25
24 FEBRUARI
Eerste Blad
€%tm Joartfan^
Itfïïifirm Flil DE VELDE Ir Jatstraat 58, fiissinp. lal. tan. 18. Pastrakeni^ 6M8T
lirschiiot tegelijls, aitgezoateri ep Zonteg an algemeen erkende Christelijke Feestdagen
GEMEENTEBESTUUR
Hst eigenlijke doel.
FEUILLETON
De burcht vap het geluk.
BetirsbeschouwLngen
m, "k
V
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJSVooi Vlissiagen en de gemeenten op Wafcneten ƒ2,20
per 3 maanden. Franco door bet geheele rijk ƒ2.30. Voor België ƒ4.16.
Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Abonderlpe nummers 8 cent
mh
ADVERTENTIEPRIJSVan 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 ct.
Familieberichten van 1—6 regels 1.70. Bij abonnement speciale prijs.
Reclames 62 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zqn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor:
gulden bij levens-
lange ongeschikt-
heid tot werken. 1
gulden bij dood A/T A gulden bij veriiesi pA gulden bij verliesi AA
OUu een "ongeluk. Uil U wet* of oog.' löli een'duim. lliU
I gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
PMBtmer bestaat uit 2 bladen
ALGEMEENE POLITIEVERORDENING.
■ars- en Weth. van Vlissingen maken
hekend, dat de op II Februari jl. in wer-
stB}; getreden nietrwe algemeeae poööe-
rfMordentng voor Vlissiagen in druk is
verschenen en dot deze, zoowel in haar
geheel, ah) voor elk onderdeel afzonderlijk,
fe gemeente-secretarie (3e afdeeüng) voor
het publiek verkrijgbaar wordt gesteld te
gen des pdjs van O .bi' per 8 bladzijden
Vf-sin-cn12 Februari 1923.
Burg. en Weth. voomoeiud.
VAN WOELDEREN.
De Secretaris.
F. BISSCHOP.
Het vatt moeilijk te loochenen, dat
hef optreden der Franschen in het
Roergebied op het oogenblik feitelijk
ste gevaarlijkste factor uitmaakt, welke
in de toch al zoo moeilijke internatio
nale politieke verhoudingen zich doet
gekten. In zekeren zin mag het ais een
meevaller beschouwd worden, dat nu
de actie van Fransch-Belgische zijde in
gindsch gebied ondernomen, reeds
verscheidene weken duurt, het nog niet
tot die bloedige botsingen, die uitbar
sting van woede en verweer bij een on
derdrukt volk, bij een geknechte groep
van vaak tot het uiterste gepiaagden is
gekomen. Men had dit aanvankelijk an
ders verwacht, en gemeend, dat ten
stofte aan het geduld ook van de meest
inschikkelijke bevolking een einde ko
men zou. Allicht is dit van' Fransche
zijde verwacht en gehoopt. Immers
alsdan zou er nog meer reden van
voorwendsel zijn om, tot de tanden ge
wapend, in een bij uitstek nijver en
vreedzaam gebied, met ai het barsche
geweld en de uittarting op te treden,
waarvan men te Parijs het beste schijnt
af te weten. Dat alles is niet gebeurd,
althans tot nog toe niet. Nergens is de
in de geschiedenis zoo befaamde „levée
en masse", dat grijpen naar wapenen
door geheel een volk, van mannen en
vrouwen, van oud en jong, tot het uiter
ste gedreven, vermeid en doet zich, ten
minste voor zoover de inlichtingen
strekken, dat groote gevaar nog "kri
dreigend voor. Maar dat kan anders
worden, tui wellicht eerder dan men
oppervlakkig .denken zou.
Want van dag tot dag wordt de
spanning io 'liet Roergebied grooter,
drijven de sombere donkere wolken van
naderend oifhë'ri tezamen boven dit
Roman van F. ARNF.FELD.
1)
HOOFDSTUK l
Het jachtslot Hochweid, 'dat met
Deisenstein en Klein-Dreisensteih deel
uitmaakte van het majoraatsgoed
Abelsperg en romantisch gelegen was
tusschen dennebosschen en stei! .oploo-
pende bergen, lag zwijgend in het grijs
van den morgennevel. Nog sliepen de
honden in de achter het slot gelegen
stallen en de zware eikenhouten huis-
denr met het groote hertegewei er bo
ven was nog gesloten.
In de benedenverdieping kwam be
weging. Vensters werden verlicht, een
oudl man in jachtkleedij opende dc
huisdeur en wierp een onderzoekenden
blik door den nevel. Terstond daarop
kwam er rook uit een der sclioorstee-
nen. die het steile dak kroonden.
Zijn reuk wekte de witte damherten,
die verzorgd werden langs de oude slot
gracht. Grazend kwamen zij uit hunne
schuilplaatsen naar het schrate gras
veld. in de stallen hoorde men de hon
den blaffen. In de dennen begonnen de
vogels te zingen. Nu trad, door den
ouden jager eerbiedig begeleid, een
jong man uit het huis. Ook hij was in
jachteostuum en droeg een buks in de
hand, die hij voorzichtig tegen de bank
naast de huisdeur zette. Zijne blauwe
"Ogen, als lichtpunten in het door de
lucht gebruinde gelaat, omlijst door
groote, belangrijke gedeelte van het
Duitsche rijk van dag tol dag treedt
de Fransche uittarting dreigender op
en schijnt het alsof het consigne in liet
kamp der bezetters luidt, de bevolking
tot verzet uit te lokken, tot daadwerke
lijk verweer. Wee dan den overwonne
nen Vae vfetis
Want waarom is het metterdaad
Frankrijk te doen Niet om de schade
vergoeding betaald te krijgen. Dit is
we! de leuze, maar niet 'het werkelijk
oogmerk. „De Franschen", aldus laat
zich Engeland's eerste minister uit,
„roepen wei om schadevergoeding,
maar als Duitschland vlotweg zou be
talen, wat het schuldig is, zouden zij
dat zeker minder aangenaam vinden".
Inderdaad bij betaling zou alle verdere
geweld-actie beëindigen moeten, en
alle thans gegeven moeite door Frank
rijk, moeite om niet blijken geweest te
zijn. Wil Frankrijk de Rijnlanders en de
andere bewoners der linker-Rijnstreek
afscheiden van liet rijk, om het tot een
afzonderlijken staat te maken, een
soort bufferstaat, tusschen zich en het
overige Duitschland Men zou het kun
nen gelooven, gelet op een intense actie
in die richting onder de genoemde be
volking. Doch gissen is licht missen, en
zeker bij een zoo hardnekkige verwarde
politiek ais die door Frankrijk in den
iaatsten tijd wordt gevoerd. Is het het
duurzaam bezit van het waardevolle
Duitsche kolen-bekken en de ijzererts-
lagen waarop, Marianne het begeerig
oog gevestigd houdt? Wij hebben te
vaak gezien hoe economische onder
grond en beweegredenen, de richting
van het buitenlandsch politiek beleid
de'r groote mogendheden bepalen, om
ook deze veronderstelling botweg te
mogen verwerpen. Doch ook daarom
trent bestaat geen voile zekerheid, in
dien wij al deze bij-oogmerken niet
verwaarloozen mogen, het eigenlijk
doel, de waarachtige ondergrond van
.ganseh het Fransche optreden van den
Iaatsten tijd kunnen zij niet zijn. Toch
wijzen alle in een duidelijk waarneem
bare richting, naar het eigenlijke oog
merk, liet diepe wezenlijke doel van die
in een meer en meer verscherpt stadium
komende actie in het Roergebied. En
dat doel is eenig en alleen, om met
welke middelen ook, langs welke wegen
ook, met elk hanteerbaar machtsinstru
ment en desnoods zonder de hulp van
eenig ander jand, den ouden erfvijand
er onder te houden, klein te maken.
Want nog altijd is het groote schrik
beeld, liet ijzig fantoom van het „over
wonnen hebbend" Frankrijk, dat het
eenmaal aan den terneergeslagen Michel
gelukken zal, om er met zijn taaien on
verdroten ijver, zijn onuitbluscbbare
energie, zijn tegen alle verdrukking in
zwart haar en knevel, trachtten onge
duldig den nevel te doordringen. Toen
riep hij blijde Ik geloof dat het
mooi wordt, Bender Zie eens, de mist
verdwijnt en de bergspitsen worden
hei-der.
inderdaad daalde de mist dieper en
dieper, 'crw'iil de bergen in rozig gloei
end licht hooger schenen te worden,
alsof zij een nachtgewaad hadden afge
legd, dat nu door de bedauwde aarde
werd ingezogen.
De oude jager -glimlachte.
Dat doet de wind. Doorluchtig
heid. Hij is omgegaan. Ik voelde het
gisteren al in mijn oude beenderen het
nevelige, nattig koude weer is voorbij,
en nu komt een mooie tijd.
Des te beter, Bender. Dat geeft een
goeden paartijd voor korhoenders.
Maar zeg nu uwe vrouw, dat zij mijn
ontbijt hier buiten brengt. Liefst waf
vlug, want ik wil weg.
De jager verdween en kwam spoe
dig daarop terug, gevolgd door een
gezette oude vrouw, die buigend een
rijk beladen blad voor prins Prosper,
den eenigen zoon van den hertog van
Abelsperg, neerzette.
Zal ik Feldmann brengen, door
luchtigheid Gaan vye weer naar den
Senkalm vroeg de oude.
Neen, beste Bender. „Wij" gaan
vandaag niet en Feldmann mag heden
met je uitrusten. Ik ga al-leen. Ik wil een
haan zoeken.
Doorluchtigheid, alleen Maar dat
gaat toch niet
Waarom niet vroeg lachend de
prins, die vlug zijn ontbijt gebruikte.
zich herstellend evenwicht, weer boven
op ,te komen, in naaste of in verre toe
komst. De ontzaggelijke vrees voor zulk
een toekomstbeeld vervolgt Marianne
nacht en dag. Om aan dat schrikbeeld
te ontkomen spant het, zeil' nog uit tal-
iooze wonden bloedend huidige Frank
rijk zich in, om zooweï zichzelf, als ook
zijn zonen, ite vrijwaren voor de weer
wraak, grooter en verdeigender dan
ooit dc wereld zal aanschouwd hebben,
grijpt bet naar alle bereikbare en onbe
reikbare middelen om zich heen. Geen
enkele zijner bij-oognrerken liet tnede-
zeggingschap in de wereld-stikstofpro
ductie, de heerschappij over Europa's
rijkste kolenbekkens of ijzerertslagen,
het opwerpen van een bufferstaat, of
welke neven-bedoefingen Frankrijk ook
moge hebben, mag ons het eigenlijke
doei van ai zijn doen en laten, zijn wa
ken en werken, doen voorbij zien dat
eigenlijke doel is, om tegen aiie begin
selen van wereldrecht en rede indrui-
schend, aan een volk zijn natuurlijke
groeikracht, zijn recht op ieven te wil
len ontnemen.
Becijjeringen over Suiker.
Rubberproductie en rubberver-
verbruik. Duitsclüand's bin-
nenlandsche leening. De stij
gende Pondenkoers. De Ame-
rikaansche welvaart. Koper
waarden.
De overweldigende hausse op de lo
cale markten ter beurze van Amster
dam, welke wij de vorige week op zijn
minst „lichtelijk overdreven" noemden,
heeft reeds in het begi.vdcr nieuwe
week haar einde gevon-ijfifen over de
'gehelde linie is S£ïï-alkie,gt?i-iv'.'Vvbf'dè
stemming teruggekeerd, nu de kooplust
van het publiek eerst weer bevredigd is.
Intusschen is ook na de reactie, welke
voornamelijk uit beurstechnische oorza
ken voortsproot en geeneriei verband
houdt met een wijziging in de positie
dei betrokken cultuurmaatschappijen,
het koerspeil belangrijk boven dat van
eenige weken terug gehandhaafd en
het lijkt er ook nog niet op dat voor-
loopig een inzinking te wachten is.
Althans de vooruitzichten der Suiker
cultuurwaarden en der Rubberaandee-
len wettigen in de meeste gevallen de
koersverhooging, welke de laatste we
ken plaats vond. Wat Suikerwaarden
betreft, deze verkeeren in de bijzondere
gunstige conditie dat lo. dé geheele
oogst 1922 verkocht is tot een dooréèn-
prijs van ruim ƒ11 per picol superieur,
bij een kostprijs van circa ƒ9, zoodat
over het afgeloopen jaar een winstmar
ge van 2 per picol voor de meeste on
dernemingen verzekerd is, en 2o. dat
van oogst 1923, waarvan 25'/2 millioen
bii de V.I.S.P. ingebracht werd, thans
Ge weet, dat ik er niet van houd, de
jacht te beschouwen als gelegenheid om
wild af te maken. Het mooiste er van is
het opsporen van het witó
Maar dat is toch uw werk niet.
Waarvoor hebben wij dan het jacht-
personeel, doorluchtigheid En juist de
hanen
't Is goed. Bender. Ik heb er nu
eenmaal plezier in. Ik kan je vandaag
niet gebruiken.
.Hij stond op, wierp de buks over den
schouder, knikte den jager en zijn
vrouw toe en stapte vlug over de breede
gemetselde brug, die zich boven de
slotgracht welfde.
Daar bereikte hij de straat, die uit
het Dreisensteinerda! naar de almen
leidde. De prins volgde ze bergwaarts.
Bender keek hem hoofdschuddend na.
Zonderling 1 Stvaks^behoeven wij
heelemaal geen jachtpersoneei meer te
houden. 'Hij wordt, ronduit gezegd, al
wonderlijker.
Och, laat hem toch zeide zijn
vrouw zuchtend. Als een mensch ver
driet in zich omdraagt, dan zoekt hij
dat op alle manieren te vergeten. Jij
weet toch liet best, hoe hij destijds voor
twee jaar was. toen de jonge, mooie
gravin plotseling stierf, met wie hij
reeds half en half verloofd was.
Hm ja 'hij had er zeer onder
te doen. Geen mensch wilde hij zien,
dagen achtereen kreeg inen nauwelijks
een woord van hem. Toen vreesde ik
werkelijk het ergste van hem en de
hertog stellig ook, anders had hij geen
last gegeven, hem bij dag en bij nacht
uiet uit het uog te verliezen. Nu lang-
reeds 21 millioen verkocht is tot den
gemiddelden prijs van 13 per picol,
welke door de verdere verkoopen tot
hoogere prijzen, allicht tot boven 14
per picol zal stijgen. Waar voor 1923
de bedrijfskosten lager zijn dan voor
1922, behoeven die per picol op niet
hooger dan ƒ9 te worden geschat cn. is
er derhalve voor de cultuurmaatschap
pijen een winstmarge van ƒ4 a ƒ5 ver
zekerd. Wanneer men bedenkt dat bij
voorbeeld de handelsvereeniging „Am
sterdam" een suikerproductie heeft van
3.300.000 picols per jaar bij een kapi
taal van '20X100.000, dan is liet duide
lijk dat in de koersen een aanmerkelijke
verbetering moet komen -wanneer de
verkoopprijs van het product in enkele
weken ƒ2 a 3 oploopt immers een
meerdere opbrengst van 1 per picol
beteekent voor de hier genoemde maat
schappijen een winsttoename van ruim
ƒ3.000.000. zijnde globaal 15 1 over bet
kapitaal. De totale suikerwinst der H.
V. A. wordt aan de beurs op ruim 12
millioen geschat, welke dan nog moet
worden vermeerderd met de baten uit
andere producten als thee, koffie, rub
ber., coprali, tapioca, etc., waarvan de
prijzen eveneens gestegen zijn. Een
kleinere suikeronderneming als de Sui
ker-Cultuur brengt bij een kapitaal van
ƒ3.000.000 een oogst van 300.000 pi-
cols, derhalve 100 picol |ter aandeel
van 1000 ter markt en iedere gulden,
welke meer voor de suiker ontvangen
wordt, representeert mitsdien giobaa1
genomen een hoogere bate van 100, of
10 van het kapitaal. Uit deze enkele
cijfers blijkt in welk een gunstige posi
tie de suikermaatschappiien verkeeren,
ai is het goed er aan te herinneren dat
aandeelliouders feitelijk eerst in 1925
do mooie dividenden kunnen knippen
vóór dien tijcl kan er op de beurs en in
de politiek nog heel wat gebeuren en dit
zal dan ook de reden geweest zijn waar
om vjM-Aoiidtrs'.-die dezer dagen
rnet een mooie,winst konden spuien, die
gelegenheid te baat namen, gedachtig
aan de spreekwoordelijke vogels in de
lucht. Overigens heeft de suikerprijs te
New-York zich na een beduidende re
actie weer kunnen herstellen en blijven
ook in Indië de prijzen voor suiker vast.
Duurt het gewoonlijk eenigen tijd alvo
rens de bewegingen der groothandels-
prijzen- ook in den kleinhandel merk-
maar worden, de lezers zullen op hun
huishoudboekje ontdekt hebben dat de
winkelprijs van de suiker zich alras bij
de wereldmarkt heeft aangepast wan
neer men ons goed lieeft ingelicht, zou
<te prijs per pond mét niet minder dan
6 ct. verhoogd zijn.
De reactie breidde zich van de Sui-
kerafdeeiing over alle andere uit en
trof dus ook Rubberwaarden, waarvoor
overigens de belangstelling reeds eeni
gen tijd wat geluwd is. De prijs veran
dert niet noemenwaard, maar deskundi
ge kringen houden het er voor dat van
daling geen sprake kan zijn, gezien de
zamerhand is hij hier in het groene
bosch weer op streek gekomen, dat is
altoos de beste medicijn voor verdriet.
Maar het overwinnen doet hij het niet,
vrees ik. Er kwam ook te veel tegelijk
Ja zeker De dood van zijn eeni
gen broeder. Ik zeg hét immers de
rijke mensehen hebben ook hun pakje
te dragen. Dat ziet men zoo duidelijk
aan onze meesters. Hoe moet het bij
voorbeeld den ouden hertog te moede
zijn, als hij mee moet aanzien, dat onze
prirns Prosper wellicht nooif trouwen
gaat en de andere zoon is dood. Al
leen at om het majoraat
Wat dat aangaat, dan zijn er toch
de beide zoons van prins Nikolaus
Goede hemel kinderen Wie
kan weten, of die wel in leven blijven
Kom Het zijn toch beiden stevige
kerngezonde knapen, vooral dit Achim
Maar 't was toch anders, als Drei-
senstein van vader op zoon overging,
zooals liet behoort.
- Wie weet of prins Prosper toch
nog niet eens trouwt. Hij is immers nog
jong, pas even over de dertig
Ik geloof hef niet, oude Die ver
geet gravin Wendhausen nooit
Nu, wie weet? Heb je niet ge
merkt, dat hij sedert eenige dagen an
ders is dan gewoonlijk Ik bedoel
vriendelijker, spraakzamer, hij neemt
meer aandeel in alles, war rondom hem
voorvalt Gisteren bijvoorbeeld vroeg
hij mij een heéle poos naar alle moge
iijke menschen, die op de landgoederen
in den omtrek leven. Alsof hij daf zelf
niet wist En vooral heeft hij naar de
jonge dames gevraagd. al deed hij
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN.
toenemende productie en de beperkte
productie, welke laatste over de gehee
le wereld voor 1923 op 285.000 ton
wordt aangenomen. Volgens de Rubber
Age van October jl. is het verbruik van
Amerika in 1922 op 270.000 ton te ra
men en zal de consumptie in 1923 ai-
licht 300.000 ton beioopen. Wanneer
hierbij bed-acht wordt dat tot dusver
Amerika 2/3 deel der wereldproductie
verbruikte, zou op grond van genoemde
cijfers het totale wereldverbruik te
schatten zijn op 450.000 ton, maar vei
ligheidshalve steli men het thans niet
hooger dan 400.000 ton. waarbij dan
geen rekening is gehouden met de ver-
bruikstoename. welke het gevolg zou
zijn van dc aanwending der rubber
later voor de papierindustrie. Er zou
derhalve in 1923 115.000 ton rubber
meer verbruikt dan voortgebracht wor
den, waarmede elke vermeende of wer
kelijke surplus-voorraad zou verdwenen
zijn.
Over de andere afdeelingen valt wei
nig te berichten winstnemingen oefen
den doorgaans op de meeste soorten
eenigen druk uit, zoodat de koersen
mee-re.idceis terugliepen, zonder dat er
een bepaald flauwe tendentie ontstond.
Hiervoor schijnt men in het geheel geen
reden te zien, ondanks den toestand in
Duitschland, die eerder minder dan be
ter wordt, nu Frankrijk z'n gewelddaad-
politiek onverminderd voortzet. De
Markenkoers. die, gelijk we in ons vo
rig overzicht uiteenzetten, eenigen tijd
kunstmatig is opgezet dpordien tie.
'Duitsche Rijksbank een deel vaii fear
voorraad buitenlandsch papier ver
kocht, bewoog zich deze week weer in
dalende richting de dollar, die tof
18000 mark was gedaald, liep Woens
dag te Berlijn weer tot boven 30.000
Mark op. Het schijnt de regeering ove
rigens ernst fe zijn met haar pogingen
om den Markenkoers te stimuleeren.
Zij heeft daartoe besloten om een groo
te binneniandsche goudfeening uit te
geven ten bedrage van 200 millioen
Goudmark of 50 millioen en tegen een
rente van 7 Het is de bedoeling deze
leening zoowel bij de grootindustrie als
bij den kleinen spaarder të plaatsen in
ruil voor de opgepotte buitenlandsche
betaalmiddelen en ais eerste schrede op
den weg naar betere financiën verdient
deze maatregel alleszins toejuiching,
mits men er maar niet van verwacht
dat c*e Markenkoers zonder riteer 'uier-
door zal stijgen of op peil blijven. Ten
slotte verandert er door zulk een lee-
ning weinig, omdat het waardevolle
buitenlandsch betaalmiddel wordt over
geheveld van de kassen der particulie
ren in die der regeering, die er door in
staat gesteld wordt een groot deel van
zijn vlottende schuld te consoli'deeren.
moeite, 'dat niet te laten merken.
Och kom, dat fantaseer jij maar.
oude I Ik heb niets gemerkt. Hoe zou
hij ook hier in deze eenzaamheid, oï
ginds op Dreisenstein, waar ze leven
als in een klooster, aan jonge dames
gaan denken. Dat zeker niet
Prins Prosper dacht echter juist in
dat oogenblik zeer levendig aan een
jonge dame.
Het was hem klaarblijkelijk volstrekt
geen ernst met het opsporen van een
haan. Want nauwelijks was hij buiten
gezicht van het slot, of hij boog links
van de straat af, maakte door het bosch
een grooten boog er omheen en kwam
een kwartier beneden Hochweid weer
op de eenzame landstraat.
Daar bleef hii besluiteloos staan. Dc
nevel in het dal was nu geheel verdwe
nen en een heerlijke voorjaarsmorgen,
de eerste van dit jaar, ontvouwde rond
om zijn schitterend kleurengetoover.
Prosper Abelsperg keek op zijn hor
loge. Het was vijf uur.
Veel te vroeg dacht hij en slenterde
langzaam verder. Eergisteren was het
zes, toen ik haar bij het veldkruis zag.
voor een week in het Dreisensteiner
bosch was het reeds half zeven
Hij verdiepte zich in die herinnerin
gen. Zij was een buitengewoon mooie
vrouw met goudblond haar en melk
witte huid, die tweemaal als een geest
verschijning voor hem was opgedoken
en bliksemsnel weer verdwenen was.
(Wordt vervolgd.)
