VLISSINGSCHE
1000
150
100
25
3sr
4DE,
isje,
DINSDAG
16 OCTOBER
cnn^ Qnn
222
"sö]
schappij van
rt
af.
No 244i
iitjave: Firma F. lf'AÜ OE VELDE Ir Jatstraat 58, Vlissingen. Tel. Interc. 10. Postrekening 86287
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen
(PUU een ongeluk. OUU
BINNENLAND
FEUILLETON
ZIJN PROEFJAAR.
Stads= en Provindenieuws
-
ten.
-15
12
t en
-120
11
15
10
27
9
15
10
23
28
9
18
8%
-22
—36
—20
n als
20
16
38
42
52
55
een kantoor
iar, bekenct
amheden en
khouden.
onder letter
s. Courant"
6 jaar, voor
nastraat 10.
- Rotterdam
n plaatsen.
PASSAGIERS
N VEE.
MlM.
d. uur
T. ROtt
v.m. ncr
8
8
8
lekomen
nsporfc- en Exp
Q. VOS, Tel,
ïOORN, Tel.153.
-HOUT, Tel. 282.
[HEK, Tel. 101.
7.03
4.19*"
4.36
6 20
8,05
7.45
9.17
9.42
10.09"
10.32
3.51
7.25-
4.57
8.37
5.34
9 20
5.42
6.07
9.50'
7.24
10.39
7.37
7.50
10.55'
8.01
8.16
8.24
11.14
8.36
8.45
11.25-
8.54
9.06
11.38.
9.15
9.24
9.35
9.46
11.59'
9.55
12.07
ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ2.20
per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België 4.15.
Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 ct
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs.
Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn ORATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens
lange ongeschikt
heid tot werken.
gulden bij verlies
van een hand,
voet of oog.
gulden bij verlies
van
een duim.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
De salarisvermindering.
Naar „de Tel." verneemt, heeft het
wetsontwerp betreffende salarisvermin
dering der ambtenaren den Raad van
State reeds veriaten en is de indiening
bij de Tweede Kamer deze week te
wachten.
Afscheidsaudiëntie Indische prinsen.
De prinsen van Solo en van Djokja
karta, die den 20sten dezer ons land
zullen verlaten om eenigen tijd daarna
naar tndië terug te keeren, en de sultan
van Boeloengan, die nog eenigen tijd
hier te lande blijft, doch wiens terug
keer naar Indië ook op ihanden is, zul
len a.s. Woensdag op Het Loo door de
Koningin in afscheidsaudiëntie worden
ontvangen.
Bij die gelegenheid zal de Koningin
tevens ontvangen Pangéran Ario Djati-
koesimo (broer van den Prins van So
lo), die onlangs is benoemd tot luite
nant der cavalerie bij het Nederlandsch-
indische leger. Deze vertrekt met zijn
broer naar Indië, ont zijn bestemming te
volgen.
De aan de Indische prinsen en aan
den sultan van Boeloengan toegevoeg
de heeren Oudemans en Zieck zullen bij
de afscheidsaudiëntie tegenwoordig
zijn verder ook de minister van staat,
de heer Idenburg, oud-gouverneur-ge-
neraal van Nederl.-Indië.
De postchèque- en girodienst.
Naar „de Tel." uit betrouwbare bron
verneemt, hebben de plannen van de
reorganisatoren van den ontredderden
postchèque- en girodienst vasteren
vorm aangenomen.
In grove trekken moeten deze plan
nen neerkomen op het in ihet leven roe
pen van 'n geheel nieuwen postchèque-
en girodienst. Deze instelling zou dan
volgens het centralisatie-systeem inge
richt moeten worden.
De zaken van den ouden dienst zul
len zoo spoedig mogelijk afgewikkeld
worden, zoodat alle belanghebbenden
verder zoo min mogelijk schade zuilen
behoeven fe lijden. Zoodra een reke
ninghouder het bedrag van zijn tegoed
ontvangen heeft, wordt zijn rekening bij
den ouden dienst geannuleerd. Indien
de betrokkene dit wenscht, kan hij
daarna een rekening op den nieuwen
dienst laten loopen. In verband hierme
de wordt uitdrukkelijk opgemerkt, dat
deze nieuwe postchèque- en girodienst
niets uitstaande heeft met den nu stop
gezetten dienst, die door de centralisa
tie zoo jammerlijk fiasco heeft geleden.
Verder moet het in de bedoeling lig
gen, verschillende ambtenaren, wier on
deskundigheid zich den laatsten tijd
zoo treffend heeft gedemonstreerd, niet
in hun functie te continueeren.
Betalingen aan het rijk.
Er wordt, te allen overvloede, op ge
wezen, dat, nu door de sluiting van den
postchèque-. en girodienst betalingen
32)
NEGENDE HOOFÖSTUK.
De zoogenaamde ziekteaanval van
mevrouw Schottelius was eigenlijk
slechts een voorwendsel. Asthmatische
aanvallen had de eigenaardige oude
vrouw dikwijls. Ze had er niets op te
gen, dat Dora om harentwille plotseling
besloot, op reis te gaan en vond het
zeer goed, dat het doel van de reis zou
zijn Berchtesgaden, waar het haar altijd
uitnemend beviel. Ze had daar haar
kennissen en ook de afwisseling, die
het verblijf in een andere omgeving
bracht, was niet te versmaden. Men
leefde weliswaar in Saarkirchen zonder
zorgen en in de meest schitterende om
standigheden, dochi het leven daar
moest op den duur wel eentonig wor
den. Sedert vele maanden was het feest
van de muziekvereeniging de eenige
onderbreking van het sleur-bestaan
geweest.
Dat Dora echter hals over kop op reis
wou, vond zijn oorzaak daarin, dat zij
met zichzelf tot klaarheid komen wilde.
Dat gezegde van Werner tegen kleine
Marietje had een storm van gevoelens
■in Dora opgewekt. De eerste indruk,
dien deze overrompeling van Werner
op haar maakte, was geen gunstige. Ze
voelde zioh gekwetst, ze voelde zich
zoo verrast, dat zij geheel van haar
aan het rijk voorloopig niet meer door
tusschenkomst van voormelden dienst
kunnen geschieden, alle debiteuren van
het rijk hun schulden kunnen voldoen
bij de rijksbetaalmeesters, bij de ont
vangers der registratie en domeinen.
Indien zij een rekening bij de Neder
landsche Bank hebben, kunnen zij hun
betalingen doen door middel van Giro
Nederlandsche Bank.
D-trein VlissingenMidden
Duitschland.
Het Bureau voor Sociale Actie ten
dienste van Handelsreizigers en Han
delsagenten in Nederland heeft een
adres aan de Nederlandsche Spoorwe
gen gezonden, waarin aangedrongen
wordt, om in den D-trein Vlissingen
Midden Duitschland ook een of meer
wagens met 3e klasse compartimenten
te willen opnemen. Deze nieuwe D-trein
voorziet, wat het verkeer binnen de
Nederlandsche grenzen betreft, in een
reeds lang gevoelde behoefte, wat nog
vollediger zal zijn, als ook 3e klasse
passagiers vervoerd kunnen worden.
De Duitsche keizer en Nederland.
Nu de kwestie van den doortocht van
Duitsche troepen over Nederiandsch.
gebied, waarmee in April 1918 zou zijn
gedreigd, in de Nederlandsche bladen
in den laatsten tijd weder "een punt van
bespreking heeft uitgemaakt, heeft de
„Deutsche Wochenzeitung" uit de beste
bron d,e.nrofgende inlichtingen kunnen
krijgeh over de gevoelens van den Duit-
schen keizer jegens ons land
„Toen de keizer in 1891 Nederland
voor den eersten keer bezocht, bewon
derde hij de enthousiaste houding van
het volk jegens de Koningin-Moeder en
de toenmalige Prinses, thans Koningin
Wilhelmina. Zeer aangenaam vond hij
ook de hem gebrachte ovaties door een
volksmenigte, die hem steeds geschil
derd was als zeer koel, terughoudend
en volstrekt niet pro-Duitsch. Zijn be
wondering ging over in ontroering, toen
hij, naast de jonge Prinses staand, voor
het eerst in zijn leven het heerlijke
volkslied Wilhelmus van Nassauwe
door de voor het paleis opgestelde mili
taire kapel hoorde spelen en de dui-
zendhoofdige menigte het koraal hoor
de meezingen.
iHij liet den kapelmeester vragen het
lied nogmaals te laten spelen en toen,
een plotselinge ingeving volgend, legde
hij zijn hand op het hoofd van de Prin
ses, in stilte de gelofte afleggend, dat
zoolang hij en het Duitsche volk er iets
aan zouden kunnen doen, -der toekom
stige Koningin en haar volk geen leed
zou geschieden. Deze gelofte heeft hij.
van toen af aan en speciaal van het
begin van den wereldoorlog af tot het
rampzalig einde daarvan gehouden, ja,
de keizer heeft persoonlijk zelfs twee
maal verhinderd, dat Nederland in den
oorlog zou worden betrokken."
Een verzoek om een algemeen 5-cents
tarief voor binnenlandsche postwissels.
Het Verbond van Nederlandsche Fa
brikanten Vereenigingen heeft zich tot
stuk was. Reeds tijdens den terugrit
naar het Theresia-werk kwam zij tot
de slotsom, dat het maar het beste was
op Werners opmerking geen acht te
slaan. Op den duur kon dat echter niet
zoo blijven. Als zij. thuis alleen was en
vooral 's avonds, als haar tante reeds
ter ruste was gegaan, bracht Dora
moeilijke uren door. Haar stemming
wisselde voortdurend. Weer hoorde ze
de woorden van haar broeders Hij is
een geldjager, hij komt om je geld
Maar zij. had tooh trots haar ontstelte
nis opgemerkt, dat Werner zelf van zijn
uitlating heel erg geschrokken was. Zij,
voelde, dat eenigerlei bedoeling bij die
woorden niet had voorgezeten ze ga
ven de gevoelens weer, die hem beroer
den. Deze gedachte maakte haar geluk
kig, doch sléchts eenige minuten dan
kwam het oude wantrouwen weer te
rug. Dan kwam de overweging dat zijn
gedrag toch veel te voortvarend was
geweest, dat hij werkelijk in de voet
stappen van zijn voorganger ging tre
den. Ditzelfde wantrouwen zei haar,
dat Werner ai heel spoedig tot duidelij
ker zinspelingen zou overgaan, als ze
zijn opmerking negeerde. Ze voelde zich
zoa onzeker tegenover hem, dat een
weerzien haar, althans voorloopig, on
mogelijk was. Ze wilde hem echter niet
kwetsen, ze had medelijden met hem,
want ze had het hem wel aangezien,
hoe terneergeslagen hij was, toen ze
afscheid van hem nam.
Ze wilde de echtheid van haar eigen
gevoelens onderzoeken en het beste
den minister van waterstaat gewend
met het verzoek een algemeen vijf-cents
tarief voor binnenlandsche postwissels
in te voeren gedurende den tijd, dat de
sluiting van den postchèque- en giro
dienst voortduurt.
Het verzoek is schriftelijk gemoti
veerd.
Op „Huize Doorn".
Gisteren is de echtgenoote van den
ex-keizer weer op „Huize Doorn" terug
gekeerd en Woensdag wordt de ex-
kroonprins aldaar weer verwacht.
RADIO-TELEGRAFISTEN TER
KOOPVAARDIJ.
Eenigen, tijd geleden is aan verschil
lende bladen door het Algemeen Be
stuur der Vereeniging van Nederl. Ge
zagvoerders en Stuurlieden ter Koop
vaardij een ingezonden stuk Ier plaat
sing aangeboden, dat de strekking had,
ouders en voogden van jongelui, die
roeping gevoelen, zich te doen opleiden
tot stuurman ter koopvaardij, nader in
te lichten omtrent, en te waarschuwen
voor de toekomst, aan dit beroep ver
bonden.
Waar dit stuk, zeer zeker ten gerieve
van velen, die er hun voordeel mede
konden doen, door meerdere bladen is
opgenomen, meenen wij ook van onze
zijde de gastvrijheid van die bladen te
mogen inroepen, om evenens een waar
schuwend woord te doen hooren wat
betreft de opleiding tot een anderen
werkkring bij de koopvaardij, hoe aan
genaam die op zich zelf ook in vele op
zichten moge wezen, n.l. tot dien ,yan
radio-telegrafist.
Wat in het artikel van het bestuur
der vereeniging van Nederlandsche Ge
zagvoerders en Stuurlieden ter Koop
vaardij is aangevoerd ten opzichte van
de geringe kans, die de Tot het beroep
van -stuurman opgeleiden hebben om
een plaatsing als zoodanig te vinden,
geldt evenzeer voor hen, die zich aan
getrokken gevoelen tot de studie voor
radio-telegrafist ter koopvaardij, en
zich voor die betrekking bekwamen.
Wel was er 3 a 4 jaar geleden een
tekort aan radio-telegrafisten, doch dit
werd veroorzaakt door een samenloop
van omstandigheden, zooals waar
schijnlijk wel nooit meer zal voorko
men. Men had toen tegelijkertijd het
gereedkomen van een groot aantal den
oorlog bestelde schepen het invoeren
van verplichtende bepalingen omtrent
het hebben van radio-installaties aan
boord, zooals bijv. in Engeland, en het
installeeren van stations op vele Indi
sche schepen.
Sindsdien is de toestand echter ver
anderd. De spreekwoordelijk geworden
„algemeene malaise", die haar invloed
in zeer beteekenende mate heeft doen
gevoelen op de scheepvaart, heeft dit
tekort al ras omgezet in een overcom
pleet, waarvan de reeds als zoodanig in
functie zijnde radio-telegrafisten ter
koopvaardij, ten deele de nadeelige ge
volgen ondervinden of hebben onder
vonden (wachtgeld non-activiteit).
Verder loopen vele jongelui, die vaak
kwam haar daarom een scheiding voor.
Als zij wekenlang verwijderd bleef van
haar huis en den man, voor wien zoo
veel in haar binnenste sprak en haar
gevoelens bleven dezelfde, welnu, dan
waren deze juist geweest. Verbleekten
haar indrukken echter, dan zou het mo
gelijk zijn, ze ook verder te overwin
nen. En ook hij zou tijdens haar afwe
zigheid1 gelegenheid hebben, zichzelf te
onderzoeken. Ze hoopte, dat hij haar
missen zou, dat hij haar afwezigheid als
een leegte zou gevoelen. Als dat niet
het geval was, dan waren zijn gevoe
lens ook niet waarachtig, dan sprak hij
anders, dan hij dacht.
Dora besloot, alle moeilijkheden te
ontloopen, door Werner- niet meer te
ontmoeten voor haar vertrek. Ze vrees
de het oogenblik, waarin ze persoonlijk
afscheid van hem zou nemen. Toch
wilde ze niet weggaan, als vluchtte ze
voor hem. Hij moest niet denken, dat zij
boos op hem was, noch dat zij. zijn ge
voelens vreesde.
Daarom schreef ze hem den brief,
waarin ze afscheid van hem nam.
Nu zat Dora weer in Berchtesgaden,
niet in het afgelegen pensioen Ramsau,
doch in een der eerste hotels, waar zij
voor haar en mevrouw Schottelius drie
kamers had gehuurd.
Ze hadden een kamermeisje uit Saar
kirchen meegenomen voor de persoon
lijke bediening.
De middelen veroorloofden het, dat
ze op grooten voet leefden ze behoef
den in het minst niet te zien op de
hun 'laatste spaargelden hebben uitge
geven voor de studie voor het rijkscer
tificaat, thans na afgelegd examen rond
om te trachten, hun studie productief te
maken. De kans tot aanstelling tot
leerling-telegrafist ter koopvaardij is,
indien deze al bestaat, zeer gering.
Door geldgebrek gedwongen hebben
sommigen zioh- voor een laag salaris en
in minderen rang laten monsteren, om
toch maar -iets te doen te hebben en iets
te verdienen. Anderen keerden, na ge
daan examen, van school naar huis te
rug, om na maandenlang rondloopen en
vruchteloos soiliciteeren, maar in 's he
melsnaam iets anders te beginnen. Veel
geld en minstens een jaar van studie
dus vergeefs geofferd
Hoe klein de kans op aanstelling is,
kan men gemakkelijk opmaken uit het
jaarverslag der Ned. Tel. Mij. „Radio-
Holland", welke maatschappij verreweg
het grootste gedeelte der draadlooze
stations aan boord den Nederlandsche
koopvaardijschepen exploiteert, waar
uit -blijkt, dat in den loop van het jaar
1922 het aantal telegrafisten van 384
tot 340 verminderd is.
Nog meer teekenend zijn de volgende
officieele gegevens Volgens het
Staatsblad 176 d.d. 12 September 1923
meldden zich van Augustus 1922 tot
Augustus 1923 niet minder dan 693
candidaten aan voor het examen voor
het 1ste klasse certificaat en 670 voor
dat voor het 2de klasse certificaat. Is
dit aantal van 1363 candidaten niet
schrikbarend En al slaagde slechts
een betrekkelijk klein -gedeelte (136
voor het 1ste klasse en 135 voor het
2de klasse certificaat) wijst dit toch
niet op een absolute onbekendheid van
de groote massa met de werkelijke
vooruitzichten van den beroeps-tele
grafist
Wii achten het dan ook onze dure
plicht, om hen, die dit beroep wenschen
le kiezen, in te lichten en te waar
schuwen.
Bij het bovenstaande zijn nog te
voegen de wantoestanden, in" het teie-
grafistenberoep geschapen door het
stuurman-telegrafist-systeem. Het zou
ons te ver voeren, om hierop in dit ar
tikel nader in te gaan, doch wij. hopen,
de bladen eens bereid te vinden, hunne
kolommen ook open te stellen voor een
uiteenzetting van deze kwestie, die niet
alleen de belangen der telegrafisten
zelve ten nauwste raakt, doch van veel
diepgaander aard is met betrekking tot
de veiligheid ter zee
Rotterdam, October 1923.
VLISSINGEN, 16 OCTOBER.
De marine te Vlissingen.
„Het Algemeen Marine Weekblad"
schrijft aangaande de plannen van den
minister van marine om den geheelen
dienst der marine, uitgezonderd het
wachtschip, uit Zeeland over te bren
gen naar Helder, het volgende
Wij vernemen nader dat deze plan-
meerdere kosten, die dit comfort van
een eigen dienstmeisje met zich zou
brengen.
Tante hield zichzelf bezig en had
bovendien haar kennissen, waardoor
Dora gelegenheid had, haar wandelin
gen, die haar zoo buitengewoon goed
deden, alleen te maken. Zij gevoelde
zich 'gelukkig en voldaan, dat zij zich
had onttrokken aan haar gewone doen,
zoodat zij in staat was uit de verte de
dingen te beschouwen, die haar van
nabij moeilijk en- onoplosbaar schenen.
Zij gevoelde, dat van dag tof dag de
rust meer over haar kwam, en dat haar
evenwicht zich herstelde. Zij. voelde, zij,
zou het ontzettende wantrouwen, dat
in haar leefde, overwinnen en dan zou
den heilige gevoelens helder en rein in
haar stralen, gevoelens waartegen zij
zich nu verzette, doch die haar zeker
gelukkig zouden maken.
Na vijf dagen kwamen de zaken
brieven uit Saarkirchen. Werner schreef
haar kort en zakelijk, dat de bou-w van
de meisjes-opleidingsschool was be
gonnen en goed vorderde. De bouw
grond was- goed en -gaf geen moeilijk
heden, er waren genoeg arbeiders aan
't werk, om te mogen verwachten, dat
binnen vier weken de gebouwen onder
de kap zouden zijn. Zij plaatste onder
zijn schrijven eenige korte woorden van
dank en stuurde het met de andere
stukken terug. Zij wist dat hij, alles
deed, wat in zijn vermogen lag, om
(haar lievelingswensch te vervullen. Hij
had! immers op een bloot gezegde van
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Geestelijke en lichamelijke kracht
volgen na tijdelijk gebruik van Foster's
Maagpillen. Dit geneesmiddel regelt de
-gal, bevordert de spijsvertering, ver
schaft normale werking der ingewan
den, en helpt de lever om gezond, voe
dend bloed' te vormen. Alle leden der
familie kunnen dit welbekend huismid-
dei veilig toepassen. Prijs per facon van
vijftig versuikerde pillen 0.65 in
apotheken -en drogistzaken. 11
nen reeds vaster vorm hebben aange
nomen.
Naar verluidt gaat binnenkort de ge
heele onderzeedienst naa-r Willems
oord, ook het depotschip „Cornelis
Drebbel". Na den volgenden zomer
zullen de beide Z-booten volgen, zoo
dat dan alleen het wachtschip, de „Van
Meerlant" en de „Grun-o" overblijven.
In totaal zullen dan ongeveer 200
man te Vlissingen gestationneerd -blij
ven.
Het is begrijpelijk dat het personeel
deze plannen niet met vreugde heeft
begroet.
Nu men eindelijk met moeite er in is
geslaagd om te Vlissingen woningen te
bezetten van marinewege is hiertoe
niet de minste hulp geboden zal het
personeel weer op zoek moeten te Hel
der, alwaar de woningnood- nog geens
zins is gelenigd.
Wij vernamen dat bezuiniging aan
deze maatregelen ten grondslag moet
liggen.
•Het wil ons echter voorkomen, dat
die bezuiniging voorloopig in de verre
toekomst zal liggen.
Het commandementsgebouw te Mid
delburg, (hetwelk een drietal jaren gele
den aan aankoop, restauratie, etc. plm.
de gemeente ƒ90.000 heeft gekost en
aan het rijk is verhuurd, moet nu be
woonbaar worden gemaakt voor den
territorialen bevelhebber in Zeeland en
voor den aangewezen Indendant -bij
mobilisatie.
Deze verhuring is geschied voor 20
jaar, onder voorwaarde dat wanneer
het rijk binnen dien tijd de huur mocht
beëindigen, de gemeente Middelburg
het huis in het openbaar zal moeten vei
len en dat dan het rijk zal bijbetalen
het bedrag, dat de verkregen koopsom
zal blijven -beneden 26000.
In ieder geval beteekent het een
schadepost voor het rijk, öf de huur ad
2600 per jaar tot 1940 zal moeten
worden voldaan öf het rijk zal bij vroe
gere beëindiging der huur bij veiling
dienen bij te betalen tot 260Ó0
De opheffing van den onderzeedienst.
De kostbare gebouwen met dure instal
laties zullen wel niet naar Willemsoord
worden overgebracht. Deze zullen dan
wel in conservatie worden ge-bracht. En
dan zijn daar thans een 80-tal gehuw-
haar kant alles, voorbereid, zoodat
met den bouw van de meisjes-oplei
dingsschool direct kon worden begon
nen. Werkelijk, hij deed alles, wat Rij
maar doen kon hij voorkwam haaf
wenschen en zulks niet alleen uit
dienstijver. Hij poogde niet bij zijn
meesteres in een goed blaadje te ko
men zij gevoelde het duidelijk, hij
deed het om haar zelfs wille 't was
hem een genoegen, haar een dienst te
bewijzen. Hij. was immers zoo goed,
zoo beminnelijk, hii dacht nooit aan zich
zelf, altijd aan anderen Dat had graaf
Klinter altijd gezegd en deze vereerde
hem als een braven en edelen kerel en
als zijn vriend
Graaf Klinter was er de man niet
naar, om zich te laten -bedriegen en ze
ker schonk hij zijn vriendschap niet aan
een onwaardige Ja, Spalding was
plichtgetrouw en ijverig, hij ging geheel
en al op in de vervulling van zijn plich
ten. Hoe moest het er in zijn binnenste
uitzien, dat de terughoudendheid, die
hij zich ihad opgelegd en die zij zeer
-goed had bemerkt, o-p eenmaal was ge
weken, dat hij. plotseling de gevoelens,
die in hem woelden, niet meer had kun
nen beteugelen
Dora gevoelde het eenmaal zou zij
erkennen, dat de weinige woorden die
Werner tot het kleine kind had gespro
ken, het beslissende oogenblik van haar
leven waren geweest.
(Wordt vervolgd.),