jNie Miss Blanche Sinaasappel IJsco Wafel y if Eerste Blad Mo im ZATERDAG 28 «JUNI GEMEENTEBESTUUR TERUGBLIK. FEUILLETON VROUWENLIST Brieven uit de Hofstad Z'i5 inderdaad deiicaaH Gemeenteraad. kinderen ze Uw rhuur, Koop en Verkoop Dlenstasnvragen, enz. aling, van 1-5 regels [el meer 15 cent huur een PINGSHUIS straat 27. gd een in goeden- ^EGER, schalen Drïjs onder letters liss Courant". ^meubileerde APKAMER etters M. Z., bureau; ustus gevraagd eert )UDSTER met dienstbode, waschgeld. letters Z. Z., bureau; n vacantietijd te' ,EERD HUIS s 6 a 8 kamers)- r motto „Kaïmer'V jurant". fetóapgij lie iswri Idelb. - Rotterdams elegen plaatsen, -ÜT PASSAGIERS 2N EN VEE. uli 1. SiM. T.a. «li 8 8 tRüit Y.a iu 63 te besomen' Transport- en Ex» :r7«n GL Y03, Tti. EEKHOORN, Tei 15® OSTERHOUT, Tel. S81 OITENHËK,T«L 101 VLISS1NGSCHE COURANT Dit nummer bestaat uit 2biaden WAARSCHUWING. Burg. cn Weth. van Vlissingen dringen er bij de oiiders of verzorgers van kinderen ernstig °P aan. dat zij hunne kindereneer voor waarschuwen zich aan beschadiging of vernieling van plantsoen schuldig te ma ken door de gemeente-politie zal daarop streng worden gelet en bij het constatee ren van overtredingen onmiddellijk proces verbaal worden opgemaakt. Verder worden de houders van los- loopende honden met nadruk er op gewe zen zorg te dragen, dat hunne honden eveneens de plantsoenen niet beschadigen of vernielen, daar de houders aansprakelijk zijn voor de door hunne honden aan ge meente-eigendom toegebrachte schade. Vlissingen, 25 Juni 1924. Burg. en Weth. van Vlissingen, M. LAERNOES, L.B. De Secretaris, F. BISSCHOP. Heden op den datum, morgen op den dag, is het tien jaren geleden, dat, oogenschijniijk bij toeval, maar inder daad als noodzakelijk gevolg van een. jarenlang voorbereide werkzaamheid, de naaste aanleiding plaats vond tot de uitbarsting van een wereldbrand, zoo groot en ontzettend als de ge schiedenis der menschheid er geen an dere in haar annalen heeft op te teeke nen gehad. Het was feest in de schilderachtige hoofdstad van Bosnië, het oude Sera- jewo, gelegen in de wonderschoone vlakte die zich tusschen de bergen uit strekt, aan den oever der snelstroomen- de Bosna. Het was feest, althans voor het uiterlijke, en de schilderachtigst getooide bevolking verdrong zich in de straten en op de pleinen. Maar innerlijk was de atmosfeer vol van haat geladen. Tegen den keizerlijken gast, aartsher tog Ferdinand, die met zijn gemalin voor het eerst een officieel bezoek bracht aan de hoofdstad eener provin cie, die tegen den wil harer bevolking, bij de toenmalige groote en machtige Donau-monarchie was ingelijfd gewor den..Er was in dit bezoek van den ver tegenwoordiger van den ouden keizer koning dan ook iets, dat aan uitdaging, aan gevaar, aan verraad deed denken. En deswege waren uitgebreide, geheime politie-maatregelen genomen, ter be scherming van den hoogen gast. Tevergeefs echter. Want het vuur wapen van een opgehitsten dwaas trof maar al te zeer doe! de aartshertog troonopvolger en zijn gemalin, werden onverhoeds zoo doodelijk getroffen dat INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. Waarde voor het geld is de leuze in onze dagen, waarom steeds meer en meer Rookers zeggen Geef MIJ maar Naar het Engelsch. 45) Clo liet haar binnen. Kit zette een breedgeranden hoed op en had haar handen vol met een voile, handschoenen en een parasol. „Maak die voile eens voor mij vast, dan ben je een schat hijgde zij. „Ik ben woest op mijn man. Hij is uitgegaan om te flirten met zoo'n sloerie in een chocolade-winkel. Zij hebben gescharreld vóór we trouwden. Jij blijft toch den heelen ochtend thuis „Ik had even uit willen gaan, om een vriendin te telefoneeren", zeide Clo handig. jDoe dat niet Er is een telefoon in de kamer onder de mijne de kamer van een vriend van me, die tot vanmid dag uitblijft. Hij heeft zijn sleutel aan mrs. Mac afgegeven en zij heeft dien gisterenavond aan mijn man geleend om een paar boeken te krijgen. We hebben den sleutel nog, zoodat ik je, wanneer ik thuis kom, in die kamer kan iaten. Ik wou graag, dat jij thuis bleef, zoolang ik weg ben. Je behoeft niets anders te doen dan met je deur open te blijven zitten en te kijken, of er iemand op mijn deur klopt. Ik heb den sleutel. Maar hef is net als met alle oude sleutels het is geen speciale, zooals die van Ch van mijn vriend. En wanneer er een vreemde komt neem hem dan goed op, zoodat je een be- vóór de dag ten einde spoedde, beiden het leven gelaten hadden. Met schrik ontving de wereld de tij ding van dezen vorstenmootd, met schrik en meewarigheid, niet echter met ontzetting en angst. Daarvoor was, voor al wie niet achter de schermen der geheime diplomatie kon zien, dan ook geen reden. Maar geen maand zou ver- loopen, of „de moord van Serajewo" was, eerst tusschen Servië en de Dub bele Monarchie, daarna tusschen de kabinetten der groote mogendheden uit gegroeid tot een der gevaarlijkste casus belli welke men ooit gekend had, en wie herinnert zich dat niet nog aiies duidelijk de oorlogswoede sloeg snel als het hemelvuur van Belgrado en Weenen over naar Berlijn, naar Peters burg, naar Parijs, naar Londen. En bin nen enkele etmalen stond het grootste deel van het Europeesche werelddeel in vuur en vlam. Toen van Europa naar Azië, naar Amerika, naar alle uithoeken der wereld en, op enkele gelukkige uit zonderingen na, schier alle volken mee sleurend. We behoeven waarlijk niet nog eens een opsomming te geven van wat de wereld toen te aanschouwen, te onder gaan, te lijden heeft gekregen. Zeker, tien jaren is een lange tijd, maar het is, wanneer onze gedachten ons naar het toen doorleefde terugvoeren, alsof het nog maar heel kort geleden is zóó diep is, wat toen gebeurde, in de herin nering vast gezet van allen, die van verre of van nabij de gebeurtenissen hebben gevolgd gebeurtenissen, waar van de gevolgen nu nog zichtbaar en tastbaar zijn in gansch de wereld. Tien jaren... lange, schier eindeloos Iaijge jaren, zijn sinds dien Juni-Zondag verloopen toen in de oude Bosnische hoofdstad het schot weerklonk, dat de kruitkamer van Europa tot ontploffing bracht, en de welvaart het geluk en het leven van millioenen vernietigde tien jaren, waarin de oorlog zoo fel en on barmhartig zoo gruwelijk en omvang rijk woedde, als waarom ooit men- schenoogen weenden, menschenharten bloedden en rouwden tien jaren, waarin op den oorlog wel een vrede volgde, maar een, die geen lafenis ver mocht te brengen die de geslagen won den niet heelde, den haat niet stilde, d.e geesten niet temperde, de harten niet verzoende tien lange, droevige jaren voor de zwaar beproefde menschheid. Zwaar bezocht, voorzeker, maar toch niet moedeloos, niet wanhopend. Daar voor staat het betere dat in elk mcnsch diep en vaak onnaspeurbaar op des harten bodem schuilt, maar niettemin aanwezig is, borg daarvoor zij ook het betere in elk volk aanwezig, onder- 'pand daarvoor is de met hef geluk van gansch een generatie betaalde les te duur geweest. En, zien wij goed, ais we sedert eenigen tijd een neiging mee- nen te bespeuren, die op een kentering wijst Een kentering in de verhouding der volken, een elkander nader willen komen, elkander meer Ieeren begrijpen kan en mag het zijn, meer ieeren waar- deeren Ons dunkt, daar zijn reeds kenteekenen, die daarop wijzen, zwak nog wel, maar niettemin onmiskenbaar, sporadisch, maar toch onbedriegelijk schrijving van hem geven kunt." „Ik speel voor waakhond, hoor lachte Clo. Jk reken op je waren Kit's laatste woorden boven aan de trap. „Wees maar gerust riep het „kip petje" haar na. Maar toen mrs. Stahl zonder om te kijken naar beneden vlcog, rende Clo naar haar eigen open raam. Een oogenblik later zag zij Kit's parasol over de straat slingeren. De kust was veilig. Kit's heele manier van doen wees erop, dat zij de parelen had- thuis gelaten. Violet zou vooreerst de twee blaad jes van het ontbijt nog niet komen halen. Vlug trok Clo haar sleutel uit de deur, om dien in het slot van de kamer ernaast te probeeren. Hij ging er wei in, maar draaide op het kritieke oogerrblik niet om. Er waren nog twee kamers op deze étage een kleine te genover die van Clo, welke bewoond werd door 'n jongen man, die om zeven uur naar zijn werk ging, en een nog kleinere een bewaarplaats van kof fers, bezems, stoffers enz. De vroege vogel sloot zijn deur nooit af, maar ook met zijn sleutel had zij geen succes. De sleutel van de rommelkamer bleef nog over en daarmede lukte het. Hij draaide rond in het slot en de deur der Stahis ging open. Die van Clo was afgesloten voor het geval Violet vroeger komen mocht dan gewoonlijk. Niet alleen hoopte zij de parelen, maar ook den sleutel van Ohuff te vin den, om zoo noodig, te kunnen telefo neeren, vóór zij haar slag sloeg. Ty- En zoo onze terugblik een droevige moest zijn, laat onze blik vooruit er een van hoop en vreugdige verwachting wezen. Wie onzer, die het niet uit den grond zijns harten vurig wenscht Bandeloosheid. Onze brandweer. Het zal zoowat een jaar geleden zijn, dat de burgemeester zich tot het onder wijzend personeel der lagere scholen richtte met mededeeiing omtrent de tuchteloosheid der jeugd en met opgave van de vernielingen die daardoor wer den aangebracht Of deze cri de coeur van onzen burgemeester effect heeft gehad gesteld dat effect moge lijk was is natuurulijk niet na te gaan. Toevallig vernamen wij dezer dagen eens een geval dat wel bewijst hoe weinig medewerking echter ver leend wordt ter voorkoming van de gevolgen der tuchteloosheid. Er ligt al sinds zeer langen tijd ergens een open terrein gemeente-eigendom dat vol puin en steenen ligt. In de onmiddellijke nabijheid van dit gevaar lijke terrein staat een gemeenteschool, in één jaar tijd zijn in dit schoolgebouw tweehonderd ruiten, ingeworpen Zeg ge, lezer, tweehonderd stuks in één jaar. Dit is het onmiddellijk gevolg van de aanwezigheid van het besteende terrein. Herhaaldelijk, tallooze malen is van verschillende zijden aangedrongen op verwijdering van die steenen en dat puin. Dit is echter niet geschied omdat gemeentereiniging zegt niets te maken te hebben met dergelijke buiten de openbare straat gelegen terreinen. Ook gemeentewerken zegt, dat het geval hun niet aangaat niettegenstaande deze tak van dienst het is die voor het herstellen der straten te zorgen heeft en omdat de afdeeling stadsontwikke ling zegt dat ook haar dat geval niet regardeert. Alzoo blijft het terrein lig gen, gaan er dagelijks ruiten kapot, maar van verbetering geen sprake. Dit zijn van die typische gevallen waarover een gewoon burgeer stom verbaasd staat, maar die toch in amb telijke kringen ais uiterst normaal be schouwd worden. Een tweede geval dat we kunnen meedeelen heeft een humoristischen kant. Het betreft weer eens de brand weer. Reeds eerder vertelden we iets van de animositeit tusschen den burge meester en de pers over een brandweer- proef. De journalisten hadden het recht gekregen om eens onverwacht alarm te maken om te zien hoe de nieuwe brand weer t'unctionneerdê. 't Was miserabel in zijn effect en bracht den hoofdcom missaris er toe een tweede proef toe te zeggen. Er kwam niets van, want de burge meester wilde hef niet toestaan. De burgemeester zou zelf wel eens een proef nemen en dan mocht niet de pers INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. IJSCO „WALCHERIA" I ZONDAG A.S. 5 en 10 CENT IETS NIEUWS is/© is/© <8!/® is/exe/® isjas) W@ pisch, dat deze beide kansen samen moesten vallen Clo wist, dat de parelen bewaard werden in een lade, maar Kit zou niet uitgaan en ze op zoo'n in het oog val lende plaats laten liggen. Toch begon Clo de laden er waren er zes te doorzoeken. Churn's avondtoilet hing aan een haak aan den muur er was niets in de zakken en evenmin in de schoenen, die eronder stonden, behalve dan een paar sokken. Andere bergplaatsen waren er niet behalve hef bed en daar ver wachtte Clo de parelen te zullen vin den. Kit had het bed opgemaakt en de twee slecht bij elkaar passende kussens opgeschud. Het jonge meisje haalde e*. de ongebleekte sloopen af en keek naar een plek waar 't beddetijk opengetornd was. Er was een lap op het grootste kussen. Het eene einde van die lap was niet dichtgenaaid, maar werd vastge houden door een speld. Daaronder kon men met de hand iets hards' voelen. Clo haalde de speld eruit, stak haar hand in het gat en haalde er een pakje uit, gemaakt van een roodzijden zak doek én vastgebonden met een goud- draadje. Clo kneep in de dikke zijden plooien. De parelen zaten erin Het leek tijdverspilling om den zak doek open te maken. Zij wilde niets lie ver dan op staanden voet met haar schat het huis uitloopen. Waarom naar Chuff's sleutel zoeken Nu zij de pare len gevonden had, behoefde zij niet te telefoneeren. Het jonge meisje stond reeds bij de deur vóór zij besefte hoe krankzinnig het zijn zou, als zij zich niet Ingezonden Mededeelingen Bij Huidjeuk en ook bij Muggenbeten geeft bet inwrijven met PUROL dadelijk verlichting. Bij Apoth. en Drogisten. maar de raadscommissie komer. kijken. Zoo gebeurde het dan dat op een goeien avond omstreeks half elf de burgemeester te midden van zijn raads commissie bij een alarm-schei stond. Hij sloeg het ruitje in, drukte op de knop.. Inderdaad zeer spoedig ver scheen de spuit en accuraat werkend verscheen er onmiddellijk water. Maar... verder gebeurde er niets. De hoofdcommissaris verscheen niet, de motor-brigade voor terrein-afzetting verscheen niet, de ladderwagen ver scheen niet en het gansche organisme van den alarmdienst haperde. Wat was nu het humoristische van het geval Dat de burgemeester en de brandweercommissie samen van dat gansche organisme niets schenen te weten. De zaak zat zóó wanneer van uit een straat-alarm-bel om hulp wordt geroepen, rukt onmiddellijk de spuit uit. Zoodra die ter plaatse is, neemt de leider op of de brand al of niet iets tc beduiden heeft, is naar zijn oordeel de aanwezigheid van één spuit voldoende dan geeft hij geen verdere bevelen. Rapporteert hij telefonisch „Zwa re brand" dan komt het verdere orga nisme in beweging. Het geval laat zich dus begrijpen. Toen de gealarmeerde spuit ter plaatse kwam, opgeroepen door den burgemeester, heeft de leider niets anders kunnen constateeren dan dat er eigenlijk heelemaal niets aan de hand was en zonder nader bevel heeft hij niet begrepen en niet kunnen begrij pen dat de komedie-voorsteiling in groot gala gegeven moest worden. Hij rapporteerde niets en dus kwam er ook niets meer. De burgemeester en de raadscommissie keken heel raar maar waren waarschijnlijk te beduusd dan dat zij verder over het geval nadachten. De proef was voor hen een mislukking hoewel zij in werkelijkheid dit niet was. Het grappige van het geval is dat de journalisten die indertijd alarm hebben geslagen wel aan deze mogelijkheid hebben gedacht. Op sommige belang rijke punten, bij groote gebouwen bij voorbeeld, zijn alarmschellen. Wanneer daaraan alarm wordt geslagen, rukt met het oog op het gevaar voor de omgeving onmiddellijk het zgn. groot- materieel uit. Dan wordt niet gewacht op het tweede sein. De journalisten hebben aan zoo'n schel gealarmeerd de burgemeester alarmeerde in het kleine formaat en dus gebeurde er niets meer nadat de eerste spuit gearriveerd was. Aangezien de burgemeester en de raadscommissie niet zóó op de hoogte waren als de eerste de beste brand weerman, liep de hoog-opgezette proef met een sisser af. Wie lacht daar Hoe het er thans met het systeem der politie-brandweer bijstaat is niet te zeg gen. De ervaring zal dit moeten Ieeren en naar we zeer hopen zal het een suc ces zijn al zou het alleen reeds om deze twee redenen zijn, dat een ervaring dat het niet slaagt slechts veikregen zou kunnen worden door een schadelijke mislukking èn omdat terugkeer naar het oude gesplitste stelsel niet wel mogelijk meer is. Tot nu toe zijn geen belangrij ke fouten gebleken maar er zijn ook nog geen 'belangrijke gebeurtenissen geweest die ervaring zouden geven. Dat mén het denkbeeld nóch te Amsterdam eerst vergewiste of zij werkelijk gevon den had wat zij zocht. Ja, de parelen waren er inderdaad, de schatten Zij pakte ze zorgvuldig in en was reeds weer bij de deur. toen een andere gedachte haar inviel. Het was beter het bed er weer te doen uit zien, zooals het geweest was. Zij ging terug, deed de kussens weer in hun sloopen, legde ze op hun plaats en be sloot inmiddels naar Chuff's sleutel te zoeken. Hij kon haar misschien te pas komen. Het was een bijzondere sleutel. Clo vermoedde, dat er wel eens dingen te verbergen zouden zijn en dan zou Chuff vergeten den sleutel achter te laten. „Denham of mr. O'Reilly kan hem misschien wel gebruiken", dacht zij. „Als ik hem gauw kan vinden De kamer vlug rondloopend, zag zij een sleutel, die aan Kit's beschrijving beantwoordde. Hij lag op den schoor steenmantel een kleine, platte sleutel als van een Yale-slot. Zij deed de deur zacht achter zich dicht en -sloot die. toen zij weer op de gang was. Den geleenden sleutel stak zij weer in het slot van het rommel- kamertje. Dan ging zij naar haar eigen kamertje, gooide den blauwen peignoir uit en trok het geellinnen costuum aan, dat Violet op een uitverkoop voor vijf dollar gekocht had. Ook had zij een hoed van geel stroo en een goed tasehje dat zij voor de parelen gekocht had. Het was iets te klein voor het zijden bundeltje, maar zij perste het erin en deed er den grooten pare!, dien zij in Peterson's kamer gevonden had, bij. Zij had er ook den Yale-sleutel in willen nóch te Rotterdam navolgt hoewel men' daar met Argus-oogen het verloop in Den Haag volgt, is nog geen bewijs te gen het Haagsche stelsel, omdat er nu eenmaal van de zijde van een zelfstan dige brandweer bezwaren zijn in te brengen tegen een proefneming. Men heeft wel eens beweerd dat buiten Den Haag stemming wordt gemaakt tegen het Haagsche stelsel omdat men dat niet wil, maar dat lijkt ons nogal on waarschijnlijk omdat ten slotte de re sultaten zichtbaar genoeg zijn. Een zuiver beeld van de daling der kosten is niet te krijgen omdat steeds de gezamenlijke kosten van politie en brandweer worden in geding gebracht en men bezig is op de politie ook te bezuinigen, zoodat ten. slotte niets dan een vermindering der beide diensten valt te constateeren. Toch zouden wij anderen gemeenten voorshands advisee- ren met nog maar even af te wachten wat het Haagsche stelsel oplevert. Er zitten gebreken in het „menschen- materiaal" indien dit woord eens geoorloofd is dat zich beschikbaar stelt voor politiedienst is dikwijls aller minst geschikt voor brandweerdienst en de ervaring zou wel eens dit kunnen Ieeren dat Den Haag ten slotte heel moeilijk het aanbod van goede krachten die èn voor politie èn voor brandweer geschikt zijn, kan krijgen. Maar juist daarom zal het nog eenige jaren duren e£r het resultaat precies is aan te duiden. Men wachte dus nog even af getrouw aan de vaderlandsche leuze der bedachtzaamheid wie zich aan een ander spiegelt, enz. EIBER. Zitting van Vrijdag 27 Juni, Voortzetting behandeling reorganisatie plannen onderwijs. De heer Van Oorschot zeide, dat het onderwijs een zeer belangrijke zaak is. Er staan daarbij groote belangen op het spel. Waar het onderwijs dreigt verslechterd te worden, staan wij pal deze verslechteringen zooveel mogelijk te keeren. De wet van 1920 heeft niet de rust gebracht in het het onderwijs welke verwacht werd. Integendeel deze rust is juist zoek. In 1920 werd eigen lijk het beginsel uitgesproken dat er niet meer dan 35 leerlingen per klasse mochten zijn, anders zou dit tot groote schade van het onderwijs zijn. De nieuwe wijziging van de onder wijswet is een verslechtering van het stoppen, maar dan kon het faschje niet dicht, waarom zij hem in haar hand hield. Het geld, dat zij nog over had, liet zij in haar blouse glijden al het andere liet zij liggen. Kit zou vergeefs razen, als zij naar den roodzijden zakdoek zocht. „Ik kan geen half uur bezig geweest zijn", dacht zij, toen zij naar beneden liep. „Kit en Churn zullen nog wel een tijdje uitblijven. Ik zou hen niet graag tegen komen op straat Zij hoorde Violet's stem en ai haar zenuwen begonnen te trillen. „Ik ga de ontbijtboel halen", zeide de vrouw. Tegen wie sprak zij Was Kit al terug Ja, Kit antwoordde „Ik zal vooruit Ioopen. Ik heb haast De stemmen klonken dichtbij. Clo voelde haar bloed verstijven. Zou zij terug vluchten en zich in haar kamer opsluiten Neen. want Kit zou haar verlies ontdekken én raden wat er ge beurd was. Een gevecht om de parelen was te gevaarlijk en Kit zou mrs. Mac en Violet te hulp roepen of Churn zou kunnen komen. Maar mochf zij ho pen veilig voorbij te komen, als zij verder ging Neen, zij had beloofd op de deur te passen. Kit zou haar tegen houden. In haar angst drukten CIo's vingers Chuff's sleutel. Als zij zich in Chifff's kamer verstoppen kon vóór Kit op zijn verdieping was Zij vloog de laatste treden af en bleef voor de kamer onder die van Kit staan. Zou de sleutel pas sen Hij ging diep in het kleine slot en draaide. Kit moest nu boven aan de trap zijn.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1924 | | pagina 1