1000 25 31 MAART cnn jqnn Eerste Blad p/Tas c h zang LBN e MEISJES "is wart No77 - 610 Jurgang UitgaveFirma F. VAK DE VELDE Ir.,Walstraat 58, Vlissingen. Tel. Interc. 10. Postrekening 6628T Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen «JUU een ongeluk. UUU FEUILLETON De burcht van het geluk. Beirsbeschouwingen cent 2.25 - 1.50 - 3.25 beneden van de 0.50 0.60 0.95 0.80 0.55 0.85 Ateliers. levering, ssortiment. MIDDELBURG. ;gen 1 Mei voor iPECKENS, Bou- zISJE uitsluitend- tg ter assistentie, melden Bakkerij >ek Walstraat. delb.-Rotterdam legen plaatsen. PASSAGIERS iN EN VEE. r. sidd r.it um Hoti ra. nw 8 8 t« bek. omen Transp. en Exp- 'en Q. a VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België 4.15. Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederenregel meer 26 ct. Familieberichten van 16 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs. Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel De abonné's in 't bezit eener polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken. gulden bij verlies., van een hand, voet of oog. I gulden bij verlies van een duim. I gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Dit nummer bestaat uit 2 bladen WEGENS HET PAASCHFEEST I ZAL MAANDAGAVOND DE „VLIS SINGSCHE COURANT" NIET VER SCHIJNEN. Meer dan negentien eeuwen geleden «oltrok zich in het oude Jerusalem een gebeurtenis, grooter dan welke nóch voordien, nóch nadien de gescriedenis van het menschdom immer heeft op te teekenen gehad. Van Palmzondag af, tot den Paaschmorgen toe, vanaf het roerende begin, tot aan het roerend einde dier korte spanne tijds greep plaats, hetgeen nu nog de gansche Christenheid met smartelijke ontroering vervult. En elk jaar- in dezen tijd gaan de gedachten terug naar de tijden van toen, naar dat ver verleden, hetwelk nochtans ons zoo nabij blijft en waar van geheel het denken en voelen van het herboren menschdom tot op dezen dag, zijn oorsprong, opgang en volmaking nam. <Toen greep een ommekeer in het lot der samenleving plaats, waairvan we ons niet of ternauwernood een voor stelling kunnen maken, dat zij niet zou hebben kunnen plaatsgrijpen. Geheel ons innerlifkste wezen, in de diepste vezelen van ons hart, in de onnaspeur lijk wonderlijke kamerert van onzen geest ligt het voor altijd vast, dat wat we ook rijk mogen zijn aan het goed, het betere in ons, dit de duurzaam ge wonnen, de met het edelst hartebkred verworven vrucht is, van wat toen zich heeft voltrokken. Het schoone PdasChfeest der Chris tenheid, hoe spreekt het telken jare opnieuw, en telken jare luider en door dringender tot ons van lijden en ster ven, van droefheid en van rouw, maar boe ook van een herleven en opstan ding, van een herrijzenis om nimmer weer te dalen Ja, van wat leeft en eeuwig leven zal, niet van heengaan en vergaan, spreken ons deze dagen. We vinden in wat van oudsher opgetee- kend staat, zoogoed' als we in ons zelf ervaren mogen, in de oude perkamen ten, zoo goed als in onze eigene ont roeringen van. dezee dagen, steeds we der de heerlijke strofen terug van die gewaarwording, die gemoedservaring, welke wellicht het Ibeste met den naam van zang, van Paaschzang wordt aan geduid. Het is ails het ware het zingen van een lied in ons en om ons, het lied van de uit leed herrezen, in leed gelou terde menschenziel. Deze zang leert ons T«l. IBWHOORR, Tel. 163- STEBHOUT, Tal. [Ot UITENHBK, Tel.81ï Roman van F. ARNEFELD. 25) Ik vrees, dat zij zelfs met onzen Balduin koketteert. De jongen dweept bepaald met haar. Eerst scheen hef, dat hij je nicht Tinti het hof maalkte, beste Edeltrud. Trouwens neem het mij niet kwalijk, maar Tinti had toilet 'gemaakt op een manier... Je moet haar een wenk geven. Zij is zoo jong... zij is im mers nauwelijks twintig, nietwaar Ja, juist twintig, antwoordde Edel trud, <jie verstrooid had geluisterd'. Zie je. En toch koketteert ze reeds net de heeren, dat men zich bijna voor kaar moet schamen. Ik zou me geen raad weten, als Linda of Mia zoo werd. Men zegt, dat de jonge Dolling moeite 'm haar doet, velen (beweren, ook een "der. Zij keek glimlachend eerst naar Edel- 'riid, die haar blik met gelaten kalmte «antwoordde, toen naar den hertog, onbehagelijk op zijn stoel heen en weer schoof. Hij had eerst gaarne geluisterd, maar ?u werd de zaak hem te sterk. Dat is unmers eene gevaarlijke, boosaardige Persoon, deze gravin Wilderich, dacht "ij .geërgerd. Maar .de gravin vervolgde Misschien vergist men zich, maar 'och heeft Amaranth veel beter indruk °P mij gemaakt, hoewel zij voor een hoe het meest schrijnend leed, leering en opgroei beduidt, hoe eerst daérdoor de ware vreugde tot ons komen kan en beteekenis kan krijgen in ons bestaan. Het gaat niet aan om een elk die be- duidenis te doen gevoelen, daar zij im mers uit ons zeiven, uit ons diepste wezen en niet van buiten af, kiemt en tot wasdom geraakt. Dan ruischt en trilt het Paaschlied dezulken uit het hart de ooren 'in, dan jubelt en klinkt het in het gemoed van stille dankbaar heid om moeizaam verworven geluk en vrede. Geluk en vrede... zoo er hopelijk ve len zijn, die deze schatten des levens zich verwierven, de menschelijke samen leving, de maatschappij in haar geheel is, ook na negentien eeuwen, nog zoo verre niet gekomen. Verscheurd en uit eengereten, ontzind en beneveld, ver dwaasd en ontdaan sleept zich, in een stagen angst voor morgen, het lieden voort. De oorlogsvuren zijn nauw ge doofd, de zware nevels van rouw en haat zijn nog ternauwernood' van de velden der geteisterde wereld opgetrok ken of reeds drommen zich nieuwe donkere wolken aan den horizon samen, stapelen de loodgrijzen, loodzware ge vaarten van een nieuwe uitbarsting aan den gezichtseinder op elkander, en grimmen de menschheid' onheilspellend tegen. Wat bleef er over van den ouden Paaschzang, waf van zijn jubeltonen, wat van zijn zegening, zijn levenwek kend, zijn levenlovend woord in de ge heime kabinetten, de ontoegankelijke raadselen der groote machthebbers, die thans over het lot der volken beslissen Is er waarlijk reden toe om te gelooven, om desnoods nog te kunnen hopen, dat ér in de harten diergenen nog iets zou te -vinden zijn, wat met de sehoone Paasehgedachfe, met den Paaschzang in overeenstemming is Is er, als wij ons oog laten gaan naar wat er niet ver van onze Zuidoostelijke landsgren zen voorvalt, als we verder Mikken naar de onrust, naar de beroering, waaraan zoovele volken ten prooi zijn, naar den grooten kommer, de wanhoop waarin millioénen verkeeren, niet iets ontzaggelijks schrijnends en bedroe vends in de tegenstelling van wat het Paaschfeest voor allen zijn moest en zijn kon en wat het metterdaad voor de meesten is En toch, toch dringen de klanken van hoop en herstel, van gelijkheid en liefde waarvan de zangen in dezen tijd van Paschen galmen, tot in de verste schuil hoeken van het menschelijk hart door toch zullen zij ook ten slotte weerklank vinden daar, waar zij voordien niet werden aangehoord, noch verstaan werden. Het is dit besef, hetwelk ook in Titz-Otbronslky weinig standsgevoel toont. Is je niet opgevallen, Ibeste Edel- trudi hoe weel zij met uw gouverneur samen was Zij hield zich bijna uitslui tend' met hem bezig. Zoo metkte de prinses droogjes op. Dat is mij niet opgevallen. Het zou trouwens heel begrijpelijk zijn. Dr. Mankhof is zoo'n buitengewoon geleer de, dat het feiteük een genot is, met hem in igesprek te zijn. Maar denlk je niet, dat hij... hm... zulke vriendelijkheid verkeerd zou kun nen opvatten Hoe ikom je er Ihij., lieve Oftilie. Daarvoor is dr. Markhof veel te ver standig. Nu, ik weet het niet 1 Hij heeft blijkbaar zeer weinig gewoel* voor standsverschil, want zij, veroorloofde zich Lothar je en jij te noemen. Men zegt, d.at hij in liefdesbetrekkinig staat tot die Dieten... Wie zegt dat vroeg Edeltrud', het voorhoofd fronsend. Allen gelooven het. Graaf Heider meent, dat niemand anders den bewus- ten brief kan hebben geschreven en on der haar schotel hebben gelegd. Dat is onzin. Als dr. Markhof een boodschap aan haar had, kon hij er veel beter .gelegenheid voor vinden. Hij had het haar wel tienmaal mondeling kunnen zeigigen. Bovendien acht Tik hem niet in staat tot zoo'n 'dwaasheid, met zijn nicht een liefdesverbintenis aan te knoopen. Maar wie zou hef dan hebben gedaan den moeilijken tijd vol verwarring en ongewisheid, gelijk we nu beleven, ons sterk in hoop, en berustend kan maken. Aldus mogen, we het Paaschfeest met zijn welkome rustdagen voor het be drijvige leven van den arbeidzamen mensch, ons tot een verkwikking en verblijding maken. Laten we dezen kor ten tijd van ontspanning tusschen het overstelpend snelle jagen van de zor gen, welke het alledaagsch bestaan nu eenmaal met zich brengt, gebruiken tot een verpoozing voor geest en lichaam, en de uren welke ons resten zóó met de onzen doorbrengen, dat, wanneer de arbeid ons weder oproept, wij voldaan en gesterkt hem hernemen kunnen. De economische opleving en de toestand in Duitschland. Sui- keraandeelen en Suikermarkt. Amerika en Sumatratabak. De actie van obligatiehouders der Kon. Holl. Lloyd. Het verslag der Centrale Suiker. De algemeene toestand is gedurende de afgeloopen week niet In die mate gewijzigd, dat de beurzen daardoor in sterke mate zijn beïnvloed. De politieke factor, soms van zoo overwegende be teekenis voor den beurshandel, schijnt somtijds geheel en al afwezig te zijn en ook ditmaal was er weinig van te mer ken. De Markenkoers schijnt onbewege lijk, en hoewel een Duitsch correspon dent van een bekend Engelsch blad het dezer dagen als onvermijdbaar heeft genoemd dat na verloop van eenige maanden een nieuwe daling zal intre- dn, verzekert de directeur der Rijles- bank, dr. Havenstein, dat wanneer de mdusfrieelen slechts de devisen, wellce ze de eerste twee of drie maanden niet noodïg hebben, ter beschikking van het Rijk stellen, hij den koers van den dol lar op een bepaald 'niveau zou handha ven. En in ieder geval zou hij voorko men dat de dollar nog aanzienlijk zou dalen. Dit is wel een merkwaardige verklaring in een tijd, nu, naar hef schijnt, alles op een verdere „entwer- tung" van het Duitsche betaalmiddel is gericht. Een feit is echter, dat dusver de Markenkoers schier onbeweeglijk is en dat men zich, zoowel in het binnen land, als in het buitenland, langzamer hand daarbij aanpast, wat echter voor vele 'bedrijven een groote vermindering van productie beteekent en massa's ar beiders tot werkeloosheid doemt. De prijzen der Duitsche fabrikaten nade ren of overschrijden het niveau der we reldmarkt en moeten worden verlaagd om export mogelijk te maken. Zoo heeft het Reiohskohlenvefband en de Reichs- kohlenrat besloten de nefto-kolenprijzen van de syndicaten in het onbezette ge bied met 3.5 a 9 te verlagen, nadat ook reeds vroeger verlaging van den prijs had plaats gevonden en er zijn Edeltrud haaide de schouders op. Zij had' reeds lang haar eigen gedachten omtrent de zaalk, maar vond het niet noodig, die aan de gravin mede te deeien. Daarentegen nam nu de hertog het woord. Beste grarvin, ik zou in uwe plaats al dien laster niet zoo igéwitlrg hef oor feenen. Na wat Edeltrud mij van de zaak heeft verteld, schijnen we hier noch met ernst: noch met een flauwe grap te doen te hebben, doch eenvou dig href een groote laagheid. O, uwe hoogheid meent? Ja, vervolgde de hertog, die zijn afkeer niet langer bedwong, op scher pen toon Hoe weinig mij overigens het wat trotsche doen van freule van Dieten bevalt, zoo moet ik toch als eer lijk mensch op grond van mijne men- schenkennis en iik ibeeld mij in, die te helbben erkennen, dat ilk haar onmo gelijk in staat acht, heimelijke samen komsten met wien oolk te hebben. Men heeft haar uit mij volkomen onbekende oorzaak openlijk willen biameeren en die dit deed, 'kan slechts een schurk zijn 1 Misschien een afgewezen aanbid der 1 zei de igraivin, die Ibegeerig luis terde, omdat het haar nieuwe stof gaf voor een verhaak Denkt uwe hoogheid, dat het iemand uit onze ikringen is l,k zou willen hopen van niet 1 Daar echter buiten d:r. Mankhof, van wien zulike laagheid niet te denken valt, slechts leden van onzen kring.mee van de parfiji waren, moet ik zeggen he er zelfs die in verband met deze verla ging der kolenprijzen ook een verlaging der spoorwegtarieven verwachten, waarop overigens nog weinig kans schijnt te bestaan. Duitschland verkeert thans dus in een overgangstijdperk, een omstandigheid waarmede door onze in dustrie en niet het minst door de beurs rekening dient te worden gehouden, omdat het einde daarvan tevens het be gin is van nieuwe Duitsche mededin ging. De lichte verbetering van den economischen toestand in ons land en ook in Engeland, is voor een deel een gevolg van het wegvallen dier Duit sche concurrentie en van de bezetting van hef Ruhrgebied', waarvan de gevol gen allengs in minder mate de wereld markt zullen beinvloeden, omdat de Franschen alle zeilen bijzetten om de productie op te voeren, en voorts de mo gelijkheid van een compromis, hoe on waarschijnlijk zirtks thans ook moge schijnen, toch altijd openstaat. Overi gens blijkt uit een recente mededeeling in de Fransche Kamer opnieuw welk een stagnatie in het Ruhrgebied door de Franschen is veroorzaakt. Niet minder dan 40 hoogovens zijn gedoofd, waar door verliezen worden geleden, welke moeilijk onder cijfers kunnen worden gebracht, omdat hoogovens bij weder in bedrijfstelling nagenoeg geheel nieuw moeten worden opgebouwd. En de pro ductie van kolen en cokes is nog steeds onbeteekenend in vergelijking met wat vroeger door Duitschland aan Frankrijk werd geleverd. Men wil echter van toe geven aan geen van beide zijden weten, De verklaringen van Poincaré staan lijnrecht tegenover die van Guno en Von Rosenberg en de Engelsche regeering acht den tijd voor interventie nog niet gekomen. Zoo houdt de onzekerheid aan. Voor de beurzen is er derhalve geen reden om in de politieke constellatie een reden voor een hausse te zien en het zijn dan ook voornamelijk locale factoren, welke in de afgeloopen week aan de Amsterdamsche beurs een be tere stemming in het leven hebben ge roepen. Voor zoover de verslagen van industrieele ondernemingen uitkomen, maken zij een bevredigenden indruk en vooral de Suikerondernemingen schij nen over het vorige jaar den kostprijs dermate te hebben kunnen verlagen, dat er bij een dooreenprijs van f 11.92 voor suiker Superieur een flinke winstmarge overbleef. De Kalibagor, die in 1921 een kostprijs had van 13.66, heeft dien voor 1922 tot beneden 10 kunnen te rugbrengen, de Poerwokerto zelfs tot ruim 9 per picoh Wanneer dit reeds in 1922 mogelijk was, zoo meent men, mag voor 1923, dat een opbrengst van circa 14 per picol zal te zien geven, op een nog lageren kostprijs worden gerekend. Dit, en de nieuwe afdoening uit oogst- 1924 door de VISP, heeft deze week tot opnieuw hoogere noteeringen voor Suikerwaarden geleid. Intusschen is er uit Amerika een bericht afgekomen, dat laas ja 1 Die opvatting is zeer interessant. Vindt u, gravin Ik vind ze inte gendeel zeer droevig. Maar nog droe viger is de drijfjacht, die volgens uwe woorden thans tegen freule van Dieten op touw gezet is. Ik moet zeggen, ik schaam mij bijna over mijn standgenoo- ten. Want wij hébben slechts dan het recht, ons als ho-oger geplaatste men- scherr te beschouwen, ais wij edeler, rechtvaardiger en hooghartiger zjjn in onze denkwijze dan degenen, die wij niet erkennen als ons gelijken. lik heb mij tot nu toe begrijpelijkerwijze om de Hagernlbacher dame van gezelschap niet bekommerd. Maar ik zal het van nu af aan als een eerezaak beschouwen, haar steeds dien eerbied te bewijzen, dien anderen haar onrechtvaardig, ont houden Nu was het de gravin die onbehage lijk op haar stoei heen en weer schoof. De oogen van den hertog rustten zoo merkwaardig streng en doordringend op haar alsof hij: met zijn woorden juist tegen haar zelf een boetpredikatie had willen houden. Daarom ivroeg zij dan ook alleen maar -beleefdheidshalve naar Prosper en vernam dat hij ivoor een paar dagen naar Hochweid was ge gaan, om op herten te jagen. Toen nam zij zeer haastig afscheid. De hertog keek hef voortrollend rij tuig somber na. Gelulkikiig, dat zij buiten is, de gif tige slang. Ik had niet gedacht, dat ik ivoor die freule tvan Dingsda nog den ridder zou moeten spelen. Maar bij hef INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. tot eenige bedachtzaamheid noopt. De Amerkaansche regeering, of liever, de President, heeft een onderzoek gelast naar de oorzaken van de voortdurende prijsstijging van suiker te New-York, teneinde te kunnen vaststellen in hoe verre het bestaande invoerrecht daar voor aansprakelijk moet worden ge steld. 'Mocht dit het geval blijken, dan zou de president gebruik maken van zijn bevoegdheid om de tarieven met 50 te veriagen, teneinde door den in voer van goedkoopere buiteniandsche suiker, de haussebeweging te breken. Het lijkt niet waarschijnlijk, dat zulks mogelijk is, omdat ook in landen, waar minder zware beschermende rechten worden geheven, de suikerprijs oploopt en de oogst in Epropa, naar ruwe schat ting, in 1922 slechts de helft heeft op gebracht van het beschot dat vóór den oorlog werd verkregen, terwij! de con sumptie, naar wordt aangenomen, stij gende is. Het lijkt ons echter niet uit gesloten dat het bedoelde onderzoek nog een andere bedoeling heeft, name lijk het ontmaskeren van de speculatie, welke, naar men gelooft, in de suiker markt grootere proporties, aanneemt. Het feit, dat de suikerverbruikers te gen elkaar opbieden, leidt hen) die de verkooporganisatie op Cuba beheer- schen, er toe, terughoudend te zijn met hun aanbiedingen en daarnaast wordt allicht een deel. van het gekochte mate riaal door de speculatie opgekocht, wat tot een nog scherpere prijsstijging zou kunnen leiden. Wanneer dit van regee- ringswege aan de hand van een onpar tijdig onderzoek kon worden aange toond, zou dit op dé suikermarkt onge- - twijfeld 'n ontspanning veroorzaken en verdere manipulaties kunnen voorko men. Op de suikermarkt zijn de laat ste jaren meer dan eens scherpe up's and down's voorgekomen en uit hef feit dat dé VISP voortgaat met uit oogst- 1924 af te geven tot prijzen, die ver be neden den tegenwoordigen marktprijs Hggen, blijkt wel dat zij een kentering on de suikermarkt lang niet uitgesloten acht. Tabakswaardén hebben deze Week ook een meer geanimeerd' verloop ge had, blijkbaar mede als oevolg van een gunstige beschouwing over de naaste vooruitzichten in een der financieete bliaden, waarin werd aangetoond, dat Amerika op steeds grootere hoeveelhe den de hand legt, zoodat diensvolgens ook de voor Amerika niet geschikte partijen in prijs stijgen. Met name dé Senembah en de Deli Batavia wérden genoemd als ondernemingen, die een groot deel van hun oogst naar Amerika kunnen afzetten. Het feit, dat de ta bakscultuur op Sumatra zich thans ia handen van slechts enkele groote on- zien van zooveel boosheid en laagheid kon ik werkelijk niet zwijgen. U hebt haar zeer warm verdedigd, papa, zei Edeltrud glimlachend'. Zij zou trotsch zijn geweest, als zij uwe woor den had gehoord, Bah, daarvan zal ze niets verne men. Ik heb haar verdedigd, omdat ik hare zaak voor rechtvaardig hóud' en haar tot niets laags in staat acht. Mis schien ook een weinig mee daarom, dat :ik haar eenmaal pijn heb gedaan. Nu zijn we daardoor quitte. Tot weerziens, Edel. Hij wendde zich naar de deur, waar achter hiji verdween. De prinses keerde langzaam terug naar ide plaats onder de hoornen, waar zij des namiddags gewoonlijk zat. Ook zij was blij, dat gravin Wilderich was heengegaan, hoewel dat, waf zij van Tinti had gezegd, haar heel welkom was geweest. Zij wist, dat haar schoon vader, die omtrent vrouwen even stren ge als ideale meeningen koesterde, Tin- ti's optreden nu aan scherper critiek zou onderwerpen. Toen zweefden haar blikken droo- mend in de verte. Vanwaar die bange onrust en droefheid, die haar sedert het uitstapje naar de Udo-grot zoo dikwijls overviel Was het de zwoele zomer lucht of de geur der rozen, die thans zoo weelderig bloeiden (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1923 | | pagina 1