on
Bratis-Varzakeriig tegen Siioeiukken
aJ-MasquÉ.
:hap».
vijf HONDERD GULDEN
binnenland
62e Jaargang;
EGEN"
-ORAVEIsSE
Alddel-
itairss,
sletten
stuk.
Elaaischappii iafl
vaart
arèm®
DONDERDAG 13 MAART
Stads- en Provincienieiiws
NIEUWE ABOHNÉ's die ïiè op de „VUSSiNGSGHE COURAHT" voor minstens één kwartaal shonneeren, ingaande I April a. s„ ontvangen de van lieden ai verschijnende nummers GRATIS
FEUILLETON
DE VROUW ZONDER HART
Uempe°ldgen dag Den Haag afge"
«.No62
endschap».
Maart a.s,
a.s.
Bal, verkrijg,
ijke belasting.
f 40.50
f 20.
lonaaf
?ANT
ONGEN
M. P. GLERUM.
WAGEN.
miaan t.
ielb. - Rotterdam
egen plaatsen.
N| PASSAGIERS
N EN VEE.
T. KIM
T.I. HM
8
8
1. Celt
T.m iïf
8
8
te bekomen
Transport- en E*P
ven Gr VOS, M
BEtJHOORN,Tel.l5|
irERHOOr.Tel.f"
Mt-HL M in'
'riendschap"'
5 Maart a.s.
VLISSIINGSCHE COURANT
ONZE
De abonné J. van den B. te Vlissingen, houder van
Polis No. 391 had op 8 Maart het ongeluk bij zijn
werkzaamheden op de Kon. Maatsch. „De Schelde"
in het Dok te vallen, met het gevolg dat hij korten tijd
la ter overleed. Ingevolge onze Polis-Voorwaarden werd
heden aan de Weduwe een uitkeering gedaan van
13 Maart 1924.
DE UITGEVERS.
kameroverzicht.
Tweede Kamer.
Zitting van Woensdag.
Allerlei. Bier en Thee. Zomertijd.
Bier en Thee zijn de eerste slacht
offers van de noodzakelijkheid om meer
geld te halen uit de beurzen der bur
gers. Het accijns op bier moet 6 mitlioen
meer opbrengen. Het invoerrecht op
thee ƒ50 per 100 K.G. moeten bedragen
en daardoor ruim 4/2 millioen opbren
gen. Men kan hier zwaarwichtige finan-
cieele theorieën over verkoopen, men
kan filosofeeren over directe en indirec
te belastingen, de praktijk des levens
heeft maling aan dat gepraat. lederen
dag een paar centen stiekum uit den
zak kloppen doordat het kopje thee of
liet glas bier duurder wordt, is precies
hetzelfde als de verhooging van het bil
jet der inkomstenbetasting, 't Is alles
misleiding als men tracht te betoogen
dat het één gemakkelijker is te dragen
dan het ander.
De heer J. Ter Laan protesteerde te
gen het duurder maken van het leven.
Hei onsje volksthee wordt nu weer 5
cents duurder. Tot nu toe is 49 der
belastingen directe en 51 indirect.
Door de voorsteilen der Regeering
wordt de verhouding 40 en 60 De
Minister mag niet verwachten dat
het theeverbruik iets verminderd kan
worden in volkskringen is het al tot
het uiterste beperkt juist als gevolg
van het dure leven.
Volgens den heer Oud hangt de be-
teekenis van een accijns geheel en al af
van het artikel waarop de accijns wordt
gelegd. Thee is een algemeen verbruiks-
artikel en betasting ongeveer de
i kostprijs van de thee moet het meest
drukken op de groote gezinnen en de
financieel-zwakkeren. Daarbij komt dat
de thee meest uit onze koloniën komt
zoodat vermindering van het gebruik
ginds zal worden gevoeld. De heer Oud
was bereid dit voorstel als noodzakelijk
te aanvaarden mits een einddatum wor
de gesteld voor den duur der verhoogde
accijnzen. Hij stelde voor te bepalen dat
op 1 Januari 1926 deze verhooging
automatisch komt te vervallen.
Volgens den heer Gerritsen dreigt
het gevaar dat de goedkoopere thee
soorten nog meer in zwang zullen ko-
I men. Door de stijging der theeprijzen is
de consumptie van die goedkoopere
soorten al zeer toegenomen.
Dit zou een nadeel worden voor de
cultuur van goede thee in Indië. Om
daaraan te ontkomen wilde deze afge
vaardigde den druk verdeelen over thee
en koffie beide. Als het accijns op thee
wordt gehalveerd kan de tweede helft
op koffie worden verhaald.
Ten aanzien van de verhooging der
accijns op bier sprak de heer Bongaerts
de vrees uit dat zij die goedkoopere
soorten bier plachten te drinken, naar
anderen alcoholischen drank zullen
gaan grijpen als dat bier plotseling zóó
veel duurder wordt. Voor de menschen
zelf en voor de kleine brouwerijen zou
dit schade zijn. Natuurlijk diende de
heer Bongaerts geen amendement in,
zoodat hij zich toch bij deze bezwaren
neerlegt.
Minister Colijn meende dat draag
kracht niet meer de eenige maatstaf
mag zijn bij belastingheffing, maar dat
met de economische werking der be
lasting dient rekening te worden ge
houden, o.a. met het oog op de vlucht
van het kapitaal naar het buitenland.
Waarom de Minister geen verzwaring
der directe belastingen wil heeft hij
vroeger al uiteengezet.
Een heffing op koffie is zeer moeilijk
er bestaat hier een groote koffiemarkt
die gevaar zou loopen zich te verplaat
sen naar Brussel als zij belast werd.
Bovendien is er hier te lande zoo'n
voorraad koffie dat de belasting de eer
ste jaren niets zou opleveren. Voors
hands wil de Minister van zoo'n hef
fing niets weten.
Een ad-valorem-heffi.ng van de thee
is onmogelijk omdat de thee steeds ge
mengd wordt en de waarde zeer moei
lijk is te bepalen.
Van een einddatum wilde de Minister
niet veel weten, hetgeen den heer Oud
deed constateeren dat daaruit bleek,
dat de Minister ons gansche stelsel van
belastingen wil wijzen in een indirect
stelsel.
Het amendement tot vaststelling van
een einddatum werd natuurlijk ver
worpen.
Het wetsontwerp werd aangenomen
met 48 tegen 30 stemmen rechts tegen
links.
Morgen de Zomertijd.
Prins Hendrik in Spanje.
Gelijk gisteren is gemeld, is Hr. Ms.
„Heemskerck", welke oorlogsbodem
den Prins naar Spanje heeft gebracht,
thans op weg van Barcelona naar Pas
sages. Het ligt in de bedoeling, dat de
Prins in die havenplaats, aan de
Noordkust van Spanje, even beoosten
San Sebastean, weer aan boord van de
„Heemskerck" zal gaan ter aanvaarding
van de terugreis naar Nederland. Het
vertrek naar IJmuiden zal den 22sten
dezer plaats hebben.
Rijwielkaarten.
Binnenkort zullen de rijwielkaarten
bij de Sporwegen in prijs worden ver
laagd en voor gewone rijwielen over
afstanden van ten hoogste 10 K.M. be
schikbaar worden gesteld tegen 30 ets.,
bij 10 stuks voor 2.50.
Nazorg- voor tuberculoselijders.
De R. Kath. vereeniging tot bestrij
ding der tuberculose „Herwonnen Le
venskracht" heeft een rapport gepubli
ceerd betreffende nazorg voor tubercu
loselijders.
Het bestuur van „Herwonnen Le
venskracht" heeft reeds begin 1923 een
commissie benoemd, die het heele
vraagstuk der tuberculosebestrijding
aan een nauwgezette studie te onder
werpen had.
Speciaal voor de bestudeering der
nazorg heeft deze commissie een twee
tal harer leden, dr. W. Bronkhorst, ge
neesheer-directeur van het sanatorium
„Berg en Bosch" en P. J. S. Serra-
rens, voorzitter van „Herwonnen Le
venskracht" naar Engeland gezonden.
Het resultaat van dat onderzoek zal
binnenkort in een aparte brochure ver
schijnen.
Als gevolg van dat onderzoek is de
commissie gaan overwegen, wat van de
Engelsche toestanden voor Nederland
bruikbaar isde fouten, in Engeland
gemaakt, die hier vermeden kunnen
worden, en hoe in Nederland een en
ander te verwerkelijken is.
Daarbij is de commissie allereerst tot
de conclusie gekomen dat de training
koloniën, zooals die in Engeland be
staan, duur zijn en geen behoorlijke
resultaten afwerpen, immers, onder be
hoorlijk resultaat moet worden verstaan
dat de patiënten, na hun training, in
staat zijn zelf in hun onderhoud en
eventueel in dat van hun gezin, te kun
nen voorzien. Dat is in Engeland nog
niet bereikt.
Beter resultaat bereikte men mei de
nederzetting van oud-patiënten om de
kolonie in eigen huisjes, zooals dat ge
schiedt in Papworth, onder leiding van
dr. Varrier Jones.
Hierbij komt echter dadelijk weer een
andere eiseh 'in deze'nederzettingen
moet, zoo goed als in een sanatorium,
voor de patiënten een rustige sfeer
heerschen. De scheiding naar gods
dienstige overtuiging, die in de sana
toria noodig is, moet ook daar worden
doorgevoerd. Zoodat zeker voor 3
groepen der bevolking aparte koloniën-
nederzettingen ingericht moeten wor
den, nl. voor de Roomsch-Katholieken,
Protestant Christelijken en anderen.
Om het contact met het sanatorium
zoo nauw mogetijk te behouden en ook,
om gemakkelijker overgang te krijgen
van werktherapeutische arbeiden in het
sanatorium naar den arbeid voor eigen
levensonderhoud in de kolonie, alsmede
om te voorkomen dat in de kolonie een
dure inrichting wordt gemaakt voor het
verplegen van eventueele zieken is de
kolonie gedacht als deel van zeker
als aansluitende bij het sanatorium.
Geen op zichzelf staande inrichting
dus.
Alvorens fot deze proe^peming over
te gaan, meent het bestuur van „Her
wonnen Levenskracht" echter dat eerst
iets anders de aandacht vraagt.
Eerst moet de nazorg plaatselijk of
districtsgewijze gebracht worden in het
verband met de consultatiebureaux en
plaatselijke vereenigingen tot bestrij
ding der tuberculose. In of naast deze
instellingen, doch in ieder geval in
nauw contact daarmee moeten plaatse
lijke commissies worden opgericht, die
zich met de ontslagen sanatorium
patiënten bemoeien en trachten deze in
de maatschappij een plaats te bezorgen.
Hierdoor zal men praktijk krijgen wat
voor de patiënten het meest noodig en
het gemakkelijkst te bereiken is. Op
deze gegervens kan de werktherapie in
het sanatorium worden opgebouwd, en
kan deze werktherapie langzamerhand
tot nazorg-kolonie worden omgewerkt.
Aansluitend hieraan zouden in som
mige groote plaatsen, werkplaatsen
kunnen worden opgericht, zooals er ook
een paar in Engeland bestaan, waar de
ontslagen patiënten voorioopig onder
toezicht en met de hulp der plaatselijke
nazorg-comité's hun brood kunnen ver
dienen.
Het is een zeer moeilijk vraagstuk
dat, bij de pogingen om het op te los
sen, nog heel wat zwarigheden te over
winnen zal geven.
Afvloeiing.
In de commissie van overleg bij P. T.
en T. heeft de voorzifter meegedeeld,
dat, indien als gevolg van het rapport
der commissie-Noitmg tot het doen af
vloeien van hooger personeel zou wor
den besloten, bij deze afvloeiing volko
men dezelfde regelen zullen gelden als
bij de afvloeiing van middelbaar en la
ger personeel. Ook dan zal dezelfde
ancienniteisgrens (méér dan 30 dienst
jaren) in acht genomen worden.
Wat is radio
Onder dezen titel is een brochure
verschenen, samengesteld door den
heer j. C. Nonnekens, redacteur van de
„Radio Wereld".
In deze brochure wordt een populaire
beschrijving gegeven voor diegenen die
als absoluut leek tegenover de radio-
telegrafie en -telefonie staan.
Het boekie is gratis verkrijgbaar.
Belanghebbenden dienen zich daarvoor
te wenden tot de firma Engers <S Faber,
uitgevers van „Radio-Wereld" te Am
sterdam.
Dansen te Amsterdam.
De gemeenteraad te Amsterdam heeft
r.a een breedvoerige discussie met 20
tegen 18 stemmen aangenomen een
motie van den heer Van den Bergh
(S. D. A. P.), luidende „De raad van
oordeel dat gelegenheid tot dansen in
het openbaar moet worden gegeven,
gaat over tot de orde van den dag."
De burgemeester die verklaard had
een tegenstander van de opheffing van
net dansverbod te zijn, had te voren
verklaard dat als de motie werd aan
genomen, hij op beperkte schaal en met
strenge waarborgen vergunning voor
het openbaar dansen zat geven.
VLISSINGEN, 13 MAART.
Een serenade.
Het was aan de menschenmassa, die
zich gisterenavond tegen 9 uur in
den omtrek van de Oranjestraat en
de voormalige Pottenkade verzameld
had, niet te merken, dat de wind zoo
ijzig blies, alsof hij door alle kleeren
heen wilde dringen, maar... er was
muziek en daar heeft men wel wat voor
over. De stoet, bestaande uit het mu
ziekgezelschap „Ons Genoegen", be
stuursleden van „Vlissingen Vooruit",
en er achter de Vlissingsche Turnveree-
niging werd dan ook door een men-
schenzee gevolgd, toen om 9 uur afge
marcheerd werd.
De vroolijke tonen van muziek lieten
niet na hun uitwerking op het publiek
uit te oefenen en vooral toen het „Yes
we have no bananas" gespeeld werd,
was het publiek opgetogen en zong dit
populaire lied uit volte borst mee.
Nadat de bestuursleden van „Vlissin
gen Vooruit", de Vlissingsche Turn-
vereen. en de harmonie „Ons Genoe
gen" met hun directeur hadden plaats
genomen in de rijkelijk met bloemstuk
ken versierde kamer, waar we naast
dat van „Vlissingen Vooruit" o.a. een
fraai stuk zagen van politieke partij-
genooten van den jubilaris, nam de
ondervoorzitter van „Vlissingen Voor
uit" het woord. De heer Iz. Fonteijn
herdacht in hartelijke bewoordingen
wat de heer Van Niftrik had gedaan
voor onze gemeente in de eerste plaats
en voor „Vlissingen Vooruit" in het bij
zonder. Het was hem daarom een eer
om namens het bestuur dier vereeniging
en namens het oud-bestuurslid den heer
A. W. Smits, hulde te brengen voor wat
de heer Van Niftrik als voorzitter had
gedaan en hem nog vele gelukkige ja
ren toe te wenschen in den kring van
zijn dierbaren.
De heer Van Niftrik dankte voor de
hulde hem bewezen, maar wees toch
het al te dringende af door te zeggen,
dat hij slechts het zijne gedaan had uit
de overtuiging, dat het plicht was, te
doen, wat de hand te doen vindt. Hij
dankte voor de groote eer der serenade,
waarvoor hij zeer gevoelig was en
daarbij richtte de jubilaris zich tot de
bestuursleden van „Ons Genoegen" en
den leider der Vlissingsche Turvereeni-
ging. Hij stelde voor een dronk te wij
den aan de goede stad Vlissingen, die
moeilijke tijden beleeft.
De heer Lemmers, voorzitter der Vlis
singsche Turnvereeniging, bracht in en
kele welgekozen bewoordingen dank
aan den heer Van Niftrik voor zijn hulp
en steun, die door de sportvereenigin-
gen hier ter stede van hem ontvangen
wordt en stelde een hoera in voor de
familie Van Niftrik.
Na afloop van de receptie ten huize
van den heer Van Niftrik, waar gulle
gastvrijheid werd genoten, keerde „Ons
Genoegen" weder, omstuwd door een
dicht opeengepakte menigte, terug en
werd een wandeling door het nieuwe
stadsgedeelte gemaakt, waarbij het kra
nige korps er lustig op los blies. In de
Verkuijl Quakkelaarstraat geraakte een
meisje zoodanig in het gedrang, dat zij
bewusteloos werd opgenomen en door
de politie naar haar woning werd
vervoerd, alwaar geneeskundige hulp
voor haar moest worden ingeroe
pen.
Overtreding tramweg-reglement.
De politie is verbaliseerend opgetre
den tegen een bestuurder van een mo
torrijwiel, die den overweg van de elec-
trische tram aan de Aagje Dekenstraat
hoek Van Dishoeckstraat overstak, ter
wijl een electrische tram in aantocht
was. De politie treedt hierbij zeer streng
op, omdat te voren het gevaarlijke van
het oversteken der tramrails bij het aan
komen van een tram is gebleken, o.a.
ook ten aanzien van autobussen.
Het is voorgekomen dat de trambe
stuurder alleen door krachtig electrisch
remmen een aanrijding heeft kunnen
voorkomen.
Oorspronkelijke Hollandsche detective
roman door R. J. BRANDENBURG.
[Schrijver van „Het doodend Zwijgen".
16)
Ik moest even glimlachen om de kie-
sche wijze, waarop Arthur zich uit-
1 drukte.
Mr. van den Drent knikte zwijgend.
„Heeft u ook nog de enveloppe
„Ja, maar waar... weet ik niet", hak-
stu 'le' k'e'ne mannetje, geheel over-
„Ik meen, dat u de enveloppe ineen-
1 ?e'rommeld heeft en in uw rechter
I !aszak gestoken."
ly ot z'jn eigen verbazing haalde tnr.
I „f"1- 11 Drent een "onooglijk propje
PaP<er te voorschijn dat inderdaad de
■veioppe bleek te zijn. Het adres was
een een forsche hand, blijkbaar door
h„„ ma"> geschreven. De omslag was
insPecteerde ook dit stuk
artKeu"? doch kon er, naar het
(lekken' niets °Pva'lends aan ont-
een 1 postzegel bezag hij met
l orde m ï°4 g!as' doctl a"es scheen in
king miid nevenverhalen, die een tijd-
I den ii? *meest gel'efde lectuur vorm-
I 'eest men gewoonlijk, dat de
speurhond een heele geschiedenis van
zoo'n enveloppe afleest, maar in wer
kelijkheid zijn de misdadigers niet zoo
naïef om als 't ware hun visite-kaartje
aan de detectives in handen te stoppen.
„'Heeft u ook vijanden in Den Haag
of eiders
„Ik, vijanden vroeg mr. Van den
Drent met stomme verwondering. Ik
moest mij dwingen om niet in lachen
uit te barsten inderdaad scheen het
ongelooflijk, dat dit onschuldige kereltje
vijanden zou hebben op den aardbodem.
„Heeft u misschien een of andere
belangrijke zaak behandeld, een proces
gewonnen of zoo 7'
„Ik heb nog maar alleen voor den
kantonrechter gepleit", bekende de
aangesprokene op meewarigen toon.
„ük ben pas het vorig jaar gepromo
veerd."
„Dus u heeft absoluut geen vermoe
den, wie dit briefje kan hebben afge
zonden
„Kan het niet de een of andere stu
dentenmop zijn vroeg oom, die tot
nu toe aan het gesprek geen deel had
genomen.
„Dat zou best mogelijk kunnen zijn,"
beaamde Arthur naar het mij voor
kwam, om mr. Van den Drent gerust te
stellen, die zichtbaar opluchtte. „Doch
in allen gevalle zullen wij liever op alle
eventualiteiten voorbereid zijn en onze
maatregelen treffen. Ik hoop, mijnheer
Van den Drent, dat u Vrijdag den ge-
heelen dag het gezelschap van mij en
mijn vrouw voor lief zult willen nemen."
Het slachtoffer boog.
„Wanneer men werkelijk de een of
andere misdaad beraamt, vermoed ik,
dat deze wel niet op klaarlichten dag
zal worden uitgevoerd, maar wij moe
ten er toch rekening mee houden, dat
dit zou kunnen gebeuren, 's Avonds
zullen mijn vrouw en ik u op uw slaap
kamer gezelschap komen houden het
is beter, dat onze gastheer niet van de
partij is, en dan zullen wij wel eens
zien, welk gevaar u dreigt. Als er ten
minste gevaar is, want ik beschouw dit
meer als een misplaatste grap. Ik ver
zoek u aan niemand iets te vertellen
van het briefje, dat u ontvangen heeft,
absoluut niets. U moet heel gewoon uw
gang gaan, vooral niet zenuwachtig zijn
en de rest maar aan ons overlaten."
„Ik begrijp er heelemaal niets van",
zuchtte mr. Van den Drent.
„Als u ons nu eenige oogenblikken
met mijnheer Van der Heule alleen
zoudt willen laten..."
„O, zeker, zeker", antwoordde mr.
Van den Drent gewillig, sprong op van
zijn zetel alsof een vuurpijl onder hem
was afgeschoten, en verdween, na een
groteske buiging naar ons te hebben
gemaakt. „Ik dank u wel", mompelde
hij nog in de deur, welke woorden door
Arthur werden beantwoord met het
leggen van den vinger op den mond.
„En wat denk je er nu van 7' vroeg
oom, toen wij alleen waren,
„Het is mij vrijwel even duister als
den geadresseerde zelf. Natuurlijk zou
het een mop kunnen zijn, een studenten
mop."
„Wil ik Charles eens onderhouden
„Neen, doet u dat alsjeblieft niet
niemand, zelfs tante niet, mag iets van
het voorgevallene weten. Ik geloof niet
erg in een grap want dan had men
die toch beter in Den Haag kunnen uit
halen het effect zou dan veel grooter
geweest zijn."
„Is het niet mogelijk", vroeg ik, „dat
men tracht ons aller aandacht te con-
centreeren op mr. Van den Drent, met
de bedoeling een ander tot slachtoffer
te kiezen
„Bravo, Ann", antwoordde oom,
„heel scherpzinnig opgemerkt."
„Dat lijkt mij onmogelijk", was Ar
thurs repliek „wij leven hier onge
stoord, in Abrahams schoot er was
geen aandacht af te leiden van een an
der, omdat wij nergens idee op had
den juist door dit schrijven wordt ons
waakzaamheid geboden. Het kan de
bravoure zijn van den misdadiger, die
zeker van zijn zaak is het kan ook de
bedoeling hebben de goeie mr. Van den
Drent zoo zenuwachtig te maken, dat
hij van hier vertrekt, naar Den Haag
terugkeert en daar in een strik loopt.
Wij weten absoluut niets wij tasten in
het duister."
„Wanneer men onzen advocaat in
Den Haag terug had willen hebben,
was er wel een minder opvallend mid
del voor te vinden geweest", zei ik.
„Maar dan zou hij spoedig bemerkt
hebben, dat het een truc was, en hij zou
niet in de residentie gebleven zijn! Er
staat in het briefje „Wacht u voor
Vrijdag e.v. 1" En volgende dagen
Neen, het is niet onmogelijk, dat er Vrij
dagnacht het een of ander zal gebeuren,
maar wat, daar heb ik geen flauw idee
van."
„Je meent dus, dat Van den Drent
hier niet zoo veilig is, als je tegenover
hem hebt laten voorkomen", merkte
oom op.
„Mag ik van u weten, waar het toe
komstig lijdend voorwerp slaapt
vroeg Arthur aan oom. „Het is mij
te doen om de ligging der kamers. Wij
moeten op alles voorbereid zijn."
„Kom dan maar mee 1"
„Neen, liever niet direct van middag
laat u ons dan maar eens onopgemerkt
het huis zien. Men mag niet den minsten
argwaan koesteren."
Aldus geschiedde. Mr. Van den Drent
sliep in een kamer, welke uitkwam op
de gang, die naar onze slaapkamer
leidde, en wel aan den voorkant van
het huis naast deze lag de kamer van
Charles, daarnaast die van baron Lu
cius en aan den overkant, den hoek om,
was het logeervertrek van De Weer
den. Feitelijk was de advocaat onze
buurman, maar de binnenkamer lag nog
tusschen onze kamer in.
(Wordt vervolgd.)
