1 DONDERDAG 14 FEBRUARI gemeentebestuur dverteiities PUROL 62e Jaargang 1924 Tiasfraat JARS a.s FEUILLETON Maatschappij hg oomvaart PARKERS RUST. Ir 'K beb vanr|acht 300 slecht gesla- ^e' denI<. dat ik uitslapen T:. ;JC Kunt zoo lang opblijven, ais je W maar wees wat stil, ais je binnen lij 'e. wee*' da' niet zoo vast BINNENLAND Stads= en Provincienieuws SS1NGSCHE COURANT cocht, zijn. inden öf ze sduur hun lafide ip de houd ABONNEMENTS-PRIJS ?er'wll'heelerijk ƒ2.50. Week-abon- |menten f 17 Afzonderlijke nummers 5 cent ADVERTENTIE-PRIJS fVan i4 regels 1.10 voor iedere X, meer 26 centbij abonnement spe- S oriizen Reclames 52 cent per regel Kleine Advertenties betreffende Huur en Verhuur Koop en Verkoop, Dienstaanbie dingen en Dienstaanvragen, enz prijs, bij KWtbetaling van 1-5 regels ƒ0.75, elke resel meer 15 Cent. Familieberichten van 16 regels jl*7u, (ere regel meer 26 cent. V iic-r VAN EfGENAARS EN HOUDERS J VAN PAARDEN. I De Burgemeester van Vlissingen maakt lekend dat gedurende de maand Februari •Vimor iéder ter Secretarie dezer gemeente ter inzage is gelegd de alphabetische lijst van de namen van eigenaars en .houders van paarden, welke lijst is opgemaakt in gevolge artikel 17 van het Inkwarhenngs- besluit Stijf Vlissingen, 13 Februari 1924. De Burgemeester voornoemd, M. LAERNOES, L.B. belasting. n Verhuur, Koop en Verkoop n en Dienstaanvragen. enz. tbetallng, van 1-5 regels regel meer 15 cent en 1 Maart een ruime INWONING, maand. Brieven let- eau „Vliss. Courant". zeer gezelligen stand, zonder kinderen KAMERS, )set, 2 stookplaatsen. >ureau „Vliss. Crt." (ELMEISJE goede getuigen voor- winke! in de Wal- „De Kleine Winst". LPSTER le Chr. Bewaarschool niet beneden de 14 te melden bij hét oi. oor juffrouw tegen .AAPKAMER ïnsion' (geen beroeps 215, bureau „Vliss.. DIEPINGSHUIS Kasteelstraat, onbe». mooi, ruim. 120? ïde. SANDERSE, Hob eb KAMEROVERZICHT. Tweede Kamer. Zitting van Woensdagmiddag. Algemeene beschouwingen. v De aanval op minister Colijn, den sterken man in bezuinigen, werd door mr. Troelstra heden voortgezet. Om te beginnen werd weer herinnerd aan den zonderlingen draai die de heer Colijn als Kamerlid in November 1922 heeft genomen, toen hij diep wilde bezuinigen op de defensie-uitgaven, maar alles weer terug nam bij zijn repliek. Toen >de heer Colijn minister was, heeft hij 'jlerlei plannen onbesuisd opgeworpen n ze bijna alle weer terug genomen le verandering in de werkloozen-uit- leering, de periodieke verhoogingen, de ialarisvermindering e.d. Uitvoerig weeklaagde deze afgevaar- igde over de plannen der regeering ten anzien der ambtenaren-salarissen. Het jjkspersoneel is z.i. geschokt in zijn ertrouwen en zijn positie omdat de waarborg van het befaamde artikel 40 in gevaar werd gebracht. Ook hier heeft de Regeering eerst een plan gelanceerd en eerst daarna is zij aan het onderzoe ken gegaan naar de gevolgen. Dit be leid der Regeering laakte mr. Troelslra. Telkens moet zij terugkrabbelen nadat zij omvangrijke plannen heeft gefor meerd. Tegenover de ambtenaren heeft dit bijzonder nadeelig gewerkt omdat er veel onrust door gewekt is. Thans is wei overleg aan den gang maar de re geering houdt vast aan het totaal be drag dat zij wil bezuinigen en het is dus j te begrijpen dat de ambtenaren naar I waarborgen vragen als artikel 40 is iverdwenen. In zake de bezuiniging op het onder ijs heeft de heer Troelstra getracht op edekte wijze uitstel te krijgen. Na een eer breedvoerig betoog dat het zoo .moeilijk is op onderwijs te bezuinigen is hij voor den dag gekomen met een motie, waarin gevraagd wordt een staatscommissie in ie stellen die zal na gaan welke bezuinigingen mogelijk en gewenscht zijn op den grondslag der pacificatie en zonder aanranding van de kwaliteit van het onderwijs. Vooruit vallen twee dingen daarvan te zeggen voorshands wordt er dan geen cent op zei geboden .EERDE KAMER cookgelegenheid. 135, bureau „Vli: NSTBODE voor dag en nacht iu „Vliss. Courant". iddelb. - Rotterdam gelegen plaatsen. AN PASSAOIERS Ren en vee. tan f. «lid. ï.m. uur 8 8 i. Bon. f.a Hf 8 8 lies te bekomen •V. Transport- en BhP Erven G. VOS, BENHOO KN, Tol 1® 50STERH0 üT.Tel BUITENHEK.TeLlOl- Roman van FRIEDRICH JACOBSEN. 22) Zij kon hem geen antwoord geven en moest den heelen dag haar best doen om haar ontstemming niet te verraden tegenover het persone.ei. Wat zouden die beide vrouwen in hun vuistje heb- Den gelachen als ze nu al zoo geschei den zouden leven. Neen, dan maar lie ver zoo verder. k°n ze zich niet begrijpen, hoe Krank dien nacht zoo vast had kunnen <m,fen A", waar°m hij haar dat had ^0l' '''J reden hebben iets Foor haar te verbergen. Edith nam zich voor de zaak te on derzoeken. »,.T0ej 'le' .'s av°nds negen uur was worden, ging ze Frank's kamer bin- I e" k'aagde over een ongewone '«moeidheid. faiP a's Jij. icht°ln gir!g ze "aar bed, maar liet het f branden. De scharnieren van de c!' had ze goed geolied en een boek au ze meegenomen, want het kwam er Buist °P aand wakker te blijven en het ■msteoogenblik niet te verzuimen, natuurlijk las' ze geheel gedachteloos, onderwijs bezuinigd en waarschijnlijk zal in de toekomst de bezuiniging niets te beteekenen hebben. Voorloopig schuift men deze moeilijkheden van de baan. In het algemeen wil de heer Troelstra van bezuinigingen niet veel weten. Hij ziet wel in dat zijn mooie wenschen daardoor naar de maan gaan. Dus nieuwe belastingen En dan begrijpen wij in welke richting die moeten wor den opgelegd. Geen tarief, geen indi recte belastingen. Dan blijft er niet veel over. Het eenige wat wij van den heer Troelstra graag hadden gehoord was een- uiteenzetting van de praktische toe passing van het plan-Wibaut, maar toen hij daaraan toe was, was zijn tijd verstreken. Intusschen komt er nog een andere sociaal-democraat die dit punt behandelt. Nej. Westerman las een uitvoerig op stel voor tegen het ontslag aan de hu wende ambtenares. Aan argumenten was het opstel niet bizonder rijk. Inte gendeel, meer dan de bewering dat het ontslag onbillijk is, kwam het niet. De regeering zal haar. standpunt nu wel uiteen zetten. Op zijn bekende hak-op-den-t'ak-ma- niet tracteerde de heer Van Gijn de Kamer op een financieele beschouwing. Hij was niet tevreden met de bezuini gingsplannen en wenschte in nieuwe belastingen in elk geval een bepaling dat deze op een bepaalden datum auto matisch komen te vervallen. De stop zetting der periodieke verhoogingen voor de ambtenaren had hij willen be houden in afwachting van een alge meene herziening. Gebrek aan objectieve toetsing der regeeringsplannen verweet de heer Schouten aan de tegenstanders. Het is gemakkelijk kritiek te oefejien op de plannen, maar niemand stelt er een vol ledig plan tegenover. Zoo stelde mr. Dresseihuys wel een algemeen plan van beperking van den staatsdienst op maar men heeft daaraan niets als het niet is uitgewerkt en cijfers omtrent de bezui niging worden gegeven. Ook de vrijzin nig-democraten geven geen concreet plan van bezuiniging en ook bij hen is alles vaag. Zij stellen als eisch dat de defensie-uitgaven zeer worden beperkt en die eisch kan de Regeering niet aan vaarden. Het plan-Wibaut wil wel be zuinigen maar geeft het geld daardoor gewonnen weer uit aan sociale hervor mingen. Het brengt ons dus ook niet verder. De ondernemers-winstbelasting is onuitvoerbaar en zal de ondernemin gen het land uitjagen. Van links verwachtte deze spreker dus niets. Een nieuwe Nederlandsche leening. Naar „het Vad." verneemt, is een nieuwe Staatsleening van 300.000.000 op komst. Bij navraag bleek ons, dat ook de Banken daarvan vernamen. In tusschen werd omtrent het type der lee ning nog niets bekend. Men acht het in Bankkringen zéér waarschijnlijk, dat voor een belangrijk deel medewerking van 't buitenland zal worden gevraagd. Onze betrekkingen met Rusland. De Haagsche redacteur van „de Maasbode" meldt In verband met de vele geruchten, welke in de pers de rondte doen, als zouden onderhandelingen met de sovjet regeering ter hervatting van de betrek kingen tusschen Rusland en Nederland want haar opwinding was veel te groot. Toen de klok half twaalf sloeg, sloop ze geruischioos de kamer uit en nam voor alle zekerheid een glas mee. Als ze verrast werd, zou ze als voorwendsel geven, dat ze zoo naar een teug frisch water verlangd had. Voorzichtig knielde ze bij Frank's deur en tuurde door een reet. Eerst zag ze niets, het heeie vertrek was in een grauwen nevel gehuld. Toen ontdekte ze haar man op den divan. Hij had het zich gemakkelijk gemaakt, naast hem stond een klein, brandend spiritustoe- stelletje, in de hand hield hij een dunne pijp met een heel klein kopje. Nu rook ze dien eigenaardigen, zoeten geur', dien ze al eens had geroken in het hotel in Lugano, nu echter veel zwaarder en verdoovender. Er was geen twijfel meer aan. Frank was in zijn oude kwaal te rug gevallen... hij rookte weer opium. Daarom had hij den vorigen nacht het raam geopend, opdat de geur hem niet verraden zou, daarom bleef hij zoo lang op en had hij voorgesteld apart te gaan slapen en daardoor ook lag hij later in een siaap, die niets natuurlijks meer had Edith was ontzet. In het eerste oogenblik wilde ze de deur openwerpen en een scène maken maar toen voelde ze, dat een groote angst steeds meer haar hart vervulde. Wie kon weten, waartoe hij in staat was, als zij nu bij hem kwam Voorzichtig ging ze naar haar kamer terug, ging liggen en bleef in gedachten verzonken over dat, wat ze gezien had gaande zijn, kunnen wij uit de beste bron mededeelen, dat er zich ten dezen aanzien niets anders heeft voorgedaan dan in een pers-communiqué bereids werd medegedeeld, nl. dat de heer H. Hermes, secretaris van de vertegen woordiging der sovjet-regeering te Londen, op zijn doorreis van Moskou naar Londen, een bezoek gebracht heeft aan het departement van buitenland- sche zaken en daar de zienswijze zijner regeering heeft uiteengezet nopens een hervatting der betrekkingen tusschen Rusland en Nederland. Berichten over voorbereidende stap pen van de zijde van onze regeering tot het aanknoopen van bedoelde rela ties volgens welke o.m. de personen, die voor dat doel naar Rusland zouden vertrekken, reeds zijn aangewezen missen eiken reëelen grondslag. Nieuwe verlofsregeling rijkspersoneel. De minister van financiën heeft nieu we bepalingen vastgesteld betreffende de verloven voor rijksambtenaren. De voornaamste bepalingen hieruit zijn Ieder ambtenaar heeft per kalender jaar aanspraak op verlof met behoud van bezoldiging, mits het belang van den dienst zich daartegen niet verzet. De duur van dit verlof bedraagt Bij een, bezoldiging van 3500 of minder 12 werkdagen, meer dan 3500 tot en met 5500 18 werkdagen.meer dan 5500 24 werkdagen. In afwijking van het vorenstaande, hebben ambtenaren, wier bezoldiging op 1 Januari 1923 3500 of minder, doch meer dan 2300 bedroeg, in elk kalenderjaar aanspraak op een verlof van 15 werkdagen. Als maatstaf geldt de bruto-bezoidiging naar een stand plaats der eerste klasse op i Januari. De duur van het verlof van den amb tenaar, die niet gedurende het volle kalenderjaar werkelijk dienst zal heb ben gedaan, wordt naar evenredigheid verminderd, met afronding tot heeie dagen naar boven. De bevoegdheid, om verlenging van verlof toe te staan, hangt af van den duur van het verlof met inbegrip der gevraagde verlenging. De beslissing omtrent de tijdstippen, waarop het verlof zal ingaan, alsmede omtrent de tijdvakken, waarin het den ambtenaar toekomend verlof zal worden gesplitst, berust bij de autoriteit, die het verlof verleent. Wanneer de ambtenaar verzoekt en de dienst zulks toelaat, wordt hem het verlof onafgebroken gegeven. Minstens de helft van het verlof moet aaneen sluitend worden verleend. Verleend verlof kan worden ingetrok ken, wanneer dringende redenen in het belang van den dienst zulks noodzake lijk maken. Is aan een ambtenaar in eenig kalen derjaar het verlof, waarop aanspraak bestaat, niet of niet geheel verleend, dan wordt hem dit nog niet genoten verlof in een volgend kalenderjaar ver leend. Bij verzoeken om verlof wegens ziekte moet een geneeskundig attest worden overgelegd. In dringende geval len kan een ambtenaar zonder vooraf gaande kennisgeving met verlof ver trekken, onder verpjichting, dat hij zoo spoedig mogelijk daarvan kennis geeft. Tijd, onder de wapenen doorge bracht, geldt niet als verlof. Het autobus-vraagstuk. Naar de Haagsche redacteur van „de Maasbode" uit de beste bron verneemt, is het thans de meening der regeering, dat de wet van 23 April 18S0 op de openbare middelen van vervoer zooda- en wat er nu gebeuren moest. Toch had ze nog wilskracht genoeg, zich slapend te houden, toen Frank eindelijk tastend binnenkwam, zich voorzichtig ontkleedde en loodzwaar in de kussens, viel. 't Was eigenaardig. Ondanks alles werkte hij toch. Edith had hem bespied in een oogenblik, dat hij niets deed, maar dat moesten maar enkele pauzes zijn, want den volgenden morgen trof ze hem, toen hij bezig was zijn manus cript door te zien, dat weer beduidend aangegroeid was. Ze vroeg hem vriendelijk, met een onschuldig gezicht, of hij haar er niet wat uit voorlezen wilde, want ze wilde weten, wat uitwerking het vergif op zijn denken en werken had toch was ze ten slotte heel tevreden, dat hij haar verzoek afsloeg. ■Hij deed het evenwel met een zeld zaam lachje en met neergeslagen oogen. Dat is voorloopig mijn geheim, zei hij, als de tijd daarvoor gekomen is, zal ik de wereld in verbazing zetten, dan zal ik haar raadsels geven op te lossen... jij kent nog niet de psyche van een auteur, maar je zult die leeren kennen. Ze dacht hem te begrijpen hij was ijdel, als zoo vele schrijvers, en hij moest het wel heel erg zijn ook... wie kan tegenwoordig nog een boek schrij ven, dat de heeie wereld in verbazing brengt. Edith's besluit stond nu vast. Haar vader, die haar het naast stond, kon ze het niet toevertrouwen zij had het hu- nig behoort te worden gewijzigd, dat een concessiestelsel voor het autobus- verkeer mogelijk wordt gemaakt. Door het verleenen van concessies heeft de overheid het in haar hand om naast het stellen van voorwaarden voor veiligheid en orde ook de autobus-ondernemingen te verplichten bij te dragen in het on derhoud der wegen, waarvan zij ge bruik maken. Voor een regeling van het autobus- verkeer in zijn geheel zal echter het rapport van de staatscommissie-Patijn inzake het vervoer-vraagstuk dienen te worden afgewacht. Om de urgentie van het autobusvraagstuk is de minister van waterstaat voornemens bij dé commis- sie-Patijn aan te dringen op een bespoe digd rapport omtrent dit onderdeel van haar taak. Lichtschepen. Bij Kon. besluit is, met ingang van I Maart 1924 lo. aan .den opzichter der verlichting, 1ste gezagvoerder aan boord van 's Rijks lichtschip Terschel- iingerbank, D. Zeylemaker op zijn ver zoek, wegens 55-jarigen leeftijd, eervol ontslag .uit zijn betrekking verleend 2o. benoemd tot opzichter der verlich ting, 1ste gezagvoerder aan boord van 's Rijks lichtschip Terscheliingerbank de opzichter der verlichting, 2e gezag voerder aan boord van dat lichtschip D. Ruig 3o. benoemd tot opzichter der verlichting, 2e gezagvoerder aan boord van 's Rijks lichtschip Terscheliinger bank de le licJitwachter-stuurman aan boord van dat lichtschip C. P. Wever. Onze weermacht. Bij de firma H. P. de Swart en Zoon te 's-Gravenhage is verschenen de bro chure „Over Roermond een strategi sche studie door J. J. G. baron van Voorst tot Voorst, kapitein van den ge- neralen staf. Daarin wordt een beeld gegeven van de beteekenis onzer weer macht in de eerste maanden van den grooten oorlog. De brochure vestigt de overtuiging dat ook in de. toekomst slechts aan een deugdelijke weermacht de bescherming van ons grondgebied en de handhaving der neutraliteit kan worden toever trouwd. VLISSINGEN, 14 FEBRUARI. Onze haven. De vraag welke door den heer P. G. Laernoes aan Burg. en Weth. is gedaan, is zeker zeer van pas. Wij hadden ook reeds vernomen, dat de minister van waterstaat, die de uit breiding der haven niet gunstig gezind schijnt te zijn wat voldoende bekend is de gemeente de kosten wil laten betalen voor de noodzakelijke verplaat sing van de opstallen der maatschappij „Zeeland". Deze kosten zouden naar schatting van begin 1922 opgeveer 275.000 beloopen. Wij mogen deze kosten dus thans op rond 250.000 begrooten. Het schijnt dat de minister onze ge meente deze kosten wil laten betalen. De heer Laernoes wil hieromtrent ze kerheid hebben en vandaar de door hem aan Burg. en Weth. gestelde vraag. Er kan natuurlijk geen sprake van zijn dat de gemeente deze kosten zou betalen. De minister heeft intusschen weer een welkome gelegenheid gevonden, zijn stille tegenwerking nog krachtiger welijk doorgezet en als ze nu al met klachten kwam, zou ze haar zelfstan digheid opgeven. Misschien zou hij zich te bezorgd maken, zonder te kunnen helpen hulp en wel deskundige hulp van vrienden was in dit geval de eenige uitweg. Tegen den middag maakte Edith zich gereed om uit te gaan. Ze wist, dat dr. Runge van 11 tot 12 spreekuur had, en hoe moeilijk het haar ook viel, ze wilde hem vragen haar te helpen. 't-Leven is vaak zoo raadselachtig... Be zenuwinrichting lag zoo vriende lijk in het dal, maar toch maakte het onder dezen zwaren, al was het ook regenloozen hemel, een somberen in druk. En toen Edith door het groote park ging, waarin de villa van den directeur lag, ontmoette ze allerlei vreemde gestalten. Vooral één man viel haar op, die haar heel beleefd groette. Die man had iets eigenaardigs, een schuwen blik, die steeds den grond afzocht... het had Frank's blik kunnen zijn. Dr. Runge liet niet lang op zich wach ten. Hij kwam haar tot de deur van zijn spreekkamer tegemoet en verried met geen enkele beweging zijn verwonde ring, dat de jonge, pas getrouwde vrouw zijn somber rijk betrad. Toen ze tegenover elkaar zaten en het eerste woord gesproken moest worden, voelde Edith pas het pijnlijke van haar toe stand en ze weerde een gedachte af, die misschien in zijn oogen te lezen stond. r— Ik kom niet voor mezelf, doctor, zei ze eindelijk, ik kom om mijn man. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. Ruwe en Schrale Huid^ D00s 30. 6°, 90 Cent. Bij Apoth. en Drogisten. PharRi.i abr A.Mijnhordi Zeist voort te zetten, want voor met de ha venwerken kan worden begonnen, moe ten de opstallen verplaatst worden. De landsadvocaat is van oordeel dat het rijk staat buiten de kwestie van de schadevergoeding voor de verplaatsing. Als het rijk er buiten 'staat wil dit dus zeggen dat de gemeente voor deze kosten moet opdraaien. Wij vragen of het in de bedoeling van de Tweede Kamer kan gelegen hebben dat de gemeente buiten en behalve haar aandeel in de havenuit breiding nog met andere kosten zou worden belast en dan gelooven wij dat het antwoord hierop moeilijk anders dan ontkennend kan luiden. Bij de behandeling van de begrooting van waterstaat zal deze kwestie ter sprake komen en wij zijn zeer benieuwd welke houding minister Van Swaay dan zal aannemen. Wij hopen in ieder geval, dat hij klaren wijn zal schenken, opdat wij ten minste weten wat er in de naaste toe komst van de havenuitbreiding is te verwachten. Een muziektent in het Bellamypark. De muziektent in het Bellamypark zal het a.s. seizoen in gebruik kunnen wor den genomen. Dit staat thans vast. Het initiatief tot oprichting van een tent in dit drukke stadsgedeelte werd enkele jaren geleden genomen door den heer S. M. Polak, die in een ingezonden stuk in ons blad de wenschelijkheid aantoonde dat in de stad een behoor lijke muziektent zou worden opgericht. Hij voegde de daad bij het woord en stelde voor dit doel 100 beschikbaar. Dit was voorwaar een klinkend bewijs van belangstelling. Zijn plan vond in stemming bij meerdere bewoners van het Bellamypark en ook andere stadge- nooten steunden het. Er werd een com missie gevormd met het doel de oprich ting van een muziektent mogelijk te maken en daarvoor giften in te zamelen. In deze commissie kregen als voorzitter en secretaris zitting de heeren S. J. Hil- linga en F. G. Lemmers. Aanvankelijk vloeiden de giften niet geheel naar wensch, doch geleidelijk kwam het comité in het bezit van zulk een bedrag, dat de plannen wel kans van slagen hadden, mits ook van de zijde van het gemeentebestuur op me dewerking zou kunnen worden gere kend. Bij de behandeling van de ge- meente-begrooting voor 1924 in de af- deelingen kreeg de zaak haar beslag, in zoover ten minste dat in openbare raadsvergadering een definitief be sluit zou worden genomen. Besloten werd de tent op te richten mits belang hebbenden 1200 ter beschikking van het gemeentebestuur zouden stellen, welk bedrag werd beschouwd als on geveer de helft van de kosten van den bouw van een behoorlijke muziektent. Ged. Staten hechtten hun goedkeuring aan het. raadsbesluit en gisteren heeft het comité,de 1200 aan het gemeente bestuur afgedragen. Binnenkort kan nu de aanbesteding plaats hebben en met den bouw worden begonnen en krijgen wij in de stad een Hij knikte, alsof hem dat heel natuur lijk leek, en Edith ging verder Mijn man is heimelijk opiumroo- kér. Ik heb daarvoor bewijzen. Wat is daaraan te doen - Hij vouwde de handen en zag naden kend voor zich heen. We hebben inrichtingen, mevrouw, waar de patiënten door een kuur gene zen worden. Deze inrichting behoort er echter niet toe... wij bemoeien ons al leen met zenuwpatiënten in engeren zin een uitzondering kunnen we niet maken, dat zou ons heeie systeem verstoren. Edith schudde het hoofd. Ik wil mijn man hier toch niet heen brengen, dr. Runge, mijn hemel, dat zou immers vreeselijk wezen. En die andere inrichtingen zijn niet veel beter. Is er dan geen enkel middel, dat hem gene zen kan Ik dacht, dat ik daar wel eens over gelezen had. Kwakzalverij, zei hij ruw. U ge looft toch niet aan liefdesdrankjes, me vrouw, aan bezweringen en dergelijke dingen ?,Dat hoort allemaal thuis bij bedrog en bijgeloof. U noemde uw man een heimelijk opiumrooker, dat wii dus zeggen, dat hij het achter uw rug doet. De eerste stap in de goede richting zou al zijn, als hij zich openhartig uitsprak, zoodat u samen kunt handelen, Edith sloeg de oogen neer. Dokter, ik ben zoo bang. Aisof een verre klank zijn oor had getroffen, hief hij belangstellend het hoofd op. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1924 | | pagina 1