Eerste Blad
ZATERDAG 22 DECEMBER
H. Brons Jr., Rotterdam
No302--=s—-=-=-b=s—-- 61e Jaargang ggl923
B. J. Meijer, Walstraat 31, Vlissmgen
Brieven uit de Hofstad
FEUILLETON
Gestolen Geluk
Gemeenteraad.
VLISSINGSCHE COURANT
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Beëedigd Makelaar in Assurantiën
Belast zich
saet het sluiten van aüe Verzekeringen
Solide dekking ter beurze
Concurreerende premiën
Prompte en coulante Schadeaiwikkeliag
V c i (e|eu woordi^tï i
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Begrooting. De bassen.
Hoewel de wet bepaalt, dat gemeen
tebesturen verplicht zijn te zorgen dsrt
de begrooting voor 31 October is af
gehandeld, permitteert ons gemeentebe
stuur zich de vrijheid om pas half De
cember aan de behandeling te beginnen
en ofschoon Loosduinen reeds sedert 1
Juli geannexeerd is, ontbreekt de be
grooting voor dit nieuwe gedeelte van
de stad nog geheel en al. Wat de oor
zaken zijn van dezen achterstand ver
mogen we niet te zeggen. Noodïg is die
nalatigheid natuurlijk niet en ge-
wenscht al evenmin. Maar het is nu
eenmaal zoo. Als overal is de behande
ling voor vele leden de aangewezen
gelegenheid om hun staatsmanswijs-
heid bot te vieren en hun fraaie plan
nen ten opzichte van de leiding der ge
meentezaken te ontvouwen.
Natuurlijk zijn bezuiniging en be
lastingverlaging bij het overgroote deel
der leden de voornaamste themata. We
weten echter dat noch van het één noch
van het ander iets valt te verwachten.
Misschien na 1924, want in dit jaar
lost Den Haag het restje van zijn cri-
sisschuld af. Dat zal eenige verlichting
geven. Het is in een veel te snel tempo
geweest zes jaren dat deze schul
den zijn afgelost en het nakomend ge
slacht zal er allicht niet dankbaar voor
zijn, want het weet er dan niets meer
van.
Misschien breekt eenmaal een beter
inzicht door In de belasfingpolitiek,
zoodat de geljate bedrijfsbelasting, de
belasting op de publieke vermakelijk
heden, óe straatbelasting en de opcen
ten op óe personeele belasting zullen
verdwijnen. Dat edele viertal behoort
tot het genre gap-belasfing d.w.z. be
lastingen die niet op redelijke wijze
•worden gelheven, doch die alleen maar
-willekeurig wat geld weggappen, daar
waar geld zit of geld van de ééne hand'
in de andere overgaat.
'Maar zoover zijn wij nog in jaren
niet, want al is ^r voor de afschaffing
van iedere soort wel een aantal leden
te vinden, voor geen enkele is er nog
een meerderheid. Op den duur echter
zal er wel iets van slagen.
Wat we tot nog toe genoten hébben
van de atgemeene beschouwingen over
de begrooting, Is niet veel zaaks Het
zijn de oude verhalen, die jaarlijks
weerkeeren en die in de praktijk niet
vee! beteëkenis hébben. Er zijn tal van
urgente zaken, die het gemeentebestuur
diende af te doen en die kalmpjes blij
ven liggen, maar waarover de raadsle
den niet schijnen te spreken. Opmerke
lijk is het hoe weinig onderwerpen, die
in den boezem der burgerij telkens
groote 'belangstelling hebben, onbe
sproken blijven. Helaas schijnt daaraan
niets te doen, omdat de raad nu een
maal aan hooge politiek doet. De vijf
voornaamste politieke groepen hebben
■m den raad ais leader een Kamerlid en
men behoeft dus niet te vragen hoe de
begroot'mgsdebatteis druipen van poli
tiek.
De burgemeester heeft de laatste
weken een zeer slechte pers. Algemeen
keurt men zijn houding in zake de
■Roman van REINHOLD ORTMANN.
'23')
Ondanks de door hem zelf genoemde
feilbaarheid van alle geneeskundige
voorspellingen, wist hij sedert den
tweeden,dag der ziekte inaar al te ze
ker, dat zijn ongelukkige patiënt een
reddeloos verloren man was, en dat dit
afmattend waken ook zonder zijn toe
doen spoedig een eind zou nemen. De
moeder, die na de groote gemoedsbe
wegingen z.elf zeer lijdend was en zich
slechts met groote inspanning eiken dag
een paar uur op de been kon houden,
richtte tot zijn verlichting geen vragen
meer tot hem maar er was wel geen
twijfel, dat haar door zorg en angst
gescherpt moederoog een van uur tot
uur voortschrijdenden achteruitgang
even duidelijk waarnam als hij zelf. Men
behoefde haar slechts aan te zien, nis
zij zich geheel onbespied waande, om
dat te begrijpen, en de arme, oude
vrouw, die zwijgend d.en verschrikkelij-
ken strijd van haar leven streed, was in
zulke oogenblikken stellig niet minder
beklagenswaard dan haar stervende
zoon.
Den vijfden dag zette de dokter bij
zijn morgenbezoek een bijzonder beden
kelijk gezicht. Toen hij na lang wachten
dralend afscheid nam, hield hij Use's
hand met krachtigen druk in de zijne.
U zal ook verder vast en moedig
autobusdiensten af en het gevolg is
dan ook, dat hij al aardig aan het
terugkrabbelen is. Thans is het systeem
geworden, de exploitanten eischen te
stellen, die hen dupeeren en die vele
diensten onmógelijk zullen maken.
Men wil hun standplaatsen aanwijzen
en gelijk die van de bureaucratie is te
wachten, kiest men niet op grond van
hetgeen in bet belang van de bus
diensten is, maar wel van hetgeen in
het belang van het straatverkeer is.
Wanneer tedere bus telkenmale'
eenige minuten langer moet rijden dan
strikt noodzakelijk is voor zijn traject,
kost dat op den duur natuurlijk heel
wat. Het laat zich dan ook aanzien, dat
verschillende diensten het niet zullen
kunnen volhouden.
inmiddels heeft de directie van de
tram nog lichtelijk-buikpijn gekregen
van de concurrentie der bussen. Nog
openbaart zich de ziekte alleen maar
in mooie praatjes over plannen tot ver
betering van de verbindingen, doch
misschien komt er ten slotte iets van
practische verbetering uit als het ge
lukt de bussen te handhaven.
De trammaatschappij zal aardig in
den zak moeten tasten, want wil zij
haar dienst verbeteren, dan zal zij heel
wat motorwagens moeten aanschaffen
en dat zal zij zeker niet sdoen als zij
in de gaten krijgt dat in "ÏÖ26 de con
cessie niet wordt verlengd. Met het oog
op de belangrijke beslissing over deze
concessie is het van gemeente-stand
punt gezien ook zoo verkeerd, dat men
het auto-wezen niet kalm zijn gang
iaat gaan. Merkwaardig is het, dat het
publiek zich aan alle kanten keert te
gen den burgemeester en tegen de
tram, hetgeen wel bewijst, dat de eerste
slecht op de hoogte was van de toe
standen in de verkeersbedrijven en hoe
willekeurig Hij daarop heeft ingehakt.
Het doet ons genoegen, dat het ver
zet van alle kanten komt en dat men
de oekase tot stopzetting, waarna de
gedupeerden nederig om vergeving mo
gen vragen, afkeurt. Misschien is het
een waarschuwing voor een volgend
geval. De bepalingen die men thans
voor de bussen heeft opgesteld, zijn al
zeer draconisch. Tot zelfs met de ta
rieven laten Zij zich in en de politie izal
de kaartjes waarmerken. Bepalingen
omtrent veiligheid en omtrent deugde
lijkheid van materiaal zijn zeer goed,
maar hoe men de verdere tirannie kan
motiveeren met een beroep op de taak
die de gemeentelijke overheid heeft, is
onbegrijpelijk.
Het doet ons haast denken aan het
geval in een dorpje, waar de stoom
tram niet sneller mocht rijden dan een
voetganger loopt, zoodat steeds een be
ambte voor de tram uitwandelde om de
„vaart" te markeeren. Het verkeer in
een groote stad is een uiterst moeilijk
vraagstuk, omdat het steeds grooter
wordt, maar juist daarom is het zaak,
dat het met beleid en overleg wordt
behandeld. Wanneer men daarop gaat
inhakken met groote messen, komt er
niets van terecht. De overheid heeft in
de oplossing van dit-vraagstuk een be-
Tangrijke taak, maar helaas 'is geble
ken, dat de overheid In Den 'Haag
althans tin dit geval niet voor die
taak berekend is. Te veel heeft de bu
reaucratie de leiding geabad en ie wei
nig het nuchtere verstand.
Misschien wordt dat nog eens beter
maat voor het oogenbiik, gezien de
-discussies bij de begrootj-ng, hebben
wij er niet vee! hoop op.
EIBER.
blijven, zooals u het tot nu toe geweest
is, nietwaar, lieve juffrouw Wat er
ook gebeuren moge, denk er aan, dat
de beklagenswaardige oude dame in dit
oogenbjik geen anderen troost en steun
heeft dan u.
In Use's trekken kwam geen verande
ring, terwijl hij sprak. Haar bleeke lip
pen had zij nog stijver samengedrukt,
en nn trok het even om haar mond, toen
zij vroeg
U vreest dus, dokter, dat er iets
verschrikkelijks kon gebeuren
De dokter boog het hoofd en bleef
zwijgen.
En u meent dat nog heden
Ik kan het uur niet vooruit zeggen.
Ook grootere wonderen, dan dat er hier
een ommekeer ten goede zou komen,
zijn reeds geschied. Maar ik achtte het
mijn plicht, u niet geheel onvoorbereid
te laten. 'En als u verandering waar
neemt, die u ongerust maakt, stuur dan
terstond om mij.
Hij ging en spoedig na zijn heengaan
kwam de ontvangersweduwe in de zie
kenkamer. Op de liefdevolle woorden
van zijn moeder opende de patiënt lang
zaam de oogen, maar geen glimlach
verhelderde den somberen ernst van zijn
trekken, geen aanmoedigend woord
kwam als antwoord op haar vragen. Hij
duldde, dat zij feeder zijn handen streel
de, maar hij deed geen poging, de hare
te vatten. AI de roerende bewijzen van
haar moederliefde lieten hem koud en
zonder deelneming, als ware zij een
vreemde, die zich daar over hem boog.
Ilse J fluisterde hij na een poos
Zitting van Vrijdag 21 December,
des namiddags 2 uur.
GEMEENTE-BEGROOTING.
Alvorens de begrooting voor 1924
werd behandeld, drong de voorzitter
aan op beperking der discussiess.
Van de gelegenheid "tot het houden
van algemeene beschouwingen werd
het eerst gebruik gemaakt door den
heer Lindeljer.
Hij zeide dat er bij deze begrooting
wel aanleiding bestaat om het een en
ander in het midden te brengen, vooral
na de algemeene verkiezingen.
De evenredige verkiezing geeft niet
den uitslag weer, welke de kiezers
wirden.
Hij gaf toe dat in de hitte van den
verkiezingsstrijd wel eens iets gedaan
wordt, wat niet at te nauw genomen
moet worden.
Hij kwam echter op tegen de houding
van de katholieken en anti-revolutionai
ren bij de verkiezingen. De eerste door
het overplakken van biljetten der S. D.
A. P. en wat de tweede betreft met het
verkiezingsblaadje. Wat de anti-revolu-
tonairen in hun blaadje hebben gezegd
kan niet door den beugel. Hiertegen
moet hij met kracht protesteeren, vooral
tegen de beschuldigingen aan het adres
van de sociaal-democraten gericht
kwam hij krachtig op en hij vroeg of de
heer Van de Putte dit geschrijf voor zijn
verantwoording durft nemen.
Verder zette de heer Lindeijer het
standpunt der S. D. A. P. uiteen, ten
opzichte van de wethouders-verkiezing.
In eerste instantie gevoelde de S. D. A.
P. niet veel om aan de wethoudersver
kiezing deel te nemen. Echter is dit
standpunt verlaten, omdat zij van hun
onthouding de rechtsche partijen niet
wilden 'doen profiteeren. Er is toen sa
menwerking gekomen van de linksche
partijen, vooral ten opzichte van het
nieuwe ziekenhuis. De linksche partijen
hebben van hun meerderheid gebruik
gemaakt, nadat bekend was dat de
rechtsche partijen daarvan misbruik
wilden maken.
Hierna kwam hij tot de financiën.
Over het algemeen keurt hij de finan-
cieele politiek van Burg. en Weth. goed.
Ook in de toekomst zal de belasting
verminderd kunnen worden. Hij gaat
van het standpunt uit dat in de aller
eerste plaats de hoofdelijke omslag
moet verlaagd worden.
Hierna kwam hij tot de rechtsche
voorstellen. In de eerste plaats de af
schaffing der kermis. Zoolang er in
piaats van de kermis geen algemeen
neutraal volksfeest kan komen, is de S.
D. A. P. niet bereid aan de afschaffing
van de kermis mede te doen. Op alle
feesten zijn menschen, die zich onwei-
voegelijk gedragen.
Ook de financieeie kant moet worden
bekeken, want dan moeten er toch weer
ƒ8000 op andere wijze gevonden .wor
den.
Vervolgens kwam ter sprake de pro
gressieve bedrijfsbelasting. Hij zou er
we! voor te vinden zijn dat de kleine
bedrijven niet werden gedrukt. Door het
voorstel van rechfsch zouden vooral de
grootJindustrieeIen profiteeren.
De groot-industrie kan de kleine las
ten wel dragen aan de bedrijfsbelasting
verbonden. De industrie jaagt de ge
meente op kosten en daarom mogen
deze industrieën wel iets aan de ge
meente bijdragen. De middenstand is
gebaat bij de vestiging van industrieën
en si kosten -deze iets aan de gemeente,
■met een zwaren zucht. Waar is Ilse
Hier, lieve Frans, was het ant
woord, en als steeds boog zij haar ge
laat dicht over 't zijne. Verlang je iets
Ja, en nadat hij minutenlang had
gezwegen, voegde hij er aan toe
Weet je ook, Ilse, dat ik ga ster
ven
Zeker niet, Frans. Hoe kom je op
die ieelijkc gedachten Neen, je zult
leven en wij -zuilen heel gelukkig zijn.
Neen, het is voorbij spoedig
spoedig. Maar vóór ik sterf, Ilse,
moet jij me nog wat beloven
Hoe dapper zij tot nu toe geweest
was, thans dreigden haar beenen haar
den dienst te weigeren, en zij zonk
naast het bed op de knieën.
Frans ik smeek je ik be
zweer je spreek niet zoo. Denk veel
meer aan je herstel. Zoo niet om mij,
dan toch terwille van je moeder mag je
den moed niet laten zakken.
Mijn zoon mijij zoon mijn
lieve, lieve zoon, smeekte nu ook met
trillende stem de oude vrouw. Maar hij
hoorde haar niet. Zij was voor hem
blijkbaar niet aanwezig.
Je moet mij wat beloven, Ilse, her
haalde hij, en zijn oogen kregen een
zonderlinge uitdrukking. Neen, niet be
loven zweren moet je het mij hoor
je zweren bij alles wat je dierbaar
is bij het leven van je broeder
Ik wil immers alles doen, wat je
verlangt, maar zoo'n eed nietwaar,
zoo'n eed zal niet noodig zijn
Toch toch ik kan niet rustig
sterven, als je het mij weigert. Wil je,
deze moet de gemeente op den koop
toenemen.
Hij kwam er tegen op de belasting
op de arbeiders te verhalen. Dat is de
verkeerde taktiek.
De voorstellen van de rechtsche frac
tie zullen in het geheel ongeveer 16000
a 17000 minder in de gemeentekas
brengen. De rechtsche fractie vyjl deze
kosten verhalen op de gemeente-ambte
naren. Het tekort zal dan uitsluitend
moeten woróen gedekt door het ge
meente-personeel. Dit noemde hij niet
rechtvaardig. Ook in de Prov. Staten
heeft de heer Van de Putte dezen zomer
nog gezegd dat de kosten van levens
onderhoud niet zoo zijn gedaald om de
loonen te verminderen.
IJu de belastingdruk telkens minder
wodt en de begrooting sluitend is, is er
geen reden pensioen aftrek toe te staan.
In het georganiseerd overleg is de ver
lengde werktijd wei aanvaard, wat
reeds ^en salarisverlaging beteekent.
Nog een enkel woord sprak de heer
Lindeijer over het adres van Óen Christ.
Besturenbond, betreflende den ver
hoogden kinderaftrek. De S. D. A. P.
wil daaraan gaarne medewerken, doch
thans kan dit nog niet gedaan worden,
omdat de gevolgen nog niet zijn te
overzien. De tegenwoordige regeling is
te wijten aan de rechtsche raadsleden.
Verder besprak de heer Lindeijer de
gemeentelijke grondpolitiek en den
woningbouw. Vooral ten opzichte van
-tie onbewoonbaarverklaring is nog
weinig door Burg. en Weth. gedaan. Er
bestaat r.og steeds een achterstand ten
opzichte van den woningbouw. Hij
brengt hulde aan Burg. en Weth., dat
zij steeds steun hebben verleend aan
het bouwen van nieuwe woningen.
Hij twijfelt niet dat Burg. en Weth.
overleg zullen plegen met de onderwij
zers-organisaties ten opzichte van de
in 1924 in te voeren reorganisatie van
het onderwijs.
Wat de plannen van een nieuw zie
kenhuis betreft, geloofde hij wel dat
Burg. en Weth. 1924 met nadere plan
nen bij den raad zullen komen.
De geneeskundige armenverzorging
dient geheel te loopen over regenten
van het gasthuis. Regenten zijn wei be
reid ïn dezen geest de zaak op te los
sen.
Tenslotte sprak hij nog over de
adressen van de drankbestrijding. Hij is
geen voorstander van drankbestrijding.
Door voorlichting en eigen voorbeeld
dient men den drank te bestrijden.
dat ik in wanhoop
- Neen Zeg, wat ik zal zweren, je
ziet, ik ben bereid, het-te doen
Zweer mij, dat je hem nooit zult
ioebehooren zweer
Maar wien zou ijc dan toebehoo-
ren, zoo niet jou, Frans Ik weet im
mers niet eens, over wien je spreekt
Je weet het hijgde hij. Theo-
door Rudek jij hebt hem lief
maar hij zal niet...
Ik zweer het, Frans. Maar ik
smeek je wees bedaard ik blijf je
trouw ik
Mijn zoon Barmhartige hemel,
neem mij maar niet mijn zoon
Hartverscheurende wanhoopskreten
waren het, die plotseling door het stilte
huis klonken. De verpleegster, die ge
kleed in de naaste kamer sluimerde,
kwam bleek van schrik binnen, en een
enkele blik zei haar, wat hier gebeurd
was. Ilse lag in onmacht, de ongeluk
kige moeder had zich over het bed ge
worpen en omklemde haar dooden
zoon.
HOOFDSTUK XII.
e&n
Nog sprak de heer Lindeijer over de
werkwijze bij het havenbedrijf. De door
de directie in te voeren werkwijze kon
hij niet goedkeuren. Als er bezuinigd
moet worden, moet deze niet te veel in
één richting gezocht worden.
Hij bepleitte nog eens de instelling
van een havenreserve, wat hij in het
belang van een goede organisatie
noodig acht.
De heer Van de Putte wenschte geen
algemeene beschouwingen te houden.
Het antwoord van Burg. en Weth. op
het rapport van de gemeente-begroo
ting heeft de rechtsche fractie teleur
gesteld. De verschillende voorstellen
zuiien worden gehandhaafdalleen
zal worden ingetrokken het voorstel
tot afschaffing van de opcenten op de
vermogensbelasting.
De wethoudersbenoeming werd nog
eens besproken en de houding van den
heer Huson niet goedgekeurd." Hij wilde
hierop niet nader ingaan.
Tegenover Burg. en Weth. zal de;
rechtsche fractie een lovale houding
aannemen.
ïn antwoord aan den heer Lindeijer
zeide de heer Van de Putte, dat de so
ciaal-democratisch idee leidt tot de
revolutie.
De heer Hensel wilde de crediet-
waardigheid der gemeente zoo sterk
mogelijk maken, teneinde den belas
tingdruk te verminderen. Hij noemde
den financieeien toestand der gemeente
niet zoo heel gunstig, vooral waar een
groote leening moet worden aange-
Op een lentewarmen, zonnigen April
dag kon de weduwe voor het eerst weer
het huis verlaten, om, op Use's arm ge
steund, een langzame wandeling door
den tuin te maken. Uit de kale twijgen
der struiken kwamen de eerste groene
knoppen, en boven in de biaderlooze
boomen klonk blij vogelgekwetter.
Maar het hart van de bleeke oude
vrouw bleef ongeroerd bij al dit veel
belovende voorjaarsleven rondom haar.
Zij voelde niets van het heerlijk, geluk
kig gevoel van genezing als een last
drukte de zekerheid van langzaam ge
zond worden op haar hark-Zij klaagde
en jammerde weliswaar niet meer als in
de eerste dagen van haar zoon. De
overmaat van zielelijden en lichamelijk
leed had haar geduldig en stil doen
worden.
Wel maakte het zien van eèn voor
werp, dat haar aan hem herinnerde
en wat in dit huis deed dat niet
haar opnieuw tot schreiens bewogen,
maar het gebeurde niet meer met wan
hopig snikken, doch de brandende tra
nen vloeide zacht over de verwelkte
wangen als bloeddruppels uit een
steeds opnieuw bloedende wonde. Dat
al haar gedachten den doode toebe
hoorden hoe had dat anders kunnen
zijn, waar reeds de levende heel den
inhoud van haar leven had uitgemaakt.
En dat zij onophoudelijk van hem spre
ken kon, dat er een wezen was, dat niet
moede werd haar geduldig en liefdevol,
deelnemend en medegevoelend aan te
hooren dat alleen bewaarde de oude
vrouw voor die stompzinnige zwaar
moedigheid, die vroeger óf later haar
verstand zou hebben verwoest.
Een werkelijke vereering was het, die
in het oude grijze huis met het aanden
ken van Frans Steinacker bedreven
werd. Op heel de wijde wereld waren
er slechts deze twee, die om hem treur
den. Zij voerden geen levendige ge
sprekken met elkander kwartieren
lang zaten ze bijeen, dat er geen woord
werd gezegd.
(Wordt vervolgd.)
