VRIJDAG ÏO AUGUSTUS
binnenland
feuilleton
61e Jaargang
KLATERGOUD.
PAMPA - ZALF
MO 187
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vüssingen en gemeenten" op Wal-
hi-re,, f 2.20 per drie maanden Franco
door net geheele rijk, ƒ2.50. Week-abon-
tèmenten 717 cent, alles bi] vooruitbetaling.
Ir,onderlijk" nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS.
Van 14 regels ƒ1.10; voor iedere
,ea.1 meer 26 centbij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Dienstaanbiedingen en dienstaanvragen
1—5 regels 65 centiedere regel meer
cent, bij contante betaling.
familieberichten van 16 regels: ƒ1.70,
-/jere recel meer 26 cent.
Het regeeringsjubileum van de
Koningin.
De regeering heeft tot de kerkgenoot
schappen van alle gezindten hier te
lande het verzoek gericht, op Woens
dag 5 September de 25-jarige regee
ring van de Koningin op plechtige wijze
kerkelijk te herdenken.
De Zomertijd.
Het moet in de bedoeling van de re
geering liggen, den zomertijd in Neder
land te doen eindigen tegelijk met het
einde van den zomertiid in enkele an
dere landen, waarschijnlijk tusschen 6
en 8 October.
De Staatsbegrooting.
De hoefijzer-correspondent van het
jHbld." schrijft aan zijn blad
Het bericht over de 140 miüioen te
kort op de begrooting voor 1924 ver
dient eenige toelichting. Op zich zelf is
het juist en het tekort was aanvankelijk
zelfs nog grooier, n.l. 147 millioen,
waarna het tol 140 is teruggebracht,
doordien er nog 7 millioen meer uit de
middelen -bleek te halen. Doch naar wij
meenen te weten is de begrooting in
tegenstelling tot wat gebruikelijk is,
nog steeds niet bij den Raad van State
ingediend, zoodat er zeer waarschijnlijk
nog wel wat op -besnoeid zal worden.
Te meer nu -de -onderhandelingen tus
schen de regeering en den heer Colijn
(die een voorstander is van het snel
invoeren der Vlootwet), naar wij ver
nemen, loopen over zeer practische be-
zuinigingseischen van den heer Colijn
(wij hoorden o.a. een cijfer noemen
van tientallen millioenen op salarissen)
op alle andere punten. Men zal zich
trouwens herinneren, dat de heer Coiijn
ten vorigen jare in overeenstemming
met den heer Idenburg, het betreurd
heeft, dat de regeering niet reeds vóór
-de verkiezingen een ingrijpend bezuini
gingsplan had ontworpen en bekend
gemaakt. Zonder dat zulk een plan
vaststaat zal de anti-revolutionaire lei
der dus zeker de portefeuille van finan
ciën niet aanvaarden.
De oplossing der crisis aan financiën.
De ,(N. Rott. Courant" constateert,
dat er heel wat moed en energie toebe
hoort, aan het ziekbed onzer financiën
als de reddende -heelmeester te durven
optreden.
En toch, dit moet de bedoeling van
den heer Colijn wel zijn, nu hij zich
-bereid verklaard heeft, de benoeming
te aanvaarden. Wie geregeld heett ken
nis gen-omen van het blad, waaraan de
heer Colijn het hoofdredacteurschap
vervult, weet dat scheringen inslag van
menig betoog daarin, hierop neer
kwam Het „eerst noodige", „Hoofd
zaak" is, „Grondslag van de politiek
van het kabinet" moet zijn, dat het
budgetair evenwicht worde hersteld.
42)
Verondersteld; zei daarbinnen
haar vader op een toon, -waaruit zij
hoorde, dat hij reeds weer was gaan
onderhandelen, verondersteld, dat gij
iets wist, dat mij schaden kon, en gij
zoudt ihet zeggen, wat hebt ge dan
daarvan in uw eigen zorgen voor voor
deel U kwam immers als uwe zaak
zoodanig aanligt, toch in het tuchthuis.
Hoewel ik geloof, dat zoo'n handig
mensch als gij...
Och, mijnheer Selstermann, zei de
ander met een koelen lach, laten we
toch de wederzijdsche complimenten
weg laten en zuiver zakelijk blijven.
vV ij weten beiden even goed, dat ook
de handigste menschen tegenover de
onhandigste getuigen niets kunnen be
ginnen en in het tuchthuis marcheeren,
als zekere feiten bestaan...
Maar ik heb thans geen geld...
heb de laatste dagen hier in de
buurt gestaan, en heb de ontwikkeling
der dingen zoo van buiten af in zekeren
zin als gast, gadegeslagen, omdat ik
anders niets te doen had en ook altoos
nog een soort van aanhankelijkheid
voor uwe zaak gevoel, al -heeft deze
-ook mijne bekwaamheden en diensten
niet zoo gewaardeerd als ze verdien
den. Ik weet uit wat ik daar hoorde en
zag, dat u voor het ©ogenblik niet op
Dit is het lied, geweest door den heer
Colijn in zijn blad op schier alle toon
aarden gezongen, en daarbij bleek hij
■dan nog tot degenen te 'behooren, die
de toekomst van 's lands financiën ver
re van optimistisch beschouwden. Hij
is onder de eersten geweest, die voor
het bedrag, dat bezuinigd moest
w-ord-en, een som hebben durven noe
men, die de honderd millioen verre
overschreed.
'H o -e hij het redderen wilde, heeft
hij tot nu toe nimmer onthuld.
Ook ten aanzien van de Vlootwet
scheen de heer Colijn geneigd, zijn
standpunt, dat bezuiniging als hoofd-
izaak moest worden beschouwd, en dus
aan den op-bouw van de vloot vooraf
behoorde te -gaan, te handhaven...
De heer Colijn is een sterk man, doch
wij vreezen nu toch, wanneer wij de
oorzaak van het conflict in -den minis
terraad, dat den heer De Geer tot af
treden noopte, nog eens in -de herinne
ring terug roepen, dat hij reeds aan
stonds hij zijn optreden wat van zijn
krachten heeft laten schieten. Of ziet de
heer Colijn kans, in de weken, die res
ten voor hij met zijn eerste begrooting
bij de Kamer zal komen, het enorme
tekort der voorloopige raming weg te
werken Heeft hij een afgerond .plan,
als -waarop in „de Standaard" ook aan
gedrongen werd Of heeft de heer
Colijn zich tot de vlootwet laten over
halen, zonder dat zelfs maar aan deze
bescheiden voorwaarde voldaan is
De „Tijd" noemt het -de meest geluk
kige -oplossing van de hangende crisis
en een versterking van het kabinet
Ru-ys.
Want niet alleen neemt het een be
kwame. krachtige en invloedrijke .per
soonlijkheid in het Ministerie op, doch
te oordeelen naar de politieke antece
denten van den heer Colijn, zal nu met
-een consolidatie -der samenwerking van
de Christelijke partijen niet alleen het
vlootprogram zijn -beste kansen krijgen,
maar tevens het perspectief van het re-
geeringsibeieid, ten aanzien der bezui
niging op de rijksuitgaven en verhoo
ging van de rijksinkomsten, nog vaster
vormen aannemen.
Ook de „Maasbode" spreekt van een
gelukkige opl-ossing der crisis.
De heer Colijn is een geboren be
windsman (hij 'was, gelijk bekend, van
4 Januari 1911 tot 23 Augustus 1913
minister van oorlog, en het laatste jaar
ook ad interim van marine in het kabi
net-Heemskerk) en het wekte dan ook
geen verwondering dat bij de jongste
reconstuctie van het ministerie-Ruys de
Beerenbrouck na de stembus van 1922
de naam van den oud-minister naar vo
ren kwam, al achtte hij zelf den tijd
toen nog niet gekomen om weder ach
ter de regeeringstafel plaats te nemen.
'Dat hij- zich thans daartoe verplicht
rekent, getuigt vóór alles van een sterk
verantwoordelijkheids-besef want dat
de financiën-portefeuifle in de huidige
omstandigheden geen sinecure met zich
-brengt, daarover zal wel geen verschil
van meening bestaan. Het lijkt een Si-
syphus-ar-bei-d, waartoe de nieuwe be
windsman zich bereid heeft willen ver
klaren.
De „Residentiebode" ziet in deze op
lossing der crisis een -wijziging in de
signatuur van het kabinet, en wel zoo
danig, dat het blad neiging gevoett,
thans te spreken van het derde minis-
terie-Ruys de Beerenbrouck.
Want dat de lieer -Colijn zich in het
kabinet zal laten gelden en niet alleen
als voorstander van de Vlootwet achter
de groene tafel is gaan zitten, mag on
getwijfeld zonder nadere toelichting
worden aanvaard.
rozen wandelt. Maar vijfhonderd mark,
vijfhonderd mark, waarvoor u voor al
toos van een onaangenamen post ver
lost is, want ik schud dan het stof hier
van mijne voeten, vijfhonderd mark zijn
voor die firma Selstermann maar een
-bagatel. Het zou een vernietigenden
indruk maken, als ik -buiten kon vertel
len, dat mij een eerlijke vordering van
vijfhonderd mark hier niet meer kon
worden uitbetaald.
Elk van deze hoonende en dreigende
woorden ging als een dolksteek door
Greta's -hart. Zij st-ond aan de deur en
bedwong zich nauwelijks meer, deze
open te gooien en vol verontwaardiging
te roepen
iEr uit, ellendeling, er uit.
Buiten was het heelemaal stil ge
worden.
Zij wist niet -wat er gebeurde. Hevige
angst greep haar aan, dat er iets kon
gebeuren, een stille strijd op leven en
doo-d, waarin zij haar vader te hulp
moest snellen, zou hij niet door den
ander geworgd worden.
Zij legde de hand op de deurklink.
Maar -de strijd daarbinnen was reeds
ten einde. Wel was het geen lichame
lijke geweest, maar haar vader was
erger verslagen, dan hij in zoo'n strijd
had kunnen worden.
Men sprak daar weer.
'Hi-er, zei hij met een stem, waaruit
men onderdrukte woede vernam en
waarin toch ook tegelijk iets anders
trilde, hier is een aanwijzing op vijfhon
derd mark. Ga daar binnen er mee naar
Trouwens, het feit dat de -besprekin
gen met den 'heer Colijn meer dan 14
dagen hebben geduurd, zooa-ls wij de
zer dagen vernamen, wijst ook 'wei in
die richting...
Maar we krijgen nu niet op de aller
eerste plaats een financier op den
Kneuterdijk, maar een dictator, een
man die ongetwijfeld in regeerkracht
zal aanvullen wat den heer De Geer
blijkbaar ontbrak.
Of dit de figuur zal zijn, die wij op
dit oogenblik noodig hebben Of de
heer Colijn de man zal zijn, die de vei
ligstelling van den gulden handhaaft
en tevens de veiligstelling van on'ze
volkskracht
De welvaart in de Limburgsche
mijnstreek.
Als bewijs van dP welvaart van Zuid-
Limburg moge de vooruitgang van
Heerlen dienen. Voor 25 jaren nog een
ouderwetsch dorp van vijf en een half
duizend inwoners, telt Heerlen thans
reeds meer dan 35000 -inwoners. De be
volking bdroeg in 1895 5523 in 1900
6646 in 1905 8624 in 1910 12098 in
1915 18832 in 1920 32630 en thans
ruim 35000 inwoners. De gemeentelijke
uitgaven en inkomsten zijn eveneens
belangrijk gestegen. Zoo is de op
brengst der belastingen en heffingen
voor het jaar 1923 geraamd op
ƒ1.365.000 en het totaal zuiver inko
men der ingezetenen bedraagt volgens
de laatste gegevens ruim 22 millioen
gulden. Maar tevens zijn de gemeente
schulden grooter geworden deze be
dragen thans bijna 9 millioen gulden.
Hiertegenover staat echter dat Heerlen
zich van ouderwetsch dorp in een mo
derne stad veranderd heeft met breede
mooie straten, voorzien is van mooie
plantsoenen, stedelijk slachthuis, ge
meentelijk electr.isch bedrijf en water
leiding. Verschillende grootsteedsc'he
winkelhuizen en industrieele onderne
mingen zijn er gevestigd, naar de
eischen des tijds ingerichte scholen,
zooals Hoogere Burgerschool. Gymna
sium, Vroedvrouwenschool, Ambachts
school, Mijnbouwschool, enz. zijn er in
den loop van enkele jaren gebouwd.
Een groote internationale bakkerij-
tentoonstelling.
In juli van het volgend jan- wordt
te 's-Bosch een groote internationale
bakkerij-tentoonstelling gehouden,
waaraan zullen worden vertoonden vak
wedstrijden voor patroon-s en voor ge
zellen en mede voor Belgische vakge-
nooten. ,De leiding van deze tentoon
stelling werd opgedragen aan éen
daartoe benoemd comité onder voor
zitterschap van den heer Adr. Ver-
koeckx. Het secretariaat berust 'bij, den
her P. Hendrix, Den Bosch. De ten
toonstelling wordt alleszins grootsch
ongezet.
De malaise op tooneelgebied.
In ons land maakt het tooneel over
•het algemeen slechte tijden door. Ook in
andere landen is het allesbehalve co-u-
ieur de rose voor de tooneelgeschappen.
Zoo verklaarde dr. Royaards aan „de
Tel." dat hij er niet aan dacht een tour-
née door Amerika te maken, omdat hij
daar een uitstekend Russisch gezel
schap ontmoet had, dat bill-ioenen roe
bels tekort 'kwam.
KERK- EN SCHOOLNIEUWS.
De Al.gemeene Synode der Ned. Herv.
Kerk heeft op voordracht van de alge-
meene synodale commissie besloten tot
ie kas.
Greta tuimelde een halven pas ach
teruit en leunde tegen den deurpost.
Hoe Dat verlangde hij van haar
Maar toen schitterden hare oogen.
Eindelijk. Eindelijk een uur, waarin zij
handelen kon.
De schurk maakte een linksche bui
ging en ging langzaam naar de deur.
Hij. was zoo voorzichtig, onderweg de
aanwijzing te lezen. Die was in orde.
Nu klopte hij... en trad binnen.
Selstermann stond -buiten en kon niet
van ïijne plaats. -Hij was zoo laf, zoo
moedeloos in dit oogenblik, dat hij met
vlugge schreden uit de kamer had wil
len loopen, ergens heen had willen
vluchten, om niet te laten gebeuren, -dat
hij, zoo al niet mee aanhooren, toch
door de deur mee voelen moest, hoe zijn
eigen kind -den afperser tot het geheim
houden zijner schande uit de middelen,
die zijne vrouw had bespaard, het af
gedwongen loon zou uitbetalen. Het
-was hem, als moest hij de banknoten
-hooren ritselen, als moest hij stikken bij-
het laatste verraderlijke knisteren van
het papier.
Maar een gevoel van volkomen wil
loosheid bande hem op zijn plaats.
En het volgende ogenblik had hij de
kamer ook niet meer kunnen verlaten.
Want mr. Weisz was binnengekomen.
Greta stond, in haar kantoor aan haar
tafel en keek den -brutalen indringer in
het gelaat, dat thans, met den afkeer-
wekkenden glimlach er nog leelijker
uitzag.
INGEZONDEN IWEDEDEELiNGEN
de navolgende toelagen -uit haar fond
sen lo. uit het fonds ter voorziening
ini de geestelijke behoeften van ge
meenten, waar eigen middelen ontbre
ken Kleversker-ke ƒ400, Meliskerke
ƒ354, Vrou'wepolder 726. Gapinge
150, Hoofdplaat 500, Waterland
kerkje ƒ300.
Uit de generale kas werd aan Honte-
n.isse 17-50 toegekend voor herstel van
het kerkgebouw.
Christ. Geref. Kerk. Beroepen te Hil-
•legom dP heer G. W. Alberts, cand. te
Apeldoorn, die, zooals wij reeds meld
den, ook naar Vlissingen is beroepen.
Stads= en Pf ovinrienieuws
VLISSINGEN, 10 AUGUSTUS.
De opbloei van onze gemeente.
In de „Aanteekeningen" van het
„Vad." worden door den algemeenen
Juffrouw, zei hij en legde de aan
wijzing op tafel. Mag ik verzoeken
Selstermann hoorde niet, wat mr.
Weisz hem vertelde van den dag, waar
op zijn zaak voor de jury zou worden
gebracht. Hij hield zich met beide han
den aan zijn tafel vast, stond op zijn
teenen en luisterde naar de andere
kamer.
Die houding moest den advocaat wel
opvallen. Hij keek den koopman ver
baasd aan en vroeg, of hij misschien
stoorde.
Daar gebeurde iets anders.
Greta had de aanwijzing vast in bei
de handen genomen, alsof zij zich dat
bewijsstuk in 'geen geval- weer wilde
laten ontnemen, en had met -duidelijke,
zij het ook van innerlijke ontroering
trillende stem gezegd, oog in oog met
den schurk -Deze aanwijzing wordt
niet betaald.
Waf riep de schurk verrast en
brutaal. Een aanwijzing van uw chef
Vraag u hem zelf.
Die gij straks hebt afgeperst, zei
Greta zwaar ademhalend met vlam
mende ogen.
-Het werd den betrapten misdadiger
bloedrood voor -oogen. Met een wilden
kreet wier.p hij zich op haar, om haar
het papier te ontrukken.
De kreet en de stoot van z'in anTien
tegen den lessenaar waren buiten ge
hoord. Het duurde nauwelijks seconden
dat mr. Weisz de deur had opengerukt.
Wel begreep hij den toestand niet in
volle beteekenis. Maar hij zag, dat Gre-
voor UITSLAG, JEUK,
WONDEN en alle aan
doeningen der HUID.
Oeneest zelfs DAUWWORM.
Vraagt Uw Drogist.
hoofdredacteur feiten van -den dag be
handeld. Gisteren heeft hij het over
onze gemeente gehad en -we) naar aan
leiding van de rede door den burge
meester gehouden bij het sluiten van
den ouden -gemeenteraad.
De schrijver haalt enkele gedeelten
uit deze rede aan, welke hij aan ons
blad heeft ontleend.
Uit het desbetreffende artikel in het
Haagsche blad nemen wij het vol
gende over
Vlissingen heeft een afzonderlijke
plaats in de genegenheid van onze
landgenooten. Uit de geschiedenis is
het aan de meesten -bekend ais de stad,
ta doodsbleek rechtop achter den lesse
naar stond en een papier omhoog hield
dat een man van twijfelachtig voorko
men haar wilde ontrukken.
Met beide armen greep de advocaat
den knaap van achter aan en wierp hem
op den grond.
Men hoorde het rumoer ook op het
andere kantoor. De heeren daar keken
besluiteloos toe. Niemand waagde het
binnen te treden. Alleen Alfred, als zoon
van den chef, ging snel binnen.
Papa, wat is het vroeg hij. Zijn
vader stond nog altoos bij den lesse
naar en hield zich als verlamd daaraan
vast. De zoon zag, dat mr. Weisz op
den -grond -worstelde met iemand, dien
hij wel in de eerste verrassing wel had
kunnen n-eerwerpen, doch tegen wien
hij blijikbaar niet was opgewassen,
vooral waar de ander om zijne vrijheid
streed en -daardoor over verhoogde in
spanning in alle spieren beschikte. Al
fred, die niet wist, waarom -het ging,
maar aan het bleeke gelaat de, zuster
zag, dat zij, in gevaar had verkeerd,
stortte zich zonder woord op den man
op den grond, knielde op zijn borst en
greep zijne armen.
De misdadiger zag zich overweldigd.
-Goed, hijgde hij. Goed. Breng mij
naar de politie. Ik ga er gaarne heen.
Ik ga gaarne hier door het kantoor.
Mijne vroegere collega's voorbij. Mijn
heer uw chef wandelt immers met mi|
mee. Zeer eervoi gezelschap is dat...
met den boekenvervalscher.
(Wordt vervolgd.)
