1
DONDERDAG 14 FEBRUARI
gemeentebestuur
dverteiities
PUROL
62e Jaargang
1924
Tiasfraat
JARS a.s
FEUILLETON
Maatschappij hg
oomvaart
PARKERS RUST.
Ir 'K beb vanr|acht 300 slecht gesla-
^e' denI<. dat ik uitslapen
T:. ;JC Kunt zoo lang opblijven, ais je
W maar wees wat stil, ais je binnen
lij 'e. wee*' da' niet zoo vast
BINNENLAND
Stads= en Provincienieuws
SS1NGSCHE COURANT
cocht,
zijn.
inden
öf ze
sduur
hun
lafide
ip de
houd
ABONNEMENTS-PRIJS
?er'wll'heelerijk ƒ2.50. Week-abon-
|menten f 17
Afzonderlijke nummers 5 cent
ADVERTENTIE-PRIJS
fVan i4 regels 1.10 voor iedere
X, meer 26 centbij abonnement spe-
S oriizen Reclames 52 cent per regel
Kleine Advertenties betreffende Huur en
Verhuur Koop en Verkoop, Dienstaanbie
dingen en Dienstaanvragen, enz prijs, bij
KWtbetaling van 1-5 regels ƒ0.75, elke
resel meer 15 Cent.
Familieberichten van 16 regels jl*7u,
(ere regel meer 26 cent.
V iic-r VAN EfGENAARS EN HOUDERS
J VAN PAARDEN.
I De Burgemeester van Vlissingen maakt
lekend dat gedurende de maand Februari
•Vimor iéder ter Secretarie dezer gemeente
ter inzage is gelegd de alphabetische lijst
van de namen van eigenaars en .houders
van paarden, welke lijst is opgemaakt in
gevolge artikel 17 van het Inkwarhenngs-
besluit
Stijf Vlissingen, 13 Februari 1924.
De Burgemeester voornoemd,
M. LAERNOES, L.B.
belasting.
n Verhuur, Koop en Verkoop
n en Dienstaanvragen. enz.
tbetallng, van 1-5 regels
regel meer 15 cent
en 1 Maart een ruime
INWONING,
maand. Brieven let-
eau „Vliss. Courant".
zeer gezelligen stand,
zonder kinderen
KAMERS,
)set, 2 stookplaatsen.
>ureau „Vliss. Crt."
(ELMEISJE
goede getuigen voor-
winke! in de Wal-
„De Kleine Winst".
LPSTER
le Chr. Bewaarschool
niet beneden de 14
te melden bij hét
oi.
oor juffrouw tegen
.AAPKAMER
ïnsion' (geen beroeps
215, bureau „Vliss..
DIEPINGSHUIS
Kasteelstraat, onbe».
mooi, ruim. 120?
ïde.
SANDERSE, Hob eb
KAMEROVERZICHT.
Tweede Kamer.
Zitting van Woensdagmiddag.
Algemeene beschouwingen.
v De aanval op minister Colijn, den
sterken man in bezuinigen, werd door
mr. Troelstra heden voortgezet. Om te
beginnen werd weer herinnerd aan den
zonderlingen draai die de heer Colijn
als Kamerlid in November 1922 heeft
genomen, toen hij diep wilde bezuinigen
op de defensie-uitgaven, maar alles
weer terug nam bij zijn repliek. Toen
>de heer Colijn minister was, heeft hij
'jlerlei plannen onbesuisd opgeworpen
n ze bijna alle weer terug genomen
le verandering in de werkloozen-uit-
leering, de periodieke verhoogingen, de
ialarisvermindering e.d.
Uitvoerig weeklaagde deze afgevaar-
igde over de plannen der regeering ten
anzien der ambtenaren-salarissen. Het
jjkspersoneel is z.i. geschokt in zijn
ertrouwen en zijn positie omdat de
waarborg van het befaamde artikel 40
in gevaar werd gebracht. Ook hier heeft
de Regeering eerst een plan gelanceerd
en eerst daarna is zij aan het onderzoe
ken gegaan naar de gevolgen. Dit be
leid der Regeering laakte mr. Troelslra.
Telkens moet zij terugkrabbelen nadat
zij omvangrijke plannen heeft gefor
meerd. Tegenover de ambtenaren heeft
dit bijzonder nadeelig gewerkt omdat er
veel onrust door gewekt is. Thans is
wei overleg aan den gang maar de re
geering houdt vast aan het totaal be
drag dat zij wil bezuinigen en het is dus
j te begrijpen dat de ambtenaren naar
I waarborgen vragen als artikel 40 is
iverdwenen.
In zake de bezuiniging op het onder
ijs heeft de heer Troelstra getracht op
edekte wijze uitstel te krijgen. Na een
eer breedvoerig betoog dat het zoo
.moeilijk is op onderwijs te bezuinigen
is hij voor den dag gekomen met een
motie, waarin gevraagd wordt een
staatscommissie in ie stellen die zal na
gaan welke bezuinigingen mogelijk en
gewenscht zijn op den grondslag der
pacificatie en zonder aanranding van de
kwaliteit van het onderwijs. Vooruit
vallen twee dingen daarvan te zeggen
voorshands wordt er dan geen cent op
zei
geboden
.EERDE KAMER
cookgelegenheid.
135, bureau „Vli:
NSTBODE
voor dag en nacht
iu „Vliss. Courant".
iddelb. - Rotterdam
gelegen plaatsen.
AN PASSAOIERS
Ren en vee.
tan
f. «lid.
ï.m. uur
8
8
i. Bon.
f.a Hf
8
8
lies te bekomen
•V. Transport- en BhP
Erven G. VOS,
BENHOO KN, Tol 1®
50STERH0 üT.Tel
BUITENHEK.TeLlOl-
Roman van FRIEDRICH JACOBSEN.
22)
Zij kon hem geen antwoord geven en
moest den heelen dag haar best doen
om haar ontstemming niet te verraden
tegenover het persone.ei. Wat zouden
die beide vrouwen in hun vuistje heb-
Den gelachen als ze nu al zoo geschei
den zouden leven. Neen, dan maar lie
ver zoo verder.
k°n ze zich niet begrijpen, hoe
Krank dien nacht zoo vast had kunnen
<m,fen A", waar°m hij haar dat had
^0l' '''J reden hebben iets
Foor haar te verbergen.
Edith nam zich voor de zaak te on
derzoeken.
»,.T0ej 'le' .'s av°nds negen uur was
worden, ging ze Frank's kamer bin-
I e" k'aagde over een ongewone
'«moeidheid.
faiP a's Jij.
icht°ln gir!g ze "aar bed, maar liet het
f branden. De scharnieren van de
c!' had ze goed geolied en een boek
au ze meegenomen, want het kwam er
Buist °P aand wakker te blijven en het
■msteoogenblik niet te verzuimen,
natuurlijk las' ze geheel gedachteloos,
onderwijs bezuinigd en waarschijnlijk
zal in de toekomst de bezuiniging niets
te beteekenen hebben. Voorloopig
schuift men deze moeilijkheden van de
baan.
In het algemeen wil de heer Troelstra
van bezuinigingen niet veel weten. Hij
ziet wel in dat zijn mooie wenschen
daardoor naar de maan gaan. Dus
nieuwe belastingen En dan begrijpen
wij in welke richting die moeten wor
den opgelegd. Geen tarief, geen indi
recte belastingen. Dan blijft er niet veel
over.
Het eenige wat wij van den heer
Troelstra graag hadden gehoord was
een- uiteenzetting van de praktische toe
passing van het plan-Wibaut, maar
toen hij daaraan toe was, was zijn tijd
verstreken. Intusschen komt er nog een
andere sociaal-democraat die dit punt
behandelt.
Nej. Westerman las een uitvoerig op
stel voor tegen het ontslag aan de hu
wende ambtenares. Aan argumenten
was het opstel niet bizonder rijk. Inte
gendeel, meer dan de bewering dat het
ontslag onbillijk is, kwam het niet. De
regeering zal haar. standpunt nu wel
uiteen zetten.
Op zijn bekende hak-op-den-t'ak-ma-
niet tracteerde de heer Van Gijn de
Kamer op een financieele beschouwing.
Hij was niet tevreden met de bezuini
gingsplannen en wenschte in nieuwe
belastingen in elk geval een bepaling
dat deze op een bepaalden datum auto
matisch komen te vervallen. De stop
zetting der periodieke verhoogingen
voor de ambtenaren had hij willen be
houden in afwachting van een alge
meene herziening.
Gebrek aan objectieve toetsing der
regeeringsplannen verweet de heer
Schouten aan de tegenstanders. Het is
gemakkelijk kritiek te oefejien op de
plannen, maar niemand stelt er een vol
ledig plan tegenover. Zoo stelde mr.
Dresseihuys wel een algemeen plan van
beperking van den staatsdienst op maar
men heeft daaraan niets als het niet is
uitgewerkt en cijfers omtrent de bezui
niging worden gegeven. Ook de vrijzin
nig-democraten geven geen concreet
plan van bezuiniging en ook bij hen is
alles vaag. Zij stellen als eisch dat de
defensie-uitgaven zeer worden beperkt
en die eisch kan de Regeering niet aan
vaarden. Het plan-Wibaut wil wel be
zuinigen maar geeft het geld daardoor
gewonnen weer uit aan sociale hervor
mingen. Het brengt ons dus ook niet
verder. De ondernemers-winstbelasting
is onuitvoerbaar en zal de ondernemin
gen het land uitjagen.
Van links verwachtte deze spreker
dus niets.
Een nieuwe Nederlandsche leening.
Naar „het Vad." verneemt, is een
nieuwe Staatsleening van 300.000.000
op komst. Bij navraag bleek ons, dat
ook de Banken daarvan vernamen. In
tusschen werd omtrent het type der lee
ning nog niets bekend. Men acht het in
Bankkringen zéér waarschijnlijk, dat
voor een belangrijk deel medewerking
van 't buitenland zal worden gevraagd.
Onze betrekkingen met Rusland.
De Haagsche redacteur van „de
Maasbode" meldt
In verband met de vele geruchten,
welke in de pers de rondte doen, als
zouden onderhandelingen met de sovjet
regeering ter hervatting van de betrek
kingen tusschen Rusland en Nederland
want haar opwinding was veel te groot.
Toen de klok half twaalf sloeg, sloop
ze geruischioos de kamer uit en nam
voor alle zekerheid een glas mee. Als ze
verrast werd, zou ze als voorwendsel
geven, dat ze zoo naar een teug frisch
water verlangd had.
Voorzichtig knielde ze bij Frank's
deur en tuurde door een reet. Eerst zag
ze niets, het heeie vertrek was in een
grauwen nevel gehuld. Toen ontdekte
ze haar man op den divan. Hij had het
zich gemakkelijk gemaakt, naast hem
stond een klein, brandend spiritustoe-
stelletje, in de hand hield hij een dunne
pijp met een heel klein kopje. Nu rook
ze dien eigenaardigen, zoeten geur', dien
ze al eens had geroken in het hotel in
Lugano, nu echter veel zwaarder en
verdoovender. Er was geen twijfel meer
aan. Frank was in zijn oude kwaal te
rug gevallen... hij rookte weer opium.
Daarom had hij den vorigen nacht het
raam geopend, opdat de geur hem niet
verraden zou, daarom bleef hij zoo lang
op en had hij voorgesteld apart te gaan
slapen en daardoor ook lag hij later in
een siaap, die niets natuurlijks meer
had
Edith was ontzet. In het eerste
oogenblik wilde ze de deur openwerpen
en een scène maken maar toen voelde
ze, dat een groote angst steeds meer
haar hart vervulde.
Wie kon weten, waartoe hij in staat
was, als zij nu bij hem kwam
Voorzichtig ging ze naar haar kamer
terug, ging liggen en bleef in gedachten
verzonken over dat, wat ze gezien had
gaande zijn, kunnen wij uit de beste
bron mededeelen, dat er zich ten dezen
aanzien niets anders heeft voorgedaan
dan in een pers-communiqué bereids
werd medegedeeld, nl. dat de heer H.
Hermes, secretaris van de vertegen
woordiging der sovjet-regeering te
Londen, op zijn doorreis van Moskou
naar Londen, een bezoek gebracht heeft
aan het departement van buitenland-
sche zaken en daar de zienswijze zijner
regeering heeft uiteengezet nopens een
hervatting der betrekkingen tusschen
Rusland en Nederland.
Berichten over voorbereidende stap
pen van de zijde van onze regeering
tot het aanknoopen van bedoelde rela
ties volgens welke o.m. de personen,
die voor dat doel naar Rusland zouden
vertrekken, reeds zijn aangewezen
missen eiken reëelen grondslag.
Nieuwe verlofsregeling rijkspersoneel.
De minister van financiën heeft nieu
we bepalingen vastgesteld betreffende
de verloven voor rijksambtenaren.
De voornaamste bepalingen hieruit
zijn
Ieder ambtenaar heeft per kalender
jaar aanspraak op verlof met behoud
van bezoldiging, mits het belang van
den dienst zich daartegen niet verzet.
De duur van dit verlof bedraagt
Bij een, bezoldiging van 3500 of
minder 12 werkdagen, meer dan 3500
tot en met 5500 18 werkdagen.meer
dan 5500 24 werkdagen.
In afwijking van het vorenstaande,
hebben ambtenaren, wier bezoldiging
op 1 Januari 1923 3500 of minder,
doch meer dan 2300 bedroeg, in elk
kalenderjaar aanspraak op een verlof
van 15 werkdagen. Als maatstaf geldt
de bruto-bezoidiging naar een stand
plaats der eerste klasse op i Januari.
De duur van het verlof van den amb
tenaar, die niet gedurende het volle
kalenderjaar werkelijk dienst zal heb
ben gedaan, wordt naar evenredigheid
verminderd, met afronding tot heeie
dagen naar boven. De bevoegdheid, om
verlenging van verlof toe te staan,
hangt af van den duur van het verlof
met inbegrip der gevraagde verlenging.
De beslissing omtrent de tijdstippen,
waarop het verlof zal ingaan, alsmede
omtrent de tijdvakken, waarin het den
ambtenaar toekomend verlof zal worden
gesplitst, berust bij de autoriteit, die het
verlof verleent.
Wanneer de ambtenaar verzoekt en
de dienst zulks toelaat, wordt hem het
verlof onafgebroken gegeven. Minstens
de helft van het verlof moet aaneen
sluitend worden verleend.
Verleend verlof kan worden ingetrok
ken, wanneer dringende redenen in het
belang van den dienst zulks noodzake
lijk maken.
Is aan een ambtenaar in eenig kalen
derjaar het verlof, waarop aanspraak
bestaat, niet of niet geheel verleend,
dan wordt hem dit nog niet genoten
verlof in een volgend kalenderjaar ver
leend. Bij verzoeken om verlof wegens
ziekte moet een geneeskundig attest
worden overgelegd. In dringende geval
len kan een ambtenaar zonder vooraf
gaande kennisgeving met verlof ver
trekken, onder verpjichting, dat hij zoo
spoedig mogelijk daarvan kennis geeft.
Tijd, onder de wapenen doorge
bracht, geldt niet als verlof.
Het autobus-vraagstuk.
Naar de Haagsche redacteur van „de
Maasbode" uit de beste bron verneemt,
is het thans de meening der regeering,
dat de wet van 23 April 18S0 op de
openbare middelen van vervoer zooda-
en wat er nu gebeuren moest. Toch
had ze nog wilskracht genoeg, zich
slapend te houden, toen Frank eindelijk
tastend binnenkwam, zich voorzichtig
ontkleedde en loodzwaar in de kussens,
viel.
't Was eigenaardig. Ondanks alles
werkte hij toch. Edith had hem bespied
in een oogenblik, dat hij niets deed,
maar dat moesten maar enkele pauzes
zijn, want den volgenden morgen trof
ze hem, toen hij bezig was zijn manus
cript door te zien, dat weer beduidend
aangegroeid was.
Ze vroeg hem vriendelijk, met een
onschuldig gezicht, of hij haar er niet
wat uit voorlezen wilde, want ze wilde
weten, wat uitwerking het vergif op zijn
denken en werken had toch was ze
ten slotte heel tevreden, dat hij haar
verzoek afsloeg.
■Hij deed het evenwel met een zeld
zaam lachje en met neergeslagen oogen.
Dat is voorloopig mijn geheim,
zei hij, als de tijd daarvoor gekomen is,
zal ik de wereld in verbazing zetten,
dan zal ik haar raadsels geven op te
lossen... jij kent nog niet de psyche van
een auteur, maar je zult die leeren
kennen.
Ze dacht hem te begrijpen hij was
ijdel, als zoo vele schrijvers, en hij
moest het wel heel erg zijn ook... wie
kan tegenwoordig nog een boek schrij
ven, dat de heeie wereld in verbazing
brengt.
Edith's besluit stond nu vast. Haar
vader, die haar het naast stond, kon ze
het niet toevertrouwen zij had het hu-
nig behoort te worden gewijzigd, dat
een concessiestelsel voor het autobus-
verkeer mogelijk wordt gemaakt. Door
het verleenen van concessies heeft de
overheid het in haar hand om naast het
stellen van voorwaarden voor veiligheid
en orde ook de autobus-ondernemingen
te verplichten bij te dragen in het on
derhoud der wegen, waarvan zij ge
bruik maken.
Voor een regeling van het autobus-
verkeer in zijn geheel zal echter het
rapport van de staatscommissie-Patijn
inzake het vervoer-vraagstuk dienen te
worden afgewacht. Om de urgentie van
het autobusvraagstuk is de minister van
waterstaat voornemens bij dé commis-
sie-Patijn aan te dringen op een bespoe
digd rapport omtrent dit onderdeel van
haar taak.
Lichtschepen.
Bij Kon. besluit is, met ingang van I
Maart 1924 lo. aan .den opzichter der
verlichting, 1ste gezagvoerder aan
boord van 's Rijks lichtschip Terschel-
iingerbank, D. Zeylemaker op zijn ver
zoek, wegens 55-jarigen leeftijd, eervol
ontslag .uit zijn betrekking verleend
2o. benoemd tot opzichter der verlich
ting, 1ste gezagvoerder aan boord van
's Rijks lichtschip Terscheliingerbank
de opzichter der verlichting, 2e gezag
voerder aan boord van dat lichtschip
D. Ruig 3o. benoemd tot opzichter der
verlichting, 2e gezagvoerder aan boord
van 's Rijks lichtschip Terscheliinger
bank de le licJitwachter-stuurman aan
boord van dat lichtschip C. P. Wever.
Onze weermacht.
Bij de firma H. P. de Swart en Zoon
te 's-Gravenhage is verschenen de bro
chure „Over Roermond een strategi
sche studie door J. J. G. baron van
Voorst tot Voorst, kapitein van den ge-
neralen staf. Daarin wordt een beeld
gegeven van de beteekenis onzer weer
macht in de eerste maanden van den
grooten oorlog.
De brochure vestigt de overtuiging
dat ook in de. toekomst slechts aan een
deugdelijke weermacht de bescherming
van ons grondgebied en de handhaving
der neutraliteit kan worden toever
trouwd.
VLISSINGEN, 14 FEBRUARI.
Onze haven.
De vraag welke door den heer P. G.
Laernoes aan Burg. en Weth. is gedaan,
is zeker zeer van pas.
Wij hadden ook reeds vernomen, dat
de minister van waterstaat, die de uit
breiding der haven niet gunstig gezind
schijnt te zijn wat voldoende bekend
is de gemeente de kosten wil laten
betalen voor de noodzakelijke verplaat
sing van de opstallen der maatschappij
„Zeeland". Deze kosten zouden naar
schatting van begin 1922 opgeveer
275.000 beloopen. Wij mogen deze
kosten dus thans op rond 250.000
begrooten.
Het schijnt dat de minister onze ge
meente deze kosten wil laten betalen.
De heer Laernoes wil hieromtrent ze
kerheid hebben en vandaar de door hem
aan Burg. en Weth. gestelde vraag.
Er kan natuurlijk geen sprake van
zijn dat de gemeente deze kosten zou
betalen.
De minister heeft intusschen weer
een welkome gelegenheid gevonden,
zijn stille tegenwerking nog krachtiger
welijk doorgezet en als ze nu al met
klachten kwam, zou ze haar zelfstan
digheid opgeven. Misschien zou hij zich
te bezorgd maken, zonder te kunnen
helpen hulp en wel deskundige hulp
van vrienden was in dit geval de eenige
uitweg.
Tegen den middag maakte Edith zich
gereed om uit te gaan. Ze wist, dat dr.
Runge van 11 tot 12 spreekuur had, en
hoe moeilijk het haar ook viel, ze wilde
hem vragen haar te helpen.
't-Leven is vaak zoo raadselachtig...
Be zenuwinrichting lag zoo vriende
lijk in het dal, maar toch maakte het
onder dezen zwaren, al was het ook
regenloozen hemel, een somberen in
druk. En toen Edith door het groote
park ging, waarin de villa van den
directeur lag, ontmoette ze allerlei
vreemde gestalten.
Vooral één man viel haar op, die haar
heel beleefd groette. Die man had iets
eigenaardigs, een schuwen blik, die
steeds den grond afzocht... het had
Frank's blik kunnen zijn.
Dr. Runge liet niet lang op zich wach
ten. Hij kwam haar tot de deur van zijn
spreekkamer tegemoet en verried met
geen enkele beweging zijn verwonde
ring, dat de jonge, pas getrouwde
vrouw zijn somber rijk betrad. Toen ze
tegenover elkaar zaten en het eerste
woord gesproken moest worden, voelde
Edith pas het pijnlijke van haar toe
stand en ze weerde een gedachte af, die
misschien in zijn oogen te lezen stond.
r— Ik kom niet voor mezelf, doctor,
zei ze eindelijk, ik kom om mijn man.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Ruwe en Schrale Huid^
D00s 30. 6°, 90 Cent.
Bij Apoth. en Drogisten.
PharRi.i abr A.Mijnhordi
Zeist
voort te zetten, want voor met de ha
venwerken kan worden begonnen, moe
ten de opstallen verplaatst worden.
De landsadvocaat is van oordeel dat
het rijk staat buiten de kwestie van de
schadevergoeding voor de verplaatsing.
Als het rijk er buiten 'staat wil dit dus
zeggen dat de gemeente voor deze
kosten moet opdraaien.
Wij vragen of het in de bedoeling
van de Tweede Kamer kan gelegen
hebben dat de gemeente buiten en
behalve haar aandeel in de havenuit
breiding nog met andere kosten zou
worden belast en dan gelooven wij dat
het antwoord hierop moeilijk anders
dan ontkennend kan luiden.
Bij de behandeling van de begrooting
van waterstaat zal deze kwestie ter
sprake komen en wij zijn zeer benieuwd
welke houding minister Van Swaay dan
zal aannemen.
Wij hopen in ieder geval, dat hij
klaren wijn zal schenken, opdat wij ten
minste weten wat er in de naaste toe
komst van de havenuitbreiding is te
verwachten.
Een muziektent in het Bellamypark.
De muziektent in het Bellamypark zal
het a.s. seizoen in gebruik kunnen wor
den genomen. Dit staat thans vast.
Het initiatief tot oprichting van een
tent in dit drukke stadsgedeelte werd
enkele jaren geleden genomen door den
heer S. M. Polak, die in een ingezonden
stuk in ons blad de wenschelijkheid
aantoonde dat in de stad een behoor
lijke muziektent zou worden opgericht.
Hij voegde de daad bij het woord en
stelde voor dit doel 100 beschikbaar.
Dit was voorwaar een klinkend bewijs
van belangstelling. Zijn plan vond in
stemming bij meerdere bewoners van
het Bellamypark en ook andere stadge-
nooten steunden het. Er werd een com
missie gevormd met het doel de oprich
ting van een muziektent mogelijk te
maken en daarvoor giften in te zamelen.
In deze commissie kregen als voorzitter
en secretaris zitting de heeren S. J. Hil-
linga en F. G. Lemmers.
Aanvankelijk vloeiden de giften niet
geheel naar wensch, doch geleidelijk
kwam het comité in het bezit van zulk
een bedrag, dat de plannen wel kans
van slagen hadden, mits ook van de
zijde van het gemeentebestuur op me
dewerking zou kunnen worden gere
kend. Bij de behandeling van de ge-
meente-begrooting voor 1924 in de af-
deelingen kreeg de zaak haar beslag,
in zoover ten minste dat in openbare
raadsvergadering een definitief be
sluit zou worden genomen. Besloten
werd de tent op te richten mits belang
hebbenden 1200 ter beschikking van
het gemeentebestuur zouden stellen,
welk bedrag werd beschouwd als on
geveer de helft van de kosten van den
bouw van een behoorlijke muziektent.
Ged. Staten hechtten hun goedkeuring
aan het. raadsbesluit en gisteren heeft
het comité,de 1200 aan het gemeente
bestuur afgedragen.
Binnenkort kan nu de aanbesteding
plaats hebben en met den bouw worden
begonnen en krijgen wij in de stad een
Hij knikte, alsof hem dat heel natuur
lijk leek, en Edith ging verder
Mijn man is heimelijk opiumroo-
kér. Ik heb daarvoor bewijzen. Wat is
daaraan te doen -
Hij vouwde de handen en zag naden
kend voor zich heen.
We hebben inrichtingen, mevrouw,
waar de patiënten door een kuur gene
zen worden. Deze inrichting behoort er
echter niet toe... wij bemoeien ons al
leen met zenuwpatiënten in engeren
zin een uitzondering kunnen we niet
maken, dat zou ons heeie systeem
verstoren.
Edith schudde het hoofd.
Ik wil mijn man hier toch niet heen
brengen, dr. Runge, mijn hemel, dat zou
immers vreeselijk wezen. En die andere
inrichtingen zijn niet veel beter. Is er
dan geen enkel middel, dat hem gene
zen kan Ik dacht, dat ik daar wel eens
over gelezen had.
Kwakzalverij, zei hij ruw. U ge
looft toch niet aan liefdesdrankjes, me
vrouw, aan bezweringen en dergelijke
dingen ?,Dat hoort allemaal thuis bij
bedrog en bijgeloof. U noemde uw man
een heimelijk opiumrooker, dat wii dus
zeggen, dat hij het achter uw rug doet.
De eerste stap in de goede richting zou
al zijn, als hij zich openhartig uitsprak,
zoodat u samen kunt handelen,
Edith sloeg de oogen neer.
Dokter, ik ben zoo bang.
Aisof een verre klank zijn oor had
getroffen, hief hij belangstellend het
hoofd op.
(Wordt vervolgd.)