Vlissiigsche Courant
Tweede Blad
Zaterdag II Hovember 1823, Ho. 212
GEMEENTEBESTUUR
Brieven uit de Hofstad
Vervolg Binnenland
Stads= en Provinrienieuws
VAN DE
VAN
HINDERWET.
Kennisgeving.
Burg. en Wefch. van Vlissingen, gezien de
Artikelen 6 en 7 der Hinderwet, geven bij
dezen kennis, dat bij hen is ingekomen
een verzoek van H. Wegelhig Jr.. alhier,
om vergunning tot het uitbreiden der be
staande" drukkerij, waarin zal worden ge
plaatst één electro-motor van IV2 P-K.,
drijvende een rotatiepers, en waarin zioh
reeds bevinden twee electro-motors elk van
I P.K., drijvende respectievelijk een snel
pers en een vouwwachine, in het perceel
kadastraal bekend gemeente V'lissimgen,
sectie E no. 1097, plaatselijk gemerkt
Noordstraat No. 44
dat dit verzoek met de bijlagen, te be-*
ginnen met Maandag den 19en November
1923 op de Gemeente-Secretarie, 3e af-
deelirag, ter visie zal gelegd worden en
dat den veertienden dag na dien, zijnde
den 3en December 1923, ten raadhuize,
des namiddags ten 3 ure, gelegenheid zal
gegeven worden om bezwaren tegen het
uitbreiden dier inrichting in te brengen,
zullende zij die niet overeenkomstig art. 7
der Hinderwet voor het gemeentebestuur
of een of meer znner leden zijn versche
nen, teneinde hunne bezwaren mondeling
toe te lichten, niet tot beroep gerechtigd
zijn, terwijl gedurende drie dagen voor
dat tijdstip, ter gemeente-secretarie, 3e
afdeeling, van te terzake ingekomen
schrifturen kennis kan genomen worden.
Vlissingen, den 17 November 1923.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
AANKONDIGING.
Burg. en Weth. der gemeente Vlissingen
brengen ter kennis van belanghebbenden,
dat te beginnen op 27 November 1923,
vanwege de gemeente een algemeene op
neming zal worden gehouden van de
voetpaden met de kunstwerken.
Vlissingen, 12 November 1923.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Namaak-Parijs.
Met de komst van het winterseizoen
is ook de dans-woede weer opgekomen.
Misschien heerscht die winter-ziekte
nergens in ons land zoo hevig als in de
residentie. Men zegt en wij hebben
het ook wei bij ervaring ondervonden
dat Zaterdag- en Zondagavond alle
zalen en zaaltjes in Den Haag in be
slag genomen zijn door de muze der
edele danskunst. Het karakter van deze
bals is geheel veranderd sedert wij in
onze jeugd-jaren op voorbeeldige wijze
geconstrueerd werden in de deftige
kuiten-flikkerij. Hoe langer hoe meer is
het dansen een publiek vermaak ge
worden en gaat men er op uit om een
avond te dansen niet met eigen kennis
sen maar in een kring van op dansen-
beluste dames en heeren, die elkaar
nit eens bij name kennen.
Vroeger was het een der eerste re
gelen van het bal, dat de heer zich op
charmante wijze liet voorstellen aan de
dames om daarna nog verlof te vragen
aan den chaperonneerenden papa of
dito mama tot het maken van een
walsje met hun aangebeden dochter.
Het was een onbeleefdheid het te dur
ven wagen een dame,ten dans te vra
gen die niet eerst langs officieelen weg
was voorgesteld. Die eerste regel is
verworpen tegelijk met het beslissende
novum, dat pa en ma thuis gelaten
worden.
Openbare dansgelegenheden zijn' er
thans reeds veel. Natuurlijk is het tn
het belang van de gelegenheid, dat
eenige controle wordt geoefend op het
toegelaten publiek, want pa's en ma's
wenschen althans eenige zekerheid te
hebben dat hun aan eigen leiding over
gelaten zonen en dochteren niet in het
gezelschap verzeild raken van dat
eigenaardige slag jongelui van beider
lei kunne, wier uiterlijke voornaamheid
niet gedekt wordt door innerlijke wel
levendheid en beschaving. Voor een
vermenging van deze categorieën is
Den Haag nog te klein. We zitten
daarvoor nog te veel op elkaar's vin
gers te kijken en wij kennen elkaar nog
veel te veel van haver tot gort. Den
Haag mag nu ai een aardige stad zijn
met wereldstad-allures, het is nog bij
lange na geen Parijs. Er zijn nog
slechts enkele inrichtingen die bij een
groote stad behooren en daardoor is er
nog geen soort, geen specialiseering in
den aard daarvan. Te veel moeten zij
een algemeen karakter blijven dragen
om iedereen te voldoen, althans om nie
mand af te schrikken. Het gevolg daar
van is echter dat de paar openbare
dans-gelegenheden die er zijn iets ai
te deftigs, iets gemaakts en iets gewild-
mondains hebben.
In Parijs zijn dergelijke inrichtingen
in den loop der tijden gegroeid zij
hebben allerlei stadia en fasen van
ontwikkeling doorgemaakt en wat ten
slotte daaruit is geworden, is een uiting
van een publiek verlangen. Hier in Hol
land hebben wij die evolutie niet door
gemaakt, maar plotseling is het eind
stadium daarvan overgenomen. Dien
tengevolge draait men het geval om en
tracht men de menschen zich te doen
aanpassen bij deze omgeving. Daar
voor heeft echter het overgroote deel
van het Hollandsche publiek absoluut
niet het karakter, en het resultaat is,
dat de gansche situatie komisch van
tegenstelling wordt. We hebben hier in
Den Haag de danszaal van Lily Green.
Waarlijk wel de beste, meest geavan
ceerde op dit edele gebied. Zaterdags
avonds is er algemeene dansgelegen
heid van negen uur tot half twee. Wie
een introductiekaart heeft weten te
krijgen, kan een entree van twee gul
den koopen en stapt den gladden dans
vloer op. Dat avondkleedij verplicht is,
is natuurlijk en dood-simpel. De vrij
groote vlerkante zaal is met veel zwier
in een Mont-Martre-co^tuum gestoken,
waarlijk heel verdienstelijk. Langs de
wanden staan de tafeltjes niet zonder
ling-burgerlijke rieten tuinstoelen. De
ze stoffeering valt wel ietwat uit den
toon, maar och, hinderlijk is het ten
slotte niet.
Eenige honderden dames en heeren
zijn aanwezig. De heeren keurig in
smoking, de dames geven een keur van
toiletten te zien, die de twee laatste af
leveringen van Weidon's Magazine
gansch en ai in beeld brengen. Dit is
het eerste dat opvalt en dat verschilt
met Parijs het volslagen gemis aan
originaliteit in de dameskieeding. Den
Haag laat zich gaarne op zijn artistici
teit voorstaan, maar drommels of de
Haagsche dames hebben er weinig van
öf de Haagsche coupeuses zijn er niet
mee begiftigd. Zou het misschien ge
mis aan durf zijn om met iets aparts te
verschijnen Niet onmogelijk, want dat
zelfde gemis- blijkt in de gansche stem
ming te schuilen. Het milieu heeft
klaarblijkelijk niet den minsten invloed
op de aanwezigen de dansavond ver
loopt nog precies op dezelfde wijze als
vijf en twintig jaar geleden het groote
gala slot-bal van onzen danscursus
verliep.
Bij den eersten toon van de muziek
verrijzen de heeren uit hun stoelen, zij
buigen even voor de dame die vlak
naast hen zit in het eigen clubje dus
en de paartjes gaan den dansvloer
op. De laatste knetter-accoorden zijn
gevallen, met vaart schieten allen op
hun stoelen af en zitten. O, dat zitten,
dat stijve-kerkerige houten-Klaasen-
zitten van al die dames en heeren I Er
is geen fiefheid in hun zitten, geen ele
gance in de wijze van gesprek-voeren,
geen luchtigheid, geen spontaan, bewe
gen. Men zit te... zitten. Wanneer het
decor van de zaal plotseling verander
de in dat van een ouderwétsche balzaal
met veel spiegels, veel licht en veel def
tig meubilair, zou dit alles op de gasten
niet de minste uitwerking hebbe"n. Zij
ondergaan niet de stemming van het
milieu, dat langs geleidelijke evolutie
juist is voortgekomen uit de stemming
van het publiek.
Grappig was in dit milieu de poging
om ook in de aanwezigen kleur en fee-
kening te brengen, door een groepje
dames en meisjes in z.g. apachen-
pakjes te steken, grappig hierom, om
dat deze aangekleede apachen zich als
tip-top dames gedroegen. De fijne, dik
werf onschuldige gezichtjes, de elegan
te maniertjes leden niets onder deze
costuums en zij maakten dus zeer ty-
pischen indruk van aangekleede pop
pen en karakteriseerden daardoor het
geheel van dezen dansavond. De om
geving maakt niet een MontjMartre,
zoo min als de kleeding een Haagsch
meisje tot apache omschept.
Bij den opzet van deze poging om
Parijzerig te doen, vergeet men het
psychische element dat daarin juist
overheerscht. Wat gevolg is geweèst
tracht men oorzaak te doen zijn De
ensceneering van een tooneel maakt
houten-Klaazen nog niet tot soepele
artisten.
Wij zeiden het reeds Den Haag is
nog te klein voor dergelijke wereld
stad-allures. Als juffrouw A. vanavond
meer dan driemaal heeft gedanst met
meneer B. en daarbij tienmaal heeft
gelachen, weet morgen heel de kennis
senkring het, want wat dit betreft, zijn
wij hier nog een dorp. Slechts heel
weinigen komen over hun schroom heen
en zij riskeeren daarbij te veel.
Holland is nog altijd te stijf en te
deftig, te provinciaal en te degelijk om
zich te laten gaan en daarom is zoo'n
mondaine inrichting ten slotte toch
weer ten doode gedoemd. Zij past niet
bij den volksaard en niet bij de fase
van ontwikkeling of degeneratie als
ge wilt die wij hier over het alge
meen bereikt hebben.
't Is aardig, maar meer ook niet. Een
kijkspul en meer niet.
Precies als 25 jaar geleden. De tij
den zijn veranderd, maar wij Hol
landers maar zeer weinig.
EIBER.
De rijksmiddelen.
Volgens het overzicht van de rijks
middelen over de maand October 1923
bedraagt de opbrengst 36.049.127 te
gen 47.806.721 gedurende October
1922. Sedert 1 Januari 1923 bedraagt
de opbrengst f 354758.922 tegen
380.503.852 het vorige jaar. De
mindere opbrengst gedurende dit jaar
bedraagt dus totaal 25.744.929.
De opbrengst der middelen in het
loopende jaar overtreft de raming met
16.879.756.
Het vertrek van den ex-kroonprins.
De Difitsche ex-keizer heeft inzake
het vertrek naar Duitschland van zijn
zoon het volgende gepubliceerd
De keizer is op 10 November 's mid-,
dags door een op 8 November geschre
ven brief van den kroonprins van zijn
voorgenomen, of bij ontvangst van den
brief reeds aangevangen reis naar
Duitschland in kennis gesteld. Het tijd
stip van zijn vertrek vernam de keizer
uit de Nederlandsche avondbladen van
10 November. De stap van den kroon
prins is een gevolg geweest van zijn
eigen, vrijwillig besluit en is zonden
voorkennis van of overleg met den kei
zer gedaan. De kroonprins had Z. M.
ook niet van te voren van de in den
brief genoemde voorbereidende bespre
kingen met de Duitsche rijksregeering
in kennis gesteld.
In verband met het vertrek van den
ex-kroonprins en hetgeen de buiten-
landsche pers over den ex-keizer heeft
gezegd, maakt deze, aldus meldt
het „Hbld.", het volgende wereld
kundig, hetgeen ook naar de Ame-
rikaansche bladen getelegrafeerd is
Associated Press-telegram van 12
November en het artikel in de „Brus-
selsche Gazette" absoluut fictie. Geen
draadloos station hier, geen verbinding
met Nauen, geen cijfertelegrammen
ontvangen, terugkeer van kroonprins
voorbereid en uitgevoerd zonder mijn
kennis. Hollandsche regeering door hem
ingelicht over verlof tot terugkeer toe
gestaan door Duitsche regeering, maak
te geen bezxyaar. Ik ontving afscheids
brief van den kroonprins gedateerd 8
Nov. '23, nadat hij de grens gepasseerd
had. Geen koerier met passen kwam
hier aan. Zuiver fantasie door „Agent
teiegrafique beige". Dr. Kan luncht als
gewoonlijk eens per maand met mij en
gaf mij het eerste gedetailleerde verslag
over onderhandelingen voor het vertrek
van den kroonprins naar Duitschland,
tusschen hem, Hollandsche en Duitsche
regeeringen.
Ik ben geheel onbekend niet eenige
beweging, die ten doel heeft de mo
narchie te herstellen op den 4den De
cember. Was ik van te veren geraad
pleegd. zou ik bezwaar hebben ge
maakt tegen het vertrek van den
kroonprins op dit oogenblik nu Duitsch
land zoo door binnenlandsche beroerin
gen verdeeld is. Toestand in Doorn
onveranderd in beslisten vrede en ver
trouwende hoop.
Torinof.f interview, absolute leugen
en fantasie. Zulk een persoon was nooit
in Doorn. WILHELM i. r.
De berichtgever van de „Times" te
Berlijn had een onderhoud met Strese-
mann betreffende den terugkeer van
den ex-kroonprins in Duitschland.
Stresemann zeide, dat de ex-kroon
prins nooit nagelaten had toelating te
vragen om terug te keeren uit Neder
land. De kabinetten Wirth en Cuno
hadden een gunstig antwoord gege
ven doch om de regeering niet in het
gedrang te brengen, had de ex-kroon
prins haar verzocht zelf een datum te
bepalen. De moord op Rathenau, later
de bezetting van de Roer, vertraagden
steeds die beslissing, doch men be
loofde den ex-kroonprins dat hij, na het
einde van den strijd in de Roer, weer in
Duitschland zou toegelaten worden.
Nu was de ex-kroonprins reeds ge
durende 9 jaar (5 jaar oorlog en 4 jaar
verbanning) van zijn gezin verwijderd
gehouden. Het geval werd nogmaals
grondig onderzocht en zelfs de socia
listische rijksministers en de Pruisische
regeering oordeelden dat er geen be
zwaren meer bestonden tegen den te
rugkeer.
De gansche zaak had beslist niets te
maken met den huidigen strijd om de
republiek. Een republiek, die de aan
wezigheid van een Duitschen prins niet
kan toelaten, zou, zeide Stresemann,
geen ware republiek zijn. Toevallig
slechts viel de terugkeer samen met de
staatsgreep van Hitier.
De rijzing van den dollar.
Binnen enkele dagen is de dollar
ten onzent opgeloopen tot f2.68, een
rijzing die eenige bezorgdheid wekt.
Het Amerikaansche devies is daarmede
huim 71/2 pet. boven pariteit opgeloo
pen en het ziet er naar uit, dat het
hierbij niet blijven zal.
Het meest bedroevende is evenwel,
dat dit belangrijke agio te wijten is aan
onze beleggers, die voorgelicht door
enkele financieele bladen, in stede van
onze staats- en gemeente-obligaties te
steunen, tot omruiling van deze stuk
ken in dollarbonds overgaan. Boven
dien heerscht er van Duitsche zijde
vraag naar dollarwissels, waartegen
onvoldoend aanbod valt op te merken.
Wij hebben vaak uiteengezet, dat de
„vlucht voor den gulden" ons overdre
ven en zelfs ongemotiveerd voorkomt.
Niet alleen, dat de Ned. Bank een zeer
ruimen goudvoorraad bezit om inflatie
tegen te gaan heeft onze credietinstel-
ling nog een middel beperking der
credieten om dat doel te bereiken, iets
waarop mr. Tetterode nog onlangs
wees. Het „Fin Weekblad" te Amster
dam verkondigde verleden week de
stelling, dat de aankoop van dollar
bonds niet in strijd is met 's lands be
lang, doch bleef nog achterwege deze
stelling te bewijzen. Intusschën heeft
het verloop der 'oeleggingsmarkt aan
getoond, dat dit advies leidt tot een
aanzienlijke reactie in Ned. Staats
papieren en een niet onbelangrijke stij
ging in dollarbonds, waarmede een
evenredig lager rendement gepaard
gaat. Houders van dollarbonds profi-
teeren slechts dan van een hoogen dol
larkoers, wanneer deze sterk agio no
teert, daalt de wisselkoers, dan is het
rendement nóg minder. Reeds daarom
is zulk een eenzijdig advies niet in het
belang van beleggers. Een oordeel
kundige verdeeling bij belegging
waarbij opname van dollarbonds ook
wenschelijk is komt ook ons onder
de huidige omstandigheden gewenscht
voor. Doch door eenzijdig het advies
van het „Fin. Weekblad" op te volgen
wordt de inflatie van den gulden
moedwillig in de hand gewerkt.
Kurt Vogel in Den Haag.
Op de aanwezigheid in ons land van
Kurt Vogel, een der medeplichtigen
aan den moord op Rosa Luxemburg, is
indertijd door de Kamerleden Hugen-
holtz en mevr. Pothuis de aandacht
gevestigd. Als Otto lngen heeft hij in
dienst van een luchtvaartmaatschappij
als vliegenier destijds opnamen ten be
hoeve van het Nederlandsche leger ge
maakt, waarover in de Kamer het noo-
dige is gezegd. „Het Volk" heeft nu,
evenwel ontdekt, dat Otto lngen in Den
Haag vertoeft, en vindt dat interneeren
wel het allerminste is, fat de regeering
kan doen.
Het feit, dat Kurt Vogel, alias lngen,
hier te lande verblijf houdt, is voor de
autoriteiten echter geen ontdekking. Zij
waren hier wel degelijk mee op de
hoogte.
Naar nu van bevoegde zijde aan „de
Tel." wordt meegedeeld, is er in het
feit, dat hij als Otto lngen hier vertoeft,
geen reden hem aan te houden. Iedereen
kan een anderen naam aannemen, als
men maar niet onder dien naam ten
nadeele van anderen geld opneemt,
goederen opkoopt of een vaisch pas
poort bezit. Van interneeren is thans
geen sprake meer. Men kan vreemde
lingen we! een bepaalde verblijfplaats
aanwijzen, doch van uitleveren is geen
sprake. Dit kan alleen geschieden bij
vonnis van de rechtbank, op aanvraag
der betrokken regeering. Evenals met
de gebroeders Borger, de moordenaars
van Miss Caveli, die ook hier te lande
vertoeven, wordt op de gedragingen
van Kurt Vogel wel degelijk gelet. Alle
verdachte vreemdelingen worden door
de politie in het oog gehouden.
VLISSINGEN, 17 NOVEMBER.
Achteruitzetting van Vlissingen.
In de „Aanteekeningen" van het
„Vad." wordt het volgende geschreven
over de achteruitzetting van Vlissin
gen
We hebben er onlangs de aandacht
op gevestigd, dat Vlissingen weer in
den hoek wordt gedrongen. De Kamer
had het er flink tegen den minister van
waterstaat voor opgenomen en ver
langd, dat de havenwerken zouden
worden uitgevoerd. Daar is men toen
ook aan begonnen en men was al een
goed stuk opgeschoten, maar nu zette
de minister den aanleg van de kaai
weer stil. Wat er tot nog toe ter ver
betering van de haven is geschied, kan
zonder die kaai niet worden gebruikt.
Werd het heele werk achter elkaar af
gedaan, dan zou Vlissingen in het vol
gende jaar het voordeel van zijn ver
ruimde haven hebben. Zelfs de Kamer,
die het aldus heeft verlangd, schijnt
derhalve de achteruitzetting van Vlis
singen niet te kunnen beletten.
Maar het is niet de minister Van wa
terstaat alleen, die Vlissingen niet wel
gezind was. Ook de minister van
marine heeft er, indien we het hard
nekkige gerucht mogen aannemen
en daar is reden voor booze plan
nen mee.
Deze minister wil, het is bekend,
den onderzeedienst van Vlissingen
naar den Helder overplaatsen. Dat zou
toch zeker de zuinigheid niet dienen.
Voor meer dan drie ton aan gebouwen
zou er in Vlissingen om worden verla
ten, en wat zou het weer kosten om
den dienst in den Helder in te richten
Bovendien is er op de ree van Vlissin
gen veel beter gelegenheid tot oefenen
dan in de open zee bij den Helder.
Voorts toont de ervaring, dat het ge
drag van het personeel te Vlissingen.
waar het rustiger is en men zich ge-
voegelijker kan ontspannen, aanmerke
lijk beter is dan in den Helder. Voeg
daarbij den woningnood in den Hel
der, en ge hebt een aantal min of meer
belangrijke redenen, waarom het gera
den is dezen dienst in Vlissingen te
houden.
En dan blijft nog het argument, dat
Vlissingen aan den mond der Schelde
een punt is, in oorlogstijd van het
grootste gewicht. De onderzeedienst,
die er dan een voorname taak heeft te
vervullen, dient er daarom al in vre
destijd zich thuis te voelen.
Karei de Vijfde heeft Vlissingen
reeds de Koninginne en den Sleutel
van Holland genoemd en zijn zoon
Filips ingeprent er zorg voor te dra
gen. Prins Willem en na hem Prins
Maurits hebben er eveneens de stra
tegische beteekenis van ingezien Na-
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN.
RUGPIJN WAARSCHUWT.
Iedere hardnekkige pijn in het smalle
gedeelte van den rug waarschuwt u om
acht te slaan op uw nieren. Zware,
slepende rugpijn en scherpe steken bij
bukken of plotseling keeren, wijzen op
gezwollen, ontstoken nieren pijnlijke,
overwerkte en vermoeide nieren.
De taak der mieren is om het urine
zuur uit het bloed te filtreeren. Kouvat
ting, koorts, overwerking en buitenspo
righeden overspannen de nieren en ver
oorzaken ontsteking. Zulk een in den
aanvang lichte ontsteking leidt bij ver-
waarloozing mettertijd tot niergruis,
waterzucht, rheumatiek of een chroni
sche nierkwaal.
Let op uw nieren, zoodra de rug
pijn begint te doen. Zie toe of de urine
afwijkingen vertoont, te schaarsch of te
veelvuldig geloosd wordt, brandend,
pijnlijk en vol bezinksel is, een abnor
male kleur heeft enz. Let ook op hoofd
pijn, aanvallen van duizeligheid, een
voortdurend vermoeid gevoel en ze
nuwachtigheid.
Ais uw nieren verzwakt zijn, ge
bruik dan Foster's Rugpijn Nieren Pil
len, het geneesmiddel, dat ruim 50 jaren
lang zwakke nieren heeft genezen en
over die heele wereld wordt aanbevo
len.
Verkrijgbaar in apotheken en drogist
zaken a 1.75 per doos. 34
poleon niet minder. Vlissingen werd tot
een sterke vesting en ooriogshaven ge
maakt. Met de Vestingwet werd de ves
ting Vlissingen opgeheven, de marine
ging weg, de lan'dswerf werd naar
Amsterdam overgebracht.
Maar nauwelijks breekt in 1914 de
wereldoorlog uit, of een groot deel
van onze vloot betrekt weer de wacht
aan de Schelde. De vlootvoogd zetelt
echter te Goes en later te Middelburg,
in stede van te Vlissingen bij zijn per
soneel en zijn schepen. Vlissingen had
niet meer zijn admiraalshuis, had geen
woningen meer voor officieren en min
deren van 's lands vloot, toen die vloot
op haar post moest zijn. Dat was het
gevolg van het wegtrekken van de ma
rine in vredestijd, en nu zou het met
den onderzeedienst ook zoo gaan
Het is te hopen, dat het nieuwe mi
nisterie het belang van Vlissingen en
het landsbelang beter zal inzien.
Alhambra-Theater.
Twee nummers van het als altijd
schitterende programma, dat de „Al-
hambra-bioscoop" ons bood, zouden
gerekend kunnen worden tot de „faits
divers" en van die twee, het Jour
naal en de Revue wenschten we ditmaal
de aandacht meer bepaald te vestigen
op het laatstgenoemde nummer. Dit
sterk varieerende nummer vangt aan
met een kuikenfokkerij, waar we het
eierrapen en het opfokken der gevleu
gelde huisvrienden zien. Heel anders is
het gedeelte, waar het harpoeneeren
van haaien in beeld wordt gebracht,
waaraan wordt vastgeknoopt het har
poeneeren van verloren of weggewor
pen voorwerpen. Het schitterendste
deel dezer revue is echter de uitbeel
ding der danskunst, die aantoont hoe
de oorspronkelijk rythmische, bevallige
beweging verworden is tot de gejaagde
en opwekkende bewegingen van de te
genwoordige dansen. Een aaneenge
sloten geheel vormden de twee deelen
der film „de Revue Lobith fot aan zee",
die ditmaal, in tegenstelling met de vo
rige, in eens doorliep en zonder noo-
dige of onnoodige afwijkingen. Weer
werden schitterende beelden als zons
opgang en natuurtafereelen in bonte rij
afgewisseld met typische stadsgezicht
jes, weer zagen we, als in 't eerste deel
twee wateren zich verbinden en weer
kwamen we onder den indruk van wat
daar op het water te koop is. Dit laat
ste natuurlijk vooral in het centrum
van scheepsbedrijvigheid, dat Rotter
dam heet. We voeren de verschillende
havens dier groote koopstad door,
stoomden den Nieuwen Waterweg door
en bereikten de zee, waar we getuigen
waren van het schelpvisschen en het
vervoer der opbrengst daarvan door
het mulle duinzand. Typische samen
loop dezelfde primitieve manier van
overzetten, die we in beeld zagen ge
bracht bij Lobith, werd ons ook aan
het eind der film bij Hoek van Holland
getoond.
De clou van den avond was echter
het filmwerk „Wereldsche vrouwen",
dat wij echter met evenveel recht zou
den willen noemen Moederliefde
overwint". Wat hebben we in de vertol
king van dit stuk genoten van het spel
der hoofdpersonen. Door samenloop
van omstandigheden, die noodlottig
voor haar zijn en die den schijn op haar
werpen van „bijna" overspel, wordt
Gay Devenport door haar echtgenoot
verstooten. Echtscheiding wordt niet
uitgesproken ter wille van het kind,
maar dat zal zij, indien haar man het
niet verkiest, niet meer zien. Dit kind
heeft echter een hartstochtelijke liefde
voor de moeder opgevat, waarvan het
getuigt door te bidden als zijn gou
vernante naar bed is van de terug
komst zijner „engelmoeder" uit den
hemel. Doordat de vrouw haar zoontje
