WOENSDAG 7 NOVEMBER No 263 61e Jaargang 1923 maakt tafels, deuren en kasten als nieuw. Vraagt ons Geschenken-album. GEMEENTEBESTUUR BINNENLAND FEUILLETON ZIJN PROEFJAAR. VL1SS1NGSCHE COURANT 8MGEZONDEN WIEDEDEELINGEW. Oe Lever's Zeep Maatschappij, Vlaardingen Fabrikanten van LUX en TWINK. ABONNEMENTS-PRIjS Voor Vlissingen en gemeenten op Wal cheren ƒ2.20 per drie maanden. Franco door het geheele rijk ƒ2.50. Week-abon- nementen 17 cent, alles bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS. Van 14 regels 1.10 voor iedere regel meer 26 centbij abonnement spe ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen van 1—5 regels 65 centiedere regel meet ?3 cent, bij contante betaling. Familieberichten van 16 regels ƒ1.70, iedere regel meer 26 cent. VEEARTSENIjKUNDIG STAATS TOEZICHT. De Burgemeester van Vlissingen brengt ter openbare kennis, dat de Minister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw heeft goedgevonden A. in te trekken zijn beschikkingen van 17 October jl. Directie van den Landbouw, no. 2041 en 2051, 3e Afd., waarbij werd verboden het vervoeren of doen vervoeren van herkauwende dieren en varkens, res pectievelijk naar een kring, omvattende de provinciën Friesland, Groningen, Drenthe en gedeelten van de provinciën Overijssel en Gelderland en naar een kring, 'omvat tende de provincie Zeeland B. met ingang van 30 October 1923, het vervoeren of doen vervoeren van herkau wende dieren en varkens uit het buiten onderstaande kringen vallende gëdeelte des rijks te verbieden naar a. een kring omvattende de provinciën Friesland, Groningen, Drenthe, de provin ciën Overijssel, Gelderland en Noord-Bra bant, voor zoover dez>e gelegen zijn ten Oosten van een grenslijn vanaf de Zuider zee gerekend, gevormd door den IJssel, de Grift, of Apeldoornsche Kanaal, het Dierensche Kanaal, den IJssel, den Rijn, de Waal tot Nijmegen, en de spoorlijn Nij megen, Ravenstein, 's-Hertogenbosch, Til burg, Baarle-Nassau grens en het Noorde lijk dee! der provincie Limburg tot en met inbegrip van de gemeenten Susteren en Roosteren, alsmede de eilanden Vlieland en Terschelling b. een kring omvatende de provincie Zeeland. Het onderling vervoer van bovenbedoeld vee naar de beide kringen is geoorloofd mits dit geschiede in gesloten, verzegelde spoorwagens. C. Te bepalen, dat, wanneer bijzondere redenen afwijking van het sub B bedoelde verbod noodzakelijk maken, zoodanige af wijking kan worden toegestaan door den Commissaris der Koningin in de provincie van bestemming, onder de door den betrok^ ken Inspecteur van den Veeartsenij-kundi- gen Dienst aan te geven voorwaarden. Vlissingen, 7 November 1923. De Burgemeester voornoemd, VAN WOELDEREN. De Kabinets-crisis. In een zeer druk bezochte vergade ring der anti-rev. kiesvereeniging te 's-Gravenhage spraken Maandagavond de Kamerleden mr. V. H. Rutgers en mr. J. A. de Wilde over „de verwerping der Vlootwet en de Kabinetscrisis." Mr. Rutgers vatte zijn betoog ten slotte samen in de volgende drie stel lingen I. Waar een kabinet uit een parle mentaire meerderheid voortkomend en daarmede verband houdende door de bevestiging van den volksinvloed op het staatsbestuur van de alleen hoogste beteekenis is, behoort uit een meerder heid, die een kabinet omverwerpt, een nieuw kabinet voort te komen. 47) Dora, die dwazin, heeft zich niet al leen beroofd van haar eminenten direc teur, maar ze heeft zich levens den weg tot haar geluk afgesneden. Maar ik zal me niet meer in deze zaken mengen, de hemel beware me daarvoor Men heeft er niets dan narigheid van. Het is een booze tijd, men komt niet meer uit de ergernis en de opwinding „Heel verstandig van Spalding",, dacht de geheimraad voort, „dat hij naar Amerika wit gaan, dan stopt hij hier alle praatjes-monden. De vrouwen blijven altijd ontoerekenbaar en ik heb ze, geloof ik, mijn heele leven nog niet juist kunnen beoordeelen. Dat moet mijn verontschuldiging tegenover Spal ding maar zijn. Als Dora Buchwald niet gauw besluit er een naamtooze ven nootschap van te maken en weer op nieuw met haar vrouwenheerschappij begint, zal ze haar werken heelemaal naar den kelder helpen. Maar wat gaat mij dat aan Ik wil met de heele zaak niets meer te maken hebben. Ik heb het ïecht, boos te zijn, want i k heb Spal ding hierheen gehaald Dora had hem niet mogen ontslaan, zonder met mij overlegd te hebben. Dit ontslag kan voor mij ook gelden als een votum van wantrouwen. Hij was dus niet ontrouw en opper H. Voor een anti-revolutionair be staat er, nu evenmin als voorheen, re den om de overtuiging op te geven, dat een kabinet, dat voortkomt uit en ge steund wordt door de drie groepen der rechterzijde voor Nederland zeer ge- wenscht te achten is. III. De houding van de 10 R. Kath. leden der Tweede Kamer, die de Vloot wet verwierpen en het kabinet hielpen ten val brengen, met de daarachter liggende bedreiging van het bezuini gingsprogram, doet het vergeetsche moeite zijn om een rechtsch kabinet te doen optreden, dat zijn program niet zou kunnen uitvoeren en over een maand wellicht weder ten val zou ge bracht worden. ln een manifest van de S. D. A. P. en het N. V. V. wordt er 0.111. op gewezen, dat een bezuiniging van tientallen mil- lioenen op leger en vloot mogelijk is. Opheffing van de geldverspillende versnippering op het gebied van het onderwijs kan millioenen besparen vol gens het manifest zonder de cultureele waarde aan te tasten, zonder het ze vende leerjaar op te heffen en zonder nieuwen onderwijsstrijd te ontketenen. Een - stelselmatige reorganisatie van de departementen, diensten en bedrij ven van den staat kan eveneens vele millioenen besparen. Het manifest geeft dan verder een democratisch program, wat, naar ge zegd wordt, in de komende jaren ver wezenlijkt zou kunnen worden, wan neer de burgerlijke democraten en in de eerste plaats de katholieke arbeiders beweging met ons willen medewerken. Tenslotte wordt o.a. verklaard, dat het onmogelijk zal blijken, dat eenig bezuinigingsprogram kan worden door gevoerd, alvorens de kiezers zich over het thans te volgen regeeringsbeleid hebben uitgesproken, hetgeen Kamer ontbinding onvermijdelijk zou maken. „Het Volk" bericht, dat de heer Troelstra, indien hij uitgenoodigd werd, er niet aan zou denken, in een ministerie plaats te nemen. Zijn ge zondheidstoestand reeds zou hem be letten, zulk een positie te aanvaarden. Tweede Kamer. Naar wij vernemen, bestaat het voor nemen een openbare vergadering van de Tweede Kamer bijeen te roepen te gen het midden der volgende week. Dit houdt verband met het dezer da gen bij de Kamer ingekomen initiatief- wetsontwerp van den heer Fleskens, no pens verlenging van bet zgn. Schoenen wetje, van welk inkomen, naar parle mentair gebruik, wanneer het betreft een door een Kamerlid ingediend ont werp, in openbare vergadering mede- deeling moet worden gedaan en tevens de beslissing moet worden genomen omtrent het zenden van het wetsont werp naar de afdeelingen. De actie tegen de Vlootwet. Op de vragen van den heer Kersten betreffende het door een ambtenaar ten postkantore te terseke aan bezoekers van dit kantoor aan het loket ter teeke- ning aanbieden van het adres tegen de Vlootwet, luidt het antwoord van den heer Van Swaay, minister van water staat, als volgt Uit een onderzoek is het volgende gebleken. Iemand, die zich aan het loket van het postkantoor te terseke vervoeg de voor postaangelegenheden, begon na de afdoening daarvan met den loket ambtenaar een gesprek over het Vloot wet-ontwerp. Als gevolg daarvan gaf hij den ambtenaar zijn wensch te ken vlakkig geweest, hij had niet met haar hart gespeeld. Nooit had hij mevrouw Glover bemind, hij was goed en ge trouw Dat was het resultaat van de over peinzingen, die Dora den heeten nacht wakker hadden gehouden. Hij was standvastig en goed, dat was de heer lijke kern (ter berichten die Kersten aan Dora had gebracht. Werner was ook voor Dora opge treden met de wapens in de hand hij had niet geduld, dat zij in zijn tegen woordigheid beleedigd werd. Welis waar rekende Dora dit hem niet zoo hoog aan, hoewel ze zijn ridderlijkheid zeer waardeerde doch het voornaam ste was, dat hij haar liefhad en daarom niet kon velen, dat er verachtelijk over haar gesproken werd. Op dat diepe zielsverdriet was een stralende blijdschap gevolgd. Ja, ze hoorde iets jubelen daar binnen. Ze mocht liefhebben en vertrouwen en ze werd wederkeerig ook bemind. Dit bewustzijn was de vergoeding voor de laatste moeilijk doorworstelde dagen en weken. Ze had iemand lief en vond weder liefde Uit ijverzucht, uit onbekendheid met de gebeurtenissen, uit overijling had zij den man harer liefde zwaar ge kwetst en beleedigd. Dat was natuurlijk zeer onrechtvaardig van haar en het was haar plicht, onverwijld dit onrecht goed te maken. Hoe dat moest gebeu ren, wist Dora niet en ze vermoedde wet, dat haar dit zwaar zou vallen, ja, nen om zijn handteekening te plaatsen op een lijst, die dien ambtenaar door zijn vakvereeniging was toegezonden. Hetzelfde geschiedde in aansluiting aan dit gesprek nog door een ander persoon. Uit het bovenstaande blijkt, dat de ambtenaar het anti-Vlootwet-adres niet aan het publiek ter teekening heeft aangeboden. Niettemin is de handelwijze van den ambtenaar, het in diensttijd door ge sprekken met het publiek zich bezig houden met politieke aangelegenheden, ontoelaatbaar. Hij is deswege ernstig onderhouden. De gewezen Duitsche kroonprins. De berichten omtrent een mogelijken terugkeer van den Duitschen ex-kroon prins hebben te Londen een zekere ver warring veroorzaakt, aangezien nie mand met deze mogelijkheid rekening had gehouden en het vredesverdrag dan ook geheel van hem zwijgt. Men beseft, dat Nederland geen recht heeft hem tegen zijn wil op Wieringen te houden, als hij het land zou willen ver laten en dat het ook tegenover de en tente geenerlei verplichtingen heeft hem aangaande. Doch men heeft zich verbaasd, dat de Duitsche regeering hem den terugkeer zou willen toestaan, vooral in de tegenwoordige troebele omstandigheden. Naar het schijnt zou de Duitsche regeering zich bij haar be sluit hebben laten leiden door de over weging, dat de monarchistische actie, die voor haar bestaan en dat der re publiek een gevaar zou kunnen worden, juist door zijn terugkeer aan kracht zou kunnen inboeten, daar de monar chisten dan niet allen, zooals thans, achter de Wittelsbachen staan en ver moedelijk een splitsing zou volgen tusschen de aanhangers der twee dy nastieën. Toelating van een raadslid. In ons nummer van 27 October jl. is opgenomen een bericht, betreffende de vernietiging van een besluit van den raad der gemeente Arnhem, waarbij de heer Van Roekei als rentmeester van het nieuwe of armenweeshuis te Arn hem niet als lid van den raad werd toegelaten. Dit bericht geeft niet geheel juist het geval weer. v Gedeputeerde Staten van Gelderland hadden in beroep gehandhaafd de be slissing van den gemeenteraad tot niet toelating van den heer Van Roekei op de volgende gronden Overwegende, dat de niet toelating van den heer Van Roekei plaats had op grond van een bij zijn geloofsbrief overgelegde verklaring, volgens welke door hem o.a. wordt bekleed de betrek king van rentmeester van het nieuwe of armenweeshuis, welke betrekking naar 's raads meening moet geacht worden te behooren tot de in art. 23, sub g der Gemeentewet genoemde, met het lidmaatschap van den Raad onvereenigbare betrekkingen. (Art. 23g het lidmaatschap van den raad is onvereenigbaar met de betrek king van ambtenaar, met het ontvan gen of uitgeven der gelden van de ge meente belast, of aan eenige aan het gemeentebestuur ondergeschikte ad ministratie, rekenplichtig) Gedep: Staten overwogen voorts, dat door apellanten hiertegen wordt aan gevoerd, dat het nieuwe of armenwees huis niet een aan het gemeentebestuur ondergeschikte administratie zou uit maken. als ze een man geweest was, dan had ze het recht gehad, naar Werner toe te gaan, hem de hand te reiken en te zeggen „Ik heb je onrecht aangedaan dat doet me bitter leed vergeef me daar om en blijf me genegen, evenzeer ais je het vroeger was." Als Vrouw kon ze dezen stap niet doen, direct noch indirect. Ze kon tegen Werner onmogelijk zeggen „ik heb me door ijverzucht, door dwaze, razen de ijverzucht laten verleiden, maar ik heb je lief en waande me door je be drogen." Dat koh en mocht ze hem niet zeg gen, want de vrouw mag nu eenmaal den man haar liefde niet verklaren. Het was moeilijk, haar daad weer goed te maken maar het moest haar ge lukken en Dora wist het zou haar ook gelukken. De liefde, het bewustzijn van de heilige gevoelens, die ze in zich om droeg, het bewustzijn ook zelf bemind te worden, had in Dora alle sluimerende vrouwelijke krachten gewekt. :Zij kwam zichzelven voor als een bevrijde, als iemand die van een zwaren drang is bevrijd. Ze voelde zich zelfstandig als nooit te voren, ze was moedig en sterk genoeg om zelfs de grootste moeilijk heden te overwinnen. Wat had haar eigenlijk gebracht tot haar dwaasheid en overijling. De onaf gebroken stokerijen van tante Schotte- lius Neen, Dora zocht waarlijk niet naar een zondebok, ze wist wel in hoe verre zij zelf schuld had, doch haar Gëdep. Staten overwogen verder, dat de betrokken instelling behoort tot die, fenoemd in art. 2, te lid, sub a der rmenwet, welke instellingen, ook waar deze hare eigen fondsen hebben, niet temin volgens de bepalingen dier wet in een toestand van ondergeschiktheid verkeeren enz. Dat derhalve de heer Van Roekei, die als rentmeester aan een dergelijke instelling, rekenplichtig is, bij de aan gevallen beslissing, naar het oordeel van Gedep. Staten, terecht niet als raadslid is toegelaten. Tegen genoemde beslissing van Ged. Staten werd bij de Koningin in beroep gegaan. De Kroon overwoog 0.111. in haar be sluit van 23 October jl., no. 29, dat G. van Roekei in beroep aanvoert, dat hij ten stelligste ontkent, dat de verhou ding, waarin de administratie, waar aan hij als secretaris-rentmeester re kenplichtig is, tegenover het gemeen tebestuur staat, er een van onderge tante had tegen Werner geïntrigeerd sedert den dag, dat hij in Saarkirchen gekomen was. Nu vielen Dora de schellen van de oogen. Ze begreep, waarom tante Schottelius Werner zoo vijandig was. Hij bracht haar plannen in de war zij werd overbodig als hij met Dora trouw de. Dora schaamde zich over haar on zelfstandigheid, over de gemakkelijk heid, waarmee ze zich had laten beïn vloeden door de intriges van haar tante. Ze had toch altijd gewëten, dat haar tante boosaardig en kwaadsprekerig was en trots dat had ze zich zoo laten ompraten. Ze dacht er aan, hoe ze voor weinige weken, in Berchtesgaden, op haar mor genwandeling zich zelve beloofd had, haar overtuiging getrouw te blijven ze had dit moeten doen, ook nadat ze bij haar terugkeer in het hotel dien hevigen slag kreeg, dien de brief van juffrouw Wolf veroorzaakte. Ze had misschien wet mogen twijfelen, echter geenszins had ze Werner mogen ver- oordeelen, alvorens béter op de hoogte der zaken te zijn. Ja, ze moest het weer goedmaken ze moest Werner dwingen, haar vergif fenis te schenken. Alle beminnelijkheid, waarover een vrouw beschikt, wilde ze in het werk stellen om den beleedigden man te ver zoenen. Vroeger zou ze zich zelf een dergelijke taak niet hebben toever trouwd nu echter wist ze, dat haar liefde ook deze hinderpalen zou kunnen schiktheid zou zijn dat waar het ge meentebestuur, krachtens de desbetref fende bepalingen der Armenwet, de benoeming van een secretaris-rent meester, de vaststelling van het regle ment en de controle op het financieel beleid in handen heeft, dit alles wijst op een algemeene controle, maar geenszins op bevoegdheden, die gele genheid zouden verschaffen om invloed uit te oefenen op de gestie van het be stuur, veel minder van den secretaris rentmeester, te minder waar het wees huis geheel uit eigen fondsen wordt beheerd dat de commissie van bestuur van het nieuwe of armenweeshuis wel rekenplichtig, maar geenszins onder geschikt aan het gemeentebestuur is te noemen. Ten slotte overwoog de Kroon nog, dat de rentmeester van het nieuwe of armenweeshuis te Arnhem weliswaar door het gemeentebestuur werd be noemd, maar noch aan dat bestuur on dergeschikt is en derhalve niet is te beschouwen als ambtenaar. overwinnen. De brief, dien ze van geheimraad Kersten ontving, was heel onaange naam en beschamend, maar hij was ook een gevolg van haar handelwijze en dus moest ze dit ook maar verdra gen. Het sprak vanzelf, dat oom Kersten later ook wel weer anders over haar zou gaan denken. Nog had zij vier maanden den tijd, nog had zij zooveel gelegenheid met Werner samen te ko men en hem te toonen, hoe zij werkelijk over hem dacht, dat zij wel hoopte, het weer in orde te kunnen maken Werner hield toch van haar, en wie liefheeft, vergeeft gaarne. Zeker zou hij nu ver driet hebben, evengoed als zij ook had geleden en als ze gedaan had naar haar eigen wil, zonder te letten op gewoon ten en welvoegelijkheid, dan zou ze door het berkenboschje naar zijn huis zijn gesneld, hem om den hals zijn ge- zallen en uitgeroepen hebben „Mijn lieve Werner ik ben een zot tin geweest en heb je verdriet gedaan. Hier ben ik om je te zeggen ik wil je vrouw zijn en alles goed maken, wat ik misdreven heb." Hij had haar lief en daarom zou hij op den duur niet boos kunnen blijven op haar, als hij zag, hoe het eigentijk met haar gevoelens stond. Dora was zoo veranderd, zoo rustig, zoo vroolijk, dat mevrouw Schottelius haar hoofdschuddend aanzag. Van Werner's ontslag wist ze niets af. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1923 | | pagina 1