VLISSINGSCHE 1000 150 100 25 3sr 4DE, isje, DINSDAG 16 OCTOBER cnn^ Qnn 222 "sö] schappij van rt af. No 244i iitjave: Firma F. lf'AÜ OE VELDE Ir Jatstraat 58, Vlissingen. Tel. Interc. 10. Postrekening 86287 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen (PUU een ongeluk. OUU BINNENLAND FEUILLETON ZIJN PROEFJAAR. Stads= en Provindenieuws - ten. -15 12 t en -120 11 15 10 27 9 15 10 23 28 9 18 8% -22 —36 —20 n als 20 16 38 42 52 55 een kantoor iar, bekenct amheden en khouden. onder letter s. Courant" 6 jaar, voor nastraat 10. - Rotterdam n plaatsen. PASSAGIERS N VEE. MlM. d. uur T. ROtt v.m. ncr 8 8 8 lekomen nsporfc- en Exp Q. VOS, Tel, ïOORN, Tel.153. -HOUT, Tel. 282. [HEK, Tel. 101. 7.03 4.19*" 4.36 6 20 8,05 7.45 9.17 9.42 10.09" 10.32 3.51 7.25- 4.57 8.37 5.34 9 20 5.42 6.07 9.50' 7.24 10.39 7.37 7.50 10.55' 8.01 8.16 8.24 11.14 8.36 8.45 11.25- 8.54 9.06 11.38. 9.15 9.24 9.35 9.46 11.59' 9.55 12.07 ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België 4.15. Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 ct Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs. Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn ORATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij verlies van een hand, voet of oog. gulden bij verlies van een duim. gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. De salarisvermindering. Naar „de Tel." verneemt, heeft het wetsontwerp betreffende salarisvermin dering der ambtenaren den Raad van State reeds veriaten en is de indiening bij de Tweede Kamer deze week te wachten. Afscheidsaudiëntie Indische prinsen. De prinsen van Solo en van Djokja karta, die den 20sten dezer ons land zullen verlaten om eenigen tijd daarna naar tndië terug te keeren, en de sultan van Boeloengan, die nog eenigen tijd hier te lande blijft, doch wiens terug keer naar Indië ook op ihanden is, zul len a.s. Woensdag op Het Loo door de Koningin in afscheidsaudiëntie worden ontvangen. Bij die gelegenheid zal de Koningin tevens ontvangen Pangéran Ario Djati- koesimo (broer van den Prins van So lo), die onlangs is benoemd tot luite nant der cavalerie bij het Nederlandsch- indische leger. Deze vertrekt met zijn broer naar Indië, ont zijn bestemming te volgen. De aan de Indische prinsen en aan den sultan van Boeloengan toegevoeg de heeren Oudemans en Zieck zullen bij de afscheidsaudiëntie tegenwoordig zijn verder ook de minister van staat, de heer Idenburg, oud-gouverneur-ge- neraal van Nederl.-Indië. De postchèque- en girodienst. Naar „de Tel." uit betrouwbare bron verneemt, hebben de plannen van de reorganisatoren van den ontredderden postchèque- en girodienst vasteren vorm aangenomen. In grove trekken moeten deze plan nen neerkomen op het in ihet leven roe pen van 'n geheel nieuwen postchèque- en girodienst. Deze instelling zou dan volgens het centralisatie-systeem inge richt moeten worden. De zaken van den ouden dienst zul len zoo spoedig mogelijk afgewikkeld worden, zoodat alle belanghebbenden verder zoo min mogelijk schade zuilen behoeven fe lijden. Zoodra een reke ninghouder het bedrag van zijn tegoed ontvangen heeft, wordt zijn rekening bij den ouden dienst geannuleerd. Indien de betrokkene dit wenscht, kan hij daarna een rekening op den nieuwen dienst laten loopen. In verband hierme de wordt uitdrukkelijk opgemerkt, dat deze nieuwe postchèque- en girodienst niets uitstaande heeft met den nu stop gezetten dienst, die door de centralisa tie zoo jammerlijk fiasco heeft geleden. Verder moet het in de bedoeling lig gen, verschillende ambtenaren, wier on deskundigheid zich den laatsten tijd zoo treffend heeft gedemonstreerd, niet in hun functie te continueeren. Betalingen aan het rijk. Er wordt, te allen overvloede, op ge wezen, dat, nu door de sluiting van den postchèque-. en girodienst betalingen 32) NEGENDE HOOFÖSTUK. De zoogenaamde ziekteaanval van mevrouw Schottelius was eigenlijk slechts een voorwendsel. Asthmatische aanvallen had de eigenaardige oude vrouw dikwijls. Ze had er niets op te gen, dat Dora om harentwille plotseling besloot, op reis te gaan en vond het zeer goed, dat het doel van de reis zou zijn Berchtesgaden, waar het haar altijd uitnemend beviel. Ze had daar haar kennissen en ook de afwisseling, die het verblijf in een andere omgeving bracht, was niet te versmaden. Men leefde weliswaar in Saarkirchen zonder zorgen en in de meest schitterende om standigheden, dochi het leven daar moest op den duur wel eentonig wor den. Sedert vele maanden was het feest van de muziekvereeniging de eenige onderbreking van het sleur-bestaan geweest. Dat Dora echter hals over kop op reis wou, vond zijn oorzaak daarin, dat zij met zichzelf tot klaarheid komen wilde. Dat gezegde van Werner tegen kleine Marietje had een storm van gevoelens ■in Dora opgewekt. De eerste indruk, dien deze overrompeling van Werner op haar maakte, was geen gunstige. Ze voelde zioh gekwetst, ze voelde zich zoo verrast, dat zij geheel van haar aan het rijk voorloopig niet meer door tusschenkomst van voormelden dienst kunnen geschieden, alle debiteuren van het rijk hun schulden kunnen voldoen bij de rijksbetaalmeesters, bij de ont vangers der registratie en domeinen. Indien zij een rekening bij de Neder landsche Bank hebben, kunnen zij hun betalingen doen door middel van Giro Nederlandsche Bank. D-trein VlissingenMidden Duitschland. Het Bureau voor Sociale Actie ten dienste van Handelsreizigers en Han delsagenten in Nederland heeft een adres aan de Nederlandsche Spoorwe gen gezonden, waarin aangedrongen wordt, om in den D-trein Vlissingen Midden Duitschland ook een of meer wagens met 3e klasse compartimenten te willen opnemen. Deze nieuwe D-trein voorziet, wat het verkeer binnen de Nederlandsche grenzen betreft, in een reeds lang gevoelde behoefte, wat nog vollediger zal zijn, als ook 3e klasse passagiers vervoerd kunnen worden. De Duitsche keizer en Nederland. Nu de kwestie van den doortocht van Duitsche troepen over Nederiandsch. gebied, waarmee in April 1918 zou zijn gedreigd, in de Nederlandsche bladen in den laatsten tijd weder "een punt van bespreking heeft uitgemaakt, heeft de „Deutsche Wochenzeitung" uit de beste bron d,e.nrofgende inlichtingen kunnen krijgeh over de gevoelens van den Duit- schen keizer jegens ons land „Toen de keizer in 1891 Nederland voor den eersten keer bezocht, bewon derde hij de enthousiaste houding van het volk jegens de Koningin-Moeder en de toenmalige Prinses, thans Koningin Wilhelmina. Zeer aangenaam vond hij ook de hem gebrachte ovaties door een volksmenigte, die hem steeds geschil derd was als zeer koel, terughoudend en volstrekt niet pro-Duitsch. Zijn be wondering ging over in ontroering, toen hij, naast de jonge Prinses staand, voor het eerst in zijn leven het heerlijke volkslied Wilhelmus van Nassauwe door de voor het paleis opgestelde mili taire kapel hoorde spelen en de dui- zendhoofdige menigte het koraal hoor de meezingen. iHij liet den kapelmeester vragen het lied nogmaals te laten spelen en toen, een plotselinge ingeving volgend, legde hij zijn hand op het hoofd van de Prin ses, in stilte de gelofte afleggend, dat zoolang hij en het Duitsche volk er iets aan zouden kunnen doen, -der toekom stige Koningin en haar volk geen leed zou geschieden. Deze gelofte heeft hij. van toen af aan en speciaal van het begin van den wereldoorlog af tot het rampzalig einde daarvan gehouden, ja, de keizer heeft persoonlijk zelfs twee maal verhinderd, dat Nederland in den oorlog zou worden betrokken." Een verzoek om een algemeen 5-cents tarief voor binnenlandsche postwissels. Het Verbond van Nederlandsche Fa brikanten Vereenigingen heeft zich tot stuk was. Reeds tijdens den terugrit naar het Theresia-werk kwam zij tot de slotsom, dat het maar het beste was op Werners opmerking geen acht te slaan. Op den duur kon dat echter niet zoo blijven. Als zij. thuis alleen was en vooral 's avonds, als haar tante reeds ter ruste was gegaan, bracht Dora moeilijke uren door. Haar stemming wisselde voortdurend. Weer hoorde ze de woorden van haar broeders Hij is een geldjager, hij komt om je geld Maar zij. had tooh trots haar ontstelte nis opgemerkt, dat Werner zelf van zijn uitlating heel erg geschrokken was. Zij, voelde, dat eenigerlei bedoeling bij die woorden niet had voorgezeten ze ga ven de gevoelens weer, die hem beroer den. Deze gedachte maakte haar geluk kig, doch sléchts eenige minuten dan kwam het oude wantrouwen weer te rug. Dan kwam de overweging dat zijn gedrag toch veel te voortvarend was geweest, dat hij werkelijk in de voet stappen van zijn voorganger ging tre den. Ditzelfde wantrouwen zei haar, dat Werner ai heel spoedig tot duidelij ker zinspelingen zou overgaan, als ze zijn opmerking negeerde. Ze voelde zich zoa onzeker tegenover hem, dat een weerzien haar, althans voorloopig, on mogelijk was. Ze wilde hem echter niet kwetsen, ze had medelijden met hem, want ze had het hem wel aangezien, hoe terneergeslagen hij was, toen ze afscheid van hem nam. Ze wilde de echtheid van haar eigen gevoelens onderzoeken en het beste den minister van waterstaat gewend met het verzoek een algemeen vijf-cents tarief voor binnenlandsche postwissels in te voeren gedurende den tijd, dat de sluiting van den postchèque- en giro dienst voortduurt. Het verzoek is schriftelijk gemoti veerd. Op „Huize Doorn". Gisteren is de echtgenoote van den ex-keizer weer op „Huize Doorn" terug gekeerd en Woensdag wordt de ex- kroonprins aldaar weer verwacht. RADIO-TELEGRAFISTEN TER KOOPVAARDIJ. Eenigen, tijd geleden is aan verschil lende bladen door het Algemeen Be stuur der Vereeniging van Nederl. Ge zagvoerders en Stuurlieden ter Koop vaardij een ingezonden stuk Ier plaat sing aangeboden, dat de strekking had, ouders en voogden van jongelui, die roeping gevoelen, zich te doen opleiden tot stuurman ter koopvaardij, nader in te lichten omtrent, en te waarschuwen voor de toekomst, aan dit beroep ver bonden. Waar dit stuk, zeer zeker ten gerieve van velen, die er hun voordeel mede konden doen, door meerdere bladen is opgenomen, meenen wij ook van onze zijde de gastvrijheid van die bladen te mogen inroepen, om evenens een waar schuwend woord te doen hooren wat betreft de opleiding tot een anderen werkkring bij de koopvaardij, hoe aan genaam die op zich zelf ook in vele op zichten moge wezen, n.l. tot dien ,yan radio-telegrafist. Wat in het artikel van het bestuur der vereeniging van Nederlandsche Ge zagvoerders en Stuurlieden ter Koop vaardij is aangevoerd ten opzichte van de geringe kans, die de Tot het beroep van -stuurman opgeleiden hebben om een plaatsing als zoodanig te vinden, geldt evenzeer voor hen, die zich aan getrokken gevoelen tot de studie voor radio-telegrafist ter koopvaardij, en zich voor die betrekking bekwamen. Wel was er 3 a 4 jaar geleden een tekort aan radio-telegrafisten, doch dit werd veroorzaakt door een samenloop van omstandigheden, zooals waar schijnlijk wel nooit meer zal voorko men. Men had toen tegelijkertijd het gereedkomen van een groot aantal den oorlog bestelde schepen het invoeren van verplichtende bepalingen omtrent het hebben van radio-installaties aan boord, zooals bijv. in Engeland, en het installeeren van stations op vele Indi sche schepen. Sindsdien is de toestand echter ver anderd. De spreekwoordelijk geworden „algemeene malaise", die haar invloed in zeer beteekenende mate heeft doen gevoelen op de scheepvaart, heeft dit tekort al ras omgezet in een overcom pleet, waarvan de reeds als zoodanig in functie zijnde radio-telegrafisten ter koopvaardij, ten deele de nadeelige ge volgen ondervinden of hebben onder vonden (wachtgeld non-activiteit). Verder loopen vele jongelui, die vaak kwam haar daarom een scheiding voor. Als zij wekenlang verwijderd bleef van haar huis en den man, voor wien zoo veel in haar binnenste sprak en haar gevoelens bleven dezelfde, welnu, dan waren deze juist geweest. Verbleekten haar indrukken echter, dan zou het mo gelijk zijn, ze ook verder te overwin nen. En ook hij zou tijdens haar afwe zigheid1 gelegenheid hebben, zichzelf te onderzoeken. Ze hoopte, dat hij haar missen zou, dat hij haar afwezigheid als een leegte zou gevoelen. Als dat niet het geval was, dan waren zijn gevoe lens ook niet waarachtig, dan sprak hij anders, dan hij dacht. Dora besloot, alle moeilijkheden te ontloopen, door Werner- niet meer te ontmoeten voor haar vertrek. Ze vrees de het oogenblik, waarin ze persoonlijk afscheid van hem zou nemen. Toch wilde ze niet weggaan, als vluchtte ze voor hem. Hij moest niet denken, dat zij boos op hem was, noch dat zij. zijn ge voelens vreesde. Daarom schreef ze hem den brief, waarin ze afscheid van hem nam. Nu zat Dora weer in Berchtesgaden, niet in het afgelegen pensioen Ramsau, doch in een der eerste hotels, waar zij voor haar en mevrouw Schottelius drie kamers had gehuurd. Ze hadden een kamermeisje uit Saar kirchen meegenomen voor de persoon lijke bediening. De middelen veroorloofden het, dat ze op grooten voet leefden ze behoef den in het minst niet te zien op de hun 'laatste spaargelden hebben uitge geven voor de studie voor het rijkscer tificaat, thans na afgelegd examen rond om te trachten, hun studie productief te maken. De kans tot aanstelling tot leerling-telegrafist ter koopvaardij is, indien deze al bestaat, zeer gering. Door geldgebrek gedwongen hebben sommigen zioh- voor een laag salaris en in minderen rang laten monsteren, om toch maar -iets te doen te hebben en iets te verdienen. Anderen keerden, na ge daan examen, van school naar huis te rug, om na maandenlang rondloopen en vruchteloos soiliciteeren, maar in 's he melsnaam iets anders te beginnen. Veel geld en minstens een jaar van studie dus vergeefs geofferd Hoe klein de kans op aanstelling is, kan men gemakkelijk opmaken uit het jaarverslag der Ned. Tel. Mij. „Radio- Holland", welke maatschappij verreweg het grootste gedeelte der draadlooze stations aan boord den Nederlandsche koopvaardijschepen exploiteert, waar uit -blijkt, dat in den loop van het jaar 1922 het aantal telegrafisten van 384 tot 340 verminderd is. Nog meer teekenend zijn de volgende officieele gegevens Volgens het Staatsblad 176 d.d. 12 September 1923 meldden zich van Augustus 1922 tot Augustus 1923 niet minder dan 693 candidaten aan voor het examen voor het 1ste klasse certificaat en 670 voor dat voor het 2de klasse certificaat. Is dit aantal van 1363 candidaten niet schrikbarend En al slaagde slechts een betrekkelijk klein -gedeelte (136 voor het 1ste klasse en 135 voor het 2de klasse certificaat) wijst dit toch niet op een absolute onbekendheid van de groote massa met de werkelijke vooruitzichten van den beroeps-tele grafist Wii achten het dan ook onze dure plicht, om hen, die dit beroep wenschen le kiezen, in te lichten en te waar schuwen. Bij het bovenstaande zijn nog te voegen de wantoestanden, in" het teie- grafistenberoep geschapen door het stuurman-telegrafist-systeem. Het zou ons te ver voeren, om hierop in dit ar tikel nader in te gaan, doch wij. hopen, de bladen eens bereid te vinden, hunne kolommen ook open te stellen voor een uiteenzetting van deze kwestie, die niet alleen de belangen der telegrafisten zelve ten nauwste raakt, doch van veel diepgaander aard is met betrekking tot de veiligheid ter zee Rotterdam, October 1923. VLISSINGEN, 16 OCTOBER. De marine te Vlissingen. „Het Algemeen Marine Weekblad" schrijft aangaande de plannen van den minister van marine om den geheelen dienst der marine, uitgezonderd het wachtschip, uit Zeeland over te bren gen naar Helder, het volgende Wij vernemen nader dat deze plan- meerdere kosten, die dit comfort van een eigen dienstmeisje met zich zou brengen. Tante hield zichzelf bezig en had bovendien haar kennissen, waardoor Dora gelegenheid had, haar wandelin gen, die haar zoo buitengewoon goed deden, alleen te maken. Zij gevoelde zich 'gelukkig en voldaan, dat zij zich had onttrokken aan haar gewone doen, zoodat zij in staat was uit de verte de dingen te beschouwen, die haar van nabij moeilijk en- onoplosbaar schenen. Zij gevoelde, dat van dag tof dag de rust meer over haar kwam, en dat haar evenwicht zich herstelde. Zij. voelde, zij, zou het ontzettende wantrouwen, dat in haar leefde, overwinnen en dan zou den heilige gevoelens helder en rein in haar stralen, gevoelens waartegen zij zich nu verzette, doch die haar zeker gelukkig zouden maken. Na vijf dagen kwamen de zaken brieven uit Saarkirchen. Werner schreef haar kort en zakelijk, dat de bou-w van de meisjes-opleidingsschool was be gonnen en goed vorderde. De bouw grond was- goed en -gaf geen moeilijk heden, er waren genoeg arbeiders aan 't werk, om te mogen verwachten, dat binnen vier weken de gebouwen onder de kap zouden zijn. Zij plaatste onder zijn schrijven eenige korte woorden van dank en stuurde het met de andere stukken terug. Zij wist dat hij, alles deed, wat in zijn vermogen lag, om (haar lievelingswensch te vervullen. Hij had! immers op een bloot gezegde van INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. Geestelijke en lichamelijke kracht volgen na tijdelijk gebruik van Foster's Maagpillen. Dit geneesmiddel regelt de -gal, bevordert de spijsvertering, ver schaft normale werking der ingewan den, en helpt de lever om gezond, voe dend bloed' te vormen. Alle leden der familie kunnen dit welbekend huismid- dei veilig toepassen. Prijs per facon van vijftig versuikerde pillen 0.65 in apotheken -en drogistzaken. 11 nen reeds vaster vorm hebben aange nomen. Naar verluidt gaat binnenkort de ge heele onderzeedienst naa-r Willems oord, ook het depotschip „Cornelis Drebbel". Na den volgenden zomer zullen de beide Z-booten volgen, zoo dat dan alleen het wachtschip, de „Van Meerlant" en de „Grun-o" overblijven. In totaal zullen dan ongeveer 200 man te Vlissingen gestationneerd -blij ven. Het is begrijpelijk dat het personeel deze plannen niet met vreugde heeft begroet. Nu men eindelijk met moeite er in is geslaagd om te Vlissingen woningen te bezetten van marinewege is hiertoe niet de minste hulp geboden zal het personeel weer op zoek moeten te Hel der, alwaar de woningnood- nog geens zins is gelenigd. Wij vernamen dat bezuiniging aan deze maatregelen ten grondslag moet liggen. •Het wil ons echter voorkomen, dat die bezuiniging voorloopig in de verre toekomst zal liggen. Het commandementsgebouw te Mid delburg, (hetwelk een drietal jaren gele den aan aankoop, restauratie, etc. plm. de gemeente ƒ90.000 heeft gekost en aan het rijk is verhuurd, moet nu be woonbaar worden gemaakt voor den territorialen bevelhebber in Zeeland en voor den aangewezen Indendant -bij mobilisatie. Deze verhuring is geschied voor 20 jaar, onder voorwaarde dat wanneer het rijk binnen dien tijd de huur mocht beëindigen, de gemeente Middelburg het huis in het openbaar zal moeten vei len en dat dan het rijk zal bijbetalen het bedrag, dat de verkregen koopsom zal blijven -beneden 26000. In ieder geval beteekent het een schadepost voor het rijk, öf de huur ad 2600 per jaar tot 1940 zal moeten worden voldaan öf het rijk zal bij vroe gere beëindiging der huur bij veiling dienen bij te betalen tot 260Ó0 De opheffing van den onderzeedienst. De kostbare gebouwen met dure instal laties zullen wel niet naar Willemsoord worden overgebracht. Deze zullen dan wel in conservatie worden ge-bracht. En dan zijn daar thans een 80-tal gehuw- haar kant alles, voorbereid, zoodat met den bouw van de meisjes-oplei dingsschool direct kon worden begon nen. Werkelijk, hij deed alles, wat Rij maar doen kon hij voorkwam haaf wenschen en zulks niet alleen uit dienstijver. Hij poogde niet bij zijn meesteres in een goed blaadje te ko men zij gevoelde het duidelijk, hij deed het om haar zelfs wille 't was hem een genoegen, haar een dienst te bewijzen. Hij. was immers zoo goed, zoo beminnelijk, hii dacht nooit aan zich zelf, altijd aan anderen Dat had graaf Klinter altijd gezegd en deze vereerde hem als een braven en edelen kerel en als zijn vriend Graaf Klinter was er de man niet naar, om zich te laten -bedriegen en ze ker schonk hij zijn vriendschap niet aan een onwaardige Ja, Spalding was plichtgetrouw en ijverig, hij ging geheel en al op in de vervulling van zijn plich ten. Hoe moest het er in zijn binnenste uitzien, dat de terughoudendheid, die hij zich ihad opgelegd en die zij zeer -goed had bemerkt, o-p eenmaal was ge weken, dat hij. plotseling de gevoelens, die in hem woelden, niet meer had kun nen beteugelen Dora gevoelde het eenmaal zou zij erkennen, dat de weinige woorden die Werner tot het kleine kind had gespro ken, het beslissende oogenblik van haar leven waren geweest. (Wordt vervolgd.),

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1923 | | pagina 1