I I 1000 OLDO 24 MAART 25 Eerste Blad No 71 nensch it bode neisje Maatschappij via jqviart Min: Film F. VU OF VEIOE MilsM SI, Ilissiip. Tel. Inleit. ll.Pnliiiniiii 8S28T Verschijnt Igelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen HlggS door AS 11# van een hand, 1*^|| van NIEUW LEVEN FEUILLETON De burcht van het geluk. TAB^K cent 2.25 - 1.5» - 3.25 beneden van de en twee 8.50 id - 11.00 2.20 0.50 0.60 - 0.95 - 0.80 - 0.55 - 0.85 T. miii t.a. im 8 8 t, Bun im. MI 8 8 st in het Electrici- als zoodanig, of taalvak zijn werk- ikunnen sollicitee- ters E. J., Bureau traat 44 boven, n /straat 27. ddelb. - Rotterdam elegen plaatsen. \N~ PASSAGIERS !EN EN VEE. te bekomen EENHOORN, Tal 163 O8TEKH0UT, Tel. lot EDITENHEK.Tel.8J». VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20 per 3 maanden. Franco door het geheele rijk ƒ2.50. Voor België ƒ4.15. Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent. ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederenregel meer 26 ct. Familieberichten van 16 regels 1.70. Bij abonnement speciale prijs. Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel De abonné's in 't bezit eener Polis, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij levens- lange ongeschikt- heid tot werken. 8 r^f|Sulden bii doodO#ifl gulden bij verlies A gulden bij verlies A UUU een ongeluk. voet of oog. JLdU een duim. Je.Uv I gulden bij verlies van een wijsvinger. gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Oit nummer bestaat uit 2 bladen Da kalender aan onzen wand, het vroolijike zonnelicht, gelijlk het in deze dagen reeds uren lang het leven daar buiten in de natuur zoo ikan doen op fleuren, daarbinnen in onze woning de (kamers met een helderen glans kan vroolijlk malken, een geheimzinnig ge rucht daarboven in de lucht, een jong frisch tóeurbegin daar beneden op den grond, het spreekt ons alles van het naderend lente-getij, van het beginnend voorjaar. En het is alsof alles nieuw leven heeft gekregen in ons en om ons. 'Nieuw leven, was 'het oude dan dood' en vergaan Slechts schijnbaar. Want dood in den zin van het dage- lijksch woordgebruik ikent het natuur leven eigenlijk niet. Daar is altijd alles in wording en roering, in voortstuwing en beweging. Wij noemen dan „dood", als wij na op den fleurigen zomertooi, 'den ikleurigen herfsttijd hebben ziende volgen, den Ikillen kleu.rloozen, „doo- den" winter aanschouwen, het doode jaargetij. En toch is wellicht geen be naming minder juist dan deze. Want in datzelfde doode getij, worden al de, voor ons oog, onzichtbare voorbereid selen gewrocht en voltooid, om, is de lente dadr, het al in een ontluiking, een ontbotting, en openbloeiing, te zetten. En de jonge vrucht van die gansc'he lange voorbereiding, dat is het heerlijk iente-ieven, dat we nu met rassche schreden, eiken dag, tegemoet gaan. Op de oude looten ikiemt het nieuwe groen, uit de volwassen dieren .komen de kleine voort, blad na blad gaat zich zetten, om, is de tijd gerijpt, te ontbotten en te prijken tot een weelde-lust der oogen. En al het leven zingt ons een nieuw lied tegemoet. Ook in ons zingt zulk een zang. Het klaaglied van den somberen winter heeft uit, we leggen als het ware zijn zorgen en verdrietelijkheden in-eens van ons af, ons hart, onze geest, ons ver langen, zij snellen voorwaarts naar het geen ons wacht, en laten gaarne achter, wat in den lagen zonnestandstijd ons grimmig, duister deel geweest is. O, zeker, we hebben ook aan dien tijd' nog menig dierbaar uur en dankbare herin nering, we hebben de wintersche maan den vaa)k voor heel veel liefs in den kring der onzen in huis en aan den haard, ondervonden dank te weten als tet daarbuiten zoo ijslkoud en guur was, dan Ikon het hierbinnen, in ons, zoo weldadig warm en koesterend we zen. Maar boven al die geneuchten uit, Roman van F. ARNEFELD 20) Er is maar één uitweg. Papa en Tinti moeten zelf tot inzicht komen, dat het gewenschte huwelijk niet aan hun wenschen voldoet. Jij moogt voorloopig in je optreden niets veranderen be halve alleen, dat je tegenover Tinti soms laat merken, dat hare zonderling heden je mishagen en dat je zoo iets bij ie vrouw niet zoudt dulden. Toon je "iet inschikkelijk, en laat geen gelegen heid voorbijgaan, haar gebreken te la- «n. Tinti is zeer prikkelbaar in dat opzicht. Het zal 'haar trots wekken, en 21i zal zich steeds meer buitensporig toonen, zoodat dan vanzelf papa ook de oogen opengaan. Want verstandig is hij, ondanks zijn eigenzinnigheid. Moe dig ondertusschen onopgemerkt Kurt ™Jngs aanzoek aan. i Edeltrud Dien flauwerd wil je «e verstandige Tinti toe Juist haar Zij moet een ledepop, o|e millioenen als gouden achtergrond hoeft Gelijk van adel is hij. Ik verwed sd?t zij eindelijk beiden gelukkig •P. Hij zal het zich tenminste verbeel den. Want Kurt is zeer ijdel, houdt zich voor onweerstaanbaar en voor de beste Partjn het land, naast jou. Het laatste 's hij ook inderdaad. klimt de, ons geheele wezen en omge ving, vervullende verrukking van het nieuwe lente-leven, dat ons nu wacht, 'ons nu met zijn, maar ééns in hef ge heele jaar genoten, weelde beidt en met zijn lieflijke roepstem onze ooren ver vult. Ziet, hoe hef stralcs ontspruit in de gaarden, hoe daar iknop na knop zwelt om eensklaps open te gaan, tot een zinnen- en hartenlust der menschen ziet hoe vrooiijik overal het jonge lam metje in de groenende weide ikomt dar telen, hoe de -boomen hun kruinen gaan sieren, hoe de velden als meteen nieuw frisch kleed getooid, de aarde tot één tapijt van welig dons en geurig bloem- gepromk maken. Hoort hoe straks de vogelen in ikoor de lucht volmaken van hun lieflijken zang, hoe zij vroolijk rondfladderen of pijlsnel opstijgen tot naar schier niet te ziene hoogten, hoe zij jubelen en Ikwinkeleeren in de vroe ge vootjaarszonne-oplkomst, of hun avondlied' ikweelen ais de schemering zich over velden en wegen, over land en stad henenspreidt. Laat het oolk in ons hart zoo jubelen, als de natuur het t'hans op zoo tal van toonaarden om ons henen doet. Want deze tijd van nieuw leven alom, is een tijd van dankbaarheid bij uitnemendheid voor al wat de schoone schepping, niet de wereld der menschen in en om ons te genieten geeft. O, zeker wij hebben oolk de smart en den rouw te aanvaarden, als deelen, onafscheidelijk nu eenmaal, van het gansche leven we hebben ons neer te leggen en te berus ten in veel wat ons leed doet. En wie de moeilijke taak des levens, een ieder onzer op de schouders gelegd, naar beste krachten wil volbrengen, 'hij zal zich niet van het leed, niet van ramp spoed en kommer mogen afwenden, maar ook dit aanvaarden met een steitk hart en een rustig gemoed. Maar hoe veel te grooter zal en mag die levens blijheid zijn, als zij ged.ijen kan in voorspoed en in vreugde, als ze, gelijk wij nu in de natuur aanschouwen, ge paard gaat met al de schoonheid, al de weelde, al de heerlijkheid van een hoe lang ooik -verwacht, toch eindelijk in volle vervulling gegaan verlangen van mensch en dier en plant. VOORSTELLEN AAN DEN GEMEENTERAAD. Door Burg. en Wefh. zijn de volgen de voorstellen aan den gemeenteraad gedaan De in uwe vergadering van 24 No vember j.I. vastgestelde en aan Ged. Staten van Zeeland ter goedkeuring toegezonden gemeente-begrooting voor 1923, ontmoette, blijkens een overge legd schrijven van dat college op slechts enlkele punten van administratief belang eenige bedenking. Uit een nota van wijzigingen blijkt, Zij zweeg. Ook Prosper bleef stom. Hij begreep, dat Edeltrud's plan goed was, maar dat het ook kon mislukken. Tinti was tegenover hem steeds inschik kelijk geweest. Als zij nu eens niet wilde begrijpen, dat hij geen man voor haar was wat dan Dan moest elke dag haar hoop versterken en zijn plich ten vergrooten. Met een zeer onbehagelijk gevoel ging Prosper eindelijk te bed. Maar het duurde uren, voordat de slaap zijn ge prikkelde zenuwen kalmeerde. HOOFDSTUK XII. Er was een aardige sage van de ruïne Dansberg, die in alle 'kinderkamers van den omtrek een groote rol speelde. in oude tijden, toen er nog roofrid ders in het land waren, het geslacht der Eberdichens telde zijn voorouders tot in die jaren en rechtstreeks als de bewo ners van Dansberg terug, toen moest er een graaf Ebereichen als kruisvaarder naar het Turkenland zijn getrokken, die zijne vrouw met hun kindje en weinig dienstmannen onbeschermd op den een zamen burcht achterliet. De kleine Udo von Ebereichen koesterde groote voor liefde voor dieren, die als goede vrien den van alle zijden naar hem toe kwa men, zoodat men hem zelden zonder een ree, een haas of vos in het bosch ontmoette. Op zekeren dag overviel een roofridder, die de Ebereichens reeds lang vijandelijk gezind was, versloeg de dienstmannen, roofde, wat te roo- dat wij. U voorstellen aan deze opmer kingen gevolg te geven. Ten aanzien van den post „Uitkee- ring van het rijk ingevolge de wet van 24 Mei 1897 (Stbld. no. 156) ad 72.752.90, weitoe wij hadden ver hoogd met een bedrag, waarop de ge meente ten naaste bij volgens een bere kening aangegeven door de Staatscom missie inzake de regeling der financi- eelei verhouding tusschen rijk en ge meente, aanspraak zou kunnen maken in den vorm van een „nooduitkeering" ad 50.927, deelden Ged. Staten ons het volgende mede „ln de raming van dezen post zal al leen dan kunnen worden berust, als de verklaring wordt gegeven, dat met de vaststelling van het heffingspercentage der inkomstenbelasting over 1923/1924 zal worden gewacht, totdat omtrent het al of niet toekennen van r.ooduiükeerin- gen een definitieve beslissing gegeven is, efl dat, indien alsnog geen voldoend utzicht op de nooduitkeering bestaat, de post zal worden verlaagd en die voor de inkomstenbelasting zal wonden verhoogd." Wij kunnen het stellen van deze voorwaarde door Ged. Staten wel bil lijken, te meer, waar de regtering ten aanzien van hef verleenen van uitikee- ringen aan gemeenten en andere licha men zich zooveel mogelijk tracht te beperken. Waar men algemeen, zoowel bij 's lands regeering als bij de gemeentebe sturen, de overtuiging bezit, dat de uit- keering van het rijk op de verouderde grondslagen der wet van 1897 geheel onvoldoende is om den gemeenten den noodigen financieelen steun te verlee nen, waarop zij als orgaan van den Staat aanspraak m-eenen te mogen ma ken, en waar het blijkens de voorschrif ten, gegeven bij de wet van 12 Novem ber 1921 (Staatsblad 1173), voor de gemeente Vlissingen voor oX iaren 1921 en 1922 billijk werd geatht, dat zij voorshands aanspraak kon ma'ken op het dubbele bedrag der rijksuit'keering 1897, daar meenen wij met recht de verwachting te mogen 'koesteren, dat, in afwachting van een definitieve regeling dezer materie, onze gemeente in het genot zal worden gesteld van de ver hoogde uitkeering van het Rijk, dan wel van een uitkeering overeenkomen de met de uitkomst der berekening, welke door ons is gemaakt op een basis zooals de voormelde Staatcommissie die heeft aangegeven en welke door uwen raad op de- begroeting voor 1923 is uitgetrokken. Inmiddels stellen wij U voor, de door Ged. Staten bedoelde verklaring om trent den hierboven vermelden post der begrooting af te leggen. Voorts geven wij U in overweging, in verband met onze uiteenzetting in de nota van wijzigingen, over te gaan tot intrekking van uw besluit d.d. 25 Augustus 1922, no. 6, betreffende de overbrenging van buitengewone uitga ven van den dienst 1921 naar dien van 1922. Bij besluit van uwen raad van 30 De- ven viel en legde ten slotte den burcht in de asch. De gravin, die gedurende den strijd in doodsangst naar haar zoontje zocht, maar hem nergens kon vinden, vond den dood in de vlammen. Van den klei nen Udo echter werd geen spoor £e" vonden, hoewel de roofridder met zijn manschappen juist naar hem overal zocht. Eerst veie jaren later, toen boe ren toevallig weer aan de verlaten plaats kwamen, vonden zij een wonder- schoonen blondlokkigen knaap in ver sleten fluweeeien buis, die zich aan hen bekend maakte als Udo von Eber eichen. Toen men hem vroeg, waarvan hij dan tot nu toe had geleefd, en waar hij bij: regen en sneeuw zijn hoofd' had geborgen, leidde hij hen naar een hol in de rotsen achter de zwartberookte muren van den burcht en wees hun zijn slaapplaats van mos. Van voedsel ech ter ihadden hem zijn vrienden, de dieren van het woud, rijkelijk voorzien. De eekhoorntjes brachten noten, de hazen boschbessen, de reeën wortelen en zwammen, die zij uit het mos zoch ten, de vogels eieren en de vossen dik wijls stukken kaas, brood- of worst, die zij hier en daar uit de rookplaatsen van afgelegen boerderijen hadden wegge nomen. Eike soort dieren had zich voor hare legering een eigen bergplaats aan gelegd, zoodat er rondom de grot een groot aantal voorraadschuurtjes was, waaruit de knaap naar believen kon weghalen, als hij honger gevoelde. Hij cember 1921 no. 26 werden met in gang van 1 Februari 1922, voor den tijd van één jaar ondershands venkochi de door den gemeentereinigingsdienst verzameld wordende beerstoffen aan den heer L. Schipper te Leiden voor den prijs van 1.50 per M". Tengevolge echter van de toeneming van het aantal aansluitingen op het gemeente-riool, wordt de hoeveelheid beerstof, welke voor venkoop in aan merking komt, steeds minder, waar door Vlissingen alleen voor de gegadig den geen object meer is. In verband hiermede hebben wij ons waar het bestaande contract met 1 Februari jl. zou afloopen in verbin ding gesteld met de gemeentebesturen van Middelburg en Goes om tot een gemeenschap,pelijlken verikoop van deze stoffen over te gaan. Beide gemeentebesturen waren hier toe genegen, zoodat gezamenlijk, zoo wel in ons land als in het bjiitenland (België) pogingen in het werk zijn ge steld een behoorlijk bod te verkrijgen, doch men is hierin niet geslaagd. Onderhandelingen met den tegen- woordigen kooper gevoerd, hadden tot resultaat, dat hij genegen is de beer stoffen van de twee genoemde gemeen ten en onze gemeente te ikoopen voor den prijs van f 1.60 ,per ML Hij stelde daarbij echter als voor waarde, dat Jiij vooï de jaren 1924 en 1925 bij nader te houden inschrijvingen hef recht van voorkeur zou verkrijgen voor den prijs van den meestbiedende, terwijl hij zich daar tegenover stilzwij gend verplicht gedurende die jaren in te schrijven voor een prijs van minstens 1.60 per ML Waar tegen het aanvaarden van de hierboven genoemde voorwaarden bij ons geen bedenking bestaat en de ge boden prijs in deze tijdsomstandigheden hoog. is te noemen, hebben wij de eer uwe vergadering voor te stellen voor hef tijdvak van 1 Februari 1923 tot en met 31 December 1923 de beerstoffen te verkoopen aan den heer L. Schipper te Leiden voor den prijs van f 1.60 per ML Bij de behandeling der gemeente- begrooting voor 1923 werd door het lid uwer vergadering, den heer Van Hal, een motie ingediend, waarbij ons college werd uitgenoodigd, een nieuwe regeling van het schoolgeld' voor het handelsherhalingsonderwijs te ontwer pen (Handelingen 1922 blz. 685). Over deze motie werd door uwe ver gadering geen beslissing genomen, doch de wensc'h te kennen gegeven ten aan zien van deze aangelegenheid nadere gegevens van ons te ontvangen. In de eerste plaats zij hier in herin nering gebracht hetgeen wij, naar aan leiding van een desbetreffende vraag in de afdeebngsvergadering, in onze memorie van antwoord opmerkten. „Wij kunnen niet inzien" aldus schreven wij „dat het schoolgeld voor de Handelsherhalingsschool, welke instelling nog geheel ten laste van onze gemeente komt, te hoog zou zijn. Een vergelijking met hef tarief voor de Hoogere Handelsschool gaat o. i. niet verliet dat hol ook niet, toen de boeren hem wilden meenemen. Hij zei, dat hij hier op zijn vader moest wachten, en het ontbrak hem. .immers ook aan niets. Werkelijk kwam de oude graaf een jaar later uit het Turkenland terug en bouw de aan den voet van den berg zijn kasteel weer op, dat nu Neu-Dansberg genoemd' werd. Maar elk jaar op den dag, waarop de boeren den knaap ge vonden hadden, beklom de graaf met zijn zoon en vier zwaarbeladen knech ten den berg naar de ruïne, om de trouwe dieren van het woud een feest dag te bereiden. Dan werd koren ge strooid voor de vogels, zoutblokken neergelegd, voor het .grof wild, en de sappigste jonge groenten uit den tuin van Neu-Dansberg voor de hazen ge bracht. Zelfs de roovende vossen wer den, tot ergernis van den jagermeester, met vleesch en lever bedacht, Zooals de sage vertelt, betoonden de dieren zich dankbaar voor die welda den. Telkens als graaf Udo met zijne geschenken kwam, vond hij als tegen geschenk de oude voorraadschuurtjes om het hol weer door zijn oude vrien den gevuld. Dit aardige gebruik bleef jaren lang in hef geslacht der Ebereichens bestaan en erfde evenals de 'liefde voor de die ren, van vader op zoon over. Maar toen eens een jagermeester van Neu-Dans berg in het geheim vergif tusschen de vleesch,porties der vossen mengde en daardoor deze niet alleen -bijna uit— INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN. CENT op, waar dit op denzelfden voet moest worden ingericht als het schoolgeld voor de Riiks Hoogere Burgerschool, dat inderdaad laag is te noemen. Ech ter geschiedt de toepassing van het tarief der Handelsherhalingsschool op een milde wijze, zoodat bij den aanslag met de financieele draagkracht van den leerling, of van zijn ouders of verzor gers, nauwkeurig rekening wordt ge houden en c.q. geheel of gedeeltelijke vrijstelling van schoolgeld wordt ver leend." Met ingang van 1 September 1920 werd het schoolgeld als volgt herzien f 20 voor den voorbereidenden cur sus, met inbegrip van één vreemde taai-cursus 30 voor den vervolgcursus, met in begrip van één vreemde taai-cursus en de lessen in stenografie en machine- schrijven 5 voor het volgen van eiken meer deren taai-cursus 10 voor eiken cursus in taal, steno grafie of machineschrijven afzonderlijk. In uwe vergadering van 24 November j.I. waardeerde de heer Van Hal de wijze, waarop ons college het tarief toepast, doch hij wenschfe een „rechts grond". Aan dien wensch was voldaan, daar ar f. 2 der verordening op de heffing van het schoolgeld bepaalt, dat onver- mogenden kosteloos en minvermogen den de helft van het tarief betalen. Dat wij deze bepaling mild toepassen moge U uit de volgende cijfers blijken Cursus 1921/1922; aantal leerlin gen 165, waarvan 124 vol 75 25 'half schoolgeld en 16 kosteloos 25 Cursus 1922/1923. Aantal leerlingen 122, waarvan 88 vol 72 23 half schoolgeld en 11 kostelooos 28 In verband met de hooge uitgaven voor leermiddelen en schoolbehoeften, welke post een bedTag van 1100 voor den cursus 1921/22 overschreed, werd door ons te vorigen jare het plan ge opperd om i de leermiddelen voor deze inrichting door de leerlingen zelf te doen aanschaffen, met uitzondering van hen die tegen geen of verminderd schoolgeld' onderwijs ontvingen. Aanvankelijk werden wij in dit ons plan gesteund door de commissie van roeide, maar ook de andere dieren wan trouwig maakte, werd de verstandhou ding tusschen mensch en dier slechter. En toen spoedig daarna in het geslacht der Ebereichens een paar geweldige jagers geboren werden, die vurig het wild vervolgden, hield de gewoonte heelemaal op en ze was stellig geheel vergeten als de sage ze niet in herinne ring had doen blijven. Nu was echter de tegenwoordige gravin Ebereichen een even groote vriendin van kinderen als weldoenster der armen en zij vatte het oude gebruik weer op, om hare lievelingen een blij den dag te bezorgen. Zij liet groote voorraden vleesch, groenten en dopvruchten koopen, die op muildieren naar de Tuïne gebracht en daar op bepaalde plaatsen door de kinderen aan bevriende families als ge schenken voor „de dieren van het woud" neergelegd werden. Maar in stilte liet zij rondom het oude Udo- hol kleine bergplaatsen aanleggen, die met bonte suiker-eieren, bonbons en zuidvruchten werden gevuld en die dan door de kinderen als ,,dan,k' der die ren" ontdekt moesten worden. Terwijl men dan koffie dronk in den ouden burchthof der ruïne, die nog goed be houden gebleven was, zouden arme dagloonersfamilies uit het dorp Dans berg in stilte de „geschenken" wegha len, opdat de kinderen de illusie zouden behouden, dat de „dieren van het woud" ze hadden aangenomen.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1923 | | pagina 1