekeken.
De man was ditmaal met vacantie.
EIBER.
„Hij weet niet, waar ik ben en ik heb
hem geen enkele kans gegeven", pre
velde zij opgewonden.
Misschien had hij op ditzelfde oogen-
blik spijt over den brief, dien hij had
geschreven en ais dat zoo was, had hij
geen middel om haar te schrijven, want
zij had geen adres achter gelaten.
„ik zal hem schrijven", zeide zij bij
zich zelf. „Dat is niet meer dan billijk."
En daarom ging zij aan tafel zitten,
maar gedurende geruimen tijd kon zij
niet tot een besluit komen, wat zij hem
zou zeggen.
„Lieve Mark", schreef zij eindelijk.
„Ik ben naar hier gegaan, maar voel
mij heel eenzaam. Misschien hebben wij
dom gehandeld. Maar ik ben er zeker
vanj dat je liefde nog even sterk is als
de mijne. Als ik dat niet meer zou mo
gen gelooven, zou ik de meest rampza
lige vrouw in de wereld zijn. Wil je mij
als je blieft telegrafeeren, als je dezen
ontvangt
Je liefhebbende vrouw
NALDA."
Zij adresseerde haar brief naar hun
woning in Londen en schreef er op
„Belangrijk en spoed" en haar hart was
lichter, nu zij dit gedaan had. Haar
slaap was gezond en zonder droomen,
en het was laat, toen zij wakker werd
en zag, dat Olive naast haar bed stond.
„Het is bijna tijd om te gaan lunchen.
Sta je niet op
Olive keek toevallig naar de tafel en
zag den brief liggen werktuigelijk
trad zij naderbij, om hei adres te lezen.
De uitvoering der Dawes-
plannen De toestand in de
Ver. Staten. Vermindering
der Spoörwegontvangsten.
De acjiturendag in Duitschland.
Beduidende koersstijging in
aand. H. V. AFinancieele
praktijken in de oude Donau-
monarchie. De moeilijkheden
der Nederlandsche Industrie.
Het succes der nieuwe Indische
Leening.
Bij het sluiten der vorige beursweek
bestond er nog onzekerheid ten aanzien
van de houding der Duitsch-Nationalen
inzake de Dawes-wetten, waarover de
Rijksdag moest beslissen, we hadden
toen echter reeds goede hoop, dat die
wetten zouden worden aangenomen,
Wat dan ook is geschied, zij het met
een overschot van slechts enkele stem
men. De effectenbeurs ging echter
Zaterdag met vacantie en bleef tot
Dinsdag gesloten, zoodat de uitwerking
der belangrijke beslissing hier niet kon
worden waargenomen. De Amerikaan-
sche markt bleef er blijkens de koersen
vrij ongevoelig voor en toen hier Dins
dag de beurs werd heropend was er
van een haussebeweging geen sprake,
ook al was het merkbaar dat men met
meer vertrouwen de ontwikkeling der
politieke en economische verhoudingen
tegemoet ziet. De uitvoering der Da-
wes-plannen schijnt thans een vrij
voorspoedig verloop te hebben, blijkens
de berichten welke er omtrent de uit te
ge\«en Duitsche leening inkomen. Nog'
altijd verkeert men ten aanzien van de
leeningsvoorwaarden in het onzekere.
Vermoedelijk zal het rentetype tusschen
7 en 8 7 liggen en zal er van de leening
100 millioen in de Unie worden aan
geboden, welk bedrag dan voor
grondstoffenaankoop zal kunnen wor
den gebezigd, met het óog waarop men
ook aan de New-Yorksche beurs met
betrekking tot de industrieele bedrijvig
heid hoopvol gestemd is. Hoezeer
overigens de economische toestand in
de Vereenigde Staten achteruit gegaan
is, blijkt duidelijk uit de ontvangstcijfers
der Spoorwegen sinds Maart zijn de
ontvangsten voortdurend verminderd
in vergelijking met de overeenkomstige
maanden van verleden jaar en wel wat
de netto's betreft met achtereenvolgens
2.47 9.24 24.07 en voor Juni
met 18.07 Over laatstgenoemde
maand bedroegen de netto-ontvangsten
23 millioen minder dan een jaar
geleden. De netto's van alle spoorwegen
beliepen in de maand Juni jl. IOU/2
millioen tegen 124 millioen in die
maand van 1923, maar zijn toch nog
belangrijk hooger dan die van Juni
1922 en 1913. Waar thans de toestan
den in de Westelijke staten beginnen
op te klaren wegens de betere prijzen,
welke voor de granen worden gemaakt,
is het niet uitgesloten dat de ontvang
sten der spoorwegen straks weer de
opgaande lijn volgen. Men meent in de
industrie ook teekenen van- redres te
zien. De spoorwegen doen weer meer
dere bestellingen zoodat de staalfabrie
ken hier en daar hoogovens heropenen
en men verwacht dat de Steeltrust haar
capaciteit weer tot 60 zal hebben
kunnen opvoeren. Ook al is het belang
van ons publiek bij Amerikaansche
Shares niet groot meer, optimisme aan
de New-Yorksche beurs blijft altijd
aanstekelijk werken en men is daarom
ook hier de nieuwe week met meer
vertrouwen begonnen. Dat Duitschland
den eersten termijn van 20 mill, goud-
„Mag ik hier een woordje op papier
krabbelen Ik moet een boodschap
aan mijn dienstmeisje sturen."
Het briefje was spoedig geschreven
en zij hield het in de hand, toen zij
ops'tond.
„Ik zal het op de post gaan doen. Zal
ik die van jou meenemen vroeg zij
als terloops.
„Dat zou ik heel prettig vinden. Met
een paar minuten ben ik bij je."
Olive ging niet regelrecht naar bene
den, maar bracht een bezoek aap haar
slaapkamer, waar hij den brief van
Nalda opensneed.
„Dat dacht ik wel", zei zij boos
aardig.
En er werd maar één brief in de brie
venbus gedaan.
HOOFDSTUK XXVI.
Toen Mark Lindsay den brief van
Nalda las, die in de bibliotheek van
Brisqombe Court op hem wachtte, werd
zijn gelaat norsch en streng.
„Zij heeft het gewaagd mij te tarten",
prevelde hij, maar de eerste oogenblik-
ken drong het toch niet tot hem door,
dat zij hem verlaten had. Hij las den
brief nog eens door, en het was of een
gevoel van afgrijzen hem beving, toen
hij begreep, dat zij op een scheiding
voor goed aanstuurde.
„Ik moet haar dadelijk opzoeken.
Waar zou zij heen zijn gegaan."
Het lag in zijn aard onmiddellijk te
handelen en daarom reed hij dadelijk
naar het huis van de Shaltons en vroeg
