Betaling Abonnementsgeld
DRAGONSS
DINSDAG 12 DECEMBER
No 29360e Jaargang 1992
BINNENLAND
PEUILLETON
De Braziliaansche
Stads- enProvincienieuws
VLISSiNGSCHE COURANT
gen), dat hij ten slotte zijn Oosten niet
meer van zijn Westen onderscheidde.
Ik heb, ronduit gezegd, nooit ge
loofd, dat een burgemeester van een
betrekkelijk kleine stad in een uithoek
van ons land er in zou slagen om.
moederziel alleen, als David tegenover
den Goliath der Philistijnen, de kolos
sale macht van departementaal Den
Haag te verslaan. Het is hem gelukt.
Maar ik betwijfel of ooit een burge
meester zich zoo ongeloofelijk veel
moeite voor de zaak van zijn stad heeft
getroost als die van Vlissingen in deze
quaestie.
Dat verdiende, dunkt mij, eens be
kend te worden gemaakt door iemand
die het werken van den heer Van
Woelderen, voor wat Den Haag betreft,
van vrij nabij heeft kunnen volgen
Vandaar dit schrijven.
En ik voeg er aan toe wat ik den
heer Van Woelderen reeds privatim
schreef Als die fameuze nieuwe kaai
muur klaar is, dan mag Vlissingen aan
den kop van dien muur waarlijk wel
een gedenktceken plaatsen.
Ter eere van den man aan wien dit
werk te danken zal zijn.
C. K. ELOUT.
Wassenaar, 9 Dec. '22.
(Wij hebben dit schrijven van den
heer Elout niet onder de daarvoor be
stemde rubriek geplaatst, doch het aan'
het hoofd van het blad opgenomen
Het was ons eveneens bekend wat de
burgemeester persoonlijk gedaan heeft
om de havenplannen in „veilige haven"
te brengen, waarop wij trouwens da
delijk nadat de Tweede Kamer de motie
Van der Voort van Zijp heeft aange
nomen, hebben gewezen.
De heer Elout, die gelegenheid heeft
gehad het werken van den burgemees
ter nauwlettend te kunnen volgen, weet.
door zijn parlementaire ervaring, maar
al te goed. welke moeilijkheden de bur
gemeester heeft moeten overwinnen,
zooals hij in zijn schrijven duidelijk
doet uitkomen.
De hulde door den bekenden hoef
ijzer-correspondent aan den burge
meester gebracht, heeft dan ook bijzon
dere waarde, omdat zij van een zoo bij
uitstek bevoegd persoon komt.
Wij brengen den heer Elout, zeker
uit naam van de heele gemeente, dank
voor zijn waardeerend schrijven
Red.)
Aftreden burgemeester Zimmerman.
Naar „de Maasbode" verneemt heeft
burgemeester Zimmerman thans met in
gang van 15 December de benoeming
tot commissaris-generaal van Oosten
rijk aangenomen, zoodat het thans ze
ker is dat hij als burgemeester van Rot
terdam aftreedt.
De vrijzinnig-democraten en salaris
verlaging.
In de „Vrijzinnig-Democraat" schrijft
M(archant)
„De positie van onze partij in zake
loonsverlaging schijnt nog niet alge
meen in het juiste licht te worden ge
zien. Men schijnt te meenen, dat onze
geestverwanten.zich tegen elke verla
ging van salaris moeten verzetten.
Dit is het geval niet. Wij hebben er
uitdrukkelijk op gewezen, dat het wel
onvermijdelijk tot verlaging komen
moesthet ligt echter niet op onzen
weg, het streven naar verlaging te be
vorderen.
Met name een gemeente kan in zoo
danige benarde omstandigheden ver-
keeren. dat verlaging van salaris onver
mijdelijk is om de positie van de ge
meente te redden. Indien de plaatselijke
belasting zeer hoog is opgedreven in
dien inwoners met een inkomen van
beteekenis de gemeente gaan verlaten
en de kleine inkomens ervoor laten zit
ten indien dus is te voorzien, dat on
der handhaving van de uitgaven eer
lang de gemeente in zoodanige om
standigheden zal komen te verkeeren,
dat toch verlaging dér salarieering
noodzakelijk zal blijken dan is het een
verstandig beleid om het onvermijde
lijke tijdig te doen.
Elk geval is derhalve op zich zelf te
beoordeelen."
Verzending van kostbaarheden naar
België.
Doosjes met aangegeven waarde,
welke byouterieën (echt of onecht),
goud- en zilverwerk, horloges of onder
deden daarvan inhouden, moeten bij
verzending naar België vergezeld zijn
van een certificaat van oorsprong, ge
viseerd door een Belgisch diplomatiek
of consulair agent.
Een certificaat is niet vereischt, in
dien de afzender op de douane-verkla
ring vermeldt, dat de voorwerpen van
Belgischen oorsprong zijn en aan den
eigenaar worden teruggezonden.
Arbeidsgeschillenwet.
De besturen van het Chr. Nationaal
Vakverbond in Nederland en het bureau
voor de R. Kath. vakorganisatie hebben
aan de Eerste Kamer een adres gezon
den, waarin er op aangedrongen wordt
haar goedkeuring te hechten aan het
ontwerp van wet, houdende bepalingen
tot bevordering van vreedzame bijleg
ging van geschillen over arbeidsaange-
legenheden en het voorkomen van zoo
danige geschillen. Het wil adressanten
voorkomen, dat met het ontwerp-Ar-
beidsgeschillenwet een, zooals het in de
memorie van toelichting heet, „voor-
loopige" poging in deze richting wordt
gedaan tevens, dat het enquêterecht,
zooals dit in het ontwerp is geregeld,
mede van grootd" beteekenis kan zijn
voor de oplossing van conflicten, waar
bij het algemeen belang in ernstige
mate is betrokken en- waarbij wefticht
verbittering de partijen afhoudt. De
bezwaren, die tegen het enquête-recht
worden aangevoerd, schijnen adressan
ten niet steekhoudend. Een enquête
wordt eerst toegepast, wanneer pogin
gen, om tot een oplossing van een
ocnfliet te geraken, langs den weg van
bemiddeling of scheidsgerecht, hebben
gefaald.
De twintig groote mannen uit ons land.
Wie zijn de twintig groote mannen
uit ons land Het weekblad „Het Le
ven" heeft deze vraag gesteld en publi
ceert, dat de heer Willem Mengelberg,
Concertgebouw-dirigent, volgens op
gaat niet minder dan bijna vijftiendui
zend. Van de twintig uitverkorenen
noemen wij verder Minister Van Kar-
nebeek en professor Kamerlingh Onnes,
dr. H. P. Bcrlage en Is. Querido, mr. H.
Vissering, dr. C. J. K. van Aalst, mr.
P. J. Troelstra en Louis Bouwmeester.
Voorts kregen, volgens opgaaf, zestig
andere landgenooten van de meest uit-
eenloopende qualiteiten, een kansje.
Men schonk zijn stem aan mannen als
mr.Th. Heemskerk en staatsraad Struij-
Aan onze drie-maandelijksctie abon-
né's buiten Vlissingen wordt de gele
genheid geopend hun abonnements
geld voor het le kwartaal 1923 te be
talen zander dat hen de inningskosten
in rekening worden gebracht, door het
bedrag te storten op onze
GIRO-REKENING No. 66287
Zij zijn echter verplicht het bedrag
van 2.60 voor een abonnement zon
der en 3.22'/2 voor een abonnement
met Zondagsblad te storten vóór of op
den
27 December a.s.
De abonné's in Vlissingen resp. 2.20
en 2.77'/2.
Latere stortingen kunnen niet worden
geaccepteerd met het oog op onze ad
ministratie.
DE BURGEMEESTER VAN
VLISSINGEN.
Geachte Redactie.
Nu ik uit Zeeland en van elders brie
ven ontving, waarin mij de eer wordt
gegeven van het succes dat er met de
Vlissingsche havenplannen in de Twee
de Kamer is behaald (ik kreeg er zelfs
een uit Kopenhagen van Pisuisse, die
zich als „Vlissingsche jongen" over het
succes verheugde), wil ik die legende
aanstonds stuiten. Ik geloof niet aan
de rechtstreeksche uitwerking van kran
tenartikelen op de Kamer en zeker niet
aan die van één enkel artikel. De on
derstelling, dat ik tot- het behaalde suc
ces iets van beteekenis zou hebben bij
gedragen door wat ik in het „Handels
blad" schreef, acht ik een vriendelijke
ongerijmdheid. Maar ik vind nu meteen
aanleiding om eens te zeggen aan wien
het succes wél is te danken dat is
Uitsluitend aan den ^burgemeester van
Vlissingen en aan memand anders. Ik
ben vrij nauwkeurig op de hoogte van
wat de heer Van Woelderen in de ha-
venquaestie heeft gedaan, reeds sedert
geruimen tijd, in Zeeland, in 't buiten
land en in Den Haag. En wanneer ik
alleen let op wat hij deed in laatstge
noemde plaats, dan durf ik toch reeds
te zeggen Het is schier ongelooflijk
zooals hij heeft gewerkt. Hij, en hij al
léén, heel in zijn eentje, met niemands
hulp, heeft het klaar gespeeld om zoo
wat heel het Regeeringsapparaat van
minstens drie departementen (Water
staat, Arbeid en Financiën) dat tegen
over hem stond pins dat van de Spoor
wegen), uit zijn stellingen te werpen
en te verslaan. Met het materiaal dat
hij sinds weken naar Den Haag had
gedragen en waarmee hij van Minister
tot Minister, van ambtenaar tot ambte
naar, van Kamerlid tot Kamerlid was
geloopen, zijn de weerbarstige Excel
lenties, de vijandige ambtenaren en de
onverschillige HoogEdelGestrengen
overwonnen of gewonnen. En toen ik in
die gedenkwaardige avondvergadering
van de Tweede Kamer Minister Van
Swaay steeds meer van de wijs zag ra
ken door de aanvallen van alle kanten,
keek ik eens naar de gereserveerde tri
bune. Want daór zat de man die dit
alles eigenlijk deed en met wiens argu
menten de Minister zóó om de oore.i
werd geslagen (alle hulde overigens
aan de aanvoerders, de heeren Van der
Voort van Zijp en Dresselhuijs en hun
medestanders van verschillende richtin-
naar het Fransch van A. MATTHE1J.
34)
Een jonge priester dan niet De
dienaars van de wetenschap, zoowel als
de dienaars van de kerk, ze behooren
altijd te weten waar ze staan moeten.
Zie eens aan, Durante], gij en ik, we
zijn een paar nog jeugdige genceshee-
ren, maar ik heb een ernstige en diepe
liefde in het hart, gij hebt een vrouw,
die ge vergoodt, hoe zouden wij nu
gevaarlijk kunnen zijn Ge hebt mij
daareven gezegd dat het lichaamslijden
van mevrouw Marousset een gevolg
was van .het lijden der ziel, welnu is 't
dan niet onze roeping en onze plicht
om zoo mogelijk de oorzaak der ziekte
weg te nemen en al ons best te doen
om de ziel te genezen
Robert, ge hebt honderdmaal
gelijk, zeide Durante], zijn vriend de
hand drukkend, en ik ben steeds
ook nu weer geheel van uw opinie
geweest. Maar vergeef me ik heb
nog niet de volle waarheid gezegd, tk
ben voor mijn persoon niet laffer dan
een ander ik zou mijn leven geven
voor mijn vrouw of voor mijn kind ik
zou mijn leven geven voor mijn land
of voor de wetenschap ge hebt mij bij
besmettelijke ziekten en bij epidemieën
nooit een oogenblik zien aarzelen
maar lieve hemel in het onder-
havige geval staat er een Maugiron
echter de schermen, mijn waarde, en ik
lichen u ronduit, dat ik, als man en
vader, al bizonder weinig roeping ge
voel, om door zoo'n wild dier te wor
den aangevallen.
- Eerlijker kan het niet, Durante!,
en ik moet u bekennen, dat gij op uw
beurt groot gelijk hebt, zeide Robert,
opstaande. Nu heb ik nog maar een
verzoek aan u Stel mij zoo gauw
mogelijk aan mevrouw Marousset als
haar tijdelijken geneesheer voor.
Zoodra ge maar wilt. Vanmorgen
nog
Goed, van morgen
De heeren kwamen ovejreen, dat Ro
bert, als hij zijn dringendste visites
had afgedaan, tegen elf uur met zijn
koetsje Durantel zou komen afhalen,
waarop zij zich gezamenlijk zouden
begeven naar mevrouw Marousset. die
op de Voltaire-kade woonde.
Maar derangeeren wij haar niet
op zulk een uur? vroeg Robert.
O, neen, 't is het klokje, waarop
ze mij volgens haar eigen zeggen bij
voorkeur ontvangt. Ik veronderstel, dat
De Maugiron, die heel laat naar bed
gaat en heel laat opstaat, nooit anders
dan na het middaguur hij haar komt en
mevrouw De Marousset heeft denkelijk
liever niet, dat ik hem bij haar vind of
dat hij vermoedt dat zij onder genees
kundige behandeling is,
Heeft zij dat u gezegd
O neen, althans niet uitdrukkelijk
wat betreft De Maugiron. Zij zeide al
leen Waarde dokter, doe mij het ge
noegen en spreek met uw vrienden
maar niet er van, dat ge mij onder
behandeling hebt ik wil 't niet we
ten, dat ik Zoo kleinzeerig ben.
Dat is een meening, die ik de
moeite waard vind om te ontbinden,
dacht Robert.
Even over elven vervoegden de bei
de heeren zich bij mevrouw De Marous
set, die van een groot gebouw de
tweede etage bewoonde, een fraai ap
partement, met een prachtig uitzicht op
het Louvre en op de Seine.
Mevrouw Marousset, verwittigd van
de omstandigheid, dat dokter Robert
met dokter Durantel was meegekomen,
liet den heeren verzoeken een oogen
blik in 't salon te willen wachten.
Dat salon was eer weelderig dan met
kunstsmaak gemeubileerd en aan
weerszijden van den schoorsteen hin
gen de portretten in olieverf van mijn
heer en mevrouw Marousset, levens
groot, geschilderd door een artist van
middelmatig talent, die nochtans zeer
in de mode was.
Gekleed in peignoir, die wel van
smaak getuigde, verscheen mevrouw
Marousset weldra in 't salon.
Hoewel Robert de dame twee of
driemaal reeds had gezien, kwam ze
hem mooier en vooral gedistingeerder
voor, dan hij afgaande op zijn ge
heugen zich haar had voorgesteld.
Octave Marousset was ontegenzeggelijk
tenger van lichaamsbouw en zag er
ook eenigszins vermoeid uit, maar de
regelmatige gelaatstrekken, die vroeger
niet veel uitdrukking hadden, waren
thans geanimeerd of liever koortsachtig
verlevendigd. Zij was een slanke, vrij
groote brunette, fijn van vormen, die in
eken zoo goed als aan Willy Mullens en
Speen.hoff, men koos Charles Boisse-
vain, mgr. Nolens en Pier Pander, en
daarnaast Moeskops en Frans van
Erievoordt.
Ongelooflijk.
Reeds meermalen ontvingen wij
klachten, schrijft „de Tijd", over het
langzaam afdoen van pensioenzaken bij
onze departementen. Ditmaal gewerd
ons er een, dat al heel teekenend is. Het
betreft een militair die 20 Hollandsche
jaren in lndië heeft dienst gedaan en
die met spoed-certificaat is afgekeurd.
Deze man wacht nu al sinds 30 Juli op
de uitkeering van zijn pensioen. Eerst
kon hij nog leven van zijn spaarpot,
maar toe deze ledig raakte werd hij
door hef Burgerlijk Armbestuur naar 't
Heilsleger verwezen. "Wijl hij evenwel
niet op het zondaarsbankje wilde plaats
nemen is hii van dadr weggeloopen.
Hij schrijft ons, ook geen voorschot
te kunnen krijgen op zijn pensioen.
Dit alles lijkt bijna fabelachtig. Maar
wij hooren zoo dikwijls van dergelijke
gevallen dat er inderdaad wel iets aan
dat bureauwerk moet ontbreken.
Een ongepaste grap.
De directie van de Nationale Opera
ontving Zondagavond tc Rotterdam, bij
de eerste voorstelling na de reorgani
satie, onder meer vier bloemstukken
met kaartjes, waarop de namen der
vier leden van het Koninklijk Huis ge
schreven waren.
Zij begreep hier met een onwaardige
daad van een of anderen grappenmaker
te doen te hebben, gelijk later ook juist
bleek te wezen. De directie heeft daar
om de zaak in handen der justitie ge
geven, die een onderzoek instelt.
VLISSINGEN, 12 DECEMBER.
1. A. M. V.
in „de Oude Vriendschap" heelt gis
terenavond de heer J. A. de Hondt in
een openbare vergadering van het in
ternationale Anti-jvtilitairisten Verbond
het woord gevoerd over „Militairisme,
beschaving en Christendom".
De heer De Hondt heeft zijn onder
werp op duidelijke en bevattelijke wijze
uiteengezet en er op gewezen dat het
militairisme in strijd is met de bescha
ving en het christendom.
De heer De Hondt kwam tot de vol
gende conclusiën
I. Militairisme. a. Militairisme is ge
boren uit den strijd om het bestaan van
onbeschaafde menschengroepen onder
ling b. Deze strijd van groepen is
langzamerhand geworden een strijd van
nationaliteiten c. De strijd der natio
naliteiten, altijd nadeelig zoo niet
voor het winnende dan toch voor het
verliezende volk is oorzaak van ver
keerde vaderlandsliefde chauvinisme,
d. Door de groote economische veran
deringen in handel en nijverheid der
19e eeuw is nationale welvaart geheel
afhankelijk geworden van internationa
le toestanden en oorlog daarom ver
delger van aller welvaart, e. Daarom
moet internationale regeling een einde
aan het militairisme maken.
II. Beschaving a. Beschaving en
oorlog zijn onvereenigbaar b. Bescha
ving en vooruitgang eischen vrede de
strijd der menschheid moet op de na
tuur gericht.worden c. In dien strijd
ontwikkelen zich de edele eigenschap-
al haar bewegingen iets waardigs, zoo
niet zelfs iets elegants bezat.
Zij gaf Durantel de hand en groette
Robert bij zijn naam, zich gelukkig
achtend, den man weder te zien, die
bij het ziekbed van haar echtgenoot
zij herinnerde zich dat met ontroering
zulke goede wenken had gegeven.
Verder informeerde zij met be
langstelling naar den toestand van me
vrouw Durantel, wat Durantel zeil een
ongezochte gelegenheid aanbood om
haar te vertellen, hoe hij besloten was
om met zijn jonge gade over twee of
drie dagen naar Wildbad te gaan.
Gelukkig iaat ik u niet erg ziek
achter, voegde hij er glimlachend bij,
maar voor 't geval gij, gedurende mijn
afwezigheid, een geneesheer zoudt wil
len raadplegen, heb ik gedacht aan
mijn geleerden collega Robert, dien ik
u, naar ik meen, niet verder behoef aan
te bevelen.
Speet het mevrouw Marousset, dat
Durantel wegging, zij liet dat in elk
geval niet bemerken, want zij keurde
Dutantel's besluit heel verstandig, en
bevallig neigende voor Robert,
wenschte zij zichzelvc geluk, dat deze
wel de beleefdheid wilde hebben, zich
met zulk een weinig beduidende zieke
te beiasten een misschien een wei
nig ingebeelde ziekte, voegde zij er zelf
met een droevig glimlachje bij.
ik behoef u natuurlijk niet te zeg
gen, mevrouw, hernam Durantel, dat u
in dokter Robert geheel het onbeperkte
vertrouwen moogt stellen, waarmede
ge mij hebt vereerd.
Ja. dat geloof ik ook, of liever,
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
pen van den rnensch beter dan in den
oorlog.
III. Christendom a. Het Christen
dom, zelfs indien het vooropstelt „den
zondigen mensch" moet tegen oorlog
zijn „Gij zult niet dooden" b. De
Christenen behooren te zijn anti-mili-
tairisten.
Algemeene conclusie In naam van
beschaving en Christendom moet ern
stige propaganda gemaakt worden voor
algemeene ontwapening en Nederland
behoorde met daadwerkelijke ontwape
ning voor te gaan.
De christen-militairisten waren door
den heer De Hondt per advertentie tot
een debat uitgenoodigd, doch hiervan
werd geen gebruik gemaakt.
Door den waterstaat is het onder
houd van de rijkszeeweringen en -ha
venwerken te Vlissingen en Veere, ge
durende de jaren 1923 en 1924, gegund
aan perceel I den heer J. N. D. Bijl te
Vlissingen, voor 5929 en perceel 11
aan den heer P. Dekker te Veere, voor
4140 per jaar.
KERK- EN SCHOOL NIEUWS.
Ned. Herv. Kerk. Bedankt voor Arne-
ntuiden door den heer J. van Amstel,
cand. te Zeist.
Geref. Kerken. Bedankt voor Uithui
zen door ds. A. Scheele te Kapelle-
Biezelinge voor Axel door ds. D. J.
Couvée te Meppel.
Adhesiebetuiging van de Synode.
Ter gelegenheid van het congres van
het Int. Verbond van Vakvereenigingen
te 's-Gravenhage heeft de algemeëne
synodale commissie der Ned. Herv.
Kerk aan het moderamen van het con
gres den volgenden brief gezonden
„De Aig. syn. commissie der Ned.
Herv. Kerk, kennis bekomen hebben
de, dat te 'sGravenhage van 1015
December het congres van het Int. Ver
bond van Vakvereenigingen samen
komt, om de krachten tegen den oorlog
en vóór den vrede zoo mogelijk te con-
centreeren
verklaart zich erover te verheugen,
dat ook van de zijde van het Int. Ver
bond van Vakvereenigingen wordt ge
poogd, den oorlog te bestrijden
en besluit hiervan kennis te geven
aan voornoemd congres."
RECHTSZAKEN.
Kantongerecht te Middelburg.
Door het kantongerecht te Middel^
burg zijn veroordeeld wegens overtr.
der Arbeidswet A. L„ Middelburg, tot
3 X ƒ2 b. s. 3 X 2 d. h. M. L, Vlis
singen, tot 2 X ƒ3 b. s. 2 X 3 d. h.
overtr. Jachtwet A. P., Vlissingen, tot
1 b. s. 1 d. h., haas verbeurd S. M„
Serooskerke, tot 3 b. s. 3 d. h. D. T„
Serooskerke, tot 5 b. s. 5 d. h. overtr.
Trekhondenwet J. A., Koudekerke, tot
5 b. s. 5 d. h. wateren buiten de bak
ken W. W„ Veere, tot 3 b. s. 3 d. h.;
J. M. van de W., H. van P., beiden te
Middelburg, ieder tot 2 b. s. 2 d. h.
overtr. Reglement van Politie voor Ri-
daar ben ik zeker van, verklaarde de
dame nadrukkelijk, terwijl zij daarbij
Robert min of meer vragend aanzag.
Het mannelijke, eerlijke gelaat van
Robert antwoordde van zelf, zonder
iets te zeggen, op de stille bede, welke
in die vragende oogen lag. We heb
ben 't ook reeds gezegd, dat het niet
mogelijk was om Robert aan te zien,
zonder te gevoelen, dat daar een kun
dig, rechtschapen man voor u stond,
wien men zijn volle vertrouwen kon
schenken. Bij Durantel, die een zeer
gedistingeerd persoon was, vergeleken,
zag men op 't eerste gezicht in Robert
een man, die zij 't ook minder vor
melijk overigens zijn collega in
menig opzicht overtrof.
Mevrouw, zeide Robert, zeer een
voudig, uit hetgeen mijn waarde ambt
genoot mij omtrent u heeft verteld, ken
ik u reeds en ik verzoek tt wel, mij als
uw vriend1 te beschouwen.
En even eenvoudig luidde haar ant
woord, terwijl zij Robert de hand
reikte Ik dank u, mijnheer
Maar nu komen de heeren docto
ren aan het woord, viel Durantel
lachend in. De voorlaatste maal, dat ik
hier was, lieve mevrouw, heb ik, in
plaats van medicijnen u iets voorge
schreven, dat gij, naar 't mij voorkwam
dadelijk bereid waart op te volgen.
Ik had mevrouw namelijk aangeraden
die verklaring gold Robert om
zich voor cenigen tijd elders te vesti
gen, om op reis te gaan. Had ik geen
gelijk
Groot gelijk beaamde Robert,
mevrouw Marousset oplettend be
schouwend. (Wordt vervolgd).
