mers!
er s
e a
VRIJDAG 3 OCTOBER
gemeentebestuur
binnenland
ER,
MEISJE
üiappij V3R
(vaart
ZIJN PROEFJAAR.
'5^92*
No235
<öle Jaargang
>1923»
3 uur
prijs.
azijn van
aan de
een van die
wegdraagt.
ng geschiedt
|)nder Diana
De Daile
Itgebreid bij-
|-programma.
Kampioen
ILLA (Italië)
lond worden
PROEF
prachtsigaar.
Vorstenlanden.
«Zending overat,
lit waard.
[roor Vlissingen
Ge ine Markt 56.
Ikenwasser met
hrïd per flacon
Birkenzeep 3-
RMAN.
Bellamypark 37.
biedingen
tanvraqen
gevraagd, niet
JIAN, Lepelstr. 7.
Londs na 8 uur.
DAGMEISJE
Vonds i a 8 uur.
Leeuwen, Ka-
pven.
lelb. - Rotterdam
egen plaatsen.
PASSAGIERS
EN VEE.
r. nu.
ï.m. nnr
8
8
T. EOtl
t.m. noF
8
8
i bekomen:
•ansport- ei
G. VOS,
VL1SSINCSCHE COURANT
ABONNEMENTS PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren ƒ2.20 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk ƒ2.50. Week-abon-
n« Tienten 17 cent, alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS.
Van 14 regels 1.10 voor iedere
regel meer 26 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaar.vragen
van 1—5 regels 65 centiedere regel meer
'3 cent, bij contante betaling
DRANKWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen, gelet op
art. 37 der Drankwet, doen te weten, dat bij
hen rs ingekomen een verzoek van Daniël,
Lefinus Nijssen, om verlof tot den verkoop
van alcoholhoudenden drank anderen dan
sterken drank voor perceel Zandweg 34
dat vanaf heden gedurende veertien da
gen tegen het verleenen van het gevraagd
verlof schriftelijke bezwaren kunnen wor
den ingebracht bij Burgemeester en Wet
houders voornoemd.
Vlissingen, 4 October 1923.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOEL/DEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Ontslag aan gehuwde ambtenaressen.
Naar de „iRes.bode" verneemt, heeft
de regeering besloten, met ingang van
1 Januari a.s. ontslag te geven aan alle
gehuwde ambtenaressen.
Dezen worden daartoe verdeeld in
twee groepen Groep A zijn die amb
tenaressen, die reeds een minimum pen
sioen hebben bereikt, en worden zon
der meer ontslagen. Dit z'j" zij, die 7
of meer dienstjaren hebben.
Tot groep B behooren zij, die nog
niet voor pensioen in aanmerking ko
men en op wachtgeld zullen worden
gesteld. Zij zullen dan evenveel maan
den wachtgeld krijgen als zij dienstja
ren tellen.
Verder zullen geen gehuwde ambte
naressen meer in rijksdienst worden
genomen en zal aan ambtenaressen, die
in het huwelijk treden, eervol ontslag
worden verleend.
De schadeloosstelling van de
Kamerleden.
Namens de Kamerfractie van den
Vrijheidsbond is gisteren den volgenden
brief aan de Christ.-Hist. Kamerclub
gericht
Naar aanleiding van uw 'schrijven
d.d. 29 September j.L, waarvan wij te
gelijkertijd publicatie in de pers op
merkten, hebben wij de eer u mede te
deelen, dat wij daarvan niet zonder
verbazing hebben kennis genomen.
Wanneer het de bedoeling van uw
schrijven mocht zijn, daarmede onze
Kamerclub een opwekking te geven, in
gelijken zin te handelen, dan zou dit
doel vermoedelijk beter kunnen zijn be
reikt, indien er gebruikelijkerwijze een
gezamenlijk vooroverleg ter zake had
plaats gevonden thans ligt het voor
de hand, dat wij uw schrijven voor
kennisgeving aannemen.
Wij willen u intusschen nog wel me-
dedeelen, dat een soortgelijk denkbeeld
ook reeds eenigen tijd bij ons een punt
van overweging had1 uitgemaakt, en dat
wij voornemens waren, zoodra een ver
laging van ambtenaarstractementen in
derdaad een feit mocht worden, de
andere groepen der Kamer uit te noo-
FEU1LLETON
[Transport- en Ezp
NHOORN, Tel. 153.
tERHOÜT, Tel. 822.
|ENHEK,Tel. 101.
26)
Wanneer graaf Klinter een antwoord
van Werner verwacht had, dan had hij
zich bedrogen. Werner was niet in
staat, iets te antwoorden. Hij kon niet
ontkennen, dat hij het directeur-gene
raalschap waarschijnlijk zou overne
men. Echter waren het niettemin ge
mengde gevoelens, die hem bestorm
den, als hij aan de toekomst dacht.
Het landgoed Ivershofen had een sta
tig aanzien, het heerenhuis was eenige
jaren geleden als slot herbouwd en
maakte met zijn torens en tinnen een
aangenamen, prettigen indruk.
Mevrouw Glover vond het niet noo
dig er een gezelschapsdame op na te
houden, zooals Dora Buchwald in de
gedaante van mevrouw Schottelius be
zat. Zij was heer en meester over haar
landgoed, en haar geheele optreden en
houding teekenden haar als een heer-
scheres, die geen bescherming van
anderen noodig had. Dat mevrouw
Glover de teugels strak hield, bemerkte
men aanstonds, als men het slot be
trad het dienstpersoneel was uitste
kend gedresseerd.
Mevrouw Glover ontving de bezoe
kers in het salon en na eenige oogen-
blikken hoorde men het rijtuig van den
geheimraad voorrijden.
Kersten kwam evenwel niet alleen
digen, van gedachten te wisselen over
de vraag of het op den weg der Kamer
leden kan liggen, zich een offer, en zoo
ja, in welken vorm te getroosten.
Door uw, onzes inziens ontijdig op
treden, zal thans die weg niet kunnen
worden betreden wij zuilen nu te zij
ner tijd overwegen, wat ons in deze zal
te doen staan.
Ludendorff over Nederland in 1918.
De Berlijjische correspondent van
het „Hbld." meldt dat generaal Luden
dorff naar aanleiding *van de' herhaal
delijk in Nederland verspreide geruch
ten, als zou het Duitsche opperbevel in
April 1918 een oorlog met Nederland
hebben willen uitlokken, gisteren tot
een vertegenwoordiger van de pers
heeft verklaard, dat dit „tendentieus
gezwets" is. Destijds, zooals steeds zou
een Duitsche oorlog tegen Nederland in
militair en politiek opzicht onmogelijk
zijn -geweest. Het Duitsche opperbevel
heeft er niet aan gedacht.
Volgens Ludendorff betreft het 't
volgende
Nederland was in de laatste dagen
van Maart 1918 voor den druk der
Entente bezweken en had deze scheeps-
ruimte afgestaan, welke zij ter bespoe
diging van. het vervoer van Amerikaan-
sche troepen naar Europa dringend
noodig had. Het toegeven van Neder
land berokkende aan de Duitsche oor
logsleiding ernstige nadeelen. Het op
perbevel begreep ten volle den moeilij
ken toestand van Nederland tegenover
de politiek der Entente, temeer daar
Duitschland Nederland niet tegen deze
politiek kon beschermen. Het meende
echter thans bij Nederland eveneens op
het in acht nemen van dringende Duit
sche verlangens op hetzelfde gebied te
kunnen rekenen, en droeg den Duit-
schen militairen attaché in Den Haag,
in volkomen overeenstemming met het
departement van buitenlandsche zaken,
op, voor te stellen, dat de spoorlijn bij
Roermond door den sniallen strook der
provincie Limburg voor het transport
voor sanitaire middelen ter beschikking
zou worden gesteld om aan de drei
gende transportmoeilijkheden tegemoet
fe komen. Nederland stond na langdu
rige onderhandelingen het gebruik van
de spoorlijn toe.
Nederland duldde verder, dat er door
Engelsche vliegers over zijn gebied
oostelijk van Zeebrugge werd gevlo
gen, zoodat deze in staat waren aan
vallen op de Duitsche duikbootbasis in
Brugge te doen. Aan den Duitschen
militairen attaché in Den Haag werd
door het opperbevel in overeenstem
ming met het departement van buiten
landsche zaken opgedragen efn ver
toog tot de Nederlandsche regeering te
richten opdat Nederland dit door ge
schikte maatregelen zou verhinderen of
zou toelaten dat er Duitsch abfteerge-
schut aldaar zou worden opgesteld.
Ook kwam het schieten over Neder
landse,h, gebied door het Duitsche ge
schut ter sprake.
De onderhandelingen zijn, voor zoo
ver Ludendorff zich herinneren kan, niet
ten einde gebracht. Zij werden van
Duitsche zijde zonder eenige scherpte
gevoerd klaarblijkelijk had van En
gelsche zijde het vliegen over Neder-
iandsch gebied opgehouden. Alle ze
nuwachtigheid in Nederland zou het
opperbevel volkomen onbegrijpelijk
hebben geacht.
Subsidie voor werkloozenkassen.
Het Haagsche correspondentiebureau
meldt De regeering heeft goedgevon-
hij bracht een gast mede, een verjongd
evenbeeld 'van zijn eigen persoon, een
magere, pezige verschijning zijn zoon,
die dien middag met verlof uit Oost-
Afrika was aangekomen.
Kapitein Lothar Kersten had een
asch,grauwe ongezonde gelaatskleur.
Blijkbaar had hij zeer geleden onder
den invloed van het klimaat in de tro
pen. Van vroeger kende hij mevrouw
Glover en graaf Klinter uitstekend. Een
verontschuldiging, dat de oude Kersten
zijn zoon medegebracht had, was dus
niet noodig.
Nadat Kersten zijn zoon aan Werner
had voorgesteld, verzocht de gastvrouw
de heeren met haar de koffie te gebrui
ken in de tuinkamer. Hierna was de
kapitein verplicht, zich een tijdlang al
leen te amuseeren, van welke taak hij
zich kweet, door een wandelingetje in
de parke'h te maken.
Dien tijd maakte het overige gezel
schap zich ten nutte, om de aangele
genheid van de zandgroeven met elkan
der te bespreken. Mevrouw Glover stel
de daartoe de noodige teekeningen en
bescheiden aan de drie heeren ter be
schikking. Deze besprekingen namen
een uur in beslag. Nadien was men het
er over eens geworden, dat de zand
groeven voor een hooger bedrag moes
ten worden verpacht, dan tot dusverre
het geval was, omdat door een meer
intensieve exploitatie grootere op
brengsten mochten worden verwacht.
Geheimraad Kersten liet het aan Wer
ner en graaf Klinter over, den pachtprijs
te taxeeren. Hij verklaarde zich eens
den, dat ook voor 1924 de mogelijkheid
zal geopend blijven, dat aan werklo
zenkassen een subsidie van meer dan
100 overeenkomstig de bepalingen
van het werkloosheidsbesluit 1917, ver
leend wordt, doch alleen in gevallen,
waarin het dringend noodig blijkt.
Rottcrdamsche Lloyd.
Naar de „Haagsche Ct." ter oore
kwam, moet de nieuwste mailboot van
den Rotterdamsehen Llovd, de „Tjeri-
mai" een duurkoop zijn.
Het schip werd in Duitschland ge
bouwd en was bestemd voor de vaart op
Duitsch Oost-Afrika. Door Engeland in
beslag genomen, rverd de stoomer dooi
de maatschappij Rotterdamsche Lloyd
goedkoop aangekocht voor de vaart op
Indië. Er diende nog een en ander aan
de boot voltooid te worden en ze maak
te daarna de eerste reis naar de tropen.
Wij bezichtigden, het schip bij aan
komst te Tandjong Priok en moesten
constateeren, dat 'het, wat bouw betrof,
geheel afweek van de bestaande mail
booten. 'De salons ook de eetsalons
bevinden "zich alle-op het dek en
maakten een voornamen indruk. Ook
de hutten waren, ruim en keurig netjes.
Zoo op het eerste gezicht te zien een
boot, waarop niets viel aan te merken.
Integendeel
Toch schijnt de maatschappij in haar
verwachtingen teleurgesteld te zijn. In
de eerste plaats had men van de „Tje-
rimai" meer snelheid verwacht, in de
tweede plaats schijnt het schip zéér .veel
brandstof te verbruiken, zoodat iedere
reis duurder uitkomt, dan men gedacht
had.
Bovendien moet de bouw voor de reis
naar Indië niet voldoen. Er schijnt b.v.
veel te weinig ventilatie te zijn, de toe
voer van versc'he lucht mag zeker gere
kend worden onder één van de eerste
eischen, welke men aan een boot voor
de vaart naar de tropen stellen mag.
Zou het waar zijn dat de nieuwste
stoomer van den Lloyd, hoewel goed
koop gekocht, tenslotte een duurkoop
blijkt te zijn,?
INGEZONDEN.
DE VLOOTWET.
Aan den vooravond van de behande
ling der Vlootwet acht „Onze Vloot"
het noodzakelijk om nog met een enkel
woord, doch met klem, op de noodza
kelijkheid van het aannemen dezer wet
te wijzen.
En als wij dan met „de Standaard"
vragen,Waarom een Vlootwet dan
antwoorden wij met haar „Wanneer
wij een vloot noodig hebben, dan is dat
niet in de eerste plaats om ons tegen
over een der grootmachten te verdedi
gen, maar dan is dat allereerst om in
staat te zijn, onze internationale ver
plichtingen na te komen.
Op die vraag laten wij een tweede
volgen Kan het zich voordoen, dat wij
zoo in een oorlog betrokken worden
En dan antwoorden wij Misschien niet
in het Rijk in Europa, maar wel in dat
in Azië. Het zwaartepunt toch van de
wereldpolitiek is verplaatst naar de
Pacific.
Een derde vraag zou kunnen zijn
Wat hebben wij met dien komenden
strijd tusschen japan en Amerika te
maken
Daarop luidt het antwoord die
strijd kan niet buiten ons omgaan, om
dat ons Rijk in Azië de deur is tot de
Pacific.
met het door hen genoemde bedrag en
zeide verder
„Wanneer u niemand vindt, die meer
biedt dan het bedrag, dat thans is vast
gesteld, ben ik eventueel niet ongene
gen, zelf de groeven te pachten. Het is
niet zoozeer voor mijzelf als wel voor
mijn zoon. Zooals u wel zult hebben
opgemerkt, ziet hij er erg slecht uit
ik schrok er van, toen ik hem van mor
gen plotseling zioo voor mijn oogen
zag staan. Het is niet alleen zijn uiter
lijk, dat mij heeft doen ontstellen, maar
vee! meer nog zijn zenuwachtigheid,
die, hoe v.reemd het ook schijnt, tevens
met een soort apathie gepaard gaat.
Tot geen prijs iaat ik mijn jongen weer
naar ,de tropen terug gaan. Ik hoop, dat
hij hetzelf ook zal inzien en zijn ontslag
nemen.
In dat geval moet hij natuurlijk wat
om handen hebben en nu schijnt mij
het bestuur en het exploiteeren van
zandgroeven juist iets, dat voor hem
geschikt is. Kleine kinderen, kleine
zorgen, g.roote kinderen, groote zor
gen."
„Natuurlijk geef ik u de groeven lie
ver dan een ander", antwoordde me
vrouw Glover „ik kan mij geen bete
ren pachter wenschen door uwe be
moeiingen kunnen de groeven slechts
in waarde stijgen. De tegenwoordige
pacht loopt in drie maanden af. U heeft
slechts een woord te spreken, en u hebt
ze. 'Ik ben niet eens van plan, naar
andere gegadigden te zoeken al zou
ik, hetgeen ik nog betwijfel, een paar
honderd gulden meer kunnen krijgen,
Washington, dat aan Amerika ver
biedt om versterkte plaatsen in de Pa
cific te hebben, heeft de kans, dat wij in
dien strijd betrokken worden, verdub
beld. Ziet toch Amerika kans om zich
op Java te nestelen, dan 'heeft het een
basis en hongert het Japan u,it. Japan
zal dus die bezetting door Amerika
trachten ie voorkomen en het zal om
het populair uit fe drukken een wed
loop worden, wie Java het eerst zal be
zetten. En dan zijn wij in den oorlog
betrokken tegen onzen wil.
'Maar afgezien van elke concreet te
noemen mogelijkheid van gevaar, is het,
zooals in den aanvang gezegd, de
hoofdzaak Pn onzen duursten plicht, dat
wij gereed zijn om ons tegen elke schen
ding onzer neutraliteit, door wie ook
gepleegd, met kracht te kunnen verwe
ren.
Daar doemt de vierde vraag op
Zou het verlies van Indië Nederland
werkelijk zóó doen dalen
In Transvaal bestond voor den Zuid-
Afrikaanschen oorlog de zuiver Neder
landsche Zuid-Afrikaansche spoorweg
maatschappij. Hoe lang heeft die nog
bestaan na dien oorlog?
Indien Indië voor ons verloren ging.
dan zou de nieuwe eigenaar laten
we hem A noemen aan de Paket-
vaartmaatschappij niet 'haar vloot van
160 schepen, aan de Billiton-maat-
schappij, aan spoor- en tramwegmaat
schappijen, aan cultuur- en mijnbouw-
ondernemingen enz. enz. spoedig wijs
maken, dat de daarmede behaalde win
sten lang genoeg aan Nederland zijn
toegekomen* dat de daaraan verdiende
afbeidsloonen en salarissen nu wei
eens, net zoo goed ais die winsten, aan
de burgers van A groot en klein
toe mogen vallen.
In het in 1914 door ons uitgegeven
vlugschrift „Neerlands' Ondergang
'kan en moet voorkomen worden" gaven
wij de meening. omtrent het verlies van
Indië. weer van vele vooraanstaande
mannen en van eenige Kamers van
Koophandel. Die meeningen zijn nog,
en blijven altijd juist.
Kunnen wij die vloot betalen is een
vijfde vraag.
De Vlootwet wil de bedrijfskosten en
de geheele kosten der steunpunten, noo
dig voor de vloot voor Nederland en, die
voor Indië, brengen ten laste respectie
velijk dér Staatsbegrootinig en der In
dische begrooting; terwijl de kosten van
aanbouw der geheele -vloot gelijkelijk
over de beide begroofingen verdeeld
wordt.
Het deel nu, dat ten laste der Staats-
begrooting komt, is niet meer dan tot
nog toe aan de marine wordt besteed.
Wij mogen er ook nog wel op wijzen
dat, al geven wij dit niet als een argu
ment vóó de Vlootwet, toch niet mag
vergeten worden, dat bij den aanbouw
van de voorgestelde vloot ca. 40 mil-
lioen aan arbeidsloonen verwerkt zullen
worden een. lichtgevend punt, dat in
deze tijden van, werkeloosheid en de
pressie niet voorbij gezien mag worden.
Voor Indië evenwel zal de Vlootwet
een belangrijke vermeerdering van uit
gaven medebrengen, maar als bedacht
wordt, dat de economische vooruitzich
ten daar zeer beduidend beter zijn dan
in Europa, dat zelfs verwacht wordt, dat
'het budgetair evenwicht in 1925 her
steld zal zijn, dat de Volksraad met
groote meerderheid op aanneming der
Vlootwet aandrong, dat hij dat deed,
nadat de Indische defensiecommissie
met vette letters in haar verslag
schreef De commissie is eenstemmig
dan zie ik de groeven toch liever in
uwe handen. Laat ons echter de jon
ge mijnheer Kersten roepen hij zou
zich anders in het park gaan vervelen".
Kapitein Kersten ging met de geheele
zaak accoord en er ontspon zich een
gesprek, dat uit den aard voor een
groot gedeelte liep over den werkkring
van een officier in de koloniën.
Geheimraad Kersten poogde zijn
zoon daarbij aan hef praten te krijgen.
Er lag echter een zoo groote vermoeid
heid over de trekken en het geheele
wezen van den kapitein, dat men wel
kon bemerken, dat het hem pijnlijk aan
deed, zijn herinneringen aan hetgeen hij
;had doorgemaakt, te moeten wakker
roepen. Hij vertelde alleen, dat hij
hooge koortsen had gehad en dat het
verblijf aan de kust tot herstel juist zijn
ziekte nog had verergerd. De zeereis
had hem goed gedaan, -hoewel ,de
koorts nog niet geheel was verdwenen.
Hij was zelfs bang, dat hij dezen nacht
wederom een aanval zou hebben te
doorstaan en wanneer men zijn eigen
aardig glanzende 'oogen aanzag, kon
merr er niet aan twijfelen, of voor die
vrees bestond alle grond.
Na een half uur namen de vier heeren
afscheid, hoewel mevrouw Glover hen
nog noodde te blijven. Vóór zij aan de
deur waren gekomen, wendde de ge
heimraad zich tot Werner en graaf
Klinter en zeide tot hen „Mijn zoon
heeft behoefte aan opwekkend gezel
schap, als ge mij daarom een genoegen
zoudt willen doen, zou ik willen voor
stellen gezamenlijk naar Dasburg te
van oordeel, dat de verhooging der be
grooting 1922 en de meerdere kosten in
volgende jaren voor leger en vloot te
besteden, zullen moeten worden aan
vaard, omdat de voorgestelde maatre
gelen voor een rationeele verdediging
vpn Nederlandsch-indië onverwijld ten
uitvoer moeten worden gelegddat eeil
man ais Treub uit Indië terug kwam
met de overtuiging, dat de deur geslo
ten moet blijven, dat er echter niets is
om ze gesloten te houden, dan is 'het een
dringende eisch van zelfbehoud om zich
niet te verzetten tégen de regeerings-
plannen, maar deze integendeel met alle
krachten te steunen.
Waarom een vlootfonds is een zes
de vraag
Als een fabriek weckende met kost
bare machines, die bovendien wil het
rendement zoo, hoog mogelijk zijn
altijd up to date gehouden moeten wor
den, uit hare winsten niet zooveel af
zondert om nieuwe machines aan te
koopen als de oude vernieuwing behoe
ven, dan is die fabriek ten ondergang
gedoemd. Met de marine is het niet an
ders. Zij maakt geen winst, maar het
vlootfonds beoogt, dat niet alleen op
aanbouw gerekend worde, maar dat tij
dig geld op zij gelegd worde om daar
mede het materieel op peil te houden.
'Doet zij dat niet, dan is de marine en
daarmede het rijk in Azië ten ondergang
gedoemd.
Waarom deze Vlootwet is o.i. eigen
lijk geen vraag meer.
Deze technische kwestie, die alleen
door diepe en ernstige studie tot oplos
sing kan gebracht worden, is opgelost
door de interdepartementale commissie,
door de Indische defensiecommissie,
door de marine- en legerstaven, zoowel
in Indië als'in Nederland, is aangeno
men door den Volksraad, wat zeggen
wil, dat Indië bereid is om de daaruit
voortvloeiende lasten te dragen en
is eindelijk nogmaals uit financieel oog
punt bestudeerd door de Vlootwetcom
missie, die eveneens op onmiddellijke
aanneming aandringt.
Beter advies is dan ook niet mogelijk.
Absolute zekerheid, dat wij met deze
vloot onze onafhankelijkheid en die van
ons rijk in, Azië onder alle omstandig
heden afdoende kunnen waarborgen,
kan ze evenmin als eenig ander plan,
en evenmin als de grootste vloot die ze
kerheid vermag fe geven aan het groot
ste rijk. Die eisch is eenvoudig nooit te
vervullen.
'Maar deze vloot geeft een groote
kans van veiligheid, zij ,is als de waak
hond, die eiken indringer van het erf
kan houden tot anderen met de revol
ver gewapend ter hulpe komen.
Ziehier, in a nutshell, de dwingende
noodzakelijkheid voor het aannemen
der Vlootwet bepleit. Het is -die dwin
gende noodzakelijkheid, die ons, in het
waarachtig belang van het geheele rijk,
noopt om een, laatste, ernstig beroep op
het Nederlandsche volk ie doen, opdat
een ieder naar zijn vermogen mede-
werke. dat de Vlootwet binnenkort het
Staatsblad zal bereiken.
Kon. Ned. Vereenlglng
„Onze Vloot".
Stads= en Pfovindenieuws
VLISSINGEN, 5 OCTOBER.
De storm.
De mailboot heeft gisteren met zeld
zaam zwaar stormweer te kampen ge
had. De „Prinses Juliana" kwam dan
gaan, naar het restaurant Zimmermann.
Het is Zondag en gewichtige bezighe
den zullen u dus niet weerhouden. Ik
zou het prettig vinden, als de heeren
zich wat met mijn zoon zouden willen
bemoeien. Ik ben slechts vervelend en
knorrig gezelschap voor hem."
Werner en .graaf Klinter waren gaar
ne bereid aan het verzoek te voldoen
en gingen in de auto van den graaf
vooruit, terwijl Kersten met zijn zoon
in het rijtuig volgde.
Het was tegen half zeven in den
avond toen de heeren in het afgespro
ken restaurant in een kleine zij-afdee-
ling waren vereenigd.
Men was bij Zimmerman aan een
goed adres. In het restaurant ging alles
grootsteedsch en grootscheeps toe. De
keuken was voortreffelijk en de kok,
die elders in groote inrichtingen had
gewerkt, was een meester in de kunst.
In de industrie-streken wordt veel
geld verdiend en ook veel geld' uitge
geven. Het geld rolt daar gemakkelijker
dan elders en bij bijzondere gelegenhe
den wordt de beurs niet gespaard: Het
beste is dan nauwelijks goed genoeg.
De geheimraad, die zich dien avond
als gastheer beschouwde, bestelde een
oud'-merk .rooden wijn „Schloszabzug
Margaux, eerste gewas". Zimmerman
kwam zelf de wenschen van de gasten
vernemen en stelde met den geheim
raad een keurig menu samen voor hef
souper.
'Ti2
(Wordt vervolgd.).
