1000mE500
150'™100
25
MAANDAG
NO208
UitgaveFirms F. VAN DE VELDE Ir Jatstraat 58, Vlissingen. Tel. Interc. 10. Postrekening BB2BL
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke Feestdagen.
ÜEMEENTEBESTUUR
[BINNENLAND
FEUILLETON
Voor eer en recht
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 2.20
per 3 maanden. Franco door het geheele rijk 2.50. Voor België 4.15.
Voor overige landen der Post-Unie 4.70. Afzonderlijke nummers 5 cent.
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels ƒ1.10; voor iederen regel meer 26 ct.
Familieberichten van 1—6 regels ƒ1.70. Bij abonnement speciale prijs.
Reclames 52 cent per regel. Dienstaanbiedingen en -aanvragen 13 ct. per regel
De abonné's in 't bezit eener
Polis, zijn GRATIS verze
kerd tegen ongelukken voor
gulden bij dood
door
een ongeluk.
gulden bij verlies
van een hand,
voet of oog.
gulden bij verlies
van een
wijsvinger.
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
BEKENDMAKING.
Vleeschkeuringswet.
Burg. -en Weth. van Vlissingen brengen
•tér operibare kennis, dat ingevolge de
voorschriften der Vleeschkeuringswet het
goedgekeurde binnenlandsch vleesch wordt
voorzien van een Pj -stempel van blau
wen inkt en het goedgekeurde buiten-
landsch vleesch van een -stempel van
rooden inkt.
Vlissingen, 4 September 1922
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN WOELDEREN,
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
BEKENDMAKING.
'Burg. en Weth. van Vlissingen maken
bekend, dat door den Raad dezer gemeente
in zijne vergadering van 25 Augustus jl.
aan het'R. K. Kerkbestuur van den H. Ja
cobus den Meerdere en aan het Bestuur
van de Vereeniging tot bevordering van
Christelijk Onderwijs, beide alhier, op hun
ne 'daartoe gedane aanvragen, de benoodig-
de gelden zijn toegestaan, in verband met
respectievelijk den verbouw der school aan
de Glacisstraat en dien der school aan de
Palingstraat.
Vlissingen, 1 September 1922.
Burg. en Weth. voornoemd,
M. LAERNOES, L.B.
De Secretaris,
F. BISSCHOP.
De kabinetscrisis.
Het.,;Hbid." verneemt, dat de audiën
tie, door-de Koningin Zaterdag aan mi
nister .Ruys de Beerenbrouck verleend,
geen werband houdt met de Kabinets
crisis. Het bezoek van den tijdelijken
voorzitter van den ministerraad aan het
hoofd van den Staat gold 'het vaststel
len van regelingen, die uiteraard bij de
sluiting wan het parlementaire jaar en
de daarop volgende opening van de
Staten-Generaal moeten worden getrof
fen ais de Koningin, zooals thans, ver
hinderd is persoonlijk daarbij aanwe
zig te zijn.
Omtrent de Kabinetscrisis verneemt
het „Hbld." uit goede bron, dat op de
hoofdzaken 'Overeenstemmnig tusschen
de drie rectrtsche partijen is bereikt en
minister Ruys de Beerenbrouck de hem
verstrekte opdracht tot vorming van
Roman van O. ELSTER.
42)
Ik erken den wissel als echt en
hier zij nam uit een voor haar lig
gende portefeuille een bankbiljet van
duizend mark is het geld.
Een kreet en mevrouw Julia lag aan
de voeten Vier barones, haar knieën
omvattend^ geen woorden kunnende
uitbrengen en snikkend haar gelaat in
de plooien van den rok tier barones ver
bergend.
Sta op, juiia, zeide 'de barones
met zachte, ernstige stem. Wij hebben
beide zwaar te lijden onder de mis
stappen onzer kinderen.
Hoe ,zal ik je ooit genoeg kunnen
danken...
Barones, dat is ongehoord, pro
testeerde 'dr. Fischer.
Ik verzoek u, meneer ik ben
toch meesteres over mijn eigen daden
-nogmaals, ik erken den wissel voor
echt hier is bet .geld de wissel
hoort mij nu, niet waar
Zeker, antwoordde dr. Fischer,
meewarig de schouders ophalend.
Gootjedan is deze zaak afge
daan. De barones verscheurde den wis
sel in kleine stukjes.
De advocaat nam het bankbiljet en
legde dit in zijn portefeuille.
Moge uw grootmoedigheid u niet
slecht beloond worden, barones, zeide
hij ernstig. Nog is 't laatste woord niet
gesproken.
Hij boog en verliet de kamer.
Barones, waagde Stanislaus ver
legen en toch in half onderdrukten
triumf te uiten, hoe zal ik u danken,
mijn naam te hebben gered.
De barones wierp hem een strengen
blik toe. Zij stak de hand. uit en wees
naair de deur, terwijl ze zeide
Wat ik gedaan heb, deed ik ter
wille van uw arme moeder"weg.
Stanislaus durfde geen woord meer
een Kabinet zal kunen vervullen. Hij
zal echter hoogstwaarschijnlijk eerst
enkele dagen voor het sluiten van het
parlementaire jaar daarmee gereed zijn.
De buitenlandsche reis van H. M. de
Koningin.
De minister van buitenlandsche za
ken, de heer Van Karnebeek, die -
naar men weet H. M. de Koningin
op haar reis naar Denemarken ,zal ver
gezellen, heeft zich daaTtoe hedenmor
gen naar Het Loo begeven. De Konink
lijke trein vertrekt .hedenmiddag te half
5 uur naar Denemarken.
In verband met het a.s. bezoek van
de Nederlandscbe Konirfklijke Familie
bevat de „Beriingske Tidende" twee
pagina's „groeten aan Holland" .en bo
vendien bijdragen o.a. van den- Neder-
landschen gezant te Kopenhagen, rid
der Van Rappard'. Bovendien schrijven
o.m. in het blad Opperman, directeur
van de Glyptothek, Karl Madssen, di
recteur van het Deensche nationale
museum-, generaal P. N. Nieuwenhuis,
Jes Persen, de uitgever. De Nederland-
sche gezant legt er den nadruk op, dat
Denemarken en Nederland :aan elkaar
verwant zijn. Hij beschouwt het als zijn
hoogsten en aangenaamsten plicht de
vriendschappelijke relaties tusschen de-
twee volken te versterken. Maddsen en
Opperman schrijven over Nedeiland
sche kunst, terwijl Nieuwenhuis reizen.
in Nederland tot onderwerp gekozen
heeft.
De Hertogin van Albany f.
H, M. de Koningin-Moeder heeft de
tijding ontvangen van het overlijden
van Haar -zuster H. K. H. de Hertogin
van Albany in Tirol, alwaar de Herto
gin tijdelijk vertoefde.
De eerste klas op de spoorwegen.
De heer Van Ravesteyn heeft den
minister van waterstaat gevraagd om
een overzicht van het nuttig gebruik
der ruimte, die voor personen in de
verschillende klassen der spoorwegen
beschikbaar is, zóó, dat -een vergelij
king mogelijk wordt tusschen -dat nut
tig gebruik thans en bijv. in den tijd,
voorafgaande aan de jongste tariefs-
verhoogingen.
Is de minister bereid en in staat in
zonderheid een overzicht te geven van
het nuttig gebruik der eerste ldasse-
ruimte op onderscheiden lijnen, alsmede
van het doode gewicht, dat de spoor
wegen ten gevolge van het geringe
te zeggen en sloop als een afgestrafte
hond maar de deur.
Laat mij hem volgen, Adelheid,
verzocht Julia.
Neen, je blijft, nu geen teere, sen-
-timenteele scènes alleen strengheid
tan hem missöhien nog beteren. Laat
Ihern thans maar eens in zichzelf na
denken morgen vroeg kun je hem
vaanwei zeggen.
Mag ik niet met hem meegaan
vroeg Julia vertegen.
Neen, jij blijft hier. Wij zullen hem
niet uit het oog verliezen, hij zal geen
gebrek lijden, dat beloof ik je, maar hij
zal werken en bewijzen, een ander
tnensch te zijn geworden. Dan zai hem
vergeven worden. Dat kun je hem .mor
genvroeg zeggen. U meneer Grupe,
zorgt er voor, dat hij morgen met den
eersten trein vertrekt.
Heel goed, barones vergunt u
echter een ouden man en een oud die
naar een raad...
Wel?
Ik bewonder uw handelwijze, maar
ik vrees, dat ze nutteloos is...
Dat zullen wij afwachten, goede
vriend.
Zij reikte hem de hand, die hij eer
biedig kuste. Hij ging daarna heen, met
zich zelf in twijfel, of hij de edele daad
der barones afkeuren of bewonderen
imoest.
Zijn vrouw 'en dochter vroegen, wat
er toch op 't slot gebeurd was. Volgens
zijn gewoonte, over zaken ook niet met
vrouw en dochter te spreken^ zeide hij
slechts, dat Stanislaus was ontslagen
omdat hij zich aan eenige onordelijkhe
den had schuldig gemaakt.
Tina glimlachte. Zij wist beter, het
„igroote aandeel van zijn leven" ver
dreef hem van Hambach en zij, die hij
zoo innig lief had, zou hem vergezel
len...
Diep beschaamd, maar innerlijk jui
chend, keerde Stanislaus op zijn kamer
terug. Dat hij het slot Hambach moest
verlaten, speet hem niets, evenmin had
hij berouw over zijn daad of dacht hij
gebruik, dat van die klasse wordt ge
maakt, gemiddeld vervoeren
Is de minister bereid -en in staat een
vergelijkend overzicht te geven van de
prijzen, die in verschillende ons omrin
gende landen door het publiek betaald
worden voor het vervoer in de ver
schillende klassen per K. M.
Faillissementen :1» Nederland.
Volgens mededetdlng van het Han
delsinformatiebureau van Van der
Graaf Co.'s Bureaux voor den Han
del zijn over de afgeloopen week, ein
digende 1 September in Nederland uit
gesproken 78 faillissementen tegen 32
faillissementen in-dezelfde week van 't
vorige jaar.
Van Januari .'tot en met 1 Septem
ber 1931 faillissementen tegenover 1389
over hetzelfde tijdperk van het vorige
jaar.
Een kwart eeuw idealisme.
Ter gelegenheid van het 25-jarig
bestaan van den Alg Nederlandschen
Geheel Onthoudersbond is een gedenk
boek uitgegeven onder bovenstaanden
titel.
Van ideaal moeten wij komen tot
werkelijkheid, aldus wordt in genoemd
gedenkboek geschreven. Tot die wer
kelijkheid, dat is een samenleving zon
der drank, zullen wij komen, indien
onze krachten toereikend zijn om allen
tegenstand te overwinnen en iets an
ders en beters te bouwen in de plaats
van wat wij nu slopen.
Laten wij het idealisme, dat de op
eenvolgende strijders in onzen bond
een kwart-eeuw heeft bezield, behou
den, het aanwakkeren en versterken en
daarmede gewapend den strijd verder
voortzetten om <ot verwezenlijking van
ons ideaal te komen.
BEL' RSBESCHOL WIN GEN.
Vacantie-stemming. Het Duit-
sche gevaar. De Tab u-zaak.
Geen beperking van rubber-
aanplant.
Een week met twee vacantiedagen is
gewoonlijk een stille week voor den
beurshandel en nu de fondsenmarkt
reeds lang een ongeanimeerd aspect
-vertoont, wordt de 'invloed van extra-
tusschenpoozen dubbel gevoeld men
vergeet soms dat er nog beurs wordt
gdhouden -en kijkt niet meer na-ar de
koersen en vooral als -de Koninginne
dag in 't zicht is, maakt men zich in
met dankbaarheid aan de grootmoedig
heid der barones, die hens voor de ge
vangenis had behoed. Hij spo-tfe eigen
lijk innerlijk nog over het -plechtige
doen der barones en ergerde zich over
zijn moeder, die zoo -aangedaan was ge
weest en zich zoo dankbaar had ge
toond.
E'n dan dacht hij aan de duizend
mark, die hij nog in den zak had, waar
mede hij den wissel had willen betalen.
Hij verheugde zich er over, ,de gedachte
kwaim niet bij hem op, dat het op zijn
weg had gelegen-, de barones het geld
terug te geven, als eerste bewijs van
berouw.
Plotseling dacht hij aan Tina's
spaarbankboekje. Moest hij werkelijk
(ha-ar meenemen op zijn vlucht Die
tweeduizend Mark prikkel-dén hem wel,
maar hij had ze toch eigen-lijk niet meer
noodig en- hij behoefde niet als een
dief in den nacht heen te gaan 's mor
gens vroeg was het nog vroeg genoeg,
hij kon dan per rijtuig naar het station
rijden en, als een groote meneer ver
trekken.
Wat gaf het, of T-ina hem om elf uur
daar in den tuin wachtte Hij kon haar
thans best missen.
Hij stak de lamp aan, om zijn bagage
gereed te maken. Hij zag daar eens
klaps een brief op tafel liggen, dien cfe
brievenbesteller zeker 's middags al
gebracht moest hebben. Het handschrift
van de enveloppe was Stanislaus geheel
vfeemd. Het was dat van een. eenvou
dig, ongeletterd persoon, grof en met
haken geschreven, nauwelijks was de
naam te lezen. Snel opende hij den
brief, doch nauwelijks had hij er een
Mik in geworpen, of hij verbleekte.
Op een afgescheurd stuk papier wa
ren slechts enkele weinige woorden
vluchtig gesohreven, maar thans her
kende Stanislaus het schrift van Krum-
macher. De inhoud luidde
„Maak u uit de voeten het is de
hoogste tijd huiszoeking uwe bril
janten gevonden ben gearresteerd
had nauwelijks tijd te schrijven
Amsterdam over <dè zaken niet druk.
Men hunkert om zijn miserabel vak in
een dollen feestroes -eens een -dag te
vergeten -en neemt er dan enkele -dagen
voor om weer -wat op verhaal te -komen.
En zo-o 'kwam er dus -deze week van
den fondsenhandel weinig terecht.
Er waren -trouwens ook heel weinig
motieven voor een beweging in de een
of andere richting. Afgezien van het
feit, dat de'-beurs zich den Iaatsten tijd
vrijwel niet -meer om -de politieke con
stellatie bekommert, deed er zich op dit
gëbi'ed niets voor dat invloed van be-
teekeni's op den beurshandel zou kun
nen uitoefenen. De commissie voor het
herstel, waarvan een beslissing werd
gewacht inzake het Duitsche morato
rium vraagt van belanghebbenden en
belangstellenden naar oude traditie het
toppunt van geduld, terwijl velen van
oordeel zijn dat 'die beslissing, waar
over, als idit artikel -den lezer onder de
oogen -komt, wel meer bekend zal we
zen, niet in staat zal zijn een nieuw
optimisme ten opzichte van Duitsch-
lan-d-'s toekomst in het leven te roepen.
De verbetering van den Markenkoers
gedurende de -eerste -helft der week is
toe te schrijven aan speculatieve trans
acties en houdt met den werkelijken
toestand geen verband, hetgeen wel
hieruit blijkt, dat de in omloop zijnde
bankbiljetten in Duitschland de vorige
week weer met Mk. 10 milliard zijn toe
genomen. Bij 'de snelle wenteling van
de schroef de inflatie, waardoor prij
zen en loonen om 'het hardst naar boven
gaan, kan men zich voorloopig van een
stopzetting -der bankfciljettenfabriek
nog niets voorstellen en zoolang dit
met het geval -is, moet de Mark in
waarde verminderen. De innerlijke toe
stand van het .Duitsche Rijk verslech
tert met den .dag en hoewel het niet
uitgesloten is idat een gunstige beslis
sing van de commissie voor het herstel
eenige opleving in -de Duitsche valuta
zal -te w-eeg brengen, een absolute ken
tering, een om/keer -mag er niet van
worden verwacht. Sir John Bradbury,
de Britsche gedelegeerde -i.n de com
missie van herstel, heeft de algemeene
opinie van allen, -die zich aan den in
vloed der oorlogspsychose ontworsteld
hebben, zeer juist weergegeven toen hij
aan -de „Times" verklaarde dat alleen
door -Duitschland den tijd voor herstel
toe te staan de mogelijkheid zal wor-
vtucht zoo spoedig mogelijk. K."
Een oogenblik stond Stanislaus als
versuft. Een woeste vloek ontrolde zijn
mond. Het was ook te kras, eenige mi
nuten geleden geloofde hij zich gered
en nu bedreigde hem een nog grooter
gevaar.
Hoe was men er toe gekomen, bij
Krumma-cher huiszoeking te doen Ze
ker had die kerel weer de een of ande
re vuile zaak om hands gelhad. En daar
bij had men zijn brillanten die hij
Krummacher als onderpand had gege
ven gevonden. Het kon niet erger.
Hij moest nu -den nachttrein naar
Hamburg nemen. En Tina meenemen
Ach, dat dwaze kind Maar haar
spaarbankboekje Nu, in Hamburg zou
men verder zien 1 Daar kon hij haar
spaarbankboekje verpanden en dan
-met het geld verdwijnen. Tina kon dan
naar haar ouders terugkeeren zij had
dan tenminste een „avontuur" beleefd 1
Zoo peinzend -de gedachten dwar
relden door zijn brein pakte hij een
kleinen handkoffer in. Hij wachtte ver
volgens, tot alies op 't slot in diepe rust
lag en sloop den tuin in.
Tina wachtte hem reeds, bevend van
angst en stille hoop op het geluk, dat
haar beidde.
Ach, Stanislaus, ik b-ren-g je een
groot offer... fluisterde zij zuchtemd.
Stil, zeide hij tamelijk barsch. Men
mag ons niet hooren. Heb je al-les
Ja...
Ook je spaarbankboekje
Ja en nog meer geld, dat ik uit
papa's schrijftafel nam...
Dat is braaf, je bent toch een
schat...
'Hij trolc haar met zich voort en zij
-snelden naar het station, dat wel een
(half uur verder lag.
Toen zij bijna haar doel hadden be
reikt, galoppeerde een ruiter hen voor
bij een gendarme, die voor het sta
tion afsteeg, de teugels aan een spoor
wegarbeider toewierp en het station
binnen snelde.
De trein is er nog niet, zeide Sta-
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN.
DE "\>ES MORGENS ZAlzf FABSL
LEVER'S XHETALS nltUVjP' KANTEN VAN
ZEEP -MU. w X ZON. jff SUNLIGHT ZEEP
xfen -geopend om enkele (let op dit
woord!) van -de vorderingen -der geal
lieerden te realiseeren.
latussdhen dóen zich de symptomen
van den financieelen ondergang steeds
duidelijker voor. Oogenschijnlijk is het
een groote tegenstrijdigheid dat, terwijl
de Rijksbank eiken dag -milliarden pa-
p.er uitgeeft, toch de vraag naar geld
zoo groot is dat de banken het disconto
eenige malen moesten verhoogen en
thans reeds op 8 gesteld hebben, ter
wijl vele particuliere bankiers hun clien
tèle de credieten finaal hebben opge
zegd. Het bewijst da f de Marken i,i het
binnenland in een beangstigend tempo
op den weg der waardevermindering
voortsnel.en, dat er steeds meer van die
büjett.-n noodig zijn om nog iets te kun
nen -koopen en dat dus de vraag -met
al sterkere progressie toeneemt. Een
nislaus. Laten wij hier in 't donker tot
hef laatste oogenblik wachten...
Hij ging in de schaduw van een om
heining staan. Angstig drong Tina z-icii
tegen hem aan.
O, Stanislaus, fluisterde ze, ik
stel zoo'n vertrouwen in jou heb jij
ook vertrouwen in mij...
Vertel mij dan het raadsel van je
leven
Een zachte vloek was het antwoord.
Wannéér het licht was geweest, had
men zijn hoonenden glimlach kunnen
zien.
Kun. je dat dan niet raden
Neen maar zeker speelt een
vrouw een rol daarin.
Ja, een vrouw, die mij dol be
mint, d-ie ik echter om jou versmaad
de.
Ach Erika
Neen een an-dere groote da-me...
Kan het zijn de barones...
Ja maar zwijg nu men komt
met licht Iaat ons naar binnen gaan,
de trein moet zoo direct komen.
-Twee personen traden op hen toe, de
gendarme en een arbeider, die een hel-,
der schijnende lantaarn droeg.
Toen hef paartje hen wilde passee-
ren, deed de gendarme een gebiedend
„halt" hooren.
Wat wilt u van ons, vroeg Stanis
laus op hoogen toon.
De gendarme legde de hand op Sta
nislaus' schouder en zeide
In naam der wet u is mijn ge
vangene, meneer von Prokowski...
Stanislaus wilde zich losrukken, doch
de gendarme hield hem met vasten
greep omklemd en het volgende oogen
blik was hij geboeid.
Volg me, snauwde de gendarme
hem toe. En u, mijn nette juffrouw,
wendde hij zich tot Tina, die begrijpe-
loos daar stond, gaat u maar naar uw
ouders terug men verwacht u reeds.
Met een luiden kreet viel Tina be
wusteloos neer.
(Wordt vervolgd.)