ZATERDAG 12 MEI
Eerste Blad
No 111
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
Door Duisternis tot Licht
VERRE EN NABIJ
Brieven uit de Hofstad
VLISSINGSCHE COURANT
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
ABONNEMENTS-PRIJS
Voor Vlissingen en gemeenten op Wal
cheren 2.20 per drie maanden. Franco
door het geheele rijk 2.50. Week-abon-
nementen !7 cent alles bij vooruitbetaling.
Afzonderlijk" nummers 5 cent.
ADVERTENTIE-PRIJS.
Van Vt—4 regels i.H0 vocs- iedere
regel meer 26 cent; bij abonnement spe
ciale prijzen. Reclames 52 cent per regel
Dienstaanbiedingen m diensta&nvragen
van 15 regels 65 centiedere "regel meer
li cent, bij contante 'betaling.
DIENSTPLICHT.
Vrijstelling wegens broederdienst
fichting 1924.
De Burgermeester van Vlissingen brengt
ter kennis van belanghebbenden, dat tot 1
juni 1923 ten Raadhuize, bureau Militaire
Zaken, dagelijks van 912y2 nor, zitting
zal worden gehouden tot hét dben opma
ken van getuigschriften ter bekoming van
vrijstéfiïng wegens Broederdienst
dat «ij, die op zoodanige vrijstelling aan
spraak maken, op gemelden tijd, ten Raad-
hutefc moeten verschijnen, voorzien van het
trouwboekje eter ouders en vergezeld van
twee bij den Burgemeester bekende meer
derjarige ingezetenen.
Vlissingen, 12 Mei 1923.
©e Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
BELASTINGEN.
Verordening 'tót wijziging tüer Verordening
op de beffing eener pteatselijke belas
ting naar het inkomen in de ge
meente Vlissingen.
Burg. -en 'Weth. van Vlissingen, doen te
weten, dat'door den Raad dier gemeente in
zijne vergadering van 23 Februari jl. onder
no. 15a is vastgesteld de volgende Veror
dening, wélke bij Koninklijk besluit van 21
April 1923, no. 31, is goedgekeurd
De Raad der gemeente Vlissingen
Gelet-op het voorstel van Burg. en Weth.
alsmede op het advies der commissie voor
de financiën
Besluit:
vast 're stellen de volgende Verordening
tot wijziging der verordening op de heffing
eener plaatselijke belasting naar het inko
men in de gemeente Vlissingen, vastgesteld
bij Raadsbesluit d.d. 30 Mei 1921, no. 25a,
goedgekeurd bij Koninklijk besluit d.d. 10
October 1921, no. *65, gewijzigd bij Raads-
he^luit d.d. 28 April 1922, no. 14, goedge
keurd bij Koninklijk besluit d.d. 18 juli
1322, nr. 73.
Artikel 1.
Artikel 2, alinea 3 te lezen als volgt „De
in een naderen aanslag te begrijpen belas
ting wordt met het viervoud daarvan ver
hoogd, tenzij blijkt, dat slechts over één
belastingjaar te wéinig belasting is geheven.
In geval van navordering over meer dan
één belastingjaar wordt de verhooging
slechts toegepast op één der bedragen, die
van den belastingplichtige te weinig zijn ge
heven, bij verschil op het grootste".
Artikel 2.
Artikel 5, alinea 1, 2 en 3 te lezen als
volgt „Ter bepaling van het belastbaar
inkomen wordt het zuiver inkomen ver
minderd met een som van ƒ400 voor onge
huwde en met 700 voor een gehuwde voor
noodzakelijk levensonderhond.
Bovendien wordt deze som vermeerderd
voor een ieder, die één of meer kinderen
geheel te zijnen laste heeft, voor telk der
eerste twee kinderen met 50 en voor eik-
volgend kind met 100.
Voor de toepassing van dit artikel wor
den met gehuwde belastingplichtigen gelijk
gesteld weduwnaars, weduwen of geschei-
denen van echt, die een zelfstandige huis
houding voeren.
Onder kinderen worden verstaan eigen-
of aangehuwde- of pleegkinderen, tiie niet
zelf in deze belasting worden aangeslagen
en bovendien op den len .Mei van het be
lastingjaar den leeftijd van 16 jaar niet
hebben bereikt.
Artikel 3.
Deze verordening treedt in werking op 1
■lei 1923.
'Vlissingen, 23 Februari 1923.
De Raad voornoemd,
(get.) VAN WOELDEREN, Voorzitter,
(get.) F. BISSCHOP, Secretaris.
Vlissingen, 9 Mei 1923.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
bewerkt door Mevrouw
J. P. WESSEUNK—VAN ROSSUM.
8)
Daar barstte hij plotseling los, kramp
achtig grepen zijn handen een arm van
zijn zuster, als een stortvloed kwamen
zijn woorden.
„Luister, menigmaal heb ik gemeend
dat ik mijn roeping gemist heb
Men wordt stomp van het eeuwig dril
len... £n als men dan vuil en vermoeid
"aar huis komt, den zak meer of minder
vol met uitbranders dat hangt af van
het temperament of de zenuwachtigheid
van den meerdere dan heeft het leven
jtiij vaak tegengestaan En dan de
kameraden. De minder ontwikkelden
gaan in het Casino bij eikaar zitten
pimpelen en skat spelen. En de ande
ren Wei, voor hun geest hebben zij
"lets^of bijna niets gehad en om zio'n
pa afloop van den dienst nog geestelijk
ln te spannen, daar zijn zij veel te moe
voor die gaan daarom languit liggen
de derde soort Die zoeken het
int J-' En'k^!en vatten het verkeerd aan,
die heb ik behoord, de overigen zijn
"«modeljongens en die pakken ook niet
en het fevén aan het goede eind aan.
- 1 egenwoordig 'wordt de machine-
en i du've's aan bet werk gehouden
rad w stop worci't f?ezet' draait het
- nof> latg na. Den vorigen winter
WAARSCHUWING.
Borg, en Weth. van Vlissingen dringen
er bij de ouders of verzorgers van kinderen
ernstig op aan, dat zij hunne kinderen er
voor WAARSCHUWEN zich aan BESCHA
DIGING OF VERNIELING VAN PLANT
SOEN schuldig te maken door de ge-
meente-politie zal daarop STRENG worden
gelet en bij het constateeren van overtre
dingen onmiddellijk proces-verbaal worden
opgemaakt.
Verder worden de houders van iosloo-
pende honden met nadruk er op gewezen
zorg te dragen, dat hunne HONDEN even
eens DE PLANTSOENEN NIET BESCHA
DIGEN OF VERNIELEN, daar de HOU
DERS aansprakelijk zijn voor de door hunne
honden aan gemeente-eigendom toege
brachte schade.
Vlissingen, 20 April 1923.
Burg. en Weth. van Vlissingen,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
HINDERWET.
Kennisgeving.
Burg. en Weth. van Vlissingen, gezien de
artikelen 6 en 7 der Hinderwet, geven bij
dezen kennis, dat bij hen is ingekomen een
verzoek van A. Cappon, broodbakker alhier,
om vergunning tot het uitbreiden van zijn
bestaande bakkerij, door het plaatsen van
een electro-motor van 1 Va P K. met kneed-
of deegmachine, in het perceel kadastraal
bekend gemeente Vlissingen, sectie C no.
1284, plaatselijk gemerkt Dijkstraat no. 117;
dat dit verzoek met de bijlagen, te be
ginnen met Maandag den 14en Mei 1923 op
de Gemeente-Secretarie, 3e afdeeling, ter
visie zal gelegd worden en dat den 'veer
tienden dag na dien, zijnde den 28en Mei
1923, ten Raadhuize, des namiddags ten 3~
ure, gelegenheid zal gegeven worden om
bezwaren tegen het uitbreiden dier inrich
ting in te brengen, zullende zij die niet over
eenkomstig Art. 7 der Hinderwet voor het
gemeentebestuur of een of meer zijner le
den zijn verschenen, teneinde hunne be
zwaren mondeling toe te lichten, niet tot
beroep gerechtigd zijn, terwijl gedurende
drie dagen voor dat tijdstip, ter Gemeente-
Secretarie, 3e afdeeling, van de terzake in
gekomen schrifturen kennis kan genomen
worden.
Vlissingen, den 12 Mei 1923.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
Het is mogelijk nog wat vroeg om nu
reeds in verband met de zomersche uit
stapjes en vacantiereisjes het een en
ander ter overweging op te merken.
Doch daar staat tegenover, .dat onge
twijfeld nu ai tal van plannen in voor
bereiding zijn of althans overwogen
worden en het dunkt ons niet geheel te
onpas over die mogelijke voorbereiden
de plannen iets te zeggen.
De tijden zijn nog steeds hoogst zor
heb ik de tanden op elkaar geklemd,
toen ik de noodlottige geschiedenis
hoorde van de hypotheekhouders en het
verbod om hout te kappen en tot mij
zelf gezegd nu moet het uit zijn Van
dag tot dag werd mijn werk mij liever.
Ja, Grete, ik heb gaandeweg leeren in
zien, dat ik mijn roeping toch niet heb
gemist. Meer dan duizend hebben het
examen .gedaan, nauwelijks een derde
deel' is er doorgekomen en men heeft mij
gezegd, dat ik tot de twintig beste be
hoorde tusschen twee haakjes, dat
•behoeft papa vandaag nu juist niet te
weten maar om dat te bereiken is
wat noodiig, want in het leger zijn hel
dere koppen. Met dit succes is mijn
energie ook gegroeid, ik 'heb afscheid
genomen van het vroolijke leventje
en het spijt mij nu zeer, dat dit niet een
paar jaar vroeger is gebeurd
Verder kwam hij niet. Zijn zuster had
haar armen om zijn hals geslagen
„Beste Adalbert, welk een hu'wieiijks-
geschenk breng je mij
Hij drukte een kus op Grete's lippen
en toen gingen zij hand aan hand bei
den het huis in. hij ernstig, zij als een
bruid.
Een eigenlijke bruiloftspartij werd
niet gevierd., dat zou ook een bespotting
geweest z'in reeds de gezondheid van
d.ert bruigom verbood bet. Men zat 's
middags 'gezellig aan tafel bij elkaar en
Joachim gaf ziclï alle mogelijke moeite,
het drukkende gevoel bij zijn zwager
weg te nemen, die zwijgend met opge
wonden gezicht voor zich uit zat te
gelijk en hoewel dé economisch duistere
horizon gelukkig Hier en daar een lich
ter verschiet doet 'Zien, blijft in talrijke
takken van ons bedrijfs- en handels
leven nog uitermate omzichtigheid ge
boden. Intusschen neemt zulks niet weg,
dat menigeen toch in voldoende gun
stige omstandigheden verkeert, om, ge
lukkig maar, zich bij komende gelegen
heden de dagelijksche beslommeringen
eens voor een poos uit het hoofd te
zetten, en lichaam en geest eens in een
andere omgeving te gaan verkwikken.
Velen trekken er in zomersche dagen
dan ook voor een korteren of wat lan-
geren tijd uit, en verzamelen afzoo el
ders nieuwe krachten voor hun, tehuis
weder op hen te wachten liggende, da
gelijksche taaie. De bedragen, welke
voor deze, hun van harte gegunde, uit
spanning en verpoozing ter beschikking
zijn of gemaakt worden, varieeren na
tuurlijk sterk, maar indien we al die
•bedragen eens ibij elkander tellen kon
den, men zou ongetwijfeld groote oogen
opzetten, niet gedacht hebbend, dat
met zulk een ontspanning enorme be
dragen gemoeid zijn, die zeer zeker in
de ettelijke honderdduizenden loopen.
Waarbij we dan het oog hebben op het
totaal der zomervacantie-uitgaven van
de breede lagen onzer Nederiandsche
samenleving.
Waarheen gaan die groote sommen,
en wie ten slotte komen ze ten goede
Welnu voor verreweg liet grootste ge
deelte verhuizen zij, naar de zakken der
buitenlandsche hotej- en pensionhou
ders, mitsgaders het groote leger der
genen, welke er hun .bestaan bij vinden
om op' de een of andere wijze de be
zoekers van hun land dienstig of ter
wille te zijn, inderdaad trekt wat het
buitenland oplevert, én dit is inderdaad
niet gering, velen terecht aan. Men
verrijkt door de grenzen van .eigen land
over te steken, ongetwijfeld zijn blik op
de wereld, men kan zijn kennis van land
en luiden ontegenzeggelijk op ruime
schaal1 vermeerderen, men kan zijn
oogen doen genieten van buitengewoon
zeldzame natuurtafereelen, kan steden
en streken leeren ker.nen. wier kennis
making onzen blik slechts verruimen
kan en ons inzicht in velerlei zaken een
grootere horizon verschaft. Zijn dit niet
te verwerpen voordeelen, als we onze
keuze gaan bepalen, waar we ons zo-
meruitstapje zullen doorbrengen, daar
komt nog een 'zeer belangrijke overwe
ging bij. en .wel deze dat de buitenland
sche munt, althans in de het meest voor
een reisje in aanmerking komende lan
den, zoo enorm goedkoop geworden is.
dat we voor onze volwaardige Neder
iandsche guldens, letterlijk handen vol
van die buitenlandsche geldswaardige
papieren ontvangen. Nu zijn weliswaar
de prijzen overal zoo ontzaggelijk ge
stegen, dat alles bijeen genomen, het
toch nog een dure uitspanning worden
kan, doch men heeft fen slotte het in
eigen hand om te beslissen, hoeveel
men kwijt wil zijn. Dat dit laatste soms
wet eenigszins 'betrekkelijk genoemd
mag worden, leert het geyal onlangs
aan een tweetal landgenooten te Leipzig
overkomen, die voor een enkelen nacht
logies, des morgens de lieflijke som van
maar eventjes 227.000 mark hadden
neer te leggen. Maar dit is tot 'daar aan
toe i in elk geval is het inderdaad mo
staren. Eindelijk gelukte het hem ook.
Toen het bruidspaar ten laatste alleen
was, dankte Grete Joachim met harte
lijke woorden. Joachim lachte,
„Lieveling, wat praat je Ik w.as
toch altijd goede vrienden met Adalbert
Als men hen het tehuis maar niet tegen
maakt dan komt de een vroeger, de
ander later toch weer op den rechten
weg
Zij nam zijn hand en sloot ,een oogen-
biik de oogen. Weer speelde een lachje
om haar mond en daarna vertelde zij
Joachim, wat haar broer haar dien mor
gen had medegedeeld.
„Maar verklap het niet aan papa.
Adalbert heeft het m.ij zoo verzocht,
maar voor jou wil i,k geen geheimen
hebben."
Hij Weef staan en beek zijn Bruid
diep in de oogen.
„Wij staan onmiddellijk voor den
grooten stap, Grete. Ben je je er
volkomen van bewust, wat je van de
toekomst te verwachten hebt Ant
woord' mij nog niet Reeds lang heb ik
over de laatste beslissing met je willen
spreken, ik kon alleen de rechte woor
den niet vinden."
Een bios overtoog haar gelaat, even
aarzelde ze, daarna antwoordde zij
vast „Als ik morgen met je voor het
altaar sta, dan zeg ik ja uit den grond'
van mijn hart ik heb gedaan, wat het
juiste was. Het is waar, ik 'wil mij niet
beter voordoen dan ik ben, de laatste
twijfel' is pas gaandeweg verdwenen.
"et heeft striid pekost. loac'hi
gelijk om in deze tijden voor niet te
veel Nederlandsen geld, het zich in het
buitenland recht aangenaam te maken.
Dat we nochtans niet onvoorwaardelijk
deze, meer en meer insluipende ge
woonte van velen onzer landgenooten,
prijzen ikunnen, heeft deze overweging
ten grondslag, dat we toch zoo gaarne
zagen, dat een deel van die reusachtige
bedragen, welke al te zaam voor louter
genoegen aan het buitenland worden
afgestaan, hier in ons eigen land ver
teerd' konden worden. Waarlijk, het
Nederiandsche hotel- en pensioembedrijf
maakt een verre van gunstigen tijd
door, eensdeels als gevolg van de alge-
meene malaise, maar anderdeels juist
door die zoo even vermelde begeerte
van zoovelen om elders te zoeken, wat.
indien men de zaken eens nader be
schouwt, ten naaste bij oo-k wel binnen
de eigene landspalen te vinden is een
mooi, onzen geest en hart e" lichaam
verkwikkend vacantieoord. Of denkt
men werkelijk dat het eigen land de
moeitrj van een nadere beschouwing
niet zou loonen Vraagt dit maar eens
aan degenen, die niet elders zijn gaan
zoeken, wat zij in hun eigen vaderland
als het ware voor het-grijpen hadden.
Integendeel, velen zijn ons bekend, di.e
de nu eenmaal in sommige kringen
aangenomen sleur van het „in al|es
voortreffelijke 'buitenland" volgend,
steeds over de grenzen gingen om hun
vacanties te vieren, dooit, die door veelal
toevallige omstandigheden er toegeko
men, het eens voor een keer niet zoo
ver maar meer nabij te zoeken, en nu
volmondig erkennen moesten „Wat is
ons eigen kleine land toch schoon en
aan ons zelf onbekend".
Inderdaad, zoo is het En indien we
dan overwegen, hoe juist in tijden als
deze, onze nijvere 'bevolking geen en
kelen steun ontberen kan, en allerminst
de breede schare van hen, die het voor
een groot gedeelte in hun .bestaan, van
de zomergasten hebben moeten, dan
dunkt ons, is het niet geheel te verant
woorden, als er weer honderdduizenden
in het buitenland worden uitgegeven,
die met niet mïnder genot en voldoening
hier .besteed konden zijn, ten bate van
ons aller welstand.
Den Haag Woonstad.
Al sinds vele jaren worden allerlei
groote en grootsciie plannen gekoesterd
ten opzichte van de residentie als woon
stad. Die plannen leven meer in de hoof
den van vele residentiebewoners dan in
die van het gemeentebestuur. De trek
van Rotterdammers naar Den Haag als
hun woonstad is zeer groot geweest.
Door de slechte tijden is dit wel eeniger-
mate geluwd, maar juist daarom was
het zaak beducht te zijn aan hetgeen te
wachten is als de algemeene toestand
eens herstellen mocht.
Het groote plan van een directen
verkeersweg van Den Haag naar Rot
terdam is wel een der voornaamste
gedeelten van het algemeene plan. Het
zijn de rijkste die zich de weelde kun
nen veroorloven van het forens-schap
en deze zullen aan het auto-vervoer de
voorkeur geven. De verbindingsweg
naar Rotterdam is over het algemeen
zeer ongelukkig. Zelfs van Den Haag
Deze openhartigheid trof hem diep
en maakte hem gelukkig hij streelt
iiefkoozend over haar blonde haar en
zeide geen woord, hij had geleerd be
scheiden te zijn. Zijn leven was er voor,
een zegen te zijn voor de verdrukten en
hij deelde graag mede uit .de volheid
van zijn hart
Aan het altaar stond de predikant
van Suderlohe, een ecih.te dorpsdominée.
Zijn baardeloos gezicht zat vol met
duel-litteekens, het dunne blond-grijze
vrij lange haar was naar achteren ge
borsteld, en op zijn toga droeg hij. het
ijzeren kruis. Hef was een flinke,
krachtige man de staalgrauwe\oogen
en de hoekige kin, de luide stem verrie
den het. Hij hield zijn schaapjes onder
tucht en ging in de geheele omgeving
door voor iemand die van zijn hart geen
moordkuil maakte. Overigens had hij
moeite om met de geestelijke talenten,
die God hem had gegeven te woekeren.
De huwelij.kstoespraak had hem meni-
gen zweetdruppel gekost. Zijn landheer,
majoor von Dankersbach, was niet
iemand om mede te gekscheren en de
eerlijke predikant vond dit huwelijk
een zonde en schande..
Daar stonden de twee nu voor hem,
slechts door vijf personen omringd, den
vader en broeder der bruid, ritmeester
von Blottstedt, den rentmeester en zijn
vrouw. Uitnemende mensohen, het jon
ge paar, ieder op hun manier, maar
voor het huwelijk niet geschikt. Men
hoorde in zijn toespraak, dat hij moeite
had ziin toorn te bedwingen maar ten
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
B
naar Delft is het allesbehalve bestvan
Delft naar Overschie is niet veel beter
en het dorp Overschie is één en al in
convenient voor het verkeer. Hoe het
nu staat met het plan van een enormen
boulevard rechtstreeks van Den Haag
naar Rotterdam, is ons niet bekend
waarschijnlijk rust het bij c!e talloos
veie plannen die door de bezuiniging
in het archief zijn opgeborgen. Dit is
waarlijk jammer, en wij kunnen deze
methode van bezuinigen maar niet toe
juichen. Over het algemeen weet men
geen bepaalde richting te geven aan
het zuinigheidsbeginsel. Het voornaam
ste bestaat in het niets-doen en het uit
stellen van alles waf in normale tijden
gedaan zou zijn. Daardoor wordt in
hooge mate de werkloosheid in de hand
gewerkt en de gelden, die ter bestrij
ding daarvan worden aangewend, moe
ten worden betrokken uit de opbrengst
van de werken, die wei zijn uitgevoerd,
zoodat deze ten slotte duurder worden,
hetgeen op zichzelf alweer niet bevor
derlijk is voor de uitbreiding van de
werkgelegenheid. Wanneer belangriike
werken, die in de naaste toekomst noo-
dif zijn en die in normale tijden uitge
voerd zouden zijn. thans worden uitge
voerd. dan is dat in vele opzichten van
gewicht. De overheid, die het benoodig-
de geld kan leenen en over langeren ter
mijn aflossen, verkeert in een zeer be
voorrechte positie en is niet door geld
nood in de onmogelijkheid om werken
uit te voeren.
Terugkeerende van deze uitweiding
willen we dus concludeeren dat de aan
leg van den grooten verkeersweg Den
HaagRotterdam thans zeer urgent is
en het oogenblik voor de tenuitvoerleg
ging zeer nabij.
Het gemeentebestuur van Den Haag
heeft zich nog nimmer over de beteeke-
nis van dezen weg uitgesproken en dat
achten we een bedenkelijk verschijnsel.
Den Haag is een woonstad bij uit
nemendheid en merkwaardig is het, dat
hoe langer hoe meer de trek van Rot
terdammers hierheen is. Op Zondagen
krioelt het in de duinen bij Wassenaar,
op den strandboulevard van Schevenin-
gen. zelfs in Kiikduin van Rotterdam
mers. die er hun vrije dag doorbrengen.
Kijkduin, dat een mislukt badplaatsje-
was. heeft kans heel wat in beteekenis
te stijgen, wanneer er een betere ver
binding tot stand is gebracht. De eer
ste poging daartoe is de motorbus, een
on de rails van de Westlandsche stoom
tram rijdende bus die door een motor
wordt voortbewogen. Naar de verhalen
rijdt deze bus zeer prettig en zacht, het
tegengestelde dus van de Westlandsche
tram. die een van die voorwerelcische"
rammelkasten is, al sinds evenveel tijd
uit de mode als zij in dienst zijn.
Het is met het isolement van het
Westland altijd droevig gesteld ge-.-
weest. De tram heeft slechts gedeelte
lijk dit isolement opgeheven en veel
beter kon het niet, totdat de fiets ver
scheen, die een veel verdere opheffing
van de eenzaamheid bracht, toen de mo
torfiets en de auto, en nu is er geen
punt meer dat niet heel snel verbinding
heeft met Den Haag, Delft of Rotter
dam. Den Haag slokte Loosduinen op.
Zal Loosduinen-aan-zee niet een nieuwe
woonstad worden
laatste zegende hij toch het paar in.
Ziezoo, dat was achter den rug hij
ging zijn vrouw afhalen voor het ïuwe-
iijksmaal 'bits en zwijgend liep hij
naast haar. De .kleine gezette predi
kantsvrouw in haar zwart zijden japon
snoot van opwinding dikwijls haar neus.
„Emma bewaar je 'kalmte".
„Mijn hemel, ja Pauk maar ais men..."
„Geen woord anders komt er een
schandaal."
Zij liet het hoofd hangen en zweeg.
Het was van haar man nog te verwach
ten dat hij ide dochter van zijn landheer
nog eens de waarheid zeide als men
hem prikkelde. Juist omdat hij zooveel
van 'Grete had gehouden
Maar de maaltijd verliep zonder inci
denten. De majoor dronk op de familie
Blottstedt, de ritmeester op de Dankers-
bachs en de predikant op het bruids
paar. Kort en bondig werd gezegd,
waf gezegd moest worden.
W.ussow zat aan de linkerhand der
jon,ge vrouw, maar hij sprak slechts
weinig met: haar.
Nu boog hij zich tot ih,aar.
„Waarde nicht, dit glas Duitschen
Rijnwijn op uw bijzonder welzijn
Zij keek hem aan en greep naar haar
glas haar smalle hand omvatte het
krampachtig zij had een blik geslagen
in zijn door verdriet verscheurd hart,
doch na een kort oogenblik van aarze
len, antwoordde zij luid en kalm „Ik
dank u, neef en drink op uw welzijn I"
fWYirrit vp.rv.nXfrsi. 1
