MissBlanche
nrteities
DONDERDAG 4 SEPTEMBER
BINNENLAND
FEUILLETON
DE GROOTE ONDEUGD
Stads= eitProvincienieuws
HCHT
ind 773.5 te Kinn
nd 752.9 te Aku-
avond van 4 Sep-
wellicht afnemende
ke wind. Half tot
of geen rege'n.
O's EN FIETSEN,.
r unr
8.13
8.10
8.08
8.06
VLISSINGEN.
v-m. n.m.
4.38 4.58
5.15 5.37
6.03 6.22
6.50 7.15
D A
Jkheden. Openbare
aderiögen era
ederen avond bios-
aanvang 8 uur
ag- en Zondagmid-
ageiijks bioscoop,
avonds 8 uur.
ag- en Zondag-tid.
Dagelijks diner-
i uur.
zondering van den
ansante van 8—
van 3.305.30 uur;
30 uur.
Dagelijks concert
het zeebad Dom-
ïvertsen. Dage-
:e, van 811.30 u.
g van 36 uur
■ard Evertsen.
ioirée Dansante.
;rhaar, Koop eo Verkoop
Dlenstaanvragen, enz.
taling, van 1-5 regel»
gel meer 15 cent
iPINGSHUIS.
alf September. Van
e bevragen aldaar,
on (met pensioen)
THUIS
irkeer in e.en klein
No. 2765, bureau
lagd een goed on-
GEL.
motto „Orgel", bu-
ant".
n naaister vraagt
HJIZEN,
werk en werk aan
etters P. G., bureau
ouw biedt zich be-
.NAAISTER.
erk aan huis tegen
etters A. B., bureau
LAAPKAMER
keuken.
„Vliss. Courant".
~FEUR.
BEDIENDE of ge-
NG gevraagd.
GOORMACHT1G,
issingen.
/ELIJK.
27 j., gez. gestel,
uitst. positie, zoekt
jonge dame bene-
:ht karakter, om m.
huw. te sluiten.
;rz. Br. liefst met
ïerew. wordt gere-
otto „Serieus", bu-
ant".
Zaterdagsmorgens
JW of MEISJE.
No. 10, bureau
»NNY,
een MELK-
GENTJE.
West-Souburg.
SS1NGSCHE COURANT
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal-
-hp.pn f 2.20 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk ƒ2.50. Week-abon-
1 ementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS
Van 1—4 regels 1.10 voor iedere
re"e! meer 26 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Kleine Advertenties betreffende Huur en
Verhuur, Koop en Verkoop, Dienstaanbie
dingen én Dienstaanvragen, enz., prijs,, bij
vooruitbetaling van 1—5 regels ƒ0.75, elke
regel meer 15 Cent.
Familieberichten van 1—6 regels 1.70,
iedere regel meer 26 cent.
VOOR DE NAGELATEN BETREKKINGEN
VAN DE VERONGELUKTE
VISSCHERS.
Totaal vorige opgave ƒ32356.51
N.V. Karei I Sigarenfabrieken,
Eindhoven - 127.50
Comité Heerlen gilt Mevr. W.
W. M. - 10.—
Opbrengst collecte bus sigaren
magazijn erven Jansen, Nieu-
wendijk - 26.08
N. N. Amsterdam - 15.
A. M* D., Haarlem - 27.35
Th. H„ Laren (N.-H.) - 2.10
J. H. G. B., Amsterdam - 13.80
Totaal ƒ32578.34
mooi wit
LEDIKANT
éénpersoons ijze-
met matras en
slierenlaan 11, Tnin-
Invaliditeitszegeis en aangenomen
werk.
De „Sociale Verzekeringsgids" ves
tigt de aandacht op een beslissing van
den Centralen Raad van Beroep in zake
het verplichte plakken van invaliditeits-
zegels bij aangenomen werk in den
land- en tuinbouw. Zooals bekend wor
den in die bedrijven, wanneer het werk
in aangenomen geschiedt, dikwijls geen
zegels geplakt. Zoo heeft de Raad van
Beroep nog beslist, dat voor het om
spitten van bollenland, hetwelk ge
schiedde per vierkante roede, geen ze-
gelplakken verplicht was en heeft hij
aan.den Raad van Arbeid te Leiden de
ingestelde navordering ontzegd. De
Centrale Raad van Beroep heeft deze
uitspraak van den Raad van Beroep
vernietigd, o.a. op grond, dat land- of
tuinarbeid, door een land- of tuinarbei-
der voor een landbouwer of tuinder
in diens bedrijf verricht, moet geacht
worden te zijn geschied in loondienst,
ook al wordt het loon berekend naar de
verwerkte hoeveelheid, daar immers
ingevolge arbeidsovereenkomst in der
gelijke gevallen de verhouding tusschen
partijen aan het aannemen van zelf
standigheid bij den. werknemer in den
weg staat."
Een proefstemming over plaatselijke
keuze.
De vereenigde drankweer-comité's te
Sliedrecht hebben onder de meerderja
rigen aldaar een proefstemming gehou
den over plaatselijke keuze. Van de
3949 uitgereikte stembiljetten waren er
54 van onwaarde. 868 blanco, vóór
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Men behoeft er zich waarlijk
niet over te verwonderen, dat
de Rooker na één proefneming
steeds herhaalt
Geef MIJ maar
Vertaald door Mevrouw
I- P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
40)
„Waar gaat u heen vroeg hij, ter
wij! hij-een stoel naast den hare trok.
,;Naar Le Touquet met juffrouw
Delaire."
„Daar ben ik nog nooit geweest,
maar ik heb er veel over gehoord. Ik
was van plan naar Deauville te gaan,
waar mijn jacht ligt. Is er geen uitste
kende golfbaan in Le Touquet
„Ik weet niets van de plaats", ant
woordde Nalda.
Hij wierp een snellen blik op haar,
want zij sprak op ongeduldigen toon.
„Zult u het zeggen, als u liever heeft,
dat ik heenga", zei hij kalm.
„Neen neen. Ik ben heel blij
mmand te hebben, tegen wien ik kan
spreken.lk voelde mij diep ongelukkig."
„Kom mee naar beneden", zei Shal-
jon, „dan nemen wij een vroegen lunch.
De zee geeft mij altijd honger."
„Nalda nam de uitnoodiging aan en
bhalten deed zijn uiterste best, om haar
?P te wekken. Zijn instinct zei hem, dat
jets haar kwelde, en hij vermoedde, dat
™ar man de oorzaak van haar verdriet
was. Feitelijk was hij niet bijster inge-
°men met Lindsay en hij hield zich
rtuigd,„dat Nalda veel te goed voor
hem was.
„Komt uw man ook vroeg hij.
plaatselijke keuze 2245 en tegen 782.
Ongeveer 74 der bevolking zou dus
vóór invoering van plaatselijke keuze
zijn.
ONTHULLING VAN HET MONUMENT
VAN DALE TE SLUIS.
Het verslag van de ontvangst op het
stadhuis verdient eenige aanvulling en
wel ten eerste mét de mededeeling, dat
de burgemeester van Sluis, de heer Ber-
kers, het eerst sprak en het ais hoofd
der gemeente zich tot een groote eer
rekende Noorder- en Zuiderbroeders in
het schoone raadhuis te mogen ontvan
gen en een kort woord van welkom tot
hen te mogen richten, die samen zijn
gekomen met hetzelfde doel, nl. een
zeer verdienstelijk Nederlander, een
vriend der Vlamingen, te eeren, die in
allen eenvoud zijn leven heeft gewijd
aan de belangen zijner taal. aan de be
langen der geschiedenis, hoofdzakelijk
van deze gewesten. Boven deze alge-
meene verdiensten heeft Jan Hendrik
van Dale nog alle recht op de bijzonde
re dankbaarheid van Sluis, zijn onver
poosde nasporingen in ons rijk gedocu
menteerd archief immers zijn oorzaak
geweest, dat de- wallen- en andere
gronden, welke vroeger als domein
gronden werden beschouwd, aan Sluis
zijn teruggegeven. Sluis rekent het zich
daarom dan ook tot een groote eer, dat
allen van Noord en Zuid zijn gekomen
cm een zijner verdienstelijke burgers te
eeren. Namens de bevolking 'brengt
spreker hen daarvoor een woord van
welgemeenden dank.
Na de gisteren reeds vermelde rede
van den heer Kerpenstein, welke meer
malen door applaus werd onderbroken,
verkreeg de heer J. J. de Burck uit Sluis
het woord, die sprak namens de oud
leerlingen van den heer Van Dale. Spr.
schetste hoe de gedachten van die oud
leerlingen thans teruggaan naar de da
gen van hun jeugd, naar hem, wiens
stem men nu weer denkt te hooren, en
die wij zob vroeg moesten missen.
Vervolgens nam de heer mr. P. Diele-
man het woord om namens de
Zeeuwsch-Vlaamsche studentenvere
niging allen te danken dat zij gekomen
zijn en om zich te kwijten van een spe
ciale opdracht, namelijk het voorlezen
van een uitvoerig telegram van den
vroegeren burgemeester van Sluis, den
heer «Dommisse, waarin deze wees op
hetgeen Van Dale was, er bijvoegende
dat God hem groote gaven gaf, waar
mede hij- heeft gewoekerd.
De burgemeester verklaarde, dat hij
het geschenk der oud-leerlingen van
Van Dale gaarne in ontvangst nam en
dat het een eere-plaats zal innemen in
het gemeentehuis.
Het was een heele stoet, die nu het
gezelschap „Apollo" volgde naar de
wallen, naar de plek, waar het monu
ment is opgericht en waar het nu nog
door een vlag aan de oogen der talrijke
personen, die den stoet van genoodig-
den afwachtten werd onttrokken.
Bij het monument was een nette tri
bune voor de sprekers opgeslagen.
Wij zouden in de eerste plaats terug
komen op hetgeen prof. dr. f. Vercouil-
lie had te zeggen. De begaafde spreker
zeide dat thans degeheele Diefsche stam
dezen philoloog komt huldigen. Er zijn
nog maar weinig philologen die een
standbeeld hebben, want hun werk kan
de geestdrift der menschen niet gaande
maken. Spreker kent er slechts twee en
wel Villiaan te Duffel bij Antwerpen en
Du Camp te Amiens. Van Dale zal der
dritte im bunde zijn. Van Dale was
iemand, die een roeping had en van zijn
woordehboek zijn 6 drukken versche-
,^Neen."
„Ik vrees, dat wij u laatst op dien
avond in moeilijkheden hebben ge
bracht. Hoe het zij, Lindsay is er in
geslaagd mij te straffen. Ik heb nooit
eerder iemand met zooveel geluk zien
spelen."
„Mijn man ,wint gewoonlijk", zeide
Nalda kalm.
„Ik heb dikwijls opgemerkt, dat het
lot de vrouw ongunstig is, wanneer de
man gelukkig is, en dat is stellig waar
in uw geval. Apropos, hoe lang bent u
getrouwd
„Een paar maanden."
„Zoo kort riep hij verbaasd.
Jim Shalton gaf heel weinig om vrou
wen, en dat kwam misschien, omdat hij
ze het meest van haar leelijkste zijden
had leeren kennen. Zoolang hij meer
derjarig was, was hij op zijn qui vive
geweest want zonder mededoogen
was hij gejaagd door moeders en doch
ters, zoodat hij vaak genoodzaakt was
geweest te vluchten, teneinde zijn vrij
heid te behouden. Hij verzekerde zich
zelf herhaaldelijk, - dat geen man van
grooten rijkdom ooit den waren vrede
en het ware geluk kan leeren kennen.
Maar tot dusverre was hij er in ge
slaagd aan alle listen en lagen te ont
komen.
Voor hem was Nalda zoo iets als een
openbaring, want zij verlangde niets
van hem. Ja, zij behandelde hem eerder
koel dan aanmoedigend en dat op zich
zelf gaf al een bijzondere aantrekkings
kracht.
„Ik wilde, dat ik u zes maanden eer-
nen. De Vlamingen mochten niet achter
blijven en wilden ook een tuil van hulde
brengen. Spreker wees op de persoon
lijke betrekkingen van Van Dale met
Vlaanderen. Zijn ouders woonden te
Brugge* en zijn zuster werd te Eeclo
géboren. Van Dale was medewerker
aan verschillende Vlaamsche tijdschrif
ten en hij was lid van vijf wetenschap
pelijke genootschappen in België. Ver
der sprekende wees prof. Vercouillie er
o.a. op hoe Van Dale de vertrouwde
vraagbaak voor. velen werd. Ook na de
voltooiing van het groot woordenboek
zal dat van Van Dale blijven gelden.
Thans rijzen de standbeelden van Jan
van Maerlant den schepenklerk Van
'Darame en Hendrik van Dale, den
schoolmeester van Sluis, voor onze
oogen als sprekende getuigen van de
waarheid van het woord van Gravin de
Noeiiles De moedertaal is de damp
kring van de zief, daarbuiten ademt ze
niet meer vrij en is zich zelf niet gelijk.
De tweede Belgische spreker, prof.
dr. H. E. de Sagher wilde hulde bren
gen aan Van Dale als historicus en ge
tuigenis brengen, dat de beoefenaars
van de geschiedenis met belangstelling
kennis genomen hebben van zijn wer
ken. Spreker wijst op Van Dale's mees
terwerken over de locale geschiedenis,
welke werken hij kostbare schatten
noemde. Niet alleen van Sluis, maar
ook van omliggende gemeenten heeft
Van Dale de archieven doorzocht en er
veel historische kennis in opgedaan. Hij
stond alleen destijds op het gebied van
historische critiek en van wetenschap
pelijke historie.
In de laatste 50 jaar zijn veel andere
bronnen naar voren gekomen, doch het
werk van Van Dale is niet verdwenen
als zooveel van andere tijdgenooten.
Van Dale heeft het laatst het zoute
water door het Zwin zien vloeien.
Het beeld is geplaatst op de plek, die
Van Dale er zelf voor zou hebben ge
kozen, bij den vroegeren sleutel voor
de wereldmarkt. Spreker twijfelt niet of
de gemeente zal er goed voor zorgen.
•Nadat de heer Kerpepstein zijn reeds
vermelde rede had uitgesproken, ver
zocht hij mej. Bakker, echtgenoote van
een der onderwijzers, die onder Van
Dale werkten en zelve oud-leerlinge
van Van Oaie, een,.bloemstuk aan den
voet van het monument neer te leggen.
Toen de Commissaris der Koningin
zijn rede had beëindigd en het doek van
het monument was weggetrokken, zet
te de muziek het Wilhelmus in, dat door
allen werd medegezongen.
Men was nu in de gelegenheid het
werk van den heer Puijpe te bewonde
ren en gaarne brengen wij een eere-
saluut aan den kundigen Zeeuw voor
hetgeen hij ook nu weer heeft gewrocht.
Wij zijn onbevoegd te beoordeelen of
het juist is, wat ouden van dagen zei
den, dat de schrijver en schoolmeester
met te dikke wangen is weer gegeven,
maar meenen deze opmerking toch te
moeten vermelden. Maar tevens dan
ook dat men overigens algemeen 'het
borstbeeld roemde en zij, die Van Dale
gekend hebben, de gelijkenis overigens
zeer prezen.
Hot is hier misschien de plaats even
te vermelden, dat ook de echtgenoote
van den heer Puijpe, die gekleed was in
kleederdracht van niet-visschersvrou-
wen uit Amemuiden, de plechtigheid
bijwoonde.
Toen de heer Dieleman op zijn kern
achtige wijze het monument aan de
gemeente had overgedragen, betrad de
burgemeester van Sluis het spreekge
stoelte en zeide dat Sluis er trotsch op
is bezit te kunnen nemen van zulk een
der ontmoet had", zeide hij plotseling.
„Waarom vroeg zij verbaasd.
„Als u dan gezégd zoudt hebben, dat
u van mij hield, dan zou ik het gelooid
hebben."
„U praat onzin", zei zij zenuwachtig.
„ik ben niet bezig u het hof te ma
ken, u moet niet denken, dat ik verliefd
ben. ik bedoel alleen maar, dat u een
van de weinige vrouwen bent, die ik
ontmoet heb, welke niet om geld geeft."
„U bent orfgelukkig geweest", zeide
Nalda.
„Ik geloof, dat ik het ben geweest,
mevrouw Lindsay. Ik denk niet, dat u
gemakkelijk goede vrienden met
iemand wordt."
„Ik weet zeker, dat ik dat niet doe."
„ik zou uw vriendschap zeer op prijs
stellen", vervolgde Shalton. „Ik weet,
dat ik heel wat vraag."
„Ik houd heel veel van u. Ik heb geen
broers", antwoordde zij eenvoudig.
„Err ik- heb geen zusters zullen we
dus vrienden zijn
„Graag."
„Goed. Ik hield van u van het oogen-
blik af, dat ik zag, hoe goed u tegen uw
verlies kon. De meeste vrouwen morren
en maken groote drukte als zij eenige
ponden verliezen."
„En enkele mannen doen hetzelfde",
zei zij glimlachend.
„Zou u er op tegen hebben, als ik
meeging naar Le Touquet polsde hij
bescheiden.
„In het geheel niet. Bovendien is de
plaats mijn eigendom niet."
Zij waren naar het dek gegaan en
prachtig monument, opgericht ter eere
van een zijner verdienstelijkste burgers.
Gedachtig aan de spreuk „Groot is
een volk, dat zijne helden eert" gaat cle
bevolking er trotsch op, dat de eenvou
dige Jan Hendrik van Dale, geboren
Sluisenaar, die door zijn liefde voor zijn
geboorteplaats voor haar heeft gewerkt
en gezwoegd en daarvoor nimmer iets
heeft gevraagd of genoten, nu wordt
geëerd als de pionier der Nederland-
sche taal, als vorscher in de geheimen
der geschiedenis.
In naam van de gemeente Sluis aan
vaard ik thans het monument als haar
eigendom.
Nog even zij hier gemeld, dat na de
rede van mr. Dieleman de muziek het
Zeeuwsche Volkslied deed hooren.
Na den burgemeester sprak dr. D.
Schoute, voorzitter van het Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen en
zeide, dat het Genootschap met volte
overtuiging opnieuw- zijn dankbare
hulde brengt aan de nagedachtenis van
zijn hoogvereerd medeiid J. H. van
Dale. Opnieuw, want reeds spoedig na
het vroege overlijden van dezen licha
melijk zoo zwakken, maar geestelijk
zoo krachtigen man, eerde het Genoot
schap zijn aandenken door de uitgave
in zijn archief van den laatsten arbeid
door Van Dale aan zijn innig geliefd
Sluis gewijd. Het Zeeuwsch Genoot
schap eert hem opnieuw, die in weten
schap verre uitstak boven zijn omge
ving, en spreker voelt zich gelukkig dit
hier te kunnen getuigen, en legt als een
zichtbaar teelten der gevoelens een
palmtak bij zijn gedenkteeken neer.
Behalve deze palmtak en de bloe
men van de oud-leerlingen werden o.a.
nog bloemstukken neergelegd namens
de senaten van het Utrechtsch en van
het Nijmeegsch studentenkorps de
Z. L. M. het Algemeen Nederlandsch
Verbond, afd. Zeeuwsch-VIaanderen
'de Zeeuwsch-Vlaamsche studentenver-
eeniging, enz.
Nog werd het woord gevoerd door
den heer E. P. van der Werff. uit Oosi-
burg, die sprak namens het hoofdbe
stuur van het Algemeen Nederlandsch
Verbond, en wees op het vele werk
door Van Dale verricht in den korten
tijd van zijn leven. Hij werkte met
noesten vlijt en toonde zich een waar
dige zóón van het ras, dat zooveel hel
den leverde als De Ruyters, Trompen,
het volk, dat 80 jaar gestreden heeft
voor zijn vrijheid, dat zich weerde in
den Zuid-Afrikaanschen oorlog, dat
strijdt voor de rechten der Vlamingen.
Het monument is van beteekenis voor
den ganschen Dietschen stam.
Nog vroeg en verkreeg het woord de
heer A. Hans, die namens de Vlamingen
dank bracht voor deze heerlijke ont
vangst. Niet met bloemen ko'men zij,
omdat het daarvoor voor hen geen tijd
is. Maar spreker wil even aantoonen,
dat het Van Dale is, die allen verbindt.
Als Jan van Rijswijck nog leeide zou
hij hier zeker zijn, hij die wei het
Fransch een deftige taal noemde, maar
toch het Vlaamsch daarboven vetkoos.
De laatste spreker bij het monument
was de heer Knevel, een kkrinzoon van
den gehuldigde, 'die het woord voer.de
bij ontstentenis van de kindeten van
Van Dale en die hartelijk dank bracht
namens de familie aan H. M. de Konin
gin, aan de Zeeuwsch-Vlaamsche stu-
dentenvereeniging, aan den Commissa
ris der Koningin voor de onthulling en
aan den heer Puijpe voor de vervaardi
ging van het monument.
Behalve de heer Knevel waren nog
twee familieleden van Van Dale aan
wezig, namelijk twee nichten van hem.
Boulogne was in het zicht.
„Wat een mooie auto riep Nalda,
naar het benedendek wijzende.
„Dat is de mijne. U moest mij toe
staan mij regelrecht naar Le Touquet te
rijden. Het zal veel vlugger en veel ge
rieflijker zijn."
„Ik zal het Olive vragen. Daar komt
zij", zei Nalda en haastte zich naar
haar vriendin. „Mijnheer Shalton is
hier. Hij wil ons naar Le Touquet rijden.
Vind je, dat wij met hem mee moeten
gaan
„Waarom niet Je zult een gepaste
chaperone voor mij zijn 7' zeide Olive
spottend.
Zij bereikten het Hermitage-Hotel
even na vieren en waren zoo gelukkig
nog een paar kamers te vinden, hoewel
alles overvol was. Shalton ging naar
het Golf-Hotel, omdat hij daar, naar hij
voorgaf bij de golfbaan was. Maar
Nalda begreep de ware reden en was
dankbaar. Het diner was uitnemend, en
zij rookten haar sigaretten bij de koffie
op het terras. Om haar heen waren
vrouwen naar de laatste mode gekleed,
voor het meerendeel rijke Engelschen.
want Le Touquet is geen plaats voor
lieden van beperkte middelen.
„Hoe amuseert men zich in deze stille
plaats vroeg Nalda nieuwsgierig.
„Er is een casino", zei Olive bedaard.
„Wat spelen zij
„Baccarat en chemin de fer. En er is
niet de minste kans, dat de politie een
inval doet", antwoordde Olive lachend.
„Ben je daarom hierheen gegaan
vroeg Nalda.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
De jeuk en ontsteking van alle jeu
kende huidaandoeningen als gordelroos,
dauwworm, eczeem enz. moeten spoe
dig zwichten voor de antiseptische en
genezende eigenschappen van Foster's
Zalf. Inderdaad een probaat geneesmid
del. Per tube 1.7
Mejuffrouw P.van Dale uit Aardenburg,
dochter van een broer en mej. Petillon
uit Sluis, dochter van een zuster van
mesjeu Van Dale.
De stoet werd weer geformeerd en
met „Apollo" weer aan het'hoofd ging
het naar hotel De Korenbeurs, waar het
noenmaal zou plaats hebben. Alvorens
naar binnen te gaan, bracht mr. Diele
man dank aan het muziekgezelschap en
bood een verguld zilveren herinnerings
medaille aan.
Tijdens het gebruik van het goed
bereide maal werd nog door tal van
personen gesproken. Wij zien ons ver
plicht met de vermelding daarvan kort
te zijn, gezien de veie ruimte die de
plechtigheid reeds heeft gevraagd.
De heer mr. Dieleman wiidde den
eersten dronk aan H. M. de Koningin,
terwijl op zijn voorstel het volgende
telegram aan H. M. werd verzonden
„Velen van Niederdietschen stam te
Sluis, bij de onthulling van het Van
Dale-monument bijeen, brengen eerbie
dig hulde aan Nederlands geliefde Ko
ningin, met de bede dat ook Haar re
geering en Haar zoo innig gewaardeerd
streven moge strekken tot verheffing
van den alouden Nederlandschen stam.
.Dieleman, voorzitter Atoerdijk, secre
taris."
De Commissaris der Koningin zeide
dat het jongste Koninklijke bezoek de
banden tusschen Zeeland en Vorsten
huis zoo mogelijk nog nauwer heeft
aangehaald. Spreker meent dat men
groote mannen moet eeren en spreker
doet dit mr. Dieleman, die zooveel heeft
gedaan en nog doet voor Zeeuwsch-
VIaanderen en noemt het een blijde
mare, die waarbij bekend werd dat mr.
Dieleman geridderd werd.
Alle aanwezigen zongen hierop het
Zeeuwsch-Vlaamsche Volkslied.
De heer jhr. Van Teijlingen wenschte
o.a. de Zeeuwsch-Vlaamsche studenten-
vereeniging geluk met haar succes, en
bracht hulde aan den ontwerper en ver
vaardiger van het monument, en ver
volgens de gemeente Sluis met haar
mooie standbeeld. De Hollanders weteh
hun groote mannen te eere'n.
Nog verschillende andere sprekers
voerden achtereenvolgens het woord.
VLISSINGEN, 4 SEPTEMBER.
Een dankbetuiging van H. M. de
Koningin.
Naar aanleiding van het telegram op
1 September door den burgemeester
aan H. M. de Koningin gezonden op
Haar geboortedag, is van den adjudant
van dienst het volgend schrijven ont
vangen
H. M. de Koningin draagt mij op
Uw Edelachtbare Hoogstderzelver zeer
oprechten dank te betuigen voor de ge-
lukwenschen, aangeboden bij de her
denking van Harer Majesteits geboor
tedag, Hare Majesteit heeft uw tele
gram zeer gewaardeerd.
Ontslagname wethouders.
De wethouders de heeren Laernoes
en Hilson, hebben aan Burg. en Weth.
„Ik ben niet bang voor een inval der
politie. Zij kan iemand alleen dwingen
een som geld te deponeeren en u later
oproepen, maar ge kunt een valschen
naam opgeven wat komt het er dus
op aan
„Ben je hierheen gegaan, omdat hier
chemin de fer gespeeld wordt hield
Nalda aan.
„Daar komt de heer Shalton aan
vraag hem, waarom hij naar Le Tou
quet kwam."
Shalton glimlachte, want hij hari de
vraag gehoord.
„Ik heb voor het diner eens naar de
golfbanen gekeken ze zijn werkelijk
uitstekend."
„Maar is dat, wat u hier het meest
aantrekt drong Nalda aan.
„Dat kan ik niet zeggen. In werke
lijkheid zie ik uit naar een spelletje
chemin de fer van avond. Doet u ook
mee
„Ik had mij voorgenomen niet meer
te spelen", antwoordde zij.
„U zult toch wel een kijkje in het
Casino kunnen nemen. Dat zal u geen
kwaad doen", zei hij.
Olive ging blijkbaar en Nalda was
bang alleen gelaten te worden met haar
gedachten en daarom 'besloot zij, met
hen mee te gaan. Maar toen zij zich op
weg begaven, wist zij, dat zij zou spe
len ja, voordat zij het hotel verliet,
ging zij naar haar slaapkamer om geld
te halen.
(Wordt vervolgd.)
